Januari 2013 - Vrijzinnig Vilvoorde

Een persoonlijke reflectie
Met graagte ben ik ingegaan op de vraag
van Tony Scott, voorzitter van het
Vrijzinnig Ontmoetingscentrum Robert
Moucheron, om kopij te leveren voor dit
jubileumnummer.
Vooreerst mijn welgemeende gelukwensen
aan iedereen die zich al die jaren
onverdroten en belangeloos heeft ingezet
om de vrijzinnigheid in Vilvoorde, maar
ook in de omstreken en in het algemeen,
een ‘smoel’ te geven. Dat was, en is nog
steeds, niet eenvoudig. Solidariteit en
eensgezindheid zijn in de gemeenschap
dikwijls ver te zoeken. Opkomen voor het
recht op een eigen levensbeschouwing,
dus niet netjes in het gareel lopen, kleurt
het anders zijn. Maar het geeft anderen
meestal ook een voorwendsel om
afstandelijk tot vijandig te worden.
Iedereen gelijk?
Nochtans, religies en niet-religieuze
levensbeschouwingen zijn volgens de
juiste interpretatie van de grondwet aan
elkaar gelijk, en moeten op gelijke voet
behandeld worden. Tja, inderdaad, bij een
juiste interpretatie van de grondwet.
Daarvoor moet je goed geschoold zijn, en
de juiste kennis verworven hebben en met
een open blik naar de wereld kunnen
kijken. Weten is daarin belangrijk en die
kennis mag niet door de filter van een
bepaald onderwijsnet vervormd zijn. Je
kunt het al diegenen die niet die openheid
van geest hebben en behept zijn met een
fout gekleurde visie op de wereld niet
kwalijk nemen. Ik heb het over al diegenen
die via dat bepaalde onderwijsnet aan hun
diploma’s zijn geraakt. Het vrij onderwijs
staat immers op zijn eigen pedagogisch
project, dat niet alleen door het geven van
katholiek onderricht in de godsdienstlessen
gekenmerkt wordt, maar ook en
vooral door elk vak met ‘de leer’ te
doordesemen. Dat laatste vormt precies
volgens hen het eigene van het pedagogisch
project van het vrij (katholiek)
onderwijs. Mocht dat zo niet zijn, dan zou
er ook geen enkele valabele reden zijn om
niet naar één onderwijsnet over te gaan.
Een bepaalde religie overheerst alles!
Waar willen we het nu in dit stukje over
hebben? Ondermeer over de scheiding
van kerk en staat. In feite is de scheiding
van overheid en levensbeschouwing een
betere omschrijving. Want in het verleden
had men in Vlaanderen nog een overwegend
katholieke stempel die op het
maatschappelijk gebeuren gedrukt werd,
maar met de opkomst van de islam is het
beter niet meer over kerk te spreken,
maar over religie, en meer neutraal over
levensbeschouwing. Niet dat het dominante
van de (katholieke) kerk met de
opkomst van de islam zou verdwenen zijn.
Misschien zelfs integendeel. Het gaat nu
nog veel subtieler, haast niet bloot te
25