Het ware Israël : de twaalf stammen terug van ... - Pentahof.nl

1 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Het ware Israël :
de twaalf stammen
terug van weggeweest
ISBN 90 - 804628 - 7 - X
Door P.F.v.d.Meer
Harskamperweg 5
3774JN Kootwijkerbroek
email: pentahof@wishmail.net
2 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest

3 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Inhoud
Hoofdstuk 1 Israël en de joden ter discussie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9
1.1 Aan alle Christenen vóór Israël . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 11
1.2 Israël: niet langer hinken op twee gedachten . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 16
1.3 De werkelijke identiteit van de joden . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 17
1.4 Was Jezus, en waren de discipelen joden? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 20
1.5 De joden en Israël . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 25
Hoofdstuk 2 Jeruzalem 3000 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 25
2.1 Israël, de Joden en de vervulling der profetie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 29
2.2 De kosmische Israël-polariteit . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 33
2.3 Een schrijven aan de stichting Near East Ministry . . . . . . . . . . . . . . . . 35
2.4 De onvruchtbare vijgenboom . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 39
2.5 Christenen, Israëlieten en heidenen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 41
2.6 Wat zegt de Schrift over Israël? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 46
2.7 Het Land . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 48
2.8 Jeruzalem: Twistappel òf stad des vredes? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 49
2.9 Israël < -----> JEW is niet het zelfde . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 52
Hoofdstuk 3 Het herstel van Israël . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 52
3.1 Het herstel van Israël in de profetie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 52
3.2 De "Verloren" Stammen Israëls . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 57
3.3 Het “stenen” Koninkrijk en haar kentekenen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 60
3.4 De hoofdlijn van het verbond des vredes . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 62
3.5 Wil het échte Israël eens opstaan? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 63
3.6 De geschiedenis van de stam Juda . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 65
3.7 Leren van de "bevindelijke" Joden . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 65
3.8 De wetgeving en Juda . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 67
3.9 De deportaties van de Huizen Israël en Juda . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 68
3.9.1 Het Huis Juda . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 68
3.10 Statistiek van het Jodendom . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 71
Hoofdstuk 4 De Khazaren en de Sefarden . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 71
4.1 De goede en de kwade vijgen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 72
4.2 De Khazaren en de kabbala . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 74
4.3 De Askenazen. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 75
4.4 Onderzoek toont aan dat de Joden geen Israëlieten zijn . . . . . . . . . . . . 77
4.5 Zijn alle joden Israëlieten? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 78
4.6 De Khazaarse afkomst en erfenis . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 81
4.7 Genetische afwijkingen bij de Khazaren . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 82
4.8 Dr. A.N. Polak over de Chazaren . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 82
4 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
4.9 De Karaïms van de Krim . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 82
4.10 De crypto-Joden . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 82
4.11 Johannes Hyrcanus . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 83
4.12 Wie zijn de “beminden om der vaderen wil”? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 85
Hoofdstuk 5 Een stuk geschiedenis . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 85
5.1 De eerste Christenen en de Joden . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 85
5.2 De Reformatie en de Joden . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 86
5.3 De Nadere Reformatie en de Joden . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 87
5.4 Hoe zien de Joden zichzelf? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 87
5.5 De paus als “lichtend voorbeeld” . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 88
5.6 Het Midden-Oosten conflict . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 89
5.7 Voor de Joden geen enkele hoop? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 90
5.8 Joodse invloed op de Reformatie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 91
5.9 De Joden-verheerlijking . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 92
5.10 Zijn de Joden een volk, ras of religie? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 94
5.11 Enige Israël-vragen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 94
5.12 Prof. Karl Barth over de staat Israël . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 96
Hoofdstuk 6 Zionisme en idealisme der joden . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 96
6.1 De Joodse (Zion syn-) droom . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 97
6.2 Identiteitscrisis . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 98
6.3 Selah - Juda en de valse Selaniet-joden . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 100
6.4 Het verschil tussen Joden en Israëlieten . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 101
6.5 Het grootste bedrog uit de ganse geschiedenis . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 104
Hoofdstuk 7 Het wáre Israël der twaalf stammen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 104
7.1 Israël in het Westen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 106
7.2 Het huwelijk van Jahweh met Zijn Volk Israël . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 106
7.3 De blinde herders en het blinde volk . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 107
7.4 Zebulon : Nederland? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 109
7.5 De Bijbel heeft gelijk! . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 110
7.6 Klei en de betekenis daarvan voor Israël . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 111
7.7 Het land van het getal zeven . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 113
7.8 De Parallel Israël Nederland . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 115
7.9 Heeft Nederland een profetische betekenis? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 119
7.10 De schapen, de stal en de Herder . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 119
7.11 De Nederlandse volksgeest . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 120
7.12 Profetische Perspectieven . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 122
7.13 Het deksel weggenomen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 123
7.14 Nederland is de kern van nieuw Israël . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 126

5 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Hoofdstuk 8 Enige correspondentie over Israël en de joden . . . . . . . . . . . . . 126
8.1 Aan ds.Jac.Schouten van 'Het Zoeklicht' . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 127
8.2 Israël (Opgemerkt H. Reinders) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 128
8.3 Aan de EO, t.a.v. Hr. Pim van der Hof . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 128
8.4 Aan de George Whitefield stichting. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 129
8.5 Geachte ds. G.H. Abma . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 130
8.6 Geachte heer Dekker . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 136
8.7 Algemeen rondschrijven aan alle Israël-vrienden . . . . . . . . . . . . . . . . 137
8.8 Brief aan H.M. Koningin Beatrix . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 140
8.9 Brief aan rabbijn Evers . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 141
8.10 Brief aan de heer G. Roos . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 143
8.11 Aan het bestuur Christenen voor Israël . . . . . . . . . . . . . . . 147
8.12 Aan ds.L.W.G. Blokhuis en ds.W. Glashouwer . . . . . . . . . . . . . . . . 151
8.13 Rede drs.W. Kotek, verjoodsing van de Bijbel en Historie. . . . . . . . 152
8.14 Brief aan dr.C. Graafland en dr.ir.J.v.d. Graaf. . . . . . . . . . . . . . . . . . 155
8.15 Nogmaals aan Christenen voor Israël . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 157
8.16 Aan ds. W. Glashouwer, . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 160
Hoofdstuk 9 Antisemitisme . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 160
9.1 Wat het niet is, en wat het wel is . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 165
9.2 Onderzoek naar antisemitisme . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 167
9.3 Herkomst van de Davidster . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 174
9.4 Uit de Pers voor u gelezen: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 177
9.5 De Talmud . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 187
9.6 Citaten van Elisabeth Dilling, en uit de Talmud: . . . . . . . . . . . . . . . . . 191
9.7 De Talmud en houding der joden . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 193
Hoofdstuk 10 Het ware en het pseudo-Israël . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 193
10.1 De vrouwen van Jahweh . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 206
10.2 Israël en de betekenis van het woordje “heidenen” . . . . . . . . . . . . . . 216
10.3 Jeruzalem: wat bedoelt de Schrift? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 222
10.4 Bestaansrecht van de huidige staat Israël . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 223
10.5 Over de herbouw van de Tempel . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 229
10.6 Vijftig jaar de staat Israël . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 241
10.7 Wat staat Palestina (Israël) te wachten? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 244
10.8 Het overblijfsel van Israël . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 250
Hoofdstuk 11 Israël en de joden in de gelijkenissen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 250
11.1 De gelijkenis van de verloren zoon . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 259
11.2 De misdadige pachters . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 271
11.3 De oudste zoon, zie Luk.15. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 281
11.4 De wijze en de dwaze bouwer . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 291
6 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
11.5 Wáár is nu de wijze bouwer aan te wijzen? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 292
11.6 Het verhaal van de rijke man en arme Lazarus uit Luk . . . . . . . . . . . . 304
Hoofdstuk 12 De werkelijkheidsvraag betreffende de Joden . . . . . . . . . . . . . 304
12.1 Bestaat er wel zoiets als een Joods ras en volk? . . . . . . . . . . . . . . . . . 307
12.2 Wil de échte Nazi eens opstaan? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 319
12.3 Het uur der waarheid . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 321
12.4 Prof. Finkelstein en de Holocaust . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 322
12.5 Holocaust ontkenning niet strafbaar . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 327
12.5.1 Een simpele rekensom . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 327
12.6 Het Rode Kruis-rapport . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 328
12.7 Wiedergutmachung . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 329
12.8 Holocaust waarom? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 330
12.9 Joods leed . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 331
12.10 Auschwitz crematoria en gasovens . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 332
12.11 Prof. Faurisson uit Lyon, Frankrijk . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 333
12.12 Voorstel: vorm een waarheidscommissie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 334
Hoofdstuk 14 Prominenten over de Joden . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 334
14.1 De eeuwige Jood, uit een boek van Maarten Luther . . . . . . . . . . . . . . 335
14.2 De synagoge een duivelsnest . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 337
14.3 Joodse leugens . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 337
14.4 Joodse misdaadliteratuur . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 338
14.5 De plicht van de staat . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 339
14.6 Luthers raad tot de “joden-doop” . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 339
14.7 Luthers laatste preek, een vermaning tegen de Joden! . . . . . . . . . . . . 340
14.8 De eeuwige Jood . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 342
14.9 Prof.G.J.P. Bolland over de Joden. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 342
14.10 Bijzondere uitspraken over de Joden . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 344
14.11 Wat zegt de Bijbel over de Joden? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 344
14.12 De kerkvaders over de Joden . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 346
14.13 Abraham Kuyper over de Joden: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 347
Hoofdstuk 15 Het rassenvraagstuk . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 347
15.1 De Unesco over de rassen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 350
Hoofdstuk 16 Israëls uitverkiezing, verwerping en wederaanneming . . . . . . 350
16.1 Uitverkiezing en verwerping . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 351
16.2 Ontstaan van het volk Israël in Egypte . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 366
16.3 Egypte en de godin Ma’at en de god Thoth . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 374
16.4 De Mercator-projectie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 375
16.5 De Templars en Vrijmetselaars en hún projecties . . . . . . . . . . . . . . . 392

7 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
16.6 Zo boven, zo beneden . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 399
16.7 Israëls wonderschone toekomst . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 400
16.7.1 Roeping en verbond . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 403
16.7.2 Verwerping . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 404
16.7.3 Opnieuw verkiezen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 408
16.7.4 De verkiezing zoals beschreven in Rom. 9-11: . . . . . . . . . . . . . . . 411
Hoofdstuk 17 Slotopmerkingen en eye-openers . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 411
17.1 Kerk in Israël . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 412
17.2 Eye-opener, Oorlog op Grote Verzoendag . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 406
8 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Voorwoord
Na heel veel te hebben geschreven over allerlei onderwerpen op Bijbels en historisch
terrein, vraag je je als schrijver en publicist weleens af waar je in feite mee bezig bent.
Je realiseert je als schrijver dikwijls niet wat voor effect een geschreven artikel kan
hebben op anderen. Toch kun je het niet laten als het in je bloed zit dingen op te
schrijven en te vereeuwigen.
Vaak kun je hele leuke dingen schrijven als het gaat om herinneringen van vroeger.
Dikwijls kun je heel nuttige dingen schrijven als het gaat over vakgebieden. Zelf heb
ik in mijn jeugd technische opleidingen gehad. In die tijd verslond ik alle
vaktechnische boeken en tijdschriften. Techniek kun je zien en er veel van leren. En
wanneer je iets nieuws ontdekt, kan je dat in dankbaarheid worden afgenomen. Ik heb
enkele technische uitvindingen gedaan, alleen of in samenwerking met vrienden,
waarop patent is verkregen. Wanneer je ziet dat zo’n uitvinding werkt, aanslaat en
wereldwijd wordt verkocht en mensen er dankbaar gebruik van maken, doet dat je
goed. Ik denk aan de bagagedrager achter op de trekhaak van de auto, die ik samen
met mijn overleden vriend Frits Bulten heb ontwikkeld in de jaren zeventig.
Tegenwoordig zie je deze bagagedrager veelvuldig in gebruik.
Ook wanneer ik als techneut op allerlei gebied werkzaam was en storingen bij klanten
moest verhelpen, daar anders hun bedrijf stagneerde, ontving je grote dankbaarheid en
erkenning wanneer de storing vlot verholpen werd.
Maar hoe heel anders ligt dat op het theologisch terrein. Je zou toch verwachten dat
alle theologen van vreugde zouden opspringen wanneer hun gewezen werd op fouten,
op tegenstellingen en onmogelijkheden. Maar nee, daarin ben ik heel erg
teleurgesteld. Nadat ik theologie ben gaan studeren, viel ik van de ene in de andere
verbazing. Je moet iets geloven en aannemen op gezag van een ander, van een
instituut of iets dergelijks. Welnu, dat doe je als techneut niet. Je gelooft pas iets als je
het ziet werken, als je de functie en werking ervan kunt beproeven en aantonen.

9 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
In de theologie heerst blijkbaar niet die nuchterheid. Daarmee moet je leren om te
gaan. Je stoot anders heel vaak je hoofd, daar men de echte waarheid liever bedekt en
niet wil weten. Dat is een jammerlijk gebrek en manco.
Dat heeft mij er toch niet van terug gehouden de theologische uitgangspunten onder
de loep te nemen en te bekritiseren. Een ervan is de kwestie Israël. En de studie
hiervan ligt nu voor u in dit boekwerk. Daarin zal de lezer af en toe wel herhalingen
aantreffen, omdat er meerdere malen op hetzelfde aanbeeld wordt geslagen. Dan is
het niet verkeerd te bedenken dat dergelijke herhalingen klem en nadruk geven. Doe
er uw winst mee.
De schrijver 11-10-2000
Hoofdstuk 1 Israël en de joden ter discussie
1.1 Aan alle Christenen vóór Israël
Dat is de meest goede zaak ter wereld te zijn wanneer het goed gebeurt. Er zijn enkele
groeperingen in ons land die zich sterk maken voor Israël. De voornaamste hiervan is
de stichting “Christenen voor Israël” uit Nijkerk. Deze draait reeds een 20 jaar mee.
Deze organisatie staat voor de volle 100% achter de joden en hun staat, die men de
naam Israël heeft gegeven. De stichting is actief en voert verschillende acties, als
“Breng de Joden thuis”, etc. Voor hun ijver kunnen wij slechts grote bewondering
hebben. Voortrekkers zijn het zelfs.
Veel mensen zijn door CVI (Christenen voor Israël) aan het denken gezet door de
aandacht die men vraagt voor de Joden en hetgeen in de Bijbel over hun “bekering”
zou staan. Men tracht het licht van Gods Woord te laten vallen op Gods plan met
Israël. Daardoor is het velen duidelijk geworden dat Israël niet afgedaan heeft en dat
de kerk niet in de plaats van Israël gekomen kan zijn. Ds. G. van den Berg vindt dat
het werk van CVI zelfs een profetisch elan draagt en hij houdt zijn adem daarbij
weleens in. Dhr. G. Roos (lid van het Deputaatschap voor Israël van de Ger. Gem.) is
wat voorzichtiger en vindt wel dat CVI via haar publicaties meewerkte aan
meningsvorming over of aan sympathie voor “de beminden om der vaderen wil”.
Maar dhr. Roos draagt evenwel wat gevoelens met een ambivalent karakter, n.l. dat
CVI alle politiek doen en laten van Israël bij voorbaat en kritiekloos goedkeurt.
Kortom, wat het ook moge zijn, wij dienen te bidden voor de vrede van Jeruzalem,
maar dienen ons daarbij wél af te vragen wat wij daaronder hebben te verstaan!
10 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Wij zeiden dat CVI reeds een 20 jaar meedraait.
Merkwaardig is het fenomeen van een snel draaiend voorwerp (bv. een vliegwiel of
boortol) dat het moeilijk te zien is welke kant het opdraait. Soms lijkt het snel
draaiende voorwerp linksom te gaan, maar tegelijkertijd lijkt het rechtsom te gaan.
Dus is het oppassen geblazen om vast te stellen wélke kant het voorwerp opdraait,
zolang wij niet exact weten en vastgesteld hebben welke kant het voorwerp nu écht
omdraait. En dát kunnen wij slechts aan de weet komen door bepaalde manieren van
onderzoek. Steek in ieder geval nooit uw vingers in een draaiend voorwerp om te zien
welke kant het opdraait, want dat doet pijn. Wij zullen de tijd en de moeite dienen te
nemen om de zaak van alle kanten te bezien, alvorens definitief vast te stellen wélke
richting het voorwerp ronddraait. Misschien zou het verstandig zijn eerst het
draaiende voorwerp stil te zetten en daarna opnieuw op te starten, om de juiste
draairichting te kunnen bepalen. En zo ligt dat ook met de heikele kwestie en
indringende vraag die wij bij deze aan álle “christenen voor Israël” zullen voorleggen.
Die vraag en kwestie werd reeds door sommige Orthodoxe Joden beantwoord, dus
zou het geen vraag meer behoeven te zijn. Maar, wij willen evenwel nagaan of die
Orthodoxe Joden een goed antwoord hebben gegeven. Men kan zich immers
gemakkelijk verkijken vanwege het optische bedrog, zoals in het geval met het
ronddraaiende voorwerp, bij het bepalen van de juiste richting.
De vraag en kwestie is deze, en het lijkt een heel simpel iets, maar dat is het in
werkelijkheid niet:
Zijn de Joden van vroeger tijden en van nu gelijk aan het oude volk Israël der
twaalf stammen?
Met andere woorden: Zijn de Joden wel “ras-echte” Israëlieten en nakomelingen
van Abraham? En, zijn de joden een ras, volk, religie of iets anders?
Enkele Orthodoxe Joden poseerden met hun antwoord op deze vraag -geschreven op
borden- enkele jaren geleden voor het V.N.-gebouw in New York. Op één bord stond:
Jews < --- > Israël is not the same thing.
De joodse dr. Göran Larsson zegt over de joden en hun afkomst het volgende: “Een
joods ras bestaat niet, alleen een joods volk”. Göran ziet het als één van de grootste
misvattingen over het joodse volk, te denken dat het een ras zou betreffen, en ook dat
het jodendom een godsdienst zou zijn. Immers, veel joden zijn zonder godsdienstige
beleving. Jood is ook geen nationaliteit, daar iedereen door “bekering” jood kan
worden, ongeacht ras en nationaliteit. Wel heeft de term “jood” zowel religieuze als
nationale aspecten. Niet zo heel erg eenvoudig dus.
1.2 Israël: niet langer hinken op twee gedachten (1Kon.18:21)
Wanneer wij de vele boeken, brochures en artikelen lezen die handelen over Israël,
valt het ons op dat (bijna alle) theologen, schrijvers en wetenschappers uitgaan van

11 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
één en dezelfde grondgedachte door de huidige joden te vereenzelvigen met het oude
bondsvolk Israël.
En daarbij dat men het christendom laat ontspruiten uit het jodendom/judaïsme, en
men Jezus voor een jood laat doorgaan.
Het is beslist waar dat er de laatste jaren vele leerzame studies zijn verschenen over
Israël.
Opvallend is dat alle oude en moderne schrijvers en onderzoekers steeds dezelfde
gedachtegang hebben, de joden te zien als zijnde de lijfelijke afstammelingen van
Abraham en Juda.
Vele oudschrijvers, o.a. Boston, á Brakel, Van der Groe, etc., hebben allen de joden
vereenzelvigd met het oude volk van Israël. Deze visie loopt als een rode draad door
heel de geschiedenis der theologie heen, en het behoort tot de hoge uitzonderingen,
wanneer er iemand is, die bij zichzelf de vraag stelt of de joden wel de rechtmatige
afstammelingen zijn van Abraham en Israël.
(Boston, zie uitgave van W. Westerbeke, “Bekering van Israël”.)
Van dr. R.J. van Elderen verscheen de dissertatie “Toekomst voor Israël”, een
theologisch-historisch onderzoek naar de visie op de bekering der joden en de
toekomst van Israël bij Engelse protestanten in de periode 1547-1670, tegen de
achtergrond van hun eschatologie.
Een gedegen studie. Van Elderen geeft een aantal stellingen, waaruit blijkt hoe de
Engelsen dachten over de joden. Wij geven enige stellingen aan de lezer als
illustratie:
Stelling 3 luidt: Ondanks het feit dat men de toekomstige bekering der joden
verwachtte, kwam het bij de Engelse Protestanten niet tot een wezenlijk positiever
beoordeling van de joden, van een nieuwe waardering van de afstamming der joden
van de aartsvaders was in het geheel geen sprake.
Stelling 5: Tot aan 1670 waren Engelse Protestanten unaniem in hun erkenning van
de unieke, onverliesbare positie die God door Zijn verbond aan Israël, het volk der
joden, geschonken had. De stelling dat de kerk de plaats van Israël had ingenomen,
werd slechts bij hoge uitzondering verdedigd.
Op p.80. ziet van Elderen Rom.9-11 als één van de belangrijkste bronnen voor de
aandacht voor de bekering der joden.
Op p.216 is wel even sprake van de “tien verloren stammen”, maar daarmee weten de
Engelsen kennelijk geen weg.
12 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Van prof.dr. C. Graafland is een referaat, gehouden op de bondsdag van de Bond van
de Ned. Herv. Mannenverenigingen op G.G. te Utrecht op 9 november 1974,
uitgegeven door drukkerij J. Bout.
De titel van het referaat is: “Israël in het licht van de Heilige Schrift en van deze tijd”.
Graafland begint door te zeggen dat hij op een predikanten-bijeenkomst grote
eenstemmigheid ondervond toen het ging over Gods handelen met Israël. Dat
ervaarde hij als een gave van de Heilige Geest. “Er dient, zo zei hij, bereidheid te zijn
onze gedachten te laten vangen en voeren onder de heerschappij van Jezus Christus.
Dat geeft openheid”. In Rom.9-11 spreekt Paulus over de joden, volgens Graafland.
Graafland zegt vele en mooie dingen over Israël, heeft wel een concrete
toekomstverwachting, maar wil geen speculatie. Wanneer hij naar het Israël van nú
kijkt, ziet hij geen reden om het huidige Israël los te maken van het Israël van toen.
Het lijfelijk volk Israël van nu is gelijk aan het Israël van de Schrift, volgens Gr.
Echter, is het wel juist wat Graafland en anderen beweren? Prof. Paul Wexler en
andere wetenschappers laten een geheel ánder geluid horen. Volgens laatsten is
wetenschappelijk en historisch aantoonbaar dat het huidige volk der Israëli’s géén
natuurlijke of genealogische verbinding heeft met het oude volk van Israël. Dat dit
gegeven verstrekkende gevolgen heeft, is duidelijk. Maar daarom is het als feit niet
weg te redeneren!
Er zijn twee bijzonder opvallende boeken van prof. Paul Wexler 1 uit Tel Aviv die dit
aantonen, alsmede het boek van de beroemde Arthur Koestler, “The Thirteenth
Tribe”, en vele andere boeken meer.
Gr. trekt de conclusie dat het huidige volk der Israëli’s nog steeds het volk van de
Schrift is. Dat betekent tevens dat de toekomst van het heil dat aan dit (oude) volk
beloofd is, ook dit volk Israël van nu aangaat. Daaruit vandaan wil Gr. de liefde van
de gemeente tot dit volk verklaren. Immers, dit huidige Israël zou “beminden om der
vaderen wil” zijn. God zou achter dit volk staan. Joodse geleerden als dr. Göran en dr.
Wexler spreken dit echter tegen.
1
P. Wexler, The Non-Jewish origins of the Sephardic Jews,
ISBN 0-7914-2795-1
P. Wexler, The Ashkenazic Jews, a Slavo-Turkic people in search of
a jewish identity, ISBN 0-89357-241-1.
A. Koestler, The Thirteenth Tribe, ISBN 0-394-40284-7
Zie Internet http://jewwatch.com/index.html van W. Martin, The
jews are not Israelites, POBox 665, Justin, Texas 76247, USA

13 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Dr. K.A.D. Smelik toont in zijn boek “Hagar & Sara”, de verhouding aan tussen
jodendom en christendom in de eerste eeuwen. Dat is heel leerzaam.
Daaruit blijkt dat Paulus joden ziet als Hagar (Ismaël-Sinaï), hij vergelijkt joden met
hen die Izaak vervolgen, Gal.4.
Paulus plaatst hier groepen joden op één lijn met Ismaël en niet met Izaak!
Gal.4:22 Want er is geschreven, dat Abraham twee zonen had, een uit de dienstmaagd, en een
uit de vrije.
23 Maar gene, die uit de dienstmaagd was, is naar het vlees geboren geweest; doch deze, die
uit de vrije was, door de beloftenis;
24 Hetwelk dingen zijn, die andere beduiding hebben; want deze zijn de twee verbonden; het
ene van den berg Sina, tot dienstbaarheid barende, hetwelk is Agar;
25 Want dit, namelijk Agar, is Sina, een berg in Arabie, en komt overeen met Jeruzalem, dat
nu is, en dienstbaar is met haar kinderen.
26 Maar Jeruzalem, dat boven is, dat is vrij, hetwelk is ons aller moeder.
27 Want er is geschreven: Wees vrolijk, gij onvruchtbare, die niet baart, breek uit en roep, gij,
die geen barensnood hebt, want de kinderen der eenzame zijn veel meer, dan dergene, die den
man heeft.
28 Maar wij, broeders, zijn kinderen der belofte, als Izak was.
29 Doch gelijkerwijs toen, die naar het vlees geboren was, vervolgde dengene, die naar den
Geest geboren was, alzo ook nu. 30 Maar wat zegt de Schrift? Werp de dienstmaagd uit en
haar zoon; want de zoon der dienstmaagd zal geenszins erven met den zoon der vrije. 31 Zo
dan, broeders, wij zijn niet kinderen der dienstmaagd, maar der vrije.
Het lijkt wel of Paulus abuis geweest is. Maar het moet wel als een vloek in de oren
der joden hebben geklonken dat Paulus hen van Ismaël liet afstammen en niet van
Izaak. De niet-joodse Galaten stelt Paulus N.B. wél op één lijn met Izaak, en daarmee
ontneemt hij het joodse volk haar zogenaamde wortels!
Het was een allegorese, maar dan wel één met verstrekkende gevolgen, daar de joden
erdoor werden onterfd! En aan de zogenaamde “heidenen” werd het erfdeel van
Abraham gegeven!
Ongelooflijk maar waar!
Maar, wie waren die “heidenen” in werkelijkheid?
Zouden dat niet de Israëlieten kunnen zijn die van hun burgerschap vervreemd waren?
Zie Efeze 2:12 Dat gij in dien tijd waart zonder Christus, vervreemd van het burgerschap
Israëls, en vreemdelingen van de verbonden der belofte, geen hoop hebbende, en zonder God in
de wereld.
Immers, alleen een ware Israëliet kan vervreemden van het burgerschap van Israël!
Of zouden die “heidenen” soms de twaalf stammen in de verstrooiing kunnen zijn
waarover Jakobus spreekt en waarvoor Paulus bidt?
Zie Jak.1:1 Jakobus, een dienstknecht van God en van den Heere Jezus Christus; aan de
twaalf stammen, die in de verstrooiing zijn: zaligheid.
Hand.26:7 Tot dewelke onze twaalf geslachten, geduriglijk nacht en dag God dienende,
verhopen te komen; over welke hoop ik, o koning Agrippa, van de Joden word beschuldigd.
14 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Wanneer Paulus inderdaad de joden bedoelt, is dat dan zo vreemd? Ook onze Heiland
noemde joden in Joh.8:44 satanskinderen: Gij zijt uit den vader den duivel, en wilt de
begeerten uws vaders doen; die was een mensenmoorder van den beginne, en is in de waarheid
niet staande gebleven; want geen waarheid is in hem. Wanneer hij de leugen spreekt, zo
spreekt hij uit zijn eigen; want hij is een leugenaar, en de vader derzelve leugen.
En ook Johannes de Doper identificeert bepaalde joden als volgt: Mattheus 3:7 Hij dan,
ziende velen van de Farizeeën en Sadduceeën tot zijn doop komen, sprak tot hen: Gij
adderengebroedsels! wie heeft u aangewezen te vlieden van den toekomenden toorn?
Mattheus 12:34 Gij adderengebroedsels! hoe kunt gij goede dingen spreken, daar gij boos
zijt? want uit den overvloed des harten spreekt de mond.
Mattheus 23:33 Gij slangen, gij adderengebroedsels! hoe zoudt gij de helse verdoemenis
ontvlieden?
Lucas 3:7 Hij zeide dan tot de scharen, die uitkwamen, om van hem gedoopt te worden: Gij
adderengebroedsels, wie heeft u aangewezen te vlieden van den toekomenden toorn?
Gaat het hier niet om een vergeestelijking in de exegese, terwijl het om een etnische
aanduiding gaat, zoals ook van Kaïn staat in 1Joh.3:12?
De kerkvader Augustinus preekte eens over Ps.50:1 en vroeg zich af of de joden wel
behoorden tot het volk dat God van de zonsopgang tot de ondergang had geroepen.
“Jullie (de joden) zijn niet uit Egypte naar Kanaän gebracht, maar juist daarheen
verspreid, náár de zonsopgang en ondergang. Jullie behoren eerder tot Zijn vijanden,
wat de psalmist zegt, mijn God heeft mij aan mijn vijanden bewezen, Ps.59:11".
Verstrooi hen in Uw kracht. En vandaar dat jullie (de joden) niet Gods wet vergeten,
maar dezelve rondbrengen tot een getuigenis voor de Heidenen, en voor jullie tot een
smaad; hoewel jullie dat niet weten, reiken jullie haar (de wet) aan het volk over, dat
geroepen is van zonsopgang tot ondergang. Maar zouden jullie dat willen
ontkennen?” Adversus Judaeos VII,9.
Augustinus kent dus aan de joden een taak toe in hun onwil en onwetendheid, een
taak in Elohims heils-economie, om de Wet te bewaren, de Schriften voor de
zogenaamde heidenen (wij moeten goed weten wie die zogenaamde “heidenen” zijn).
De vijanden van de psalmdichter (59:11) zijn de joden. Zij worden niet uitgeroeid,
maar verstrooid, met het doel dat de Wet niet in vergetelheid zou raken!
Augustinus noemt de joden ergens de “bibliotheek van de christenen”.
De Joden zélf praatten kennelijk hun eigen mond voorbij, toen zij het volgende
antwoord gaven aan de Heiland over de kwestie of de joden wel Abrahams kinderen
waren: Joh.8:33 Zij antwoordden Hem: Wij zijn Abrahams zaad, en hebben nooit iemand
gediend; hoe zegt Gij dan: Gij zult vrij worden?
Het gaat hier om het feit dat zij zelf zeggen nooit iemand gediend te hebben. Daarmee
gaven zij te kennen dat hun voorvaderen nooit in Egypte waren geweest onder de
zware dienstbaarheid!

15 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
En Yashua verwerpt hun aanspraak Abrahams zaad te zijn ten enenmale, vers, 39 Zij
antwoordden en zeiden tot Hem: Abraham is onze vader. Jezus zeide tot hen: Indien gij
Abrahams kinderen waart, zo zoudt gij de werken van Abraham doen.
40 Maar nu zoekt gij Mij te doden, een Mens, Die u de waarheid gesproken heb, welke Ik van
God gehoord heb. Dat deed Abraham niet.
41 Gij doet de werken uws vaders. Zij zeiden dan tot Hem: Wij zijn niet geboren uit hoererij;
wij hebben een Vader, namelijk God.
42 Jezus dan zeide tot hen: Indien God uw Vader ware, zo zoudt gij Mij liefhebben; want Ik
ben van God uitgegaan; en kom van Hem. Want Ik ben ook van Mij zelven niet gekomen, maar
Hij heeft Mij gezonden.
43 Waarom kent gij Mijn spraak niet? Het is, omdat gij Mijn woord niet kunt horen.
44 Gij zijt uit den vader den duivel, en wilt de begeerten uws vaders doen; die was een
mensenmoorder van den beginne, en is in de waarheid niet staande gebleven; want geen
waarheid is in hem. Wanneer hij de leugen spreekt, zo spreekt hij uit zijn eigen; want hij is
een leugenaar, en de vader derzelve leugen.
45 Maar Mij, omdat Ik u de waarheid zeg, gelooft gij niet.
46 Wie van u overtuigt Mij van zonde? En indien Ik de waarheid zeg, waarom gelooft gij Mij
niet? 47 Die uit God is, hoort de woorden Gods; daarom hoort gijlieden niet, omdat gij uit
God niet zijt. 48 De Joden dan antwoordden en zeiden tot Hem: Zeggen wij niet wel, dat Gij
een Samaritaan zijt, en den duivel hebt?
49 Jezus antwoordde: Ik heb den duivel niet; maar Ik eer Mijn Vader, en gij onteert Mij.
50 Doch Ik zoek Mijn eer niet; er is Een, Die ze zoekt en oordeelt.
De kerkvader Crysostomos (354) haalt eveneens zeer fel uit tegen de joden.
Zie http://www.fordham.edu/halsall/source/chrysostom-jews6.html
1.3 De werkelijke identiteit van de joden
Sommige joden weten het zelf wél. Voor het VN-gebouw stonden -zoals eerder reeds
aangehaald- nog niet zo heel lang geleden een aantal orthodoxe joden met
levensgrote spandoeken, waarop geschreven stond:
“Jew > Israël is not the same thing!”
(Joden > Israël is niet één en dezelfde zaak)
Dat wil zeggen dat zij te kennen wilden geven dat de joden niet hetzelfde volk (ras)
zijn als het oude volk Israël.
Deze waarheid wil nog maar slecht tot de volkeren doordringen, en nog minder tot de
wereld der theologen en christenen.
Maar, ...... de orthodoxe joden zélf weten het in ieder geval wél! Voor hen is het géén
vraagstuk!
Voor hen is het juist de vraag wie van hen een échte judahiet is. Zij zeggen zelf dat
het jodendom géén ras, géén volk en géén religie is, maar meer een soort religie is,
een conglomeraat. Wat is het nu eigenlijk wél? Zie wat dr. Göran zo even zei van het
joodse volk.
Wil de échte Judahiet eens opstaan!
16 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Voor een goed begrip van de zaak is het nodig dat wij weten wat er zich tijdens de
diverse ballingschappen heeft afgespeeld. En ook hoe de nazaten van Ismaël en Ezau
kans hebben gezien zich in te mengen in Juda. De geschiedenis heeft zich herhaald,
maar dan in de omgekeerde richting (denk aan hetgeen wij in het begin zeiden over
het draaiende voorwerp en het optisch bedrog). Vroeger vermomde Jakob zich als
Ezau om de eerstgeboortezegen, die hij van Ezau gekocht had, van Izaak te
ontvangen.
Later zien wij de onstuitbare drang van de nazaten van Ismaël en Ezau om de
eerstgeboorte via vermomming en vermenging naar zich toe te halen. En dát proces
zouden wij terecht “judaïsatie” kunnen noemen. Dat is, om Juda te beroven van zijn
zegen, het leiderschap!
Men leze het pas verschenen boek van ds. J. den Admirant “Israël en Juda, in eenheid
en verscheidenheid” hierover, voor een duidelijk verstaan. ISBN 90-805747-1-6,
uitgave Multimedia te Doorn. Is goed en gemakkelijk leesbaar, kort en bondig.
Het is van groot belang dat wij weten dat er verschillende ballingschappen waren, zie
onze brochure Israëlserie no.3. De meeste christenen denken dat er slechts één of
twee deportaties plaatsvonden, en menen dat gans Israël naar Babylon werd
weggevoerd, waaruit ze allen weer terugkeerden als “joden”. Daarin ligt een oorzaak
van verwarring, waardoor men het zicht op de 12 stammen kwijt raakt. Het Huis
Israëls is in drie deportaties naar het Noorderrijk weggevoerd, waarbij een zeer groot
deel van het Huis Juda was inbegrepen. De rest van het Huis Juda is in drie
deportaties naar Babylon gevoerd, waarvan slechts een klein deel als “joden”
terugkeerde, waarbij veel gemengd volk. Dus niet álle stammen Israëls waren in
Babylon, en niet álle stammen zijn teruggekeerd. Jakobus stelt dan ook in hoofdstuk
1:1 dat álle twaalf stammen in de verstrooiing waren. Let er tevens op dat de leden
van het Huis Israëls nooit “joden” zijn genoemd.
1.4 Was Jezus, en waren de discipelen joden?
Van dr. R. Moseley, een baptist uit Arkansas (USA), is onlangs een studie
verschenen: “Yeshua, een wegwijzer naar de werkelijke Jezus en de oorspronkelijke
kerk”.
Wanneer je het boekje in je handen hebt, denk je bij jezelf: Nou, dat moet het dan
uiteindelijk zijn!
Voorin staan een aantal aanbevelingen van prominente figuren, die allen beweren dat
iedere christen dít boek zou moeten lezen.
Dat doen we dan bij dezen.
Moseley wil de joodse wortels van de eerste christenen uit de eerste eeuw belichten.
Hij gaat er vanuit -zoals zo vele andere bijbelonderzoekers- dat Jezus een jood was,
die geboren was in het judaïsme, daarin leefde en stierf. Ook dat de eerste vijftien
leiders (bisschoppen, noemt M. hen) van de vroege kerk allen jood zouden zijn

17 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
geweest, en dat de oorspronkelijke organisatie-structuur der kerk afkomstig zou zijn
van het synagogale prototype (voorbeeld).
Of M. ons de wérkelijke Jezus laat ontdekken, is maar de vraag. Dat zullen wij aan de
hand van zijn boekje nagaan. M. noemt Jezus een proto-rabbijn binnen het kader van
het judaïsme, dat diverse stromingen kende. De structuur van de synagoge zou
volgens M. direct zijn overgedragen op de structuur van de vroege kerk. De kerk had
-net als de synagoge- een voorzitter (president - de “nassie”), diakenen, een
voorzanger en leraren. De synagoge kende “oversten”, die als eersten
verantwoordelijk waren voor de gang van zaken. De Didache (leer der 12 Apostelen)
geeft aan dat de kerken met dezelfde autoriteit handelden als de synagogen. De
publieke dienaar in de synagoge heette de “chazan”, zoals de dominee of prediker in
de kerken. De “parnassiem” in de synagoge zou men de diaken in de kerk kunnen
noemen. Ook de “zakin” was er, de oudste. De uitlegger heette de “metoergan”.
Volgens M. zou er zonder het judaïsme geen christendom zijn.
Paulus zou ook nog een trouwe jood zijn gebleven na zijn bekering en zou nooit het
judaïsme hebben afgewezen. Jezus en Paulus zouden volgens M. géén anti-joodse
religie hebben gesticht. Dat zouden de Romeinse kerkleiders ervan hebben gemaakt.
De slotconclusie van dr. Moseley is, dat hij samen met Karl Barth durft te stellen dat
de Bijbel een joods boek is, dat niet gelezen en begrepen kan worden, tenzij wij joden
worden!
Dus weten wij wat ons te doen staat: jood worden, om de Bijbel te kunnen verstaan!
Ja, wij zouden Moseley, Barth en anderen gaarne willen geloven op hun woord,
indien de Bijbel en de historie ons niet duidelijk aantoonden wát wij onder judaïsme,
joden en de vroege kerk en het leven van “Jezus” dienen te verstaan.
Judaïsme is, volgens Aula Bijbels woordenboek: “Allen die ijveren voor het
jodendom, die ook christenen willen dwingen joods te leven. Dat wil zeggen, het
naleven van de wet als voorwaarde voor het heil. F. Bauer ziet in het beeld der
geschiedenis dat het merendeel der christenen judaïst was. Dit dialectisch beeld is
echter achterhaald. Er zijn wel enige sporen van judaïsten te vinden in het vroege
christendom. Echter, de leiders in Jeruzalem en Paulus verplichtten niet tot naleving
van de joodse wetten en waren géén judaïsten. De invloed van de judaïsten op de
eerste christenen schijnt daarom gering te zijn geweest.”
De Christelijke Encyclopedie geeft bij het onderwerp Judaïsme aan, dat het in ruimere
zin het jodendom is, zoals het zich sinds de terugkeer uit de ballingschap in en buiten
Palestina heeft ontwikkeld. En in engere zin is het een richting van de jodenchristenen.
18 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Moseley zal zijn stelling moeilijk kunnen bewijzen, nl. dat de eerste christenen
judaïsten waren. En ook dat Jezus een jood zou zijn geweest.
De Heiland leefde wel temidden van de joden, maar Hijzelf betrouwde Zich hen niet
toe, zie Johannes 2:24 Maar Jezus Zelf betrouwde hun Zich zelven niet, omdat Hij
hen allen kende,
Hij sprak inderdaad veel in gelijkenissen zoals de rabbijnen, maar dan met een zeer
bepaald doel, zie Lucas 8:10 En Hij zeide: U is het gegeven, de verborgenheden van
het Koninkrijk Gods te verstaan; maar tot de anderen spreek Ik in gelijkenissen,
opdat zij ziende niet zien, en horende niet verstaan.
Dus kan men in Jezus geen soort proto-rabbijn zien.
De joden hebben de Heiland ook niet erkend als zijnde één hunner, dat blijkt uit
enkele merkwaardige momenten, o.a. uit het feit van de belastingpenning-betalen, zie
Matth.17: 24 En als zij te Kapernaum ingekomen waren, gingen tot Petrus die de didrachmen
ontvingen, en zeiden: Uw Meester, betaalt Hij de didrachmen niet?
25 Hij zeide: Ja. En toen hij in huis gekomen was, voorkwam hem Jezus, zeggende: Wat dunkt
u, Simon! de koningen der aarde, van wie nemen zij tollen of schatting, van hun zonen, of van
de vreemden?
26 Petrus zeide tot Hem: Van de vreemden. Jezus zeide tot hem: Zo zijn dan de zonen vrij.
27 Maar opdat wij hun geen aanstoot geven, ga heen naar de zee, werp den angel uit, en den
eersten vis, die opkomt, neem, en zijn mond geopend hebbende, zult gij een stater vinden; neem
dien, en geef hem aan hen voor Mij en u.
Men hield Yashua voor een “vreemde”, een (Strongs 245) al'lotrios, (Allochtoon)
1) een ander toebehorend
2) vreemd, niet van eigen gezin, buitenlands, een vijand
Vandaar dat men niet goed wist wat men straks met het dode lichaam van Christus
aan moest. Daartoe bracht het verradersgeld van Judas een oplossing, want daarmee
kocht men Akeldama. =" Bloedakker"
1) een akker die gekocht werd met het verradersloon van Judas, nabij Jeruzalem.
Dáár kon men de “Vreemdeling uit Galilea” begraven.
Men hield Jezus voor een Galileër volgens Johannes 7:41 Anderen zeiden: Deze is de
Christus. En anderen zeiden: Zal dan de Christus uit Galilea komen?
En Johannes 7:52 Zij antwoordden en zeiden tot hem: Zijt gij ook uit Galilea? Onderzoek en
zie, dat uit Galilea geen profeet opgestaan is.
En ook de discipelen hield men voor Galileërs, Mattheus 26:69 En Petrus zat buiten in
de zaal; en een dienstmaagd kwam tot hem, zeggende: Gij waart ook met Jezus, den Galileërs.
Marcus 14:70 Maar hij loochende het wederom. En een weinig daarna, die daarbij stonden,
zeiden wederom tot Petrus: Waarlijk, gij zijt een van die; want gij zijt ook een Galileërs, en uw
spraak gelijkt.
Lucas 22:59 En als het omtrent een uur geleden was, bevestigde dat een ander, zeggende: In
der waarheid, ook deze was met Hem; want hij is ook een Galileërs.

19 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Lucas 23:6 Als nu Pilatus van Galilea hoorde, vraagde hij, of die Mens een Galileërs was?
Handelingen 2:7 En zij ontzetten zich allen, en verwonderden zich, zeggende tot elkander:
Ziet, zijn niet alle dezen, die daar spreken, Galileërs?
Judas was de enige jood temidden van de discipelen, afkomstig uit Kerioth in Juda.
Yashua distantieerde Zich van de joden en de joden distantieerden zich van Hem. Dat
blijkt ook uit het feit dat de joodse overpriesters het opschrift boven het hoofd van
Yashua aan het vloekhout wilden veranderd zien. Zie Johannes 19:19 En Pilatus
schreef ook een opschrift, en zette dat op het kruis; en er was geschreven: JEZUS, DE
NAZARENER, DE KONING DER JODEN.
De joden zélf noemden de Heiland, zie Matth.27:42.... de Koning Israëls! Dat was
zéér juist! Dat was Hij inderdaad!
Met hun uitspraken toonden Yashua en Johannes de Doper aan dat zijzelf en hun
aanhang niet tot het toenmalige joodse volk en hun leidslieden behoorden en ook niet
wilden behoren, Joh.9:22, 13:33.
Jezus kan géén jood worden genoemd. Hij distantieerde Zich van hun godsdienst en
handelwijze.
Johannes 19:21 De overpriesters dan der Joden zeiden tot Pilatus: Schrijf niet: De Koning der
Joden; maar, dat Hij gezegd heeft: Ik ben de Koning der Joden.
(Onwetend had Pilatus de naam YHWH boven het hoofd van onze Heiland laten
plaatsen. Er stond n.l. Jehoshua Hanozri Wehemelech Hajahudaïm).
Zoals vaak wordt gedaan met mensen die overleden zijn en die uit een ver verleden
afstammen, is dat men hen kan laten zeggen wat men maar wil. Men kan hen
toeschrijven wat men maar denkt, want zij zeggen niets terug. Alleen weten wij van
Yashua ha Messiah dat Hij leeft, en gelukkig hebben wij veel gegevens die ons een
werkelijk beeld verschaffen van Hem en van de discipelen, alsmede van de vroege
kerk. Wel moeten wij inzien dat er in de vroege kerk al mensen waren die nog niet
vrij waren van het judaïsme en dat op verborgen wijze wilden invoeren. Daarmee is
echter niet de eerste christengemeente getekend als zijnde judaïstisch!
Het is vooral goed nodig dat wij het onderscheid weten tussen joden en echte
afstammelingen van Juda. Dat wij de inmenging van Ezau, Ismaël en anderen kennen,
waardoor zij de eerstgeboorterechten naar zich toe trachten te halen. De listen van de
satan mogen ons niet onbekend blijven. 2Cor.2:12.
1.5 De joden en Israël
Wanneer zou blijken dat de joden géén echte Israëlieten, d.w.z. nakomelingen van
Jakob (=Israël), zouden zijn, hoe dienen wij ons dan tegen hen op te stellen?
20 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Theologen en christenen willen in het algemeen Rom-9-11 toepassen op de joden.
Wij menen echter dat dit onjuist is, en dat het hier gaat over Israël, het verheidenste
Israël. Immers, de Joden stammen voor meer dan 90% af van de Khazaren, een niet-
Semitisch volk, en de rest is zeer vermengd en stamt af van Ezau. Blijft, dat het échte
Israël volgens ons elders moet zijn, aan de heidenen gelijk geworden is, maar dat het
wél de stem van de Goede Herder heeft (h)erkend en Hem volgt. Heidenen zijn dan
ook nooit geadopteerd en in de olijfboom geënt; het betreft hier de etnon (ta ethna), de
verheidenste Israël-volkeren. Wij dienen goed te weten wie die “heidenen” waren.
Het woord “heidenen” is bijna steeds een vertaling van etnos, wat in de meeste
gevallen beter met “volkeren” vertaald had kunnen worden.
De huidige joden en/of Israëli’s dienen wij te zien als bestaande voor meer dan 90%
uit Askenazen, een Turks/Mongools ras (niet-Semitisch) dat tot het jodendom is
overgegaan in de 8e eeuw n.Chr. De rest, de ongeveer 10% andere joden bestaan
grotendeels uit Sefarden, Marranen, Felasja’s, etc., vermengd en afkomstig van
volkeren uit Ismaël en Ezau, waarbinnen zich mogelijk nog een heel klein aantal
afstammelingen van Juda bevinden, meest onder de Orthodoxe Mea Shearim.
Reeds vóór Christus zijn de meeste Edomieten gedwongen ingelijfd in het restje van
Juda, onder Hyrcanus, zodat Edom geheel in het jodendom zat.
In deze studie zijn wij dieper ingegaan op de heikele kwestie van het joodse
vraagstuk, niet vanwege een “verborgen of openlijke haat” tegen de Joden, maar om
in alle eerlijkheid en oprechtheid die een christen betaamt een juist inzicht te krijgen,
niet de eventuele “vijanden van God en Christus” aan te zien en te behandelen als de
“beminden des Heeren”.
Het Israël der twaalf stammen is in de verstrooiing gegaan en heeft ogenschijnlijk
haar identiteit verloren. Maar Jahweh kent ze bij name! Zij zijn aan de “heidenen”
(volkeren) gelijk geworden, “niet meer Mijn volk” (Hos.1). Zij behoren tot de
“verstrooide schapen”, die door de Apostelen moesten worden bezocht met het
Evangelie des Koninkrijks.
Ef.2:11 Daarom gedenkt, dat gij, die eertijds heidenen waart in het vlees, en die voorhuid
genaamd werdt van degenen, die genaamd zijn besnijdenis in het vlees, die met handen
geschiedt; 12 Dat gij in dien tijd waart zonder Christus, vervreemd van het burgerschap
Israëls, en vreemdelingen van de verbonden der belofte, geen hoop hebbende, en zonder God
in de wereld. 13 Maar nu in Christus Jezus, zijt gij, die eertijds verre waart, nabij geworden
door het bloed van Christus.
Duidelijk is dat alléén een wáre Israëliet kan vervreemden van zijn burgerschap. Een
heiden of barbaar heeft nooit het burgerschap van Israël gehad en kan daarvan dus
niet vervreemden. Etnon is vertaald, soms door “heidenen”, soms door “volkeren”.
Het betreft hier heel duidelijk de Israël-volkeren die aan de heidenen gelijk waren
geworden.

21 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Dat theologen en christenen van Yashua (Jezus) een soort kameleon hebben gemaakt,
is hún zaak. De één noemt Hem een jood, de ander noemt Hem een kleurling, en weer
een ander noemt Hem een vreemdeling.
De Schrift zegt dat Hij de Koning Israëls is, en dat getuigenis over Hem geeft ons de
Geest in onze harten indien wij tot Zijn schapen behoren. Immers, de schapen zullen
naar Zijn stem horen en Hem kennen. Joh.10:16,27; 18:37.
Dat voornoemde stellingen grote consequenties hebben is duidelijk. Daarmee is aan
de joden ontzegd dat zij zouden behoren tot het “uitverkoren volk”. Zij hebben geen
deel aan Juda, Israël en Abraham, maar zijn een Israël-vijandig volk, vooreerst omdat
zij de door Elohim gezonden Koning van Israël hebben laten doden. De oprichting
van hun staat in Palestina in 1948 moet dan ook gezien worden als een poging de
wereld te verblinden en om de tuin te leiden. En de steun die christenen menen te
moeten geven aan de huidige staat Israël, is dan in werkelijkheid het steunen van een
Gode en Christus vijandige macht. Het brengen van joden (voornamelijk Oost
Europese joden, 1 ) naar Palestina kan dan ook niet gezien worden in Bijbels licht als
een positieve vervulling van de herstel-profetie van Israël, maar als een vervulling
van de negatieve profetie over de vijanden van Israël, zie Lucas 19:27 Doch deze mijn
vijanden, die niet hebben gewild, dat ik over hen koning zoude zijn, brengt ze hier, en slaat ze
hier voor mij dood.
Het criterium is, het erkennen van Yashua als Koning van Israël. De joden hebben
Hem verworpen, maar zij riepen: “Neem weg, neem weg, kruis Hem! Pilatus zeide tot hen:
Zal ik uw Koning kruisigen? De overpriesters antwoordden: Wij hebben geen koning, dan
den keizer”. Joh.19:15.
Kies dan heden wie gij dienen zult (Joz.24:15): Christus òf de Keizer! (de wereldlijke
macht).
1 Corinthe 15:25 Want Hij moet als Koning heersen, totdat Hij al de vijanden onder Zijn
voeten zal gelegd hebben.
1
In het blad “AMI Jeruzalem Bijbelcentrum” september 2000 staat een artikel van dr.
Göran Larsson “Jood zijn en joodse afkomst”. Wij citeren een gedeelte:
“De Wet op de Terugkeer, die voorschrijft dat iedere jood ogenblikkelijk het Israëlische
staatsburgerschap kan krijgen, geldt ook voor mensen die volgens de orthodoxe
religieuze leer niet als joden beschouwd worden.
De reden waarom dit in de Wet op de Terugkeer op die manier is geregeld, is dat Israël
een veilig heenkomen moet zijn voor iedereen die als jood werd vervolgd. Dus heeft
Israël in de afgelopen jaren een groot aantal niet-joden uit de voormalige Sovjet
Unie opgenomen, volgens sommige schattingen wel 75%.
Deze Wet heeft een toevoeging die vreemd is aan de joodse traditie: Een jood die
overgegaan is naar een andere godsdienst, wordt niet meer als jood beschouwd en kan
dus niet ogenblikkelijk staatsburgerschap krijgen. Deze toevoeging heeft historische
gronden, voornamelijk de christelijke jodenvervolgingen door de eeuwen heen”.
22 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Openbaring 11:15 En de zevende engel heeft gebazuind, en er geschiedden grote stemmen in
den hemel, zeggende: De koninkrijken der wereld zijn geworden onzes Heeren en van Zijn
Christus, en Hij zal als Koning heersen in alle eeuwigheid.
De naam Jehoedi (joden) was oorspronkelijk bedoeld als bijvoeglijk naamwoord voor
het uit Babylon teruggekeerde gedeelte van het Huis Juda.
Later werd deze term tevens aangewend om er alle proselieten mee aan te duiden.
Algemeen laat men de geschiedenis van het joodse volk aanvangen bij Abraham en
noemt men Mozes de “grote joodse leider”.
Deze aanduiding is onjuist en misleidend, daar er in die dagen alléén sprake was van
Israëlieten.
Bij Paulus meent men de eerste wortels van het zogenaamde “anti-semitisme” te
kunnen bespeuren. Het christendom rond 325 (Nicea) wilde zich duidelijk
distantiëren van het jodendom. Toen sloeg de wijzer te ver door en veranderde men
de dag van de sabbat in de dag van de zon, de zondag. Joden mochten toen geen
christenslaven bezitten en ook niet met christenen trouwen. Sommige kerkelijke
concilies verboden de christenen elk contact met joden. Christenen mochten geen
joodse artsen raadplegen. Keizer Heraclius (±641) ging zover, de openbare
erediensten der joden te verbieden. In die tijd zagen de kerkvaders de joden als de
incarnatie van het kwaad. Per definitie bestempelden zij de joden als vals, perfide,
vuil, enzovoorts.
Momenteel zien wij het tegenover gestelde, dat men de joden hemelhoog verheerlijkt
en op de handen draagt, als zouden het Gods “lievelingen” zijn. Het is dus maar de
vraag of we daarmee op de goede weg zijn!
Uit het voorgaande moge duidelijk zijn geworden dat Yashua ha Messiah géén jood
was en dat Hij niet op joodse wijze leefde. Zijn levensstijl en woorden riepen juist
verzet op bij de joden. De joden erkenden Hem in ieder geval niet als zijnde één
hunner.
De discipelen waren eveneens géén joden maar Galileërs. Zij waren grotendeels
afkomstig van de stam Benjamin.
De eerste christen-gemeente was geen kopie van de synagoge. Christus leerde
volkomen gelijkheid, zónder geestelijke standsverschillen. “Gij alle zijt broeders”. De
synagoge is een puur menselijk product, ontstaan in Babylon uit behoefte van joden
om samen te komen, doordat men de tempel miste. De synagoge is niet door Elohim
ingesteld. Yashua was er geen lid en bekleedde er geen functie, hoewel Hij er een
soort gewoonte van maakte er wel naar toe te gaan om er in contact te treden met de
mensen daarbinnen. Men accepteerde Hem daar niet langer en wierp Hem uit.
Denk aan het ronddraaiende voorwerp. Wélke richting draait het op? Eén van twee
moet goed zijn. Wij kunnen en mogen niet langer op twee gedachten blijven hinken.

23 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Wij zijn benieuwd wat U als lezer voor antwoord heeft op onze indringende vraag
over de heikele kwestie of de joden échte afstammelingen zijn van Abraham, dan wel
of zij afstammen van een vreemd, niet-Semitisch volk, zoals wetenschappers en joden
zelf vaststelden.
1.6 Was Yashua ha Messiah (Jezus) een Jood?
In de Echte Waarheid van augustus 1994 stond een artikel van Ruth Arnold: "Nooit
Meer!".
Zij beweert daarin dat Jezus een "jood" was en dat Hij een grote liefde had tot het
joodse volk.
Wanneer wij het tegendeel gaan beweren zal men ons al vlug voor een "antisemiet"
uitmaken. Maar, wat is de échte waarheid in dezen? En mag die echte waarheid wel
gezegd worden? Het gaat om het grote vraagstuk, dat ook onder de joden leeft, van:
Wie en wat is nu in feite een "jood"?
Het verschil tussen de joden onderling geeft reeds de nodige vragen, zo zijn er de
Askenazen/Khazaren, Sefarden, en nog vele andere soorten joden, welke een
conglomeraat vormen, en die men aanduidt met de naam "jood", hetwelk niet op een
ras kan slaan, noch op een religie, noch op een land.
De joden zijn zeer vermengd, en ten tijde van Yashua waren al de twaalf stammen in
de verstrooiing, Jak.1:1.
Wat uit Babel teruggekeerd was bestond uit een mengelmoes, waaronder veel
Edomieten en Kaïn-afstammelingen, wat door Yashua getypeerd werd als zijnde 'een
overspelig geslacht', het is slangezaad, adderengebroed, etc. Joh.4 en 8. Het echte
zaad van Juda, o.a. de "goede vijgen" waren teruggekeerd (daaronder konden
individueel wel goede mensen zijn zoals Nehemia en Ezra).
Men kan Yashua toch geen "jood" noemen in die zin dat hij afstamt van een
mengelmoes van vreemde inmengers?
De naam "jood" is een bijvoeglijk naamwoord, en geen zelfstandig naamwoord, en
komt niet van Juda, maar van het woord YID, van Edom.
Paulus spreekt in Rom.11 dan ook niet over deze "joden" dat zij zich zouden bekeren,
maar over de echte Judahieten die in de verstrooiing waren. Paulus heeft over de
"joden" niet veel goeds te zeggen, lees 1 Thess.2:15 daar eens op na.
Voor de joden was Yashua een "vreemdeling", niet een hunner, Matth.17:24, en
betaalde in vreemde valuta. Men had Yashua willen begraven in de akker voor
vreemdelingen. Hij was ook geen joods type, zo wij al kunnen spreken daarvan, maar
Yashua was proto-Nordic. De discipelen waren ook geen joden, maar Galileërs,
Benjaminieten. Alleen Judas was een jood, uit Iskarioth.
Waarom ontgaat de meeste christenen het verschil tussen het echte Israël der twaalf
stammen en de "joden"? Het ware Israël is in de verstrooiing gegaan en in Noord
West Europa aangekomen, waar het het Evangelie heeft aangenomen. Er heerst een
24 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
spraakverwarring en zaaksverwisseling op dit gebied, en daarmee is vooral het
nageslacht van Ezau gebaat, want nu kan "Ezau" alsnog de eerstgeboortezegen van
"Jacob" terugpakken. Men leze Openbaringen 2:9 en 3:9.
Wanneer wij zoeken naar de echte waarheid moeten wij toch onbevooroordeeld de
feiten nagaan? Er zijn hele groepen "joden" in Israël die deze feiten weten. Rabbi dr.
E. Berger heeft gezegd dat christenen bedrogen worden als zij menen dat de huidige
staat Israël de vervulling is der profetie.

25 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest 26 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Hoofdstuk 2 Jeruzalem 3000
2.1 Israël, de Joden en de vervulling der profetie
Er is vandaag de dag in de wereld nogal veel te doen in en rond Palestina, Jeruzalem
en het land dat zich met de naam Israël noemt.
Feesten worden er georganiseerd, zoals door Teddy Kollek, dat Jeruzalem 3000 jr oud
zou zijn, terwijl Jeruzalem in feite reeds 5000 jr oud is.
Vele christenen breken zich de hals over Jeruzalem en het land. Veel is er te doen
over de 'landbelofte', en 'de ongedeelde stad'. Jeruzalem zou alléén voor Israël zijn, en
daarmee bedoelt men de huidige Joden aldaar.
Via EO-uitzendingen wordt er de nodige (?) aandacht aan besteed. In een
samenspraak tussen Ad de Boer, Ir.J.v.d. Graaf, dr.W. Ouweneel en drs.P.v. Kampen
lopen de meningen soms ver uit elkaar, en lopen de spanningen soms hoog op, zodat
men denkt dat er klappen gaan vallen, maar nee, een het eind breien de heren toch de
cirkel weer rond, terwijl er in feite niets wezenlijks uit de bus is gekomen.
Aan wie behoort nu het land, was een vraag. Wat betekent het dat de beloften, aan
Abraham gedaan, spreken over 'eeuwige bezitting'? Is een gedeelde stad nog wel een
stad? Dit waren vragen die men besprak, en waar men echter niet uit kon komen.
Ja, hoe is de Schrift te rijmen met de historische werkelijkheid?
De Schrift spreekt over het herstel en de terugkeer van alle twaalf stammen, en niet
slechts van een klein deel van één stam. Algemeen denkt men dat de Joden gans Israël
zijn, en dat de rest van de stammen in het niets zijn verdwenen. Dit is een grote
misvatting, daar de huidige Joden voor 90-95% uit Khazaren bestaan, een niet-
Semitisch, Turks/Mongools volk, en de overigen grotendeels afstammen van Edomvolkeren.
Wat er aan écht Juda tussen de Joden zit is slechts ongeveer 0,2%!
De beloften van herstel van het oude Israël zijn onloochenbaar. Dit her-nieuwde Israël
krijgt ook een geheel nieuwe woonplaats.
Het lijkt alles zo raadselachtig, doch dat is het niet.
Aan de eerste vaderen, Abraham, Izaak en Jakob zijn de beloften gedaan, waaronder
ook de zgn. landbeloften.
Deze beloften zijn nagenoeg nooit vervuld, en hoe vreemd dat ook moge klinken, .....
dat was ook nooit de bedoeling van Jahweh dat zij in vervulling zouden gaan!
(Men zit nu te staren naar iets dat nimmer komt, en waarvan men op grond van de
profetie meent dat het nog zal komen!)
Hebr.11:39-40 geeft ons daartoe de oplossing. Jahweh had iets béters met Israël voor.
Het oude was slechts afschaduwing van het nieuwe!
Het Mozaïsch verbond is tussengevoegd, er later bijgekomen, en was voorwaardelijk.
De beloften aan de Oude Vaderen waren onvoorwaardelijk.

27 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Om van Israël een mondig Koninkrijksvolk te maken was de Wet noodzakelijk
tussengekomen, met voorwaarden. Israël hield de Wet niet, en kreeg een straftijd,
Lev.26:42, en het nieuwe verbond, het herstel van het Verbond aan de Oude Vaderen
komt pas weer ná die straftijd.
De straf sluit in dat Israël verdreven werd uit het land, Lev.26:33-38.
Wij moeten oog hebben voor het doel van Elohim met Zijn volk, om via Israël Zijn
heerschappij op aarde te vestigen. Israël is het Koninkrijksvolk. Dit kan niet via de
Joden gaan, waarvan onze Meester zei dat het Koninkrijk van hen zou genomen
worden, en aan een ánder volk gegeven, n.l. aan het Israël in de verstrooiing. Dit
“Zijn volk” ziet op de Twaalf stammen. Jak.1:1; Hand.26:6.
Abraham kreeg landbeloften:
Gen.12:7 een klein gebied, als ook Gen.13:14. In Gen.15:18 het land Israël, van
Egypte tot Mesopotamië, zie ook Deut.11:24 en wel...... tot een ..... eeuwige bezitting!
Wat is de betekenis van het woordje 'eeuwig'?
Men denkt dan aan iets oneindigs, en dat is het beslist niet!
Eeuwig, van het Hebreeuwse 'olâm' of 'aion' is een tijdvak, b.v. een eeuw, of eeuwen,
of periode (hierover is bij ons een aparte brochures aan te vragen). De uitdrukking
'eeuwige bezitting' is foutief vertaald, want men heeft van een zelfstandig
naamwoord (olâm en aion) een bijvoeglijk naamwoord gemaakt! Eeuw of tijdvak is
een zelfstandig naamwoord, en ‘eeuwige’ is een bijvoeglijk naamwoord. De juiste
vertaling moet zijn: 'bezitting in de eeuw' of 'tijd-vak van bezit'. Zo bezat Israël het
land onder de Mozaïsche bedeling voorwaardelijk, voor een tijd. Israël moest mondig
en volwassen worden, stond daartoe onder de Wet, Deut.5:2,3. De zegeningen van
Abraham werden uitgesteld.
Israël kreeg Kanaän, Joz.21:43, naar de belofte gedaan aan het 'Huis Israëls, vers 45.
Let goed op dat het hier niet gaat om de beloften die aan de oude vaderen waren
gedaan, de onvoorwaardelijke beloften. Nee, het gaat hier om de beloften aan de
latere vaderen, n.l. die uit Egypte waren getogen, en die het land Kanaän
voorwaardelijk in bezit kregen! 2Kon.21:8.
Alleen een volk dat vrij is van de Mozaïsche wet zal ooit de beloften die aan de oude
vaderen zijn gedaan kunnen verkrijgen! Deze beloften gaan niet in vervulling in het
land wat men had verspeeld! Nee, er is een nieuwe veilige plaats besteld voor het volk
Israël, 2Sam.7:10. Dit is een geheel nieuwe woonplaats!
De woonplaats van het volk is tevens de woonplaats van Elohim, en dat is altijd
gebonden aan de tempel. Vandaar dat Jeruzalem pas weer betekenis krijgt als de
Tempel van Jahweh er is in het Messiaans Vrederijk, naar Ez.40-einde.
Jer.7:12 in Silo woonde Jahweh met Zijn Naam. Vanwege de boosheid des volks is
Jahweh daar nooit teruggekeerd. Vers 14: evenzo zal Hij doen aan de Tempel en de
plaats Jeruzalem, gelijk Hij aan Silo gedaan had. Jahweh keert nooit meer tot het oude
Jeruzalem terug!
28 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Het huidige Jeruzalem is vanaf de verwoesting van de tempel van geen enkele
betekenis voor Elohim. Zolang Israël niet de Messias aanvaard heeft, heeft het land en
de stad geen betekenis.
Met Israël wordt niet bedoeld 'de Joden' want zij liegen dat ze Joden zijn, Openb.2:9
en 3:9.
Het ware Israël is als twaalf stammen in de verstrooiing, Jak.1:1 Hand.26:6.
Dit Israël in de verstrooiing zal volledig hersteld worden, de twee Huizen worden
verenigd onder één Hoofd, en zij krijgen een nieuwe woonplaats, 2Sam.7:10;
1Kron.17:8-12.
De St.Vert. hebben deze tekst in de verleden tijd gezet, maar dat moet futurum,
toekomende tijd zijn, n.l..... Ik heb besteld voor Mijn volk, of, IK zal een plaats vaststellen
voor Mijn volk Israël. In Ez.37 lezen wij van algeheel herstel, tot één volk, onder één
Hoofd of Koning, en wel .... op de 'bergen Israëls'. Amos 9:14 Ik zal ze in hun
(nieuwe) land planten en zij zullen niet meer worden uitgerukt.
Dit nieuwe Israël wordt ook wel een “stad” genoemd waar Elohim woont, en dat kan
niet zonder Tempel. En waar zal Jahweh gaan wonen, waar komt Zijn Geest tot rust?
In het Noorderland, aan de rand van het continent, Zach.6:9.
Jer.31 te dier tijd zal Ik alle geslachten Israëls tot een Elohim zijn, en zij Mij tot een volk.
Israël woont in het Noorden, Jer.3:12, in de eindtijd, gezien de belofte van herstel,
3:14-18. Juda zal eerst naar Israël gaan, en zij zullen tezamen komen IN (niet UIT)
het land van het Noorden, en het land dat ik Uw (oude) Vaderen ten erve gegeven
heb, n.l. het gewenste land, of de bestelde plaats, een kustland!
Volgens Jesaja 33 is dit het nieuwe Sion, een stad van bijeenkomsten. Uw ogen zullen
Jeruzalem zien, een stille geruste woonplaats, een tent, die niet ter neder geworpen zal
worden ...... in alle eeuwen (aionen of tijdvakken). Jahweh zal aldaar bij ons heerlijk
zijn, het zal een plaats van (let op) rivieren en wijde stromen!
Vers 21 is ongelukkig vertaald, er moet staan dat die rivieren en wijde stromen niet
bestemd zijn voor kleine roeibootjes, maar voor enorme grote schepen, dus
wereldhavens!
Vraag: Waar ligt het nieuwe Sion hetwelk de Bijbel ons voor ogen stelt?
Kan dit in Palestina zijn? Zijn daar veel rivieren en brede stromen met wereldhavens?
Totaal onmogelijk!
Het is een plaats, een land dat op één stad lijkt, en dat dorpsgewijs wordt bewoond .....
van veel rivieren, en zeer grote wereldhavens, en daar komt slechts één land ter
wereld voor in aanmerking, n.l. Nederland!
Nederland is een polderland, vol rivieren en met de grootste havens ter wereld, o.a. de
Europoort.
Let op dat de “oude vaderen” in het zogenoemde land der belofte hebben gewoond als
zijnde 'vreemdelingen', Hebr.11:9. Jakob drukte zich zijn leeftijd uit tegenover Farao

29 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
als zijnde zo en zoveel jaren 'Vreemdelingschappen', Gen.47. Abraham verwachtte
de toekomende stad. Zij hebben de belofte niet verkregen, maar waren gasten en
vreemdelingen. Zij zochten een ánder vaderland, niet van deze aion (eeuw of tijdvak),
maar van de toekomende aion (van het Messiaans Vrederijk).
Hun geloof was geen heimwee naar het oude Vaderland, want ze hadden tijd genoeg
om terug te keren.
Hebr.12:22 spreekt over een Nieuw JERUZALEM. Het land der belofte was voor
hen slechts een voorbeeld! Het feitelijke beloofde land lag in het Noorden, als
“bestelde plaats”!
Juda zal gaan naar het Huis Israëls. Indien de Joden in de huidige staat Israël .... het
Huis Juda zouden zijn, zouden zij naar het Huis Israëls moeten gaan, en niet
omgekeerd. Het Huis Israëls zit in het Noorden aan de kusten, en de vergadering zal
aldaar plaatsvinden, Ez.28:25 Dat is de grote aleya. Dan wordt de vervallen hut van
David hersteld, Hand.15:16. Die terugkeer uit de volken, de “galoet”, staat in
Zach.8:7-8, 10:9; Jer.31:8; Jes.43:5; Amos 9:15; Obadja vers 17. Dan zal Jahweh
weer in het midden van hen wonen, Zach.2:10; Jes.24:23; Zef.3:14-17
Het is een onmogelijkheid dit alles toe te willen passen op de oprichting van de
Jodenstaat in Palestina sinds 1948. De staat Israël is tot stand gekomen door het
Zionisme der Russisch Askenazische Joden, die géén afstammelingen zijn van Juda.
Zij zullen bij de wederkomst ten onder gaan in de voor hen opgezette val, Luk.19:27;
Obadja vers 21.
Jozef Kastein schrijft: 'De Sefarden hebben niets gemeen met de Askenazen. De
Joodse Internationale heeft zelfs de Sefarden als groep geëxcommuniceerd, en niet
meer als Joden erkend'.
Er zijn dus in feite nog slechts Askenazen! Zie ook Douglas Reed, Centr.of Sion
p.176.
Wij zullen nu het begrip “stad” verder uitdiepen, met name voor Jeruzalem. De
Schrift spreekt over Jeruzalem dikwijls in symbolische taal zie Jes.10:32 tegen de
heuvel van Jeruzalem.
Jes.27:13 aanbidden op de heilige berg te Jer.
Jes.33:20 Uw ogen zullen Jer. zien (een plaats van rivieren)
Jes.40:2 spreekt naar het hart van Jer. (ziet op het volk)
Jes.44:28 zeggende tot Jer.:Word gebouwd.
Jes.51:17 waak op, sta op Jer. (een stad kan niet opstaan)
Jes.52:1,9 trek u sierlijke klederen aan, o Jer. (kan een stad klederen aandoen?)
Jes.62:1,7 totdat Hij Jer. stelle tot een lof (ziet op het volk)
Jes.66:20 naar Mijn heilige Berg, naar Jer. (ziet op het Koninkrijk)
Jer.7:29 scheer uw hoofdhaar af, o Jer.(kan een stad het haar afscheren?)
Jer.14:2 Jer. geschrei klimt op (kan een stad wenen?)
30 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Jer.32:44, 33:13,16; Zach.14:11; Micha 4:2; Zach.1:14,16,17, 2:2,12, 3:2, 8:3,8,-
15,2,2 9:10, 12:2, 12:3, 14:2,8,12,16,17. Matth.23:37; Luk.13:34.
Het gaat in de Schrift-profetie om een toekomstige stad, een Nieuw Jeruzalem, en niet
om het oude Jeruzalem! Ps.46,47 en 48 spreken daar duidelijk over. Dit zijn Psalmen
voor de toekomstige Grote Dag van Jahweh, als Hij komt met Zijn Hemelse Nieuwe
Jeruzalem, (de 12e Planeet, Nemesis) en grote verwoestingen over de aarde brengt.
Die stad zal komen te liggen aan de 'Zijden van het Noorden', Ps.48:3. Op diezelfde
dag gaat Babel ten onder!
Ez.48:15 spreekt over deze stad. Jahweh is aldaar!
Jes.45:13 .... Hij zal Mijn stad bouwen. Strongs O.T.= 5892 ayar, en N.T. 4172 =
polis. Dat is stad, of beschermde plaats. Het gaat in de profetie om een stad, géén
Kaïns product, maar van Israël, van Jahweh Zelf, in de vorm van een dorpland, dat in
z'n geheel 'Jeruzalem' wordt genoemd! Waar Jahweh zal wonen in het midden van
Zijn volk, dat is waar Zijn Geest tot rust kwam, Zach.6:8. Daar wordt Zijn koninkrijk
opgericht. De symboliek van het Koninkrijk is voorgesteld als een “berg”, wat geen
geografische lokaliteit is. Zie Dan.2:35 Openb.17:10 13:1 Matth.17:20 21:21.
Dan.2:35 de “steen” werd tot een grote berg, en deze steen is een koninkrijk, zie vers
44, n.l. het herenigde Israël der 12 stammen.......!
2.2 De kosmische Israël-polariteit
Ps.114:2 Juda werd tot Zijn heiligdom en Israël werd Zijn volkomen heerschappij.
De heilsgeschiedenis van Jahweh loopt via deze twee polen, vanuit de Geestenwereld
worden deze zaken gerealiseerd in de zichtbare wereld.
De rijk van Jahweh berust op deze twee pijlers, het KONINGSCHAP en het
PRIESTERSCHAP.
Wij zouden geneigd zijn om aan Israël eerder het Heiligdom en Priesterschap toe te
kennen dan aan Juda, en aan Juda zouden wij het Koningschap en de heerschappij
toewijzen.
Nee, in Psalm 114 staat dit niet in die volgorde, en hierin zien wij Zijn polariteit
werken, zoals bij een elektromagneet dat Noord en Zuid verwisselbaar zijn,
afhankelijk van de stroomrichting (Daardoor kan een elektromotor zowel linksom als
rechtsom draaien).
Het voordeel van deze Goddelijke polariteit is dat het de Boze onmogelijk werd
gemaakt om het Godsrijk nog te kunnen vernietigen. Ondergronds en bovengronds,
zichtbaar en tegelijk onzichtbaar, linksom en rechtsom gaat Jahweh door en zet Zijn
werk voort.
Gemeente en staat vormen het nationale leven van het Rijk van Elohim. De Olijfboom
symboliseert het nationale aspect van heel het volk Israël, waarvan de takken van het
Huis Juda werden afgebroken. Het koninkrijk werd van Juda weggenomen.

31 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Uit de Wijnstok kunnen symbolisch Olijven (het volk, het heilige zaad) voortkomen,
Ps.128:3 en dan zien wij dat het nationale aspect afhankelijk is van het geestelijke.
Maar, let goed op, ........ de ONVRUCHTBARE VIJGENBOOM (dat is alleen het
kerkelijk-priesterlijk aspect) kan geen olijven voortbrengen (een heilig volk).
De wijnstok kan ook niet het koninklijk/priesterlijk aspect voortbrengen zónder het
volk als tussenschakel, zonder het nationale aspect. Er moet eerst een volk zijn (het
heilige zaad, het vrouwezaad) en daaruit kan pas een koning- en priestergeslacht
voortkomen.
De wijnstok is Israël, het volk en het volk is de vijgenboom, en
de vruchten zijn het heilige zaad.
Deswege kan de kerk niet Israël zijn, dus valt de vervangingstheologie in duigen.
Maar ook de onvruchtbare vijgenboom is en kan het wáre Israël niet zijn, ze liegen
het, Openb.2:9 3:9. want dat is het slangenzaad. De zionistenstaat Israël(ie) is uit den
Boze, behoort niet tot Jahweh's polariteit, wordt afgestoten, zoals een magneet kan
aantrekken, en of kan afstoten. Zij zelf, de joden, hebben eveneens aangetoond niet
die polariteit te bezitten waardoor zij het getuigenis van de profeten aannamen. Nee,
zij verwierpen de profeten, én zij verwierpen de spil, de (rotor van de elektromotor)
n.l. de Zoon!
De vijgenboom symboliseert het geestelijk/priesterlijk aspect van het Rijk van
Elohim, waarvan Juda Jahweh's heiligdom is, Ps.114:2.
Het gaat bij het volk om de polariteit.
*de Goede vijgen zijn Positief
*de Kwade vijgen zijn Negatief, zie Jer.24:1-10
De onvruchtbare vijgenboom ziet onmiskenbaar op de joden en hun zionistenstaat, die
wél bladeren voortbrengt, maar géén vruchten!!! Deze staat brengt geen échte
Israëlieten voort, slechts kwade, waarvan 95% Khazaren, en 5% een mengelmoes van
Edomieten en anderskleurige rassen. Zij kunnen geen heilige zaad voortbrengen, zo
goed als een Moorman zijn huid niet kan veranderen, noch een luipaard zijn vlekken,
zo kunnen zij, die geleerd zijn van hun vader der leugens (Nachash) kwaad te doen,
goed doen.
Johannes de Doper ontneemt de joden hun visie op Abrahams afstamming, en zegt
hun aan dat de bijl alrede aan de wortel van hun onvruchtbare vijgenboom ligt, en dat
de dorsvloer gezuiverd zal worden. Nee, de stem des roependen in de woestijn (der
volken) was .... om Zijn paden recht te maken. Alles was krom en verleugend. Hij,
Johannes sprak hen aan als zijnde "adderengebroedsels" d.w.z. nageslacht van
Nachash. Dat men zich beriep op Abraham als hun vader berustte op bedrog en
zelfmisleiding.
Zij zijn de onvruchtbare vijgenboom-natie, alleen bladeren. Adam en Eva verborgen
hun naaktheid achter vijgenbladeren. Zo wordt de leugen verborgen, en zo verbergt
Ezau en Kaïn de leugen achter de vijgenboom-blader-natie.
32 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Vijgenboombladeren zijn het zinnebeeld voor bedrog.
Prof. Israël Shahak zegt over de staat Israël :
" Mijn mening is dat Israël een racistische staat in de volle zin van het woord moet
worden genoemd. De zionistische staat doet veel ergere dingen dan men antisemieten
in andere landen toedicht" (Morgenland nr.4.p.9)
De wijnstok symboliseert het geestelijk koninklijk aspect van het Rijk van Elohim.
De Wijngaard is het regerend aspect IN het Rijk van Elohim, Jes.5:1-7.
De toren is het Huis Davids, en de wijnpers is de Wet. De vertalers hebben "mannen
van Juda" vertaald, maar dat staat er niet. Er staat enkelvoud: "Man van Juda", en dat
wijst op de Zerubbabel in de eindtijd.
Het koninkrijk is van de joden genomen en aan een volk gegeven (Israël der 12
stammen in het Noord Westen van Europa, de bestelde plaats) dat vruchten
voortbrengt.
Welke vruchten? Daarop wijst Johannes de Doper, Joh.3:10
Mededeelzaamheid, en geen hebzucht en gierigheid zoals die algemeen tot een
spreekwoord werd voor de joden. De tollenaars mochten niet meer eisen dat recht is,
dus geen woeker. Wie kent de joodse woekeraars niet? De krijgslieden mochten geen
geweld en overlast aandoen. Hoe hebben de zionisten met grof geweld de bevolking
van Palestina uitgedreven? De Kaïn en Ezau-maskerade alsof zij joden zijn (alsof zij
van Juda zouden afstammen) is het grootste mysterie uit de geschiedenis, en vormt de
basis van het anti-christ systeem, een samenzwering, waarvan Asaf spreekt in Ps.83
in vers 2 en 3. Het komt uit de tenten van Edom, Ismaël, Moab en Amalek .... zij
maken listig een heimelijke aanslag tegen úw volk, en beraadslagen zich tegen Uw
verborgenen (het heilige zaad). Zij zeggen: komt, laat ons hen uitroeien, dat zij geen
volk meer zijn, dat aan de ware naam Israëls niet meer gedacht worde. Zij
adopteerden daartoe de naam van Juda, hoewel verbasterd.
De scheldnaam 'jood' is een bijvoeglijk naamwoord, en betekent: jij bent een joodse
Judahiet, dat wil zeggen : jij bent een Edom-Judahiet. Het bijvoeglijk naamwoord is
een zelfstandig leven gaan leiden. Zo werden de Joodse Judahieten dan Joden
genaamd. YID-judeërs, of te wel de Joden. Wat krijgt men daardoor?
Omwisseling der polariteiten, de motor gaat de andere kant opdraaien, tegengesteld
aan de Goddelijke richting, en brengt alles in de war. Er ontstaat een Groot Babylon,
de grote verwarring, zodat niemand meer weet wie wie is, en men de leugen voor
waarheid gaat aanzien. Zo is men de joden gaan aanzien voor het volk van Jahweh,
terwijl het het volk en zaad van Nachash, de boze is.
Neem als voorbeeld, ter toelichting van het gebruik van de naam joodse Judahieten,
waar "joodse" het bijvoeglijk naamwoord is, en Judahieten het zelfstandig
naamwoord. Als men het zelfstandig naamwoord weglaat, wordt het bijvoeglijk
naamwoord tot zelfstandig naamwoord. Wat krijgt men dan?

33 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Neem als voorbeeld: Roomse Protestanten.
Laat men het zelfstandig naamwoord Protestanten weg, dan blijven er alleen
Roomsen over, en alzo bestaan er ineens geen Protestanten meer. Op deze wijze
verdwijnt de waarheid van het toneel.
De ellendige slachtschapen uit Zach.11:7 zijn dit soort joden. Voor hen is het doek
definitief gevallen. De broederschap is verbroken, door de 2e stok samenbinders. Er is
nog maar één opdracht: brengt ze hier (in Palestina) en slaat ze voor Mijn voeten
dood! Luk.19:27.
schema
34 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
2.3 Een schrijven aan de stichting Near East Ministry
Postbus 30
3780 BA Voorthuizen.
Geliefde broeders van de NEM, dd 10-7-1996
Tijdens mijn bezoek aan U ontving ik van dhr.de Vries enige folders over de NEM,
waarin ik zeer geïnteresseerd ben. Ik heb ook enige van mijn 'Israël'-geschriften bij U
achtergelaten, in de hoop dat wij op dezelfde Bijbelse basis zouden staan.
Ik leefde met grote verwachtingen aangaande deze, doch ik moet eerlijk zeggen, na
Uw folders te hebben gelezen, teleurgesteld te zijn.
De Bijbelse basis van de NEM is door U genomen uit het boek Jesaja, hoofdstuk
19:23-25
Het is wellicht wat vervelend om op te merken dat U m.i. dit visioen van Jesaja niet
goed interpreteert en vergeleken hebt met o.a. Jes.27:6-13.
Ik betreur het ten zeerste dat U dit niet is opgevallen, en verzoek U vriendelijk dit deel
van Jesaja alsnog te onderzoeken. Kijk, Uw werk en intentie is goed, alleen de juiste
invulling zou m.i. ontbreken. Bij een goede invulling zou er geen betere stichting
kunnen zijn dan de NEM.
U bent met het mij eens dat de Bijbel hét boek is voor Israël, het 'bondsvolk', en de
Bijbel zich niet of nauwelijks uitlaat over allerlei andere soorten of rassen. Er is
slechts één volk dat Hij uitgekozen heeft, en niet meerdere.
Wanneer er in Jesaja 19:19-25 gesproken wordt over Egypte en Assyrië, moeten wij
goed onderzoeken wat daarmee wordt bedoeld. Wij moeten Schrift met Schrift
vergelijken, om te zien wat de enige juiste invulling moet zijn. Doen wij dat niet dan
kunnen er onjuiste beelden ontstaan.
Broeders, denk eens na. Toen Jesaja dit (toekomst)visioen zag, dacht hij toen aan het
oude Egypte en Assyrië? Van de oude bevolking van Egypte is niets meer over, en

35 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
van Assyrië eveneens; die zijn weggevoerd, en andere volkeren heersen nu in deze
landen. De Mitzraïm zijn anderen dan de huidige Egyptenaren.
Is in het visioen van Jesaja sprake van een geografische en etnologische aanduiding?
Of zijn de namen voor iets anders gebruikt, wat in de Schrift wel vaker voorkomt, dat
een naam typologisch wordt gebruikt. Als Jahweh zegt dat Hij alleen Israël heeft
uitgekozen uit alle volkeren, hoe kan er dan gezegd worden dat ook de etnische
Egyptenaren Zijn volk zouden zijn?
In Jes.19:25 staat het toch: Gezegend zij Mijn volk, de Egyptenaars, en de Assyriërs,
het werk Mijner handen, en ISRAËL, Mijn erfdeel!
In de Schrift wordt overigens heel wat geprofeteerd tégen Egypte en Assyrië, en zou
er nu ineens sprake zijn in Jes.19 van positieve beloften? zie Jes.7:18-20; Hos.9:3;
Ez.30:4-1, 32:16. Jes.19:19 spreekt over het 'midden' des volks of des lands, en
Jes.24:13-16 legt uit waar dit 'midden' is, n.l. aan het uiterste einde der aarde, de rand
van het continent, in het Noord-Westen, Zach.6:8 dat is Nederland!
In Jes.31:1 wordt een 'wee degenen' uitgesproken tot hen die naar Egypteland gaan
om hulp, en, Assur zal vallen door het zwaard van Jahweh.
A. Herschdorfer (zelf jood, onder pseudoniem A. Holland) in "In Bondgenootschap
met God" schrijft op p.82 dat aardrijkskundige namen, zoals Egypte, Babylon,
Jeruzalem in de Bijbel dikwijls ook een symbolische betekenis hebben van een
systeem, het systeem n.l. wat deze steden (of landen) vertegenwoordigen. Het
Egyptische systeem vertegenwoordigde de lichamelijke slavernij. Babylon
vertegenwoordigt het systeem van satans wereldbestuur, economische slavernij.
Wat bedoelt de Schrift?
Lees eens Jes.27:6-13 met name vers 12 en 13:
en het zal te dien dage geschieden, dat Jahweh dorsen zal, van de stroom der rivier af tot aan
de rivier van Egypte; doch gijlieden zult opgelezen worden, een bij een, o, gij kind’ren Israëls.
En het zal te dien dage geschieden, dat er met een grote bazuin geblazen zal worden; dan
zullen die komen, die in het land Assur verloren zijn, en de heengedrevenen in het land van
Egypte; en ZIJ zullen Jahweh aanbidden op de heilige berg te Jeruzalem.
Dit ziet duidelijk op de 'eindtijd' waarin de twaalf stammen die in de verstrooiing zijn,
weer bijeen vergaderd zullen worden. Welnu, de twaalf stammen in de verstrooiing,
Jak.1:1; Hand.26, zijn in zes of zeven deportaties weggevoerd: 3 deportaties naar het
Noorderrijk, Assyrie, en 3 deportaties naar Babylon. En ook zijn er in de tijd van
Jeremia velen naar Egypte getrokken.
Het gaat hem dus over de wederverzameling van de twaalf stammen, het totale Israël.
Het gaat niet om de autochtone bevolking van Egypte en Assyrië, maar om de
'verloren schapen van het Huis Israëls, die aldaar leefden, of via die landen in de
verstrooiing kwamen. Matth.15:24
De 'gebaande weg' is voor hen, de Israëlieten, zijnde 'Mijn Erfdeel', en de verloren
schapen uit Assur, 27:13, 'het werk Mijner handen', en de heengedrevenen in Egypte,
zijnde 'Mijn volk".
In Jes.11:11 staat het duidelijk:
36 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
te dien dage als Jahweh ten andere male Zijn hand zal aanleggen om weder te verwerven het
Overblijfsel Zijns volks, hetwelk overgebleven zal zijn van Assyrië, Egypte en Pathros,
Morenland, Elam, Sinear, Hamath en de eilanden der zee.vers12, Hij zal de verdrevenen van
Israël verzamelen, en de verstrooiiden van Juda vergaderen.
En Zach.10:10 Ik zal ze weder brengen uit Egypteland, en Ik zal ze vergaderen uit Assyrië. Dan
zal de hoogmoed van Assur neder geworpen worden en de scepter van Egypte wegwijken.
Tenslotte Jes.51:16
Om te zeggen tot Sion: GIJ ZIJT MIJN Volk. 52:1 waak op, trek U sierlijke klederen aan, o
SION vers4. In vorige tijden trok Mijn volk af in Egypte.... en Assur heeft hetzelve om niet
onderdrukt.
Het gaat overal om MIJN Volk, Israël! Niet om de autochtone Egyptenaren en
Assyriërs! Wie waren de oude Egyptenaren?
Aegypt is een Grieks woord, en komt van de legende dat Aegypt de zoon van Belus
of Baäl was. In de Bijbel wordt dit land Mizraim en Pathros genoemd. 2Kon.19:24;
Jes.19:6, 37:25, Micha 7:12. In Jes.11:11 is het Pathros en Mizraïm. Mizraïm is een
2e zoon van Cham, Gen.10:6, maar dit zijn niet de oude Egyptenaren.
Miz-ra-yim ziet eerder op de Godheid van de Nijl en de Tigris .... RA, de zonnegod.
Mizraïm zijn de kinderen van deze zonnegod. Sommigen zeggen dat de Mizraïm van
het Westen kwamen, en hun vroegere land PUN of Atlantis was. (dr. Hannay)
Egypte is bezet geweest door rode mensen (Rottennerome), daarna door zwarten
(Nehasi) toen door Aziaten (Aamu) en door blanken (de Tamahu).
De Mizaraïm was een blank ras, Atlantiden, afkomstig van Lucifer, de 'Zonnekoning'.
In die tijd zijn er invasies geweest van Hettieten, Assyriërs, Babyloniërs, Perzen,
Grieken, Romeinen, Turken, Arabieren, Fransen en tenslotte Engelsen.
De Mizraïm zijn algeheel verstrooid. De Pathros daarentegen waren donkerkleurig.
Dat de Mizaraïm blank waren net als de Semieten, blijkt uit Jozef, die niet door zijn
broeders werd herkend.
In 639 AC begonnen de Arabieren aanvallen tegen Egypte en veroverden het land.
Daarna regeerden lange tijd de Mamloeken, tot de Fransen het land bezetten.
De huidige Egyptenaren vormen een smeltkroes van allerlei soorten, rassen en
culturen. Het oude Bijbelse Egypte en haar bevolking heeft dan ook totaal niets meer
te maken met het huidige Egypte en haar bevolking.
Broeders van de NEM, hiermede is m.i. de basis van de NEM uiterst wankel komen
te staan, n.l. wanneer U het genoemde visioen van Jesaja zult blijven projecteren op
het huidige Egypte, Assur (Jordanië, Irak en Syrië).
Laten wij daarom gezamenlijk de Schrift onderzoeken en in de leerschool van Bidden
en Waken voortgaan, opdat duidelijk worde wat de rechte zin en mening des Geestes
zij.
Zoals blijkt uit andere studies van mij, aan U verstrekt, kan onmogelijk het huidige
Israël gezien worden als het profetische Israël der verzamelde twaalf stammen! Het
huidige Israël is veeleer een herrijzing van het oude Rijk der Khazaren of Askenazen,

37 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
afkomstig van de Krim (zie Arthur Koestlers “Thirteenth tribe”). Broeders, ik ben
bereid over deze en dergelijke onderwerpen besprekingen of lezingen te houden.
U hebt er toch niets aan als straks blijkt dat al Uw inspanningen foutief gericht waren,
ja zelfs tégen de profetie van de Almachtige indruisten! Laten wij dan voorzichtig
zijn, en medewerkers van Elohim zijn, en niet in onze eigen traditionele waan Hem
tegenwerken.
De Uwe in de Messiah
P.F.v.d.Meer.
2.4 De onvruchtbare vijgenboom, Matth.21:18-20; Mark.11:12-20.
De rabbijnen discussieerden graag over de bomen in de Hof van Eden. Men
beschouwde de vijgenboom als zijnde de Boom van de Kennis van Goed en Kwaad.
Dit berust niet op waarheid. De bomen worden in de Schrift wel gebruikt als symbool
voor nationale staten, Jes.5:1-7; Richt.9: 8-15.
Wij zullen gaan zien wat de betekenis is van de zogenaamde "onvruchtbare
vijgenboom" die door Yashua op Zijn laatste tocht naar Jeruzalem werd vervloekt,
omdat er geen vrucht aan was te vinden, hoewel het niet de tijd der vijgen was.
Het was zelfs niet eens de tijd dat de vijgenboom al bladeren zou hebben. Deze
"onvruchtbare vijgenboom" was dus een vroegkomer, een onnatuurlijke vooruitloper!
Deze vijgenboom had zich niet aan de natuurorde gehouden, maar was veel te vroeg
uitgelopen. Dit hield in dat die boom fysiek niet goed in elkaar zat. De cellen waren
gemuteerd.
De vijgenboom in het Hebreeuws is teena, en draagt drie soorten vruchten:
1. de vroege lentevijgen. Reeds voordat de bladeren uitlopen is de aanzet van deze
lentevijgen te zien. Dit zijn de zeer gewaardeerde goede vijgen, zoals in Jeremia 24
staat over het zaad van Juda. Deze vijgen zijn in juni rijp.
2. de zomervijgen. Deze zijn in augustus/september rijp.
3. de late vijgen of wintervijgen. Dit zijn de kwade vijgen uit Jer.24. Dit soort vijgen
verwachtte Yashua aan de "onvruchtbare vijgenboom", maar vond ze niet.
Hier moet dus sprake geweest zijn van een mannelijke boom, die ook wel
geelachtige bloesem heeft.
Exegeten en uitleggers hebben eeuwenlang gegist naar de betekenis van dit wondere
voorval.
Waarom vervloekte Yashua de boom, en waarom was Hij zo ontsteld over deze
boom, die naar de orde in de natuur nog lang geen bladeren mocht hebben, en wel
wintervijgen moest bezitten? De boom was een maand te vroeg met z'n bladeren, en
toonde zich een onnatuurlijke vooruitloper!
38 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Yashua was nieuwsgierig of deze snelle vroegeling nog wel late wintervijgen zou
hebben. Nee, totaal niets!
Wat is met dit voorval bedoeld ?
Twee dagen later zei Yashua op de Olijfberg in een gelijkenis dat in het "einde der
eeuw" (aion) de vijgenboom wederom zou uitlopen. Het gaat hier om één en
hetzelfde beeld of symbool dat in de eindtijd te zien is, n.l. een voortijdige oprichting
van een nationale staat onder de vlag van Israël/Juda.
Ultra-orthodoxe joden waarschuwen steeds voor dit gebeuren dat het niet goed zit met
de oprichting van deze staat.
Er zijn voor het VN-gebouw door hen demonstraties gehouden met borden waarop
stond dat het verboden is voor de joden om een eigen staat te hebben zolang de
Messias nog niet terug is.
De staat Israël is een vooruitloper, veel vertoon (bladeren), maar geen vruchten, zelfs
niet late "kwade vijgen".
Dat betekent dat deze staat Israël niet tot het echte Israël behoort, maar een
tegennatuurlijke vroegkomer, bestaande uit een volk dat niet de genen heeft van Sem,
Abraham, Izaak en Jakob, maar afstammen van een vreemd volk.
Zelfs de kwade vijgen werden niet aangetroffen, dat zijn degenen die terugkeerden uit
Babel en vooreerst "joden" werden genoemd. Het gaat hier dan ook om lieden die
beweren dat ze joden zijn, maar liegen het, zoals in Openb.2:9, 3:9 staat. Zij zijn van
een andere soort, een mannelijke boom, en vandaar dat zij ook een mannelijke uitgang
hebben achter hun volksnaam. Zij noemen zich Israëlies, en die letter I is een
mannelijke uitgang. Het ware Israël is de vrouw van Jahweh, vrouwelijk.
De Messias begon Zijn intocht in Jeruzalem op een ezel die in Betfagé werd
aangetroffen. Bethfage betekent: Huis van onrijpe vijgen. Dit ziet op de kwade vijgen
uit Jer.24. die zich vermengd hadden met andere volkeren, en waarin Edom zich had
weten in te mengen, vooral onder Hyrcanus. In dat Bethfage kwam het Sanhedrin, het
joodse Hooggerechtshof, tezamen. Dit waren overwegend Edomieten, met Kaïnieten.
In dat gebied der onrijpe vijgen werd het sinistere besluit genomen om Yashua te
vermoorden. Deze lieden hadden de scheldnaam "jood" gekregen, en zijn bekend als
de "oriëntaalse joden", de Sefardim, Marranen, etc. Dit soort vijgen kon Yashua
echter niet vinden aan de onvruchtbare vijgenboom. De huidige staat Israël bestaat
volgens joodse gegevens uit meer dan 95% Oost-joden of Askenazen-Khazaren, die
hun oorsprong hebben in de Krim, en van Turks/Mongoolse afkomst zijn. Zij zijn in
de 7e eeuw massaal tot het Jodendom overgegaan. Het kleine beetje Sefarden,
Marranen en andere joden in Palestina wordt door de Askenazen sterk
gediscrimineerd.

39 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
De vijgenboom symboliseert het Kerkelijk-/Priesterlijk aspect van het Rijk Gods,
waar Juda een speciale taak heeft Gods heiligdom te zijn, Ps.114:2, Jer.24:1-10, de
goede vijgen. Wanneer er sprake is van een onvruchtbare vijgenboom die vroegtijdig
bladeren bezit, wil dat zeggen dat er een pseudo-Juda is opgestaan dat vroegtijdig
beslag wil leggen op het kerkelijk/priesterlijk aspect van het Rijk Gods, bestemt voor
het ware Juda, de Vrouw van Jahweh, het ganse Israël. Dit pseudo Juda is niet
vrouwelijk, maar mannelijk. Hun genen liggen niet goed, en zij menen zeker dat
Jahweh een 'homo' zou zijn. Uit hen zal de antichrist voortkomen. Zij menen dat de
Messias op de Olijfberg zal terugkomen, Zach,14.
Zij willen alsdan in de voorste gelederen staan. Hun Messias is niet de ware, maar de
valse. Zullen zij op de plaats waar het Sanhedrin zetelde een Nieuwe Tempel
bouwen, waar de Antichrist als een God in zal zitten? Dat zal dan de Messias zijn van
de onvruchtbare vijgenboom-natie de Zionistenstaat Israël- (I).
Christenen: Waakt en ontwaakt!
De verloren zoon Lucas 15:11-32.
Altijd wordt er gepredikt over het "persoonlijke" aspect van deze gelijkenis, maar
nagenoeg hoort men nooit over het "nationale" aspect iets zeggen.
De Bijbel is een boek voor Israël, heeft wel persoonlijke aspecten, doch het grootste
deel van de Bijbel heeft een nationaal aspect.
Dat nationale aspect begint reeds in de "moederbelofte" waar de vijandschap tussen
het vrouwezaad en zaad van Nachash wordt gezet. De strijd gaat om de
eerstgeboortezegen.
Nachash verwekte Kaïn bij Eva en meende alzo de eerstgeboortezegen binnen te
halen. Kaïn bleek echter een kwaad zaad te zijn, een onheilige en broedermoordenaar.
Daarna gelukte het Nachash om bij Rebekka een Ezau te verwekken, onder het mom
van "tweeling". Maar ook hier bleek uit de vrucht van welke boom dit zaad kwam.
Jakob kreeg de eerstgeboortezegen.
Nachash dacht van ;"Hoe kan ik die eerstgeboortezegen te pakken krijgen, anders dan
door inmenging!"
Vele Edomieten en Kenieten, afstammelingen van Kaïn en Ezau werden proselieten
en "omgedoopt" tot "Jood", en mengden zich in het Huis Juda, welke als groep
genoemd werd met de naam... "kwade vijgen" Jer.24.
Yashua Messiah identificeerde hen als "adderengebroed" en als het "zaad der slang",
Joh.8. Zij worden in de gelijkenis van de Verloren Zoon voorgesteld als zijnde de
oudste zoon. Zij maakten aanspraak op de eerstgeboorte, en ook heden maken zij er
aanspraak op het "uitverkoren volk" te zijn. De jongste zoon is het ganse Huis Israëls
dat als de 12 stammen in de verstrooiing ging, Jak.1:1;Hand.26:7, en ten tijde van
Yashua reeds geheel in de verstrooiing was. De Joden waren een soort 13e stam.
De 12 stammen in de verstrooiing waren de verloren schapen, Joh.15, die in de
woestijn der volkeren waren gezonden, en aldaar tot zichzelf zouden komen. Zij
40 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
hadden hun identiteit verloren, en waren aan de heidenen gelijk geworden. Zij zijn via
Assyrië naar Noord West Europa getrokken, en wonen momenteel rond en in de
kustlanden der Noordzee, met als middelpunt ons land, Nederland, als het Israël van
het Westen.
Jahweh zou in de woestijn tot het hart van Zijn volk gaan spreken, tot Zijn eigen
zoon, Israël. De jongste zoon was de heidenen gelijk geworden, kwam in de
'zwijnencultuur" terecht, maar....... hij kwam tot zichzelf! Hij werd identiteitbewust en
zondebewust, en zei: Vader ik heb gezondigd tegen de Hemel (kosmisch bewustzijn)
en voor U. De Vader zag de Zoon van verre en vergaf hem alles en ging feest maken.
De Reformatie heeft hier in N.W. Europa gebloeid, het begin is gemaakt. Ezechiël
typeert deze situatie als "de vallei met dorre beenderen" in hoofdstuk 37, en het woord
van de Vader sluit hierbij aan nl.: "Deze mijn zoon was dood, en is weer levend geworden.
Hij was verloren, en is gevonden".
De Oudste Zoon (de joden) zijn kwaad als zij horen en zien wat er gebeurd is. Zij
waren en zijn niet zondebewust, zij kunnen niet van genade leven. Jesaja 58 tekent
hun beeld. Zij zeggen zelfs dat zij nooit Gods wet hebben overtreden. Zij rechtvaardigden
zichzelf. De joodse religie is zelfverlossing.
Zij hebben geen belang bij de terugkeer van de jongste zoon, bij de identificatie van
de twaalf verloren stammen. Zij eisen alle rechten op, en zijn alvast naar Palestina
gegaan om beslag te leggen op dat land, maar.... aan de vrucht kent men de boom.
Yashua typeert hen als zijnde "de onvruchtbare vijgenboom".
In het Noord Westen van Europa waar de ware Israëlieten wonen, is ontwaken
gekomen. De grote ontwaking komt heel spoedig, en dan komt het grote feest van
"Israëls aanneming" waar de Romeinenbrief in hfst., 9-11 over spreekt (niet over een
bekering der joden). De oudste zoon zei dat hij nu reeds zo vele jarenlang 'God'
diende, en dat de Vader maar onbillijk en karig was, en er nog geen bokje af kon. Een
jarenlange vormendienst der joden, met de pretentie zondeloos te zijn, maar helaas,
zonder broederliefde, eigengerechtigd, toornig, vals beschuldigend, witgepleisterde
graven gelijk.
De Oudste Zoon bekeerde zich niet, 1Thes.2:15. De Vader zoekt het "verlorene",
Ez.37 het ganse Huis Israëls komt tot leven, in de "vallei" de lage landen of de
Nederlanden. Deze Mijn zoon Israël was dood en is weer levend geworden; Hij was
verloren en is gevonden!
2.5 Christenen, Israëlieten en heidenen
In Hand.11:26 lezen wij dat de discipelen te Antiochië voor het eerst CHRISTENEN
werden genoemd. Wie gaf hen die naam ?
In het Grieks is het woord Chrematizo gebruikt, hetwelk 8x in de Schrift voorkomt,
en ziet op een regelrechte openbaring van Elohim, zie Matth.2:12, 2:22, 5:32;

41 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Luk.2:26; Rom.7:3, 11:4; Hebr. 11:7, 12:25. Dus werden de discipelen bij monde van
Elohim voor het eerst christenen genoemd. Israël als volk zou een nieuwe naam
krijgen, Jes.62:2, 65:15, en Hos.1:10, n.l. "zonen van de levende Elohim", of te wel:
Christenen. Hieruit volgt dat WIJ als christenen het nieuwe (en oude) Israël zijn.
Iedereen weet dat de echte kern van het christendom in Noord West Europa zit, het
Anglo Saksische ras, wonende in de kustlanden rond de Noordzee. De naam
christenen wordt te pas en te onpas toegepast op allerlei rassen en volken, hoewel dat
niet de oorspronkelijke betekenis was. De Bijbel is voor Israël geschreven, en Elohim
is de God van Abraham, Izaak en Jakob, de God der vaderen, en niet de God der
kleurlingen of andersoortigen.
De opdracht om andere rassen tot discipelen of christenen te maken is er niet. De
Apostelen werden naar de verstrooide schapen van het Huis Israëls gezonden.
Matth.10:5-6, 15:24. De Israëlieten in de verstrooiing waren aan de "heidenen" gelijk
geworden, vervreemd van de verbonden en beloften. Iemand kan pas vervreemden
van het verbond als hij er eerst in deelde. Tijdens Pinksteren toen de H. Geest werd
uitgestort waren er niet een grote massa pure heidenen in Jeruzalem. Nee, het waren
Israëlieten van de 12 stammen in de verstrooiing die naar de hoogtijdagen kwamen,
en zij hoorden elk in de landstaal waar zij woonden de apostelen spreken.
Gekleurde rassen hebben in het "Godsplan" een heel andere plaats, en zij kunnen niet
ingelijfd of geadopteerd worden.
De Moorman was ook geen echte Ethiopiër, maar een Israëliet die kamerling was,
zoals Mozes ook bij Farao was, en hij een Egyptisch man wordt genoemd, hoewel het
een Hebreeër was. Wat heeft een zwarte in Jeruzalem te zoeken, en zou hij zelfs
Aramees hebben kunnen lezen in de Jesaja-rol ?
Ten tijde van Israëls verdrukking in Egypte zijn er hele stamdelen tussen uit
geknepen. Sommigen naar Spanje, andere langs de Nijl naar o.a. Ethiopië. Mozes had
een Kushitische vrouw getrouwd. Kush is de oudste zoon van Cham. Cham is niet
vervloekt, maar diens 4e zoon Kanaän. Num,12:1. Zippora was in elk geval een
Semiet, van Kush/Cham. De negers en zwarten stammen niet van Cham, dat is een
fabel, want uit een blanke kán nimmer een zwarte voortkomen.
Ruth was ook geen heiden of Moabiet. Zij woonde in de velden van Moab. Deut.23:3
zegt dat geen Ammonniet en Moabiet in de vergadering van Jahweh mag komen,
zelfs het 10e geslacht niet. Dus nooit! Zou Boaz met zulk een vervloekte getrouwd
zijn? Ruth zei: Uw Elohim Mijn Elohim, dát kan alleen een Israëliet zeggen. Uw volk
is Mijn volk! Rome is er reeds vroeg met begonnen van het christendom een
rassenhutspot te maken, en uit de kleurlingen "christenen" te fabriceren. De Messiah
stierf slechts voor Zijn volk Israël. Zending in de zin van "discipeltjes maken" is uit
42 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
den Boze. De gekleurde rassen zullen, indien zij schepselen van de Almachtige zijn,
elk een eigen taak krijgen in het Koninkrijk van Elohim, naast en onder Israël.
Het Griekse woord voor heidenen = ETNON. (ta Ethna)
Amalek was de eersteling der heidenen, Num.24:20 De gekleurde rassen vallen niet
eens onder de aanduiding "heidenen", want zij zijn de "wezens des velds". Heidenen
zijn de “volkeren”. Amalek is het eerste die zich als volk presenteerde. De
Statenvertalers hebben etnon praktisch altijd door "heidenen" vertaald, wat
verwarrend is. Het heeft in de eerste plaats de betekenis van volkeren, en dan nog
wel allermeest de Israël-volkeren.
Heidenen draagt meestal de betekenis van veelgodendom, en de twaalf stammen in de
vertrooiing waren aan de heidenen gelijk geworden, veelgodendom. In Hand.10:34
staat dat elk volk Hem welgevallig is, en dat wordt ook in Ex.12:48 en Jes.56:8,
Zach.2:11 gezegd, en dat zijn dan "vreemdelingen" wat niet ziet op kleurlingen, maar
ziet op Semieten, en of Israëlieten in de verstrooiing. Israël blijft apart, Openb.7:4-10.
Het Nieuwe Verbond is voor Israël, Hebr.8:7, 10:16 en Jer.31:33. De afstamming van
de Messias is niet "gekleurd" met vreemd bloed, zoals men wil doen voorkomen.
Etnos ziet op een ras of stam buiten Juda/Israël.
In diverse Bijbelvertalingen is dit woord etnos door elkaar vertaald. De ene keer heeft
men het door Volk vertaald, de andere keer door Heidenen, en dan weer door Natie,
en ook wel door Vreemdeling.
In Hand.13:15 is etnos vertaald door Volk, en Paulus noemt dit volk in vers 16 "Gij
Israëlitische mannen", en in vers 27 noemt hij hen "kinderen van Abraham", maar .....
-en nu komt het- .... in vers 42 heeft men etnos ineens vertaald door Heidenen (de
St.Vert.) terwijl andere vertalingen er Volk van hebben gemaakt.
Paulus sprak hier niet tegen wilde heidenen, maar tegen Israëlieten die buiten de stam
Juda verkeerden ! Dit blijkt uit het feit dat zij de sabbat hielden, vers 44,45. De joden
die tot het kwade zaad behoorden, konden dit niet verdragen, waarom Paulus hen het
leven in de toekomende eeuw ontzegde, vers 46. De foutieve vertalingen hebben er
mede voor gezorgd dat de 12 stammen verborgen zijn gehouden. Zo heeft men ook
algemeen het Hebreeuwse woord gojim vertaald door heidenen, terwijl dat eveneens
volkeren betekent. Die volkeren zijn Israël-volkeren die met andere namen werden
genoemd, zoals in Jes.65:13-15 staat.
Etnikos = waar ons etnisch, dat is 'ras', vandaan komt.
2.6 Wat zegt de Schrift over Israël?
"Alzo spreekt Jahweh," zeiden de profeten in oude tijden. In onze dagen spreekt de
één dit, de ander dat. Er zijn zoveel meningen als er mensen en of kerken zijn.
Maar..... wàt is het einde van àlle tegenspraak? Dat is de Schrift! (de Bijbel).

43 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Wanneer wij in de warwinkel van meningen aangaande Israël ons een weg willen
banen naar de realiteit, moeten wij ons geheel houden aan de Schrift, de openbaring
van Hemelswege. De feiten vanuit de Schrift zijn overduidelijk. De gegevens zijn
helder en klaar, n.l.: Er heeft een historisch volk van het verbond bestaan, genaamd
Israël; dit volk bestond uit twaalf stammen, en deze zijn na koning Salomo verdeeld
in twee Huizen, n.l.: Het Huis Juda en het Huis Israëls.
Wegens ongehoorzaamheid heeft Jahweh het volk in de verstrooiing gedaan; alle
twaalf stammen zijn verstrooid, Jak.1:1. Van het Huis Juda is een heel klein gedeelte
uit Babel teruggekeerd, met veel gemengd volk. Het overgrote deel van de twaalf
stammen is dus nimmer teruggekeerd. Jahweh heeft echter beloofd tot Zijn volk te
zullen terugkeren, zonder voorwaarden. Dit is het HERSTELPROGRAM van de
beide Huizen Israël en Juda tot één volk, onder één Herder en Koning.
Tot zo ver zijn de meningen wel gelijk. Deze feiten worden algemeen erkend. Waar
echter de meningen uit elkaar gaan is, of de Joden, als enig teruggekeerden uit
Babylon, de enige voortzetting zijn van geheel Israël, en of het Jood-zijn hetzelfde is
als het Israëliet-zijn. De vraag is tevens, of de Joden wel échte Israëlieten zijn,
nakomelingen van de twaalf stammen, dan wel of het een gemengd volk is, bestaande
uit Edomieten en merendeels Khazaren. De vraag is ook of de Zionisten een
belangrijke rol hebben gespeeld in het Herstelprogram van Jahweh via de profetie, in
het oprichten van de staat der Israëli's in 1948.
Wij zullen, om een antwoord op dergelijke vragen te kunnen geven, een
onafhankelijke opstelling moeten innemen, en de Schrift laten spreken. Er zal een
systematisch analytisch onderzoek naar de identiteit van de Joden, en van Israël
worden gedaan, en daarbij mede moeten nagaan wáár de grote inzamelingsactie van
Jahweh zal worden uitgevoerd in het "laatste der dagen".
Velen menen in het zogenoemde 'herstel' van Israël (bedoeld wordt de oprichting van
de staat der Joden sinds 1948) de vinger van de Allerhoogste te mogen zien, en de
vervulling van de profetie. Vele acties, lof- en dankbetuigingen gaan er dan ook uit
van christenen naar de staat Israël en het 3000 jarig Jeruzalem.
De vraag is echter, of Israël oudtijds het land Palestina kreeg tot een altoosdurende
bezitting, dan wel of er voorwaarden waren? Volgens Deut.29 vanaf vers 24 tot 28
kreeg Israël het land voorwaardelijk, en bij het verbreken van het verbond zou het uit
het land worden gezet. De Schrift toont dat het volk niet het verbond hield, én
verworpen werd.
Nu gaat het er om wat Jahweh ons gezegd heeft over de plaats waar Hij eens de
verstrooiden weer zal verzamelen.
44 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
2 Sam.7:10 spreekt daarvan, als: "Ik zal voor Mijn volk Israël een plaats bestellen en zal
hem planten, waar hij duurzaam zal wonen". Leidse Vertaling.
Jes.41:1, 42:10-12; Jer.31:10, en vele plaatsen meer, zeggen ons dat de
'verzamelplaats' van Israël zal zijn op kustlanden, (eilanden) aan de einden der aarde.
Het is duidelijk dat Palestina hiermee niet bedoeld kan zijn.
Het herstelprogram spreekt over het feit dat Jahweh het volk in de “woestijn” zal
brengen, en aldaar tot haar hart zal spreken, en hen daar tot een heiligdom zal zijn,
o.a. Ez.11:16. De grote verzameling zal eerst plaatsvinden, en pas als het Nieuwe
Verbond zal ingegaan zijn, wordt gesproken van een (representatieve) terugkeer,
Ez.20:33-34; Deut.30:1vv.
Israël is geworden tot een “volle menigte van volkeren”, en vele koningen zullen uit
hem worden, Gen.17:16, 48:4 en 19, wat door de profeten wordt overgenomen als:
"Alle geslachten Israëls". Jer.31:1; Ez.35:10. Het land (eretz) is hen gegeven,
voorwaardelijk. Eretz betekent echter ook 'aarde', d.w.z. de gehele aarde is voor Israël,
en op het middelpunt van die 'aarde' zal de grote verzameling plaatsvinden, n.l. een
kustland aan de zoom der aarde.
Jes.41:9 Israël Mijn Knecht, welke Ik gegrepen heb van de einden der aarde. 41:1
eilanden, moet zijn kustlanden. 41:5 de eilanden zagen het, de einden der aarde
beefden. 41:14 dáár op die kuststrook, het einde der aarde, woont het "Wormpje
Jacobs", het overblijfsel. 41:25 Ik verwek één van het Noorden, n.l. Mijn Knecht
Israël. 42:10 Zingt Jahweh een nieuw lied, Zijn lof van het einde der aarde. 42:1-4 de
Knecht van Jahweh, en de (eilanden) kustlanden zullen op Zijn leer wachten (dat is
niet Palestina).
In Jes.42:11 gaat het vooral over de eer van Jahweh, het Soli Deo Gloria, wat in de
kustlanden tot uiting komt. Wáár ter wereld is de eer van Jahweh sinds de Reformatie
méér geprezen en verhoogd dan in en rondom ons kleine Nederland? Welk land op
aarde is vanaf oude tijden genoemd: Het Israël van het Westen, het Westers Kanaän?
Jes.24:15 spreekt over de “eer” van Jahweh in valleien, of te wel in de 'urim', dat is
'lichtstreken', n.l. in het Westen. Het Hebreeuwse 'Yam' betekent zowel zee als
Westen, daar de zee in Palestina ten Westen lag van het land.
Wat wordt met lichtstreken bedoeld? Dat is die streek of locatie ter wereld waar het
licht van het Evangelie des Koninkrijks weer wordt gezien. Waar de kaars op de
kandelaar is gezet! Die lichtstreken zijn onmiskenbaar de landen rond de Noordzee,
het Noord Westen van Europa. Dáár zijn de Twaalf stammen na hun diverse reizen
terecht gekomen, op de voor hen 'bestelde plaats', waar ze veilig wonen.
Hier wordt het herstelde Rijk van Elohim een feit, en vormt Hij uit de Israëlieten een
Gemeente der Eerstelingen, waarna later de naoogst volgt.

45 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Strongs concordantie 339 heeft het Hebreeuwse îy, dat is eiland, kustland, lapje
grond, bewoonbare plaats. Met eiland zal eerder schiereiland zijn bedoeld dan een
eiland in zee. De St.Vert. heeft vele malen dit woordje 'îy' vertaald door 'eiland', waar
het 'kustland' moet zijn, gezien de context. Wanneer wij dus in die plaatsen waar men
'îy' vertaald heeft door 'eiland' in het vervolg lezen 'kustland' geeft dit een beter licht
op het geheel. In Jes.20:5-6 heeft de St.Vert. 'eiland', en men kan toch moeilijk stellen
dat Egypte een eiland is! Jes.24:13-16 spreekt over de 'einden der aarde', de zoom der
aarde, aan de rand van het vaste continent. Een eiland ligt immers ergens in zee, dus
nooit op het 'einde der aarde', aan de zoom van het continent!
Die 'kustlanden' ziet op een klein wormpje Jacobs, een zeer waterrijk landje, vol
rivieren en brede stromen, waarin zeer grote zeeschepen heen en weer varen.
Nederland telt twee grote wereldhavens, waarvan Europoort de grootste haven ter
wereld is. De geboorte van de reeds samengevoegde en herstelde natie Israël zal op
één dag plaatsvinden, n.l. van Volk én Land, zie Jes.66:7-8. Dat de Schrift over
'kustlanden' in meervoud spreekt, en in Jes.66 over één land en volk, is omdat er
meerdere landen rond en langs de Noordzee zijn waar Israëlieten van de twaalf
stammen wonen, welke nog niet tot één volk en land zijn gemaakt.
De grote eenwording van Volk en Land, der Twee Huizen Israël en Juda, wordt in
Ez.37:21-28 beschreven!
Die kustlanden aan de zoom der aarde liggen in het Noord Westen. Jer.32:8, Ziet Ik
zal ze aanbrengen náár het land van het Noorden. Zach.2:6, 6:6-8: Vliedt náár het
Noorderland! Het Hebreeuwse woordje 'min' betekent:'een deel van, IN, NAAR en
UIT'. Waarom kozen de meeste vertalers slechts de vertaling 'UIT'?
Palestina was voorwaardelijk bezit. Israël, Juda, is door ZES deportaties het land
uitgezet. De teruggekeerden werden vooreerst Joden genoemd, en zijn in 70 na
Christus ook wéér het land uitgezet. Palestina (Kanaän) heeft voor goed afgedaan!
Zie wat Jer.7:14,15; 26:6, zeggen:
“Zo zal Ik aan dit huis, dat naar Mijn Naam genoemd is, waarop gij vertrouwt, en aan deze
plaats, die Ik u en uw vaderen gegeven heb, doen, gelijk als Ik aan Silo gedaan heb. En Ik zal
ulieden van Mijn aangezicht wegwerpen, gelijk als Ik al uw broederen, het ganse zaad Efraïm,
weggeworpen heb. Zo zal Ik dit huis stellen als Silo, en deze stad zal Ik stellen tot een vloek
allen volken der aarde".
Het te herstellen Israël krijgt totaal Nieuw grondgebied, en wel.... in kustlanden aan
de zoom der aarde in het Noord Westen. Het is overduidelijk en onmiskenbaar dat dit
de landen rond de Noordzee zijn. Nergens anders ter wereld is het Evangelie des
Koninkrijks aangenomen dan dáár. Nergens op aarde is de Gemeente gevormd op
zulk een heerlijke wijze als in onze landen, waar de Reformatie een feit werd.
De kern van die landen is ons kleine Nederland. Nederland is een replica van het oude
Israël in Palestina. Nederland is de Israël-dubbelganger!
46 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Kaartje Ned-Israel
Het oude en het nieuwe Israël gelijken op elkaar als twee druppels water, alleen
geografisch is er verschil. Dit nieuwe Israël is maar een klein landje, waar een zéér
machtig volk, het Israël van het Westen woont. Nederland was in de Gouden Eeuw in
feite een wereldnatie, ja de machtigste zeevarende (maritieme) natie, met zeer vele
koloniën. Nederlands had de wereldtaal moeten worden, ten ware de Engelsen
vanwege hun Atlantide-hoogmoed ons dat niet hadden ontnomen.

47 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Het Israël volk, en de Israël volkeren zijn de twaalf stammen in de verstrooiing, welke
nimmer de naam 'jood' hebben gedragen, maar die in feite 'naamloos', of anders
gezegd, die onder andere namen dan de naam Israël, hebben gezwalkt door voornamelijk
Europa. Zij waren aan de 'heidenen' gelijk geworden, vervreemd van de
verbonden en beloften.
Slechts een wáre Israëliet kan vervreemden van de verbonden en beloften!
Zij worden in het N.T. dan ook aangesproken als 'Heidenen', of beter vertaald is etnon
door 'Volkeren'. De Apostelen kregen de opdracht met het Evangelie des Koninkrijks
tot de 'heidenen' te gaan, of beter vertaald, tot de Volkeren, en wel..... de Israël
volkeren van de twaalf stammen, tot de zogenoemde 'verloren Schapen van het Huis
Israëls'. Israël is het Koninkrijks volk, en dus kon het Evangelie des Koninkrijks tot
géén ander volk gericht worden! Yashua Ha Messiah heeft dan ook nooit een
christelijke kerk gesticht uit blinde heidenen; nee, Hij heeft Zijn volk Israël heropgericht
tot een koninkrijk.
Samenvattend:
Het nieuwe Israël of SION zal in het Noorden/Westen wonen op een voor hen
Bestelde Plaats. Ps.48:3; Jes.24:15; Hos.11:10; 2 Sam.7:10; Zach.6:8. Dit nieuwe
Israël zingt Psalmen, wonend aan de einden der aarde, Jes.24:16, en zingt Zijn LOF,
Jes.42:10. Dit nieuwe Israël is een vlak land, een polderland, gewonnen uit en van de
zeebodem, Ps.68:5,23; Zach.4:7, 10:11. Het is een zeer waterrijk land, Jes.33:17,21.
Zie ook de profetie en spreuk van Bileam in Num.26: Israël, gelijk beken breiden de
woningen Jacobs zich uit; als hoven aan de rivieren..... aan het water geplant. Water zal uit
zijn emmers vloeien, en zijn zaad zal in vele wateren zijn.
*Het is een zeer dichtbevolkt land, Zach.2:4, met veel goed vee, zoals de koeien van
Basan (Fries stamboek).
*Het is een land dat 'dorpsgewijs' bewoond wordt, Ez.38:11,14.
*Het is een klein volk, Jes.41:14; Amos 7:2.
*Het is een volk dat de Naam van Jahweh is kwijtgeraakt, en in onkunde Hem
aanspreekt met de verkeerde naam Baäl, of HEERE. Hos.2:15. Toch zal Jahweh hen
Zijn Naam bekendmaken, Ez.39:7,22.
*Het is een te goeder trouw volk, en vreemden verteren haar kracht. Hos.7:8, met
gebrek aan ware kennis, 4:6.
*Het is een volk met een religieus 'kudde-instinct', Hos.4:9.
2.7 Het Land
Palestina, Gen.15:18 van Egypte tot de Eufraat.
Ex.23:31 van de Rode Zee tot aan de zee der Filistijnen, van het Westen tot aan de
rivier. Dit land hoorde Abraham toe, Gen.17:8. De trek van Joden naar Palestina
48 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
wordt algemeen gezien als een "terugkeer" van "Israëlieten" naar het "land der
belofte", als zijnde de vervulling van de profetie.
Dat dit onmogelijk waar kan zijn wordt duidelijk, gezien de Joden voor 90-95% uit
Khazaren bestaan, een vreemd, niet-Semitisch volk. Zij zijn nooit erfgenaam van
Abraham geweest, en hebben eerder nooit in Palestina gewoond. Men kan deswege
niet van een "terugkeer" spreken, maar veeleer van een "invasie"! (Herstel van het
oude rijk der Khazaren). Het begrip "Jood" is immers veel omstreden. Wie IS een
Jood? In Babel, ten tijde van Esther, werden velen uit vrees "jood", Esther 8:17, en
namen de Joodse religie aan, maar daarmee werden zij geen raciale Israëlieten!
In 125 BC overwon John. Hyrcanus, een teruggekeerde Judahiet uit Babylon, die
"jood" genoemd werd, de Edomieten en dwong hen zich te laten besnijden en jood te
worden. Hij dacht op deze manier van de Edom-lasten af te zijn, maar haalde daarmee
Ezau het Jodendom binnen. Uit hen zijn de Herodussen voortgekomen.
Ditzelfde gebeurde in 105 BC met de Itureeërs (Ismaëlieten), die gedwongen werden
"jood" te worden.
De Khazaren zijn in de 8e eeuw onder hun koning Bulan algeheel overgegaan tot het
Jodendom. Zie Gilbert, atlas van het Jodendom; Sesam wereldgeschiedenis II,p.170-
172.; A. Koestler, the Thirteenth tribe; S. Wiesenthal, Zeilen der Hoop.
Het is onmogelijk om in al deze vermengde toeloop het Israël der twaalf stammen te
herkennen! Het is even onmogelijk om in de oprichting van de staat Israël sinds 1948
de vervulling van de profetie te zien, zie Jes.49:13, 51:11; Jer.31:10-12. Het bijeen
vergaderen van Israël, Ez.37, geschiedt anders, en daarmee gaan onafscheidelijk de
zegeningen tezamen, 37:13-14.
In Zach.12 gaat dit gepaard met algemeen BEROUW.
Jahweh Zélf zal Israël bijeen vergaderen, en niet de satanisch gedirigeerde Verenigde
Naties, noch de liberale Zionisten. Dan pas zullen de aardse én geestelijke zegeningen
worden uitgestort.
Amos toont dat het HERSTEL van Israël gepaard gaat met de aanneming van de
Messias, 9:13:15. Er is geen enkel bewijs dat Jahweh de claim der Zionisten op
Palestina gebruikt om Zijn profetie daardoor te laten vervullen. Achter het Zionisme
zit veeleer een demonische drijfkracht. De staat Israël is de "Onvruchtbare
Vijgenboom(natie)". Het Zionisme is een wereldse politieke beweging, om een materialistische
staat in Palestina te maken, en nimmer toonde het enige interesse in
Jahweh en Zijn wetten. Het joodse volkslied (Hatikva) maakt ook geen enkele
melding van Israëls God en Schepper. De staat Israël vervult wel een zeker deel van
de profetie, niet in positieve zin, maar negatief.
In 1955 is van Rabbijn dr.E. Berger een boek verschenen onder de titel: "Who better
knows must say so". Berger is ondervoorzitter van de Amerikaanse Counsel voor
Judaisme, een organisatie die zich fel tegen het Zionisme opstelt. Mede in het boek

49 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
van de jood A. Lilienthal, "What price Israël", wordt beschreven dat de oprichting van
de staat Israël een volkomen gewetenloze beslissing is van een kleine groep "joden"
en Illuminati. Zij hebben gebruik gemaakt van het Westers mededogen, en de foutieve
volksvoorlichting. Zij hebben eerst het Nationaal Socialisme in het zadel geholpen
(vele Nazi's waren jood, o.a. A. Eichmann) om andere joden de schrik aan te jagen,
zodat zij zich zouden toe betrouwen aan het Zionisme. De joden dachten medelijden
te vinden bij de Zionisten, doch dat liep uit op een gigantische mislukking. Voor de
Zionisten betekenden de Joodse sloebers niet meer dan arbeidskrachten en goedkope
mankracht om de staat op te bouwen. De eerste kolonisten kwamen voornamelijk uit
Iberië, en waren Sefarden. De grote trek naar Palestina door de impuls van het
Zionisme begon met de toestroom van de Oost-joden, de Khazaren, die zeer verdrukt
waren, en droomden van vrijheid en onafhankelijkheid in de nieuwe staat.
Nadat het Zionisme van T. Herzl Europa begon te fascineren, nam de Centrale
Conferentie van Amerikaanse Rabbijnen een resolutie aan welke iedere poging om
een Joodse staat in het leven te roepen, afwees. Geen nationalisme, maar religieuze
gedachten zouden de Joodse gedachte mogen leiden. De Zionisten maakten er
aanspraak op om te spreken namens het gehele Jodendom, wat niet zo was en of is.
Het Zionisme maakte tot 1933 weinig voortgang. Via Hitler werd aan het Zionisme
stuwkracht gegeven, door Joden systematisch te laten verdrukken. Het Zionisme
bedacht daartoe slagzinnen. De niet-Joden werd het hof gemaakt met woorden als
"menslievend", en de niet-Zionist kreeg het etiket "verraad aan het Jodendom", en
ook de misleidende uitspraak "ANTI-SEMIET".
Aan het Joodse volk werd door hen een mythische eenheid toegeschreven, van zuiver
(??????) bloed en ras, waardoor de Amerikaanse staatslieden zich overgaven aan het
Joodse nationalisme. Met valse propaganda zijn Joden door het Zionisme bewerkt,
want men had in Palestina goedkope mankracht nodig. Dit is volgens Dr.Rabbi E.
Berger één der tragische voorbeelden van onmenselijkheid van (pseudo) Joden
tegenover (echte) Joden! Men rekruteerde Joden, door eerst onrust te zaaien en vrees
voor het land waarin zij woonden. Berger noemt dit één van de meest cynische
programma's van vandaag, en de slachtoffers zijn .... de misleide Joden; een
gevoelloze exploitatie van Joden. Dit is een staat, schrijft Berger, die ver boven zijn
middelen leeft. GELD is volgens Berger het enige motief om de staat Israël te doen
"herleven", en niet de Geest van Jahweh.
De Joodse staat, met name de Kibboetz, toont ons de ware Joodsheid, n.l. dat de
mensen totaal niet religieus zijn, geen geloof hebben, en geen echte familie willen
vormen.
De grootste groep Joden, de zogenaamde Oost-Joden zijn de Askenazen of Khazaren,
wat géén Semieten zijn, noch afstammelingen van Juda. Simon Wiesenthal erkent dit
in zijn boek :"zeilen der hoop".
50 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Het is een volslagen vreemd volk dat totaal niets van doen heeft met het Oude Israël
der twaalf stammen! Zij zijn bezield met een nationalistisch messianisme, dat maar
twee wachtwoorden kent: GELD = MACHT!.
Zij hebben de heilige naam Zion / Israël gestolen! Zij liegen Joden te zijn, Openb.2:9
en 3:9. Met leze Arthur Koestlers "Thirteenth Tribe".
Is wat er nu gebeurt, en wat geschied is sinds 1948 geen vervulling der profetie?
Ja, dat is het wis en zeker. Maar, het is wél een geheel ándere invulling dan men
algemeen denkt. Ook Jeruzalem 3000 komt dan in een geheel ánder licht te staan.
Thema's als "bekering der Joden" zijn aan de orde van de dag. Reizen naar Israël en
Jeruzalem 3000, en grote zangkoren, etc- doen een pelgrimage ...... om in de
voetstappen van de Messias te gaan. Men zingt Ps.122 bij het naderen van de stad.
Indrukwekkend, nietwaar? De pelgrims uit geheel de wereld willen met hun eigen
ogen de "Godswonderen" aanschouwen van het voortbestaan der Joodse natie.
Jahweh heeft immers nog iets heel moois achter de hand voor dit volk, en voor deze
stad, zegt men.
Dit aardse Jeruzalem zou onze blikrichting moeten zijn, het is Gods Metropool, de
plaats van Gods "intensive care" voor de gehele aarde, aldus ds.C. den Boer.
2.8 Jeruzalem: Twistappel òf stad des vredes?
Zie RD 4-3-97, waar, volgens dr.S. Schoon, de stad Jeruzalem een teken is van Gods
trouw, en er over de status van die stad eerlijk moet worden onderhandeld.
Wanneer dat zo zou zijn, laat iemand dan eens een eerlijk antwoord geven op de
vraag, waarom in de Schriftplaatsen iets ánders te kennen gegeven wordt, nl. dat God
uit Jeruzalem is vertrokken met Zijn Geest, en in het Noorderland Zich een 'nieuw
Jeruzalem' heeft gevestigd. Jer.3:12-18.
In Ezechiël 10:18 zien wij de Geest vertrekken (hij ging naar de weggevoerden bij de
rivier Chebar, en is met hen naar het Noorden vertrokken), en in Zach.6:8-9 zien wij
de Geest tot rust komen in het Noorderland. Aan David was reeds beloofd, dat Israël
in de toekomst naar een door Hogerhand voor hen 'bestelde plaats' zou trekken, en
daar zou wonen om niet meer heen en weer gedreven te worden. Die plaats noemt
Jesaja 33:20 het Nieuwe SION, het (nieuwe) Jeruzalem, een geruste woonplaats,
een tent, die niet ter neder geworpen zal worden'.
Waar ligt dat nieuwe Jeruzalem volgens Jesaja? In het Midden- Oosten? Nee, zegt
Jesaja, ...... het zal zijn een plaats van (vele) rivieren, van wijde stromen,......
waar vele schepen varen .......etc. Zijn er in Palestina vele rivieren en brede
stromen? Zijn daar wereldhavens zoals in Nederland? Er is slechts één land op aarde
dat in aanmerking komt voor de vervulling van de profetie m.b.t. dit 'nieuwe
Jeruzalem' en dat is Nederland, het 'Israël in het Westen', waar vele van onze
oudschrijvers zich reeds lovend over uit hebben gelaten!

