Eerste Turkse gastarbeiders vonden hun geluk bij ... - Nieuw Dakota

De haringkar van Kuiper was populair
Onder de honderden arbeiders op de NDSM-werf was de haringkar van F. Kuiper een fenomeen.
Kuiper had het voor elkaar gekregen om als enige haring en zuur te verkopen en dat vond
gretig aftrek. In de archieven zijn nog foto’s te vinden van deze bijzondere ondernemer, zoals
bijgaande. Tweede van rechts is Kuiper zelf, maar wie de andere personen zijn, is niet bekend.
Het NDSM-werfmuseum is benieuwd of deze personen nog te achterhalen zijn. Van de vrouw op
de foto is bekend dat zij vermoedelijk medewerkster was van de afdeling Holerith, de toenmalige
ponskamer op de werf. Foto: ArchieF NDSM-werFMuSeuM
Dinsdag 26 juni 2012
Eerste Turkse gastarbeiders
vonden hun geluk bij NDSM
Op de voormalige NDSM-werf in Amsterdam-Noord
zijn nog tot en met 15 juli twee
tentoonstellingen. De ene gaat over de geschiedenis
van de NDSM-werf en de tweede
(in het tentoonstellingsgebouw Nieuw
Dakota) is de tentoonstelling ‘Turkse
pioniers in Amsterdam’ te zien. Dit is een
tentoonstelling met veel beeld over de
eerste Turkse gastarbeiders in Amsterdam.
De Oud-Amsterdammer sprak met een van
hen, Mehmet Ali Dayan, over deze periode
die zijn leven heeft bepaald.
De werven van de Nederlandsche Dok en
Scheepsbouw Maatschappij (NDSM) hebben
jarenlang het silhouet van het IJ aan de
noordkant van Amsterdam gedomineerd.
Duizenden mensen uit Amsterdam en
omliggende plaatsen alsook gastarbeiders
uit diverse landen hebben hier met ziel en
zaligheid gewerkt. De oorsprong van het
bedrijf is de Nederlandsche Scheepsbouw
Maatschappij (NSM), die is opgericht op
25 augustus 1894 aan de Conradstraat in
Oostenburg, aan de zuidkant van het IJ.
De NSM groeide snel, zocht naar een plek
om te groeien en vond deze in 1915 aan de
andere kant van het IJ, ‘de overkant’. Daar
**geldig van 25 juni t/m 1 juli
*Vraag naar onze actie voorwaarden.
VGA; tV en monitor in één
smartContrast 20.000.000:1;
verbluffende, rijke details
led; kleurintens en energiezuinige beelden
PhiliPs 191 TE 2 lB
klEurEnTElEvisiE
19'' / 47cm, LED, 50Hz, res.
1366x768, HDMI, VGA, S-Video,
Scart, DVB-T Art. nr.: 1160789
werd de NSM buurman van de Nederlandsche
Dok Maatschappij (NDM). Na de
Tweede Wereldoorlog besloten de directies
van beide bedrijven tot een fusie, die in
1946 gestalte kreeg.
AmsterdAm I OOsterdOkseIlAnd • OOsterdOkskade 67
7 dagen per week
tot 22:00 open!
De NDSM-werf heeft in de loop der jaren aan tienduizenden mensen werk geboden.
Foto: Archief NDSM-werfmuseum
19''/ 47cm
5 minuten lopen vanaf
Centraal Station!
Tankers
De NDSM bouwde vooral vrachtschepen en
tankers en was een bedrijf om trots op te
zijn. Ze was leidend in de nautische industrie
en een wereldwijd vermaard speler en
dat is knap, want rustig was het er eigenlijk
nooit. Op de werven braken regelmatig
stakingen uit, maar het bedrijf overleefde
lange tijd alle stromen. Maar in 1968 werd
het einde ingeleid, hoewel niemand dat
toen nog wist. De inleiding van de uiteindelijke
val was het moment dat de NDSM
gedwongen werd te fuseren met Verolme
Verenigde Scheepswerven NV (VVSW) in
Rotterdam. Het Amsterdamse bedrijf werd
voortaan bestuurd vanuit Rotterdam. De
directie van VVSW besloot in 1971 tot een
fusie met Rijn-Schelde Machinefabrieken en
Scheepswerven NV tot Rijn-Schelde-Verolme
Machinefabrieken en Scheepswerven NV
(RSV). Met RSV ging het echter snel bergafwaarts.
In 1978 stak het bedrijf de hand uit
voor overheidssteun. Die kwam er, maar
onder de voorwaarde dat de verliesgevende
onderdelen van NDSM - scheepsnieuwbouw,
apparatenbouw en gieterij - gesloten zouden
worden. Dat gebeurde in 1978. In oktober
1979 werd op de werf onder de naam
Nederlandse Scheepsbouw Maatschappij
BV (NSM) een nieuwe werf voor scheeps-
nieuwbouw opgericht, waar vierhonderd
ex-NDSM’ers gingen werken. Het reparatiedeel
ging aan de Meeuwenlaan zelfstandig
verder als Amsterdamse Droogdok
Maatschappij (ADM). Het waren de laatste
stuiptrekkingen, want onder andere door
de Aziatische concurrentie gingen beide
bedrijven in 1984 kopje onder.
18 Turken
Het begin van de jaren zestig waren de
hoogtijdagen van de werf. Medewerkers
waren niet aan te slepen. Er werkten rond
zesduizend mensen in vaste dienst en er liepen
elke dag zomaar rond de tweeduizend
personen die werkten via koppelbazen en
onderaannemers. Andere grote bedrijven in
deze contreien hadden dezelfde problemen
en konden ook geen mensen vinden. Het
was, kortom, tijd voor spierkracht uit andere
landen. Juist in die tijd zochten steeds
meer jonge Turken die in hun vaderland
geen werk hadden hun heil in Europa.
Mehmet Ali Dayan was één van hen.
Mehmet, toen 22 jaar, vertrok uit zijn woonplaats
Mersin helemaal alleen richting
Europa. In mei 1963 belandde hij na een
barre zwerftocht in Oostenrijk, maar een
paar maanden later, in december, verhuisde
hij naar Amsterdam. “Bij betonfabriek
Indoco in Zaandam werkten toen tientallen
Turken. Zij gingen echter staken en werden
daarom teruggestuurd naar Turkije. Toen
hadden ze een probleem en gingen ze in
heel Europa op zoek naar nieuwe Turkse
medewerkers. Zo kwamen ze ook bij mij.
We gingen met 18 mensen uit Oostenrijk
naar Nederland.” Voor Mehmet was het een
totale cultuurschok. “Het was vlak voor 5
december en we zagen opeens mensen met
witte baarden en een rode jas en zwarte
mensen die daar achteraan liepen en
hadden geen idee wat dat voorstelde.” Bij
Indoco werd Mehmet Ali Dayan kraanmachinist.
“Ze vroegen wie kon autorijden en
toen stak ik mijn vinger op. Ik had helemaal
geen rijbewijs, maar ik werd wel mooi
opgeleid tot kraanmachinist. Veel andere
Turken hadden zwaar werk, maar op de
kraan was het niet zwaar.”
Lees verder op pagina 7.
Deze week onder meer:
• ‘De ijscoman, met
die harde bel’
pagina 3
• ‘De hele Wetbuurt
was ons speelterrein’
pagina 5
• Het fluwelen
endje van hooguit
50 meter
pagina 13
• Het modder-
gevecht met
Real Zaragoza
pagina 15
www.deoudamsterdammer.nl
Volgende editie
dinsdag 10 juli
Verdwenen
bioscopen
Van Frans van Emmerik kregen we
onlangs een mooi verhaal over een
bijzondere bioscoop: Astoria. Van Emmerik
schrijft hierin over zijn herinneringen
aan deze kleine bioscoop. Het
verhaal is te mooi om niet te publiceren,
maar we willen het in een groter
kader plaatsen. Waarom? Omdat er
de afgelopen decennia tientallen bioscopen
uit het Amsterdamse straatbeeld
zijn verdwenen. Waaronder de
Bio, het Apollo Theater, Plaza, Prinsen
Theater, Desmet, Du Midi en de
bioscoop met de mooiste naam van
allemaal: Nöggerath (foto). In al die
theaters moeten heel wat Amsterdammers
hun eerste of andere liefde hebben
liefgehad en die verhalen zoeken
we. Op pagina 3 staan de adresgegevens
van De Oud-Amsterdammer.
Adverteren in
De Oud-Amsterdammer?
Neem contact op via
06-11002679 / 06-29600679
www.deoudamsterdammer.nl.

pagina 2 dinsdag 26 juni 2012 dé gratis krant voor de echte Amsterdammer - De Oud-Amsterdammer
Eveline van Heusden - 57 jaar, hoofd klantenservice
“ Ik had m’n knie toen
meteen moeten laten
opereren.”
Een zeurende, slepende pijn in je knie. Je kunt het
natuurlijk accepteren als je ouder wordt. Ook Eveline
van Heusden ging liever niet met haar klacht naar
de huisarts. Een operatie? Ze moest er niet aan denken.
De behandeling die ze uiteindelijk kreeg bij Bergman
Clinics is haar ontzettend meegevallen.
“Ik wandelde altijd graag. Niet overdreven fanatiek maar wel
regelmatig,” vertelt Eveline. “Helaas begon ik rond mijn 55 e
klachten tijdens het lopen te krijgen. Een stijf gevoel in mijn
knie. Als ik ’s morgens vroeg opstond merkte ik ’t al. Ik zei
tegen mezelf dat ’t kwam omdat ik ouder werd. Maar om
eerlijk te zijn was mijn knie gewoon versleten.
Meteen geholpen
Ik kreeg steeds meer moeite met lopen. Mijn beste vriendin
vond dat ik toch maar eens een bezoek aan de dokter moest
brengen. Na een aantal weken werd de diagnose gesteld. Het
bleek dat mijn knie inderdaad sporen van slijtage vertoonde.
In een regulier ziekenhuis moet je dan algauw rekening
houden met wachttijden van een half jaar voordat je geholpen
wordt. Vooral tegen het herstelproces zag ik enorm op.
Maar mijn vriendin hield voet bij stuk. Mijn huisarts verwees
mij door naar Bergman Clinics en ik kon snel langskomen.
Persoonlijk contact
Het prettige van Bergman Clinics vind ik de persoonlijke relatie
die je hebt met je specialist. Het is altijd dezelfde persoon die je
helpt. Bovendien werken er zéér deskundige artsen die gebruik
maken van de modernste technieken.
“ Geen ziekenhuis-gevoel,
wel deskundig verplegend
personeel.”
Uitstekende sfeer
Na een week werd ik geopereerd. En het viel echt ontzettend
mee. Ook mijn herstel verliep voorspoedig omdat de revalidatie
in een prettige omgeving plaatsvindt. Zeer comfortabel en met
goede mensen om je heen. Mijn specialist liet zich de volgende
dag alweer zien. Ontzettend fi jn vond ik dat. Ik trek meestal mijn
eigen plan maar wat ben ik blij dat ik de raad van mijn vriendin
heb opgevolgd. Ik had dit gewoon meteen moeten doen.”
Bergman Clinics. Daar worden mensen beter van.
Bij Bergman Clinics hebben we specia-
listen met tientallen jaren ervaring op
het gebied van knie- en heupproblemen.
Het grote verschil met een gewoon
ziekenhuis is dat wij kleinschaliger
en dus cliëntvriendelijker werken.
Onze persoonlijke benadering draagt
bij aan een snel genezingsproces.
En mensen kijken met een positief
gevoel terug op de behandeling.
Ervaren specialisten
Bergman Clinics biedt cliënten optimale zorg in een aangename
omgeving. U kunt bij ons terecht met verwijzing van uw huisarts.
Voor alle aandoeningen hebben we ervaren specialisten en de
nieuwste technologieën in huis. Heeft u net als Eveline een versleten
knie en wilt u daarvoor de beste behandeling, of is het uw heup die
problemen geeft bij het lopen? Bij Bergman Clinics bent u aan het
goede adres en wij zorgen dat u zich altijd meer dan welkom voelt.
En dat volledig verzekerd.
Goede resultaten
Aangezien huisartsen tevreden zijn over de resultaten en de
persoonlijke aandacht voor de cliënt, verwijzen zij steeds vaker
naar ons door. Wat als zeer prettig wordt ervaren door cliënten,
is dat ze meteen bij ons terecht kunnen en dat de lijnen kort zijn.
Zo kunt u bij ons altijd rekenen op uw eigen, vertrouwde specialist.
En hoeft u dus niet steeds opnieuw uw verhaal te vertellen.
Hoogwaardige technologieën en behandelmethoden
Bij Bergman Clinics werkt een team gemotiveerde
specialisten met jarenlange ervaring op hun
vakgebied. We maken gebruik van de
allernieuwste maar wel bewezen methoden,
apparatuur en protheses. Alles om de
allerbeste resultaten te kunnen garanderen.
Heup- of knieklachten? Kijk op www.bergmanclinics.nl of bel ons gerust voor een afspraak: 0900-8099 (lokaal tarief)
TURKSE
PIONIERS
IN AMSTERDAM
16 JUNI T/M 15 JULI 2012
NDSM-WERF
FOTO- EN FILMEXPOSITIE + THEATER, MUZIEK EN MEER
Dokter B. Feilzer
Orthopedisch Chirurg
AMSTERDAMMUSEUM.NL / NIEUWDAKOTA.COM / NDSM.NL
Kunstgebitten & Reparaties
U kunt terecht bij ons voor:
- Kunst- en Klikgebitten
- Reparaties en Aanpassingen
- Partiële- en Frameprotheses
Reparaties klaar terwijl u wacht
Tandprothetische Praktijk Diemen
Ouddiemerlaan 14 • 1111 HJ Diemen • Tel.: 020-22 12 610
e-mail: info@tppdiemen.nl • internet: www.tppdiemen.nl
Openingstijden:
Maandag: 09.30 - 12.30 / 13.30 - 16.30
Dinsdag: 09.30 - 12.30 / 13.30 - 16.30
Woensdag: Gesloten
Donderdag: 09.30 - 12.30 / 13.30 - 16.30
Vrijdag: Gesloten
* Bij medische indicatie altijd 100% vergoed door uw zorgverzekeraar.
behandeling
100%
verzekerd *
TENTOONSTELLING
‘NDSM-HERLEEFT’
UNIEKE BEELDEN VAN DE GESCHIEDENIS
VAN DE OUDE SCHEEPSBOUWWERF
16 JUNI T/M 15 JULI 2012
NDSM-WERF
Wij onderscheiden ons door onze volledige manier van werken. U ervaart zo min
mogelijk van uw verhuizing; uw plantjes weer op de vensterbank, de kasten nagenoeg
identiek ingericht, schilderijen aan de muur en uw televisie geïnstalleerd.
Bij ontruimingen werken we met een garantie:
de woning wordt gegarandeerd geaccepteerd door de
woningbouwmaatschappij of makelaar.
Bruikbare goederen krijgen een nieuwe bestemming
via diverse stichtingen
Seniorenverhuizingen |Woningontruimingen
www.seniorenhulp.com | info@seniorenhulp.com
Bel voor een
brochure
of meer
informatie
010 888 22 15

