Januari 2013 - Vrijzinnig Vilvoorde

Van onze afdeling
Happy birthday, De Toorts!
De Toorts bestaat 40 jaar. Hieronder een
overzicht van dit succesverhaal. Het
bestaat uit grote uittreksels van de tekst
die Erwin Smits, zelf oud-redacteur,
schreef voor ons feestnummer dat
verscheen bij de vieringen in 2010.
“We schrijven “1 ste jaargang 1972 nr. 1”,
een eeuwigheid en vele mensenlevens
geleden. Ik citeer uit dit 4-bladigenkelzijdig
gestencilde exemplaar het
volgende :
“De Toorts wordt het blad van de
oudervereniging Vilvoorde. We stellen ons
tot doel alle leden van onze OVM-afdeling
gratis op de hoogte te houden van onze
activiteiten, van wat op vrijzinnig vlak
allemaal gebeurt en een band te scheppen
tussen alle vrijzinnigen in onze afdeling.”
En niet onbelangrijk:
“Waarom kozen we de Toorts als
benaming voor ons ‘blaadje’ ? “ (what’s in
a name)
“Omdat een brandende fakkel het symbool
van steeds brandend vuur is, vuur naar
kennis, symbool van het licht, licht dat de
duisternis verdrijft en de mens in staat
stelt zijn handelingen te begrijpen en
verdraagzaamheid op te brengen voor
andersdenkenden.”
Het laatste citaat herbergt dan ook
meteen het overkoepelende grondbeginsel
van het vrijzinnig denken!
Wie precies deel uit maakte van de
startredactie werd niet achterhaald maar
als verantwoordelijk uitgever prijkt G.
Dekempeneer op de voorpagina van dit
eerste nummer(tje). De oorspronkelijke
oplage is tevens onbekend, weet wel dat
het ‘iets’ minder was dan nu anno 2009,
jawel 37 jaar later!
We vinden verder enkele verslagen en
aankondigingen van voorbije en toekomstige
activiteiten. En wie zich toen geen
fakkelsticker tegen de prijs van 15fr.
aanschafte kreeg de banbliksems over zich
heen.
Interessant en grappig tegelijkertijd die
terugkeer in de tijd!
Bij het ingaan van jaargang 2 kreeg het
toen nog driemaandelijkse tijdschrift
zowaar een gekleurd buitenblad (lichtblauw)
dat werd versierd met een kleine
rode fakkel en met welgeteld 1 nietje bij
elkaar werd gehouden. De inhoud omvat
vooral verslagen van zelfgeorganiseerde
debatten en bijgewoonde culturele activiteiten.
De lay-out, waarschijnlijk toen nog
een onbestaand woord, was dan ook
navenant, een rommelig zootje steeds
wisselende lettertypes bijeengetypt op
een supermechanische lint-tikmachine.
En… leuk detail, cultuur en congres
stonden nog steeds met een ‘K’ gedrukt.
Zo verstrijken de jaren, hier en daar
verschijnt een foto, een stripverhaaltje.
Pee Vee heeft een regelmatige muziekrubriek
en G. Constant bekommert zich
om het Feest Vrijzinnige Jeugd.
3