51 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Het oude Jeruzalem heeft afgedaan, was ook niet veel meer dan een stad op een puur
heidens fundament, Ez.16:3. En Jeremia 26:6-13 profeteerde haar verwoesting.
Abrahams geloof was geen heimwee naar het aardse Jeruzalem van dit tijdperk (aion)
maar zocht de toekomende stad, want hij had tijd genoeg om een aardse stad te
zoeken. Hebr.12:22. Het is overbekend dat de huidige staat Israël voor 90 - 95%
bestaat uit Khazaren/Askenazen, die in het jaar 725 onder koning Bulan en-masse
overgegaan zijn tot het jodendom, terwijl dit een volk is van Turks-Mongoolse
afkomst, en zij geen enkele binding hebben met Sem, Abraham of Israël, maar zich
wél met de naam Israël tooien. Laten wij ons niet blindstaren op deze schijnvertoning!
De huidige staat Israël is dan ook niets meer en niets minder dan een herleving van
het oude rijk der Khazaren! Die weinige procenten ware Judahieten die onder de
Joden zitten worden gediscrimineerd en zijn volgens de Jewish Encyclopedia
1925.vol.4 nog merendeels Edomieten.
2.9 Israël < -----> JEW is niet het zelfde
Het ontbinden van de Gordiaanse Jodenknoop.
Zonder een goed onderscheid te maken tussen namen en begrippen komt men in een
doolhof waar men geen uitgang ooit kan vinden. Wij krijgen de vreemdsoortigste
voorstellingen als wij namen en zaken gaan verwisselen. Neem b.v. een
bouwtekening van een schip. Als men de naam van "stuurhut" met die van
"voorsteven" verwisseld, en plakt men de stuurhut op de voorsteven, zo ontstaat er
een karikatuur. Wanneer men de naam "jood" en "Israëliet" verwisselt en toepast op
alles wat voor Israël is, wat men allerwegen de theologen hoort doen, ..... dan ontstaat
een vertekend beeld.
De Mea Shearim (orthodoxe Joden) weten het wél!Zij stonden met demonstratieborden
voor het VN gebouw met daarop geschreven: Israël JEW IS NOT THE
SAME THING.
Vader Jakob is Israël zélf. Abraham en Izaak mag men geen Israëlieten noemen, laat
staan "joden", maar zij waren Hebreeërs. Uit Jakob kwamen 12 zonen, de
stamvaders, waarvan Juda er één was, en uit hem komen de Judahieten! Uit deze
Judahieten komen de:
Goede vijgen & Kwade vijgen
Alléén de Kwade vijgen werden, toen zij uit Babel terugkeerden, ......joden genoemd!
De twaalf zonen van Jakob/Israël werden voor het eerst Israëlieten genoemd, maar zij
waren tevens Hebreeën, Semieten. Hieruit volgt logischerwijze dat men Mozes,
David, en velen van de andere stammen Israëls géén "joden" kan noemen, maar wél
Israëlieten of Hebreeërs.
52 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Een Jood kán een Israëliet zijn, maar alle Israëlieten zijn géén Joden. Nederland
bestaat uit 12 provinciën, en men kan alle inwoners Nederlanders noemen, maar men
kan Niet zeggen dat álle Zeeuwen Friezen zijn, of dat alle Nederlanders Brabanders
zijn!
De onderlinge verschillen zijn immers fundamenteel!
Zonder op déze verschillen te letten verdwaalt men in de Bijbel als in een
onontkoombare doolhof, waar men lachspiegels tegenkomt, en er gedrochtelijke
beelden ontstaan.
Later, ná de scheuring van het Rijk, wordt de typering nóg moeilijker. Dan krijgt men
het Huis Juda & het Huis Israëls. Bij het Huis Juda behoorde ook de stam
Benjamin en een deel der Levieten. De Benjaminieten konden als stamaanduiding
nimmer "Judahieten" noch "joden" worden genoemd.
De naam "Jood" is nooit van toepassing geweest op het Huis Israëls, noch op het Huis
Juda als Goede vijgen. Alleen de Kwade vijgengroep kreeg de (scheld) naam "jood"
en vormden de Joodse natie, wat géén zelfstandig volksbestaan was.
Men kan onmogelijk generaliseren en alle Hebreeën, Israëlieten, die van het Huis
Israëls, of de Goede vijgen .... tot 'Joden" degraderen! Hiermee doet men groot
onrecht aan de etnische aanduidingen en maakt men de Bijbeltyperingen tot één
warboel. In de Bijbel staan veel profetieën, en ook deze mogen wij niet zonder meer
generaliseren en allen toepassen op de "joden". Wanneer men dat wel doet, en dat
zien wij allerwegen, dan ontstaat het Israël-probleem! Israël is de kern der Schrift, en
dat beperkt zich niet tot dat kleine deel van Juda die "Kwade vijgen" worden
genoemd.
Israël is het volk van Jahweh, het uitverkoren volk. Deze grote stroom waters kunnen
wij niet gaan indammen tot het 1/12e deel van Israël, en verder tot het 1/5e deel van
Juda! Allerwegen zien wij dat de christenen en theologen alle profetieën die
betrekking hebben op Israël hebben gereduceerd tot de kwade vijgengroep n.l. de
"joden". Hiermede doet men én de Schrift, én de rest van Israël groot geweld aan.
De profetieën zijn in zeven hoofdgroepen te verdelen:
1e. voor Israël, de beide Huizen
2e. voor het Huis Israëls
3e. voor het Huis Juda
4e. voor het heilige land en Jeruzalem
5e. voor het Davidische koningshuis
6e. voor de Messias uit Juda
7e. voor de Joden
Wij moeten bij het bestuderen van de Schrift hiermede rekening houden ... welke
profetie voor wie is, en welke niet. Wanneer aan Jan, Piet, Kees, Klaas, Tinus, Joop

53 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
en Jakob elk een toezegging wordt gedaan, kunnen wij niet de toezegging van Jan op
Kees toepassen, noch alle toezeggingen slechts aan Tinus geven, en de rest doen alsof
zij er niet meer zijn.
Men kan de profetieën die specifiek bedoeld zijn voor het Huis Israëls Niet toepassen
op de "Joden", noch die welke voor de Joden zijn toepassen op het Davidskoningshuis,
etc-.
Wij zijn genoodzaakt hierin welbewust onderscheid te maken, daar het de
Allerhoogste beliefd heeft hierin Zélve onderscheid te maken. Doen wij dat niet, dan
ontstaan er wangedrochten, doordat wij de lachspiegels gebruiken, en zo zouden wij
een schip met een schoorsteen op de boeg krijgen.
Door het vereenzelvigen der theologen, en álle profetie toe te passen op de "joden" is
een verjoodst beeld ontstaan. Blijkbaar zijn de theologen slechte techneuten en
bouwers. Een techneut moet goed bouwtekeningen kunnen lezen en moet nauwkeurig
onderscheid weten te maken tussen b.v. het mechanische gedeelte en het
elektronische gedeelte van een machine. Wij vragen van de theologen géén sofisterij
of ijdele filosofie, maar wél accurate onderscheiding met name bij de profetie die wél
voor de Joden, en of niet voor hen is.
De Bijbel is het bouwbestek van de grote Architect, om Israël te bouwen n.l. Zijn
heiligdom. Wij kunnen niet met het dak beginnen, en alles op het dak gaan toepassen,
want het dak bevat geen fundament en betonijzers. Bij het dak behoren de goten,
spanten, pannen en windveren!
Wanneer nu de sleutel der kennis inzake Elohims Bouwbestek is zoekgeraakt, en de
opperlieden en metselaars moeten gaan oordelen over hetgeen de taak is van de
uitvoerder, ja, dan komen er de vreemdsoortigste zaken aan de orde. Wij hebben
gegronde kennis nodig om het bouwbestek van Elohim met Israël te ontcijferen!
Daarbij is oplettendheid en nauwkeurige onderscheiding een hoofdvereiste!
Nóg een voorbeeld! Bezien wij de profetie als een erfenis, welke verdeeld moet
worden over twaalf personen. Elke persoon krijgt bij evenredige verdeling een gelijk
deel. Wanneer nu de notaris geen notie neemt van de inhoud der akte, en neemt
willekeurig één persoon uit de twaalf, en geeft hem de gehele erfenis. Wat dunkt
U...... zullen de anderen daar genoegen mee nemen? Wanneer nu álle beloften die
voor Israël, Juda of David zijn, slechts uitbetaald worden aan de "joden", dan doen
wij de ánderen toch tekort?
54 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Hoofdstuk 3 Het herstel van Israël
3.1 Het herstel van Israël in de profetie (de beide Huizen).
Men leze dat o.a. in Jes.11:11-12; Jer,30:3, 33:7-8, 50:4; Zach.10:6; Ez.37:16-23.
Uit deze profetieën blijkt zonneklaar dat de Huizen Israël en Juda niet hebben
opgehouden te bestaan, noch dat er voor hen geen toekomst zou zijn. Al deze
toezeggingen tot herstel zijn ON-voorwaardelijk!
Het 2e, het herstel van het Huis Israëls in de profetie:
daar de kerk de vervangingstheologie heeft gebruikt om zichzelf het "geestelijk
Israël" te maken, daarbij zeggend dat het aardse Israël afgedaan heeft, heeft men het
zicht op het echte Israël totaal verloren. Men dacht dat Israël opgelost was in de
volkeren zee, en dat de Joden nog als enigen overig waren. Israël moet er echter nog
steeds zijn (zij het onder andere namen) want de profetie zegt dat o.a. " te dien dage
zal het Huis Juda gaan tot het Huis Israëls," Jer.3:18.
Ez.37:1-13 spreekt over de "beenderen die het ganse Huis Israëls zijn".
Amos 9:9 dat er van het Huis Israëls geen steentje verloren gaat. Zie verder
Zach.11:4; Ez.11:15-20, 20:34-37; Hos.2:13.
Al deze profetieën kunnen niet van toepassing zijn op de Joden. Wij moeten de
erfenis immers eerlijk verdelen! Volgens de Schrift zullen de ware erfgenamen er in
de eindtijd nog wél zijn. Wij zullen hen moeten identificeren, en of, zoals een notaris
ook wel doet als hij geen adres van de erfgenaam weet, dat hij een oproep laat
plaatsen.
Vervolgens zijn er profetieën over het Huis Juda, en die zijn meest verweven met die
van het herstel van de Beide Huizen.
3.2 De "Verloren" Stammen Israëls
Onze Messias heeft Zich bekend gemaakt als de Goede Herder, Joh.10:11.
Een herder zonder schapen is als een tuinman zonder tuin, of als een boer zonder vee.
Maar schapen zonder herder zijn als hulpeloze dieren die ten prooi dreigen te vallen
van geweld. Yashua zei dat Hij nog schapen had die niet van deze stal waren, welke
Hij ook moest toebrengen, en het zal worden één kudde en één Herder.

55 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Aan de discipelen werd de opdracht gegeven om naar de verloren schapen van het
Huis Israëls te gaan. Matth.10:6, 15:24. Ook al is het dat wij spreken over de
zogenaamde Verloren Stammen, dan is dat vanuit menselijk gezichtspunt, want de
Messias als Goede Herder zal Zijn schapen immers Nooit uit het oog verliezen.
Wij lezen dat Jahweh juist een speciaal OOG heeft over de stammen, zie ....Zach.9:1
De apostel Jakobus schreef ook niet in de ruimte, maar schreef doelgericht, en wel
aan de twaalf stammen in de verstrooiing.
Ook Paulus zei tegen koning Agrippa, Hand.26:6 over de hoop der belofte die van
Elohim tot de vaderen is geschied ..... tot dewelke de twaalf geslachten geduriglijk
nacht en dag Elohim dienende, verhopen te komen.
De stammen zijn alle twaalf in de verstrooiing, en geen moment zijn zij uit Elohim's
oog verloren. De wijze bedoeling van Jahweh in deze moeten wij leren kennen.
Jahweh heeft voor altijd trouw gezworen aan Zijn volk, en dat is die hoop der belofte
waarvan Paulus sprak tegen Agrippa.
Altijd heeft het volk tekenen en bewijzen van Zijn trouw gehad. Oudtijds was het de
Tabernakel en Zijn H. Geest die Hij in het midden van hen stelde. Later de Tempel,
en tenslotte de Zoon Zelve, Die de H. GEEST verworven heeft voor dit volk. Die
Geest zal in het Noorderland tot rust komen, Zach.6:8
Aan David wordt gezegd, 2 Sam.7:10:
Ik heb voor Mijn volk Israël een plaats besteld en hem geplant dat hij aan zijn plaats wone
en niet meer heen en weder gedreven worde, etc, vergelijk dit met Jes.32:18, dan zien wij
de uitkomst. Dit moet op een land buiten Palestina zien, want in Palestina was de rust
betrekkelijk, en alle twaalf stammen zijn verstrooid, en zijn hun identiteit en naam
kwijtgeraakt, maar ..... ze zijn er wel, het is een groot volk; Josephus zegt er van: .....
de tien stammen tot op de dag van heden leven aan de overzijde van de Eufraat, in
grote omvang en onschatbaar in getal.
Waarom, vragen wij, waarom gaat Jahweh zulke wonderlijke wegen met Zijn volk?
Om hier achter te komen moeten wij weten dat aan Zijn Schepping een gedachte ten
grondslag ligt. Die grondgedachte is het leidend principe waardoor alles in de grote
kosmos wordt bestuurd. Dat leidend principe is...., en draagt de naam van "Het
Koninkrijk Der Hemelen", ook wel het Rijk van Elohim genoemd. Dat is een
Koninkrijk dat vanuit de hemelse gewesten wordt bestuurd, vanuit het Hemelse
Jeruzalem.
De Hemelse Vader is JAH of Jahweh, en de Godenfamilie wordt Elohim genoemd,
waarvan de Zoon, Yashua Messiah Degene is door Wie alles is geschapen. Hij is de
Woordvoerder van Jahweh. Alle macht in hemel en op aarde berust in Zijn handen.
Lucifer behoorde eens tot de Godenfamilie, en was het niet eens met Jahweh, en
wilde de plaats van de Zoon innemen, dus zag in Yashua een rivaal. De strijd in de
hemelse gewesten werd door Lucifer verloren. Lucifer dwarsboomde het werk van de
56 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Zoon , en bracht de mens ten val, zodat deze niet het Koninkrijk der Hemelen op
aarde ten uitvoer kon brengen.
De "Godsregering" schijnt een mislukking.
Sinds Adam werd de aarde het strijdtoneel tussen Goed en Kwaad, tussen de Zoon en
Lucifer. De zogenaamde "moederbelofte" werd gegeven. Het vrouwezaad zal
zegevieren, en zo wordt eenmaal het Koninkrijk der Hemelen de algehele verlossing
van de dienstbaarheid van Lucifer, en reist de aarde op uit de chaos naar deze perfecte
regeervorm. Om dat Koninkrijk op aarde te realiseren gebruikte Yashua het
vrouwezaad, waaruit Hijzelf werd geboren toen Hij vlees en bloed aannam, om het
vrouwezaad los te kopen vanuit de dienstbaarheid.
Lucifer heeft geprobeerd het vrouwezaad te vermengen en onzuiver te maken. In de
dagen van Noach was bijna niemand meer raszuiver, of te wel bloedzuiver. De aarde
was toen vervuld met wrevel. In Noach gaat Jahweh verder, tot Abraham, Izaäk,
Jakob en de twaalf patriarchen. Het volk Israël was geboren, en nog een kwetsbaar
klein volkje. Het volk werd gehard in de ijzeroven Egypte, en daarna in de woestijn
gelouterd, om Kanaän binnen te gaan. Dit land was hen voorwaardelijk gegeven.
Rondom dit volk zien wij het machtige handelen van ELOHIM, maar ook steeds het
menselijk falen. Door ongehoorzaamheid verspeelde het volk haar rechten op het land
Palestina en werd verstrooid in de "woestijn der volken."
Wij zouden zeggen dat het voor Jahweh een ondoenlijke zaak is om ooit Zijn
regeervorm vanuit de hemelen met enig volk te realiseren, gezien de macht van
Lucifer. Israël zou model moeten staan voor de perfecte regeervorm, de Theocratie.
Israël zou "Strijder met Elohim" moeten zijn, maar lag meer dwars dan recht. Toch
bekomt Jahweh Zijn doel. In Zijn Enige Zoon gaat Hij een volk vernieuwen,
bekwaam maken om deel te hebben in de erve der heiligen in het Licht, het te maken
tot een Koninklijk Priesterdom. In de Zoon is niet slechts de persoonlijke redding van
individuen gegarandeerd, maar de redding van de gehele kosmos. Alles wordt
hersteld, en dat gaat vaste vorm aannemen in de 12 stammen die bijeen vergaderd
worden. Het Koninkrijk der hemelen zal op aarde worden gerealiseerd, en van Sion
zal de Wet uitgaan. In de verstrooiing is Jahweh tot Zijn volk teruggekeerd, en in de
woestijn der volkeren zou Hij naar het hart van Zijn volk gaan spreken, zie Hosea ....
De grote vraag is ..... waar dit volk, deze zeer grote menigte van de twaalf stammen
zijn terechtgekomen. Waar zijn de verloren schapen van het Huis Israëls?
Waar ter wereld is er een land in het Noorden, of een aantal landen waar mensen het
Evangelie der genade hebben aangenomen? Waar en door wie is de stem van de
Goede Herder herkent, want de schapen Kennen de stem van de Herder, Joh.10:11.
Waar dat is, is het een feit dat dáár de twaalf stammen Israëls wonen.
Het antwoord is niet moeilijk. Die plaats is Noord West Europa, met als centrum
Nederland, een Kustland, aan de RAND van het continent, wat vanaf oude tijden het
"Israël van het Westen" wordt genoemd. In dit werelddeel is het licht van het

57 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Evangelie der genade op de kandelaar gezet en aangenomen. De Reformatie was het
grote begin- en keerpunt. Onze Hervormers en voorvaderen hebben het intuïtief
aangevoeld en uitgesproken dat Noord West Europa het Nieuwe HERBOREN Israël
was.
George Wishart, een vriend van John Knox, is op 36 jarige leeftijd om het geloof op
de brandstapel verbrand; hij zei eens deze geweldige profetische woorden:....Dit rijk
(Schotland, als deel van het Israël in het Westen.PM) zal zo helder door het licht des
Evangelies van Christus worden bestraald als ooit tevoren enig rijk, sinds de dagen
der apostelen. Het Huis Gods zal in hetzelve gebouwd worden en de SLUITSTEEN
zal niet ontbreken.
En da Costa zei in een gedicht:
O Nederland gij zult eens weer
het Israël van het Westen worden
God zal Uw kerk met licht omgorden
Uw koningen met Davids eer
Wij hebben gezien dat de twaalf stammen niet zoekgeraakt zijn, want Elohims volk
van het Verbond zal blijven zolang er zon en maan zijn, Jer.31:25.
Jahweh heeft Zijn wijze bedoelingen gehad om álle 12 stammen te doen verhuizen en
hen onder andere namen als het ware te verbergen voor de Boze. Toch is het niet zo
moeilijk om via de naamsveranderingen dit volk op te sporen. Reeds toen Israël nog
in Palestina was droeg het andere namen, o.a. "Huis van Izaak, Huis van Omri",
Amos 7:16; Micha 6:16. Inscripties wijzen ons ook de weg. Zo spreekt Tiglat Pilezar
over het land van Beth Omri, met betrekking tot Samaria. Koning Sargon heeft het
over Bit Omri en Bit Humria = Huis van Omri. Het Huis Israëls hield in Naam op te
bestaan, en werd tot LO AMMI = niet meer Mijn volk, Hos.1:9.
Op de weg van Bagdad naar Hámadan passeert men de rotsen van Behistun waarin
een inscriptie staat van Koning Darius I, en hier ligt de Sleutel tot het opsporen en
identificeren van het Huis Israëls van ná de Assyrische ballingschap.
In deze inscriptie wordt het land Israëls als volgt genoemd:
*land van de Scythen of Saka (Susische vorm)
*land der Scythen (Perzische vorm)
*land der Cimmeriërs of Cimri (Babylonische vorm)
Scytië is dus het land van de KIMBREN. Onder deze en nog meerdere namen zijn de
12 stammen vertrokken richting West Europa, naar de zogenaamde "Einden der
aarde", Jes.48:12-20. De voor hen Bestelde Plaats was in de Kuststreken en Eilanden,
om aldaar weer te worden AMMI, dat is ... Mijn volk !
Ook Heredotus beschrijft de trek der stammen naar Europa, evenals 4 Ezra, dat de
Scythen over de Araxes trokken via de Kaukasus en de Krim. De Krim komt van
58 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Khumri of Omri. Op vele grafstenen in de Krim (wel 700) staat weergegeven dat daar
vele Israëlieten begraven liggen.
Op één steen staat b.v. het volgende te lezen :
Ik ben Jehudi, de zoon van Mozes, de zoon van Jehudi de Machtige, een man van de
stam Nafthali, die in ballingschap gevoerd werd met de stam van Simeon en andere
stammen van Israël, door de vorst Salmaneser, vanuit Samaria gedurende de
regering van Hosea, koning van Israël. Zij werden in ballingschap gevoerd naar
Halah, naar Habor en naar Chersónesus.
Zoals de kleine Joas voor de ogen van Athalia zeven jaren in een kamer van de
Tempel verborgen werd gehouden, zo weet Jahweh Zijn volk verborgen te houden en
te bewaren voor vernietiging.
In Jesaja 25:7 lezen wij dat Jahweh op deze berg de sluier die de stammen Israëls nog
omsluiert, zal verwijderen, en de bedekking die hen voor alle naties nog verborgen
houdt.
Zo heeft de Allerhoogste Zelf de naties als het ware een rad voor de ogen gedraaid, en
Zijn volk in het geheim gebracht naar de door Hem voor hen bestelde plaats.
Eens zal de sluier verwijderd worden, en dan zal men zeggen :
Hoe kan dát nou zijn? Nederland is Israël in het Westen, Holland is het Profetische
Israël. Wat in Palestina zit is namaak, dat is Ezau in Jakobskleren, een synagoge des
satans. Wij mogen wonen in dit door de God van Abraham, Izaak en Jakob
bevoorrechte erfdeel, en wij zullen hier nog ongekende dingen meemaken, waarover
zeer veel in de profeten is beschreven. Hier worden de Psalmen gezongen, ter ere van
de Rechtvaardige, Jes.24:15. Waar ter wereld doet men zulks?
Wat baat het ons als wij weten dat wij de nakomelingen zijn van de twaalf stammen
in de verstrooiing? Dit, dat wij het wáre Jakobszaad zijn en dat álle beloften aan Israël
gedaan óns gelden, n.l. waar Paulus in Hand.26 over sprak tegen Agrippa n.l. de hoop
der beloften aan de vaderen. Aan ons is de overvloedige uitstorting van de Geest
beloofd. Ons staan dan nog zeer grote dingen te wachten. De grote ontknoping is
nabij, en tot Ons zal de Messias komen en de Goddeloosheden afwenden.
Zouden wij niet vol verlangen uitzien naar Zijn wederkomst en de vernieuwing van
Hemel en aarde?
Over de twaalf stammen is nog zeer veel te zeggen, maar in dezen is getracht de
hoofdlijn aan te geven. In andere besprekingen zouden wij op details kunnen ingaan.
Wij hopen hiermee de belangstelling voor dit actuele onderwerp te hebben gewekt, en
zien tezamen uit naar wat Jahweh in de zeer nabije toekomst zal openbaren.
Vader A B R A H A M Het rijk Israëls
uit SARA uit Hagar & Ketura

59 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
IZAAK ISMAËL, Medan, Joksan ,Zimran ,Midian, Jibsak en Suah
JAKOB = Israël & EZAU = Edom
===============================================
De twaalf patriarchen :
uit LEA uit BILHA uit ZILPA uit RACHAL
RUBEN, SIMEON, DAN, GAD JOZEF
LEVI,, JUDA, NAFTHALI ASER BENJAMIN
ISSAKAR, ZEBULON.
Tezamen vormden de twaalf stammen de natie I S R A E L.
Na de scheiding in 950 BC:
Het Huis Juda & Het Huis Israëls
Juda,Benjamin het 10 stammenrijk
inclusief LEVI inclusief LEVI
JUDA RUBEN DAN EFRAÏM zijn de VIER
leiders der twaalf stammen
Juda is de koningsstam & Levy is de priesterstam
Juda: uit SUA (Kanaäniet) uit TAMAR
================ ===========
ER ONAN SHELA ZERAH&PEREZ
de Shelanieten Zerah (rode koord) Perez (rodehand)
=========== ===============
DAVID
Het Huis Juda: DE MESSIAS
Goede vijgen & Kwade vijgen
zijn nooit teruggekeerd
teruggekeerd uit Babel Joden !
kinderen BELIALS Edom ingelijfd 125BC
+ Khazaren ingelijfd 740AC
==========================
60 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
resultaat = Zionisme / staat Israël(I)
Huis Juda (goede vijgen) & Huis Israëls in de verstrooiing
Beide Huizen bestaan nog als een "Menigte van volkeren" wonende voornamelijk in
Noord West Europa rond de Noordzee.
De twee Huizen zullen weer verenigd worden tot één Koninkrijk n.l. het STENEN
Koninkrijk van Daniël.
DIT IS HET PROFETISCHE HERSTELDE I S R A E L!
De huidige Zionistenstaat is een pseudo-Israël.
3.3 Het “stenen” Koninkrijk en haar kentekenen
Daniël 2 heeft het over een STEEN die zonder mensenhanden afgehouwen werd en
de vier RIJKEN der aarde vermaalde.
Dit nieuwe koninkrijk is het VIJFDE.
*Babylon is het gouden hoofd
*het 2e rijk is Medo Perzië
*het 3e rijk is het Griekse
*het 4e rijk is het Romeinse
*en het 5e rijk is Israël in het Westen, waar de twaalf stammen verzameld zijn/
worden onder een enig HOOFD.
Alle vier aardse rijken rusten op het Babylonische systeem van rente, woeker, handel
en bijgeloof. Het VIJFDE Koninkrijk berust op de Wet van Jahweh.
Het zal dan ook zeker zijn dat het paleis voor de VORST in het 5e koninkrijk een
VIJFHOEKIG paleis zal zijn, zoals de ingang van het Heilige der Heiligen vijfhoekig
was.
Israël bezat het land voorwaardelijk, en verspeelde het land door haar ongehoorzaamheid.
Israël zou een nieuw thuisland krijgen en vinden, de Bestelde Plaats, een
kustland ten Noord Westen van Palestina, zie 2 Sam 7:10; 1Kron 17:9; Jes.49:2;
Jer.3:18, en daar zal het de zeepoort(en) bezitten en een grote zeevarende, maritieme
natie zijn, Num.24:7; Deut.33:19; Ps.89:25; Jes.60:5.
Volgens Nahum 2:3,4 zal dat Israël eens elitetroepen hebben die in RODE,
scharlakenkleurige uniformen zullen lopen. Dit is in ons land tijdens Prinsjesdag
duidelijk te zien. Dan lopen de elitetroepen in rood-zwart uniform, met helmen
waarop het PENTAGRAM staat afgebeeld, (het 5e koninkrijk).

61 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Ook andere Israëllanden rond de Noordzee hebben dergelijke elitetroepen in het rood
gekleed. Dit Israël in het Westen is enorm gezegend met have en goed. Nergens ter
wereld wordt zoveel graan geoogst en gewas geteeld dan in dit Israël in het Westen.
Er is een grote overvloed aan melk, honing, koren, wijn en fruit!!
Al dergelijke feiten zijn niet van toepassing op de pseudo staat Israël.
Gerald K. Smith, hij was een der vijf meest invloedrijke Amerikanen uit het begin van
deze eeuw, zei van de joden het volgende:
Are Christ worst enemies Gods chosen people ?
What a twisted fallacious, erronious interpretation of the Holy Scripture. To establish
a state on this earth and call it the state Israël is to glorify a COUNTERFEIT.
Het S T E N E N K O N I N K R I J K Dan.2.
*BABYLON is het gouden hoofd
*het 2e Rijk is Medo-Perzië
*het 3e Rijk is Griekenland
*het 4e Rijk is het Romeinse
*en het laatste, het vijfde rijk is I S R A E L!!!
Wij leven nu in de tijd van het VIERDE RIJK, het Heilige Roomse Romeinse Rijk,
waarvan staat dat de voeten waren van .... IJZER gemengd met LEEM ....... en
dat betekent volgens vers 43 dat zij zich zullen vermengen door ..... MENSELIJK
ZAAD ....... máár ....... zij zullen de één aan de ánder niet hechten.
De list van Bileam om Israël kapot te krijgen was ....... vreemde vrouwen er op af
sturen .......= RASVERMENGING.
Israël woont in het laatste der dagen in kustlanden, hoog in het Noord Westen, als
"verloren schapen", onder andere namen, met nog monarchieën.
Israël bezat Kanaän voorwaardelijk, doch verspeelde het land door ongehoorzaamheid.
Israël zou echter een nieuw thuisland krijgen, n.l. de voor haar "Bestelde Plaats", 2
Sam.7:10, een Kustland, (kustlanden) ten Noord Westen van Palestina, zie 1
Kron.17:9; Jes.49:2; Jer.3:18, en aldaar zal het de zee poorten bezitten en een grote
zeevarende natie zijn (maritiem), zie Num.24:7; Deut.33:19; Ps.89:25; Jes.60:5.
Dit Israël in het Westen zijn de twaalf stammen in de verstrooiing, Jak.1:1, en is zéér
gezegend boven alle volkeren der wereld o.a. in welvaart, have en goed, maar ......
bovenal in het Licht der Waarheid. Nergens ter wereld heeft het licht zó geschenen,
en zál het nog schijnen dan alhier in West Europa!
Een laatste aanval van de boze om alsnog dit gezegende Volk om te brengen, zien wij
nu voor ogen. De dagen van voor de zondvloed zijn terug ........ dat waren dagen vol
62 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
WREVEL en eten, drinken en vrolijk zijn. Doch let op ..... vooral het "ten huwelijk
geven en nemen" speelde toen, en speelt ook nú de HOOFDROL. Daarmee is bedoeld
dat álles mag en álles goed geheten wordt. Niet slechts homo- of lesbiennehuwelijken,
maar vooral de gemengde huwelijken! Dit bedoelt Dan.2 als het VIERDE
Rijk zich openbaart in het vermengen van menselijk zaad!
Dit is het dat wij voor onze eigen heden zien voltrekken!!!
Dit is tevens een der laatste listen van de Boze om het blanke Adamsras stuk te
maken, welke zal mislukken. Want ....... er is géén bezwering mogelijk tegen Jakob!
Het VIJFDE RIJK zal komen, voorgesteld als een steen welke zonder mensenhanden
wordt afgehouwen, welke alle andere Koninkrijken zal vermalen!
"Dat Koninkrijk, vers 44, zal aan géén ánder volk worden overgelaten" n.l. aan
Jahweh's uitverkoren volk.
I S R A E L ! Ammi.
Dit Rijk zal in álle eeuwen (aionen) niet verstoord worden.
Alle andere rijken worden vermaald..... omdat ál hun systemen berusten op het Oude
BABYLON-systeem van macht door geweld, rente en woeker, uitbuiting, handel en
bijgeloof.
Het VIJFDE RIJK, het Koninkrijk van Jahweh, berust op de Wet, zoals op Sinaï
afgekondigd. Het getal VIJF domineert... en, zoals de ingang tot het Heilige der
Heiligen een VIJFHOEKIGE trappen-opgang had, zo zal de "ingang" tot het nieuwe
Koninkrijk het VIJFDE Rijk zijn, en zal Elohim Zich vertonen als VIJFZIJDIG, wat
Jakob mocht zien in Pniël, dat afgeleid is van PEN E ALE, of te wel het PENTA=
vijfzijdig aangezicht van Elohim.
Ter verduidelijking nog dit, dat de Schrift niet spreekt van een Koninkrijk IN de
Hemel, als er staat "Koninkrijk der Hemelen", want daarmee is bedoeld dat het een
Rijk is wat UIT de Hemel afkomstig is en van daaruit zal worden bestuurd.
*Het is een letterlijk Koninkrijk OP deze aarde !
*Er zal een KONING zijn, een telg uit DAVID,......
*Er zal een aards regeringslichaam zijn,.......
*Er zal een aards volk zijn.
Uit dit vernieuwde aardse SION zal de Wet uitgaan, en ándere volkeren zullen mogen
wandelen in en bij dit licht van SION.
*Er zal tevens een Hemels bestuurslichaam zijn, gevormd uit wat nu de Gemeente is,
de 144.000 uit Israël, de Bruid des Lams, die mét Hem zullen regeren, zitten in Zijn
troon ..... oordelende de Twaalf geslachten Israëls.
Zij zullen wonen in het Nieuwe Hemelse Jeruzalem, die als een soort satelliet (tiende
Planeet) de HOEKSTEEN der aarde zal zijn, positie hebbend boven Noord West-
Europa, Ps.48.

63 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
3.4 De hoofdlijn van het verbond des vredes
In de Geestenwereld heeft de "ontsporing" plaatsgevonden, wat uiteindelijk geleid
heeft tot de val van de mens. De Goddelijke factor "HERSTEL" treedt in werking, en
dat toont ons enerzijds de "oorlogsverklaring aan het Nachash-zaad" of te wel het
"slangenzaad"; anderzijds toont het de eerste knop van Elohims Verbond des vredes
n.l. de overwinning van het vrouwenzaad via Eva.
Het Verbond des vredes (de overwinning van het leven, en niet de dood) is ON-
VOORWAARDELIJK en ONWANKELBAAR. Het is opgericht met de Goddelijke
zaadlijn van Adam en Eva (Eva wordt dan ook de "moeder aller levenden"
genoemd,) ... en wordt bij Abraham duidelijk met name genoemd als voortzetting.
Dit wordt ook wel het Oude Verbond genoemd, of het Verbond der Vaderen , met
Abraham, Izaak, Jakob en Israël. Het uitwendige teken van dit verbond is de
besnijdenis.
Elohims heerschappij was aangetast vanuit de Geestenwereld, en deze moet worden
hersteld. Daartoe heeft Hij het vrouwenzaad uitgekozen, en via die zaadlijn gaat
Elohim Zijn heerschappij of Koninkrijk der Hemelen op aarde herstellen, d.w.z. een
heerschappij die vanuit de Hemelen of Geestenwereld uitgaat naar de aarde alwaar
Elohim in Zijn heilige zaadlijn gehoor vindt, die als uitvoerders van Zijn werk, doen
wat Hem behaagd, d.w.z. zij zijn medestrijders mét Elohim, dat in de naam Israël tot
uitdrukking komt, n.l. strijders met Elohim.
Zo'n volk is niet in één dag geboren en daartoe opgeleid, nee, ter rekrutering gaf
Jahweh aan hen het Mozaïsche Verbond.
Dit Mozaïsche Verbond was tijdelijk, voorwaardelijk, een toevoeging. Jahweh is de
Man, en Israël is de Vrouw, en het Mozaische Verbond is het huwelijksverbond.
Het volk had een modelvolk moeten worden.
Als uitwendig teken kwam naast de besnijdenis de SABBAT, Ex.31:12. Dat wil niet
zeggen dat de sabbat er nog niet was, want die was er reeds in het Paradijs.
Later is aan het vredesverbond het Verbond met David toegevoegd, voor wat betreft
het KONINGSCHAP. Jahweh had Koning moeten blijven. Israël verwierp Jahweh
en wilde net als de andere volken een aards koning hebben. Jahweh was ter wille en
gaf eerst Saul. In David werd echter het altoosdurende koningschap gegeven ter
herwinning van Elohims heerschappij op deze aarde via het vrouwenzaad.
Het Davidisch Verbond is enerzijds voorwaardelijk, en anderzijds onvoorwaardelijk.
Het uitwendige teken van trouw is gegeven in de ordeningen des hemels: Zon, maan
en sterren.
64 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Israël leefde niet in overeenstemming met Elohims Huwelijksverbond, en verbrak dit.
De scheiding tussen Elohim als Man en Israël als Vrouw werd een feit. Het
Mozaïsche verbond is gebroken, vernietigd.
Elohims zaadlijn zet zich voort, Zijn Verbond des vredes weet echter van geen
wankelen! De heilige zaadlijn spitst zich toe op slechts één zaad, n.l. de
VERLOSSER of MESSIAS. In Hem wordt het vredesverbond gecontinueerd,
bevestigd en voortgezet. Vandaar de naam Nieuw Verbond, d.w.z. dat het Verbond
met de Vaderen Abraham, Izaak , Jakob en Israël in Christus wordt hernieuwd. Het is
één en hetzelfde verbond, dus ON-voorwaardelijk, en nu met de "besnijdenis des
harten", Jer.31:35.
Vanaf het moment dat dit enkelvoudige heilige zaad er is komt er iets nieuws op
aarde, een nieuwe AION, tijdvak n.l. het tijdvak van de Gemeente-vorming. De
Gemeente is het lichaam van de Gezalfde, bestaande uit 144.000 Israëlieten, 12000
uit elke stam. Dit tijdvak wordt ingeluid door het geloof van de gezalfde. Galaten
3:22-29. Door dit unieke geloof krijgen de 144.000 deel via de mystieke vereniging
met de Gezalfde aan Hem en vormen Zijn Hemelse BRUID. De Gezalfde en de
Hemelse Bruid vormen tezamen de Nieuwe Man voor het uit de wereld bijeen
verzamelde Israël der twaalf stammen. Dit Nieuwe Israël zal met de Nieuwe Man in
het huwelijk treden en in het Messiaans vrederijk een begin maken aan het herstel
van Elohims volledige heerschappij op de aarde. Het gaat immers om het Koninkrijk
van Elohim, en vandaar de bede: UW Koninkrijk kome.
De Kerk (ecclesia) of Gemeente is niet in de plaats van Israël gekomen (de
vervangingstheologie), NEE, de Gemeente is UIT Israël, 12.000 uit elke stam. Het
tijdvak der Gemeentevorming is vanaf de komst van de Gezalfde tot Zijn
wederkomst. Het uitwendige teken van de Gemeentevorming uit Israël door hét
geloof is de G E L O O F S D O O P.
Bij de wederkomst zal de Gemeente Christus tegemoet gaan in de lucht en met Hem
verenigd worden, vormend de Nieuwe Man voor het 12-strammig Israël uit de
verstrooiing. De gemeente vormt alzo het regeringslichaam van de Gezalfde, die hun
woonstede hebben in het Nieuwe Jeruzalem dat uit de Hemel neerdaalt, zijnde de
10e (in feite 12e) planeet, die positie zal innemen boven Nederland, zijnde het
Nieuwe Israël in het Westen, alwaar de Geest van Jahweh tot rust kwam, de Bestelde
Plaats. Het herstelde en verzamelde Israël zal geregeerd worden door de Spruit
(Zémach of Begroeiing) uit David, en bestuurt vanuit het Nieuwe Jeruzalem. Vanuit
Sion zal de Wet uitgaan, en dit Messiaans Vrederijk zal model staan voor alle
volkeren der aarde.
Elohims heerschappij neemt een zichtbare aanvang!
De 144.000 zijn de Eerstelingen-oogst (Pinksteren) en hebben in de Messias
onsterfelijkheid. Het aardse Israël leeft als aards volk op normale wijze voort tijdens

65 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
het 1000-jarig rijk. Het slangenzaad is nog niet algeheel vernietigd, dat geschiedt pas
aan het eind van het Messiaanse Vrederijk. Als eenmaal de laatste grote slag geleverd
is en de Gezalfde als Koning heeft getriomfeerd, zal Hij het Koninkrijk weer aan de
Vader teruggeven, opdat God zij Alles en in Allen. De vrede in Hemel en op Aarde is
hersteld door de Vredevorst vanuit het Verbond des vredes. Aan het einde van het
1000-jarig rijk vindt de 2e opstanding plaats, de na-oogst.
De Goddelijke feesten symboliseren de hoofdlijn van Elohims Verbond des Vredes,
en het is de list van de Boze dat Christenen Zijn feesten niet meer houden en kennen.
3.5 Wil het échte Israël eens opstaan?
Israël wordt gesymboliseerd door de vijgenboom. Het ware Israël brengt vruchten
voort. Waar zijn dan de Goede vijgen te vinden, en waar Kwade vijgen? Jeremia 24
geeft het antwoord.
Let op de Zionisten: Primair maken zij aanspraak op het Bijbelse Palestina en de
Bijbelse beloften van Jahweh, hoewel het merendeel van hen is liberaal of atheïstisch.
De Joodse Encyclopedie 1925 zegt dat Edom in modern Jewry is, en wanneer deze
waarheid eens tot de mensheid zal doordringen, want de mensheid slaapt, en het
Christendom slaapt nog dieper dan een matroos in het opperste van een mast, ... ja, en
dan hebben de Zionisten nog een secondaire aanspraak, n.l. vanwege de zogenaamde
holocaust, zoals Simon Wiesenthal de joden in zijn boek: "Zeilen der hoop", hen niet
vanwege hun afstamming een recht op Palestina toekent, maar hen vanwege hun
vervolgingen het land toekent.
De Holocaust zou dus een rechtvaardiging wezen voor het stelen van andermans
grondgebied, vanwege het HOLOSYNDROOM om mensen tot rust te laten komen.
Eindelijk beginnen de ogen der christenen hier en daar wat los te gaan, en heeft men
in het Hervormde synode-rapport de vragen durven stellen van: Hoe kan de
vervulling van Gods beloften gepaard gaan met zoveel grof geweld en vernedering
van o.a. de Palestijnen?
Inderdaad, hoe kan de vervulling van Elohims beloften met betrekking tot Israëls
herstel in verband worden gebracht met de huidige Zionistenstaat van niet-religieuze
joden? Zou Jahweh Zijn beloften in vervulling laten gaan door, wat Bruno Kreisky
daarvan zegt: Het zijn moderne bandieten de Zionisten.
In het Ref. Dagblad (6-4-95)stond dat de Herv. synodeleden zich afvroegen hoe het
met zoveel geweld in overeenstemming kon worden gebracht dat de Zionisten de
Bijbelse profetie menen zelf te moeten vervullen.
Veel commissieleden zagen de jarenlange eenzijdige solidariteit met Israël niet als
vrucht van Bijbelstudie, maar meer als een gevolg van schuldgevoelen wat de joden
zouden hebben meegemaakt. Het is algemeen bekend dat het leed der joden zwaar
overtrokken is, en er gruwelijke overdrijving plaatsvindt, terwijl andere groepen
66 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
mensen veel en veel meer leed hebben ondervonden en nog ondervinden. De joden
spelen altijd op die ene gevoelige snaar van hun viool, in de hoop de mensen medelijdend
te maken.
Het gevolg van gedegen Bijbelstudie is, dat de Joden meest Edomieten zijn, en de
Askenazen 95% van de staat Israël uitmaken, die niets van doen hebben met Sem of
Abraham, en helemaal niet met Juda en het Beloofde Land. Zij zijn de onvruchtbare
vijgenboom-natie, die omgehakt zal worden.
3.6 De geschiedenis van de stam Juda
Nader onderzoek betreffende de stam Juda levert ons merkwaardige bewijzen op. Wij
zullen er enige naspeuren. Een oud gezegde is: Waar Jahweh Zijn Gemeente bouwt,
bouwt satan zijn kapel er naast. Diabolos betekent "dooreen werper". En satan met z'n
speurneus ruikt als het ware de geur van de komende Messias, maar krijgt toch nooit
de ware te pakken. Uit Juda zal de Leidsman voortkomen, maar hoe?
Uit de bloedschande van Juda met Thamar komen Zerah en Perez. Zerah = opgang,
verlichting: Perez = barst, breuk.
Juda
ùú Shelah
Zerah & Perez
ù ù
Mahol
ù Ezram
Darda Calcol Aram
Aminadab
Nahesson
Salmon
Boaz
Obed
Isaï
David
JASHUA MESSIAH
Shelah gaat een tegenstelling vormen met Perez en Zerah, want hij is niet uit
zogenaamde bloedschande voortgekomen. Uit hem komt echter niet de Messias, maar
uit Perez, wat voor satan de zaak ingewikkelder maakt. Shelah kwam uit de
Kanaänitische Sua. Na tien geslachten is de vloek over deze bloedschande van Juda
weg, en in die tijd meent satan dat hij z'n slag moet slaan; hij doet dat in het 4e
geslacht van Perez, n.l. in Nahesson. Perez is degene die het eerst volkomen uit
Thamar kwam, want zijn broer Zerah had reeds vóór hem z'n hand uitgestoken; vlug
had men een rode draad om diens hand gebonden en gezegd: deze is de

67 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
eerstgeborene! Wie nu in feite de echte eerstgeborene was bleef een raadsel; Elohim
maakte het hierdoor satan makkelijker wanneer het grootste deel van Zerah uit
Egypte wegvluchtte en via de Midl.Zee in Spanje aankomt, reeds vóór Exodus. In hun
wapenschild droegen zij een Rode Leeuw, en een ander deel van Zerah droeg in hun
wapen een Rode Hand met snoer er omheen. In Spanje aangekomen heeft Calcol een
stad gebouwd nl. Zara-gossa, genoemd naar Zerah, aan de rivier de Eber, genoemd
naar Heber. Spanje zelf noemden zij Iberia, genoemd naar Heber-Hiberi. Vandaar is
Calcol met een groot deel vaar Ierland gegaan en noemde dat Hibernia, en richtte
aldaar het koninkrijk Ulster op, ongeveer 1600 v. Chr. Israël was dus reeds
vertegenwoordigd in het N.W van Europa door diverse stamdelen uit Juda, Simeon,
Dan en Gad (de stad Cadiz is naar Gad genoemd, Gadis). Zerah functioneerde hier als
de feitelijke eerstgeborene om de plaats te bereiden voor het nog te komen Huis Israël
en Juda. Vele plaatsen in Nederland, Schotland, Ierland en Engeland hebben een
Rode Leeuw of Rode Hand in hen wapen schild.
Nu stappen we over naar Nahesson. Satan pakt het alshetware. Nahesson heeft in het
Hebreeuws de getalswaarde 50-8-300-6-50. Slang = Nachash en heeft 50-8-300.
Deze Nashon schijnt een soort legeroverste of vorst te zijn geweest, gelijk wij lezen in
1Kron.2:10;Num.1:7; 2:3; 7:12; 10:14; en juist dáárom dacht satan op het juiste paard
te hebben gewed !
Het wezen van Nashon drukt uit het willen passeren van de tijd, waardoor de weg der
éénheid wordt verlaten en men terugvalt in de tweeheid, dáár is de slang 50-8-300.
Satan wist dat de Messias een Priester-Koning zou zijn, en bij Nashon probeert hij
twee vliegen in één klap te slaan. Aäron huwt nl. met de zus van Nashon, en zij
baarde hem Nadab, Abihu en Eleazar, Ithamar. De Priester dus uit Levy en de Koning
uit Juda; welnu, satan probeert in de oudste zonen van Aäron beslag te leggen op het
Priesterschap. Zij gaan met vreemd vuur de Tabernakel binnen, en krijgen daar het
Goddelijk oordeel, Lev.10:1. Satan zat er naast, want de Priesterlijn zou via Eleazar
en Ithamar lopen. Hoe de Nashon-lijn zich verder heeft ontwikkeld is voor ons
moeilijk na te gaan doordat de Diabolos veel heeft vermengd en het tot een warboel
maakte. Wel horen wij in Jes.57:3 het verwijt: Gij gespuis van een toverheks, broed
van overspel en ontucht (uit Juda-Thamar) met kokertjes achter hun deuren op de
posten, vers 8; en lees tevens Jer.3:7-11 over de trouwloze Juda, en 7:30.
3.7 Leren van de "bevindelijke" Joden
Wij zijn immers nooit te oud om te leren!
Wij leven toch graag bij datgene wat WAAR is, en wat ons "vertrouwt" in de oren
klinkt. Ja, wij mensen hebben nog wel wat goede eigenschappen!!
Toch kunnen wij door ons "goed gedrag" weleens een groot stuk van de echte
waarheid komen te missen! O ja? Ja! Ons is toch voorgehouden dat de joden een
68 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
voortzetting zouden zijn van het oude bondsvolk Israël, en, dat hun terugkeer naar
Palestina een vervulling is van de profetie, het bewijs dat wij in de eindtijd leven.
Inderdaad, het heeft de schijn van waarheid. De waarheid ligt echter een stuk verder!
De bevindelijk joden, de MEA SHEARIM, (met grote gezinnen), erkennen de staat
Israël niet; zij zien dat als een vooruitlopen op wat Jahweh zal gaan doen. De mensen
moeten Hem afwachten. Willen wij van deze joden deze waarheid overnemen?
Wanneer zij gelijk hebben (en dat hebben ze) dan is de staat Israël Niet de vervulling
der profetie, en dan lopen de meeste christenen blindelings achter het paard van Troje
aan te draven. Hoe kan dat nu?
Onderzoekt men niet de dingen of ze alzo zijn zoals ze gepresenteerd worden?
Nee. De christenen willen nog wel geloven dat Jacob zich vermomde tot Ezau, maar
men wil Niet geloven dat Ezau (in de eindtijd) zich vermomd heeft tot Jakob om
alsnog de eerstgeboortezegen naar zich toe te halen. In de Joodse encyclopedie staat
het echter wel te lezen n.l. dat Edom in modern Jewry zit. Ook in 4 Ezra staat het, dat
het einde dezer eeuw Ezau is, en het begin der toekomende eeuw Jakob.
Is het niet de allerhoogste tijd dat christenen, die zich vanwege hun geloof achter de
staat Israël scharen, gaan nadenken? Onderzoekt de Schriften, en bestudeert de
geschiedenis, en vindt uit dat de staat Israël een product van Ezau is!
Van de joden leren
Zoals dit krantenartikel blijkt zijn er "joden" die fel anti-Zionistisch zijn. De staat
Israël is immers niet door de Messias, maar puur door menselijk streven opgericht.
Rabbi Dr. E. Berger heeft op de Leidse Universiteit eens gezegd, dat Christenen die
menen naar hun geloof op de profetie de huidige staat Israël te moeten steunen,
worden beetgenomen. Het is dan ook zeer verwonderlijk te zien hoe blind de meeste
christenen zijn, en hoe zij de profetie massaal verkrachten door deze te laten slaan op
deze door mensen opgerichte staat Israël. Wanneer zullen de ogen opengaan?

69 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
De grote ontmoeting moet nog komen!
De herkenning van de Messias, en de herkenning van het ware Israël, de twaalf
stammen. Mogelijk zijn de joden voor een heel klein deel afkomstig van Juda, doch
het merendeel is afkomstig van Kaïn en Ezau-volkeren. Er ligt een sluier op de
mensheid. Elohim heeft het ware Israël meesterlijk verborgen. In de christelijke
kerken is er geen juiste kijk op het ware Israël, en zelfs onder de Brits-Nederlands
Israël-mensen laat men zich verleiden door te menen dat Engeland EFRAÏM is, en de
USA Manasse. Dit is onmogelijk, daar de Geest van Jahweh tot rust zal komen in het
Noorderland, een kustland aan de rand van het continent, dat is Nederland!
Er is voor de christenen echter wel toegezegd dat de sluier eens zal worden opgerold.
Jes.25. Voor de Joden is geen belofte, dan wat Paulus in 1Thess.2:15 zegt, dat de
toorn van Elohim op hen blijft tot het einde! Deze toekomstverwachting staat
diametraal op die van de christenen, doch aan de feiten zal te zien zijn dat de
"gelovigen" misleid zijn. Wij kunnen nog van de ultra-orthodoxe "joden" een lesje
leren!!
3.8 De wetgeving en Juda
De eerste maal dat Mozes de Wet van Jahweh ontving was deze door Elohim Zelf
beschreven op twee saffieren steentabletten. Mozes verbrak deze originele tafelen
waarop, meest aannemelijk, twee maal ZES geboden stonden, twaalf totaal. Nadat
Mozes deze tafelen had gebroken moest hij zelf twee nieuwe tabletten maken, waarop
Jahweh slechts TIEN woorden grifte. De twee ontbrekende woorden werden door
Jahweh voortaan geheim gehouden en wachten op de tijd van het Nieuwe Verbond.
Er kwam een schaduw over de volle Waarheid, waarvan het Huis Israëls, de 10
stammen een symbool werd van de 10 woorden. Het Huis Juda (met Benjamin)
ontbrak, als symbool van de twee voor ons verloren geraakte woorden.
Er is met het Huis Juda iets specifieks aan de hand, zie vooral Jeremia 17.
De twee nu verborgen Woorden zullen geopenbaard worden als de tijd daar rijp voor
is, en dan zal het mysterie rond Juda eveneens worden opgelost. Op Juda heeft de
Boze het immers gemunt, want daar ligt de belofte van de Messias, het Koningschap,
de SILO. Met betrekking tot de ontbrekende twee woorden wordt in Johannes 13:34
een tipje van de sluier opgelicht n.l. het Nieuwe GEBOD van de liefde. De 12
stammen bezaten als vertegenwoordigers van de Allerhoogste elk één woord. In de
Borstlap had elke stam één steen, die door Aäron met een Shamir-steen werden pas
gemaakt.
Shamir = diamantsteen (Strongs 8068)
Jeremia 17 zegt dat de zonde van Juda ingegrift stond in hun hart met een ijzeren
griffel, en met de punt van de shamir, de diamant.
In Juda ligt het mysterie, de terugkeer van de twee woorden, waarvan er één slaat op
de Broederliefde, Joh.13:34.
70 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
3.9 De deportaties van de Huizen Israël en Juda
Het Huis Israël is in 3 fasen weggevoerd naar Assyrië.
De 1e deportatie is onder Tiglath Pilezar IV in 734 v. Chr., een gedeelte van de
N.Oost stammen.
De 2e deportatie in 772 door Sargon II, alle stammen, 28.000 man.
De 3e deportatie door Salmanasser, óók Benjamin, 2 Kon.17:18, behalve Juda en
Jeruzalem. ± 676 v.Chr.
Het Huis Juda: is óók in 3 fasen weggevoerd.
1e. onder Sanherib (2Kon.18:13) neemt alle steden van Juda in en voert hun inwoners
naar Assyrië, behalve Jeruzalem. er werden 200 x 150= 30.000 personen meegevoerd.
Geheel Juda was ontvolkt, 2 Kon. 19:29-31, maar het ontkomene zal nederwaarts
wortel schieten en opwaarts vruchten voortbrengen ... van Jeruzalem zal het
overblijfsel uitgaan. Vanuit de stad gaat het volk het stamgebied van Juda weer herbevolken.
100 jaar heeft dit gedeelte van Juda rust gehad. Daarna komt de Babylonische
ballingschap.
2e. Nebukadnezar, in 597 v. Chr. laat hij Jojachin en de voornaamsten des Lands
overbrengen naar Babel (± 20.000 personen) 2 Kon. 24:12-16, Jer. 52:28. De
elitegroep. Hier eindigt de eerste Koningslijn van David, doordat Jojachin vanwege
zijn boosheid kinderloos was. 11 jaar later: Zedekia mag over de armsten des lands
blijven regeren.
3e. In 586 V. Chr. wordt ook Zedekia weggevoerd, 2 Kon. 25:18-21 ± 823 personen.
De Jojachin - groep zijn de "goede vijgen" uit Jer.24. De Zedekia - groep zijn de
"kwade vijgen" uit Jer. 24. Deze boze vijgen zouden de scheldnaam krijgen van
"Jood". Na 5 jr werden nog eens 745 man weggevoerd, zie Jer.52:29.
De Jojachin-groep is nooit teruggekeerd, alléén de Zedekia -groep. De 70 jaren in
Babel waren alléén voor de kwade vijgen. De kwade vijgen hebben de scheldnaam
"Jood" gekregen en nooit meer verloren, hebben zich vermengd met de Ezauvolkeren.
Er zullen hoogstens nadat in 597 en 586 de deportaties plaatsvonden nog een 500 tot
1000 personen zijn overgebleven. Het land was ontstellend leeg!
De kwade vijgen zijn maar een héél klein gedeelte van de stam Juda, wellicht 0,5%.
Het overige gedeelte van 99,5% is in de verstrooiing gegaan, vertegenwoordigend het
huis Juda. Dit gedeelte mag men beslist géén Joden noemen, maar Judahieten.
In Jer.41:17 en Jer. 43:6,7. staat: "Er vluchtte een groot deel van de inwoners van
Jeruzalem voor de koning van Babel naar Egypte, en werden "kwade vijgen"
genoemd".
3.9.1 Het Huis Juda
1. Onder Sanherib zijn 2.Alleen Jeruzalem bleef

71 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
er 200x150=30.000 weggevoerd bewoond, slechts 5% van
naar Assyrië, of te wel het geheel 2Kon.19.
57,6%.
38,4% gaat naar
Babel in 597 v.Chr. de 4% blijft en wordt 11jr later
goede vijgen. naar Babel gevoerd, de zgn.
kwade vijgen.
1. De Goede vijgen hebben zich vroeger of later met het andere gedeelte van het Huis
Juda en het Huis Israëls aangesloten, zijn naar West Europa getrokken. Het Huis Juda
is voornamelijk in West-Duitsland, gedeeltelijk Nederland terechtgekomen. Later
zijn vanuit deze landen velen naar Z-Afrika gereisd. Dit gedeelte heeft nooit de
scheldnaam"Jood" gehad.
In het Raufchenberger Blätter van juni 1979 stond een artikel over Juda, wat
overgenomen was van een Bijbelstudiecentrum uit Dallas, Texas. Hieruit blijkt dat
een deel van het Huis Juda van de Zerah-lijn in M.Europa is terechtgekomen, voornamelijk
in W.Dld. een bibliothecaris heeft een jarenlange namenstudie gemaakt, en is
tot de overtuiging gekomen dat in W-Dld grote delen van de bevolking van Juda
afstammen, en wel diegenen welke in hun achternaam kleurnamen of namen van
beroepen dragen, o.a. zwart, grijs, geel, rood, wit, visser, timmerman, smid, schilder,
enz.
Het frappante van deze gegevens is dat de goede vijgen een soort elite-groep was van
vaklui, en dat dát juist nú nóg in hun achternamen tot uiting komt in ons Westen. Is
dat toeval?
2. Het wereld-jodendom telt ongeveer 15 miljoen zielen, waarvan de meesten
Khazaren of Edom-joden zijn. Die 1,25% zouden de Sefardim kunnen zijn. Van hen
is zeker 0,75% uitgeroeid, zodat er mogelijk nog 0,5% echt Juda zou kunnen zitten
onder de kwade vijgen.
3.10 Statistiek van het Jodendom
Het wereldjodendom telt zo ongeveer 15 miljoen hoofden.
Het Jodendom is gemixt, en uit het voorgaande hebt U gezien hoe weinig van het
Jodendom afstamt van de stam Juda. Volgens Bijbelse gegevens bleven er slechts
42,4% in Jeruzalem, waarvan een deel naar Babel werd gevoerd (dit zijn de Goede
vijgen) die nooit terugkeerden, maar zich tot de andere 12 stammen hebben gevoegd
en naar West Europa zijn gemigreerd.
Van de overigen gaat er 11 jaar later 3% naar Babel (de Kwade vijgen).
In feite zou het Jodendom nog maar slechts 0,5% van de stam van
72 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Schema

73 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Juda vertegenwoordigen, dit wanneer wij niet letten op de vermenging van dit deel
hetwelk de scheldnaam "Jood" kreeg, en Elohim hen niet voor niets Kwade vijgen liet
noemen, Jer.24. Gelet op de vermenging, en er slechts 650 een afstammingsbewijs
hadden, blijft er nog maar 0,5% over.
Dat zij kwade vijgen worden genoemd duidt reeds op hun onzuiverheid van bloed, en
de Edomietische-Hettietische inbreng. Van deze 1,25% kwade vijgen (Sefardische
joden) is op z'n minst de eeuwen door 0,75% uitgeroeid, voornamelijk door hen eigen
zogenaamde broeders de Khazaren, die dat op hun beurt weer anderen lieten doen. Er
zijn in totaal nog zo'n 0,5% kwade vijgen die 'ras-echt" zijn, en nooit het Huis Juda
als geheel kunnen vertegenwoordigen. Hoeveel deze 0,5% uitmaken van het
wereldjodendom is wellicht na te gaan door de Sefarden te tellen. Maar ook al zouden
dat er een 2-3 miljoen zijn, dan nóg is dat deel Niet de vertegenwoordiger van Juda.
Het zijn immers kwade vijgen, die tot een spreekwoord en aanfluiting overal op de
wereld zouden rondzwerven. De Khazaren zijn helemaal geen afstammelingen va
Juda, en zij zijn nóch Goede vijgen, nóch Kwade vijgen, maar een Vreemd volk, van
Turks/Mongoolse afstamming, van Kaïn-Edom.
Al met al komen wij met onze berekeningen niet hoger dan 0,2% kwade vijgen die
vandaag in het wereldjodendom zitten, en die zich het "uitverkoren volk"noemen. Dit
percentage is in feite te verwaarlozen, temeer daar ook dit deel zoveel gemengd bloed
in zich heeft en zij onbekeerlijk zijn, op uitzonderingen na.
Stellingen:
De Goede vijgen zijn nooit teruggekeerd, maar met de andere 12 stammen in de
verstrooiing naar Noord West Europa vertrokken, naar de "bestelde plaats", onder
allerlei namen. Zij zouden het Huis Juda kunnen vertegenwoordigen.
De Kwade vijgen zijn teruggekeerd en hebben zich met vreemde volkeren gemengd,
dit heet vreemd genoeg "Judaïsme", om zo snel mogelijk uit te groeien tot een groot
volk. Dit deel dat "Jood "wordt genoemd kan of mag verhoudingsgewijs en redelijkerwijs
niet het Huis Juda vertegenwoordigen (laat staan geheel Israël!) Zij kunnen
géén enkele aanspraak maken op het land Palestina!
74 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Hoofdstuk 4 De Khazaren en de Sefarden
4.1 De goede en de kwade vijgen
Het is satan gelukt een Babylonische spraakverwarring rondom het Joodse vraagstuk
te verwekken, en indien er dan een "ketter" opstaat die de zaak ordent, is het niet te
verwachten dat men hem daarvoor de Nobel-prijs zal geven.
Er waren diverse deportaties. De 12 stammen zijn allen in de Assyrische ballingschap
gegaan en niet teruggekeerd. Slechts een klein gedeelte van de stam Juda/Benjamin
bleef in Palestina achter. Dit kleine deel omvat volgens Jer.24. "goede en slechte
vijgen". (deels gevlucht uit Egypte).
De goede vijgen gaan eerst naar Babel en zijn nooit teruggekeerd, maar zijn later in
W-Europa gekomen. Deze goede vijgen zijn als GROEP "goed", hoewel er best een
enkele kwade persoon tussen zal hebben gezeten. Het gaat hier niet over individuen,
maar over de GROEP als zodanig!!
De kwade vijgen keren naar Palestina terug, en met die groep van reeds vele
Chaldeeuers mee. Deze groep heeft zich met Edom-volkeren vermengd en krijgt de
scheldnaam "Jood". Deze groep heet dus als groep "Kwade vijgen", waaruit later de
Sefardische en Marraanse Joden voortkomen in W-Europa. Natuurlijk zitten er in die
groep kwade vijgen wel personen die "goed" zijn te noemen; maar .. als groep
belichamen zij het kwaad!
Deze kwade vijgen maken voor 3% deel uit van de stam Juda. Van hen is ongeveer
2,5% uitgeroeid, zodat er slechts 0,5% overig is. Zij kunnen niet het gehele Israël
vertegenwoordigen, of de stam Juda met die 0,5%.
De goede vijgen maken 38,4% uit van de stam Juda, en wonen naar het schijnt in Z-
Afrika. Ook zij vertegenwoordigen niet geheel Israël, noch geheel Juda. Israël woont
in de kustlanden en Juda is zover wij kunnen vaststellen vertegenwoordigd in NW-
Duitsland en Nederland.
En nu de KHAZAREN. Deze hebben niets uit te staan met de goede en kwade vijgen,
noch met Israël in het Westen. Het is een Turks-Mongools volk, afkomstig van Kaïn-
Ezau. De Khazaren zijn massaal overgelopen naar het Jodendom, waarin reeds veel
Kaïn en Ezau elementen aanwezig waren. De Khazaren zijn de Oost Europese (zich
noemend) Joden, maar ze liegen dat ze Jood zijn, het heeft er Niets mee te maken!!
Openb.2:9 en 3:9 noemt het een synagoge des Satans, ziende reeds op de kwade
vijgen. Maar deze Khazaren zijn niet eens kwade vijgen, zij hebben geen enkele band
met Sem of Israël, noch met de stam Juda.

75 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Deze Khazaren eigenen zich evenwel Alle erfrechten toe van Israël en Juda. Zij
plakken overal een Bijbelse etiket op. Dit Zionistische streven is in Ezechiël 35/36 te
lezen; het is de Edom-Geest.
Vele orthodoxe Joden over de gehele wereld (Sefarden, kwade vijgen) zien dit en
verzetten zich tegen de Khazaren en Zionisten. De Arabieren en Ismaëlieten
eveneens, dewelke via Hagar en Ketura van Abraham afstammen, en dus Semieten
zijn. De Arabieren weten dat de Khazaren géén Semieten zijn, en de huidige Joodse
staat vol zit met niet-joden, pseudo-joden, die geen enkel band met Palestina hebben,
en ook geen enkele aanspraak kunnen maken op dat land.
Satan belichaamt zich niet voor de volle 100% in de kwade vijgen, de Sefardische
Joden, maar in hun pseudo-broeders, de Khazaren!!
Nu begrijpen wij waarom Bruno Kreisky hen "verfijnde bandieten" noemt. Deze
Khazaren draaien de wereld een rad voor ogen en doen voorkomen dat ZIJ de enigen
nakomelingen van Juda/Israël zijn en Alle rechten hebben op Palestina en de
wereldregering.
4.2 De Khazaren en de kabbala
Op order van de Paus zijn "christelijke" Tempelieren een veroveringstocht begonnen
naar Palestina, tezamen met de "Orde der Moordenaars" de zogenaamde
"HACHICHIENS", van joodse oorsprong, om het land van Arabieren en Sefarden te
reinigen. De Hacichiens waren afkomstig van dezelfde Turks/Selucische stam waaruit
later de Sabbateërs voortkwamen.
Deze Hachichiens infiltreerden de Khazaren en brachten hen onder de heerschappij
van hun internationaal werkend Farizees centrum. De Hacichiens kwamen als
"moren" Spanje binnen en hebben vele Sefarden vermoord. In Spanje werd door één
hunner, nl. Ign.v. Loyola de Jezuïeten-orde opgericht. De Turken hadden zgn.
"Janissaren" in dienst (zonen van Jakob), nakomelingen van Christenen en Joden uit
de kruistochten, die nooit iemand lieten leven. Daarvoor waren in 70 na Christus vele
Joden door Sadduceeërs naar Armenië (Turkije) gevoerd, en in Turkije werd het één
mengelmoes en zijn zij naar de KRIM, en vandaar naar Kazaria gevoerd. Aldaar werd
de gehele bevolking gedwongen door sadduceese Joden om tot het liberale Joodse
geloof over te gaan. Deze liberale Joden (Khazaren-Askenazen, etc) hebben dus géén
Semitische afkomst, maar Turks/Mongools, uit een voorgeslacht van moordenaars.
Uit deze tak der Joden stammen de grote Kabbalisten. Van Dr.E. Bischoff "De
Kabbala" halen wij het volgende aan, pag.52: "Ja, en wel meest in de half-Aziatische
landen als POLEN, Rusland en Galicië; het zijn de zogenaamde wonderrabijnen.’’
Het was géén eenheid, er waren diverse stromingen en kabbalisten met elk hun eigen
aanhang o.a. Mose Kordovero, Issak Lurja, Sabbathai Zewi en Manasse Ben Israël,
etc.
76 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
De ethische richting heeft voornamelijk in Sabbatai Zewi haar hoogtepunt bereikt. Hij
is de pseudoMessias uit Smirna. Het ganse Jodendom viel hem bijna bij, zelfs nadat
hij in 1000 te Adianopel uit vrees voor de Turken tot de Islam overging bleef zijn
richting voortbestaan, zelfs tot in onze tijd. Volgelingen werden Sabbatteërs
genoemd. Kabbala = traditie. Gnostiek is een vrucht van de Joodse kabbala, en de
gnostiek (=kennis) is een belangrjke theologische bron geweest van de vrijmetselarij
waaruit om 1776 de Orde der Illuminati voortkwam. De gnosis is volgens velen een
poging om het Christendom te kabbaliseren. De bijbel van de kabbalisten is de Zohar
en verscheen in 1290, en is de sleutel tot alle occulte wetenschap. Zij spreken van een
hogere en lagere wereld, en van de laatste is "Demiourgos" de duivel, en is de huidige
God der satanisten. De kabbala is te beschouwen als één der meest groots opgezette
pogingen alle religies samen te smelten ... voor elk wat wils. De kabbala-gnosis
hanteert het ladder-Goden-systeem, waar weliswaar de God van de Bijbel en Allah
van de Koran de hoogste plaats krijgen, maar met alle lagere Goden erbij, die elk naar
keuze kan blijven dienen. Al deze Goden zouden volgens de kabbala de "Volheid
Gods" uitmaken, zie Col.2:10-15, ontkrachte Goden, waar men niet aan mag offeren,
1Cor.10:20. De gnosis is alzo een spruit aan de Edomitische Joodse Kabbala-boom.
Kabbala is de naam voor de mystieke leringen van theosofische-metafysischenatuurfilosofische
aard, uit het Jodendom. In de 13e eeuw ontstond deze naam om er
de "overleveringen" mee aan te duiden. De opzet is een geheimleer voor te stellen die
aan enkele ingewijden bekend is. Het is veelal de mondelinge leer "sjebaäl peh".
De Sohar is de Kabbalistische bijbel, samengesteld
door rabbi Simeon ben Jochai 150 n.Chr.
Aangetoond is echter dat de kabbala geen 2e eeuws,
maar 7e eeuws systeem is, en de sohar uit de 13e
eeuw, en de Sepher Jerirah (boek der schepping)
uit de 7e tot 9e eeuw. De grondgedachte van
Jerirah is dat de elementen der woorden (de
22 letters van de Hebreeuwse alfabet) elementen
der dingen zijn. De letters worden naar
hun getalswaarde genomen om oplossingen te
vinden, deze methode heet Gematria.
Behalve Gematria kent de Kabbalist ook Notarikon (=afkorting).
In Gen.2:8 staat Gan Eden, men neemt dan de afkorting Gneden, en die letters
beschouwt men als de beginletters van Gaph (lichaam). Nephesh (ziel), Ezem
(beenderen), Daäth (kennis), Netsach (eeuwig). Men kent ook nog de Themoerah, de
verwisseling om in een woord dat duister is een letter te verwisselen. Samengevat is
de kabbala de esoterische Joodse leer aangaande Elohims wezen en verhouding tot
mens en wereld. Zohar = glans. De aanhangers van de kabbala zitten meest in de
Amelekietische Edom-hoek van vroeger, en de Khazaren van later tijd. De

77 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Sadduceeërs waren de fanatieksten, en onderhielden nauwe betrekkingen met de
Idumeërs o.a. met Herodes de Amelekiet.
Waar de Sadduceeën precies vandaan kwamen is niet te zeggen. Herodus liet de
Levitische Hogepriester vermoorden en haalde de Sadduceese Annas als Hogepriester
binnen, later Kajafas. Yashua noemde Herodes een VOS..> wijzend op diens niet-
Semitische afkomst, Luk.13:31; Joh.8:44. Amelekieten gelijken op sluwe, slechte
vossen, en men kan de Yanks hiermede goed vergelijken, d.w.z. de leidende figuren
en de mannen achter de schermen van de USA. De pseudo-joden, Sadduceeën en
Amelekieten hebben in Mekka gewoond onder de naam Amelika (zie encyclopedie of
the Islam) en zij hebben het huidige Amerika gebouwd!!
Herodes Antipas (de vos) is naar Spanje verbannen. Nazaten van Ezau heten o.a.
Alva, en de Alva van Spanje die ons zo vervolgde was dat eveneens. Herodes de
Grote had nog 3 zonen, nl. Tigranus, koning van Armenië, de geboortegrond der
Khazaren. Deze Khazaren zijn met miljoenen soortgenoten naar Amerika gegaan met
nog steeds een Herodes-telg als leider, nl. ene Ruggenfelder (Rockefeller). Nog een
Zoon ven Herodes de Grote was Alexander die in opdracht van zijn vader de
levitische hogepriester vermoordde en Annas aanstelde. Dan de laatste zoon
Archelaus, die door Romes keizer naar Wenen werd verbannen, alwaar deze zich
uitbreidde van Hamburg naar Frankfurt en Zwitserland met de Geldmacht, de Grote
bank BIS. In de Duitse heraldiek zijn veel symbolen die hier naar wijzen, als ook op
de munten. De Amelekieten willen hun Hand op de Troon van Jahweh leggen, en in
het Engelse Pond zien we nu zo'n symbool, de penis van Baphomet met 2 slangen er
omheen, en daarnaast de vrouw met een korenaar, het VRIL teken.
Lit. Graaf Le Couteulx " Les Sectes et Societes Secretes"
Rabbi M.Antelman "To Eliminate the Opiate".
A. Koetsler " The Thirteenth Tribe".
Ewald. "History of Israël"
Stan Deyo " The Cosmic Conspiracy".
En zie verder achterin dit boek opgave geraadpleegde boeken.
4.3 De Askenazen.
Jozef Kastein schrijft in "de geschiedenis der Joden" dat de Sefarden Niets gemeen
hebben met de Askenazen. De Joodse Internationale heeft de Sefarden als groep
geëxcommuniceerd, en niet meer als Joden erkend. Dus, er zijn in feite nu alleen nog
maar Askenazische Joden, plus een kleine mengelmoes.
Douglas Reed schrijft zulks in "Controversy of Sion" p.176.
In "Farewell, Israël" door Efraïm Sevela, staat op pag.111 dat de huidige creatie van
de staat Israël is gelijk aan een gebroken pot die uit 80 tot 100 stukjes uiteen was
gevallen. Die herstelde pot zit vol met gelijmde naden en scheuren. Joden uit heel de
78 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
wereld vormen een smeltkroes, waarvan niet het ras, noch de religie de
samenbindende factoren zijn.
Israël is een polyglot, multifaced.
Er zijn twee hoofdgroepen : de Askenazen, Shlomo Coren de Sefarden, Avadi Yosef
De economische factor scheidt deze twee groepen, en de weelde zit voornamelijk bij
de Askenazen.
Israël is Niet die magneet om joden tot zich te trekken zoals de Zionisten gehoopt
hadden. Ondanks de nieuwe staat is er geen nieuw bloed in de oude aderen gekomen.
Isaac Deutscher schrijft in "De niet-joodse Jood"
pag.62 voor mij heeft de joodse gemeenschap alleen negatieve kenmerken. Ik heb
niets gemeen met de joden die zeggen Mea Sja'arim, of welke joodse nationalisten
dan ook.
p.63 Als het dan niet het ras is, wat stempelt iemand dan tot jood? De Godsdienst? Ik
ben atheïst.
Joods Nationalisme? Ik ben een internationalist.
De definitie van een jood is zo twijfelachtig, juist omdat de diaspora de joden aan
zozeer uiteenlopende invloeden blootstelde.
p.123 voor mijn gevoel is dit (de vestiging van de joodse staat) de zoveelste joodse
tragedie.
p.125 de krankzinnigheid van de joodse staat bereikt in Jeruzalem een hoogtepunt.
p.132. Het is een paradox in de geschiedenis dat de joden hun nationale staat pas
hebben verworven in het midden van deze eeuw, nu de geldigheid van de nationale
staat als instituut van jaar tot jaar onwaarschijnlijker wordt.
RESEARCH PROVES "JEWS" ARE NON-ISREALITE ASIATICS!
4.4 Onderzoek toont aan dat de Joden geen Israëlieten zijn
Het absolute historische bewijs dat de Joden AZIATEN zijn!
Er werd in 1976 een boek gepubliceerd hetwelk aantoont dat de Joden niet het "zgn.
uitverkoren volk" zijn, zoals de meeste christen-kerken dat geloven en prediken. De
christenen weten blijkbaar niet dat de meeste Joden uit Oost-Europa en West Azië
komen, en afstammen van Mongoliërs en andere rassen die het Judaïsme als religie
aannamen. De Westerse wereld veroordeeld echter een ieder die wat durft zeggen van
de joden, en brandmerkt zo iemand terstond als "anti-semiet", dit, terwijl de meeste
Joden géén semieten zijn! Na vele jaren van onderzoek heeft Arthur Koestler (zelf
een jood) zijn boek gepubliceerd van 255 pag. genaamd: "The Thirteenth Tribe" (De
dertiende stam).

79 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
In dit boek zet de schrijver uitéén dat de Oost-EuropeseJoden geen Israëlieten of
Semieten zijn, maar Khazaren, Mongolen en Huns. Vele grote dag- en nieuwsbladen
hebben het boek besproken en aangekondigd. Sommigen vraagden zich af:
"Wat nu, indien de meeste Joden geen echte Semieten zijn?"
Koestler bewijst dat de Joden niet van de Jordaan komen, maar van de Wolga; niet
van Kanaän, naar van Kaukasus; en zij zijn genetisch meer verwant aan de Huns,
Uigurs en Magyars, dan aan Abraham, Izaäk en Jacob. Het moet voor de Christenen
en de Joden wel een grote gewaarwording-ontnuchtering zijn te vernemen dat de
Joden op historische, wetenschappelijke, genetische gronden géén echte Israëlieten
zijn! Koestler poneert terecht, dat Amerika en de wereld niet bang zou behoeven te
zijn wanneer de Joden het echte volk van Elohim waren, maar nu, nu zij géén
Semieten zijn en zich overal hebben ingenesteld, volgens Koestler,o.a. in de
regeringen, nieuwsmedia, publiciteit, radio, televisie, industrie, etc..... hebben wij
grote reden tot bezorgdheid, want de échte Huns (een van Kaïn/Ezau afstammend
volk) zijn vanouds dé grote vijanden van het christendom!
Een korte inhoudsopgave van A. Koestlers boek laat U zulks zien;
p.15 De Khazaren namen in het jaar 740 het Judaïsme aan als religie.
16. Het grootste deel van de Oost Europese Joden zijn Khazaren en van Jafeth
afkomstig, niet Semitisch. Verwijzingen naar de Jewish Encyclopedia 1973 A.N.
Polak.
20. De Khazaren zijn geïdentificeerd met de benden van Gog en Magog.
22. Het Germaanse woord "ketzer" is ons woord voor Khazar en duidt de ketterij aan
der Joden!
46. Er is een 1000 jarige Arabische historie: "De Khazaren en hun koning zijn allen
Joden ... sommigen zijn van gedachte dat Gog en Magog de Khazaren zijn"..
47-50. De Khazaren zijn handelaars, bemiddelaars, goud- en zilversmeden, en zij
vragen overal belasting (woeker) op.
81. Christenen zijn gevangenen van deze joden.
135. Dit Khazarenrijk stond bekend als het rijk van Rode Joden. Rood = Edom.
145. Verwisselbare namen zijn Khazar, Zhid of Yid en Jood. Neem de Yod van het
Hebreeuwse alfabet met een O er bij, en U hebt Yood.
161. De slavenhandel was voornamelijk in handen der Joden..
171. Bewijzen zijn er dat er slechts een handjevol Sefarden in Europa zijn, en de
meeste Joden Khazaren zijn.
174.De Yiddische taal is niet Hebreeuws.
180-190. Het resultaat van vele onderzoekingen is dat de Joden Niet afstammen van
de Bijbelse Israëlieten, en de Joden géén stam van Jakob zijn.
223. Het bestaansrecht van de staat Israël is dan ook niet gebaseerd op het verbond
met Abraham, maar op een internationale wet van de V.N.
224. De Khazaren zélf zijn er de oorzaak van dat de doctrine van het "uitverkoren
volk" tot stand is gekomen.
80 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Het boek van Koestler is een verwerping van de gedachte dat er enige relatie zou
bestaan tussen Elohim en de Joden. Het is dezelfde schreeuw als ten dage van
Yashua: "Wij hebben geen koning dan de keizer". Niet alleen Koestler kwam tot deze
ontdekking, maar ook Henry Ford, de grondlegger van de grote FORD auto-motor
company. H. Ford schreef het boek:"De Internationale Jood".
Ford bewijst dat deze Joden alle soorten van criminaliteit gebruiken onder het mom
van "uitverkoren ras" en zij de economische en politieke controle over Amerika en de
wereld volkomen in hand nemen.
Ook de schoonzoon van wijlen president Franklin Roosevelt, Col.Curtis B. Dall
publiceerde in 1977 een boek: "Israëls 5 trillion dollar secret", en zegt daarin dat de
Joden géén Israëlieten zijn. Hij noemt de maskerade der Joden als Israëlieten het
grootste mysterie van de laatste eeuwen.
Van Pastor Dan Gayman is een waardevol boekje verschenen: "The Two Seeds of
Genesis 3:15". Hierin zet hij uiteen dat de Joden het zaad van de Slang
vertegenwoordigen/zijn. Het boekje is gratis, bij Church of Our Heritage, Route $$ 1,
SCHELL CITY, Missouri 64783 in de USA. 1
4.5 Zijn alle joden Israëlieten?
Dit is een zeer belangrijke vraag! Want het gaat immers om de “beminden om der
vaderen wil”, om de gezalfden, waarvan staat in Psalm 105:15, “tast Mijn gezalfden
niet aan”. Het gaat om Israël, om het zaad van Abraham tot in duizend geslachten.
Behoren de Joden daartoe en zijn het de Joden alleen, of zijn de Joden het nagenoeg
geheel niet? Is het een Joodse “logica” waarmee men veronderstelt of stout beweert
dat zij het “uitverkoren volk” zouden zijn?
Is het gif van anti-Judaisme waarmee de Christelijke identiteit doortrokken zou zijn,
volgens een artikel in Tertio 15-3-2000 van dr. S. Schoon een gevolg van hetgeen in
het Evangelie van Johannes staat over de Joden? In de Leuvense Universiteit waar 26
top specialisten bijeen waren om zich te buigen over het Johannes Evangelie werd
deze vraag aan Schoon voorgelegd.
Volgens Schoon heeft het Evangelie van Johannes een anti-Joodse uitwerking gehad.
De vraag is of de teksten zélf daaraan schuldig zijn, of dat het aan de Christenen ligt.
Betreft het Evangelie van Johannes alleen maar een interne Joodse polemiek? “Hoi
Judaioi” komt in Johannes 71 maal voor, is meestal vertaald door “Jood” of “Joden”.
Dat is onjuist. Het moet zijn “Judahieten”. Het bijvoeglijk naamwoord, en het latere
scheldwoord “Jood” bestond toen nog niet.
Joh.8:44 bevat het meest frappante verwijt van Yashua ha Messiah tegen de Joden.
1 Bij Pastor Emry kunt U deze boeken bestellen

81 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
De Khazaren zijn een niet-Semitisch volk en zijn tot het Jodendom overgegaan. Wij
zouden vandaag de dag zeggen dat het een volk betreft hetwelk onder de vlag van de
Joden gaat, hoewel zij etnisch niets met de oorspronkelijke Joden te maken hebben.
Zij zijn als een Hollands of Belgisch schip dat onder Panamese vlag vaart, om daaruit
belasting voordeel te trekken.
Ooit zag ik een Citroën 2CV (Lelijke Eend) waar men een neus van een Mercedes
220 op had gebouwd. Het was een fraai gezicht en knap gedaan, trok veel bekijks,
maar het was en bleef een “lelijke eend”. Een Khazaar kan wel het Joodse geloof
aannemen, maar daardoor is hij nog geen Israëliet geworden!
Volgens diverse bronnen bestaat het huidige Jodendom voor 90 tot 99% uit Khazaren,
die zich wel Israëli’s noemen, maar in werkelijkheid niets te doen hebben met
oorspronkelijke Joden of met de oude Israëlieten der twaalf stammen.
Dat dit verwarrend werkt is alom duidelijk zichtbaar. De meeste Christenen die zich
voor Israël inspannen, menen werkelijk dat de Khazaren erbij horen, terwijl dat in
werkelijkheid niet het geval kan zijn. Het gehele project “Exodus” van de stichting
Christenen voor Israël staat daarmee op losse schroeven, ja de gehele oprichting van
de staat Israël, met daarbij de Bijbelse aanspraken op het land Palestina, vervallen
hiermee. Dat is niet zo leuk voor “Christenen voor Israël” en vele anderen die de
Joden een warm hart toedragen. Maar het feit ligt er en kan niet weggemoffeld
worden!
4.6 De Khazaarse afkomst en erfenis
Zie oa. ook http://home.swipenet.se/~w-66679/Khazaria/Khazdoc.html
De grote meerderheid der Khazaren bestaat uit zgn. “Zwartgekleden”, de Karasüjek/Kara-Khazars,
van Turkse oorsprong, een heidens paardenvolk van
oorlogsvoerders.
De kleine groep regerende Khazaren werden de “Witgekleden” genoemd, de Aksüjek/
Aq-Khazars, de zogenaamde nobelen, meer van Grieks-Helleense afkomst (van
de Atlanten, en de Joden onder hen kwamen van Kaïn/Ezau). Zij vormden de
regerende klasse over de andere, zwartgeklede, Khazaren.
Deze Joden stamden af van het 2e Joodse koninkrijk van Herodes. Het waren
Edomieten, die massaal onder Hyrcanus gedwongen waren Jood te worden. Zij
wilden het nieuwe Joodse koninkrijk van Khazaria oprichten. Met hulp van hun
strijdlustige soldaten op paarden, de zwartgeklede Khazaren, lukte dat. De witte
Khazaren waren oppermachtig. Zij veroverden grote stukken land en stelden daar hun
zgn. “Joodse prinsen” aan, o.a. In Hongarije en Oostenrijk. Een Khazaar-onderdaan
kan dus een Turk, Griek, Slavo, Rus, Arabier, Goot, Romaan, Hongaar, Jood, etc.,
zijn.
De witte Khazaren waren zeer goede handelaars, zoals de Edom-Joden algemeen
plegen te zijn.
82 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
De Khazaren spraken een gemeenschappelijke taal, het “Lingua comerca”, een oude
pre-Germaanse taal, die als lingua franca gesproken werd door de Franken en
Radhanite-handelsJoden. Hieruit heeft het Jiddisch zich ontwikkeld.
Bij de Kara-Khazaren (de zwarten) groeide steeds meer het verzet tegen de
overheersing van de Aq-Khazaren (de witten), en zij maakten het de laatsten
onmogelijk nog langer het Khazaren Koninkrijk te besturen. Daarna veroverden de
Russen alle Khazarische landen en maakte van hen Christenen. Alleen de Joden onder
hen weigerden christen te worden. Veel van deze Joden weken uit naar Crimea en
werden daar Tartaren genoemd. Alzo werden de nobelen, de Aq-Khazaren en Joodse
groothandelaars de Tartaren.
Vanuit Crimea bevolkten zij Pruisenland, Letland, Polen, Pommern en Mecklenburg.
Zij knoopten relaties aan met de nobelen van Duitsland en Rusland en waren de
geldschieters van verschillende koningen, oa. Van Zweden. De Zweedse koning
garandeerde hen privileges in handel en woning in de 19e eeuw. (Zie ook
http://www.khazaria.com/, waarna u het Khazaria infocentrum krijgt).
U kunt aldaar het boek van K.A. Brook bestellen “The Jews of Khazaria”.
Over de Khazaren en Karaïeten kunt u achter het laatste internet-nummer nog het
volgende intikken: Khazar-biblio/sec13.html.
Khazaren soldaat
met gevlochten
haartooi

83 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
In de New York Times 29-10-1996 stond het artikel “Scholars Debate Origins of
Yiddisch and the migration of Jews”. De vraag is waar de Oost-Europese Joden
vandaan komen. Vele historici geloven dat de Khazaren geen enkele genetische
relatie hebben met Abraham, Izaak en Jakob en hun claim op Palestina dus ongeldig
is. De Oost-Europese Joden hebben nooit deelgehad aan de diaspora, waren nimmer
in de Egyptische slavendienst en woestijn, daar zij afstammen van een etnische groep
Turkse Mongolen, die zich bekeerden tot het Jodendom. Hun taal, het Yiddisch, is
een oud-Germaanse en Slavische taal.
Zie wat Encarta encyclopedie zegt:
84 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Het woord Ashkenazic is afgeleid van het Hebreeuwse woord voor “Germany”, zie
http://www.jewfaq.org/ashkseph.htm
De Sefarden hebben hun eigen taal, het Ladino, een Spaans Hebreeuws. Het woord
Sephard is afgeleid van het Hebreeuwse woord voor Spanje.
De Joodse homo- en lesbische synagoge in Washington geeft bij monde van rabbi B.
Saks een artikel uit voor de Askenazen en Sefarden, zie
http://betmishpachah.org/hebrwedate/child/ashkseph1.html
Volgens de Encarta Encyclopedie is het Yiddisch één van de oud Germaanse talen die
geschreven wordt met Hebreeuwse lettertekens. Dus zouden wij het Nederlands
kunnen gaan schrijven in Japanse of Arabische lettertekens, om daarmee op Japanners
of Arabieren te gelijken.
Naomi Seidman schreef over dit onderwerp een boek “ A marriage made in heaven”,
het huwelijk tussen Hebreeuws en Yiddisch.
Mr. Arthur Koestler, zelf een Askenazische Jood, schreef in zijn boek “The
Thirteenth Tribe” dat de geschiedenis van het Khazaren Imperium zoals dit zich uit
het verleden langzaam herhaalt, begint te lijken op één der meest gruwelijke raadsels
welke de geschiedenis ooit kende. In 1983 werd hij prompt vermoord, samen met zijn
vrouw in een hotel in Londen. Hij was een bekend schrijver. Schreef 25 novellen en
essays. Zijn boek “Darkness at Noon” werd in 33 talen vertaald.
4.7 Genetische afwijkingen bij de Khazaren
Onder de Khazaren komen nogal wat genetische afwijkingen voor. Tay-Sachs is een
speciaal tragisch inwonend geboorte defect. De symptomen verschijnen ongeveer 6
maanden na de geboorte, wanneer een aanvankelijk gezonde baby stopt met lachen,
soms blind wordt, er motorieke storingen komen en mentale functies het laten
afweten, en daarna meestal sterft voor het 5e levensjaar.
Zie http://www.lowvision.org/taysachs.htm

85 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
De baby’s missen dan het vitale enzymen hexosaminidase A (Hexa-A), waardoor het
zenuwstelsel wordt aangetast.
Tay-Sachs komt het meeste voor onder de Askenazische Joden. Ongeveer één op de
27 van hen is Tay-Sachs drager.
Canavan is een gelijksoortige ziekte, die eveneens onder hen het meeste voorkomt.
Zie http://www.tay-sachs.org/whatisca.htm
Dat is ook met de Gaucher ziekte het geval, zie http://www.gaucherdisease.org/
En verder zijn er de Cystic Fibrosis, Fanconi Anemia en Niemann Pick ziekten. In
feite allemaal genetische missers.
Men kan zich laten screenen en onderzoeken op deze ziekten, zie
http://www.stanford.edu/~holbrook/Ash.html
Voor Fanconi Anemi zie http://www.fanconi.org/
Invoegen Askenazi jewis genetic
Onder de vrouwen van de Askenazen of Khazaren heerst een extreem hoog
borstkanker percentage als genetische ziekte, zie
http://www.northbay.org/C/C1/C1D.html
De universiteit van New York test eveneens op verschillende van deze ziekten die
onder de Askenazische Joden voorkomen. De John Hopkins medicijnenschool
onderzoekt op schizofrenia en Bipolar ziekten in de Joodse gemeenschap.
Tay-Sachs is een Alpha-minus mutatie. 80% van de Tay-Sachs dragers zijn
Askenazen.
Conclusie: Al deze genetische afwijkingen wijzen er niet op dat dit het “uitverkoren
ras” zou vertegenwoordigen, maar geven eerder aan dat er genetisch heel was mis is
met dit ras.
4.8 Dr. A.N. Polak over de Chazaren
Volgens Polak kan het woord “Khazaar” afgeleid zijn van het woord “caesar”, een
titel die men aan een vorst van de Khazaren gaf. Polak zegt dat het geloof der
Chazaren aanvankelijk een soort Sjamanisme was, een soort demonengeloof. De
Khazaren waren sterk patriottisch. Wat afkomst betreft hebben de Khazaren volgens
Polak niets te maken met de Joden ten tijde van Jezus. Men vat zulks algemeen op als
“anti-semitisme”, maar dat is onlogisch. Het zijn immers de bijbelse en historische
86 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
feiten, die door wetenschappelijk onderzoek van de Joden zelf aan het licht zijn
gekomen.
4.9 De Karaïms van de Krim
Zie http://www.turkiye.net/sota/karaim.html
De Karaïeten van de Krim zijn een Turks volk die het karaïsme adopteerden tijdens
een reformatie. Zij mengden zich met de Alans, Cumans en Turkse Kipchakstammen.
Zij wilden terug naar de oorspronkelijke geschriften van het Oude
Testament, dus zónder de Talmoed. Dat is op zich in hen te prijzen. Koning Bulan
werd tot het Karaïsme bekeerd door Isaac Sangari, en onder hem zijn de Khazaren
massaal overgestapt naar het Joodse geloof.
Zie “Religions of the Silk Road” door R.C. Foltz.
4.10 De crypto-Joden
Zie http://www.landfield.com/faqs/Judaism/FAQ/07-jews-as-nation/section-6.html
De crypte-Joden zouden de Marranen zijn. De term “marranos” is afgeleid van de
kleur van de kleding der R.K. bisschoppen. Joden dienden zich verplicht te bekeren
tot het Christendom en werden onder toezicht gesteld van bisschoppen. Dus hadden
zij het op de bisschoppen voorzien. Tegelijk zou de term “marrano” verwijzen naar
het zwijn. In Majorca werd een groep bekeerlingen Chueta’s genoemd, dat betekent
“afkomstigen uit het land der varkens”.
4.11 Johannes Hyrcanus
Hyrcanus behoorde tot het huis van de Makkabeeërs en was hogepriester en
wereldlijk leider over de Joodse natie in Palestina omstreeks 125 v.Chr. Hij heeft het
hele volk Edom onder dwang bij Juda en Benjamin ingelijfd. Deze Edomieten
woonden in Zuid-Judea.
Nu kon Ezau in Jakobs kleren als “jood” zijn slag slaan om alsnog de
eerstgeboortezegen te bemachtigen. Op die wijze kon Herodes zich juridisch een Jood
noemen en als “Koning der Joden” te boek staan. De Makkabeeër Aristobulus heeft in
105 v.Chr. op dezelfde wijze de Syrisch/Ismaelitische stam der Itureërs binnen het
Jodendom gebracht. Dus zaten van toen af aan Ezau en Ismaël, erfvijanden van het
ware Israël, binnen Israël, en wel binnen de kwade vijgengroep. Vandaar dat
Openb.2:9 en 3:9 over Joden spreekt die liegen dat zij Judahieten zijn.
Ook de Joodse encyclopedie 1925 vol.5, p41 zegt dat “Edom zich bevindt in het
moderne Jodendom”. Sigmund Feist, een Joodse geleerde, schrijft in zijn boek
“Stammeskunde der juden”, dat het Joodse uiterlijk van Hettitische oorsprong is. Het
stroompje vreemd bloed dat in de Joodse aderen is beland, is geleidelijk aan gegroeid
tot een ware rivier, waardoor de oorspronkelijke bron-stroom uit zijn bedding

87 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
gedrongen is en zijn plaats heeft ingenomen. Het Jodendom, is rassenkundig gezien,
uit meer andere rassen samengesteld dan welk ander Europees volk ook, aldus Feist.
Een bijzonder goede brochure over “Het Jodendom van vroeger tot nu” is geschreven
door dhr.A.A. Gips, en is verkrijgbaar bij het “Leerhuis Israël ‘Ekklesia’ Evangeliekorps
Holland, Concourslaan 28, 9285 SH Buitenpost.
Voor verdere informatie, goede boeken of brochures over Israël in het Westen en al
wat daarmee samenhangt verwijzen wij U naar het Nederlands Israël Boekenfonds in
Almere, Postbus 30009, 1303 AA Almere.
Ook kunt U daar het maanblad “Een Nieuw Geluid” aanvragen, hoofdredacteur dhr.
G. van de Laan.
4.12 Wie zijn de “beminden om der vaderen wil”?
Is dit een legitieme vraag? Of mogen wij dergelijke vragen niet meer stellen? Staat
het antwoord op deze vraag reeds onomstreden vast, zodat iedereen weet wie de
zogenaamde “beminden om der vaderen wil “ zijn, wat het “uitverkoren volk van
Elohim” is?
Vragen staat immers vrij. Wij mogen vandaag de dag nog wel vragen wie de
Chinezen zijn, en ook wie de Nederlanders zijn. (Hoewel dat voor velen lijkt als het
vragen naar de bekende weg).
Temeer wanneer er enige twijfel is aangaande de afkomst van een persoon of volk, is
het juist heel nuttig om te vragen naar de afkomst en oorsprong. En vooral wanneer
aan de afkomst een grote zaak verbonden is, zoals dat met Israël het geval is.
Dus mag niemand ons bij voorbaat afwijzen omdat wij de vraag stellen wie de échte
beminden om der vaderen wil zijn. Er maken immers meerderen aanspraak op
“beminden om der vaderen wil” te zijn, zodat de vraagstelling juist gewettigd is en
om een antwoord vraagt.
Ná de vestiging van de staat Israël op 14 mei 1948 en de verschillende oorlogen
daarna in het Midden-Oosten zijn er diverse groepen Christenen de Bijbel erop na
gaan lezen wat er allemaal over Israëls toekomst geschreven staat, en of de profetie
zich aan het vervullen is.
De betrokkenheid met Israël is in het algemeen steeds groter geworden en velen
menen in oprechtheid dat Elohim met Zijn bondsvolk (dat ziet men aan als zijnde de
Joden) onderweg is om het terug te nemen als Zijn vrouw. Algemeen denkt en gelooft
men ter goeder trouw dat alle herstel-profetie aangaande Israël uitsluitend ziet op de
Joden.
Welnu, wij juichen al het onderzoek naar Israël vanuit de Bijbel toe. De vele boeken
en brochures over dit onderwerp tonen aan dat vele Christenen ernst maken met
Israël. Dat is verheugend en een gezond teken. Er zijn verschillende predikanten en
88 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
voorgangers uit allerlei kerken die hun visie over Israël te kennen geven en
belangstelling tonen voor alles wat met Israël te maken heeft.
Er is meer en meer twijfel dat de kerk het geestelijk Israël niet is, en dat Jahweh nog
altijd een letterlijk volk van Zijn keuze heeft, nl. de “beminden om der vaderen wil”.
Zoals gezegd heeft de oprichting van de staat Israël velen aan het nadenken gezet.
Men ging zich afvragen of Jahweh nog een bedoeling had met Israël en wat de Bijbel
daarover zegt. Men is de geschiedenis na gegaan, hoe de vroege kerk tegenover de
Joden stond, hoe de Reformatie en Nadere Reformatie en de kerken daarna tegenover
de Joden stonden.
De uitkomst van al dit onderzoek der theologen en Christenen is, dat de Joden de
overgeblevenen zouden zijn van het oude volk Israël en zij gans Israël zouden zijn,
waarvoor nog vele onvervulde beloften weggelegd zijn. Er gaan ook wel ándere
stemmen op, van mensen en kleine groepen die beweren dat de staat Israël absoluut
geen vervulling van de profetie kan zijn, dat de Joden slechts een heel klein deel van
de twaalf stammen zouden zijn, etc. Maar, die stemmen worden overstemd door de
grote meerderheid die zich achter de Joden scharen.
Wij dienen objectief te blijven, ons niet door de gedachten der menigte te laten
drijven. Er is een objectief onderzoek noodzakelijk, waarbij terecht doelgerichte
vragen mogen worden gesteld, die om een eerlijk antwoord eisen.
Hoofdstuk 5 Een stuk geschiedenis
5.1 De eerste Christenen en de Joden
De verhouding tussen de eerste Christenen en latere kerk is altijd moeizaam of zelfs
vijandig geweest (Zie “Beminden om der vaderen wil”, p.51, uitgave Zending
Dichterbij). Oude kerkvaders hebben zich soms op scherpe en vijandige wijze
uitgelaten over de Joden. Zij zouden de Godsmoord op hun geweten hebben.

89 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
5.2 De Reformatie en de Joden
Geen enkele reformator heeft alle Schriftgegevens met betrekking tot Israël in een
afgeronde visie kunnen plaatsen. De kerk stond in confrontatie met de synagoge, met
de Joden, dus ook de reformatoren. De Joden hadden de Zoon van Elohim vermoord
en daarmee een eeuwige schuld op zich geladen.
Luther verwachtte geen bekering der Joden, achtte hen onbekeerlijk, lasteraars van
God en Christus, levende onder Gods toorn en geen mens kan dat opheffen. Luther
schreef meerdere geschriften tegen de Joden en hun leugens.
Calvijn ziet Israël en de kerk als één geheel. Ook hij heeft geen verwachting van een
massale bekering der Joden in de toekomst. De meeste reformatoren waren voor een
gematigde houding en geduld m.b.t. de Joden.
Tijdens en direct ná de Reformatie kregen sommigen wél oog voor de profetie
aangaande het herstel van Israël. Dit was een begin van ontwaking! Hiervoor moeten
wij heel dankbaar zijn. Men zag echter door de vele bomen het bos niet. Men zag
slechts datgene wat voor handen was, n.l. de "Joden" als enige representanten. De
meesten zagen niet verder en meenden dat de Joden de enige Israëlieten waren die
nog overig waren van de 12 stammen. Enkelen uit de Nadere Reformatie zagen wél
dat de zogenaamde “verloren stammen” in Noord West Europa waren aangekomen.
In de 20e eeuw is er opnieuw zicht gekomen op Israël, en wéér keek men in het rond
waar Israël te vinden was, en wéér zag men niets anders dan een restje "Joden" !
Het is echter een onhoudbare zaak om alleen de "Joden" representatief te stellen voor
het gans Israël der twaalf stammen in de verstrooiing.
Dat zou gelijk staan met het uitbetalen van de gehele erfenis aan slechts een deel van
één stam! Wel is dit een zeer belangrijke kwestie i.v.b.m. de “erfenis van het
Koninkrijk” dat snel hersteld zal worden.
Wij stellen direct hierbij de vraag of wij de 'Joden" wel mogen zien als representatief
voor de hele stam Juda? Stel, dat een bedrieger zich vermomde tot erfgenaam, en dat
hij in naam der 12 stammen hun gehele erfenis kwam opeisen! Ja, dit is geen fictie of
denkbeeldige zaak, maar REALITEIT!
Hiermee zijn wij aangekomen bij ons onderzoek naar de ware identiteit der "Joden."
Wij moeten er bovendien acht op slaan dat de erfenis voor de twaalf stammen geen
soort STAATSLOTERIJ is, waarvan slechts het lot op één stam kan vallen. Nee, de
profetie laat álle stammen delen in de erfenis! Jer.31:1.
Israël, de beide “Huizen”: Het Huis Israël & het Huis Juda vormen de TWAALF
STAMMEN IN DE VERSTROOIING, Jak.1:1.
Juda is slechts één van de twaalf, dus 1/12e deel van het gehele volk. En, van de stam
Juda vormen de "Joden" slechts 1/5e deel. De Joden vormen in feite een nieuwe loot
90 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
aan de boom, de zogenaamde DERTIENDE STAM. (Hetgeen alom bekend is en
openlijk verkondigd wordt).
5.3 De Nadere Reformatie en de Joden
De meeste oud-schrijvers uit de tijd der Nadere Reformatie hebben, indien zij oog
hadden voor het herstel van Israël, alle profetie ingedamd tot het smalle stroompje der
"Joden", alsof zij gans Israël zouden zijn.
Een duidelijk voorbeeld hoe onze oud-schrijvers de profetieën verwisselden en de
erfenis niet goed wisten te verdelen .... zien wij o.a. bij Joh.á Marck, een reeds jong
groot godgeleerde. Hij schrijft in zijn: "Het Merch der Christelijke godgeleerdheid
".... dat hij de volmaakte verheerlijking der kerk in het laatste der dagen verwachtte.
Waartoe bijzonder bestaat de bekering van het Joodse volk, niet van enigen, noch van
allen zonder uitzondering, maar .... in het gemeen op de menigte van Abrahams zaad
uit Israël en de TWAALF STAMMEN gesproten, etc. Hij verwijst dan naar
Jes.11:11-13, 27:9, 59:20; Jer.30:8, 31:1-31; Ez.34:23, 37:23; Hos.1:10-12.
Hierin ziet U dat á Marck de gehele erfenis van Israël (de 12 stammen) volledig geeft
aan de Joden, echter wel onder voorbehoud dat de Joden de 12 stammen zouden
bevatten, wat een contradictio in terminus is. Het is natuurlijk onmogelijk dat de
Joden alle 12 stammen omvatten.
Ook Hoornbeeck, Serrarius en Jodocus van Lodensteyn spraken hun verwachting uit,
zoals velen van hun tijdgenoten, dat GANS ISRAËL zou zalig worden naar
Rom.11:26 ..... >>> maar zij lieten dít toch uitsluitend slaan op de "Joden".
In het boek van C.J. Buys: "Israëls aanneming het leven uit de doden", .... staat op
blz.100:
"Onze grote Godsmannen van weleer hebben - op grond van de H.Schrift, nog een
grote toekomst verwacht voor het oude Israël. Dit is iets geweldigs!"
Helaas ontbrak (en ontbreekt ook heden) het goede onderscheid, de separatie. Wie en
wat is dat OUDE ISRAËL? Destijds hebben onze oud schrijvers slechts aangezien
wat voor ogen was, n.l. de "Joden", en zo volgt men dit heden nog.
Thomas Sheppard schrijft in de "ware bekering" dat niet alleen de verstrooide Joden,
maar het gehele lichaam der Israëlieten moet geroepen zijn. En dáár gaat het nu om,
niet dat een enkele jood, of het zogenaamde "volk" der Joden gehoor geeft, maar dat
ALLE TWAALF STAMMEN DIE IN DE VERSTROOIING ZIJN (Jak.1:1) komen
en zich zullen bekeren!!
5.4 Hoe zien de Joden zichzelf?

91 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Dr. Oscar Levy zegt dat de Joden de uitvinders zijn van de mythe van het
“uitverkoren volk”. Hij vindt het onjuist te spreken over oude Israëlieten alsof dat
Joden betreft, en ook dat de huidige Joden Israëlieten zouden zijn, daar de historie ons
ontvouwt dat meer dan 90% van de huidige Joden afstammen van de
Turks/Mongoolse Chazaren. Deze Chazaren of Khazars worden Joden genoemd
vanwege religie, niet vanwege hun afkomst, dus zijn zij proselieten. Een proseliet is
iemand van niet-Joodse afkomst die het Joodse geloof heeft aanvaard.
Prof. dr. Paul Wexler uit Tel Aviv heeft twee belangrijke boeken geschreven over de
kwestie van de Joodse afkomst.
“The non-Jewish origins of the Sephardic Jews” ISBN 0-7914-2796-X
“The Ashkenazic Jews, a Slavo-Turkic People in search of a Jewish Identity”, ISBN
0-89357-241-1.
5.5 De paus als “lichtend voorbeeld”
Tijdens de bijeenkomst van “Christenen voor Israël” in Rotterdam 6-5-2000 tijdens
het 20 jarig jubileum werd gesteld dat protestanten schuld moeten belijden! Zie
krantenbericht RD 8-5-2000.
Schuld belijden? ‘Voor wat Christenen het Joodse volk de eeuwen door hebben
aangedaan, meent CVI. De schuld der kerk is als een “rottende wond”die God niet
over zijn kant laat gaan. Alle protestantse kerken moeten het “lichtend voorbeeld” van
de paus volgen’, aldus ds. W. Glashouwer. De paus maakte diepe indruk op de
dominee. Volgens Glashouwer wijst zijn organisatie CVI, op de bijbelse rechten van
het Joodse volk, op Jeruzalem als ongedeelde hoofdstad van een onafhankelijke
Joodse staat.
Nee, het is geen hobby van CVI, maar een dure roeping aandacht te vragen voor Gods
weg met Israël en voor de zegen voor dat volk, vindt Glashouwer, die zegt dat God
van het Joodse volk houdt, zoals een vader zijn kind liefheeft. En volgens ds. J.de
Vreugd dienen alle Christenen solidair te zijn met de Joden, want “wie met Jezus
verbonden is, wordt met Zijn volk verbonden. Christenen kunnen alleen maar
Christenen voor Israël zijn”.
Mooi gezegd, of niet soms? Hebben de Joden ooit al eens schuld beleden voor wat zij
Christus -en daarmee zichzelf en hun nageslacht- hebben aangedaan? (Verbeter de
wereld en begin bij jezelf). Moet de Christenen een eenzijdig schuldcomplex
aangepraat worden? Hebben de Joden al eens schuld beleden tegenover Christenen en
andere mensen voor wat zij hen hebben aangedaan met hun eeuwenlange gesjacher en
woeker? Moeten Christenen bij de paus in de leerschool gaan? Meent Glashouwer
heus dat Rome veranderd is? Weet Glashouwer niet dat verreweg de meeste
hedendaagse Joden geen enkele relatie hebben met Abraham, Izaak en Jakob, daar zij
Askenazen of Khazaren zijn? Dus dat zij geen enkele aanspraak kunnen maken op het
land en op de stad Jeruzalem?
92 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Jezus Zelf zegt van de toenmalige Joden dat zij niet Zijn schapen zijn, maar bokken,
zie Joh.10:16,26,27.
Het is dan ook maar de vraag of “God van de Joden zou houden, zijnde bokken,
gelijk een vader van zijn kinderen”, want wat zegt Jezus in Joh.8:44 over de Joden?
En wat staat er in 1Thes.2:15/16, en in Openb.2:9, 3:9?
Dus verkondigt CVI een ándere Jezus, daar de échte Jezus Zich niet met het volk der
Joden verbonden toont, maar grote afstand van hen heeft genomen en naar Zijn
ándere schapen is gegaan. De Joden hebben Hem aan het vloekhout laten nagelen en
riepen “weg met Hem” en hebben in hun Talmoed vele lasterlijke dingen over Jezus
geschreven..
Dus moet de “Jezus” van CVI een valse zijn. Men neemt Jezus, zoals men ook de
paus tot “lichtend voorbeeld” neemt. Wanneer er dus op 6 mei in Rotterdam zo’n
3000 échte Christenen bijeen zouden zijn geweest, en er dan nog een paar verdwaalde
Christenen hier en daar overig zouden zijn in den lande, zou de rest van alle
Christenen in Nederland ondeugdelijk zijn, want alleen de wáre Christenen zijn
volgens CVI “Christenen vóór de huidige staat Israël”.
Zijn de voorgangers van CVI gelijk de “blinde leidslieden der Joden” ten tijde van
Jezus? Dat lijkt er heel duidelijk op. Wij willen hun het volgende advies geven:
Neem de paus maar als een lichtend voorbeeld op uw pad en u zult zeker in duizend
sloten tegelijk lopen, zonder het zelf in de gaten te hebben!
5.6 Het Midden-Oosten conflict
Er is een Joods Israël ontstaan sinds 1948 op de grond waar eertijds het bondsvolk der
twaalf stammen woonden. Vele christenen zien hierin de profetische vervulling,
terwijl sommige joden zélf zich fel tegen deze Zionistische staat keren, en zeggen
NEE tegen dit "Joods" Israël, omdat het oude Israël der twaalf stammen tot twee
huizen is gesplitst, en één heette "Huis Juda", en de ander "Huis Israël". Dit huis
Israël heeft Nooit joden omvat, en in het Huis Juda zijn in later tijd de "joden"
ingeslopen, totdat het bijna geheel verjoodst werd. Het Huis Juda is voor een deel met
het Huis Israël in de ballingschap gegaan, en nooit teruggekeerd. Het Huis Juda is ook
voor een deel zelf in de Babylonische ballingschap gegaan, waarvan slechts de
"joden" terugkeerden. Om de praktijken van de huidige staat Israël te kunnen
rechtvaardigen, is het nodig dat het een duidelijk historisch fundament legt voor recht
en aanspraak op het land Palestina. Hiertoe is men Niet instaat.
Deswege zien de Arabieren de joodse staat als een INDRINGER, een vreemde eend
in de bijt, die het door het Westen is opgedrongen (aldus de Franse minister
Cheysson).
Het is en het blijkt het allergrootste bedrog der 20e eeuw te zijn. Jakob heeft eens
Ezau "bedrogen", maar heden ten dage is Ezau bezig op grote schaal het Westerse
Jakob te bedriegen. De Joden zeggen dat ze Israëlieten zijn (Israëli’s, dat is een

93 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
mannelijke uitgang, terwijl Israël de Vrouw van Jahweh is). De joden liegen, het is
een synagoge des satans, Openb.2:9, 3:9. Het is wel Jacobs stem, maar het zijn Ezaus
handen.
5.7 Voor de Joden geen enkele hoop?
Waartoe dient een theologische of historische studie? Niet om klakkeloos over te
nemen wat onze voorvaderen hebben vastgesteld. Hun werk was dynamisch, en ook
ons werk moet dynamisch zijn.
Wij gaan er van uit dat alleen de Schrift statisch is. Luisteren naar het verslag van het
christendom mag alleen dynamisch zijn. Veel van de historie is onjuist weer- en of
onjuist doorgegeven. Sommige zaken zijn opzettelijk verdraaid, en er is nog nooit
een eenparige belijdenis in leer en leven bereikt. Wij zijn allen nog steeds zoekers
naar de grote Waarheid.
Een diepgaande studie naar de herkomst en toekomst van de Joden is van groot
belang, daar er nog al wat verwarring heerst dienaangaande, en wij toch vooral
moeten oppassen om niet op het verkeerde paard te wedden. Elohims plan met,
enerzijds het oude bondsvolk Israël, en anderzijds met het volk dat zich momenteel
presenteert als "Joden", is voor de meeste mensen onduidelijk. Elohims raadsbesluit
met het oude Israël, verdeeld in het Huis Juda en het Huis Israël, is ..... om het te
reinigen, daartoe zond Hij het in de woestijn der volkeren, maakte het blind voor
eigen identiteit, ontnam hen hun naam, want .... slechts IN die blindheid konden hun
zonden uitgewist worden. Jes.42:16-19, 43:8; Rom.11:8,25. De Joden daarentegen
zeggen dat zij niet blind zijn, en dat zij hun identiteit altijd hebben bewaard, en
zeggen geen zonde te hebben, Joh.9:41; Jer.2:35.
Er is dus een tegenstelling tussen de 12 stammen in de diaspora, en de Joden als een
soort 13e stam. Voor het blinde zondige Israël staan er vele profetische beloften van
herstel, o.a. Hos.1:9-10. Voor de Joden staat er echter alleen weedom en vloek
geprofeteerd, Jer.24:9-. De zonde van dit Juda-jodendom staat met een ijzeren griffel
geschreven in de tafel van hun stenen hart, Jer.17:1.
Wanneer wij over dit zogenaamde Juda-jodendom de profetie naspeuren, staat er in
heel de Schrift geen enkele positieve toezegging dat hun zonde ooit zal worden
uitgewist! Lees daarover wat Paulus schrijft in 1Thes.2:15, en wat Jashua zei in
Lucas.13:15; Matth.23:38. En dat geschreven staat door Jeremia over de
pottebakkerskruik die niet meer geheeld kon worden, Jer.18:1-6.
Voor de Joden dus geen enkele hoop!
Ook hun gelaat getuigt tegen hen, Jes.3:9, want het joodse type is niet Israëlitisch,
maar Edomitisch. De teksten die spreken over het herstel van Israël in het boek
Zacharia zien niet op de Joden, want zij waren toen dit geschreven werd weer in het
land Palestina, maar de twaalf stammen waren nog steeds in de verstrooiing.
Alles draait dus wat betreft Israël om de twaalf stammen , en dat lezen wij in Jak.1:1
en Hand.26:6,7.
94 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Niet alleen de Joden zijn blind, ook het christendom is blind voor deze feiten. En al
kom je met deze feiten aandragen, krijg je al spoedig het brandmerk van "antisemitisme".
Zulks is enerzijds naïef en getuigt van grove onkunde, en anderzijds is het Elohims
instrument om in het geheim Zijn eigen weg te gaan om uiteindelijk Zijn ware volk te
verlossen, n.l. de zogenaamd Verloren Schapen van het Huis Israëls.
De Joden zijn niet Zijn schapen. Zij wilden Zijn stem niet horen, maar hebben Hem
verworpen en gedood. Het koninkrijk is van hen weggenomen en aan het Israël in het
Westen gegeven, en daar heeft het vruchten voortgebracht.
De Joden zijn gelijk aan de ONvruchtbare vijgenboom, en gelijk aan het hout van de
wijnstok, dat nergens toe dient, dan om verbrand te worden.
Dit klinkt alles zeer hard, maar ook Jashua de Messias heeft Zich alzo over de joden
uitgelaten, als zijnde adderengebroed, kinderen van de duivel. Maarten Luther heeft
zich in dezelfde bewoordingen uitgesproken over de Joden, maar dat gelooft de
christenmenigte niet. Totdat ......
5.8 Joodse invloed op de Reformatie
Het Judaisme als manipuleermiddel:
De leer van Yashua en de verkondiging van Zijn Rijk is van meet af aan door de
joden bestreden. Op 13 januari 1489 heeft de joodse rabbi Tabor of Chemor, uit de
plaats Arles in Frankrijk, een brief geschreven aan het Grote Sanhedrin, toen ter tijd
in Constantinopel, momenteel in Londen gevestigd. In zijn brief vroeg Chemor raad,
omdat de inwoners van Arles de synagoge hadden bedreigd.
De brief van Tabor is als volgt:
Hooggeachte Joden, weest gegroet en weest overtuigd van onze toegenegenheid!
Wij berichten U, dat de koning van Frankrijk, die wederom heerser over de Provence
geworden is, ons door middel van een openbare kennisgeving voor de keuze gesteld
heeft, tot het Christendom over te gaan of zijn land te verlaten. De inwoners van
Arles, Aix en Marseille willen onze eigendommen in beslag nemen, zij bedreigen ons
leven, verwoesten onze tempels en bezorgen ons veel verdriet.
Wij weten niet goed wat wij doen moeten, ten einde in den geest der Wetten van
Mozes te handelen en daarom doen wij een beroep op Uw wijsheid en verzoeken U
ons te bevelen, wat wij doen moeten.
W.g. Tabor, rabbijn van de joden in Arles, 13 Schebat 1489
Hij ontving van het Sanhedrin na enige maanden het volgende antwoord:
Zeer beminde Broeders in Mozes!
Wij hebben Uw brief ontvangen, waarin gij ons bericht over de zorgen en het
ongeluk, waaronder gij te lijden hebt. Het bericht heeft ons evenzeer zorgen bereid,
als U. De grote Raad en de Rabbijnen geven u de volgende bevelen:

95 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Gij hebt ons bericht, dat de koning van Frankrijk U dwingen wil tot het Christendom
over te gaan: welnu, gaat over, waar U geen keus blijft, doch bewaart de Wetten van
Mozes in Uw hart!
Gij bericht ons, dat men U dwingt Uw eigendommen af te staan; voedt Uw kinderen
op tot handelaars, opdat zij langzamerhand de Christenen van hun goederen beroven
kunnen.
Gij bericht ons, dat men U naar het leven staat: maakt van Uw kinderen artsen en
apotheken, opdat zij de Christenen van het leven beroven kunnen.
Gij bericht ons, dat men Uw tempels verwoest: zorgt ervoor dat Uw kinderen
domheren en geestelijken worden, opdat zij de christelijke kerken vernietigen kunnen.
Gij bericht nog van andere moeilijkheden: laat Uw kinderen advocaat en notaris
worden; laten zij zich in staatszaken mengen, opdat zij toen de Christenen onder hun
juk buigen kunnen, opdat gij de wereld beheersen en U op hen wreken kunt.
Volgt dit bevel, dat wij hier uitvaardigen, de ervaring zal U leren, dat gij ondanks Uw
onderdrukking tenslotte toch de macht in handen krijgt.
V.S.S V.F.F. De vorst der Joden in Konstantinopel, 21 Kislev 1489
Deze brief was ondertekend door de prins der joden.
Het doel van de joden is en blijft om het christendom te vernietigen. Lukt dat niet van
buitenaf, dan van binnenuit.
“The Jewish World” van 1923 schreef: “De grondslag van het judaisme is
antichristen”.
Dat konden wij in de Reformatie zien. Calvijn was een jood, zijn echte naam was
Cohen. Luther heeft hem weleens een duivel genoemd. Was dit omdat Luther wist
welke gevaarlijke rol Calvijn speelde?
W. Guy Carr schrijft in zijn boek “Pawns in the game” dat het de joden waren die in
Engeland het Calvinisme introduceerden, met als doel de kerk van de staat af te
splitsen. Calvijn is dan hoog vereerd binnen het jodendom, zodat de B’nai B’rith in
1936 hem op hun vergaring hulde brachten. Hoewel Calvijn als een groot hervormer
bekend staat, heeft hij in werkelijkheid de echte hervorming tegengehouden en het
protestantisme opnieuw op het verkeerde spoor van Augustinus gezet. Calvijn heeft
de echte hervormers als Karlstadt, Castellion en Servet genegeerd, opzij gezet en
Servet zelfs uitgeleverd en verraden aan de Inquisitie, en hem later op de brandstapel
laten verbranden op 27/10/1553.
Augustinus heeft met zijn twee rijkenleer en de leer van de eeuwige verkiezing en
verwerping het zicht op de Bijbel en Israëls verkiezing geheel verduisterd, en de kerk
in de plaats van Israël gesteld.
De nawerking van deze grote misleiding is nu nog merkbaar in heel het volksleven
van het Westers Christendom. De verkiezing is van haar nationale aspect beroofd en
tot een individuele zaak verworden. Onder het mom van grote rechtzinnigheid heeft
de satan kans gezien het christendom te verblinden, door de waarheid te versluieren.
96 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
5.9 De Joden-verheerlijking
Sommige mensen zien overal en altijd beren in het bos, anderen zien ze "vliegen".
Op gelijke wijze zien de "Christenen voor Israël" alle profetieën door een "joodse"
bril. Overal ziet men joden, of meent men joden te zien.
Als het maar even naar Israël ruikt wordt het direct als "joods" gekwalificeerd.
Je zou kunnen spreken van een "Jood fobie".
Het is de verjoodsing van de Bijbel.
Leest U maar een willekeurig blad van hen, en U bemerkt dat het zicht op Israël
uitsluitend wordt samengetrokken op de joden. Alle profetische perspectieven ziet
men in het licht der joden. Abraham, Mozes, David en vele andere figuren durft men
zonder meer "joden" te noemen. Zelfs Yashua (Jezus) durft men de "grootste jood
aller tijden" te noemen.
Volgens drs.J.v. Barneveld is het boek Openbaringen ook helemaal joods (blad mei
95.), en de zielen onder het altaar zouden dan ook joodse mannen zijn, en vanuit de
Messiaans-joodse gemeente zouden er 12 x 12.000 (joodse) gelovigen worden
verzegeld. Zelfs de fundamenten van het Nieuwe Jeruzalem zouden joods zijn. Het is
alles joods wat de klok slaat in het Nieuwe Jeruzalem. Openbaringen is Israëlcentrisch.
Joodser kan het dus niet!
Prima, .... maar dan moeten wij wel onderscheid maken tussen het échte Israël en het
pseudo Israël. Wij moeten de joodse bril eens afzetten en de ware Israël bril opdoen.
J.v.B. roept tenslotte op ernst te maken met onze Bijbels-joodse wortels en met onze
Bijbels-joodse toekomst. De verjoodsing loopt hier de spuigaten uit!
Als men nu eens Matth.21 leest over de onvruchtbare vijgenboom, zou er wellicht een
lampje gaan branden. En zegt Yashua niet dat het Koninkrijk Gods van hen (de joden)
zou weggenomen worden, en aan een ánder volk gegeven dat vruchten zal
voortbrengen? Welk volk?
Het is toch onwetenschappelijk, zo niet dwaasheid ten top als wij iemand zouden
horen zeggen dat alle Nederlanders ook Belgen en Friezen zijn, daar België vroeger
bij Nederland behoorde, en Friesland een stuk van Nederland is. Alle Friezen zijn
Hollanders, maar alle Hollanders zijn toch geen Friezen?
Onze eer zou toch aangetast worden als iemand Michiel de Ruyter, Piet Heyn,
Rembrandt, Vondel, etc-, zou typeren als Belgen of Friezen? Van onze nationale
helden en kunstenaars kunnen er best van Belgische of Friese afkomst zijn, maar
daarom zijn állen nog geen Belgen en Friezen. Zulks beweren theologen en geleerden
(?) wel als het over de Joden gaat.
5.10 Zijn de Joden een volk, ras of religie?
Uit het boek van Elisabeth Dilling, *The Jewish religion* het volgende: Judaisme is
Boom-aanbidding, Hamishah asar bi-shevat, en ook Ster-aanbidding (vandaar dat er
zoveel bomen worden aangeplant en men de zgn. Davidster in het vaandel voert).