De Oud-Amsterdammer - dé gratis krant voor de echte Amsterdammer dinsdag 26 juni 2012 pagina 3
‘De ijscoman, met die harde bel’
Op pagina 5 staat de rubriek ‘Dit komt nooit meer terug’, over Amsterdamse dingen
die voorgoed zijn verdwenen. Een aantal lezers wees ons in dit verband op het fenomeen
ijscoman (of ijsboer), maar hoewel het er niet veel zijn, verschijnen daar de laatste
tijd weer nieuwe variaties van. Hetgeen onverlet laat dat de ijsboer van vroeger op
veel sympathie kan rekenen van veel oud-Amsterdammers.
Wie is de beroemdste ijscoman allertijden
in Amsterdam? Jonas Mulder maakt goede
kans. Hij was jarenlang te vinden met
zijn kar op het Waterlooplein en had veel
concurrentie. Maar Jonas schepte ijs als
geen ander en had er een mooi verhaal bij.
Hij graaide snel in de bak en riep tijdens
het opscheppen:”En nog één. En nog één.”
Hierdoor ontstond telkens een hele ijstoren,
die ook nog eens ‘voor weinig’ werd
verkocht. Op het Waterlooplein stonden
meer ijsverkopers van naam en faam, onder
wie Napie Peekel, Isaac Blitz, Michele
Tofani (een van de eerste Italiaanse ijsverkopers
in Amsterdam), Raffi Montezinos
Een ijscoman op de Dam. Foto: Stadsarchief Amsterdam.
Machtig Mooi
Mokum
Achttien jaar later m’n roze papiertje!
vervolg
In 1985, een jaar na de opening
van Café Drukwerk, zaten
Nelly Frijda en Huub Stapel tijdens
hun middagpauze bij ons
op het terras. Nelly vertelde dat
ze in Spaarnwoude bezig waren
met filmopnames voor Flodder.
Langs de wielerbaan was
met decorstukken een heuse
villawijk verrezen. Ik, die altijd
al acteur wilde worden, smulde
van hetgeen ze meemaakten.
Schuchter vroeg ik of ik niet
even op de set mocht komen kijken.
En of er dan misschien niet
toevallig nog een figurantenrolletje
voor mij in zat. Ze zouden
het aankaarten bij Dick Maas.
In de namiddag werd
ik gebeld dat Dick het
en zijn vader Issie, bijgenaamd ‘de IJsbokser’.
Veel van de ijsmakers van voor de
oorlog bereidden hun ijs trouwens thuis,
gewoon in de woonkamer. In 1929 werd
de Nederlandsche Bond van Consumptieijsbereiders
opgericht en daarmee kwam
aan onhygiënische toestanden een einde.
Een andere bekende Amsterdamse ijscoman
was Fred Cornelisse, die eerder in
De Oud-Amsterdammer opdook als een
van de ontdekkers van de brand van C&A
in 1963. Cornelisse, die opgroeide in de
Nieuwmarktbuurt, was ‘De zingende ijscoman’,
die onder de noemer ‘Monte Pelmo’
Column Harry Slinger
wel zag zitten om de zanger van
Drukwerk mee te laten doen. Ze
zochten nog een dronkenlap op het
grasveld of een chauffeur voor de
wethouder. Dat natte gras leek me
niets, dus ik koos voor die chauffeur.
Of ik er diezelfde avond om
20.00 uur al kon zijn en ik moest
er rekening mee houden dat het
wel eens laat, zo niet zelfs vroeg
kon worden. Mijn vrouw Marijke
vroeg zich af of het geen punt zou
zijn dat ik helemaal geen rijbewijs
had. Ach, het was een besloten
terrein, dus dat leek me niet. ‘Als
Luuk Hasselman ons brengt kan ik
effe oefenen met zijn schakelbak.’
Maar de limousine waarin ik moest
rijden bleek een automaat te zijn.
De wethouder stapte in en ik kreeg
het seintje dat ik weg kon rijden.
Gleed ik met die grote bak tussen
vanaf 1981 ambachtelijk ijs bereidde
in de Tweede Anjeliersdwarstraat in de
Jordaan.
“We begonnen met vier smaken, maar
dat waren er al gauw dertig. Soms stond
de hele straat vol ijskarretjes. En was het
slecht weer, dan ging je met de hele ploeg
vissen. Dat kon omdat je niet veel onkosten
had.” Dat zingen, dat begon spontaan.
“Het begon op een feestje: meezingen met
de band. Ik had als imitator van Ronnie
Tober al een talentenjacht van de Tros
gewonnen. Mijn eerste single in 1974 was
‘Vader’, twee jaar later volgde ‘Granada’.”
Harde bel
Pieter Plenter weet zich nog goed de
ijsboer te herinneren die altijd in de
Colijnstraat kwam. “De ijscoman, wie kent
hem niet. Ik zie hem nog door de Colijnstraat
rijden, met die harde bel. Heerlijk
ijs had deze man, schep- en steekijs. Een
dubbeltje kostte een steekwafeltje. Heerlijk
romig, aardbeien, banaan of vanille.
Citroen vond ik vies en nog trouwens. Met
zijn bruinverbrande gelaat, witte jas en
pet. Als je dan een duppie kreeg van moeder,
dan was je de koning te rijk want ook
toen waren de salarissen bij de politie van
dien aard dat een gezin met 4 kinderen
niet elke dag een ijsje kon kopen.” (Was
het eigenlijk een Italiaan? Ik weet het niet
meer).
In Diemen was ijsboer Dumpie wereldberoemd.
“Ik heb geen idee hoe die man
echt heette, maar hij was een fenomeen”,
zegt Marjon Jansma. “Dumpie had een
oranje karretje met loeizware trappers
die hij met moeite rond kreeg. Bij het leren
zadel zat een handrem en als je daar
aan trok, stopte het karretje. Er waren
krap geparkeerde dure auto’s
door tot het Flodderhuis waar
de wethouder uitstapte. ‘Goed
gedaan,’ riep de opnameleider,
‘rij maar terug, dan gaan we het
opnemen.’ Nee! Hoe kreeg ik
die bak in godsnaam achteruit?
Gelukkig wist de wethouder mij
te vertellen dat ik de pook in de
R-stand moest zetten. Marijke
vroeg zich angstvallig af wie er
voor de schade op zou draaien.
Het zweet stond op mijn rug,
maar de opname was in een
keer geslaagd. De limousine is
aan het eind van de nacht vermorzeld
door een legertank. En
ikzelf (36) had binnen een half
jaar in één keer mijn roze papiertje.
altijd een paar jongens uit de buurt die
het voor elkaar kregen om op het zadel
te mogen zitten. Dumpie vond het prima,
want hij was een kindervriend. Wij waren
thuis niet rijk en als we een ijsje mochten
kopen, was het meestal een Greenspot.
Dat was waterijs waar je lang aan kon zuigen
en dan hield je nog smaak over. Die
maken ze tegenwoordig niet meer zo.”
Inge de Quack woonde in de jaren zestig
in de Jan de Louterstraat aan de kant van
de Antony Moddermanstraat. “Tegenover
deze hoek heb ik als kind een flatgebouw
zien bouwen met daaronder een kapsalon
genaamd ‘laRonde’. Voor de bouw van
deze flat poften wij daar aardappels boven
een vuurtje op het veld. Ook kwam er ‘s
zomers een ijskar door de straat waarvan
de ijsman de merkwaardige kreet riep:
‘Sjakiroemijs’. Ik heb nooit begrepen wat
dit was.” Tot slot is er een oproep van Joop
van Daatselaar: “Ik ben al jaren op zoek
naar meer gegevens over de joodse ijscoman
die in de dertiger jaren met zijn kar
door de straten van Betondorp trok en die
ik mij herinner als Eli. Hij heeft de oorlog
overleefd, want ik heb hem in 1945/1946
teruggezien bij het Ajax-stadion aan de
Middenweg, weer met een ijskar. Wie weet
mij meer te vertellen?”
BroNNeN oNDer ANDere www.geheugeNvANweSt.Nl
Colofon
De Oud-Amsterdammer is een uitgave
van De Oud-Amsterdammer BV.
Verschijning is elke twee weken.
Distributie vindt plaats via ruim 400
verspreidpunten in Amsterdam en regio.
Hoofdredacteur: Hans Peijs
De Oud-Amsterdammer BV
Postbus 5003, 1380 GA Weesp
T 020 – 716 39 79
E info@deoudamsterdammer.nl
I www.deoudamsterdammer.nl
Informatie over adverteren
Myrna Bos, Irene Venneker
T 06 - 11002679 Myrna Bos
T 06 - 29600679 Irene Venneker
Copyright
Op de teksten, foto’s en het ontwerp van
De Oud-Amsterdammer rust copyright.
Niets mag op welke wijze dan ook worden
overgenomen, verveelvoudigd en/of
openbaar gemaakt zonder toestemming
van de uitgever.
Grote Amsterdammers
Johnny Kraaijkamp
Een echte geinponem en ras-Mokumer,
dat was Jan Hendrik oftewel
Johnny Kraaijkamp (1925-2011) ten
voeten uit. Hij is geboren en getogen
in de Kinkerbuurt. Het liefst wilde
hij brandweerman worden, maar
hij vond mensen aan het lachen maken
ook erg leuk en hij kon een best
moppie zingen. Hij vond als zanger,
bassist en entertainer werk, eerst
in de Apollobioscoop en later in het
roemruchte café Place Pigalle in de
Reguliersdwasrstraat. Daar trad hij
voor het eerst op met de evenoude
Rijk de Gooyer. Het klikte en samen
namen ze het nummer ‘Twee jongens
en een gitaar’ op. Het was het
begin van een vruchtbare samenwerking
als komisch duo. Johnny
en Rijk traden onder andere op in
de vermaarde revues van Snip en
Snap en later op televisie in de ‘Johnny
en Rijk-show’.
De tv-uitzendingen en enkele commercials
waarin ze dezelfde rol
speelden, hadden zoveel impact dat
Johnny voor het grote publiek altijd
bekend zou staan als gekkebekkentrekker.
Maar Johnny was veel
meer. Hij was onder andere acteur
bij toneelgroep Ensemble (1958)
en het Amsterdams Volkstoneel
(1962-1964). Een van zijn meest
vermaarde rollen is die van King
Lear. In 1984 kreeg hij voor zijn rol
in ‘Jacques de fatalist’ de Louis d’Or,
de hoogste toneelonderscheiding in
Nederland. Daarnaast speelde hij
in diverse musicalproducties, zoals
in ‘Irma la Douce’ en ‘De Man van
La Mancha’ en ook op dat gebied
was hij gelauwerd, want de Johnny
Kraaijkamp Musical Award is naar
hem vernoemd.
In 1986 verraste hij vriend en vijand
met een nieuwe glansrol als de verbitterde
verzetsheld Cor Takes in de
film ‘De Aanslag’. Maar hij bleef ook
komische rollen spelen, zoals in de
tv-series ‘de Brekers’, ‘Laat maar
Zitten’ en later in ‘Het Zonnetje in
Huis’ met onder anderen zijn zoon
Johnny Kraaijkamp jr. Een van zijn
laatste gastrollen was in ‘Kinderen
geen bezwaar’ in 2007. In mei van
dat jaar zei hij in een interview bij
RTL Boulevard dat dit waarschijnlijk
zijn laatste interview was. De
laatste jaren van zijn leven woonde
Kraaijkamp in het Rosa Spier Huis
in Laren, waar hij te midden van zijn
familie op 86-jarige leeftijd op 17 juli
2011 overleed. In april van 2011 is
in het DeLaMar Theater een borstbeeld
van ‘De oude Kraaij’ onthuld.

pagina 4 dinsdag 26 juni 2012 dé gratis krant voor de echte Amsterdammer - De Oud-Amsterdammer
Compleet en exclusief autoplezier
Nú: all-in, rijklaar vanaf € 9.647,-
Alto Exclusive
met dubbel
voordeel
De Suzuki Alto is standaard
zeer compleet en met zijn
vijf deuren groter dan zijn
meeste concurrenten.
Daarbij heeft hij de laagste
prijs per km (ANWB onderzoek
2011) en u betaalt
géén wegenbelasting
(handgeschakelde versies).
Als u nú een nieuwe Alto uit
onze voorraad koopt, dan
nemen wij de kosten voor
het rijklaarmaken voor onze
rekening. Deze aanbieding
is zo scherp, dat deze niet in
combinatie mogelijk is met
de landelijke 50-50 actie en
de extra inruilpremie van
€ 1.000,-. Aan u de keus.
Wees er wel snel bij, want
op is echt op!
Laatste 7 stuks
Op=op!
• BAS (remassistent)
• Radio/CD/MP3-speler
• Airconditioning
• Elektrische
stuurbekrachtiging
• Continue
koplampverlichting
• Mistlampen
• 14” lichtmetalen
velgen
• Elektrische ramen vóór
• 6 airbags
• In hoogte verstelbaar
stuurwiel en
bestuurdersstoel
*ESP® is een geregistreerd handelsmerk van Daimler AG. Genoemde prijs is inclusief BTW/BPM, rijklaarmaakkosten, verwijderingsbijdragen en legeskosten. De actie geldt alleen op auto’s die uit voorraad
worden geleverd. Wijzigingen voorbehouden.
• Centrale
deurvergrendeling
met afstandsbediening
Brandstofverbruik volgens de Euro 5-norm (CE) 715/2007 en 692/2008: 4,4-5,2 l/100km; 19,2-22,7 km/l; CO 2-uitstoot: 103-122 g/km.
Biesheuvel Suzuki B.V.
Spaklerweg 89 (nabij de Makro), 1099 CX Amsterdam, Tel. (020) 693 69 25
suzukiverkoop@biesheuvel.com, www.biesheuvel.com
Onderzoek naar zorg voor mensen
met dementie of Alzheimer
• ISOFIXbevestigingssysteem
kinderzitjes (2)
• ESP®
(Electronic
Stability Program)
= Traction en
Stability Control*
• ABS met EBD
(elektronische
remkrachtverdeling)
• Meerprijs metaallak
€ 299,-
Handgeschakelde versies:
Mensen met geheugenproblemen en hun naasten krijgen in Nederland
verschillende vormen van zorg aangeboden. Het is momenteel niet duidelijk
welke vorm het welbevinden en functioneren het meest ten goede komt. Ook is
niet duidelijk welke kosten er gemaakt worden voor het verlenen van zorg.
Om hier meer inzicht in te krijgen zijn het VUmc & AMC een studie gestart.
Deze studie heet COMPAS. Het doel van de COMPAS studie is om de zorg voor
mensen met geheugenproblemen en hun belangrijkste naaste die mantelzorg
verleent in de toekomst optimaal af te stemmen op hun behoefte.
Voor deze studie zijn wij op zoek naar:
Mantelzorgers van thuiswonende mensen
met een diagnose dementie
Als mantelzorger (partner, dochter, zoon, ander familielid of kennis)
zorgt u voor/ begeleidt u uw naaste met dementie. Als u besluit om met
de studie mee te doen wordt u beide gedurende twee jaar gevolgd.
Tijdens deze twee jaar wordt u ieder half jaar geïnterviewd. Om de belasting
voor u zoveel mogelijk te beperken, worden deze interviews bij u thuis
afgenomen. Mocht u het te belastend vinden voor uw naaste, dan is
deelname van u alleen als mantelzorger ook zeer waardevol.
Wilt u deelnemen aan ons onderzoek dan kunt u zich aanmelden per post:
(postzegel is niet nodig). VU medisch Centrum, t.a.v. Ans van Driel,
HAG/Compas E, Antwoordnummer 7700, 1000 SN Amsterdam.
Per telefoon 020-4446327 of e-mail compas@vumc.nl.
Onze onderzoekers zijn via deze contactgegevens
ook bereikbaar voor vragen.

