DE MECHANISCHE SLIPKOPPELING - ECMD

In het verleden, toen koppelingen niet zelfinstellend waren, gaf dit geen problemen.
Tegenwoordig geven steeds meer autofabrikanten de voorkeur aan een zelfinstellend
koppelingsbedieningsmechanisme waarbij het ontkoppelingslager continu met de
drukgroep meedraait. Wanneer nu het ontkoppelingslager ten opzichte van de vingers
van de diafragmaveer niet goed gecentreerd is, zullen de aanrakingsvlakken
voortdurend over elkaar schuiven. Dat veroorzaakt geluid en leidt tot de vorming van
warmte die voor een groot deel in het lager terechtkomt. Het lager wordt overmatig
verhit, de smering wordt gebrekkig, er ontstaat nog meer warmte en het lager loopt
stuk.
Om nu de autofabrikanten de mogelijkheid te bieden met ruime toleranties te blijven
werken en de koppelingen zelfinstellend te maken, is het zei/centrerende ontkoppelingslager
ontwikkeld.
Bij het ZC-druklager van Yaleo (atb. 3.34a) kan het kogellager ten opzichte van het
schuifstuk maximaal 3 mm in radiale richting verschuiven. Na een aantal keren ontkoppelen,
heeft het lager zich precies in de hartlijn van de krukas met vliegwiel en
drukgroep ingesteld. Een klemveer zorgt ervoor dat het lager ten opzichte van het
schuifstuk in positie gehouden wordt.
a
Afb. 3.34. ZeI/centrerende ontkoppelingslagers
a het ZC-druklager van Valeo
b Fichtel & Sachs
c plaatstalen lager (SKF)
b c
1. verbindingsdeel
2. schuifstuk
3. rubberelement
Het zelfcentrerende druklager van Fichtel & Sachs (atb. 3.34b) heeft een roterende
binnenring. De maximale radiale verplaatsing is 2,8 mmo Het schuifstuk is meestal
van een slijtvaste aluminiumlegering gemaakt, maar kan ook uit kunststof vervaardigd
zijn. De voordelen van het ontkoppelingslager uit staal en kunststo/zijn het geringe
gewicht, geen smering tussen schuifstuk en geleidebus, een geringe slijtage en geen
'vreten' (vreten kan ontstaan bij geen of gebrekkige smering als de glijvlakken op
202