97 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
De zespuntige ster is eeuwenlang een magisch amulet geweest bij de Kabbalisten, en
sinds 1873 bij Amerikaanse joden geïntroduceerd. Voorheen werd deze ster niet in de
rabbijnse literatuur genoemd (de echte Davidster was een vijfpunt PM).
p.57. De huidige joden zijn een mix van elk menselijk ras, en zij hebben nagenoeg
geen enkele binding met de oorspronkelijke Israëlieten van de twaalf stammen.
De Anti Defamation League van de B'nai B'rith heeft een uitgave getiteld *de drie
vragen over joden*
vraag 1: Zijn de joden een ras?
die vraag is beantwoord uit de conclusie dat de joden een deel zijn van algemene
vermenging van rassen.
vraag 2: Zijn de joden een natie? Nee, joden zijn delen van naties, en vormen een
wereldgemeenschap
vraag 3: Zijn de joden een religie? Nee, er zijn zeer vele niet-gelovige joden,
atheïsten.
Het is niet het ras dat ons één maakt, maar het is de geestelijke cultuur die dat doet,
zeggen joden.
Wie of wat is de *G-d* der joden? De kabbala bij dr.Erich Bischoff geeft antwoord:
p52. Bestaan er op dit ogenblik nog kabbalisten? Ja, en wel meest in de half-
Aziatische landen als Polen, Rusland, Galicië, etc. het zijn meest de zgn. wonderrabbijnen
en hun aanhangers (dus Khazaren).
p.60. Wat is de Godheid? Het allerhoogste wezen, de En-Soph.
p.88. De kabbala leert zielsverhuizing, dat de ziel van een mens in een ander mens, of
zelfs in steen kan overgaan.
p.96. De kabbala kent witte en zwarte magie, het aanroepen van demonische machten.
Bruno Kreisky, (voormalig president van Oostenrijk) zelf joods, zegt dat er niet zoiets
als een joods ras bestaat, en er geen eenvormig joods geloof is. Zionisme, vlg.
Kreisky, baseert zijn politieke stelling op een historische fictie over de aanvaarding
dat alle mensen van joodse afkomst in Palestina thuishoren, en dat het joodse geloof
oorspronkelijk van Palestina afkomstig is .... dat is historisch foutief. Kreisky noemt
de Israëli’s goede soldaten, een verfijnde vorm van struikroverij, verfijnd
bandietendom. Hij noemt Israël een protectoraat waarin miljoenen Arabieren met
politiemethoden worden onderdrukt. Dat getuigt van hun fascistische instelling.
Nathan Weyl, joods, en zijn boek :*Karl Marx was racist*
Hij schrijft dat Marx alle wáre semieten als levensgrote vijanden zag om tot
wereldheerschappij te komen. Die ware semieten waren in zijn ogen o.a. de echte
joden, de Belgen, Hollanders, Arabieren, etc. Andere volkeren moesten vlg. Marx als
zijnde nutteloos vernietigd worden o.a. negers, zigeuners, Z-Amerikanen.
Rabbijn Marvin Antelman schrijft in: *To Eliminate the Opiate* dat de Khazaren er
op uit zijn het ware joodse volk te vernietigen.
98 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
In de USA hebben een aantal rabbi’s de American Council for Judaism opgericht,
wat tot een felle anti-Israël organisatie uitgroeide, onder leiding van Rabbi dr.E.
Berger, samen met W. Zukerman, dr. Hurewitz, Stanley Marcus (winkelmagnaat).
Rabbi Berger heeft op de Leidse universiteit gezegd:
dat alleen een kronkellogika, een surrogaat theologie, of vervalsing der profetie,
instaat is om Israëls huidige wereldpolitiek en diplomatie uit te leggen als een
integrerend deel van de Messiaanse overlevering, en het optreden van Israël te
beschouwen als de uitvoering van het Goddelijk plan.
Christenen die naar hun geloof of theologie menen de staat Israël te moeten steunen
worden beetgenomen.
5.11 Enige Israël-vragen
Vele Christenen geloven dat de huidige staat Israël een teken is van Elohims trouw,
en dat deze staat het geraamte zou zijn waarbinnen veel profetieën worden en zijn
vervuld.
Ik wil dat gaarne geloven, maar ...... er rijzen toch wel enige vragen die op een
antwoord wachten: De hedendaagse Joden bestaan voor 95% uit Askenazen of
Khazaren die een Turks/Mongoolse afkomst hebben, niet Semitisch, en die volgens
diverse joden Niets te maken hebben met het oude Israël. Zou de God van Abraham,
Izaäk en Jakob aan deze niet-semieten Zijn verbond bestendigen?
Volgens drs.J.v. Barneveld is God via de staat Israël de vervallen hut van David aan
het herstellen. Hand.15:16. Indien die Khazaren niet afstammen van Juda/David, hoe
kan dan via hen de vervallen hut van David worden hersteld? De Khazaren zijn de
Oost-"joden", die binnen de "terugkeer" (Alya en galoet) het leeuwenaandeel
vormen.
Zal Davids hut niet pas dan hersteld worden als de Hoofdsteen (Rosh Pinnah) met 7
ogen is voortgebracht, en de “muur” volgens de “hoek” en Heilige “maat”, de Efa is
gebouwd? Lees Amos 7:7; Zach.3:9, 10:4, 4:7; Jes.28:16;18:2,7. Dit zal geschieden
als de nieuwe Zerubbabel de nieuwe "Tempel" heeft gebouwd, Zach.6:12.
Waar is in de huidige staat Israël die Hoofdsteen, die Muur, die Maat en Zerubbabel
te vinden? Het nieuwe verbond zal pas in werking treden als de Messias is teruggekeerd,
en er “gekroonde stenen” staan, Zach.9:16. Zal de Messias naar Khazaren
komen, niet-Abrahams kinderen? Of zal Hij hen erkennen als Zijn "verloren
schapen"?
Is Palestina een land van rivieren en brede stromen, Jes.4:5, Zach.2:5,42:10-12,
66:19, en vormen de Khazaren een zeevarende natie? Wat zegt Psalm 65 over het
nieuwe herstelde Israël? Waarom meent men dat de Davidster een zeshoek/punt moet
zijn, terwijl archeologische vondsten aantonen dat de echte Davidster een Vijfpunt is?
Is Haggaï 2;21-23 reeds geschied m.b.t. de staat Israël? Wanneer deze vragen eerlijk
beantwoord worden, zal het duidelijk worden dat de huidige staat Israël onmogelijk
de vervulling der profetie kan zijn.

99 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
5.12 Prof. Karl Barth over de staat Israël
In de brochure van A.A. Gips “Het Jodendom van vroeger en nu”, p.30
staat een citaat van prof. Karl Barth, met als bronvermelding de “Hervormde
kerkbode voor Loosduinen” van 24-9-1948. Het artikel luidt: “Interview met de
kerkvader der twintigste eeuw”. Daarin wordt vermeld dat tijdens het Assemblee van
de Wereldraad van Kerken in 1948 aan Barth werd gevraagd hoe hij over de pas
opgerichte staat Israël dacht. Die vraag luidde als volgt:
“Wij geloven dat het Joodse volk in zijn bestaan een teken van Gods gericht en
genade is. Hoe moeten wij in dit verband denken over de laatste ontwikkeling in de
Joodse geschiedenis, speciaal over het streven naar een eigen staatsverband? Heeft
dat een positieve of een negatieve betekenis of misschien helemaal geen betekenis als
teken?”
Het antwoord van prof. Karl Barth was duidelijk:
“Deze betekenis is mijns inziens negatief. Heel dat streven naar een eigen
staatsverband, met de daarbij behorende staatsmacht, door het Joodse volk moet ten
stelligste worden afgewezen. Het is een vertwijfelde poging om onder het gericht en
de genade Gods vandaan te komen. Het heeft een analogie in het optreden van de
valse profeten in het Oude Testament. De Joden waren een teken in de vervolging en
in de verstrooiing. En zij hadden een teken kunnen zijn, indien zij bijv. Ergens in
Zuid-Amerika zich een eigen staatsverband hadden opgebouwd. Maar deze Joodse
staat is een farce en niet minder dan een travestie (vermomming) van het Oude
Testament, waar de kerk zich theologisch gesproken alleen maar bevreemd
tegenover kan stellen. Tanks en vliegtuigen ter verdediging van Jeruzalem? Wat wil
men? Zal men na Christus de 613 geboden en verboden weer gaan naleven in een
wereldse theocratie? Gaat men straks in Jeruzalem de runderen en schapen weer
slachten op het altaar als zoenoffer? Iets heel anders is de politieke vraag naar de
verwezenlijking van de mensenrechten voor de Joden; maar vraagt men naar het
tekenkarakter, dan moet gezegd: Het teken is in deze heldenstrijd juist verduisterd”.
100 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Hoofdstuk 6 Zionisme en idealisme der joden
6.1 De Joodse (Zion syn-) droom
De staat Israël kwam voort uit de DROOM van het Zionisme. Een droom met vele
gezichten (aldus het opschrift boven een onderwerp uit het blad van NEM's Israël
magazine 1988).
Niet alleen de Joden schijnen te dromen, maar vooral de christenen, menend dat zij
een Jakobsdroom zien. Wanneer men het heeft over de "joden en Israël" schijnt alle
logica (logos = woord, logica woordvastheid) te zijn vervlogen, en er een lyrisch
gevoel in het brein ontvlamd te zijn. Waag het niet iets daartegen te zeggen, want U
bent bij voorbaat bestempeld als een antisemiet.
Niemand schijnt het christendom en jodendom uit de droom te mogen helpen, en of
aan de waan een zin te mogen geven; nee, men wil liever dom blijven, want de
waarheid zou eens catastrofale gevolgen mogen hebben. Vandaar het advies: Niets
doen, blijven dromen en vooral niet wakker worden!
In bijgaand stuk kunt U lezen wat de traditionele mening der christenen over de Joden
en het Zionisme is. Heeft dit moderne Zionisme iets te maken met bijbelse-messiaans
Zionisme? Was het volgens het Godsplan dat Oost Europese Khazaar "joden" het lot
in eigen hand namen (auto-emancipatie)?
Waarom zijn modern Zionisme en socialisme synoniemen, en was de Russische
revolutie in 1917 zonder joodse inbreng onmogelijk? Men zegt: modern Zionisme is
zo gek nog niet, het haakt immers in op de aloude droom van Israëls herstel! Zou
modern Zionisme dan tòch iets te maken hebben met de komst van de Messias? Ja,
zegt het christendom, de verschillen zijn minimaal. En zo gaat men af op het geluid,
terwijl men niet ondervraagt wie op de trom slaat. Het christendom kent nog wel de

101 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
geschiedenis van Izaäk die door Jakob werd "bedrogen", maar men kan het zich niet
voorstellen dat de rollen omgedraaid zijn en Ezau via het Zionisme in Jakobskledij
alsnog probeert de eerstgeboortezegen naar zich toe te trekken.
Vragen als: Wie is een Jood? Nee, dat onderzoekt men niet? Is Yiddisch Hebreeuws?
Nee, dat onderzoekt men niet. Kan een wellicht nog heel klein deel van de stam van
Juda, wat in het Jodendom zit, representatief staan voor het immens grote Israël, dat
zou worden als het zand der aarde en sterren aan de hemel? Is het land Palestina
beloofd aan deze joden? Wanneer men een eerlijk antwoord op deze vragen geeft ....
blijkt al spoedig dat de Israël-droom een Syn-droom is, en men een fata morgana ziet!
Nooit vond groter bedrog plaats op grond van de Bijbel dan dáár waar het betreft de
vereenzelviging van Joden met Israëlieten. Het is toch onmogelijk dat men Abraham,
Mozes en David "joden" mag noemen. De naam "jood" is een scheld- en bijvoeglijk
naamwoord, dat ontstaan is in de Babylonische ballingschap en van toepassing werd
op de kwade vijgen. Het jodendom is een conglomeraat van vele rassen, Askenazen,
Sefarden, Khazaren, Jeminieten, Georgiërs, Felasjas, etc.
De twaalf stammen zijn in de verstrooiing, volgens, Jakobus 1, en wonen Niet in
Palestina, maar op de voor hen bestelde plaats, in het N.W. aan kustlanden, 2Sam.
7:10. Aan dit échte Israël is een altoosdurend koningschap beloofd (Ps. 89, 2Sam
7:16). En dit ware Israël zal altijd een koninkrijk zijn, Jes.49:1; Jer.31:10.
De joden hebben nooit een koning gehad en vormen geen koninkrijk. De staat Israël
is een bastaard staat!
Palestina is aan Abrahams zaad belooft d.w.z. aan Israël, nadat Israël het voorgoed
verzondigd had, en een Nieuw onderkomen was toegezegd ná eeuwenlange
zwerftochten, en 7 straftijden. Tegen de joden zei Jezus (Yashua) dat Elohim uit
stenen wel Abrahams kinderen kon verwekken, doch dat ZIJ kinderen van de satan
waren, Joh.8:44. Christenen die menen de joden en de Zionistenstaat naar hun geloof
te moeten steunen .... worden meesterlijk bedrogen. Wie de Zoon haat (en dat zijn
vooral de joden) haat ook de Vader (hun vader is de duivel) en is anti-christelijk,
Joh.15:23. De joden zijn wolven in schaapsklederen, Matth.10:16.
Het hoofddoel van de joodse-Ezau-religie is om het Jakob-christendom eens te
vernietigen, volgens de Talmud! Hierna nog een aantal raadsels en feiten, met als doel
U en anderen uit de droom te helpen en te leven in waarheid. Laat U niet misleiden en
draaf niet langer achter de Zionisten aan!
6.2 Identiteitscrisis
FEIT 1:
In Openb.2:9 en 3:9lezen wij: er zijn er die zeggen dat zij "joden"zijn, maar liegen, zij
zijn een synagoge (broedsel) van satan. Waar leeft een groep die zich laat aanspreken
met de naam "Jood"? Zijn het de Chinezen of Argentijnen? Nee. Wie dan wel? Daar
hebt U ze, Joh.8:44.
102 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
FEIT 2:
Satan is een leugenaar en moordenaar. Zijn nageslacht eveneens. Waar zitten de
hedendaagse geschiedvervalsers en moordenaars via genocide? Wie waren de
stichters en moordenaars van Bolsjewisme? Marx, Lenin en Trotsky (Joods). Wie
waren de uitvinders van nucleaire vernietigingswapens? Teller, Einstein, Sacharov,
Oppenheim, Cohen...... joden!
FEIT 3:
Edom zal o.a. in de eindtijd volgens Ezechiël 35 het land Palestina stelen, onder de
dekmantel van Zionisme. Wie speelden hierin de hoofdrol 1917, en 1948?
FEIT 4:
Over welk volk is Elohim vertoornd tot het einde? Staat te lezen in 1 Thess. 2:14-16.
FEIT 5:
Wie hebben gezamenlijk de zonde tegen de H. GEEST gedaan, en dragen daar in de
geschiedenis de herkenbare feiten van? Joh.8:48; Mark.3:22; Matth.12:31.
FEIT 6:
Waar bevindt zich volgens de profetie het échte Israël? In het Noorden, Ps.48:3;
Jes.14:3, 49:10, en ligt Palestina in het Noorden? Israël in het Westen, Hos.11:10;
Jes.24:16; Jer.31:8. Ligt Palestina in een polder op de zeebodem, alsook Engeland of
Amerika? Nee, slechts Nederland volgens Ps.68:22; Zach.10:11.
FEIT 7:
Waarom laten de Joden, en ook de Brits-Israël mensen het Britse vorstenhuis, hun
bloedlijn via de vrouw lopen? Kan slechts zijn om hun wáre identiteit te verdoezelen!
FEIT 8:
In the "Jewish Encyclopedia" edition 1925 vol. 5 p.41 staat: Edom is in modern
Jewry. Behoort Ezau tot het zogenaamde "uitverkoren volk van God? Nee toch.
Herkent U Kaïn en Ezau niet in hun gestolen Jakobskledij?
Rabbi Dr. E. Berger zei (in Leiden op de Universiteit) dat Christenen die menen de
staat Israël te moeten steunen vanwege hun geloof, worden beetgenomen!
FEIT 9:
Er is maar één land en volk op aarde waar de basishoek der Grote Piramide 51 graden
51 minuten en 14,3 seconden naar toewijst vanuit Cheops, en de meridiaan van deze
zelfde graad snijdt, n.l. Holland.

103 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
6.3 Selah - Juda en de valse Selaniet-joden
Selah is de derde zoon van Juda. Als de SILOH uit Juda voortkomt ligt het voor de
hand dat men in de naam "Selah" een zinspeling ontdekt voor dit heuglijke feit.
Vandaar dat de "boze" zich van meet af aan heeft ingemengd in Selah. Uit Selah
stammen de valse Judeeërs, zoals uit Benjamin ook de Belialskinderen voortkwamen.
(dit houdt niet in dat alle Selanieten en Benjaminieten vals waren, nee, slechts de
ingemengden). In Joh.8 noemt Jashua hen: "Zaad van de duivel".
Zij beweerden dat ze niet uit hoererij waren geboren, n.l. uit Sela. De andere
Judahieten stamden uit Perez en Zerah, die Juda als vader, en Tamar als moeder
hadden. Thamar had zich als hoer verkleed. En uit hen (dus een hoererij) kwam
Jashua voort, Matth.1:3. De valse joden uit Joh.8 zeiden nooit in slavernij te zijn
geweest. Zij waren dus niet in Egypte, en toch Abrahams zaad.
Juda was geen jood, en ook niet de voorvader der joden. De Selanieten zijn vermengd
met de Kanaänieten en Edomieten, en ook via een ándere Shelah uit de lijn > Sem,>
Arphasad,> Shelah,> Eber, 1 Kron.1:18; Luk3:35; Gen.38:2-5.
Deze vermengden noemden zich naar hun beide "voorvaders", dubbelzinnig : Iduma -
Yid - Jood = Edomiet!
Die Kanaänieten woonden al in het land toen Abraham daar aankwam, Gen.13:7.
Jashua negeert hun aanspraak op afstamming van Abraham, want hun werken
getuigden tegen hen. Het nageslacht van Sela staat niet in de stambomen van Luk.3
en Matth.1. Het werd voor Rehabeam fataal toen hij te rade ging bij de
Selanieten/Jebusieten inzake de belastingheffing, wat leidde tot de breuk van het
koninkrijk. Dit waren de ingemengden van het huis Achzib/Selah, die toen de
HEERS- en VERDEEL-politiek volgden, zoals de geallieerden met Irak-Koeweit,
Oost- en West Duitsland, Noord- en Zuid Korea deden.
In Babylon waren destijds reeds veel Edomieten, Kanaänieten, Amelekieten toen
aldaar een deel van Juda aankwam in ballingschap. Zij vermengden zich en noemden
zich: Dispersion Jews. Het waren geen Judahieten, maar gemengden!
De meeste echte Judahieten waren tijdens de Assyrische deportaties meegenomen
naar het Noorden. De vals joden hadden zich sindsdien overal ingenesteld, zodat zij
tijdens Jashua's rondwandeling op de stoel van Mozes zaten: de Farizeeën en
Sadduceeën. Jashua noemde hen "huichelaars" en valse leidslieden. In onze dagen is
het niet anders, want de valse Joden zijn nog springlevend, Openb. 3:9. Men leze
slechts het boek van Tudor Parfitt : The 13th Gate.
De acteur stelde een onderzoek in naar de 10 verloren stammen, en vond hen, meende
hij. Hij noemt hen "Joden", wat reeds aangeeft dat de man geen sikkepit kennis van
zaken heeft. Hoe kan iemand van Dan of Efraïm nu een Judahiet of "jood" genoemd
worden? Het is dwaasheid ten top dat sommige "joodse" gemeenschappen in de
wereld zeggen af te stammen van de tien stammen Israëls. Wij zien hieruit dat "jood"
een zeer wijd begrip is, en zeer verwarrend werkt. Het is in feite een scheldwoord wat
104 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
van toepassing werd op de teruggekeerden uit Babel, vermengden met Chaldeeuers,
etc. de dispersion jews. Ezra en Nehemia hebben zich fel verzet tegen de
vermengden!
Er leven nog vele gemeenschappen die zeggen "joden" te zijn, o.a. in Damascus,
Bagdad en Japan. In India nog drie grote joodse gemeenschappen, n.l. de Cochinis, de
Bene Israël en de Baghdad is. In Yemen en Aleppo zijn joodse centra's.
David Sassoon vestigde in 1832 in W-India een nederzetting, en noemde zich de
"Rothshild van het Oosten". De Sassoons kwamen uit Bagdad, en velen van hen
waren hoofden der joodse gemeenschap, met de eretitel "NASI" of president.
De drugshandel was volledig in hun handen. In Bombay zaten de joden altijd in de
top. Singapore werd sinds 1840 door hen bevolkt. Spoedig werden alle topzaken
geleid door de Askenazen KATZ, MEYER en PULLMAN. In Japan is een groep
joden die menen van de stam Zebulon af te stammen. In Ethiopië zijn de Falasha’s die
zich de 'Beth Israël' noemen. Ook zijn er nog de Lembas van Zuid Afrika, of de
'Kruger-joden". Valse joden zijn er in alle soorten, kleuren en rangen. Zie Openb.2:9
en 3:9.
6.4 Het verschil tussen Joden en Israëlieten
Het kan niet op. De kranten (vooral het R.D.) staan er bol van, zie o.a. het R.D. 8-8-
1997. Het volk Israël is wel het 'belangrijkste teken aller tijden' genoemd.
Indien dit waar is, en dat geloven wij van harte, is het van het grootste belang te
weten wie, waar en wat het wáre volk Israël is. De leus 'Israël is Israël' is veel te
simpel en doet geen recht aan het veelkleurige Bijbelse spreken over dat volk.
Vele christenen hebben oog gekregen voor hetgeen in de Bijbel over Israël wordt
gesproken. In de Gereformeerde Gemeenten heeft men de draad van de Nadere
Reformatie weer opgepakt. In de evangelische- en/of pinksterkringen, maar ook in
vele kerken, is het besef levend geworden dat het in de Schrift allereerst gaat om
Israël.
Dit zijn toch redenen voldoende om de loftrompet te blazen, of niet soms?
Nee, laten wij voorzichtig zijn. Enerzijds is het verheugend dat de belangstelling voor
Israël is gewekt. Alleen moet de vraag nog worden uitgediept wie, wat en waar nu het
échte Israël is, want zowel de Joden zelf, als anderen zijn het er niet over eens wie of
wat nu in feite een jood is, en dat de Joden niet identiek zijn aan het oude volk Israël!
In de Schrift staan opmerkelijke zaken m.b.t. de Joden. Er staat in Joh.8:31 en 12:11
dat vele Joden in de Heiland geloofden. Nu moeten wij dit soort 'geloven' echter met
een korrel zout nemen. Het is in ieder geval niet het ware geloof zoals omschreven in

105 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Hebr.11, en Zondag 7 der H.C. Dat blijkt al gauw als wij Joh.8:37 lezen, dat het
woord van de Heiland in hen géén plaats had. Hier beriepen de Joden zich op
Abraham als hun vader. De Heiland helpt hen uit deze 'zinsbegoocheling' en zei tot
hen: 'Indien gij Abrahams kinderen waart, zo zoudt gij de werken van Abraham doen;
maar nu zoekt gij Mij te doden, een Mens die u de waarheid gesproken heb.......... Gij
doet de werken uws vaders..... Gij zijt uit de vader den duivel...... En (deze 'gelovige'
Joden) zij namen tenslotte stenen op om op Jashua te werpen! Joh.8:59.
Wat is hier dan aan de hand?
De Joden zijn toch afstammelingen van vader Abraham? Ja, dat willen zij wel, maar
dat is onwaarheid. De Heiland betuigde tegen hen dat, indien zij kinderen van
Abraham zouden zijn, Jahwe uit stenen ook wel kinderen Abrahams zou kunnen
verwekken. Dat wil dus zeggen dat de Heiland hen deze hoop of wens kinderen van
Abraham te zijn totaal ontneemt.
Wat dan? Wel, het is als met een broedse kip, die op haar eigen eieren zit te broeden.
Wanneer de kip even van haar nest af is legt een eend er dagelijks eieren bij. De kip
broedt allen tegelijk uit. Zo voor het oog is er weinig of geen verschil tussen de
eieren. Maar, ..... wacht u maar tot het broedsel uitkomt! Zodra de kuikens uit de
eieren zijn, zult u met eigen ogen aanschouwen welk een wereld van verschil er zit
tussen kipkuikens en eendenkuikens.
Eendenkuikens duiken terstond de bak met water in, maar kipkuikens passen wel op
dat zij hun veren niet natmaken! De boom toont onmiskenbaar aan de vrucht van welk
soort zij is. Alzo zal men de Joden-boom (en de Zionistenstaat) kennen aan hun
vrucht. Let daar dus héél goed op!
Het stond in de Barneveldse krant 25-4-97: Woudenberg krijgt voor 2000 een nieuw
hart.
Maar ...... als dat nog zolang duurt, dan is mijnheer Woudenberg wellicht overleden,
gezien zijn slechte hart. Waarom stelt men zijn zaak dan al maar uit, tot omstreeks het
jaar 2000? Pardon, zegt U. Het krantenbericht gaat niet over ene mijnheer
Woudenberg, die een ernstige hartkwaal zou hebben, maar het gaat over de gemeente
Woudenberg die een nieuw centrum krijgt. O ja? Het is maar net zoals U het leest en
interpreteert!
Christenen voor Israël leest in wel 700 teksten over de terugkeer van Joden naar de
huidige staat Israël. Zij blijven ons echter het antwoord schuldig op de simpele vraag
of men de Askenazen/Khazaren, die ongeveer 95% van het huidige Jodendom
uitmaken, wel 'joden' mag noemen, daar zij in het geheel niet van Juda afstammen,
maar een Turks/Mongoolse herkomst hebben.
Afgezien van de vraag of Palestina nog steeds het profetische Sion zou zijn, is het
immers een anti-christelijk bezigheid om een Turks/Mongools soort mensen, via
acties naar een land te brengen dat nooit door één van hun voorvaderen werd
106 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
bewoond, en dat nog wel onder de Bijbelse vlag, met o.a. het motto: 'Breng de joden
thuis. Palestina is helemaal niet hun thuisland, is dat nooit geweest, en zal dat nooit
blijvend worden. Hun thuisland ligt aan de oevers van de Wolga, bij de Krim aan de
Zwarte Zee! Láát hen dus in hun eigen thuis! Het is volksverlakkerij een volk dat
géén druppel Semitisch bloed heeft, wijs te maken dat zij het uitverkoren volk zouden
zijn, en dat zij in Palestina een veilige haven krijgen. Christenen die dergelijke acties
menen te moeten steunen, worden beetgenomen! (dit zegt de Amerikaanse rabbijn E.
Berger).
6.5 Het grootste bedrog uit de ganse geschiedenis
Hoe lezen wij de geschiedenis van Ezau en Jakob, en het gevecht met de 'engel', en
hoe zit dat met de beschrijving ervan in Hosea 12:5?
Het bedrog is zo subtiel voortgewoekerd, dat de wereld -en voornamelijk de
christenheid- is gaan geloven dat het volk dat volgens Jezus’ eigen woorden
(Joh.8:44) regelrecht van de duivel afstamt, hét uitverkoren volk van Jahweh is!
Werkelijk een super-staaltje van duivelse verleiding en omdraaiing van feiten!
Wist u dat het nageslacht van de boze zich elke acht tot tien generaties moet
vermengen met het ware zaad van Abraham, omdat zij géén levenskracht in hun eigen
bloed hebben?
Lucifer stal die levenskracht d.m.v. overspel (Eva x Nachash = Kaïn). In de loop van
elke acht tot tien generaties vervalt hun levenskracht, en eindigt het 'slangenzaad' in
mentale ziekten als Tay Sachs, Nieman Pieck, etc-. De zogenaamde bloedzuiverheid
der Joden is een grote fabel. Juist dit OVERSPEL (de bloedvermenging van Eva en
Nachash) is ten strengste verboden, en in Joh.8 ontmaskert de Heiland Zijn
toehoorders als zijnde een 'overspelig geslacht'.
Volgens Leese en andere schrijvers hebben de joden door de eeuwen heen zich
genoodzaakt gezien om ánder bloed in zich op te nemen, nl. het bloed van Jakob,
Israël, of te wel .... blank bloed. Dit zouden zij voornamelijk gedaan hebben op
Pascha, dan zouden zij jongere kinderen geroofd hebben voor hun rituele moorden,
om het bloed op te vangen en het daarna op te drinken, om hun 'soort' in leven te
houden! Dit wordt echter door de joodse schrijvers heftig ontkend en tegen
gesproken.
(Zie boeken van o.a. Arnold S. Leese: My irrelevant Defence: Mediatations Inside
Gaol an Out on Jewish Ritual Murder. IFL print & publ.Co, 30 Craven Street,
London, W.C.2. G.B., en van de Christian Educational Association, Weekly report
on What is Jewish Ritual Murder?, P.O.Box 20342, St. Petersburg, FLA 33742 USA.
En, van Dr.E.R. Fields News about History’s most Schocking Murder cult, P.O.Box
1211, Marietta, Georgia 30081, USA.)
Vandaag de dag zou het hun gemakkelijker zijn gemaakt met bloedtransfusies. Zij
zouden alsdan niet meer op die wijze kinderen van blanken behoeven te roven, maar

107 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
kunnen zo naar een bloedbank stappen en hun bloed laten verversen voor weinig
geld,.......en de mensen geven het gratis!
Wie zal het zeggen?
Hosea 12:4 in zijn kracht (Jakob) gedroeg hij zich vorstelijk met 'God'. Vers 5. n.l. de
Engel, dat was een bode of afgezant van Ezau. Hij weende en smeekte hem. Wie?
Wie weende? Jakob of die engel? Ik denk die engel, want Jakob was immers overwinnaar.
En, te Bethel vond Hij Hem, en aldaar sprak Hij met Ons, nl. Jahweh, de
Elohim der legermachten.
Dit woordje Ons ziet dus niet op de persoon van Jakob, want die was alleen tijdens
het gevecht, maar ziet op het hele volk Israël. Jakob had te Bethel Jahweh ooit
gevonden, en veel later sprak diezelfde Jahweh aldaar met het hele volk!
Jakobs worsteling heeft al heel wat pennen in beweging gebracht. Wie was die Engel?
De naam Pniël komt van Pen-ee-ale. Pen = vijf, El = Elohim. Pniël is dus het vijfvoudige
'gezicht van Elohim'. Indien Jakob met zijn eigen Elohim heeft geworsteld,
zeg dan eens wat voor doel en waarde zulk een strijd heeft gehad? Laat Jahweh Zijn
eigen lieve kinderen vechten op leven en dood met Zichzelf of Zijn Engelen? Heeft
Jahweh er behagen in dat Jakob de rest van zijn leven mank moest lopen? Nee,
Jahweh stond juist geheel (vijfhoekig) achter Jakob, tot wie te Bethel was gezegd: Ik
ben met U, en IK zal U behoeden overal... want IK zal U niet verlaten. Gen.28:15.
Is diezelfde Elohim nú ineens de belager van Jakob, juist op het moment dat Jakob
zeer bang was Ezau te ontmoeten? Dat is niet fraai van zo'n Elohim om Jakob op dat
moment nog eens een flinke tik te geven! En zou Elohim het dan nog verliezen ook
van Jakob? Elohim speelt toch geen spelletje, zoals een grote vader met zijn zoontje
doet, en het zoontje stiekem laat winnen. Nee, Jakob had zijn tegenstander in de
houdgreep, en déze smeekte Jakob om hem los te laten! Jakob zei toen: Ik laat je niet
los voordat jij mij zegent, dat wil zeggen, voordat jij mij volledig toegeeft dat de
eerstgeboorte van mij is! Jakob had hier Elohims aangezicht inderdaad gezien, maar
óók het aangezicht van de Ezau-bode! En Elohim had Zich voor de volle 100% achter
Jakob geschaard.
In de S.V. staat: En mijn ziel is gered geweest. In het Hebreeuws staat iets anders, n.l.
Natsal, dat is: Door Elohims vijfkracht heb ik mijn leven weten te redden! De man
met wie Jakob worstelde was een bode (engel) of sluipmoordenaar van Ezau,
niemand minder. In het donker dacht deze bode Jakob te overmeesteren. Toen de
bode naar Ezau terug mocht gaan, had hij geen andere boodschap aan Ezau dan:
Jakob is de meerdere, daar kun jij niet tegen op! Ezau vecht zelf niet, maar laat altijd
de kastanjes uit het vuur halen door een ander! Zou de ware Elohim een nederlaag
kunnen gedogen van Zijn kinderen? De bode wilde zijn naam niet kwijt, dat zou de
nederlaag nóg verdubbeld hebben. Terwijl Jahweh en ELOHIM regelmatig tot Jakob
zeiden dat Hij de Elohim van zijn vaderen was. Ik ben de Elohim van Uw vader
Abraham en Izaak.
108 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Hoofdstuk 7 Het wáre Israël der twaalf stammen
7.1 Israël in het Westen
Israël is een kunstwerk van Jahweh, het allergrootste van alle tijden. De huidige staat
Israël draagt duidelijk de kenmerken van een namaak-systeem, een imitatie.
Jahweh is nog steeds met Zijn kunstwerk bezig, Hij is Israël algeheel aan het
vernieuwen. Hij maakt Zijn kunstwerk met levende stenen, en dat maakt het zo
moeilijk. Hij begon met de aartsvaders. Het kunstwerk dreigde te mislukken vanwege
menselijk falen. Jahweh spaarde daartoe zelfs Zijn eigen Zoon niet, om slechts Zijn
kunstwerk te voleinden. Het is niet zo dat Jahweh Zijn kunstwerk met allerlei
middeltjes aan elkaar moest lijmen, nee, het totale bestek is weldoordacht.
Het is echter wél paradoxaal.
De kerk heeft het paradox van de incarnatie wel erkent, maar zij heeft het paradox van
het voortbestaan van Jahweh's kunstwerk Israël niet erkent. De volkskerk heeft
destijds zelfs de Zoon vermoord, en de latere volkskerk is er altijd op uit geweest het
ware Israël te vermoorden, n.l. door te ontkennen dat Jahweh een oog heeft over de

109 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
12 stammen. De kerk meent dat zij het geestelijk Israël is, en een deel der christenen
meent dat de joden het Israël nog zouden zijn. Beide standpunten zijn onjuist.
Dit is het paradoxale, enerzijds een Goddelijke "misleidingsmanouvre" zodat Israël
verborgen blijft, zoals de kleine Joas voor Athalia verborgen bleef in de tempel.
Anderzijds is het Jahweh's constructie waartegen de geestelijk blinde mensheid
aantrapt.
Yashua Messiah is de incarnatie van Jahweh in deze wereld, en Israël is de incarnatie
van Zijn Koninkrijk op deze aarde. Elohim was in de Kurios de wereld met Zichzelf
verzoenende, en op gelijke wijze is Jahweh in Israël de wereld brengend naar een
perfecte regeringsvorm. Er ligt een schone parallel tussen Christus en Israël. De
persoonlijke én nationale redding beogen Elohims doel, vandaar het paradoxale in
Hosea 6:2, 11:1; Ex.4:22; Jes.42:1,19; Ps.2:8.
Juda staat tot Israël, als Mijn Heiligdom staat tot Mijn heerschappij. De scepter staat
tot het geboorterecht, als de geestelijke Rots staat tot de stoffelijke rots.
Juda : Israël = Christus Redder: Christus Verlosser
De Gemeente Zijn Lichaam : geestelijk zaad --- als sterren aan de hemel.
Christus de Nieuwe Man = Christus + Gemeente : natuurlijk zaad Israël --als het zand
der zee in menigte.
Zo heeft Jahweh op aarde een volk nodig dat antwoord geeft op Zijn roepstem. Zijn
ENERGEIA (werkzaamheid) van de nog onvoltooide zevende dag was niet mogelijk
als Hij geen volk had waaraan Hij Zijn handelende wil (=Wet) kon tonen, n.l. in het
empirische Volk Israël. In menselijke woorden uitgedrukt hangt Jahweh's welslagen
met Zijn schepping af van het antwoord van Zijn volk Israël. Dit volk heb IK MIJ
geformeerd, zij zullen Mijn lof vertellen!
Wat doen en deden de Joden? Zij vermoorden als ontrouwe wijngaardeniers de enige
Zoon, en haalden de toorn van Jahweh over zich, tot het einde, 1Thes.2:15. Toen dit
plaatsvond was het historische volk Israël der 12 stammen reeds in de diaspora,
Jak.1:1. Dit natuurlijke zaad is in het Noord Westen van Europa aangekomen onder
verschillende namen, zonder de Israël-identiteit, aan de heidenen gelijk, vervreemd
van de verbonden en beloften. Toch is hier in het Westen de Goddelijke roep
beantwoord. Hier heeft het licht van het Evangelie geschenen als nergens anders ter
wereld. Nog is Nederland de kern van dit Westerse Sion.
Geen land ter wereld waar zoveel geestelijk zaad ooit is voortgebracht als Nederland.
In onze bodem roept hun bloed! Op deze “berg” (de natie Nederland) zal Elohim het
bewindsel des aangezichts afnemen, en de identiteit van het ware Israël
bekendmaken. Jes.25. Dan zal uit aller monden het psalmgezang klinken, nadat het
volk weer weet dat zij het enige echte Israël is:
Psalm 68 Uw hoop Uw kudde woonde daar (in Nederland)
110 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Uit vrije goedheid waart Gij haar
een vriendelijk Beschermer
en hebt ellendigen dat land
bereid door Uwe sterke hand
O Israëls Ontfermer
God Zelf heeft deze BERG (Nederland) begeert
ter woning om aldaar geëerd
Zijn heerlijkheid te tonen
Jahweh Die hem verkozen heeft
Die trouwe houdt en eeuwig leeft
ZAL HIER OOK EEUWIG WONEN (Zach.6:9; Ps48:3)
Looft God in Zijn gemeente alom
Jahweh, gij die in "t heiligdom
Als Israëls kroost moogt naadren
Hoe vrolijk gaan de Stammen op
naar Sions Godgewijde top
met Israëls achtbre vaadren
Zo zal de lofzang uit de zalen van het Westerse Sion tot Elohim met stil ontzag
opstijgen. Daar zal men U, o God, betalen, geloften dag bij dag. Gij hoort hen die dit
Uw heil verwachten, o Hoorder der gebeen. Dies zullen allerlei Israël-geslachten, ootmoedig
tot U treen.
Want Jahweh is onze Elohim
Hij is ons deel ons zalig lot
door tijd noch eeuwigheid te scheiden
ter dood toe zal Hij ons geleiden.
7.2 Het huwelijk van Jahweh met Zijn Volk Israël
Dit huwelijk geschiedde op voorwaarden ..... dus breekbaar.
De Man is Jahweh in Zijn Zoon YASHUA ------ en de Vrouw is het volk Israël,
verdeelt in twee Huizen: het Huis Juda en het Huis Israëls. Beide vrouwen blijken
ontrouw te zijn.
De Man geeft een scheidbrief en zendt beide vrouwen de ballingschap in, door 6
deportaties. Uit Babel keert een klein groepje van het Huis Juda terug, die vooreerst
"Joden" werden genoemd (in werkelijkheid zag Ezau zijn kans schoon en vermomde
zich in Jakobsgedaante om als nog aanspraak te maken de enige wettige vrouw van
Jahweh te zijn). Zij mogen zich waarmaken, en mogen laten zien of zij Jahweh's
vrouw zijn. Jahweh laat Zijn Zoon geboren worden en zendt Hem tot de Joden met de

111 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
huwelijksuitnodiging ...... Nu blijkt dat de joden niet Jahweh's ware vrouw zijn, maar
een pseudo-vrouw...... daar zij de Zoon verwierpen, lieten vermoorden.
De joden bleven zónder Man. Zij hadden de gelegenheid gehad. Dit opende de weg
voor Jahweh tot de aanneming der twee vrouwen in de verstrooiing. De ondertrouw
geschiedt in de "woestijn der volkeren". Israël in het Westen tekende de ondertrouw
tijdens de Reformatie.
Uit het twaalf stammig Israël in de verstrooiing vormt Yashua Zich een Gemeente
van 144000, zijnde Zijn hemels lichaam, te zamen vormen zij de Nieuwe Man.
Deze Nieuwe Man zal de twee Huizen Israël & Juda verenigen en tot vrouw
aannemen.
Intussen blijven de Joden bij hoog en bij laag zweren dat zij de ware vrouw zijn, en
rennen vooruit om alle huwelijksvoorrechten in te palmen. Men meent dat dit o.a. het
bezit van Palestina zou zijn.
Jahweh zendt de Opgestane Die verenigd is met Zijn Gemeente als Nieuwe Man tot
het verenigde Israël zónder voorwaarden ten huwelijk, dit is het Hernieuwde
Verbond, Jer.31-33. Het resultaat is dat de Joden verworpen zijn, 1 Thes.2:15, en
Ezau van het wereldtoneel zal verdwijnen. Israël is de “steen” zonder handen
afgehouwen, het Rijk van Elohim dat in 1000 jaar de machten onderwerpt, waarna het
Koninkrijk aan de Vader wordt overgedragen, opdat Elohim zij Alles in Allen.
7.3 De blinde herders en het blinde volk
Israël woont in het laatste der dagen in het Noord-Westen, aan de rand van het
continent Europa, zijnde de twaalf stammen in de verstrooiing waaraan Jakobus
schreef. Zij zijn (nog) grotendeels blind voor eigen identiteit, en voor de identiteit van
pseudo-Israël, n.l. de joden, dat grotendeels Kaïn en Ezau-nakomelingen zijn.
In Jesaja 42:16-20, 43:8 en Ezechiël 34:1-16 staat zulks geprofeteerd.
Ironisch genoeg beseft het volk niet, en beseffen de herders van het volk nog niet dat
zij de nakomelingen zijn van de twaalf zogenaamd verloren stammen, maar wel
wordt traditioneel elke zondag door de blinde herders aan het eveneens blinde volk de
Wet der 10 geboden voorgelezen, met de aanhef:
IK ben Jahweh (let wel) UW Elohim (God), Die (let nog eens goed op aan wie
dit gericht is) n.l. U uit Egypteland uitgeleid hebt.
Niemand van het volk, noch de herders, neemt dit serieus voor waarheid aan, en toch
.... dit is de letterlijke historische waarheid, want WIJ zijn als Israëlvolkeren in onze
vaders uit het Egypte uitgeleid!
Ook spreken elke zondag de blinde herders over het blinde volk de Priesterlijke
zegebede uit, die uitsluitend geldt voor de twaalf stammen, en niet voor andere rassen
en volken: n.l.
112 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
De HEERE (moet zijn Jahweh) zegene U, en Hij behoede U; Hij doe Zijn
aanschijn over U lichten en zij U genadig. Amen.
Ook laten de blinde herder bij elke doopdienst traditiegetrouw Ps.105:8/9 zingen. Dit
betreft het verbond met Abraham, en niet een verbond met andere volken en rassen.
Dit psalmgedeelte is slechts bedoeld voor het echte Abrahamszaad, en niet eens voor
Ismaël, Gen.17:21. Onwetend belijden de blinde herders hiermee voor het blinde volk
dat zij echte kinderen van Abraham zijn.
Ontwaking komt als op de Berg Sion (Nederland) het bewindsel of de sluier van de
nu nog verborgen identiteit wordt weggehaald. Wat zal dat een volkomen verrassing
voor velen zijn, en voor hen die het nu reeds mogen weten, een grote verademing.
7.4 Zebulon : Nederland?
Naar aanleiding van het artikel in het Ref.Dagblad 27-6-95.
Inderdaad zit ook de stam Zebulon in Nederland, maar daarmee is toch te weinig
gezegd. Onze voorvaderen hebben onze Israël-identiteit reeds vastgesteld, zie
onderstaande getuigenissen. Daaruit volgt dat álle twaalf stammen, waarover Jakobus
1:1 spreekt, in ons land vertegenwoordigd zijn, zijnde de kern, in de "Bestelde
plaats", 2 Sam.7:10, alwaar de Geest van Jahweh tot rust komt, Zach.6:9.
Paralellen tussen Israël en Nederland
Er zijn in de tijd van de Nadere Reformatie, de 17e tot heden, diverse uitspraken
gedaan door mensen die Nederland hebben vergeleken met het oude Israël.
Max. Teellinck, zoon van Willem, zei van het Huis van Oranje:
"na al het goede, dat sy by Israël, ons Vaderlant, gedaen hebben", en, soo sal het
broederschap tusschen Juda/ende tusschen Israël/ tusschen de Provintiën/al meer, jae
ganselick te niet gaen".
Jacob Coenraeds in de "Gulden Spiegel" zegt :
O gy gezegend Volk! Gij tweede Israël."
Arnoldus van Rotterdam, in de traditie van Abraham v.d. Velde, Voetius, Jodocus
van Lodenstein, Witzius, Borstius, Costerus, Fruytier, Ridderus en Blomhert, zei:
"Om den Heere grootheid te geven voor Zijn wonderen, die Hij sedert de
grondlegging van het Nederlandse GEMENEBEST, niet minder dan aan Israël in de
dagen vanouds gedaan heeft."
Renier zei: "Men zou er uit gaan concluderen, dat, zoals de Calvinisten geloofden, de
Nederlanders inderdaad Gods uitverkoren volk waren."

113 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Tijdens de Synode te Dordrecht 1618/19 hield prof.dr.A. Scultetus uit Heidelberg op
de 33e zitting een rede over Psalm 122. Hij zei daarin: "Wij zullen het beste zoeken
voor het Nederlandse Jeruzalem."
Adriaan van Scrieck in zijn boek over de Nederlandren zegt dat de Nederlanders met
de Gahalen en de Kelten voortgekomen zijn uit de HEBREEËN. (zie H.v. Woelderen
"wondere parallel". Van het begin van de eerste volkeren in Europa en van hun
oorsprong, hebben de Grieken en de Romeinen onwaarheden gesproken. De
Nederlanden zijn als Hebreeën naar het Noorden getogen, naar de Keltische zijde van
de wereld, en zij kwamen vanuit het Zuiden. De Nederlanders zijn ouder dan de
Romeinen, ja zelfs ouder dan de Grieken. uit 1614.
In Hoorn aan de Slapershaven staan drie 17e eeuwse huisjes met trapgevels, waar de
opschriften de Hollanders gelijkstellen met Israël, en de Spanjaarden met Amalek.
I. Smallegange in "Chronijck van Zeelandt" uit 1696 schrijft dat de Bataven, de
Friezen, de Menapiers en anderen van de Hebreeërs en stamvader Noach afkomstig
zijn.
Robertus Albertoma, vdm te Groningen 1736 schrijft in "Elia de profeet": "De Heere
beware ons Nederlands Israël voor zulk een algemene afval" En, " mijn
overgrootvader Petrus Keuchenius en mijn grootvader Robert Keuchenius, in DIT
GILEAD hebben geprofeteerd"
Van Isaac da Costa is de bekende dichtregel dat ; " O, Nederland, gij zult eens weer
het Israël van het Westen worden.
Yair Davidy, joods historicus heeft de geschiedenis van de "verloren stammen"
onderzocht in de boeken van de Universiteit van Jeruzalem, en kwam tot de slotsom
dat het grote deel van de stammen in Noord West Europa woonden, en zich verbreid
hebben naar Amerika, Z-Afrika, Australië en Nw Zeeland.
Nu blijkt dat wij de nazaten zijn van de twaalf stammen in de verstrooiing, komen
veel zaken uit de Bijbel in een ander daglicht te staan. Dan zijn wij als de Verloren
Zoon die naar zijn Vader ging. Israël was dood en is weer levend geworden, de
stammen waren verloren, en zijn weer gevonden.
Verder heeft de bekende Theodorus van der Groe, 17e eeuw, zich in zijn
biddagpredicaties diverse malen over Nederland uitgelaten als het ‘Westers Kanaän.
Wie van de lezers nog meer van deze en dergelijke uitspraken weet van onze
voorvaderen zal mij een grote dienst doen dat te willen doorgeven.
114 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
7.5 De Bijbel heeft gelijk!
Ja, dat wist ik al, zult U zeggen. Nu, dat weet ik zo zeker nog niet.
Bezien wij het wereldgebeuren, en de situatie in het Midden-Oosten, dan zou je
denken dat de Bijbel ongelijk had. Jawel, zie naar de staat die zich met de naam
Israël noemt, sinds 1948 opgericht en waarheen vele Joden uit heel de wereld trekken
om er een tehuis te vinden. Dát is toch de vinger Gods? Ja zeker!
De staat Israël is toch Gods (Elohims) tijdklok? Ja zeker, dat is waar!
Je kunt het bijna niet geloven wat daar allemaal gebeurt dat dat reeds duizenden jaren
tevoren geprofeteerd was. Ja zeker, dat is allemaal geprofeteerd.
Ja, de Bijbel heeft toch gelijk! Neem o.a. de profetie in Ezechiël 35/36 dat Edom-
Seïr die twee volken en twee landen zich zal toe-eigenen, zelfs al zou Jahweh daar
zijn. Die twee landen en twee volken zien duidelijk op het Huis Juda en het Huis
Israëls, in Palestina. Edom zou zulks algeheel inpikken. Wanneer heeft Edom in de
loop der geschiedenis zulks gedaan? Nog Nooit!
Pas nú zien wij deze profetie voor onze eigen ogen in vervulling gaan! En wel sinds
1948! De joodse encyclopedie 1925, deel V, p41 zegt dat Edom in het moderne
Jodendom zit, en ook de Enc. Biblica deel 2, kol.1187.
Beste mensen, wat een verlichting, wij behoeven niet langer te twijfelen aan het feit
of de toestroom van Joden uit heel de wereld een "Goddelijk" werk is, ja dan nee.
Hetgeen in Palestina geschiedt is algeheel in overeenstemming met de Bijbelse
profetie van Ez.35/36!
Ook stemt de oprichting van de staat Israël overeen met hetgeen Yashua Messiah
bedoelde in Lucas 19:27: brengt deze Mijn vijanden (Edomieten) hier, en slaat ze
voor Mijn voeten dood. In Palestina zullen de Edomieten door onze Meester worden
terechtgesteld, en ze komen op eigen gelegenheid daar naar toe. In Palestina, met
Jeruzalem 3000 als metropool, zal Elohim het grootste drama aller tijden opvoeren en
laten voltrekken. Jahweh is op dit volk vergramd tot het einde, en de toorn rust op
hen, 1Thes.2:15. De profetie en de invulling ervan zal totaal ánders uitpakken dan het
huidige Christendom algemeen verwacht. Géén bekering der Joden! Maar het
vuuroordeel! Kapernaum dat tot de hemel toe verhoogd is, zal tot in de onderwereld
neergestoten worden.
7.6 Klei en de betekenis daarvan voor Israël
Dit is een vergelijkende studie over de betekenis van klei en leem in de Schrift met
betrekking tot Israël en de mensen.

115 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
De mens is uit de aarde gemaakt, en wij keren weder tot onze aarde, in het graf.
Onze aarde is rijk aan bouwstenen (bouwstoffen, mineralen, grondstoffen, etc-). Er
moet Iets zijn - en daarmee bedoelen wij onze Schepper - dat uit de meer dan 111
bouwstenen der natuur een lichaam weet te vormen en daaraan het leven geeft.
Wat en Wie maakte de mensen, de dieren, de planten, en de bouwstoffen der natuur?
De mens bestaat uit verschillende stoffen, oa. waterstof, koolstof, etc-.
Wanneer wij nu een schep of hand vol gewone aarde nemen, en we doen er van alles
en nog wat mee, zal daar nooit en te nimmer een levend organisme of lichaam uit
ontstaan.
Er moet IETS zijn in de kosmos dat de dingen, de bouwstoffen, samenvoegt,
organiseert, rangschikt en tot leven brengt! Er moet een organiserend principe in deze
wereld zijn dat alles heeft gemaakt, geschapen en onderhoudt.
Het is niet te loochenen dat wij mensen uit de aardse bouwstoffen zijn gemaakt, en
dat er miljarden mensen voor ons hebben geleefd en wij momenteel met ongeveer zes
miljard mensen de aarde bewonen. Dat is bij elkaar een enorme grote hoeveelheid
stof. En in al die mensen en levende wezens heerst hetzelfde organiserende principe
dat wij "leven" noemen.
Dat organiserend principe komt van de Schepper af, ja het is de Schepper Zelf. En,
verzet tegen de stof, tegen het organiserend principe is dodelijk en destructief.
In het menselijk leven zien wij eveneens organiserende princiepen. Het christendom
is een organiserend principe, om mensenlevens om te zetten en tot nieuwe mensen te
maken. Dan is er verzet. Zonde is verzet, het anders willen dan de Schepper en Zijn
natuurwetten willen.
Het organiserende principe is de Geest die alles bezield, mensen organiseert tot een
nieuwe eenheid. Alzo heeft de Geest "gebroed" op de watermassa, en ze werd tot
onze huidige schepping. Het is ook de Geest van Jahweh welke ons vormde en leven
in onze neusgaten blies. Daardoor werden wij tot levende "zielen".
Adam, adama betekent klei. Uit de aarde of klei zijn wij voortgebracht, zoals een
pottenbakker uit de klei een gebruiksvoorwerp maakt. Op klei en kleitabletten
(ostracha) werd eertijds geschreven, en alzo was het de bedoeling van de Schepper
dat de mens Zijn leesbare brief zou zijn op aarde.
Klei en leem hebben een grote betekenis in de schepping, met name voor de mens,
maar ook voor Israël. Dat zullen wij aan de hand van de bijbelteksten nagaan:
Klei, zie Jer.43:9; leem, zie Job 10:9, 33:6; Jes.64:8; Nahum 3:14;
En de vette grond, Jes.28:1,4.
Zie eveneens de zegeningen van Jakob en Mozes aan Israël: Gen.49 en Deut.33:13.
116 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
13 En van Jozef zeide hij: Zijn land zij gezegend van den HEERE, van het uitnemendste
des hemels, van den dauw, en van de diepte, die beneden is liggende;
Wat kan met die diepte zijn bedoeld? De aardolie? Of het land? Nederland ligt grotendeels
in de diepte, onder het zeepeil, met vele polders. En Gen.48 spreekt over de
"zegeningen des afgronds", dat is ook zoiets. Goede grond, klei, ook vanuit de
rivieren. Nederland is ontstaan door ophoping van zand en klei, de opgehuubte aarde,
of egyhubtos, "Egypte". Nederland is nagenoeg het enige land ter wereld dat geen
rotsbodem heeft, maar een kleibodem, veerkrachtig en schokabsorberend. Nederland
heeft een unieke bodemgesteldheid, in tijd van calamiteiten, natuurrampen en
aardbevingen zal Nederland weinig last ondervinden.
14 En van de uitnemendste inkomsten der zon, en van de uitnemendste voortzetting der maan;
15 En van het voornaamste der oude bergen, en van het uitnemendste der eeuwige heuvelen;
16 En van het uitnemendste der aarde en haar volheid, en van de goedgunstigheid Desgenen,
Die in het braambos woonde, kome de zegening op het hoofd van Jozef, en op den schedel des
afgezonderden van zijn broederen! 17 Hij heeft de heerlijkheid des eerstgeborenen zijns osses,
en zijn hoornen zijn hoornen des eenhoorns; met dezelve zal hij de volken te zamen stoten tot
aan de einden des lands. Dezen nu zijn de tien duizenden van Efraim, en dezen zijn de
duizenden van Manasse!
7.7 Het land van het getal zeven
In Egypte was het dodenrijk het "Huis des Levens". De wereldorde was het "Huis van
het NET", gelijk een geweven kleed. De Godin Thot regelde de wereldorde. Sesjat
was de Godin van het schrift, zij is de Zeven-Godin. Als symbool heeft zij een ster
met 7 stralen. Zij schreef "In den Beginne", met naast haar Zeven Wijze
Bouwmeesters, de Zaisu.
Dit lijkt op Spreuken 8/9 dat de Wijsheid haar huis bouwde op 7 pilaren. Zeven ziet
op de totaliteit.
Het schrift was oudtijds geen dode letter, maar bezielde realiteit. De 7 bouwmeesters
horen op het "eiland der ontvlamming"; dit eiland is een stuk land wat uit het oerwater
is ontstaan, en daar begon het leven, de ma-a-t, het levensritme. Piramide =
lichtmaten. De heilige maat = Pi en Phi, 3,14 en 1,1618.
Op dit eiland hebben de 7 wijze bouwmeesters de duisternis overwonnen en de
wereld opgebouwd, en daar staat ook de heilige ASJD boom (de Phoinix is de heilige
eik bij de Grieken).
Dit alles vinden wij merkwaardigerwijze terug in het Barneveldse wapen. Daarin is
Helios, de zon, met vijfhoekige stralen, waarin de Heilige Maat is, de Gulden Snee,;
ook zien we er het eiland, de zgn. "nul", en de heilige boom; en ook de vlinder
bestaande uit 7 hoofddelen, 6 vleugels + romp.

117 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Het dodenrijk werd daar op dit eiland tot een land des levens. De twee vijanden: dood
en leven, verzoenden zich aldaar. Dit is de plaats waar de zon opgaat in het Oosten,
door de kosmische poort, daar waar de wegen van de nacht overgaan in de dag. De
zonneweg is de weg der Goden (Babylon). Veren of vleugels zijn de symbolen van
dit verrijzende nieuwe leven.
Het Egyptische Huis des Levens is het dodenrijk, Apsu, de woning der grote Goden.
Daaraan is het getal 7 verbonden. Dit vinden wij terug in Nederland. De Leeuw met 7
pijlen, de 7 provinciën, de 7 grote riviermondingen, de 7 eilanden in de kop. En in dat
land ligt de heilige MA-A-T, de GULDEN SNEDE of de EFA, pi 22/7e, alwaar de
esoterische wijsheid is verwerkt in een hedendaags bouwprodukt, n.l. in de Pentahof,
midden in het land, midden op de Veluwe, op de grens van Bos en Bouwland.
Dat is het land van de Hades, waar Cycloop woonde, de een-ogige reus, en het volk
van dat land is nog steeds "een-ogig", d.w.z. blind voor haar eigen identiteit, blind
voor het metafysische.
Tijd en Ruimte zijn ons gegeven als grenzen waarbinnen wij leven en denken. Wij
kunnen uit onszelf niet buitentijdelijk of boven ruimtelijk denken. Toch is er groei,
Jes.55:9, naar het "Gode gelijk zijn", wat niet in woorden valt uit te drukken. Het
heelal is aan de wet van de thermodynamica gebonden, nl. verval, dood. Alleen de
levende wezens kunnen zich boven dit verval verheffen, zoals wij als levende wezens
iets tegen de zwaartekracht in omhoog kunnen tillen. Wij zijn instaat om iets negatiefs
om te buigen naar positief, om de dood te overwinnen tot blijvend leven. Bij het eten
worden dode mineralen in ons omgezet tot levende cellen met andere eigenschappen
dan voorheen. Wij moeten groeien van natuur tot Geest. Die groei en metamorfose
wordt wonderschoon afgebeeld in het Barneveldse wapen, door de pop die vlinder
wordt.
Het schrift was voor de ouden altijd magisch, waar een stuk van de ziel in werd
gelegd. De toverkrachtige Godin Sesjat was Godin van het Schrift. Schrift en woord
waren voor hen dragers der scheppende energie. Geschapen dingen worden dan ook
wel "woorden" genoemd, Joh.1. Alles is getal, zei Pythagoras. Tellen heeft altijd iets
heiligs in zich, dat was te zien in Ex.30:12 en 2 Sam.24. wat niet klakkeloos mocht
geschieden, buiten Elohim om. Het getal is een begrip, wat echter nog vol
tegenstellingen zit. De antieke volkeren waren zich volkomen bewust van het raadsel
van het getal. Drukt een getal van een groep van b.v. VIJF nu een eenheid uit of een
veelheid , was voor hen de grote vraag.
De Egyptenaren zeiden van de Schepper dat Hij de aarde "geknoopt" had (een
pentaknoop heeft een vijfhoek), d.w.z. tot een organisch geheel maakte. Iets dat
geteld kan worden ... leeft.
De heilige plaats in Thebe heet: Ipt-atsu, de GETELDE, d.w.z. de volmaakt perfecte
plaats. Thebe is de stad met 7 poorten.
118 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Moet men bij het tellen nu op het eindproduct zien, of op de afzonderlijke delen; ons
volk bestaat uit 14 miljoen individuen, maar of er nu 1 miljoen afvallen, de eenheid
blijft. Het volk kan worden geteld, en dat vertegenwoordigt dan een zelfstandig iets.
Wat geteld is leeft, en alles wat leeft is geteld, zelfs de haren van ons hoofd, d.w.z. het
vormt een eenheid.
Het getal dat een eenheid voorstelde ... was heilig. (Pala = heilig, getalswaarde 111).
De ouden zagen in het getal een raadselachtige werkelijkheid. In het getal is de
organische eenheid van een veelheid te zien. Deswege is het getal de kosmische
ZIEL. De Ziel van een levend wezen zetelt centraal, in het midden. Vandaar dat de
Pentahof ook in het Midden des Lands is gebouwd, volgens het Heilige getal, vervat
in de Sectio Devina der Vijfhoek.
Mene Tekel Upharsin, = Rekenen of Tellen, dan Wegen, daarna Scheiden of
Verdelen, om iets in balans te brengen.
In het midden is de balans, wat niet beter kan worden uitgebeeld dan door de vlinder
in het Barneveldse wapen, waar in de romp het balanspunt zit om in perfecte
evenwicht te zijn.
7.8 De Parallel Israël Nederland
Het betreft hier het aspect van klei en leem, zoals dikwijls genoemd in de Bijbel.
Tussen klei en een mens bestaat grote overeenkomst. Job zegt in 33:6 dat hij uit het
leem is afgesneden. Klei is een mengsel van leem, zand, kalk en andere stoffen. Klei
wordt vooral langs rivieren gevonden. Vandaar dat men baksteenfabrieken veelal
langs en bij de grote rivieren vindt. Leem en klei hoort men regelmatig noemen in de
Schrift, vooral als symbool van broosheid. Paulus vergelijkt de mens, als leem in de
hand van de Pottenbakker.
In een land dat rijk is aan een bepaalde grondstof, ziet men dat het volk algemeen
deze grondstof weet te gebruiken in haar voordeel. Men maakt er producten van.
Sommige landen bezitten marmer, en daar zien wij dan ook veel marmerwerken.
Andere landen bezitten edelstenen, en daar zien wij de diamantindustrie, etc.
Nederland bezit veel klei, en daarmee tonen de Nederlanders wat zij kunnen. Dat gaat
niet vanzelf. Dat kost strijd en vindingrijkheid. Die strijd heeft invloed op het
volkskarakter. Die worsteling met de natuur en de grondstoffen zien wij in alle oude
en nieuwe culturen. Een volk dat geen steenachtige bodem heeft, en dus geen stenen
kan houwen uit de bodem of van bergen, is aangewezen op andere materialen, op klei
om er bakstenen van te bakken. Klei is als geen andere materiaal zozeer het beeld van
de mens. Je kunt er veel dingen van maken, maar tenslotte keert klei altijd tot zijn
oorspronkelijke vorm terug. Uit klei kan men stenen bakken, potten maken, beelden
boetseren, etc. Alles wordt uiteindelijk weer overgegeven aan het verval. Dat is ook
met ons mensen het geval. Wij mensen, wij zijn gelijk het leem. Wij keren terug tot
onze aarde. Daarom zegt Job ook dat wij "lemen huizen bewonen".

119 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Immers, waar zijn alle lemen en stenen bouwsels uit de oudheid gebleven? Ze zijn
door de tand des tijds aangetast en geheel vergaan.
Alles wat van klei wordt gemaakt vergaat na kortere of langere tijd onherroepelijk. En
daarmee houden bouwers nagenoeg geen rekening, dat hun werk uiteindelijk weer
geheel zal vergaan. Wel zoekt men naar duurzame materialen. Alles is echter
vergankelijk. Prachtige gebouwen worden bouwvallen, ruïnes, en uiteindelijk tot stof.
Dat lemen bouwwerken weer verdwijnen, wijst erop dat het wezen van alles
vergankelijk is, en dat wij ons slechts blindstaren op de vorm. De mens ziet aan wat
voor ogen is.
Klei, wat is dat? Klei ontstaat in stromende rivieren. Klei is afslijpsel. Door verhitting
en toevoeging van bepaalde stoffen aan klei, maken wij de klei tijdelijk hard. Dus wij
maken van gruis en slijpsel, harde bakstenen.
Nederland staat wereldwijd bekend om zijn rode en gele bakstenen. Op oude
schilderijen zien wij reeds de rustieke woninkjes met bakstenen gevels. Rode stenen
en witte voegen. Dat is typisch Nederlands.
Klei, gebakken tot bakstenen houdt uiteindelijk geen stand. Klei is vergankelijk en
broos, hoe men het ook beziet en hoe men het ook bewerkt.
Israël als volk, leerde noodgedwongen in Egypte als herdersvolk omgaan met leem en
klei. Men moest tichelstenen maken in slavernij. Dat was een harde leerschool.
Israël had haar les geleerd. Israël kon van nu af en voortaan zelf stenen bakken. Israël
kon de Tempel bouwen, meestal van gehouwen stenen. Zij waren een herdersvolk en
bouwden geen bijzonder grote gebouwen. Zelfs de Tempel was maar klein vergeleken
bij andere oude bouwwerken uit buurlanden.
Wel was de Tempel schoon, fijn precisiewerk.
En ook Nederland, ons land en volk als Israël van (in) het Westen, staat, wat
bouwkunst betreft, hoog aangeschreven in de wereld. Aan deze onze roem heeft klei
haar grote aandeel.
Wij moeten in ons land, met een zeeklimaat en nogal weerbarstige
weersomstandigheden, sterke en robuuste materialen hebben. Daar is de baksteen zeer
geschikt voor om er huizen mee te bouwen.
Tevens is de klei vruchtbaar voor de landbouw en veeteelt. Landbouw en veeteelt is
met het bouwen van huizen min of meer verweven.
Steenbakkerstechnieken zijn immers door de boeren uitgedacht. Landbouwers bakten
hun eigen klei tot stenen, en daarmee bouwden zij hun huis en schuren.
Hoe groots en heerlijk stenen bouwwerken ook mogen zijn, als wegen, bruggen,
gebouwen, torens, straten, etc. zij allen geven ons een schijnbeeld. Alles is
vervaardigd uit slappe klei, die tijdelijk is verhard. Wij wonen in dergelijke
120 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
bouwwerken. Wij hebben wel harde muren om ons heen. Deze allen zullen eens weer
tot het stof terugkeren!
In de 17e eeuw had men tot spreuk: "Men moet het de klei-mens kunnen aanzien, dat
hij uit de klei genomen is.
In klei werd geschreven, de kleitabletten en ostrachans. Alzo schrijft Elohim in Zijn
volk als in klei, het Israël in het Westen, Nederland!
Dat wij enige parallellen hebben getrokken tussen Nederland en Israël is niet zo
vreemd als het schijnt. Tijdens de Tachtigjarige Oorlog en daarna hadden onze
vaderen de eigenaardige gewoonte om ook deze parallellen te trekken. De eigen
geschiedenis zag men gelijklopen met die van het oude volk Israël.
Nergens was de parallel met het oude Israël zo evident als in Nederland. Ons land is
een kleine natie, opgerezen als een jonge leeuw, temidden van vele andere naties.
Nederland is vanouds een protestantse natie, dat grote invloed uitoefende op andere
landen, ja in de Gouden Eeuw een wereldnatie was, met vele kolonies. Nederland
werd het "tweede Israël" genoemd. In de eindtijd, tijdens de komende grote
aardbevingen, zal Nederland dankbaar zijn voor haar kleibodem, die als schokdemper
zullen functioneren.
7.9 Heeft Nederland een profetische betekenis?
Wie zijn wij als volk der Nederlanden? En vervullen wij in deze wereld nog een
profetische rol van enige betekenis?
Algemeen wordt aangenomen dat wij afstammen van de Batavieren, en dat die
Batavieren blinde heidenen waren. Veel verder reikt onze historische kennis niet.
Terecht kan gezegd worden dat, wanneer wij niet weten wie wij zijn en wat onze
afkomst is, wij dan ook niet onze toekomst aan de weet kunnen komen!
Wanneer wij wél zouden weten wie wij zijn en wat er over ons in de profetie staat, zal
dat ons vrijmoedigheid geven een beroep te doen op de eventuele zekere
toezeggingen aan ons gedaan door de Almachtige Jacobs.
De profetie vergeestelijken brengt ons niet ver, daar er juist over heel veel aardse
dingen wordt gesproken in de profetie en beloften, gedaan aan Abraham, Izaak en de
stammen Israëls. In de profetie staat bijna geen enkele zaak die betrekking heeft op
geestelijke zaken, als 'persoonlijk behoud'; integendeel gaat het daar over materiële
zegeningen, met de belofte van het nationale herstel van het volk Israël, en de
terugkeer van koningen uit het Huis Davids.
Wij stellen heel voorzichtig eens een paar vragen:
1. Hoe zou de naam van ons land zijn ontstaan? Holland, Laagland of Nederland.

121 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
2. Homerus zegt dat Gilead/Basan ligt bij de Elyseeuwse velden, aan de rand van het
continent, genaamd Helenam, gelegen aan het Flaviummeer. Welke namen herkennen
wij daarin?
3. Waar woonde volgens Homerus vrouw Holle?
4. In welke plaats- en riviernamen van ons land komt de naam 'hel' voor? Waar ligt
de deur, de mond, de sluis der hel? En waar lag de 'scheepshel'? En waar de helmond?
En waar het gat- van de hel? En waar de sluis van de hel?
5. Zijn er grote mannen in de historie van ons land geweest die Nederland met het
oude Israël hebben vergeleken, ja, ons land en volk met het oude Israël hebben
gelijkgesteld?
6. Weet U zo te vertellen waar de twaalf stammen in de verstrooiing zijn terecht
gekomen? Lees dan eens Jes.14:3, 42:10, 49:10, 62:11; Jer. 31:8-10; Ps.48:3; Hos.
11:10; Zach.6:8.
7. Wanneer de Allerhoogste een land of volk verlaat, is dat dan definitief? Lees eens
Jer.7:12, 26:6 en Matth.23:38.
8. Vergillius en Seneca zeggen dat het land van de hel en mist ligt bij een Waddenzee,
en wat zegt Jes.9:1 en Matth.4:15-17?
9. Gilead is het overjordaanse Basan, en daar waren veel eikenbomen en vette koeien,
het was een tamelijk vlak land, en er wordt zelfs gesproken over 'polders'. Welk land
zou dat kunnen zijn in 'overdrachtelijke' zin? Lees Ps.68:22-23; Zach.10:10-11; Jes.
10:22-23.
10. Kan dat land een 'delta-gebied' worden genoemd? lees Jes. 33:17,21 en 11:15.
Zou dit zien op trans-Jordanië in het Midden-Oosten? Of ziet dit op een ander land?
11. Homerus zegt ook dat dit het land 'Heptopurur' wordt genoemd, omdat daar één
rivier ligt die zich in drie andere rivieren splitst, en deze in zeven mondingen in zee
uitstroomt. Is er een land op deze wereld waar zulks het geval is? Zeker niet in
Palestina.
12. Staat het in de Bijbel te lezen dat juist dít land de POORT van Europa zal zijn met
de grootste wereldhavens? Lees Jes.33:17-21. En wat wordt in Gen.22:17, 24:60 en
Micha 2:12 beloofd?
13. Waar ter wereld woont er een groot gedeelte van een volk op de zeebodem,
beneden ANP, in polders?
122 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
14. Waar ter wereld woont er een volk van zeven gemenebest-staten en twee volken
bóven de rivier? Zach.4:2-14.
15. Welk volk op aarde draagt de mathematische code van het cijfer 7? In welk wapen
van een land staat een leeuw met 7 pijlen in de voorpoot?
16. Welk land is zo klein als klein duimpje, maar toch zeer moedig? Amos 7:2-6.
17. Welk land op aarde is het dichtstbevolkte land ter wereld, zodat men de zee moest
droogmaken om meer ruimte? Deut.33:20.
18. Welk land, en welke hoofdstad, is als Sodom en Gomorra, als een geestelijk
Egypte, een Mekka voor druggebruikers en homo's? Jes.1:6-10; Openb.11:3.
19. Welk volk langs de Noordzee kan, net als oudtijds de Gileadieten, de zachte 'g'
zeggen? Richt.12:6.
20. Welk land ligt 'toevallig' op de 7e lengtegraad, en op 51 graden, 51 minuten en
14,3 seconden breedtegraad ten opzichte van de basishoek der Grote Piramide van
Cheops?
21. In dát land ligt dan de 'heerserstaf' van de Handhaver of Vasthouder. En wat is de
Nederlandse lijfspreuk Je Maintiendrai? Deut.33:21.
22. Dan is dat land tevens het land der oer-vaderen, en is dat de bestelde plaats van
2 Sam.7:10, waar de Hoeksteen der aarde komt als een satelliet. Het Nieuwe
Jeruzalem daalt uit de hemel neer, maar landt niet op de aarde, dat zou niet kunnen
vanwege de afmetingen. Het zal de STEEN zijn die de HOEK van de aarde gaat
bepalen, via magnetische koorden. Wijzen Jes.14:12, 52:8; Zach.10:8-12 daarheen?
23. Dan is volgens de grondwet van dat land de feitelijke heerser Yashua ha Messiah,
en regeren de koningen bij de 'gratie Gods'. Dit wil niet zeggen dat het vorstenhuis
dan van David zou afstammen. Het gaat om de troon. En dan de vraag of de Joden
ooit zulk een koningstroon bezaten?
24. Mogen de Joden zich wel Israël noemen, gezien al het voorgaande?
25. De discipelen moesten naar de 'verloren schapen' Israëls
gaan met het Evangelie van het Koninkrijk der hemelen. Waar ter wereld is dit
Evangelie op de kandelaar geplaatst, en waar hebben de schapen Zijn stem herkend?
Waar ter wereld vond de Reformatie plaats? Waar werden Bijbels vertaald en
gedrukt?

123 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
26. De stammen Israëls hadden oudtijds elk hun heraldisch wapen en
herkenningsteken. In welke landsheraldiek vinden wij die wapens veelvuldig terug?
27. Waar ter wereld zijn vele plaatsnamen en riviernamen afgeleid van Bijbelse
namen?
Om U alvast wat te helpen met het beantwoorden van al deze vragen, geven wij enige
tips, nl. overdenk eens de vele volkssprookjes, waarin een boodschap verpakt zit.
Denk oa. eens aan het kinderversje: 'Heb je wel gehoord van de zeven?'
Denk er wel aan dat er zeer vele Israëlieten op deze aarde zijn, als zand aan de zee in
menigte, maar ..... dat de feitelijke kern van Israël slechts bestaat uit een klein volkje,
zie Amos 7:2-6. En het land waar die kern woont ligt op de 'navel' der aarde, ook wel
Gilead genoemd, wat ook een kustland is, Zach.10:10; Jes.24:14-16.
In de oude geschiedenis staan veel dingen waaraan wij wat hebben voor de
antwoorden op de vele vragen, nl. over de Walkuren (Walcheren) uit Homerus. Daar
waren de Geesten der afgestorvenen in zonne boten, net als in Egypte, naar het
dodenland gebracht (Dodewaard) in Helland, en daar werden zij begraven, en in dat
land lag de poort naar de nieuwe wereld. Dat land ligt bij Zebulon-Zeeland, Jes.9:1.
Dat land is tevens Efraïm (niet Engeland is Efraïm). Nederland is een volle menigte
van volkeren, of een gemenebest van zeven provincies. Men kan het ook vertalen
door: een land 'vol van mensen', dus het dichtstbevolkte land. Dit ziet niet op
Engeland als een 'commonwealth of nations', daar dit grotendeels geen blanke Israëlvolken
zijn.
stukje uit Homerus
Elysium betekent folterplaats. Deze lagen bij het land der Zeeuwen.
Het eerstgeboorterecht kwam aan Jozef toe, daar Rachel de eerste keus van Jakob
was, en Lea hem tegen zijn zin in ter vrouw was gegeven. Van Jozefs zonen werd
Efraïm bóven Manasse geplaatst, en Efraïm wordt dikwijls genomen voor het 'ganse
Israël.' Jer.31:9; Ex.4:22.
De belofte in Gen.35:11 en 48:20 spreekt van een 'volle menigte volkeren', dat is een
volk, én een groep volkeren. Zo spreekt Ef.2:12 niet over burgerschap, maar van
staat, politeia, een gemenebest. De belofte is politiek/nationaal, en niet internationaal.
124 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Dit blijkt uit dat de kern, dat gemenebest van Israël zou zijn als 'afgezonderden van
zijn broederen', zie Gen.49:26, als ingewijden, als nazireeërs.
Het gaat in de Bijbel niet over 13 stammen, maar over 12. De USA claimt dat zij de
13e stam Manasse zouden zijn. De enige 13e stam op aarde zijn de Joden, want toen
Jakobus zijn brief aan de twaalf stammen in de verstrooiing schreef, waren deze allen
buiten Palestina, en vertoefden alleen de Joden nog in Palestina, als een soort 13e
stam.
De twaalf stammen zijn via Assyrie naar Europa vertrokken onder allerlei namen als:
Scythen, Getae, Massageten, Angli, Bretie, Dans, Juten, etc. Zij gingen een weg die
zij tevoren niet hebben gekend, Ex.20:35; Jes.42:16 ...... en wel richting naar de
Bestelde Plaats!
Voor de Alwetende waren zij niet verloren! Slechts voor de ogen der wereld waren zij
tijdelijk verborgen!
De discipelen hebben het geweten waar die twaalf stammen waren gebleven, zie
Matth.10:5-6; 1 Petr.1:1, en 2:9.
Geschiedschrijvers als Strabo, Plinius en Ptolomeus vereenzelvigen in hun
geschriften allen de Getea met de Gothen en Scythen, waaronder wij de twaalf
stammen moeten verstaan. De zogenaamde 'Noormannen' waren Scythen, Daciërs,
dat is Geteaeërs, vlg. de schrijver Duschene, 1619.
Volgens volkendeskundigen is de bevolking in de landen van N.W. Europa van één
en hetzelfde ras, dat ontstaan is in Palestina. De Anglo-Saksische- en Keltische
volkeren hebben een Hebreeuwse oorsprong. Dat velen dit niet weten, en/of zich daar
tegen keren, is omdat de identiteit van het ware Israël nog verborgen moest blijven,
zie Ps.83:4-5.
Doordat de twaalf stammen in vergetelheid waren geraakt als volk Israël, opende dit
de mogelijkheid voor een ánder volk o zich die naam ten onrechte toe te eigenen, ja
zelfs het oude land Palestina in te pikken. Zie dit voor ogen afspelen in het Midden-
Oosten.
7.10 De schapen, de stal en de Herder
De “deur” is de Messias, de goede Herder. Wie van elders inklimt in de stal .....is een
dief en moordenaar. vers 16. Ik heb nog ándere schapen (de verloren twaalf stammen
in de verstrooiing, Jak.1:1 en Hand.26:8) die Niet van déze (joodse) stal zijn. Dié
moet IK leiden; en zij zullen Mijn stem horen, en het zal zijn: één kudde en één
Herder!
En, Hij is gekomen via Zijn discipelen tot die verloren schapen, zoals de opdracht
luidde in Matth.10. Die schapen zwalkten in Noord West Europa, en dáár hebben zij
Zijn stem herkend, én Hem gehoorzaamd, én Hem aanvaard. Hier, in Europa is het

125 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Licht op de kandelaar gezet, en hier heeft de Reformatie gebloeid. Hier wordt de
kudde verzameld tot één geheel, en hier komt de Herder terug!
7.11 De Nederlandse volksgeest
Een volkskarakter zit in het bloed, is eeuwig en onveranderlijk. Slechts door
verbastering of uitsterven kan het bloed verloren gaan. Zo is dan de bloedschande en
rassenmix de allergrootste zonde tegen de natuur en haar wetten!
De geschiedenis van Nederland, is de geschiedenis van het bloed! In de Gouden
Eeuw onze cultuur haar schoonste lied prijs. De vele volks- en Geesteshelden waren
puur Hollands, zonder joodse of invloeden van andere volkeren.
Momenteel is Nederland multiraciaal, het is één grote hutspot of pot-poeri. De
Nederlander kent zich zelve niet meer, en is geestelijk zeer zwaar gehavend, leeft in
een joods erotische, neger-jazz-sensualisme.
Volksvrijheid is verdwenen, en daarvoor heerst nu allemansvrijheid!
Volksliefde is uitgeblust, en nu is het allemansvriendschap en verrenliefde.
Wie bekommert zich nog om raszuiverheid? Wie maakt zich nog druk om de bloeden
bodemrechten van onze natie? Onze christelijke moraal gebiedt toch niet om alle
ongedierte, vliegen, mieren, muizen, etc- te laten leven, omdat die diertjes toch óók
moeten leven? Nee, parasieten ruimen wij op, en dat moet eveneens rond en om ons
volkslichaam. En wie vormen het enige parasieten-volk op deze aarde?
Het is de Kaïn- en Ezau-Geest die rondwaart in deze wereld, en ook ons land is door
deze Geest bezocht. Waarom moeten in ons land Joden en andersoortigen
overheidsfuncties bekleden? Zijn er geen vakkundige Nederlanders genoeg
voorhanden? Waarom leeft er in ons nog een Nederlandse ziel, wanneer wij voorbestemd
zijn om in een verenigd Europa te leven, en om op te gaan in een multiraciaal
Europa? Wat hebben de Geuzen en helden der Gouden Eeuw ons dan nog te zeggen.
7.12 Profetische Perspectieven
Uit de 'Verzamelingen van enige Oefeningen' door de bekende Mr. Justus Vermeer, in
zijn leven Doctor in de beide rechten en Ouderling der Ned. Herv. kerk te Utrecht in
de tijd van Jodocus van Lodenstein. Uitgave P. Stuut - Rotterdam.
Dit artikel sluit aan op het artikel in serie no.2. p.19. De Nadere Reformatoren over de
joden en Israël. Uitspraken van deze geleerde en Godvrezende man aangaande
Nederland en de profetische betekenis van Nederland:
blz.312. Dat onze land- en kerkherstelling eniglijk is in de hand van Jehova,
Nederlands verbonds-God. O! draagt Nederland met des Heeren wijze van herstel en
genezing, veel op uw hart aan de voeten over in zijn hand en wil, etc-.
Eindelijk en ten laatste, vrienden! wie weet, het mocht u eens gaan als Jeremia; gij
mocht mede vrijheid krijgen om tot den Heere te roepen, ja, God mocht u mede
126 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
antwoorden en u ook grote en vaste dingen bekendmaken, of de Heere mocht u
sterken en bevestigen in het geloof, waardoor gij Nederlands verlossing en herstel in
het verschiet, gelijk door een verrekijker, wel eens gezien hebt; zó, vrienden! dat de
lang begeerde zaak u en ons tezamen eens eindelijk geworden mocht, als een boom
des levens. O! dit schenke de God Israëls, tot zijne heerlijkheid, om Jezus' wil, amen.
blz.320. O! als de Heere overvloed van vrede en waarheid daarstelt, dat is het, waar
Gods kinderen bij leven, ja, waar alle geslachten Israëls bij leven zullen in het laatste
der dagen. Jer.30:17-24.
blz.321. O! wie zal leven als God dit doen zal?
a. Echter vrienden! is het reeds zo, dat de Heere ons land vooraf bezocht heeft in
genade; wij zijn Israël al voorgegaan. Wij zijn, volgens Jes.9:1, dat volk in duisternis
gezeten, over wie een groot licht is opgegaan; etc-.
blz. 344. Ten laatste, vrienden! zoude het heil onzes lands niet te verwachten zijn?
Jezus heeft immers Nederland voor het Zijne gekocht en verlost, en wat heeft Hij er
een eigendom in! Hij zit als Nederlands Voorspraak ter rechterhand zijns Vaders, en
Hij heeft de opkomst van hetzelve na eene langdurige donkerheid en van zijne kerk in
hetzelve, door Zijn bloed verworven; die dus maar geloof heeft, die heeft het reeds,
etc.
blz. 448. Eindelijk, is Nederlands allervoornaamste fundament, pilaar, ja, steenrots,
waarop het gebouw staat, de gunst of genadige inwoning Gods geweest. God placht
Nederlands God te zijn, o alle wijzen voor hetzelve strijdende; geen vijand placht het
te kunnen houden, als in Nederland een biddag was uitgeschreven; de Heere was een
vurige muur rondom. Maar vrienden! hoelang is de Heere al geweken van boven de
Cherub tot den dorpel van het huis ...etc-..
blz.450. Dat de Heere in den grond is, en onveranderlijk blijft ..... de God van
Nederland. O! het is het land, dat God van eeuwigheid heeft uitverkoren, om er
duizenden uit te roepen tot Zijne gemeenschap, gelijk ook geschiedt ten dezen dage,
waarover God wel zware oordelen brengt, en in Zijn toorn van de hemel over de
zonde openbaart en Zich verbergt, maar echter in genade nog staat achter de muur van
Nederlands huis, om het gade te slaan. Daarbij zijn de vijanden van Nederland en van
Gods kerk in hetzelve Gods vijanden, en God is hun onveranderlijke vijand, die Hij
in het vuur zal werpen, nadat Hij ons door hen gekastijd heeft; dus is God in de grond
een verzoend God met dat weinigje volks in Nederland, dat arme, ellendige en
hulpeloze overblijfsel naar de verkiezing der genade.
(Dan heeft Vermeer het over de kerk in Frankrijk en Duitsland, waar niemand meer
waarachtig bekeerd werd, maar .... dat er in Nederland daar en tegen velen
toegebracht werden, en dat alzo de straten en grachten gebouwd werden in

127 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
benauwdheid der tijden. Is het dan niet hoopvol, ondanks alle 'Godsverduistering' dat
wij geboren werden en nog mogen wonen in dit héél bijzondere land! Een land dat
dikwijls door deze oudschrijvers intuïtief al werd vergeleken met het oude Israël.
P.M.)
blz. 502. God heeft al onze dagen Zijn Evangelielicht op onze kandelaar gegeven,
Zijne knechten, ja, de voornaamste zieners, die de wereld bekend waren, tot ons land
mede gezonden, en dat Evangelie des zaligen Gods is dus met kracht tegen alle vijandschap
en tegenstand van vreemde vorsten, ja, tegen alle opstand van natuurlijke
mensen, onder ons voortgezet, zelfs zo, dat menigmaal de aarde is verwekt om de
vrouw (Hier ziet Vermeer duidelijk Nederland als de vrouw van de Messias.P.M.) te
hulp te komen, gelijk Openb.12:16.
blz. 510. Eindelijk is het altijd de gewone weg Gods geweest met ons land, licht uit
duisternis voort te brengen, onwaarschijnlijke zaken te doen. Dit heeft God betoond,
niet alleen in de allereerste oprichting en vrijmaking uit de Spaanse macht, maar ook
in het vervolg altijd, wanneer wij in uiterste engten waren om Godsdienst en vrijheid
te verliezen; dan, als mensenheil ijdelheid was, gaf de Heere hulp uit de benauwdheid,
en gebood de verlossing Jacobs.
blz. 588. het mocht de grote God behagen, Jes.33:20-22, dat ons Nederland, ja, dat
deze plaats in hetzelve, de stad bleef onzer bijeenkomsten, en dat de Heere nog eens
heerlijk werd in het midden van ons Nederlands Sion en Jeruzalem. Amen, het zij
alzo!
Weliswaar heeft Vermeer ook nog niet het juiste onderscheid gezien tussen de joden
en de rest van de twaalf stammen Israëls in de verstrooiing, en dat Nederland het
centrum is van deze verstrooide schapen, die in dit land de stem (het Evangelie) van
de Herder hebben gehoord én aangenomen!
Toch blijkt uit al de verhandelingen van Vermeer dat men Nederland heeft gezien als
een bijzondere natie waar de Allerhoogste Zijn hart aan heeft verpand, en welke natie
kan dat ánders zijn dan ..... Israël? Dus is Nederland Israël in het Westen! Het is een
land aan de kusten, met veel water, rivieren en brede stromen, Jes.33:20. Dat water is
dikwijls onze verlossing geweest tegen de vijanden. De waterlinies hebben onze
vaderen dikwijls (middellijkerwijs) gered van de koning van Spanje. Men liet hele
stukken polder en land onder water lopen, zodat men er niet doorheen kon. Overal
groef men sloten en grachten, zodat Alva verzuchtte: 'Om alle oorden, ja zelfs het
allerellendigste gat, ligt een greppel vol water, waar eerst een brug over moet worden
gebouwd voor men kan oversteken'! (Readers Digest, serie Nederland Dichterbij,
Gelderland). In 1672 werd zelfs het machtige leger van Lodewijk de XIV er door
tegengehouden.
128 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Lezen wij ook niet in Openb.12 dat het water de vrouw te hulp kwam?
Verder, gezien de vele profetieën van herstel, wacht Nederland nog een zeer
gezegende tijd. Inderdaad, zoals Vermeer zegt, is Nederland het land dat in Jes.9:1
wordt genoemd, het land van donkerheid en duisternis, mist en nevel, hetwelk een
groot licht zal zien, nl. de aankomst van het Nieuwe Jeruzalem, de stad die zal
schitteren als een parel!
Zien wij op ons huidige Nederland, en letten wij vooral op Gelderland, het 'Groene
hart' van Nederland, dan zal bewondering ons treffen. Nog geen honderd jaar geleden
was de Veluwe één dorre vlakte van zand en heide, en dat is nu omgetoverd tot een
groot nationaal park.
7.13 Het deksel weggenomen
Op een meditatie van ds. F. Mallan 6-6-'97 in de Wachter Sions, geven wij een
commentaar:
Dat het deksel nog steeds op het hart van het joodse volk ligt is een niet te loochenen
feit. Of dat deksel daar ooit zal worden afgenomen is maar de vraag, daar Paulus er in
1 Thes.2:14-16 geen twijfel over laat bestaan of de toorn van God over de Joden nog
zal weggenomen worden; nee, zegt hij, die blijft op hen tot het einde!
Hoe komt het dan, dat er onder vele christenen de opvatting leeft dat er op grond van
de Schrift nog een massale bekering der joden is te verwachten?
Wat Paulus in 2 Cor.3:16 en in Rom.9-11 verwacht en uitspreekt is goed beschouwd
géén bekering van joden, maar van Israëlieten! Daarin zit het levensgrote verschil!
Op de Pinksterdag draaide alles niet om de bekering van joden, maar van Israëlieten
uit de verstrooiing, die tijdens de grote Feesten naar Jeruzalem kwamen. Het waren
dan ook geen 3000 joden tot wie Petrus sprak, want Petrus noemde hen in Hand.2
vers 22 'Israëlitische mannen', en in vers 36 'het ganse huis Israëls'. En waarom
besluit hij met te zeggen: Wordt behouden van dit verkeerd geslacht? Welk geslacht?
N.l. de kwade vijgen, de Edom-joden.
Joden mogen wij niet vereenzelvigen met de verstrooide Israëlieten uit de twaalf
stammen, en dat doet ds.F. Mallan, en velen met hem, wel. Zie Jak.1:1 en Hand.25:7.
Wij kunnen stellen dat alle Zeeuwen of Friezen Nederlanders zijn, maar alle
Nederlanders zijn daarom nog geen Zeeuwen of Friezen!
Op al die Israëlieten in de verstrooiing ligt nog een deksel, en Jesaja noemt dat een
'bewindsel' waarmee de (Israël) volkeren omwonden zijn, hfst.25:7. Zij kennen hun
eigen identiteit niet meer. Zij zijn gedeeltelijk verhard, zegt Paulus in Rom.11:8;
maar, als de volheid van deze (Israël) volkeren (in de verstrooiing) zal zijn ingegaan,
dan zullen zij uit hun diepe slaap ontwaken (en identiteitbewust worden).
En alzó zal geheel (twaalfstammig) Israël zalig worden!
Tot déze verstrooide schapen van het Huis Israëls werden de apostelen gezonden! En,
zij zouden de stem van de Goede Herder herkennen, Hem volgen en aannemen, en het

129 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
zal worden één kudde! In welk deel der wereld is het Evangelie op zulk een grootse
wijze aanvaard, verbreid en geloofd? Wijst dit niet naar de kustlanden rond de
Noordzee?
7.14 Nederland is de kern van nieuw Israël
Ons vaderland is vanouds genoemd het "Israël in het Westen".
Ons land kent VIJF tijdperken:
1e, de eerste negen eeuwen, de oudste bewoners van ons land
2e, van 900 tot 1600 tijdperk der hertogen en graven
3e, de Republiek der Nederlanden van 1588 - 1795
4e, de Franse overheersing 1795 - 1813
5e, de geschiedenis van het Koninkrijk der Nederlanden
In 1588 is Nederland pas feitelijk vrij en onafhankelijk geworden, tot Leicester weer
naar Engeland vertrok. In 1572 zijn de 7 republieken gevormd. Tel bij 1588......400
jaar, (10 x 40) dan komen wij in 1988.
In Zach.10:4 lezen wij dat uit Juda de Hoeksteen komt. Hoeksteen of PINNAH
(penta) en de Nagel.
Nail, Strongs concordance 3489, Yated of vastmaken d.m.v. een pin.
In Jes.22:21 lezen wij van Eljakim, hij zal het huis van Juda tot een vader zijn, en: Ik
zal de Sleutel Davids op zijn schouder leggen, en IK zal Hem als een “nagel” inslaan,
en aan hem zal men alle heerlijkheden van het huis zijns vaders hangen.
Uit Juda komt de Penta, en de Verbinder, de Vastmaker, die de waarheid Gods heeft
vastgesteld, die de Wet hanteert, en de Sleutel Davids heeft (het mysterie van Davids
troon, die niet bovengronds, maar ondergronds voortleefde).
Van Sebna wordt gezegd dat hij van vreemde bloede was. Hij was een soort minister
van financiën, en bezat grote macht (net als Doeg en ander Edomieten en
Amelekieten die zich in hoge posities wisten op te dringen).
Sebna wendde zijn macht aan om voor zich praalwagens te maken, en superluxe
graven in de rotsen. Hij zal echter door Jahweh weggeslingerd worden als een bal.
Eljakim zal hem opvolgen.
Profetisch gezien meent de Brits Israël visie dat het Britse en Hollandse vorstenhuis
de "Troon van David" is. Dit is niet waar, want deze vorsten hebben vreemd bloed in
hun aderen, het bloed van Atlantiden. Zij hebben zich zeer grote macht aangemeten
en hebben eeuwenlang geparasiteerd op onze volkeren en kolonies. Elohim Zelf zal
de scheut uit Jesses wortel (afgehouwen tronk) laten ontspruiten.
De Amelekieten wilden niets anders dan de hand leggen op de troon van Jahweh,
lees Ex.17:16. En denk aan Agag en Haman.
Jahweh waakt echter over Zijn troon en Hij zal Amalek algeheel vernietigen. De
Amalek-machten willen ons land, Israël in het Westen, wel kapotmaken, mengen met
vreemde volkeren, volgens de aloude Bileamslist.
130 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Nederland was eens een wereldmogendheid, het geduchtste zeevarende volk ter
wereld, dat diplomatiek de wereldtoon inzette. Het Britse (lees Amalek) volk heeft
ons dat voorrecht ontnomen, en zij hebben hún taal tot wereldtaal gemaakt, en hebben
de USA van ons afgepakt, en New Amsterdam .... New York laten noemen.
Ons land, het geweldige laagland, het polderland, met zijn vele wereldberoemde
kunstenaars, uitvinders, etc- (denk slechts aan de schilderkunst, de weg en
waterbouwwerken, etc-.) zal eens weer dé grote wereldnatie van de toekomst worden,
het Nieuwe Israël Gods, het Sion in het Noorden, vanwaaruit de Wet zal uitgaan.
Nog is de verwarring groot rond Israël en de joden. Zie hoe toch ook geleerde
mannen de zaken nog door elkaar halen. In ‘Zicht op Israël’ no.2. Boekencentrum
waar Dr. T. Brienen, op p.51 stelt dat het christendom van enen huize is met het
jodendom. Ze zouden uit dezelfde wortel komen.
Hieruit blijkt dat de zaak nog nooit goed is onderzocht, maar dat men elkaar napraat.
Men verwisselt de joden met Israël, en stelt Israël gelijk aan de joden. Dat kan
onmogelijk. En vandaar dat men de wortels van het christendom gaat zoeken in die
van het jodendom, en men de synagoge vastknoopt aan de latere kerk. Die twee
zouden dan weliswaar uit elkaar zijn gegroeid.
Laat men zich toch eerst eens afvragen wie een jood is, en welke afstamming hij
heeft, en of hij zijn vermeende afstamming wel kan bewijzen!
Dan zal uiteindelijk blijken dat de huidige staat Israël hét grote superbedrog is van
deze tijd! Althans dat christenen in de herrijzing van de staat Israël de vervulling
willen zien van de profetie m.b.t. Israëls herstel.
De Zionisten zelf zeggen dikwijls andere dingen. Ben Gurion zei dat de nieuwe staat
beslist géén herleving was van het oude volk Israël. Daarmee sprak hij recht, daar de
Zionistenstaat van vandaag veelmeer gezien moet worden als zijnde een herleving van
het oude rijk der Khazaren!
Ook daar spreekt de Bijbel van, en wel in Mal.1:1-5; en in Ez.35, en in Obadja, nl. dat
dit Edom-gebeuren weer totaal verwoest zal worden.
Algemeen is ons volk, en zijn de theologen, veel te weinig op de hoogte met de
geschiedenis van het oude volk Israël en de deportaties, en het ontstaan van het
jodendom.

131 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Hoofdstuk 8 Enige correspondentie over Israël en de joden
8.1 Aan ds.Jac.Schouten van 'Het Zoeklicht'. 16-6-96
Geachte broeder Schouten,
Mag ik U enige vragen voorleggen, naar aanleiding van Uw vervolgartikel over 'Gods
plan met deze wereld'?
Met belangstelling volg ik deze artikelen.
In art.21 slaat U wis en waarachtig de spijker recht op z'n kop als het gaat over
waarom de gedachte aan het komende koninkrijk op de achtergrond is geraakt.
U stelt terecht dat de belangrijkste reden ligt in de verandering van denken in de
vroege gemeente door de zogenaamde 'bekering' van keizer Constantijn; en dat
sommige historieschrijvers dit de 'ZWARTE DAG VAN HET CHRISTENDOM'
noemen.
Ja, hier ligt de grote ontsporing!
Constantijn was dubieus. Hij bleef een verwoed zon-aanbidder en afgodendienaar, en
veelvoudig moordenaar. Dingen die onder zijn supervisie tot stand zijn gekomen
mogen wij wel met een kritisch oog bezien, en dan denk ik vooral aan de
Zondagswet, en wat op het concilie van Nicea tot stand kwam..
Zoals U zegt, bracht de Reformatie, ondanks alle goeds, geen verandering in de leer
van het Vrederijk. In de Nad. Ref. kregen enkelen daar wél een oog voor, zowel in
ons land als in Schotland en andere Westerse landen. Men kreeg tevens oog voor de
132 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
profetie aangaande het herstel van Israël, en projecteerde dat (helaas ongelukkig
genoeg) op de Joden.
Het is geen wonder dat na zo vele eeuwen dikke duisternis de opkomende zon veler
ogen verblindde voor de ware feiten. Eerst zien wij nog een vermenging van Israël en
kerk (de vergeestelijking en vervangingstheorie) en daarna zien wij de letterlijke
interpretatie. Men neemt de zaken serieus, kijkt in het rond, leest de kranten beziet de
wereldgebeurtenissen, en jawel hoor, U zegt het zelf! : 'achter de herbouw van het
land Israël (sinds 1948) mogen wij zeker het volk Israël zien dat daar heel hard heeft
gewerkt, en het de Here is die dit feitelijk deed'. Deze terugkeer zou zijn voorzegd.
Hier sta ik echter voor een onoverkomelijk probleem. Wanneer uw zienswijze wordt
gevolgd, zoals zo velen doen, zijn aller ogen gericht op het Midden Oosten en het
volk dat onder de naam 'Joden' of 'Israëli' zich aldaar tracht te handhaven.
Ik meen stellig, dat, indien U oprecht wilt blijven, door mijn vraagstelling in
verlegenheid zult komen. Ik ga er van uit dat U oprecht als christen mijn vraag zult
willen behandelen.
De vraagstelling is, mede die van de Orthodoxe Joden (o.a. de Mea Shearim) :
Zijn de Joden ...... gans Israël? (d.w.z. de twaalf geslachten)
Kan men de Khazaren/Askenazen, die in de 8e eeuw A.C. tot het Jodendom zijn
overgegaan, en van Turks/Mongoolse afkomst zijn, dus niet-Semitisch, wel échte
Joden of Israëlieten noemen, ja gelijkstellen met het Oude Bondsvolk?
De huidige staat Israël bestaat voor 90-95% uit deze Khazaren. Kent U het boek van
Arthur Koestler (Jood) : 'The thirteenth Tribe'? Uitgave Omnium, P.O.Box 900566,
Palmdale, CA 93590 USA.
Dit moet U beslist lezen. Hieruit blijkt dat de huidige staat Israël geen vervulling kán
zijn met betrekking tot het herstel van de profetie aangaande de vereniging van de 12
stammen onder één Hoofd. Maar, dat de huidige staat Israël een herleving is van het
oude Koninkrijk der Khazaren! In feite is het Ezau in Jakobskledij!
Bedenk wel wat voor consequenties dit heeft. De profetie over het herstel van Israël
heeft een totaal ándere inhoud dan U en velen denken! U kunt dit als oud vuil van
tafel vegen, of als kennisgeving in de prullenmand stoppen, maar de feiten liegen er
niet om! Ik hoop in alle oprechtheid dat U deze zaak ernstig wilt nemen, en hoop op
Uw antwoord.
In afwachting, de uwe in Yashua ha Messiah
P.F.v.d.Meer
8.2 Israël (Opgemerkt H. Reinders)
De vraag van Hans Reinders in 'Opgemerkt' Israël III :
wie van de twee het bij het rechte eind heeft .... de Gereformeerden met hun
kinderdoop en vervangingstheorie < ... of ...> de Evangelischen die de geloofsdoop

133 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
leren, en de teksten in het O.T. voor Israël reserveren ? Het antwoord zouden wij
spoedig in de krant kunnen lezen.
Misschien wat voorbarig om op dit antwoord vooruit te lopen, temeer daar niet geheel
duidelijk is wat de schrijver bedoelt. Het is meestal wel zo, dat waar twee honden
vechten om een been, de derde er mee vandoor gaat.
Hoe de 'Israël-vork' precies in de steel zit is door de Allerhoogste eeuwenlang
opzettelijk verborgen gehouden. Wellicht teleurstellend voor Hans Reinders dat de
profetie der Schrift zowel de visie der Gereformeerden als die der Evangelischen
tegenspreekt.
In het 'laatste der dagen' komt de vervulling van Jes.25:7 dat het 'bewindsel' zal
worden weggenomen, en dán zullen alle volken zeggen : Hé, dát is het ware Israël der
twaalf stammen die in de verstrooiing waren! Jak.1:1 Hand.26:7 Jer.31:1.
De huidige Israëlies zijn geen échte Israëlieten, maar grotendeels Askenazen. Wat er
onder de Joden nog aan echt Juda zit is heel weinig, en is ‘zeker niet het 'ganse Israël'.
Orthodoxe Joden stonden met spandoeken voor het VN-gebouw met de tekst :
JEW Israël is not the same thing!
Wanneer er in de grote dag des gerichts, als Jes.25:7 in vervulling gaat, nog een krant
zal zijn, ja, dan zal inderdaad het énig goede antwoord daar in staan. Als wij de zaak
nuchter bezien kunnen wij dat antwoord nu reeds weten.
Naar het er nu uitziet zal die 'grote dag' spoedig komen!
(In enkele van onze hierna weergegeven brieven hebben wij enige, voornamelijk
taalkundige, correcties aangebracht.)
8.3 Aan de EO, t.a.v. Hr. Pim van der Hof 5-2-1997
Bij deze wilde ik U wat vragen stellen, daar ik het van harte onderschrijf dat wij Israël
moeten liefhebben. Ik koppel daaraan wel de vraag, wélk Israël moeten wij liefhebben,
daar het huidige Israël volgens vele orthodoxe Joden niet identiek is met het
oude Israël der twaalf stammen in de verstrooiing.
Stel dat wij het verkeerde Israël liefhebben en sponsoren, want er blijkt dus een
pseudo-Israël te bestaan, en daar zou Openb. 2:9 en 3:9 op wijzen, dat is dan toch
misplaatst?
Overdreven liefde is nooit goed, en zeker niet als dat misplaatst zou zijn. Dan zou
onze liefde immers een regelrecht verraad betekenen voor het wáre Israël.
Yashua ha Messiah is er voor Israël, maar wij moeten er dan wel voor de volle 100%
van overtuigd zijn dat de huidige, meest liberale, Joden, die zich presenteren alsof zij
heel Israël zijn, wel echte Israëlieten zijn, dat is nl. sterk te betwijfelen.
Waar zijn de twaalf stammen gebleven? Kan één stam, ja, een klein gedeelte van één
stam het recht opeisen gehéél Israël te zijn? Dat doen de Joden nl. wel!
134 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Indien er onder de Joden zelf al grote verwarring heerst over hun jood-zijn, over het
Israël-zijn, etc-, laat staan dat wij dan op onze hoede moeten zijn. Vrienden, hoe kan
daar klaarheid in worden geschapen? Of mag de waarheid voor de zoveelste keer niet
gezegd worden?
Graag Uw antwoord op deze brandende vragen!
Met vriendelijke groeten en in afwachting:
8.4 Aan de George Whitefield stichting.
Aan de heer J.J.M. Bol,
en Ds. H.A. Bakker
Kootwijkerbroek 28-5-'97
Mijne Heren,
Uw initiatief is toe te juichen dat U de aandacht wilt vestigen op de monumenten der
Puriteinen (zie Uw bulletin no.4, '95,p.80)
Afgelopen zaterdagen via de E.O. hoorde ik uw beider visie over de huidige staat
Israël.
De Puriteinse visie op Israël lijkt geboren te zijn bij Martin Bucer (tijdgenoot van
Calvijn, beiden joods). Opmerkelijk in dezen is dat de Puriteinen de Joden zijn gaan
vereenzelvigen met Israël, dat immers uit twaalf stammen moet bestaan, die állen in
de verstrooiing zijn gegaan. Zie Jak.1:1; Hand. 26:7.
Heeft men deze 12 stammen laten verdwijnen in het niets, of heeft men ze
geïntegreerd in het kleine restje Joden?
Hier ligt de grote ontsporing en het begin van alle verdere verwarring. Men kan toch
niet alle Israëlieten Joden noemen, en álle Israëlieten zijn toch geen raciale Joden!
Alle Friezen zijn Nederlanders (nemen wij gemakshalve aan), maar daarom zijn alle
Nederlanders toch nog geen Friezen!
De verwisseling van de Joden met het grote ganse Israël der twaalf stammen is een
hardnekkige fout die wij overal tegenkomen, zowel bij de Puriteinen, mannen van de
nadere Reformatie, als wel heden ten dage bij nagenoeg alle 'Israël-kringen'.
Wanneer men in het begin een zaak scheef opzet, kan het eindproduct nooit recht zijn.
Zo is het eveneens gelegen met diverse vertalingen, waaruit de huidige verwarring is
ontsproten.
Op deze manier kán men nimmer een juist zicht verkrijgen op het wáre Israël en de
bedoeling van de Schrift met de profetie over het toekomstig herstel van Israël.
Als voorbeeld noem ik slechts de vertaling van de woorden goyim, etnos, etc.

135 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Broeders, een eerlijk onderzoek gebiedt ons onafhankelijk en niet vooringenomen te
zijn.
Ik heb getracht een dergelijke onafhankelijke studie te verrichten over de herkomst
van de joden en Israël, en hun toekomst. Bijgaand doe ik U deze studie toekomen.
Naar ik vurig hoop en wens zult u de handschoen die u bij dezen toegeworpen wordt,
in bereidwilligheid willen oppakken, de waarheid zoekende.
Stichting Sola Scriptura
de Uwe, P.F.v.d.Meer.
8.5 Geachte ds. G.H. Abma 16-6-1997 Alhoewel ik
nog geen antwoord op mijn brief van je (mijn oude klasvriend) mocht ontvangen,
schrijf ik je wederom, en nu naar aanleiding van je uiteenzetting van gisterenavond
via de EO-zender. Je hebt zélf geschreven in het blad 'Christenen voor Israël' juni '97:
"Je hoeft het met iemand niet eens te zijn om toch dankbaar te zijn voor de
duidelijkheid die hij verschaft". Welnu, duidelijkheid is voor ons allen zeer welkom!
En, laat ieder maar gedwongen worden over de materie na te denken. En dat is winst,
volgens jou!
Het ging gisteravond over de nieuw te bouwen tempel. Dit heeft mij reeds vele jaren
geboeid, en ik heb daarover heel wat materiaal verzameld. Nu weet ik niet of jij het
boekwerkje van architect B. Reinders in je bezit hebt, die een uitgebreide beschrijving
geeft over Ezechiëls tempel. Dat is een heel goede studie van deze man geweest. Hij
leeft niet meer, maar mogelijk is dit boekje (in brochure-vorm) nog wel verkrijgbaar.
Hierbij doe ik je wat kopie van zijn weergave en gedachten, die weliswaar verschillen
van jouw en mijn gedachten. Maar wat hij m.i. wél goed ziet, is dat die tempel niet of
nooit IN de stad Jeruzalem kan worden gebouwd, gezien de afmetingen en landsverdeling,
naar Ez..48:1-29.
Tot zover dit. Jij stelt dat 'alles ons noopt tot een nieuwe bezinning op de Schrift', in
'Christenen voor Israël' juni '97, en wel met betrekking tot de oprichting van de staat
Israël. Inderdaad waar. Maar dat bezinnen mag niet te lang duren, en moet wel goed
gebeuren, en dan hoeven wij het altijd niet met elkaar eens te zijn, maar .... wij
kunnen elkaar soms wel iets aanreiken dat verduidelijkend werkt.
Ik hoop dan ook dat je ernstig op mijn schrijven zult willen ingaan. Verder hierbij nog
een kopie van een ingezonden stuk 9-6-97 over "Het deksel weggenomen".
Met broederlijke groeten, van je oude klasvriend
Piet v.d. Meer
8.6 Geachte heer Dekker, 23-6-1997
Heel hartelijk dank voor uw brief met opmerkingen en vragen, en de nette en correcte
stijl. Om op al uw vragen in te gaan lijkt mij heel zinvol. Toch dacht ik dat het beter is
136 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
wanneer u vooraf kennis zoudt willen nemen van bijgevoegde brochures, waarbij u
eventueel ook vragen kunt stellen.
Wel in het kort alvast dit:
Het Hebreeuwse woordje 'min' kan zowel in, naar, als uit betekenen. En, wat is nu
van toepassing als het gaat over het Noorderland? Verwoerd heeft een dik boek
geschreven: Vlied uit het Noorderland. Ik betwijfel dit ten zeerste, daar Zach.6:8
spreekt dat de Geest juist IN het Noorderland tot rust komt.
Wat het herstel van Davids koningshuis betreft, spreekt de tekst in het Hebreeuws
daarover in futurum, toekomend. De Davidslijn is er wel, maar ondergronds, en zal
straks bovengronds komen, wanneer er weer een koning uit Davids huis zal zijn, zie
wat Jeremia 33 schrijft over de Vorst uit David, en ook op andere plaatsen.
Verder, Paulus kent nog wel degelijk verschil tussen Joden, Israëlieten, etc. Zie eens
in Hand.26:7 dat de twaalf geslachten nog wel degelijk in beeld zijn, en niet
verwisseld kunnen worden met de Joden die toen nog in Palestina woonden.
Het gaat dan ook om het geestelijke zaad, Izaäk, en niet om het vleselijke zaad,
Ismaël; en het gaat niet om een vaderland IN de hemelen, maar een vaderland op de
nieuwe aarde vanuit de hemel!
Op de andere vragen hoop ik later in te gaan, zo u wil D.V.
Met Godes rijke zegen in alles wat wij mogen doen,
de Uwe P.F.v.d.Meer.
Geachte heer Dekker, 9-7-1997
Vervolg van brief 1.
Zoals u in het begin van uw brieven zegt is het ook mijn doel en intentie (en die van
het comité Sola Scriptura) om de Bijbel zichzelf te laten verklaren.
U draagt daartoe een mogelijkheid aan, door persoonlijk elke menselijke verklaring
aan dat Woord te toetsen. U zegt dat het niet gemakkelijk is, daar elke theorie wel
verdedigd kan worden met bepaalde geselecteerde teksten, waarbij men het
totaalverband in de volle breedte uit het oog verliest. En vanuit die instelling hebt u
ook de brochures van ons over Israël gelezen, waarbij u concludeert dat wij niet in
staat zijn een aantal stellingen Bijbels te onderbouwen. Maar, zegt u voorzichtig, dat
kan aan mij liggen, en daarom geeft u een aantal overwegingen.
Welnu, dat klinkt heel oprecht en eerlijk. Zelf heb ik, en de andere mensen van het
comité, dezelfde instelling en begeerte als u, om de Schrift in volle breedte in
ogenschouw te nemen. Zelf heb ik daartoe een schema opgesteld na jarenlang onderzoek,
dat ik hierbij zal voegen, en dat voor mij als een soort handwijzer is. Als
techneut werk ik graag met schema's, en zeg dan niet dat de Bijbel niet schematisch
is, daar de Schepper immers volgens een vast bestek Zijn werk afmaakt.

137 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Het is inderdaad moeilijk vanwege de vele bomen het bos nog te kunnen zien. Niet
alleen met betrekking tot de wijd uiteenlopende meningen betreffende Israël en de
joden, maar ook op zoveel andere zaken.
Ik heb getracht mij zo objectief mogelijk op te stellen, en heb daartoe allerlei
menselijke maatregelen genomen, waarvan ik niet beweer dat een ander dat óók zo
zou moeten doen. Toch zeg ik hiermee niet dat ik dit op eigen houtje heb gedaan; nee,
ik heb dit in afhankelijkheid gedaan met de bede en het kinderlijke verzoek mij toch
a.u.b. te leiden op rechte wegen en Schriftuurlijke inzichten, wars van allerlei
menselijke meningen en inzettingen. Ik heb mij buiten alle groeperingen geplaatst, en
ben ook door de kerken en hun leidslieden afgewezen (in feite uitgewezen). Buiten de
legerplaats lijd ik liever Zijn smaad, dan om als een marionet een systeemdenker te
moeten zijn.
Dus in veel opzichten hebben wij dezelfde doelstelling voor ogen!
In brochure no.1 van de Israëlserie stuitte u op de landbeloften, en met name op het
onderscheid dat ik maak tussen de 'oude' en 'latere' vaderen. U vraagt hoe dat zit, en
wie die 'latere' vaderen zijn, gezien Gen.15:18 en het feit dat Salomo heerste van de
Nijl tot de Euphraat, 1Kon.4:20-24.
U meent dat de landbeloften allen in vervulling zijn gegaan, vooral n.a.v. Jozua 23:14,
dat er 'zijnerzijds niets onvervuld is gebleven'.
Dan vraagt u hoe het zit met de vertaling van het Hebreeuwse woordje 'min', dat
zowel IN, UIT en NAAR betekent. En of wij overal waar dit woordje door de S.V.
met 'uit' is vertaald, daarvoor in de plaats 'in' mogen lezen. Daarmee zou ik immers
een bepaalde wissel omgooien, waarbij de trein op een ander spoor komt te rijden.
En daarbij denkt u dat het volkomen speculatief is dat Nederland het land is dat aan
de 'oude vaderen' ten erve is gegeven. En ook dat de kerk niet het geestelijk of nieuwe
Israël kan zijn, maar wij als christenen het nieuwe én oude Israël zijn. Dit acht u
tegenstrijdig.
In de Israëlserie no.3. betreffende de twee stenen tafelen, waarop tweemaal zes, dat is
twaalf geboden zouden staan volgens mij. U acht dit in tegenstrijd met Ex.34:1.
Verder vraagt u naar het herstel van Davids vervallen hut, Israëlserie no.1. pag.7. U
meent dat dit herstel al volkomen is geweest, en ik meen dat het nog toekomst is. U
verwijst naar Hand.16:12-18. U meent dat Jakobus hier bedoelt dat die vervallen hut
van David toen reeds werd opgericht en dat nog voortgaat tot nu toe. Ook Rom.9 en
Hosea zouden hiernaar heen wijzen.
En Hebr.8:6-8 wijst naar een nieuw verbond, en daarvan zegt u dat het Evangelie het
hart is, en Christus de Middelaar er van.
138 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
U erkent dat dit nieuwe verbond met het Huis Israëls en het Huis Juda tot stand is
gebracht, maar dat het volgens u tegelijkertijd voor iedereen zou zijn, voor de hele
wereld, 2Cor.5:19.
Hierin ziet u sterke aanwijzingen dat de O.T. profetieën m.b.t. het Huis Israëls ten
diepste profetieën zijn die zich uitstrekken tot de 'heidenen'. Daarbij wijst u naar
Ef.2:11-20.
Naar u denkt zou Paulus geen onderscheid meer kennen tussen joden, Israëlieten en
heidenen, daar dit onderscheid in Christus volledig zou wegvallen.
U meent dan ook dat er in de Bijbel geen aparte weg is voor de tien of twaalf
stammen van Israël, daar de beloften volgens u zouden gelden voor het zaad
Abrahams, en dat zou volgens u slechts zijn, voor die van Christus zijn, Gal.3:29. U
meent dat Paulus zou zeggen dat het wáre Israël iets anders is dan.... de twaalf
stammen van Jakob, Rom.9:6.
En wat betreft de landbelofte beroept u zich op Hebr.11:19-26, dat de oude vaderen
uitzagen naar een hemels vaderland, daar zij IN het land der belofte vertoefden 'als in
een vreemd land', verwachtende de stad met fundamenten, waarvan Elohim de
Ontwerper en Bouwmeester is. Zij waren volgens u vreemdelingen en bijwoners zelfs
in het beloofde land, dus óók in Nederland.
U besluit met 2Petr.3:13 dat Petrus naar Zijn belofte nieuwe hemelen en een nieuwe
aarde verwachtte, en dat dit ook maar iets te maken zou hebben met Nederland acht u
hoogst onwaarschijnlijk en Bijbels niet aantoonbaar.
Naar ik hoop zult u mij willen volgen in het beantwoorden van deze vragen, die ik
beknopt zal uiteenzetten, wel met dezelfde doelstelling die u hebt, maar vanuit een
andere samenhang en visie. Die visie heb ik mij door de jaren heen eigen gemaakt, en
dat wil niet zeggen dat deze in zijlijnen volkomen zou zijn, maar waarvan ik stellig
zeg dat de hoofdlijnen Bijbels onderbouwd zijn. Het probleem is echter dat wij wat
visie betreft (helaas nog) verschillen, daar u de visie steunt óf hebt als uitgangspunt
dat de kerk het nieuwe geestelijke Israël zou zijn, en dat daartoe alle heidenen (alle
rassen, etc.) zouden behoren.
Hier botst er dan ook al meteen iets. Maar goed, ondanks dat zal ik van mijn zijde
antwoorden geven, ook al passen deze wellicht niet direct met uw uitgangspunten.
Mogelijk kunnen wij elkaar overtuigen van iets dat wij tevoren niet kenden of zagen,
en het zou heel groot zijn wanneer de Geest ons leidde in dát wat naar Zijn mening de
enige juiste is! En wij in Zijn kracht de moed kunnen opbrengen onze oude meningen,
wanneer deze niet goed blijken te zijn, vaarwel te zeggen.
De landbeloften:
Er zijn verschillende landbeloften, lees en zie Gen.12:7, 13:15, 26:3, 28:13, en
Gen.15:18.
Ondanks Jozua 23:14 zijn alle landbeloften nog niet in vervulling gegaan, daar in
Jozua's dagen 1Kon.4:24 nog niet was vervuld.

139 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
De beloften aan de 'oude vaderen' zijn nimmer volledig vervuld, daar de vervulling
eindigde door ongehoorzaamheid aan de wet. De uiteindelijke vervulling valt onder
het Nieuwe Verbond, als het gemeente-tijdvak (als een interim) voorbij is.
De wet werd overtreden, en alzo konden de kinderen niet van de belofte der vaderen
profiteren, daar dit strijd met de gestelde voorwaarden.
Eerst zal de juiste verhouding tussen Elohim en Zijn volk hersteld moeten zijn, om de
beloften in volledige vervulling te doen gaan.
Rom.15:8..... de beloften aan de vaderen bevestigd, d.w.z. sterk maken (bebaioo =
sterk maken, en niet 'vervullen')
Alle beloften hebben in de eerste plaats betrekking op de Messias, en in hem op het
zaad, en voorzien in land, troon, natuurlijk en geestelijk zaad.
Door ongehoorzaamheid kreeg Israël een straftijd opgelegd, Lev.26:24, en is uit het
land verdreven, 7x360 jaar.
Uit 1 Kon.3:8 blijkt dat Israëls grootheid slechts een gedeeltelijke vervulling was, en
de volledige vervulling pas kon eindigen als de taak van Israël voleindigd zou zijn,
n.l. om de volkeren tot de kennis van de enige ware 'God' Elohim te brengen. Dit is
ook heden nog niet vervuld.
Door de wegvoering(en) verloor Israël haar kracht om deze taak te volbrengen,
maar....... in kustlanden (yam) zou zij de kracht vernieuwen! Jes.41:1. (Waar is het
Evangelie aangenomen, en waar heeft de Reformatie gebloeid?)
Onder Salomo was Israël nog niet onder het Nieuwe Verbond, zodat de volledige
vervulling ook toen niet plaats had vóór de komst van de Messias.
Maar ook Paulus ziet de beloften nog als onvervuld, zie Hand.26:6.7, voor de twaalf
geslachten Israëls (niet voor de joden, daar van hen het koninkrijk weggenomen was).
Abraham, Izaak en Jakob zijn de 'Oude Vaderen', en met hén is het Verbond gemaakt.
Aan dit verbond is daarna het Mozaïsche voorwaardelijke verbond toegevoegd,
aangegaan met de 'Latere Vaderen', die uit Egypteland waren getogen. Tot de tijd dat
het onvoorwaardelijke verbond weer in werking zal treden, Jer.31:31-34; Hebr.8:6-
13,.... wacht de uiteindelijke vervulling van alle beloften, en zullen de zegeningen
daarvan worden toegevoegd aan de zegeningen van het verbond met Abraham.
Het woord 'wet' wordt wel genomen voor dit Mozaïsche verbond, zoals in
Rom.6:14,15. De wet is niet door Mozes uitgedacht, daar Abraham de Wet(ten) reeds
kende en onderhield, Gen.26:5.
Rom.4:13... de beloften aan Abraham en zijn natuurlijk zaad zijn voor hen die treden
in het voetspoor van het geloof. En, erfgenamen der wereld, ziet op de twaalf
stammen Israëls, waar de natuurlijke zonen tevens geestelijke zonen worden door het
geloof. Dát nu is grotendeels vervuld in het 'Noorderland', de kustlanden van N.W.
Europa, waar de schapen (de twaalf stammen in de verstrooiing) de stem van hun
Herder hebben gekend en Hem zijn gaan volgen, te zien in de Reformatie tot heden.
Niet een Gemeente, samen vergaderd uit allerlei volkeren en rassen, zal een zegen
worden voor het zaad Abrahams; nee, uit het zaad Abrahams is een Gemeente
140 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
gekozen om tot zegen te zijn voor de rest van Abrahams zaad én voor alle andere
volkeren!
In Gal.3:17-25 zien wij het karakter van de wet, om tuchtmeester te zijn tot Christus.
Die Galaten waren geen blinde heidenen; nee, het waren Israëlieten! Zij waren
immers vervreemd van hun burgerschap, de verbonden en beloften. Dus hadden zij er
deel aan gehad krachtens geboorte en afstamming. Zij waren quasi-heidenen, aan de
heidenen gelijk geworden. En dít volk nu krijgt de verlossing van de Koning,
Luk.1:67-74. Het woordje 'volk' kan niet zien op de Joden, want zij zijn niet verlost
geworden en erkenden de Heiland niet als hun koning.
In Gal.2:15 schrijft Paulus aan de Galaten dat 'wij zijn van nature Judahieten (is
vertaald door Joden), en niet zondaars uit de 'heidenen'. De kanttekenaars zeggen dat
dit ziet op afkomst en geboorte. Rom.2:17.(ook die Romeinen waren dus geen
'heidenen'). En tot de Corinthiërs zegt Paulus dat zij niet onwetende moesten zijn van
het feit dat onze vaders allen onder de wolk waren, en allen door de zee doorgegaan
zijn, enz. 1Cor.10:1. Paulus zegt dus dat de voorvaderen der Corinthiërs allen in de
woestijn zijn geweest!
En Calvijn haalt bij Gen.3:7 aan dat ...... "zij die menen, dat hier alleen uitverkorenen
bedoeld worden zonder onderscheid, dus alle gelovigen uit welk volk zij wat het vlees
aangaat ook afstammen, bedriegen zich.
De Schrift wijst er wel degelijk op, dat in bijzonder het volk, dat uit Abraham zijn
oorsprong had, het verbond met God ontvangen heeft. En duidelijk is het onderwijs
van Paulus over de 'vleselijke' kinderen van Abraham, dat zijn de 'heilige' takken,
dewijl zij uit een 'heilige' wortel voortkomen".
De Heiland zegt het Zelf, dat hij nergens anders voor gekomen is dan voor de
verloren schapen van Israël!
Het was niet naar het verbond (het Mozaïsche) dat Elohim met de vaderen maakte
toen Hij hen uit Egypte voerde (hier zien wij dat dit de 'latere vaderen zijn), maar een
Nieuw Verbond zal in werking treden. Jer.11:10, 31:32, 34:13.
Dit zijn dus de 'latere vaderen', die het Mozaïsche interim-verbond gebroken hadden,
en niet de 'Oude vaderen' waaraan Elohim de beloften deed. Izaak alléén erft de
beloften, Gen.25:5. Izaak was in feite een 'Godenzoon, verwekt van Boven door de
Geest, en daarover zijn vier brochures 'De twee zaadlijnen' bij ons verkrijgbaar.
Het Mozaïsche verbond was voorwaardelijk, gebaseerd op gehoorzaamheid der wet.
Het Abrahamitisch verbond is onvoorwaardelijk. Elohim beloofde aan Abraham Zijn
woord waar te zullen maken ongeacht gehoorzaamheid. Deze beloften deed Jahwe
onder ede overgaan op Abrahams nazaten, Ps.105:9. Gen.26:24.
Nu is en was er bij de eerste komst van de Messias nog geen sprake van dat 'alle
volkeren Hem gehoorzamen zullen', Gen.49:10; Luk.1:32, en Zach.11:14.