De Oud-Amsterdammer - dé gratis krant voor de echte Amsterdammer dinsdag 26 juni 2012 pagina 5
Brug op, Brug af op de Wiegbrug
door Simon van Blokland
De vorige keer besteedden we aandacht
aan de Kostverlorenvaart waar bijzondere
transporten doorheen kwamen.
Daarin speelt de Wiegbrug - Brug 173
- een hoofdrol. Deze brug is vernoemd
naar zijn constructie. Een wiegbrug is
een rolbascule waarbij het wegdek - het
val - aan de onderzijde is voorzien van
een kwartcirkelvormig kwadrant waarvan
de vertandingen bij het openen over een
pennenbaan rollen. De prentbriefkaart uit
1904 laat de Wiegbrug over de Kostverlorenvaart
stadinwaarts zien met een
grotendeels onbebouwde De Clercqstraat.
Rechtsboven is het Juliana Ziekenhuis
uit 1904 in de Ter Haarstraat van de
Friese architect Tjeerd Kuipers. Links de
kalkfabriek die in 1927 werd afgebroken.
De Wiegbrug, uit 1904, is op kosten van de
Noord-Hollandsche Tramwegmaatschappij
gebouwd ten behoeve van de intercommunale
tram die van het Spui via Haarlem
naar Zandvoort reed. In 1931 is de brug
vergroot. In 1988 werd deze brug gesloopt
en in 1990 vervangen door een nieuwe basculebrug.
Prentbriefkaart 2 laat de brug
zien in de jaren vijftig van de vorige eeuw.
Rechts ziet u het Oranje Hof uit 1942.
Deze brug heeft heel wat meegemaakt. De
Wiegbrug heeft de smalste doorvaart van
de Kostverlorenvaart, namelijk 11.68 meter,
en dit ondervond een butaangasketel
door André van der Smaal
Niet iedereen zal de naam Faun iets
zeggen, maar iedereen die in de jaren
vijftig en daarvoor leefde, kent de naam
onbewust. Faun is namelijk het merk
vuilniswagen uit de jaren vijftig. De auto’s
die op 17 augustus 1966 van de NDSM uit
Amsterdam-Noord naar Pernis vervoerd
moest worden. Die werd gesleept door de
sleepboot Lekstroom 2. Het verkeer had er
flink hinder van. Na ruim vier uur was de
brug weer vrij.
Op 23 juli 1982 ‘s nachts om 3 uur kwam
Ramschip ‘De Schorpioen’ klem tussen de
Wiegbrug. Op papier moest het kunnen.
Het schip was echter breder dan de
11.68 mtr. van de brug. De voetgangers
stak over via de Schorpioen. Na 20 uur
Dit komt nooit meer terug: de vuilkist
haalden twee keer per week in elke straat
in de stad het huisvuil op. De wagens
hadden een vuilkist - een soort container
- achter de cabine die aan de achterzijde
door beladers werd gevuld met huisafval
uit de zinken vuilnisemmer. Een paar
keer per rit kantelde de chauffeur de kist
hakken en breken en een hoop bekijks
werd hij achteruit los getrokken. Sensationeel
spektakel voor de buurt en menig
Amsterdammer.
Op donderdag 17 december 2004 kwam
één van de grootste en spectaculairste
transporten door de vaart, want toen werd
een Boeing 747 Louis Bleriot van Schiphol
naar het Aviodrome in Lelystad vervoerd.
Het vliegtuig was voor het symbolische
bedrag van 1 euro door de KLM aan Aviodrome
verkocht. Met veel sponsors werd
het transport geregeld. Het transport vond
plaats op drie pontons van elk 45 meter
lang. Aan de wal stonden vele duizenden
Amsterdammers die geboeid keken naar
dit spectaculaire transport. De Boeing,
die met zijn hoogte van 12 meter hoog
op sommige plekken boven de huizen
uitkwam, begon zijn Amsterdamse reis
bij de brug van de A10 bij de Nieuwe Meer
en ging vervolgens door Amsterdam naar
de Oranjesluizen en eindigde de volgende
dag in de haven van Harderwijk. Daar
vandaan ging het verder over de weg naar
Lelystad. Het transport werd uitgevoerd
door de Koninklijke Saan uit Diemen.
Volgende keer brengen we een bezoek aan
de Amstel.
mechanisch voorover, zodat het vuil naar
voren zakte en er nieuwe ruimte ontstond.
De Fauns waren vrij kort en smal en dat
kwam in de smalle Amsterdamse straten
goed van pas. Aan beide zijden van de
cabine zaten klapdeuren met lage instap.
Het grote houten stuur en de bediening
zaten aan de rechterkant, wat makkelijk
was bij in- en uitstappen. Voor het steeds
rijden en remmen, hadden de wagens
aan de rechterbuitenzijde een gaspedaal
en een handrem. De in een leren schort
geklede chauffeur/belader stapte op de
treeplank, loste de handrem, gaf wat gas
en reed weg. Bij het volgende laadpunt
trok hij de handrem weer aan, waardoor
de motor ontkoppelde en de wagen tot
stilstand kwam. Zo’n 5 à 6 keer per dag
raakte de vuilkist vol en deze moest dan
naar de overlaadkraan gebracht worden,
waarna weer een lege kist op de wagen
‘De hele Wetbuurt
was ons speelterrein’
door Peter Hendriks
De hele Wetbuurt was ons speelterrein.
Hoepelend door de straten met
een oud fietswiel en een houten stokje
hebben we wat kilometers afgelegd en
dat zonder stappenteller! Pinkelen en
slagbal met rondjes waren favoriet en
werden gespeeld in de Fahrenheitstraat
met als centraal punt de put ter hoogte
van buurvrouw Kool. Deze put was het
thuishonk bij slagbal. De put in de stoep
bij opoe Jansen was het eerste honk, het
tweede de put ter hoogte van de familie
Knol. Aan de overzijde het derde en vierde
honk. Het slaghout was gemaakt door
Frits Veldhuizen en zijn vader, maar werd
later vervangen door een tennisracket. Als
je toen de makke had om tot verre-velder
gekozen te worden, dan kon je maar beter
ter hoogte van Dweelaard gaan staan om
de bal te pakken.
Sneeuwhutten
‘s Winters was het sneeuwhutten bouwen,
schaatsen op het ondergelopen land
achter de Fahrenheitstraat en de Van
Geurickestraat en vanaf de Weesperzijde
de Celsiusstraat in sleeën. Soms vloog er
iemand uit koers en belandde dan tegen
de boom of in de voortuin van bakker Hormeijer.
Ja, die bakker, die op zaterdagmorgen
voor Pinksteren heerlijke luilakbollen
bakte en die je vanaf zes uur ‘s morgens
kon kopen.
Door de woningbouw op het Zand (het
land tussen de Wetbuurt en het Amstelstation)
werd ons speelterrein aanzienlijk
uitgebreid, met alle gevolgen van dien. Op
werd gezet en men de wijk weer in kon. In
de stad waren twaalf van deze losplaatsen
waar de kisten in een dekschuit werden
gehesen. Een sleepboot sleepte dan zo’n 6
tot 8 dekschuiten met vuilkisten naar de
vuilverbranding in Noord. Daar werden
ze via een soort kabelbaansysteem boven
de ovens geleegd. In 1961 raakte de Fauns
uit de gratie omdat er nieuwe wagens
moesten komen met meer capaciteit. In
de jaren zestig zijn nog 35 oude Fauns
onze vrije middagen maakten wij dan ook
dankbaar gebruik van de mogelijkheden
die de straatklinkers, bakstenen, planken
en ander bouwmateriaal ons boden om
forten te bouwen. Maar deze forten moesten
ook verdedigd worden tegen de ‘gassies’
uit de Transvaalbuurt die lopend via
de Schagerlaan naar het Zand kwamen.
Binnen de kortste keren was het dan matten.
Beide partijen sloegen en gooiden met
alles wat voorhanden was en dat was heel
wat! Soms leverde dit zelf een bloedende
kop op, dit alles terwijl de toeschouwers
(timmerlieden en metselaars) vanaf de
steigers toekeken! En dit was niet de enige
keer dat er een gewonde viel…
Op het bouwterrein werden de bouwputten
die vol stonden met water dag en
nacht drooggemalen door dieselpompen.
Op een middag waren we aan het spelen
op het terrein toen we bij een van de
pompen iemand ‘Help, help!’ hoorden
gillen. Het bleek een van onze vrienden,
Frits Veldhuijsen, te zijn. Hij had met zijn
klomp geprobeerd om de pomp te laten
stoppen en was toen met zijn scheenbeen
klem komen te zitten tegen het draaiende
vliegwiel. Zijn broekspijp en een stuk van
het scheenbeen waren al weggeschuurd,
waarop Gerrie de Jong met een stuk hout
de pomp wist te stoppen. De volgende
dag werd Gerrie voor het front van de
5e- en 6e-klassers door meester Bakker in
het zonnetje gezet. En wij mochten daar
voorlopig niet meer komen!
BroN eN Foto’S: www.geheugeNvANooSt.Nl/
StADSArchieF AMSterDAM
De hoek van de Fizeaustraat en de Von Liebigweg in 1953.
omgebouwd tot perswagen met meer
capaciteit die uitstekend geschikt waren
voor de binnenstad. Zo hebben ze nog tot
1975 gereden.
(De auteur van dit artikel zoekt nog gegevens
van Amsterdamse vuilniswagens uit de jaren
zeventig, tachtig en negentig. Foto’s en informatie
kunnen worden gestuurd naar andre.vander.
smaal@hetnet.nl, alsook naar De Oud-Amsterdammer,
Postbus 5003, 1380 GA Weesp)

pagina 6 dinsdag 26 juni 2012 dé gratis krant voor de echte Amsterdammer - De Oud-Amsterdammer
Puzzel mee en win vrijkaarten voor Museum
Hoorn (5x2) en het boek ‘De jaren ‘60’ (5x)
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
12 13 14
15 16 17 18 19 20 21
22 23 24 25 26 27
28 29 30 31 32
33 34 35 36 37
38 39 40 41 42 43
44 45 46
47 48 49
50 51 52 53
54 55 56 57 58 59 60
61 62 63 64
65 66 67 68 69 70 71
72 73 74 75 76
77 78 79 80 81
82 83 84 85
86 87
83 19 38 63 86 4 70 65 81 14 50 35 68 1 42 13
Horizontaal
1. (internationale) vergadering; 7. beoordeling (aanmerking); 12. streling; 13. pauselijke driekroon;
14. mannelijk dier; 15. int. autokenteken IJsland; 17. (snij)wond; 19. dienstbode; 21. muzieknoot;
22. nieuw (in samenst.); 24. felicitatie; 27. hemellichaam; 28. touwkleurig; 30. steen;
31. eikenschors; 32. kledingstuk; 33. wijfje van het huishoen; 35. stekelige plant; 37. runderen
(algemene benaming); 38. ruimte tussen twee woorden; 41. recht stuk van een vaart; 42. jaargetijde;
44. slijk (bezinksel); 46. iemand die door moed uitblinkt; 47. deel van schip; 48. vertrek
waar administratieve werkzaamheden worden verricht; 49. Nederlandse rivier; 50. toegewijde
vlijt; 52. plaats in Italië; 54. treiteren; 56. rijwiel- en automobiel industrie (afk.); 58. jammeren;
61. tien (Engels); 62. vleesgerecht; 64. Engels bier; 65. bloedvat; 67. horizon; 68. vlaktemaat; 70.
Europeaan; 72. Europeaan; 73. iemand die met zijn voertuig de weg onveilig maakt; 76. Europeaan;
77. godsdienst (afk.); 78. tussen heet en koud; 79. zijde van het schip waar de wind op
staat; 81. muzieknoot; 82. slaapplaats; 83. schijnreden of schijnrechtvaardiging; 84. lidwoord;
86. handelsmerk (logo); 87. nalatenschap.
‘Amsterdam je bent de stad der steden’ is de titel van een lied dat Willy Alberti zo prachtig zong en het is de
oplossing van de puzzelprijs van vorige keer. Er waren weer veel inzendingen, waarvan er twee een prachtige
Bodum Bistro Citruspers gewonnen hebben ter waarde van 59 euro, beschikbaar gesteld door het eigentijdse
warenhuis fonq.nl. De winnaars zijn Marijke de Groot (Oosthuizen) en Dieks Bannink (Hilversum).
Voor de winnaars van de puzzel in deze editie hebben we een prijs die helemaal past bij de formule van De
Oud-Amsterdammer. Allereerst zijn er vijf vrijkaarten voor het Museum van de twintigste eeuw. Dit museum
vertelt aan de hand van honderden voorwerpen en tientallen interieurs het leven in de vorige eeuw. Hoe woon-
2
Verticaal
1. Aziaat; 2. natrium (scheik. afk.); 3. brandstof; 4. sieraad; 5. jatten; 6. deel van gelaat; 7. het
schip der woestijn; 8. nijlreiger; 9. vod; 10. persoonlijk voornaamwoord; 11. muziekstuk voor
vijf partijen; 16. niet-zoet (van wijnen); 18. eikenschors; 20. bouwland; 21. sporenplant; 23.
zwaardwalvis; 25. melkklier; 26. deel van jaar; 27. werktuig om fijne en grove materialen te
scheiden; 29. eiergerecht; 32. de weg niet meer wetend; 34. medicijn; 36. gehakte biefstuk;
37. schil (huid); 39. rustpoos bij een toneeluitvoering; 40. houtsoort; 42. klimop; 43. schop;
45. (café)buffet; 46. bestanddeel van bier; 51. klein meertje; 53. bladgroente; 54. uitgestrekte
boomloze grasvlakte in Noord-Amerika; 55. hemellichaam; 56. lichaam van een schip; 57. rivier
in Oostenrijk; 59. kleur; 60. diplomatiek vertegenwoordiger van de paus; 62. tent of hut der
indianen; 63. spijl in gevangenisdeur; 66. scheepsvloer; 67. biljartstok; 69. economisch en administratief
onderwijs (afk.); 71. rivier in Utrecht; 73. (lijk)kleed; 74. regenboogvlies in het oog;
74. wijfje van de hond en vos; 78. deel van oor; 80. sprookjesfiguur; 82. bescherming bevolking
(afk.); 85. de onbekende (Lat. afk.).
den onze (groot)ouders? Met welk speelgoed speelden kinderen? Wat deed men in de vrije tijd? Wat was er op
radio of televisie te beleven?
Museum van de Twintigste Eeuw vond dit niet genoeg en doet er nog vijf exemplaren bij van het boekje ‘De
jaren ‘60’. Dit is een fotoboek met impressies van het dagelijks leven in Nederland in de jaren zestig van de
twintigste eeuw aan de hand van afbeeldingen in kleur en zwart-wit van vooral (gebruiks)voorwerpen, reclames,
interieurs, wat krantenfoto’s etc. Afgebeeld rond thema’s als mode, interieur, huishouden, keukeninrichting,
voeding, genotmiddelen, spelletjes, sport, nieuws, boeken, muziek en televisieprogramma’s. Kortom, een
feest der herkenning.
Stuur uw oplossing met uw naam en adres naar (e-mail) oplossing@de oudamsterdammer.nl of naar: De Oud-Amsterdammer, Postbus 5003, 1380 GA Weesp.

