Januari 2013 - Vrijzinnig Vilvoorde

van agnosten, spinozisten, satanisten, sollipsisten,
animisten, sjamanisten en andere
tisten zal door dit boek niet snel van
gedacht veranderen. Dat is ook helemaal
niet zijn betrachting. Dialoog tot stand
brengen, dat wel, en daar slaagt hij dan
ook met verve in. De lezer voelt zich als
het ware genoodzaakt zichzelf te bevragen
en zijn eigen standpunten af te toetsen
aan deze van de auteur.
De vrolijkheid die het atheïsme bij de
auteur teweegbrengt zal wel niet door alle
lezers gedeeld worden. Daarvoor is de
ervaring te subjectief. Op het einde
verwijst hij naar Camus, meer bepaald
naar De mythe van Sisyphus. Hierin stelt
Camus dat zelfdoding net zoals religie een
vlucht is om te ontsnappen aan het absurde
en zinloze van dit bestaan. Dag na dag
rest ons niets anders dan de rots de berg
op te duwen. Vrolijk merkt Van Bendegem
op dat je evengoed een kiezel kan rondduwen
en dat je niet alleen de klus hoeft
te klaren. Zeker, maar dat neemt niet weg
dat juist de intrinsieke zinloosheid de last
soms ondraaglijk maakt, kiezel of niet. En
daar wordt de sint niet vrolijk van. Of nog,
als goden zouden bestaan, dan zouden zij
ook niet kunnen ontsnappen aan het juk
van hun eigen zinloosheid. Bovendien lijkt
La Mettrie gelijk te krijgen. De mens is niet
meer dan een organische machine. Alleen
de waanzin rest ons.
Maar laat dat de pret niet drukken. Hopelijk
krijgt de uitgever Jean Paul Van Bendegem
zo ver dat hij het boek voorleest
zodat er een opname van kan gemaakt
worden. De vrolijke atheïst als luisterboek,
cadeau voor de winterse feestdagen. Een
heiden onder de kerstboom, ideaal.
De Vrolijke atheïst
Jean Paul Van Bendegem
Linkeroever Uitgevers nv
Antwerpen
2012
ISBN 978 90 8924 220 4
Tom Cools
41