141 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Over dit Messias-mysterie en de wederoprichting van Davids vervallen hut zijn twee
brochures bij ons verkrijgbaar.
Gal.3:27-28 vat men algemeen op dat er geen enkel verschil meer zou bestaan tussen
alle volkeren en rassen der aarde. Dit ziet echter alleen op persoonlijke redding. De
nationale verschillen tussen Israël en de volkeren zijn nooit opgeheven, Rom.15:8-12.
Inderdaad is het onjuist om met één enkele tekst een heel onderwerp af te dekken,
daar uit de context moet blijken wat er wordt bedoeld. Het Hebreeuwse woordje 'min'
kan dus niet te pas en te onpas worden vertaald door 'IN', daar het ook 'uit en naar'
kan betekenen.
Jer.3:18 waar het Noorden duidelijk ziet op het Assyrische rijk waarheen de 10
(waarbij ook veel van het Huis Juda) stammen zijn gedeporteerd. Zij zijn in dit
Noorderrijk gebracht, en later weggetrokken en verdreven naar....... SION, de bestelde
plaats, om dáár op hun eigen grond te mogen leven, welke voor hén door de
Allerhoogste was uitgezocht, zijnde een beveiligd erf waar zij niet 'heen en weer
gedreven' zouden worden als in het begin (in Palestina). Dit zijn de kustlanden rond
de Noordzee, in het Noorden gelegen t.o.v. Palestina.
Zach.2:6-7 dat Sion woonde bij de dochter van Babel, ziet op de toekomst en ons
heden, en niet op het verleden toen de kwade en goede vijgen in Babel zaten. Sion zit
bij modern Babel. Dat dochter Babel zit in Europa, en is de driehoek Londen, Parijs,
Brussel, waartegen het 'Israël in het Westen' (Nederland), aangeplakt zit.
Bij de joden heeft de Messias nog nooit op de troon van David gezeten, en ook in het
Westers Israël nog niet. De aardse lijn van Davids troon is onverbrekelijk, Ps.89, en
niet te vergeestelijken, noch als een geestelijke heerschappij op te vatten, die tot
uitdrukking zou komen in de Gemeente. (Over de Gemeente is een aparte brochure bij
ons verkrijgbaar).
De Gemeente is iets uniek, waar satan zeer tegen gekant is. Zij zal meeregeren met
haar Hoofd. De Gemeente is Zijn regeringslichaam. De Gemeente is een
tussenschakel, en daarnaast loopt de Davidslijn van de Messias, waar de joden zich op
hebben blind- en dood gestaard.
Ez. spreekt, net als Jer.31-33 over een letterlijke troon en telg uit David. Ez.37:24,
44:3, 46:12,18; Jes.32:1, 33:17; Jer.23:5; Hos.3:4,5; Zach.9:9, 14:9,16; Matth.21:5.
Zijn koninkrijk is niet van deze wereld (aion) tijdvak, maar van de volgende, op de
vernieuwde aarde vanuit de hemelen, waarboven het Nieuwe Jeruzalem als een soort
satelliet zal hangen waarin de Messias met Zijn hemelse Bruid woont, het 'huis des
Vaders met de vele woningen', en vanwaaruit Hij de aarde zal regeren.
In het beloofde land voelde Abraham zich nochtans een vreemdeling, en zag uit naar
déze stad. Dus Palestina was het niet, en die Hemelse stad zal elders komen te
hangen. Niet boven Palestina, maar boven het nieuwe Sion, hoog in het Noorden,
Ps.48:3 en Zach.6:7-8.
142 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Er is en blijft ook wel degelijk verschil tussen volkeren en rassen. Het woordje
'heidenen' komt van het Griekse 'etnon' en heeft meerdere betekenissen, zie onze
brochure 'Zending'.
Het 'geestelijke zaad' van Izaäk is geen onzichtbaar onnatuurlijk zaad. Nee, het is het
lijfelijke zaad, waaruit het volk Israël is voortgekomen. Paulus bedoelt niet te zeggen
dat alle vleselijke, raciale en nationale verschillen zouden opgeheven zijn in Christus.
En dat die 'twee tot één zijn gemaakt' ziet op iets anders, ........ maar dat is voor een
andere keer. En ook andere dingen die nog zijn blijven liggen moeten een volgende
keer opgepakt worden.
Zijn er nog onduidelijkheden, dan verneem ik dat gaarne.
U het nodige toewensend, in wijsheid en kracht van Boven.
De uwe P.F.v.d.Meer.
8.7 Algemeen rondschrijven aan alle Israël-vrienden
Sjalom!
Het stemt mij tot grote vreugde dat bij U de liefde tot Israël is gewekt. Israël is het
volk van Jahweh, het volk van hét boek, de Bijbel.
Algemeen denken wij (U en anderen) dan aan het volk der joden, en de oprichting
van de staat Israël, waarin dan het bewijs wordt gezien van 'Gods' onveranderlijke
trouw.
Om hierbij slechts één enkel vraagteken te plaatsen, zal voor velen gelijk staan aan
het schreeuwen van een mager varken in een synagoge!
Het is voor velen immers een vaststaand feit, dat niet in twijfel mag worden
getrokken, dat álles in de Schrift om Israël gaat!
Inderdaad, álles draait om Israël! Maar nu gaat het er maar om of de joden van
vandaag nog dezelfde zijn als van oudtijds, ja of men de joden gelijk mag stellen met
het oude volk Israël.
Of mogen wij nergens meer over nadenken? Mogen wij niet naar wetenschappers
luisteren, zoals eertijds Galileï en Copernicus kwamen met een gewijzigd
wereldbeeld?
Of is het jodenvraagstuk boven alle twijfel verheven?
Waarom zouden wij ons niet mogen afvragen of b.v. de Molukkers en Surinamers
wel authentieke Hollanders zijn? En waarom zou ik U dan niet mogen vragen om
eens aan te tonen of de huidige joden inderdaad wel van Abraham afstammen, want
dat blijkt bij nader inzien toch wel een zéér moeilijke opgave!
Feit is dat de bevolking van de huidige staat Israël voor 90-95% uit
Askenazen/Khazaren (liberalen) bestaat, de zgn. 'Oost-joden', een niet-Semitisch volk
uit De Krim, hetwelk in de 8e eeuw massaal is overgegaan tot het jodendom. Simon
Wiesenthal wijst in zijn boek 'Zeilen der hoop' hierop, en zegt dat zij geen recht
hebben vanwege afstamming op Palestina, maar vanwege verdrukking.

143 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Dus kán de Zionistenstaat géén vervulling zijn van de profetie m.b.t. tot het herstel
van de twaalf stammen Israëls! Het is veeleer een herstel van het oude Khazarenrijk
(Turks-Mongools).
Orthodoxe joden zeggen het zélf! JEW ISRAËL is not the same thing!
Beste mensen, wilt U ondanks dat tóch Uw oogkleppen op blijven houden? Of steekt
U liever als een struisvogel de kop in het zand?
Wat is daarop Uw antwoord? U begrijpt toch wel dat de Alwetende Schepper niet
gediend is met zulk een houding. Wij mogen toch niet een volk promoten dat
nagenoeg niets met het wáre oude bondsvolk Israël heeft te maken!
Wanneer zullen wij ontwaken?
Vrede zij over Israël! Gaarne Uw reacties, die welwillend zullen worden ontvangen.
Het comité Sola Scriptura.
8.8 Brief aan H.M. Koningin Beatrix
Aan Hare Majesteit Koningin Beatrix, Stroe 22-5-1995
Met zeer grote belangstelling heb ik Uw rede gelezen welke U hebt uitgesproken in de
Knesset. Daarin hebt U de schijnwerper gericht op een héél bijzonder "hoofdstuk in
de wegen Gods", waarvoor ik U als Nederlander, en nazaat van Mr.Pieter v.d. Meer,
adviseur van Prins Maurits, grotelijks dankbaar ben. U hebt n.l. in het "hol van de
leeuw" verkondigd dat er op deze aarde nóg een stukje grond is waarop een volk
woont dat vanaf oude tijden reeds wordt genoemd: #Het Israël in het Westen#.
U hebt op een schrandere manier een tip van de sluier opgetild, misschien wel
onbewust, van het grote Godsgeheim betreffende onze Nederlandse identiteit ..... door
te zeggen dat ónze voorvaders gedreven werden door een sterk geloof, en dat zij
zochten naar een BELOOFD land en een Nieuw JERUZALEM.
Hare Majesteit, dit zijn geweldige woorden!
Het is de Schepper van Hemel en Aarde Die onze vaderen dit sterke geloof schonk
als stimulans om naar Hem terug te keren, en om naar de door Hem voor hen
"bestelde plaats" te trekken, zie 2 Sam.7:10-15.
Die bestelde plaats is een kustland aan de rand van het continent in Noord West
Europa, alwaar Zijn Geest tot rust zal komen, zie Zacharia 6:8.
Dat land is het Nieuwe Jeruzalem, het beloofde profetische land, n.l. NEDERLAND!
Ons land is op vele manieren vergeleken met het oude Israël, en genoemd het
"Kanaän in het Westen, het Nederlandse Sion" enz. Ook Isaäc da Costa schreef een
boek: "Israël in het Westen".
Intuïtief, door het sterke geloof, is Gods tabernakel, zoals Revius zei in een gedicht,
na vele omzwervingen in Nederland aangekomen, en zal daar Nooit meer
verdwijnen!
144 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Voor dit geloof hebben onze vaderen goed en bloed gegeven.
Hier in ons land is het licht van het Evangelie op de kandelaar geplaatst en niet meer
uitgegaan, om vanuit ons land over heel de aarde te schijnen o.a. via zending,
bijbelvertalingen, etc.
Onze vaderen zijn de regelrechte nazaten van de twaalf stammen Israëls in de
verstrooiing, zoals Jakobus 1:1 zegt.
Hun sterke geloof en het zoeken naar het beloofde land lag in hun harten gegrift, en
vandaar, zoals U zei in de Knesset, is heel de vroege geschiedenis van ons land en
volk doortrokken van verwijzingen naar en vergelijkingen met het oude volk Israël.
Absoluut waar!
U weet dat hierover diverse boeken zijn verschenen via de Brits Israël- en Nederlands
Israëlvisie.
Hare Majesteit, Uw uitspraken impliceren echter de onmogelijkheid dat er op deze
aarde nóg een profetisch Israël zou kunnen zijn. Indien ónze vaderen door een sterk
geloof werden gedreven zoekend naar het beloofde land, hoe kunnen dan Zionisten
eveneens aanspraak maken op het oude beloofde land in Palestina?
Joden geven zélf het antwoord, doch dat wordt helaas door vele christenen niet voor
waar aangenomen.
De Mea Shearim-groep in de staat Israël zegt dat de Joden niet identiek zijn met het
oude Israël, en daar ligt het grote probleem.
Ook Ben Goerion heeft gezegd dat de huidige staat Israël niet de voortzetting is van
het oude Israël.
U hebt in de Knesset gewezen op de "sporen van de zeer oude geschiedenis van het
joodse volk". Wat betreft deze "sporen" zijn er vele "dwaalsporen" ontstaan, zodat er
een doolhof is gekomen waarin bijna niemand meer het rechte spoor weet te vinden
en het merendeel der mensheid het "joodse spoor" bijster is.
Algemeen meent het christendom dat de joden de enige voortzetting zouden zijn van
het oude Israël. Dit berust op misverstand. Joden zelf zeggen het anders. Joden
erkennen dat 95% der joden in de huidige staat Israël afkomstig zijn van de
Khazaren of Askenazen, een Oost Europees volk met een Turks-Mongoolse afkomst,
zonder enig Semitisch bloed.
Jozef Kastein schrijft in de "geschiedenis der joden" dat de Sefarden Niets gemeen
hebben met de Askenazen.
Efraïm Sevela schrijft in "Farewell Israël" p.111 dat Israël gelijk is aan de gebroken
pot die wel uit 80 tot 100 stukjes bestaat, en een polyglot is, en ondanks de nieuwe
staat is er geen nieuw bloed in de oude aderen gekomen.
Isaäc Deutscher schrijft in de "Niet Joodse Jood" dat de joodse gemeenschap voor
hem alleen maar negatieve kenmerken heeft, p.62. Op p.63 zegt hij dat de definitie
van een jood zo twijfelachtig is, juist omdat de diaspora de joden aan zozeer
uiteenlopende invloeden blootstelde. Op p.123 zegt hij: "voor mijn gevoel is dit (de
vestiging van de joodse staat) de zoveelste joodse tragedie". En, op p.132: " Het is

145 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
een paradox in de geschiedenis dat de joden hun nationale staat pas hebben
verworven in het midden van deze eeuw, nu de geldigheid van de nationale staat als
instituut van jaar tot jaar onwaarschijnlijker wordt".
Hare Majesteit, wij mogen toch geen boter of honing aan de mond smeren van hen
die onterecht aanspraak maken op andermans grondgebied, die liegen dat ze joden
zijn, zie Openbaringen van Johannes op Patmos 2:9 en 3:9!
U hebt de spijker recht op z'n kop geslagen in de Knesset door te zeggen dat: "de
spraakverwarring die bij de bouw van "deze toren van Babel" dreigde, door hen
bezworen is, etc"
Inderdaad, de staat Israël is één der torens van Babel, waarvan wij in Jesaja 30:25
lezen dat zij "in de dag der grote slachting zullen vallen".
Het is inconsequent de waarheid te ontkennen, want de waarheid verbergen is als het
nemen van vuur in de broekzak.
Zionisten mogen best een eigen staat ergens op aarde hebben, zoals destijds
Madagaskar in focus was, maar waarom hebben zij als een stel atheïsten het land
Palestina veroverd met geweld onder Bijbelse vlag en vaandel?
Ook Simon Wiesenthal erkent deze "miskleun" in zijn boek "zeilen der hoop", door te
zeggen van de Askenazen dat zij geen recht op Palestina hebben wegens afstamming.
Het Israël van Jahweh is een Koninkrijksvolk, en de Joden hadden nimmer een
koning.
Waar is de Koningslinie (de ceder uit Ezechiël) terechtgekomen? In en rond de
Noordzee!
Het "beloofde land" en het "Nieuw Jeruzalem" is Nederland, wachtend op de
rechtmatige bezitter van de Troon van David!
Helaas kan dit niet uit het huis van Oranje Nassau zijn, daar dit afkomstig is uit de
"keyserlicken stam", zoals in het Wilhelmus staat. Die Keizerlijke stam ziet op Julius
Caesar, van Atlantide oorsprong. De woordspeling dat Nassau van Nathan zou
afgeleid zijn berust op niets, want Nassau komt van Nasse ouwen, dat is "drassige
gronden".
De koningslijn van David is ondergronds gegaan, en een SPRUIT uit de afgehouwen
stam zal voortkomen, Jesaja 11:1,10, en dan zal het Messiaans Vrederijk baan
breken, Jes.9:6.
Op dit cruciale moment in de wereldgeschiedenis zijn wij nagenoeg aangekomen. De
grootste omwenteling en revolutie aller tijden staat voor de deur. Niet de Nieuwe
Wereldorde van Bush cs zal hieruit te voorschijn komen. Nee, het is Gods Koninkrijk
waarin ons land de sleutelrol zal gaan spelen, zie Jesaja 24:15,16 een Kustland aan
het uiterste der aarde.
Over deze en dergelijke profetische zaken is door mij in samenwerking met vrienden
en collega's diepgaande studie verricht. Op Uw verzoek zouden wij U de resultaten
van zulk een research gaarne ter hand stellen.
Hare Majesteit, ontvang van mij de hoge blijken van waardering, als Uw onderdaan
146 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
de Uwe, Pieter Frank van der MEER.
Aan de weledele heer Rabbijn EVERS, 2 Kislev 5756
In de E.O.-lezing 18-11-1995 stelde U dat Mozes de leider was van het "Joodse
volk".
Als Israëliet vraag ik mij dan af, wanneer ik zoiets hoor of lees, ...... : is degene die
zulks zegt of schrijft nu zó naïef dat hij niet weet dat er ten tijde van Mozes nog op
lange na geen sprake was van "Joden", ....... of is men bezig met een opzettelijke
misleiding en valse voorlichting om de Joden te vereenzelvigen met het totale Israël?
8.9 Brief aan rabbijn Evers
Rabbijn Evers,
Ik zou gaarne willen geloven dat álle Joden Israëlieten zijn Ik zou gaarne willen
geloven dat álle Nederlanders Friezen zijn. Ik zou gaarne willen geloven dat álle
Amerikanen Indianen zijn ....... maar, het gezonde verstand laat mij niet toe te geloven
dat alle Joden Israëlieten zijn, noch dat alle Nederlanders Friezen zijn (hoewel het
omgekeerde wel kan), noch dat alle Amerikanen Indianen zijn.
De Molukkers zijn Nederlands staatsburger geworden na W.O.II.
Wanneer de Molukkers (of welke groep dan ook) zouden gaan propageren dat
Michiel de Ruyter of Piet Hein hun grote leider is geweest, moet er bij ons toch wel
een lampje gaan branden. Ondanks dat zij het Nederlandse staatsburgerschap
hebben gekregen, houdt dat niet in dat alsnu Michiel de Ruyter of Piet Hein hun grote
leider(s) zouden zijn geweest.
Op historisch wetenschappelijke wijze kan gemakkelijk worden aangetoond dat er
ten tijde van Mozes als zodanig nog van geen Joden sprake was.
Het begrip "Jood" is vooreerst van toepassing als een bijvoeglijk naamwoord op de
Judahieten die terugkeerden uit Babel, waaronder veel vermengden. Juist dáárom
werden zij "Joodse Judahieten" genoemd. "Jood" is later pas tot een zelfstandig
naamwoord geworden.
U weet dat niet alle Judahieten terugkeerden, maar dat dit slechts een klein deel was
van het grote Huis Juda, losstaand van het Huis Israëls.
Dit kleine groepje "Joodse Judahieten" kan toch niet representatief gesteld worden
voor álle twaalf stammen?
Gesteld dat de Joden geheel de stam Juda zouden zijn (wat niet zo is) dan nóg zijn de
Joden niet gehéél Israël.
Wanneer Mozes een Jood zou zijn geweest, en ook Abraham, dan zijn of waren hun
voorvaderen en nakomelingen óók Joden. Worden de zonen van Abraham dan Joden
genoemd? Ismaël? En de zonen van Mozes uit Levi?
Wie is een Jood?

147 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Een Jood zou van Juda moeten afstammen, maar .... indien alle Joden op deze aarde
hun afstamming uit Juda zouden moeten aantonen, zou er misschien 2% overblijven
die dat konden.
Dat iemand het joodse geloof belijdt, dat iemand een Israëli is, dat iemand zegt een
Jood te zijn ..... waarborgt toch niet dat zo één afstamt van Juda?
U weet toch ook wel dat de gedwongen bekeerlingen onder Hyrcanus Edomieten
waren, en dat in 740 onder koning Bulan het hele Khazarenvolk tot het Jodendom
zich heeft bekeerd?
Volgens de nieuwe definitie is iemand een Jood wiens moeder een Jodin is. Maar wie
is dan Jodin? De bloedlijn loopt immers via de man.
Ik hoop ernstig dat U mij één en ander uit de doeken kunt en wilt doen, daar dit toch
wel zaken zijn die van groot belang zijn.
Jews and Israël is not the same thing, stond op een spandoek waarmee ultra
orthodoxe Joden demonstreerden voor het VN gebouw. Zij weten het dus wel!
In afwachting, met groetenis van
Jahweh Elohim in de Messiah,
P.F.v.d.Meer.
8.10 Brief aan de heer G. Roos
Kootwijkerbroek, 5 augustus 1995 Geachte Heer G. Roos,
Naar aanleiding van Uw reactie op mijn ingezonden stuk over Zebulon en de
'verloren' stammen in het RD 1-8-95, het volgende.
Het is heel begrijpelijk dat iets wat men niet weet, vreemd in de oren klinkt. Voor
velen is het een onbekende zaak dat er diverse deportaties plaatsvonden, en dat de 12
stammen in de verstrooiing zijn gegaan en nimmer zijn teruggekeerd.
Wij mensen kunnen ons ook zo moeilijk verplaatsen naar een andere gedachtewereld
dan de onze, en naar andere tijden o.a. de tijd der apostelen of de tijd van het oude
Israël. Of, neem de tijd van Copernicus en Galilei, die de euvele moed hadden een
nieuwe visie te lanceren omtrent het kosmisch verloop der zon, maan en aarde. Dit
bracht een ware revolutie teweeg. Wij zouden ons afgevraagd hebben: moet dat nou,
of, wat baat het ons? Nee, daarmee hadden wij Copernicus of Galilei niet van hun
denkbeelden afgebracht. Bij dergelijke mensen ontstaat een "hartstocht", zoals U
zegt dat deze bij sommige mensen er is die de stelling verdedigen dat Nederland het
nieuwe Israël is.
Zo goed als de hartstocht van een adoptiekind niet is te stillen in het zoeken naar zijn
echte vader en moeder, zo goed is de drang bij sommige mensen die een stukje van de
grote waarheid zoeken en of gevonden hebben, niet te stillen door wat dan ook.
Buitenstaanders zeggen dan al gauw: ach, wat baat ons dat nu?
Kom, laten wij ons eens proberen te verplaatsen in de wereld van Paulus toen hij zich
tegenover koning Agrippa mocht verantwoorden.
148 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Lees Hand,26:6 vv, daar spreekt hij over de Hoop der Belofte, die van God tot de
vaderen is geschied. Kijk dan eens naar de rij teksten welke in de Statenvertaling is
bijgevoegd: Gen.3:15.22:18.26:4.49:10. Deut.18:15. 2Sam.7:12. Ps.132:11.
Jes.4:2.7:14. 9:5. 40:10. Jer.23:5. 33:14. Ez.34:23. 37:24. Dan.9:24. Micha 7:20.
Voorwaar een indrukwekkende lijst, de moeite waard om na te lezen!
Paulus vervolgt zijn rede en zegt tot koning Agrippa: tot dewelke onze twaalf
geslachten, geduriglijk nacht en dag God dienende, verhopen de komen; vv.
Over déze Hoop werd Paulus door de Joden beschuldigd.
Maar beste Paulus, waar maak jij je toch druk om, wat baat het ons of wij tot de
Twaalf geslachten behoren of niet?
Nou, laat Paulus zelf ons het antwoord maar geven, in en uit de meest misverstane
hoofdstukken van Romeinen 9 tot 11.
Paulus spreekt in Rom.9 over zijn broederen, en dát zijn die twaalf geslachten (niet
slechts een klein deel van één of twee stammen waaruit de Joden zijn ontstaan), én,
zegt Paulus: Welke Israëlieten zijn, welker is de aanneming tot kinderen, en de
heerlijkheid, en de verbonden, en de Wetgeving, en de dienst van God, en de
Beloftenissen.
Voor hen is en was Paulus biddende in 11:1. Ach, wat baat het ons?
Nee, zegt Paulus, dat zou een onnozele stelling zijn, want God heeft Zijn volk niet
verstoten, 11:2. Er is nog een Overblijfsel van de Twaalf stammen, en als dat restje
nu in Nederland zit, zijnde het Kanaän in het Westen, dan is dat niet uit Ons, maar
naar de verkiezing der genade, 11:5.
De val van het oude bondsvolk der twaalf stammen is de rijkdom der wereld
geworden, 11:12 ..... hoeveel te meer hunne volheid!
De verwerping van de twaalf stammen impliceerde de verzoening der wereld, 11:15
..... Wat zal dan de AANNEMING van de twaalf stammen wezen, anders dan het
LEVEN UIT DE DODEN!
Voorwaar, het is een verborgenheid, maar niet om dat te blijven, 11:25.
Wat baat het ons als wij de verloren twaalf stammen zijn?
Dit, dat wij aangaande de verkiezing BEMINDEN zijn om der Vaderen wil, 11:28
...... OPDAT HIJ HUN ALLEN ZOU BARMHARTIG ZIJN.
Nogmaals wat baat het ons als wij de nakomelingen zijn van de Twaalf stammen die
in de verstrooiing zijn gegaan, Jak.1:1?
(de brief aan Jakobus zou in 69AD zijn geschreven, toen de Joden nog in Palestina
vertoefden, die door Jakobus kennelijk als een soort 13e stam werden gezien,
waarover de jood Arthur Koestler een boek schreef: The thirteenth Tribe.)
Laat Paulus die BATE van ZIJN GELOOF in de twaalf stammen dan uitgalmen
via een LOFZANG.
Welnu, dat deed hij, luister maar:
O diepte des Rijkdoms beide der wijsheid en der kennis Gods, hoe ondoorzoekelijk zijn Zijne
oordelen, en onnaspeurlijk Zijne wegen. Want wie heeft de zin van Jahweh gekend? Of wie
is Zijn raadsman geweest? Of wie heeft Hem eerst gegeven, en het zal hem wedervergolden
worden?

149 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Want uit Hem, en door Hem, en tot Hem zijn alle dingen. Hem de heerlijkheid in der
eeuwigheid. AMEN.
Geachte heer Roos, ik wenste wel verbannen te zijn met Paulus, als ik U een vonkje
van deze Goddelijke vuurgloed kon schenken, wat in U zou ontbranden tot een ware
HARTSTOCHT in hetzelfde streven van Paulus voor zijn broederen.
Werkelijk, dan gaat er een nieuwe wereld voor U open, dan wordt de verborgenheid
(mysterion) waarover Paulus spreekt, voor U een bekendheid. Dan leert U zien, net
als dat adoptiekind, WIE UW echte Vader is, en wat voor grote beloften, verbonden,
heerlijkheden, HIJ al niet voor U heeft weggelegd en toegezegd. Dan mogen wij er
zeer zeker TROTS op zijn af te stammen van dat volk waarvan beleden werd dat haar
vader een "bedorven Syriër" was! Dan gaan onze ogen open voor het
Middelaarswerk van de Grote Herder der Schapen, die ZELF gezegd heeft dat Hij
nog andere Schapen had die Hij moest toebrengen, dewelke tot één kudde en één
Herder zouden worden. Joh.10:16, en 10:27-30, n.l. de verloren schapen van het
Huis Israëls. Matth.10:6 15:24
U schrijft: 'stel dat wij het Israël in het Westen zijn, ... als dat zo zou zijn, is er in
ieder geval geen sprake van recht.
Hiermee erkent U al voor een groot deel de "Israël-waarheid", onder voorbehoud dat
er geen recht is. Nee, recht heeft niemand, dan hij die een Goddelijk recht kreeg, en
dát is het waar Paulus van spreekt , over het recht van " de Hoop der Belofte".
U stelt: Moeten wij er prat op gaan familie te zijn van Zebulon. U plaatst daarbij
grote vraagtekens. Plaatst U ook grote vraagtekens bij gelijke vraagstelling aan het
adres der joden, die er prat op gaan tot het "uitverkoren volk" te behoren, en van
Juda af te stammen. Bedierf Juda het niet méér dan alle anderen?
Graag had ik ook gezien dat U niet slechts de namen van Teellinck en v. Rotterdam
had geciteerd, maar ook die van Smallegange en A. Scrieck, dit ter volledigheid.
Hiermee zien wij eens en te meer dat U in Uw krant fungeert als een zeef, en het
"nieuws" selecteert naar eigen model, en het volk de totaliteit onthoudt.
Dat er 12.000 uit de overige stammen uit Assyrië naar Jeruzalem zijn teruggekeerd is
ONJUIST. Daar is geen bewijs voor. Wat Witsius zegt dat "hedendaags de stammen
stamsgewijze of op zich zelve wonende, nergens te vinden zijn, ofschoon de joden zich
zulks verbeelden" is opvallend. Hieruit blijkt dat Jahweh wel een heel bijzonder
OOG heeft over de Stammen, Zach.9:1, en hen op een meesterlijke wijze heeft
verborgen, gelijk de kleine Joas in de Tempel verborgen werd voor Athalia.
Ze zijn er, zegt Witsius, ze wonen nog wel liefst op zichzelf, maar ...... paradoxaal, ze
zijn nergens te vinden!
Ra, ra hoe kan dat? Dan moet toch waar zijn wat in Ps.91 staat, dat wie in de
schuilplaats des Allerhoogsten gezeten is, vernacht in de schaduw des Almachtigen.
Er is een diepgaand onderzoek nodig, waarbij wij ons niet mogen laten leiden door
vooroordelen en menselijke denkbeelden, maar geleid door de hartstocht van de
150 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Geest Gods om de profetie na te speuren, en om de Schrift beter te onderzoeken, en
om de zin en mening des Geestes te verstaan, om ons te houden aan Zijn wil en Wet.
Met de meeste waardering voor het behandelen van deze stof, en de wens van Paulus
aan U dat Uw ogen mogen opengaan voor de Hoop der Belofte, die van God tot onze
vaderen is geschied.
De Uwe P.F.v.d.Meer
8.11 Aan het bestuur Christenen voor Israël Stroe 2-8-1996
Zeer geacht bestuur,
Tot onze grote spijt hebben wij op al onze brieven aan U nog nooit een reactie mogen
ontvangen. Op al onze vragen is door U niet ingegaan. Uw doelstellingen geven voor
dat U uitgaat van het gezag en de betrouwbaarheid van de Bijbel als Gods Woord.
* U wilt betrouwbare informatie geven over Israël.
* U wilt eenzijdige berichtgeving tegengaan.
* U bent voor Bijbels-theologische bezinning op Israël.
Uit Uw houding blijkt helaas het tegenovergestelde. U zwijgt onze reacties dood.
Wanneer wij U met Schriftgegevens confronteren, alsmede met hedendaagse en
historische feiten, blijkt dat Uw zienswijze haaks staat op deze gegevens. Hieruit blijkt,
zover wij kunnen zien, dat U in wezen géén Bijbels-theologische bezinning op
Israël wilt, en dat U een eenzijdige berichtgeving over Israël hanteert, en Uw
berichtgeving deswege Niet betrouwbaar kan zijn.
Is de Bijbel ineens niet meer betrouwbaar als wij daaruit aan U feiten laten zien,
waaruit blijkt dat Uw zienswijze een verkeerde voedingsbodem heeft?
U koppelt in Uw folder twee zaken aan elkaar, n.l.:
'de Bijbel is Gods Woord, < en > Israël is Gods volk'.
Beiden zijn waar, alleen is er verschil van mening tussen U en ons over de invulling
van het Volk Gods, wie dat zijn, ..... de Joden, of, de Twaalf stammen in de
verstrooiing!
De Joden claimen het oude bondsvolk te zijn, waarvan wij zeggen dat zulks tot de
ONMOGELIJKHEDEN behoort, en waarvan de orthodoxe joden zelf zeggen:
JEW Israël is not the same thing.
Deze absolute waarheid zal tot de wereld doordringen en dat heeft consequenties,
zeker voor Uw stichting!
Wanneer precies deze waarheid geheel tot de wereld zal doordringen is niet vast te
stellen, maar dat het spoedig zal gebeuren is een ding dat zeker is!
De Babylonische spraakverwarring onder de christenen, waarvan de Joden gretig
gebruik maakten, zal ophouden. De sluier die de twaalf stammen in de verstrooiing
nog omhult zal spoedig verwijderd worden, Jes.25.

151 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Daartoe zal de waarheid meewerken van de Schrift, historie en hedendaagse
ontwikkeling. Door dit te negeren dient U de zaak van de Allerhoogste én van het
ware Israël niet! Wij hopen van harte dat U zich zult bezinnen aleer die grote dag van
OPENBARING komt, en de SLUIER zal weggenomen worden! Namens het comité
SOLA SCRIPTURA wens ik U een oprecht hart toe, en zeg U de bereidheid tot hulp
toe waar dat mogelijk en nodig zal zijn.
de Uwe in Yashua Ha Messiah
P.F.v.d.Meer.
______________________________
Aan Christenen voor Israël, Stroe 25-5-1996
speciaal aan de leden van het comité van aanbeveling.
Betreft Uw verzoek via Uw nieuwsbrief no.4.mei 1996:
"HELP DE KINDEREN VAN JERUZALEM"
Wij als comité SOLA SCRIPTURA (afstammelingen van de twaalf stammen Israëls in
de verstrooiing) zijn bereid om fabelachtige bedragen bij elkaar te brengen voor onze
echte broeders en zusters met hun kinderen, waar zij zich ook mogen bevinden.
Gezien wij tot op heden nog onze twijfels hebben aangaande de juiste identiteit van
het zogenoemde volk der Joden en de moderne Israëlies, gevoelen wij ons bezwaard
hen financieel te steunen. Wij mogen toch weten waar ons geld naar toe gaat?
Gezien de indrukwekkende lijst van het comité van aanbeveling verzoeken wij U
vriendelijk om in alle ernst, indien mogelijk, onze twijfels weg te nemen. In ieder
geval zal toch wel een van Uw comité-leden in staat zijn zulks te doen.
Wij zijn bereid aan Uw verzoek gehoor te geven, onder voorwaarde dat wij de juiste
identiteit van de kinderen van Jeruzalem mogen weten. Wij hebben, na de foto's in
Uw nieuwsbrief bekeken te hebben, onze vragen, n.l. of de kinderen die op de foto's
worden getoond, en door U "oogappels van God" worden genoemd, wel afstammelingen
van Juda, dan wel van Jakob zijn?
Vooraf zij gesteld dat wij onder geen beding wensen te discrimineren, en wij ieder
schepsel in zijn eigen waarde laten. Wij zijn zelf Semieten, en alzo geen anti-semieten!
Wij ontkomen echter niet aan de indruk dat de gefotografeerde kinderen van Jeruzalem
nagenoeg niet van Juda afkomstig kunnen zijn, maar een multiraciale afkomst
hebben.
De God van Israël Jahweh is zeer gesteld op "raszuiverheid", naar ons beste weten.
Het is waar, wanneer men een foto van een schoolklas in Amsterdam zou nemen,
toont dat eveneens een multiraciaal beeld. Maar, wij kunnen toch niet spreken van
gekleurde Nederlanders als nazaten der Bataven?
Mogen wij dan wel spreken van gekleurde Joden als nazaten van Juda?
152 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Gezien de samenstelling van de bevolking van de huidige staat Israël, en de samenstelling
van het wereldjodendom, volgens historische en sociologische gegevens, kan
men gevoeglijk niet spreken van "Joden zijn identiek aan het oude Israël". Ook Ben
Goerion heeft dit gezegd.
Orthodoxe Joden stonden met grote spandoeken voor het V.N.gebouw in New York,
met de tekst: "Jews < > Israël is not the same thing".
Het is overbekend dat onder Hyrcanus in 125BC gans Edom ingelijfd werd in het
Jodendom. Het is overbekend dat slechts een klein deel van de stam Juda terugkeerde
uit Babel, met veel gemengd volk. Het is overbekend dat in de 8e eeuw onder koning
Bulan het volk der Khazaren overgegaan is naar het Jodendom. Deze Khazaren zijn
geen Semieten, maar Turks/Mongools.
De huidige staat Israël bestaat voor 90-95% uit deze Khazaren, dus uit niet-Semieten,
plus nog de nodige vermengingen.
Wanneer U als comité van aanbeveling onze twijfels aangaande de juiste identiteit
van de moderne Israëlies zoudt willen wegnemen, zullen wij als comité Sola Scriptura
ons op grootse wijze inzetten voor Uw initiatieven en doelen.
In afwachting op Uw antwoord
het comité Sola Scriptura.
______________________________
Aan dhr.P. Koelewijn
van "Christenen voor Israël". Stroe 13-3-1996
Zeer geachte heer Pee Koelewijn, SJALOM!
Gisterenavond hoorde ik uw betoog in Bunnik voor het Reformatorisch gezelschap
van zakenlieden inzake Israël en de Joden.
Echt, ik bewonder als Messias belijdende Israëliet uw passie en hartstocht voor een
bepaald volk, een bepaalde zaak, en een bepaald "heilig" doel. Dit te meer omdat u
dit doet uit christelijke overtuiging, op grond van de Bijbel.
Terecht wees u op de gevaren die het oude bondsvolk destijds bedreigden, o.a. van de
zijde van Amalek (Ezau's bastaard kleinzoon, en het nóg oudere Amalek-volk dat van
Kaïn afstamt).
Saul had dit volk moeten uitroeien, zoals U zei, maar dat deed hij niet, en werd
daarom koning-af.
U maakte in uw liefde tot het huidige volk Israël toch nog enig onderscheid, door te
zeggen dat dié bepaalde groep Joden uw voorliefde hadden dewelke een "keppel"
droegen. Dus de meer orthodoxe joden o.a. de Mea Shearim(?)
U schilderde het verleden van de joden voor onze ogen, en daarbij hun lijden
vanwege het oordeel van de "Eeuwige" over hun verwerping van de Messias. Ook
gebruikte u, ter accentuering, het voorbeeld om een indruk te krijgen hoeveel 6
miljoen (inmiddels zijn deze cijfers wetenschappelijk achterhaald als onjuist, ook het

153 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
bord op Auschwitz is gewijzigd) mensen op één rij wel zijn, n.l. van ons land tot
Spanje.
U noemde ook het feit dat de joden weinig of niets van het christendom afweten, en
zeker niet van het Reformatorisch deel.
De toekomst der joden stelde u zich zéér rooskleurig voor, op grond van vele teksten
uit het Oude en Nieuwe Testament, vanwege het feit dat u (en vele christenen met u)
de huidige Joden en Israëlies meent te moeten zien als de voortzetting van het oude
bondsvolk der twaalf stammen Israëls. (overigens spreekt Ben Goerion dit tegen)
Ook meende u tekenen van ontwaking te bespeuren o.a. bij rabbijnen die "Jezus"
Yashua ha Messiah als hun 'broeder' zouden gaan zien, doordat christenen stellen dat
Yashua een 'jood' zou zijn geweest.
Ik moet u eerlijk zeggen dat het een boeiende en leerzame voordracht was, tenware er
bij mij geen inwendige vragen opborrelden vanuit mijn naar waarheid dorstende
hart.
Ik zou met u te zamen gaarne het volk der joden willen begroeten in de naam van
Jahweh, als zijnde het "Oude Bondsvolk Israël".
Gelet op de Schriftuurlijke, historische, etnologische, wetenschappelijke feiten, welke
ondersteund worden door uitspraken van joden, plaats ik, en dit is
voorzichtigheidshalve zachtkens uitgedrukt, toch wel enige zéér grote vraagtekens
achter uw gehele pleidooi voor het huidige volk Israël, als zou dat volk het legitieme
nageslacht zijn van het Oude Bondsvolk.
Hiermede begeef ik mij in het spoor van de Voorzitter van de Ref. Zakenlieden, die U
gisterenavond vriendelijk bedankte voor uw betoog, maar daarbij opmerkte nog wel
enige reserves te hebben, met name tot de 80% (moet zijn 90-95%) liberale "joden",
meest afkomstig uit Oost Europa, de zogenaamde Askenazen.
Eveneens uw uitspraken over de Palestijnen dat zij de satan in levende lijve zijn,
onderschreef de voorzitter (en ook ik) niet.
In de pauze ben ik naar de voorzitter toegegaan, en heb hem gevraagd of hij mij kon
vertellen wat, de door hem genoemde 80% liberale joden, dat voor volk is, en
waarvan zij afstammen, en of zij zich wel mogen tooien met de naam "jood".
Verder stelde ik hem de vragen, en deze stel ik hierbij tevens aan u, dat volgens u de
joden weinig of niets weten van het christendom, maar ...... weet het christendom in
feite wel wie de joden zijn? (dat blijkt helaas van niet)
En de vraag: "Is het huidige volk der joden .... identiek aan het oude bondsvolk Israël
der twaalf stammen?"
Er was weinig tijd, en de voorzitter glimlachte mij toe, doch bleef mij het antwoord
schuldig.
Toch mogen wij als Christenen, en of als Messias belijdende Israëlieten, Niet om deze
vragen heel draaien, maar wij hebben met beide benen te staan op de Bijbelse grond
der waarheid, waarbij wij ons niet mogen laten leiden door hysterie, mysterie, lyriek,
passie of blinde voorliefde.
154 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Wanneer wij niet voor 100% onze uitspraken betreffende Israël baseren op de Schrift
en de feiten, rukken wij de Schrift uit elkaar en laten wij de schriftplaatsen
"buikspreken".
Zo kan de profetie weleens gehéél anders uitpakken als wij dat verwachten, doordat
wij niet goed wisten te identificeren.
Geachte heer Koelewijn, om voor mijzelf niet in allerlei herhalingen te vervallen,
dacht het mij nuttig om u, mijn nog niet voltooide correspondentie met "Het
Zoeklicht", te doen toekomen, met de voorwaarden waaronder ik dit doe, en de
bereidheid en openheid om voor de waarheid te buigen, wie dit ook brengt of zegt,
omdat ik de waarheid liefheb.
In ben bereid allerlei bewijzen op tafel te leggen, of om in een vraag en antwoord
debat deel te nemen, en het goede te zoeken voor de "vrede van Jeruzalem" en de
"Eer van de Allerhoogste".
De groetenis van een Israëliet die niet in bedrog wenst te leven, zoals Nathanaël, in
Yashua ha Messiah, P.F.v.d. Meer
Stroe, 8 april 1996 Aan de heren collega's
8.12 Aan ds.L.W.G. Blokhuis en ds.W. Glashouwer
Betreft enige opmerkingen n.a.v. de samenspraak via E.O. d.d. 6 april 1996.
Voorzeker is het een goede zaak als het Profetisch Perspectief wordt besproken, en
dan nog wel door "doorgewinterde eiken" zoals gijlieden!
Wij allen moeten het eerlijk bekennen dat er eeuwenlang een strenge Noordenwind
over het Westers christendom heeft gewaaid, waardoor menig gelovig hart is doodgevroren
voor het profetisch perspectief dat de Schrift bied.
Gode zij dank dat er tijdens de Nadere Reformatie een andere wind is komen waaien,
en koude harten werden ontdooid. Het zicht op Israël was totaal zoek. Er kwam
verandering, ja, een levendige belangstelling voor de profetie en haar vervulling.
Er kwam een zeker zicht op Israël, waarvan, na diepgaand onderzoek, slechts kan
worden geconstateerd dat er nog de juiste gerichtheid aan ontbrak, met name de
juiste identiteitskeuze. Deze trend zette zich voort tot in onze eeuw, en is helaas nog
niet omgezet in een wezenlijk zicht op het exacte Israël der twaalf stammen.
Het is te verwachten, gezien de tekenen der tijden, dat ook hier van 's Hemelswege in
zal worden voorzien, en een kentering ten goede zal komen, gebaseerd op Jesaja
25:7, dat het "bewindsel op deze berg verslonden zal worden, waarmee alle
(Israël)natiën (de 12 stammen) nog bedekt zijn".
Het was voor mij de grote vraag of die andere wind welke is komen waaien tijdens de
Nadere Reformatie reeds de beloofde Geesteswind was en kon zijn.

155 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Die beloofde Geesteswind is immers de Geest der Waarheid.
Juist om die volle waarheid gaat het. Dát is het criterium!
Mag ik het met de woorden van Blokhuis nazeggen? n.l. "gewoon doorgaan.... als je
het uit de Schrift kunt waarmaken".
Broeders, dit onderschrijf ik van ganser harte!
U meent echter nog vanuit de Schrift dat de Joden het oude bondsvolk zouden zijn.
W.O.II zou een plan van de satan zijn geweest om dit oude verbondsvolk uit te roeien.
Israël is volgens uw beider mening dé geweldigste indicatie in het Godsplan, vooral
de terugkeer van Joden sinds 1948 naar Palestina. En, Jeruzalem zou nog steeds een
cruciale plaats in deze wereld hebben.
Beste broeders, ná uw samenspraak en liefde tot de Joden te hebben gehoord, en
gezien uw beider leeftijd, waarop de uitdrukking "doorgewinterde eiken" toepasselijk
is, zou men bang worden om dáárover nog een vraag te durven stellen, vooral als dit
een vraag is waarin de wind vanuit een totaal onverwachte richting komt waaien.
Toch zal ik niet schromen om U één hoofdvraag vanuit die andere richting te stellen,
met daarbij enige secundaire vragen.
Ik overwon mijn schroom toen ik uit uw beider mond vernam dat u, net als ik, heel
spoedig de wederkomst van onze Heiland verwacht. Wél dacht ik toen: "wat zal die
wederkomst totaal anders zijn dan algemeen wordt gedacht!"
Broeders, bij deze leg ik U zonder schroom mijn hoofdvraag voor, en ik hoop niet dat
u als "doorgewinterde eiken" zult breken, maar zult kunnen buigen voor de geheel
enige richting van het Geestes Profetisch Perspectief!
U mag de vraag niet bagatelliseren, noch afdoen als subtiel vuil. Dat lost de zaak niet
op. De vraag is wezenlijk, en behoeft uw beider antwoord.
To the point:
"Zijn de huidige Joden inderdaad de voortzetting van het Oude Verbondsvolk?
Indien JA, zijn zij dan de enige voortzetting van de 12 stammen?
Indien NEE, waar leeft en woont dan de voortzetting van het Oude verbondsvolk der
twaalf stammen in de verstrooiing, (Jak.1:1)?"
Vanuit deze kernvraag komen secundaire vragen naar voren, als: Is de huidige staat
Israël het profetische Israël?
Is Jeruzalem nog wel van cruciale betekenis, gezien de voorwaardelijke land belofte?
Broeders, meen niet dat deze vragen ontstaan zijn in een zogenaamd "anti-Semitisch"
brein. Nee, deze vragen zijn gerezen in het hart van iemand die weet vanaf 20 jarige
leeftijd verzoend te zijn met Jahweh door het alles reinigend bloed van Yashua ha
Messiah.
156 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Deze vragen komen niet uit een onderontwikkeld hart, want ik heb net als gijlieden
een theologische opleiding genoten, en ben blijven studeren, nacht en dag!
Op 23 jarige leeftijd "gedoopt" zijnde met het vuur van de Heilige Geest, wat nu na
27 jaar nog brandt als ooit te voren, heb ik geworsteld met de grootste levensvragen
en theologische vraagstukken. Ik gevoelde mij zó intens betrokken op Israël, dat ik op
het punt gestaan heb te emigreren, daar ik meende in de Joden het "uitverkoren volk"
te mogen zien. Totdat mijn ogen werden geopend voor de realiteit, op grond van de
Schrift en de historie. U kunt zich indenken welk een ontnuchtering dat zal geweest
zijn, en hoe alle fundamenten des geloofs in mij stonden te sidderen.
Stel dat u kreeg in te zien dat de gehele gang van zaken in het Midden-Oosten eens
niet de vervulling der profetie was, zoals algemeen wordt gedacht...... wat zou u dat
doen versteld staan!
Dan wordt héél het Israël-gebeuren een contradictio in terminus.
Wij zullen dan weer geheel vanaf het begin de profetie moeten naspeuren, heel
simpel. Dan krijgen wij te zien dat de 10 stammen nooit naar hun land zijn teruggekeerd,
en nooit Joden werden genoemd. Yashua noemt hen "de verloren schapen
van het Huis Israëls".
Van de Judeeërs die weggevoerd zijn, een groot deel met de 10 stammen naar
Assyrië, en een klein deel in 3 fasen naar Babel, is slechts een klein deel
teruggekeerd. De rest heeft zich verspreid, in de tijd van Esther, over 127
landschappen.
Hét grote thema van het Oude Testament is toch de verzameling van alle stammen, de
beide Huizen ISRAËLS onder één ongedeeld volk, Jer.31:10, Zef.3:20 Jer.23:3 29:14,
Ps.106:47, 107:2-3.
De Mea Shearim stonden met grote spandoeken en borden voor het VNgebouw
waarop geschreven stond:
JEW and ISRAËL is not the same thing!!!!
Broeders, u kunt het weten dat er zes of zeven deportaties zijn geweest:
Drie van het Huis Israël naar het Noordenrijk, Assyrië, waarbij het grootste
deel van Juda eveneens werd weggevoerd; en drie van het restantje Juda naar Babel.
Uit Babel keerde een kleine groep terug, met veel gemengd volk.
Onder Hyrcanus werd, in 125 BC, geheel Edom gedwongen ingelijfd. In the
Jewish Encyclopedia 1925 staat dat geheel Edom zit in modern Jewry.
In de 8e eeuw is onder koning Bulan, geheel het Turks/Mongoolse volk der
Khazaren/Askenazen overgegaan tot het Jodendom.
De huidige staat Israël bestaat voor 90- 95% uit deze Khazaren, of te wel
Oost-Joden, een niet-Semitisch volk, overwegend atheïstisch en liberaal.

157 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Van daaruit bezien is de huidige staat niet een herleving van het
oude bondsvolk Israël, maar is het een herleving van het Oude Volk
der Khazaren, een Turks/Mongools Hunnenvolk, afstammend van
Kaïn. Dus is de moderne staat Israël een voortzetting van het oude
rijk der Askenazen!
De overige 5-10% der bevolking in de staat Israël, bestaat overwegend uit
Edom en andere volken. Het percentage échte nakomelingen van Juda is zeer gering,
mogelijk slechts 0,2%. Zie brochures van mij over Israël.
Wij zijn onwetenschappelijk bezig als wij deze feiten van tafel vegen, en gewoon mee
blijven huilen met de wolven in het bos. Ook als wij onze Heiland een "jood" noemen,
en de Bijbelschrijvers aanzien voor "joden" zijn wij onwetenschappelijk bezig,
want...... wie is nu een Jood?
Ik ben het van harte met u eens dat héél de Schrift draait om Israël, en dat wij in de
eindtijd leven, en wij ons moeten toespitsen op Israël. Maar dan wel op het enige
profetische Israël, de twaalf stammen, en de hereniging van de TWEE Huizen, n.l. in
"kuststreken en eilanden"!
Broeders, het gaat mij er niet om mensen, groepen of volkeren te kwetsen; het gaat
niet om anti-semitisme of jodenhaat. Het gaat om Waarheid! De waarheid kàn niet
verborgen blijven!
U hebt voor de waarheid gekozen, daar beroep ik mij op, en dan zult u ook de
waarheid moeten zoeken, en niet in ongerechtigheid ten onder mogen houden, wie of
wat dat ook zij!
Ik beroep mij op de Schrift, SOLA SCRIPTURA, en ook op de historische feiten.
Indien ik het mis heb, wijs mij terecht in broederlijke liefde. Indien het de waarheid is,
plaats u IN de waarheid, want eens zal de waarheid bovenkomen. Zijn komst is nabij!
De Uwe in zijn Heiland, Yashua ha Messiah
uit het geslacht Juda, P.F.v.d.Meer
8.13 Rede drs.W. Kotek, verjoodsing van de Bijbel en Historie.
dienst Laurenskerk Rotterdam 3-10-93.
Kotek stelt dat de Bijbel van de eerste tot de laatste letter door Joden is opgetekend;
en, dat de Rabbi van Nazareth, en Zijn eerste aanhangers allen joden zijn geweest;
en, dat de joodse Rabbi van Nazareth een joods leven leidde, de joodse feestdagen
vierde, in de synagoge leerde met zijn joodse leerlingen; dat alle christelijke
stromingen hun basis hebben in het jodendom; en dat de Tenach het oudste joodse
boek is en blijft.
158 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Uit deze voordracht blijkt overduidelijk dat er sprake is van een "verjoodsing" van
de Bijbel en geschiedenis.
Misschien volgen hedendaagse joden klakkeloos het spoor van voorgaande
generaties. Wetend of onwetend drijft men de "jood" naar voren als superieur, het
zgn. "uitverkoren volk".
Wanneer men alle Israëlieten van de 12 stammen vereenzelvigt met de joden, doet
men geen recht aan de Schrift, en verdraait men de geschiedenis.
Men kan met geen enkel recht zeggen dat Jashua/Jeshesoea (Jezus van Nazareth) een
jood was, een joods leven leidde. Hij stond diametraal op het Judaïsme der joden, en
heeft Zich in zeer felle bewoordingen uitgelaten tegen hun leer, leven en personen.
De feestdagen van Jahweh aan Israël gegeven, kan en mag men niet "joods" noemen.
Dat geeft een vertekend beeld. De synagoge is geen inzetting van Jahweh, maar is een
door joden uit Babylon meegebrachte "zangschool".
De christelijke stromingen hebben niet hun basis in het jodendom (dat is een foutieve
aanmatiging). Nee, het christendom wortelt in Christus de Messias, die door de
joden verworpen is. En Yashua kwam voor de "verloren schapen". Hij zegt openlijk
tegen de joden dat zij geen schapen van Zijn stal zijn, zie Joh.10, en dat zij de duivel
tot vader hadden, Joh.8.
De Bijbel is niet door Joden geschreven, want die bestonden toen de Bijbel
geschreven werd nog niet. De scheldnaam "jood", zie Jer.24. is pas na de
Ballingschap uit Babel van toepassing op de "kwade vijgen-groep" die terugkeerden.
Alle Bijbelschrijvers waren Israëlieten, maar het is niet waar dat alle Israëlieten
"joden" waren of zijn. Mogelijk is een heel klein percentage joden wel Israëliet.
Alle asyllanten zijn geen Nederlanders, en alle Nederlanders zijn geen asyllanten.
De discipelen waren Galileërs, en de joden stonden in eigen oog ver boven deze
vervloekten.
Laten alle joden die menen afkomstig te zijn van Juda hun geslachtslijst eens tonen,
niet van moederszijde, want de bloedlijn loopt via de man. Pas dan zal blijken of zij
wel tot de Twaalf stammen behoren, of dat zij overlopers zijn uit Kaïn en Edomvolkeren.
Ten tijde van Yashua woonden er in Palestina diverse etnische groepen, onder
bezetting van de Romeinen. Er waren Galileërs, Samaritanen, Judeeërs, Idumeeërs,
etc.
De joden leefden meest in Judea. Men doet de andere etnische groepen groot onrecht
aan door hen te generaliseren tot jood.
Het geeft toch een vertekend historisch beeld als wij alle Amerikanen tot Indiaan
degraderen, omdat er vroeger allemaal Indianen in Amerika woonden.
De autochtone bevolking is in Amerika bijna uitgeroeid en verdwenen, en daarvoor in
de plaats is een grote gemengde menigte gekomen, overwegend blanken.
Men kan toch niet stellen dat alle huidige Amerikanen gelijkstaan met de oude
Indianen.

159 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Men kan toch niet stellen dat Lincoln, Kennedy, Clinton,etc, allen Indiaan waren of
zijn, en of, men kan toch niet zeggen dat Karl May en Winnetou Angel Saksers waren.
Men kan toch niet zeggen dat de Amerikaanse grondwet door Indianen is opgesteld,
net zo min als de Bijbel door joden zou geschreven zijn.
Men kan het wetenschappelijk niet hardmaken dat Abraham, Mozes of Elia "jood"
waren, want dat is belachelijk.
Het oude bondsvolk Israël is TOTAAL VERSCHILLEND van het huidige jodendom.
Wie dit wel doen of doet .... kakelt als een kip zonder kop.
Laat men dan het boek van Yair Davidy maar lezen over THE TRIBES, dat deze de
geschiedenis van de stammen heeft nagegaan en tot de slotsom is gekomen dat de
stammen voornamelijk in Noord West Europa zich bevinden. Laten wij toch a.u.b.
ophouden met de verjoodsing van de meest heilige zaken, want dat is een absolute
dwaling. De joden zijn er misschien bij gebaat, maar nooit is iemand uiteindelijk
door leugens blijvend gelukkig geworden. Men mag wit niet zwart noemen, noch
zwart ... wit!
8.14 Brief aan dr.C. Graafland en dr.ir.J.v.d. Graaf. 4-8-96
Mijne heren, het betreft een reactie mijnerzijds op een artikel over de kwestie Israël
uit uw boek "uitdagend gereformeerd", van v.d. Graaf, en "verantwoord
gereformeerd" van Graafland. (gemakshalve in het vervolg UG en VG)
Het artikel over Israël is een actueel en gevoelig onderwerp. Evenals u heb ook ik een
geestelijke bagage meegekregen, en gewoonlijk zien wij door de bril die ons is
opgezet het rond ons liggende. Zo ging v.d. Graaf op speurtocht en kwam bij Rom.9-
11; en Graafland ging op speurtocht en kwam bij Ez.36-37.
Uw beider vaststelling was: Israël is het uitverkoren volk, zie p.108 GU.
Broeders, en zo mag ik u met een gerust hart noemen omdat ik een groot deel van
mijn leven in de Ned.Herv.kerk heb doorgebracht, en een groot deel van mijn
opleiding binnen de N.H. kerk was, hoewel komend uit een Oud Gereformeerd nest,
..... ook ik ben op speurtocht gegaan toen in de jaren zeventig de kwestie Israël bij ons
meer actueel werd. Ik heb de "ouden" hierover geraadpleegd, en heb net als u de
'bordjes moeten verhangen'. p.109 GU.
Ik werd één en al Israël en wilde wel naar dat land toe om mee te helpen bouwen. In
die tijd kwamen er enige vragen in mij op waarop ik het antwoord niet kon geven. Ik
zag net als Graafland dat Israël verkoren bleef ondanks tijdelijke verwerping, en dat
er een concentratie optreedt, zodat een 'overblijfsel' behouden wordt. Ik zag dat
Rom.9-11 en Ez.36-37 handelden over Israëls herstel, en dat dit niet de kerk kon zijn.
En, welke keuze mogelijkheden stond(en) er nog open? Als de kerk het niet was, dan
moest toch de huidige staat Israël het zijn, of niet? Maar ook hieraan kleefden
bezwaren. Las ik de hoofdstukken 33, 34 en 35 van Ezechiël, voorafgaand aan 36 en
160 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
37 over het herstel, dan kwam er spanning in de vraag wie nu dat Edom was uit
hoofdstuk 35, en wanneer had Edom het land ingepikt van Israël?
Zouden de 'bordjes nóg een keer verhangen moeten worden'?
Ook mijn bezwaren tegen de huidige Zionistenstaat werden steeds groter, daar de
Joden immers niet geheel Israël kunnen zijn. Inderdaad, de bordjes moesten wéér
verhangen worden!
Er bestond nog steeds een "Israël" der twaalf stammen in de verstrooiing, los van de
Joden en de staat Israël, waarover Jakobus 1:1 spreekt, en waarvoor Paulus bad, zie
Hand.26:7.
Stelling: De Schrift maakt een wezenlijk onderscheid tussen Israël (de twaalf
stammen) en Joden.
Dit wordt gesteund door orthodoxe joden, die met grote spandoeken voor het VNgebouw
stonden, met het opschrift:
JEW < ---> Israël is not the same thing.
Jews are forbidden to have their own state before comming of the Messiah.
Gezien deze stelling vanuit de Schrift, kan Graafland, zie p.108 GU, niet komen tot
een juiste identificatie van wat wordt bedoeld in 1 Thess. 2:16, en verwisselt hij Israël
met de joden, terwijl in deze passage, wat blijkt uit de context, specifiek de joden
bedoeld worden.
Wij zullen ons moeten bezinnen op de vraag(en):
Wie zijn de joden? Zijn de joden gans Israël? Zijn de joden wel echte Israëlieten en
Semieten?
Toen ik mij daarover beraadde had de uitkomst van dit onderzoek consequenties. Zou
ik de resultaten van mijn onderzoek wel bekendheid geven? Ik heb 'voorzichtig' de
resultaten aan andere christenen voorgelegd, hetwelk in vele gevallen werkte als een
'rode lap bij een stier'!
Broeders, het gaat bij mij niet om mijn gelijk, en het mag bij u en anderen niet gaan
om uw gelijk. Er moet gezocht worden naar de objectieve waarheid, wat impliceert
dat er altijd scherpe kanten kleven aan zulk een uitkomst. Wij zullen moeten blijven
zoeken naar de enige juiste invulling van de door u genoemde bordjes! p.109 GU.
In 'verantwoord gereformeerd' spreekt Graafland over 'nieuw zicht op het koninkrijk
van God', en zegt dan, dat in zijn denken Israël een belangrijke organische plaats
heeft. Hiervoor mijn felicitatie!
Direct daarbij voeg ik dan de opmerking: 'wanneer ik evenals Graafland een
organische plaats voor Israël in mijn denken heb, het mij niet met rust zou laten
alvorens definitief vastgesteld is WIE en WAT Israël is, en of er geen pseudo-Israël is

161 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
ontstaan, dat zich als Jakob heeft vermomd, om de zegen alsnog binnen te halen.
Temeer wanneer ik zou vernemen dat de huidige staat Israël niet het profetische
Israël kán zijn, daar de profetie van het herstel der twaalf stammen geprojecteerd
wordt in 'kustlanden' in het Noord Westen! (zie bijlagen)
Broeders, hierbij doe ik u een summier overzicht van mijn onderzoek toekomen, en
zeg daarbij open te staan voor objectieve kritiek ...... opdat wij mogen komen tot een
belijdend spreken over Israël!
In het Ref.Dagblad stond over Graafland: "Een theoloog in beweging". Terecht én
noodzaak! Maar dan wél .... in beweging naar de goede richting! Wij mogen ons niet
laten imponeren door de wolf in schaapskleren. Onze Meester wist deze wolf in
schaapskleren te identificeren, zie Joh.8:44.
Onze Meester heeft de 'bordjes exact ingevuld'! Durven wij Hem navolgen, of
schamen wij Zijner getuigenis?
Hierbij spreek ik de bereidheid uit met u over deze zaken te spreken, niet zoekend
mijn eer, maar de eer van Hem, Die spoedig staat te komen, en Die de sluier welke de
volken omhult zal wegnemen, Jes.25.
Broeders, ontvang de hoge blijken van waardering, met de meeste hoogachting
de uwe in Yashua ha Messiah P.F.v.d.Meer
Op nagenoeg alle brieven is geen reactie gekomen.
Van H.M. Koningin Beatrix kwam een ontvangstbevestiging.
Van prof.dr.C. Graafland ontving ik een briefkaart waarin hij vermeldde dat de
stukken die ik hem over Israël had toegezonden belangwekkend waren. Van
dr.ir.J.v.d. Graaf nog een kort bericht.
Verder heeft dhr. H.M .Blok van het Zoeklicht een keer een heel klein antwoord
geplaatst in dat blad, maar is niet op de zaak zelf ingegaan. Jammer!Gemiste kansen?
Nee, dat niet. Het getuigenis geven aan en van de waarheid is op zich zelve reeds een
blijde zaak. Of men het hoort en aanneemt is een tweede.
Misschien zijn de gebeurtenissen nog niet in een vergenoeg gevorderd stadium, om
daaruit duidelijk te kunnen vaststellen wie wie is, en welk volk het enige volk van
Jahweh is. P.M.
8.15 Nogmaals aan Christenen voor Israël
Aan Christenen voor Israël dd 12-12-1997
Geliefde medechristenen,
Het doet mij leed, dat, vanwege onbegrip of onkunde, wij als christenen zo
verschillend denken en handelen in geloofszaken én in hulpbetoon aan derden.
162 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Bij deze zeg ik bereid te zijn, álles te herroepen wat onjuist is inzake de dingen
waarvan u mij beschuldigt m.b.t. tot de joden en vermeend antisemitisme,
vooropgesteld dat u mij op eenvoudige, voor uw en mijn lezers begrijpelijke wijze
aantoont dat:
a) de huidige joden, met name de Russische Ashkenazische, alsmede de Sefardische,
raciaal identiek zijn aan het oude Israël der twaalf stammen. Zie de ontkenning van dit
gegeven door prof.P. Wexler uit Tel Aviv, achterin deze brochure.
Indien niet identiek, dat u dan stopt met uw actie Russische joden naar Palestina te
brengen.
b) er naast de 9 - 14 miljoen, door geallieerden omgebrachte Duitsers, en vele door
de Duitsers omgebrachte slachtoffers er óók nog eens 6 miljoen joden door hen
zouden zijn vergast. Hoe is zulks technisch uitvoerbaar geweest, en is daarbij de
telling van het Zwitserse Rode Kruis (300.000) een vervalsing? Het V.N.-rapport
vermeldt dat er tijdens het 12 jarige Hitler-bewind 200.000 joden zijn gestorven. En
zo zijn er vele bronnen meer. Waarom mag dit niet worden onderzocht en openbaar
worden gemaakt? Het maakt toch wel verschil wanneer ons altijd is voorgehouden dat
er vroeger 600.000 inwoners in Jeruzalem zouden gewoond hebben, en later blijkt
dat dit er slechts 200.000 waren. Dat geeft een heel ánder beeld van de omvang der
stad.
Indien u het omstreden getal niet kunt aantonen, dat u dan stopt met het noemen van
het getal 6.000.000 zogenaamd vergaste en omgebrachte joden tijdens W.O.II., en het
kritiseren daarvan niet langer als een misdaad bestempeld.
c) de joden dezelfde 'God' (of G-d) als de christenen zouden aanbidden, en wie dan de
En-Soph der Kabbala is. Is de door de joden verwachte Messias dezelfde als degene
die volgens de christenen 2000 jaar geleden al gekomen is?
Indien niet, dat u dan stopt met het sponsoren van deze anti-christen. Zie R.D. maart
1995, citaat uit NIW van rabbijn L.B.v.d. Kamp. Hieruit blijkt dat een jood totaal
niets van onze Messias moet hebben, en de joden niets zien in een gezamenlijke
christelijk-joodse toekomst. V.d. Kamp vindt dat het jodendom een gecompliceerd
goedje is, en dat christenen dit aan de joden moeten overlaten. Waarom zijn
christenen niet bereid dit te doen?.
d) de joden alle laster en kwaadsprekerij welke in hun Talmud geschreven is m.b.t.
onze Heiland en ons christenen bereid zijn te herroepen.
Indien niet, dan moeten wij zeker het advies van rabbijn v.d. Kamp opvolgen, n.l. om
het jodendom over te laten aan de joden.
Indien u mij het bovenstaande onder punt a tot d niet kunt aantonen, acht ik mijn
geweten vrij van smet en smaad, en beschouw ik uw kwalijke reacties als onbijbels,

163 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
als hout, hooi en stoppelen dat u op het quasi christelijke fundament bouwt. Het is ons
overigens opgevallen dat uw artikel op p.23 van C.v.I dec.1997/jan.1998 nauwelijks
iets van onze gewraakte publicaties met feiten weet te weerleggen, terwijl wij
daarentegen zoveel mogelijk werken met citaten en bronvermeldingen.
Nu uw achterban dankzij uw artikel zo uitvoerig op de hoogte gebracht is van zaken
waarover weinig algemeen bekend is, kunt u in een volgend artikel misschien op
bijbelse gronden, de punten weerleggen waar u het niet mee eens bent.
Zolang u niet met gefundeerde tegenargumenten komt, hetzij in een vervolgartikel,
hetzij in een reactie aan ons, maakt u zichzelf schuldig aan laster.
Als christenen dienen wij toch alle zaken degelijk te onderzoeken, zie Luk.1:3, gelijk
die van Berea deden. Wanneer, na onderzoek blijkt dat wij ongelijk hebben, moet in
ons de bereidheid en de wil aanwezig zijn het foutieve te verlaten en het goede aan te
nemen, ook al zou dat verstrekkende gevolgen hebben.
U beweert dat ik een leugenaar ben, slechts omdat ik een bericht van Ron Wyatt over
het vinden van de Ark onder Golgotha heb doorgegeven, volgens u onjuist.
Merkwaardig is evenwel dat u Ron Wyatt reeds veroordeeld hebt alvorens zijn relaas
te lezen en zijn video gezien te hebben. U stuurde mij immers na ons telefonisch
gesprek informatie van Ron Wyatt op, waarop u met uw eigen hand schreef dit nog
niet gelezen te hebben, zie p.18. Dus niet lezen, maar wél veroordelen! Zo
lichtvaardig mag men een ander toch niet veroordelen? Zo heb ik u ook vele malen
aangeschreven en vragen voorgelegd. Nooit kwam een antwoord of commentaar.
Alsnog ben ik bereid u in de gelegenheid te stellen hierop nader in te gaan, of in een
radio- of t..v.-debat via de EO. Daarin zal ik u mijn bezwaren en bewijzen
voorleggen, en u mag dan komen met uw kritiek en tegenbewijzen. Hoewel ik zeker
ben van mijn zaak en beschik over vele goede en harde bewijzen, stel ik mij open
voor uw eventuele tegenbewijzen, en ben bereid mijn eventueel foute stellingen te
herroepen en te wijzigen.
Bent u eveneens daartoe bereid?
Uw werken en woorden moeten een gedegen schriftuurlijke basis hebben!
Mea revoca, mea culpa, dat is: ''Ik herroep, ik beken schuld'', n.l. wanneer u mij mijn
ongelijk aantoont!
Diverse theologen blijken volgens uw colofon deel uit te maken van uw “comité van
aanbeveling.” Het moet toch een uitdaging voor hen zijn mij mijn ongelijk aan te
tonen. Zij worden immers geacht daartoe in staat te zijn!
Met interesse zie ik uw antwoord tegemoet.
Hoogachtend P.F.v.d.Meer
P.S. En, nog steeds staat bij het ''Institute of Historical Review'' 1822 Newport Blvd.,
Suite 191, Costa Mesa, Cal.92627, USA, een bedrag van $50.000 (ik meen zelfs
164 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
verdubbeld tot $100.000) klaar om gegeven te worden aan één ooggetuige die kan
bewijzen dat joden vergast werden! Indien u één ooggetuige kunt aanwijzen, zal deze
mij wel heel erg dankbaar zijn voor deze gouden tip!
8.16 Aan ds. W. Glashouwer, 15-1-1998
Op de valreep van het Juliaanse jaar hoorde ik u via het EO-interview 27-12-1997,
waarin u sprak en antwoord gaf op de vragen van Pim van der Hof. Het ging
allereerst over uw ''krachtdadige bekering''.
Daar ik altijd een wat lage dunk heb van de meeste ''bekeringen'' van vandaag de dag,
omdat deze niet krachtdadig en overeenkomstig de Schrift zijn, was ik verheugd van u
ándere dingen te horen. Daardoor leert men immers de ware broeders kennen. Zúlke
getuigenissen zouden wat meer gehoord moeten worden.
Bekering is, zoals u zei, en daarmee stem ik van harte in, een diep existentiële
ervaring, hetwelk niet buiten ons gevoel omgaat, waardoor wij eerlijk worden
gemaakt en tot nieuw denken komen. Over deze zaken - de heilsorde en
geloofszekerheid- heb ik in totaal drie dikke boeken geschreven, waarin een vergelijk
hoe de Schrift deze zaken stelt, en hoe Rome deze stelt, en hoe de Reformatie, Nadere
Reformatie en daarna deze stellen.
Vandaar mijn reactie en interesse in hetgeen u daarvan te zeggen had.
U zei voorheen een rationeel denkend mens geweest te zijn, maar dat na uw
krachtdadige bekering de Geest u leidde in alle waarheid, niet als iemand die zijn
verstand op nul zette en zijn blik op oneindig.
Aan het einde van het gesprek uitte u de wens, zich alleen te laten leiden door ''wat
zegt de Bijbel''.
Broeder, ook ik was een onbekeerde dwaas en wereldwijze. En ook ik werd aan het
einde van mijn puberjaren door zulk een krachtdadige bekering overmeesterd. Als in
een ondeelbaar ogenblik leerde ik mij als de grootste zondaar kennen, werd mijn wil
gebogen en vernieuwd in de openbaring van de Heiland aan mijn hart, waarna er een
totaal nieuw leven aanving, met de vaste keus Hem alleen te dienen. Dit was een diep
ingrijpende existentiële gebeurtenis, waar het niet meer om mijn inzichten ging en
gaat, maar om de eer van de Allerhoogste en Zijn wil. Dan leidt de Geest ons in alle
waarheid en komen wij tot nieuwe, soms bizarre inzichten die haaks of diametraal
staan op de traditie en wat wij voorheen als waarheid zagen. Welke gevolgen heeft
zulks?
Wanneer u échte waarheden ontdekt, en de leugens op één of andere wijze aan de
kaak gaat stellen, zal men u in de kerk of in een gezelschap niet met vlag en wimpel
binnenhalen. Men zal u veeleer verketteren, uitwerpen, zoals men alle eeuwen door
heeft gedaan met de wáre gelovigen, die soms als martelaren getuigenis van hun

165 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
geloof gaven. Hun geloof werd door het vuur en het lijden beproefd, en is met hun
bloed bezegeld!
Broeder, u zult het niet voor mogelijk houden, en dat hield Luther en anderen
eveneens niet, dat de Geest u in bepaalde waarheid gaat leiden zodat uw ogen open
gaan voor eeuwenoude dwalingen, die nu nog als ''waarheden'' overeind staan. Neem
b.v. het dogma der Drie-eenheid, zoals dat in de Schrift niet is te vinden, en ook door
de eerste christenen en Apologeten niet werd geleerd, maar in de dagen van
Constantijn opgang maakte, en pas op het Concilie van Constantinopel in 381 voor
waar werd aangenomen. Waag het niet, lieve broeder, hiertegen iets in te brengen,
want zelfs Calvijn zou u daarvoor hebben laten verbranden, gelijk hij dat zijn
''broeder'' Servet heeft aangedaan vanwege diens ''Restitutie'', zij het dat Calvijn niet
wenste dat Servet een wrede dood zou sterven (sic.! een lachertje).
Wanneer u wérkelijk zou volgen wat alleen de Schrift u zegt en voorhoudt, zal u
ontegenzeggelijk hetzelfde lot ten deel vallen dat alle martelaren, uitgestotenen en ook
mij ten deel viel, nl. uitbanning, laster, smaad, en sommigen zelfs de dood.
En wat moet onze ''Oudste Broeder'' er van denken als ''christen-broeders'' elkaar zo
behandelen? Dat zult u toch zeker niet doen, waarde broeder Glashouwer, en zeker
niet als een ''krachtdadig bekeert'' zondaar, zoals u voorgeeft en ik dat uit de aard der
liefde aanneem!
Maar wat is dan hetgeen ik las in het blad ''Christenen voor Israël'', het
decembernummer 1997, én wat in alle Nederlandse dagbladen stond over ene Pieter
van der Meer?
Van dat blad en van die stichting bent u toch de hoofdverantwoordelijke persoon! En
uw stichting heeft mijn activiteiten doorgegeven aan het CIDI, en zij aan Justitie.
Broeder, ik heb u en uw stichting meerdere malen schriftelijk benaderd en gevraagd
om antwoord op diverse kwesties m.b.t. joden en hun politieke staat. Er is helaas
nooit een antwoord gekomen, noch een verzoek om uitleg van zaken. Wél nagelt u uw
broeder aan de schandpaal. Dit kan toch geen vrucht zijn van uw krachtdadige
bekering en existentiële vernieuwing, waarbij u zegt eerlijkheid ontvangen te hebben
om naar waarheid te zoeken? U neemt niet eens de moeite om een
ontvangstbevestiging te versturen, noch om contact met mij op te nemen. Dan vraag
ik mij af wélke waarheid u liefhebt? Zeker die waarheid welke past bij uw kostuum.
Maar als de échte waarheid nu eens niet in dat mooie maatkostuum tot u komt, maar
zoals bisschop Usher zich in bedelaarskostuum tot de Godvrezende Samuel
Rutherford wendde over het 11e gebod, wat dan? Dan schroomt u niet deze dood te
zwijgen, ja publiekelijk als ''walgelijk'' te laten typeren!
Is dan ineens al uw vroegere en hedendaagse rationalisme ingeruild voor een geloof
dat fabels aanneemt voor waarheid? Weet dat op die wijze velen met heilig vuur
hebben gespeeld, wat hen tenslotte duur is komen te staan!
166 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Waarheid, of dé waarheid is immers niet altijd even aangenaam voor iedereen, vooral
niet voor de kinderen van de Vader der leugen.
Waarheid grijpt diep in, soms héél diep, en vraagt offers, ja zéér grote offers.
Waarheid snijdt diep, tweesnijdend zelfs, en maakt hen die in de waarheid staan tot
getuigen, en daarbij de verwerpers ervan tot schuldigen!
Broeder, ik heb u op vele zaken gewezen, die wellicht heel nieuw voor u waren, en
die vooreerst als onwaarheden in uw oren klonken, met name over de joden en hun
politieke staat, alsof dát de vervulling zou zijn van de beloften aan de vaderen
geschiedt. Ik heb u de onmogelijkheid daarvan aangetoond, en u negeert alle feiten!
U zegt de Schrift als enige kenbron en toetssteen te willen gebruiken, maar dan vraag
ik u nogmaals beleefd, mij uit de Schrift of anderszins duidelijk en klaar te tonen dat
de huidige joden, met name de Khazaren, die de hoofdmoot van het huidige ''Israël''
uitmaken, af zouden stammen van het oude Israël der twaalf stammen. Ook de
Sefarden stammen niet af van het oude Israël, zie bijgaande kopie van het boek van
Paul Wexler, professor in Tel Aviv. Wat moet u daarmee beginnen?
U gelooft toch met mij dat de grote dag der verantwoording aller dingen nadert, en dat
u en ik alsdan geen enkele verontschuldiging hebben door te zeggen het niet geweten
te hebben! 2Cor.5:10.
Broeder, ik zit echt niet te wachten op uw knieval en of verontschuldiging. Ik heb de
waarheid lief en zal mij door niets anders laten gezeggen, en heb mijzelf er voor over
al zou u in uw bladen mij nog tienmaal zwarter maken dan u reeds gedaan hebt! Ik
weet dat men dit, en dan doel ik op de Godsdienst, ook mijn Heiland en Verlosser
heeft aangedaan!
uw broeder en mededienstknecht. P.F.v.d.Meer
Hoofdstuk 9 Antisemitisme
9.1 Wat het niet is, en wat het wel is

167 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
De uitdrukking 'anti-semitisme' is ongeveer rond het jaar 1830 ontstaan. Sommigen
menen dat deze term voor het eerst gebruikt werd tussen 1870 en 1880 door Wilhelm
Marr in Duitsland. Meestal heeft dit woord de inhoud van 'anti-joods'.
Door alle eeuwen heen heeft het mensdom de Jood gezien als een apart type mens.
Tacitus b.v. noemde de Jood een parasiet aan de stam der mensheid.
Zoiets wekt verweer, en roept weerstanden op. De Joden zijn alles wat zich tegen hen
keerde gaan typeren als zijnde 'anti-Semitisch'.
Die uitdrukking is echter onjuist.
De 'Oosthoek Encyclopedie' zegt: "Antisemitisme, vijandigheid jegens de Joden i.h.a.
De term is eigenlijk onjuist, omdat Semitisch een linguïstisch begrip is en de
Semitisch-taligen (m.n. de Arabieren) voor het grootste deel uit niet-joden bestaan".
In Gen.10 staat de geslachtslijst van SEM. Daartoe behoren Syrië, Elam (de Perzen of
Iraniërs) en Pakistan.
Ismaël, Abrahams zoon, is de vader der Arabieren.
Feitelijk is dus iemand die zich verzet tegen de Arabieren, Pakistani's, Iraniërs, etc.
.....óók een anti-semiet.
In het Midden-Oosten zijn vele Semitische volkeren elkanders vijand, en ook de
Joden die tegen de Arabieren zijn, zijn dus onderling anti-semiet.
Ook de zeven zonen van Ketura, bijvrouw van Abraham, zijn Semieten, waarvan de
Indiërs, etc. afstammen.
De term 'anti-semiet' is deswege niet alleen toepasbaar op Joden (zo deze al op alle
Joden van toepassing kan zijn, daar de Khazaren géén Semieten zijn).
De term 'anti-semiet' is in het Westen goed ingeburgerd. Iedereen die men het
brandmerk geeft van 'anti-semiet', wordt in verbinding gebracht met anti-joodse
gevoelens en racisme. Zulke ingehamerde onjuiste denkbeelden laten zich moeilijk
wijzigen.
Wanneer men ook maar de minste kritiek heeft op het doen en laten der Joden, in de
staat Israël of daar buiten, wordt dit al gauw opgevat als 'anti-semitisme'. Dat is
natuurlijk onjuist.
Men behoeft niet tegen de Joden te zijn als één geheel; nee, want in het jodendom
kunnen, net zo als in Nederland en andere landen, vele goede en/of slechte personen
verkeren. En wanneer men zich keert tegen de slechte personen van een bepaald volk,
soort of land, dan treft men daarbij nog niet héél het volk, de soort of het land!
Stel wij Nederlanders eens een term zouden bedenken om anti-Nederlandse gevoelens
een naam te geven, en dat wij daarvoor b.v. de naam van Karl Marx zouden
gebruiken, omdat hij ooit in Nederland was bij de familie Philips, en door hen
financieel gesteund werd. Hoe zou de wereld daarop reageren? Wie iets tegen
Nederlanders zou hebben, zou dan voor een ánti-marxist ‘mogen worden uitgemaakt!
Iets dergelijks hebben de Joden echter gedaan. Zij hebben Sem, Noach’s zoon, voor
hun kar gespannen, of als schild gebruikt om zich daar achter te verschansen.
168 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Men kan ons toch ook niet beschuldigen van anti-Nederlandse gevoelens wanneer wij
b.v. de treinkaping van destijds door de Molukkers in Wijster afkeuren. Al zijn de
Molukkers genaturaliseerd tot Nederlander, zij maken niet álle Nederlanders uit.
Men kan toch niet beweren dat iemand anti-joods zou zijn wanneer men zich keert
tegen een groep joden, b.v. de Askenazen, die zeggen dat zij joden zijn maar het
liegen, Openb.2:9 en 3:9, daar zij afstammen van Turken/Mongolen uit de Kaukasus,
en niets met Sem van doen hebben.
A. Holland (A. Herschdorfer) is zelf van joodse afkomst, en schrijft in zijn boek ’In
Bondgenootschap met God’ p.127 over antisemitisme het volgende:
Er zijn onder onze tegenstanders sommigen, die ons van antisemitisme beschuldigen,
omdat wij de joodse eisen verwerpen, die door de meeste Christenen erkend worden.
Maar aangezien er, zoals wij reeds zagen, géén Joods ras bestaat, is antisemitisme
een onwetenschappelijke en belachelijke theorie van diegenen, die lijden onder een
nationaal of anderszins collectief minderwaardigheidsgevoel.
....... maar zolang de Joden het Licht der wereld verwerpen, kunnen zij niet
verwachten, dat wij hen in dit streven zullen steunen. Het lijkt overigens méér
antisemitisch vol te houden, dat de Joden van Sem en wij van Jafeth afstammen, dan
te willen bewijzen, dat zij en wij samen van Sem afstammen........... de Joden vormen
nog steeds Gods instrument om het wáre Israël te verbergen, doordat zij zich
Israëlieten noemen en de wereld hierdoor het Huis Israëls heeft vergeten.
In ons overbevolkte landje wonen vele andere soorten mensen, o.a. Surinamers,
Antillianen, Molukkers, Ambonezen, Chilenen, Polen, Turken, Marokkanen,
Hongaren, Vietnamezen, etc. etc. Velen hunner hebben inmiddels de Nederlandse
nationaliteit ontvangen. Na duizend jaar hebben deze soorten 'Nederlanders, indien zij
zich niet vermengen, nóg steeds hun eigen identiteit, en worden zij nimmer
'autochtone of authentieke blanke Hollanders.
Op soortgelijke wijze is dat met de Khazaren/Askenazen het geval. Zij zijn als volk
omstreeks 700 n.Chr. massaal overgegaan tot het Jodendom onder hun koning Bulan.
In werkelijkheid waren zij geen Joden, geen Semieten, maar afstammelingen van
Kaïn.
In de staat Israël is de verdeeldheid groot, en de Khazaren maken als hoofdmoot daar
de dienst uit. Hiervoor zijn bewijzen te over. De Sefardische- en andere Joden zijn
verreweg in de minderheid en worden door hun zogenaamde 'broeders' gediscrimineerd.
Wanneer wij ons een soortgelijke situatie met ons eigen volk en land indenken, b.v.
wanneer Nederland over 500 jaar statistisch gezien wellicht nog maar 10%
oorspronkelijke blanke Nederlanders zou bevatten, en 90% andersoortigen, is het
evenwicht zoekgeraakt, en zijn de oorspronkelijke Nederlanders nog slechts een
kleine minderheid. Onze andersoortige 'volksgenoten' maken dan de dienst uit, en

169 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
zullen ons mogelijk discrimineren. Wat nu nog minderheden zijn, kunnen dan
meerderheden worden, die via onze eigen wetten rechten doen gelden. En dat doen de
Khazaren! Zij eisen de rechten op van de oorspronkelijke Joden, waarvan er mogelijk
enigen van Juda afstammen. De Khazaren eisen het land Palestina op als zou dat de
grond zijn hunner vaderen. Welnu, hun vaderen waren géén Semieten en hadden
nooit één korrel zand tot eigendom in Palestina, noch hebben daar ooit één voetstap
gezet.
Wij kunnen het ons moeilijk indenken dat allochtonen en genaturaliseerden zich onze
oude volkshelden eigen kunnen maken. Wanneer wij over Michiel de Ruyter of Piet
Hein spreken, voelen wij ons aan hen verbonden. Hoe zou ooit een Molukker,
Surinamer, Jood, Turk, Duitser, Spanjaard, Afrikaan, Chinees, of welke vreemdeling
dan ook, zich verbonden kunnen voelen met onze eigen oude nationale volkshelden?
En wanneer er tegenwoordig een Jood in Duitsland woont en de Duitse nationaliteit
heeft verkregen, dus in feite één is geworden met het Duitse volk, dan zal hij nochtans
niet graag zien dat wij hem in verbinding brengen met Hitler of de nazi’s.
Als gevolg van de generalisering en onkunde onder de christenen en overige mensen,
wordt gesuggereerd dat elke Jood een afstammeling van Abraham en Sem zou zijn.
Deze gedachte is pertinent fout. Wanneer men in het begin reeds scheef gaat bouwen,
kan het einde nooit goed komen. Zo is de term 'anti-semitisme' een verwrongen
weergave van wat men daar onder wil verstaan, n.l. anti-joodse gevoelens. Die vlag
dekt niet de lading, daar men dan niets of nooit zou mogen kritiseren wat de Joden
doen of wat van de Joden is. Dat zou dan het voorrecht zijn van het 'uitverkoren volk'.
De wortels van het antisemitisme wil men terugvoeren tot het ontstaan van het
christelijk geloof, dat zeer dicht bij het Joodse geloof zou liggen. Men meent dat het
christendom immers uit het jodendom zou zijn ontstaan, en daarin haar wortels zou
hebben. Joh.4:22 zou ons zeggen dat het 'heil uit de Joden' zou komen. Genealogisch
zouden de Joden zeer dicht bij de christenen staan, maar dezen (de Joden) weigeren
zich te bekeren.
Ook dit is een te weerleggen dwaling. Van het toenmalige jodendom was nog maar
een heel klein percentage afkomstig van de stam Juda. Edom had zich algeheel
ingemengd in het jodendom, en uit vele andere volkeren waren er eveneens
overgegaan tot het jodendom.
De christenen volgden Paulus, dat er geen onderscheid meer was tussen jood en
Griek, en de kerk werd zodoende het 'geestelijk Israël', dat zich ging afzetten tegen
het 'vleselijk Israël', de Joden. De twaalf stammen in de verstrooiing waren 'zoekgeraakt',
en het enige nog zichtbare deel van 'Israël' was de groep Joden. Die echter
kunnen nooit het grote twaalfstammig Israël omvatten of vertegenwoordigen.
Dat de kerk de Joden ging vervolgen, ziet men als antisemitisme.
170 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
De Joden zagen dit als een beroving van hun vrijheid en religie door een ándere
Godsdienst. De Joden menen immers via hun eigen religie tot hun vervulling te
komen, verwachtend hun Messias.
Indien de Joden het Westerse christendom hadden gegrondvest, dan zou het Westen
de joodse bestemming en vervulling zijn. Dit is onlogisch en onrealistisch. Het
Westen heeft een ándere en eigen achtergrond en bestemming, n.l. dat van de 'twaalf
stammen Israëls in de verstrooiing'.
De Joden zullen zich nooit bekeren tot het christendom. De eis tot 'verwestelijking' is
de eis tot 'assimilatie en normalisatie', en dat houdt de ontkenning in van hun eigen
identiteit. Voor de Joden zou dat inhouden dat zij moeten bekennen dat zij in feite
ánders zijn dan zij in werkelijkheid zijn. Dat komt er op neer dat zij hun masker
moeten afwerpen, en dat zou hun einde kunnen betekenen, dus doen zij dat niet.
Vandaar dat men het 'antisemitisme' blijft handhaven, en ziet men dat als een neurose
van het christendom, hetwelk geprojecteerd wordt op de Joden.
De bekering van het Westen gaat in wezen samen met het in beschuldiging stellen van
het zich niet-bekerende Joodse volk.
Ergo, het Westen zou antisemitisch zijn geworden, naarmate het zelf 'Israëlitisch'
wilde worden.
Het antisemitisme zou pas dan ophouden wanneer het Westen zou terugkeren naar de
mythe waaraan het zijn oorsprong zou hebben te danken, en indien het op zou houden
te willen zijn wat het niet is, zodat het aan de Joden kan overlaten te zijn wat zij zijn.
Maar daarmee zijn de knelpunten nog niet opgelost. Dat het Westen Israëlitisch wilde
worden is geen juiste stelling. Het Westen wás en is Israëlitisch, en moet slechts
identiteitsbewust worden. De oorsprong van het ware christendom ligt niet in het
jodendom of Judaïsme, verre van dat. Het christendom kan niet ophouden wat het wil
zijn; nee, het IS Israël in het Westen! En door deze identiteitsbewustwording zullen
de Joden gaan inzien dat hun masker vroeg of laat zal afvallen.
Het christendom wil men een schuldcomplex aanpraten via de term 'antisemitisme', en
via de bewering dat de wortels van het christendom in het jodendom zouden liggen.
Volgens de R.K. historicus M. Flannery is 'antisemitisme' de oudste en diepste haat
die de menselijke geschiedenis kent.
Wanneer Flannery daarin gelijk heeft, moet dit de 'vijandschap' zijn zoals deze is
gezet in het Paradijs tussen het Vrouwenzaad en het Slangenzaad, Gen.3:15.
Ondanks dat men dit soort collectieve 'haat' een absoluut historisch dieptepunt heeft
willen laten beleven via de 'holocaust', is het gewoon blijven bestaan, en draagt het
nog dezelfde explosieven in zich om opnieuw te ontploffen.
Men kan theologische, filosofische, sociologische, economische en politieke
verklaringen geven voor het 'antisemitisme', maar geen van allen is sluitend.
Zo meende Mr. B.Z. Segal in 1946 dat het 'antisemitisme' ten diepste een sociologisch
probleem was. Wanneer de Joden maar een eigen staat zouden hebben, zou de

171 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
basisoorzaak zijn weggenomen. De vestiging van de Zionistenstaat in 1948 heeft
echter niets opgelost!
Wat is nu die onuitroeibare agressie, die veeleer toe- dan afneemt?
Dat kan géén andere zijn dan die, welke door de Schepper Zelf is gesteld, Gen.3:15.
"Ik zal vijandschap zetten tussen u (Nachash-slang) en tussen deze vrouw, en tussen
uw (na-)zaad en tussen haar zaad; etc.".
Een artikel, overgenomen uit 'Youth action news' van C.B. Baker, juli 1978, P.O.Box
312, Alexandria. Virginia 22313. USA, kan een tipje van deze geheimzinnige zaak
bekendmaken.
"De journalist David Hirst heeft een indrukwekkend boek geschreven, n.l. 'Het
geweer en de olijftak' --- de wortels van de oproer in het Midden-Oosten'.
Dit is een boek waarin objectief de joden en Arabieren worden bekritiseerd. Hirst
beschrijft daarin welk 'gebruik' de Zionisten maken van het zogenaamde
'antisemitisme' om hun einddoel te bereiken. Hirst zegt, dat wanneer het Zionisme, als
een historisch fenomeen, een reactie is op het antisemitisme, daaruit volgt dat in de
huidige omstandigheden de Zionisten belang hebben bij het opwekken van deze erge
besmetting. T. Herzl was één van de eersten die het waardevolle gebruik en voordeel
inzag van het 'antisemitisme'. Door het antisemitisme aan te wakkeren heeft men het
land weten te vullen met onwetende Joden.
Columnist Davar schrijft daarover: 'Wij vermommen jonge mensen tot niet-joden en
laten hen de echte Joden plagen met anti-joodse slogans zoals 'bloody jews', en 'joden
gaat naar Palestina, rot op'. Deze en dergelijke intimidatie had tot resultaat dat vele
Joden naar de staat Israël vertrokken, en geen ander middel werkte zo effectief als
dit.
In 1950 en 1951 hebben Zionistische agenten bommen geplaatst in drukbevolkte
Joodse wijken in Irak, en het resultaat was dat er een ware exodus ontstond van
125.000 Joden naar de staat Israël.
Dit Zionistisch 'gebruik' van oproer-antisemitisme stond te lezen in 'Haólam Hezah'
29-5-'66, en in 'The Black Power' 9-11-'77, dat is een publicatie van oriëntaalse
Joden.
Een paar jaar geleden gaf Joseph H. Kamp een paar pamfletten uit: Cowards in the
US congress, en, The bigots behind the Swastika spree. Hierin stond hoe de
Zionistische Joden opzettelijk antisemitische propaganda verspreiden om de joden in
de USA te bewegen naar de staat Israël te emigreren, en, hoe men d.m.v. fondsen de
Anti Defamation League of B'nai B'rith steunt. En hoe door de A.D.L. verschillende
namaak neo-nazi's als Rockwell werden gesteund. Deze Joodse neo-nazi's kregen in
Chicago miljoenen dollars steun en mochten in de pers en voor de tv optreden.
Vele Zionistische Joodse provocaties en propaganda-werken zijn er met geen ander
doel, dan om de hetze warm te houden en goedgelovige Joden naar de staat Israël te
drijven!
172 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Holocaust is een krachtvol en waardevol woord voor hen gebleken om bij de mensen
medelijden op te wekken en geld los te krijgen.
In ‘The Jewish Press’ maart 1978 schreef Marvin Schick: 'De Holocaust-handel is
plotseling gerezen van kust tot kust, en het belooft een goede winst voor de experts op
dit gebied. Het is een goed toevluchtsoord voor ieder van ons die deelneemt aan het
politieke spel en brengt overwinning, zoals te zien, bij de introductie van de
Holocaust bij het onderwijs op de scholen'.
De vernietigingsmentaliteit van de Joden werd uiteengezet in een artikel van de
Washington Post 25-10-'77, dat Israël actief zich voorbereid tot vechten, en dit
noemen de senior-legerleiders van Israël dan een 'vernietigingsoorlog tegen hun
Arabische buren'.
Deze vernietigende Israëlische dreiging krijgt haar gevaarlijke betekenis wanneer wij
weten dat er vele atoombommen in Dimona klaarliggen. De Joden kunnen, na
gebruik van deze wapens, zich laten uitroepen tot nucleaire massa-moordenaars!"
Tot zover C.B. Baker.
Dit toont de dualiteit der joden/Zionisten, met geen beter symbool of teken uitgebeeld
dan de zogenaamde 'Davidsster', welke bestaat uit twee over elkaar geschoven
driehoeken.
9.2 Onderzoek naar antisemitisme
Een aantal Nederlandse professoren en doctoren hebben de vraag gesteld ‘wat is
antisemitisme’?
D.v. Arkel, JCM. Leijten, CW. Mönnich, RW. Munk, PLH. Scheepers, AJM.
Hagendoorn.
Zij hebben deze beantwoord en benaderd vanuit vier disciplines, en dezen zijn
uitgegeven in boekvorm, door Kok Kampen. ISBN 90 242 6520 7.
Waar zoeken de heren het antisemitisme?
Meest onder ouderen, onder mensen met alleen lager onderwijs (hoewel ook velen
met mbo), onder kleine zelfstandigen en boeren waarvan relatief veel katholieken,
onder modale kerkleden, onder mensen met een status-angst, onder nationalisten.
Antisemitisme zou dan een onderdeel zijn van een etno-centrisch patroon. Deze
groepen mensen zouden algemeen weinig kennis hebben van andere culturen, en
wijzen die dan ook vlugger af.
Wat zou de oplossing zijn? Kleine zelfstandingen en nationalisten opruimen? Mensen
meer onderwijs geven en eenzijdig doelgerichte voorlichting verstrekken?
Prof. Mönnich noemt ‘antisemitisme’ een veelkoppig monster, en zegt dat de
confrontatie van synagoge en kerk in alle eeuwen uitermate hard is geweest.
Hij citeert daarbij G. Voetius, disputationes II, p45:

173 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
En ook Revius was even antisemitisch als Voetius, zegt Mönnich, p.86.
174 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Kennelijk ontgaat het de geleerde heren dat juist zeer vele grote en wijze mannen als
Jezus, Paulus, Augustinus, Luther, Calvijn, Voltaire, A .Kuyper, Bolland, ...... in die
zin antisemieten zouden kunnen worden genoemd, indien men daar onder wil
verstaan dat zulks anti-jood zou betekenen.
Bronnen:
Wat is antisemitisme? v. Arkel, Leyten, Mönnich, Munk, Scheepers en Hagendoorn.
Antisemitisme in Johannes, H. Jansen
Gloch/Stark, Christian beliefs and antisemitism
M.Nartire, Antisemitisme in de USA
B.Panahi, rassismus, antisemitismus
A. Silberman, Sind wit antisemieten?
R.A. Stein, Nabeschouwing Ned. Antisemitisme
J. Gager, The origins of antisemistism.
drs. J.A.v.d.Velden. Israël en het anti-semitisme.
9.3 Herkomst van de Davidster
Van de schrijver O.J. Graham is het goed gedocumenteerde boekje afkomstig, zie
pag.6.: The six-pointed star.
Verkrijgbaar bij Emissary Publications, 9205 SE Clackamas Rd., #1776 Clackamas
OR 97015, USA.
Het blijkt volgens Graham dat de zespuntster géén Joodse herkomst heeft. De ster van
David is niet van Joodse origine. De oude Israëlieten gebruikten nooit de zespuntster
als religieus of politiek symbool (zie M. Hirsch Goldberg, The jewish connection).
Elke stam van Israël had zijn eigen symbool. Niet één van hen gebruikte de zgn.
Davidster. De universele Joodse Encyclopedie wijst naar de Rozenkruisers, en naar de
Egyptenaren, Hindoes, Chinezen, Peruanen als herkomst van de zespuntster.
Het is de ster van Moloch, van Astarte, zie Hand.7:43
43 Ja, gij hebt opgenomen den tabernakel van Moloch, en het gesternte van uw God Remfan,
de afbeeldingen, die gij gemaakt hebt, om die te aanbidden; en Ik zal u overvoeren op gene
[zijde] van Babylon.

175 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
En Amos 5:25-26 Ja, gij droegt de tent van uw Melech, en den Kijun, uw beelden, de ster
uws Gods, dien gij uzelf hadt gemaakt.
Volgens de Jewish Encycl. komt de zespuntster reeds eerder voor op een Arabisch
amulet, in magische Byzantijnse teksten, in oude magische lectuur, Germaanse
folklore, en later in wapenschilden van Vrijmetselaars.
Vanaf de 16e eeuw begon de Kabbalist Israël Luria dit symbool voor Joden te
gebruiken en noemde men deze zespuntster het 'schild van David' (mogen David).
Soms noemt men het schild ook wel 'Salomons zegel'. Salomo is op latere leeftijd
vervallen tot afgodendienst, waartoe zijn vreemde vrouwen hem verleidden, n.l. de
Astartedienst met de zespuntster van Saturnus. 1Kon.11:6-10.
6 Alzo deed Salomo, dat kwaad was in de ogen des HEEREN; en volhardde niet den HEERE
te volgen, gelijk zijn vader David.
7 Toen bouwde Salomo een hoogte voor Kamos, het verfoeisel der Moabieten op den berg,
die voor Jeruzalem is, en voor Molech, het verfoeisel der kinderen Ammons.
8 En alzo deed hij voor al zijn vreemde vrouwen, die haar Goden rookten en offerden.
In de Bijbel is geen enkel bewijs te vinden dat David een zespuntster voerde. De
naam 'David' wijst dan ook niet terug naar koning David, maar naar de Askenazische
jood Menhem ben Duji, die zijn naam wijzigde in David al-Roy (zie Arthur Koestler:
The thirteenth tribe). De Universal Jewish Encyc. zegt dat het om Levi ben David
gaat uit de 3e eeuw. De Davidster werd oudtijds gebruikt om boze Geesten te weren.
Hexagram komt van Hex of heks, een tovenares, of een slecht spel. De zespuntster is
de talisman van Saturnus. En er zit een heel nauw verband tussen de kabbalisten en de
Oosterse Yoga. In oud Egypte had men de zespunt reeds als occult symbool, dat
Salomo adopteerde toen hij zich eveneens in het occulte begaf en een altaar bouwde
voor Astoreth. Aster = ster.
Oudtijds werden wel veel zegels en zegelringen gebruikt, Esther 8:8; Gen.38:15,25;
Jer.32:10; Hag.2:24. De Shabbetaianen hebben in de 18e eeuw dit zegel het 'zegel van
de Messias genoemd. In het Hooglied wordt zelfs gesproken, 8:6: Leg mij als een
zegel aan uw hart, als een zegel aan uw arm.
In de Kabbala (Joodse leer van de geheimen over het wezen van God en de
schepping, letterlijk betekent het ‘overlevering’) is de zespuntster een veel
voorkomend verschijnsel. Zie Elisabeth Dilling: The plot against Christianity p.280:
176 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
In de dagen van koning Saul waren er veel waarzegsters. Saul heeft in zijn goede tijd
er velen uitgeroeid. Toch zijn er nog enkelen blijven leven, waartoe hij in het laatst
van zijn leven nog de toevlucht nam, de waarzegster te Endor.
Het occulte van de omliggende landen, merendeels van de Kanaänieten, was Israël
binnengedrongen. Dit was verboden.
Het wonderlijke is dat de huidige staat Israël dit occulte symbool voert, en dat
christenen blindelings volgen, en zelf ook met allerlei vormen van Davidsterren hun
woningen decoreren en versieren, om hun liefde te demonstreren voor wat in hun
ogen het oude bondsvolk is. Dat is een misvatting, want het huidige Israël is in wezen
grotendeels van niet-Semitische afkomst. Het is een herleving van het oude
Khazarenrijk, waarvan de wortels meer liggen bij Ezau, Kaïn en Kanaän.
Christenen die de zespunt dragen, vereren, of in huis als amulet hebben, hebben
daardoor deel aan het occulte! En dát wil men toch niet?
Het Zionisme, kabbalisme, talmudisme, Judaïsme, het is al geverfd door het occulte.
Geraadpleegde bronnen:
J.F.C. Fuller; De verborgen wijsheid van de Kabbala
Dr.E.Bischoff; De Kabbala. Talmud-catechismus
Zodiacreeks; Verklarend handboek der Kabbala getallen
A. Peters; Kabbala
Uit het blad STAVAST aug.1997 ‘’Is het Rode Kruis embleem eigenlijk wel
universeel?’’, door P.J. Gerke.
Erkenning van de Rode Davidster?
In 1930 werd officieel sprake van de Magen David Adom beweging. In 1949 tijdens
de Conventie van Genève sloot Israël zich aan bij de Federatie en stelde direct voor

177 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
het eigen embleem te mogen gebruiken. Met één stem werd de kwestie in het nadeel
van Israël beslist. De tegenwerking kwam toen van katholieke zijde. Israël wilde het
Rode Kruis embleem vervangen door de Rode Davidster. (De Hebra Kaddisha van de
joodse gemeenschap in Z.Afrika voert de Rode Davidster).
Nog even en de internationale Zionisten hebben hun zin. Dan zien wij overal op de
Rode Kruis auto’s Rode Davidsterren!
Door de kabbalisten wordt de zespuntster o.a. gebruikt om het volgende uit te
drukken:
178 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Uit onderstaande afbeelding blijkt hoe de kabbalisten de planeten vereren, waaruit zij
de ‘Davidster’ herleiden.

179 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Herkomst hakenkruis eveneens uit de kabbala:
180 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
De kabbala stelt zich de boom des levens aldus voor:
De vier gebieden , waar de naam Jahweh over gaat, elk een positief of mannelijk, met
een negatief of vrouwelijk element.
Wanneer deze elementen in elkaar schuiven ontstaat de Davidster.
9.4 Uit de Pers voor u gelezen:
Ds.C.den Boer: Het Joodse volk, zie R.D. 13-11-97. Een volk met een geheim.
Ons commentaar:

181 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Inderdaad. Dit volk heeft een groot geheim. Het is het geheim van Kaïn en Ezau,
vermomd als Judahiet, jood. Zij presenteren zich als 'het uitverkoren volk'. Dat is een
groot geheim!
R.D. 31-10-97 Interpretaties van rabbi’s soms belangrijker dan Gods Woord.
Ons commentaar: Dat wisten wij reeds uit hun geschriften, o.a. de Talmud. Daarin
staan de Godslasterlijkste zaken!
R.D. 18-10-97 Israëls diversiteit wortelt in de Bijbel.
Ons commentaar: Men bedoelt daarmee de huidige joden, de staat Israël. Gelooft u
het maar mooi niet dat de huidige diversiteit in de Bijbel wortelt. Het oude Israël der
twaalf stammen is een totaal ánder volk dan het huidige jodendom.
Joden stonden voor het VN-gebouw met spandoeken:
JEW < > Israël is not the same thing!
R.D.24-10-97 Vaticaan denkt na over antisemitisme
R.D. 22-11-97 Kankerarts Moerman noemde joden 'gezwel'.
Ons commentaar: Weer een grote 'antisemiet' er bij. De lange rij van kerkvaders,
Luther, Kuyper, Bolland, Revius, etc. kan worden aangevuld met dokter Moerman!
Moerman: "Zoals de kanker in het verborgene opkomt en overal in het lichaam cellen
vormt, zo is dit monster doorgedrongen in alle volken op aarde".
En nu het prachtige stuk uit 'Christenen voor Israël': Joden zijn geen echte joden.
(Wij zijn het oneens met de bewering dat de Bijbelse geschiedenis van Israël zich zou
hebben afgespeeld in het huidige Jemen .PM).
182 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
De Hervormde Vaan juni/juli 1997 Dr.J. Hoek: De leus 'Israël is Israël' is te simpel
en doet geen recht aan de veelkleurigheid van het bijbelse spreken.
Honderdjarig Zionisme heeft zijn glans verloren. Herzl geloofde dat het
antisemitisme onuitroeibaar was, en zag als enige uitweg een eigen staat.
R.D. 19-8-97 ds.C. Sonnevelt bespreekt boek van dr.J.T. Bakker: Twee stromen uit
dezelfde bron. Terugkeer naar het Woord is beste medicijn tegen antisemitisme.
Ons commentaar:
Dan denk je bij jezelf: Nu zal het komen!
Mooi niet. Het draait altijd maar weer om de joden, die men vereenzelvigt met- en
aanziet als het oude twaalfstammig Israël.
ds. Sonnevelt:
Eén bron, dat is het Oude Testament, waaruit twee stromen zouden komen:
a) de kerk, die gelooft dat het N.T. voortkomt uit het O.T.
b) de synagoge, die gelooft dat de talmoedische geschriften de stroom zijn die uit deze
bron verder loopt.
Joden verstaan Paulus daarom niet in Rom.7, maar christenen mogen daarom niet
laatdunkend over joden spreken en hun 'Judaïsme'. Christenen mogen joden niet
zwartmaken, maar moeten in liefde spreken en handelen.
Ons commentaar:
Joden verstaan Paulus wel, maar begrijpen hem niet!
Nu hoeft men orthodoxe joden niet zwart te maken, daar zij reeds zwart zijn en diep
in het zwart gaan. Volgens de Heiland
(Luk.11:37-54) zijn zij ook van binnen roetzwart en vuil, vol roof en overspel,
hetwelk duidelijk blijkt uit hun geschriften, o.a. de Talmud.
Er zou een broedertwist zijn tussen kerk en synagoge, welke wortelt in het
onderscheid tussen wet en Evangelie. Nu, dan is het geen onbelangrijke twist. Het is
dan een strijd van leven en dood, voortkomend uit Gen.3:15, waar de joden het
slangenzaad vertegenwoordigen volgens de woorden van onze Heiland in Joh.8:44.
Er is een bijdrage van dr.G.C.den Hertog in voornoemd boek van dr.J.T. Bakker: Wat
is waarheid? Waar liggen de wortels van het antisemitisme?
Ons commentaar:

183 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Het antisemitisme zou zijn grootste kansen krijgen als de invloed van het christelijk
geloof gaat wijken. Dan zou de heiden zijn diepe ergernis gaan openbaren tegen de
God van Israël, Die hem dwars zit met zijn geboden.
Het beste medicijn vlgs Sonnevelt tegen het antisemitisme zou dan zijn een terugkeer
naar het Woord, maar dan recht verstaan en recht verkondigd.
Hieruit blijkt dat ook Sonnevelt niet goed weet waar het om gaat.
foto
De Schrift leert ons duidelijk dat der joden huis woest zal worden gelaten, Luk.13:35,
dus géén Zionisme en menselijk herstel.
Over de joden, over Edom schrijft Jes.34:16 dat Zijn Geest hen zal samenbrengen (via
politiek Zionisme in een thuisland dat het hunne niet is, Ez.34-35.).
Ondanks hetgeen de Bijbel zegt over de joden en ondanks hun valse rabbijnse
leringen in de Talmud, blijven de kranten bol staan van artikelen die de joden vereren
als 'heiligen'.
De Volkskrant 20-10-97
De onmogelijke droom van Theodor Herzl, door Henk Strabbing:
Er moest in Palestina een Joodse nationale staat komen. In 1901 was het Joods
Nationaal Fonds gesticht, met als doel land aan te kopen in Palestina. In 1948 werd
de staat Israël een feit. In 1967 behaalde deze staat een grote overwinning, waarbij
driemaal de oppervlakte van het Israël van 1948 werd veroverd.
Ben Goerion zei hiervan dat dit veroverde gebied snel teruggegeven moest worden,
want 'het houden van dat gebied zal de Israëlische staat misvormen en uiteindelijk
vernietigen'. Maar het schip voer nu eenmaal een bepaalde koers en was niet meer
van richting te veranderen.
Ons commentaar: Inwendig is het in Israël altijd aan het rommelen. Men verwijt
elkaar van alles en nog wat, zie bericht 13-11-1997:
(z.o.z.)
184 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Uit het boekje: ‘The cult of the All-seeing eye’ van R.K. Spenser, uitgave van Omni
Publ. P.O.Box 900566, Palmdale. Cal.93590, USA.:
p.13: De zespuntster is de grote Oriëntaalse talisman, waarin Isis en Osiris
vertegenwoordigd zijn, zoals te zien op de USA One dollarnote. Daarin vormen 13
vijfpuntige sterren tezamen de zespuntster.
Het Alziende oog (boven de piramide op de USA one dollarnote) is een symbool van
Osiris. Het is het zonne-oog van Jupiter, Apollo, Baäl. Het is het symbool van Osiris,
Isis, Hermes, de Egyptische triniteit.
Isis is de dochter van Saturnus, en betekent ‘’oude’’. Zij huwde met haar broer Osiris.
Isis was de maan, en Osiris de Zon.
De Hermesstaf of ook wel Mercuriusstaf genoemd, is de caduceus, de slang op de
Tau als talisman. Dit is de zogenaamde Nehustan, de slang op de koperen stang bij
Mozes, en wordt in de Targum (deel uit de Talmud) het ’Woord’ genoemd.
De zespuntster bestaat uit twee driehoeken, waarvan de ene punt naar boven wijst, dat
is Osiris, de zon, mannelijk, de zongod Jehova, en symboliseert tevens de opkomende
maancyclus van 14 dagen. De andere driehoek met de punt naar beneden is Isis,
vrouwelijk, en is symbool van de afnemende maancyclus van 14 dagen, tezamen 28
dagen (vrouwelijke menstruatie) Hieruit laat men de verbinding ontstaan van licht en
materie.

185 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
9.5 De Talmud
In het algemeen is er onder de mensen en theologen weinig of niets bekend wat er
precies allemaal in de Talmud staat, met name over de christenen en de Messias.
Het is nuttig en hoogst belangrijk dit te weten.
(De Talmud is de rabbijnse toelichting of kanttekening op de Thora, de Wet).
Tappen uit de bron levert het beste bewijs van zuiverheid en echtheid.
Wij zullen dan ook vele citaten uit de Talmud aanhalen als bewijs van echtheid hoe de
Joden (met name de Rabbijnen) dachten en nog denken over Jezus Christus, over
Maria als moeder van Jezus, en over de Christenen in het algemeen.
Betreft het hier de grofste vorm van haat-literatuur, of gaat het over onschuldige
naïveteit? Er zijn meerdere boeken die hierover handelen.
Van professor I.B. Pranaitis is het boek: The Talmud unmasked. Uitgegeven in 1892.
Pranaitis was professor aan de R.K.universiteit in oud St. Petersburg en doceerde o.a.
Hebreeuws. En van Elisabeth Dilling: The plot against Christianity. En van M.A.
Hoffman en A.R. Crithley.’The Talmud’ P.O.Box 849, Coeur d’Alene, Idaho 83816,
USA.
Prof. Pranaitis. Hij zegt: De Talmud leert dat Jezus Christus een onecht kind is, dat
verwekt is tijdens menstruatie en de ziel had van Ezau, ja Ezau zelve was. Jezus was
een bedrieger, ontuchtpleger, etc. Syn.Judaica 217; Kallah 1b, 18b, en Toldoth
Jeschu. In Sanhedrin 67a wordt gezegd dat Pandira de vader van Jezus was, en dat
Maria een ‘Stada’ werd genoemd, dat is een overspeelster. In andere passages van de
Talmud wordt Jezus de zoon van Pandira genoemd, Abhodah Zarah chII, Sabbath
XIV, Bath Jacobh 127a.
Over de Christenen staat het volgende in de Talmud volgens prof. Pranaitis:
Christenen worden door de Joden als volgt genoemd:
Abhodah Zarah = vreemde aanbidders
Akum = aanbidders van sterren en planeten
Obhde Elilim = aanbidders van idolen
Minim = heretics (gekken)
Edom = Edomieten
Christenen zijn slechter dan Turken (Hilkhoth Maakhaloth).
Christenen zouden overspelers zijn (Abhodah Zarah 15b).
De Goim (goyim) of christenen zijn onrein (A.Z.22b).
Christenen zijn geen mensen maar beesten (Kerithuth 6b, 78).
Een jood die een christen doodt is onschuldig (Makkoth 7b).
Voor een hond moet men méér respect hebben dan voor een christen, een nokri
(Rabbijn Schelomo Raschi).
186 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
En het seksuele verkeer van een Goi of christen is gelijk aan dat van een beest
(Sanhedrin 74b, Zohar 11, 64b).
De joden vinden het beste bewijs dat Christenen behoren tot het geslacht van de
duivel dat zij onbesneden zijn. De jood daarentegen vindt dat hijzelf de vorm van de
letter Ish in zijn neusgaten heeft, en de vorm van de letter Daleth in zijn arm, en de
vorm van de letter Ain in zijn sex-orgaan d.m.v. de besnijdenis (Sanhedrin Jud.p.88).
De zielen van Christenen zijn slecht en onrein, (Zohar 1, 131a; Emek Hammalecht
23d).
Alle christelijke geestelijken zijn Komarim = zachtpraters of pluimstrijkers en
Galachim = geschorenen. Het is verboden hun boeken te kopen (Abhodah Zarah 14b).
De kerken der christenen zijn plaatsen van valsheid, Beth Tiflah = afgodendienst.
Joden mogen niet naar christelijke muziek luisteren, hoe mooi dat ook klinkt (Iorc
Dea 142).
De Talmud noemt alle boeken der christenen Minim, dat zijn heretische (ketterse)
boeken (Aavon Gilaion).
Christelijke feestdagen noemt men Iom Notsri, dagen van ongeluk en destructie.
De joden mogen de christenen beliegen om hun eigen voordeel te halen, (Babha
Kama 113a, Kallah 1b en p.18).
Een jood moet altijd proberen om een christen te bedriegen, Zohar 1, 160a. Rabbi
Jehuda zegt: Hoe moeten wij tegen hen strijden? Christenen in doodsgevaar mag een
jood niet helpen! (Chosen Ham, 425,5).
Christenen moeten gedood worden (Choschen Hammischpat 388, Zohar 1,25a,
Sepher Of Israël 177b).
Een jood die een christen doodt krijgt een vooraanstaande plaats in de hemel (Zohar
1, 38b).
Uit het boek van Elisabeth Dilling: The plot against Christianity
verkrijgbaar bij Christian Books, P.O.Box 638, Hawthorne, Cal.90250. USA. (De in
het onderstaande hier en daar vermelde paginanummers verwijzen naar dit boek).
De Talmud is de ziel, het hartenbloed van het joodse geloof, en het is de
gemeenschappelijke wet der joden.
In de Talmud is moord, overspel, ontucht, bestiality, diefstal, sodomie, woeker, etc.
geoorloofd.
Meisjes onder de 3 jaar mag men reeds verkrachten.
sodomy

187 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
De Talmud staat het toe kinderen aan de Moloch te offeren, p.12, zie Talmud exhibits
66-69.
De wereld is niet door Elohim geschapen, maar door letters, Cabala, Sanhedrin 67b.
Talmudisme is communisme, p.21.
Bestiality, zie p.42
Op p.17 zegt Elisabeth Dilling dat Antisemitisme een mythe is. Hoeveel joden kunnen
via stambomen bewijzen dat zij van Juda afstammen? Bijna niet één!
Een echte Semiet moet van Sem afstammen, en een jood zou genetisch van Juda
moeten afstammen. (Dat is een onaantoonbaar).
Dilling zegt in feite dat antisemitisme in werkelijkheid anti-farizeïsme is. (p.29. van
haar boek).
Dit is een opmerkelijke uitspraak die veel lezers aan het denken zou kunnen zetten!
Het toppunt van kwetsing en lastering betreffende Jezus Christus in de Talmud:
Zijn volgelingen zijn gelijk aan ezels, (Keth.111a), dit omdat de doctrines der
christenen haaks staan op de Talmud.
De Joodse Encycl. exh.275, noemt Jezus 'Baalim of Balaam, Sanhedrin 106 en Gittin
57a. Balaam, zie Numeri 25:1-9 is Bileam, de sex-aanbidder en volksverleider.
Balaam is in de Talmud steeds gebruikt als type van Jezus.
188 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
De Talmud kent Jezus vijf doodsoorzaken toe, n.l. steniging, ophanging, wurging,
verbranding en gekookt in de hel.
Jezus heeft volgens de Talmud geflikflooid met zijn eigen ezel, zie Sanh.105a en
Exh.1106,7.
De Talmud neemt het Jezus hoogst kwalijk dat Hij het durfde om de Tempel te
reinigen van kooplieden.
Dat Hij zou hebben uitgeroepen: Mijn God, Mijn God waarom hebt Gij Mij verlaten,
zien zij als het grootste bewijs dat al Zijn aanspraken op het Messiasschap vals waren.
Geen Messias zou ooit zulk een dood sterven als Jezus deed, stellen zij.
Incest is volgens de Talmud geoorloofd, Exh.179, p.52,64.E.Dilling.
De Talmud-theorie is dat Gods uitverkoren volk naar Palestina terugkeert voordat de
Messias komt. Het N.T. toont ons echter dat het juist de antichristelijke machten
zullen zijn die daar samenkomen, onder leiding van hun 'Goden'. Eén van hun Goden
is de sex-God Zeus, wiens beeld staat in de hal van het V.N.-gebouw.
De Talmud basis-doctrine is die van een joods superras, dat alle niet-joden beschouwt
als honden die geen enkel eigendomsrecht op aarde hebben. De sefardische noch de
Askenazische joden zijn volgens prof.P. Wexler uit Tel Aviv niet afkomstig van het
oude Israël der twaalf stammen! Zie zijn boeken, uit.Suny, State University New
York. ISBN 0-7914-2795-1.
Een heiden (christen) die de wet (thora) bestudeert moet gedood worden. Exh.60.
Een jood die een christen vermoordt, is gelijk aan iemand die een wild dier doodt.
Sanh.78b-79a.
Sodomie mag een jood bedrijven met een baby van een christen. Exh.188-9.
Maria

189 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Joden mogen huwen binnen hun eigen familie, oom en nicht, wat de Bijbel in
Lev.18:13 als incest verbiedt. Voor 'ritual murder' zie exh.228, p.73 E.Dilling.
Vanwege al deze feiten hebben verschillende pausen de joden en de Talmud
verbrand. Paus Benedictus VIII heeft een aantal joden vanwege blasfemie
(Godslastering) laten doden. Paus Innocent IV heeft in Parijs (1244) de Talmud laten
verbranden. Paus Sixtus IV sanctioneerde de Spaanse inquisitie, met het doel 300.000
joden te doden, die in de kerk waren binnengedrongen met hun Talmudisme. Luther
heeft er in het begin van zijn leven geen erg in gehad wat en wie de joden waren, en
schreef toen aan de R.K.kerk dat Jezus ook een jood was. Joden hebben in die tijd
Luther geadviseerd met de R.K.kerk te breken. Later is hij de Talmud gaan lezen en
heeft daarna zijn beruchte boek geschreven over de Joden en hun leugens.
Het aanbidden van Baäl-Peor is door rabbijnen niet verboden, Sanhedrin 60b, 64a.
Rabbijnen vereren en gebruiken amuletten.
In de Kabbala (Joodse leer over de geheimen des levens) zien wij hoe het jodendom
puur heidendom is, duivelenuitdrijving, bijgeloof, spiritisme, astrologie, etc. hanteert,
dus afgodendienst en occultisme is.
De Joden erkennen niet 'God' de Schepper, maar geloven in het boek Yezirah, dat de
mens zelf de Schepper is via cijfers en letters.
Waarzeggen via olie op water en eieren is geoorloofd, Exh.125.
Via het tetragrammaton YHVH roept men Geesten op, ook via de letters G-d (God).
p.49 E. Dilling. Het zijn zon-vereerders, p.114.
De moderne jood is een product van de Talmud!
In dat licht zijn de woorden van ds.W. Glashouwer, voorzitter van Christenen voor
Israël (via de E.O. uitzending 8-11-1997) tegen dhr. Davids, dat 'Jezus de grootste
zoon van het joodse volk was uiterst opmerkelijk.
Grotere smaad kan men de Heiland niet aandoen dan Hem gelijk te stellen met een
volk, dat als product van haar geloof de Talmud heeft voortgebracht, waarin de
afschuwelijkste dingen staan over Jezus, Zijn moeder en Zijn volgelingen!
Volgens Hoffman en Crithley veracht de Talmud ten enenmale de Bijbel zoals wij die
kennen. De Talmud bestaat uit commentaren van rabbijnen op de Wet en Profeten,
maar is niet de Bijbel zelf. Door deze menselijke overlevering doen zij Elohims gebod
teniet. (Mark.7:6-13).
De Talmud is volgens Hoffman en Crithley een pervers ziekelijk boek. In Yebemoth
63c staat dat Adam seksuele relaties had met de dieren in de Hof van Eden.
In de Talmud staan fantastische overdrijvingen, zoals in Gittin 57b, staat dat vier
miljard joden door Romeinen zijn gedood in de stad Bethar. En in Gittin 58a staat dat
er 16 miljoen joodse kinderen levend verbrand zijn door de Romeinen. Of zouden dit
drukfouten zijn? Oude demografische gegevens tonen aan dat er in die tijd nooit 16
190 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
miljoen joden waren, laat staan 4 miljard. Zo groot was in die tijd niet eens de hele
wereldbevolking!
______
Hierna tonen wij u zes bladzijden uit het boek van Charles A. Weisman: Who is
Esau-Edom? Gepubliceerd bij Weisman Publications, 11751 W. River Hills Dr.
#107. Burnsville, MN 55337. USA.

191 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest 192 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest

193 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest 194 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest

195 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
9.6 Citaten van Elisabeth Dilling, en uit de Talmud:
196 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest

197 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest 198 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest

199 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
9.7 De Talmud en houding der joden
De Talmud is oorzaak en bron van veel ongenoegen geweest, en velen hebben de
joden voor de moord op de Heiland uitgemaakt als ‘’Christus-moordenaars’’.
Vele kerkvaders waren geen vrienden van joden.
Eusebius maakte onderscheid tussen de Hebreeën die in het O.T. worden genoemd en
rechtschapen mannen waren (échte Israëlieten), en de joden uit zijn tijd, die hij als
kwaadaardig omschreef (dus als onechte Israëlieten, Edomieten, etc.) Zie Profetisch
Perspectief nov/dec.1997 p.10.
Eusebius stelde ook dat de joden tijdens hun jaarlijkse Poerimfeest een christen
slachtten ter afwijzing van Christus.
Ook J. Chrysostomus hield een serie virulente anti-joodse preken, en Augustinus zei
dat de jood de Schriften nooit kon begrijpen en voor altijd de schuld van de dood van
Jezus moest dragen.
Chrysostomus zei dat de synagoge er in niets beter voorstaat dan het theater. De
synagoge zou een bordeel zijn, een theater en hol van rovers, een onderkomen van
wilde dieren, ja van onreine wilde dieren! De joden zijn een gemeenschappelijk
verderf en ziekte voor de gehele bewoonde wereld, zei hij. En, de joden hebben de
Heiland vermoord, en zo zij uw zoon zouden vermoord hebben, zoudt gij hen dan niet
mijden als de duivel zelf? Hoe durven jullie met hen onder één dak te verkeren, die de
Zoon van uw Heer hebben vermoord, zei hij.
En Erasmus heeft gezegd, dat als jodenhaat het kenmerk van echte christenen is, wij
dan allemaal voortreffelijke christenen zijn.
Dit zijn stuk voor stuk hele krasse uitspraken!
De Talmud is pantheïstisch, d.w.z. God en wereld zijn identiek. De mens zélf is God!
Het waren de ‘’kwade vijgen’’ uit Jer.24 die in Babylon de Talmud schreven. Dit
waren de rabbijnen of farizeeërs.
Volgens rabbi Ismaël staat de leer van de Talmud boven alle andere wetten, zelfs
boven de wetten van Mozes.
De Talmud is een buitengewoon racistisch boek, zie van J. Rothkranz ’Die
kommende Diktatur der Humanitat’:
Alleen de joden zijn mensen, alle andere volkeren zijn vee, Baba Mezia 114b.
W. Borowski ’Christus und die Welt des antisemitismus’ schrijft, dat het
onvoorstelbaar is voor een christen dat wij in onze geschriften tot leugen, bedrog en
200 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
moord op andersdenkenden zouden worden aangezet. Het is in de Talmud echter wel
het geval!
Op een titelblad van een Talmud-uitgave staat de naam SATAN afgebeeld in bijna
onherkenbare lettertekens.
Van C.P.v.d. Kolk is een boekje: De moderne joden en hun boeken.
Dit handelt op gelijke wijze over de Talmud. Deze brochure bevat een aantal voor
christenen (en veel meer nog voor hun Messias en Heiland Yashua ha Messiah of
’Jezus Christus’) hoogst opmerkelijke, pijnlijke en beledigende citaten, die bij ons
weten nimmer op enigerlei wijze officieel zijn herroepen. Wij houden ons sterk
aanbevolen voor dergelijke gedocumenteerde berichten van onze lezers waaruit iets
anders zou blijken.
Met andere woorden, deze uitspraken gelden heden ten dage nog steeds!
Het is op z’n zachtst gezegd misplaatst om iedereen die het waagt enige aandacht te
besteden aan dit soort citaten dan wel aan de oorspronkelijke auteurs daarvan, te
betichten van antisemitisme!
Temeer, daar de geschriften waaruit de citaten oorspronkelijk stammen niet het werk
zijn van oude Israëlieten (Semieten) maar van (naar wij moeten aannamen) rabbijnen,
farizeeërs en schriftgeleerden, die volgens dr.E. Bischof en prof.P. Wexler
merendeels Askenazen waren).
vandaar ook dat E. Dilling het over anti-farizeïsme heeft, zie deze brochure p.22.
Voor zover bekend is er geen Nederlandse uitgave van de Talmud, maar zijn er wel
Hebreeuwse, Duitse en Engelse uitgaven. De Engelse uitgave is van Maurice Simon,
The Socini Press te Londen, 1936.
In de Staatsbibliotheek, en in universiteitsbibliotheken zal er wel een exemplaar
aanwezig zijn.

201 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Hoofdstuk 10 Het ware en het pseudo-Israël
10.1 De vrouwen van Jahweh
Dit is een onbekend onderwerp waaraan eeuwenlang weinig of geen aandacht is
besteed. Toch spreekt de Schrift geen onduidelijke taal in dezen. Men leze Ez.23,
Hosea 9, Jes.54 en Jer.3 en andere gedeelten in de Bijbel waar het over de verhouding
van Jahweh tot Zijn volk gaat als van MAN tot vrouw.
Hoe kwam Jahweh ertoe om twee vrouwen erop na te houden?
Om een antwoord op deze vraag te geven lezen wij eerst de gelijkenis in Matth.13:24-
30:
Een andere gelijkenis heeft Hij hun voorgesteld, zeggende: Het Koninkrijk der hemelen is gelijk
aan een mens, die goed zaad zaaide in zijn akker.
25 En als de mensen sliepen, kwam zijn vijand, en zaaide onkruid midden in de tarwe, en ging
weg. 26 Toen het nu tot kruid opgeschoten was, en vrucht voortbracht, toen openbaarde zich
ook het onkruid. 27 En de dienstknechten van den heer des huizes gingen en zeiden tot hem:
Heere! hebt gij niet goed zaad in uw akker gezaaid? Van waar heeft hij dan dit onkruid? 28
En hij zeide tot hen: Een vijandig mens heeft dat gedaan. En de dienstknechten zeiden tot hem:
Wilt gij dan, dat wij heengaan en datzelve vergaderen? 29 Maar hij zeide: Neen, opdat gij, het
onkruid vergaderende, ook mogelijk met hetzelve de tarwe niet uittrekt. 30 Laat ze beiden te
zamen opwassen tot den oogst, en in den tijd des oogstes zal ik tot de maaiers zeggen:
Vergadert eerst dat onkruid, en bindt het in busselen, om hetzelve te verbranden; maar brengt
de tarwe samen in mijn schuur.
De akker is de wereld waarin het goede zaad (vrouwenzaad) was gezaaid, en de
vijand kwam en heeft daar in het wilde weg onkruid (slangenzaad) tussen gezaaid.
Dus ontstond er een probleem! Wie zal het onkruid kennen en helemaal kunnen
verwijderen! De dienstknechten wilden gaan wieden, maar de heer zei: “Doe dat niet,
want mogelijk zullen jullie met het onkruid ook de tarwe uittrekken, en dat mag niet”.
Pas in de oogst zal Elohim de maaiers (Engelen) uitzenden en eerst het onkruid in
busselen laten binden om verbrand te worden. En daarna wordt de tarwe in de schuur
gebracht.
202 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
(Houdt u deze gelijkenis goed in gedachten bij het lezen en bespreken van het
navolgende onderwerp over de twee vrouwen van Jahweh. Het gaat om de symboliek
die Elohim gebruikt, waarbij de vrouw de naam kreeg van de Man, zoals in een aards
huwelijk de vrouw de achternaam ontvangt van haar man. Het volk kreeg als vrouw
van Jahweh de naam Israël, dat is strijd(st)er met Elohim. En Jahweh heeft Zijn
vrouw zéér lief, Jes.5:1-2).
Elohim had dus een “probleem”, menselijk gesproken. En hoe zou Hij dat probleem
oplossen? In het Paradijs wordt de belofte gegeven, Gen.3:15 dat het vrouwenzaad de
kop van het slangenzaad zal vermorzelen.
De lijn van het vrouwenzaad vindt u afgebeeld in bijgevoegd schema.
Israël werd als speciaal volk geformeerd in de derde maand na de uittocht uit Egypte.
Jahweh heeft Zijn volk lief met een eeuwige liefde, zie Jer 31:3 De Heere is mij
verschenen van verre [tijden]! Ja, Ik heb u liefgehad [met] een eeuwige liefde; daarom heb Ik u
getrokken [met] goedertierenheid.
Jahweh heeft dit volk aan Zich gehecht als een gordel kleeft aan de lendenen van een
man, Jer.13:11. Hij vergeet Zijn volk nooit, Jes.49:15. Dat volk is Zijn eerstgeboren
zoon, Ex.4:22, en Hij is Israël tot een Vader, en dus is het volk “zonen en dochteren”,
Jer.31:9. Jahweh huwde dit volk en nam het tot vrouw.
Ez.23:1 Verder geschiedde des HEEREN woord tot mij, zeggende:
2 Mensenkind! daar waren twee vrouwen, dochteren van een moeder.
3 Dezen hoereerden in Egypte; in haar jeugd hoereerden zij; daar werden haar borsten
gedrukt, en daar werden de tepelen haars maagdoms betast.
4 Haar namen nu waren: Ohola, de grootste, en Oholiba, haar zuster; en zij werden de Mijne,
en baarden zonen en dochteren; dit waren haar namen: Samaria is Ohola, en Jeruzalem
Oholiba.
5 Ohola nu hoereerde, zijnde onder Mij; en zij werd verliefd op haar boelen, op de Assyriërs,
die nabij waren;
En Hos.1:1-9. 1 Het woord des HEEREN, dat geschied is tot Hosea, den zoon van Beeri, in
de dagen van Uzzia, Jotham, Achaz, Hizkia, koningen van Juda, en in de dagen van Jerobeam,
zoon van Joas, koning van Israël.
2 Het begin van het woord des HEEREN door Hosea. De HEERE dan zeide tot Hosea: Ga
henen, neem u een vrouw der hoererijen, en kinderen der hoererijen; want het land hoereert
ganselijk van achter den HEERE.
3 Zo ging hij henen, en nam Gomer, een dochter van Diblaim; en zij ontving; en baarde hem
een zoon.
4 En de HEERE zeide tot hem: Noem zijn naam Jizreel, want nog een weinig tijds, zo zal Ik de
bloedschulden van Jizreel bezoeken over het huis van Jehu, en zal het koninkrijk van het huis
van Israël doen ophouden.
5 En het zal te dien dage geschieden, dat Ik Israëls boog verbreken zal, in het dal van Jizreel.
6 En zij ontving wederom, en baarde een dochter; en Hij zeide tot hem: Noem haar naam
Lo-ruchama; want Ik zal Mij voortaan niet meer ontfermen over het huis Israëls, maar Ik zal
ze zekerlijk wegvoeren.