De Oud-Amsterdammer - dé gratis krant voor de echte Amsterdammer dinsdag 26 juni 2012 pagina 7
NDSM, met de S van stakingen
De geschiedenis van de NDSM is doordrenkt met stakingen. “Om de haverklap
was het onrustig of was er weer ergens een bijeenkomst”, zegt voormalig
werknemer Ruud van der Sluis. In 1963 bijvoorbeeld waren er constant wilde
stakingen omdat de werknemers die via een koppelbaas op de werf werkten
veel meer verdienden dan het vaste personeel. Deze stakingen leidden tot
een loonsverhoging voor het vaste personeel van maar liefst 10 procent. Een
hele grote staking vond in 1978 plaats. “Het werd duidelijk dat de werf steeds
verder afgleed richting faillissement en daar kwamen de medewerkers en
zelfs hun gezinsleden tegen in opstand.” In 1980 waren er talloze werkonderbrekingen
om toenmalig minister van Economische Zaken Van Aardenne te
bewegen steun te geven aan de werf die toen ADM heette. Van Aardenne gaf
echter geen krimp.
Geen splinter hout
Van der Sluis trad aan het begin van de jaren zestig als scheepsbeschieter
in dienst bij de NDSM, maar dat werd geen groot succes. Hij wilde namelijk
als vakman mooie dingen maken, maar eenmaal aan boord van marinefregatten
moest hij voornamelijk boutjes en moertjes aandraaien. “Er was geen
splinter hout te bekennen”, zegt hij. Hij verkaste al snel naar de bouw, maar
de liefde voor de NDSM is altijd gebleven. Die zit zelfs zo diep dat hij de
drijvende kracht is achter het NDSM-werfmuseum. Hij zoekt daarom naar
ex-medewerkers met herinneringen, maar ook naar ‘hardware’. “Toen de werf
failliet ging was er een openbare veiling, maar veel medewerkers hadden
daarvoor al van alles en nog wat meegenomen. Ik weet zeker dat er nog veel
tastbare herinneringen onder de mensen zijn en die willen we graag hebben.”
Het NDSM-werfmuseum is vooralsnog een goed gevulde website, maar Van
der Sluis hoopt dat alle spullen ooit in een gebouw zullen komen. “Want deze
werf is zo bepalend
geweest voor Amsterdam-Noord,
dat
mag niet verloren
gaan.” Voor wie een
bijdrage wil leveren
aan het museum:
op de website www.
ndsm-werfmuseum.
nl staan de contactgegevens
van Van
der Sluis.
In 1980 was er (weer) een grote staking op de werf.
Twee tentoonstellingen
(en nog gratis ook)
De tentoonstelling Turkse Pioniers in
Amsterdam die is georganiseerd door het
Amsterdam Museum is van 16 juni tot en
met 15 juli 2012 te zien in het tentoonstellingsgebouw
Nieuw Dakota op de NDSMwerf
in Amsterdam-Noord (adres Ms. van
Riemsdijkweg 41b). Het is de plek waar vele
Turkse gastarbeiders, vol goede moed en
met de hoop op een beter leven, naartoe
kwamen om te werken. De openingstijden
zijn donderdag en vrijdag van 11.00 tot
19.00 uur en zaterdag en zondag van 11.00
tot 17.00 uur. In de tuin van Nieuw Dakota
vindt in dezelfde periode een festival plaats
met een groot aantal festiviteiten.
De tweede tentoonstelling is NDSMherleeft,
die in dezelfde periode en met
dezelfde openingstijden te zien is aan de
Ms. van Riemsdijkweg 51. Deze tentoonstelling
laat zien waarom de NDSM-werf
in Amsterdam uniek is en toont verhalen
over deze vroegere scheepsbouwwerkmaatschappij.
De tentoonstelling laat de
geschiedenis zien van de Nederlandsche
Dok en Scheepsbouw Maatschappij in de
jaren ‘20 en ‘60 tot het einde in 1984 met
veel foto’s, filmbeelden, werktekeningen
en materialen en verhalen van arbeiders.
Meer informatie en de openingstijden
staan in de agenda op pagina 10.
Turkse gastarbeiders bij NDSM
Vervolg van de voorpagina.
Kamp Ataturk
Voor de Turken werd in eerste instantie
huisvesting geregeld in een hotel aan de
Koninginneweg. Hier woonden zij tot
1965. “We gingen elke dag in een busje
naar het werk.” Omdat er inmiddels ook
steeds meer Turken werkten op de NDSMwerf
werd aan de Klaprozenweg Kamp
Werknemers horen in 1984 verbouwereerd
aan dat de NDSM-werf definitief
is gevallen. Foto: ArchieF NDSM-werFMuSeuM
Mehmet Ali Dayan (tweede van rechts) heeft het naar zijn zin in Kamp Ataturk.
Foto: privé-archief Mehmet Ali Dayan
Ataturk opgericht. “Daar woonden 320
Turken die werkten bij NDSM, Indoco en
bouwbedrijf Intervam. Elk bedrijf had een
eigen deel. Wij woonden met acht mannen
op een kamer van vier bij vier meter
en daarnaast hadden we een woonkamer.
We sliepen niet in stapelbedden, maar
naast elkaar. Ja hoor, dat ging heel goed.
Je mocht zelf uitzoeken met wie je ging
wonen en je zocht dan vrienden.” Op het
kamp was onder andere een kantine waar
Foto’s genoeg, maar wie staan er op?
NDSM-werfmuseum heeft een
groot aantal foto’s waarvan niet
bekend is wie de maker is en
ook niet wie er op staat. Om de
archieven compleet te maken, is
een aantal oproepen gedaan die
tot op heden nog niet tot succes
hebben geleid. Maar misschien
kan De Oud-Amsterdammer helpen.
Hieronder en –naast staan
een paar foto’s waarvan Ruud
van der Sluis hoopt dat ze leiden
tot herkenning. Wie staan erop
en/of welke gebeurtenis hoorde
erbij? Informatie kan worden verstrekt
op de contactgegevens van
www.ndsm-werfmuseum.nl of via
de adresgegevens van De Oud-
Amsterdammer (deze vindt u op
pagina 3).
Nu en toen: Rembrandtplein
de mannen aten, kaartten, dronken en
elkaar opzochten. Er werd ook onder de
noemer Ataspor gevoetbald en Mehmet
Ali Dayan zette op een gegeven moment
een theater op. De Turken hadden het er
goed. “In 1969 ben ik getrouwd met een
Nederlandse vrouw, van wie ik later ben
gescheiden, en we kregen een woning,
maar ik bleef naar het kamp gaan. Het
kamp is in 1982 gesloten en tot op de
laatste dag kwam ik er.”
Het Rembrandtplein is typisch zo’n plein dat altijd blijft veranderen. Momenteel staan er
ook weer bouwsteigers voor de verbouwing van Royal Café De Kroon en het pand waar
voorheen de Drie Gezusters was gevestigd. Een aantal etablissementen bestaat al tientallen
jaren, maar in de meeste panden is het een komen en gaan van nieuwe eigenaren.
Vroeger was het al niet veel beter, getuige de houten schuttingen rond de ingang van het
voormalige Rembrandt Theater (hier is nu Escape gevestigd). Blijkbaar ging de vermaarde
lunchroom Ruteck’s, die in het theater was gevestigd, op de schop. Ook opvallend: de
foto is gemaakt in een tijd dat er nog auto’s het plein op mochten.

pagina 8 dinsdag 26 juni 2012 dé gratis krant voor de echte Amsterdammer - De Oud-Amsterdammer
Ons gezellige familiehotel in Oldenzaal is al
meer dan 35 jaar lang gespecialiseerd in
weekarrangementen voor 55+ Vol trots
willen wij u onze nieuwe wellness, luxe hotel
kamers, sfeervolle zaal en lounge laten zien.
geheel verzorgde vakantieweek
voor 55+ incl. halen en brengen, div.
bus tochten, boottocht, huifkartocht,
5 verzorgde avonden met o.m.
folklore, operette, dans en muziek
sfeer, service en gezelligheid
prima keuken, ook voor diëten,
bosrijke omgeving, nabij centrum.
prijs 2012: vanaf € 495,00 p.p
www.hotelhetlandhuis.nl
familie Oolderink 0541-512496
Geniet van een muzikaal spektakel
met een massale Olympische
demonstratie van Nederlandse
en buitenlandse militaire
top orkesten.
Zangeres Do zal een uniek
repertoire brengen, dat
muziek- en Taptoeliefhebbers
absoluut niet mogen missen!
Bestel uw kaarten op
www.nationaletaptoe.nl
Adverteren in
De Oud-Amsterdammer?
Neem contact op via
06-11002679/06-29600679
of kijk op www.deoudamsterdammer.nl.
Tijdig nalatenschap regelen
Nadenken over de eigen nalatenschap doet
niemand graag. Maar u bent wel iemand die
alles goed geregeld wilt achterlaten en onenigheid
wilt voorkomen.
• Wilt u zelf bepalen wie wat van u erft
• Wilt u dat uw wensen na uw overlijden
nauwgezet worden uitgevoerd
Dan zult u een testament moeten maken en
een executeur benoemen.
Heeft u alles
al goed geregeld?
Door de vergrijzing
komt het steeds vaker
voor dat de al
benoemde executeur
zijn taak niet meer wil
of kan vervullen. De
hoeveelheid werk en
Katerina Jirka
organisatie vormen een grote fysieke
en emotionele belasting.
U bent executeur en is het te veel voor u?
Wij kunnen van u (een deel van) de werkzaamheden
overnemen en u bijstaan met het
uitvoeren van uw taken.
Katerina Jirka (ruim 15 jaar actief in de Boedel-
ZorgDrager) en mr. Willemien Stoop (v/h
kandidaat-notaris) hebben jarenlange praktischeervaring.
Samen zorgen wij voor een
onberispelijke uitvoering van uw laatste wil.
Goed geregeld
en naar uw
wens uitgevoerd
Door een deskundige
buitenstaander als
executeur te benoemen
kiest u voor
een onpartijdige en
zekere oplossing.
mr. Willemien Stoop
Wilt u hierover meer weten, wilt u een
onafhankelijk advies bel of mail ons:
070 3061696 010 484 0 999
020 419 24 29 035 538 66 66
www.boedelzorgdrager.nl
info@boedelzorgdrager.nl
De BoedelZorgDrager
Executeurschap, kleine verhuizing, ontruiming woning
Afhaaladressen
staan op website
Regelmatig wordt ons de vraag gesteld
waar De Oud-Amsterdammer
verkrijgbaar is. Om deze vraag te beantwoorden,
verwijzen wij u graag
naar de website www.deoudamsterdammer.nl.
Onder het kopje afhaaladressen staat
een kaart van Amsterdam.
Hier kunt u uw postcode invullen,
waarna u een lijst krijgt met de
afhaaladressen in uw directe omgeving.
En u zult merken: dat zijn er veel.
Maar er kunnen er best nog meer bij.
Weet u een adres waar lezers
De Oud-Amsterdammer kunnen afhalen
of beter nog: heeft u zelf een
locatie (winkel, kantoor of anderszins)
waar De Oud-Amsterdammer toegevoegde
waarde heeft? Mail, bel, schrijf
ons (de adresgegevens staan op pagina
3 rechts onderaan) en wij zorgen
dat er een bakje wordt geplaatst waar
elke veertien dagen
De Oud-Amsterdammer wordt ververst.
Mogen wij ons even voorstellen ?
Miedema & zn. is een ouderwets vertrouwd Hollands bedrijf
waarbij kwaliteit, service en persoonlijk contact nog echt bovenaan
staan !! Voor al uw stoffeerwerk, leer-, antiekrestauratie en interieuradviezen
bent u in onze winkels aan het beste adres.
Altijd een duidelijke, geheel vrijblijvende offerte vooraf !
Stoffeerwerk
Wij beschikken over een grote collectie meubelstoffen waarmee
wij al uw eetkamerstoelen, oorfauteuils, bankstellen en
sofa’s herstofferen. Zowel klassiek als modern. Wij zijn gespecialiseerd
in bekende merken o.a. ARTIFORT, LEOLUX,
GELDERLAND, ROLF BENZ, GISPEN, PANDER en
OISTERWIJK meubelen.
Bel voor meer informatie of een vrijblijvende afspraak bij u thuis
of kom even langs in onze winkel
Openingstijden: ma. t/m vrij. 08.30 - 17.00 uur en zaterdag 10.00 - 16.00 uur
Veldweg 22 - 1404 CV Bussum - Tel: 035-6912905
€ 65,- per persoon ALL INCLUSIEF
• 1x overnachting in een standaard 2-persoonskamer
• Onbeperkt Hollands gedestileerd
(frisdrank, huiswijn, bier) van 10:00 tot 23:00
• 1x uitgebreid ontbijtbuffet
• 1x lunchpakket
• 3-gangen keuze diner bij de dag van aankomst
• gratis gebruik van jacuzzi
Let op!
U betaald slechts € 65,- per persoon per nacht!
Het genoemde tarief is exclusief gemeentelijke
heffingen á € 1,50 p.p.p.n. bittergarnituur, gebak en fietshuur.
Leerbewerking
Wij kunnen diverse leer reparaties verrichten, o.a stiknaden,
uitgerekt leer innemen, gedeeltelijk vernieuwen van leren
banken of stoelen. Uiteraard bekleden wij met het beste kwaliteit
leer. Wij leveren de originele huiden van alle bekende merken.
Wij zijn gespecialiseerd in het repareren en herstofferen van o.a.
CHESTERFIELD meubelen.
Restauratiewerk
Wij restaureren antieke kasten, kabinetten, bureaus en tafels. Ook kunnen wij antieke meubels voorzien van nieuwe was en/of
politoerlagen.
Heeft u stoelen met biezen of rieten zittingen die versleten of beschadigd zijn, dan kunnen wij deze voor u vernieuwen.
Tevens verwijderen wij houtworm en logen wij al uw meubels.
Gortelseweg 8
8076 PS, Vierhouten
tel: 0577-411323
www.foreesten.nl
48 uur service
Doorgezakte banken of fauteuils, kussens veerloos, leeg of uitgezakt?
Wij proberen u binnen 48 uur te verhelpen van uw klachten d.m.v. de vullingen aan uw houding aan te passen, en u zo te voorzien
van een perfect zitcomfort.
GRATIS
HALEN EN
BRENGEN
LEVERING ONDER
3 JAAR GARANTIE

