DE MECHANISCHE SLIPKOPPELING - ECMD

F n normaalkracht
F w totale wrijvingskracht
r w gemiddelde wrijvingsstraai
Afb. 3.4. Berekening van het door de plaatkoppeling
over te brengen koppel
a de krachten op de wrijvingsvlakken
b exacte bepaling van de gemiddelde wrijvingsstraai
r•.
r j , dj inwendige straal, diameter van de wrijvingsring
r u , d u uitwendige straal, diameter van de
wrijvingsring
[Nm] (3.1)
Volgens de wrijvingswet van Coulomb is deze wrijvingskracht evenredig met de aandrukkracht
of normaalkracht F n (beter bekend als koppelingskracht) en met de wrijvingscoëfficiënt
f.l als evenredigheidsfactor. Formule 3.1 kan dus ook geschreven worden
als: T k = wFnr w • Voor meer wrijvingsvlakken z geldt dan:
[Nm] (3.2)
fl varieert bij een drogeplaatkoppeling tussen 0,2 en 0,4, bij een natteplaatkoppeling
tussen 0,04 en 0,06.
r w is de straal van de 'wrijvingscirkel' , dat is de denkbeeldige cirkel waarop de wrijvingskracht
geacht wordt aan te grijpen. In de praktijk rekent men meestal met het
rekenkundig gemiddelde van de uitwendige straal r u en de inwendige straal rj;
[m] (3.3)
Verderop zal een exactere formule voor rw worden afgeleid (zie formule 3.3a).
Om van een gelijkmatige aanligging van de wrijvingsvlakken verzekerd te zijn, kiest
men de inwendige en uitwendige diameter zodanig dat de verhouding d/du ongeveer
0,6 ... 0,7 is. Het ongelijkmatig aanliggen van de wrijvingsvlakken veroorzaakt plaatselijk
hoge temperaturen, terwijl de vlaktedruk en de slijtage hoog zijn.
De vlaktedruk
De vlaktedruk 0v is de druk die ten gevolge van de normaalkracht Fn op het ringvormig
oppervlak van de plaatvoeringen ontstaat:
167