203 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
7 Maar over het huis van Juda zal Ik Mij ontfermen, en zal ze verlossen door den HEERE,
hun God, en Ik zal ze niet verlossen door boog, noch door zwaard, noch door krijg, door
paarden noch door ruiteren.
8 Als zij nu Lo-ruchama gespeend had, ontving zij, en baarde een zoon.
9 En Hij zeide: Noem zijn naam Lo-ammi; want gijlieden zijt Mijn volk niet, zo zal Ik ook de
uwe niet zijn.
10 Nochtans zal het getal der kinderen Israëls zijn als het zand der zee, dat niet gemeten noch
geteld kan worden; en het zal geschieden dat ter plaatse, waar tot hen gezegd zal zijn:
Gijlieden zijt Mijn volk niet; tot hen gezegd zal worden: Gij zijt kinderen des levenden Gods.
11 En de kinderen van Juda, en de kinderen Israëls zullen samen vergaderd worden, en zich
een enig hoofd stellen, en uit het land optrekken; want de dag van Jizreel zal groot zijn.
En Jes.54: 1 Zing vrolijk, gij onvruchtbare, die niet gebaard hebt! (dat is Ohola,
Israël/Efraïm, de Afkerige) maak geschal met vrolijk gezang, en juich, die geen barensnood
gehad hebt! want de kinderen der eenzame zijn meer, dan de kinderen der getrouwde, zegt de
HEERE, (de kinderen van Ohola zullen veel meer zijn dan van Oholiba, want dat zijn geen
wáre zonen en dochteren, maar een gemengde hoop).
2 Maak de plaats uwer tenten wijd, en dat men de gordijnen uwer woningen uitbreide,
verhinder het niet; maak uw koorden lang, en steek uw pinnen vast in.
3 Want gij zult uitbreken ter rechter hand en ter linkerhand; en uw zaad zal de heidenen erven,
en zij zullen de verwoeste steden doen bewonen.
4 Vrees niet, want gij zult niet beschaamd worden, en word niet schaamrood, want gij zult niet
te schande worden; maar gij zult de schaamte uwer jonkheid vergeten, en den smaad uws
weduwschaps zult gij niet meer gedenken, (Ohola was door de scheidbrief in feite weduwe
geworden, een weduwe gelijk. De scheidbrief had zij ontvangen vanwege haar overspel,
Ez.23:5. Dus stond deze scheidbrief in de weg om weer aangenomen te worden).
5 Want uw Maker is uw Man, HEERE der heirscharen is Zijn Naam; en de Heilige Israëls is
uw Verlosser; Hij zal de God des gansen aardbodems genaamd worden.
6 Want de HEERE heeft u geroepen, als een verlaten vrouw en bedroefde van Geest;
nochtans zijt gij de huisvrouw der jeugd, hoewel gij versmaad zijt geweest, zegt uw God.
7 Voor een klein ogenblik heb Ik u verlaten; maar met grote ontfermingen zal Ik u vergaderen.
8 In een kleinen toorn heb Ik Mijn aangezicht van u een ogenblik verborgen; maar met
eeuwige goedertierenheid zal Ik Mij uwer ontfermen, zegt de HEERE, uw Verlosser.
9 Want dat zal Mij zijn als de wateren van Noach, toen Ik zwoer, dat de wateren van Noach
niet meer over de aarde zouden gaan; alzo heb Ik gezworen, dat Ik niet meer op u toornen,
noch u schelden zal.
10 Want bergen zullen wijken, en heuvelen wankelen; maar Mijn goedertierenheid zal van u
niet wijken, en het verbond Mijns vredes zal niet wankelen, zegt de HEERE, uw Ontfermer.
11 Gij verdrukte, door onweder voortgedrevene, ongetrooste! zie, Ik zal uw stenen gans
sierlijk leggen, en Ik zal u op saffieren grondvesten.
12 En uw glasvensters zal Ik kristallijnen maken, en uw poorten van robijnstenen, en uw ganse
landpale van aangename stenen.
13 En al uw kinderen zullen van den HEERE geleerd zijn, en de vrede uwer kinderen zal groot
zijn.
14 Gij zult door gerechtigheid bevestigd worden; wees verre van verdrukking, want gij zult
niet vrezen; en verre van verschrikking, want zij zal tot u niet naken.
15 Ziet, zij zullen zich zekerlijk vergaderen, doch niet uit Mij; wie zich tegen u vergaderen zal,
die zal om uwentwil vallen.
204 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
16 Zie, Ik heb den smid geschapen, die de kolen in het vuur opblaast, en die het instrument
voortbrengt tot zijn werk; ook heb Ik den verderver geschapen, om te vernielen.
17 Alle instrument, dat tegen u bereid wordt, zal niet gelukken, en alle tong, die in het gericht
tegen u opstaat, zult gij verdoemen; dit is de erve der knechten des HEEREN, en hun
gerechtigheid is uit Mij, spreekt de HEERE.
Vanwege de afgodendienst van Salomo werd het volk in twee delen gesplitst. Dus
waren er twee vrouwen ontstaan, namelijk Ohola = Samaria, het tien stammenrijk
plus een deel van Huis Juda, en Oholiba = Jeruzalem, overige deel van Huis Juda.
Op grond van Deut.24:1 heeft Jahweh beide vrouwen weggezonden, en wel Ohola
met een scheidbrief, Jer.3:8. Daarom kon Jahweh Ohola niet meer terugnemen, zodat
het Huis Israëls tot Lo Ammi werd, dat is "niet meer Mijn volk", Hos.1:9, de eenzame
en verstotene, de afkerige.
Van Oholiba lezen wij niet dat zij een scheidbrief kreeg. Dat deel van Juda bleef de
"getrouwde", hoewel de "trouweloze". Dat was het kleine deel "kwade vijgengroep"dat
uit Babel terugkeerde. Dat deel maakte aanspraak nog de enige wettige
vrouw van Jahweh te zijn. Jahweh gaf haar de tijd dit waar te maken. Zij had zich
kunnen profileren als ware vrouw van Jahweh. Daartoe gaf Jahweh haar de ruimte en
de tijd. Uit deze groep Judahieten die sterk gemengd was kwam de Heiland voort, en
was naar het vlees een Zoon van Oholiba. Er zat nog een klein deel echt Juda onder,
waaruit de Heiland geboren werd.
Deze vrouw bleek later niet de echte vrouw te zijn, daar zij via het Sanhedrin eiste dat
de Zoon gedood zou worden. Later bleek dat Jahweh te maken had met een pseudovrouw.
Aan deze vrouw werd het leiderschap ontnomen. Deze vrouw bleek een
onvruchtbare vijgenboom, Mark.11:14, en vandaar dat het koninkrijk van haar
genomen werd, Matth,21:43.
Het is het volk dat ziet op de gebroken kruik, Jer.19:11, onherstelbaar. Jahweh neemt
definitief afscheid van deze (pseudo)vrouw, Matth.23:37-39, 1 Thes.2:15.
Door haar vermenging met Kaïnieten en Edomieten was Oholiba volslagen corrupt
geworden, zie Jes.57: over de kinderen der guichelaars, het slangenzaad:
3 Doch nadert gijlieden hier toe, gij kinderen der guichelares! gij overspelig zaad, en gij, die
hoererij bedrijft!
4 Over wien maakt gij u lustig, over wien spert gij den mond wijd open en steekt de tong lang
uit? Zijt gij niet kinderen der overtreding, een zaad der valsheid?
5 Die hittig zijt in de eikenbossen, onder allen groenen boom; slachtende de kinderen aan de
beken, onder de hoeken der steenrotsen.
6 Aan de gladde stenen der beken is uw deel, die, die zijn uw lot; ook stort gij denzelven
drankoffer uit, gij offert hun spijsoffer; zou Ik Mij over deze dingen troosten laten?
7 Gij stelt uw leger op een hogen en verhevenen berg; ook klimt gij derwaarts op, om
slachtoffer te offeren.

205 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
8 En achter de deur en posten zet gij uw gedenkteken (de mazoeza’s); want van Mij wijkende
ontdekt gij u, en klimt op; gij maakt uw leger wijd, en maakt u een verbond met enigen uit
dezelve, gij hebt hun leger lief in elke plaats, die gij ziet.
9 En gij trekt met olie tot den koning, en gij vermenigvuldigt uw welriekende zalven; en gij
zendt uw gezanten verre weg, en vernedert u tot de hel toe.
10 Gij zijt vermoeid door uw grote reis, maar gij zegt niet: Het is buiten hoop; gij hebt het
leven uwer hand gevonden, daarom wordt gij niet ziek.
11 Maar voor wien hebt gij geschroomd of gevreesd? Want gij hebt gelogen, en zijt Mijner
niet gedachtig geweest, gij hebt Mij op uw hart niet gelegd; is het niet, om dat Ik zwijg, en dat
van ouds af, en gij vreest Mij niet?
12 Ik zal uw gerechtigheid bekend maken, en uw werken, dat zij u geen nut doen zullen.
13 Wanneer gij roepen zult, zo laat die, die van u vergaderd zijn, u redden; doch de wind zal
hen allen wegvoeren, de ijdelheid zal hen wegnemen. Maar die op Mij betrouwt, die zal het
aardrijk erven, en Mijn heiligen berg erfelijk bezitten.
Herkennen wij hierin niet heel duidelijk de pseudo-vrouw?
Daar tegenover staat Ohola, waarvan staat in Jes.54:1-10 dat de kinderen der
eenzame veel meer zullen zijn dan van de nog getrouwde (Oholiba).
Wij vinden deze beiden vrouwen terug in de gelijkenis van de verloren zoon en de
oudste zoon, Luk.15. De verloren zoon keert terug, de oudste zoon blijft buiten het
feest.
In Jes.50:1 wordt gevraagd aan de dochter waar de scheidbrief van Ohola (de tien
stammen) is, uw moeder.
Isa 50:1 Alzo zegt de HEERE: Waar is de scheidbrief van ulieder moeder, waarmede Ik
haar weggezonden heb? Of wie is er van Mijn schuldeisers, aan wien Ik u verkocht heb? Ziet,
om uw ongerechtigheden zijt gij verkocht, en om uw overtredingen is uw moeder weggezonden.
Er is dus een dochter, namelijk het Nieuwe Israël, dat woont in en aan kustlanden, de
zogenaamde einden der aarde, de bestelde plaats, Jes.49:1vv.
1 Hoort naar Mij, gij eilanden! (dat moet zijn "kustlanden", zie Strongs 0339 IY = kust,
strand, eiland of regio) en luistert toe, gij volken van verre! De HEERE heeft Mij geroepen van
den buik af, van Mijner moeders ingewand af heeft Hij Mijn Naam gemeld.
2 En Hij heeft Mijn mond gemaakt als een scherp zwaard, onder de schaduw Zijner hand heeft
Hij Mij bedekt; en Hij heeft Mij tot een zuiveren pijl gesteld, in Zijn pijlkoker heeft Hij Mij
verborgen.
3 En Hij heeft tot Mij gezegd: Gij zijt Mijn Knecht, Israël, door Welken Ik verheerlijkt zal
worden.
Door de dood van de Man (Yashua ha Messiah) mocht Ohola opnieuw hertrouwen en
verloor de scheidbrief haar betekenis, Rom.7:2; 1 Cor.7:39. De muur die haar
afscheidde van haar Man werd weggenomen. Dáárom moest het Evangelie van het
Koninkrijk aan déze dochter worden gebracht, de nieuwe vrouw, Hos.2:15;
Matth.10:5-6. Hos.2:15 En het zal te dien dage geschieden, spreekt de HEERE, dat gij [Mij]
noemen zult: Mijn Man; en Mij niet meer noemen zult: Mijn Baal!
Mt 10:6 Maar gaat veel meer heen tot de verloren schapen van het huis Israëls.
206 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
De Man (Yashua) heeft Zijn leven niet voor ieder mens en ieder volk gegeven. Hij is
geen universeel Leraar en Priester. Hij gaf Zijn leven om Zijn verloren vrouw terug te
krijgen. Voor háár betaalde Hij de losprijs, zie Joh 17:6 Ik heb Uw Naam geopenbaard
den mensen, die Gij Mij uit de wereld gegeven hebt. Zij waren Uw, en Gij hebt Mij dezelve
gegeven; en zij hebben Uw woord bewaard.
Joh 17:9 Ik bid voor hen; Ik bid niet voor de wereld (het slangenzaad in de wereld dat door de
Boze des nachts daarin is gezaaid), maar voor degenen, die Gij Mij gegeven hebt (het ware
tarwe), want zij zijn Uw.
Joh 17:16 Zij zijn niet van de wereld (niet van wereldse oorsprong, maar van Boven verwekt),
gelijkerwijs Ik van de wereld niet ben.
Mt 20:28 Gelijk de Zoon des mensen niet is gekomen om gediend te worden, maar om te
dienen, en Zijn ziel te geven [tot] een rantsoen voor velen.
Dat hij uit die nieuwe vrouw Zich een regeringslichaam vormt na Pinksteren is een
geheel andere zaak. Dat regeringslichaam is de Gemeente, die in het tussen tijdvak
van Pinksteren tot en met de wederkomst, wordt gevormd als "eerstelingen".
Ohola is de verstoten vrouw, de verlatene, Samaria, het tienstammenrijk, Efraïm.
Juist dát Efraïm is Elohims eerstgeborene, Jer.31:9, die gelost moest worden.
Jer 31:9 Zij zullen komen met geween, en met smekingen zal Ik hen voeren; Ik zal hen leiden
aan de waterbeken, in een rechte weg, waarin zij zich niet zullen stoten; want Ik ben Israël tot
een Vader, en Efraïm is Mijn eerstgeborene.
Dan begrijpen wij de gelijkenis van de Barmhartige Samaritaan ook beter, want de
Samaritaan was iemand van het tienstammenrijk, waarop Oholiba (pseudo-Juda)
minderwaardig neerkeek.
Ohola, het tienstammenrijk, bevatte later tevens het grootste deel van het Huis Juda
(dus niet Oholiba), hetwelk met Ohola werd weggevoerd naar Assyrië. Dit Huis
Israëls is de nieuwe vrouw waarvan Micha 4:6,7 spreekt, en toont dat de verminkte
Juda tot een vorstendom (koningstroon , nl. de toren) zal worden, en de
weggezondene, namelijk het Huis Israëls tot een machtige natie, het stenen
koninkrijk.
6 Te dien dage, spreekt de HEERE, zal Ik haar, die hinkende was, verzamelen, en haar, die
verdreven was, vergaderen, en die Ik geplaagd had.
7 En Ik zal haar, die hinkende was, maken tot een overblijfsel, en haar die verre henen
verstoten was, tot een machtig volk; en de HEERE zal Koning over hen zijn op den berg Sions,
van nu aan tot in eeuwigheid.
Pas ná de scheidbrief, verstrooiing en dood van de Man kan de vrouw hertrouwd
worden. Eerst moest de breuk met de pseudo-vrouw, met Oholiba definitief worden.
En die breuk wérd definitief, en wel door het verraad van Judas. Judas was de enige
jood in het midden der apostelen. Hij kwam uit Judea, uit Kerioth, en heeft de Heiland
verraden voor dertig zilverlingen, het loon des gewaardeerden, de prijs van een slaaf.
Zie Zach.11:12-14

207 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
12 Want ik had tot henlieden gezegd: Indien het goed is in uw ogen, brengt mijn loon, en zo
niet, laat het na. En zij hebben mijn loon gewogen, dertig zilverlingen.
13 Doch de HEERE zeide tot mij: Werp ze henen voor den pottenbakker: een heerlijken prijs,
dien ik waard geacht ben geweest van hen! En ik nam die dertig zilverlingen, en wierp ze in het
huis des HEEREN, voor den pottenbakker. (Daarmee kocht men de akker voor
vreemdelingen. Men hield de Heiland voor een vreemdelingen, en men verkoos de
Keizer boven Hem, Matth.27:7)
14 Toen verbrak ik mijn tweeden stok, SAMENBINDERS, te niet doende de broederschap
tussen (pseudo)Juda en tussen Israël.
De breuk is definitief en onherstelbaar geworden door het verraad van Judas.
Merkwaardig genoeg wil men de laatste tijd Judas ontheffen van zijn verraad.
Dat Yashua geen universeel Leraar is weet zelfs de Islam ons te vertellen, zie
inleidend gedeelte uit de Koran, achterin deze brochure.
Jahweh heeft Zijn eigen vrouw verkoren en liefgehad met een eeuwige liefde. Hij
neemt de (gevallen) engelen niet aan, maar het zaad Abrahams.
En waarom Abraham en niet Nahor, Haran of Terah? Dat is de Goddelijke selectie.
Abraham is de vriend van Elohim, 2 Kron.20:7; Jes.41:8; Jak.2:23.
Uit Abraham komt het nationale zaad, en uit dat nationale zaad komt later het lichaam
van Christus tot stand, dat is de Gemeente, hetwelk een grote verborgenheid is, zie
Eph 5:32 Deze verborgenheid is groot; doch ik zeg [dit], [ziende] op Christus en op
de Gemeente.
12.000 uit elke stam, Openb.7 en 14.
Deze Goddelijke verkiezing om het vrouwenzaad voort te brengen viel op één enkele
man, Abram, later Abraham, en op één enkele vrouw, Sara, later Saraï. Zij waren nog
wel liefst halfbroer en halfzus, Gen.20:12.
Ge 20:12 En ook [is] [zij] waarlijk mijn zuster; zij is mijns vaders dochter, maar niet mijner
moeder dochter; en zij is mij ter vrouwe geworden.
Het zou bloedschande zijn geweest indien Abraham zijn halfzus had bekend en bij
haar kinderen zou hebben verwekt. Hier ligt immers de allesbeslissende beginfase van
onze herkomst, onze genetische oorsprong, en daar mocht zeer zeker geen vreemd
element inkomen. De wortel moest rein zijn om het enkelvoudige (vrouwen)zaad
voort te brengen namelijk Yashua ha Messiah. Het is dan ook onjuist om te denken
dat Rachab en Ruth vreemden of pure heidenen waren en geen Semieten/Israëlieten,
om daarmee aan te willen tonen dat de zuiverheid van het bloed en de zaadlijn er niet
op aan komt.
Er heeft bij de verwekking van Isaak iets heel unieks en wonderlijks plaatsgehad. Hij
wordt dan ook een "Godenzoon" genoemd, zie Ga 4:28 Maar wij, broeders, zijn kinderen
der belofte, als Izaak was. Ga 4:23 Maar gene, die uit de dienstmaagd was, is naar het vlees
geboren geweest; doch deze, die uit de vrije was, door de beloftenis;
208 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
En in hém zal het zaad genoemd worden, Gen.21:12.
De duivel lag op de loer om direct weer toe te slaan, en dat blijkt uit het feit dat
Rebekka op een wonderlijke wijze een tweeling voortbrengt waarvan de één totaal
verschillend is aan de ander, zoals Oost verschilt van West en Kaïn van Abel.
Ezau was de onheilige, Hebr.12:16.
Jakob krijgt twaalf zonen. Het zaad ging bloeien. Uit hen komen de "volken".
Jakob ging wortelen schieten, dat zijn zijn twaalf zonen. Deze zonen krijgen hun
bestemming, welke Jakob hen meedeelt op zijn sterfbed, Gen.48/49.
Jozef ontving het eerstgeboorterecht (Rachel was in feite zijn eerste vrouw, de
beminde).
Juda kreeg echter het koningschap via David, waaruit de Messias zou voortkomen.
Dat is de Troon van Jahweh. Op die troon heeft Ezau, Amalek het gemunt, zie Ex
17:16 En hij zeide: Dewijl de hand op den troon des HEEREN is, zo zal de oorlog des
HEEREN tegen Amalek zijn, van geslacht tot geslacht!
De lijn van vrouwenzaad loopt dus naar het zaad van Abraham, en vandaar naar de
kinderen Israëls.
Van dit Israël vormt Elohim een volk(eren) en naties, een koninkrijk van priesters,
Ex.19:5,6, en dit volk is Zijn eigendom uit alle andere volkeren.
Dit zijn de gunstelingen, Amos 3:2; Deut.32:8, die worden tot een dienende natie
voor andere volkeren en geslachten der aarde, die naar Goddelijke maatstaven door
Engelen gehanteerd zullen worden geoordeeld om ter rechterhand te mogen staan. De
boknaties zullen ter linkerhand komen te staan, dat zijn de naties van
Lucifer/Baphomet de bokgod, of gevallen hoofdengel. Zie Eze 34:17 Want gij, o Mijn
schapen! de Heere HEERE zegt alzo: Ziet, Ik zal richten tussen klein vee en klein vee, tussen de
rammen en de bokken.
Mt 25:32 En voor Hem zullen al de volken vergaderd worden, en Hij zal ze van elkander
scheiden, gelijk de herder de schapen van de bokken scheidt.
Mt 25:33 En Hij zal de schapen (Israëlvolkeren) tot Zijn rechter hand zetten, maar de bokken
(de bokvolkeren, met Baphomet/Lucifer als hun God) tot Zijn linker hand.
Zo zien wij in de Schrift drie hoofdverbonden, nl.
1) Het Abrahamitisch (de belofte), onvoorwaardelijk, beloften Gen.12:2, en als teken
de besnijdenis
2) Dan het tussengevoegde Mozaïsche verbond (de Wet), voorwaardelijk, met als
teken de sabbat
3) En tenslotte het hernieuwde of Nieuwe Verbond, onvoorwaardelijk, besnijdenis
des harten, wet in vlezen tafelen

209 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
De secundaire verbonden zijn:
Uit het Abrahamitisch verbond het landverbond (voorwaardelijk) Gen.13:4-17;
Lev.26:40-42. En het Davidische verbond, dat zowel voorwaardelijk als
onvoorwaardelijk is. Uit het Mozaïsche verbond komt het Priesterverbond voort, en
het verbond van de Sabbat
De komst van Silo, van de Messias was om Zijn volk te redden en met Elohim te
verzoenen, door Zijn eigen dood. Hij werd geboren uit Zijn eigen volk uit een zuivere
bloedlijn, vóór Zijn volk, geworden onder de Wet, Gal.4:5.
Men leze vooral Lucas 1 en 2 om te zien dat de Heiland alleen kwam voor Israël, voor
Zijn volk, zie : Lu 1:16 En hij zal velen der kinderen Israëls (dat is het overblijfsel uit het
genetische nageslacht van Jakob/Izaak) bekeren tot den Heere, hun God.
Lu 1:17 En hij zal voor Hem heengaan, in den Geest en de kracht van Elias, om te bekeren de
harten der vaderen tot de kinderen, en de ongehoorzamen tot de voorzichtigheid der
rechtvaardigen, om den Heere te bereiden een toegerust volk. (zwarten?)
Lu 1:33 En Hij zal over het huis Jakobs Koning zijn in der eeuwigheid, en Zijns Koninkrijks
zal geen einde zijn.
Lu 1:54 Hij heeft Israël, Zijn knecht, opgenomen, opdat Hij gedachtig ware der
barmhartigheid.
Lu 1:68 Geloofd [zij] de Heere, de God Israëls, want Hij heeft bezocht, en verlossing te weeg
gebracht Zijn volke;
69 En heeft een hoorn der zaligheid ons opgericht, in het huis van David, Zijn knecht;
70 Gelijk Hij gesproken heeft door den mond Zijner heilige profeten, die van het begin der
wereld geweest zijn; 71 Namelijk een verlossing van onze vijanden (het slangezaad), en van
de hand al dergenen, die ons haten; 72 Opdat Hij barmhartigheid deed aan onze vaderen, en
gedachtig ware aan Zijn heilig verbond; 73 En aan den eed, dien Hij Abraham, onzen vader,
gezworen heeft, om ons te geven. 74 Dat wij, verlost zijnde uit de hand onzer vijanden, Hem
dienen zouden zonder vreze. 75 In heiligheid en gerechtigheid voor Hem, al de dagen onzes
levens. Lu 1:77 Om Zijn volk kennis der zaligheid te geven, in vergeving hunner zonden,
Lu 1:80 En het kindeken wies op, en werd gesterkt in den Geest, en was in de woestijnen, tot
den dag zijner vertoning aan Israël. Lu 2:25 En ziet, er was een mens te Jeruzalem, wiens
naam was Simeon; en deze mens was rechtvaardig en Godvrezende; verwachtende de
vertroosting Israëls, en de Heilige Geest was op hem. Lu 2:32 Een Licht tot verlichting der
heidenen (de verheidenste Israëlieten), en tot heerlijkheid van Uw volk Israël. Lu 2:34 En
Simeon zegende henlieden, en zeide tot Maria, Zijn moeder: Zie, Deze wordt gezet tot een val
en opstanding veler in Israël, en tot een teken, dat wedersproken zal worden.
Wij kunnen bij bovengenoemde gedeelten toch niet aan een geestelijk Israël denken,
of aan een kerk, als vervanging van het letterlijk Israël?
Israël en Juda zijn de beide "polen" van Elohims heilswerk, zodat er een Israël-aspect
of pool is, en er is een Juda-aspect of Juda-pool. Hierover is in de dikke Israëlbrochure
geschreven, (no.12b) over de kosmische polariteit van Israël. Dit wijst op de
onvernietigbaarheid van Israël als natie en volk, als natuurlijk zaad van Abraham,
want dit zaad is de kern van het Rijk van Elohim, het Koninkrijk Gods op aarde.
210 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
In de oogsttijd zullen de maaiers uitgaan (de Engelen) om éérst het onkruid bijeen te
vergaderen (dat is het slangenzaad, de pseudo-vrouw). Wij zien dit reeds voor onze
ogen gedeeltelijk gebeuren, o.a. doordat de terugkeer naar Israël wordt gestimuleerd
van "hen die zeggen dat zij joden zijn, doch het niet zijn" (Openb.2:9 en 3:9)
Het zou interessant zijn om te weten waarom deze mensen naar Israël gaan
("teruggaan" lijkt ons onjuist omdat velen van hen vermoedelijk nog nooit in Israël
zijn geweest, ook hun voorouders niet). En ook om eens te vernemen wat hun
werkelijke beweegredenen waren, materieel of geestelijk bijvoorbeeld. Velen van hen
zijn afkomstig uit de Oostbloklanden en hebben daar geleefd onder mensonwaardige
omstandigheden. Voor hen is het vooruitzicht op een vestiging in Israël, zeker qua
levensstandaard, ongetwijfeld zeer verlokkend. Uit landen met een veel hogere
levensstandaard zal het animo om "terug te keren" heel wat minder zijn.
Door de scheidbrief heeft de belofte van het landverbond opgehouden, want die was
voorwaardelijk. Toen heeft Jahweh voor Zijn nieuwe vrouw, Ohola, een aparte plaats
besteld, 2 Sam.7:10, in het Noorderland waar Zijn Geest tot rust komt, Zach.6:8, dat
is in en rond Nederland, de Noordzee, kuststroken, laagland, een Gilead en Basan
gelijk. En dát land is de SCHUUR waar de tarwe in verzameld wordt door de
Engelen! Matth.13.
Daar woont het nieuwe Israël van het Westen, die onder diverse schuilnamen de
historie zijn ingegaan, o.a. Huis van Izaak, Huis van Omri, de Khumry, de Frysaks of
zonen van Izaak, de Friezen, etc.
Jahweh heeft hén in de woestijn der volkeren gebracht, en haar daar gelokt en
vriendelijk tot haar hart gesproken, zie Ho 2:14 (2:13) Daarom, ziet, Ik zal haar lokken,
en zal haar voeren in de woestijn; en Ik zal naar haar hart spreken. En Ez.20:35 Daartoe zal
Ik u brengen in de woestijn der volken, en Ik zal met u aldaar rechten, aangezicht aan
aangezicht;
Nee, dit is geen geestelijk Israël, geen kerk, maar een letterlijk Israël. Geen adoptie,
maar genetisch, zie maar hoe de Heiland het steeds heeft over Zijn schapen,
broederen, en hoe Paulus de gemeenten aanspreekt:
Hij heeft het over genetische zonen en dochteren, die hij "broederen"noemt naar het
vlees, welke Israëlieten zijn.
Hos. 1:10 Nochtans zal het getal der kinderen Israëls zijn als het zand der zee, dat
niet gemeten noch geteld kan worden; en het zal geschieden dat ter plaatse, waar tot
hen gezegd zal zijn: Gijlieden zijt Mijn volk niet; tot hen gezegd zal worden: Gij zijt
kinderen des levenden Gods.
25 Gelijk Hij ook in Hosea zegt: Ik zal hetgeen Mijn volk niet was, Mijn volk noemen, en die
niet bemind was, Mijn beminde.
26 En het zal zijn, in de plaats, waar tot hen gezegd was: Gijlieden zijt Mijn volk niet, aldaar
zullen zij kinderen des levenden Gods genaamd worden.

211 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
27 En Jesaja roept over Israël: Al ware het getal der kinderen Israëls gelijk het zand der zee,
zo zal het overblijfsel behouden worden.
Hand.26:6 En nu sta ik, en word geoordeeld over de hoop der belofte, die van God tot de
vaderen geschied is; 7 Tot dewelke onze twaalf geslachten, geduriglijk nacht en dag God
dienende, verhopen te komen; over welke hoop ik, o koning Agrippa, van de Joden word
beschuldigd.
Gal.4 Maar wanneer de volheid des tijds gekomen is, heeft God Zijn Zoon uitgezonden,
geworden uit een vrouw, geworden onder de wet; 5 Opdat Hij degenen, die onder de wet
waren, verlossen zou, en opdat wij de aanneming tot kinderen verkrijgen zouden.
6 En overmits gij kinderen zijt, zo heeft God den Geest Zijns Zoons uitgezonden in uw harten,
Die roept: Abba, Vader!
Ac 10:36 Dit is het woord, dat Hij gezonden heeft den kinderen Israëls, verkondigende vrede
door Jezus Christus; deze is een Heere van allen.
Ac 13:26 Mannen broeders, kinderen van het geslacht Abrahams, en die onder u God vrezen,
tot u is het woord dezer zaligheid gezonden.
Ac 13:32 En wij verkondigen u de belofte, die tot de vaderen geschied is, dat namelijk God
dezelve vervuld heeft aan ons, hun kinderen, als Hij Jezus verwekt heeft.
Zie verder 2 Cor.6:18; Hebr.12:5; Joh.11:52; Hand.2:39, 3:25; Gal.4:28,31.
De lofzang van Zacharias Lucas 1: 68-79.
1.Lof zij den God van Israël,
Den HEER', die aan Zijn erfvolk dacht,
En, door Zijn liefderijk bestel,
Verlossing heeft teweeg gebracht;
Een hoorn des heils heeft opgerecht;
't Geen Davids huis was toegezegd,
Dat wil Hij ons nu schenken;
Gelijk Gods trouw, van 's aardrijks ochtendstond,
Door der profeten wijzen mond,
Zich hiertoe aan de vaderen verbond.
2.God had hun, tot hun troost, gemeld,
Hoe Zijn genâ ons redden zou
Van onzer haat'ren wreed geweld;
Nu blijkt Zijn onverwrikb're trouw;
Nu toont Hij Zijn barmhartigheid,
Van ouds den vaad'ren toegezeid,
En dat Hij wil gedenken
Aan 't heilverbond, aan dien gestaafden eed,
Dien Hij weleer aan Abram deed,
Aan Zijn verbond, dat van geen wank'len weet.
212 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
3.Hij speld' ons, dat wij t' allen tijd,
Wanneer die blijde heildag rees,
Van 's vijands dienstbaar juk bevrijd,
Hem dienen zouden zonder vrees,
Naar 't heilig recht, in ware deugd.
O dierbaar Kind, o stof van vreugd,
Geschenk van 't Alvermogen,
Elk noem' U Gods profeet en geev' U eer;
Gij treedt voor 't aanschijn van den HEER',
En baant Zijn weg door leven en door leer.
4.Dus wordt des HEEREN volk geleid,
Door 't licht, dat nu ontstoken is,
Tot kennis van de zaligheid,
In hunne schuldvergiffenis;
Die nooit in schoner glans verscheen,
Dan nu, door Gods barmhartigheên,
Die, met ons lot bewogen,
Om ons van zond' en ongeval t' ontslaan,
Een ster in Jakob op doet gaan,
De zon des heils doet aan de kimmen staan.
5.Voor elk, die in het duister dwaalt,
Verstrekt deez' zon een helder licht.
Dat hem in schâuw des doods bestraalt,
Op 't vredepad zijn voeten richt.
Hieronder een kopie uit een inleiding van een Nederlandstalige Koran, ISBN
90725405 22, waarnaar in p.13 naar verwezen is.
Begin citaat:

213 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest 214 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Einde citaat inleiding Koran.
10.2 Israël en de betekenis van het woordje “heidenen”
Israël is een wonderlijk volk, een uitgekozen volk, dat ten alle tijde blijft voortbestaan,
ook al schijnt het doodgebloed te zijn. Hoe het nu allemaal precies in elkaar zit
met dit volk, en hoe Jahweh het allemaal klaarspeelt dit volk op unieke wijze te
beschermen, door het te verbergen, te omsluieren, en nochtans in het oog te houden,
dat lezen wij in Rom.9 - 11.
Lees maar wat er in Rom.9:1-5 in het inleidend gedeelte staat, specifiek over Israël,
voornamelijk vers 4, dat de broederen van Paulus Israëlieten zijn, waarvoor hij een
vaste hoop heeft omdat hunner de aanneming is tot kinderen, en zij hebben de
wetgeving, en de verbonden, en de dienst van Elohim, en hun vaderen waren
eveneens Israëlieten, en uit hen is de Gezalfde!
1 “ Ik zeg de waarheid in Christus, ik lieg niet (mijn geweten mij mede getuigenis gevende
door den Heiligen Geest),
2 Dat het mij een grote droefheid, en mijn hart een gedurige smart is.
3 Want ik zou zelf [wel] wensen verbannen te zijn van Christus, voor mijn broederen, die mijn
maagschap zijn naar het vlees;
4 Welke Israëlieten zijn, welker is de aanneming tot kinderen, en de heerlijkheid, en de
verbonden, en de wetgeving, en de dienst [van] God, en de beloftenissen;
5 Welker zijn de vaders, en uit welke Christus is, zoveel het vlees aangaat, Dewelke is God
boven allen te prijzen in der eeuwigheid. Amen.
En ook in Rom.10:1 wijst Paulus er op dat zijn gebed voor Israël en hun zaligheid is:

215 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
1 Broeders, de toegenegenheid mijns harten, en het gebed, dat [ik] tot God voor Israël
[doe], is tot [hun] zaligheid.
En verder in Rom.11:1 of Elohim Zijn volk verstoten heeft: 1 Ik zeg dan: Heeft God Zijn volk
verstoten? Dat zij verre; want ik ben ook een Israëliet, uit het zaad Abrahams, van den stam
Benjamin.
2 God heeft Zijn volk niet verstoten, hetwelk Hij te voren gekend heeft.
Of weet gij niet, wat de Schrift zegt van Elia, hoe hij God aanspreekt tegen Israël, etc
Maar hoe zit het dan met de 'heidenen' waarover hij spreekt? En hoe zit het met de
Gemeente, de kerk. Is de kerk inge-ent in de plaats der afgebroken takken?
Kunnen wilde loten, die van een wilde olijf afgebroken zijn, op een tamme olijfboom
inge-ent worden en dan vruchten dragen? Dat zou onnatuurlijk zijn, en geen enkele
tuinman zou dit doen. Zet Paulus dan de zaak op z'n kop?
De kerk of iets anders kan toch nooit voor dit unieke volk in de plaats treden? Israël is
toch niet door een plaatsvervanger te vertegenwoordigen? De taak en opdracht van
Israël is daar toch te uniek voor, nl. een koninkrijk van priesters te zijn?
De Allerhoogste heeft dit volk uitgekozen en er Zijn woord, verbond en hart aan
gegeven. Alleen is dat volk blind, grotendeels blind, en ook nog doof erbij. Wanneer
men aan een blinde een akte van een erfenis geeft, kan hij die niet lezen, en een dove
kan het ook niet horen. Zie Jes.42:19, 43:8.
Hetgeen Paulus in Rom.9-11 bespreekt is te vergelijken met de notariële akte van
vermaak, waarin boedelscheiding, etc. is opgenomen. Het is voor ons mensen, zolang
wij nog blind en doof zijn in geestelijk opzicht, onbegrijpelijk wat Paulus bedoelt.
Wanneer wij echter ziende zijn geworden en de Geest van de Messias ons deel is,
leidt Deze in alle waarheid. Dat gaat niet langs gedegen schriftonderzoek heen; nee,
wij hebben de dingen goed te onderzoeken hoe ze zijn, en daarin wil de Geest licht
doen opgaan.
Toch laat deze akte, zoals Paulus het voorstelt, er geen enkele twijfel over bestaan
voor wie het geldt, voor wie de erfenis van het koninkrijk der hemelen bestemd is, n.l.
voor het zaad der belofte, dat is Izaak! En uit Izaak wordt het vervolgens niet Ezau,
maar Jakob! Wij hebben in onze brochures over de 'Twee Zaadlijnen' nagegaan hoe
het met Izaak, Jakob en Ezau in elkaar zit. Ezau hoort er gewoon niet bij, hoewel hij
hartstochtelijk schreeuwt om de eerstgeboortezegen.
Om ingewikkelde zaken als deze te benaderen, moeten wij eenvoudig te werk gaan.
Wij weten allen dat de Boze, als de diabolos = dooreen menger, voor ons de waarheid
met leugens heeft gemengd, zodat wij bijna niet meer weten wat nu waarheid is. De
Boze heeft begrippen veranderd, er een andere invulling en betekenis aan gegeven,
etc-. Staat er in onze erfenis-akte dat wij de vernieuwde aarde zullen verkrijgen, dan
216 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
heeft de Boze dat begrip gewijzigd en ons voorgehouden dat dit op een hemel ziet.
En zo is het ook met het volk Israël, waar de begripsverwarring compleet is.
Wij dienen dus goed te weten wie wie is, en wat er bedoeld wordt o.a. met de namen,
begrippen en voorwerpen in de hoofdstukken 9-11 van Romeinen. Daar is sprake van
bomen, takken die afgebroken en inge-ent worden, etc.
Wij gaan onze speurtocht beginnen, daar wij er alle belang bij hebben goed te weten
waar wij aan toe zijn, en waarin de erfenis bestaat en voor wie deze is. Wij laten
daarbij zoveel mogelijk de schrift zelf een antwoord geven op de vele vragen die
rijzen. Dat is de beste methode!
Wat wordt in de Schrift met Israël bedoeld? Kan in het N.T. de kerk de plaats van
Israël ingenomen hebben? Het woord 'Israël' is ook in het N.T. nergens anders op toe
te passen dan op het volk als zodanig. Laten wij eens nagaan hoe de Bijbel spreekt in
het N.T. over dit volk:
Matth.1:21: En zij zal een Zoon baren, en gij zult Zijn naam heten JEZUS; want Hij zal Zijn
volk zalig maken van hun zonden.
Wat is Zijn volk? Dat is Israël, en dat volk zal Hij zalig maken van hun zonden!
Zijn en waren de Joden Zijn volk, hebben zij zich laten redden en laten zaligen van
hun zonden? Nee, slechts enkelingen geloofden, en keerden zich later veelal van hun
geloof af. Welke volk(er)en hebben zich wél laten redden? Waar ter wereld is het
Evangelie aangenomen?
Lees Luk.1:16-17 En hij zal velen der kinderen Israëls bekeren tot den Heere, hun God. 17
En hij zal voor Hem heengaan, in den Geest en de kracht van Elias, om te bekeren de harten
der vaderen tot de kinderen, en de ongehoorzamen tot de voorzichtigheid der rechtvaardigen,
om den Heere te bereiden een toegerust volk.
Zijn de Joden een toegerust volk? Nee, slechts enkelen geloofden, zie Matth.17:12:
12 Maar Ik zeg u, dat Elias nu gekomen is, en zij hebben hem niet gekend; doch zij
hebben aan hem gedaan, al wat zij hebben gewild; alzo zal ook de Zoon des mensen
van hen lijden.
En laten wij Luk.1:67-72 eens bezien:
67 “ En Zacharias, zijn vader, werd vervuld met den Heiligen Geest, en profeteerde
zeggende: 68 Geloofd [zij] de Heere, de God Israëls, want Hij heeft bezocht, en verlossing te
weeg gebracht Zijn volke; 69 En heeft een hoorn der zaligheid ons opgericht, in het huis van
David; Zijn knecht; 70 Gelijk Hij gesproken heeft door den mond Zijner heilige profeten, die
van het begin der wereld [geweest] [zijn] 71 [Namelijk] een verlossing van onze vijanden, en
van de hand al dergenen, die ons haten, 72 Opdat Hij barmhartigheid deed aan onze vaderen,
en gedachtig ware aan zijn heilig verbond;
En Micha 5:1-2 En gij, Bethlehem Efratha! zijt gij klein om te wezen onder de duizenden van
Juda? Uit u zal Mij voortkomen, Die een Heerser zal zijn in Israël, en Wiens uitgangen zijn van
ouds, van de dagen der eeuwigheid. Daarom zal Hij henlieden overgeven, tot den tijd toe, dat

217 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
zij, die baren zal, gebaard hebbe; dan zullen de overigen Zijner broederen zich bekeren met de
kinderen Israëls.
Wie zijn die 'overigen Zijner broederen'?
Zijn dat de joden? Nee, lees Joh.1:11 dan: Hij is gekomen tot het Zijne, en de Zijnen
hebben Hem niet aangenomen.
1Petr.1:1 richt zich tot de Israëlieten, de vreemdelingen, en in vers 3 tot de wedergeborenen,
waar in het Grieks staat anagennao, en ook in vers 23, dat is opnieuw
geboren, van boven verwekt. Dit kan alleen voor een echte Israëliet gelden, die
vervreemd is van zijn burgerschap, en opnieuw burger van Israël wordt, dus opnieuw
geboren, en wel tot een levende hoop, daar alleen Israël het volk van de levende hoop
is.
En de twaalf apostelen krijgen de 12 geslachten Israëls te oordelen, zie Matth.19:28
en Luc.22:28 En Jezus zeide tot hen: Voorwaar, Ik zeg u, dat gij, die Mij gevolgd zijt in de
wedergeboorte, wanneer de Zoon des mensen zal gezeten zijn op en troon Zijner heerlijkheid,
dat gij ook zult zitten op twaalf tronen, oordelend de twaalf geslachten Israëls.
Worden de ''heidenen'' dan niet geoordeeld? Of heeft dat woord een andere betekenis?
Lees ook Hand.26:6-7 en Jac.1:1:
6 En nu sta ik, en word geoordeeld over de hoop der belofte, die van God tot de vaderen
geschied is; 7 Tot dewelke onze twaalf geslachten, geduriglijk nacht en dag [God] dienende,
verhopen te komen; over welke hoop ik, o koning Agrippa, van de Joden word beschuldigd.
1 “ Jakobus, een dienstknecht van God en van den Heere Jezus Christus; aan de twaalf
stammen, die in de verstrooiing zijn: zaligheid.
Buiten het jodendom bestonden twaalf stammen, uit welke er 144.000 worden
verzegeld. Dit zijn de andere schapen, zie Joh.10:16, in tegenstelling tot de joden.
Schapen is het symbool voor ware Israëlieten, vers 26,27, en de ware Israëlieten zijn
niet de zgn. joodse schapen: 26 Maar gijlieden gelooft niet; want gij zijt niet van Mijn
schapen, gelijk Ik u gezegd heb.
27 Mijn schapen horen Mijn stem, en Ik ken dezelve, en zij volgen Mij.
28 En Ik geef hun het eeuwige leven; en zij zullen niet verloren gaan in der eeuwigheid, en
niemand zal dezelve uit Mijn hand rukken.
Het gaat om de verstrooide schapen, Joh.11:49-52:
49 En een uit hen, [namelijk] Kajafas, die deszelven jaars hogepriester was zeide tot hen: Gij
verstaat niets; 50 En gij overlegt niet, dat het ons nut is, dat een mens sterve voor het volk, en
het gehele volk niet verloren ga. 51 En dit zeide hij niet uit zichzelven; maar, zijnde
hogepriester deszelven jaars, profeteerde hij, dat Jezus sterven zou voor het volk; 52 En niet
alleen voor dat volk, maar opdat Hij ook de kinderen Gods, die verstrooid waren, tot een zou
vergaderen.
218 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Alleen Israëlieten worden kinderen genoemd, Deut.14:1 en Hos.1:10.
Er waren Griekse Israëlieten, dat bevestigt Josephus in Oudh.XIL, iv,10 en XIII, v,8.
Veel van de Griekse beschaving komt van de Israëlieten. Paulus noemt zich in
Rom.1:14-16 een schuldenaar voor de Israëlieten, en schreef niet aan joden.
1Petr.2:9-12 spreekt over een uitverkoren geslacht.
Uitverkoren geslacht, een ‘genos’, dat is een ras, en geen kerk. Dat is een koninklijk
priesterdom. Dit kunnen slechts Israëlieten zijn!
9 Maar gij zijt een uitverkoren geslacht, een koninklijk priesterdom, een heilig volk, een
verkregen volk; opdat gij zoudt verkondigen de deugden Desgenen, Die u uit de duisternis
geroepen heeft tot Zijn wonderbaar licht;
10 Gij, die eertijds geen volk waart, maar nu Gods volk zijt; die [eertijds] niet ontfermd
waart, maar nu ontfermd zijt geworden.
Zij worden vermaand een eerlijke wandel te hebben onder de heidenen. Nu, dan zijn
zij zelf toch geen echte heidenen? Zij waren verheidenst! 1Petr.4:3:
3 Want het is ons genoeg, dat wij den voorgaande tijd des levens der heidenen wil volbracht
hebben, en gewandeld hebben in ontuchtigheden, begeerlijkheden, wijnzuiperijen, brasserijen,
drinkerijen en gruwelijke afgoderijen;
En zie Hebr.6:17 Waarin God, willende den erfgenamen der beloftenis overvloediger bewijzen
de onveranderlijkheid van Zijn raad, met een eed daartussen is gekomen
Alleen Israëlieten zijn toch erfgenamen der belofte? Of Ismaël soms ook?
Het lijkt of blinde heidenen de plaats van Israël innamen, zie Matth.8:11,12, de zonen,
maar dat waren joden, het Lo-Ammi, dus niet het eigenlijke Israël!
11 Doch Ik zeg u, dat velen zullen komen van oosten en Westen en zullen met Abraham, en
Izaak, en Jakob, aanzitten in het Koninkrijk der hemelen;
12 En de kinderen des Koninkrijks zullen uitgeworpen worden in de buitenste duisternis;
aldaar zal wening zijn, en knersing der tanden.
De kinderen des koninkrijks zijn de joden, maar de velen uit oosten en Westen zijn de
twaalf stammen in de verstrooiing.
Om een juist begrip van het woord heidenen en vreemdelingen te verkrijgen dienen
wij de diverse betekenissen van deze woorden goed te kennen en te onderscheiden.
De Heiland heeft sommige Grieken als Israëlieten erkend, Joh.12:20-23. En ook in
Hand.19:10, waar van alle volkeren er slechts twee overblijven, nl. joden en Grieken.
De heidenen kunnen (volgens A. Herschdorfer “In bondgenootschap met God”) niet
de plaats van Israël hebben ingenomen (de kerk), daar in Deut. 32:43 staat dat zij
gescheiden zijn van Zijn volk, ook in de toekomst.
43 Juicht, gij heidenen, [met] Zijn volk! want Hij zal het bloed Zijner knechten wreken; en
Hij zal de wraak op Zijn tegenpartijen doen wederkeren, en verzoenen Zijn land [en] Zijn volk.
Het woordje 'met' is tussengevoegd, en hoort er niet te staan. De 'heidenen' hier is Zijn
volk!

219 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
In het N.T. wordt voor 'heiden' het woord etnos gebruikt, dat geen tegenstelling vormt
tot Israël. Israël is wel tijdelijk verlaten, maar die verwerping wordt voor Israël, en
later voor heel de wereld, uiteindelijk tot een grote zegen. Paulus kan het in Rom.9
dan ook niet over de joden hebben, maar over de twaalf stammen, dat zegt Calvijn
ook.
Israël moest echter verborgen blijven, dat was een geheim, en dat is gelukt.
Israël is en blijft de eersteling der volkeren, hoewel het zichzelf heidens waande, en
het dat ook metterdaad geworden was. Daaraan hebben de diverse vertalingen nog
een steentje bijgedragen.
In Rom.9:4 kan Paulus niet over joden spreken. Het koninkrijk is van hen genomen,
en aan een ander volk gegeven dat vrucht zou voortbrengen. Dat kan geen ander volk
zijn geweest dan het eerstgeboorterecht-volk Israël! 1Kron.5:2.
In Rom.9:25 ziet dit duidelijk op het huis Israëls, Lo-Ammi (niet Mijn volk), en in de
toekomst zullen zij genoemd worden 'kinderen van de levende Elohim.'
Rom.9:27 laat geen twijfel bestaan dat het hier over de verheidenste twaalf stammen
Israëls gaat..
In Rom.9:30-31 lijkt het alsof heidenen, die geen gerechtigheid najaagden, dat toch
verkregen hebben.......... wat Israël niet bereikte.
Wij moeten daarbij bedenken dat in de tijd toen Paulus dit schreef, Israël nog niet de
gerechtigheid najaagde, daar het gehele Huis Israëls de wet op zij had gezet, en men
de inzettingen van Omri naleefde. Toch zou dit afvallige Israël, en later het
verheidenste Israël, zich het eerste laten bekeren. Jammer genoeg is door de vertalers
van diverse Bijbels veel in de verleden-tijds vorm vertaald dat in de toekomende tijd
had vertaald behoren te worden. De vertalers gebruikten helaas de gevocaliseerde
Hebreeuwse tekst die niet geïnspireerd was, en ook met het Grieks heeft men dit
gedaan, zie A. Holland, In Bondgenootschap met God, p.360.
Israël had zich gestoten aan de steen, dat is de Wet, vers 32, maar ook aan de rots der
ergernis, dat is de Messias. Israël was onbekend geworden met wat de gerechtigheid
van Elohim was. Onbekend = epignosis = kennis door omgang, ervaring, 10:2,
hetwelk niet kan zien op de joden, daar zij wel omgang hadden met de wet. Dit ziet
op het Huis Israëls, Gal.4:8-9.
9 En nu, als gij God kent, ja, veelmeer van God gekend zijt, hoe keert gij u wederom tot de
zwakke en arme beginselen, welke gij wederom van voren aan wilt dienen?
Rom.10:14 Hoe zal Israël Hem aanroepen, in Wie zij niet geloofd hebben? Zij hebben
immers de regelrechte prediking van de Heiland niet gehad, de Joden wel. En juist dat
Israël zal een evangeliserend volk worden, Gen. 22:18; Ex.19:6; Jes.43:21; 66:19.
Israël verwierp de O.T. boodschap der profeten. De joden verwierpen de N.T.
boodschap van de Heiland en de apostelen. Voor Israël is herstel, voor de joden niet,
1Thes.2:15-16.
220 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Nu komen wij tot de begripsbepaling van de diverse benamingen in Rom.9-11:
*De bomen: de wijnstok= het geestelijk aspect van het Koninkrijk der hemelen.
*De wijngaard = het bewindvoerend aspect ervan.
*De toren = het huis Davids, Jes.5.
*De wijnbak = de Wet
*De man van Juda = de Messias.
*De olijfboom = het nationale aspect van het Koninkrijk van Elohim, het rijksgebied,
Ps.114:2.
Olijfboom, Hebr. 'zajit' en Gr. 'Elaia'. Olijfblad plus duif is vredes symbool. Ps.128:3
zijn de zonen van een man als olijfscheuten. En ook de cherubs werden uit olijfhout
gemaakt.1Kon.6:23. De olijfboom is het symbool van de volkskerk Israël, waar het
vooral om de wortel en stam gaat, als de boom goed is komt de vrucht vanzelf. De
olijfboom met de vijgenboom zijn niet waardeloos wat het hout betreft, de wijnstok
wel. Bij de wijnstok gaat het slechts om de vruchten. De wilde olijfboom is echter
onvruchtbaar. Juda zal als takken worden afgebroken, Jer.11:16; Rom.11:18.
In Ps.128:3 zien wij dat symbolische olijven (nationale aspecten) uit de wijnstok
kunnen voortkomen, dat wil zeggen dat het nationale aspect afhankelijk is van het
geestelijke aspect. Maar de vijgenboom (dat is het kerkelijk-priesterlijk aspect) kan
niet het volk (olijven) voortbrengen, Jak.3:12.
Ook kan de wijnstok (geestelijk aspect van het koninkrijk der hemelen) niet het
kerkelijk-priesterlijk aspect voortbrengen zonder het volk (olijven) als nationaal
aspect. Er moet een nationaal volk Israël zijn! Dus kan de kerk nooit geestelijk Israël
zijn, en in de plaats van nationaal Israël zijn getreden, Matth.16:18.
De vijgenboom is het kerkelijk-priesterlijk aspect.Juda is Elohims heiligdom.
Ps.114:2; Jer.24:1-10. In Richteren 9 komen ook al deze bomen voor, in beeldspraak.
De drie bomen, de olijf, de vijg en de wijnstok zijn de voornaamste bomen en
gewassen in Israël, zie Ps.52:10; Hos.14:7; Jer.11:16.
De olijf is niet veeleisend en kan overal groeien (het volk Israël kan overal op aarde
neergezet worden, en daar groeit en bloeit het). De olijfoogst is een beeld van het
eindgericht, Jes.17:6, 24:13.
De olijfboom, als volkskerk Israël, groeide te snel, daar de meerderheid geen behagen
had in de dienst van Elohim, in de ware gerechtigheid. Er is evenwel altijd een kern
overgebleven naar de verkiezing, de 7000. Bij te snelle groei krijgt men takken
waaraan geen vrucht komt. De tamme olijfstam schijnt dan een mislukking, zelfs voor
natuurlijke takken. Maar......, het gaat om de wortel en het leven gevend sap! Dat is,
het gaat om Elohims verkiezing.
De Dordtse vaderen hebben deze verkiezing niet goed begrepen, en hebben tegen de
Remonstranten de hoofdstukken van Rom.9-11 gebruikt om de individuele verkiezing
tot genade te verdedigen. Terwijl het hier helemaal niet gaat over individuele

221 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
verkiezing, maar over de nationale verkiezing van Israël als koninkrijksvolk . Het gaat
hier over de OLIJFBOOM, en niet over de WIJNSTOK.
Israël leed als natie schipbreuk, daar het een onbereikbaar ideaal najaagde, en is
daardoor tijdelijk opzij gezet, vanwege ongeloof. Intussen is de individuele roep der
genade voortgegaan en zijn er altijd 7000 geweest, als geestelijke kern.
Verder is het voorbeeld van de over-enting in Rom.11, zoals ons dat altijd uitgelegd
is, ongebruikelijk. Geen enkele tuinman zal het in zijn hoofd halen om wilde loten op
een tamme stam enten, en dan tamme vruchten te verwachten. Zulk een verwachting
is ten enenmale ijdel en vruchteloos!
Men kan wel tamme takken op een wilde stam enten en dan goede vruchten
verwachten, maar omgekeerd kan niet. Zou Paulus dat niet geweten hebben?
Het gaat in Rom.11 dan ook niet om echte wilde takken, maar verwilderde takken.
Het gaat om tamme takken die verwilderd zijn, verheidenst Israël, takken die in
wezen tam waren, want hunner waren en zijn de verbonden, beloften en wetgeving,
Rom. 9:1-5. Het gaat om een verwilderde olijfboom, een agrielaios, en niet om zgn.
‘waterloten’.
Wat is de bedoeling van al deze beeldspraak? Dat Elohim Zijn volk niet heeft
verstoten, maar tijdelijk terzijde heeft gesteld (nationaal), en dat er evenwel altijd een
geestelijke kern in dat volk is geweest dat wel geloofd heeft, dat is Joh.1:11, de 7000
van Elia.
Er zijn twee olijfbomen, een wilde of verwilderde, onvruchtbare, dat is Israël, dat aan
de heidenen gelijk is geworden. En er is een tamme olijfboom, waar ten laatste alleen
nog de joden als restant-takken overig waren. Die joodse takken zijn bijna allen
afgebroken vanwege ongeloof en verwerping van de Heiland, en daarvoor in de plaats
zijn -moet zijn “in hun midden”- de takken van de onvruchtbare vijgenboom, die van
het verheidenste Huis Israëls, inge-ent.
Uiteindelijk zal het volk Israël toch weer zijn nationale vrucht voortbrengen, en hoe
dat expliciet gaat is frappant en wonderlijk, n.l. via afbreuk van natuurlijke -doch wel
onvruchtbare- takken en inenting van verwilderde -doch wel vruchtbare- takken. Lo-
Ammi gaat weer Ammi worden. Dat nu past Paulus toe op de zogenaamde 'heidenen'
de etnos, het verheidenste Israël-volk, zoals in Hosea genoemd.
Rom.11:17. In het nationale Israël zit een geestelijke kerngroep die uitgekozen zijn
door genade, Joh.15:16.
16 Gij hebt Mij niet uitverkoren, maar Ik heb u uitverkoren, en Ik heb u gesteld, dat gij zoudt
heengaan en vrucht dragen, en [dat] uw vrucht blijve; opdat, zo wat gij van den Vader begeren
zult in Mijn Naam, Hij u [dat] geve.
Als nu de volheid = pleroma = voltalligheid, Rom.11:11-12, er is, ziende op de tijd
dat de nationale beloften realiteit geworden zijn, zal gans Israël behouden worden.
222 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Dat wil zeggen, dat de lijn welke tijdelijk onderbroken werd, weer geheeld is en
voortgezet wordt, en Israël het leidersvolk der aarde is en blijft.
Uit de geestelijke kern van dat volk moet tenslotte het totale heil voortkomen voor
alle Israëlvolkeren op aarde, en via hen voor heel de wereld, d.w.z. voor alle volkeren
van het vrouwenzaad. Paulus ziet op de volheid van Gen.48:19. Als het nationale en
geestelijke aspect van Israël gereed is, is Israël compleet of voltallig (pleroma) en zal
als geheel zalig worden, d.w.z. aangenomen worden als koninkrijksvolk dat de wereld
zal regeren.
Israël zal de wereldheerschappij verkrijgen, hoewel het tijdelijk aan de heidenen was
opgedragen, Dan.2.
Wanneer dus de tamme olijfboom het symbool of beeld is van de volkskerk Israël,
toen tijds bezet door de Joden, die de pseudo-rol speelden van Juda, dan moet de
zogenaamde verwilderde olijfboom het beeld zijn van het Huis Israëls, waarbij zich
ook het rijk Juda had gevoegd, daar er twaalf stammen in de verstrooiing waren,
Jac.1:1.
De joden blijken geen vrucht voort te brengen, ondanks de goede olijfstam en goede
wortel. Zij werden afgebroken vanwege ongeloof.
Wat blijkt hieruit?
Wel, dat de takken niet onvruchtbaar waren, geen echte wilde olijftakken waren, maar
ver-wilderde takken, die, wanneer eenmaal weer in de goede stam, direct vruchten
zouden voortbrengen. Houdt in het oog dat het hier om het koninkrijks-aspect gaat, en
niet om individueel heil (niet de wijnstok). De Israëlieten zijn een koninkrijksvolk, en
blijven die adeldom behouden, ondanks verwildering, ondanks het aan de heidenengelijk-zijn.
De verwilderde takken blijven vruchtbaar, zodra inge-ent. Een echte wilde
tak kan nooit goede vruchten voortbrengen!
Dat is, zodra het volk weer identiteitsbewust wordt, en de sluier die de naties omhult,
afgenomen wordt, Jes.25:7 zal Israël, zullen de Israëlieten weer vruchten der
gerechtigheid voortbrengen, dat is de wetsgerechtigheid van Rom.10. In Rom.10:2-3
ontbreekt nl. het geloof in Elohims verbondsgerechtigheid.
Israël is niet gestruikeld zodat het van zijn koninkrijksroeping geheel vervallen is,;
nee, dat niet, daar Elohims beloften daartoe onberouwelijk zijn!
Door Israëls misstap gebeuren juist nog veel grotere dingen. Dat is altijd Elohims
verrassend handelen met Zijn volk! De 'paratoma' of misstap, is geen definitieve
struikeling, maar is juist tot grotere rijkdom! Het was slechts een 'te kort' aan geloof
(hettema) waarop straks de aanvulling komt, zodat de volheid zal ingaan, het pleroma.
Jes.25:7 En Hij zal op dezen berg verslinden het bewindsel des aangezichts, waarmede alle
volken bewonden zijn, en het deksel, waarmede alle naties bedekt zijn 8 Hij zal den dood
verslinden tot overwinning, en de Heere HEERE zal de tranen van alle aangezichten afwissen;
en Hij zal de smaadheid Zijns volks van de ganse aarde wegnemen; want de HEERE heeft het
gesproken.

223 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Israël als koninkrijksvolk lijkt verdwenen, maar moet zich wel ergens bevinden, en is
niet gelijk aan de joden. Israël heeft een masker gekregen, is omhangen met een
sluier, en die sluier draagt de naam: 'Niet-Mijn-volk' (Lo Ammi), dat is een aan de
goyim gelijk geworden volk. Die straf duurt 7 tijden, Lev.26, 7 tijden van 360 jaar, =
2520 jaar.
In Ps.83 is sprake van 'Israëls verborgenen', en dat zijn deze verloren schapen, waar
een sluier over hangt.
3 (83:4) Zij maken listiglijk een heimelijken aanslag tegen Uw volk, en beraadslagen zich
tegen Uw verborgenen.
4 (83:5) Zij hebben gezegd: Komt, en laat ons hen uitroeien, dat zij geen volk meer zijn; dat
aan den naam Israëls niet meer gedacht worde.
Wij hebben gezien dat er alzo twee categorieën heidenen zijn, nl. de verheidenste 12
stammen, en de ware heidenen.
In Rom.9-11 spreekt Paulus over zijn broeders naar het vlees, en juicht daarbij zijn
jubelzang uit, dat Elohims wegen onnaspeurlijk zijn. Paulus noemt de 12 stammen in
de verstrooiing 'heidenen', naar Hosea 1:10 en 2:22. Hunner zijn wel de verbonden en
beloften!
10 Nochtans zal het getal der kinderen Israëls zijn als het zand der zee, dat niet gemeten noch
geteld kan worden; en het zal geschieden dat ter plaatse, waar tot hen gezegd zal zijn:
Gijlieden zijt Mijn volk niet; tot hen gezegd zal worden: Gij zijt kinderen des levenden Gods.
23 (2:22) En Ik zal ze Mij op de aarde zaaien, en zal Mij ontfermen over Lo-ruchama; en Ik
zal zeggen tot Lo-ammi: Gij zijt Mijn volk; en dat zal zeggen: O, mijn God!
Israël is ‘AM’, ammi, en wilde heidenen zijn de echte goy en ‘etnesin’ van ‘etenos’.
Israël wordt onder een sluier verborgen, waarmee Elohim zijn volk afschermt voor de
Ezau en Lucifer machten.
Paulus wist dat achter het Jodenmasker Ezau schuilging, in alliantie met Kaïn, zie
1Thes.2:15. Steeds lag Paulus met deze pseudo-broeders in conflict. Hij wijst op de
Ezau-inmenging in Rom.9:6-24.
Het blijkt ook dat de zaligheid niet voor de joden is, voor de pseudo broeders, maar
voor de zogenaamde heidenen, zie Hand.28:25
25 En tegen elkander oneens zijnde, scheidden zij; als Paulus [dit] ene woord gezegd had,
[namelijk]: Wel heeft de Heilige Geest gesproken door Jesaja, den profeet, tot onze vaderen,
26 Zeggende: Ga heen tot dit volk, en zeg: Met het gehoor zult gij horen, en geenszins
verstaan; en ziende zult gij zien, en geenszins bemerken.
27 Want het hart dezes volks is dik geworden, en met de oren hebben zij zwaarlijk gehoord,
en hun ogen hebben zij toegedaan; opdat zij niet te eniger tijd met de ogen zouden zien, en met
de oren horen, en met het hart verstaan, en zij zich bekeren, en Ik hen geneze.
28 Het zij u dan bekend, dat de zaligheid Gods den heidenen gezonden is,
Het vergrijp der joden aan de Gezalfde is hun definitieve val geworden. Dat was de
test of zij schapen, dan wel pseudo-schapen waren. Het waren kwade olijftakken, die
224 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
abrupt afgebroken werden. Hiermee toonde het jodendom dat het niet de voortzetting
was van het ware zaad Israëls, waarvan Elohims belofte zegt dat het Zijn getuigen
zouden zijn!
Rom.10:16 Wie heeft de prediking geloofd?
Tot het volk dat (niet meer) naar Mijn Naam genoemd was, heb Ik gezegd: Zie, hier ben IK,
Jes.65:1.
Israël kon haar naam niet langer behouden en ging in de Assyrische ballingschap.
Israël bleef wel knecht van Jahweh, en zou met een andere naam genoemd worden,
Jes.65:9-15. Dat volk was om niet verkocht, en zou zonder geld weer gelost worden.
Dat is het volk, gelijkgesteld met de verloren zoon. In de woestijn der volkeren zou
het tot inkeer en zelfbewustzijn komen. Nooit is de verloren zoon uit de gezichtskring
van de Vader verdwenen! Hij was slechts vervreemd van zijn eigen thuis, zie Ef.2:12
Dat gij in dien tijd waart zonder Christus, vervreemd van het burgerschap Israëls, en
vreemdelingen van de verbonden der belofte, geen hoop hebbende, en zonder God in de wereld.
Zo heeft het burgerschap Israëls nooit aan waarde en betekenis ingeboet in de Schrift,
ook niet in het N.T. Israël was als 'dood' gewaand, door de misdaden en zonden, zie
Hos.13:1, maar wordt weer levend, Hos.13:14, en is medelevendgemaakt met Hem,
Hos.6:2.
Rom.11 vers 33. O diepte des rijkdoms, beide der wijsheid en der kennis Gods, hoe
ondoorzoekelijk zijn Zijn oordelen, en onnaspeurlijk Zijn wegen!
34 Want wie heeft den zin des Heeren gekend? Of wie is Zijn raadsman geweest? 35 Of wie
heeft Hem eerst gegeven, en het zal hem wedervergolden worden?
36 Want uit Hem, en door Hem, en tot Hem zijn alle dingen. Hem [zij] de heerlijkheid in der
eeuwigheid. Amen.
10.3 Jeruzalem: wat bedoelt de Schrift?
Aller ogen zijn gericht op Jeruzalem, de huidige stad in het Midden-Oosten. Dáár zal
het gaan gebeuren. "God is bezig Zijn volk Israël te herstellen", hoort men christenen
allerwegen roepen. En straks worden alle joden volgens hen bekeerd en zouden dezen
de wereldzending gaan bedrijven.
Maar helaas. De Bijbel stelt hen in die verwachting teleur.
Dat komt doordat men het oude Jeruzalem verward met het toekomstige of
profetische Jeruzalem. Wij lezen immers ook dat het oude Babel is verwoest en niet
meer bestaat. Evenwel spreekt de Schrift toch in profetische woorden over "Babel".
Dan gaat het niet meer over de oude stad Babel, die door Saddam Hoessein in Irak
weer in oude glorie werd herbouwd. Het gaat in de profetie om een heel ander Babel,
het Babylon in de eindtijd, dat dezelfde structuren heeft als het oude Babel.

225 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Met de stad Jeruzalem is het iets anders gegaan. Het huidige Jeruzalem functioneert
nu nog als zodanig onder dezelfde naam van weleer. Juist daarom menen vele
christenen dat het profetische Jeruzalem betrekking heeft op de huidige stad
Jeruzalem.
Wat zegt Matth.23:37-39 ons? Jeruzalem! Jeruzalem! gij, die de profeten doodt, en stenigt
die tot u gezonden zijn, hoe dikwijls heb ik uwe kinderen willen vergaderen, gelijk ene hen hare
kiekens vergadert onder hare vleugelen; maar gij hebt niet gewild. Zie, uw huis zal u woest
gelaten worden. Want ik zeg u: Gij zult mij van nu af niet zien, totdat gij zeggen zult: Geloofd
zij hij, die komt in den naam des Heren!
Jeruzalem wordt woest gelaten. Dus moet het profetische Jeruzalem op iets anders
zien. Zie Zach.1:
12 Toen antwoordde de Engel des HEEREN, en zeide: HEERE der heirscharen! hoe lang zult
Gij U niet ontfermen over Jeruzalem, en over de steden van Juda, op welke Gij gram geweest
zijt, deze zeventig jaren?
13 En de HEERE antwoordde den Engel, Die met mij sprak, goede woorden, troostelijke
woorden.
14 En de Engel, Die met mij sprak, zeide tot mij: Roep uit, zeggende: Alzo zegt de HEERE der
heirscharen: Ik ijver over Jeruzalem en over Sion met een groten ijver.
15 En Ik ben met een zeer groten toorn vertoornd tegen die geruste heidenen; want Ik was een
weinig toornig, maar zij hebben ten kwade geholpen.
16 Daarom zegt de HEERE alzo: Ik ben tot Jeruzalem wedergekeerd met ontfermingen; Mijn
huis zal daarin gebouwd worden, spreekt de HEERE der heirscharen, en het richtsnoer zal
over Jeruzalem uitgestrekt worden.
17 Roep nog, zeggende: Alzo zegt de HEERE der heirscharen: Mijn steden zullen nog
uitgespreid worden vanwege het goede; want de HEERE zal Sion nog troosten, en Hij zal
Jeruzalem nog verkiezen.
Op grond van deze profetie menen vele christenen dat het oude Jeruzalem - en daarin
de Tempel - zal worden herbouwd. Zacharia spreekt echter over een uitbreiding van
de stad. Jeruzalem moet daarom op een heel ánder oord zien. In Zach.2:1-4 wordt dit
nieuwe aardse Jeruzalem gemeten:
1 Wederom hief ik mijn ogen op, en ik zag; en ziet, er was een man, en in zijn hand was een
meetsnoer.
2 En ik zeide: Waar gaat gij henen? En hij zeide tot mij: Om Jeruzalem te meten; om te zien,
hoe groot haar breedte, en hoe groot haar lengte wezen zal.
3 En ziet, de Engel, Die met mij sprak, ging uit; en een andere Engel ging uit, hem tegemoet.
4 En hij zeide tot hem: Loop, spreek dezen jongeling aan, zeggende: Jeruzalem zal
dorpsgewijze bewoond worden, vanwege de veelheid der mensen en der beesten, die in het
midden derzelve wezen zal.
5 En Ik zal haar wezen, spreekt de HEERE, een vurige muur rondom; en Ik zal tot heerlijkheid
wezen in het midden van haar.
6 Hui, hui, vliedt toch uit (het Hebreeuwse woord "min" is ook "naar") het Noorderland,
spreekt de HEERE; want Ik heb ulieden uitgebreid naar de vier winden des hemels, spreekt de
HEERE.
226 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
7 Hui, Sion! ontkomt gij, die woont bij de dochter van Babel!
8 Want zo zegt de HEERE der heirscharen: Naar de heerlijkheid over u, heeft Hij mij
gezonden tot die heidenen, die ulieden beroofd hebben; want die ulieden aanraakt, die raakt
Zijn oogappel aan.
Het profetisch Jeruzalem zal een open stad worden, met veel vee in haar midden. Dus
moet die stad veel groter zijn dan voorheen, zo groot zelfs dat de Engel het moest
afmeten. Waarom zou het nieuwe aardse Jeruzalem moeten worden uitgemeten indien
het een voortzetting zou zijn van het oude?
Het is SION, Jeruzalem waar Elohim Zelf is. Het is de Berg van Jahweh, Micha 4:2.
Berg staat voor natie, dus een natie waar Jahweh Zelf is. En tot die "berg" worden de
volkeren geroepen. Tot dit profetische Jeruzalem worden de twaalf stammen
geroepen en bijeen vergaderd als vogelen tot hun vensters.
Zach.8:7 toont dat dit niet geschied als zouden die verstrooide schapen nog atheïsten
zijn, maar als "christenen". Dit is in West Europa en in de Westerse beschaving
geschied en aanvankelijk in vervulling gegaan. Van hieruit zijn de landen als Zuid
Afrika, Amerika en Canada, Australië en Nieuw Zeeland bevolkt door Europese
Israëlieten, die als "christenen" te boek staan.
7 Alzo zegt de HEERE der heirscharen: Ziet, Ik zal Mijn volk verlossen uit het land des
opgangs, en uit het land des nedergangs der zon.
8 En Ik zal hen herwaarts brengen, dat zij in het midden van Jeruzalem wonen zullen; en zij
zullen Mij tot een volk zijn, en Ik zal hun tot een God zijn, in waarheid en in gerechtigheid.
De vele profetieën over Jeruzalems herstel en de bijeen vergadering van het
twaalfstammig Israël zijn onmogelijk toe te passen op het kleine stadje, op het volk
der joden en land in Palestina. Er zal een heel groot volk in het "midden van
Jeruzalem" wonen. Dus mag "Jeruzalem" wel heel groot zijn.
In Jeremia 24 lezen wij van de kwade vijgen, dat zijn degenen die als joden uit Babel
terugkeerden. En in Jer.29:14 wordt het volgende van hen gezegd:
17 Alzo zegt de HEERE der heirscharen: Ziet, Ik zal het zwaard, den honger en de pestilentie
onder hen zenden; en Ik zal ze maken als de afschuwelijke vijgen, die vanwege de boosheid
niet kunnen gegeten worden.
18 En Ik zal ze achterna jagen met het zwaard, met den honger en met de pestilentie; en Ik zal
ze overgeven tot een beroering, allen koninkrijken der aarde, tot een vloek, en tot een schrik, en
tot een aanfluiting, en tot een smaadheid, onder al de volken, waar Ik ze henengedreven zal
hebben; (de wandelende jood)
19 Omdat zij naar Mijn woorden niet gehoord hebben, spreekt de HEERE, als Ik Mijn
knechten, de profeten, tot hen zond, vroeg op zijnde en zendende; maar gijlieden hebt niet
gehoord, spreekt de HEERE.
20 Gij dan, hoort des HEEREN woord, gij allen, die gevankelijk zijt weggevoerd, die Ik van
Jeruzalem naar Babel heb weggezonden!
21 Zo zegt de HEERE der heirscharen, de God Israëls, van Achab, zoon van Kolaja, en van
Zedekia, zoon van Maaseja, die ulieden in Mijn Naam valselijk profeteren: Ziet, Ik zal hen
geven in de hand van Nebukadnezar, den koning van Babel, en hij zal ze voor uw ogen slaan.

227 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
22 En van hen zal een vloek genomen worden bij al de gevankelijk weggevoerden van Juda,
die in Babel zijn, dat men zegge: De HEERE stelle u als Zedekia, en als Achab, die de koning
van Babel aan het vuur braadde;
23 (oorzaak:) Omdat zij een dwaasheid deden in Israël, en overspel bedreven met de vrouwen
hunner naasten, en spraken het woord valselijk in Mijn Naam, dat Ik hun niet geboden had; en
Ik ben Degene, Die het weet, en een getuige daarvan, spreekt de HEERE.
Zal Jahweh weer gaan wonen in de stad waarvan Hij geprofeteerd heeft dat ze woest
zal blijven? Matth.23:37. En zal Jahweh Zich weer ontfermen over het volk waarvan
Paulus schrijft dat de "toorn van Elohim over hen gekomen is tot het einde"?
1Thes.2:16.
14 Want gij, broeders, zijt navolgers geworden der Gemeenten Gods, die in Judea zijn, in
Christus Jezus; dewijl ook gij hetzelfde geleden hebt van uw eigen medeburgers, gelijk als zij
van de Joden;
15 Welke ook gedood hebben den Heere Jezus, en hun eigen profeten; en ons hebben vervolgd,
en Gode niet behagen, en allen mensen tegen zijn;
16 En verhinderen ons te spreken tot de heidenen, dat zij zalig mochten worden; opdat zij te
allen tijd hun zonden vervullen zouden. En de toorn is over hen gekomen tot het einde.
In Jer.7:1-12,14 staat dat Silo geheel verlaten is. Elohim heeft met Jeruzalem gedaan
gelijk als met Silo. In Silo stond Elohims heiligdom, waar Zijn naam werd
aangeroepen, Joz.18:1, en waar de Hogepriester offerde, Richt.18:30.
In 1 Sam.2:31-35 staat hoe Elohim Silo heeft verlaten. Evenzo verlaat Hij Jeruzalem,
om er nooit meer terug te keren. Door de zonden van de zonen van Eli heeft Hij Silo
verlaten, en de catastrofe eindigde met een "Ikabod".
Na Silo kwam Rama, waar Samuel zijn leven lang verbleef.
Silo is verlaten, en Jeruzalem krijgt hetzelfde lot. Hoe kan er dan nog sprake zijn dat
Jahweh daar ooit nog zal terug keren? Ps.78:59-61
Ps 78:60 Dies verliet Hij den tabernakel te Silo, de tent, [die] Hij tot een woning gesteld had
onder de mensen.
Jeruzalem, de Tempel, het was gelijk aan een rovershol, Jer.7:11. Vergelijk dit eens
met Matth.21:13.
Jer 7:11 Is dan dit huis, dat naar Mijn Naam genoemd is, in uw ogen een spelonk der
moordenaren? Ziet, Ik heb [het] ook gezien, spreekt de HEERE.
Mt 21:13 En Hij zeide tot hen: Er is geschreven: Mijn huis zal een huis des gebeds genaamd
worden; maar gij hebt dat tot een moordenaarskuil gemaakt.
Geen steen zal op de andere gelaten worden! Jeruzalem is tot een vloek voor alle
volkeren geworden. In Zach.12 wordt dan ook niet over het oude Jeruzalem
gesproken, en ook niet het moderne tegenwoordige Jeruzalem, maar over het
profetische Jeruzalem. Dat nieuwe aardse Jeruzalem is een "lastige steen", nl. het
"Stenen Koninkrijk" uit Daniël 2 dat de andere rijken vermaalde. Dat is het echte volk
228 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
van Israël, de verstrooide schapen uit de twaalf stammen, Jak.1:1; Hand.26:7, een
volk dat vrucht draagt, Matth.21:43.
De joden zijn nagenoeg geen Semieten, geen afstammelingen van Sem, van Juda. Zij
dragen die naam "Jood" als scheldwoord en niet als of dat inhoudt dat zij van Juda
zouden afstammen. Zij zijn overwegend nakomelingen van Ezau en Kaïn. Zie de
werken van prof. P. Wexler (Tel Aviv) en Arthur Koestler hierover.
Het profetische nieuwe aardse Jeruzalem zal een oord zijn aan de einden der aarde, in
kustlanden, laag en vlak, waar de schapen Israëls de stem van hun Herder hebben
herkend en Hem volgen. Zulks is in de Reformatie en daarna geschied.
Wat de joden presteren, door het oude land voor zich op te eisen, is het streven van
Ezau, dat wij lezen in Ez.34-36, om het oude land in bezit te nemen en daarmee de
wereld te verblinden. In het oude Jeruzalem wil men zelfs de oude Tempel herbouwen
en de tempeldienst herstellen.
In 1 Kron.26:18 lezen wij van Parbar, parvarim, een tempelgebouw dat diende als
opslagplaats voor alle vuil en wegwerpselen. Dus moet de nieuwe tempel die men wil
gaan bouwen niets anders zijn in Elohims ogen dan een "parbar", een vuilstortplaats
van de ergste soort.
Het land was aan Israël voorwaardelijk gegeven. Israël heeft deze voorwaarden
verbroken en is geheel uit het land verdreven, 2 Kon.17:18-20.
2Ki 17:20 Zo verwierp de HEERE het ganse zaad van Israël, en bedrukte hen, en gaf ze in de
hand der rovers, totdat Hij hen van Zijn aangezicht weggeworpen had.
In Klaagliederen van Jeremia, hoofdstuk 2, lezen wij de breuk van de dochter Sions.
Jahweh heeft Zijn altaar verstoten, Zijn heiligdom te niet gedaan. De breuk der
dochter Sions is zo groot als de zee, wie kan ze helen. En zie Deut.4:
25 Wanneer gij nu kinderen en kindskinderen gewonnen zult hebben, en in het land oud
geworden zult zijn, en u zult verderven, dat gij gesneden beelden maakt, de gelijkenis van enig
ding, en doet, wat kwaad is in de ogen des HEEREN, uws Gods, om Hem tot toorn te
verwekken;
26 Zo roep ik heden den hemel en de aarde tot getuige tegen ulieden, dat gij voorzeker haast
zult omkomen van dat land, waar gij over de Jordaan naar toe trekt, om dat te erven; gij zult
uw dagen daarin niet verlengen, maar ganselijk verdelgd worden.
27 En de HEERE zal u verstrooien onder de volken; en gij zult een klein volksken in getal
overblijven onder de heidenen, waar de HEERE u henen leiden zal.
28 En aldaar zult gij Goden dienen, die des mensen handenwerk zijn, hout en steen, die niet
zien, noch horen, noch eten, noch rieken.
29 Dan zult gij van daar den HEERE, uw God, zoeken, en vinden; als gij Hem zoeken zult met
uw ganse hart en met uw ganse ziel.
30 Wanneer gij in angst zult zijn, en u al deze dingen zullen treffen; in het laatste der dagen,
dan zult gij wederkeren tot den HEERE, uw God, en Zijn stem gehoorzaam zijn.

229 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
31 Want de HEERE, uw God, is een barmhartig God; Hij zal u niet verlaten, noch u
verderven; en Hij zal het verbond uwer vaderen, dat Hij hun gezworen heeft, niet vergeten.
Eerst de ongehoorzaamheid, dan de verstrooiing, het dienen van vreemde Goden,
zatheid en stille gerustheid, gelijk de zonde van Sodom, en daarna het grote keerpunt,
vers 29, de ontferming. Wanneer geschiedt zulks? In het laatste der dagen.
Van dit gebeuren staan alle profeten vol.
In Jer.11:10 de verbondsverbreking:
Jer 11:10 Zij zijn wedergekeerd tot de ongerechtigheden hunner voorvaderen, die Mijn
woorden geweigerd hebben te horen; en zij hebben andere Goden nagewandeld, om die te
dienen; het huis Israëls en het huis van Juda hebben Mijn verbond gebroken, dat Ik met hun
vaderen gemaakt heb.
Pas daarna komt in het laatste der dagen de wederaanneming, Rom.9-11, van de "rest"
of het overblijfsel van Israël. "Hij heeft gedacht aan Zijn genade, Zijn trouw aan Israël
nooit gekrenkt". Over die tijd van herstel spreekt oa. Jesaja in hoofdstuk 60, en maant
Israël zich op te maken om verlicht te worden. Daaraan vooraf gaat een periode van
duisternis en donkerheid. Daarna gaat Jahweh Zijn huis heerlijk maken, 60:7,13.
(Tempel van Ezechiël).
Dit verzamelde Israël wordt een "stad" genoemd, het Sion, vers 14. Daarin zal
welvaart en vrede zijn. De muren worden "heil" genoemd, en de poorten "lof". En
Jahweh is haar Licht. Heel het volk bestaat uit rechtvaardigen.
61:11, zoals een hof uit doet spruiten wat in haar gezaaid is, alzo doet Jahweh met
Zijn volk Israël. Heel het aangenomen Israël zal genoemd worden "de stad die niet
verlaten is", 62:12.
De leer dat de kerk de plaats van Israël heeft ingenomen heeft vanaf de eerste eeuwen
de christenheid beheerst. De gemeente zag niet meer uit naar het herstel van de twaalf
stammen. Men dacht dat Elohim Zijn volk voor altijd had laten varen. Men had geen
oog meer voor het heilsgebeuren van Elohim om de wereld te redden via Israël als
eersteling der volken, met aan het hoofd Christus en Zijn Gemeente.
In die tijd, dus iets voor Augustinus, deed de verkiezingsleer haar intrede, dat er van
heel het mensdom maar enkelingen behouden zouden worden, en dat de rest
voorbestemd was bij Goddelijk besluit tot de eeuwige pijniging in een hel. De hoop
op een geredde en nieuwe mensheid was verdwenen. Dat er een nieuwe aarde zou
komen zag men niet meer zitten. Men verlangde als enkelingen slechts om van de
aarde verlost te worden en in een hemel ergens te mogen vertoeven, weg van de aarde
die in het boze lag.
Tijdens de Reformatie is er een kentering gekomen in de doodse afglijding en
mateloze berusting der mensen. Er kwam een ontwaking, die zich zo nu en dan
doorzette tot meerder licht in Bijbelse zaken. En in onze eeuw van totale
Godsverduistering zijn er toch enkele groepen en personen als helden Davids
230 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
doorgedrongen door de barrières van verzet en tegenstand, om water te halen uit
Bethlehems bornput. Er waren groepen en mensen die weer oog kregen voor Israël,
voor het ware Israël der twaalf stammen in de verstrooiing. Anderen menen dat de
joden het ganse Israël zijn, maar dat berust op misleiding en onkunde.
De joden beschouwen zichzelf als het "uitverkoren volk", hoewel geen van hen zijn
afstamming kan aantonen, en juist het tegendeel aan te tonen is. De joden
beschouwen het oude Jeruzalem als hun heilige stad, en zij zeggen dat ze altijd al
heimwee naar deze stad hebben gehad. Voor hen is het de stad van David, hoewel
David helemaal geen jood was en geen enkele binding heeft met de joden van vroeger
en van nu.
Maar goed, je moet maar met het jodensyndroom bezet zijn.
Wij mogen weten dat Israël onder andere namen de geschiedenis is ingegaan en dat
de Allerhoogste Israël incognito en onherkenbaar heeft weten te bewaren. Hij zal
Zijn volk niet vergeten, noch hen verlaten. Hij keert weder om alle stammen op te
richten.
De twaalf stammen in de verstrooiing zijn grotendeels in Noord West Europa na veel
omzwervingen aangekomen, onder allerlei namen. Het is het blanke ras. Vanuit
Europa zijn in andere werelddelen de Israëlieten neergestreken, vanwege hun
talrijkheid. Nederland vormt de kern van het grote wereldwijde Israël in de
verstrooiing. Nederland is een uniek land, een kustland in het Noorden, met de
grootste havens ter wereld. Nederland is de Poort van Europa.
10.4 Bestaansrecht van de huidige staat Israël
Perez en Rabin hebben in het verleden verklaard dat zij géén onderscheiden volk
willen zijn ten opzichte van andere volkeren. Daarmee toonden zij aan dat zij het
bestaansrecht van de staat Israël als "uitverkoren volk" verwierpen.
Het Zionisme geeft nimmer Bzoals niet één Messiaanse beweging dat doetB wat men
ervan verwacht. Uiteindelijk zal de wereld, het Zionisme en de staat Israël ontdekken
dat de huidige politieke staat Israël géén enkel bestaansrecht heeft op grond van de
Bijbelse profetie en belofte.
De huidige staat Israël is in het geheel niet apart gezet, geheiligd en een vervulling der
profetie. Het lijkt er in de verste verte niet op. Men zal de werkelijkheid geweld aan
moeten doen dit te willen doen voorkomen. De huidige staat Israël is een puur
wereldse staat gelijk als alle andere staten. Daarin hadden Perez en Rabin gelijk. Het
is een feit dat 99% van de huidige Israëlies niet van Sem afstammen, niet van Jakob,
Israël of Juda zijn, maar een vreemd volk, merendeels van Kaïn en Ezau, Khazarisch
(Zie o.a. prof. P. Wexler’s boeken).
De Israëlies kunnen geen enkele aanspraak maken op de beloften van Abraham en op
het verbond van Elohim met Israël. Men is afhankelijk van andere gronden om de
staat Israël een bestaansrecht te geven. En dat weten de joden zeer wel. Simon

231 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Wiesenthal zei dan ook dat de Khazaren niet een recht hebben vanwege afstamming,
maar vanwege verdrukking. Vandaar dat de Holocaust moest dienen om de joden een
tehuis te gunnen.
Verder, de Tempelberg is in 1967 veroverd. Toch durven de joden deze onder geen
enkele voorwaarde op te eisen, hoewel Jeruzalem voor hen de meest heilige plaats is.
Ironisch genoeg staat op de meest heilige plaats een grote moskee!
De joden hebben geen enkel Bijbels recht en ook geen geestelijk recht, zoals dr. M.J.
Paul meent in "Profetisch Perspectief" nr.20, p.16.
Het enige recht dat zij menen te hebben is een door hen gestolen recht, zie Ezechiël
35.
De profetie aangaande het herstel toe te willen passen op de joden, Zionisten en het
door hen gestolen land Palestina, is gelijk aan het plaatsen van een gouden ring in een
varkenssnuit. Geen enkele relatie klopt, geen enkel stuk der profetie past. Alles is
slechts schijn.
De Messias die de Zionisten en Messiaanse bewegingen verwachten is een totaal
andere dan de Messias der profetie. De ware Messias zal komen om de twaalf
stammen Israëls te vergaderen, waarvan de joden geen deel of part uitmaken, maar
een soort 13e stam vormen daarbuiten. En, de joden weten het, alleen al door hun
bloed en genetische missers, zoals de sickle cell anemia, Tay Sachs, Nieman Pieck,
etc.
Wanneer de wáre Messias zal komen, zal duidelijk worden dat de joden er Btot hún
grote schrik én tot schrik van vele christenenB er geheel buiten vallen.
Dus vervult de huidige staat Israël geen exemplarische rol, maar ze is als alle andere
wereldse staten.
10.5 Over de herbouw van de Tempel
"Jeruzalem dat ik bemin..........Y" Jes.62:7.
Het gaat over Elohims heiligdom dat Hij eeuwig in het midden der kinderen Israëls
zal hebben, naar o.a. Ez.34:25, 37:26-28.
Jeruzalem zal worden hersteld, daar spreken de profeten over, vanwege het verbond
dat Elohim met haar had opgericht, toen zij nog jeugdig was, Ez.16:60,62.
Jeruzalem had het erger gemaakt in uitspattingen en zonden dan haar zuster Sodom,
Gomorra en Samaria.
Ez.16:55 Als uw zusters, Sodom en haar dochteren, zullen wederkeren tot haar vorigen staat,
mitsgaders Samaria en haar dochteren zullen wederkeren tot haar vorigen staat, zult gij ook en
uw dochteren wederkeren tot uw vorigen staat.
56 Ja, uw zuster Sodom is in uw mond niet gehoord geweest, ten dage uws groten hoogmoeds,
232 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
57 Aleer uw boosheid ontdekt was. Als de tijd was der versmading van de dochteren van Syrië,
en van al degenen, die rondom datzelve waren, de dochteren der Filistijnen, die u verachten
van rondom,
58 Hebt gij uw schandelijke daden en uw gruwelen gedragen, spreekt de HEERE.
59 Want alzo zegt de Heere HEERE: Ik zal u ook doen, gelijk als gij gedaan hebt, die den eed
veracht hebt, brekende het verbond.
60 Evenwel zal Ik gedachtig wezen aan Mijn verbond met u, in de dagen uwer jonkheid, en Ik
zal met u een eeuwig verbond oprichten.
61 Dan zult gij uwer wegen gedenken en beschaamd zijn, als gij uw zusteren, die groter zijn
dan gij, met degenen, die kleiner zijn dan gij, aannemen zult; want Ik zal u dezelve geven tot
dochteren, maar niet uit uw verbond.
62 Want Ik zal Mijn verbond met u oprichten, en gij zult weten, dat Ik de HEERE ben;
63 Opdat gij het gedachtig zijt, en u schaamt, en niet meer uw mond opent vanwege uw
schande, wanneer Ik voor u verzoening doen zal over al hetgeen gij gedaan hebt, spreekt de
Heere HEERE.
De toegezegde toekomstige vrede is beide, geestelijk en aards.
Elohim zal met Zijn volk familiair omgaan, door Zijn heiligdom in hun midden te
plaatsen. De verloren schapen zullen bijeen verzameld en gered worden en een Enige
Herder krijgen. Ez.34. Gans Israël wordt verzameld, 37:19 en zal in veiligheid zijn.
Waar zal dat geschieden. In Palestina of elders? 2Sam7:10 spreekt over de
"beveiligde plaats". 2Sa 7:10 En Ik heb voor Mijn volk, voor Israël, een plaats besteld, en
hem geplant, dat hij aan zijn plaats wone, en niet meer heen en weder gedreven worde; en de
kinderen der verkeerdheid zullen hem niet meer verdrukken, gelijk als in het eerst. (SVV)
Dit is nimmer op het land Kanaän van toepassing geweest, want daar woonde het
oude volk Israël. Het ziet op een aparte plaats op aarde waar het verstrooide Israël
definitief veilig zal wonen.
De huidige staat Israël kan men niet "veilig" noemen, daar het de meest explosieve en
gevaarlijke plek op deze aarde is. En het volk dat er nu woont, beschrijft Ezechiël in
hfst. 35, dat het "Edom" is, dat zich het land wederrechtelijk heeft toegeëigend.
De "veilige en bestelde plaats" ziet op Israël in het Westen. Dat nieuwe en herstelde
volk Israël krijgt de naam "Jeruzalem", een open stad, een dorpland, hoog in het
Noorden. Dat land zal worden als een hof van Eden. U kent het spreekwoord wel:
"God schiep de hemel en de aarde, en de Hollanders schiepen Nederland".
Het is een uniek land en volk. Het land is een land dat door wateren en rivieren
opgeslokt en doorsneden wordt, zie Jes. 18:2 en 33:21. Het is een vlak land, een land
dat voor een groot deel uit de zee gewonnen is en onder de zeespiegel ligt. Het volk
dat er woont is een uniek volk met unieke karaktereigenschappen. Het is een klein,
maar dapper volk, tot grote prestaties instaat. Het is het volk der Galaten, (Kelten,
Gelten/Gelderland) de kern van het oude bondsvolk Israël, dat aldaar verzameld is.
Daar, in dat land en onder dat volk zal Elohim de plaats van Zijn troon verkiezen en
hebben, Ez.37:27, 43:7. De profetieën van Ezechiël zijn letterlijk nog nooit vervuld.

233 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Het is toekomst. Dat zal plaats vinden in het Messiaans Vrederijk. In de huidige staat
Israël is geen vervulling te zien van Ezechiëls profetieën, daar dat land en volk nog
zeer verdeeld is, er geen enkel zicht is op de zogenaamd "verloren stammen", en de
huidige joden niet tot het oude bondsvolk qua afstamming zijn te herleiden.
Ezechiël heeft gesproken tot het volk in de taal en termen die het volk kon begrijpen.
Het had echter een overdrachtelijke zin. Vandaar dat de meeste christenen, die
geloven dat de joden de enige vertegenwoordigers zijn van het oude Israël, zich
blindstaren op de plaatsnamen en locatie-aanduidingen.
Spreekt Ezechiël in dezelfde profetische bewoordingen als Johannes in de
Openbaringen? Beiden spreken over de nieuwe hemel en aarde, over de rivier van het
water des levens die in het nieuwe Jeruzalem ontspringt, en over de bomen langs die
rivier. Vergelijk eens Ez.47 met Openb.22. Nee, Ezechiël wijst heen naar de aardse
locatie van het herstelde volk Israël uit de twaalf stammen, naar een land dat
"Jeruzalem" wordt genoemd, dat een kopie zal zijn van het hemelse, waarover
Johannes spreekt, het nieuwe hemelse Jeruzalem, de stad met paarlen poorten, die als
een soort satelliet boven het aardse Jeruzalem zal komen te hangen.
Het nieuwe hemelse Jeruzalem is -wat afmetingen betreft- niet op aarde te realiseren.
zie figuur
234 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Ezechiël spreekt nog over sterven, Ez.44:22, terwijl Johannes zegt dat er aldaar geen
dood meer zal zijn, Openb.21:4. Johannes zag geen tempel in het hemelse nieuwe
Jeruzalem, terwijl Ezechiël juist wel een Tempel ziet in het midden des volks. In het
aardse nieuwe Jeruzalem zal de tempel (niet de 3e) worden herbouwd, daarover
spreken o.a. Jes.2:2, 56:1-8, Micha 4:2 en Zach.14:20. Dat nieuwe hemelse Jeruzalem
zal niet in het Midden-Oosten komen te hangen, maar hoog in het Noorden, Ps.46-48.
Dat de joden zelf kunstmatig de profetieën in vervulling laten gaan en willen laten
gaan, is duidelijk aantoonbaar. Het is een nagenoeg perfecte show. Zij koesteren reeds
jarenlang plannen om in de huidige stad Jeruzalem de (3e) Tempel te herbouwen. Tot
hun grote ergernis staat op de plaats waar de oude Tempel heeft gestaan, nu een grote
moskee. De joden kunnen het niet maken om deze moskee met de grond gelijk te
maken en daar hun fel begeerde tempel en tempeldienst te bouwen en op te starten.
De tempel zou reeds lang klaar zijn gemaakt in pre-fab in de USA, zodat deze snel
gebouwd zou kunnen worden. In 1967 verschenen er al berichten in de krant dat er in
de USA 60.000 ton van de beste Bedfordsteen uit Bedford (Indiana) waren besteld
om naar Israël verscheept te worden voor de herbouw van de Tempel, via pier 26 in
New York. De rode vaars zou ook reeds gefokt en goedgekeurd zijn door de
rabbijnen, die nodig is ter ontzondiging. Velen, oa. Jan Willem van der Hoeven,
geloven in Gods directe ingrijpen, zodat de moskeeën op de Tempelberg zullen
instorten en de Arabieren gewillig zullen zijn dat de joden daar hun tempel zullen
bouwen. Van der Hoeven ziet nog één grote oorlog spoedig komen, en dat daarna de
Arabieren zullen inzien dat ze maar beter vrede kunnen sluiten met hun "broeder". Jan
Willem ziet de Joden als zonen van Sara en de Arabieren als zonen Hagar. Dat laatste
is correct, maar voor het eerste is geen enkel bewijs, integendeel zijn er overtuigende
bewijzen dat de joden in het geheel niet afstammen van Izaak en Abraham, maar een
vreemd volk zijn, met een Turks-Mongoolse afstamming, de Khazaren.
In die herbouwde tempel, meent men, zal straks de antichrist zitten.
Van der Hoeven wil een mini-tempel bouwen als een soort Madurodam en dat aan de
joden laten zien, om hen op te wekken eens die Tempel te gaan bouwen. Hij zegt dat
het hart van Israël Jeruzalem is, en het hart van Jeruzalem de Tempel is. Jan Willem
gelooft wel dat de antichrist even die nieuwe Tempel zal gebruiken, maar dat het toch
Gods Huis blijft.
Er is in de staat Israël een organisatie "Getrouwen van de Tempelberg", die zich al
jarenlang beijveren voor het herstel van de Joodse eredienst in een herbouwde Tempel
op de Tempelberg. Er is reeds een halve shekel geslagen voor de herbouw van de
Tempel, de opbrengst komt in een fonds waaruit de herbouw moet bekostigd worden.
Rabbijnen maken al jacht op de jonge priester en op de rode koe. Een kudde van 500
rode koeien is overgevlogen naar Israël, waar een geheel rode vaars wordt uitgezocht,
zodat men nu toch het offer zou kunnen brengen voor het reinigingsritueel, dat de

235 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
inleiding moet vormen voor de herbouw van de Tempel. Echter, een paar witte haren
in de geselecteerde koe stuurden het schema in de war. De vaars moet volkomen gaaf
zijn. Zie Num.19, de rode vaars (heifer) zonder gebrek.
Men moet ook een rein jongetje zien te vinden die als hogepriester kan dienen, een
pure cohen, die de slacht mag uitvoeren.
Een keuze is moeilijk, daar er zeventig halachische redenen zijn voor diskwalificatie.
De kinderen moeten volkomen gaaf zijn, mogen niet in een ziekenhuis geboren zijn,
daar zij niet met de dood in aanraking mogen komen. Tot hun dertiende jaar moeten
de jongens, die in aanmerking komen, afgezonderd zijn van de wereld. Ook de aarde,
die een verblijfplaats is voor de doden, mogen zij niet betreden. Zij worden dan ook
opgevoed in een gebouw, met vloeren boven de begane grond.
Maar wie is een priester, een cohen, als nakomeling van Aäron?
Een kohen moet langs de mannelijke lijn van Aäron afstammen. Dat is niet te
bewijzen, door geen enkele jood. Dus heeft men aangenomen dat iedereen een kohen
is die dat zegt. Men gelooft de joden op hun woord. Slechts de achternaam toont dat
al aan volgens hen, dus geen stambomen of oorkonden. Heet iemand Cohen, Cohn,
Katz, Kahn, Kahana, enz. dan duidt zulks op iemands priesterlijke afstamming.
Dat dit zeer suggestief is zal ieder duidelijk zijn.
Prof. Karl Skorecki is een kohen, en vond het maar vreemd dat andere kohens zozeer
van hem verschilden in uiterlijk. Toen ging hij een onderzoek instellen naar het Ychromosoom
in de mannelijke lijn. Uit de Askenazische en Sefardische gemeenschap
werden proeven genomen, en jawel hoor, de gegevens kwamen wonderwel overeen.
De "zonen" van Aäron dragen het genetische stempel al 3300 jaren voort.
Heeft men dan het DNA van Aäron ter beschikking om daarmee aan te tonen dat zij
van hetzelfde DNA zijn? In Hollywood verbeteren de acteurs dit spel niet.
Dat de plannen om de Tempel te bouwen ook de goedkeuring krijgen van de regering
is duidelijk, daar de vorige premier Netanyahu een zilveren bas-reliëfkaart voor het
Kerstfeest heeft gegeven aan het hoofd van de Grieks Orthodoxe kerk, waarop een
joodse Tempel stond i.p.v. de Al-Aska moskee.
Dat de zogenaamde 3e Tempel er moet komen is voor de Joden vanzelfsprekend,
alleen de vraag is wanneer?
De Hoeksteen is er al en de "Getrouwen van de Tempelberg" nemen deze steen
regelmatig mee in een processie naar de Oude stad, maar worden daar steevast door
de autoriteiten tegengehouden. De steen staat al enige jaren op een pleintje nabij het
Oriënt Huis in Oost-Jeruzalem. Volgens deze groep joden moet de Al-Aske moskee
verhuizen naar Mekka, om plaats te maken voor de 3e Tempel.
De drie kronen van het vroegere joodse rabbinisme zullen in ere moeten worden
hersteld, n.l. de keter Malchoeth (koningschap), de keter Torah (de Wet) en de keter
Kehoena (priesterschap). Zonder de bouw van de 3e Tempel, op exact dezelfde plaats
236 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
als de oude Tempel, heeft het installeren van de keter Kehoena (de priesterdienst)
geen enkele zin.
De 3e Tempel wordt het centrum en summum van valse aanbidding. De Antichrist zal
er gebruik van maken. Het zal de "joodse" Messias zijn, die na 7 jr door kosmisch
vuur en Goddelijk ingrijpen vernietigd zal worden. Dit afgodisch Kapernaum zal tot
de hel toe vernederd worden en in de aarde wegzakken. De te herbouwen Tempel in
Jeruzalem zal dus de 3e Tempel zijn, niet de 4e van Ezechiël. De Ark is door Ron
Wyatt reeds gevonden, en de Menorah en ander tempelgereedschap is in het Vaticaan
opgeslagen. Ook is een Menorah gemaakt van staal, met goud overtrokken. Wanneer
de paus in het voorjaar van 2000 Jeruzalem hoopt te bezoeken, zal hij geen grotere
dienst kunnen bewijzen dan de tempelgereedschappen over te dragen aan de joden.
Daarmee zullen de joden straks hun talmoedische afgoderij kunnen botvieren, zodat
alles net echt lijkt te zijn. Die 3e Tempel is in het diepst van de zaak een "parbar", een
plaats waar men alle vuiligheid in opslaat, 1 Kron.26:18.
Wat is nu de achterliggende gedachte der joden om de 3e Tempel te bouwen?
Het is de definitieve afwijzing van de Enige ware Hogepriester naar Melchizedeks
orde Yashua ha Messiah! Daarmee wijst men tevens het christelijk geloof af. Dit is de
definitieve afval.
Het rabbinale jodendom valt terug op de 2e Tempel, als voortzetting van de dienst
van Mozes en de profeten. Het is het Talmoedisch jodendom, waar de Antichrist
geheel op z'n plaats is, gezien de zeer Godslasterlijke taal der Talmoed, over Jezus en
Maria. Men wil de eigenwillige Godsdienst volledig in eer herstellen.
Dat onze Heiland daarover Zijn afkeer heeft uitgesproken, deert hen niet. Maar, zij
zullen tevergeefs bouwen! Het is pure afgoderij die men zal gaan bedrijven met de
eens heilige voorwerpen. Het is het kabbalistische Sanhedrin der Illuminati
(internationale Zionisme) dat via New Age de Antichrist zal introduceren in de Grote
Piramide van Gizeh op 31 december 1999, twaalf uur des nachts. De Antichrist is de
"Atomaire hogepriester" die beschikt over de oerkracht, de God Maüzzim, de God der
burchten, Dan.11:38. (zie onze brochure over het Atomaire tijdperk) De Antichrist is
een opvolger van Nimrod en diens systeem.
Op 5 febr. 1962 stonden alle 8 planeten in het teken van Aquarius, hetwelk in geen
2000 jaar voorkomt. Volgens Jeane Dixon is toen de baby geboren van koningin
Nefertiti uit oud Egypte, als reïncarnatie. Dat kind zou alwetend zijn, vol van wijsheid
en kennis, zodat alle mensen hem zullen aanbidden. Hij zou dan momenteel ongeveer
38 jaar zijn. Dit zou dé Antichrist dus kunnen zijn.
Het joods kabbalistisch Sanhedrin is puur atheïstisch. Zij hebben een gruwelijke
afkeer en haat tegen de orthodoxe joden, hun "broeders". Het Sanhedrin zal hen
opofferen om haar doel te bereiken, nl. de wereldregering, onder het beheer van de
antichrist. De antichrist en zijn aanhang zullen de hoer (Rome met haar Isiszonaanbidding)
gaan haten en vernietigen. De Antichrist zal de "waarheid" over

237 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Rome's dwalingen aan het licht brengen. Het Roomse systeem zal daardoor
doorzichtig worden en als een kaartenhuis in elkaar zakken. Rome heeft het mis
gehad. Ook nu verkondigt de paus al dat de hemel en de hel geen locaties zijn, maar
situaties.
De Tempel die gemeten wordt in Openb.11 is niet de 4e Tempel van Ezechiël, maar
de 3e, waar het voorhof buiten gelaten wordt. Ook Daniël ziet deze 3e Tempel, en ziet
daar de gruwel der verwoesting opgericht, Dan.12:11, Matth.24:15.
Zal het aardse oude Jeruzalem door een atoombom worden vernietigd? De gruwel der
verwoesting heeft te maken met de God der oerkracht, der burchten, Maüzzim.
De 4e Tempel van Ezechiël zal geheel verschillen van de 1e, 2e en 3e Tempel.
Zie hiervoor de beschrijving in de laatste acht hoofdstukken van Ezechiël, en ook het
boekje van P. Jongenburger "Hier zal Ik wonen", en van architect B. Reinders
"Ezechiëls Tempel". Wij dienen dus ons hart niet op de 3e, maar op de 4e Tempel te
zetten, die in het Messiaans Vrederijk zal gebouwd worden, naar Ez.40:4. Ezechiël
voorzegd het herstel van de Tempel, de priesterdienst, het koningschap en van het
land en volk. Dat is hoopvol en verheugend. De profeet werd naar een zeer hoge berg
gebracht, en op die berg staat de grote nieuwe Tempel. Ez.40:1-3, Micha 4:1.
Eze 40:2 In de gezichten Gods bracht Hij mij in het land Israëls, en Hij zette mij op een zeer
hogen berg; en aan denzelven was als een gebouw ener stad tegen het zuiden.
Ezechiël was in het nieuwe toekomstige land Israëls gebracht, het Israël in het Noord-
Westen, waar een zeer hoge berg was. Dat is de Berg Sion, in het Noorden, de
hoogvlakte der aarde, Ps.48. Door zeer grote kosmische rampen is de Berg Sion
ontstaan, een volledig afgegrendeld en veilig gebied, de "bestelde plaats", 2 Sam.7:10.
Ezechiël wordt door een Engel rondgeleid en neemt de afmetingen van de nieuwe
Tempel goed in zich op. Daar zal Elohim Zelf komen te wonen.
Dat is de plaats voor de nieuwe herstelde Israëlnatie, die met voortreffelijke leiders
zal worden gezegend. Ook zal daar weer een koning zijn uit David, de Vorst, die ook
zelf enkele slachtoffers zal brengen.
Het volk zal elk een eigen deel land ontvangen, naar de verdeling der twaalf stammen,
zie plaat volgende bladzijden. Daar zal de zuivere aanbidding en Godsverering zijn.
Land en volk zullen een voorbeeld zijn voor de gehele wereld, van organisatie,
samenwerking, vrede en zekerheid.
De eens geestelijk dode natie Israël is herrezen. Levende wateren zullen uit de nieuwe
Tempel vlieten. De Tempel zal niet in de stad zelf worden gebouwd, maar ernaast.
Het is dan ook grote misleiding dat de joden zeggen dat er nu al water uit de
Tempelberg sijpelt, en dat daar de tempelstroom straks zal komen in de door hen te
bouwen Tempel. Hun Tempel zal in de oude stad Jeruzalem komen, en de nieuwe
Tempel van Ezechiël komt buiten de nieuwe stad Jeruzalem.
238 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
In Ezechiëls Tempel zal geen Hogepriester meer zijn, en er zal ook geen Grote
Verzoendag meer zijn. Dat alles is vervuld, eens en voor altijd, Hebr.9:24.
De offers die er in Ezechiëls Tempel zullen gebracht worden tijdens het Messiaans
Vrederijk, zijn terugziend, sacramenteel.
De mensen en de priesters zijn nog sterfelijk. Alleen de Gemeente der 144.000
eerstelingen is onsterfelijk gemaakt, de grote oogst volgt nog.
Doordat de priesters nog onvolmaakt zijn, ontvangen zij een louteringsproces, Ez.
44:10-16, Mal.3:1-5.
De stad die Ezechiël zag met de Tempel is niet het nieuwe hemelse Jeruzalem zoals
Johannes op Patmos dat zag, nederdalend uit de hemel. De stad die de profeet
Ezechiël zag lag midden in het land, Ez.48:15-17. Uit de Tempel stroomde een beek
die steeds groter en dieper werd. Dat is eigenaardig en bovennatuurlijk, als type van
de rivier des levens in het nieuwe hemelse Jeruzalem. Niemand zal nog zeggen ziek te
zijn, Jes.33:24, want het geboomte levert gezond makende vruchten en bladeren.
De naam der stad zal zijn: Jahweh is aldaar! Elohim is in alles de eerste en de
laatste. Hem zij de lof, eer en aanbidding, tot in alle eeuwen. Laten wij met verlangen
en verheuging uitzien naar Zijn heil en zeer spoedige verschijning!
10.6 Vijftig jaar de staat Israël
Aan Christenen voor Israël te Nijkerk.
d.d. 24-6-1998
Geachte broeders en zusters,
Voor de tweede maal verzoek ik u mij, in verband met het opmaken van een
testamentaire beschikking betreffende de verdeling van het familievermogen hetwelk
ik beheer, mij aan te tonen of de huidige Joden echte afstammelingen zijn van het
oude volk Israël.
Ik heb daarover zo mijn twijfels, maar wil van u toch zekerheid hebben. Indien de
Joden de ware afstammelingen zijn van Juda en Abraham zullen zij opgenomen
worden in het te maken testament. Mij dunkt, het moet voor u, met zoveel theologen
en deskundigen rondom u, een klein kunstje zijn dit mij binnen twee weken aan te
tonen. Zo niet, dan vervalt automatisch deze aanbieding, en is aangetoond dat uw
activiteit als zijnde tevergeefs en onnuttig zal worden beoordeeld in de dag der dagen.
In afwachting
P.F.v.d.Meer.
De staat Israël 50 jaar
Door 'Christenen voor Israël' is een speciale editie onder de naam ‘Israël Actueel’
(nr.111, mei 1998) gewijd aan het jubileum van de moderne staat Israël.

239 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
In deze editie geven een aantal predikanten en andere bekende personen hun
gedachten weer over de staat Israël en haar 50e verjaardag.
Als eerste ds. P. den Butter: 'Israël doet appèl op geweten (der mensheid). Israël is
volgens Den Butter het bewijs dat God bestaat. Wel heeft Den Butter er moeite mee
om alles van de huidige regering van Israël te verdedigen. Het volk is meer en meer
geseculariseerd, en de gebeurtenissen hebben het niet op de knieën gebracht.
Drs. L.S. Erwteman: 'Nederland meet met twee maten'. Hij ziet Israël als het land der
belofte, en betreurt de verandering der Nederlandse regering van pro-Israël naar pro-
Palestijnen.
H. Hamminga: 'Israël graadmeter voor eindtijd'
Rabbijn B. Jacobs: 'Bestaan Israël geeft kracht'
Ds. G.H. Abma: 'Gun Israël de eerste plaats. Abma vindt het onmogelijk om in Jezus
te geloven en geen liefde tot het huidige Israël te hebben. Jezus is niet los
verkrijgbaar, zegt hij. Het is noodzaak dat Jezus Zijn joodse identiteit terugkrijgt,
vindt hij.
Mr. H.P. Medema: 'Israël zichtbare presentie God'
Sleutel van wereldgeschiedenis ligt in Jeruzalem. In secularisatie Israël heeft ook God
Zijn hand.
Ds. L.W.G. Blokhuis: 'De lucht is zwanger van Israël. Je moet wel iets aan je ogen
mankeren als je dat niet opmerkt. Het nationale herstel van Israël is 100% Gods
werk'.
Feike ter Velde: 'Een conflict tussen God en Goden'
Israël is een teken van God temidden van de volkeren.
Pee Koelewijn: 'Zonder Israël geen Reveil'De belangrijkste gebeurtenis was de Jom
Kippoeroorlog 1973, op de heiligste dag van het jaar vielen Egypte en Syrië de staat
Israël aan.
Ds. H. Blankespoor: 'Israël is bewijs dat God bestaat'
Ds. J. Koppelaar: 'Israël kurk waarop de wereld drijft'
Als Israël zou ophouden te bestaan, zou de kosmos uiteen vallen.
Pim van der Hoff: 'Geheimzinnige band met Israël'
De belangrijkste overeenkomst (tussen Nederlandse christenen en Israël) is dat we
geloven in dezelfde God.
Ds. W.J.J. Glashouwer: 'Israël op weg naar zijn rust'
Voelt zich altijd als een kleine jongen zo thuis in dat land, en kijkt ademloos naar
iedere jood die hij tegenkomt.
De felicitaties en donaties stromen binnen! Zie R.D. 1-5-1998:
“Wat wij hebben bereikt is niets minder dan een wonder”
Toevallig valt de verjaardag van de staat Israël precies op de dag (of nacht) van de
heksensabbat (Walpurgisnacht) en op de dag van de arbeid, 1 mei.
In 50 jaar 5 oorlogen gevoerd!
240 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Premier Netanyahoe: In de komende 10 jaar zal de profetische droom waarheid
worden: de meerderheid van de kinderen Israëls zal dan in het land Israël wonen!
Ons commentaar:
Wat bezielt al die mensen die klakkeloos de mening volgen van velen dat de huidige
staat Israël de vervulling zou zijn van de profetie over het herstel van de twaalf
stammen Israëls?
Leest u eens onbevangen al de hierboven genoemde meningen.
Vraagt u zich dan eens af of het bewijs dat God bestaat (van ds. H. Blankespoor)
afhankelijk zou kunnen zijn van het bestaan van een puur wereldse Zionistische
politieke staat, die zich met de naam 'Israël' laat noemen?
Wat een armelijke God zou het zijn indien Zijn bestaan daarvan zou afhangen.
Waarom knoopt Den Butter God vast aan deze atheïstische staat. En waarom knoopt
Abma deze staat Israël vast aan het geloof in Jezus?
In de Bijbel lezen wij wel iets anders over het geloof, Hebr.11:1, ...........
Lu 8:50 Maar Jezus, [dat] horende, antwoordde hem, zeggende: Vrees niet, geloof alleenlijk,
en zij zal behouden worden. (SVV)
Joh 4:21 Jezus zeide tot haar: Vrouw, geloof Mij, de ure komt, wanneer gijlieden, noch op
dezen berg, noch te Jeruzalem, den Vader zult aanbidden.
Joh 9:38 En hij zeide: Ik geloof, Heere! En hij aanbad Hem.
Hand. 3:16 En door het geloof in Zijn Naam heeft Zijn Naam dezen gesterkt, dien gij ziet en
kent; en het geloof, dat door Hem is, heeft hem deze volmaakte gezondheid gegeven, in uw aller
tegenwoordigheid.
Hand. 6:8 En Stefanus, vol van geloof en kracht, deed wonderen en grote tekenen onder het
volk.
Ro 5:1 Wij dan, gerechtvaardigd zijnde uit het geloof, hebben vrede bij God, door onzen
Heere Jezus Christus;
Ro 5:2 Door Welken wij ook de toeleiding hebben door het geloof tot deze genade, in welke
wij staan, en roemen in de hoop der heerlijkheid Gods.
Ro 9:30 Wat zullen wij dan zeggen? Dat de heidenen, die de rechtvaardigheid niet zochten,
de rechtvaardigheid verkregen hebben, doch de rechtvaardigheid, die uit het geloof is.
Ro 9:31 Maar Israël, die de wet der rechtvaardigheid zocht, is tot de wet der rechtvaardigheid
niet gekomen.
Ro 9:32 Waarom? Omdat zij die zochten niet uit het geloof, maar als uit de werken der wet,
want zij hebben zich gestoten aan den steen des aanstoots;
Jezus was trouwens niet zo lief en aardig tegen de joden, lees Joh.8:44 eens!
Joh 8:44 Gij zijt uit den vader den duivel, en wilt de begeerten uws vaders doen; die was een
mensenmoorder van den beginne, en is in de waarheid niet staande gebleven; want geen
waarheid is in hem. Wanneer hij de leugen spreekt, zo spreekt hij uit zijn eigen; want hij is een
leugenaar, en de vader derzelve [leugen].
Ook Paulus was niet zo aardig voor hen, zie 1 Thes.2:15.
Moet Jezus Zijn ‘joodse identiteit’ (?) terugkrijgen? Hoezo? Hij heeft de joodse
identiteit nooit bezeten, want Hij stamde af van Juda en Levi, als Priester-koning,

241 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
terwijl de joden nagenoeg niet afstammen van Juda, maar een zeer gemengde
herkomst hebben, zie o.a. Prof.Paul Wexler "The non-jewish origins of the Sephardic
jews".
Hij is de Verlosser Israëls (niet der joden), van de verloren schapen van het Huis
Israëls. Isa 59:20 En er zal een Verlosser tot Sion komen, namelijk voor hen, die zich bekeren
van de overtreding in Jakob, spreekt de HEERE.
Hebben de joden zich ooit bekeerd?
Hij was niet de koning der joden. De joden verwierpen Hem en waren oorzaak van
Zijn dood, zie 1Thes.2:14-15, en erkenden Hem niet als hun koning, maar verkozen
liever de keizer. Zij hielden de Heiland voor een 'vreemdeling', Die men in de 'akker
der vreemdelingen' (Akeldama) wilden begraven.
14 Want gij, broeders, zijt navolgers geworden der Gemeenten Gods, die in Judea zijn, in
Christus Jezus; dewijl ook gij hetzelfde geleden hebt van uw eigen medeburgers, gelijk
als zij van de Joden;
15 Welke ook gedood hebben den Heere Jezus, en hun eigen profeten; en ons hebben
vervolgd, en Gode niet behagen, en allen mensen tegen zijn;
Inderdaad, het thema ‘Israël is hoogst actueel, maar gaat het dan over het pseudo-
Israël, of over het ware verloren Huis Israëls dat heden ten dage nog verborgen is?
Zouden al die Israël-fans zich dat weleens serieus hebben afgevraagd?
Hoe kan men Askenazen en Sefarden, die geen enkele band met het oude Israël
hebben, aanzien voor de nakomelingen van het oude Israël der twaalf stammen? Dan
kan men evengoed stellen dat de Nederlanders van de Japanners of Hottentotten
afstammen.
Men leze over de Askenazen en Sefarden en hun herkomst eens het goed
gedocumenteerde boek van prof. Paul Wexler uit Tel Aviv, genaamd 'The Non-jewish
origins of the Sephardic jews, ISBN o-7914-2795-1, State University of New York. En
zijn andere boek 'The Ashkenazic jews, a Slavo-Turkic people', ISBN 0-89357-241-1,
Slavica Publishers, POBox 14388, Columbus, Ohio 43214. En verder het boek van
Arthur Koestler 'The thirteenth tribe', en onze brochures 12,14, 19, 20, 21, 22.
Deskundigen zeggen het er over eens te zijn dat de joden geenszins een apart ras
vormen, maar een ingewikkeld complex van volksgroepen zijn, die volkenkundig zeer
sterk uiteenlopen en in hoofdzaak door religieuze en traditionele banden tezamen
worden gehouden, en niet door afstamming (Zie het boek ‘Rassen der mensheid’ van
Lester en Millot, door Dr.P. Julien, uitgave Urbi et Orbi, Utrecht).
De huidige joden zeggen ten onrechte dat zij nakomelingen van Juda zouden zijn, zie
Openb.2:9 en 3:9.
Re 2:9 Ik weet uw werken, en verdrukking, en armoede (doch gij zijt rijk), en de lastering
dergenen, die zeggen, dat zij Joden zijn, en zijn het niet, maar zijn een synagoge des satans.
242 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Wat zich nu afspeelt in de wereld is een conflict tussen God en de Goden, tussen het
Vrouwenzaad en Slangenzaad, zoals de Heiland hen identificeerde in Joh.8:44.
Indien de Jom Kippoeroorlog de belangrijkste gebeurtenis was, zoals Pee Koelewijn
zegt, dan blijkt daaruit juist dat deze staat absoluut niet de vervulling is en kan zijn
van de profetie aangaande het herstel van Israël, zie Ex. 34:23 Al wat mannelijk is onder
u zal driemaal in het jaar verschijnen voor het aangezicht des Heeren HEEREN, den God van
Israël.
24 Wanneer Ik de volken voor uw aangezicht uit de bezitting zal verdrijven, en uw landpalen
verwijden, dan zal niemand uw land begeren, terwijl gij henen opgaan zult, om te
verschijnen voor het aangezicht des HEEREN uws Gods, driemaal in het jaar........ deze
cursieve regels zijn zeer beslist nog niet in vervulling gegaan en daaruit blijkt het (tot
nu toe) niet God was die hen naar Palestina gebracht heeft.
Indien het huidige Israël de kurk is waarop de wereld drijft, en waardoor de kosmos
nog bijeen gehouden wordt, dan zal spoedig de wereld zinken en de kosmos uiteen
vallen! Wat een armzalige toekomst voor Gods wereld en kosmos, als haar bestaan en
voortbestaan afhankelijk zou zijn van deze puur wereldse atheïstische staat Israël!
De God van Abraham, Izaak en Jakob, en de God van de twaalf stammen in de
verstrooiing, is niet dezelfde als de God der joden. De God der joden is een zekere
'En-Soph' en 'Adam Kadmon', men leze de Talmud en kabbalistische boeken, dan
komt men daar wel achter!
In de Talmud worden de vulgairste en gruwelijkste zaken uitgesproken over Jezus,
Maria en de christenen. Jezus zou een onecht kind zijn geweest, en zou geflikt hebben
met een ezel. Maria zou een slechte hoer zijn geweest, die met de Romeinse soldaat
Pandira omging, etc-.
Zouden wij als christenen met zulk een Goddeloos en met onze Heiland spottend volk
een geheimzinnige band (volgens Pim van der Hoff) hebben?
Zijn wij zo begeesterd en in de ban van de joden dat wij ademloos naar iedere jood
kijken? (ds.WJJ Glashouwer). Dan lijden wij aan sensorische deprivatie
(bewustzijnsvernauwing). Dan wordt het hoog tijd dat wij de Talmud eens goed gaan
lezen en bestuderen, om wakker te worden!
Wie wil mij aantonen dat de huidige joden wel degelijk zouden afstammen van de
twaalf stammen Israëls? Wie dat kan zal Christenen voor Israël een grote dienst
bewijzen, daar ik mij dan verplicht acht te herroepen wat vroeger door mij over hen
geschreven is (zie onze brochure no.20).
Of kan men met de Bijbel in de hand verdedigen wat de regeringen van Israël de
afgelopen 50 jaar hebben gedaan, waarvan Bruno Kreisky zegt dat zij een modern
bandietendom vormen?