De Oud-Amsterdammer - dé gratis krant voor de echte Amsterdammer dinsdag 26 juni 2012 pagina 9
Schrijvende lezers
De Oud-Amsterdammer is meer een podium voor echte Amsterdamse 50-plussers dan een krant. Wij stimuleren lezers hun eigen verhalen in te zenden. Hieronder verhalen die recht uit het
hart van de lezer geschreven zijn. Heeft u ook een bijzonder verhaal dat u met de lezer wilt delen? Mailen kan naar info@deoudamsterdammer.nl en sturen naar De Oud-Amsterdammer,
Postbus 5003, 1380 GA Weesp.
Pootje baden en zwemmen in je ondergoed bij het IJ
door Thea Storm
Tegenwoordig heb je bijna in iedere buurt die
aan het IJ zit een strand. In 1956 toen ik 6 was,
bestonden zulke stranden ook. Op de plek waar nu
de ingang is van de IJtunnel was vroeger een stuk
zand dat langzaam in het IJ over liep. De mensen
uit de Nieuwmarkbuurt gingen daar op warme
dagen zwemmen.
Dit stukje strand werd Het Landje genoemd. Foto’S: theA StorM
Het Indische mannetje kwam
plat op het water terecht
door G. Walman
Bijna 30 jaar heb ik bij de Amsterdamse brandweer
gewerkt en ik heb met veel interesse de Helden van
Amsterdam gelezen. Maar het verhaaltje over de
10-metertoren in het Sloterparkbad dat onlangs in
De Oud-Amsterdammer stond, deed mij denken aan
een anekdote uit mijn loopbaan. De brandweermannen
moesten en moeten natuurlijk ook getrainde
mensen zijn. Uiteraard was er een intern sportprogramma,
altijd onder leiding van de sportinstructeur.
Vaak werden er in de sportzalen van de
brandweer allerlei hindernisbanen opgezet om zo de
conditie op peil te houden.
In de zomermaanden werd ook buiten de kazerne
gesport. De gehele autospuit met zeven spuitgasten
reed dan naar een locatie om bijvoorbeeld een 10
kilometer lang parcoursaf te leggen of, zoals in dit
geval, naar het Sloterparkbad om een flink aantal
baantjes te trekken.
Dat gebeurde deze keer ‘s morgens om half negen.
Het was een beetje een frisse ochtend, dus we zwommen
snel onze baantjes. Hierna liepen we naar de
10-metertoren en pochten we wie dat wel en wie dat
niet wilde doen. Toen kwam er plotseling een wat
ouder Indisch mannetje met een badjas aan en een
grote handdoek onder zijn arm.
De man had natuurlijk onze brandweerwagen
bij de ingang gezien en dacht: ‘Ik zal die mannen
Wij kinderen deden dat ook. Omdat zwempakken
en zwembroeken alleen voor rijke mensen waren,
gingen wij gewoon in ons onderbroekje. Je had dan
wel een nat rokje als je je weer ging aankleden,
maar dat was best weer gauw droog.
Een ander geliefde plek om te zwemmen was van
de brug op de Oude Schans. Maar dat was voor
grote jongens (tieners). Die doken met veel bravoure
van de brug af.
van de brandweer eens laten zien hoe goed ik van
de 10 meter af kan.’ Hij sprak geen woord en beklom
met branie de 10-metertoren, liep naar het puntje
van het betonnen bordes, deed zijn armen wijd en
nam een soort snoekduik. Het mannetje landde
echter plat op het water en volgens ons deed dat
erg zeer. Dat bleek ook wel, want hij klom uit het
10-meterbassin, pakte zijn badjas en handdoek van
de grond en liep een stuk minder stoer naar de
kleedruimten. We hebben het mannetje nooit
meer terug gezien.
Pootje baden met uitzicht op het Scheepvaartmuseum.
Blauwbrug is niet de Blauwburgwal
door Fred Leijdekkers
Even een corrigerende opmerking bij het artikeltje
van Arie Haagsma over de ‘kettingbom’ in De Oud-
Amsterdammer van 29 mei. De heer Haagsma (of
de redactie?) heeft kennelijk de Blauwbrug verward
met de Blauwburgwal. Wat er bij de Blauwbrug is
Getuigen gezocht van moord
op 31 maart 1945
door Peter Pennekamp
In uw zeer lezenswaardige krant schrijft u op 15 mei
over luilakbollen. Uw beschrijving verschilt nogal van
mijn herinnering. Wij woonden vanaf 1954 in Slotermeer
en haalden op luilak vanaf een uur of vier de
bollen bij de bakker op het Confuciusplein, ik meen
Van der Heijden. De bollen waren heel kleine witte
kadetjes, waren iets zoeter en kostten in de jaren
vijftig 1 cent per stuk. We haalden er dan een stuk
of veertig, ook voor buren en peuzelden onderweg al
veel warme broodjes op. Thuisgekomen brachten we
ze naar mijn ouders met roomboter en gele basterdsuiker
(we noemden dat bruine suiker). Het was een
ware traktatie. In de jaren zestig bracht ik ze zelfs per
fiets ‘s morgens vroeg naar mijn opa op het Holwerdahof
in Slotervaart. Luilakbollen waren voor ons geen
Wie is die geweldige pianist
van de Bilderdijkkade?
door G.W.M. Lindsen-van Schagen.
Ik wil graag een vraag stellen in De Oud-Amsterdammer.
Wij hebben lange tijd gewoond
op de Bilderdijkkade in Amsterdam. Ik heb het
over de jaren vijftig, zestig en later. Toen kwam
er bij goed weer dikwijls een persoon met een
grote carrier met daarop een piano door de
Bilderdijkstraat. Volgens mij speelde hij altijd,
en zéér verdienstelijk, hetzelfde pianostuk,
namelijk De Polonaise van Chopin, waarmee
hij dus zijn geld verdiende. Een machtig piano-
gebeurd, weet ik niet. Maar in mei 1940 is een bom
gevallen op de hoek Blauwburgwal/Herengracht. Dat
is inderdaad vlak bij het Singel waar de heer Haagsma
toen woonde. Ook op het afgedrukte stukje krant is
nog net te lezen dat het om de Blauwburgwal gaat! Ik
heb jarenlang tegenover het kantoorgebouw gewoond
dat in 1952 op de plaats van de inslag is verrezen.
krentenbol of zo, maar kleine warme kadetjes.
Mag ik u tevens om een gunst vragen? Mijn vaders
vader, Willem Pennekamp, is op 31 maart 1945
omstreeks 10.45 uur neergeschoten door de Duitsers
bij waarschijnlijk een fietsenrazzia op de Houtmarkt.
Wij beschikken over een kopie van het politierapport,
maar ik heb met uitzondering van één berichtje
in Ons Amsterdam jaren geleden dat een voorval
beschrijft dat hiermee overeenkomt, nooit getuigen
gevonden. Graag zou ik vernemen of er misschien
nog getuigen zijn van dit afschuwelijke drama
waarbij mijn opa, een vader van negen kinderen, vlak
voor de bevrijding is vermoord. Mijn vader heeft in
de jaren tachtig dit voorval in de NIOD-dossiers laten
opnemen, maar ook in de Amsterdamse oorlogslijsten
en voorvallen is het nooit vermeld. Daar wil ik iets
aan doen en daarom zoek ik meer materiaal.
stuk waar we toen (en ook nu nog) héél graag
naar luisterden.
Mijn vraag is: zijn er meer lezers die dit fenomeen
gekend hebben of die misschien zelfs
weten wíe die persoon was? Daar ben ik erg
benieuwd naar, want buiten het straatorgel,
dat ook al bijna uitgestorven is, heb ik dit nergens
ooit meer meegemaakt of gezien.
Reacties kunnen worden gemaild of gestuurd
naar het redactieadres van De Oud-Amsterdammer
(zie pagina 3).

pagina 10 dinsdag 26 juni 2012 dé gratis krant voor de echte Amsterdammer - De Oud-Amsterdammer
Amsterdamse Eropuit! Kalender.... uitjes
De NDSM-werf bruist met allerlei activiteiten
Het Amsterdam Museum presenteert
(toegang gratis!) vanaf 16 juni in Nieuw
Dakota op de NDSM-werf (Ms. van
Riemsdijkweg 41b) een foto- en filmtentoonstelling
over de eerste generatie
Turkse immigranten in Amsterdam. De
tentoonstelling vertelt het avontuurlijke
verhaal van jonge mannen die in de jaren
zestig van de 20ste eeuw vanuit Turkije
naar Amsterdam kwamen, op zoek naar
welvaart, geluk en avontuur. De NDSMwerf
is de plek waar vele Turkse gastarbeiders,
vol goede moed en met de hoop
op een beter leven, naartoe kwamen om
te werken.
De openingstijden zijn donderdag en vrijdag
van 11.00 tot 19:00 uur en zaterdag
en zondag van 11 tot 17.00 uur.
‘NDSM-herleeft’-expositie
De tentoonstelling ‘NDSM-herleeft’, die eveneens nog t/m 15 juli wordt gehouden, neemt de
bezoeker mee naar de glorietijd van de NDSM-werf. Het ontstaan, maar ook de teloorgang van
de NDSM en de daarbij horende ontwikkeling van maritieme technologie in beeld geïllustreerd.
Georganiseerd door Stichting NDSM-werf i.s.m. de Reinwardt Academie en de projectgroep
NDSM-herleeft.
Locatie: Van Riemsdijkweg 51. De openingstijden zijn zaterdag en zondag van 11.00 tot 17.00
uur. Verder is er een aantal speciale thematische activiteiten rond beide tentoonstellingen. Dit
zijn:
• ‘Ticket to Istanbul’ geluidswandeling door Soundtrackcity
Tijdens deze geluidswandeling ga je mee het water op, op zoek naar overeenkomsten en
verschillen tussen Amsterdam en Istanbul. Het startpunt is bij Nieuw Dakota in Amsterdam-
Noord, duurt 60 minuten en eindigt op het Beursplein in Amsterdam-Centrum. Er zijn een
Nederlandse, Turkse en Engelse versie beschikbaar! Er zijn nog drie mogelijkeden om aan te
monsteren op zondag 1 juli. Het vertrek vindt plaats om 13.20, 15.00 en 16.00 uur.
• ‘What’s happening brother?’ theatervoorstelling
door Sadettin Kirmiziyüz/Trouble Man
Een voorstelling over gemiste en benutte kansen, over gedogen en verbieden, een ‘coming of
age drama’ dat je mee terugneemt naar de tijd van Meneer Kaktus, 2Pac, Rocky, Barbapapa,
Hulk Hogan, Transformers, Bruce Lee en Knight Rider. De data zijn donderdag 28 juni om
21.00 uur en vrijdag 29 juni eveneens om 21.00 uur (locatie: in containerarena op plein naast
MTV).
• Grande Bazaar – kleurrijke markt
Zaterdag 30 juni is er vanaf 11.00 uur een Grande Bazaar met kraampjes waar men authentieke
Turkse dranken en spijzen kan nuttigen en Turkse ondernemers een breed
arsenaal aan waren aanbieden (locatie: op Pier NDSM / grasveld bij Noorderlicht).
Meer informatie via: www.amsterdammuseum.nl, www.nieuwdakota.com en www.ndsm.nl
Concert van Michel Roosen in Pianola Museum
Zaterdag 30 juni om 20.15 uur is
er in het Pianola Museum aan de
Westerstraat 106 een romantische
avond met Michel Roosen.
Tijdens dit recital vertolkt pianist
Michiel Roosen, leerling en personal
assistent van Wibi Soerjadi,
beroemde pianowerken uit de
Romantiek van onder anderen
Chopin, Beethoven, Scriabin en
Rachmaninov. Reserveren à 15
euro per persoon is aanbevolen
via info@pianola.nl of telefonisch
020 – 627 96 24.
Wiener Wald in BosTheater
In het BosTheater in het Amsterdamse Bos
(in de open lucht) wordt van 3 juli tot en met
1 september (de première vindt overigens
plaats op 6 juli, dus na de eerste voorstelling)
dinsdag tot en met zaterdag om 21.30
uur het muziektheaterstuk Wiener Wald opgevoerd.
Wiener Wald is een muziektheater
over verstikkende burgerlijkheid versus grote verlangens in tijden van crisis. Met de koning
van de Weense wals, Johann Strauss, maar dan heel anders. Het verhaal: Marianne is de
dochter van de ‘toverkoning’, de bijnaam van haar vader die een slechtlopende winkel in
feestartikelen in de buitenwijk van Wenen heeft. Ze staat op het punt te trouwen met haar
buurman Oskar, die een slagerij heeft. Dan ontmoet ze Alfred, een beroepsgokker in een
geleende auto. Ze wil het goede in hem naar boven halen en ze vertrekken. Kaarten kosten
12,50 euro (met Stadspas 10 euro) en zijn elke speeldag vanaf 18.30 uur te koop aan de
kassa bij het theater waarvan het officiële adres luidt: De Duizendmeterweg, 1182 DC Amstelveen.
Lezingen over gezondheid in Mozes & Aäronkerk
In de Mozes & Aäronkerk aan het Waterlooplein worden vrijdag 29 juni onder het motto
‘Morgen gezond weer op’ twee lezingen gegeven. Tussen 10.00 en 11.00 uur geeft prof. mr.
Eugène Sutorius een lezing over het thema ‘Voltooid leven’. Centrale vraag is: is het leven zo
heilig dat het tegen elke prijs moet
worden voortgezet, ook als het
als voltooid wordt ervaren? Prof.
mr. Eugène Sutorius is hoogleraar
Strafrecht aan de UvA en lid van
de initiatiefgroep Uit Vrije Wil. Hij
vertelt over de totstandkoming van
dit initiatief, wat het inhoudt en wat
de dilemma’s, mogelijkheden en
wensen van betrokkenen zijn.
Tussen 11.30 en 12.30 uur wordt
een lezing verzorgd over het
Rode Kruis in Nederland. Regelmatig
zien we op televisie hoe
hulpverleners van deze organisatie
zich overal ter wereld inzetten
voor mensen in nood. Minder
bekend is de hulpverlening van
het Rode Kruis in Nederland en
in Amsterdam. Zo geven Rode
Kruis-medewerkers sociale hulp
op het gebied van veiligheid en
de bestrijding van eenzaamheid.
Hanneke Emmerik van het Rode
Kruis vertelt over het werk van
deze organisatie. De entreeprijs is
10 euro die aan de deur voldaan
moet worden.
Stuur uw agendabericht voor ‘Amsterdamse uitjes’
naar (e-mail) info@deoudamsterdammer.nl
of Postbus 5003, 1380 GA Weesp.

De Oud-Amsterdammer - dé gratis krant voor de echte Amsterdammer dinsdag 26 juni 2012 pagina 11
De Helden van
Amsterdam
Een kijkje in de archieven van de Amsterdamse brandweer
Brandweer in de Bijlmer: een nog
jonge, maar veelbewogen geschiedenis
Zo’n vijftig jaar geleden begon ‘de slag
om Weesperkarspel’, die eindigde met de
toewijzing van de helft van die opgeheven
gemeente aan Amsterdam en de andere
helft aan Weesp. Dat was eerst voor
tien jaar en als het goed beviel, langer. De
enclave ten zuidoosten van de stad werd
al snel genoemd naar het ingepolderde
meer dat het grootste gedeelte van het
oppervlakte uitmaakte: de Bijlmermeer.
En daar zat toen ook al een brandweer.
Driemond
De landelijke gemeente Weesperkarspel
had in 1935 een echte brandweerauto
aangeschaft en er werd een vrijwillige
brandweer opgericht. Die kwam in het
dorpje Driemond, genoemd naar de
samenkomst van de riviertjes Gein, Gaasp
en Smal Weesp. Toen op 1 augustus 1966
de westelijke helft van Weesperkarspel Amsterdams
werd, kwam het korps, inclusief
de uit 1955 daterende Austin brandweerauto,
onder de hoofdstedelijke brandweer
te vallen. Dat was even wennen, maar ze
beleven nu al enkele tientallen jaren veel
plezier met elkaar en aan elkaar. De brandweerauto
van Driemond stond eerst in een
garage bij de begraafplaats, maar in oktober
1980 kon men het gebouwtje van de
Plantsoenendienst aan de Lentestraat - na
een stevige verbouwing - betrekken. 21 jaar
later was op diezelfde plek een heel nieuw
brandweergebouw neergezet en dat werd
meteen gedoopt tot ‘kazerne Máxima’.
Het goed gemotiveerde en getrainde korps
springt regelmatig bij in Amsterdam. Niet
alleen in Zuidoost, maar ook bij grote
branden elders.
Aanloopcentrum
Tijdens de bouw van de eerste grote
flats in de Bijlmer werd middenin een
Aanloopcentrum neergezet, bestaande uit
De verreweg indrukwekkendste brand in Zuidoost was de Bijlmerramp op 4 oktober
1992, bijna twintig jaar geleden. De brandweerlieden van Anton stonden af te
wassen en zagen vanuit de keuken de Boeing neerstorten.
Volgende keer: de brand bij Bakker
Op een mooie zomerdag in juli 1983 brandde een grote loods met kantoor
van het transportbedrijf Bakker aan de Aambeeldstraat in Amsterdam-Noord
af. Het was een spectaculaire brand en de rookwolken waren tot ver in de
omgeving te zien. De brandweermensen moesten vechten als leeuwen om
de omgeving te behouden en het was de première van de nieuwe blusboot
Jan van der Heijde III. De volgende keer staan we stil bij deze vuurzee.
Een hulpverlening die veel indruk maakte bij de mannen van Anton was de treinramp
bij Duivendrecht op 30 mei 1971, waarbij vijf mensen om het leven kwamen.
een verzameling houten noodgebouwen.
Daarin waren de eerste winkeltjes, een
huisartsenpost, een apotheek, een bibliotheekje
en wat gemeentelijke instellingen,
waaronder de politie. Ook de brandweer
kreeg een gebouwtje daar, dat wat geïsoleerd
aan de rand van het centrum stond.
De kazerne kreeg een codeletter, net als
alle andere kazernes in de stad. Meestal
was dat de eerste letter van de straatnaam,
maar de ‘B’ was al in gebruik. Daarom
werd de kazerne aangeduid als ‘A’, naar
het Aanloopcentrum. Op 17 november
1969, een winderige dag, werd de post in
gebruik genomen. Achteraf bleek het in
de ‘Bijlmer’, zoals het nieuwe stadsdeel
liefkozend werd genoemd, eigenlijk altijd
te waaien. De wind had in de open polder
vrij spel en tussen de hoge flats werden de
windsnelheden alleen maar opgejaagd.
Net als de eerste bewoners van de Bijlmer
waren de brandweermannen daar echte
pioniers. Als geen ander wisten ze steeds
de weg in de snel groeiende wijk, omdat
ze dat - uit vakgewoonte - goed bijhielden,
dagelijks controleerden en veel sportten
in de omgeving. Als er een ambulance
werd opgetrommeld in de Bijlmer reed
die standaard naar de brandweerkazerne,
vanwaar ze verder doorgegidst werden
naar het noodgeval. En zo werd de brandweer
al snel de vraagbaak voor iedereen en
alles in de eerste jaren van de Bijlmer. Het
noodgebouwtje was bedoeld voor de eerste
tien jaar, de ‘proeftijd’ van Amsterdam.
Daarna begon men serieus met het plannen
van een nieuwe kazerne, maar het was
pas begin 1985 dat de politie en brandweer
naar een nieuwe en permanente behuizing
konden vertrekken.
Flierbosdreef
In maart 1985 trokken de trotse brandweerlieden
naar het nieuwbouwcomplex
aan de Flierbosdreef/hoek Hoogoorddreef,
als combinatiegebouw met de
politie. Dat was natuurlijk goedkoper. De
nieuwe kazerne behield de oude naam ‘A’,
inmiddels omgedoopt tot ‘Anton’ volgens
het telefoonalfabet, maar dan wel in de
mannelijke uitvoering. De naam ‘Anna’
voor een brandweerkazerne was toen nog
ondenkbaar.
De mannen van ‘Anton’ hadden het best
naar hun zin in de nieuwe kazerne, maar
de aanloop van het Aanloopcentrum misten
ze wel een beetje. Ze hadden het echter
druk genoeg naarmate de Bijlmer én de
diversiteit van de bewoners groeiden. Het
was er drukker dan de kazernes in de
stad zelf. Brandjes in de stortkokers en
containerhokken en ook in de flats, omdat
sommige nieuwe wijkbewoners dachten
dat ze op de betonnen vloer gewoon open
vuurtjes konden stoken. Bovendien werden
ze zo langzamerhand specialisten in
vastgelopen liften. Het werd dus tijd voor
een extra kazerne in de Bijlmer en wel
aan de zuidkant in de nieuwe bebouwing.
Die kwam er op het Remmerdenplein, pal
naast het terreintje dat voor de politie gereserveerd
was. De nieuwe kazerne, die in
april 1988 open ging, kreeg de codenaam
‘Rudolf’ naar het adres en dat kon, want
In de rubriek ‘De Helden van Amsterdam’
staan we stil bij alle heldendaden
die de Amsterdamse brandweer (tegenwoordig
korps Amsterdam-Amstelland
geheten) de afgelopen decennia heeft
geleverd. Natuurlijk komen veel
spraakmakende branden voorbij.
Deze rubriek komt tot stand dankzij
de geweldige medewerking van Gerard
Koppers, de archivaris, tevens ‘wandelende
encyclopedie’ van de Amsterdamse
brandweer.
de oorspronkelijke post Rudolf aan de
Rozengracht in de binnenstad was kort
daarvoor opgeheven.
De politie loerde al langer op het gebouw
van de brandweer aan de Flierbosdreef en
er was een serieus plan om de brandweerpost
in Diemen te combineren met de Amsterdamse
kazerne Anton. Vooruitlopend
op de realisering daarvan verhuisde Anton
eind 2007 naar een tijdelijk onderkomen
voor maximaal vijf jaar aan de Daalwijkdreef,
net op Diemens grondgebied.
Brandveilig leven
Die vijf jaar aan de Daalwijkdreef zijn
bijna om en intussen is de brandweer een
nieuwe koers ingeslagen. Zowel in Diemen
als in Zuidoost wordt veel werk gemaakt
van de campagne ‘Brandveilig leven’, waarbij
de brandweer al op huisbezoek komt
vóórdat er brand komt. Daarmee wordt het
wonen in die contreien een stuk veiliger
en kan het aantal brandweerkazernes weer
teruggebracht worden. De brandweer heeft
de plannen klaar voor een nieuwe kazerne
op de hoek van de Karspeldreef en de
Gooiseweg, die dan wel heel centraal ligt
en voor niemand overlast veroorzaakt. Als
er dan toch nog brand uitbreekt, is men
binnen evengoed in no time ter plaatse.
Overigens liggen de brandweerposten van
Diemen, Duivendrecht en Ouderkerk ook
direct rond Zuidoost, zodat men altijd
verzekerd is van snelle versterking.
Zo zijn er in het relatief kleine en jonge
stadsdeel al veel brandweerkazernes geweest.
Ze zijn bij de brandweer inderdaad
steeds flink in beweging!
De Driemondse brandweer in 1979, nog bij het spuithuis op de begraafplaats, met
al een Amsterdamse brandweerauto en Amsterdamse brandweeruniformen.

