Januari 2013 - Vrijzinnig Vilvoorde

wat ze ten bate van de gemeenschap
doen.
De missie?
Hoe moet je nu met dit alles omgaan?
Door als vrijzinnige consequent één
onderwijsnet of op z’n minst het gemeenschapsonderwijs
te verdedigen, ook en
vooral binnen de eigen politieke partij en
door consequent elke vorm van schending
van de verplichte neutraliteit van de
overheid te registreren en zeker er tegen
te protesteren. Anders zal het besef dat
men niet neutraal is nooit doordringen.
Dat is voor mij alleszins een opdracht. En
dat kan met enig gezag vermits de
voorzitter van deMens.nu ook covoorzitter
is van de centraal vrijzinnige
raad, en die raad wordt expliciet in de wet
vermeld.
De voorzitter onder vuur
Als we de geruchten mogen geloven zijn er
nogal wat binnen de vrijzinnigheid die in
deze het handelen van de co-voorzitter
interpreteren als een ongepaste manier
van met hemzelf bezig te zijn. Het moge
duidelijk zijn, op basis van wat hier net
aangegeven werd, dat dit zo niet is.
Trouwens, wat zou de co-voorzitter voor
hemzelf daarbij te winnen hebben? Zijn
drijfveren zijn dus niet door eigenbelang
ingegeven, maar door de precaire positie
van de vrijzinnigheid in het brede
maatschappelijk gegeven in Vlaanderen,
en vooral door de onverschilligheid van
het politieke establishment van die
partijen, die in het verleden wel aan onze
zijde stonden. Dat is voor de co-voorzitter
het voordeel van buiten het actieve
beroepsleven te staan. Die heeft echt
geen promotie of een ambt meer te
ambiëren.
deMens.nu de enige gesprekspartner?
Daarenboven blijkt de Vlaamse regering,
ook al is ze daar niet rechtstreeks toe
verplicht, de voorzitter van deMens.nu als
enige valabele gesprekspartner te beschouwen
in aangelegenheden die de
vrijzinnigheid aanbelangen. Dat is onlangs
nog gebleken op het kabinet Bourgeois
tijdens een onderhoud in verband met
“een voorontwerp van decreet houdende
toekenning van subsidies voor gebouwen
van de eredienst, gebouwen voor de
openbare uitoefening van de nietconfessionele
morele dienstverlening en
crematoria”. Daar werd expliciet gesteld
dat voor de Vlaamse regering deMens.nu
het enige aanspreekpunt van de vrijzinnigheid
vormt. Dat voorontwerp van
decreet, en de afschaffing van het
koninklijk besluit Galle, plaatst trouwens
de vrijzinnigheid, en zeker deze die niet via
deMens.nu georganiseerd is, in een
vervelend parket. De subsidiekraan blijkt
enkel via een welbepaald net een stroom
financiële middelen te genereren, en die
loopt via deMens.nu (als het van de
huidige bewindvoerders afhangt).
28