243 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Moet zulk een bandietendom het bewijs vormen en leveren aan deze wereld dat er een
God bestaat? Moeten wij liefde opbrengen voor een volk waarop Jahweh vergramd
en vertoornd is tot het einde toe? 1 Thes.2:15 en 16.
15 Welke ook gedood hebben den Heere Jezus, en hun eigen profeten; en ons hebben vervolgd,
en Gode niet behagen, en allen mensen tegen zijn;
16 En verhinderen ons te spreken tot de heidenen, dat zij zalig mochten worden; opdat zij te
allen tijd hun zonden vervullen zouden. En de toorn is over hen gekomen tot het einde.
Moeten wij een volk geld geven en steunen dat een dergelijk vulgair product als de
Talmud heeft voortgebracht en in stand houdt?
Hierna volgen enige gedeelten uit de Talmud: (volgende bladzijden)
Welk weldenkend mens kan de vervulling van de profetie aangaande het herstel van
Israël van toepassing achten op deze puur wereldse staat der Zionisten?
De huidige joden vormen voor het grootste deel het nageslacht van Kaïn en Ezau, die
alsnog de eerstgeboortezegen naar zich toe willen trekken. Zij hebben zich keurig
vermomd als een Jakob, en zich genoemd met de naam Israël. In werkelijkheid zijn
het Edomieten en Kenieten. Dit is het moderne paard van Troje!
244 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
In 'Profetisch Perspectief' no.13 bespreekt P. Siebesma dr. C.Gh. Aalders, die
gepromoveerd is op het onderwerp over de valse profetie in Israël.
Volgens Aalders wordt in het N.T. niet over een nationaal herstel van Israël
gesproken, en zouden Rom.11:26 en Openb.20:9 daarop niet zien.
Ook van het O.T. zegt Aalders dat er geen ander nationaal herstel zou zijn
geprofeteerd dan dat hetwelk na de terugkeer uit Babel tot stand kwam. En wat ook de
vorming en tot stand koming van de huidige staat Israël moge zijn, met de O.T.profetie
heeft ze niets te maken. De terugkeer moet gekoppeld zijn aan bekering.
In de proclamatie van de Staat Israël wordt iedere religieuze grondslag gemist. In de
Schrift is niet te vinden dat Israël eerst onbekeerd zou terugkeren, zie Jes.35, 40:1-2;

245 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Micha 4:6,7, 7:8-10; Ez.37:11-14. Bekering is voorwaarde, Deut.30:1-10 en
Jer.29:14!
Maar........, wie is er blind als Mijn knecht? Het blinde volk, zie
Isa 42:19 Wie is er blind als Mijn knecht, en doof, gelijk Mijn bode, dien Ik zende? Wie is
blind, gelijk de volmaakte, en blind, gelijk de knecht des HEEREN?
Isa 56:10 Hun wachters zijn allen blind, zij weten niet; zij allen zijn stomme honden, zij
kunnen niet bassen; zij zijn slaperig, zij liggen neder, zij hebben het sluimeren lief.
Het Israël der twaalf stammen in de verstrooiing is blind. Ontwaking komt. Het is
verheugend te zien dat er steeds meer aandacht wordt besteed aan het opsporen van de
verloren stammen Israëls. Ook dat men de ware identiteit van de joden gaat
naspeuren. Er kan alleen ontwaking komen, wanneer de werkelijkheid naar voren
komt.
In 'Profetisch Perspectief' mei 1998 heeft drs. H. Bronkhorst een artikel geschreven
over de terugkeer van de 10 verloren stammen. Daaruit blijkt hoeveel verwarring er
rond die zogenaamd verdwenen stammen bestaat.
Ook joodse rabbijnen zijn naar deze stammen op zoek, daar zij stellig menen dat alle
stammen naar het land Palestina zullen terugkeren, voor de wederkomst van de
Messias, Hos.1:11; Jer.3:18; Jes.11:11.
De joden zijn volgens rabbijn Aviehael onder te verdelen in drie groepen:
1. een groep die zich altijd min of meer bewust zou zijn gebleven van hun joodse
wortels
2. een tweede groep die alleen de Thora nog kent
3. een groep die de overgrote meerderheid der 10 stammen omvat
Hier maakt de rabbijn een gedachtekronkel, daar de leden van de 10 (in feite 12)
verloren stammen Israëls nooit de naam 'jood' hebben gedragen. Men zal hen daarom
tevergeefs onder joodse groeperingen zoeken!
Ethiopische joden zouden van de stam Dan afkomstig zijn, naar hun zeggen. Ook dat
is onmogelijk. Dan zouden het immers geen joden zijn, maar Dannieten. Ook H.
Armstrong (Ambassador College) beleed dat het Huis Israëls niet-joods is.
De streepjescode van
Paul Wexlers boek:
The Non-Jewish Origins
of the Sephardic jews.
246 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Het nieuws van de laatste tijd onder de loep genomen, en daarbij enige
kanttekeningen geplaatst.
In het RD 27-2-98 pleit J.W.v.d. Hoeven van de Internationale Christelijke
Ambassade te Jeruzalem voor een terugkeer van alle joden naar de staat Israël, want
.......daar zal tenslotte alles gebeuren.
Weer een iets andere mening is ds.J. Koppelaar toegedaan, zie RD 3-3-98

247 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Vele christenen voelen zich verbonden met het jodendom, maar Rabbijn LBvdKamp
voelt zich omgekeerd niet zo met het christendom verbonden. Hij gelooft niet in de
christelijke Messias. Hij vindt dat men het jodendom voor de joden moet laten en de
christelijke traditie voor de christenen. Hij wil niets weten van bekering van joden tot
het christendom. In een artikel RD 31-10-97 stond dat interpretaties van rabbi's soms
belangrijker zijn dan Gods Woord.
Wij weten eveneens dat, wanneer de vos de passie predikt, wij goed op onze kippen
moeten letten.
Wij horen nl. vanuit de kerken en diverse groepen dat men schuldbelijdenis wil doen
t.o.v. de joden voor de vele gruwelen die gedaan zouden zijn. De kerken willen de
gruwelen niet ontkennen, en willen blijkbaar de verantwoordelijk van het verleden op
zich nemen. De paus heeft de afgelopen jaren bijna 100x de fouten der R.K.kerk
openlijk erkend en om vergeving gevraagd, volgens L. Accattoli in "quando il papa
perdono."
Proberen de kerken de oude schuldenlast nu van zich af te schudden?
Overal horen wij het 'mea culpa' (door mijn schuld) en 'confiteor' (ik belijd) en
'revoca' (ik herroep).
Is de haat tegen de joden de schuld der christenen? Daarover hebben W.P. Eckert en
E.L. Ehrlich een boek geschreven, uitgave 1967 Paul Brand Hilversum, getiteld: De
haat tegen joden schuld der christenen?
Volgens de schrijvers moet de christenheid Israël weer deelgenoot maken van haar
gesprekken; ja, dat het lijden wat de christenen de joden aandeden, in feite Jezus
Christus zou aangedaan zijn. Het 'nee' van de joden tot Christus zou in de christenen
tot haat tegen de joden zijn geworden.
Het enige positieve nieuws dat wij lazen stond in het RD 8-5-98 van prof.dr.S.
Schoon. Hij zei nog nooit een objectief verhaal gehoord te hebben over de staat
Israël!
Hij laakte de jubileumuitgave van ‘Christenen voor Israël, waarin alles rozengeur en
maneschijn was. Of de staat Israël een teken van Gods trouw was, zei prof. Schoon,
dat altijd wel gemeend te hebben, maar dat hij het nu niet goed meer wist.
248 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
En wee U indien gij de gruwelen loochent of ontmantelt, zoals de Franse filosoof
Garaudy, zie navolgend artikel RD 15-4-98:
Het blijft alles een mysterie. Maar toch zijn er enkele die ons door de mist en waas
laten heen zien op werkelijke feiten. Zo'n man is oa. prof.Paul Wexler uit Tel Aviv,
en zijn ene boek heet: 'The Ashkenazic jews, a Slavo-Turkic People in Search of a
jewish identity', uitgave Slavica Publishers Inc., POBox 14388, Columbus, Ohio
43214, USA ISBN 0-89357-241-1.
Het andere boek heet: 'The non-jewish origins of the Sephardic jews', uitgave State
University of New York Press, Albany, NY 12246. USA. ISBN 0-7914-2796-X.
In deze boeken wordt aangetoond dat de huidige joden nagenoeg niet van Juda, of van
de twaalf stammen Israëls afstammen.
Maar wie en wat zijn de joden dan wel?
Wanneer de joden beweren dat zij van Juda of van Israël en Abraham afstammen, is
er iets niet goed. Dat wijst naar Openb.2:9 en 3:9.
Wel hebben zij de wind mee, daar immers de 12 stammen in de verstrooiing uit beeld
zijn, en er niets anders van het oude Israël schijnt overgebleven te zijn dan wat men
thans nog joden noemt.
Wie zijn nu de joden? Zelf zijn zij op zoek naar hun identiteit. Zij weten het zelf
meestal ook niet.

249 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Dat zij van de twaalf stammen Israëls, met name van de stam Juda zouden afstammen
geloven de meeste joden zelf ook niet.
Jakob zegende zijn zonen, en aan Efraïm kwam de grootste zegen toe. Jakob ziet in
Efraim het lichaam, waardoor het koninkrijk der hemelen op aarde zal herrijzen,
waarin Juda de ziel is. Dat ziet op de hereniging van de twee houten uit Ez.37. Wat
hebben daar nu Turks-Slavonische en Askenazische afstammelingen mee te maken?
Niets.
Let ook op hun taal, en op de taal van de Nederlanders en Engelsen. Nederlands is
een der oudste talen ter wereld, verwant aan het Hebreeuws. En ook Engels is aan het
Hebreeuws verwant volgens Pastor C.C. Ewing en Rev.J. Tomlin.
De meeste mensen denken dat er in Israël Hebreeuws wordt gesproken, een soort
vernieuwd Hebreeuws, het Yiddisch.
Nee, Jiddisch is geen Hebreeuws, maar is een combinatie van Russisch, Duits en
Pools. Daarbij gebruikt men wel de oude Hebreeuwse tekens.
Men kan net zo goed de Nederlandse taal in Japanse tekens gaan schrijven, maar
daarmee wordt het Nederlands nog geen Japans!
Er bestonden vroeger drie soorten Hebreeuws, nl. het Sinaï Hebreeuws, het
Phoenicisch Hebreeuws en het Assyrisch Hebreeuws, waarvan sommige schriften van
links naar rechts werden geschreven, en anderen van rechts naar links.
Ten tijde van Jezus sprak men geen Hebreeuws, maar Aramees.
Wanneer nu Nederlands en Engels veel overeenkomst vertonen met het oude
Hebreeuws, bewijst dat dat Nederland en Engeland afstammen van het oude Israël.
Jan Willem v.d. Hoeven:
"Dag en nacht lofprijzing voor de Heer"
In de Gooi en Eemlander maart 1998 stond dat er in Jeruzalem een Internationaal
Christen Zionisten Centrum zal komen. Een waar mega-complex zal het moeten
worden waar de geschiedenis van het joodse volk door de eeuwen heen centraal zal
staan. Het centrum zal duidelijk willen maken waarom het volk van Israël (de joden)
eeuwenlang, tot en met de dag van vandaag, als Gods instrument zo belangrijk
geweest is in deze zieke wereld.
V.d. Hoeven begaat een grote fout door de joden te vereenzelvigen met Israël, met
Abraham en zijn nageslacht. Dit is een totaal onmogelijke en onwetenschappelijke
zaak. Maar goed, daarin staat hij niet alleen.
Natuurlijk zal het centrum de vorm krijgen van een Davidster, met tal van zalen, etc.
De terugkeer van de joden uit heel de wereld is het belangrijkste thema dat zal
worden belicht.
250 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Ja, in het centrum zal er continu, 24 uur lang, lofprijzing en aanbiddingsmuziek voor
de Heer te horen zijn. Dat is heel aantrekkelijk! Dit alles ter voorbereiding van de
terugkeer van de Messias, Jezus Christus, aldus v.d. Hoeven.
In het RD 27-2-1998 stond een stuk van J.W.v.d. Hoeven: "Joden moeten naar Israël
gaan voordat het te laat is"
Wat een wonder, zei hij, dat wij als christenen daaraan mee mogen helpen.
Hij riep joden en christenen op naar Jeruzalem te gaan om daar op de Tempelberg de
(nabije) wederkomst van Christus mee te maken. En wat zal dat laatste een happening
zijn voor de 4000 journalisten die in Jeruzalem verkeren en altijd cynisch en kritisch
over Israël schrijven. Dan zullen zij op de knieën rapporteren en zullen verslag doen
van iets dat zij nog nooit hebben gezien, aldus v.d. Hoeven.
Als bovendien de Ark nog teruggevonden wordt (die is reeds teruggevonden. PM)
dan staat alles klaar, volgens v.d. Hoeven, om de Messias te ontvangen, inclusief de
herbouw van de tempel.
Israël is onoverwinnelijk en wint alle oorlogen, zo poneerde hij. Wees daarom
voorzichtig als je je tegen Israël keert. In Jeruzalem wordt de geschiedenis gemaakt.
Wie Israël en Jeruzalem vervloekt, zal zelf vervloekt worden. Want daar zal tenslotte
alles gebeuren, aldus v.d. Hoeven. Zie zo, daar kunnen wij het mee doen.
Zou ik het nog wagen een iets andere stelling te poneren? Of zal de vloek mij direct
treffen? Daarvoor zou ik bang moeten zijn indien ik blindelings v.d. Hoeven zou
volgen! Maar dat doe ik niet. Laat mij maar de Bijbel, de nuchtere feiten volgen. Dan
blijkt al spoedig dat de huidige joden niet behoren tot het oude Israël der twaalf
stammen, en dat Palestina in het algemeen helemaal hun thuisland niet is, en nooit
geweest is. De Bijbel spreekt over het ware Israël der twaalf stammen in de
verstrooiing, de zogenaamd 'verloren schapen'. Zij kennen de stem van de Herder, en
zij hebben die stem herkend, vooreerst in de Reformatie, en daarna min of meer
individueel tot op heden. Dus zitten de verstrooide schapen voornamelijk in N.W.
Europa, waar het Evangelie aangenomen is. De joden hebben de Herder altijd verworpen
en zullen hem blijven verwerpen, tot het einde toe 1Thes.2:15.
De huidige staat Israël is inderdaad een stuk vervulling van de profetie, maar dan
hetgeen betrekking heeft op Edom, Ez.34 en 35. Edom en Kaïn zit grotendeels in het
jodendom, en tracht de eerstgeboortezegen van Jakob naar zich toe te trekken.
En daarbij gebruikt Jahweh het huidige Israël als een afleidingsmanoeuvre om het
ware Israël nog verborgen te houden onder een sluier, Jes.25:8.
Ik zou iedereen dan ook afraden naar Israël te gaan, en zeker niet naar Jeruzalem,
want daar zullen de grote klappen vallen! Indien er aldaar een Messias verschijnt, zal
dat een valse zijn, ja mogelijk de grootste valse, de antichrist zelve.

251 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
10.7 Wat staat Palestina (Israël) te wachten?
In de brochure van Ab Klein Haneveld "De bekering van Israël", aan te vragen via
tel.0251-236147, staan over de vervulling van de profetie heel merkwaardige zaken.
Voor velen van de christenen die voor de staat Israël zijn zal dat moeilijk te verteren
zijn.
Klein Haneveld ziet de terugkeer van een deel van Israël naar Palestina als een
vervulling van de profetie. En let nu goed op, wat hij daarvan zegt, namelijk (p.13)
"Uit de context blijkt echter, dat het een terugkeer zou zijn in ongeloof! Dat is
profetie! Deze terugkeer is niet naar de wil van God. Het is ook niet wat God doet,
maar God heeft het wel geprofeteerd, dat dit gebeuren zou!"
Sommige dingen kunnen de vervulling zijn van de profetie, maar dat wil inderdaad
niet zeggen dat het dan automatisch de wil van God zou zijn!
Geloof is en blijft altijd de Bijbelse voorwaarde voor het verkrijgen van Elohims
beloften, Deut.30:20:
En wat Palestina te wachten staat is niet zo heel bijzonder fraai. Lees eens
Matth.11:21-34....
21 Wee u, Chorazin! wee u Bethsaida! want zo in Tyrus en Sidon de krachten waren geschied,
die in u geschied zijn, zij zouden zich eertijds in zak en as bekeerd hebben.
22 Doch Ik zeg u: Het zal Tyrus en Sidon verdragelijker zijn in den dag des oordeels, dan
ulieden.
23 En gij, Kapernaum! die tot den hemel toe zijt verhoogd, gij zult tot de hel toe nedergestoten
worden. Want zo in Sodom die krachten waren geschied, die in u geschied zijn, zij zouden tot
op den huidigen dag gebleven zijn.
24 Doch Ik zeg u, dat het den lande van Sodom verdragelijker zal zijn in den dag des oordeels,
dan u.
25 In dienzelfden tijd antwoordde Jezus en zeide: Ik dank U, Vader! Heere des hemels en der
aarde! dat Gij deze dingen voor de wijzen en verstandigen verborgen hebt, en hebt dezelve den
kinderkens geopenbaard.
26 Ja, Vader! Want alzo is geweest het welbehagen voor U.
27 Alle dingen zijn Mij overgegeven van Mijn Vader; en niemand kent den Zoon dan de Vader,
noch iemand kent den Vader dan de Zoon, en dien het de Zoon wil openbaren.
Het oordeel van de Allerhoogste komt over Palestina, zodat het nog dieper zal
wegzinken in de aarde dan Sodom en Gomorra! Onderzoekers melden dat een diepe
kloof Afrika scheidt van Arabië. Die kloof begint bij Jemen, loopt via de Rode Zee
naar de Sinaï, via de Jordaan naar het meer van Genesareth, en buigt daarna naar
Cyprus richting Italië, naar de Jura via de Rijn naar Bremen en het verdere Noorden.
Door een zeer grote aardbeving, die geleerden verwachten (o.a. R. Butler in "Trans
current fault activity on the Dead Sea"), zal Afrika los komen van het Midden-Oosten,
en zal er door Europa een grote kloof komen, waarbij Nederland losraakt van het
continent en een groot eiland zal vormen, dat in de Bijbel de ‘Berg Sion’ wordt
252 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
genoemd, het Israël in het Westen, de bestelde plaats uit 2Sam.7:10. Nederland wordt
de navel der aarde, Ez.29:12-21......en hoogvlakte der aarde.
Eze 29:21 Te dien dage zal Ik den hoorn van het huis Israël doen uitspruiten, en u opening des
monds geven in het midden van hen; en zij zullen weten, dat Ik de HEERE ben. (SVV)
Het oude Tyrus ligt op de zeebodem verzwolgen, en het oude Sodom is door hemels
vuur verbrand en gezonken tot op de bodem van de Dode Zee. En het oordeel over
Palestina is uitgesproken dat het nóg dieper zal wegzinken!
De grote aardbeving is voorzegd in Openb.6:12 en 16:18...12 En ik zag, toen Het het
zesde zegel geopend had, en ziet, er werd een grote aardbeving; en de zon werd zwart als een
haren zak, en de maan werd als bloed.
18 En er geschiedden stemmen, en donderslagen, en bliksemen; en er geschiedde een grote
aardbeving, hoedanige niet is geschied van dat de mensen op de aarde geweest zijn, namelijk
een zodanige aardbeving en zo groot.
19 En de grote stad is in drie delen gescheurd, en de steden der heidenen zijn gevallen; en het
grote Babylon is gedacht geworden voor God, om haar te geven den drinkbeker van den wijn
des toorns Zijner gramschap.
20 En alle eiland is gevloden, en de bergen zijn niet gevonden.
21 En een grote hagel, elk als een talent pond zwaar, viel neder uit den hemel op de mensen;
en de mensen lasterden God vanwege de plage des hagels; want deszelfs plage was zeer groot.
Israël 50 jaar, artikel van Wiesje de Lange, Gezinsgids 21-5-1998
Wiesje stelt het volgende:
Israël is geworteld in drie beloften:
1. Het land is aan Israël beloofd
2. Aan het volk is de status beloofd van ‘uitverkoren’ volk
3. Aan Israël is de belofte gedaan van eeuwigheid (altijd voortbestaan)
Het volk is verstrooid, en slechts een deel keerde terug, dat ook later door de
Romeinen verstrooid werd.
In de 20e eeuw keren de joden terug, geïnspireerd door het Zionisme. In het oude land
Israël ontstond nu de Zionistische staat Israël, de ‘Medinat Israël’.
De joden hadden hun geboorterecht niet verloren, en hoefden slechts het land op te
eisen, stelt Wiesje.
De joden zouden de ‘rest’ van het grote Israël zijn. De overigen hebben blijkbaar
afgedaan.
Na 50 jaar vechten is er de vraag of Israël eens ten onder zal gaan. Nee, zegt Wiesje,
als altijd lijkt alleen een hemelse interventie dit te kunnen verhoeden.
Waar de andere stammen zijn gebleven schijnt van geen belang. Alleen de joden
zouden de ‘rest’ zijn om via hun geboorterecht het land op te eisen.
Indien wij aantonen dat dat geboorterecht ongeldig is, vervalt daarmee het recht op
het land Palestina.

253 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Welnu, wij hebben altijd gezegd dat de joden voor het allergrootste deel niet
afstammen van de twaalf stammen Israël die in de verstrooiing gingen.
Het deel van Juda dat uit Babylon terugkeerde was klein, en daarvan hadden slechts
een 400 leden een afstammingsbewijs. Ten tijde van Esther zijn ook velen om de
vreze der joden jood geworden. De rest was vermengd en van andere herkomst.
Daarna zijn hele volksstammen Edomieten gedwongen ingelijfd o.a. onder Hyrcanus.
En nog veel later zijn de Khazaren massaal overgegaan tot het joodse geloof, en
werden zij joden genoemd.
Hun afstamming is niet van Sem, noch van Juda.
Men leze van Arthur Koestler ‘The thirteenth tribe’, en van prof. Paul Wexler ‘The
Askenazic Jews’, en ‘The non-jewish origin of the Sephardic jews’.
De meeste joden die in de 20e eeuw terugkeerden naar Palestina stammen niet van
Juda af, en zijn niet representatief voor het immens grote Israël der twaalf stammen.
Men kan dus ook niet over een ‘terugkeer’ spreken, maar eerder over een ‘invasie’,
daar de voorouders der huidige joden nooit bezitters zijn geweest van het land
Palestina. De huidige Israëli’s kunnen niet aangemerkt worden als de ‘rest’ van het
oude Israël!
De feiten liggen heel simpel, en een kind kan het begrijpen. En toch staren alle
christenen zich doorgaans blind op het volk der joden, als of zij de enige
nakomelingen zouden zijn van het oude volk Israël. Niets in minder waar dan dit!
10.8 Het overblijfsel van Israël
Israëls Overblijfsel (de "rest"-gedachte) en haar Goddelijke bescherming
Elia dacht dat hij nog alleen overgebleven was. Maar wat zegt hem het Goddelijk
antwoord? Dat er nog 7000 waren die niet hun knie gebogen hadden voor Baäl.
Abraham daarentegen, toen hem aangezegd was dat Sodom en Gomorra vernietigd
zouden worden, begon te pleiten voor Sodom, wanneer daarin nog 50 rechtvaardigen
zouden zijn.
Wij zien uit deze twee voorbeelden het grote verschil. Elia dacht bekrompen over
Elohims zaak, en meende dat hij alleen nog overig was. En dat nam Elohim hem
kwalijk, door hem te wijzen op de voor zijn ogen verborgen 7000.
Abraham dacht ruim van Elohims werk, ja zo ruim dat hij het mogelijk achtte dat er
nog 50 rechtvaardigen in dat Goddeloze Sodom zouden zijn. Daarin werd hij
teleurgesteld, maar niet berispt.
Wij mogen niet te eng in onze gedachten (ingewanden) zijn over Elohim en Zijn zaak.
Laten wij ruimdenkend zijn, daar Zijn gedachten immers altijd veel hoger zijn dan
onze gedachten. Wij zien aan wat voor ogen is. Hij kent de harten.
254 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
In de Schrift lezen wij op diverse plaatsen dat er in de eindtijd nog een rest, een
overblijfsel zal zijn van het heilige zaad, van Israël.
Zie oa. Jes. 1:9 Zo niet de HEERE der heirscharen ons nog een weinig overblijfsel had
gelaten, als Sodom zouden wij geworden zijn; wij zouden Gomorra gelijk zijn geworden.
10:20 En het zal geschieden te dien dage, dat het overblijfsel van Israël, en de ontkomenen
van het huis Jakobs niet meer steunen zullen op dien, die ze geslagen heeft; maar zij zullen
steunen op den HEERE, den Heilige Israëls, oprechtelijk.
10:21 Het overblijfsel zal wederkeren, het overblijfsel van Jakob, tot den sterken God!
10:22 Want ofschoon uw volk, o Israël! is gelijk het zand der zee, zo zal toch maar het
overblijfsel daarvan wederkeren; de verdelging is vastelijk besloten, overvloeiende met
gerechtigheid.
11:11 Want het zal geschieden te dien dage, dat de Heere ten anderen male Zijn hand
aanleggen zal om weder te verwerven het overblijfsel Zijns volks, hetwelk overgebleven zal zijn
van Assyrie, en van Egypte, en van Pathros, en van Morenland, en van Elam, en van Sinear, en
van Hamath, en van de eilanden der zee.
11:16 En er zal een gebaande weg zijn voor het overblijfsel Zijns volks, dat overgebleven zal
zijn van Assur, gelijk als Israël geschiedde ten dage, toen het uit Egypteland optoog.
Jer 15:11 De HEERE zeide: Zo niet uw overblijfsel ten goede zal zijn! zo Ik niet, in de tijd des
kwaads en in tijd der benauwdheid, bij den vijand voor u tussenkome!
Jer 23:3 En Ik zal het overblijfsel Mijner schapen Zelf vergaderen uit al de landen, waarhenen
Ik ze verdreven heb; en Ik zal ze wederbrengen tot hun kooien, en zij zullen vruchtbaar zijn, en
vermenigvuldigen.
Jer 31:7 Want zo zegt de HEERE: Roept luide over Jakob met vreugde, en juicht vanwege het
hoofd der heidenen; doet het horen, lofzingt, en zegt: O HEERE! behoud Uw volk, het
overblijfsel van Israël.
Am 5:15 Haat het boze, en hebt lief het goede, en bestelt het recht in de poort, misschien zal de
HEERE, de God der heirscharen, aan Jozefs overblijfsel genadig zijn.
Mic 2:12! Voorzeker zal Ik u, o Jakob! gans verzamelen; voorzeker zal Ik Israëls overblijfsel
vergaderen; Ik zal het te zamen zetten als schapen van Bozra; als een kudde in het midden van
haar kooi zullen zij van mensen deunen.
Mic 4:7 En Ik zal haar, die hinkende was, maken tot een overblijfsel, en haar die verre henen
verstoten was, tot een machtig volk; en de HEERE zal Koning over hen zijn op den berg Sions,
van nu aan tot in eeuwigheid.
Mic 5:7! (5:6) En Jakobs overblijfsel zal zijn in het midden van vele volken, als een dauw van
den HEERE, als droppelen op het kruid, dat naar geen man wacht, noch mensenkinderen
verbeidt.
Mic 5:8 (5:7) Ja, het overblijfsel van Jakob zal zijn onder de heidenen, in het midden van vele
volken, als een leeuw onder de beesten des wouds, als een jonge leeuw onder de
schaapskudden; dewelke, wanneer hij doorgaat, zo vertreedt en verscheurt hij, dat niemand
redde.
Mic 7:18 Wie is een God gelijk Gij, Die de ongerechtigheid vergeeft, en de overtreding van het
overblijfsel Zijner erfenis voorbij gaat? Hij houdt Zijn toorn niet in eeuwigheid; want Hij heeft
lust aan goedertierenheid.
Zec 8:12 Want het zaad zal voorspoedig zijn, de wijnstok zal zijn vrucht geven, en de aarde zal
haar inkomen geven, en de hemelen zullen hun dauw geven; en Ik zal het overblijfsel dezes
volks dit alles doen erven.

255 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Ro 9:27 En Jesaja roept over Israël: Al ware het getal der kinderen Israëls gelijk het zand der
zee, zo zal het overblijfsel behouden worden.
Ro 11:5 Alzo is er dan ook in dezen tegenwoordige tijd een overblijfsel geworden, naar de
verkiezing der genade.
Wanneer wij spreken over een "restje" of "overblijfsel" denken wij terstond daarbij
aan een restantje dat nog overig is van een groot geheel.
De Bijbel bedoelt met het woord "overblijfsel" echter veel en veel meer. Het gaat
daarbij in het geheel niet om een restant, om een nachthutje dat overig is. En dat
klinkt ons dan ook heel vreemd in de oren. Maar dat zullen wij met voorbeelden
toelichten.
De gelijkenis van de Parelkoopman toont ons aan dat de Koopman al wat hij had
inwisselde voor die ene grote parel van waarde. Dus had hij niets meer, dan maar
slechts die éne parel! Dat is niet veel zouden wij zeggen. Inderdaad. Matth.13:45.
Maar die ene parel had meer waarde dan ál het andere bezit dat hij had. Dus vertegenwoordigt
die parel een zeer groot geheel.
De parelkoopman ziet op de vermeerderde rijkdom van de Israëllanden. Niet de parel,
maar de Koopman symboliseert het koninkrijk Israëls. Israël is de Koopman, zoals
wij in de Westerse landen vooral industrie en koophandel zien. Nederland was in de
Gouden Eeuw de grootste handelsnatie ter wereld.
Israël als Koopman zal de parel van grote waarde vinden, dat is.... Israëls zal de enige
juiste kennis van het Koninkrijk van Elohim krijgen, vinden. Daartoe zullen wij wel
alles wat wij nu hebben moeten inwisselen (democratie en Westerse welvaart) om dát
te verkrijgen, maar dat zal straks gewillig gaan. Ook de kerken zullen al hun dogma’s
en liturgie moeten inleveren, om de hógere kennis van het koninkrijk te verkrijgen.
Dan zal men achter de verborgen schat in de akker komen, dat is de verborgen
identiteit van Israël en het koninkrijk. Israël, toen zij haar identiteit vond, verborg
deze. Niet in de akker, maar in haar hart. Wel kocht Israël de akker, maar dan uit
dankbaarheid dat zij in haar de schat had gevonden. Zo begraven wij onze Israëlidentiteit
niet in onze grond, onze Westerse grond, maar in ons hart. Wel kregen wij
de grond lief waar wij die identiteit hervonden, en kochten die grond, ons vaderlandse
erf, het Israël in het Westen, of Westerse Jeruzalem.
En, gelijk als in een fabriek, waar duizend werknemers arbeiden, en waar er
achthonderd uitvallen, er de overgebleven tweehonderd hun taak moeten overnemen.
Die overgeblevenen vertegenwoordigen de volle duizend en moeten hun taak
vervullen. Dat nu is de "rest"-gedachte van en over het volk Israël.
Dus is het "overblijfsel" geen verzwakking en aftakeling, noch een versmalling van
de kracht en positie des volks, o nee. Het overblijfsel staat op één lijn met het gehele
volk, de ene parel is in feite nog meer waard dan al het andere tezamen.
256 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Het is juist zo dat het "overblijfsel" de zwakte van het gehele volk te boven is
gekomen! Het overblijfsel is veel en veel sterker en waardevoller in de ogen van
Elohim dan de grote massa!
Om de kwaliteit en heerlijkheid van die ene parel goed te laten uitkomen, moet dat
overblijfsel eerst gelouterd worden in het vuur, Zach.13:9.
Het overblijfsel is het "heilige zaad" dat wordt beproefd of het nog voldoende
kiemkracht heeft na alle vergiftigingen van de boze. En ja wel, het heilige zaad blijkt
een geweldig potentieel te bezitten, het is onverwoestbaar. Het heeft de
elektromagnetische kracht van Boven ontvangen en is onoverwinnelijk.
1Pe 1:5 Die in de kracht Gods bewaard wordt door het geloof tot de zaligheid, die bereid is,
om geopenbaard te worden in den laatsten tijd.
Alle instrument dat tegen haar gebruikt wordt, mislukt. Het heilige zaad treedt naar
buiten als nooit tevoren en blijkt de parel van grote waarde te zijn, door Hem, in Wie
zij meer dan overwinnaars zijn.
En, wij zouden niet meer verder durven leven wanneer wij alleen zouden letten op de
zeer grote bedreigingen der satanische wereldmacht tegen ons gericht.
Om een voorbeeld te noemen.
De uitvinding van de Tesla-draadloze energieoverdracht is momenteel zo ver
gevorderd, dat de Amerikanen in Alaska een project, genaamd HAARP (High
Frequency Active Aurora Research Program) in 1998 in gebruik hebben genomen.
Dit is het allernieuwste soort wapen, hetwelk alle andere soorten wapens in de
schaduw stelt. Men kan dit oa. lezen in het boek “Das HAARP-project”, Verlag,
Edition Neue Energiën. W-Dld. In Alaska staan 360 Tesla-torens (grote antennes) met
gebouwen. Met deze torens stuurt men stroom in de ionensfeer, 60 tot 1000 km hoog
rond de elektromagnetische aardkegel. De ionensfeer is er om de aarde te beschermen
tegen dodelijke zonnestraling uit het zonnespectrum. De ionensfeer is een onzichtbaar
schild dat ook radiosignalen terugkaatst. Wanneer men de ionensfeer kunstmatig
verandert dmv. HAARP-straling, gebeurt het volgende:
Wat als hoogfrequentie omhoog gestuurd is, komt naar de aarde terug als
laagfrequentie! van 0,001 Hertz tot 40 kHz. Laagfrequente wordt afgekort als ELF.
Deze ELF-stralen dringen overal doorheen, door alle levende cellen, door water, door
de aarde, etc. Men is met ELF in staat de gehele aarde door te lichten, zoals met
Röntgenstralen. Bunkers, tunnels, onderaardse nucleaire installaties, bodemschatten,
etc. álles kan men met HAARP terugvinden! en opsporen. Men kan dus ook de
beschadigde topsteen van de tiende planeet terugvinden. HAARP kan ook voor
militaire doeleinden worden ingezet, bv. om raketten te zien aankomen en op te
blazen, via de EMP (Electro Magnetische Puls). De EMP verstoort álles wat maar met
elektriciteit te maken heeft. Alle stroom valt erdoor uit.

257 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Wij begrijpen dat wie de HAARP-techniek bezit, de wereldcontrole heeft. Daardoor
kan elke tegenstander schaakmat worden gezet. Men kan via de HAARP de mensen
en het menselijk gedrag beïnvloeden. het is zo goed als zeker dat de Amerikanen in
Somalië, Irak en Bosnië de HAARP hebben uitgetest. In Irak waren de soldaten
helemaal hun richtingsgevoel verloren. Via HAARP beïnvloedt men het magnetische
veld van de aarde, zodat ook vogels en vissen hun richtingsgevoel kwijt zijn, vandaar
dat zo vele walvissen en potvissen aanspoelen, en vele vogeltrekken verstoord zijn.
Dr. Wolfgang Volkroth, hoogfrequentie-expert van Siemens, zei van HAARP: “Dit is
geen kinderspel. HAARP is er om de nieuwe wereldorde tot stand te brengen”.
En wat stond er in de volkskracht, zie hieronder?
258 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Wij hebben echter niet te vrezen, zelfs niet voor HAARP. Elohim zal ons beschutten,
over alles wat “heerlijk” is zal een beschutting komen, zie
Jes. 4:5 En de HEERE zal over alle woning van den berg Sions, en over haar vergaderingen,
scheppen een wolk des daags, en een rook, en den glans eens vlammenden vuurs des nachts;
want over alles wat heerlijk is, zal een beschutting wezen.
Zach 2:5 En Ik zal haar wezen, spreekt de HEERE, een vurige muur rondom; en Ik zal tot
heerlijkheid wezen in het midden van haar.
Ps.91:5 Gij zult niet vrezen voor den schrik des nachts, voor den pijl, die des daags vliegt; 6
Voor de pestilentie, die in de donkerheid wandelt; voor het verderf, dat op den middag
verwoest.
Er is een volkomen Goddelijke bewaking en afgrendeling tegen alle verderf. Daarop
mogen wij geheel vertrouwen!
Wij keren terug tot het "overblijfsel".
Er ligt wel een soort beperking in de uitdrukking "overblijfsel", zie Jes.10:22.
Evenwel, met het oog op de toekomst, ligt er een geweldig potentieel in het
overblijfsel, dat het de kracht vernieuwd, en dat het in hun kooi samen vergaderd zal
worden, waar het zal gonzen vanwege de menigte, Micha 2:13, en zij zich zeer
vruchtbaar zullen vermenigvuldigen, Jer.23:3.
Dus is de "rest" geen armoedig clubje dat zich terugtrekt met een boekje in een hoekje
en Gods water over Gods akkers laat lopen. Nee, het overblijfsel is een nieuwe
generatie Israëlieten, die de kracht hebben vernieuwd als de arenden en opvliegen met
ongekende vaardigheid.
Door een geweldige crisis heen zal het overblijfsel uitkomen als een leeuw in het
woud die verscheurt. De roeping van Elohim is onberouwelijk, en Israël krijgt de
wereldomvattende taak de volkeren tot de Berg te roepen, Micha 5:6.
Israël is de KNECHT van Jahweh, en volgt het voorbeeld van haar Meester. Jes.53
toont ons die gang, eerst de vernedering en verachting, het lijden, de dood. En daarna
de opstanding in ongekende kracht en majesteit. Daarin toont Elohim dat het lijden
productief is voor Israël en de wereld.
In de ogen der wereld en der volkskerk was de lijdende Knecht veracht, de
onwaardigste onder de mensen, maar ..... in de ogen van Elohim had dit een
omgekeerde betekenis. Hij zal zaad zien, Hij ontvangt loon op Zijn arbeid!

259 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Wanneer wij alleen letten op de gebeurtenissen in ons land, in Zuid Afrika en in de
wereld, zou de schrik ons om het hart slaan. Maar indien wij weten wat Elohims
bedoelingen ermee zijn, dan kunnen wij zeggen dat het goed gaat, zoals het nu gaat.
Er is een geweldige uitholling aan de gang. Wij worden geschud op de zeef, alleen
om alle ware Israëlieten te voorschijn te doen komen.
Wij en ons nageslacht, die heden hier zijn als "overblijfsel" van het heilige zaad,
zullen door de allergrootste wereldcrisis die voor de deur staat heengaan, als goud dat
in de oven wordt geworpen. Wij zullen, naar de belofte des Allerhoogsten, uitkomen
als het aller zuiverste en fijnste goud van Ofir. Wij, wij zullen in Zijn naam ons
verheugen. Treuring en droefheid zullen wegvlieden, en een eeuwige blijdschap zal
op onze gezichten af te lezen zijn.
Verheugd u o volk, wiens Elohim Jahweh der legermachten is!
Wij hebben deze korte uiteenzetting speciaal opgesteld voor onze Zuid Afrikaanse
mede-Israëlieten, die in een steeds benauwender situatie aldaar geraken.
Wij mogen niet blijven staren tegen die beangstigende gebeurtenissen. Wij moeten
ons verlaten op de profetie en de beloften aan Israël gedaan.
Let op wat er staat in Psalm 23:5 vv
Gij richt de tafel toe voor mijn aangezicht, tegenover mijn tegenpartijders; Gij maakt mijn
hoofd vet met olie, mijn beker is overvloeiende.
Ps 66:12 Gij hadt den mens op ons hoofd doen rijden; wij waren in het vuur en in het water
gekomen; maar Gij hebt ons uitgevoerd in een overvloeiende verversing.
Isa 10:22 Want ofschoon uw volk, o Israël! is gelijk het zand der zee, zo zal toch maar het
overblijfsel daarvan wederkeren; de verdelging is vastelijk besloten, overvloeiende met
gerechtigheid.
Het gericht van Elohim en de benauwdheid die Jakob zal overkomen heeft een doel,
en dat doel moeten wij steeds voor ogen houden. Dat doel is, zoals uiteengezet, de
loutering, opdat wij geschoond en geheiligd te voorschijn zullen komen uit de
verdrukking. Een nieuw Israël zal opstaan. Een nieuwe wereld zal ontstaan en
verrijzen op de ashoop van het moderne grote Babylon.
Wij besluiten met Jesaja 26:20 Ga henen, mijn volk! ga in uw binnenste kamers, en sluit uw
deuren na u toe; verberg u als een klein ogenblik, totdat de gramschap overga.
En Jesaja 54:7 Voor een klein ogenblik heb Ik u verlaten; maar met grote ontfermingen zal Ik
u vergaderen.
Lu 21:28 Als nu deze dingen beginnen te geschieden, zo ziet omhoog, en heft uw hoofden
opwaarts, omdat uw verlossing nabij is.
Openb,21:1 En ik zag een nieuwe hemel en een nieuwe aarde; want de eerste hemel, en de
eerste aarde was voorbijgegaan, en de zee was niet meer. 2 En ik, Johannes, zag de heilige
stad, het nieuwe Jeruzalem, nederdalende van God uit den hemel, toebereid als een bruid, die
260 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
voor haar man versierd is. 3 En ik hoorde een grote stem uit den hemel, zeggende: Ziet, de
tabernakel Gods is bij de mensen, en Hij zal bij hen wonen, en zij zullen Zijn volk zijn, en God
Zelf zal bij hen en hun God zijn. 4 En God zal alle tranen van hun ogen afwissen; en de dood
zal niet meer zijn; noch rouw, noch gekrijt, noch moeite zal meer zijn; want de eerste dingen
zijn weggegaan. 5 En Die op den troon zat, zeide: Ziet, Ik maak alle dingen nieuw. En Hij
zeide tot mij: Schrijf, want deze woorden zijn waarachtig en getrouw. 6 En Hij sprak tot mij:
Het is geschied. Ik ben de Alfa en de Omega, het Begin en het Einde. Ik zal den dorstige geven
uit de fontein van het water des levens voor niet. 7 Die overwint, zal alles beërven; en Ik zal
hem een God zijn, en hij zal Mij een zoon zijn. 8 Maar den vreesachtigen, en ongelovigen, en
gruwelijken, en doodslagers, en hoereerders, en tovenaars, en afgodendienaars, en al den
leugenaars, is hun deel in den poel, die daar brandt van vuur en sulfer; hetwelk is de tweede
dood. 9 ! En tot mij kwam een van de zeven engelen, die de zeven fiolen hadden, welke vol
geweest waren van de zeven laatste plagen, en sprak met mij, zeggende: Kom herwaarts, ik zal
u tonen de Bruid, de Vrouw des Lams.
10 En hij voerde mij weg in den Geest op een groten en hogen berg, en hij toonde mij de grote
stad, het heilige Jeruzalem, nederdalende uit den hemel van God.
Zo dan vertroost elkander met deze woorden.
Hoofdstuk 11 Israël en de joden in de gelijkenissen
11.1 De gelijkenis van de verloren zoon
Een gelijkenis is ...... een zinnebeeldig verhaal, een voorbeeld van een zaak waarin
zich overeenkomsten vertonen met iets uit de werkelijkheid. Het voorbeeld hoeft niet
persé waar gebeurd te zijn, maar kan ontleend zijn aan een suggestie of voorstelling.
In een gelijkenis gaat het om een bedoeling, om hetgeen er als het ware uitrolt, wat
ermee wordt beoogd en voorgesteld.
De meeste gelijkenissen welke de Heiland sprak hebben betrekking op het koninkrijk
der hemelen, en belichten de aspecten van dat rijk.
Sommige gelijkenissen welke de Heiland sprak zijn zo indrukwekkend en kinderlijk
eenvoudig, dat zij de voorstelling van elk mens aanspreken. De actualiteit der
gelijkenissen is nagenoeg tijdloos, en de meeste gelijkenissen konden vandaag de dag
wel uitgesproken zijn.
Helaas worden door de geestelijken altijd en alleen de geestelijke aspecten van de
gelijkenissen behandeld. Dat is het gemakkelijkst. Tot het wezenlijke doel der
gelijkenissen dringt men helaas niet door. Men past de gelijkenissen toe op het totgeloof-komen
van de zondaar, alsof dat het een en al zou zijn daarin.
Het nevendoel der gelijkenissen, namelijk dat er een terugtrekking van een christen
uit dit leven, en een voorbereiding voor de hemel mee zou worden beoogd, wordt
breed uiteengezet door de theologen.

261 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Wel wordt erkend dat de gelijkenissen een onuitputtelijke schat aan Goddelijke
wijsheid en informatie bevatten, en dat wij nooit de volle diepte ervan zullen kunnen
peilen. En ook wij claimen in dezen niet dat wij de volledige inhoud ervan u zullen
kunnen voorleggen. Nee; maar wat wij wel willen doen is, een stap in de goede
richting zetten, en de gelijkenissen bezien in het licht waarin de Heiland ze uitsprak,
namelijk dat de gelijkenissen waren om er het koninkrijk der hemelen (niet de hemel)
mee te vergelijken!
Zoals gezegd worden de gelijkenissen algemeen geestelijk uitgelegd, waarbij het
behoud van de zondaar centraal staat. Men let niet op, en ziet voorbij aan het
nationale aspect in de gelijkenissen. Zo wordt bijvoorbeeld in Matth.21:28-32
gesproken over twee zonen. Dit ziet onmiskenbaar op de joden in tegenstelling tot het
"Huis Israëls". Israël is de zoon van Elohim, zie Jer.31:9; Hos.11:1.
De eerste zoon in die gelijkenis is het pseudo-Juda (de joden), die "ja" zei, maar niet
ging. De tweede zoon zei niet te willen, maar kreeg later berouw en ging toch.
In de gelijkenis waarover wij het willen hebben, namelijk die van de Verloren Zoon
uit Lucas 15:11-32, gaat het eveneens over twee zonen, over de twee zonen, de joden
en het Huis Israëls.
In deze gelijkenis wordt het drama van de verhouding van Jahweh en Zijn volk Israël
op een ongeëvenaarde wijze uitgebeeld, en ook hoe Ezau in de tent van Izaak er altijd
op uit is geweest om alsnog de eerstgeboortezegen naar zich toe te halen.
In deze wereldwijd bekende gelijkenis van de verloren zoon is het de Vader, Die aan
de jongste zoon onvoorwaardelijk diens eis inwilligde toen deze aan Hem zijn erfdeel
vroeg. De jongen wilde weg van zijns Vaders huis, onder het Vaderlijk gezag
vandaan. Hij wilde autonoom of zelfstandig gaan leven, zichzelf zijn, onafhankelijk
zijn en zichzelf zien te redden. Hij voelde zich nu mans genoeg en volwassen om zijn
eigen leven te kunnen indelen en regelen.
Zonder enig verwijt betaalde de Vader hem zijn deel uit. En nu zou blijken of de
jongen inderdaad bekwaam genoeg was en voldoende overleg bezat , inzicht en beleid
had om zelfstandig te kunnen staan in deze wereld.
Vanaf heden meende de jongste zoon te kunnen doen wat hij wilde, zonder daarvan
verantwoording te moeten afleggen aan zijn Vader. Hij wilde in het goeddunken van
zijn eigen hart wandelen. De Vader zag of had gezien dat hiertegen geen enkel
geneesmiddel of kruid voorhanden was, en gaf de jongen volkomen vrijheid van
handelen door zich terug te trekken naar de achtergrond. Let wel, naar de
achtergrond. De Vader verdween nooit van het toneel, maar hield de jongen met de
koorden van zijn liefde vast!
De jongen voelde niet de hartverscheurende pijn van zijn Vader, en besefte in het
geheel niet dat zijn Vader ineenkromp van verdriet. De grootheid van de Vader blijkt
uit het feit dat hij niets hiervan liet merken. De Vader speelde zijn gevoelens niet uit
262 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
tegen de begeerte van de jongen, die immers vastbesloten was de vrijheid te verkiezen
boven het Vaderlijke gezag.
De Vader wist dat Hij die bruisende zee van begeerte naar onafhankelijkheid niet kon
doen bedaren door op die golven olie van medelijden te werpen. Nee, alleen de harde
realiteit van het leven zou de jongen nog kunnen doen ontwaken! Loslaten, dat was
het enige harde middel dat er overbleef voor de Vader, hoe pijnlijk ook.
Het is dan ook geen nalatigheid van de Vader dat hij de jongen niet vermaande, geen
"Bijbel" meegaf en afscheidspreek hield. Nee, de Vader wilde niet zijn gezag
uitspelen tegen de ontembare vrijheidszin van de jongen.
De jongen meende recht op het erfdeel te hebben, en dat was inderdaad het geval. Hij
dacht dat zijn Vader een soort Stoïcijn was, die op koele wijze afscheid van hem kon
nemen. De jongen zag niet en voelde niet dat er een brandend en verscheurd liefdevol
hart in de Vader huisde, dat zo groots en heerlijk was, dat hij zelfs zijn verdriet kon
verbergen! De Vader deed alsof hij tevreden was met het besluit van zijn zoon.
De jongen vertrok, goedsmoeds, geen vuiltje aan de lucht, en een bult geld op zak.
Zie zo, pluk de dag! Geniet van het leven!
Al heel gauw bleek echter dat niet alles in dit leven "rozengeur en maneschijn" was.
De illusie dat hij los en vrij was van zijns Vaders huis bleek ijdel. Overal
achtervolgde hem onzichtbaar zijn Vader, Die niet die grote Afwezige was, zoals hij
zichzelf had voorgesteld. Ondanks de lichamelijke afwezigheid voelde hij de
aanwezigheid van de bloedband.
En door grote armoede heen liep hij vast, muurvast, op de werkelijkheid van het harde
leven!
Toen kwam hij tot zichzelf. De roes was geweken, en toen zag hij dat hij bezeten was
geweest van zijn eigen boze lusten, een slaaf van zijn eigen wil en wellusten.
Dit was weliswaar niet zijn redding, want het kon met hem nog alle kanten uitgaan.
Hij had zichzelf wel van het leven kunnen beroven, want hoeveel mensen sterven er
niet liever dan te bekennen dat ze fout zijn geweest?
Tot zichzelf komen houdt nog niet in dat men naar Jahweh gaat om vergeving, maar
het is wel zo gelegen dat er nooit iemand tot Jahweh gaat en komt die niet eerst tot
zichzelf kwam!
Toen deze schellen van zijn ogen vielen zag hij de werkelijkheid, maar daarmee was
hij nog niet bevrijd en verlost! Nu zag hij dat hij zich zijn Vader altijd foutief had
voorgesteld. De Vader was geen despoot Die Zijn gezag liet gelden over hem. De
Vader was niet te slap geweest, niet te streng, en niet te loyaal. Nee, zijn Vader was
liefdevol, onbaatzuchtig en toegenegen.
Kinderen zijn er helaas maar al te vaak blind voor hoe hun ouders uit liefde met hen
handelen.

263 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Kinderen geven dikwijls eerder gehoor aan de lokkende stem der wereld dan dat ze
luisteren naar de liefdevolle vermaningen van de ouders.
De jongste had gemeend rechten te hebben, en eiste zijn deel op. Zo is elk mens. Wij
zijn rechthebbend en menen wel onze eigen baas te kunnen zijn.
Nee, wilde de Vader zeggen, jij bent geen eigen baas, jij bent pachter!
Maar...., hoe kon Hij de jongen dat aan het verstand brengen? De jongen was
onaanspreekbaar. De Vader had geen enkel grip of houvast meer op de jongste zoon.
Dat de mens slechts pachter is blijkt uit een andere gelijkenis, uit Luk.19:11-27 waar
het over de tien ponden gaat. Samen ontvangen de knechten tien ponden, als
gemeenschappelijk bezit en beheer. Het was de Goddelijke bedoeling om een cooperatieve
samenwerking op te zetten. Nee, zeiden de knechten, dat werkt niet in onze
tijd, wij zullen het bedrag verdelen en elk moet maar zien wat er van wordt. Zij
hadden de opdracht foutief opgevat en verkeerd in het werk gesteld. Evenwel zien wij
dat zij tot het einde toe in het besef hadden geleefd dat het hier een Goddelijk pond
betrof, waarover zij slechts tijdelijk de beschikking hadden. Het zijn tien ponden,
hetwelk ziet op het Huis Israëls, de zogenaamd verloren tien stammen. Tenslotte komt
de Meester en roept de knechten ter verantwoording. En nu moeten wij goed opletten
welk antwoord de eerste knecht geeft. Hij zegt: Heer, Uw pond heeft tien ponden
winst gemaakt!
De knecht zegt niet dat hij tien andere ponden er bij heeft gewonnen door zijn kunde
of vakbekwaamheid. Nee, hij erkent volkomen dat het slechts van één kant is
gekomen!
Slechts één knecht had het blijkbaar niet goed begrepen, of liever, hij wilde het niet
begrijpen en liet het pond niet werken, begroef het in de aarde, enz.-. Dit ziet op een
deel van het Huis Israëls dat de ‘geestelijke gaven’ niet gebruikte. De ponden ziet op
de geestelijke gaven die de stammen Israëls ontvingen, daar de “Gemeente” uit Israël
is opgebouwd, en aan Israël het hoog houden van de geestelijke standaard voor het
koninkrijk Gods is toebetrouwd. Israël moest handel drijven!
De ponden zijn nooit aan de joden gegeven, daar tevoren vaststond dat zij geen
vruchten zouden voortbrengen. Alleen een goede boom kan goede vruchten
voortbrengen, Luc.16:2.
Wanneer wij als Israëlieten zelf iets niet kunnen, moeten wij hen helpen die het wel
kunnen, en op die manier laten wij het ons toebetrouwde pond werken. Ook onder
Israël is een deel dat zich niet inzet voor het koninkrijk der hemelen.
Let er op dat het laatste gedeelte van Matth.25:27 in geen enkel origineel handschrift
staat, namelijk waar het over de woeker gaat en de bankiers. Die wisselaars ziet wel
op de joden. Maar woeker is in de ogen van de Heiland altijd kwaad!
In Luc.16:1-13 is de rijke man “Elohim”, en de rentmeester is het restantje Juda
(pseudo-Juda of joden) die Zijn goederen verkwist hadden. Het rentmeesterschap
werd van hen genomen, Matth.21:34.
264 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Het oordeel gaat dan ook niet over individuen, maar over volkeren, zie Matth.25:31-
46 en 19:28; Jes.40:5, 46:13.
De schapen gaan aan Zijn rechterhand, Jes.14-26, 26:1-11, en de bokken aan Zijn
linkerhand. Israël, dat zijn de schapen, Ez.34:22, Joh.10:16.
Onder de bruiloftsgasten was er een gast zonder bruiloftskleed. Matth.22:1-14. Israël
is de bruid, en behoort niet tot de genodigde gasten. De joden werden wel genodigd,
maar wilden niet komen. Wie wel de uitnodiging aanvaardde moest zich omkleden en
een nieuw kleed aandoen (de rechtvaardiging door het geloof in Christus). De joden
verwierpen dit. Zij eisten wel alle rechten van het koninkrijk op, maar wilden die
rechten niet uit handen van de Heiland ontvangen!
De joden begrepen drommels goed dat de Heiland de meeste gelijkenissen tot hen
sprak!
De goede knechten waren slechts werktuigen van de ponden. De knechten waren
pachters, en erkenden dit! Hieruit blijkt dat de Vader van ons niet verwacht dat wij de
hele wereld op z'n kop zetten en gaan bekeren, noch dat wij als perfectionisten de Wet
als leefregel zullen hanteren. Nee, Hij wil dat wij ons slechts in Zijn dienst stellen, elk
in het zijne, en dat wij ons laten leiden door Zijn Geest door het ware geloof. Dan zál
Zijn pond winst maken! Wij zijn immers altijd maar als onnutte dienstknechten!
Die goede dienstknechten ziet duidelijk op de zogenaamd 'verloren stammen Israëls,
in deze gelijkenis voorgesteld als de verloren zoon.
De oudste zoon speelde in deze gelijkenis eveneens een niet onbetekenende rol. Zo
heel erg lief was de oudste zoon niet voor zijn jongere broer. Dat zien wij ook bij
Kaïn tegenover Abel, en bij Ezau tot Jakob. De oudste zoon heeft zijn jongere broer
niet tegengehouden toen deze de wijde wereld introk. Wel wist hij blijkbaar overal
van, en meent in geuren en kleuren te moeten vertellen wat zijn broer allemaal
uitgespookt heeft.
Toch had het voorval in het huisgezin een verandering in de oudste zoon bewerkt, en
ook de terugkeer van zijn broer bracht een zeer grote omwenteling in zijn leven
teweeg.
De oudste zoon was gematigd, orthodox en ogenschijnlijk plichtsgetrouw
onderworpen aan de Vader. Met de Goddeloze wereld had hij uiterlijk niet veel op,
maar inwendig was hij er niet los van. In zijn hart leefden dezelfde dingen als in het
hart van zijn jongere broer.
Toen zijn jongere broer vertrokken was had hij gezien dat er in feite meerdere keuzes
waren dan alleen het vormelijke, de uitwendige schone schijn. Er was ook nog zoiets
als de 'uitgaanswereld', het ongrijpbare levensidealisme. Die wereld kende hij
misschien niet van nabij, maar het leefde wel in zijn hart.
Die wereld lag in het boze, en daar stond hij mijlenver boven. Hij wilde de schijn
hoog houden, hij wilde orthodox religieus blijven, traditiegetrouw.

265 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Hij begreep dan ook niet goed wat zijn jongere broer bezielde, en droeg weinig of
geen hartzeer dat deze jongeling ver van hem weg leefde in overdaad. Nu was immers
alles voor hem. Nee, die wereld van glitter vond hij maar niets, dat kostte hem teveel
centjes. Hij had tenminste nog enig besef hoeveel het geld wel waard was. Men moest
er veel voor doen, en dan moet men het niet zomaar verkwisten.
De jongste zoon niet, die had zijn deel ontvangen, en bracht alles er in korte tijd door.
Hij kende de waarde van het geld niet. Hij had er niet zelf voor behoeven te zwoegen.
Het ontvangen geld had hem betoverd, en naar het scheen kon dat nooit op! Maar
ook de oudste zoon zat in de greep van het geld, en dat was bijna nog erger dan de
verkwisting! Hij kon er niet los van komen, het geld had hem te pakken.
Plichtsgetrouw verrichtte hij zijn dagelijks werk, samen met de dienstknechten van
zijn Vader. en, wat was hij jaloers op die knechten wanneer zijn Vader hen uitbetaalde
en hem niets gaf. Zij ontvingen loon, maar hij niet. Dat zat hem altijd goed
dwars. Hij wist wel dat de erfenis later voor hem zou zijn, maar nu, nu kreeg hij niets!
Jongens nog aan toe, wat zou het zijn leven veranderen als hij ook eens loon in natura
zou ontvangen! Al was het slechts een bokje, ja, dan zou hij ook eens feest kunnen
vieren met zijn makkers!
Hij wilde het niet doen op de manier waarop zijn jongere broer zich aan het Vaderlijk
gezag had onttrokken, maar wel leefde dezelfde begeerte in zijn hart.
Wij proeven dan ook het ongenoegen, het zielige in deze oudste zoon. Hij kan best
jaloers geweest zijn op zijn jongere broer, die het mindere deel van de erfenis reeds
had opgeëist.
Hij, als oudste zoon moest nog wachten, dan zou hij het dubbele deel als
eerstgeborene ontvangen. En bang om dat te verliezen had hij nooit iets durven eisen.
Uit het gedrag van de oudste zoon blijkt dat hij zich in feite niet als zoon gedroeg.
Een ware zoon is afhankelijk, blijft leven uit de milde hand van zijn Vader. Een
knecht heeft rechten en ontvangt loon. Maar, de oudste zoon schaamde zich er in
wezen voor om van de gunst van zijn Vader te leven. Hij vroeg dan ook nooit om een
bokje!
Hij wilde zelf over het geld beschikken, hoewel anders dan zijn jongere broer.
Hiermee staat de oudste zoon in werkelijkheid nóg verder van zijn Vader af dan de
jongste zoon. Het enige verschil was dat hij er zo niet voor uit durfde komen. Hij
leefde, at en werkte wel met zijn Vader samen, maar niet onbaatzuchtig en liefdevol,
niet toegenegen en gewillig, niet onbevangen! Hij gaf ook nooit de diepste wensen
van zijn hart te kennen, hij pleegde geen vertrouwelijk overleg met zijn Vader. Hij
bleef ogenschijnlijk volgzaam en ingetogen, maar leefde intussen in een heel andere
wereld dan de wereld van zijn Vader. Hij was in werkelijkheid een 'vreemde' in zijns
Vaders huis!
De Vader gaf hem alles wat hij nodig had, en daarvoor was hij in zekere zin
erkentelijk, maar bleef onvergenoegd! Hij wilde immers geen gunsten, hij wilde loon,
266 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
loon in natura! En die dienstknechtsgestalte kon hij maar niet van zich afschudden,
die was hem meester en eigen.
Werken, gehoorzamen, wetsvervulling, stiptheid, orthodoxie, maar dan wel loon!
Niet de kindergestalte, het volkomen door en uit het geloof alleen leven, uit de vrije
gunst des Vaders. En zo bleef er een hemelsbrede afstand tussen hem en de Vader.
Toen zijn jongere broer weer terug was gekomen werd de situatie er beslist niet veel
beter op!
Thuisgekomen, na een dag werken, had hij uit de verte reeds muziek en vreugdestemmen
gehoord. Dat was kennelijk ongewoon in het huis van zijn Vader. Daar kan
een doodse rouwstemming geheerst hebben sinds zijn jongere broer weg was. Zo was
het immers ook in Jakobs huis toen Jozef door de broers verkocht was en zij hun
vader hadden bedrogen. Jakob meende dat een wild dier Jozef verscheurd had.
Maar nu, hij kon zijn eigen oren niet geloven, nu hoorde hij muziek en gejuich!
Wat zou er nu toch aan de hand zijn?
Toen vertelde een knecht hem wat er gebeurd was, namelijk dat zijn jongere broer
teruggekeerd was. Weliswaar zonder geld en armelijk, maar nog levend en gezond!
En dat zijn Vader voor deze verloren zoon een feest had aangericht!
Nu leek het alsof zijn hele wereld ineenstortte! Een feest, en dat voor zijn jongere
broer, die alles er door gejaagd had! Wat een ramp, en hoe moest dat nu verder? Dat
kostte hem misschien weer een deel van zijn erfenis!
Nee, bij zulk een feest wilde hij de grote afwezige zijn!
"zeg maar tegen mijn Vader dat ik in het veld blijf!, was zijn reactie.
De knecht bracht deze boodschap over aan de Vader. De Vader toonde zich de minste
en gaat naar de oudste zoon toe. En dan lucht de oudste zoon na vele jaren zijn
opgekropte gevoelens. Nu komt alles er uit. Nu zou hij zijn Vader eens vertellen hoe
hij erover dacht en waar hij stond.
"Ik dien u nu al zo vele jaren" zei hij. En de nadruk ligt hier op het dienen, waarin het
verwijt doorklinkt dat hij vanwege zijn dienen nog nooit een bokje had ontvangen om
met zijn vrienden vrolijk te zijn. Dus is de Vader hier de grote schuldige, de karige
despoot!
Ook hij had weleens feest willen vieren, zij het dan niet in de wijde wereld, maar dan
toch binnen de kring van het Vaderlijk huis!
Hij had weleens een blijk van zijn Vader willen zien van waardering vanwege al die
trouwe dienstjaren!
En dan doet hij het harde verwijt naar zijn jongere broer: "Deze uw zoon (niet "mijn
broer") die uw goed met hoeren doorgebracht heeft.......". Hoe wist hij dat?
En nu, nu had zijn Vader nog wel liefst het gemeste kalf voor hem geslacht! Nu brak
zijn klomp!

267 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Hij, als oudste zoon had recht op een dubbele portie, en nu zou hij misschien nog
meer kwijtraken aan zijn jongere broer, die in zijn ogen de eerste vrucht van die
dubbele portie al binnenhaalde, namelijk het gemeste kalf.
Dat was onverteerbaar voor de oudste zoon!
En, deze conclusie van de oudste zoon lijkt juist. Het is echter een blijk van
kortzichtigheid. Daar wijst de Vader hem dan ook op. "Deze broer van jou was dood
en is weer levend geworden, hij was verloren en is weer gevonden". Niet dat de
jongste zoon ooit nog zou worden wat hij tevoren geweest was, dat niet. De zwarte
bladzij in zijn leven was weliswaar omgeslagen, maar de littekens ervan waren niet
weg. Hij kon die verknoeide tijd niet weer inhalen, hij was erdoor getekend. Dus had
de oudste zoon ontzettend veel voor op de jongste zoon, maar zag dat zelf niet in.
De oudste zoon betoonde geen ware zoonsgestalte, hooguit een knechtsgestalte, die
over loon kon spreken. Zijn hele levens- en denkrichting leek gericht op loon, op het
dienen, het knecht-zijn. En nu meende hij tekort te komen, en zag in dat hij mogelijk
al die jaren tevergeefs had ge"diend", daar zijn Vader zijn jongere broer onthaald had
op het gemeste kalf.
In deze gelijkenis worden ons door de Heiland de grondbeginselen van het ware Goddienen
getekend, en hoe dit in het koninkrijk der hemelen er aan toe gaat.
En dit aspect in deze gelijkenis zullen wij eens nader bezien. Dat is het nationale
aspect, namelijk dat het verloren Huis Israëls doodgewaand werd (wordt), maar weer
teruggevonden is en weer levend aan het worden is.
In Matth.15 worden de "verloren schapen" genoemd:
Jer 50:6 Mijn volk waren verloren schapen, hun herders hadden hen verleid, zij hadden hen
gevoerd naar de bergen, zij gingen van berg tot heuvel, zij vergaten hun legering.
Mt 10:6 Maar gaat veel meer heen tot de verloren schapen van het huis Israëls.
Mt 15:24 Maar Hij, antwoordende, zeide: Ik ben niet gezonden, dan tot de verloren schapen
van het huis Israëls.
268 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Deze "verloren schapen" waren "niet-meer-Mijn-volk", het Lo-Ammi, aan de
heidenen gelijk geworden, levende vervreemd van de verbonden en beloften, in de
woestijn der volkeren, zonder Israël-identiteit.
In Jes. 25 lezen wij dat die sluier weggenomen zal worden:
Isa 25:7 En Hij zal op dezen berg verslinden het bewindsel des aangezichts, waarmede alle
volken bewonden zijn, en het deksel, waarmede alle natiën bedekt zijn. (SVV)
Dan zal Israël weer bekendgemaakt worden met haar identiteit, Ez.37. Temidden van
de "zwijnencultuur" is de jongste zoon tot zichzelf gekomen. En wat is die
zwijnencultuur anders dan hetgeen wij voor ogen zien, waar in ons land massa's
varkens worden gefokt en gegeten, de varkenspest ten spijt!
De jongste zoon leerde zich als zondaar kennen, en kwam tot de ware rechtvaardiging
door het geloof alleen als Goddeloze. Dit leerstuk is herontdekt reeds voor en tijdens
de Reformatie, dus was dat een werk van Elohim in het doen ontwaken van de jongste
zoon, de verloren schapen van het Huis Israëls.
De oudste is en blijft zich van geen schuld en zonde bewust, en kan deswege niet uit
en van genade leven. Jes.58 tekent de oudste zoon ten voeten uit, zijnde de joden met
hun religie van zelfverlossing.
2 Hoewel zij Mij dagelijks zoeken, en een lust hebben aan de kennis Mijner wegen, als een
volk, dat gerechtigheid doet en het recht zijns Gods niet verlaat, vragen zij Mij naar de rechten
der gerechtigheid; zij hebben een lust tot God te naderen;
3 Zeggende: Waarom vasten wij, en Gij ziet het niet aan, waarom kwellen wij onze ziel, en
Gij weet het niet? Ziet, ten dage, wanneer gijlieden vast, zo vindt gij uw lust, en gij eist
gestrengelijk al uw arbeid.
4 Ziet, tot twist en gekijf vast gijlieden, en om Goddelooslijk met de vuist te slaan; vast niet
gelijk heden, om uw stem te doen horen in de hoogte.
5 Zou het zulk een vasten zijn, dat Ik verkiezen zou, dat de mens zijn ziel een dag kwelle, dat hij
zijn hoofd kromme gelijk een bieze, en een zak en as onder zich spreide? Zoudt gij dat een
vasten heten, en een dag den HEERE aangenaam?
6 Is niet dit het vasten, dat Ik verkies: dat gij losmaakt de knopen der Goddeloosheid, dat gij
ontdoet de banden des juks, en dat gij vrij loslaat de verpletterden, en alle juk verscheurt?
7 Is het niet, dat gij den hongerige uw brood mededeelt, en de armen, verdrevenen in huis
brengt? Als gij een naakte ziet, dat gij hem dekt, en dat gij u voor uw vlees niet verbergt?
8 Dan zal uw licht voortbreken als de dageraad, en uw genezing zal snellijk uitspruiten; en
uw gerechtigheid zal voor uw aangezicht heengaan, en de heerlijkheid des HEEREN zal uw
achtertocht wezen.
Zij hebben geen broederliefde, en tonen daarmee van Kaïn en Ezau afkomstig te zijn.
Zij hebben geen belang bij de andere zogenaamd verloren stammen Israëls, want
daardoor zou hun ware identiteit openbaar kunnen worden. De oudste zoon heeft zich
nooit bekeerd, en kan dat niet ook, 1 Thes.2:15. gelijk als zij van de Joden; 15 Welke
ook gedood hebben den Heere Jezus, en hun eigen profeten; en ons hebben vervolgd, en Gode
niet behagen, en allen mensen tegen zijn;

269 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
16 En verhinderen ons te spreken tot de heidenen, dat zij zalig mochten worden; opdat zij te
allen tijd hun zonden vervullen zouden. En de toorn is over hen gekomen tot het einde.
De oudste zoon zal het laten afweten wanneer het grote feest begint van Israëls
aanneming uit de doden, Rom.11. Openb.19:7,9,17. Alleen Israël als vrouw van
Jahweh heeft zich zelve bereid. Haar is gegeven dat zij bekleed worde met rein en
blinkend fijn lijnwaad, zoals de verloren zoon het beste kleed aankreeg. De verloren
Israëlieten zijn de geroepenen tot de bruiloft des Lams.
De oudste zoon, de joden als het paard van Troje, nemen het de Vader kwalijk
wanneer wij zien dat die, in hun ogen vervloekte goyim, hen zullen voorgaan, en als
jongste zoon de gehele erfenis zullen ontvangen.
De ontevredenheid, de eigengereidheid, de jaloersheid, de afgunst, ...... dat alles
verhinderde de oudste zoon deel te nemen aan het vreugdemaal.
Het Vaderlijk verwijt maakte hem niet anders, hij bleef dezelfde. Aan niets had het
hem ooit ontbroken, zei de Vader. Men behoorde vrolijk en blijde te zijn, want deze
uw broeder was dood en is weder levend geworden, hij was verloren en is gevonden!
Wat een blijdschap en vreugde zal dat straks zijn, zowel bij het teruggevonden en
identiteitsbewuste volk Israël, als bij de Vader en de engelen in de hemel!
Die bewustwording zal tot stand komen door een hevige crisis. Er werd grote honger
in dat land, en de jongste zoon begeerde zijn buik te vullen met de draf der zwijnen,
maar niemand gaf ze hem. Alzo zal een grote crisis er voor dienen dat de ogen van
ons Israël-volk zullen opengaan. Wij die nu leven in een welvaartsmaatschappij en
zwijnencultuur, waar een varken meer waard wordt geacht vanwege de economische
belangen dan het welzijn en de gezondheid van de mensen, zullen voor een grote
crisis komen te staan. Nood leert bidden, en die nood komt. Op die wijze weet de
Allerhoogste ons volk op de knieën te brengen!
11.2 De misdadige pachters Matth.21, Mark.12, en Lucas 20.
Matth.21:33 Hoort een andere gelijkenis. Er was een heer des huizes, die een wijngaard
plantte, en zette een tuin daarom, en groef een wijnpersbak daarin, en bouwde een toren, en
verhuurde dien den landlieden, en reisde buiten 's lands.
34 Toen nu de tijd der vruchten genaakte, zond hij zijn dienstknechten tot de landlieden, om
zijn vruchten te ontvangen.
35 En de landlieden, nemende zijn dienstknechten, hebben den een geslagen, en den anderen
gedood, en den derden gestenigd.
36 Wederom zond hij andere dienstknechten, meer in getal dan de eersten, en zij deden hun
desgelijks.
37 En ten laatste zond hij tot hen zijn zoon, zeggende: Zij zullen mijn zoon ontzien.
38 Maar de landlieden, den zoon ziende, zeiden onder elkander: Deze is de erfgenaam, komt,
laat ons hem doden, en zijn erfenis aan ons behouden.
39 En hem nemende, wierpen zij hem uit, buiten den wijngaard, en doodden hem.
270 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
40 Wanneer dan de heer des wijngaards komen zal, wat zal hij dien landlieden doen?
41 Zij zeiden tot hem: Hij zal den kwaden een kwaden dood aandoen, en zal den wijngaard
aan andere landlieden verhuren, die hem de vruchten op haar tijden zullen geven.
42 Jezus zeide tot hen: Hebt gij nooit gelezen in de Schriften: De steen, dien de bouwlieden
verworpen hebben, deze is geworden tot een hoofd des hoeks; van den Heere is dit geschied, en
het is wonderlijk in onze ogen?
43 Daarom zeg Ik ulieden, dat het Koninkrijk Gods van u zal weggenomen worden, en een volk
gegeven, dat zijn vruchten voortbrengt.
44 En wie op dezen steen valt, die zal verpletterd worden; en op wien hij valt, dien zal hij
vermorzelen.
45 En als de overpriesters en Farizeeën deze Zijn gelijkenissen hoorden, verstonden zij, dat
Hij van hen sprak.
46 En zoekende Hem te vangen, vreesden zij de scharen, dewijl deze Hem hielden voor een
profeet.
Deze gelijkenis bevat een eigenaardig verhaal, dat in veel opzichten strijdt met onze
rechtsgevoelens en morele opvattingen.
De meeste gelijkenissen hadden ten doel een facet van het Rijk van Elohim te
illustreren, met als bijkomend oogmerk dat de eenvoudigen het konden begrijpen,
maar de diepe betekenis ervan voor de wijzen en verstandigen verborgen zou blijven.
Die zouden horende wel horen en ziende wel zien, maar het niet opmerken.
Dat is in deze gelijkenis anders. Hier gaat de Heiland recht op Zijn doel af,
ontmaskert de bozen en laat hen uit hun eigen mond het vonnis vellen.
De wijngaard wijst naar Jes.5, dat is Israël. De heer van de wijngaard is Elohim Zelf.
In Jes.5 stelt de wijngaard zélf teleur, en in deze gelijkenis stellen de pachters teleur.
De pachters ziet onmiskenbaar op de leidslieden des volks, op de schriftgeleerden,
Farizeeën en dergelijke. Hun voorouders hadden immers de profeten gestenigd en
sommigen ervan gedood. Evenwel vereerden zij nu de graven van de profeten.
Luk.11:47.
Toen Yashua deze gelijkenis sprak zal het gehoor in het begin instemmend hebben
geluisterd. Het is altijd aangenaam naar gelijkenissen te luisteren, vooral als ánderen
erdoor geraakt worden en wijzelf buiten schot blijven. O wee, wanneer wijzelf erdoor
worden geraakt!
Toen Yashua met Zijn verhaal kwam tot aan het gedeelte dat de heer van de
wijngaard tenslotte nog een zoon had en besloot deze tot de pachters te zenden, begon
er bij de hoorders iets te lichten. Christus heeft het niet verborgen gehouden dat Hij de
Zoon van Elohim was, Die men zou doden. Wel valt het te betwijfelen of de hoorders
begrepen dat Hij dit van Zichzelf sprak.
Met de pachters zijn niet alleen de vroegere machthebbers genoemd en bedoeld, maar
juist degenen tot wie Hij sprak, tot wie Hij gezonden was. Zij, de huidige "elite",
worden op één lijn gesteld met hun misdadige voorvaderen. Uit het verhaal blijkt hun
grote haat, hun samenzwering tegen de heer en zijn zoon. Deze gelijkenis is dan ook

271 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
uiterst confronterend, direct en persoonlijk, maar ook weer verhullend, zodat men
Hem op dit moment weer niet goed begreep.
Wanneer wij de gelijkenis lezen, rijst in ons de vraag of de heer van de wijngaard niet
onvoorzichtig, niet naïef en te vertrouwelijk was tegenover zijn huurders. Als
huurbaas moet je altijd maar afwachten hoe huurders zich gedragen, en in dit geval
ging het goed mis.
Was het ook niet onverstandig van de heer om steeds maar weer nieuwe knechten
naar de kwade pachters te sturen? En, nadat de kwade pachters sommige van zijn
knechten hadden gedood, besloot de heer zijn eigen zoon te zenden. Dat is toch
helemaal het toppunt van naïviteit zouden wij zeggen. Hij had een lijfwacht mee
moeten geven of een legertje soldaten erop af moeten sturen, zouden wij denken.
Maar nee, niets van dat alles.
Wij zullen moeten begrijpen wat de Heiland ermee voorhad en wat de korte inhoud
van de gelijkenis is.
De gelijkenis geeft in vogelvlucht weer wat Elohims bedoelingen zijn met Zijn aarde
en Zijn volk. In feite begint de gelijkenis met de strijd in Gen.3:15 tussen het
vrouwenzaad en slangenzaad. Daarna geeft de gelijkenis een plaatje van de
onderlinge strijd tussen Kaïn en Abel, Ezau en Jakob, uitmondend in de finale van de
moord op Yashua ha Messiah, de erfgenaam.
Het gaat over de erfenis, over het eerstgeboorterecht.
Het gaat over de Godsregering, over de aarde en het te herstellen rijk van Elohim.
Over het offer dat gebracht moest worden voor Zijn volk, om hen te verlossen van de
macht der duisternis en hen te brengen in het licht.
De gelijkenis toont heel fijntjes de strijd aan van de satanische machten om het
vrouwenzaad uit te schakelen en daarna zélf de erfenis van het vrouwenzaad in bezit
te nemen, zich wederrechtelijk toe te eigenen, alsof er geen Elohim, geen heer van de
wijngaard is.
Was het Kaïn niet begonnen om Abel uit de weg te ruimen, omdat hij zag dat Elohim
Abel en zijn offer aannam en hem en zijn offer verwierp?
Was het Ezau niet te doen om de eerstgeboortezegen die hij verkocht had terug te
krijgen?
De Kaïn en Ezau nakomelingen hebben één en hetzelfde doel van hun vaderen geërfd,
nl. hun eerstgeboorterecht te laten gelden. Die geschiedenis ligt besloten in deze
gelijkenis en dient als achtergrond te worden gezien.
De Heiland toont ermee aan dat Hij weet wat voor vlees hij in de kuip heeft, wie het
zijn waar Hij tegenover staat, met wie Hij spreekt. Zij -de Edomieten- hebben zich
wel ingemengd in het huis Juda, zij hebben zich de rechten toegeëigend van Jakob.
Zij noemen zich wel kinderen Abrahams, maar zij zijn het niet. Zij zijn een boos en
overspelig geslacht. Zij zijn adderengebroedsels. Zij zijn kinderen van de Boze.
272 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Mattheus 3:7 Hij dan, ziende velen van de Farizeeën en Sadduceeën tot zijn doop komen,
sprak tot hen: Gij adderengebroedsels! wie heeft u aangewezen te vlieden van den
toekomenden toorn?
Mattheus 12:34 Gij adderengebroedsels! hoe kunt gij goede dingen spreken, daar gij boos
zijt? want uit den overvloed des harten spreekt de mond.
Mattheus 23:33 Gij slangen, gij adderengebroedsels! hoe zoudt gij de helse verdoemenis
ontvlieden?
Lucas 3:7 Hij zeide dan tot de scharen, die uitkwamen, om van hem gedoopt te worden: Gij
adderengebroedsels, wie heeft u aangewezen te vlieden van den toekomenden toorn?
En zie eens wie hun vader is: Joh.8:44 Gij zijt uit den vader den duivel, en wilt de begeerten
uws vaders doen; die was een mensenmoorder van den beginne, en is in de waarheid niet
staande gebleven; want geen waarheid is in hem. Wanneer hij de leugen spreekt, zo spreekt hij
uit zijn eigen; want hij is een leugenaar, en de vader derzelve leugen.
Het is soms moeilijk om aan het zaad te herkennen met wat voor plant wij hebben te
doen. Ook is het aan de plant of boom dikwijls niet te zien of het een goede en slechte
soort is. Pas aan de vrucht wordt duidelijk met wat voor plant of boom wij van doen
hebben. Over het algemeen geven kwade planten en bomen in het geheel geen vrucht,
dan wel kwade vruchten.
De oogst, de vrucht, is het eindstadium van de testcase, de testfase!
Welnu, de uitkomst van de testfase bij Kaïn en Abel liep uit op de moord van Abel
door Kaïn. De uitkomst van de testfase van Ezau en Jakob liep uit op de verdrijving
van Jakob vanwege de moordplannen van Ezau en zijn altoosdurende strijd tegen
Jakob. De uitkomst van de testfase tijdens de komst van de Messias naar wat zich te
dien dage "Zijn volk" noemde, liep uit op een gruwelijke moord.
De gelijkenis laat in enkele lijnen zien hoe die laatstgenoemde testfase verliep.
De pachters hadden reeds verschillende sommaties van de heer genegeerd. Sommige
knechten van de heer hadden zij kwalijk behandeld. Andere knechten van de heer
hadden zij gedood. Toe maar!
Tenslotte zien zij de zoon van de heer aankomen, de zoon die Hem lief was, de
erfgenaam, dus de oudste zoon. Dan ineens begint het gekonkel. Ze houden een soort
snel-beraad. De machtswellust en de drang naar bezit verblindde hen. Zij kunnen
opeens niet meer normaal denken. Ze redeneren dan ook zo dom en krom als het maar
kan, daarbij de macht van hun heer totaal onderschattend. Ze trekken zich niets van
hun heer aan, van het erfrecht, etc.
Macht verblindt, macht maakt in veel gevallen corrupt. Dat zien wij alom bij
overheden en gezag-functies. Immers, het is een dwaze redering zoals in Matth.21:38
staat. Het is een misdadig overleg, complotterend, waarvan het resultaat was de
koelbloedige moord op de erfgenaam, waarna men deze buiten de wijngaard wierp,
zonder begrafenis, als oud vuil.

273 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Rechtskundig heeft hun redenering geen enkele grond, geen enkele logica. Het moet
wel een heel vervallen moordenaarsmaatschappij zijn waarin een rechter aan
moordenaars de erfenis zou toewijzen aan lieden die een wettige erfgenaam vermoord
hebben.
De pachters wilden niet langer pachters zijn. Het kon nu wel eens, vonden zij. De
heer moest maar zien. Altijd maar weer de eis om vruchten. Laat hijzelf aan de arbeid
gaan en ons niet uitbuiten, zo redeneerden zij.
De huurders wisten hun positie als huurder niet meer. Door een hoogmoedswaanzincomplex
meenden zij de baas wel een lesje te kunnen leren, meenden zij de erfenis
wel voor hem te kunnen regelen en naar zichzelf toe te halen. Zij speelden voor heer
en koning in een gehuurd object. Ze zagen de huurbaas niet meer staan, ze waren
verblind door hun waanzinnige denkbeelden. Het demonstreert hoe onbetamelijk en
onredelijk hun gedrag was, toen zij de zoon van de heer vermoordden. Zij toonden
geen enkel respect voor het gezag, voor de positie van de heer.
De kwade pachters luisteren naar Druiventreders
een afgezant
Zij wilden de wijngaard voor zichzelf hebben en alle vrucht voor zichzelf houden. Dit
wijst op de joden als de "bewaarders" van de woorden van Elohim, van het verbond.
Zij wilden zelfbeschikking en niet langer verantwoording afleggen, niet langer
wachten op de vervulling van het Rijk van Elohim.
Wanneer een knecht voor baas gaat spelen, is het hoog tijd dat de echte baas hem
ontslaat. Wanneer huurders voor huurkoning gaan spelen, is het tijd dat de echte
huurbaas hun de huur opzegt en hen sommeert te vertrekken.
274 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
En alzo zal de heer van de wijngaard hen een kwade dood aandoen!
De Heiland ontmaskert en typeert de joden, de kwade pachters als rovers, een stel
brute moordenaars, piraten. Om hun geroofd goed mogelijk te kunnen behouden
vermoorden zij de erfgenaam, de zoon die de heer van de wijngaard erg lief was. Zij
zochten de heerschappij en het bezit, de erfenis. Zij moesten zichzelf verhogen, maar
kwamen daardoor juist ten val. Hen stond een wrede dood te wachten. Toen zij de
erfgenaam hadden vermoord kwamen zij erachter dat ook nú de wijngaard voor hen
nog geen rusteloos bezit was geworden. De heer liet het er niet bij zitten. De dood van
de erfgenaam maakte een eind aan het taaie geduld van de heer. Zij hadden
gespeculeerd op het feit dat de heer het verder zou laten begaan.
Nee, "de heer zal komen en de kwade pachters een wrede dood aandoen en de
wijngaard aan anderen geven (dus niet meer verhuren! Eigenlijk was de Heiland nog
zeer mild in zijn spreken tot de religieuze elite, door te suggereren dat de wijngaard
"verhuurd" zou zijn. Nee, zij hadden zich ingemengd en in feite zich de wijngaard
reeds wederrechtelijk toege-eigend).
Marcus en Lucas spreken met nadruk over "geven".
Na de dood van de Zoon is de wijngaard pas wérkelijk erfenis geworden. Een erfenis
kan niet gekocht worden, slechts "gegeven" en uitgedeeld. De erfenis wordt gegeven
aan hen die het waardig zijn, erfgenamen zijn. Hetgeen de pachters dachten te krijgen,
naar zich toe trachtten te halen, desnoods met geweld en moord, ging aan hun neus
voorbij en werd aan anderen gegeven, nl. aan de rechtmatigen, Rom.11:7.
Er is nu geen sprake meer van verhuur, van een contract, maar van schenking, een
beschikking door Hogerhand. Jes.61:3. Zij die de erfenis ontvangen, ontvangen deze
niet als moordenaars, maar als mede-erfgenamen van de Zoon van Zijn liefde.
1Petr.3:7.
Er komen géén nieuwe pachters meer, maar erfgenamen, Rom.8:17, Hebr.6:17,
Jak.2:5, Titus 3:7. Door de moord op de zoon treedt er een nieuwe situatie in. De
wijngaard wordt aan ánderen gegeven, n.l. aan de wáre Israëlieten. De scheiding der
geesten, der zaden komt openbaar, doordat deze geconfronteerd werden met de Zoon,
met de Erfgenaam, met de Hoeksteen als breekpunt. Dus waren de pachters in het
geheel geen erfgenamen, kwamen daarvoor in de verste verte niet in aanmerking,
omdat zij geen Israëlieten waren. De schapen (Israël-volken) horen naar Zijn stem en
nemen Hem aan. De bokken (de Kaïn/Ezau-volken) wijzen Hem af, ja vermoorden
Hem. De heer wilde vrucht zien. Nu, de vrucht kwam. De vrucht van Kaïn/Ezau was
hard, wrang, giftig, dodelijk. De vrucht kwam van het zaad der slang, de vader der
leugen, die een moordenaar was van den beginne, Joh.8:44. Immers, aan de vrucht
kent men de boom! Juist de openbaarwording van het kwade zaad, juist hun misdaad,
werd het heil voor het goede zaad. Dat is een markant keerpunt in de geschiedenis.

275 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Hij zal de kwaden een kwade dood doen sterven, zo zeggen het de omstanders in
Mattheus (in Marcus en Lucas zegt de Heiland dit zelf), die nog denken aan de
mogelijkheid dat de heer de wijngaard wederom zal gaan verhuren.
Nee, Matth..21:43 zegt het anders. Het koninkrijk wordt van hen genomen en
gegeven aan een volk (etnos staat er in het Grieks, en geen ecclesia/kerk) dat zijn
vruchten zal dragen, zal opbrengen.
Hier wordt het pseudo-Israël eens en voorgoed verworpen! 1Thes.2:15.
Dus geen "verhuren" meer van de wijngaard, maar een "geven", naar het hernieuwde
verbond met de 12 stammen Israëls, Jer.31:31.
De heer van de wijngaard zal de kwaden een kwade dood aandoen. Wat wij daaronder
hebben te verstaan is te lezen in Lukas 19:27 Doch deze mijn vijanden, die niet hebben
gewild, dat ik over hen koning zoude zijn, brengt ze hier, en slaat ze hier voor mij dood.
Wie wilden niet dat Hij koning over hen zou zijn? Zie Johannes 19:15 Maar zij riepen: Neem
weg, neem weg, kruis Hem! Pilatus zeide tot hen: Zal ik uw Koning kruisigen? De overpriesters
antwoordden: Wij hebben geen koning, dan den keizer.
Johannes 19:21 De overpriesters dan der Joden zeiden tot Pilatus: Schrijf niet: De Koning der
Joden; maar, dat Hij gezegd heeft: Ik ben de Koning der Joden.
Wij behoeven er geen lang zoekwerk naar te verrichten wie de vijanden, wie de
kwade pachters waren. Het zijn de joden, voornamelijk de heersende priesterstand,
onder leiding van Kajafas en Annas, Edomieten.
Het zijn dus niet zozeer de Khazaren die vandaag de dag door christenen naar de
zionistenstaat "Israël" worden gehaald, om aldaar hun oordeel te ondergaan. Nee, het
zijn juist de Edom-joden die hun wrede dood tegemoet mogen zien in het door hen
wederrechtelijk genomen land, de gestolen wijngaard. Ez.35.
In de gelijkenis wordt Elohim met een heer des huizes vergeleken, Die een wijngaard
plantte. Die wijngaard is Zijn Koninkrijk op aarde met Zijn volk Israël als
koninkrijksvolk. Hij zette er een heg omheen, Deut.32:8. Er werd een wijnpers in
gegraven, dat wijst op de Wet, welke de goede wijn van de drab afscheidt. De toren in
de wijngaard ziet op het koningshuis van David, Luk.19:13, Ps.61:4, Jes.5:1, 30:25 en
Micha 4:8.
De wijngaard werd zogenaamd "verhuurd" aan pachters, aan het Huis Juda, uit wie
David was voortgekomen.
De Kaïn/Ezau-nazaten hadden kans gezien zich in te mengen in het Huis Juda en
zichzelf als Judahieten te vermommen. Dat was de wolf in schaapskleren. Zij maakten
er aanspraak op kinderen van Abraham te zijn, dus erfgenamen te zijn. In
werkelijkheid was het bijzonder knap en doordacht van de heer Zijn wijngaard pro
forma (voor de vorm) te verhuren, zien of de pachters in aanmerking zouden komen
mede-erfgenamen te worden, of de pachters zich zouden gedragen zoals dat betaamt.
De heer neemt eerst de proef op de som, zien wat voor vlees hij in de kuip heeft. Zelf
ging hij naar het buitenland en trok zich geruime tijd terug. Hij gaf hun de vrije hand.
276 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Wij mensen zijn verantwoordelijk in al ons doen en laten. En dat is gelijk de
testperiode, de testfase hoe of wij ons gedragen.
Israël was een zelfstandige natie geworden. Israël wilde een koning en kreeg een
koning, eerst één in Elohims toorn, later één in Zijn gunst. De heer heeft álles aan zijn
wijngaard gedaan wat maar enigszins nodig was.
Juist het inbrengen van kwaad zaad, van het slangenzaad tussen het vrouwenzaad
maakte het zo moeilijk, want wie is wie?
Vandaar de proef op de som.
De wijngaard werd "verhuurd". Een deel van het Huis Juda was nog het enige restant
dat zich in het land Israël bevond, de rest, in feite alle twaalf stammen, was in de
verstrooiing, Jak.1:1, Hand.26:7.
Tot dit Huis Juda (de kwade vijgengroep, Jer.24) zond de heer zijn knechten om
vrucht van de oogst in ontvangst te nemen. Vrucht als een deel van de opbrengst als
vorm van huur. Dat is slechts ééntiende deel. Elohim vraagt niet veel. Hij eist slechts
ééntiende van het surplus. En dát vonden de pachters nóg teveel.
Zij behandelden de knechten kwalijk en vermoordden er sommigen. Die knechten zijn
de ware profeten.
Ten laatste zond de heer zijn erfgenaam, zijn zoon die hem lief was. En ook hem
vermoordden zij. Wat een "geluk" dat zij dat wilden doen, nog wel uit haat. De
schapen zouden Hem nooit vermoord hebben, en tóch moest Hij sterven om Zijn volk
te kunnen lossen, om de "huur" van de wijngaard ongedaan te maken..
Het koninkrijk was nog slechts gekoppeld en verbonden aan het gedeelte van het Huis
Juda dat getypeerd wordt in Jer.24 als zijnde "kwade vijgen", het pseudo-Juda.
Doordat zij de erfgenaam vermoordden, kon het koninkrijk overgaan, gegeven
worden aan een ánder volk (etnos), een ander Israël volk, nl. het Huis Israël in de
verstrooiing. De joden, pseudo-Juda krijgen het koninkrijk nooit meer terug! De joden
zijn de "onvruchtbare vijgenboom-natie". Matth..21:19-20. Zij verloren voorgoed hun
vermeende rechten op het rijk van Elohim. Alle eeuwen door hebben zij de rechten op
het Rijk van Elohim opgeëist (de beloften aan Abraham), echter buiten Christus om.
Zij hebben Christus vermoord, uit de weg geruimd en zichzelf daarmee buitenspel
geplaatst. De moord op Christus maakt ons beide zaadlijnen weer eens goed duidelijk,
wie wie is. (Wij spreken steeds van het "vermoorden" en van de "moord" der joden,
maar in feite is het Yashua Zelf Die Zijn leven aflegde, zie Joh.10:18).
De één zijn dood is de ander zijn brood, en de één zijn verwerping is de aanneming
van de ander. Dat blijkt uit Matth.25:32-46, wanneer het oordeel daar is en de volken
(vers 32) vóór Hem vergaderd zullen worden. De schaap-volken (echte Israëlieten)
zullen aan Zijn rechterhand worden gezet. De bok-volkeren (Kaïn en Ezau volkeren)
zullen aan Zijn linkerhand worden geplaatst. De maatstaf in het oordeel betreft de
vruchten, nl. het te eten en te drinken geven van Christus toen Hij hongerig en dorstig
was, Hem te kleden toen Hij naakt was, Hem te bezoeken toen Hij in de gevangenis

277 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
was, Hem te herbergen toen Hij als een vreemdeling was, etc. De Israelvolkeren
weten het zelf niet en vragen: Waar hebben wij U hongerig gezien en gespijzigd? Etc.
Dan antwoordt de Koning hen: voor zover gij dit één van deze Mijn minste broederen
hebt gedaan, hebt gij dat Mij gedaan.
De bokvolkeren zullen eveneens komen met dezelfde vragen wáár zij Christus
hongerig en naakt hebben gezien. Zij hebben de minste broederen van Hem niet
verzorgd, maar aan hun lot overgelaten! Het zat niet in hun genen, en het kwam niet
in hun op om armen en gebrekkigen te helpen. In Israëls genen zit iets van de liefde
van Elohim, van Zijn barmhartigheid over goeden en kwaden, van vaderlijke zorg en
ontferming. Dát zal worden beloond, en dáárop zal worden gelet als zijnde vruchten
in het oordeel.
Wat een voordeel voor het ware Israël dat het pseudo-Israël de erfgenaam
vermoordde!
De moord op de erfgenaam, de gewelddadige dood van Christus is het scharnier
waarop álles draait, de spil waarom alles gaat in de geschiedenis. De moord was géén
vergrijp, niet een ondoordachte fout. Nee, het was een koelbloedig berekende,
overlegde en uit samenzwering ontsproten wrede moord. De pachters zijn volledig
toerekeningsvatbaar en dragen volledig verantwoording voor hun misdaad(en).
Tegenwoordig wil men de joden ontheffen van hun schuld inzake de moord op
Christus.
Lucas 7:30 Maar de Farizeeën en de wetgeleerden hebben den raad Gods tegen zich zelven
verworpen, van hem niet gedoopt zijnde.
Mattheus 27:18 Want hij wist, dat zij Hem door nijdigheid overgeleverd hadden.
Johannes 19:11 Jezus antwoordde: Gij zoudt geen macht hebben tegen Mij, indien het u niet
van boven gegeven ware; daarom die Mij aan u heeft overgeleverd, heeft groter zonde.
De joden pleegden de zonde tegen de Heilige Geest, Mark.3:20-30, door te zeggen
dat Yashua door Beëlzebul de duivelen uitwierp. Die zonden wordt hen nimmer
vergeven, vers 28-29. Zij pleegden Godslastering. En dat spitste zich vooral toe
tijdens Zijn verhoor.
Christus, de Zoon, als Koning-Priester naar Melchizedeks orde, wordt door de
pachters, de toenmalige priesterkaste en zelfs mede door de koning Herodes,
veroordeeld wegens Godslastering, waarna de dood.
Christus als Priester/Koning naar Melchizedeks orde staat tegenover de priesterorde
van het pseudo Levi (in werkelijkheid waren de Hasmonieten Edomieten, dus ook
Annas en Kajafas waren Edomieten), hoewel zij er aanspraak op maakten van Levi te
zijn. Ezau viste achter het net, door de afgeschreven Levi te willen gebruiken als
handvat om er zich nog aan te kunnen optrekken. Welnu, deze pseudo-Levi stond hier
tegenover de gearressteerde Melchizedek en verwierp Hem. Levi had de tienden
moeten geven aan deze Melchizedek -dat zijn de vruchten die de pachters hadden
moeten afstaan- maar dat weigerde "Levi". Levi wilde zélf de tienden behouden. Dat
278 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
deed Abraham niet, en de ware Levi heeft in de lendenen van Abraham de tienden
wél gegeven aan Melchizedek.
Christus beleed Elohims Zoon te zijn, en daardoor stak de kerkelijke storm op.
Hetgeen zij zochten, nl. een beschuldiging, reikte Hij hun zelf aan. Hier hadden zij
een beschuldiging, Matth.26:65-66. En dan nog wel Godslastering! Dat betrof een
zeer zwaar delict, z’n eigen handen op te durven heffen tot Elohim, zélf de Goddelijke
privileges zich toe te eigenen!
De president-hogepriester Kajafas besloot onder ede: deze Ene moet voor ons allen de
dood in! Unaniem werd besloten Hem te doden, met Godslastering als rechtsgrond.
Zijn sterven achtte men noodzakelijk voor het bewaren van de geestelijke eenheid van
het volk met Elohim. Wanneer déze mens niet sterft onder het Romeinse zwaard, zal
het Goddelijke zwaard óns volk treffen, zei Kajafas. De hemel kan zulk een
godslasteraar niet dulden. Het was de dure plicht van het Sanhedrin deze "rotte plek"
uit het lichaam van Israël te verwijderen! En, Kajafas scheurde zijn klederen, als
bewijs en teken van grote droefheid en verontwaardiging. Matth.26:65.
Hij òf wij!
Christus zei: Ik ben de Messias, Elohims Zoon.
Kajafas zei: Hij lastert Elohim en is des doods schuldig.
Dus twee uitersten, waarbij het gaat om leven en dood, leugen en waarheid.
Volgens Kajafas tastte Christus het wezen van Israëls religie aan. Deze Nazarener is
een obstakel voor het volk, dat uit de weg geruimd dient te worden, wil het volk
verder kunnen in zijn dienst en toewijding aan Elohim, wil Kajafas zeggen. Zijn dood
is rechtsherstel, tot eer van de Allerhoogste.
De godslasteraar moet buiten de legerplaats sterven, in feite gestenigd worden. Israël
was bezet gebied. Nu werd het onder Rome de vloekdood aan een houten paal.
Wanneer déze goddeloze zondaar niet wordt gestraft, komt zijn vloek over heel het
volk, aldus Kajafas.
Wij dienen ons te realiseren dat hier de Logos, de Woordvoerder van Elohim, staat en
veroordeeld wordt als een Godslasteraar! En wel door de hoogste kerkelijke
autoriteit! De uitspraak van Kajafas was bindend, hoewel hij zijn ambt en uitspraken
zelf niet goed verstond. Toch sprak hij als het ware profetisch, als de mond van
Elohim, dat het nut was dat deze ene zou sterven voor het volk. Niet voor het pseudo-
Juda/Levi, maar voor het volk Israëls in de verstrooiing.
Het Sanhedrin stond voor de grote vraag hoe zij hún vonnis bekrachtigd konden
krijgen door Rome. Zij moesten er een degelijke onderbouwing aan geven. Rome
moest het vonnis uitvoeren. Pilatus mengt ook Herodes erin. Hier staat weer een
andere Edomiet voor de Messias; hier zien wij het koninklijke aspect. Eerst het
priesterlijke aspect in Kajafas, nu het koninklijke in Herodes. Het gaat ook hier nog
steeds om de oude vete tussen Ezau en Jakob, om de eerstgeboorterecht.

279 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Ach Christus (Jakob), waar is Uw eerstgeboorterecht nu? Ezau zit immers op de
troon!
Ezau had het eerstgeboorterecht weer van Jakob afgepakt. Ezau speelde in Kajafas en
Herodes het sinistere spelletje mee. Laat Rome het vuile werk maar doen! Nee, Ezau
zal zijn handen niet vuil maken aan Jakob, laat Rome dat maar doen.
Jakob was de rechtmatige bezitter geworden van het eerstgeboorterecht, van de
wijngaard, van de erfenis. Slechts door haat, jaloezie en valsheid is de zone Jakobs
(Christus) vermoord. Op die wijze dachten de "pachters" - in werkelijkheid waren het
geen pachters, maar een stel grote bandieten - de wijngaard naar zich toe te kunnen
halen.
Herodes mag meehelpen, en toen heeft Ezau in Herodes pas gezien wat het in
werkelijkheid betekende het eerstegeboorterecht te bezitten, n.l. "Zwaar beladen te
zijn". Elohim roept op tot wáre dienst en aanbidding, tot vrijwillige verplichting en
overgave. Met die "last" belaadt Hij Zijn volk, Zijn eerstgeborene. Maar die last wilde
Ezau nooit en te nimmer dragen. Daarom verkocht hij zijn eerstgeboorterecht voor
een schotel moes.
Hier, in Christus voor Kajafas, Pilatus en Herodes voltrekt zich wederom de stille
strijd van Jakob in Pniël. Elohim gaat Zichzelf betalen, via de prijs van het bloed van
de erfgenaam. De wijngaard moest weer erfenis worden. Elohim heeft Zijn wijngaard
in werkelijkheid nooit verpacht. De pachters hebben er zelf pacht van gemaakt,
hebben de wijngaard bezet, zich die maar toegeëigend. Nu gaat de heer de wijngaard
loskopen! En wel door bloedstorting van Zijn enig geliefde Zoon!
Het pseudo-Levi-sanhedrin en het pseudo-David-Herodes-koningshuis heeft er geen
notie van hoe Elohim het alles ziet en wil. Hoe de Hogepriester zélf als eigen offer zal
worden gebracht, om daardoor het koningschap veilig te stellen. Het koningschap
scheen verdwenen, als de afgehouwen tronk van Isaï. Elohim wist daaruit nog een
Scheut voort te brengen!
De joden zagen Christus als een vermeende profeet en koning en helemaal niet als een
priester. Christus ging in volgens hen tegen alle dogmatiek en heilsleer in. De
uitdelers en bedienaars van het heil waren zelf blind voor het heil, wat vreselijk toch.
Zij hadden de sleutel der kennis weggenomen. En hoe is dat vandaag de dag?
Christus zag de zaken helder en klaar. Hij aanvaardde Zijn komst als Koning, Zijn
taak als Hogepriester en Zijn roeping als Profeet. Toch maakte Hij zijn haters niet
wijzer dan zij reeds waren. Wanneer het Sanhedrin over de profetie sprak zweeg Hij
stil. Toen Pilatus over het koningschap sprak, zweeg hij. Nee, Christus als
Melchizedek hield geen processies voor Zichzelf, maakte geen public relations
reclame. Hij wist Zich in het isolement geplaatst. Geen wereldse allure! Hji was een
eenzame (Ps.35:17, 102:7). Van Zijn discipelen verlaten in Zijn uiterste nood.
280 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
De aap kwam uit de mouw, het geslacht van Kaïn sprak zijn vader na, die was een
leugenaar en moordenaar. Pilatus zei: Ben ik mijns broeders hoeder? Ik ben
onschuldig aan Zijn bloed. Was dat maar waar Pilatus. Zo kunt ge u er niet afmaken!
En de joden antwoordden dat Zijn bloed over hen mocht komen. Zij waren niet bang
voor bloedwraak. Van deze Godslasteraar doet het bloed niets meer, God helpe ons,
wij kunnen niet anders dan volgens onze wet Hem doden! En, de schare brulde het
uit, hysterisch en met grote kracht: Weg met Hem, aan het vloekhout!
De helderheid van geest was verdwenen. Hysterie volgde. Nee, Elohim zou hén niet
vervolgen om het vergieten van het bloed van deze godslasteraar, zo meenden de
joden.
Zeker, het vergoten bloed heeft een stem. Deut.21 De stem van het onschuldig
vergoten bloed valt niet te smoren. Dat wisten zij drommels goed. Maar dan moest het
recht verkracht zijn en daarvan was hier in hun ogen volstrekt géén sprake.
Het bloed vertegenwoordigt een rechtspersoon. Door Zijn bloed over hen uit te
roepen verwierpen zij Christus als rechtspersoon, als persoonlijkheid, als iemand die
van geen enkele betekenis voor hen was en ook voor Elohim niet meer telde. Men
achtte Hem een vreemdeling te zijn, dus een rechteloze, Die geen begrafenis als
Israëliet mocht krijgen. Vandaar dat men Akeldama kocht van de terug ontvangen
zilverlingen (het verradersloon) om Hem daarin te kunnen begraven.
Wat heeft Hij dan voor kwaads gedaan, klonk de vraag van Pilatus?
Daarop bleven de joden het antwoord schuldig. Zij verwierpen de raad van Elohim
tegen zichzelf. Door haat leverden ze Hem over. Zijn bloed over ons en onze
kinderen! Weg met deze pest!
Alzo werden alle rechtsnormen verkracht en geschonden!
Maar...., zonder bloedstorting is er géén vergeving! Hebr.9:22.
Zijn bloed móest uitgestort in de dood. Hij moest bloedloos worden, om te worden tot
een levendmakende Geest! 1Cor.15:45.
De wijngaard moest weer erfenis worden, door de dood van de Erfgenaam, zodat
Elohim naar recht de pachters een wrede dood mocht geven!
Breng hen hier, deze Mijn vijanden die niet gewild hebben dat Ik koning over hen zou
zijn en sla hen voor Mijn voeten dood! Luk.19:27.
Dat is Pascha, uittocht, uittocht in omgekeerde zin, niet van Israël uit Egypte, maar
van Ezau uit Israël, uit het land dat hij zich wederrechtelijk toe-eigende, Ez.35-36, de
wijngaard waarover Ezau meende pachter en later eigenaar te kunnen zijn. De joodse
encyclopedie zegt zelf dat Edom zich in het moderne jodendom bevindt. Welnu, dan
weten wij vanuit de Schrift wat het jodendom te wachten staat!
Nogmaals, wij mogen wel dankbaar zijn voor de misdaad der pachters. Door hun
moord op de Zoon kon de erfenis de onze worden.

281 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Joh.3:16 Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven
heeft, opdat een iegelijk die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe.
17 Want God heeft Zijn Zoon niet gezonden in de wereld, opdat Hij de wereld veroordelen
zou, maar opdat de wereld door Hem zou behouden worden.
18 Die in Hem gelooft, wordt niet veroordeeld, maar die niet gelooft, is alrede veroordeeld,
dewijl hij niet heeft geloofd in den Naam des eniggeboren Zoons van God.
19 En dit is het oordeel, dat het licht in de wereld gekomen is, en de mensen hebben de
duisternis liever gehad dan het licht; want hun werken waren boos.
20 Want een iegelijk, die kwaad doet, haat het licht, en komt tot het licht niet, opdat zijn
werken niet bestraft worden. (de pachters toonden hun kwade werken)
21 Maar die de waarheid doet, komt tot het licht, opdat zijn werken openbaar worden, dat zij
in God gedaan zijn.
Vele herders (pachters en huurlingen) hebben Mijn wijngaard verdorven, klinkt het
woord in Jeremia 12:10, zodat de ware dochter Sions overgebleven is als een
nachthutje in de wijngaard, Jes.1:18
Toch zal Jahweh in het laatste der dagen weer een wijngaard hebben, zie Jes.27:2,
waarvan bij beurte gezongen moet worden:
2 Te dien dage zal er een wijngaard van roden wijn zijn; zingt van denzelven bij beurte.
3 Ik, de HEERE, behoede dien, alle ogenblik zal Ik hem bevochtigen; opdat de vijand hem niet
bezoeke, zal Ik hem bewaren nacht en dag.
4 Grimmigheid is bij Mij niet; wie zou Mij als een doorn en distel in oorlog stellen, dat Ik
tegen hem zou aanvallen, en hem te gelijk verbranden zou?
5 Of hij moest Mijn sterkte aangrijpen, hij zal vrede met Mij maken; vrede zal hij met Mij
maken.
6 In het toekomende zal Jakob wortelen schieten, Israël zal bloeien en groeien; en zij zullen de
wereld met inkomsten vervullen.
Dat is de wijngaard waarvan ook Salomo sprak in Hooglied 8:11
1 Salomo had een wijngaard, te Baal-hamon; hij gaf dezen wijngaard aan de hoeders, een
ieder bracht voor deszelfs vrucht duizend zilverlingen.
12 Mijn wijngaard, dien ik heb, is voor mijn aangezicht; de duizend zilverlingen zijn voor u, o
Salomo! maar tweehonderd zijn voor de hoeders van deszelfs vrucht.
Israëls hoeders zijn trouwe hoeders, geen pachters of huurlingen, maar bewaarders en
hoeders, herders en rechtvaardigen. Zij zullen de wereld met inkomsten vervullen.
Een ieder bracht zelfs voor duizend zilverlingen vruchten voort, dat is toch geweldig.
Geen 10%, maar 1000%! En, zij mochten er zelf 200% van houden!
Een heerlijke tijd staat Jakob te wachten, het toekomende, wanneer Jakob zal wortel
schieten en Israël zal bloeien en groeien.
Vol verwachting klopt ons hart!
Want: Psalm 31:19
282 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
O, hoe groot is Uw goed, dat Gij weggelegd hebt voor degenen, die U vrezen; dat Gij gewrocht
hebt voor degenen, die op U betrouwen, in de tegenwoordigheid der mensenkinderen!
11.3 De oudste zoon, zie Luk.15.
Meestal staat de jongste zoon in het licht van de schijnwerpers wanneer de bekende
gelijkenis uit Lucas 15 wordt behandeld. Nu gaat het ons eens om de oudste zoon.
In de Schrift gaat het wel vaker over twee zonen, over de oudste of eerstgeborene en
de jongere zoon, waartussen een groot verschil valt waar te nemen. Denk aan Kaïn en
Abel, Ezau en Jakob. De Heiland handelt in deze gelijkenis eveneens over de strijd
tussen twee zonen, wat te herleiden is naar Gen.3:15, de strijd tussen het
vrouwenzaad en het slangenzaad, de strijd tussen Kaïn en Abel, Ezau en Jakob en hun
nageslachten.
In de gelijkenis geeft de Heiland enkele schetsen van de karakters weer, van de vader,
van de jongste en van de oudste zoon. Dat zijn herkenningstekenen, allereerst om ons

283 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
het onderscheid te leren tussen die twee zaadlijnen uit Gen.3:15, en verder geeft het
ons onderwijs in het dagelijks leven.
De jongste zoon hebben wij reeds in brochure no.81 besproken. Nu is de oudste zoon
aan de beurt. Zoals wij weten uit de gelijkenis was de jongste zoon de wijde wereld
ingegaan nadat hij zijn deel van de vader had ontvangen. Hij had alles erdoor
gebracht en was aan de grond geraakt, begeerde zwijnenvoedsel en was tot zichzelf
gekomen. Hij had de reis terug naar huis aanvaard, met het voornemen zijn zonden te
belijden tegenover zijn vader. En het verzoek zich voortaan onder de knechten te
mogen rekenen, daar hij niet langer waardig was een zoon genaamd te worden. De
vader had de jongen ontvangen en was zeer verheugd en nam hem weer aan als kind,
liet het gemeste kalf slachten en richtte een feestmaaltijd aan.
De oudste zoon kwam uit het veld en hoorde in huis de feeststemming. Hij vroeg aan
de knechten wat er aan de hand was. Hij kreeg te horen dat zijn jongere broer weer
was thuis gekomen en zijn vader hem had ontvangen en het gemeste kalf had laten
slachten om een feestmaaltijd aan te richten.
Dat schoot bij de oudste zoon in het verkeerde keelgat. Hij werd kwaad en toornig.
De knechten speelden een boodschappers rol en vertelden de vader over het
ongenoegen van de oudste zoon. De vader hoorde het en ging zelf naar buiten om de
oudste zoon het blijde nieuws mee te delen en hem te vragen mee naar binnen te gaan
om zijn jongere broer te ontmoeten.
Nee, nu barstte de bui los boven het hoofd van de vader. De oudste zoon slingerde
hem harde en grote verwijten naar het hoofd. De jarenlange opeenhoping van
ongenoegens treden plotsklaps naar buiten:
29 Doch hij, antwoordende, zeide tot den vader: Zie, ik dien u nu zo vele jaren, en heb nooit
uw gebod overtreden, en gij hebt mij nooit een bokje gegeven, opdat ik met mijn vrienden
mocht vrolijk zijn.
30 Maar als deze uw zoon gekomen is, die uw goed met hoeren doorgebracht heeft, zo hebt gij
hem het gemeste kalf geslacht.
Wat blijkt uit deze woorden? Dat de oudste zoon zichzelf nooit als zoon had gezien,
maar als dienaar, een gelijke aan de knechten. Elk gebod van zijn vader had hij met
grote nauwkeurigheid opgevolgd en uitgevoerd. Niet uit kinderliefde tot zijn vader,
maar uit een gevoel van knechtschap, iemand die iets terug mocht eisen, loon na
arbeid kon verlangen.
Hij verweet zijn vader van hem nog nooit een bokje te hebben ontvangen om een
feestje te bouwen met zijn vrienden. De jongen wilde dus óók wel feesten, pret
maken, maar had zich dat moeten ontzeggen omdat zijn vader hem daarvan zou
hebben weerhouden. In hem leefde kennelijk dezelfde drang naar de wereldse
vreugde als in zijn jongere broer, alleen de huiselijke omgeving had daar beslag op
gelegd. Nooit had hij iets van zijn vader ontvangen, maar nú was het moment
eindelijk aangebroken zijn vader de rekening van al die jaren te presenteren!
284 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Maar, was dát nu alles wat de oudste zoon tegen zijn vader had in te brengen? Moest
dáár zo’n ophef over worden gemaakt? Waren dit de enige grieven tegen zijn vader na
al die jaren? Blijkbaar wel.
De oudste zoon was een pure egoïst, rekende alleen met zichzelf en vermoedde,
ziende op zijn eigen boze hart, dat zijn jongste broer zijn geld met de hoeren had
doorgebracht. Zelf had hij zijn vader gediend en was niet de wereld ingegaan, maar,
die wereld leefde wél in zijn hart!
Nu, bij de terugkeer van zijn jongste broer, heeft zijn vader nog wel het gemeste kalf
geslacht. Moet je het nog sterker meemaken?
Hij meende dat zijn jongste broer een dubbel loon kreeg op zijn losbandige leven, en
hij met zijn nauwgezet leven ontving schijnbaar niets. De oudste zoon redeneerde bij
zichzelf dat zijn jongere broer zijn deel reeds had gehad, plus nog eens het gemeste
kalf. Het kon niet op. Dus achtte hij zichzelf grotelijks achtergesteld door zijn vader,
verongelijkt en voorbijgegaan.
De oudste zoon maakte zijn rekensom op vanuit zijn knechtsgestalte. Die rekensom
lijkt logisch en kloppend, schijnt juist te zijn op het eerste gezicht. Zijn jongere broer
ontving een dubbel portie na een losbandig leven, en hij ontving niets na een stipt
leven.
Het is echter maar hoe men de zaak beziet en beoordeelt.
Voor de vader was het alsof zijn jongste zoon als dood was toen deze in de wereld
vertoefde. Voor zijn gevoel had de vader zijn jongste zoon verloren. De jongste zoon
was inderdaad verloren, aan lager wal geraakt en tenslotte een gebroken mens
geworden, als zwijnenhoeder aangesteld. Hij had zijn leven weggegooid, zijn
levensjaren verspeeld. Niet alzo de oudste zoon. De oudste zoon was keurig thuis
gebleven en diende zijn vader dag aan dag. Dus was de oudste zoon schatrijk. Alleen
kon hij dat niet zien vanwege zijn knechtsgestalte. De jongste zoon was ten opzichte
van hem straatarm en droeg de littekenen van een vergooid leven.
De oudste zoon maakte een grove denkfout. Hij was bij de hand en intellectueel
genoeg te denken dat hij metterdaad geen knecht maar zoon was, dus geen loon
ontving gelijk de knechten. Daar had hij dan ook nooit om gevraagd aan zijn vader.
Wel zag hij alle zegeningen door de bril van een knecht, als zijnde een door hem
verworven recht en geen ouderlijke gunst en liefde. Nee, wat hij thuis ontving was
een vanzelfsprekendheid, want hij had er iets voor gedaan. Er stonden prestaties
tegenover. Dus in werkelijkheid zette hij alle liefde en gunsten van zijn vader om in
loon naar werken. Hij was bezeten door het dienen om vergelding. Daardoor was hij
blind voor het nuchtere feit dat hij als oudste zoon álles zou krijgen wat van zijn vader
was, op een klein deel na dat voor zijn jongere broer bestemd was.

285 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Omdat hij zichzelf niet als zoon zag maar als knecht, rekende hij foutief. Zijn houding
was verkeerd. Hij handelde vanuit een hoogmoedig hart. Hij leefde vanuit een
innerlijk tweespalt. Hij ontving liever één bokje als loon, dan een grote veestapel als
liefdeblijk van zijn vader.
Nee, de oudste zoon kón niet denken in termen van liefde en liefdebetoon, dat was
hem vreemd. Vandaar zijn beklag, verwijten, bekrompenheid en afgunst richting zijn
jongere broer.
Wat nameloos arm en achter gezet moet hij zich hebben gevoeld toen hij hoorde dat
zijn vader het gemeste kalf had laten slachten voor zijn jongere broer die álles erdoor
had gebracht.
Hij meende werkelijk nooit iets te hebben gehad van zijn vader, plus daarbij dat hij
ook nog eens de genieting van de wereld had moeten missen vanwege zijn slaafse
gehoorzaamheid aan zijn vader. De vreugde van het leven had hij ervoor
prijsgegeven.
Met die oudste zoon is niet alleen het starre jodendom uitgebeeld, maar ook allen die
Elohim willen dienen om loon naar werken. De mens, vooral wanneer deze
godsdienstig wordt, kan zijn dienstknechtsgestalte maar moeilijk prijsgeven, indien
dat al mogelijk zou zijn. Zonder ware levensvernieuwing blijft de mens in het diepst
van zijn wezen een werker om loon. De drang naar prestaties moet geheel sterven, wil
men leren leven van een gift, van gunst en genade.
Hoe is het doen en laten van de oudste zoon te verklaren? De Rooms Katholieke
psychologisch therapeute Marie Balmary uit Frankrijk heeft een boek geschreven
over Kaïn en Abel. Daarin legt zij de verschillen neer tussen deze twee broers. De
ouders van Kaïn en Abel waren Adam en Eva, die niet van de verboden vrucht van de
boom der kennis van goed en kwaad mochten eten. Balmary ziet dit verbod als een
wet die de omgang (dus zeker de huwelijksgemeenschap) tussen man en vrouw in
goede banen wil leiden. Men mag elkaar niet “op eten”. Kaïn was de oudste van de
tweeling en bracht een offer aan Elohim van de vruchten van de grond en
vereenzelvigde zich kennelijk niet met zijn offer. Daar ligt de sleutel tot het mysterie.
Abel bracht van de eerstgeborenen van zijn lammeren, het vette ervan en
vereenzelvigde zich kennelijk wél met zijn offer. Hij en zijn offer werd aangenomen,
Kaïn en zijn offer werd afgewezen.
Goed beschouwd mág en kán Elohim geen offer van Kaïn aannemen waarin deze
zichzelf niet identificeert, want dan zou Elohim met offers instemmen waarin de
personen zélf worden gemist. Neem als voorbeeld een schone rede van een spreker.
Wanneer de spreker er zelf niet achter staat, zegt de rede niets, heeft de rede geen
kracht. Of neem een boek, waar de schrijver niet achter staat. Dat boek zegt dan niets
en is zonder waarde.
286 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Kaïn wilde Elohim in een valstrik laten lopen, door een offer te brengen waarin
hijzelf niet aanwezig was. Elohim aanvaardde echter niet het offer waarin de persoon
wordt gemist!
De eerste mensen kwamen uit het Paradijs. Nachash had eerst Eva om de tuin geleid.
Elohim is de Schepper, de Wetgever, de Volmaakte. Nachash was degene die uit het
braakliggende veld kwam, ongecultiveerd, de tegenwettige, de verleider en
verstoorder. De eerste mensen worden op de proef gesteld, en ook alle mensen na
hen, hoe wij tegenover onze Schepper staan.
Nachash staat, volgens Balmary -en daar stemmen wij mee in-, symbool voor de
fallus (mannelijk geslachtsorgaan) en verleidde de vrouw ertoe seks te zien als een
“bezit”. Dat maakte van Eva de “mindere”. Hier vernietigde de vrouw een stuk van
haar zélf waardoor de mogelijkheid vrijkwam om te gaan spreken in termen van “ik
en jij”. De vrouw eiste de man op. Eva nam en at en zij gaf ook haar man en hij at
(eerlijk samen alles delen). Daardoor vervielen zij van het gecultiveerde leven in het
Paradijs tot het ongecultiveerde leven daarbuiten, waar mensen en dieren elkaar
letterlijk (kannibalisme) en ook figuurlijk (dmv. zelfzuchtige concurrentie) op eten.
Welnu, die vrucht van de verleiding en hun ongehoorzaamheid zagen zij voor ogen
toen Kaïn Abel vermoordde, zijn broeder “op at”. Diezelfde houding van Kaïn zien
wij terug in de oudste zoon. De oudste zoon miskent het gezag, gaat het liefst in
termen van “ik en jij” met zijn ouders om. Wil zijn ouders nog wel een offer brengen,
maar dan een offer waarin hijzelf niet aanwezig is. Welaan, zo’n offer kunnen en
mogen de ouders niet accepteren tegenover hun andere rechtgeaarde kinderen.
De oudste zoon was de erfgenaam en zou een dubbel portie ontvangen naar de wet.
Hij bezat immers de eerstegeboorterechten. Dat wil echter nog niet zeggen dat men
zijn rechten kan verspelen. Men kan zichzelf wél buitenspel plaatsen. En dat deed de
oudste zoon.
De oudste zoon toonde een kwade inborst te hebben. Hij wist zich geen zoon van zijn
vader, en was -dat ligt voorhanden van de Kaïn/Edom-joden- ook geen wettige zoon.
De vader had het ook reeds lang ingezien dat hij in werkelijkheid maar één zoon had,
nl. de jongste. De oudste was zijn zoon niet, maar had zichzelf “zoon” gemaakt,
ingenesteld. Jer.2:21 zegt dat Israël een edele wijnstok was, die later verbasterd werd.
Die verbasterde wijnstok was niet de echte.
Elohim heeft maar één zoon, dat is Zijn volk Israël, dat Hij uit Egypte heeft geroepen.
De andere en oudste zoon, Ezau, Edom, was wel in de tent van Izaak geboren, maakte
wel aanspraak op de eerstgeboorte, maar deugde niet, had zijn eerstgeboorte verkocht
om een schotel moes, Hebr.12:16, en was een onheilige.
Het bleek dat de vader slechts één zoon had en de oudste zich niet als zoon kon
gedragen. De oudste wist zich geen houding aan te nemen als kind. Hij zag zijn vader
niet staan, durfde zijn vader leugens en grote verwijten naar het hoofd te slingeren,

287 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
toonde geen enkel respect voor zijn vader. Immers, het was een grove leugen van de
oudste zoon zijn vader te beschuldigen dat hij nog nooit iets had gehad, zelfs geen
bokje om er vrolijk mee te zijn met zijn makkers.
Let er goed op wat er geschreven staat in Lucas 15 vers 12:
12 En de jongste van hen zeide tot den vader: Vader, geef mij het deel des goeds, dat mij
toekomt. En hij deelde hun het goed.
Dus ontving de oudste zoon gelijktijdig met de jongste zoon eveneens zijn deel!
Althans, het werd voor hem vastgezet of reeds werkelijk gegeven. De beschuldiging
van de oudste zoon dat hij nooit iets had ontvangen was volkomen ongegrond en uit
de lucht gegrepen. Ja, het was brutaal, laaghartig, gekleurd en onbetamelijk van hem
zijn vader met zoiets te confronteren. De beschuldiging kwam voort uit een sterk
gefrustreerd gemoed, uit een hart vol haat en misnoegen.
De vader bleef echter zichzelf, liet zich niet gaan en antwoordde beheerst, na de
verwijten te hebben aangehoord, zie vers 31:
31 En hij zeide tot hem: Kind, gij zijt altijd bij mij, en al het mijne is uwe.
32 Men behoorde dan vrolijk en blijde te zijn; want deze uw broeder was dood, en is weder
levend geworden; en hij was verloren, en is gevonden.
De vader ging niet op de verwijten van zijn oudste zoon in, pleitte zich niet vrij, gaf
geen tekst en uitleg van zijn handelwijze, verweet de jongen geen hardheid en
liefdeloosheid. De vader wist wel wat hij aan zijn oudste zoon had. Hij had het leven
en het gedrag van hem allang gevolgd en gadegeslagen. Zijn oudste zoon had hem
niet lief, toonde geen ware kinderliefde tegenover zijn ouders. Alleen plichtsgetrouw
zijn is geen liefde. Bij de minste vermeende verongelijking sloeg de vlam in de pan.
Dan volgden vlammende verwijten. Dan kan een vader te horen krijgen dat hij gore
laster zou spreken, leugens zou lanceren en uit voorkeur zou handelen. Ja, dan komt
het ware karakter van de oudste zoon naar boven.
Als alles voor de wind gaat hoor je hem niet. O wee als hij meent achtergesteld te
worden.
Dan is de boot aan en zijn de rapen gaar. Men moet hem niet in iets te kort doen of
iets in de weg liggen, want dan komt zijn ware aard naar buiten. Zo leert men
kinderen en vrienden kennen! Dan gaan de kwaden tieren, schelden, verwijten doen,
vloeken en verwensingen uiten, dreigementen geven en druk uitoefenen. Dan komt
eruit wat er altijd op de bodem van het hart verborgen lag. Dan moet er gelogen
worden. Dan verwijt de oudste zoon dat zijn jongere broer zijn goed met de hoeren
erdoor heeft gebracht. Dat blijkt echter nergens uit. Dat is een ongegronde, dus valse
beschuldiging. De oudste zoon veronderstelde het, dus was het in zijn visie zo.
Maar..., die veronderstelling kwam voort uit zijn eigen boze hart waarin boze
hoerachtige hartstochten leefden. Daar rekende hij naar. Zo de waard is vertrouwt hij
zijn gasten. Zélf was hij kennelijk een geniepeling die de katjes in het donker kneep.
Hij was het immers wie het werken om loon in het bloed zat. Welnu, wat doen de
hoeren? Zij verhuren zichzelf en werken om loon. Niet uit liefde, maar om geld
288 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
verkopen zij hun “liefde”. En dat is identiek aan de oudste zoon, die geen greintje
ouderliefde toonde, geen enkel respect voor zijn vader ten toon spreidde. Hij
verraadde zichzelf.
Vroeg of laat kon de oudste zoon het masker van geveinsdheid niet langer
voorhouden en viel het af. Dan wordt gezien wie er werkelijk achter het masker schuil
ging. Gezag, respect, nee, dat kende hij niet. Zijn vader was zijn rivaal. Zijn broer, dat
was een doorbrenger, een nietsnut. Dat zijn jongste broer wél zijn vader liefhad, dat
was, zo meende hij, vanwege diens broodafhankelijk-zijn.
Naar binnen komen in het huis waar zijn jongere broer was, nee, dat nooit. Hij hoefde
zijn jongere broer niet meer te zien. Voor hem wás hij reeds dood en dat vond hij
best.
Ineens stond de oudste zoon voor het voldongen feit dat zijn jongere broer thuis was
gekomen en zijn vader daarmee zeer ingenomen was, gezien het slachten van het
gemeste kalf. Zijn jongere broer werd opeens zijn grote rivaal: hij òf ik!
De oudste zoon was boos omdat zijn vader goed was. Matth.20:15.
Hij, als oudste zoon, was tijdens de afwezigheid van de jongste zoon, de enige
geweest in het huis zijns vaders. Geen rivalen, hij alleen was het. Nu ineens was zijn
jongste broer terug van weggeweest en kwam de concurrentie-verhouding weer tot
nieuw leven. Dat stak hem als een mes in het hart. Mensen kunnen gemakkelijk met
elkaar omgaan en in betrekkelijke vrede met elkaar leven, zolang het er maar niet op
aan komt dat men voor een keuze wordt geplaatst van hij òf ik.
Zodra dít kritieke punt aan de orde komt, gaat alles van binnen zich toe spitsen. Dan
komt er als het ware adrenaline in het bloed. Stel je voor dat mijn ik eraan moet! En
dat voor iemand die jonger is dan ik, en die ook nog eens zijn deel erdoor heeft
gebracht in de wereld.
Dan wordt duidelijk hoe volwassen (of onvolwassen) wij mensen zijn, hoe groot of
klein wij in geestelijk opzicht zijn.
Luister eens naar Johannes de Doper, zie Joh.3:27-30: Hij moet wassen, maar ik moet
minder worden. Dat is volwassen taal, dat is de handelwijze van een groot man. Geen
wedloop met Jezus. Nee, Johannes aanvaardde zijn mindere plaats. Ook de jongste
zoon kende deze moeilijke les van het leven te verliezen om het te behouden. Hij had
geleerd te zeggen niet meer waardig een zoon genaamd te worden. Hij was zijn ik
kwijtgeraakt en zag zichzelf niet meer staan. En dat kan geen kwaad, maar levert juist
winst op. Wie zijn leven verliest, vindt het! Wat wél kwaad kan is de houding en
ontrouw van de oudste zoon. Hij verachtte zijn vader! Ware grootheid schuilt niet in
zelfhandhaving, maar zit daarin dat een mens zijn plaats weet en desnoods een stap
achteruit kan doen, zijn meerderen respecteert en hen hoger acht, anderen laat
voorgaan en wacht tot men hem hogerop roept.