pagina 12 dinsdag 26 juni 2012 dé gratis krant voor de echte Amsterdammer - De Oud-Amsterdammer
Amsterdamse uitjes
Het Danspaleis komt naar de Baarsjes!
Het Danspaleis doet op vrijdag 29 juni tussen 14.30 en 16.30 uur de Baarsjes aan. Deze
ouderwets gezellige ouderendisco van Nederland strijkt neer in het restaurant van woonzorgcentrum
Nieuw Vredenburgh (Postjesweg 125, entree 2,50 euro).
De PD (= Platendraaier) trekt de ouwe krakers uit de koffer zoals Johnny Hoes, Louis Prima,
Doris Day en vele andere sterren van weleer. Van meezingers tot tranentrekkers, van polonaise
tot ouderwets rock-en-rollen: met Het Danspaleis is het altijd bal.
Het Danspaleis is een theatraal mini-evenement met een bevlogen PD, een rijdend discomeubel,
glimmende dansvloer, feestelijk decor en gastvrouwen geïnspireerd op de jaren ‘40
en ‘50. Het is een vrolijk feest van herkenning. Ook buurtbewoners, kinderen en kleinkinderen
zijn welkom.
Amsterdamse loper ‘Mijn Stad:
een feest van verscheidenheid’ wordt uitgerold
Deze zomer toont het Amsterdam Museum vanaf 29 juni een 40 meter lange loper van kunstenaar
Barbara Broekman. In de Schuttersgalerij van het museum laat dit tapijt alle 179 nationaliteiten
zien die in Amsterdam wonen. ‘Mijn Stad: Een feest van verscheidenheid’ van Barbara
Broekman is tot het einde van het jaar vrij toegankelijk te bezichtigen en iedereen mag er gewoon
overheen lopen. Op 28 juni wordt het tapijt gelegd en zullen ruim 50 nationaliteiten aanwezig
zijn tijdens de preview
om 15.00 uur. Iedereen
is van harte welkom bij
de bijzondere ontmoeting
op het tapijt van al
deze verschillende nationaliteiten
die samenleven
in Amsterdam.
Alle gasten zullen rond
half vier verzamelen voor
een fotomoment. Aanmelden
kan via mail pr@
amsterdammuseum.nl.
De officiële opening vindt
plaats om 18.00 uur door
Jan Jaap van der Wal.
Platenbeurs op de Nieuwmarkt
Donderdag 28 juni houdt Dynamite CD-DVD Platen Beurzen een beurs op de Nieuwmarkt
in Amsterdam. Gewoon in de open lucht gezellig langs de kramen lopen, zonder entree te
hoeven betalen, op zoek naar leuke muziek. De LP is momenteel hotter dan ooit. Steeds meer
nummers worden opnieuw geperst en ook nieuwe items verschijnen op LP. Maar voor veel
muziekliefhebbers is de LP nooit weggeweest. Kom kijken en schrik hoeveel er nog bewaard
is gebleven.
En dan hebben we het niet over wat platen die van een stoffige zolder zijn komen vallen
en na een rondreis over vele rommelmarkten nog even bij de kringloop worden afgegeven,
maar over leuke en zeldzame exemplaren uit de jaren zestig die de drank, drugs en rock &
roll maar net hebben overleefd. Dynamite noemt het ‘van House tot Klassiek’, maar ook alles
wat ertussen valt is aanwezig. Zoals Jazz, Blues, R&B, Rock&Roll, Beat, Punk, Funk, Reggae,
Country, Nederbeat, Indo Rock, Elvis, de Stones, Beatles, Queen of Golden Earring;
alles is er. Stands vol Heavy Metal of Hard Rock, oude of moderne jazz, of Nederlandstalige
piratensingles. En wat te denken van een hele kraam vol House en HipHop. En dat allemaal
op vinyl, grammofoonplaat, CD en DVD. De beurs wordt gehouden van 10.00 tot 22.00 uur en
de entree is gratis.
Imkers uit Amsterdam actief tijdens Open Imkerijdagen
Bijenhouden in de stad, het lijkt een bevlieging. Toch bestaat de Amsterdamse Bijenvereniging
(AVBB) dit jaar 99 jaar. Halverwege de vorige eeuw werden al bijen gehouden op een
school bij het Vondelpark. Vandaag de dag staan er in Amsterdam bijenkasten op schooltuinen,
volkstuinencomplexen, in parken en achtertuinen en, nog steeds, op daken.
Een aantal imkers in Amsterdam houdt in het weekeinde van 14 en 15 juli open huis tijdens
de Open Imkerijdagen. Imkers vertellen dan over het leven van de (honing)bij, imkeren in en
bij de stad, bijensterfte en voedselplanten voor bijen. Op sommige locaties wordt er honing
geslingerd en verkocht en soms zijn er bijenplanten beschikbaar en overal zijn natuurlijk bijen.
De locaties waar de imkers
te zien en te horen zijn zijn
zaterdag 14 juli van 10.00-
16.00 uur bij Groen Gemaal
in het Sarphatipark, vlak bij
de ingang aan de 1e J vd Heijdenstraat,
zaterdag 14 juli
van 10.00-16.00 uur Volkstuinen
TIGENO, N. Broekhuysenweg
4, Amsterdam-Geuzenveld,
zondag 15 juli van
13.00-15.00 uur Bijenstand
Diemerpark IJburg (onder de
Nesciobrug) en zondag 15
juli van 12.00-16.00 uur op
het Nieuwe Bijenpark aan de
Baron Schimmelpenninck van
der Oyeweg 4, Amsterdam-
Geuzenveld.
Stuur uw agendabericht voor ‘Amsterdamse uitjes’
naar (e-mail) info@deoudamsterdammer.nl
of Postbus 5003, 1380 GA Weesp.

De Oud-Amsterdammer - dé gratis krant voor de echte Amsterdammer dinsdag 26 juni 2012 pagina 13
Mijn straat: de Zeven Provinciënstraat/Karel Doormanstraat
Het fluwelen endje van hooguit 50 meter
Door P.C. Zegstro
Ik ben geboren in 1943 in de Zeven
Provinciënstraat. Deze straat werd in
1947 veranderd in de Karel Doormanstraat.
Die naamsverandering kwam door
de muiterij op de oorlogsboot de Zeven
Provinciën in 1939. De onthulling van de
straatnaam vond plaats op de hoek van
de Karel Doormanstraat en de Willem
de Zwijgerlaan en werd gedaan door de
weduwe van Karel Doorman. Ik weet dat
er maar een handjevol mensen op af was
gekomen. Toch was deze straat opvallend.
Er zaten maar liefst vijf scholen en een
Gemeentelijke Geneeskundigedienst. Daar
zetelden de schoolarts en de schooltandarts.
Ook zat de pieten-zuster daar. Zij was
schoolzuster en regelmatig werden we
door haar op luizen gecontroleerd. Ook
was het haar taak om ons eens per jaar
twee pleisters op de borst te plakken, ik
dacht voor TBC. We konden dan een week
niet in bad. Eén maal per jaar kreeg je
een schoolonderzoek. Je stond dan in een
grote rij met alleen een onderbroek aan.
Het meest erge vond ik het moment dat je
Het Mokumgevoel van Lucia Rijker
De voormalige wereldkampioene kickboksen
Lucia Rijker is geboren en getogen
in Amsterdam-Noord. In Amsterdam
Bevalt! kijkt ze terug op haar leven in het
stadsdeel dat in die jaren niet bepaald
als elitebuurt bekend stond.
School
“Ik zat op kleuterschool Repelsteeltje
en liep in mijn eentje daarnaartoe. Een
oude vrouw die aan de grote weg woonde
en toevallig ook een dochter had die
Lucia heette, hielp mij met oversteken.
De kleuterschooljuffrouwen zie ik zo
voor me. Eentje had lang blond haar
en een andere had donkere ogen en
een spitse neus. Een heel lieve juffrouw
was dat. Daarna ben ik naar de Dorus
Rijkersschool in de Kofschipstraat
gegaan. Na mevrouw Koudstaalkreeg ik
meester Kuut. Een serieuze man met een
brilletje die gepest werd vanwege zijn
achternaam. Ik vond hem aardig en had
met hem te doen. Ik kon er niet tegen als
mensen gepest werden. Als kind voelde
ik de drang te vechten tegen onrecht.”
“Op de scholengemeenschap Noord
had ik wat probleempjes met de lerares
Duits. Ik was altijd heel uitgesproken.
Als ik niet geleerd had, zei ik: ‘Ik heb het
niet geleerd.’ Andere kinderen hadden
dan een smoes, ze hadden spiekbriefjes
of keken bij elkaar af. Dat deed ik niet.
Ik had geen zin met hielenlikken mijn
diploma te halen. Ik zag dat afkijken, liegen,
overschrijven ofwel het slim spelen
beloond werden.”
Ouders
“Mijn moeder was een van de eerste
blanke vrouwen die met een donkere
op je hand moest blazen en de zuster in je
onderbroek keek of je een breuk had.
Drukke straten
De Doormanstraat bestond uit drie aparte
stukken. Bij de Willem de Zwijgerlaan
was het pleintje met diverse winkels,
waaronder een boekwinkel, een bakker en
een melkboer. Dan had je het doodlopende
straatje met de zandbak van de
kleuterschool. Het laatste stukje was
tussen de Bestevaerstraat en de Admiraal
de Ruyterweg. Dit stukje werd ook wel ‘het
fluwelen endje’ genoemd. Ik vermoed dat
dit kwam omdat de huizen in dat stuk
van particulieren huisbazen waren en
daardoor wat duurder in huur waren. Dat
stukje straat van hooguit 50 meter lang
had zes winkels: een bakker, een Spar,
twee elektrazaken, een kapper en een café.
De buurt was voor de jeugd een fantastische
buurt om op te groeien. Je kon zalig
paalvoetballen bij de scholen zonder dat
we de bewoners hinderden. In de paasvakantie
werden op het land van de Willem
de Zwijgerlaan aardappels gepiept, op een
man trouwde. In die tijd zorgde dat
regelmatig voor scheve gezichten. Ze was
een sterke vrouw die hard werkte voor
haar huwelijk en voor haar kinderen. In
Noord heeft ze nog bij de Febo gewerkt.
Dat vonden wij als kinderen prachtig. Ik
ben op friet, kroketten en frikandellen
grootgebracht.”
“Mijn vader was onderhoudsmonteur
bij bierbrouwerij Heineken. Mijn vader
was streng, maar mijn moeder helemaal
niet. Dat botste. Door mijn moeder werd
ik verwend. Ik lustte geen spinazie en
hoefde daarom geen spinazie te eten. Ze
haalde altijd de kip van het bot voor mij,
dat vond ik heerlijk. Regelmatig hadden
we Surinaamse feestjes thuis met lekkere
hapjes en merenguemuziek.”
Sport
“Mijn vader was honkbalfanaat en elk
jaar ging ik met hem naar de Haarlemse
Honkbalweek. Daarom ben ik op softbal
gegaan, ik was catcher. Het was een
vuurtje van afval van de voorjaarsschoonmaak.
Heel vaak was dat oud zeil, het
zogenoemde Balatum, dat brandde als een
lier. Dat je aardappel na het piepen door
de teer twee maal zo dik geworden was,
deed aan de smaak niets af.
Grote vakantie
In de grote vakantie was het land bij de
Reinaert de Vosstraat aan de beurt. Hier
werden tenten gebouwd en kon je zalig
voetballen. Ook was het Jan van Galenbad
een goed alternatief. Voor tien cent was je
de hele dag onder de pannen. De jongens
hadden daar het grootste bad. Daar
mochten de meiden ook in zwemmen,
maar dat bad lag om een uur of drie in de
schaduw en het meidenbad lag dan vol
in de zon, maar daar mochten wij niet
komen. Eén badjuf was voldoende om dat
te voorkomen.
Als het gevroren had, kon je heel snel
schaatsen op het Ruyterland. Dit was een
stuk land op polderniveau waar later de
Daniël Goedkoopschool is gebouwd. Het
was door de regen ondergelopen land,
‘Elke ochtend om 4 uur mijn bed uit, van 5 tot 9 uur schoonmaken en daarna trainen’
Lucia Rijker
leuke tijd. Mijn vriendinnetje Nicole
softbalde ook en een ander vriendinnetje
uit de straat, Caroll, speelde af en
toe ook mee. Toen ik twaalf was, vond ik
schermen heel leuk. Misschien kwam dat
door mijn leraar Ton Hazes. Hij had een
mooi stoppelbaardje en een prachtige
stem. Het was een bijzondere warme
man met liefde en toewijding, die thuis
samen met zijn vrouw vier kinderen had.
Toen hij een demonstratie gaf op onze
school, mocht ik even meedoen. Hij zag
mijn talent en vroeg of ik wilde komen
schermen op zijn club. Omdat wij thuis
geen geld hadden voor zo’n dure sport
heeft Ton mij gesponsord. Hij is voor mij
een voorbeeldleraar geweest.”
(Noot redactie, dit staat niet in het boek:
Op haar vijftiende begint Lucia met
kickboksen bij sportschool Vos, waar ze
onder andere trainde met toppers zoals
Mousid Akhamrane, Ivan Hippolyte en
Ernesto Hoost. Ze won vier verschillende
wereldtitels, waarvan haar eerste toen
ze 17 was. Daarna verlegde ze haar focus
naar het gewone boksen waarin ze twee
wereldtitels behaalde. De enige kickbokswedstrijd
die ze verloren heeft, was een
demonstratiepartij tegen een man).
Croupier
“Op de Nieuwezijds Achterburgwal heb
ik in een casino als croupier gewerkt.
We speelden het spel Fantasie 24, een
vorm van observatieroulette dat zowel
een kansspel als een behendigheidsspel
was. Het was een illegale club die Golden
Ten heette en dag en nacht open was. Ik
had meestal nachtdiensten en met het
tipgeld erbij verdiende ik goed. Maar het
geld maakte ik meteen weer op aan taxi’s
Hoek Karel Doormanlaan en Willem de Zwijgerlaan.
dus we liepen daar weinig gevaar op verdrinking.
Voor de rest zaten wij heel veel
in de speeltuin van Sportpark de Ruijter.
en restaurants. Na drie maanden dacht
ik: nou heb ik dik verdiend, maar ik heb
geen geld meer. Toen ben ik gaan sparen
en van dat geld heb ik mijn rijbewijs
gehaald en mijn eerste auto gekocht.”
“Het leven in het casino beviel me
steeds slechter. Ik werd wat dikker en
heel de nacht stond ik te werken. Ik
moest kiezen: mijn sport of leeggezogen
worden door het werk. Ik koos voor de
sport. Maar omdat ik toch inkomen
moest hebben, ben ik op de sportschool
als schoonmaakster gaan werken. Elke
ochtend om 4 uur mijn bed uit, van 5 tot
9 uur schoonmaken en daarna trainen.
Ik heb daardoor een sterke discipline
ontwikkeld. Het leven heeft mij geleerd,
letterlijk.”
Lezersactie De Oud-Amsterdammer
Amsterdam Bevalt! is een uitgave van Uitgeverij
Kapstok en bevat verhalen van een groot aantal
bekende Amsterdammers die vertellen waarom
Amsterdam hen zo lief is.
Onder anderen John Kraaijkamp, Ed van Thijn,
Hans Wiegel, Frits Barend, Matthijs van Nieuwkerk,
René Froger, Jaap van Zweden en Danny de Munk
vertellen over hun leven in de hoofdstad.
In de winkel kost Amsterdam Bevalt! 22,50 euro.
Lezers van De Oud-Amsterdammer kunnen het boek
kopen voor 5 of 8 euro*. *5 euro als het boek tegen inlevering
van deze bon wordt opgehaald bij Uitgever Kapstok, Van Bossestraat 28-huis,
1051 JZ Amsterdam. Wel even bellen van tevoren naar 020-427 82 39. Het boek kost 8
euro als het wordt opgestuurd. Stuur dan onderstaande gegevens naar bovenstaand
adres.
Naam
Adres
Woonplaats
wil … exemplaren bestellen van het boek Amsterdam Bevalt!
Kortom, voor mij als kind was het een
prima buurt.
BroN eN Foto: www.geheugeNvANweSt.Nl
Deze gegevens mailen naar martijn@uitgeverijkapstok.nl is ook een mogelijkheid. Bij
het boek (of de boeken) zit een factuur van 8 euro.

pagina 14 dinsdag 26 juni 2012 dé gratis krant voor de echte Amsterdammer - De Oud-Amsterdammer
Verdwenen sportclubs: avv TDO
TDO was een bruisende vereniging
door Cor Lüter
In 1946 werd ik lid van avv TDO (Training
Doet Overwinnen). Voordien was ik een
straatvoetballer en eerder geen lid van
een voetbalvereniging. Het straatvoetbal
speelde zich af in de Lampongstraat
en de Djambistraat. De doelen werden
verdedigd door een (vliegende) kiep die
de putdeksel moest verdedigen die als
doel dienst deed. De bewoners in deze
straten lieten het oogluikend toe als
we oppasten voor de ruiten; we hebben
gezamenlijk eenmaal een ruit betaald! De
oudste jongens ‘raaiden op’ door over een
afstand van ongeveer een meter met hele,
halve en teentjes naar elkaar toe te lopen.
Wie in zijn beurt de verbinding maakte
mocht als eerste een speler kiezen uit
de voorraad jonge spelers. Meestal werd
ik gekozen door Hakkie, een jongen die
zo genoemd werd omdat hij de meeste
doelpunten maakte met een hakbal.
TDO was een bruisende vereniging met
een toneelvereniging en een klaverjasclub,
drie maal per jaar een toneeluitvoe-
Uitgever:
De Oud-Amsterdammer
Postbus 5003, 1380 GA Weesp
Tel: 020 – 716 39 79
www.deoudamsterdammer.nl
info@deoudamsterdammer.nl
ring in het Bavohuis met na afloop bal
tot vier uur en in de wintermaanden elke
week een klaverjasavond bij Arnolds. Na
de toneelvoorstelling werden de rijstoelen
verwijderd en tafeltjes met stoelen
rondom de dansvloer geplaatst, het dansorkest
ging in de bak en Wiebe Mannak
(de balleider) stapte in rok de dansvloer
op en vertelde wat niet werd toegestaan,
speciaal voor de meisjes en jongens die
enkel voor het dansen kwamen. Er werd
wel eens wat uitgeprobeerd, maar Wiebe,
met een lichaamslengte van twee meter,
zette ze persoonlijk op straat. Tevens
organiseerde een propagandacommissie
vier maal per jaar een contactavond op
het tuincomplex Linnaeus aan de Ooster
Ringdijk met levende muziek van een
dansorkest.
Reclamebiljetten
Winkeliers hingen de thuiswedstrijden
van o.a. TDO, Watergraafsmeer, Zeeburgia
en TOG op reclamebiljetten in de
winkelstraten in de etalage om de clubs
te ondersteunen bij het aantrekken van
bezoekers voor de wedstrijden op zondag.
De Oud-Amsterdammer is om meerdere redenen
een unieke krant voor de Amsterdamse
50-plusser. In deze krant staat geen nieuws
(dat is op zich al nieuws), maar er staan al-
• De Oud-Amsterdammer is gratis.
• De Oud-Amsterdammer wordt in
een oplage van 120.000 verspreid
via ruim vierhonderd verspreidingsadressen
waaronder verzorgingshuizen
en diverse winkels.
• De Oud-Amsterdammer wordt ook
uitgegeven in onder andere Almere
en Purmerend, want ook hier wonen
veel echte Amsterdammers.
• De doelgroep is iedere 50-plusser
bij wie Amsterdam in de genen zit.
• De Oud-Amsterdammer is er voor en
door lezers. Verhalen en foto’s van
Amsterdammers over hun geliefde
stad zijn meer dan welkom. Sterker
nog: daar drijven we op.
Johan Cruijff heeft de middelbare school niet afgemaakt en heeft ook andere kansen op
het gebied van onderwijs niet gepakt. Volgens hem komt dat onder andere doordat schooltijden
en trainingstijden vaak parallel liepen. “Ik kreeg van Ajax een premie om een middenstandsdiploma
te halen. De lessen waren op dinsdagavond. Alleen: twee van de vier
dinsdagavonden was ik aan het voetballen. Aan het einde van de rit wilde ik examen doen,
maar dat mocht niet, want de helft van de tijd was ik niet op school geweest. Dat is het basisprobleem:
dat geen enkele school of opleiding open is wanneer jij vrij bent en er is niemand
die daarop heeft ingespeeld. Daarom zijn wij begonnen met die scholen. Zijn de sporters op
reis, dan doen ze hun opleiding online.”
Er zijn de Johan Cruyff Foundation, het Johan Cruyff College, de Johan Cruyff University
en het Johan Cruyff Institute for Sport Studies. Het Johan Cruyff College wordt overigens
geschreven met een y, terwijl het Cruijff is. De reden is dat in het buitenland de ij als letter
onbekend is.
Johan Cruijff wordt op 25 april 65 jaar.
Voor veel mensen is het een leeftijd om het
kalmer aan te gaan doen, maar dat gaat
voor Cruijff niet op. De Oud-Amsterdammer
had onlangs met hem een kort maar
wel exclusief gesprek ter gelegenheid van
zijn 65ste verjaardag. Lachend: “Of ik voel
Maar met de intrede van de televisie
moesten alle kleine verenigingen fuseren:
je kreeg de mensen niet meer bij het
toestel vandaan en zo waren er dus ook
dat ik 65 word? Als ik ‘s morgens de trap
af kom wel.”
Johan Cruijff kwam op vrijdag 25 april 1947
rond één uur ‘s middags ter wereld in het
Burgerziekenhuis in de Linnaeusstraat te
Amsterdam. Hermanus Cornelis Cruijff was
Ook Johan Cruijff is als jochie gefotografeerd op het paard van Paul Rollman.
Rollman moet daarvoor hebben gestaan aan de poort van de lagere school aan de
Zaaiersweg in Betondorp.
In de kantine van TDO zijn heel wat feesten gegegeven.
zijn vader en Petronella Bernarda
Draaijer zijn moeder. Zijn ouders
dreven een groentewinkel (eigenlijk
een aardappelenhandel) in de
Jordaan, maar het gezin woonde in
Betondorp. Met zijn broer Henny,
die ruim twee jaar ouder was en
met wie hij later brouilleerde,
voetbalde hij veel op straat en op
het voetbalveld ‘t Zandje. Aan
Betondorp bewaart hij goede
herinneringen. “Betondorp was
ideaal, je hoefde je geen moment
te vervelen. De lagere school was
Dinsdag 17 april 2012
Meer Meer Meer Meer dan dan dan dan 1 1 1 1 miljoen miljoen miljoen miljoen lezers! lezers! lezers! lezers!
geen inkomsten meer voor de vereniging.
En zo kwam het dat TDO (opgericht op
17 september 1915) in 1976 fuseerde met
WMHO en Ontwaakt tot WTO, dat in
Van rand naar sta-in-de-weg
Deze week onder meer:
Het Sint-Nicolaaslyceum aan de Irenestraat
wordt in een rapport van de
gemeente als volgt aangeduid: ‘Het Nicolaaslyceum
en omgeving, ten tijde
van de Floriade nog een rand, vormt
nu een obstakel in het Beatrixpark.’
Met andere woorden: of het vermaar-
dichtbij, je had de speeltuin en
als het het warm warm was was kon kon je de trekvaart trekvaart over over dichtgebouwd. dichtgebouwd. De eigenaren eigenaren hielden hielden er bij
want toen waren al die snelwegen er nog voorbaat rekening mee dat zij een bon kre-
niet. En je kon overal op straat voetballen. gen. Deze werd dan meestal door de vier of
Alleen als Ajax op zondag speelde niet, vijf inzittenden gezamenlijk betaald. Er was
want dan stonden er veel auto’s in het dorp. overigens bij de bewoners wel eens zorg hoe
Maar alles bij elkaar hebben we het als het zou gaan als er brand zou uitbreken, of
jongens uitstekend naar de zin gehad, daar als er een ziekenauto bij moest.’
was echt niets mis mee.”
Rood-wit van Ajax
Drukte
Toen Cruijff 12 was, overleed zijn vader
Cruijff herinnert zich overigens niet als plotseling aan de gevolgen van een hart-
enige de drukte tijdens de thuiswedstrijaanval en de jonge Johan kon dat maar
den in het begin van de jaren zestig. Op moeilijk een plekje geven. Ook op een ander
geheugenvanoost.nl schrijft Jan Nieuwstad dan het emotionele vlak was de dood van
(zijn moeder runde sigarenzaak ‘t Hoekje): zijn vader een drama, want moeder Nel was
‘Betondorp werd overspoeld met auto’s niet in staat in haar eentje de groentezaak
van bezoekers. Het parkeren was toen al te runnen en verkocht de winkel.
(rond 1960) een ramp op die zondagen.
Twee rijen in de straat en soms drie rijen Lees verder op pagina 7.
de SNL maar even wilde ‘moven’ om
uitbreiding van het park mogelijk te
maken. Na veel plannenmakerij gaat
dat er dit jaar van komen. Pal naast
het oude gebouw is in oktober 2010
gestart met nieuwbouw, die begin juli
moet zijn afgerond.
1988 fuseerde met TIW/Amstel tot Watergraafsmeer,
dat in 1995 weer samenging
met JOS tot JOS/Watergraafsmeer.-
De Oud-Amsterdammer, gratis krant vol nostalgie
leen verhalen over het Amsterdam van vroeger.
Waarbij vroeger niet te ver terug is, want
u moet erbij zijn geweest. De Oud-Amsterdammer
gaat u raken omdat we terugkijken naar
Johan Cruyff-onderwijs ontstaat uit ‘een basisprobleem’
Er zijn er niet veel, maar dit is een klassenfoto waarop Johan
Cruijff staat (tweede rij van boven, helemaal rechts)
Johan, van harte gefeliciteerd
met je 65ste verjaardag!
• Kabouters waren
geweldloos en lief
pagina 3
• The Amsterdam
Rock Circus
was zeperd
Dinsdag 3 april 2012
‘Een kaartje voor de Floriade
was telkens een rib uit mijn lijf’
pagina 10
• ‘Eerst gingen
de poppen
in bad’
pagina 13
Aankomend paasweekend – op 5 april
– wordt in Venlo de Floriade geopend.
Hetgeen ons op de gedachte bracht:
Amsterdam had toch ook twee Floriades!?
Een terugblik op dit feest van bloemen en
planten uit de hele wereld.
De eerste Amsterdamse Floriade was in
1972, van 30 maart tot 1 oktober om precies
te zijn. Het toen net opgeleverde Amstelpark
besloeg een gedeelte van het tentoonstellingsterrein,
maar ook het oudere
Beatrixpark en een deel van het dijklichaam
waarop later de Ringweg-Zuid en Station
Amsterdam RAI werden aangelegd, waren
onderdeel van deze Floriade. 1972 was
onder andere het jaar van ‘Bloody Sunday’
(op 30 januari ‘72 liep een demonstratie in
Derry, Noord-Ierland, van katholieken tegen
de Britse overheid uit op een ramp waarbij
veertien doden vielen) en het was ook het
jaar dat de wereld op 26 augustus werd
opgeschrikt door een terroristische aanval
tijdens de Olympische Spelen in München.
Sfeerbeeld uit de Floriade in 1972.
• Het seizoen van
de wederopbouw
van Ajax
pagina 15
www.deoudamsterdammer.nl
www.deoudamsterdammer.nl
Volgende editie
dinsdag 1 mei
Hotel Polen
9 mei 1977 is één van de meest
zwarte dagen in de geschiedenis van
de Amsterdamse brandweer. Toen
brandde namelijk Hotel Polen, gelegen
tussen de Kalverstraat en het
Rokin volledig uit. Bij de brand kwamen
33 personen om het leven en
raakten 21 personen zwaargewond.
In de rubriek ‘De Helden van Amsterdam’
besteden we in de volgende
editie ruim aandacht aan deze brand,
die diepe littekens heeft nagelaten in
het Amsterdamse brandweerkorps.
Heeft u een ervaringsverhaal en/of
beeld van deze brand die u met de
lezer wilt delen, dan ontvangen wij
dat graag. Stuur, mail of bel ons en
wij zorgen dat uw materiaal bijdraagt
aan dit artikel.
Adverteren in
De Oud-Amsterdammer?
Neem contact op via
020-716 39 79 of kijk op
www.deoudamsterdammer.nl.
De Joodse basisschool Rosj Pina hield in 1971 een boomplantdag voor de Floriade
die een jaar later geopend zou worden.
uw jeugd, naar het Amsterdam van toen het
nog Amsterdam was. Een paar feiten over De
Oud-Amsterdammer:
Doorslaand succes
Wat je noemt een weinig relaxte achtergrond
om het te hebben over ‘alles wat
groeit, bloeit en ons altijd weer boeit’, maar
toch werd de Floriade in Amsterdam-Zuid
een doorslaand succes. Johan Willemsen
heeft hier zijn vrouw ontmoet. “Ik heb mijn
vrouw Joan leren kennen in het Rosarium.
Zij was daar met een groep meiden uit haar
klas toen we elkaar zagen en aan de praat
raakten. Wij zijn daar later nog vaak heen
geweest, want het Rosarium is gewoon
blijven bestaan als restaurant en een soort
NU extra aantrekkelijk.
Al jaren uw
VERTROUWDE adres!
zalencentrum”, schrijft hij. “Ik las in de
Oud-Amsterdammer uw oproep voor herinneringen
aan de Floriade en dit is natuurlijk
mijn mooiste herinnering. Wij zijn in dat
jaar een paar keer naar de Floriade geweest,
hoewel een kaartje niet goedkoop was. Ik
weet niet meer hoeveel het kostte, maar het
was elke keer een rib uit mijn lijf. Maar het
was er zo mooi dat het de prijs meer dan
waard was. Er waren allemaal mooie tuinen
en het viel me toen al op dat de kleuren zo
mooi bij elkaar pasten.
Lees verder op pagina 7.
Lever uw (oude) gouden/zilveren
sieraden of munten NU in!!
Winkelcentrum Diemerplein
Diemen 020-6903727
www.puttmann.nl
Deze week onder meer:
• Kabouters waren
geweldloos en lief
pagina 3
• De Westerstraat
herleeft
pagina 7
• ‘We mochten
niet in aanraking
komen met die
heidenen’
pagina 13
• ‘Je moet nu
meteen
Barcelona bellen.
Ik vertrek hier’
pagina 15
www.deoudamsterdammer.nl
Volgende editie
dinsdag 17 april
Rock Circus
22 mei 1972 was het tweede pinksterdag
en dit was de dag dat in
het Olympisch Stadion the Amsterdam
Rock Circus werd gehouden.
Voor het eerst en voor
het laatst, want wat een daverend
festival had moeten worden, werd
een miskleun waaraan organisator
Mojo en Muziekkrant Oor naar
verluidt geld moesten bijleggen.
Hoogtepunt had een optreden
moeten worden van Pink Floyd,
maar ook dat werd een zeperd.
Was u erbij op deze warme pinksterdag
in 1972 en wilt u uw ervaringen
en beelden delen met de
lezers? Schrijf, mail of bel ons en
wij zorgen voor een verslag.
Adverteren in
De Oud-Amsterdammer?
Neem contact op via
020-716 39 79 of kijk op
www.deoudamsterdammer.nl.