289 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Op het verwijt van de zoon geeft de vader een directe en weldoordachte reactie.
De vader antwoordde dat al het zijne immers van hem was. Nee, dat zag hij niet.
Niets voor niets. Hij had ervoor gewerkt, het was zijn loon, zuur verdiend. Alzo
redeneerden de joden.
Uit de geschiedenis blijkt dat de joden niet naar “binnen” wilden gaan, geen deel
wilden nemen aan het Evangelie van het Koninkrijk via de genade door bloedstorting
van de Messias. Zij verwierpen de Messias, de lijdende Knecht.
De vader zei dat men behoorde vrolijk te zijn. Dat is in algemene zin gezegd. Iedereen
werd erbij betrokken. Maar, de oudste zoon trok zichzelf terug. Nee, geen vreugde
over zijn jongere broer, slechts geïrriteerdheid, afgunst en jaloezie.
Geen deelname aan het familiefeest, niet een delen in lief en leed. Liever in het
isolement met een vermeend aangedaan onrecht. Liever de vader vals beschuldigen,
dan deelnemen aan een feest tegen je zin in. Dan maar breken met de familie en een
afscheidsbrief sturen.
De oudste zoon plaatste zichzelf buiten de familiekring, wilde niet in de vreugde
delen van het gezin, maar liet ook het gezin van zijn vader niet delen in zíjn vreugde.
Dat was alleen voor zijn eigen vrienden en geestelijke broeders met wie hij
samenspande en hem in zijn rol bevestigden, zijn handen steunden in het kwade.
Wat moet je met zo’n zoon aan? Moet je je gezin laten “verzieken” door een enkele
dwarsligger? Moet je maar wat schipperen, een beetje toegeven en het niet zo nauw
nemen, want nu ja, het is toch je kind? Moet je zo’n tegenpolig karakter maar niet te
serieus nemen, eenzijdig vergeven en zand erover, doen alsof je niet alles van hem in
de gaten hebt? De vader (en ook de moeder) kan het gezin niet “op laten eten” door
een zoon of dochter waarin de geest van Kaïn of Ezau huisvest.
290 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Nee, vers 32: Men behoorde dan vrolijk en blijde te zijn; want deze uw broeder was dood, en
is weder levend geworden; en hij was verloren, en is gevonden.
De vader toont in algemene zin dat “men” behoorde vrolijk en blij te zijn. Dat is de
natuurlijke gang van zaken. Al het andere wat daarvan afwijkt is tegennatuurlijk,
verwerpelijk.
De vader bedoelt te zeggen: Maleachi 1:6 Een zoon zal den vader eren, en een knecht zijn
heer; ben Ik dan een Vader, waar is Mijn eer ? En ben Ik een Heere, waar is Mijn vreze? zegt
de HEERE der heirscharen tot u, o priesters, verachters Mijns Naams! Maar gij zegt:
Waarmede verachten wij Uw Naam?
En, Spreuken 8:17 Ik heb lief, die Mij liefhebben; en die Mij vroeg zoeken, zullen Mij vinden.
Is dat egoïstisch? Nee, dat is het resultaat van de uitkomst. Liefde dient niet gekocht
te worden. Liefde moet voortkomen uit het hart. Daaraan herkent de vader zijn ware
zoon. De andere is niet waard een zoon genoemd te worden. In een offer moet de
offeraar zichzelf leggen, in de liefde van een kind moet het kind zélf aanwezig zijn.
De rol is omgekeerd. De jongste zoon meende vanwege zijn zonden niet langer een
zoon te kunnen worden genoemd. Nee, het was juist de oudste zoon die zichzelf
buiten het gezin plaatste, en wel door opzettelijke verharding, door opstand tegen zijn
vader. Dat is een bijna onvergeeflijke zonde. Al de zonden van de jongste zoon
plaatsten hem niet buiten het zoonschap. De vader zag zijn intense berouw en
kinderliefde en vergaf hem alles. De oudste zoon echter had alle liefde gesmoord, zijn
vader op het hart getrapt en was zoon-af! De jongste zoon kende zichzelf schuldig,
betoonde waarachtig berouw. Hij was er zelf in aanwezig. De oudste niet. Schuld
kwam in zijn woordenboek niet voor, berouw helemaal niet.
En de moeder? Zij wordt niet genoemd in de gelijkenis. Gelukkig maar, want er staat
in Spreuken 17:25 Een zotte zoon is een verdriet voor zijn vader, en bittere droefheid voor
degene, die hem gebaard heeft.
Spreuken 19:13 Een zotte zoon is zijn vader grote ellende;
De moeder kan zich alleen maar achter haar man scharen en bitter bedroefd zijn!
De vader toonde slechts hoe het behoorde te zijn. De oudste zoon kon het daarmee
doen. De vader hield de oudste zoon als het ware een spiegel voor. Kijk daar nu eens
in, en ik zal je tonen hoe het behoort te zijn. Jouw gedrag, oudste zoon, is afwijkend,
onnatuurlijk, kwaadaardig, verwerpelijk. De natuurlijke gang van zaken en de gewone
aard van broers toont blijdschap na terugzien, na hereniging. Maar jij, oudste zoon, jij
bent ontaard. Men behoorde vrolijk te zijn, en jij loopt te mopperen!
Nee, de oudste zoon leed niet aan bewustzijnsvernauwing. Het was zijn boze aard,
zijn afwijkende karakter, zijn egoïsme dat hem opstandig maakte tegen het gedrag van
zijn vader, tegen de vreugde rond zijn broer.
Het is dan ook onvoorstelbaar dat de joden zich ooit zullen verheugen als de “verloren
zoon”, de twaalf zogenaamd verloren stammen Israëls, terug zullen zijn gevonden,
geïdentificeerd en verenigd. De joden -op enkele uitzonderingen na- zoeken hun

291 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
“broeders” altijd gaarne waar ze niet zijn te vinden, n.l. onder de Japanners en
Falasja’s en dergelijke. Nee, niet zoeken naar hun jongere broer waar deze in
werkelijkheid zich bevindt, nl. in het Westen, in de “varkens-maatschappij”, te
midden van de jet-set en de glitter van Babylon. Stel je voor dat dáár de jongste zoon
zou ontdekt worden, dan moeten zij als oudste zoon een stap terug doen. Nu nog ziet
het grootste deel der mensen de joden aan voor het oude verbondsvolk (wat zij in
werkelijkheid niet zijn). Nu nog eisen zij de rechten van de eerstgeboorte op, als of zij
Jakob zijn, als of zij kinderen van Abraham zouden zijn.
Eens zal het doek voor hen vallen, wanneer de jongste zoon door de Heilige Geest tot
zichzelf zal komen en terug zal keren naar zijn vader. Wanneer zijn vader hem het
gemeste kalf zal toe bereiden en er feest zal worden gevierd. Dan zal de grote
afwezige op het feest de oudste zoon zijn! Zijn rol is uitgespeeld, afgelopen! En wel
door zijn eigen geaardheid, door zijn eigen gedrag. Alzo zullen de joden tonen wie zij
in werkelijkheid zijn.
Er komt uit wat erin zit, aan de vrucht kent men de boom.
Men behoorde dan vrolijk te zijn.
Ja, hoe het behoort te zijn wist de oudste zoon best. Hij kende alle wetten en
huisregels van zijn vader op zijn duimpje. En hij deed er nog naar ook, alleen niet te
veel, niet uit liefde, maar uit wettische vrees de gunst te verliezen.
Eert uw vader en uw moeder. Ja, zo behoort het wel te zijn. Maar, de joden hadden op
elk gebod wel een aantal ontwijk mogelijkheden bedacht. Zij konden altijd wel op de
een of andere wijze onder het gebod uitkomen. Daardoor maakten zij het gebod
krachteloos.
Straks, wanneer het Messiaans Vrederijk aanvangt en de “verloren zoon”, de
zogenaamd verloren twaalf stammen Israëls tot zichzelf zijn gekomen,
identiteitbewust zijn gemaakt en terugkeren naar de Vader, zal de oudste zoon het
laten afweten. De joden zullen boos zijn en niet in de feestvreugde willen delen. Zij
hebben ruimschoots de mogelijkheden gehad om deze te benutten. Zij hebben niet
gewild.
Mattheus 23:37 Jeruzalem, Jeruzalem! gij, die de profeten doodt, en stenigt, die tot u
gezonden zijn! hoe menigmaal heb Ik uw kinderen willen bijeen vergaderen, gelijkerwijs een
hen haar kiekens bijeen vergadert onder de vleugels; en gijlieden hebt niet gewild.
Lucas 19:27 Doch deze mijn vijanden, die niet hebben gewild, dat ik over hen koning zoude
zijn, brengt ze hier, en slaat ze hier voor mij dood.
En wanneer er al één van hen het waagt naar de bruiloftszaal te gaan, is deze nog wel
zo eigenwillig dat hij zich geen bruiloftskleed zal laten aantrekken. Mattheus 22:11 En
als de koning ingegaan was, om de aanzittende gasten te overzien, zag hij aldaar een mens,
niet gekleed zijnde met een bruiloftskleed; En zeide tot hem: Vriend! hoe zijt gij hier
ingekomen, geen bruiloftskleed aan hebbende? En hij verstomde.
292 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Men houdt het niet voor mogelijk dat lieden zó eigenwijs en eigengerechtigd kunnen
blijven! Uit de toon vallend gedrag. Ergerlijk, misselijk makend. Dát is de oudste
zoon ten voeten uit.
De jongste zoon heeft in oprechtheid van zichzelf leren zeggen: “Lo-Ammi”, ik ben
Uw volk, Uw zoon niet meer!
Maar juist dán antwoordt de liefhebbende Vader in Zijn ondoorgrondelijke trouw:
“Ammi”, jij bent Mijn lieve zoon, gij zijt Mijn volk wél, dat verloren was en weer is
gevonden, dat dood was en weer leeft! Komt laat ons samen vrolijk zijn!
“Verloren” is in het Grieks apolooloos, apollemi.
Zie Strongs 622 ap'ollumi, ww
1) vernietigen 1a) geheel uit de weg ruimen, afschaffen, verwoesten 1b) onbruikbaar maken
1c) doden 1d) verklaren dat iemand ter dood gebracht moet worden 1e) overgeven aan
eeuwige ellende in de hel 1f) ten onder gaan, omkomen 2) verwoesten 2a) verliezen
Apollo betekent “verderver”.
Alzo heeft de satan Israël geprobeerd “verloren” te laten gaan, geheel uit de weg te
ruimen, te verwoesten, te doden, etc. Maar nee, Elohim wist waar Zijn schapen
waren, als verloren schapen. Wat bij de mensen onmogelijk is, is bij Hem wel
mogelijk. Hij zoekt het verlorene! Hem zij de lof en eer, van nu aan tot in alle
eeuwen.
Amos 9:9 Want ziet, Ik geef bevel, en Ik zal het huis Israëls onder al de heidenen schudden,
gelijk als zaad geschud wordt in een zeef; en niet een steentje zal er ter aarde vallen.
Jeremia 50:6 Mijn volk waren verloren schapen, hun herders hadden hen verleid, zij hadden
hen gevoerd naar de bergen, zij gingen van berg tot heuvel, zij vergaten hun legering.
Mattheus 10:6 Maar gaat veel meer heen tot de verloren schapen van het huis Israëls.
Mattheus 15:24 Maar Hij, antwoordende, zeide: Ik ben niet gezonden, dan tot de verloren
schapen van het huis Israëls.
Jesaja 65:1 Ik ben gevonden van hen, die naar Mij niet vraagden; Ik ben gevonden van
degenen, die Mij niet zochten; tot het volk, dat naar Mijn Naam niet genoemd was, heb Ik
gezegd: Ziet, hier ben Ik, ziet, hier ben Ik.
11.4 De wijze en de dwaze bouwer Matth.7:24-29
24 Een iegelijk dan, die deze Mijn woorden hoort en dezelve doet, dien zal Ik vergelijken bij
een voorzichtig man, die zijn huis op een steenrots gebouwd heeft;
25 En er is slagregen nedergevallen, en de waterstromen zijn gekomen, en de winden hebben
gewaaid, en zijn tegen hetzelve huis aangevallen, en het is niet gevallen, want het was op de
steenrots gegrond.
26 En een iegelijk, die deze Mijn woorden hoort en dezelve niet doet, die zal bij een dwazen
man vergeleken worden, die zijn huis op het zand gebouwd heeft;
27 En de slagregen is nedergevallen, en de waterstromen zijn gekomen, en de winden hebben
gewaaid, en zijn tegen hetzelve huis aangeslagen, en het is gevallen, en zijn val was groot.

293 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
28 En het is geschied, als Jezus deze woorden geëindigd had, dat de scharen zich ontzetten
over Zijn leer; 29 Want Hij leerde hen, als macht hebbende, en niet als de Schriftgeleerden.
In internationaal opzicht geeft de gelijkenis van de wijze en dwaze bouwer ons te
kennen wat er zo al mankeert aan het doen en laten der mensheid in het algemeen. Het
grote onderscheid in deze gelijkenis valt in twee hoofdzaken uiteen:
a) De woorden van Elohim horen, ...ze opvolgen én doen.
b) Of de woorden van Elohim horen, ..ze níet opvolgen en níet doen.
Matth.5:18 Want voorwaar zeg Ik u: Totdat de hemel en de aarde voorbijgaan, zal er niet een
jota noch een tittel van de wet voorbijgaan, totdat het alles zal zijn geschied.
19 Zo wie dan een van deze minste geboden zal ontbonden, en de mensen alzo zal geleerd
hebben, die zal de minste genaamd worden in het Koninkrijk der hemelen; maar zo wie dezelve
zal gedaan en geleerd hebben, die zal groot genaamd worden in het Koninkrijk der hemelen.
20 Want Ik zeg u: Tenzij uw gerechtigheid overvloediger zij, dan der Schriftgeleerden en der
Farizeeën, dat gij in het Koninkrijk der hemelen geenszins zult ingaan.
De woorden van Elohim bestaan o.a. daarin dat er wereldwijd van heel de schepping
een sprake uitgaat.
Ps.19:2 (19-3) De dag aan den dag stort overvloediglijk spraak uit, en de nacht aan den nacht
toont wetenschap.
3 (19-4) Geen spraak, en geen woorden zijn er, waar hun stem niet wordt gehoord.
4 (19-5) Hun richtsnoer gaat uit over de ganse aarde, en hun redenen aan het einde der
wereld; Hij heeft in dezelve een tent gesteld voor de zon.
5 (19-6) En die is als een bruidegom, uitgaande uit zijn slaapkamer; zij is vrolijk als een held,
om het pad te lopen.
6 (19-7) Haar uitgang is van het einde des hemels, en haar omloop tot aan de einden
deszelven; en niets is verborgen voor haar hitte.
7 (19-8) De wet des HEEREN is volmaakt, bekerende de ziel; de getuigenis des HEEREN is
gewis, den slechten wijsheid gevende.
8 (19-9) De bevelen des HEEREN zijn recht, verblijdende het hart; het gebod des HEEREN is
zuiver, verlichtende de ogen.
Wanneer de spraak van Elohim in de natuur wordt gehoord én wordt opgevolgd,
garandeert dat welzijn. Dan is de mensheid met gezond verstand bezig een gedegen
basis te leggen voor haar bestaan en voortbestaan. Wanneer de spraak wordt gehoord
-en die spraak wórdt dus wereldwijd gehoord- maar men alsdan niet doet wat er
gevraagd wordt, is men bezig een levenshuis te bouwen zonder fundament. Dat is
heel dwaas, zou men zeggen, maar toch is dit de algemene trend en gang van zaken
der mensen waar dan ook..
Dus kunnen wij spreken van "wij", daar wij allen bouwen zónder fundament, want er
is niemand die goed doet, ook niet één.
Psalmen 14:1 Een psalm van David, voor den opperzangmeester. De dwaas zegt in zijn hart:
Er is geen God. Zij verderven het, zij maken het gruwelijk met hun werk; er is niemand die
goed doet.
294 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Psalmen 14:3 Zij zijn allen afgeweken, te zamen zijn zij stinkende geworden; er is niemand die
goed doet, ook niet een.
Psalmen 53:1 Een onderwijzing van David, voor den opperzangmeester, op Machalath. (53-2)
De dwaas zegt in zijn hart.' Er is geen God,' zij verderven het, en zij bedrijven gruwelijk
onrecht; er is niemand, die goed doet.
Psalmen 53.. 3 (53-4) Een ieder van hen is teruggekeerd, te zamen zijn zij stinkende geworden,
er is niemand die goed doet, ook niet een.
Romeinen 3:12 Allen zijn zij afgeweken, te zamen zijn zij onnut geworden; er is niemand die
goed doet, er is ook niet tot een toe.
Jesaja 64:6 Doch wij allen zijn als een onreine, en al onze gerechtigheden zijn als een
wegwerpelijk kleed; en wij allen vallen af als een blad, en onze misdaden voeren ons henen
weg als een wind. Matth.15:18-20
Het is waar dat dit weinig moedgevend is en geen reden vormt om blij over te zijn.
Ons wordt hier alle illusie ontnomen dat er door ónze krachtsinspanningen een betere
wereld zou kunnen ontstaan, of dat wij onszelf zouden kunnen bekeren, hoewel de eis
tot bekering er is..
In feite is het een treurige toestand, uitzichtloos en moed benemend. Vandaar zoveel
ellende, onbegrip, tegenstrijdigheid, misdadigheid, oorlog, armoe, vragen,
verscheurde levens, verdriet en nood in onze wereld. Wij bouwen wél aan een
maatschappij en een bestaan, aan een zekere inwendige gerustheid via religie of iets
dergelijks, maar helaas zónder een gedegen fundament.
Onze hoofdzonden als mensheid anno 2000 bestaan voornamelijk hierin dat wij het
toelaten, eraan meedoen, of het zelf helpen opbouwen van een:
* supermisdadige geneesmiddelen-industrie: Mensen worden ziek gemaakt en ziek
gehouden, om de miljarden-inkomsten te continueren.
* supermisdadige geestelijkheid: Mensen bang maken voor een oordeel en verwijzing
naar een hel, en lekker maken voor een paradijs en hemel in het hiernamaals levert
miljarden op. Men houdt de mensen veelal iets voor waar men zelf amper in gelooft.
* supermisdadige bankiers: Mensen in de waan laten door hen te laten denken dat
geld gelukkig maakt. Mensen met papiergeld, elektronisch- en boekgeld blij maken
als of dat enige waarde zou vertegenwoordigen. Mensen rente laten betalen over geld
dat niet bestaat.
* supermisdadige politici en wereldleiders. Mensen vrees inboezemen voor oorlog en
metterdaad oorlogen creëren, hoge belastingen laten betalen om zelf een
luilekkerland-leven te kunnen leiden. Mensen koeien met gouden horens beloven,
maar intussen hen met een kluitje het riet insturen en geen van de beloften ooit
helemaal nakomen.

295 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
* supermisdadige samenleving, naar het principe van Nimrod en Babylon. Waarbij
wij technieken tolereren die verwoestend zijn en ons eigen nest vervuilen, die
berusten op explosie van materie, splitsing van atomen en het uit elkaar rafelen van
wat Elohim samengevoegd heeft.
Men zie slechts de site op Internet over de “top secret projects”, de moderne
ontwikkeling op het gebied van wapens en controle over de mensen. Zie
http://www.geocities.com/Area51/Shadowlands/6583/projects.html.
Daar wordt men beslist niet vrolijk van.
De maat raakt vol, de maat der ongerechtigheid.
Een regenton waar méér water inkomt dan eruit gaat, zal tenslotte overlopen. Een land
waar méér auto's jaarlijks bijkomen dan er afgeschreven worden, nadert een
verzadigingspunt. De wegen worden overvol. Ja, er moeten meer wegen komen, zegt
men dan. Zeker totdat heel het land één stuk asfalt is? Hoe lang willen wij doorgaan?
Men kan toch niet ongelimiteerd voortgaan met het produceren van nieuwe auto's en
het aanleggen van nieuwe wegen?
De afvalberg van onze wegwerp-consumptie maatschappij wordt steeds groter,
onvoorstelbare hoeveelheden worden er geproduceerd en weer weggegooid. Overal
zijn toch grenzen aan?
Juist de producenten blijken geen enkele rekening te houden met zekere grenzen, met
de natuurorde en natuurwetmatigheden. Een fabriek en fabrikant is erop ingesteld om
steeds méér te gaan produceren, steeds grotere omzetten, steeds meer winst. Men
moet daarbij ook nog concurrenten voor blijven. Steeds nieuwere modellen, nieuwere
snufjes. De oude dingen dienen snel afgedankt te worden, vanwege de nieuwere. Dat
zulks het milieu zwaar belast en overbelast deert de producenten en verkopers niet. En
het volk is niet wijzer.
Er is voor alle apparaten, machines en voertuigen in toenemende mate energie nodig.
Niets draait op niets. Dus energiebronnen worden sneller opgemaakt. Een weg terug?
Die is er schijnbaar niet. Zelfs geen stap terug of langzamer aandoen.
Oude samenlevingen waarin ongeveer dezelfde leefstijl van heden te zien was, zijn
soms door een abrupt ingrijpen van Hogerhand tot stilstand gekomen. Natuurrampen
maakten een einde aan hun kwade levensgedrag. Andere samenlevingen vernietigden
zichzelf. Het kwaad lost zichzelf op. En wij, leerden wij ervan?
Ook wij kunnen niet meer terug, al zouden wij het willen. Ons hele leven en onze hele
samenleving is foutief ingesteld. Wij doen aan het kwade allen min of meer mee,
zodat wij naar niemand een vinger kunnen uitsteken.
Dan rijst de vraag wanneer ónze samenleving door een natuurramp en ingreep van
Hogerhand tot staan zal worden gebracht? Tot hoe lang willen wij doorgaan met onze
onmogelijke leefwijze?
Zijn wij allen als waanzinnigen? Het lijkt er wel op.
296 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Onze aarde is geworden tot een "onbewoonbaar verklaarde woning".
Er zou geen enkele hoop en verwachting voor de mensheid zijn, als er niet van
Hogerhand in beters voor ons voorzien was. Wij hebben er een chaos en grote
puinhoop van gemaakt, kunnen niet stoppen of omkeren op de door ons ingeslagen
weg en rennen als geblinddoekte wezens ijlings voort, totdat de stormen komen en
tegen ons maatschappelijke en persoonlijke "huis" aankomen en het omver werpen,
want het heeft géén fundament.
Waarin bestaat het ware fundament van de wijze bouwer?
Het luisteren, doen en bewaren van Elohims geboden. De hoofdsom daarvan is, Hem
lief te hebben boven alles en de naaste als zichzelf. Onbaatzuchtigheid. Zelfovergave,
gelijk Abel zichzelf in zijn offerande aanbood aan Elohim.
Alom zien wij het tegenovergestelde. De mensheid is uit op geld, winst, via
moordende zelfzuchtige concurrentie. Immers, het is toch tegenstrijdig met het doel
van bv. een arts, mensen gezond te willen maken, maar hun intussen zoveel
ziekmakende chemische medicijnen voor te schrijven, dat zijn wachtkamer vol zal
blijven. Een arts zou er trots op moeten zijn wanneer zijn wachtkamer nagenoeg leeg
zou raken en hij bijna geen werk meer had. Ziet u dat reeds voor ogen?
De mensheid leeft bij brood en spelen, genot en vermaak. Uitwassen zijn overal
zichtbaar. De middenweg bewandelen schijnt o zo moeilijk te zijn. Wij mensen vallen
dikwijls van het ene uiterste in het andere. Overdaad, weelde en grote rijkdom
brengen veelal wrange vruchten voort bij degenen die dat bezitten, als verslavingen,
seksuele uitspattingen, geweldpleging, uitbuiting, meedogenloosheid, etc.
Tot op zekere hoogte willen de meeste mensen nog wel luisteren naar raad, en
stemmen veelal ermee in. Maar dan volgt de volgende stap, het doen. Zie hoe de
Heiland in Nazareth aanvankelijk werd onthaald in de synagoge. Maar toen Hij hun
de waarheid voorhield wilden zij Hem wel "op eten", lynchen en van de berg
afwerpen.
Waar zit het grote kwaad? In de menselijke geest, in het hart der mensen.
In het blad "Tertio-Millennio", Frarynlaan 75, 2050 Antwerpen, nr. 5 van 15 maart
2000 stond een waardevol artikel over een boek van de Rooms Katholieke
psychologie-therapeute Marie Balmary, hetwelk gaat over Kaïn en Abel.
In haar boek beschrijft Balmary hoe het eten van de verboden boomvrucht gezien
moet worden als een wet die de omgang en gemeenschap tussen man en vrouw in
goede banen wil leiden. Man en vrouw mogen elkaar niet "op eten".
Het Paradijs was een gecultiveerde tuin waarin Elohim de eerste mensen als
bewaarders plaatste, die Hem gehoorzaamheid verschuldigd waren. Dat is het recht
wat de Schepper als Meerdere op Zijn schepsel als mindere heeft. Van dat recht is alle
rechtspraak op aarde afgeleid. Zonder een goede rechtsorde -hoe krom deze soms ook
is- ontstaat er onherroepelijk een chaos, welke uitmondt in oorlogen en revoluties.

297 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
De Schepper heeft recht op onze liefde, op onze erkenning en gehoorzaamheid. Hij
heeft recht op ons hart: dat wij Hem vanuit ons gehele hart liefhebben.
De Schepper is zelfbewust, weet wat Hij wil, heeft ons Zijn wil en Wet gesteld en
bekend gemaakt. In heel de schepping heeft Hij wetmatigheden tot uitdrukking
gebracht, opdat de schepselen Hem zouden erkennen en dienen.
Indien Elohim een onbewust Iemand zou zijn zónder wet, dan zou het voor ons
mensen voldoende zijn om wat bijgelapt te worden bij gebreken. De één of andere
behandeling en heilkuur zou ons dan tot betere mensen moeten maken. Maar nu, nu
Elohim bewust is en Zijn wil Wet is, is er geen toeval, is niets latent en sluimerend.
Nu moet alles naar recht zijn verloop hebben. Nu is er onvervreemdbaar recht, regel
en orde. Elohim is onze meerdere. Wij zijn Zijn maaksel. Dat houdt niet in dat Hij
met ons een spelletje speelt, competitie speelt en door Zijn macht ons zou willen
overwinnen. Nee, Hij geeft ons de volledige vrije keus. Hij laat alles naar recht en
vrijheid verlopen en begaan. Vandaar dan ook dat wij mensen naar recht moeten
verlost worden en het recht de dood eiste van Elohims enig geliefde Zoon. Wij dienen
in de Zoon Zijner liefde gered, vernieuwd en geheiligd te worden, gemaakt tot
kinderen der gehoorzaamheid.
In het Paradijs verscheen een mysterieus figuur uit de ongecultiveerde wereld,
Nachash genaamd. Men vertaalde deze eigennaam door "slang", als of het een reptiel
betrof met spraakvermogen. Nee, het is de eigennaam van een wezen, dat de
gehoorzaamheid aan de Schepper aan zijn laars lapte en de eerste mensen op een
verkeerd spoor zette, hen verleidde.
Doordat de Schepper een Wet stelde mocht Hij de mensen beproeven op
gehoorzaamheid. Daarvan maakte Nachash misbruik, door aan de eis van de Wet een
andere uitleg te geven.
Nachash staat symbool, volgens Balmary, waarmee wij kunnen instemmen, voor de
fallus, het mannelijke geslachtsorgaan, en verleidde de vrouw ertoe seks te gaan zien
als een "bezit". Daardoor verlaagde zij zichzelf tot "mindere", en trok haar man mee
naar het ongecultiveerde. De vrouw vernietigde haar positie en ging daarna in termen
spreken van "ik en jij", dat is de emancipatie geest. De vrouw eiste de man voor
zichzelf op. Zij nam en at van de "verboden vrucht" en gaf ook haar man en hij at.
Alzo vervielen de eerste mensen van hun hoge stand tot een ongecultiveerd leven
waarbij de mensen en dieren elkaar letterlijk (via kannibalisme) en figuurlijk (via
zelfzuchtige concurrentie) zijn gaan opeten. Dat werd zichtbaar na de offeranden van
Kaïn en Abel.
Kaïn bracht een offer van de grond en vereenzelvigde zich blijkbaar niet met zijn
offer. Hij offerde niet met zijn gehele hart. Dat offer kon en mocht Elohim niet
aannemen. Abel offerde van de eerstgeborenen van zijn lammeren, legde zijn hart erin
en Elohim nam Abel en zijn offer aan. Elohim kan geen offers aanvaarden waarin de
personen zélf worden gemist, zoals een boek waardeloos is wanneer de schrijver er
niet zelf met hart en ziel garant voor staat en bij betrokken is.
298 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Elohim liep niet in de val die Kaïn Hem zette. Geen offers zonder de persoon van de
offeraar!
Elohim wil de mensen en de mensheid voor de valstrikken van Nachash en het
ongecultiveerde leven bewaren. Maar, het kwaad dat insloop is geheimzinnig en sterk,
zodat de mensen elkaar verslinden en op alle mogelijke manieren elkaar het leven
zuur maken. Wij leven al bijna 6000 jaar als mensheid in een "verslind- en op eetmaatschappij".
Wij miskennen en overtreden allen het gebod, de samenvatting der Wet, Elohim lief
te hebben boven alles en de naaste als onszelf. Dan alleen wordt het kwaad gestuit en
tegengehouden. Wij dienen niet elkaar op te eten, maar het gebod op te eten! Ps.14:4,
Jes.9:13, Jer.8:16, 30:16, Ez.36:14,
Voltaire zei: God schiep de mens naar Zijn beeld, maar de mens heeft Hem dat wel
betaald gezet.
Dat kan men omdraaien tot: De mensen schiepen zich een god naar hun eigen beeld,
maar Elohim zal de mens dat betaald zetten. Het beeld dat wij ons van Elohim
vormen is in feite een vermomming van de boze. Dat nu is op z'n allerbest genomen
des mensen religie en godsdienst, ook de christelijke religie, zelfs in de meest
orthodoxe kerken. Het is in feite allemaal duivelsverering.
Wij mensen vervielen tot ongehoorzaamheid door de verleiding. Dat is zonde. Dat wil
zeggen, tegengesteld aan de kosmische orde. Tegen de loop der zon ingaan is .... zon -
de.
De wetten zijn ter onze bescherming. Wie anders wil, wordt door de wetten zelf
gestraft, gebroken. Alle leven is van de zon afhankelijk, en verlossing van en uit de
zonde kan alleen door de Zon der gerechtigheid, onder Wiens vleugelen genezing is,
(Mal.4).
Verlossing is ordeherstel van kosmische grootte. De gehele kosmos is verstoord
vanwege de zonde. Als de orde hersteld is, is er rust (sabbat). Beweging is een
onderweg zijn naar een groot doel. Dat onderweg zijn van ons mensen is nog
onvolmaakt. Alleen het einddoel is de rust, de volmaaktheid. Daarvan is de sabbat
symbool, niet de zon en de dag der zon. Zolang als wij op de zondige aarde wonen,
zijn wij onderweg en ligt de rust nog vóór ons. Het gebod blijft, de Wet is
onveranderlijk, ook het vierde gebod. In “De Boerderij” no.27, 4 april 2000, stond in
een artikel dat de stress onder boeren toeneemt. “Rust krijg je niet, maar moet je
nemen. Werkdruk neemt toe in de landbouw en veelteelt, financiële zorgen, te weinig
tijd voor te veel werk. Analyse leert dat gezin, overheid en relaties veel energie
kosten, steeds veranderende wetten, etc. Veel mensen zijn op hun 50e opgebrand”.
Krijgen wij geen rust? Moeten wij het nemen? Nee, het 4e gebod zegt het wel anders.
Gehoorzaamheid is het Gode leven, dat is gerechtigheid, wandelen naar het recht dat
de Schepper toekomt. Gode te leven wil zeggen, te leven op die geheel enige wijze
welke Hem aangenaam en welgevallig is. Daarbij gaat het niet om slaafse

299 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
gehoorzaamheid, buiten het hart om. Nee, het gaat om de liefde tot Elohim vanuit het
hart, net als Abel. Dan zeggen wij: Niet onze wil, maar Uw wil geschiede in hemel en
op aarde.
Gode leven eist geloof, dus eerst het in-Christus-zijn. Er is volkomen
zelfverloochening voor nodig Gode te willen leven. Het gaat om de gehoorzaamheid
des geloofs. Oprecht, geheel en al en niet verbasterd. Geen offer zonder dat wij er zelf
in aanwezig zijn.
Verbastering werkt degenererend, te zien in Jer.2:21
En Jer.44:7 En nu, zo zegt de HEERE, de God der heirscharen, de God Israëls: Waarom doet
gij zulk een groot kwaad tegen uw zielen, opdat gij u den man en de vrouw, het kind en den
zuigeling uit het midden van Juda uitroeit, opdat gij u geen overblijfsel overlaat?
8 Tergende Mij door de werken uwer handen, rokende anderen goden in het land van Egypte,
alwaar gij gekomen zijt, om daar als vreemdeling te verkeren; opdat gij uzelven uitroeit, en
opdat gij wordt tot een vloek, en tot een smaadheid onder alle volken der aarde?
De mensheid, maar ook Israël was en is steeds bezig zichzelf te vernietigen, dat blijkt
uit bovenstaande tekst.
Dat is het oogmerk van satan altijd geweest, voornamelijk via verbastering, door
Nachash het goede zaad van de vrouw te laten verbasteren, Gen.3: 15. Vandaar dat
Elohim vijandschap zette tussen die twee zaden.
Kaïn en Ezau zijn loon-werkers, zónder zichzelf te geven, zonder in hun offers
zichzelf te offeren. Dat vinden wij terug in de kern van de joodse leer. Volgens
rabbijn L. van der Kamp kan de mens door het verbond van Elohim met Zijn volk
loon vergaderen. Dat is de kern van de joodse verbondsleer. Wanneer de mens
vrijwillig kiest voor gehoorzaamheid aan Elohim, kan hij loon verdienen. Inderdaad,
maar de mens zal en kan niet meer vrijwillig komen. Tenzij de Vader hem trekke,
Joh.6:44. Door te geloven rekende Elohim het Abraham tot gerechtigheid. De joden
zeggen traditioneel dat de keuze om goed of kwaad te doen tot het terrein van de vrije
wil behoort. De Schrift leert anders. De mens kán zijn hart niet opheffen tot Elohim,
kan zijn wil niet bewegen tot het waarachtig goede om Elohim met zijn ganse hart en
alle krachten lief te hebben. Daarom is er een gerechtigheid geopenbaard buiten de
Wet om, nl. die van het geloof van Christus is, zie Rom.3:21, 10:6. Dat wijst de Jood
af, gelijk Kaïn en Ezau. Men wil zelfhandhaving. Jakob kende zelfovergave, en daarin
lag zijn behoudenis.
De Kaïn-Edom-joden willen het braakliggende land buiten het Paradijs in eigen
kracht cultiveren en daarvan offers brengen aan Elohim. Zij zijn uit op bezit-vorming,
via moordende concurrentie, waarbij genot, seks en weelde behoren.
Elohim leerde Jakob andere dingen:
Het Rijk van Elohim, Zijn grote heilsplan, de komst van Zijn rijk en de daarmee
gepaard gaande revolte. Zie lofzang Maria en Zacharias.
300 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Luk.1:67 En Zacharias, zijn vader, werd vervuld met den Heiligen Geest, en profeteerde,
zeggende:
68 Geloofd zij de Heere, de God Israëls, want Hij heeft bezocht, en verlossing te weeg
gebracht Zijn volke;
69 En heeft een hoorn der zaligheid ons opgericht, in het huis van David, Zijn knecht;
70 Gelijk Hij gesproken heeft door den mond Zijner heilige profeten, die van het begin der
wereld geweest zijn;
71 Namelijk een verlossing van onze vijanden, en van de hand al dergenen, die ons haten;
72 Opdat Hij barmhartigheid deed aan onze vaderen, en gedachtig ware aan Zijn heilig
verbond;
73 En aan den eed, dien Hij Abraham, onzen vader, gezworen heeft, om ons te geven.
74 Dat wij, verlost zijnde uit de hand onzer vijanden, Hem dienen zouden zonder vreze.
75 In heiligheid en gerechtigheid voor Hem, al de dagen onzes levens.
76 En gij, kindeken, zult een profeet des Allerhoogsten genaamd worden; want gij zult voor het
aangezicht des Heeren heengaan, om Zijn wegen te bereiden;
77 Om Zijn volk kennis der zaligheid te geven, in vergeving hunner zonden,
78 door de innerlijke bewegingen der barmhartigheid onzes Gods, met welke ons bezocht heeft
de Opgang uit de hoogte;
79 Om te verschijnen dengenen, die gezeten zijn in duisternis en schaduw des doods; om onze
voeten te richten op den weg des vredes.
Elohim wil Zijn Rijk herstellen. Gaf Zijn wetten, plantte Jakob/Israël als Zijn goede
wijnstok. Door de list van satan, door vermenging trad verbastering in, Jer.2. De satan
mengde Kaïn in de lijn van het vrouwenzaad. Daarna Ezau en vele anderen, zodat de
wijnstok een verbasterde rank werd. De wanorde werd groot, de chaos compleet.
Door de verbastering traden allerlei genetische afwijkingen aan het licht, zoals Tay-
Sachs, Niemann-Pick, Gaugher, etc. Zie brochure 175.
Dat brengt ons in het eindstadium, in onze eeuw, waar Ezau op de troon zit, en de
Kaïn-Ezau-structuur overheerst, waar wij de wederzijdse verslinding der mensen voor
ogen zien, zonder er wat aan te kunnen doen. Ezau is oppermachtig, meent hij. Wij
verslinden en eten elkaar op in alle terreinen des levens. In het verkeer gaan wij als
“wilden” te keer, denk aan zoveel verkeersslachtoffers. In de landbouw en veeteelt
zijn wij alles met gif en chemie aan het bestrijden, voeren aan herbivoren vlees van
afgedankte varkens en andere dieren, met als gevolg de BSE-ziekte. In de medische
wereld, in de politieke wereld, in de godsdienstige wereld, in de economische wereld,
overal heerst de race om anderen de loef af te steken, een poot uit te trekken, om er
zelf beter van te worden. Wij gunnen elkaar het licht in de ogen niet. De bloedzuiger
heeft twee dochters, nl. geef, geef. Halen wat er te halen valt. Uit afval maken wij
grote winsten.
Dat anderen daarvan ziek worden schijnt ons niet te deren. Wij laten het toe dat de
knop der samenleving via abortus wordt afgesneden, en dat de bloem, de grijsheid,
door euthanasie wordt opgeruimd en afgedankt. In onze hoogontwikkelde eeuw
vonden twee barbaarse wereldoorlogen plaats, en honderden andere kleine oorlogen

301 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
en revoluties. Ons brood, ons water, onze lucht en onze aarde, alles is en wordt door
ons verziekt. Het leven wordt onleefbaar.
Er was orde en harmonie in de natuur, wat door onze ambities kon worden verstoord,
en metterdaad verstoord is. Wij kennen onze grenzen niet en werken
grensoverschrijdend. Wij produceren en kweken ongelimiteerd, zodat er een teveel
ontstaat. Niets is voor ons meer “heilig”. Alle terreinen des levens struinen wij af en
laten óns verwoestend spoor achter, zonder te werken aan duurzame oplossingen. Wij
gaan niet meer met de natuur om op een wijze die in overeenstemming is met haar
aard en wezen. Wij grijpen diepgaand in in de aard van de natuur, oa. door genetische
manipulatie.
Wij bouwen niet op een goed fundament, zijn te lui, te gemakzuchtig en te eigenwillig
om te graven en te verdiepen, om ons levenshuis op het enige ware fundament te
bouwen, dat is Yashua ha Messiah, de Woordvoerder van Elohim en Zijn Wet.
Wij roepen zodoende zelf de tien plagen van Egypte over ons uit!
Ook Israël is geworden tot gebroken bakken, die geen water houden. Israël is als de
dwaze bouwer aan het werk gegaan, bouwen op een zandgrond. Die zandgrond is het
Kaïn-Nimrod Babylon-systeem, waaruit de gehele moderne cultuur is ontstaan. Israël
heeft die cultuur algemeen geaccepteerd als leefwijze en heeft de Bijbelse Wet(ten)
verlaten. Dat Nimrod-systeem bestaat uit zelfzuchtige concurrentie, speculatie, rente,
bedrog, etc.
In Ez.22 lezen wij Israëls situatie. Van jong tot oud staat schuldig.
Ez.22:8 Mensenkind, die van het huis Israëls zijn Mij tot schuim geworden; zij zijn allen koper,
of tin, of ijzer, of lood, in het midden des ovens; zilverschuim zijn zij geworden.
19 Daarom, alzo zegt de Heere HEERE: Omdat gijlieden allen tot schuim geworden zijt,
daarom ziet, Ik zal u in het midden van Jeruzalem vergaderen.
20 Gelijk zilver, of koper, of ijzer, of lood, of tin in het midden eens ovens vergaderd wordt, om
het vuur daarover op te blazen, opdat men het smelte; alzo zal Ik ulieden vergaderen in Mijn
toorn, en in Mijn grimmigheid daar laten, en smelten.
21 Ja, Ik zal u bijeenbrengen, en zal op u blazen in het vuur Mijner verbolgenheid, dat gij in
het midden van haar zult gesmolten worden.
22 Gelijk het zilver in het midden des ovens gesmolten wordt, alzo zult gijlieden in het midden
van haar gesmolten worden; en gij zult weten, dat Ik, de HEERE, Mijn grimmigheid over u
uitgegoten heb.
23 Voorts geschiedde des HEEREN woord tot mij, zeggende:
24 Mensenkind, zeg tot haar; Gij zijt een land, dat niet gereinigd is, dat zijn plasregen niet
heeft gehad ten dage der gramschap.
25 De verbintenis harer profeten is in het midden van haar als een brullende leeuw, die een
roof rooft; zij eten de zielen op, den schat en het kostelijke nemen zij weg; haar weduwen
vermenigvuldigen zij in het midden van haar.
26 Haar priesters doen Mijn wet geweld aan, en zij ontheiligen Mijn heilige dingen; tussen het
heilige en het onheilige maken zij geen onderscheid, en het verschil tussen het onreine en reine
302 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
geven zij niet te kennen; daartoe verbergen zij hun ogen van Mijn sabbatten; ja, Ik word in het
midden van hen ontheiligd.
27 Haar vorsten zijn in het midden van haar als wolven, die een roof roven, om bloed te
vergieten, en om zielen te verderven; opdat zij gierigheid zouden plegen.
28 Haar profeten nu pleisteren hen met loze kalk; ziende ijdelheid en hun leugen
voorzeggende, zeggende: Alzo zegt de Heere HEERE! en de HEERE heeft niet gesproken.
29 Het volk des lands pleegt enkel verdrukking, en bedrijft enkel roverij, ook onderdrukken zij
den ellendige en nooddruftige, en den vreemdeling verdrukken zij zonder recht.
30 Ik zocht nu een man uit hen, die den muur mocht toemuren, en voor Mijn aangezicht in de
bresse staan voor het land, opdat Ik het niet mocht verderven; maar Ik vond niemand.
31 Daarom heb Ik Mijn gramschap over hen uitgegoten; door het vuur Mijner verbolgenheid
heb Ik hen verteerd; hun weg heb Ik op hun hoofd gegeven, spreekt de Heere HEERE.
Van de religie en ware aanbidding van Elohim maakten wij een koophandel. Van de
Gemeente maakten wij een kerk-instituut, een bedrijf dat gerund diende te worden
door managers en een goed betaalde geestelijke stand. Dus moest er reclame worden
gemaakt om uit te breiden en zichzelf te beschermen. Er moesten geloofsbelijdenissen
komen en slogans dat er “buiten de kerk geen zaligheid was”. Wij bouwden naast het
fundament, naast Christus een hele heilsleer en heilsorde van toestanden, kruispunten
en kernmerken, waarbij de mens in onzekerheid en twijfel blijft verkeren als een soort
coma-patiënt, zonder het enige ware kenmerk, het bewust in Christus zijn. Ja, indien
er al op het enige ware fundament werd gebouwd, werd er niets dan stro, hout en
stoppelen op gebouwd, en geen goud, zilver en kostelijke stenen. Zie 1 Corinthe 3:12
En indien iemand op dit fondament bouwt: goud, zilver, kostelijke stenen, hout, hooi,
stoppelen;
Wij zijn van het heilspoor afgegaan, ja wij en onze vaderen tevens.
11.5 Wáár is nu de wijze bouwer aan te wijzen?
Individueel en nationaal?
De wijze bouwer is alleen te vinden in het ware Israël, en wel in dat deel van Israël
dat tot het ware geloof is gekomen. Dus de gelovigen in Christus, die in Hem het
ware fundament hebben gevonden en ontvangen, na graafwerk en verdiepingswerk.
Hoewel het geloof een gave van Elohim is, gaat het niet zonder arbeid, graafwerk en
verdiepen. Dat houdt in dat al het onze overboord moet, want dat deugt nergens toe in
dit geval. Wij moeten de ernst ervan in gaan zien alleen te bouwen op het enige
fundament, de Rots der eeuwen. Dan pas zullen wij ervaren dat al het onze niets is,
verwerpelijk, en wij geen waarachtig fundament hebben, dat alles van ons zal worden
weggespoeld als er stormen en waterstromen tegenaan slaan.
Waar Elohim herscheppend bezig is, gaat spreken volgens de Wet, gaat er iets
gebeuren. Dan worden mensen onrustig, gaan zoeken naar houvast, maar vinden dat
nergens en ontdekken juist het tegendeel. Dat op zich is nog niet het waarachtige
leven, zoals zo velen menen. Nee, het waarachtige leven komt wanneer men het

303 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
fundament bezit, ontvangen heeft als een buitengewoon wonder van Hogerhand. Dan
hoorden de doden de stem van Elohim in het Evangelie en werden daardoor tot nieuw
leven opgewekt, om Zijn wil te gaan doen, naar Zijn geboden te gaan leven. Dat is
dus het individuele aspect, dat van de eerstelingen, die tot de Gemeente uit Israël
behoren.
Het nationale en internationale aspect zal zijn, wanneer het Messiaans Vrederijk een
aanvang neemt, de grote oogst wordt binnengehaald. Dan zal geheel Israël zalig
worden en gaan bouwen op het fundament. Dan zal de Wet van Sion uitgaan tot alle
volkeren.
Alle systemen buiten Israël, buiten het Rijk van Elohim, zullen vergaan vanwege
ondeugdelijkheid. Geen kapitalisme, democratie, socialisme, communisme, of iets
dergelijks zal overleven.
De uiteindelijke beproeving
De slagregen en de waterstromen zijn gekomen, Matth.7:25,27.
Een ieders werk zal beproefd worden:
Jakobus 1:12 Zalig is de man, die verzoeking verdraagt; want als hij beproefd zal geweest
zijn, zal hij de kroon des levens ontvangen, welke de Heere beloofd heeft dengenen, die Hem
liefhebben.
1 Petrus 1:7 Opdat de beproeving uws geloofs, die veel kostelijker is dan van het goud,
hetwelk vergaat en door het vuur beproefd wordt, bevonden worde te zijn tot lof, en eer, en
heerlijkheid, in de openbaring van Jezus Christus;
Ook alle Babylon-systemen zullen beproefd worden. Alleen het Rijk van Elohim zal
blijken bestand te zijn tegen de “vuurproef”.
De Babylon-structuren zullen verdwijnen. Daarin zullen de ware gelovigen zich
verheugen. In de Didachè staat een bede en wens van de vroege christenen: “moge
komen de genade, en laat deze wereld dan ten onder gaan. Maranatha!
Ja, laat onze wereld maar snel verdwijnen. Babylon zal vallen, en daarover zullen de
verlosten juichen, Openb.18:20!
Uit de beproeving zal het wáre Israël als goud te voorschijn komen!
Het Stenen Koninkrijk zal alle aardse rijken vermalen, Dan.2:44 Doch in de dagen van
die koningen zal de God des hemels een Koninkrijk verwekken, dat in der eeuwigheid niet zal
verstoord worden; en dat Koninkrijk zal aan geen ander volk overgelaten worden; het zal al
die koninkrijken vermalen, en te niet doen, maar zelf zal het in alle eeuwigheid bestaan.
45 Daarom hebt gij gezien, dat uit den berg een steen zonder handen afgehouwen is geworden,
die het ijzer, koper, leem, zilver en goud vermaalde; de grote God heeft den koning bekend
gemaakt, wat hierna geschieden zal; de droom nu is gewis, en zijn uitlegging is zeker.
Lukas 11:2 En Hij zeide tot hen: Wanneer gij bidt, zo zegt: Onze Vader, Die in de hemelen zijt!
Uw Naam worde geheiligd. Uw Koninkrijk kome. Uw wil geschiede, gelijk in den hemel, alzo
ook op de aarde.
304 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
11.6 Het verhaal van de rijke man en arme Lazarus uit Luk.16
19 En er was een zeker rijk mens, en was gekleed met purper en zeer fijn lijnwaad, levende
allen dag vrolijk en prachtig.
20 En er was een zeker bedelaar, met name Lazarus, welke lag voor zijn poort vol zweren;
21 En begeerde verzadigd te worden van de kruimkens, die van de tafel des rijken vielen; maar
ook de honden kwamen en lekten zijn zweren.
22 En het geschiedde, dat de bedelaar stierf, en van de engelen gedragen werd in den schoot
van Abraham.
23 En de rijke stierf ook, en werd begraven. En als hij in de hel zijn ogen ophief, zijnde in de
pijn, zag hij Abraham van verre, en Lazarus in zijn schoot.
24 En hij riep en zeide: Vader Abraham, ontferm u mijner, en zend Lazarus, dat hij het uiterste
zijns vingers in het water dope, en verkoele mijn tong; want ik lijde smarten in deze vlam.
25 Maar Abraham zeide: Kind, gedenk, dat gij uw goed ontvangen hebt in uw leven, en
Lazarus desgelijks het kwade; en nu wordt hij vertroost, en gij lijdt smarten.
26 En boven dit alles, tussen ons en ulieden is een grote klove gevestigd, zodat degenen, die
van hier tot u willen overgaan, niet zouden kunnen, noch ook die daar zijn, van daar tot ons
overkomen.
27 En hij zeide: Ik bid u dan, vader, dat gij hem zendt tot mijns vaders huis;
28 Want ik heb vijf broeders; dat hij hun dit betuige, opdat ook zij niet komen in deze plaats
der pijniging.
29 Abraham zeide tot hem: Zij hebben Mozes en de profeten, dat zij die horen.
30 En hij zeide: Neen, vader Abraham, maar zo iemand van de doden tot hen heenging, zij
zouden zich bekeren.
31 Doch Abraham zeide tot hem: Indien zij Mozes en de profeten niet horen, zo zullen zij ook,
al waren het, dat er iemand uit de doden opstond, zich niet laten gezeggen.
Tijdens de Babylonische ballingschap hebben de joden een eigen engelen-leer
ontwikkeld, in navolging van de Amschapads en Dew’s afkomstig uit Zuid Aresta in
Perzië. Deze uitheemse engelen-leer werd tot volksgeloof. Alleen de Sadduceeën
geloofden er niet in. Wel speelde Yashua hierop in, in Zijn verhaal over de Rijke man
en de arme Lazarus.
Het verhaal toont ons een aantal taferelen en geven ons beelden te zien van dingen
die zich in verschillende levens en werelden afspelen.
Eerst de leefwereld (leefwijze) van de rijke man, die zich afspeelt op aarde, in het
heden.
Daarnaast gelijktijdig de tegenovergestelde leefwereld van de arme Lazarus, eveneens
op aarde.
En daarna komt de dood, die scheiding maakt, die een einde maakt aan beide
leefwerelden.
Dan komen er nieuwe leefwerelden, waarin de rollen geheel omgekeerd zijn en er een
tegenovergestelde orde van zaken te zien is.

305 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Wij weten allen dat de kerk en dat de geestelijken altijd in dit verhaal een gelijkenis
hebben gezien, en in deze voorstelling hebben willen laten uitkomen dat er aan het
einde van dit leven de dood is, waarna de mens òf direct naar de hel wordt verwezen,
òf direct in de hemel wordt opgenomen. Aanvankelijk zou het daarbij alleen gaan om
de zogenaamde “onsterfelijke ziel” des mensen. Het lichaam wordt immers begraven
en wacht op de opstanding. Eerst zou de ziel naar de hel of naar de hemel gaan, en bij
de opstanding zouden ziel en lichaam weer verenigd worden, waarna het definitieve
oordeel, om òf naar de hel òf naar de hemel terug te gaan.
Zo ongeveer wordt en werd het ons altijd voorgesteld.
De hemel zou een plaats van uitnemende heerlijkheid zijn, waar de gezaligden voor
eeuwig God zouden mogen grootmaken, door op harpen en citers lofpsalmen te
zingen, etc. In de hel zouden de verworpenen voor altijd smart lijden in vlammen en
hevige pijnen, dag in dag uit tot in alle eeuwigheden. Daar zou wroeging en ontzetting
zijn en weedom des harten, zonder enig uitzicht op bevrijding.
Wij keren terug tot het verhaal zelf en zien wat er allemaal wordt genoemd.
Er is sprake van honden, andere mensen en meerdere objecten. Dat laten de theologen
liever maar buiten beschouwing, daar zij met deze zaken niet uit de voeten kunnen.
Wij lezen verder in het verhaal dat er sprake is van rijkdom, purper, fijn linnen, een
poort, een tafel, engelen, honden, water, vijf broers, Mozes, Abraham en de profeten.
Verder wordt er van een overdadig en prachtig leven gesproken van de rijke man, en
daarbij het schrille contrast van het leven van de arme Lazarus, die in de poort lag van
het huis van de rijke man. Lazarus zat vol zweren, begeerde te eten van de kruimels
die van de tafel vielen en werd gelikt door de honden.
Dan volgt de dood, de realiteit van het leven die niet valt weg te denken. Tegelijk laat
het verhaal zien dat het met de dood niet afgelopen is, maar dat het leven opnieuw
begint, maar dan in juiste verhoudingen, naar recht en billijkheden, zoals Elohim het
wil en beoordeelt. De rijke man stierf en sloeg zijn ogen op in de hel. Lazarus stierf
en werd gedragen tot in de schoot van Abraham.
De gelijkenissen hebben allen een doel, een diepere betekenis. Niet iedereen is het
gegeven dat doel en die betekenis te mogen zien. Dat zegt ons Lucas 8:10 En Hij
zeide: U is het gegeven, de verborgenheden van het Koninkrijk Gods te verstaan;
maar tot de anderen spreek Ik in gelijkenissen, opdat zij ziende niet zien, en horende
niet verstaan. Dit verhaal had echter níet zulk een doel.
Wat is dén het doel en wat is de betekenis van het verhaal van de rijke man en de
arme Lazarus? Helaas, een exacte, duidelijke verklaring en uitleg van dit verhaal
behoort tot de zeldzaamheden. Algemeen maakt men er een moralistisch verhaaltje
van dat de rijke man ziet op de mensen die rijk zijn en een overdadig leven lijden,
zich niet om God en gebod bekommeren en voor het vaderland weg leven. In ieder
306 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
geval wordt het merendeel der mensen gerangschikt onder de noemer van de rijke
man, omdat ze geestelijk blind zijn en menen rijk te zijn, dus in werkelijkheid
goddeloos zijn.
En de arme man laat men zien op Gods volk dat meestal zeer arm is en het niet zo
breed heeft op de aarde, veracht wordt en kwalijk wordt behandeld. Zij zouden
weliswaar in deze wereld leven, maar niet van deze wereld zijn, daar deze wereld een
doorgangshuis is en verbrand zal worden. Zij zouden naar de hemel worden
overgeplaatst, en de anderen naar de hel, waartussen de grote kloof is, die niet
overbrugd kan worden, zelfs niet door de engelen, die zich anders toch overal zouden
kunnen verplaatsen.
Aan verreweg de meeste verklaringen van dit verhaal dat als een gelijkenis wordt
gezien kleven bezwaren, daar men niet exact de juiste bedoeling van deze gelijkenis
heeft weten te vinden. En die juiste betekenis kan alleen gevonden worden door
Schrift met Schrift te vergelijken en de Schrift te laten antwoorden op alle vragen.
Men kan een gelijkenis uitleggen zo men maar wil, want een allegorie of gelijkenis
kan van alles betekenen. Maar zó heeft Yashua het in dit verhaal niet bedoeld. Yashua
beoogt een zeker doel, wijst zaken en personen direct of indirect aan en laat geen
vraagtekens bestaan wát de juiste bedoeling is, wanneer wij uit de Schrift maar
verdiepen wat de aanduidingen precies betekenen.
De dood is in dit verhaal een gegeven waardoor een scheidslijn wordt aangegeven.
Lazarus was er slecht aan toe en stierf het eerst. Daarna stierf ook de rijke man. En
dan lijkt het alsof er direct na de dood een soort toestand bestaat waarvan wij nu nog
geen kennis van omdragen. Die toestand zou daarin bestaan dat de arme Lazarus
gedragen werd in Abrahams schoot, en dat de rijke man zijn ogen ophief in de hel,
zijnde in de pijn. Dus kreeg de rijke man een “zeer warm” onthaal in een soort
vlammenzee, zoals men denkt! Daar zag hij eveneens Abraham van verre, en Lazarus
in diens schoot.
De Schrift zegt echter over de doden het volgende:
Psalmen 115:17 De doden zullen den HEERE niet prijzen, noch allen die in de stilte
nedergedaald zijn.
Prediker 9:5 Want de levenden weten, dat zij sterven zullen, maar de doden weten
niet met al; zij hebben ook geen loon meer, maar hun gedachtenis is vergeten.
Hand.2:29 Gij mannen broeders, het is mij geoorloofd vrij uit tot u te spreken van den
patriarch David, dat hij beide gestorven en begraven is, en zijn graf is onder ons tot op dezen
dag.
Het gaat er heel duidelijk in dit verhaal niet om, om de toestand der doden te
omschrijven, want in de dood is geen bezinning meer. Er is kennelijk iets ánders

307 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
bedoeld dan hetgeen de theologen ervan hebben gemaakt. Maar wat is er in
werkelijkheid bedoeld?
Wij dienen -om een antwoord en een juiste uitleg te vinden- te letten op het volgende,
n.l. dat het in dezen niet gaat over de hemel, de woonplaats des Allerhoogsten en de
aanschouwing en de genieting van Elohim en de gezaligden. Elohim wordt niet
genoemd, ook niet Zijn Zoon, de Messias of Heiland. En dáár zou het toch zeer zeker
om moeten gaan in de hemel, want een hemel zonder God in Christus zou een hel
zijn. Maar niets van dat alles in dit verhaal.
Alles draait slechts om vader Abraham! En waarom? Dat zullen wij straks zien.
Eerst zullen wij onderzoeken wie de rijke man moet zijn geweest.
Wij lezen dat hij zeer rijk was, gekleed met purper en zeer fijn linnen, levende ale
dag vrolijk en prachtig.
Met deze gegevens in onze hand gaan wij op zoek naar een mens, mensen of een
groep waarbij deze gegevens aansluiten, en waarop zij o.a. van toepassing zijn.
Wie waren zeer rijk en droegen purper?
Zie Richt.8:26, Esther 1:6, 8:15; Hooglied 3:10; Dan.5:7,16,29; Matth.27:28;
Openb.17:4, 18:16.
Het waren de rijken en koningen en hun familie die purper droegen.
Wie gingen tevens in zeer fijn linnen gekleed?
Zie Ex.28:39, 36:8; 39:27,28; Lev.6:10, 16:4; 1Kron.15:27; Ez.27:7.
Het waren de priesters, levieten en koningen.
Purper en fijn linnen behoorden bij de regerende klasse en de geestelijke stand.
Daarbij was de rijke man nog zéér rijk ook.
En dat was in de geschiedenis van Israël inderdaad het geval met de koningen, David
en Salomo, maar die waren geen priesters.
Het kan alleen zien op de latere tijd, ten tijde van Yashua’s omwandeling, toen de
regerende priesterkaste onder Annas en Kajafas zéér rijk waren van de tempelhandel,
toen eveneens de rijke Herodes aan de macht was. Zij leefden metterdaad “elke dag
vrolijk en prachtig”.
Rijk wil zeggen, grote financiële macht, zoals van Rome, het hoersysteem Babylon
gezegd wordt in Openb.17:5-18, 18:16.
De rijke man wijst dus naar een religieus systeem, geregeerd door mensen van één
gemeenschappelijke afkomst, dat vol mysteries is. In de dagen van Yashua zag dit
onmiskenbaar op de Sadduceeën en Farizeeën, die in de stoel van Mozes zaten, want
zij hadden Mozes en de profeten, Matth.23:2.
308 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Opmerkelijk is dat de rijke man, na gestorven te zijn, nog kon spreken. Hij was
kennelijk niet fysiek, niet lichamelijk dood. Hij was geestelijk en in moreel opzicht
dood! Een losse ziel bestaat niet en zou zónder het lichaam dan ook niet kunnen
spreken, luisteren en denken.
Hij hief zijn ogen op in de hel, zie Strongs no. 86, de hades,
1) naam Hades of Pluto, de god van de onderaardse gebieden
2) Orcus, de onderwereld, het gebied van de doden
3) later gebruik van dit woord: het graf, dood, hel
In Bijbels Grieks is het verbonden met Orcus, de onderaardse gebieden, een donkere
en sombere plaats in de diepte van de aarde, de gewone ruimte voor de zielen zonder
lichaam. Hades is gewoonlijk de woonplaats van de bozen, Lk. 16:23, Op. 20:13,14;
een heel ongezellige plaats. #Lu 16:23 Re 20:13,14
Wij komen er later op terug wat voor plaats dit is.
Eerst gaan wij bezien wat de rijke man aldaar begeerde. Hij wilde slechts een weinig
ontferming, in de vorm van een ingedoopte vingertop met water. Dus iets minimaals,
iets ongehoord kleins.
Water wijst in de Schrift altijd naar leven, naar het woord van Elohim, naar het
levende water, Joh.4:14, naar de heilige Geest, Joh.7:38-39.
Na zijn sterven voelde de rijke man zich doodarm, en mogelijk had bij zich tijdens
zijn leven al doodarm gevoeld, daar alle rijkdom en overdadig leven -zonder het
geestelijk erfdeel te bezitten- op den duur verveelt en het hart niet echt kan vullen. En
waarom verlangde de rijke man juist naar Lazarus om van hem een weinig water te
ontvangen? Wel, hij had gezien in het leven van Lazarus dat dit een échte Israëliet
was, die werkelijk de eerstgeboorterechten toekwam. Het ware Israël heeft een warm
hart, heeft liefde tot anderen, en dáárop wil de rijke man nog een allerlaatst beroep
doen, nu hij ontnuchterd is en de realiteit van zijn staat beseft.
De rijke man stierf en sloeg zijn ogen op in de hades, zijnde in de pijn.
Pijn is in het Grieks, zie Strongs 931 'basanos,
misschien in de verte van hetzelfde als 939 (via het idee van naar de bodem gaan);
1) een toetssteen voor het goud (zie 928)
2) gerechtelijk onderzoek op de pijnbank: foltering
3) foltering, kwelling, pijn, smart
3a) van de pijnen van een ziekte
3b) van hen in de hel na de dood
De rijke man zag dat hij zichzelf had verlaagd, zichzelf en zijn leven in de grond had
geboord. Het gaat hier om mentale pijn, grieven, wroeging.
Ook is er sprake van smarten lijden in een vlam, zie Strongs 5395 phlox, van een
primair phlego ("flitsen" of "bliksemen") 1) vlam

309 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Iets schokkends, gelijk de bliksem, iets dat je als een schok ervaart, en je ineens beseft
dat je je leven verknald hebt.
En waarom vroeg hij slechts een natte vingertop ter verfrissing? In een brandende hel
zou men toch eerder om een emmer vol water smeken!
Het gaat in dit verhaal niet erom dat de rijke man in een vlammenzee terecht zou zijn
gekomen, een hel zoals Dante deze uitbeeldt. Het gaat om de plotselinge pijn in zijn
geweten. Hij had het leven niet serieus genomen, maar nu ineens besefte hij de volle
werkelijkheid, echter .... toen was het te laat! En ook dát besefte hij. Hij zag dat hij
zijn tijd had verspeeld, onnuttig voorbij had laten gaan.
Onze huidige leefwijze op aarde is bepalend en beslissend voor onze bestemming en
plaats in de toekomende eeuw(en) = (aion en aionen).
Dit leven is onze proeftijd.
Tussen dood en opstanding is géén bewust bestaan, zoals algemeen wordt gedacht.
De dood is een “slaap”, en de opstanding is een “ontwaken”.
Zinloos is het om uit te zien naar een tweede genadetijd of tweede keus. Men heeft
zijn tijd gehad, en daarmee uit.
Christus verwijst via Abrahams woorden naar Mozes en de profeten. Bij hen kan men
ruimschoots informatie krijgen over de toestand der doden, over het graf, zodat het
onnodig is om iemand op te laten staan en de vijf broers te laten waarschuwen. Alles
is in Mozes en de profeten te vinden!
Dan ineens is de rijke man niet meer arrogant, maar heel serieus, en zelfs heel
bezorgd om zijn familie, zijn vijf broers.
De man vroeg ook niet of hij soms Abrahams schoot mocht delen met de arme
Lazarus. Nee, de vragen die de rijke man aan Abraham stelt zijn heel nederig en uit de
laagte. En ook Abraham is geen harde beul in het beantwoorden. Abraham heeft geen
leedvermaak, maar antwoordt bewogen, maar wel redelijk en gemotiveerd.
De rijke man ziet het onvermijdelijke en onherroepelijke in van zijn lot (staat). Hij
wendt zich niet tot Elohim, niet tot de Messias, maar tot Abraham, alsof Abraham een
middelaar was. Abraham kon echter niets meer voor hem doen. Abraham is géén
soort middelaar!
Abraham noemde de rijke man zelfs “kind”, dus als een zoon, Luk.16:25. “Kind,
gedenk dat gij uw goed ontvangen hebt in uw leven”
Nee, hij wilde slechts dat Abraham zijn vijf broers zou doen waarschuwen. Hij bad
voor zijn afstammelingen en mede-kompanen. Al zijn aanspraken waren
weggevallen, als een kaartenhuis ineengestort. Hij zag dat hij zich verrekend had en
de spijker van zijn leven en toekomst had mis geslagen. Hij zag dat hij géén enkele
aanspraak kon maken op zijn lijfelijke en genealogische afstamming van Abraham.
Dat hielp hem niets.
310 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
En wie waren het die ten tijde van de Heiland er prat op gingen Abrahams kinderen te
zijn? Zie Johannes 8:33 Zij antwoordden Hem: Wij zijn Abrahams zaad, en hebben
nooit iemand gediend; hoe zegt Gij dan: Gij zult vrij worden?
Johannes 8:37 Ik weet, dat gij Abrahams zaad zijt; maar gij zoekt Mij te doden; want
Mijn woord heeft in u geen plaats.
Maar niet de vleselijke afstamming is alleen bepalend en genoeg, want daarmee kan
genetisch zijn gemanipuleerd, vanwege vermenging en inmenging, hetwelk
daadwerkelijk het geval was met Kaïn en Ezau en hun nakomelingen, de joden. Nee,
het gaat om iets anders, zie
Romeinen 9:7 Noch omdat zij Abrahams zaad zijn, zijn zij allen kinderen; maar: In
Izaak zal u het zaad genoemd worden.
Galaten 3:29 En indien gij van Christus zijt, zo zijt gij dan Abrahams zaad, en naar
de beloftenis erfgenamen.
Wij komen straks op deze materie terug. Eerst vragen wij ons af wie die vijf broers
van de rijke man wel waren.
Dat lezen wij in Gen. 36:8, 19, 21 en 43 dat Ezau vijf zonen had. Ezau, Edom - rood,
de kleur van purper en wereld-communisme.
Ezau trouwde in de lijn der Kanaänieten.
De rijke man ziet onmiskenbaar op de Edom-joden en de door hen opgerichte
zionisten-staat die de misleidende naam Israël draagt Zij voelen zich rijk, zéér rijk,
doordat zij zelfs door vele christenen worden aanbeden en aangezien als zouden zij
het “uitverkoren volk van God” zijn.
Juist van Ezau/Edom staat dat hij in de vlam terecht zal komen, zie Obadja vers 8 En
Jakobs huis zal een vuur zijn, en Jozefs huis een vlam, en Ezau's huis tot een stoppel;
en zij zullen tegen hen ontbranden, en zullen ze verteren, zodat Ezau's huis geen
overgeblevene zal hebben; want de HEERE heeft het gesproken.
En Maleachi spreekt eveneens hierover, zie Maleachi 4:1 Want ziet, die dag komt,
brandende als een oven, dan zullen alle hoogmoedigen, en al wie goddeloosheid doet,
een stoppel zijn, en de toekomstige dag zal ze in vlam zetten, zegt de HEERE der
heirscharen, Die hun noch wortel, noch tak laten zal.
Dán pas zullen voor velen de ogen open gaan wát de joodse staat in werkelijkheid
was.
Ezau wordt door de profeet Obadja in de eindtijdprofetie gelijkgesteld aan de rijke
man uit de gelijkenis. En van Ezau zal er géén overblijfsel worden gelaten!
De rijke man noemt Abraham wel zijn vader. Ezau kon Abraham wel zijn vader
noemen, maar in werkelijkheid was Ezau geen échte zoon van Abraham via Izaak.
Ezau was totaal ánders, van ándere genen, gemanipuleerd en vermengd. En Edom, de
Edomieten hebben zich ingemengd in Israël, vooral in Juda, zoals de Joodse
Encyclopedie zegt: Edom is in modern Jewry.

311 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Yashua ontzegde de joden dan ook hun aanspraak kinderen Abrahams te zijn, Joh.8.
De joden waren wel religieus, maar op een verkeerde manier. Zij hadden door hun
eigen inzettingen Elohims gebod krachteloos gemaakt. Zij maakten grote
berekeningen, optelsommen van goede werken, zónder het ware geloof!
Zij waren rijk en verrijkt, doch zónder het ware geloof. Zij wandelden in een beeld,
een waan, vol hoogmoed, en het geld verantwoordde álles.
Ook de vorst van Tyrus verhief zijn hart, Ez.28:1-10. Deze vorst had enorme rijkdom,
verkregen via een moreel verval, hoogmoed, zelfzucht, etc. Hij meende aan Elohim
gelijk te zijn, dus was zijn denken blasfemistisch.
Tussen de rijke man en Abraham met Lazarus lag een grote kloof, onoverbrugbaar.
Waar kan die grote kloof ánders op zien, dan op het eerstgeboorterecht, op de
genetische kloof die er is tussen de twee zaadlijnen uit Gen.3:15.
Onmiskenbaar is Kaïn en is Ezau en hun nageslacht afkomstig uit de zaadlijn van
Nachash/satan, Joh.8:44, 1Joh.3:8.
Tussen het Jakob/Israël en Ezau-jodendom ligt een grote kloof, het
eerstgeboorterecht, een genetische kloof. Zodat hetzelfde geldt voor de Edom-joden
als voor het luipaard, Jeremia 13:23 Zal ook een Moorman zijn huid veranderen? of een
luipaard zijn vlekken? Zo zult gijlieden ook kunnen goed doen, die geleerd zijt kwaad te doen.
En wat zei Yashua tegen de joden: Johannes 10:26 Maar gijlieden gelooft niet; want gij zijt
niet van Mijn schapen, gelijk Ik u gezegd heb.
Een bok (geitensoort) kan nooit een schaap worden. Een echte Edomiet kan nooit een
ware Israëliet worden, een oprecht christen. Er bestaat wel zoiets als een mogelijkheid
voor Ezau om via een uitmenging weer vrij te worden van zijn verkeerde genen, maar
daar gaat het in dit verhaal niet om. Het gaat om de Edom-joden die onbekeerlijk
waren en dat bleven. Ook is het mogelijk dat schapen door vermenging met bokken
verkeerde genen krijgen en onbekeerlijk worden. Dat is in Israël maar al te vaak
voorgevallen.
De joden zullen áltijd ongelovig en hard van hart blijven, zie Luk.16:29-31, en zie
Joh.5:38-40 en 1Thes.2:16.
Luk.16:31 Doch Abraham zeide tot hem: Indien zij Mozes en de profeten niet horen, zo zullen
zij ook, al waren het, dat er iemand uit de doden opstond, zich niet laten gezeggen.
Joh.5:38 En Zijn woord hebt gij niet in u blijvende; want gij gelooft Dien niet, Dien Hij
gezonden heeft.
39 Onderzoekt de Schriften; want gij meent in dezelve het eeuwige leven te hebben; en die zijn
het, die van Mij getuigen.
40 En gij wilt tot Mij niet komen, opdat gij het leven moogt hebben.
1Thes.2:16 En verhinderen ons te spreken tot de heidenen, dat zij zalig mochten worden;
opdat zij te allen tijd hun zonden vervullen zouden. En de toorn is over hen (de joden) gekomen
tot het einde.
312 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Zij hebben Mozes en de profeten en blijven desondanks Christus verwerpen. De rijke
man deed Abraham een suggestie aan de hand, dat door een spectaculair wonder, n.l.
dat wanneer iemand van de doden zou op staan, de vijf broers van hem zeker tot
inkeer zouden komen. Deze suggestie werd afgewezen, althans, de joden zelf hebben
dat wonder afgewezen toen Christus inderdaad uit de doden ten derde dage is
opgestaan!
De rijke man ziet dus niet op een enkele persoon, noch op een groep slechte mensen
die in een letterlijk hellevuur dat eeuwig zou branden zullen terecht komen na dit
leven. Dit verhaal wijst expliciet een speciale groep mensen aan, de zaadlijn van de
satan/Nachash, die zich meest in Edom-joden manifesteert, en die ten tijde van
Yashua’s omwandeling bestond uit Sadduceeën, schriftgeleerden, Farizeeën,
Herodianen, enz.. Dus allereerst de geestelijke bovenlaag der joden. Zij hielden er een
leefwijze en denkwijze op na zoals getypeerd in de rijke man, en zoals o.a. 1Joh.2:
het noemt en veroordeeld: vers 16 Want al wat in de wereld is, namelijk de begeerlijkheid
des vleses, en de begeerlijkheid der ogen, en de (vooral de godsdienstige) grootsheid des
levens, is niet uit den Vader, maar is uit de wereld.
17 En de wereld gaat voorbij, en haar begeerlijkheid; maar die den wil van God doet, blijft in
der eeuwigheid.
18 Kinderkens, het is de laatste ure; en gelijk gij gehoord hebt, dat de antichrist komt, zo zijn
ook nu vele antichristen geworden; waaruit wij kennen, dat het de laatste ure is.
19 Zij zijn uit ons uitgegaan, maar zij waren uit ons niet; want indien zij uit ons geweest
waren, zo zouden zij met ons gebleven zijn; maar dit is geschied , opdat zij zouden openbaar
worden, dat zij niet allen uit ons zijn.
De kloof is definitief, onoverbrugbaar. Kaïn heeft zijn eerstgeboorte voorgoed
verspeeld door Abel te vermoorden. Ezau heeft zijn eerstegeboorterecht eerlijk
verkocht, en verkocht ís verkocht, daarmee uit!
En waarom verkocht hij het? Zie Hebreeën 12:16 Dat niet iemand zij een hoereerder, of
een onheilige, gelijk Ezau, die om een spijze het recht van zijn eerstgeboorte weggaf.
Lazarus was een arme sloeber, althans zo wordt hij getekend. Dat wil niet zeggen dat
alle rijke mensen per definitie veroordeeld zijn tot de staat waarin de rijke man terecht
kwam, de hel en de vlam. Tevens houdt dat niet in dat alle armen zalig zullen worden
omdat ze arm en slecht eraan toe zijn. Het is juist de inborst, de geest of mentaliteit,
leefwijze en moraal van de rijke man die hem de das omdeed. Hij verrekende zich. En
hoe vele rijke mensen verrekenen zich door te menen dat alle rijkdom een zegen en
een bewijs zou zijn van Gods gunst. Dat kan weleens zo zijn, maar dat is altijd niet
gezegd. Velen maken de fatale levensvergissing door zich te verkijken, te verrekenen
door alleen te zien op de uitwendige zegeningen.
Het is ook in het geheel niet zeker dat Lazarus per definitie een financieel arm man
was. Het ligt eerder voor de hand dat hij een ondergeschikte positie had bij de rijke

313 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
man, die hem onder de duim en zeer kort hield, zoals Jak. 5 ons laat zien: Welaan nu,
gij rijken, weent en huilt over uw ellendigheden, die over u komen.
2 Uw rijkdom is verrot, en uw klederen zijn van de motten gegeten geworden;1
3 Uw goud en zilver is verroest; en hun roest zal u zijn tot een getuigenis, en zal uw vlees als
een vuur verteren; gij hebt schatten vergaderd in de laatste dagen.
4 Ziet, het loon der werklieden, die uw landen gemaaid hebben, welke van u verkort is, roept;
en het geschrei dergenen, die geoogst hebben, is gekomen tot in de oren van den Heere
Sebaoth.
5 Gij hebt lekkerlijk geleefd op de aarde, en wellusten gevolgd; gij hebt uw harten gevoed als
in een dag der slachting.
6 Gij hebt veroordeeld, gij hebt gedood den rechtvaardige; en hij wederstaat u niet.
De rijke man overheerste de arme en deze was als een slaaf, geheel afhankelijk. Zo is
het einde dezer eeuw van Ezau, maar het begin van de toekomende eeuw is Jakob,
volgens 4Ezra.
Ezau, de joden, ze hebben de geldmacht. Geld is macht, en door hun geldhandel en
rente hebben zij de gehele wereld aan zich onderworpen. Rente is hun wapen!
Maar Lazarus kreeg zijn loon, n.l. de schoot van Abraham. De “schoot” is hier
symbool voor de vervulling van de beloften aan Abraham gedaan.
De dood maakt scheiding.
Wie gestorven is, is vrij, bevrijdt van de zonde, Rom.6:4, om met Christus op te staan
in een nieuw leven, geschikt voor het Koninkrijk der hemelen, Matth.8:10-12, om
aldaar met Abraham te mogen aanzitten:
11 Doch Ik zeg u, dat velen zullen komen van oosten en westen en zullen met Abraham, en
Izaak, en Jakob, aanzitten in het Koninkrijk der hemelen;
12 En de kinderen des Koninkrijks zullen uitgeworpen worden in de buitenste duisternis;
aldaar zal wening zijn, en knersing der tanden.
Dat Rijk der Hemelen is niet in de hemel, maar komst vanuit de hemel en wordt van
daaruit geregeerd. Dat rijk komt op de vernieuwde aarde. Het rijk Gods is niet van
déze aion (tijdperk of eeuw), maar van de volgende, de toekomende. Dat zal eerst een
beginperiode hebben, hetwelk de naam draagt van “Messiaans Vrederijk”,
voorafgaand aan het definitieve Rijk Gods ná de duizend jaren.
Dat Rijk zal eens op aarde terugkomen, want de akker is de wereld, en het zaad wordt
in de akker gezaaid. Het goede zaad zijn de kinderen des Koninkrijks. Het andere is
geen goed zaad, zie Matth.13:24, en of het zaad is wel goed, maar de plaats waar het
terecht komt geeft geen vruchtbaarheid, Mark.4.
De “kinderen des Koninkrijks”, althans die zichzelf daartoe rekenden en zich het
“uitverkoren volk van God” durfden te noemen, zullen buiten geworpen worden.
Er zal op aarde een plaats komen, een afgebakende locatie waar het Koninkrijk van
Elohim zal gevestigd worden, en daarbuiten zullen de honden zijn, Openbaring 22:15
314 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Maar buiten zullen zijn de honden, en de tovenaars, en de hoereerders, en de
doodslagers, en de afgodendienaars, en een iegelijk, die de leugen liefheeft, en doet.
Tijdens het duizendjarige rijk draait alles op aarde wel door, doch op een geheel
ándere wijze. Satan is dan al die tijd gebonden. Israël, de wáre kinderen des
Koninkrijks zullen in hún land worden vergaderd, de “bestelde plaats”, welke
definitief afgegrendeld wordt door een vurige muur, Zacharia 2:5 En Ik zal haar wezen,
spreekt de HEERE, een vurige muur rondom; en Ik zal tot heerlijkheid wezen in het midden van
haar.
Geen Kanaäniet, geen Edomiet, geen jood, geen enkele ongerechtige zal erin komen.
De kloof is definitief. Als de deur of poort gesloten is, is dat definitief, zie Mattheus
25:11 Daarna kwamen ook de andere maagden, zeggende: Heer, heer, doe ons
open!
Lucas 13:25 Namelijk nadat de Heer des huizes zal opgestaan zijn, en de deur zal
gesloten hebben, en gij zult beginnen buiten te staan, en aan de deur te kloppen,
zeggende: Heere, Heere, doe ons open! en Hij zal antwoorden en tot u zeggen: Ik ken
u niet, van waar gij zijt.
De plaats der pijniging, de hel, of de plaats waar de vuurvlam heerst, is dus het
buitengebied van het herstelde Israël! Dat wordt in de Schrift o.a. de buitenste
duisternis genoemd
Mattheus 8:12 En de kinderen des Koninkrijks zullen uitgeworpen worden in de
buitenste duisternis; aldaar zal wening zijn, en knersing der tanden.
Mattheus 22:13 Toen zeide de koning tot de dienaars: Bindt zijn handen en voeten,
neemt hem weg, en werpt hem uit in de buitenste duisternis ; daar zal zijn wening en
knersing der tanden.
Mattheus 25:30 En werpt den onnutten dienstknecht uit in de buitenste duisternis;
daar zal wening zijn en knersing der tanden.
Het vuur der hel, dat is dikwijls in de Schrift een symbool van de haat, Ps.39:3, 57:4,
Jes.30:27, 44:19, Jer.4:4, 5:15, 20:9, 36:32, Hos.7:6.
De vuurverbrandingen en crematies zijn een vervloeking in Elohims ogen, Jer.7:31,
en zou Hij daar dan zelf in een hel een crematorium op na houden dat in alle
eeuwigheid zou branden?
Nee, het vuur heeft niet alleen een negatieve kant. De positieve kant ervan is, dat wij
als Israëls overblijfsel erdoor gered zullen worden, Jes.33:12-14.
De straf over de goddelozen wordt o.a. in Rom.2:16, 1Petr.1:17, 2Petr.2:9,
Hebr.10:26, Openb.14:10 uiteen gezet. Er zijn slechts twee mogelijkheden. De weg
van het verderf, (Grieks = apoleia = ondergang), en het tegenover gestelde daarvan is
het leven.

315 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Verloren gaan = niet meer leven, dat is de tweede dood, Joh.17:12. In Rom.9:22
betekent apoleia zelfs “vernietiging”.
De uitdrukking “eeuwig verderf” uit 2Thes.1:9 is in het Grieks “olethros aionos”, en
dan spreekt de Schrift over een vuurgericht waarin dat verderf plaatsheeft. Dat is de
Gehenna, de vuurplaats, Matth.5:22,29,30, Luk.12:5.
De gehenna lag in het dal van Ben Hinnom, aan de zuidrand van Jeruzalem. Dat was
de vuilnisplaats waar ook kinderoffers werden gebracht, en waar ook de dode
lichamen van misdadigers werden verbrand. Elke dag steeg daar een zichtbare rook
ten hemel. De gehenna was symbool voor het komende Godsgericht.
Na het Messiaans Vrederijk zullen de overige doden worden opgewekt en geoordeeld,
Openb.20:5, Hebr.10:27, dat is de tweede dood. Wanneer alle goddelozen geoordeeld
en vernietigd zijn, komt er aan de tweede dood ook een einde, d.w.z. dat er dan niets
meer te vernietigen valt. Uit die tweede dood is geen opstanding mogelijk, Mal.4:1,3.
Zolang als er goddelozen zijn die tot voedsel van deze vuurdood-gehenna-hel dienen,
zal deze branden. Daarna zal het vuur uitdoven. Zolang als er voedsel is zal hun worm
niet sterven, Mark.9:44-48, Jes.66:24.
Er komt een geheel nieuwe hemel en aarde, waarbij géén gedachtenis meer zal
bestaan aan de vorige dingen. Er is niet zoiets als een eeuwig brandende hel met
gillende goddelozen, die vanuit de hemel zouden kunnen worden gezien. Met welk
doel zou Elohim een letterlijke hel geschapen hebben? Om leedvermaak te nemen in
de ondergang van mensen? Nee, er is niets rechtvaardiger en meer in
overeenstemming met Elohims karakter, dan het feit dat de tweede dood een einde
maakt aan het voortbestaan der goddelozen!
Aan het eind van het duizendjarige rijk zullen de volkeren die buiten zijn zich
verzamelen onder de satan, Openb.20, en een laatste aanval doen op het herstelde
Israël, maar vuur uit de hemel zal hen verslinden.
Een hel als afschrikwekkende toekomstmogelijkheid bestaat slechts in de
gedachtewereld der oude Grieken, waar geen vreugde, maar enkel pijn zou zijn. Het
gericht is de keerzijde van het vriendelijke Evangelie (het kerygma) om zich te geven
aan God in Christus. Maar, hoe spoedig slaat deze nodigende boodschap om in een
allesovertreffende terreur, wanneer men als keerzijde ervan een gloeiende hel
voorstelt aan de hoorders, waar de mensen eeuwig geroosterd worden zonder te
verbranden! Die gedachten komen voort uit de hersenschimmen van Dante. Zijn
boeken over de hel zijn vol kritiek op het Evangelie en de verworden kerk, waar hij
ingaat tegen de pausen en hun dogma’s.
Augustinus heeft de leer van Plato over de zogenaamde “onsterfelijke ziel” en de
“eeuwig brandende hel” overgenomen, met een tijdelijke kwelling in een vagevuur.
Origenes nam het vagevuur als denkbeeld voor tussentijdse loutering.
316 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
De reformatoren hebben de leer van Augustinus blindelings overgenomen, maar
verwierpen wel het vagevuur. Luther verwierp de leer van de onsterfelijke ziel en
noemde dit een “monsterlijke opvatting”.
Ook is Christus nooit in een letterlijke hel geweest, zoals men uit 1Petr.3:18-20 meent
te kunnen opmaken. Het betreft hier de geest van Christus die reeds in de dagen van
Noach tegen de goddelozen predikte. Die mensen waren als “geesten in een
gevangenis”. Mensen worden ook wel geesten genoemd. Een geleerd iemand noemt
men wel een “grote geest”. Een ander noemt men wel een “plaag-geest”. Petrus
spreekt niet over gestorven mensen in een hel.
Hoofdstuk 12 De werkelijkheidsvraag betreffende de Joden
12.1 Bestaat er wel zoiets als een Joods ras en volk?
Deze vraag klinkt op het eerste gehoor heel onnozel in de oren van de meeste mensen,
maar toch zal blijken dat deze vraag méér omvat dan men zou denken.

317 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Het is niet alleen een Bruno Kreisky die ontkent dat er een joods ras zou bestaan; nee,
er zijn er veel en veel meer die dit met Kreisky eens zijn.
Christenen nemen algemeen aan dat het joodse ras en volk al zo oud is als de Bijbel,
en zij noemen klakkeloos Abraham een jood, en zien Mozes aan voor een jood, en
durven zelfs de Heiland een jood te noemen. Zelfs hele 'knappe koppen' (?) doen hier
aan mee.
Hieruit blijkt dat men niet weet waar men het over heeft.
Prof. A. Sayce in 'Races of the Old Testament' p.114-117:
Het joodse ras is niet zuiver alleenstaand. Het bevat vele proselieten van diverse
naties, en op verscheidene momenten zijn de joden vermengd met andere rassen.
Prof. Ripley in 'Races of Europe':
De joden zijn geen ras, maar zijn slechts een menigte uit velen. Het is duidelijk voor
velen dat slechts een heel klein deel van het huidige jodendom afkomstig is van de
oude Hebreeën. De gedachte dat alle hedendaagse joden Hebreeën zijn is fout, en de
daaraan verbonden aanspraken op Palestina zijn incorrect, en zijn het resultaat van
een verdraaide schriftlezing en verloochening van de historie en etnologie.
Uit het bericht van de New York Herald Tribune, 14-1-1947 blijkt duidelijk hoe vele
niet-semitische volkeren deel uitmaken van het jodendom.
Moeten deze vele soorten en variëteiten nu tezamen één ras uitmaken?
Het is dan wel een zeer wijd en rekbaar begrip dat men op 'ras en volk' toepast.
Volgens Ben Goerion is ieder die zegt dat hij jood is, een jood. Ruimer kan de
begripsbepaling niet zijn!
318 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Van eenparigheid in religie, taal en zede is (kan) geen sprake (zijn). Er is een grote
verscheidenheid, die vergeleken kan worden met een smeltkroes, of zoals sommigen
het een pot-pourri noemen.
Martin Buber ontzegde daarom aan het jodendom haar originaliteit!
Uit een stuk uit 'Nieuwsnet' 29-3-'80 blijkt dat de Arabische leiders wel weten
waarover zij spreken. Hier een vraaggesprek met M. Kadaffi:
Wat verstaat men onder 'rassen'?
Eén van de vele definities is deze: Rassen zijn groepen mensen, die dezelfde
lichamelijke kenmerken hebben en deze eigenschappen erfelijk bezitten.
Een volk is: Een volk is een mensengroep met dezelfde taal en beschaving. In het
begrip 'volk' is de idee van gelijke cultuur en historie.
Welnu, is dit op het jodendom toe te passen?
Een ras heeft een eigen fysisch karakter en bijzondere psychische eigenschappen.
Volgens de Unesco Statement on the Nature of Race 1952 mag een rassenindeling
uitsluitend gebaseerd zijn op louter lichamelijke kenmerken.
Er is op deze aarde geen natie waarin zoveel verschillende rassen zijn
vertegenwoordigd als de huidige staat Israël.

319 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Voor het grootste deel bestaat het jodendom uit het Kaukasische ras, de Khazaren, en
verder allerlei andere rassen, die weinig of niets van doen hebben met een Semitische
afkomst.
Het is daarom niet vreemd dat het Zionistische streven zoveel tegenstand ondervond
bij omliggende volkeren, daar zij wel zagen dat de Zionisten géén enkele aanspraak
konden maken op Palestina die rechtsgeldig kon zijn. Men zag de Zionisten en hun
staat aan als een 'vreemde eend' in de Midden-Oosterse bijt.
Volgens een oudere UNO-verklaring zijn de Zionisten racisten, zie bericht:
Degenen die vandaag de dag zeggen een jood te zijn behoren tot het één of andere ras,
maar niet tot een zogenaamd 'joods ras, want dat bestaat eenvoudig niet, aldus
Kreisky.
Men kan wel spreken van 'jodendom', zoals men spreekt van 'bisdom' of
'groothertogdom', etc.
Om U een indruk en overzicht te geven van voornoemde stellingen, tonen wij een
aantal berichten, die voor zichzelf spreken.
12.2 Wil de échte Nazi eens opstaan?
(de ware bron van het terrorisme)
Uit een artikel in SPOTLIGHT juli 19, 1993 citeren wij het volgende, waarna wij
verder ons commentaar zullen leveren:
‘In de nieuwsmedia wordt soms gesproken over een "apocalyptische golf van
Islamitisch terrorisme". Maar waar ligt de ware bron hiervan? De CIA en de Mossad
spelen hierbij een vuile rol, en misleiden de mensheid. Veel aanslagen op
Amerikaanse en joodse doelen overal ter wereld worden door de CIA en Mossad
voorbereid en uitgevoerd.
Zo is er in Irak veel terrorisme geweest tegen joden, alleen met het doel om hen te
bewegen tot emigratie naar Palestina! Het grote probleem voor de Zionisten was ....
om Palestina bevolkt te krijgen met "joden".
Een senior CIA-agent, Wilbur C. Eveland zei: Er is geen twijfel aan dat de
incidenten van Islamitisch terrorisme zijn gepleegd door de Mossad. Deze tactiek
heeft ook ten doel om een wig te drijven tussen de Amerikanen en de Arabieren. Neem
de joodse gemeenschap destijds in Irak, die was rijk. De Zionisten wilden hen naar
Palestina drijven, want direct na de bomaanslag in Bagdad werden er pamfletten
verspreid die in Israël gedrukt waren, waarin de joden werd geadviseerd een veilige
haven te zoeken in Israël. Zo leverde het terrorisme een dubbele winst op. De mensen
kwamen, en ze brachten hun geld mee.
320 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
In het boek van Yossi Melman en Dan Raviv is meer te lezen over zulk soort
clandestiene Israëlische bezigheden, zoals in 1954 in Egypte. Sommige Mossadagenten
zoals P. Nathanson hebben te kennen gegeven dat er een groot Mossad
netwerk is in het M-Oosten, en dat subsidies dergelijke terreurdaden steunen. Ook
mr. Begin en Shamir behoorden tot deze terroristen die het King David hotel
opbliezen’.
De Zionisten leven van de LEUGEN. Hun vader is de aartsleugenaar zelve, Joh.8. Het
is immers gebleken dat de zogenaamde vergassing de 6, miljoen berust op een leugen.
Er staan in Auschwitz nu gewijzigde borden wat betreft de aantallen.
Waar komen deze aartsleugenaars vandaan ?
Zij stammen af van de gevallen engelen, die hun beginsel niet hebben bewaard, Judas
vers 6. Zij hebben hun woonstede (oiketrion = hemelse planeet) verlaten. Sodom en
Gomorra hebben op gelijke wijze als deze engelen gehoereerd, en zijn ander vlees
nagegaan.
Deze engelen waren seksueel pervers geworden.
In Jes. 14 lezen wij van de MORGENSTER diens val, die op aarde zelfs zijn eigen
volk doodde, het zaad des boosdoeners, vers 20.
Deze engelen konden hoereren, d.w.z. waren instaat procreatief bezig te zijn: dus
seksuele handelingen te verrichten. Hun nazaten worden door Jashua geïdentificeerd
als "slangenzaad, adderengebroed, van de Vader der Leugens, in wie geen waarheid
was". Joh.8.
In Gen.6 lezen wij dat deze Godenzonen zondigen met de dochters der mensen,
waaruit gedochten voortkwamen.
Engelen zijn Geesten, maar hebben wel een lichaam, en kunnen procreatief zijn,
d.w.z. zich voorttelen. De drie engelen die naar Abraham kwamen zagen er gewoon
als mannen uit, en de Sodomieters wilden gaarne met hen flikken. Kaïn was het eerste
product van vermenging, van de engel Nachash, die met Eva in seksuele overtreding
is geweest. Uit deze Kaïn-lijn, die later met Ezau is vermengd, komen de Joden voort,
sjacheraars, parasieten, handelaars, die overal hun sporen nalieten. Zij dienden de
Baäls, en zijn in feite de grondleggers van de zondagsviering.
Paulus spreekt over hen in 1 Thes.2:15, dat de joden de moordenaars zijn van de
Heiland, en van hun eigen profeten; en zij hebben ons vervolgd, en behagen Gode
niet, en zijn alle mensen tegen; en verhinderen ons te spreken tot de volkeren, dat zij
zalig mochten worden; opdat zij ten allen tijd hun zonden zouden vervullen. En ... de
toorn is over hen gekomen tot het einde!
Maarten Luther is één van de weinigen geweest die op zijn latere leeftijd de Joden
identificeerde. Maar ja, daarin dwaalde (?) Luther natuurlijk!
Wie zorgen in deze wereld vooral voor alle onrust, oorlog, terreur, uitbuiting, etc.?
Zijn dat natuurlijk weer de Joden, zult u zich afvragen?

321 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Wel, laat de feiten het zeggen, daar men aan de vruchten de boom kent.
Hierna sommen wij een aantal voor zichzelf sprekende feiten op. Men kan
tegenwerpen dat er onder alle volkeren wel terroristen gevonden worden, en er
misdaad is, en er niemand is die goed doet, tot niet één toe. Dat is waar, maar .... het
gaat hier over een geheel vervloekt en gedegenereerd zondig geslacht, waar men
bijkans geen rechtvaardigen tussen vindt. Het zijn leugenaars en bedriegers,
gierigaards van de hoogste trap, en seksuele wellustelingen van de vuilste soort.
Veelal opereren zij achter de schermen, en zodoende leert men hun ware namen en
gedaanten bijna nooit kennen. Wanneer wij echter alert zijn, en tussen de regels door
kunnen lezen, worden vele duistere zaken opgehelderd, en zien wij de verborgen hand
van een bepaalde groep snoodaards! Wij komen tot verbazingwekkende ontdekkingen
wanneer wij naar achtergronden op zoek gaan. Waarom vereren joden in het geheim
Nazi-symbolen? Dat zou toch onmogelijk zijn wanneer de Nazi’s hun vijanden
waren! Lees dan eens onderstaand artikel uit het ‘Spotlight’,
322 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest

323 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Vergelijk dit eens met onderstaand krantenbericht uit de Barneveldse krant 3-12-
1996.
324 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Let vervolgens eens op de joodse gezichten die het communisme in Rusland hebben
ingevoerd, zie Thunderbolt artikel hieronder.

325 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest 326 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
En let u eens even op de ongebruikelijke sex-criminelen onder de joden, zie
onderstaand artikel uit Thunderbolt, dec.1981.

327 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Ook de Sjabak plaatst zichzelf in een kwaad daglicht, zie het Ref. dagblad 11-1-1996:
328 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest

329 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
En let eens op het bericht uit de Barneveldse krant, 24-7-1996:
Het christendom, en voor de pro-Zionistenstroming binnen het christendom,
beschouwt de joden als het uitverkoren volk’, en omhangt hen het kleed der
heiligheid, zodat zij geen enkel kwaad meer kunnen doen. Steelt een Palestijn of
Arabier een appel, dan wordt er groot alarm geslagen, maar verduistert en sjoemelt
een jood honderd miljoen gulden, dan is en blijft hij een ‘heilige’.
Laten wij verder speuren en zoeken waar de echte Nazi’s vandaan kwamen.
Duizenden (Nazi) militairen met Joods bloed, zie onderstaand krantenbericht.
330 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Waarom vereren Joden in het geheim Nazi-symbolen?
De Joden doen aan holocaust-promotie, en bijna gaat er geen dag voorbij, of u leest
iets over de joden en hun vermeend lijden in de kranten. Iedereen moet een
schuldcomplex dragen tegenover de Joden, is hun uitgangspunt.

331 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest 332 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
12.3 Het uur der waarheid
Rabbi Leo Baeck zei na de Kristalnacht in 1938 dat ‘het uur van het Duitse Jodendom
was afgelopen’.
De man die wij zoeken: Hij is geboren in Palestina, in Sarona, en bezocht joodse
scholen. Zijn naam is Karl Eichmann. Hij kwam naar Duitsland en studeerde
theologie (evangelisch). Hij was een fanatieke antisemiet, zoals dat heet. Hij was
slank, blond en blauw-ogig (een Arische jood).
Hij kwam bij de GESTAPO. Hij was een aalgladde man, die ontzettend veel van de
joodse traditie afwist, vloeiend Hebreeuws en Yiddisch sprak. Hij was er op uit om
zijn zogenaamde ‘broeders’, de Joden (voornamelijk de Sefarden) uit te roeien. In
1936 vertrok hij naar Palestina en werd daar leider van een organisatie der NSDAP
die ging over Duitse koloniën in Palestina, en stond in verbinding met Arabische
terroristen. Zijn werk was gericht tégen de Palestijnse Joden en Engeland. Eichmann
bracht de Grootmufti van Jeruzalem in verbinding met Hitler en Himmler. In 1937
kreeg hij van Himmler de leiding over de Jodenafdeling van de Gestapo. Eichmann
was een blonde Judas! In Berlijn, Wenen, Praag en andere plaatsen verkende hij het
terrein om daar zijn grote vernietigingsslag te kunnen slaan. Op 10-11-1938 ving de
Émpörung’ aan voor het Jodenprogram.
Daarna woonde hij in wenen, in een paleis van de Torhschild. Als 27-jarige zag hij er
toen reeds oud en afgeleefd uit. Zijn blauwe ogen waren hard van brutaliteit. Hij liet
180.000 joden uit Wenen deporteren. Daarna ging hij naar Praag om vandaar uit de
Jodenmoord te organiseren. De Joden wilden niet vrijwillig naar Palestina vertrekken,
welnu, dan moesten zij maar vernietigd worden! Eichamnn was enige tijd
commandant van Auschwitz, en trof daar Rabbi Leo Baeck aan, die hij liet leven.
Voor het laatst is hij gezien in Theresiënstadt, en was daarna voortvluchtig. Tenslotte
is hij ontdekt door de Israëlies en naar Israël ontvoerd. Hij heeft daar mogelijk een
schijnproces gehad.
Jood tegen Jood! Ra ra, hoe kan dat?

333 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Joodse bankiers hebben Hitler met 120 miljoen Goudmark gefinancierd (S. Reinhard:
‘Spanischen Sommer’).
Wanneer nu Joden de hoofdleiding hadden in het vernietigen van andere Joden, en
álles door Joden werd gefinancierd om andere soortgenoten uit te moorden, ....... hoe
kan er dan nog sprake zijn van schuld voor het Duitse volk, dat hier niets van wist, en
het daarmee ook niet eens was, of zou geweest zijn?
Het zijn dan ook de Joden geweest die Duitsland de oorlog hebben verklaard! Zie
onderstaand krantenbericht:
Uit Memopress 2/1996 het volgende bericht:
(Emil Rahm, Postfach, 8215 Hallau W-Dld)
The Insider weet het volgende te melden 5/’97.
(Insider, P.O.Box 17200, Groenkloof, Pretoria 0027 RSA)
334 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
En over Benjamin Netanjahu het volgende in no.2/97:
Waar stammen de echte Nazi’s vanaf? Men leze de brochure van Jack Bernstein: Het
leven van een Amerikaanse Jood in Racistisch marxistisch Israël. En de brochure
“Wie zijn de Joden” door C.F.P.D. v.d. Vecht, verkrijgbaar bij Ecclesia, Postbus 26,
9285 ZV Buitenpost
12.4 Prof. Finkelstein en de Holocaust
Holocaust als handel
In “De Volkskrant” zaterdag 22 juli 2000 stond een artikel dat geschreven was door
de Amerikaanse politicoloog professor dr. Norman Finkelstein.
Het is goed van dit artikel kennis te nemen, want hier is geen Nazi of extremist aan
het woord die men voor “antisemiet” kan uitmaken. Nee, hier is een jood aan het
woord, die meent dat de holocaust wordt uitgebuit om overheden en bedrijven af te
persen.
Hij schreef daarover een boek “The Holocaust Industry” dat in de Nederlandse
boekhandel verkrijgbaar is. Uitgave Metz en Schilt, Amsterdam ISBN 90.5330.293X,
160 blz. f 39,90.
Finkelstein is geboren in 1953 en promoveerde op de theorie van het zionisme. Hij
doceert politieke theorieën en internationale betrekkingen aan het Hunter College en
de New York University.

335 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Dus niet zomaar een of andere krantenjongen die een aantal loze kreten de wereld
instuurt.
Finkelstein zegt dat Joodse organisaties de holocaust misbruiken om overheden en
bedrijven af te persen. Het liefst wil hij de holocaustindustrie geheel opdoeken. Pas
dan zullen we van het verleden leren, aldus Finkelstein. De holocaust versterkt het
joodse superioriteitsgevoel.
Begrijpelijk dat er vele joden zijn die Finkelstein pervers, arrogant en stom noemen.
12.5 Holocaust ontkenning niet strafbaar
In ons land wilde voormalig minister Sorgdrager geen wettelijk verbod aangaande
het 'ontkennen van holocaust'?
Dit besluit van de minister getuigt in dezen van een stuk werkelijkheidszin en gezond
verstand. Velen zijn het er echter niet met eens. De laatste tijd is er veel te doen over
het zgn. ‘Nazi-goud’ en dat Nederlandse ambtenaren zich zouden vergrepen hebben
aan joodse bezittingen. Welnu, wat is er op tegen dat er een eerlijk onderzoek
plaatsheeft? En, laat men dan tevens de Holocaust in het onderzoek meenemen!! Er
zijn daarbij nog zo vele onbeantwoorde vragen.
Wanneer ons een ANP-bericht ter ore komt b.v. van een vliegtuigramp in de Bijlmer,
waarbij, naar een eerste schatting, wordt opgegeven dat er mogelijk 4000 slachtoffers
336 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
zijn, vinden wij dat droevig en erg. Vooral wanneer wij horen dat het om een
sabotage zou gaan.
Enige tijd later vernemen wij dat het niet om sabotage ging, maar er sprake is van een
constructiefout, en dat het niet om 4000 slachtoffers gaat, maar om 40. Zulks is triest
en vreselijk, maar toch niet zo schokkend en onthutsend als het eerste bericht!
Met betrekking tot de Tweede wereldoorlog is ons altijd voorgehouden dat het om 6
miljoen joodse slachtoffers zou gaan, die vergast werden. Stel dat bij nader inzien dat
getal nu eens zou komen te liggen tussen de 60.000 en 200.000. Dan is dat natuurlijk
nog erg en schrikbarend, maar toch niet zo gruwzaam en haast ongeloofwaardig als
het eerste bericht van 6 miljoen. Het zou toch verlichtend en verademend zijn voor de
wereld, én voor de joden zelf, dat zulke gruwelijkheden niet en nooit hebben kunnen
plaatsvinden!
Het spreekt toch van verblinding wanneer wij willens en wetens willen blijven
volhouden dat er tóch 4000 doden zouden zijn gevallen in de Bijlmer, en er toch 6
miljoen zouden zijn vergast, wanneer na eerlijk onderzoek vaststaat dat dit niet het
geval is.
Wanneer het officiële V.N.-rapport vermeldt dat er tijdens de 12 jaren Hitler-regering
(1933-1945) 200.000 joden zijn gestorven; en prof. Gadolin uit Finland een getal
noemt van 300.000 omgekomen joden; en Dr. Scheidl uit Oostenrijk stelt dat er
volgens ambtelijke telling 170.000 joden omgekomen zijn; en de Nederlandse
historicus van Tienen zegt dat dat er maximaal 350.000 zijn; en de joodse jurist Dr.
Listojewsky schreef in het Amerikaanse tijdschrift 'The Broom' 11-5-1952 dat er
tussen 1933 en 1945 350.000 - 500.000 joden werden vermist; en het Canadese
Comité van christelijke juristen heeft vastgesteld dat er 200.000 joden tijdens het
Hitler-regime zijn omgekomen; en dat tenslotte het Zwitserse Rode Kruis in een 1600
bladzijden tellend rapport aangeeft dat er in totaal 300.000 slachtoffers zijn gevallen,
zowel joden als anderen........ wat moeten wij dan aan met een getal van 6 miljoen?
En Levi Eschkol heeft gezegd tegen J.G. Burg, een overlevende uit Maidanek, in een
'Spiegel'-interview, dat er in Israël zeker wel honderdduizenden joden leven die nog
een KZ-tatoeagenummer dragen.
Het klinkt in de oren van de mensen heel ongeloofwaardig wanneer men hoort dat er
geen 6 miljoen joden vergast werden, maar er slechts sprake is van enige
tienduizenden vermisten en omgekomenen, en er geen gaskamers hebben
gefunctioneerd om joden te vergassen. Zulks klinkt even ongeloofwaardig als te
zeggen dat de eerste maanlanding nooit heeft plaatsgevonden, maar een opgezette
scène was in de Nevada-woestijn.

337 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Wie de holocaust ontkent, laat als het ware een bom ontploffen!
Ontkenning van de holocaust is in Duitsland zelfs strafbaar!
krant:
Dat er een soort holocaust heeft plaatsgehad staat vast (er hebben er in onze eeuw al
meerdere plaatsgehad o.a. Israëls Auschwitz in de woestijn, waar men 60.000
Egyptische soldaten van dorst en ellende heeft om laten komen; en de holocaust van
Bush tijdens de Golfoorlog op de Iraakse bevolking, volgens Prof.dr.J.P.v.d. Ploeg),
maar de omvang is niet zo absurd groot als altijd werd aangenomen, en dat moet
geruststellend zijn! Wij mogen de waarheid toch wel weten, of moeten wij domweg
aannemen op gezag van een ander?
Is men bang dat het 'onweerlegbare' axioma van de holocaust wankelt of zal gaan
wankelen?
De wereld heeft nu reeds 52 jaar lang gewacht op het moment waarin de onzekerheid
zal worden weggenomen aangaande de omvang der zogenaamde holocaust! Twijfels
zijn er altijd al geweest.
338 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Er zijn reeds vele boeken en ooggetuige verslagen, die categorisch werden afgedaan
als antisemitisch, neonazistisch, etc., waarin de holocaust wordt ontkend.
Gerenommeerde personen hebben onafhankelijke onderzoekingen gedaan, waarbij ik
Dr.A .Butz noem, en zijn boek 'The Hoax of the twentieth century'. Ook Richard
Harwood en zijn boek 'Stierven er werkelijk 6 miljoen?'
En van prof.dr. Faurisson uit Frankrijk diverse publicaties, en van de vele
medewerkers van het Institute of Historical Review uit Costa Mesa, Californië, USA.
En van J.G. Burg, zelf een jood die in de concentratiekampen heeft gezeten:
"Maidanek in alle eewigkeit''.
En van W. Mattern uit Chili: "Jezus, die Bibel und die 6 miljoen Juden".
Van B.C .Wintzek: Ünsere Väter waren keine Verbrecher".
En van Walter N. Sanning: "The dissolution of Eastern European Jewry".
Van prof.dr.P. Rassinier uit Frankrijk het volgende. Deze man heeft persoonlijk vele
jaren in de Duitse concentratiekampen doorgebracht. Toen hij na de oorlog vernam
dat de Duitsers 6 miljoen joden vergast zouden hebben, en vele gruwelen gepleegd
zouden hebben, werd hem dit te veel. Hij is de zaak gaan uitzoeken en heeft zijn
bevindingen te boek gesteld. Dientengevolge werden tegen hem diverse processen
gevoerd.
Hij noemde het getal van zes miljoen een fictie, en zei dat er in het geheel geen gaskamers
hebben bestaan (dit laatste betwijfelen wij overigens, daar er wel gaskamers
bestonden, die echter voor ándere doeleinden werden gebruikt, zie later in dit artikel).
Volgens hem is het getal van zes miljoen voor het joodse volk van geweldig
economisch voordeel geweest, met name voor de stichting van de staat Israël, doordat
de Duitsers 'Wiedergutmachung' moesten betalen voor elk slachtoffer.

339 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Hij vond het absurd dat Duitsland Wiedergutmachung moet betalen aan een staat die
tijdens W.O.II nog niet bestond.
Minister Sorgdrager sprak van 'dommen' en van 'sluwe jongens' die de smakeloze en
onjuiste opvattingen over de holocaust zouden propageren. Uit het bovenstaande
blijkt dat de ontkenningen niet het werk zijn van een stel domme jongens, en ook niet
van sluwerikken. Er zijn gegevens opgespoord en er worden feiten genoemd die men
niet maar zo van tafel kan vegen.
Zij vindt dat wij Nederland niet met allerlei strafbepalingen moet opzadelen, maar
moeten vertrouwen op het 'zelfregulerend' vermogen van de Nederlandse
samenleving.
Nu kan men niet altijd afgaan, of liever bijna nooit afgaan op dat zelfregulerend
vermogen van een volk, want handige volksmenners (demagogen) kunnen het volk
van de ene uiterste naar het andere uiterste doen overslaan. Het voorbeeld zagen wij
in Iran, hoe de Sjah zijn koffers kon pakken en vlug weg moest gaan voor zijn volk,
daar men hem anders gemolesteerd had.
Nee, er zal naar ándere oplossingen moeten worden gezocht!
Enige statische gegevens:
Volgens 'Chalmers Encyclopaedia' telde Europa voor W.O.II 6.500.000 joden.
Dus bij vergassing van 6 miljoen joden, zouden er nog slechts 500.000 overgebleven
moeten zijn!
In Duitsland waren er na sept. 1939 nog 360.000 joden. De meesten waren voor het
uitbreken van de oorlog reeds vertrokken (tussen 1933 en 1945 zijn er 1.500.000
geëmigreerd).
Er blijven er dus 6.500.000 minus 1.500.000 over, dat is 5 miljoen, in Europa.
Daaruit zou dus blijken dat de Duitsers so-wie-so nooit 6 miljoen joden omgebracht
kunnen hebben, want die waren er eenvoudig niet!
The World Almanac gaf in 1938 15.588.250 joden op.
340 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Na W.O.II, 22 febr. 1948 schreef New York Times dat het wereldjodendom ligt
tussen de 15.600.000 en 18.700.000.
Wanneer wij van de 15.588.000 zes miljoen aftrekken, blijven er ongeveer tien
miljoen joden over. Dan zou de bevolkingsaanwas der joden in 10 jaar 6-8 miljoen
zijn, en dat is onmogelijk! In het blad ‘Christenen voor Israël’ dec.1997 op bladzij 27
is te lezen dat het groeipercentage van de joden nul is. En dat de joodse bevolking
overal ter wereld afneemt. Men geeft op dat er vandaag de dag 13.000.000 joden zijn
op deze aarde, waarvan 5,9 miljoen in de USA, en 4,5 miljoen in de staat Israël.
In Auschwitz zouden verschillende miljoenen mensen omgekomen zijn, maar er staan
er slechts 363.000 geregistreerd tussen 1940 en febr. 1945.
Op 12 mei 1952 begonnen de onderhandelingen over de wiedergutmachung tussen
Goldman en Adenauer. De joodse opgave was dat er van de vier Europese joden drie
waren vergast. Volgens het Gerstein-rapport wilde men aanvankelijk voor 40 miljoen
vergaste joden schade claimen, later voor 16 miljoen, en tenslotte voor 6 miljoen.
Hoe bestaat het!
12.5.1 Een simpele rekensom
Hoe lang duurt het voordat een lijk geheel verbrand is?
In een moderne oven, volgens Oosthoek encyclopedie onder ‘lijkverbranding’ duurt
dat 1 uur. In een oude primitieve oven, zoals men deze ons toont in de
concentratiekampen, duurt zulks ongeveer wel 2 uur.
Om 6 miljoen lijken te vergassen en daarna te verbranden vergt dus 2 uur maal 6
miljoen, dat is 12 miljoen uren, bij het gebruik van één oven.
Eén jaar telt ongeveer 365 dagen x 24 uren, dat is 8760 uren.
Wanneer de ovens tijdens W.O.II vijf jaar lang, nacht en dag zouden gebrand hebben,
geeft dat 5 x 8760 = 43.800 uren.
Om 6 miljoen lijken te verwerken in 43.800 uren zijn er 12.000.000 : 43.800 = 280
ovens nodig, die continu vijf jaar lang nacht en dag in bedrijf zijn.
Nu de vraag of er wel zoveel ovens waren?
En, hebben die ovens vijf jaar lang continu gebrand?
De simpele ovens die men ons toont in de K.Z.’s hebben toch niet 6 miljoen lijken
kunnen verwerken?
Of was hier sprake van een technisch wonder?
12.6 Het Rode Kruis-rapport
Het Rode Kruis maakte vanaf herfst 1943 tot mei 1945 11.120.000 voedselpaketten
voor de concentratiekampen in Duitsland.
In het rapport wordt als ware oorzaak van de sterfgevallen in de kampen aangegeven
voedseltekort, en daardoor tyfus. De geallieerden bombardeerden namelijk de Duitse

341 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
voedseltransporten, bestemd voor de concentratiekampen. Dus kan een aantal
omgekomen slachtoffers op rekening worden gezet van de geallieerden!
Op 15 maart 1945 protesteerde het Rode Kruis tegen wat men noemde de ''barbaarse
luchtoorlog der Geallieerden'' (Inter Arma Caritas, p.78).
Het Rode Kruis vond geen enkel bewijs van doelbewuste jodenvervolging en
vernietiging. In het 1600 bladzijden tellende rapport wordt het woord ''gaskamer'' niet
éénmaal genoemd!
Dr. Kubovy, directeur van Yad Vashem in Tel Aviv, verklaarde t.o.v. "La Terre Retrouvée"
in 1960 dat er van Hitler, Himmler, Heydrich of Goering geen enkel bevel
tot vernietiging van joden zou bestaan.
J.G. Burg schrijft in zijn boek "Maidanek in alle Ewigkeit" p.56:
Op 24-7-1942 zei Hitler aan tafel, dat hij de deportatie en emigratie der joden na de
oorlog rigoreus zou aanpakken, om alle joden naar een joodse nationale staat over te
brengen.
Van uitroeiing was geen sprake. Endlösing betekent iets anders, n.l. eindoplossing.
Het wereldcentrum voor hedendaagse Joodse Documentatie in Parijs heeft
bekrachtigd dat het aantal joodse slachtoffers in W.O.II de 1,2 miljoen niet
overschrijdt (dit is volgens het VN- en Rode Kruis rapport echter nog veel te hoog).
foto
12.7 Wiedergutmachung
Uit het aantal joden die om wiedergutmachung vroegen, zou ongeveer kunnen blijken
hoeveel overlevenden er dus nog zijn van de 3 miljoen die onder het Hitler-regime
leefden, en die dus na 1945 nog in leven waren.
Het aantal eisers die, en dat is niet te geloven, in 1965 in Bonn ingeschreven stonden,
was 3.375.000 (Aufbau 30-6-1965).
342 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Dit is toch wel het vernietigende bewijs dat er met het getal van 6 miljoen iets goed
mis is!
Het merendeel van de 3 miljoen joden hebben de nazi-bezetting dus overleefd en
krijgen nu wiedergutmachung van Duitsland.
De denkbeeldige massavernietiging kan deswege niet hebben plaatsgehad, en
daarmee valt tegelijk de blaam van Duitsland af, één van Europa's grootste naties op
velerlei gebied.
12.8 Holocaust waarom?
In een verslag in het R.D. 30-11-1996 geeft prof. Zimmermann antwoord, waaruit de
wáre reden van de holocaust blijkt: Zie onderstaand artikel

343 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
De holocaust is de centrale steunpilaar in de Israëlische zelfbeschikking. Bij het
scheppen van de eigen identiteit heeft Israël een vijandbeeld nodig! Vandaar dat de
holocaust één van de belangrijkste factoren is in het denken van de gemiddelde jood.
Dáár hebben wij dus het wezen van de zaak, en vandaar dat elke revisionist (dat is
iemand die de waarheid wil weten) direct wordt uitgemaakt voor neonazi of
344 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
antisemiet. Zulk een iemand is een regelrechte bedreiging voor Israëls steunpilaar en
het in stand houden van het vijandbeeld!
12.9 Joods leed (zie R.D.13-12-97, verslag J. Soesan, overlevende)
Er gaat volgens Soesan een beerput open, dit, met betrekking tot het joodse bezit en
de wijze waarop men (ambtenaren) in Nederland na de oorlog daarmee is
omgesprongen.
Soesan vindt de schadeclaim van 125 miljoen, die de Duitsers in de jaren zestig
tijdens de ‘’Wiedergutmachung’’ aan de Nederlandse gemeenschap heeft uitgekeerd,
werkelijk maar een schijntje. Soesan meent dat de joden recht hebben op miljarden uit
Duitsland. En dáár gaat het kennelijk alleen om! Geld, en nóg eens geld!
Soesan pleit voor een grondig onderzoek, dan gaan er vele Nederlanders pijn lijden.
Maar dat zou slechts een fractie zijn van de pijn die de joden zouden hebben
doorstaan, aldus Soesan. Dus Nederlanders, hou je vast!
Welnu, wij zijn blij dat er van joodse zijde wordt gepleit voor een grondig
onderzoek, en dat er zelfs een parlementaire enquête moet komen. Dan kan tegelijk
eens grondig worden onderzocht hoeveel joden er in werkelijkheid zijn omgekomen
tijdens W.O.II, en op welke wijze. Dan zal duidelijk worden of de revisionisten in
hun ongelijk staan, ja dan nee. Wat is er dus op tegen zulk een onderzoek spoedig te
laten aanvangen, temeer daar de zaak nu weer actueel is?
De Hollanders zouden verbijsterend hebberig zijn, en de roep om een parlementair
onderzoek klinkt dan ook na de ontdekking van het weekblad ’De Groene
Amsterdammer’’, dat ambtenaren na de oorlog gedobbeld zouden hebben om
gestolen joodse bezittingen.
De joodse gemeenschap houdt de adem in! En wij eveneens!
Het RIOD (Rijksinstituut voor de Oorlogsdocumentatie) onderzoekt hoeveel van de
joden gestolen, en mogelijk hoeveel de joden van ons gestolen zouden hebben.
Gerekend naar de huidige prijzen moet die oorlogsbuit ten minste 10 miljard gulden
hebben bedragen, zegt het RIOD, en dat bedrag kan alleen maar naar omhoog worden
bijgesteld!
Waren de joden dan zó verbluffend rijk, en hoe kwamen zij aan die enorme rijkdom?
Ook dáár zal een onderzoek naar worden ingesteld! Mijnheer Kordes heeft nog wel
even werk! Op verzoek van minister Zalm (Financiën) neemt Kordes het onderzoek
voor zijn rekening.
Volgens Rabbijn Soetendorp, Gelders Dagblad 11-12-1997, is de zweer
opengebroken. Hij is er zeker van dat er nog méér onthullingen zullen komen. En dat
geloven wij ook! Maar of deze nieuwe onthullingen voor de joodse gemeenschap heel
aangenaam zullen zijn, betwijfelen wij ten zeerste!