De Oud-Amsterdammer - dé gratis krant voor de echte Amsterdammer dinsdag 26 juni 2012 pagina 15
Uit de schatkamer van Ajax
Het moddergevecht
met Real Zaragoza
In deze rubriek besteden we aan de
hand van bewaarde programmaboekjes
en elftalfoto’s op www.jumpingjack.nl
aandacht aan een bepaald seizoen van
Ajax. Deze editie 1986/’87.
De jaren in de aanloop naar dit seizoen
waren niet bepaald glorieuze jaren voor
Ajax. Vooral Europees was het kwakkelen
voor Ajax, dat hunkerde naar nieuw
Frank Rijkaard en Sonny Silooy houden zich staande in
de modderpoel in Zaragoza.
Trainen in De Lutte
In de zomer trekken de voetballers
het land in om oefenwedstrijdjes
te spelen tegen
amateurclubs. Het voetbalblad
Voetbal International besteedt
hier elk jaar onder de noemer
‘Pezen in de provincie’ aandacht
aan. Nu, geloof me, van
pezen is zeker in het begin
geen sprake. Pas als het seizoen
echt begint te naderen,
gaat de zweep erover, maar
het trainingskamp dat Ajax
traditiegetrouw in De Lutte
houdt is weliswaar inspannend,
maar goed te doen. Al
sinds 1973 - met heel af en toe
een jaartje niet - slaat Ajax in
Europees succes. Dat kwam vrij plotseling
aan het einde van het seizoen ‘86/’87 toen
in de finale van de Europa Cup II voor
bekerwinnaars Lokomotive Leipzig met
1-0 werd verslagen (doelpunt van Van Basten).
Het was een absoluut hoogtepunt in
een seizoen met een slechte aanloop. De
sterspelers Gerald Vanenburg en Ronald
Koeman verhuisden naar PSV, maar het
zwaarste verlies was dat van Robbie de
Wit. Aan zijn carrière kwam
een abrupt einde toen hij
tijdens zijn vakantie in
Spanje werd getroffen door
een hersenbloeding. Zijn
collega’s stuurde hem
tijdens zijn herstelperiode
nog een kaart met de snedige
tekst ‘We wisten niet
dat je hersens had’, maar
de hersenen bleken voorgoed
aangetast en het
betekende einde carrière
van een schitterende
linkspoot. In de plaats
van deze drie voetballers
kwamen er wel nieuwe
spelers (onder anderen
Jan Wouters van FC
Utrecht, Danny Blind
van Sparta en Arnold
‘De witte Socrates’
Scholten van FC Den
Bosch), maar vooral
kwamen er veel
jeugdspelers door die
het helemaal zouden
maken, want Dennis
Oscar Borghardt schrijft normaal
op deze plek over zijn herinneringen
aan Diemenzijde, één
van de korte zijden van stadion
De Meer. Oscar Borghardt is met
vakantie, maar gelukkig stond
ook Hans Peijs op deze plek.
Landhuishotel De Bloemenbeek
in de zomer een hele
week haar tenten op. Dan
worden er boslopen gehouden,
er wordt veel gefietst en
gedold en er wordt gevoetbald
tegen SV De Lutte. Dat
gebeurt op een voetbalveld
waarvan Bobby Haarms altijd
heeft gezegd dat de kwaliteit
gelijk is aan dat van Wembley
in Londen. Veel aan De Lutte is
mooi, maar het mooiste is dat
de voetballers meegaan in de
rustige sfeer die in het nietige
dorpje heerst. Spelers zijn hier
nog aanraakbaar en hebben
tijd om handtekeningen uit te
Bergkamp, Aron Winter en Richard Witschge
klopten op de poort. Er waren ook
zeperds, zoals Alistair Dick van Tottenham
Hotspur, maar alles bij elkaar stond er een
prima elftal, met naast deze spelers ook
Marco van Basten, Frank Rijkaard, Sonny
Silooy, Arnold Mühren, Johnny Bosman
en Ronald Spelbos. En dan was er nog ene
Walter Smak, die als voetballer niet op
ieders netvlies staat (en dan drukken we
ons eufemistisch uit). Smak debuteerde op
11 mei 1986 in Ajax 1 tijdens NEC - Ajax
(0-0) en zou daarna nog een wedstrijd
spelen voor het fiere rood-wit. En niet
onbelangrijk: Johan Cruijff was trainer
van het jonge spul.
Legendarisch
In de competitie kwam het verzamelde
talent nog niet tot zijn recht, want PSV
werd met een straatlengte (53 om 42
punten) voorsprong kampioen, met op
de derde plek Feyenoord. Al direct in het
begin van het seizoen, op 26 augustus,
werd al duidelijk dat het in de competitie
moeizaam zou gaan, want toen werd de
thuiswedstrijd tegen FC Den Haag met 2-3
verloren. Gelukkig werd de uitwedstrijd
op 1 maart 1987 wel gewonnen, met 2-0
door doelpunten van Johnny Bosman.
Maar Europees liep het allemaal prima,
waarbij wel aangetekend moet worden
dat de tegenstanders nou niet bepaald
de statuur hadden waar Ajax Europees
gewend aan was geraakt. Want ga maar
na: achtereenvolgens werd gewonnen van
Bursaspor, Olympiakos Piraeus, Malmö FC,
delen. Ik vraag me wel eens af
wie door alle jaren heen in De
Lutte de meeste handtekeningen
heeft verzameld, maar feit
is dat je in één week heel makkelijk
een schriftje vol krabbels
(waarvan je je later vaak
afvraagt wie het ook alweer
was) kan scoren. Het is de
sfeer die vroeger zo gewoon
was en die tegenwoordig niet
meer mogelijk is omdat communicatiemensen
de voetballers
afschermen, maar die
het voetbal nog steeds mooi
maakt. Dit jaar is Ajax van 2
t/m 7 juli te gast in De Lutte.
Gaat dat zien!
Een druk Leidseplein verwelkomt de winnaar van de Europa Cup II.
De selectie van Ajax viert een feestje na het behalen van de KNVB-beker.
Real Zaragoza en uiteindelijk Lokomotive
Leipzig. Vooral de uitwedstrijd tegen in
de halve finale tegen Real Zaragoza is
legendarisch, want deze werd gespeeld op
een veld dat door een enorme onweersbui
vlak voor aanvang van de wedstrijd was
veranderd in een modderpoel. De bal
rolde voor geen meter en eigenlijk was het
veld onbespeelbaar. Door doelpunten van
Rob Witschge en Johnny Bosman (twee
maal) trok Ajax met 2-3 aan het langste
eind, om daarna in de thuiswedstrijd met
3-0 het pleit definitief te beslechten (goals
van Johnny van ‘t Schip, Rob Witschge en
Frank Rijkaard).

pagina 16 dinsdag 26 juni 2012 dé gratis krant voor de echte Amsterdammer - De Oud-Amsterdammer
Pode Edit 3-zits. Actieprijs in stof Coll,
Divina, Tonica, van € 2299,-
voor € 1999,-
* Gelderland 4735
exclusief bij Jan van Beek
Actieprijs:
rode en zwarte Hallingdal
van € 2550,- voor € 2099,rood
en zwart leer
van € 2800,- voor € 2295,-
LAATSTE Actieprijs
WEEK
*Actiemodel * Aktiemodel GS GS 1296 in zwart zwart gebeitst beuken
gebeitst 90 x 160 beuken, cm van € 90 1215,- x 200 cm. voor € 899,- en 90 x 200
van € 1320,- voor voor € € 999,-* 999,-*
Ook mogelijk in blank beuken.
Kom voor meer
Gispen akties 101 naar in onze Manchester winkel zwart of bel of 020 rood 6656310.
(vraag Aktiemodel; naar de Gispen actieprijs). 101 in Kom leder voor Carrera meer rood
acties (excusief naar voor onze Jan winkel van Beek) of bel * 020 6656310
Vraag naar de speciale introductieprijs.
Alle andere stoelen Dutch Originals
6 halen 5 betalen
* Pastoe
Jubileumkast.
Exclusief voor Jan van Beek
268x80x45, snowwhite of
tomaatrood met zwarte
binnenkant nu € 1999,-
Tecta C1 € 319,-
Varier Peelaktie.
€ 500,- euro korting op alle
stoffen en leer/alle uitvoeringen.
Vb.: Stofgroep 1 /houten voet
Van: € 2250,- Voor: € 1750,-
* Direct leverbaar, zolang op voorraad
Artifort, Pastoe, Pastoe, Leolux, Leolux, Pode, Thonet, Stokke, Variér, Pode, Interlübke, Thonet,
Erik MisuraEmme, Jørgensen, Spectrum, Erik Jørgensen, Cor, Gelderland, Spectrum, Montis, Desalto,
Ahrend Gelderland, at home, Montis, Dutch Originals, Desalto, Walter Ahrend Knoll, Artemide, at home,
Müller, Dutch Jori, Originals, Tecta, Metaform, Walter Piure, Knoll, Tecnolumen. Artemide, Müller.
Leolux Scylla. In alle kleuren leder
Senso van € 1749,- voor € 1499,-
In een vaste flavour combinatie
(Senso leder met stof) van € 1715,-
voor € 1399,-.
Idem aktieprijzen voor de 2-zits.
* Artifort actie! C 691 Voorbeeld:
2,5 zits Tonus Van € 2428,-
Voor € 1800,-.
Ook actie prijs met de stoffen:
Amdal, Sem, Hallingdal en Screen.
* Thonet S 43.
€ 315,- pst. excl. vloerglijders in
standaard beitskleuren.
6 halen 5 betalen.
Jan van Beek voorjaarsactie*
Lourens Fisher Circle
40cm €185,-
50cm € 240,- (40 of 50cm)
Lourens Fischer
Tripple € 205,-
* Artifort Little Tulip. Stof
rood of zwart.
Bel voor de actuele prijs.
* Montis Charly.
Van € 1.590,- nu
voor € 1.195,-
Montis Chaplin van
€ 1.170,- nu voor
€ 895,-. Uitvoering
leder Dakar zwart,
rits
zilver, matchroom
onderstel, met wielen
of poten.
* Müller RW 108 in lak
geheel wit of geheel zwart van
€ 696 voor € 599,-
* Artifort Orange. Slice
rood, oranje en zwart.
Vraag naar de actie prijs.
Lourens Fisher
Eye to eye € 470,-
Montis Windy van:
€ 1535,- voor: € 1195,-
Leverbaar in leer: zwart,
wit, bruin en rood met
een chromen onderstel.
* Rex Lounge klapstoel.
Diverse kleuren,
van € 249,-
voor € 229,-
Pode Script 3-zits. Actieprijs in Coll, Divina,
Tonica van € 2449,- voor € 2199,-
Classics
Oyster + Mushroom
Artemide Tolomeo
Lettura Aluminium of
zwart voor € 337,-
Bij aankoop vanaf 1500,- euro een bijzettafel kado. Bij aankoop vanaf 2500,- euro een originele Bauhauslamp (Wilhelm Wagenfeld) of Artemide Tolomeo Lettura kado.
*Voorwaarden zie www.janvanbeek.nl
beukenplein 23 - 1092 bb amsterdam
F157 P157
Kvadrat Tonus 1.721,- 1.375,- 745,telefoon
020 - 665 6310
Bovenstaande prijzen zijn verkoopprijzen incl. BTW.
F560
600,- 1.704,-
P560
1.375,- 432,- 350,-
*
Gispen 413
Alle Gispen/
Manchester
Dutch Originals
stoelen zwart of rood
6 halen
5 betalen
Vraag naar
LAATSTE de actieprijs WEEK
Artifort Oyster in Tonus
(alle kleuren)
van € 1721 voor € 1375
Artifort Mushroom in Tonus
(alle kleuren)
van € 1704 voor € 1375
Actievoorwaarden;
- Actie geldt alleen in bovengenoemde stofsoorten.
- Consumentenaanbieding alleen geldig voor deelnemers van de actie.
- Deelnemers plaatsen minimaal 1 Mushroom + poef en 1 Oyster met poef in de showroom.
www.janvanbeek.nl
- Actie is geldig van 01-04-2012 tot en met 31-12-2012 (zowel showroomorder als vervolgorders).
Postbus 115 5480 AC Schijndel
T 073 658 0020
info@artifort.com
www.artifort.com