345 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
12.10 Auschwitz crematoria en gasovens
Aan het Auschwitz kamp heeft men de gaskamers verbonden om als bewijs te dienen
voor de Duitse ‘’duivelse volksmoord’’, genocide genaamd.
Volgens joden, en dat staat in het Nürnberger verslag, is het bewezen dat er rook en
vlammen nacht en dag uit de schoorsteen van het crematorium kwamen, om de vele
duizenden joden te verbranden.
Echter, volgens het originele en oorspronkelijke plan der Duitsers voor dit
crematorium, was de faciliteit en capaciteit amper voldoende voor een stad van
200.000 inwoners. En dit crematorium zou zó gebouwd zijn dat er géén rook of
vlammen ooit konden gezien worden. Amerikaanse luchtfoto’s van 1944 laten dan
ook géén rook en vlammen zien.
W. Lindsay, chemicus uit Iowa, USA, vindt het onmogelijk om een zo’n groot aantal
van 1 - 2,5 miljoen joden in Auschwitz te cremeren en te vergassen in de slecht
afgesloten ‘’gaskamers’’.
Zyklon-B bevat cyaanwaterstof, en dat is wel zó gevaarlijk dat met déze slechts
gasovens de mensen er buiten ook allen gestorven zouden zijn. En om de vergaste
lijken uit de ovens te halen zou eveneens levensgevaarlijk zijn, vanwege het
achterblijvende gas. Doe daarbij dat de gastoevoerpijpen van slecht en poreus hout
waren gemaakt!! (Wie maakt er nu een gasleiding van hout, en dan nog wel van
levensgevaarlijk gas?)
En de schoorsteen van Auschwitz zou géén werkelijke schoorsteen zijn, daar er geen
rookkanaal in aanwezig is (dit is vastgesteld, en met infraroodcamera’s
gefotografeerd). Dus moet Auschwitz slechts een Hollywood-bouwsel, of een
Disneyland-voorstelling zijn!
Onderzoekers zijn tot de slotsom gekomen dat mensenvergassingen niet hebben
plaatsgevonden. Er is daartoe nooit een Duitse instructie gevonden, terwijl de
geallieerden de beschikking hadden over alle Duitse archieven!
12.11 Prof. Faurisson uit Lyon, Frankrijk
Hij vindt, na jarenlang onderzoek, dat de fameuze gaskamers een oorlogspropagandastunt
zijn. Het is totaal misleidend als men ons inrichtingen voor klerenontsmetting
voorschotelt als zouden dat mensenvergassingsovens zijn. Het bestaan van zulke
ovens is ten enenmale onmogelijk, vindt F.
Het blauwzuurgaas (Zyklon-B, waarvan de B staat voor blauwzuur) is ontplofbaar en
brandbaar. Hoe kon men dit dan toepassen zo dicht bij crematoria, waar open vuur
was?
Op de luchtfoto’s van de USA uit 1944 van Auschwitz ziet men geen menselijke
brandstapels, maar een openstaande ingang. Men ziet er geen rook en vuur uit de
schoorsteen komen van ovens die 24 uur zouden gebrand hebben. De getuigenissen
die zijn afgegeven over de gaskamers zijn vaag en tegenstrijdig. En allen zeggen dat
direct na de dood van de slachtoffers werd begonnen met de lijken op te ruimen voor
346 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
een volgende ronde. Dit alles is volgens F. op zichzelf reeds de toetssteen voor een
leugenachtig getuigenis.
Op 19-8-1960 stond in het tijdschrift ’Die Zeit’ een brief van Prof.Dr.M. Broszat, een
overtuigde anti-nazi: ’Geen gaskamers in Dachau’. B. vindt dat het getal van 6
miljoen zgn. vergaste joden een symbolisch getal is. Maar hierop ontvangt Israël wel
de niet-symbolische Duitse marken wiedergutmachung!
Hij geeft toe dat er op heel het Duitse grondgebied geen mensenvergassingen hebben
plaatsgevonden. Alle officiële historici zullen hem dit tenslotte moeten toegeven. En
waarom zwijgen de media hierover?
Er is ook nooit een enkele expertise of deskundigen-verklaring geweest en uitgebracht
over het al of niet functioneren van gasovens en crematoria.
En wanneer men de autoriteiten van Auschwitz met vragen bestookt, zeggen zij dat de
gaskamers en crematoria slechts ‘’reconstructies’’ zijn. Dit is een leugen, die in strijd
is met de archiefstukken. Dr. Diwald verklaarde zelfs voor de Duitse tv dat in
Dachau pas na de oorlog door gevangen SS-ers gaskamers zijn gebouwd.
Faurisson vindt dat de Engelsen het toppunt van oorlogsmisdaad begingen, door
Russische vrijwilligers die aan Duitse zijde vochten, uit te leveren aan de Sovjets.
Wij behoren toch ten zeerste verheugd te zijn dat er geen 6 miljoen joden vergast
zouden zijn, en het hier slechts om een sprookje ging. Ook de joden zouden hun
vreugde hierover moeten tonen! Het tegendeel zien wij, en dat geeft te denken.
Vandaar dat een eerlijk en onafhankelijk onderzoek de waarheid aan het licht kan
brengen. En wat is daar op tegen?
12.12 Voorstel: vorm een waarheidscommissie
In de Westerse wereld is voldoende kennis en wetenschap voorhanden om een
onafhankelijke waarheidscommissie te vormen. Deze zal uiteraard niet uit Duitsers,
noch uit Joden mogen bestaan. Het zal een internationaal gezelschap moeten zijn, en
dat mag en kan gerust in Nederland zetelen, daar wij een neutraal volk zijn en
ongeveer als middelpunt van Europa fungeren.
Om een onderzoek in te stellen naar de Nederlandse kwestie inzake joodse
eigendommen zal er geen Nederlander zitting mogen hebben in een dergelijke
commissie.
Verder zullen ook de activiteiten der geallieerden onderzocht moeten worden,
waarom zij voedseltransporten, bestemt voor de concentratiekampen, opzettelijk
gebombardeerd hebben, en waarom zij als eerste burgerdoelen en zelfs een stad als
Dresden hebben gebombardeerd! En dat de geallieerden na de oorlog nog steeds
doorgaan zulks te doen, o.a. op Hiroshima, Nagasaki en Irak.
Er moet een eindoplossing komen. Wanneer oud-minister Sorgdrager pleit voor een
publicitair tegenoffensief tegen de ontkenners van holocaust, zal het ene ''isme" het
andere ''isme" blijven bestrijden.
De zaken die moeten worden nagegaan en onderzocht zijn o.a.:

347 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
1e. Hoeveel ghetto's, concentratiekampen er geweest zijn tussen 30-1-1933 en 8-5-
1945, en wanneer deze in gebruik zijn genomen, en hoeveel personen daar
geregistreerd stonden?
2e. Waar, wanneer, op welke wijze en hoeveel mensen kwamen er tussen
voornoemde datum door de schuld van Duitsers (of door de schuld van de
Geallieerden) om het leven in deze kampen?
3e. Welke nationaliteit hadden deze mensen, en van welk ras waren zij?
Indien oud-minister Sorgdrager, en wellicht ook de Duitse en Israëlische regering,
geïnteresseerd zijn een dergelijk eerlijk onderzoek in te stellen, (en wie heeft er nu
géén belang bij dat de waarheid Niet boven water komt? Zouden dat misschien de
joden zelf kunnen zijn omdat ...?) zouden daarvoor mogelijk de volgende commissies
of instellingen ingehuurd kunnen worden:
a. De internationale opsporingsdienst van het Rode Kruis, de ITS.
b. Het Internationale Rode Kruis in Genève.
c. De huidige werkgroep der Verenigde Naties.
d. Onder toezicht van Nederland, Bonn en Jeruzalem kan een onafhankelijke
commissie aangesteld worden.
e. Mogelijk is Amnesty Internationaal geschikt voor zulk een taak, en ook het T.N.O,
en enige universiteiten of Technische Hogescholen.
f. Laat bijvoorbeeld het Internationale Gerechtshof in Den Haag een einduitspraak
doen.
Wat is op zulk een eerlijk en onafhankelijk onderzoek tegen? En wat is er vóór; welk
nut heeft het?Wij zijn benieuwd wat hierop voor reacties zullen volgen.
Joh.3:19-21:
19 En dit is het oordeel, dat het licht in de wereld gekomen is, en de mensen hebben de
duisternis liever gehad dan het licht; want hun werken waren boos. 20
Want een iegelijk, die kwaad doet, haat het licht, en komt tot het licht niet, opdat zijn werken
niet bestraft worden.
21 Maar die de waarheid doet, komt tot het licht, opdat zijn werken openbaar worden, dat zij
in God gedaan zijn.
Bronnen:
M. Gilbert, Auschwitz and the Allies
Yehuda Bauer, American Jewry and the Holocaust
W.Laquer, The terrible secret
A. de Cocatrix, The numbers of the Nat.Soc. persecution van ITS, Arolsen
J.C.Pressac, Auschwitz, technique and operation of the gas chambers
Y.Gutman en M.Berenbaum, Auschwitz Death Camp.
348 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
R.Faurisson, Auschwitz,Technique and operation of the gas chambers. En, Debunking the
Genocide Myth.
A.Butz, The hoax of the twentieth century
J.G.Burg, Sündebocke, en, Maidanek in alle ewigkeit?
Ch.E.Weber, The Holocaust 120 questions and answers.
Dr.M.Connors,Dealing in Hate, the development of anti-German propaganda
W.Sanning, The dissolution of Eastern European Jewry
H.Roth, Why are we being lied to?
Van het Institute of Historical Review diverse uitgaven en studies.
Hoofdstuk 14 Prominenten over de Joden
14.1 De eeuwige Jood, uit een boek van Maarten Luther
Heruitgave van Landsbisschop Martin Stasse te Eisenach 198, bij Sturmhut-verlag
Freiburg in Breisgau. (voorwoord van Martin Stasse)
Had Luther een 'blinde vlek' in zijn hersenen, zodat daar de zogenaamde 'jodenhaat'
kon ontstaan?
Wij zullen eerst Luther eens aan het woord laten, om daarná een antwoord op deze
vraag te geven.
Op Luthers geboortedag, 10 november 1938, branden in Duitsland de synagogen. Op
deze tijd moet de stem worden gehoord van de Duitse profeet uit de 16e eeuw, die in
zijn onkunde zijn loopbaan begon als vriend van de joden, maar gedreven door zijn
geweten en zijn ervaringen, de grootste 'anti-semiet' van zijn tijd is geworden, de
waarschuwende vinger van zijn volk tegen de joden!
In zijn geschriften spreekt Luther over die joden tot ons. Zijn stem is ook heden nog
geweldiger als dat armzalige woord van het volksvreemde internationale van God
vervreemde volk der jodengenoten en schriftgeleerden, die niets meer weten van
Luthers werk en wil.
Martin Stasse. Wartburgstadt Eisenach, 23-11-1938.
LUTHER klaagt aan: "Van de Joden en hun leugens".... de noodzaak om de
Joden te bestrijden!
Ik (Luther) heb dit boekje uitgegeven, en daarmee zal ik onder diegenen gerekend
worden, die de christenen gewaarschuwd hebben, zich van de Joden te hoeden.
De Joden zijn dé ware leugenaars en bloedhonden....... ál hun hartverzuchtingen, zien
en hoop strekt zich daarheen, dat zij eenmaal met ons 'heidenen' mogen omgaan,
gelijk zij ten tijde van Esther in Perzië met de heidenen omgingen.
Geen bloeddorstiger en wraakgieriger volk heeft ooit de zon beschenen gelijk hen,
en zij denken dat zij Gods volk zijn en daarom de heidenen moeten wurgen en
vermoorden. Het is tevens het voornaamste wat zij van hun Messias verwachten, dat
Hij de ganse wereld door hún zwaard zal ombrengen. Dit hebben zij vanaf het begin

349 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
aan ons christenen bewezen en doen het nog gaarne waar zij kunnen. (W.53, S.443.)
S= seite, of bladzijde.
Daarom hoedt U, lieve christen, voor zulke verdoemde lieden, die God in zulk een
diepe leugen en gruwel heeft laten verzinken, dat álles ijdele leugen, laster en
boosheid met hen moet zijn, wat zij doen en zeggen, hoe goed het ook moge schijnen.
(S.434).
Door het ganse regiment der Joden is niets anders gegaan dan, Gods Woord te
lasteren, te vervolgen, te bespotten, en de profeten te wurgen. Zulk een volk moet
men, naar de historie, ijdele profetenmoordenaars en vijanden van Gods Woord
noemen. (S.436).
Daarom behoedt U lieve Christen, voor zulk een verdoemd, vertwijfeld volk, bij
welke U niets kunt leren, dan God en Zijn Woord te logenstraffen, te lasteren, te
verdraaien, profeten te vermoorden en alle mensen op aarde trots en hoogmoedig te
verachten. (S.439).
Zij zijn vol van alle boosheid, vol gierigheid, nijd, haat onder elkaar, vol hoogmoed,
woeker, trots, vervloeken ons heidenen, zodat een Jood zeer goede ogen moet hebben
wil hij één vrome Jood vinden. (S.442)
Evenzo mogen die moordenaars, hoeren, dieven en schelmen en alle boze mensen
zich beroemen, dat zij Gods heilige, uitverkoren volk zijn!
14.2 De synagoge een duivelsnest
Daarom hoedt U voor de Joden en weet, waar zij hun scholen hebben, dat dezelve
niets anders zijn dan duivelsnesten, waarin eigen-roemen, hoogmoed, leugen en
laster, God- en mensenschande wordt bedreven, op het allergiftigst en bitterst, gelijk
de duivel het zélf doet. Waar U een Jood ziet en hoort leren, denk dan niet anders, dan
dat U dan een giftige Basilisk (fabel slang) hoort, die ook met zijn gezicht de mensen
vergiftigt en doodt. (S.446.)
De duivel heeft dit volk met al zijn engelen bezeten (Joh.8:44). De adem stinkt hen
naar der heidenen goud en zilver. Er is geen volk onder de zon gieriger geweest, dan
zij zijn en het aldoor ook blijven, hetwelk men kan zien aan hun vervloekte woeker.
Zij vertroosten zich: Als de Messias komt, zal Hij al het goud en zilver van de wereld
nemen en dat onder hén verdelen. Daarom dat de Joden het zijn als enig volk op aarde
die het heftigst goud en zilver begeren.
Foei ook hier; foei ook daar, zij verdoemde Joden! (W.53. S.447/8)
Daarom hoedt U, lieve christen, voor de Joden, die door Gods toorn aan de duivel
overgegeven zijn. Daarom, waar U een ware Jood ziet, mag U met goed geweten een
kruis slaan en vrij en zeker spreken: "Dáár gaat een levensechte duivel!" (W.53.
S.479)
De vervloekte goyim (niet-joden) zullen eens hun knechten zijn. Hun goud en hun
zilver zullen zij aan de Joden geven en zij zullen zich laten slachten gelijk het arme
vee. Zij hebben zulk een giftige haat tegen de goyim van der jeugd af aan, door hun
350 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
ouders en rabbijnen ingegoten, en zuigen die nóg in hun op zonder ophouden, dat het
hun .... door bloed en vlees, door merg en been gegaan is, en geheel hun natuur
geworden is.
En zo goed als zij hun vlees en bloed, merg en been niet kunnen veranderen, zo
weinig kunnen zij hun trots en nijd veranderen. Zij moeten zo blijven en verderven.
(S.481)
Daarom weet, lieve christen, en twijfel daaraan niet, dat U naast de DUIVEL, géén
bitterder, giftiger, heftiger vijand heeft...... dan een wáre Jood!
Men geeft ook wel de historie de schuld dat zij zo zijn, en zij de bronnen vergiftigen,
kinderen gestolen en ontvreemd hebben (voor hun rituele moorden) en zij zeggen daar
wel 'nee' op. Echter, ik weet dat het aan hun wil daartoe bij hen niet ontbreekt!
Doen zij echter iets goeds, zo weet, dat het door hen niet uit liefde geschiedt, maar
slechts omdat zij bij ons moeten wonen en dat uit nood doen. Hun hart is en blijft,
zoals ik U gezegd heb. Zij leven bij ons thuis , onder onze beschutting, gebruiken ons
land en straten, markten en steegjes. De vorsten en overheid zit er bij, hebben de
mond open, en laten de Joden uit hun open buidel en kasten roven en stelen, en
nemen wat zij maar willen. Zij laten zichzelf en hun onderdanen door de Joden
woeker nemen en uitzuigen, en met hun eigen geld zich tot bedelaar maken. De Joden
als vreemdelingen mogen in feite niets hebben. Wat zij hebben, moet gewis het onze
zijn. Zij werken niet. Wij schenken en geven hen ook niets. En toch hebben zij ons
geld en goed, en zijn daarmee onze Meesters in ons eigen land! Wanneer een dief tien
gulden steelt, moet hij hangen; rooft hij op straat, zo is zijn kop verloren. Wanneer
een Jood echter tien ton goud steelt en rooft via zijn woeker, zo is hij bij de vorsten
geliefd als 'God' zelve! En tot bewijs roemen de Joden zich: Wij arbeiden niet, hebben
goede en luie dagen. De vervloekte goyim moeten voor óns werken. Wij krijgen
echter hún geld; daarmee zijn wij hun heren, en zij zijn onze knechten. (W.53.
S.482/483)
14.3 Joodse leugens
Welk een verfijnde, grote leugen is het, dat zij klagen, dat zij onze gevangenen zijn.
Wij weten het tot op vandaag nog niet, wélke duivel hen in ons land heeft gebracht.
Wij hebben hen in ieder geval niét uit Jeruzalem gehaald! En nóg haalt niemand hen
hier naar toe. Land en straten staan echter wél voor hen open! Zij mogen doen in ons
land wat zij willen. Wij willen hen graag geschenken geven dat wij maar van hen af
zouden komen! Omdat zij ons tot een zware last zijn, gelijk een plaag, pestilentie en
ijdel ongeluk over ons land. (S.520)
Zij laten ons in het zweet werken, geld en goed gewinnen. Intussen zitten zij achter de
kachel en luiwammesen...., braden peren, vreten, leven gezond en wel van onze door
werken verkregen goederen, en spotten daarbij en bespugen ons..... dat wij nog
werken. Zij zijn aldus onze meesters, en wij hun knechten met ons eigen werk, zweet
en goed. Zou de duivel hierom niet lachen en dansen, dat hij zúlk een paradijs bij ons

351 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
christenen kan hebben, dat hij door de Joden (zijn heiligen) het vuile schoonmaakt?
Zij hebben in Jeruzalem onder David en Salomo niet zulke goede dagen kunnen
hebben van hun eigen goed, gelijk zij nu hebben van óns goed, dat zij dagelijks roven
en stelen. Dan nóg klagen zij dat zij onze gevangenen zijn. Het is onze schuld dat wij
dat grote onschuldige bloed, hetwelk zij aan onze Heiland en de christenen, na de
verwoesting van Jeruzalem en tot op heden ..... aan kinderen vergoten (rituele
moorden!) .... niet wreken, dat wij hen niet doodslaan, in het bijzonder voor al hun
moorden, vloeken, lasteren, leugens, schanden, en bij ons trouw laten zitten, dat wij
hun scholen, huizen, leven en goed beschermen en beschutten. (W.53. S.522)
14.4 Joodse misdaadliteratuur
Hun Talmud en hun rabbijnen schrijven dat doden géén zonde is, wanneer een Jood
een heiden doodt, alléén wanneer hij een broeder in Israël doodt is dat zonde.
Wanneer hij bij een heiden zijn eed niet houdt, is dat geen zonde. Evenzo is stelen en
roven, gelijk zij door hun woeker doen bij de goyim, een Godsdienst ..... op zulk een
leer baseren ook vandaag de Joden hun doen en doen gelijk hun vaders. Zij verdraaien
Gods Woord, woekeren, stelen en moorden wie zij maar kunnen, en leren zulks hun
kinderen na te doen. (W.53. S.489-490)
Wanneer iemand mocht denken dat ik teveel zeg. Ik redeneer niet teveel, maar nog
veel te weinig! Wanneer ik hun boeken zie. Zij vloeken ons goyim en wensen ons in
hun scholen en gebeden alle ongeluk toe. Zij beroven ons van ons geld en goed door
hun woeker, en zo zij kunnen ,is hierin recht gedaan, dat is God gediend te hebben, en
leren zulks te doen. (W.53. S.491)
Zij zijn vol roverij, ... vol nijd en trots, daartoe ijdele dieven en rovers, die dagelijks
niet maar een mond vol eten, noch een kleed aan hun lijf dragen, dat zij niet van óns
hebben gestolen of geroofd met hun verdoemde woeker! Zij leven alzo dagelijks van
ijdele diefstal en roof, met vrouw en kinderen, gelijk de aardsdieven en landrovers in
alle onboetvaardige zekerheid. Daarom, een woekeraar is een aardsdief en landrover,
die aan de galg zevenmaal hoger als andere dieven moet hangen! (W.53. S.502)
De duivel en de zijnen te bekeren is niet mogelijk, en is ons ook niet bevolen. Het is
genoeg hun leugens te ontdekken en de waarheid te openbaren. Zulke van zijne (des
duivels) gasten hebben wij arme vrome christenen aan de Joden in ons land!
Zij onderwijzen God en schrijven Hem voor hoe Hij Zich moet houden nl.: Hij zal
ons heidenen door hún Messias allen moeten laten doodslaan en verdelgen, en
daarmee verkrijgen zij alle land, goed en heerschappij.
ZIJ WENSEN ONS HET ZWAARD EN DE OORLOG, ANGST EN ONGELUK
TOE, ALS DE VERVLOEKTE GOYIM
Zulke vloeken schrijven zij alle zondagavond openlijk in hun scholen en dagelijks in
hun huizen. Zij leren dit hun kinderen van der jeugd af aan, dat zij bittere vijanden der
christenen zullen blijven.
352 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
LUTHER VORDERT: WEG MET DE SYNAGOGEN! WEG MET DE
JODEN!
Een zulk heilloos, door en door boos, vergiftigd, doorduiveld ding is het om Joden,
die sinds 1400 jaar lang onze plaag, pest en alle ongeluk geweest zijn en nog zijn.
(W.53. S.528)
Bedenk wat U God schuldig bent aan de Joden om hen aan het werk te zetten en tot
de arbeid te dwingen en de woeker te verbieden! Bedenk toch, hoe komen wij er toe
dat wij zulk een vuil, doelloos volk, zulk onnut, boos, schadelijk volk .... voor niets
voeden en rijk maken? Zullen wij rein blijven van der Joden lastering en niet
deelachtig worden aan hen, zo moeten wij hen uit ons land drijven..... dat is de kortste
en beste raad!
14.5 De plicht van de staat
Onze overheden, die Joden onder zich hebben, wens en bid ik, dat zij een scherpe
barmhartigheid tegenover deze ellendige lieden zullen hebben, .... gelijk de trouwe
artsen doen. Als er brand in de knokkels is gekomen doen zij met onbarmhartigheid
het er uit snijden; branden aderen, merg en been af. Alzo doe men dat ook hier.
Verbrandt hun synagogen, verbiedt alles, wat ik boven verteld heb, en dwing hen tot
werken...... Wil dat niet helpen, zo moeten wij hen als dolle honden wegjagen. Ik heb
het mijne gedaan, een ieder zie, wat hij doen kan! Ik ben verontschuldigd. Ik wil ten
laatste nog dit zeggen: Wanneer God mij géén ándere Messias wil geven, als die de
Joden begeren en eisen, dan wil ik liever een zwijn .. dan een mens zijn! De Joden
begeren niet méér van hun Messias, als dat hij een wereldlijk koning zal zijn die ons
christenen zal doodslaan, en de wereld onder de Joden uitdeelt en hen tot meesters
maakt.
De Joden .... Het schuim der mensheid
De Joden zijn jonge duivels, tot de hel verdoemd. (E.32. S.276)
Welaan, er mocht misschien een barmhartige heilige onder ons christenen denken dat
ik het te bont maak tegen die arme ellendige Joden, dat ik zo spottend en honend met
hen handel. Ach, Heere God, ik ben veel te gering daartoe, zulke duivels te bespotten!
Ik wil het wel graag doen, maar zij zijn mij te ver gegaan met spotten, hebben ook een
God die meester is in het spotten, en deze heet de 'ledige duivel en boze Geest.'
Als er niet méér was dat het O.T., wilde ik ophouden en zou ik mij als geen ander
mens beraden, dat de huidige Joden een droesem moeten zijn, loze boze boeven, uit
heel de wereld samen gestoten, die zich in de landen her en der verstrooid hebben,
gelijk de Tartaren en Zigeuners en dergelijke, hen te bezweren met woekeren, de
landen te verraden, water te vergiftigen, kinderen te stelen en allerlei verraderlijke
schade te doen. (uit Shem Hamphoras)

353 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
14.6 Luthers raad tot de “joden-doop”
Wanneer ik een Jood doop, wil ik hem naar de Elbe-brug leiden, een steen om zijn
hals hangen en hem er af stoten, en zeggen: Ik doop U in de naam Abrahams!
(Tafelgesprekken 1795)
14.7 Luthers laatste preek, een vermaning tegen de Joden!
Het is met de Joden zó gesteld dat zij onze Heere nog dagelijks lasteren, .... daarom
zal hun Heere hen niet leiden, maar verdrijven. Zij zijn onze openlijke vijanden, zij
noemen Maria een hoer, en Jezus een hoerenkind. Wanneer zij ons allen konden
doden, deden zij dat graag. Dat heb ik als landskind U te waarschuwen en als laatste
willen zeggen, dat U zich aan hun vreemde zonden niet deelachtig maakt. (E.645.
S.189)
Uit: VON DEN JUDEN UND IHREN LUGEN, Dr. Maarten Luther 1523
Velen trekken de conclusie uit Rom.11 als zouden alle Joden bekeerd worden aan het
einde der eeuwen. Niet alzo. Paulus bedoelt geheel iets anders.
a. Wanneer een Jood op straat tien ton goud steelt krijgt hij de doodstraf. Maar als een
Jood tien ton goud steelt door zijn woeker, zo is het een lieveling.
b. U kunt toch wel zien dat God mét ons is, zeggen de Joden, óók in onze ellende,
want wij werken niet; de vervloekte goyim moeten voor ons werken, en wij krijgen
hún geld; daarmee zijn wij hún heren, en zij onze knechten.
c. Wij laten ons door de Joden tot bedelaars maken door ons eigen geld. De Joden
mogen niets hebben, en wát zij hebben is gewisselijk het onze. Zij werken niet en
toch hebben zij grote rijkdom.
d. Stelen en woekeren behoort tot hun Godsdienst.
e. Ik lees in hun schriften dat zij ons goyim vloeken en in hun gebeden verwensen. Zij
roven ons goed en geld, en waar zij kunnen bewijzen zij ons hun boze streken,
denkend, en dat is nog het ergste, hierin recht en wel gedaan te hebben, dat is: God
gediend te hebben en dat alzo te leren. Zoiets heeft zelfs nog nooit een heiden gedaan,
dan alleen de duivel en deze Joden die door hem bezet zijn. Wat zullen wij christenen
nu met dit verworpene verdoemde volk der Joden doen? Ik wil U een getrouwe raad
geven:
1e. dat men hun synagogen en scholen met vuur aansteke en wat niet verbranden wil,
met aarde overdekken, zodat geen mens in eeuwigheid daarvan nog één steen kan
zien. Wanneer Mozes nog leefde zou hij de eerste zijn die hun scholen en huizen zou
aansteken!
2e. dat men hun huizen verbreke en verstore, want daarin doen zij hetzelfde als in hun
scholen.
3e. dat men al hun geschriften in beslag neme en verbrande!
4e. dat men hun rabbijnen met doodstraf verbiede nog iets te leren.
354 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
5e. dat men de Joden het land en de straten verbiede, want zij hebben niets in den
lande te doen.
6e. dat men hun woeker verbiede wanneer zij niet in hún land zijn, en men ontneme
hen alle goederen, goud en zilver. Alles wat zij hebben, hebben zij van ons gestolen
en geroofd door hun woeker, omdat zij geen ander beroep hebben. Zij beroemen zich
op Mozes, ten onrechte, want sinds Christus zijn zij van de 'keizer', naar hun eigen
woorden: Wij hebben geen koning, dan de keizer!
7e. dat men de jonge Joden een spa, vork en vlegel in de hand geve en hen hun brood
late verdiene in het zweet huns aanschijns. Door hen barmhartigheid te bewijzen
worden zij erger en erger, ... maar door scherpte worden zij mogelijk beter. Daarom,
voor altijd wég met hen!
d. wij geloven dat onze Heere Jezus Christus waarachtig oordeelde over de Joden die
Hem verwierpen, en welke Hij noemde: Jullie bent SLANGENZAAD en DUIVELS
kinderen! Joh.8:44. Wij moeten onze zielen van de Joden, dat is van de duivel en de
eeuwige dood, zien te redden. God zal ons eren als wij hun synagogen, waarin zij zo
schandelijk Hem en Zijn Zoon onteren, in brand steken, en hen hun loon geven.
g. ik wil ten laatste tot Uw troost zeggen: Wanneer mijn God ons geen andere
Messias wil geven dan die welke de Joden begeren en verwachten, dan wil ik liever
een beest dan een mens zijn. De Joden willen geen andere Messias dan zo één die ons
christenen allemaal doodslaat, de wereld onder de Joden verdeeld en hen tot leiders
maakt. Zij begeren een Messias die hun stinkende buik vult, om daarna als vette
koeien te sterven. Mijn grote wens is: Zullen wij van de Joodse laster vrij blijven, zo
moeten zij uit ons land verdreven worden! Amen.
14.8 De eeuwige Jood
De Jood is geen persoonlijkheid en kiest daarom met groot gemak steeds een andere
naam. Hij zoekt alleen stoffelijke rijkdom, waarbij alles veroorloofd is om dat doel te
bereiken. De jood is geen nationalist, maar internationalist. De Joden beschouwen de
gehele aarde als hun eigendom, en parasiteren is hun lotsbestemming.
Karl Marx zei over de Joden (zelf was hij eveneens een Jood): zij hebben de ganse
christelijke wereld in hun Joodse spoor en baan gedreven; zij hebben de christenen
het geld leren aanbidden; zij hebben de christenen tot Joden gemaakt.
Hoe kan het ook anders dat het ganse leven van alle volkeren der aarde, maar meest
van de Westerse wereld, verjoodst is. Banken, beurs, handel, nijverheid, pers, film,
radio, tv, toneel, kunst, etc-, staan allen onder Joodse Geestes- en machtsinvloeden!
Ook de kerk, politiek, opvoeding, onderwijs, taal, wetenschap, rechtspraak, etc-,
hebben een sterke Judaïsering ondergaan.
Het leven der mensheid, en vooral in het Westen, met als centrum Nederland, is door
stelselmatige verjoodsing gericht op verloochening van haar eigen wezen. De jeugd
wordt met de paplepel ingegoten dat de Joden het 'uitverkoren volk' zouden zijn, en

355 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
wee hen die daaraan twijfelt. Men mag de grootste Godslasteringen schrijven en
publiceren, maar men mag geen kritiek op de Joden hebben! Let eens op hoeveel
aandacht de Joden in de pers dagelijks krijgen.
Dr. A. Kuyper zuchtte reeds onder deze last in 'Ons Program.'
Luther en Kuyper hebben in de Joden de gevaarlijkste vijand gezien voor het geloof,
de zedelijkheid en het gehele leven.
Momenteel geldt de Jodenverheerlijking als de hoogste vorm van vroomheid onder de
christenen; juist daarin ligt de oorzaak van alle kwaad en ellende!
De Joden hebben ons geleerd de Mammon te aanbidden, en sindsdien zit er nog maar
één impuls in ons bloed, nl. de GELDKOORTS.
Wij hebben ons laten beroven van alle edele gevoelens en gemeenschappelijke gaven.
Het nationalisme der Joden is slechts schijn, en de huidige staat Israël is slechts een
SCHIJNVERTONING. Wanneer men een eigen staat zou hebben, kon men niet
meer parasiteren, dacht men. Maar, let op, de USA moet jaarlijks, met Duitsland en
andere landen, vele miljoenen ophoesten voor hun 'Joodse baby', de staat Israël.
Zionisme als streven naar een nationaal Joods tehuis is bedrog, want dat zit niet in
het Joodse bloed! Zionisme heeft met nationalisme uitsluitend politieke oogmerken.
Woekeren en parasiteren vereist wereldwijde verstrooiing der Joden!
Alle volkeren der aarde stellen als levensvoorwaarde een levensruimte (een land) om
in hun eigen behoeften te kunnen voorzien; maar de Joden stellen als enig volk op
aarde hun levensvoorwaarde daarin, dat zij in een mensenmassa leven en daarop
kunnen parasiteren!
Zij houden er zeden op na die er door geen enkel ander ras op na worden gehouden.
Zij hebben tegenovergestelde normen, waarden, zeden, etc-. Zij zijn de meest
immorele schepsels, die zonder geweten leven, en geen persoonlijkheid bezitten. In de
Talmud heeft de Jood zijn immorele wetten vastgelegd. Hij mag woekeren, en mag
zelfs meisjes jonger dan drie jaar verkrachten! (Hagah.20.1)
Onze samenleving belet hun nog om te leven zoals zij gaarne zouden willen, maar
wanneer zij kunnen, zullen zij hun eigen moraal toepassen, waarvan een weinig nu in
de Kibboetzim is te zien. De Jood heeft ook geen schuldgevoel in zijn geweten, maar,
zoals Chamberlain zei: hij kent slechts een rechtsverhouding.
De Jood is met diepe rassenhaat vervuld. De Talmoed en Sjoechan Aroech zijn de
meest onzedelijke en pornografische boeken die er zijn, welke door de Joodse elite,
de rabbijnen, zijn samengesteld, vol met afstotelijke obsceniteiten.
Het Joodse volk kan men eigenlijk geen ras noemen, het is een samensmelting van
allerlei soorten.
Ook kan men de Joodse religie geen geloof noemen, volgens I. Kant. De Joodse
wettencult kan men immers geen religie noemen. Godsdienst is voor de Jood géén
inwendige verandering. Alleen geld is de maatstaf der Jood, en daarmee koopt hij
álles, zelfs cultuur!
356 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Het wezen van de Jood bestaat in zijn sociaal-parasitische levensbestemming en
zinnenlust. Het geld en de woeker is door de Joden uitgevonden, en hij kan niet
anders dan ..... denken in termen van geld en woeker!
14.9 Prof.G.J.P. Bolland over de Joden.
In het R.D. 16-1-1997 schreef Mr. drs. F.W.J. den Ottolander een artikel, onder de
naam: TEKENEN. Daarin spreekt Ottolander zijn bewondering uit voor Bolland,
behalve een redevoering, waarin Bolland een grof antisemitische en anti-democratisch
houding zou ingenomen hebben. En vandaar dat O. de kwalificatie van J.C. van Zelm
over Bolland, als zou dat 'één der grootste landgenoten' zijn geweest, wiens naam
door bijna iedere Nederlander wordt gekend, te overtrokken vindt.
Bolland heeft ook studie gemaakt van het 'joodse geloof,' en in negen bladzijden (20
tot en met 28) zou door Bolland een groot aantal grofheden tegen de Joden naar voren
worden gebracht.
O. neemt een selectie daaruit:
De jood is in het algemeen genomen van nature vinniger, ijverzuchtiger en
wraakgieriger, kortom minder goedmoedig dan wij.
Bolland stelt volgens O. dat er een 'spreekwoordelijke joodse volharding vol
onbescheidenheid en listigheid is.' Het joodse 'ras' is nu eenmaal afgezonderd
van 'de andere volken, die -volgens de Talmoed- geen mensen heten, maar vee.'
Voorts spreekt Bolland, volgens O. over joodse 'geslepenheid.'
'De Joden blijven -aldus Bolland- vreemdheden in ons onjoods organisme,
onverteerbaarheden en onverwerkbaarheden, die in het Europese
samenlevingsgestel ziekelijkheid van gevoel en onwelzijn veroorzaken, tot
verettering toe. Van onze huize, van onze gemeenschap zijn ze nu eenmaal niet.'
Van W. Otterspeer is onlangs een biografie over Bolland verschenen, waarin deze het
vermeende antisemitisme van Bolland goedpraat, volgens O.
Otterspeer schrijft op blz.382: 'Dan maar een antisemiet als Bolland denk je, als je dat
leest.'
14.10 Bijzondere uitspraken over de Joden
Van H.S. Chamberlain: Het probleem van de Joden, die temidden van ons leven, is
het meest gevaarlijke van deze tijd.
W. Rathenau, in de Wiener presse 24-12-1921: Driehonderd mannen (de Kahalla)
waarvan men alleen elkaar kent, regeren het Europese continent, en zij kiezen zelf
hun opvolgers.
Louis Marshalko: Een van de grootste fouten der zgn. ‘anti-semieten' is te denken dat
de Jood een internationalist is. Dat is niet waar, hij is de vertegenwoordiger van een

357 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
nationalistische stam die heerschappij zoekt over heel de aarde. Hij leeft in diverse
landen, bezet diverse posten, maar blijft altijd Jood.
Dr. Oscar Levy: Wij gaan door voor de behouders der wereld, en wij gaven de wereld
de Zaligmaker; maar, ..... vandaag doen wij niet anders dan verstrooien, executeren,
etc-. Wij die beloofden de mensen naar een nieuwe hemel te leiden, brengen hen in
werkelijkheid naar de hel. World Significance Rus.Rev.1920.
Arthur Hertzberg. R.D. 15-10-1981:
In West Europa en in de Verenigde Staten zijn de joden erin geslaagd om alle
maatschappelijke posities binnen bereik te krijgen, echter, zo betreurt
Hertzberg duidelijk, de prijs voor deze emancipatie was hoog: Het opgeven van
onze joodse identiteit.
Derhalve moeten wij, gaat Hertzberg verder, in de volgende honderd jaar onze weg
naar het jodendom terugvechten.
BENJAMIN FRANKLIN, president van de V.S. waarschuwde tegen de joden: Hij
waarschuwde John Adams in een brief tegen de Hollandse bankiersfamilie Neufville,
dat aan het congres leningen wilde verstrekken. Franklin zei dat zulke bloedzuigermanieren
teruggingen tot op Ezau en Jakob.
Franklin sprak nog een profetie uit over de joden: " Ik stem met George Washington
in, dat wij deze jonge natie moeten beschermen tegen de invloed en inmenging. Die
dreiging vormen de Joden! In welk land de joden zich ook hebben gevestigd, daar
verlaagden zij de moraal; maakten de handel kapot; probeerden de christelijke religie
te ondermijnen; en bouwden een staat in een staat; en wanneer zij bedreigd werden,
maakten zij dat land financieel bankroet.
Zij kunnen niet op zichzelf leven. Zij moeten parasiteren op anderen. Wanneer jij hen
niet uit de USA bant, zullen zij in minder dan 200 jaar ons overheersen, en onze
regeervorm wijzigen, waarvoor wij ons bloed hebben vergoten.
Ik waarschuw iedereen, wanneer jullie de joden niet uit je land verdrijven, zullen
jullie kinderen je in je graven nog vervloeken! Joden zijn Aziaten, en zij kunnen hun
aard niet veranderen!
Liberty Bell. Box 21. Reedy. W.Va.25270 USA.
In een 'Nieuw Geluid' nov.1974 blz.232:
In 1965 haalde de redacteur Emile Marmorstein van het Jiddische New Yorkse blad
'der Yid' met instemming de woorden aan van een vrome rabbijn, uit 1898: Wat
betreft de Zionisten ..... wat zal ik daarover zeggen? Er is grote verontrusting in dit
land over het feit, dat deze ATERLINGEN, die de Allerhoogste en Zijn heilige Thora
loochenen, met zoveel publiciteit durven beweren, dat zij de macht hebben het volk
Israël te verlossen en alle verstrooiden van de einden der aarde te vergaderen.....
358 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
(Aterlingen = onverlaten, snoodaards, ontaarde wezens, onmensen. Zó noemt een
rabbijn de Khazaren!)
14.11 Wat zegt de Bijbel over de Joden?
In Matth.3:17 noemt Johannes de Doper de Joden 'adderengebroed.'
In Matth.12:39 noemt de Heiland hen een 'BOOS en OVERSPELIG geslacht.'
In Matth.13:38 en Luk.11:29 een BOOS geslacht.
Luk.19:27: vijanden van Elohim.
Joh.8:44 zegt de Heiland tot de Joden dat hun vader de duivel is, een mensenmoorder
van den beginne!
Hand.2:40: wacht U voor dit verkeert geslacht!
Openb.2:9 en 3:9 dat de joden een synagoge des satans zijn.
En Paulus spant de kroon in 1 Thes.2:14-16, en zegt daar dat de joden Gode niet
behagen, en dat de toorn over hen gekomen is tot het einde!
14.12 De kerkvaders over de Joden
Er wordt zo gemakkelijk gezegd dat het christendom uit het jodendom is
voortgekomen, en dat de oorsprong van het christelijk geloof in de joodse traditie lag.
Dit zijn onwaarheden, getuige het verzet der eerste christenen en oude kerkvaders
tégen het jodendom/Judaïsme.
Zulks moge overduidelijk blijken uit de zgn. "adversus-Judaeos" literatuur.
De christenen toonden uit het Oude en Nieuwe Testament de waarheid van hun
geloof, en niet uit de Talmud en joodse traditie.
Diverse kerkvaders en hoge autoriteiten hebben felle anti-joodse uitspraken gedaan,
in het voetspoor van Johannes de Doper en Yashua de Messiah en Paulus.
Justinus, 2e eeuw, beschouwde de joden als vijanden van Christus en het
christendom; hij identificeerde de joden als duivels en demonen, en Judas als de
‘superjood’.
Origenes, 3e eeuw, in ‘Contra-Celsum’ zegt dat de joden hun verdiende straf
ontvingen met de verwoesting van de tempel in het jaar 70, en dat zij vanaf die tijd
van God verlaten zijn. Zij geloven in fabels. Hij stelt de joden gelijk met Judas.
Eusebius, 4e eeuw, zag de joden gans en al verworpen.
Ambrosius, ziet de synagoge als de plaats van ongeloof, en vergelijkt Judas met de
ongelovige jood.
J. Chrysostomos, 4e eeuw, schrijft dat de joden de profeten wel lazen, maar niet
begrepen, omdat zij verstard waren in hun denken. Zij gaan tegen God in en hebben
de Godsmoord gedaan. Voor joden bestaat geen vergeving. De synagoge is een
bordeel en oord van de duivel. Joden zijn rovers, gierigaards, oplichters en bedriegers.
Hierdoor (nl. de angst bij de mensen, dat pas bekeerden terug zouden vallen in het

359 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
jodendom) moeten de synagogen bestormd worden. Noemt iemand de synagoge een
bordeel, een poel van ondeugd, wijkplaats van de duivel, satansburcht, verderf voor
de ziel, een geopende afgrond voor elk onheil of wat ook, hij zal nog minder zeggen
dan zij verdoemd heeft..... Als een vetgemest en voor werk ongeschikt dier zijn de
joden alleen nog maar goed voor de slacht. (R.G. Hoekstra, Antisemitisme p.12)
Ephrem Syrus 373, Destijds moordde het (joodse volk) openlijk, nu moordt het
heimelijk. Het zwerft over land en zee om zijn aanhangers naar de hel te voeren ....
Armzalige, vlucht ervoor (nl. voor dit jodenvolk). Want voor dit volk is uw dood en
uw bloed niets waard! Het heeft het bloed van God op zich genomen, zou het dan
voor uw bloed terugschrikken? Het heeft er geen bezwaar tegen u in dwaling te
brengen, ook niet om zichzelf in dwaling te brengen. (Bijbel en Christendom I,p.200)
Augustinus en Hieronymus laten zich op gelijke wijze uit over de joden. Zij
vergelijken de gebeden der joden met het geknor van varkens voor God. Joden zijn
volgens hen door het Kaïnsteken gebrandmerkt, en worden gelijkgesteld met de
duivel.
P. Alverus, een gedoopte jood uit de 9e eeuw, schrijft dat de verwerping van het
joodse volk definitief is, en dat er n.a.v. Jes.49:5 geen hoop meer is op herstel.
Keizer Theodosius II laat op 31-1-438 het volgende vastleggen: Wij verheffen tot wet
dat een jood of Samaritaan geen hoge waardigheid ... mag bekleden, geen
bestuursambtenaar mag zijn en ook het ambt van advocaat niet mag uitoefenen. Wij
beschouwen het als een onrecht dat de vijanden van de hoogste Majesteit en van de
Romeinse wetten ... de macht hebben over de christenen en vaak zelfs over de leiders
van de heilige Godsdienst recht te spreken en hen te veroordelen als zij willen.
Concilies van Meaux en Parijs besloten in 845,846 dat men de joden hun kinderen
zou ontnemen om ze dan christelijk op te voeden. joden mogen geen krijgsdienst
vervullen noch staatsambten bekleden. Ook geen slavenhandel drijven. In
passiespelen en volkstonelen werden de joden zeer vernederd afgebeeld, en met
karikaturen vergeleken, waarop een zeug de jood voedt onder toezicht van de duivel
zelf.
Op het 4e Lateraanse Concilie van 1215 werd bepaald dat de joden zich in alle
christelijke landen en op openbare plaatsen zich in een bijzondere soort kleding
moesten onderscheiden van de overige bevolking. De zgn. ‘Jodenhoed‘ werd
verplicht. Joden werden algemeen betiteld als: Godsmoordenaars.
Verder is er nog een boek van Theodor Fritsch: Urteile berühmter Männer über das
Judentum. Daarin worden een hele rij uitspraken aangehaald van vele bekende
figuren, o.a. Voltaire 1694-1778: De joden zijn niets dan een onwillend en
barbarisch volk, bezet sedert lang met afschuwelijke hebzucht en een onuitsprekelijke
haat tegen alle volkeren, waarbij zij nog worden geduld, en waaraan zij zich
verrijken. Bd.XXV, S462 dictionaire.
360 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Joden zijn de grootste schurken die ooit dit aardoppervlak hebben bezoedeld.
Corresp.1775.
Joden betrachten de woeker als een heilige plicht, Bd.III essai.
Immanuel Kant: Er is niet een andere natie te bedenken van bedriegers en
woekeraars, een natie van louter rovers en kooplieden. Antropologie 1798.
W. Goethe: Wij dulden onder ons geen joden, daar zij hun oorsprong en herkomst
verloochenen en verleugenen.
President George Washington in zijn boek Maxims zegt over de joden: zij vormen
de pest van de samenleving en zijn de grootste vijand voor het welzijn van America.
By General George V.H.Mosley.
Ben Gurion in ‘Time‘ 16-8-48: De UNO is een joods ideaal, het is van A tot Z joods,
zie de staflijst. De UNO is Zionisme. Het is het super-gouvernement zoals dat in de
protocollen van de lerende oudsten van Zion wordt genoemd.
Maurice Samuel, Zionistische leider: in zijn boek: You Gentiles: Tussen heidenen
en joden ligt een onoverbrugbare kloof. Het verschil is niet te noemen, want er ligt
een afgrond tussen. Waar men de jood ooit vond, daar was hij een probleem, een
bron van onrust voor hemzelf en voor de omstanders. Wij joden zijn verstrooiers; wij
zullen dat ook voor altoos blijven. Niets wat U zal doen beantwoordt aan onze eisen.
Wij zullen altijd verstrooien, omdat wij een wereld voor ons eigen nodig hebben.
14.13 Abraham Kuyper over de Joden:
Een Jood is een ander mens dan een Kaukasiër. Dit blijkt reeds uit zijn
lichaamsbouw, uit zijn (loop)gang, uit de vorming van zijn spraakorganen; uit zijn
profiel en uit zijn complexie. En kan men nu de sterke samenhang moeilijk loochenen,
die tussen ziel en lichaam bestaat, dan reeds volgt hieruit, hoe een jood, ook in zijn
gemoedsleven en de wereld van zijn denken andere gewaarwordingen heeft en anders
te werk gaat dan wij. En dit contrast tussen de jood en niet-jood is zo weinig slechts
een voorbijgaand verschil, dat het, nog bijna onverzwakt in zijn oorspronkelijke
gestrengheid uitkomt. Overal en allerwegen is de jood, naar ziel en lichaam beiden
jood gebleven. (127).
Men komt van lieverlee tot de ontdekking, dat, onder de mantel van Liberalisme,
metterdaad de joden heer en meester in ons werelddeel zijn geworden, en niet slechts
de publieke opinie in de meeste landen, maar ook de internationale betrekkingen
tussen kabinetten beheersen. De ogen gaan er voor open, dat ...... de
ontwikkelingsgang van het leven in de Kerk en maatschappij op verrassende wijze
zijn verklaring vindt zodra men niet langer verzuimt, deze invloed van het joodse
element mee in rekening te brengen.

361 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
....... haasten wij ons intussen toe te voegen: a: dat hiermee volstrekt het
onloochenbare feit niet weg valt, dat de joden wel met ons van eenzelfde rijk, maar
niet van eenzelfde natie zijn, en wel terdege als gasten in ons midden verkeren;
alsmede b.: dat men zich vergissen zou, indien men de invloed van de joden ten
onzent voor zo onschuldig hield en voor hun reactie tegen het Christendom de ogen
dicht deed (183).
Men leze verder vooral het bijzondere boek van Elisabeth Dilling: The plot against
christianity.
Christian bookclub. P.O.Box 638. Hawthorne. CA.90250. USA
Hierin kan men lezen welk een vunzig boek de Talmud is, en door welke vunzige
lieden dit is geschreven en bedacht.
Uit het boek Israël: Waarom vervolgd? van Ds. A. Ringelberg. ZDA - Dalweg 11 -
Zeist
het volgende:
Er heersten vanaf den beginne tussen christenen en joden gevoelens van antipathie en
vijandschap....... Onder de christenen zijn de joden meer en menigvuldiger vervolgd
geworden dan elders. Vooral tijdens de kruistochten vonden vele jodenvervolgingen
plaats. Paus Innocentius III verleende aan ieder, die mee ging in de tweede
kruistocht, vrijschenking van alle schulden aan de joden. In 1215 werd op last van de
paus een wet uitgevaardigd, die voor de meeste Europese landen gold, dat voortaan
de jood een gele lap zichtbaar op zijn kleed moest dragen. Op straffe des doods mocht
geen jood zich op straat begeven zonder dit kenteken.
In 1182 werden de joden uit Frankrijk verjaagd, in 1290 werd hen het verblijf in
Engeland ontzegd, in 1492 werden alle joden uit Spanje verdreven. In 1350 werden
de joden in Arnhem, Zutphen, Deventer en Zwolle op wrede wijze verjaagd en
vervolgd.
Hoofdstuk 15 Het rassenvraagstuk
15.1 De Unesco over de rassen
Van prof.J.H.v.d. Berg. Uit 'Gedane Zaken' uitgave Callenbach.
Vóór 1950 werden met name het zwarte hoofdras, zonder reserve, minderwaardig
genoemd, zoals men een plantenvariëteit minderwaardig noemt omdat de vruchten
niet deugen. Vruchten waren in de landen van het zwarte hoofdras zelfs niet te zien.
Dit odium van minderwaardigheid moest dus door een lichaam als de Verenigde
362 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Naties worden weggenomen. Aan de Unesco viel de taak ten deel om daarvoor een
wetenschappelijk fundament te leveren.
Nu is het de taak der wetenschap niet om gedachten of overtuigingen weg te nemen.
Wetenschap zoekt naar wat waar is, wat vaststaat, wat waarschijnlijk geacht mag
worden, met middelen die de wetenschap heeft...... ongeacht de strekking, ..... dát is
haar enige taak!
Aan de Unesco werd echter een geheel ándere taak opgedragen. Daar stond het
antwoord van tevoren reeds vast!
Zie maar het 'Statement on race' van 1950:
Race is less a biological fact than a social myth.
Motieven en wetenschappelijke redenen ontbraken ten enenmale.
Tegen deze stelling kwamen antropologen en genetici in opstand, en toen werd de
Statement in juni 1951 veranderd, dat echter op precies hetzelfde neerkomt als de
oude:
Available scientific knowledge provides no basis for believing that the groups of
mankind differ in their innate capability for intellectual and emotional development.
Ook hier op kwamen dertig kanttekeningen en kritieken op af, waaronder die van de
hoogleraar-geneticus Kenneth Mater van de universiteit te Birmingham, en van zijn
landgenoot en collega Ronald Fisher, die beiden stelden dat het voorhanden zijnde
wetenschappelijke bewijs aantoont dat de groepen mensen verschillen in hun
intellectuele aanleg en emotionele ontwikkeling.
Ook Dr. C.D. Darlinton uit Engeland: Door te proberen de verschillen tussen de
rassen uit te wissen, dienen wij de mensheid niet. Daarmee verbergen wij het grootste
probleem waarmee de mensheid wordt geconfronteerd, nl. hoe wij de diversiteit
moeten gebruiken, de diverse talenten, bekwaamheden van elk ras voor het welzijn
van alle rassen. Wat een lege wereld zou het zijn indien er geen rasverschillen
bestonden!
De hoofdrassen zijn niet gelijk, dát is de kern wat deze geleerden ons willen zeggen.
Men kan er zijn politieke ogen voor sluiten, maar ... ontkennen kan men het niet.
De vaststelling van de Unesco heeft de bedoeling anti-racistisch te zijn. Maar antiracistisch
heet de houding van een enkeling, van een groep of een volk, die andere
zichtbaar-verschillende volkeren onrecht doet!
Men doet geen volk onrecht door te zeggen wat wáár is, ook niet wanneer de
uitgesproken waarheid voor dat volk pijnlijk klinkt. Men doet volken onrecht met
onwaarheid.
De Unesco sprak, met bewustheid, onwaarheid uit!
Dus nam de Unesco bewust een racistisch standpunt in! Zij deed de zwarte mens
kwaad, zoals een vader zijn zoon kwaad doet door te zeggen dat hij in niets verschilt
van zijn meer getalenteerde, meer gevoelige, meer intelligente broer.

363 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
De rassen, ook de volken van één ras, zijn verschillend, in hun nature gegeven,
erfelijke mogelijkheden.
Onomstotelijk is de zwarte mens het minst begaafd onder de volken. Het is niet
toevallig dat zwart Afrika cultureel arm is.
De wetenschap genaamd genetica (erfelijkheidsleer) is de laatste tijd niet populair.
Sinds 1945? Geen student die aan één der Nederlandse universiteiten daarin iets over
erfelijkheid krijgt te horen. Het moet toegegeven: binnen de sfeer waarin thans
menswetenschappen worden onderwezen .... is de erfelijkheidsleer niet te aanvaarden.
Erfelijkheidsleer maakt duidelijk dat niet iedereen alles kan, op grond van onwrikbare
beperkingen. Erfelijkheidsleer eerbiedigt verschillen tussen mensen, en is niet
progressief.
Levine J. Burg- Polak
364 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
The Jewish Almanac
Bantam Books, 666 fifth
avenue. New York 10103.
Hoofdstuk 16 Israëls uitverkiezing, verwerping en wederaanneming

365 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
16.1 Uitverkiezing en verwerping
Niet de zogenaamde uitverkiezing is bepalend. De rijke man heeft zijn kansen gehad,
maar verspeeld. De rijke man behoorde tot de verkeerde elementen die in het volk
Israël waren ingeslopen, of er opzettelijk door de satan waren ingebracht. Die kwade
elementen komen vroeger of later vanzelf naar boven drijven. Elohim heeft Israël
verkoren (in het Hebreeuws bachar) als eigendom (segulla), waarvan de basis is Zijn
liefde, Deut.4:37, 7:6-7.
Het gevolg van verkiezing is dat Elohim naijverig is en weer kan verwerpen bij
ontrouw wat Hij verkoren had, Hos.2:1-12. Dan is het lot van zo’n verworpene erger
dan van iemand die helemaal niet verkoren was.
Ma’as (verwerpen) is de tegenstelling van bachar (verkiezen), zie 1Sam.15:23,16:7,
Jes.7:15. Er kan zelfs vernietiging volgen, de nisjmad en abal, een verdelging en te
gronde richten van de eerder verkorenen. Dat sluit uiteindelijk herstel echter niet uit!
Altijd zorgt Elohim voor een overblijfsel! Deut.28:62-68. Er volgt een
wederopstanding, Ez.37, Deut.30, Lev.26:14-29.
De verwerping maakt de verkiezing dus niet voorgoed ongedaan. Er volgt een
wederaanneming van een overblijfsel van Israël. Zacharia spreekt zelfs van een
“opnieuw verkiezen”, 1:17, 2:16, 3:2. Verkiezing en verwerping zijn dus niet
gelijkwaardig en kunnen nooit als keerzijde van elkaar worden opgevat zoals de
reformatoren en Dordtse vaderen deden, in navolging van Augustinus en Calvijn.
Elohim verwerpt (tijdelijk) om tot bekering te brengen, weder aan te nemen. De
verwerping dient alzo de verkiezing, maar omgekeerd dient de verkiezing nooit de
verwerping!
Israëls verwerping is slechts tijdelijk, Rom.8-11:1. En prof.dr. J. Schoneveld zegt in
zijn boek “Op ‘t spoor van Israël” p.25 heel terecht dat het bij Paulus alhier gaat over
het Israël der twaalf stammen (dus niet over de joden).
In het overblijfsel (leimna) houdt Elohim Zijn volk staande en vast.
Israëls Knecht, de Bode van Jahweh is Zelf de “Bachir”, de Verkorene, Luk.).35, en
Hij zal de twaalf stammen weder oprichten, Jes.49:6, Rom.11:26, Jak.1:1.
Al is Israëls rest en overblijfsel er in de eindtijd slecht aan toe, gelijk de arme
Lazarus, Elohim heeft nog iets heel moois voor hem in het vooruitzicht!
Lazarus was niet verkoren omdat hij arm was, maar omdat hij zijn verkiezing
waarmaakte door zijn levensstijl en daden. De rijke man is niet verworpen omdat hij
daartoe verordineerd zou zijn. Nee, hij heeft gelijke kansen als Lazarus gehad, maar
wilde niet beantwoorden aan de heerlijke roeping van Elohim. Elohim heeft Jakob
liefgehad, en Ezau heeft Hij achtergesteld (gehaat zoals dat vertaald is). Ezau heeft
zijn leven vergooid, doordat zijn moraal en inborst fout was. Zijn afkomst en
oorsprong deugde niet, en dát brak hem op.
En, hoe kunnen zij, die geleerd zijn kwaad te doen, goed doen? Daarom is er bekering
en vernieuwing des harten nodig, ook voor de Israëliet.
366 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
De identiteitsbewustwording komt, zie Jes.44:1,3 en 4.
Welk land ter wereld heeft zoveel gras, wilgen en waterbeken als Nederland? Daar
woont het “eeuwige volk”, de “getuigen van Jahweh”, zie Jes.44:1-8.
16.2 Ontstaan van het volk Israël in Egypte
“Hoe groot zijt GIJ!”.
Met deze lof uiting wilden wij onderzoek doen naar Elohims werkwijze met
betrekking tot Zijn Schepping en wederoprichting van Zijn koninkrijk. Hoe Hij
daartoe een volk verkoos, zie Amos 3:2, en hen laat weten wat Hij bezig is te doen,
vers 7, n.l. om de kinderen Israëls te redden, vers 12, nadat Hij bezoeking zal hebben
gedaan over hun zonden (altaren = afgoderij).
Nog groter wordt onze verbazing wanneer wij zien -en dat in de toekomst nog veel
duidelijker zullen gaan zien- hoe Elohim Zijn volk vanwege hun zonden heeft
verstrooid over de gehele wereld. Dat is, hoe Hij Zijn volk strafte, maar die straf doet
omwenden tot gerechtigheid. Het negatieve weet Elohim positief aan te wenden. Het
oordeel doet Hij wederkeren tot gerechtigheid, Ps.94:15. Elohim weet van de nood
een deugd te maken, van het oordeel een zegen, te weten dat Hij Zijn volk over de
gehele aarde heeft verstrooid als gericht over hun boosheden, maar dat Hij juist dáárin
Zijn alwijze raad vervulde om van Israël een volk te maken dat eenmaal de
wereldregering op zich zou kunnen nemen. Israël heeft een wereldroeping, en om het
volk daarop voor te breiden móest het in contact komen met alle volkeren der aarde,
via de verstrooiing.
Wij behandelen vooraf wat algemene onderwerpen, een deel historie, hetwelk ons in
het verdere van dit onderwerp te pas zal komen.
Wij moeten steeds de hoofdlijnen in het oog houden, dat het Elohim gaat om de
wedergeboorte van de wereld, zie Matth.19:28
En Jezus zeide tot hen: Voorwaar, Ik zeg u, dat gij, die Mij gevolgd zijt, in de wedergeboorte,
wanneer de Zoon des mensen zal gezeten zijn op den troon Zijner heerlijkheid, dat gij ook zult
zitten op twaalf tronen, oordelende de twaalf geslachten Israëls.
Die wedergeboorte ziet op de wederoprichting aller dingen, het Messiaanse Vrederijk
en daarna het definitieve Rijk van Elohim. Israël is als volk altijd blijven bestaan,
zelfs in de verstrooiing. De zomer voor het volk Israël is aanstaande, dat is het leven
uit de doden, wanneer de Geest in de dorre beenderen komt, Ez.37.
Grote, geweldige dingen staan ons te wachten!
In Hosea 11:1 lezen wij het volgende: “Als Israël een kind was, toen heb Ik hem liefgehad,
en Ik heb Mijn zoon uit Egypte geroepen”.

367 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Abraham is onze vader, de vader van de Hebreeën. Hij is door Jahweh uit Ur, uit
Babylon geleid. Weg van die afgodische samenleving.
Maar waarom brengt Elohim het nageslacht van Abraham dan weer naar een
soortgelijke afgodische samenleving zo heel kort daarna, naar Egypte, waar Hij NB.
Jozef als onderkoning liet regeren?
In Egypte is het volk 400 jaren lang gegroeid onder moeilijke omstandigheden. Dat is
wel niet zo prettig en aangenaam voor de mens, maar daar leert men in de regel meer
van dan van voorspoed.
Egypte is voor het jonge volk Israël een geweldige leerschool geweest. Immers, jong
geleerd, is oud gedaan. Om het volk te onderwijzen, te leren en bekwaam te maken
het Rijk van Elohim te vestigen, bracht Hij hen in de smeltkroes, in de harde
leerschool, zodat zij de afgodische systemen uit de ervaring kenden. Zij wisten dat de
structuur van Babylon/Egypte op exploitatie berust, zoals het meten van de tijd, tijduitbuiting,
want tijd is geld. Diezelfde tendens hoort men vandaag eveneens. In
Babylon, in Egypte waren de nazaten van de gevallen engelen, het slangenzaad,
degenen die de dienst uitmaakten, de Nefilim. Zij voelden zich de heersers, de
elitairen, en het gewone volk zag men als vee, dat men in slavernij mocht houden. Dat
deed men dan ook. Babylon/Egypte, daar heerst de grote verwarring. Daar heersen de
schrijnende tegenstellingen. Daar heerst de tijd-geest, dat is de geest die de mens
geen tijd meer gunt, die de tijd uitbuit ten koste van het mens-zijn. De gevallen
engelen, de Nefilim en hun nazaten waren knappe koppen. Zij gingen de tijd meten,
in kaart brengen. Door de loop der planeten na te gaan kregen zij zicht op de kalender,
op de aarde en op het hemelrond, wat zich daarin afspeelt en hoe de seizoenen zijn.
Hun enige doel was en is wereldheerschappij.
Het vrouwenzaad dacht men te mogen exploiteren, in slavendienst te mogen nemen.
Met het door de Schepper ingegeven bioritme hield men geen enkele rekening.
Werken, werken en nog eens werken! De geest waarmee men de tijd mat en uitbuitte,
is de tijdgeest, of de geest van de satan. En diezelfde tijdgeest waart heden nog door
deze wereld en verslindt zijn duizenden. Vandaar zoveel stress en ziekten. Iedereen is
gejaagd. Werken en exploiteren. De techniek helpt daarbij dat wij nog efficiënter ons
werk kunnen doen. Machines, mobiliteit, communicatie, etc. Het is het Grote Babylon
en geestelijk Egypte waarin wij leven. En daar woonden onze voorvaderen en in
datzelfde systeem wonen en leven wij nog heden ten dage.
Israël is blind. Ook wij zijn blind voor de tijdgeest. Wij menen dat het zo hoort. Wij
laten ons opjagen door het heersende systeem, van geld en rente, van uitbuiting en
exploitatie. Wij zijn als dorre beenderen, verworden tot een volk dat geen volk meer
kan genoemd worden, verstrooid over de vier winden des hemels.
Het Paradijs ligt achter ons, waar rust en vrede heerste. Maar nu leven en werken wij
onder de vloek van “doornen en distels”. Wij proberen ons te schikken in ons vloeklot,
en maken wat ervan te maken is. Ziedaar ons huidige wereldbeeld!
Toch is onze hightech samenleving niet datgene wat Elohim voor ogen staat. Vandaar
dat Hij Zijn volk gebiedt, uit het Babylon te gaan.
368 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Jes.52:11. Wanneer wij dus naar Israël op zoek gaan, moeten wij eerst zoeken waar
Babylon is, want dáár woont Zijn volk, waartegen Hij zegt er uit te trekken. Dus zit
Elohims volk, de zogenaamd verloren stammen, niet in Japan, niet in India of in
Ethiopië, maar in het Grote Babylon, de Westerse samenleving!
Dat Grote Babylon lijkt op een aantrekkelijk en gesmeerd lopend rijk, waarin vrede
als hoofddoelstelling geldt. Vrede en geen gevaar.
Nee, het Vrederijk en het Godsrijk is iets geheel anders. Daar zal niet meer die jacht
heersen, daar zal de tijdgeest ons niet meer kunnen aangrijpen. Daar zal een ieder
weer zitten onder zijn eigen wijnstok. Micha 4:4 Maar zij zullen zitten, een ieder onder
zijn wijnstok, en onder zijn vijgenboom, en er zal niemand zijn, die ze verschrikke; want de
mond des HEEREN der heirscharen heeft het gesproken.
Het uiteindelijke doel van Elohim is om Zijn Rijk te vestigen. Satans doel is om alle
koninkrijken naar zich toe te halen. Daartoe heeft hij de wereld in kaart gebracht, de
tijd in de arm genomen om daarmee zijn systeem in zijn voordeel te laten werken.
Nee, zegt Elohim, de wereld is van Mij. En in Op.11:15 lezen wij dat de koninkrijken
der aarde weer aan Jahweh en Zijn Gezalfde zijn geworden. Daar gaat het om. Dat is
de worsteling der geschiedenis. Daartoe bracht Hij Zijn volk in Egypte. Dat was een
harde leerschool.
Inderdaad konden de Israëlieten veel van de Egyptenaren leren. De Egyptenaren
waren bijzonder knap en bedreven in allerlei ambachten, vooral in diverse
wetenschappen.
Veel uit het O.T. komt dan ook uit Egypte. Om de identiteit van de verloren stammen
van Israël te achterhalen en op te sporen, dienen wij goed te weten wat de oorsprong,
herkomst, gewoonten, leefwijze en religie van het volk Israël was. Een volk heeft
eigen specifieke karaktertrekken en eigenschappen, die niet verloren gaan, daar deze
als het ware in de genen zijn ingesloten. Een karakter wordt niet compleet geboren,
maar groeit, ontwikkelt zich. Daar hebben wij andere mensen, onze ouders en
voorvaders voor, die de kennis van voorgeslachten doorgeven en overdragen aan ons.
Israël, onze voor-voorvaders, hebben in Egypte een schat aan kennis opgedaan,
waarvan wij in de Bijbel veel terugvinden. Wij zien in het taalgebruik dat zelfs
Elohim Zich aansluit bij hetgeen het volk weet. Zo spreekt Elohim o.a. een keer over
het “meten van het kwaad”, in Gen.15:16 dat de ongerechtigheid der Amorieten nog
niet volkomen is, de maat was nog niet vol. Ook het “tellen van onze dagen”,
Ps.90:12. De Egyptenaren waren knap in het meten, zoals wij zullen zien. In het
meten van de tijd, tijden, loop der planeten, sterren, en seizoenen. Zij hadden ontdekt
dat in Egypte de navel der aarde lag, de omphalos. De simpelste vorm ervan is een
vierkant. In het centrum kruisen de lijnen van de zonnebanen zich, van de solstitia en
equinoxen. Hieraan hechten zij als natuuraanbidders grote waarde. Wij zien dat op
deze basis praktisch alle tempels over heel de wereld zijn gebouwd. Deze traditie
heeft zich in alle eeuwen voortgezet. Zo zou de vorm van de Hof van Eden zijn

369 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
geweest. Vierkant is ook de vorm van het grondvlak der Grote Piramide, en ook van
vele andere gebouwen. Men noemde dit wel de “Mount MERU”, of de “heilige
wereldberg”.
De Mount Meru is een lokaal zonne-centrum. Het land er omheen werd in 12 delen
verdeeld, zoals de Zodiac of Dierenriem. Men tekende het hemelse op de aarde, en
projecteerde de stand der sterrenbeelden op het grondvlak der aarde. Overal in
landschappen maakte men de zogenaamde “Mount Meru-condities”. Naar de
gelijkenis van het hemelrond, zoals men dat zag en waarnam in de sterren, tekende en
verdeelde men het land. Zij maakten allerlei kaarten. Daaruit blijkt hun grote
astronomische kennis, maar ook geografische kennis. Van Europa maakten zij een
kaart die bijzonder goed is. Bij hun kaarten maakten zij hiërogliefen, inscripties in
steen.
Het woord “Mer” van Meru, tekenden zij als: liefde, ploegen en graven. “Mer” ziet op
de activiteit van de aarde om te ploegen. Niet het ploegen om te zaaien, maar het
ploegen in de zin van voren of lijnen over het oppervlak van de aarde te trekken, die
als indicators konden dienen. Denkbeeldige lijnen waren het.
Merukh-t betekent maat-nemer, de naam die men aan Horus gaf.
Merrut = liefde, begeerte en wijsheid. Dit lijkt op het Hebreeuwse merith, verdienste.
Mer ziet op water, meren, poelen, reservoirs, bassins, stromen. Men noemde het oude
Egypte “To-Mara”, dat wil zeggen “het land dat uitgemeten was”. Het hiëroglief voor
het woordje “mer” is een uil, of ook een landbouwploeg. De denkbeeldige lijnen die
men over de aarde trok noemde men naar “mer”: meridianen. Op die wijze mat en
verdeelde men de wereldbol. De Nijl liet men exact van Zuid naar Noord lopen, wel
4000 mijlen lang, zonder afsplitsing. Pas bij Caïro beginnen de afsplitsingen, (Caïro
betekent “Mars”). Daar tekende men de 30e breedtegraad.
Egypte verdeelde men in twee rijken, het bovenste rijk lag in het Zuiden, het
benedenste rijk in het Noorden.
Verder tekende men van de loop der planeten denkbeeldige lijnen op de aarde, als
ploeg-voren, groeven. Zo was Caïro volgens hen de stad van de planeet Mars. Vanuit
de basis van de Mera in Egypte trok men de lengte- en breedtelijnen door over de
gehele aarde. Daardoor ontstonden allemaal kleine vierkantjes, het vierkant maken
van de grote cirkel of bol. Die vierkantjes dienden als sjabloon, als schaakbord of
dambord dat bij Europa het volgende beeld gaf (geeft). Het werken met deze
vierkanten noemde men Damnaoo, dat is onderwerpen, waarvan ons woordje
dammen afkomstig is.
dambord
370 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Zes vierkanten per 36 graden Noord-Zuid, en vijf vierkanten per 36 graden Oost-
West. Naar de Noordpool geeft dit 15 vierkanten vanaf de middellijn. In totaal
leverde dit 1500 vierkanten op voor de gehele aarde. Het valt op dat veel grote
plaatsen liggen op snijlijnen, zoals Mekka, Jeruzalem, Rome, Parijs en Londen.

371 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Egyptische hiëroglief-tekens met hun namen en betekenissen
Deze vierkanten hebben voor ons grote waarde, voor de geologie en kunde van het
aardrijk.
Wij weten dat de Schepper geen dingen zinloos schiep. Alles heeft een bedoeling, ook
de sterren en de banen der planeten. Het is een hele kunst om de banen der planeten
en sterrenbeelden op te meten en deze op de aarde weer te geven. Welnu, die kunst
verstonden de Egyptenaren heel goed.
Egyptische
priesters
bezig met
het meten
van de
standen
der planeten
en sterren.
372 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Ook de Bijbel maakt gebruik van de kennis der astronomie met betrekking tot het
volk Israël en het land voor dit volk in het begin, maar ook waar de bestelde plaats in
de eindtijd zal zijn.
In Job wordt diverse malen naar de Dierenriem verwezen, de Mazzaroth,
38:31 Kunt gij de liefelijkheden van het Zevengesternte binden, of de strengen des Orions
losmaken? 32 Kunt gij de Mazzaroth voortbrengen op haar tijd, en den Wagen met zijn
kinderen leiden? 33 Weet gij de verordeningen des hemels, of kunt gij deszelfs heerschappij op
de aarde bestellen?
Mazzaroth is het Hebreeuwse woord voor de sterrenbeelden van de Dierenriem. Job
is het oudste Bijbelboek en gaat terug tot 2500 BC, dus ongeveer 650 jaar voor
Mozes.
Het woord mazzaroth is samengesteld uit de volgende woorden:
1. Mazzaroh, van nazar, nwa-zar = apart zetten, scheiden, onderscheiden.
2. Mazzalah, nazal = vloed, druppel, smelten, stromend water, het zodiakale
teken van water.
Verder spreekt het boek Henoch over de 8e hemel, de muzaloth, als een plaats waar
de seizoenen zich wisselen. De 9e hemel, de kuvachim, dat is het huis van de
Dierenriem-tekens. De 10e hemel, de aravoth, is de plaats waar onze voorouders
vandaan zouden zijn gekomen.
Mazzaroth lezen wij verder in Gen.1:14, 7:11, 8:22.
In Egypte is een oude afbeelding van de Zodiac gevonden, in Denderah en Hathor, zie
onderstaand.
Zodiac

373 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Wat de Egyptenaren deden was in feite het vierkant maken van een cirkel, daar de
aarde bolvormig is. De cosmos was volgens hen 15 voudig, en de aarde verdeelde
men deswege in een veelvoud, in 1500 vierkanten.
De Zodiac telt 12 sterrenbeelden, en het is niet toevallig dat er 12 stammen Israëls
zijn. Zodiac komt van zoad, sodi, dat is een levend iets. In het Grieks is het zoë,
waarvan het woord “zoo”, zoë of dierentuin afstamt.
Zodiakos, iakos komt van kuklos, dat is cirkel. In het Hebreeuws is het chuwg,
khoog, dat is cirkel of circuit. Het gaat dus om een cirkel of rad (der geboorte) dat te
maken heeft met het leven, met de Schepper en Zijn werk, met Elohims koninkrijk, en
uiteindelijk met het volk Israël.
Elohims naam luidt in Gen.17:1 Ik ben El Shaddai, de god der legermachten of
hemelse legerscharen (Sabaoth). Een oth is een teken, en saba is een menigte. Het ziet
hier op de sterrenbeelden, die tot tekenen zijn gesteld, als het heir des hemels dat men
ging aanbidden. Daarin komt de leeuw voor, stier of kalf, vis, hond, aap, reptiel, etc.
Ja, zelfs de zon en maan ging men aanbidden. Dat is verboden, zie Deut.4:19, 17:3.
Israël verviel ook in deze zonden. Dat krijgt men als religie verstard, tot een
dogmatisch rationeel belijden wordt. De chemarim waren de vuuraanbidders,
2Kon.23:5, Ez.23:14-17, met name het zonnevuur, of het St. Elmusvuur.
Zoad in het Hebreeuws is een weg of pad, de loop van de zon door de sterren, twaalf
beelden in een jaar.
Wij weten dat Elohim het aan Adam overliet om de dieren en planten een naam te
geven, maar Zelf de sterren een naam gaf, Ps.147:4. En waarom? Omdat de sterren
een profetische betekenis hebben. Doordat er een verbod staat in de Wet dat wij geen
gesneden beelden, boven in de hemel, noch onder in de aarde mogen aanbidden, is de
theologie gaan denken dat het hier de Dierenriemtekens betrof. Dat is ten dele waar.
Wij lezen immers dat Elohim de planeten gegeven heeft als tekens der tijden, Genesis
1:14 En God zeide: Dat er lichten zijn in het uitspansel des hemels, om scheiding te maken
tussen den dag en tussen den nacht; en dat zij zijn tot tekenen en tot gezette tijden, en tot
dagen en jaren!
Daarmee is dus niets fout. De astronomie is goed. Kennis daarvan is heel belangrijk.
Alleen de astrologie klopt niet.
Daarin waren de Babyloniers, Egyptenaren en later de Grieken en Romeinen
bedreven. Men voorspelde daaruit en voor hen was dat het één en al. De onzienlijke
Schepper erkenden zij niet, maar zij aanbaden de natuur, het zienlijke. Dat was voor
Israël verboden.
374 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
De Romeinse regerende klasse en hun nazaten, de Europese vorstenhuizen, vereren
ogenschijnlijk ook de levende Elohim, maar vereren in werkelijkheid de planeten als
godheden. Zij zien zichzelf als afkomstig van de sterren, van de goden, de Nefilim
(dat woord betekent o.a. misdracht) en laten zichzelf ook als goden aanbidden. Zij
voeren een tiranniek bestaan uit, als voorloper van het Armageddon, door
bevolkingen dom te houden en hen inmiddels te exploiteren. Keizer Constantijn
richtte een nieuwe soort theocratie op, gebaseerd op de sterren-verering.. Rome had
Egypte overwonnen en haar tempels geplunderd. De regeerders van Rome waren dan
wel geen Farao’s, maar zagen zichzelf wel als goden, als christussen op aarde. De
Schepper regeerde in de hemel, en Zijn zonen regeerden op aarde d.m.v. de
koninklijke en keizerlijke families.
Keizer Augustus verklaarde zichzelf tot de levende Zoon van God.
Byzantium overleefde Rome, maar beiden kenden regeerders, die als machtige
tirannen leefden op de van het volk gestolen weelde, met als enig doel zichzelf erdoor
te bevredigen. Deze regeerders zijn pure piraten, zoals beschreven in Luk.10:30-35,
dieven en moordenaars van de samenlevingen.
De barmhartige Samaritaan in deze gelijkenis was iemand van de zogenaamd verloren
tien stammen, die als kleine groep uit Assyrië waren teruggekeerd. Zij hadden de
Zoroastische religie meegebracht, door uit de standen der sterren de levensloop te
voorspellen. In veel synagogen is dan ook de dierenriem te zien op de vloer of aan de
wand. Wel dienden de Samaritanen nog de god van Abraham en Jakob, maar daarbij
ook de hemellichamen, de planeten. Men dacht dat de heidense sterrendiensten
aansloten bij Israëls religie. Dat was echter niet het geval. Wel dat de sterren iets
betekenen, iets bedoelen en uitspreken, maar niet dat men ze als goden mag vereren
en aanbidden.
Ex.20:4 Gij zult u geen gesneden beeld, noch enige gelijkenis maken, van hetgeen boven in den
hemel is, noch van hetgeen onder op de aarde is, noch van hetgeen in de wateren onder de
aarde is.
5 Gij zult u voor die niet buigen, noch hen dienen; want Ik, de HEERE uw God, ben een ijverig
God, Die de misdaad der vaderen bezoek aan de kinderen, aan het derde, en aan het vierde lid
dergenen, die Mij haten;
Dit verbod ziet op dingen die wijzigen, waarvan men een beeld kan maken. Het
onveranderlijke wijzigt zich niet. De sterrenbeelden blijven zoals ze zijn. Daarvan
kennis te hebben is juist goed. Echter geen aanbidding ervan.
Ook de oude Romeinen volgden de kennis van de Egyptenaren. Zij zagen de god
Mithras als de zonne-architect, die het circuit van de hemel uittekende. Het Vaticaan
is gebouwd aan de zijde van een grot die gewijd is aan Mithras.
In een dambord tekenden de Egyptenaren de Dierenriem tekens in een cirkel. Dit
dambord legden zij op de kreeftskeerkring, en zo ontstond het volgende beeld:

375 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Kaart/daambord
Het teken van de leeuw ligt alsdan in Italië. De leeuw staat voor de zon. Te Rome is
het grote zonne-imperium gebouwd, het Vaticaan. Daar wonen de zieners of
waarnemers van de zon.
Binnenin het dambord liggen vier open delen, die waren in Israël altijd voor de
Levieten. Rome is gesitueerd aan deze priesterafdelingen, hetwelk een unieke positie
is om de zonne diensten uit te oefenen.
Frankrijk ligt onder het teken van de maagd (Alma), waar in Parijs een tempel voor
haar was gebouwd, en daar is prinses Diana verongelukt. Die maagd is Isis, de Zwarte
Madonna, die nu als Maria wordt vereerd (denk vooral aan Lourdes). De Notre Dame
was voorheen een tempel van Isis.
De oude Egyptenaren geloofden dat de planeten goden waren, die met hun banen als
“ploegers” in en over de aarde gleuven (voren) ploegden. De oude Boeddhisten
menen dat de goden gouden koorden rond de aarde trokken (Astapada).
Die denkbeeldige lijnen leveren een schat aan informatie. Zij geven een lay-out voor
landen, steden en zogenaamde heilige plaatsen, die op aarde een afbeelding of
spiegelbeeld zouden zijn van het hemelse.
Die lijnen, grids, voren of hoe men ze ook noemt, zijn schitterende indicators voor de
navigatie.
Op oude kaarten komen wij de T-O- tekening tegen, dat wil zeggen dat men daarmee
een deel lengte en een deel breedtegraden aanduidde.
376 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
tekening van de T. En O
De verticale lijn van de T ziet op de Middellandse Zee, de horizontale lijn ziet op de
Nijl. Alzo verdeelde men de wereld in drie delen.
De indeling van Egypte in lengte- en breedtelijnen.
De Scarabee of mestkever
heeft een T op z’n buik, als
Tau. Het dier is symbool
van regeneratie. De slang is
symbool van de grote
jaarcyclus van 25.800 jaren.
Scarabee komt van cheper,
dat is worden, ontstaan. De
mestkever plant zichzelf
voort als mannetje, en
vandaar dat de Egyptenaren
daarin een beeld zagen van

377 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Egypte nijl
De evenaar loopt in Egypte over 31graden en 14 seconden.
De 36 graden-lijn loopt door de straat van Gibraltar. Op een zogenaamde “Beatuskaart”
is zo’n T te zien. Om de in de kaart verborgen lijnen te ontdekken, dienen wij
een vierkant om de cirkel heen te tekenen en deze in 12 vlakken te verdelen.
@@@@@@@
378 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
De goden (Nefilim) en hun nazaten waren enorm knap. Zij hadden onderaardse steden
gebouwd om te overleven. Zij wisten dat de aarde door calamiteiten zou worden
getroffen. Die onderaardse stenen waren een soort atoom-schuilkelders van vandaag.
De Nefilim en hun nageslacht hebben gedeeltelijk de zondvloed overleefd. In
Guatamala zijn onder de Mayan piramide in Tikal tunnels gevonden met een totale
lengte van 800 km.
Dr. J. Hartuk heeft deze “Chambers of the Deep” gefilmd. Ook onder de Grote
Piramide in Gizeh ligt een geweldige grote stad, compleet met tunnels, rivieren en
grote meren. De ruimten zijn zo groot als grote kathedralen, vol met enorme beelden.
De Nefilim beschikten over technieken om dit alles te kunnen bouwen. Zij vormden
een deel van de Atlantische samenleving. Zij waren hoogontwikkeld en hadden zelfs
de genetische code gekraakt. Zij bezaten de sleutels van het fysieke spectrum. Zij
verstonden de taal van het licht, van de tijd, van de cycli.
Hun technische priester was Enoch, vader van Methusalem, die de architect zou zijn
van het hemelse Zion, de hemelse stad der goden, alsmede de uitvinder van het schrift
en de kalender.
dambord 2

379 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Enoch staat bekend als Thoth, de heer van de magie en van de tijd. Een grote jaar
cyclus duur 25.800 jaren. Deze cyclus heeft een begin en een einde. Daar wijst de
Sfinx heen, een leeuw met een vrouwenhoofd. De maagd als begin en de leeuw als
eind van de cyclus. Sfinx komt van het Griekse sphingo, dat is verbinden, koppelen.
De Bijbel spreekt van het “einde der tijden” (tijden= aionen, tijdvakken). Niet dat de
tijd ophoudt, maar het einde van de grote jaarcyclus, waarna een nieuw begin volgt.
De Nefilim wisten dat het overgaan van de tijd, dat is het einde van het tijdperk,
wanneer het nieuwe komt, gepaard gaat met wereldwijde grote natuurrampen. De
Grote Piramide is een bouwwerk om de tijd te meten. Elke steen in de Grote Piramide
is harmonisch afgestemd op een speciale muziektoon (frequentie). Op die wijze
werden de piramiden stem-geactiveerde geofysische computers.
De taal van het licht noemde men het Hiburu. Van deze taal stamt het oude
Hebreeuws af, en het oeroude Nederlands, zijnde natuurlijke talen, uit de natuur
afgeleid. Hiburu is een harmonische taal, welke de golfbewegingen van het licht
nabootst of beschrijft.
De Nefilim speelden met het DNA, zoals men dat heden eveneens doet, om een hoger
ontwikkeld mensenras te maken.
De Grote Piramide is een kalender in steen en beschrijft de zogenaamde Phoenixcyclus.
Phoenix komt van Pa-Hanok, of Huis van Henoch. Oudtijds bestond er een
wereldwijd netwerk van piramiden, die als een soort antennes stonden op de hoofd
energie-meridianen. De piramiden werden door priester-technici bediend als een
muziek-systeem om de tektonische platen der aarde te stabiliseren. Zij gebruikten
daarbij de taal, de woorden als Jedajah, dat betekent “de weg van het Woord”, ook
wel “de kracht van het Woord”.
Volgens sommige bronnen zou het Watermantijdperk begonnen zijn in 1950,
waarmee de tijd van de Messiasregering zou zijn aangevangen. De Feniciërs kenden
aan het watermantijdperk het teken van de Phoenix toe, een Egyptische vogel, die
reeds 500 jaren in de woestijn leefde en daarna zichzelf met vuur verbrandde, maar
uit de eigen as herrees. Dit ziet op de regeneratie of wedergeboorte, wanneer de zon
elke avond wegsterft in haar eigen vlammen en ondergaat, om ‘s morgens weer fris
aan de horizon te verschijnen. In de eindtijd ziet het beeld erop dat de zon zal
uitbranden en er een nieuwe zon verschijnt, het Nieuwe hemelse Zion.
Elk teken van de Zodiac spreekt over de komende Messias, om het Vrederijk te
herstellen, in de nieuwe tijd.
Het boek van E. Bullinger is leerzaam, waarin hij de sterren bespreekt en hun namen
uitlegt. Bullinger geeft de volgende uitleg aan de namen:
“De ster spica = de tak, de zémach of spruit, begroeiing.
De ster arcturus = Hij komt. Pollux = welke komt ten oordeel. Antares = de gewonde.
Procyon = de Verlosser. Orion = het komende Licht. Sirius = de Prins. Vega = Hij zal
verheerlijkt worden.
Sirius is de meest schitterende ster aan de hemel, even naast Orion.
380 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Siria of Osiris, aesar, sir of sire = prins, heer”.
Elohims ware religie staat in de sterren geschreven. De heidense religies hebben Zijn
taal proberen te ontcijferen, maar hebben de Schepper er niet in erkend. Wel hebben
zij wetenschappelijk veel opgespoord. Zij hebben gemeten dat de zon wandelde door
het hemelrond, door de 12 dierenriem tekens. Elke 2160 jaar begint een nieuw
tijdperk, een nieuw teken.
Russische wetenschappers, N. Goncharov, V. Morozov, V.Makarov hebben de aarde
ingedeeld via de 12 punten van de icosahedron, en 50 punten erbij zodat er over de
gehele aarde pentagons ontstonden, als verdeellijnen. Dat zouden de energielijnen
van de aarde zijn. Dat hadden de oude Egyptenaren reeds ontdekt. De energie uit de
cosmos wordt aan de aarde overgedragen via de grids, via de ley-lijnen, via de voren
en denkbeeldige lijnen op aarde, door de loop der planeten. Aan deze grids of
energielijnen is te zien hoe de landvormen ongeveer tot stand zijn gekomen toen de
aarde tijdens een grote calamiteit is opengebarsten. De grids vormen min of meer de
breuklijnen waarlangs de landmassa’s afbraken.
Carl Munck heeft een systeem ontdekt en samengesteld via de energielijnen waarbij
nagenoeg alle “heilige plaatsen” uit de oud tijd worden gelokaliseerd en geraakt door
snijpunten van die lijnen. Munck ziet de Grote Piramide als het middelpunt der aarde,
zoals velen dat men hem stellen. Het is het balanspunt der continenten, waar de lijnen
van alle platonische lichamen elkaar kruisen. De hoogste energie concentraties der
aarde zijn dan ook te vinden in en rond de Grote Piramide.
Grids

381 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
16.3 Egypte en de godin Ma’at en de god Thoth
In het oude Egyptische dodenboek wordt de oordeelszaal van Osiris (Maati)
besproken. Een dode werd tot Osiris gebracht , tot de god van de dood en de
wederopstanding. Osiris bracht men in verband met Orion.
De oordeelszaal is de zaal waar de twee grote waarheden heersen. Niet dat men dacht
dat de ziel direct na de dood naar de oordeelszaal verhuisde. Dat kon wel wat langer
duren.
De godheden Thoth en Ma’at stonden elk aan een zijde van de zonnegod Atoem-RA.
In het dodenboek worden zij als eeuwige principes gezien die het heelal in evenwicht
houden. Ma’at neemt soms de vorm van een weegschaal aan. De godin had een veer
om alles mee op te schrijven en een hart. Het hart (tekh) werd gewogen. Daarbij gaat
het vooral om het morele gedrag van de overledene, om het karakter. Het gaat om de
waarheid bij het beoordelen van iemands karakter tijdens zijn leven. Thoth zou 42
boeken hebben geschreven, waarin de eerste waarheid, als het wegen van iemands
daden, zouden instaan. En de tweede waarheid is het wegen van iemands woorden.
Deze boeken van Thoth staan bekend als het Corpus Hermeticum (Hermes
Trismegistus).
Wanneer een volk ergens in een ander land evacueert, neemt het altijd iets over van
dat land. Nooit zal men geheel assimileren, maar wel blijft er altijd iets van hangen.
382 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Zo ook in de Hebreeuwse taal. In veel Hebreeuwse namen komen wij Egyptische
namen of woorden tegen. Denk aan de godin Isis. In de naam Israël, Isaja, Iermia zien
wij de naam Isis terug. De I heeft een getalswaarde van 10. El komt van Helios, de
zon. El + I = Eli en Elia, die ten hemel voer in de vuurwagen, dat is met de
ondergaande zon vertrok hij. Uit hem kwam een duplicaat El-Isa, de opkomende zon,
als de Osiris.
Jahweh of IAO gaf aan Noach de regenboog, de IRIS. De Griekse S werd door de
Alexandrijnen ook wel als C geschreven, dus de O in tweeën gedeeld. De O wordt
dan een C en een omgekeerde C, zodat er geen Osiris, maar Ciris staat, dat wijst naar
de Iris of regenboog, de Cirios of Kurios, de Christus of Gezalfde.
Constantijn meende dat hij de Kurios was, de Keizer Christos, de XP.
Het ging hen om het héén en weer, de opkomende en ondergaande zon. Een oude
inscriptie luidt: “Entoutoo Nika”, dat wil zeggen, “In het heen en weer zit hem de
zege”.
De oude stenografen en hieroglaven wisten het dus wel te verwoorden op hun
rasterwerken. Evenzo is de Godsnaam JHWH een zekere omkering, het heen en weer.
JHWH = IA-OY, de O wisselt men in het Grieks wel met de OU. Het zogenaamde
oer-Hebreeuws of Aramees heeft in werkelijkheid uit niets anders bestaan dan uit de
Egyptische mozaïek-beeldentaal, het kwadraatschrift.
De I = 10, dat betekent dat wat aanwijsbaar is met de wijsvinger. Die I komen wij in
heel de Bijbel weer terug, en dat wijst ook naar ons Ik, alle ik-vormen van de
Westerse talen, dat wil zeggen, de talen van de verloren stammen Israëls. In die oude
talen is veel overeenstemming tussen goden- en mensennamen, Atum en Adam,
Adon, Odin, Atem, Amon, Amen, etc.
Het getal Pi (3,14) leeft niet slechts voort als een formule voor de cirkelomtrek, maar
leeft ook voort in het Griekse Penta, dat is 1+2+3+4=10, de I + de O (cirkel).
Taal is de verwoording en uitbeelding van de wereld der goden en der mensen. De
oude natuurgodsdiensten tonen ons een zeer grote kennis van de natuur en
natuurwetmatigheden te hebben gehad.
Amen van Amon (=verborgen) omgekeerd staat er Nema, dat betekent knoop. Op de
kleuterschool leerden wij reeds de knoop maken door eerst een strookje papier te
knippen en daarin een knoop te vlechten, zodat er een penta ontstond. Dat vlechten
deden de Egyptenaren met papyrus.
De naam Pharao betekent stille omgang van A naar O, van alpha naar Omega. Phar =
snijden, omgang, cirkelgang. Dat wijst naar de zonnecyclus en de banen der planeten.
Ook de naam Pharizeeër komt hiervandaan. Zij waren de snijders, omgangmakers, de
Isaioi, of te wel de Isis-ploegers, de heen en weer ploegers (uitzuigers).
Jakob zag de ladder in zijn droom waarop de Engelen heen en weer klommen. De
naam Jakob komt van Jah-Kuboi, de kubus van Jahweh. Dat wijst naar de vierkante
steen. De dobbelsteen heeft drie koppels, de 1+6 en de 2+5 en de 3+4, tezamen alle
drie 7.

383 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
En de dagen van de tocht van Osiris waren 36, de volheid der dagen, dat geschiedde
in één jaar 10 of IO maal, dus 360 dagen, daarin zit het op en neer, of heen en weer,
zoals aangetoond als volgt:
1+2+3+4+5+6+5+4+3+2+1=36. Telt men 1+2+3+4 tot en met 36, dan is de som 666.
De Egyptenaren werkten veel met magische vierkanten. Ook de Borstlap is zulk een
soort magisch vierkant.
Israël is een wonderlijk volk, apart gezet, met een hemelse roeping en opdracht het
koninkrijk van Elohim op aarde opnieuw te vestigen.
In het vervolg zullen wij hierover verder handelen.
Het kennen van achtergronden is een absolute vereiste wanneer wij speurwerk
verrichten naar iets dat verloren is gegaan. Bij ons zoeken naar de identiteit van Israël,
van de twaalf stammen in de verstrooiing, is het een onmisbare hulp om de
achtergronden te weten van de twaalf stammen. Daar hebben wij in ons verdere
speurwerk groot gemak van, om te weten hoe de stammen leefden, hoe hun
gewoonten waren en in welke omstandigheden zij verkeerden.
De Romeinen zagen met trots terug op hun stamvaders, en dat mogen wij ook
enerzijds, daar onze stamvaders, de ware Israëlieten onuitwisbare kentekenen dragen
van Elohim en Zijn eigenschappen, hoewel zij ook stijf van nek en hard van hart
konden zijn.
Van de Romeinen gaat de legende dat Rome gesticht was door de tweelingbroers
Romulus en Remus. Zij zouden door het stichten van Rome gehoor hebben gegeven
aan de opdracht die de goden aan hun voorvader Aeneas had gegeven ná de val van
Troje.
De Trojanen waren Atlantiden en Lemurianen. De huidige Europese vorstenhuizen
stammen van hen af.
(Zie de volgende boeken: D.M. Potts, Queen Victoria’s Gene; Karl Shaw, The
alarming History of European Royalty; David Icke, The biggest Secret; The Trojan
origins of European Royalty, zie internet:
http://www.geocities.com/Athens/Acropolis/4934
R. Buskin, The complete Idiot’s guide tot British Royalty; D. Hilliam, Kings, Queens
and bastards.)
De Atlantiden en Lemurianen waren Nefilim, die grote catastrofen als de zondvloed
overleefden in speciale door hen gemaakte schuilkelders. Zij leefden na de zondvloed
vooral in de streek tussen de Eufraat en de Tigris, bij Babylon.
Babylons stadsmuur had acht poorten, elke poort was gewijd aan een andere godheid.
De mooiste poort was die van Isthar (de achthoek). De poort was 15 meter hoog.
Isthar was de godin van de liefde en van de oorlog. De poorten waren versierd met
draken, als symbolen van Marduk, de oppergod. Stieren waren er ook als versiering,
384 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
als symbolen van de onweersgod Adad. Leeuwen golden als symbool van kracht en
koningschap.
In Griekenland waren de steden Minoëis, Mycene en Knossos, het centrum van de
stier-verering, waar de stier symbool stond voor de mannelijke potentie. Jongens en
meisjes beoefenden daar de sport van het stierspringen. Daarvan komt het woord
“minotauros” af. Door de vulkaanuitbarsting van Santorini bij Kreta ging deze
beschaving ten onder.
In Babel is het vooral Nimrod, ook wel Cush genoemd, of Bel. Van hem stammen de
kinderen Belials af. Bil = de zonnegod, of de adelaar op het USA-grootzegel. Bel, Bil
of Belus.
Cush noemde zichzelf een godheid, die als Hermes bekend staat. Cush was een zoon
van Cham. Zijn naam betekent “de gebrande”, verbonden met de zonne diensten van
de Chemariem, de zwartgeblakerden. Daarvan hebben de rabbijnen hun zwarte kleren
overgenomen, die weer overgenomen zijn door de Roomsen en Protestanten, daar
zwart hun nog al schijnt aan te spreken.
Nimrod is de grondlegger van Babylon, samen met de Belialskinderen, de
vermengden met de Nefilim.
In de religie van Babel zijn in hoofdzaak drie grondelementen te noemen: 1. Het
VUUR, 2. De SLANGEN, 3. De ZON.
Israël is steeds verzocht geworden met de religie van Babel en is daarin ook
regelmatig vervallen, tot op vandaag de dag. Wij dienen dus Babel in de eindtijd goed
te identificeren, want in dat Grote Babylon zit het ware Israël, dat uit Babylon dient te
vertrekken om behouden te worden en geen deel te hebben aan haar plagen.
De Zon-aanbidding van Babylon diende niet vanwege de behaaglijke warmte en
groeikracht, maar geschiedde vanwege het feit dat de zon energie uitstootte op
bepaalde tijden. Deze energie zorgde voor multidimensionaal bewustzijn van de
mensen. Dat gaat via onzichtbare elektrische frequentie-niveau’s. De zon stoot altijd
wel elektromagnetische energie uit, maar de ene keer meer dan de andere keer. De
cycli van de zon zijn 11 jaar opgaand en 11 jaar afgaand. Het grootste deel van deze
energie verdwijnt in de kosmos, maar een klein deel bereikt de aarde. Alle leven op
aarde is afhankelijk van energie, van een voedingsbron, van de zon. Leven en denken
is een interactie van magnetische vibraties. Wijzigt men het magnetisme, dan wijzigt
men het leven zelf.
De zon en de zonne-energie bepaalt min of meer ons gehele leven en denken. En
vandaar de verering van de zon in de oude religies. Maar ook vandaag staat de
verering der zon hoog aangeschreven, hoewel de meeste mensen niet meer weten
waarom.

385 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
De ouden bouwden hun zonnetempels, zonnecirkels of heilige plaatsen op bepaalde
kruispunten van grids, de meridianen of denkbeeldige lijnen over de aarde. Die
heilige plaatsen noemde men een “Loo”, of een “Nul”, dat waren meestal cirkels,
zoals Stonehenge. In Nederland kende men verschillende “Loo’s”, die wij nog terug
vinden in namen als Ermelo, Hoenderloo, Otterlo, Groenlo, Dwingeloo, etc., en in
Apeldoorn paleis Het Loo, verder de nul in Nulde bij Putten.
De grote stenen op en bij zo’n heilige plaats noemde men megalieten, menhirs en
obelisken. Dat waren indicators en ontvangers of antennes van de kosmische zonneenergie.
Ook in de aarde lopen onzichtbare energievelden, grids of magnetische
koorden. En waar zulk soort velden elkaar kruisen ontstonden en ontstaan elektromagnetische
pieken. Daar maakte men een heiligdom. Het gaat dus om contact met
het oneindige, om de verruiming van het bewustzijn.
De aarde is de enige rustplaats in het zonnestelsel voor bewustzijn. Dat heeft de
Schepper nog zo gelaten. De andere planeten zijn onbewoonbaar geworden. De val in
de engelenwereld heeft heel wat teweeg gebracht. De gevallen engelen zijn de
Nefilim, geesten die geen lichamen hebben. Zij kunnen echter wel in lichamen intrek
nemen. Zelfs in beesten kunnen zij inwonen, zie hoe de duivelen in de wilde zwijnen
mochten gaan wonen, Matth.8:31.
De gevallen engelen hebben op de een of andere wijze kans gezien een menselijk
lichaam als woning te nemen, en zijn als Atlanten en Lemurianen een beschaving
gaan opbouwen, die verstoord is door een grote calamiteit, waardoor de aarde “woest
en ledig” werd.
Daarna heeft de Schepper in zes dagen de verwoeste aarde herschapen en Adam en
Eva als bewaarders in de Hof van Eden geplaatst. Door Nachash, een trawant uit de
Nefilim, wiens naam wel vertaald werd door “slang” heeft Eva van de rechte weg
afgebracht door zijn verleiding.
In Adam en Eva had Elohim mensen naar Zijn beeld en gelijkenis geschapen,
waarmee Hij kon communiceren. Hun lichamen waren tempels, waarvan een deel
vlees was en een ander deel geest. Zij waren volmaakt in delen, maar wel sterfelijk.
Door gehoorzaamheid zouden zij in hun staat worden bevestigd en vastgesteld, zodat
zij onsterfelijkheid zouden aandoen. Door de geslaagde aanval van Nachash op Eva
en via haar op Adam, werden hun lichamen en geesten gesloten tempels voor Elohim,
op slot, verzegeld, omdat de boze er intrek in had genomen als de “sterkgewapende,
die zijn hof bewaart”, Luk.11:21.
21 Wanneer een sterke gewapende zijn hof bewaart, zo is al wat hij heeft in vrede. 22 Maar
als een daarover komt, die sterker is dan hij, en hem overwint, die neemt zijn gehele
wapenrusting, daar hij op vertrouwde, en deelt zijn roof uit.
Voor Adam en Eva en hun nageslacht bleef redding en herstel mogelijk. Voor de
gevallen engelen niet. Zij waren geesten, geen mensen van vlees en bloed. Voor
mensen van vlees en bloed is regeneratie en herstel mogelijk, dus bracht dit de
gevallen Nefilim op het idee om te proberen bezit te krijgen van lichamen van vlees
386 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
en bloed, om daarmee zich tot de categorie wezens te kunnen tellen die op herstel
mogen rekenen. Dat streven zien wij de gehele historie door, hoe de satanskinderen
zich steeds inmengen met het mensenzaad, om daardoor de hand te leggen op het
herstel, d.w.z. dus tevens op hetgeen aan het herstel is verbonden, n.l. de regering
over de aarde. Dat heeft voornamelijk Amalek geprobeerd, door zijn hand te willen
leggen op de Troon van Jahweh, zie
Exodus 17:16 En hij zeide: Dewijl de hand op den troon des HEEREN is, zo zal de oorlog des
HEEREN tegen Amalek zijn, van geslacht tot geslacht!
Waar Elohim Zijn volk heeft, vestigt (of mag) de boze zijn kapel ernaast optrekken.
Van daaruit wil hij integreren. Dat lukt hem steeds een heel eind. In de dagen van de
Heiland waren de satanskinderen erin geslaagd zich te integreren in een deel van Juda
dat onder de naam “joden” bekend stond. Zij maakten er aanspraak op kinderen
Abrahams te zijn. Onze Heiland ontnam hun die waanvoorstelling, door erop te
wijzen dat, wanneer zij kinderen Abrahams zouden zijn, Elohim wel van stenen ook
kinderen Abrahams zou kunnen maken. Dat is immers absurd. Nee, Yashua noemde
hen adderengebroed, Joh.8:44.
Voor de satanskinderen is er echter géén herstel. Zij hebben wel lichamen van vlees
en bloed, maar die zijn in feite gestolen, aangenomen lichamen, waarin zij als geesten
huisvesten. Zij dragen niet de genetische code van Elohim, kunnen niet altoos deze
lichamen in stand houden en moeten zich bedienen van het bloed van de
Adamskinderen. De satans kinderen lijden aan allerlei vreemde bloedziekten als
hemofilie, Niemand Pieck, Tay Sachs, etc.
Christus is gekomen als Hogepriester voor Zijn volk, voor de verloren schapen van
het Huis Israëls om hen te verlossen, en hun loslating te verkondigen uit de
gevangenis. Zij zijn gebondenen van de satan geworden, Luk.4:19, Jes.42:7, 49:9,
61:11, Zach.9:11,12. Voor hen alleen is Hij gestorven.
De boodschap van het Evangelie is dan ook voor de mensen, het zaad Abrahams.
Hebreeën 2:16 Want waarlijk, Hij neemt de (gevallen) engelen niet aan, maar Hij neemt het
zaad Abrahams aan.
Vandaar dat de discipelen de opdracht ontvingen die als volgt luidde:
Mattheus 10:5 Deze twaalf heeft Jezus uitgezonden, en hun bevel gegeven, zeggende: Gij zult
niet heengaan op den weg der heidenen, en gij zult niet ingaan in enige stad der Samaritanen.
6 Maar gaat veel meer heen tot de verloren schapen van het huis Israëls.
7 En heengaande predikt, zeggende: Het Koninkrijk der hemelen is nabij gekomen.
En de Heiland zeide:
Mattheus 15:24: Ik ben niet gezonden, dan tot de verloren schapen van het huis Israëls.
Om erachter te komen waar de verloren schapen in die dagen en daarna waren, is het
heel simpel erop te letten wáár ter wereld mensen tot waarachtig geloof en bekering

387 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
zijn gekomen op de prediking der apostelen, op de prediking van het Evangelie des
Koninkrijks!
Waar de schapen de stem van de Herder gingen opmerken, ernaar gingen luisteren, is
het grote bewijs geleverd dat dát de verloren gewaanden waren en zijn.
Immers, Johannes 10:27 MIJN schapen horen MIJN stem, en Ik ken dezelve, en zij volgen
Mij.
Waar ter wereld is er een zo grote aanneming geweest van het Evangelie, dan in
Noord West Europa? Nergens. Dus is het grote bewijs geleverd dat in Noord West
Europa de verstrooide schapen wonen. Het licht van het Evangelie is door hen
aanvaard, aangenomen en uitgedragen.
En wanneer de schapen in Noord West Europa zijn geïdentificeerd, is óók de
schapenstal aldaar, het Zion. Dan is daar de “bestelde plaats”, en dan liggen aldaar de
Elyseese of zalige velden.
De landen Nederland, Duitsland, Zwitserland, Denemarken, België, Engeland,
Schotland, Ierland, zijn voornamelijk de landen waar de Reformatie heeft gebloeid,
dat is waar de schapen de stem van de Herder erkenden en Hem gingen volgen.
Daarom is daar tevens het Grote Babylon uit voortgekomen en opgebouwd. In
Openb.18:4 wordt Israël geboden uit Babylon te vertrekken. Waar Israël is, is ook
Babylon. De schapen hebben de opdracht de structuren van dat Grote Babylon te
verlaten, opdat ze geen deel krijgen aan haar plagen.
Het slangenzaad zit altijd op en achter de hielen van het vrouwenzaad. Zij hebben de
tronen van de Noord-West Europese landen bezet, die in werkelijkheid tronen
behoren te zijn van David.
Zij, de Nefilim, willen de wereldregering. Zij zien zichzelf als goden.
Zij doen aan oude occulte mysteriegodsdiensten van Babylon, Egypte en Rome. In
hun paleizen wemelt het dan ook van de occulte altaren en afbeeldingen.
Zij menen op technologische wijze de baas te kunnen spelen over het vrouwenzaad.
Zij menen ook dat zij via de astronomie en astrologie de goede kaarten in handen
hebben.
Zij rekenen echter foutief. Zij houden met bepaalde factoren geen rekening, althans
dat kunnen zij niet, omdat zij niet de Geest van Elohim bezitten. Hun geesten kunnen
niet worden vernieuwd door de Geest van Christus. Hun bewustzijn blijft ten alle
dage gericht op zichzelf, op het kwade, het eigengerechtigde.
Jakob is geheel anders dan Ezau. Jakob leeft bij de openbaring van Christus. Ezau
leeft bij zichzelf, bij de geest van de satan.
Jakob kreeg te Bethel een hemelse openbaring. Hij zag een ladder staan op de aarde.
Gen.28:10 Jakob dan toog uit van Ber-seba, en ging naar Haran.
388 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
11 En hij geraakte op een plaats, waar hij vernachtte; want de zon was ondergegaan; en hij
nam van de stenen dier plaats, en maakte zijn hoofdpeluw, en leide zich te slapen te dierzelver
plaats.
12 En hij droomde; en ziet, een ladder was gesteld op de aarde, welker opperste aan den
hemel raakte; en ziet, de engelen Gods klommen daarbij op en neder.
13 En ziet, de HEERE stond op dezelve en zeide: Ik ben de HEERE, de God van uw vader
Abraham, en de God van Izak; dit land, waarop gij ligt te slapen, zal Ik aan u geven, en aan uw
zaad.
14 En uw zaad zal wezen als het stof der aarde, en gij zult uitbreken in menigte, westwaarts en
oostwaarts, en noordwaarts en zuidwaarts; en in u, en in uw zaad zullen alle geslachten des
aardbodems gezegend worden.
15 En zie, Ik ben met u, en Ik zal u behoeden overal, waarheen gij trekken zult, en Ik zal u
wederbrengen in dit land; want Ik zal u niet verlaten, totdat Ik zal gedaan hebben, hetgeen Ik
tot u gesproken heb.
16 Toen nu Jakob van zijn slaap ontwaakte, zeide hij: Gewisselijk is de HEERE aan deze
plaats, en ik heb het niet geweten!
17 En hij vreesde, en zeide: Hoe vreselijk is deze plaats! Dit is niet dan een huis Gods, en dit
is de poort des hemels!
18 Toen stond Jakob des morgens vroeg op, en hij nam dien steen, dien hij tot zijn hoofdpeluw
gelegd had, en zette hem tot een opgericht teken, en goot daar olie boven op.
19 En hij noemde den naam dier plaats Beth-el; daar toch de naam dier stad te voren was Luz.
20 En Jakob beloofde een gelofte, zeggende: Wanneer God met mij geweest zal zijn, en mij
behoed zal hebben op dezen weg, dien ik reize, en mij gegeven zal hebben brood om te eten, en
klederen om aan te trekken;
21 En ik ten huize mijns vaders in vrede zal wedergekeerd zijn; zo zal de HEERE mij tot een
God zijn!
22 En deze steen, dien ik tot een opgericht teken gezet heb, zal een huis Gods wezen, en van
alles, wat Gij mij geven zult, zal ik U voorzeker de tienden geven!
Die ladder ziet op de Dierenriem in de hemel. Het begin van de Dierenriem is het
sterrenbeeld Virgo of Maagd. De Maagd lag vroeger bij het sterrenbeeld Coma
Berenices, dat is broodhuis of Bethlehem. Bij “De Maagd” ontspruit alle ware leven
en keert daar weer terug, na een “Grote Jaarcyclus” van 25.800 jaren. Althans, zo
zagen het de oude Egyptenaren, die zeer knap waren. Vandaar hun Sfinx voor de
Grote Piramide, die een Leeuw voorstelt met een vrouwenhoofd, dat wijst naar de
sterrenbeelden Leeuw en Maagd. Maagd is het begin, Leeuw is het einde. Daartussen
ligt de verbinding. De anaeus-slang symboliseert zulks, dat is de slang die in zijn
eigen staart bijt. Dat is symbool van de grote jaarcyclus. Bij die Leeuw moet Zion
zijn, en daar moeten de Elyseeuse velden liggen, volgens de Nefilim, de oude
Egyptenaren en hun nazaten. Dat hemelse Zion is het Koninkrijk der hemelen,
hetwelk alleen kan worden binnen gegaan door wedergeboorte. De oude wijsheid wist
dat de mens in het sterrenbeeld Maagd moest zijn geboren, om als een Leeuw te
eindigen en daarna het Rijk der Hemelen te kunnen ingaan. Dat was de ladder van
Jakob ten voeten uit getekend, en wel door openbaring van Elohim zelf. Elke stam
van Israël heeft een eigen banier, een eigen symbool, dat correspondeert met de

389 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
dierenriemtekens. Ook hun ligging in de woestijn en hun plaats in Kanaän relateert
hieraan. De steen waarop Jakob lag noemde hij Bethel. En de Egyptenaren noemen de
Hoeksteen de Ben-Ben.
Israël is in feite op deze steen geboren, op de Bethel-steen. De Bethelsteen is een
rechthoekige steen, en de Hoeksteen van de Grote Piramide is dat eveneens, maar dan
in een andere positie. Daar is de Hoeksteen tevens de Topsteen. En de Topsteen heeft
de hoek van de Grote Piramide. De hoek van de Grote Piramide, vanuit de aarde
doorgetrokken naar de Dierenriem, wijst naar het sterrenbeeld Maagd, de moeder
aller levenden (Isis) in werkelijkheid Rachel.
Rachel baarde Benjamin en stierf. Benjamin = zoon van de rechterhand. De Ben-Ben
is de Hoeksteen, dat is de Zoon van Elohim, zoals genoemd in Jes.28:16, Ef.2:20,
1Petr.2:6. Dat heeft het Nefilim-ras willen nabootsen in de Grote Piramide.
Er ontbreekt echter een klein weinig aan de Ben-Ben hoeksteen der Grote Piramide.
Dat is de afwijkingsfactor 286,1". Daardoor is de Hoeksteen niet te plaatsen. De
bouwers kwamen foutief uit. Hoewel de Grote Piramide een groot wereldwonder is, is
ze niet volmaakt, niet perfect, een werk van het Nefilim-ras, van gevallen engelen.
Wanneer de Grote Piramide een werk van Elohim zou zijn geweest, zou ze volmaakt
zijn en had de Topsteen geen afwijking kunnen vertonen. De kennis van de gevallen
engelen is fenomenaal, verbluffend, maar reikt niet aan de Goddelijke kennis, en
vandaar de afwijkingsfactor in de Grote Piramide.
16.4 De Mercator-projectie
Genoemd naar Gerardus Mercator, 1512 - 1594, de uitvinder van de cilindrische
projectie.
De Nefilim-nageslachten zochten altijd ingespannen naar de plaats van het nieuwe
hemelse en nieuwe aardse Jeruzalem in de toekomst. Dat was te zien in de oude
Egyptenaren, maar ook later bij de Knight Templars (Kruisridders), de Vrijmetselaren
en Illuminati.
Zij zaten er met hun onderzoekingen en speurwerk verdraaid dichtbij. Zij namen de
Grote Piramide als indicator, als uitgangspunt. Wat zij als resultaat van hun
onderzoek hadden gevonden wees hen in de richting van het Noorden, naar Frankrijk.
Daar moest volgens hen het nieuwe Jeruzalem gesitueerd worden.
Inderdaad wijst de Bijbel in Ps.48 naar het Noorden, alwaar Zion zal komen, maar
dan wel een stuk hoger dan de Templars dat meenden.
De Templars lieten hun oog vallen op Rennes Le Château en omgeving in beneden
Frankrijk. Zij zaten wel in de goede richting, maar hadden hoger moeten gaan.
Wanneer zij hun speurwerk goed hadden gedaan, waren zij in Nederland uitgekomen,
als het land waar het toekomstige nieuwe Jeruzalem zal komen.
De zogenaamde “Mercator-projectie” wijst naar Nederland, gezien vanuit de
basishoek van de Grote Piramide, 51°, 51', 14,3".
Door Nederland loopt eveneens de 52° meridiaan.
390 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
zie Mercator-projectie.
16.5 De Templars en Vrijmetselaars en hún projecties
Het ging de Knight Templars (Kruisridders) en Vrijmetselaren oudtijds om het
zoeken naar de plaats waar Elohim Zijn nieuwe Zion zou vestigen. Zij wisten het veel
beter dan de huidige “Christenen voor Israël”, die menen dat Palestina nog steeds
Elohims optie is. Nee, Israël bezat het land Kanaän voorwaardelijk en heeft het recht
verspeeld. Dat leest men o.a. in Micha 2;
10 Maakt u dan op, en gaat henen; want dit land zal de rust niet zijn; omdat het verontreinigd
is, zal het u verderven, en dat met een geweldige verderving.
Elohim heeft een geheel ánder stuk land op het oog, waar de rust wél zal zijn, nl. in
het Noord-Westen van Europa.

391 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
De Kruisridders en Vrijmetselaars deden naarstig speurwerk om erachter te komen
waar het nieuwe Zion zou komen, zo goed als Herodus onderzoek liet doen naar de
geboren Koning.
Men situeerde het nieuwe Zion in Frankrijk. Dat is echter onjuist. Dat is juist de
plaats van het centrum van het Grote Babylon.
Met ons onderzoek hebben wij dus twee vliegen in één klap gevangen. Wij hebben
het hart van het Grote Babylon ontdekt, en tegelijk de plaats even buiten het hart van
Babylon, die als “veilige schuilplaats”, als de “bestelde plaats uit 2 Sam.7:10" geldt,
nl. Nederland, een kustland, een land dat voor een groot deel beneden de zeespiegel
ligt, een dubbele kleibodem heeft en verzwolgen wordt door zeer vele rivieren en
wateren.
In die veilige plaats heeft Elohim Zijn schapen verzameld en zal er nog veel meer
daarheen brengen, zodat het gonzen zal van de menigte, Micha 2:12 Voorzeker zal Ik u,
o Jakob! gans verzamelen; voorzeker zal Ik Israëls overblijfsel vergaderen; Ik zal het te zamen
zetten als schapen van Bozra; als een kudde in het midden van haar kooi zullen zij van mensen
deunen.
Oud Babylon lag in Ur, wat nu Irak is. Van daar is de symbolische adelaar (de geest
van de wereldheerschappij) naar Egypte gevlogen, van daaruit weer Medo-Perzië,
later naar Griekenland, en weer later naar Rome. Uiteindelijk is de adelaar in de USA
geland, waar de Novus Ordo Seclorum eraan komt.
Satan is bezeten om de heilige dingen, welke Elohim voor Zijn volk heeft bestemd,
naar zich toe te halen. De na-aperij van de satanisten is duidelijk. Het is voor hen een
soort tweede natuur geworden om te jagen op het goud van Elohim, op het
eerstgeboorterecht van Jakob. Zij willen de genetische code welke Elohim aan het
vrouwenzaad heeft gegeven weten, kraken en gebruiken in hun voordeel, om hun
doel, de wereldheerschappij, te verkrijgen.
In hun loges of tempels voeren zij hun sinister spel op. Hun rol is die van de satan,
vermomd tot Christus. Zij wanen zich de eerstgeborene te zijn, het ware Israël te zijn,
hoewel zij weten dat niet te zijn. Zij leven in de wereld van de waan.
Wat zij nog niet hebben gevonden is, het zogenaamd “verloren Woord”. Dat is niet
zozeer de geheime naam van Jahweh. Nee, het Woord, dat de wil van Elohim bevat,
op een geheime en verborgen plaats, waar de Davidstelg zal voortspruiten uit de
afgehouwen tronk, en waar het nieuwe Zion in de eindtijd zal komen. Het is het
geheime Woord der profetie, de uiteindelijke wilsbeschikking van Elohim. En, dat
houdt Hij voor Zichzelf! Men zal het overal zoeken, maar niet vinden, Amos 8:11.
Waar in de wereld, welk land zal het zijn of worden? De vrijmetselaars menen dat het
Frankrijk in de eerste plaats zal zijn, met van daaruit de USA. Frankrijk (de
vrijmetselaars in Frankrijk) gaf aan de USA het Vrijheidsbeeld, Miss Liberty. Vanuit
Frankrijk is de USA gebouwd.
392 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Hoe kwamen de Kruisridders en Vrijmetselaars ertoe om Frankrijk te kiezen als
plaats voor het nieuwe Zion?
Zoals eerder gezegd verdeelden de ouden de wereld in drie delen, zie het O-T
landkaartje, waardoor een Tau ontstond. Ook Jeruzalem verdeelde men op gelijke
wijze in drie delen, zie kaartjes. En men tekende de zogenaamde “triple tau”. Zie
plaatjes, naar de vorm van de Mercuriusstaf, de caduceus.
Tau komt van tauros of stier. In het Frans werd het “tour”, en in het Engels “tower”.
De grondvorm van grote kathedralen bouwde men dikwijls in een T-vorm. Het paleis
van de aartsbisschop noemde men het “paleis van de Tau”. De triple tau wijst naar het
feit dat de aatsbisschop de maker was van de koning, in dit geval drie koningen, daar
de wereld in drieën zou zijn verdeeld. Azië, Afrika en Europa, elk één koning.
plaatjes p.65, kaart 23, p.72, 46
Frankrijk zag men als meest voor de hand liggende locatie voor het nieuwe Zion.
Daar zou het verloren Woord zijn. Zij gaan daarbij uit van de kabbalistische
getallenleer, de driedeling der aarde, plus de 30° lijn, is 33°, als hoogste graad der

393 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
vrijmetselarij. 33 is de leeftijd van “Jezus”. Dat zagen zij verwerkelijkt op een gouden
plaat (zie hieronder afgebeeld) die zij hadden gevonden in de Tempel te Jeruzalem.
p67.
Op die gouden plaat staat de Alef en Beth en Lamed geschreven, getalswaarde 33.
30° en 33° vanuit de Grote Piramide met de Mercatorprojectie, en wij komen uit in
Frankrijk, Pech Cardou, etc.
Via deze plaat is men verder gegaan met onderzoek naar de mogelijke locatie van het
nieuwe Zion.
Zie fig.39.p.86
394 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Met de passer en de winkelhaak ging men aan het uitmeten.
Men nam de meridiaan van Parijs als uitgangspunt, en de 36° breedtegraad als de
“Poort van Dan”, die dwars door de Middellandse Zee liep, door de Straat van
Gibraltar.
Het koningschap zou komen via de 3 en 33, zie figuur 44 en 48. En wel bij de Franse
plaats Pech Cardou. (figuur 40, 56, 97)

395 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
straal van 9 mijl.
Fig.56 en 58.
Vanuit deze constructie is tevens het Maltezer kruis ontstaan.
Maria Magdalena (Isis)
(Onder) de Parijs-meridiaan, en de
396 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
P-135 vv
In de loges der vrijmetselaren ligt de bijbel altijd open bij Joh.1:1

397 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
In Pech Cardou situeerde men het nieuwe Zion, en natuurlijk moest daarbij een
Hoofdschedelplaats (Golgotha) komen te liggen. Daarvoor koos men een heuvel uit,
die men bewerkte en waaruit men een schedelvorm houwde.
Een oude kaart van dit nieuwe Zion wordt in de Koninklijke Bibliotheek in Den Haag
bewaard. Zie hieronder:
P.107
De cirkel was een 9-mijlen cirkel.
De Templars waren een van de eersten die het nieuwe Zion ergens anders in de
wereld situeerden, niet in het Midden-Oosten.
In hun Golgotha maakten zij een tempel, waarin de Ark des verbonds bewaard zou
zijn gebleven. Waarschijnlijk gaat het hier om een vervalsing of duplicaat van de Ark.
De kop of schedel die men uithieuw is niet die van Jezus, maar van Jaques De Molay,
hun leider, de Grootmeester, die door Rome verbrand is geworden. Ook de lijkwake
van Turijn vertoont niet de schedel of afbeelding van Jezus (Yashua ha Messiah),
maar is een afdruk van de schedel van Jaques De Molay.
Zie http://www.intranet.ca/~magicworks/knights/shroud.html.
En van Chr. Knigth en Robert Lomas “The second Messiah”, en “The Hiram Key”.
398 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Het “Golgotha” van de
Templars. De kop is die
van J. De Molay
p.156
De Templars wilden de “genadezetel” (de Ark) onderbrengen in hun nieuwe Zion. Zij
beweren van de bloedlijn van Jezus te zijn. In werkelijkheid is die Jezus niet Yashua
ha Messiah, maar hun Grootmeester De Molay. De Merovingers en Carolingers
stammen dus niet af van David, zoals zij beweren, en maken ten onrechte aanspraak
op het Messiasschap, op het Verloren Woord. Zij stammen af van de Nefilim of
gevallen engelen. Zij maken zichzelf door hun symboliek en spreuken openbaar.
Een spreuk van een Grootmeester luidt: “Ik ben hier (in Pech Cardou) in de hemel”
(Et in arcadia ego). Zij noemen zichzelf “De Prieuré de Sion”. Zij zeggen de
legitieme nakomelingen te zijn van Jezus, die na Zijn opstanding met Maria
Magdalena zou zijn getrouwd en in Frankrijk zou zijn gaan wonen. Maria Magdalena
zou de nieuwe eeuw inluiden als de M.M. dat zijn haar initialen. De M heeft een
waarde in het Latijn van 1000, dus 2 x 1000 is het jaar 2000, het millennium, waar de
eerste en laatste letter een m is.
Zij verraden zichzelf dikwijls. In een geheim document spreken zij over de “solis
sacerdotibus”, als de zon van het heil dat zij zouden hebben ontvangen en de satan in
hen is. Zij noemen zichzelf Katharen, Catharos komt van het Griekse puur, zuiver.
Dus zijn zij de échte zuivere satanskinderen bij uitstek, zoals ook in Joh.8:44
beschreven, die ten onrechte aanspraak maken op de troon van David.
Naar men zegt zou de Ark in het jaar 1313 zijn aangekomen in Pech Cardou. Vandaar
dat 13 hun geluksgetal is geworden.
Onder hun gelederen bevonden zich knappe natuurkundigen als Izaak Newton,
Giordano Bruno en Robert Boyle. Zij kenden de kneepjes van het vak. Zij situeerden
bij Parijs de zalige velden (Champ de Elysee).
De Arc de triomph.
p.202 208 209

Lijkwade van
Turijn
399 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
De Molay
In Parijs is later het hoofdkwartier van Rothschilds Grote Babylon gebouwd.
Waarschijnlijk is Rothschild ook maar een uitvoerder van de geheime Grootmeester,
die ergens in Azië woont, een Piso (joodse afkomst).
Rothschild heeft in Parijs, maar ook in Londen zijn hoofdzetel.
In Londen is een nieuw vrijmetselaars-bouwwerk verrezen, ter ere van het
zogenaamde M.M. Maria Magdalena- millennium, de Millennium-Dome.
Londen ligt op de Greenwich nul-meridiaan.
De grondvormen van de Millennium-Dome vertonen een Davidster en Maltezerkruis.
De Dome heeft 2 x 6 pilaren, en 6 ingangen.
p.218..
400 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
De Maria-verering is in feite de Maria Magdalena-verering, Zij is de “vrouwe van alle
volkeren”, de Madonna. Of ook Isis, de koningin des hemels.
In het volgende hoofdstuk zullen wij ons onderzoek meer toespitsen op de plaats
welke Elohim Zelf heeft bepaald (besteld) voor Zijn volk, en welke sporen leiden tot
die plaats, en hoe die plaats eruit ziet.
Elohim gaat Zijn volk en Rijk weder oprichten. Zijn volk wordt weer aangenomen en
zal nationaal worden “gedoopt” om de Heilige Geest te kunnen ontvangen. Dat zal
even een benauwde tijd zijn, eventjes geheel onder “water” (in diepe doodsnood),
maar ..... Elohim houdt Zijn volk vast en zal ons niet laten verdrinken.
Zoals het in Hand.2 wordt beschreven, de vereisten voor de doop, nl.
1e. De bekering > dat is iets wat Israël zélf moet doen (uiteraard door Elohims kracht
en werking)
2e. De doop > dat is iets wat anderen aan Israël zullen doen (uiteraard met Elohims
toestemming en goedvinden)
3e. De gave van de Heilige Geest > dat is hetgeen Elohim doet, waardoor het leven uit
de doden, de Geest in de dorre beenderen van Ezechiël.
Zie hoe het Maltezerkruis via magische vierkanten wordt gevormd.

401 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Wij zijn op zoek naar de identiteit van Israël, d.w.z. naar de twaalf stammen die in de
verstrooiing zijn, Jak.1:1, Hand.26:7.
De Grote Piramide is hierbij voor ons een wegwijzer, een richtingaanwijzer en
indicator, om de verloren gewaande stammen van Israël op te zoeken én te vinden. In
Jes.19:19 wordt gesproken over een altaar dat Jahweh heeft in het midden van
Egypteland.
19 Te dien dage zal de HEERE een altaar hebben in het midden van Egypteland, en een
opgericht teken aan haar landpalen voor den HEERE.
20 En het zal zijn tot een teken, en tot een getuigenis den HEERE der heirscharen in
Egypteland, want zij zullen tot den HEERE roepen vanwege de verdrukkers, en Hij zal hun een
Heiland en Meester zenden, Die zal hen verlossen.
Wordt er in deze tekst gesproken over het huidige Egypteland, of wordt er een ander
land aangeduid, daar Egypte vroeger Mizraim heette?
En wat betekent dat altaar in het midden van een afgodisch en heidens land?
Altaar komt van het Latijnse altare, alternator, een apparaat om elektrische stroom op
te wekken. Op een altaar wordt met vuur gewerkt. In het geval van de Grote Piramide
gaat het om inwijding via elektriciteit.
Wij denken dat het altaar dat Jahweh heeft in het midden van Egypte, ziet op de Grote
Piramide, een bouwwerk van gevallen engelen, de Nefilim, die bijzonder knap waren.
De Grote Piramide is met recht één van de zeven wereldwonderen. Dus niet dat
Elohim de Grote Piramide bouwde of liet bouwen. Nee, ze is gebouwd door de
Nefilim met de bedoeling om er zoveel mogelijk van Elohims wereldplan in uit te
beelden, te symboliseren en te demonstreren. Daarin zijn de Nefilim heel ver
402 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
geslaagd, maar niet geheel. De Nefilim zijn veelwetend en niet alwetend. Zij hebben
als het ware op de “tekentafel” van Elohim gekeken en Zijn bouwplan in zich
opgenomen, echter, ondersteboven, omdat zij áchter de “tekentafel” stonden. Wij
weten dat er een afwijkingsfactor in het enorme bouwwerk zit, dus het niet volmaakt
is. Wel is het bouwwerk als zodanig bruikbaar door Elohim om als altaar,
richtingaanwijzer te dienen in velerlei opzichten. Vooral wat betreft het aanwijzen
van de locatie der verloren stammen Israëls in de eindtijd.
Hoe dat mogelijk is zullen wij gaan bezien.
In het boek “Secrets of the Great Pyramid” beschrijft P. Tompkins de geheimen van
de Grote Piramide. De geo-informatie van de G.P. vindt de schrijver verbluffend. De
oude Egyptenaren produceerden een schat aan informatie, landkaarten, via projecties
van de G.P. Men verstond de kunst om de cirkel vierkant te maken, d.w.z. om de
aardbol op een bepaalde wijze te verdelen in vlakjes dat men een kaart kon tekenen.
De top van de G.P. correspondeert met de polen van de aarde. En de omtrek van de
G.P. correspondeert met de evenaar, beiden zijn in juiste verhouding. Elk vlak van de
G.P. vertegenwoordigt een kwart van het noordelijk halfrond, dus een vierde van
360° = 90°.
Wanneer men recht van voren tegen het vlak van de G.P. aankijkt, ziet men een
gelijkzijdige driehoek. In werkelijkheid is het vlak schuin (hypotenusa), dus veel
groter, zie afbeelding 1.
Op afbeelding 2 zien wij de werkelijke maat, dit vanwege het perspectief of
dieptebeeld.
Op afbeelding 3 zien wij de twee werkelijkheden in één getekend. Er ligt dus een
geheim in deze afbeeldingen.

403 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
De sleutel tot het geometrisch en mathematisch geheim in dezen, is door Herodotus
(450BC) overgedragen aan de tempelpriesters, toen hij hen daarover informeerde. Hij
vertelde hen dat het oppervlak van elk vlak van de driehoek gelijk was aan de
oppervlakte van het vierkant van de hoogte van elke driehoek.
Op die manier bevatte de G.P. niet slechts Pi (3,14), maar tevens de Gulden Snede,
Phi of 1.618.
Met die Gulden Snede in zich verschaft de G.P. ons een effectief systeem om
ruimtelijke sferen of gebieden om te zetten of te vertalen naar vlakken.
De oude Egyptenaren gebruikten daartoe de horizon en de meridianen. Dezen hadden
voor hen grote symbolische waarde, nl. om de sterrenstanden op te meten. Een ster
die opkwam werd gezien als “geboorte”; een ster die daalde “stierf” en verdween in
de onderwereld. De sterren waren volgens hen boden van de goden, ja soms de
godheid zelf. Sirius (dubbelster van de zon) zag men als Isis, Orion als Osiris, hoewel
Sirius soms ook met Osiris wordt vereenzelvigd.
De horizon en meridianen vormden de basis om de ruimtelijke sferen te verdelen. Dat
paste men toe om de aarde in kaart te brengen.
Zie vd Vecht, het vierkant maken van de cirkel, en hoe de Egyptenaren met de passer
aan het werk gingen. Geometriseren, afmeten, etc.
dat deed men met de zogenaamde “schoffel”, een houten passer, zoals gevonden in
grafkelders, zie fig. 1 en 2 en het kleine figuurtje. Daarmee tekende men in het zand
van de aarde cirkels, figuren.
zie Pentahof deel 1, plus de
404 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Herodotus schreef dat de Egyptenaren de kundigste mensen waren van die tijd. In zijn
periode schakelden de Egyptenaren over van de variabele maan-kalender op de vaste
zonne-kalender. De oude Egyptenaren waren heel logische denkers.
Er zijn twee groepen piramidologen. De ene groep vindt dat de Grote Piramide een
bouwwerk is van Goddelijke oorsprong, waardoor ons een openbaring is gegeven op
symbolische basis.
De andere groep vindt dat de G.P. als bouwwerk het resultaat is van de kennis der
Atlanten/Nefilim.
Herodotus zegt dat er 30 jaren over de G.P. is gebouwd. De eerste tien jaren waren
nodig voor de voorbereidingen. Ongeveer 100.000 werklieden zouden eraan gewerkt
hebben onder Farao Cheops. Anderen zeggen, en dat is meer aannemelijk, dat de
bouwtijd 206 jaren was.
Het is ook niet uitgesloten dat Elohim gewone mensen heeft gebruikt om onder Zijn
leiding zulke grote werken tot stand te brengen. Noach bouwde immers ook de ark
om te overleven met zijn gezin en vele beesten.
Jes.19:19 wijst naar een altaar of monument in het midden van Egypte dat tevens aan
de grens staat. Dat is met de G.P. het geval, want deze staat op de grens van boven en
beneden Egypte, én staat precies in het midden van het land, tevens het midden van
de wereld.

405 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Anderzijds is de G.P. niet volmaakt, vanwege de afwijkingsfactor. Zou Elohim
onvolmaakte dingen laten bouwen?
Hoe dan ook, de G.P. is een database van een verloren generatie, een bibliotheek in
steen, als een schaalmodel van de Galaxie, van ons zonnestelsel. De G.P.
demonstreert het axioma: Zo boven, zo beneden.
Wetenschap, kunst en geometrie zijn in één vorm aanwezig en tot uitdrukking
gebracht. De G.P. is een medium dat een taal spreekt die wij nog maar slecht -of in
het geheel nog niet- verstaan. Die taal is wel heel duidelijk, maar lijkt ons lyrisch te
zijn. Wel worden ons steeds meer kleine stukjes van de grote puzzel duidelijker.
De bouwers waren zich bewust dat elk ding in de schepping rust en berust op
harmonie en orde, en dat het juiste verstaan van één ding, de basis vormt voor al het
verdere verstaan.
De oplossing van de vele raadselen der G.P. ligt dus niet zozeer in het bouwwerk zelf,
want dat staat er al vele duizenden jaren ongewijzigd. De oplossing ligt in ons
mensen, die het bouwwerk der G.P. moeten leren verstaan.
Wij zijn dat éne ding, de basis. En als wij onszelf juist leren verstaan, leren wij álles
van lieverlee verstaan. Wij dienen ons bewust te worden, kosmisch te oriënteren, de
verbinding met het oneindige te vinden.
De Oneindige, de Schepper, heeft overal Zijn onuitwisbare tekens op en ingedrukt.
Alleen, wij zijn blind om dat te zien. Wij verstaan Zijn taal en werkwijze nog niet.
Wij kennen ten dele en zien nog in duistere gaten waar geen licht schijnt. Het licht dát
schijnt, is ons gegeven in Zijn Woord, Yashua ha Messiah. In Hem woont alle
volheid der godheid lichamelijk. Hij is het uitgedrukte beeld van Elohims
zelfstandigheid, Die een ontoegankelijk licht bewoont.
Hoe groot zijn al Zijn werken! En hoeveel oneindig groter is de Schepper dan Zijn
schepping!
Herodotus was één van de Westerse bronnen die over de Egyptische cultuur en de
G.P. schreef. Hij schreef o.a. dat Egyptische priesters hem hadden verteld dat de G.P.
van boven naar beneden was gebouwd. De bouwers zouden éérst de topsteen hebben
vervaardigd, daarna het middendeel en tenslotte de ondergrond. Dat lijkt fabelachtig.
Zoiets is totaal onmogelijk. Was Herodotus dus een aartsleugenaar, of hadden de
priesters hem iets op zijn mouw gespeld?
Nee. Er wordt eenvoudig mee bedoeld dat de G.P. een metafysische notie heeft, en
dat dit bouwwerk veel meer is dan de som van zijn delen. De topsteen waarheen
Herodotus verwijst is een volmaakt, niet op aarde bestaand, gegeven, een heilige
ruimte die niet gelokaliseerd noch geïden-tificeerd kan worden. Vandaar dus dat de
G.P. géén topsteen heeft.
De dimensies van de G.P. stemmen geometrisch niet overeen met een bepaald punt,
midden, of top.
406 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
De top behoort niet tot déze wereld, is tijdloos, bovennatuurlijk. Alleen de latente
potentie van de top kan in de fysieke wereld worden gerealiseerd. De top wordt
gedragen door de basis, maar de grote basis is geheel onderworpen aan de top.
De G.P. heeft 206 steenlagen van verschillende hoogten.
Elk ding in en van de G.P. is een registratie van de kosmische historie, of te wel, is de
tijd welke in de bouwstructuur is weergegeven. Zoals de ringen van een afgezaagde
boomstam ons de geschiedenis van de boom vertellen, zo ook vertellen de steenlagen
van de G.P. ons de geschiedenis van de zon- en maancycli gedurende een periode van
206 jaren.
De Egyptische priesters vertelden Herodotus ook dat er een bron in de G.P. aanwezig
was. Die bron is nooit gevonden. Daarmee is iets geheel anders bedoeld. Het gaat niet
om een letterlijke waterbron, maar het gaat om een informatiebron, nl. in de
verschillende steenlagen. Eén steenlaag vertegenwoordigt één jaar, waarbij de
gegevens van de fluctuatie van het water van de nabij zijnde bron van Kephren achter
de Sfinx werd aangegeven.
Waarom was die waterstand zo belangrijk?
Water is gevoelig voor de kleinste beweging. Water registreert de schommelingen en
wisselingen in een bewegelijke omgeving, zoals het zeewater wisselt bij eb en vloed
door de aantrekkingskracht der maan. Wij gebruiken ook een waterpas om iets
horizontaal of verticaal uit te meten. De Kephren-bron werd door het Nijlwater
gevoed en ging met eb en vloed mee omhoog en omlaag. De Egyptische priesters
kenden de geheimen van deze schommelingen en hielden dagelijks de waterstanden
bij. Een steenlaag van de G.P. werd gevormd -en de hoogte ervan bepaald- aan de
hand van een door hen berekende waterstand-afhankelijke formule. Daarom zijn de
stenen in de steenlagen niet uniform, maar verschillen van hoogte en lengte, ongeveer
2 cm. Dat komt overeen met de periode van januari tot maart van het jaar 2900 BC in
de eerste steenlaag, van één kant der G.P.
Op die manier konden de Egyptenaren het verloop van jaar tot jaar bijhouden,
aangeven en vastleggen.
Vanuit die berekening gezien begon men de G.P. te bouwen op 2 januari 2900BC,
toen in het oosten Mercurius, Venus, Mars, Jupiter en Saturnus in conjunctie met
elkaar stonden. Zij verschenen allen als morgensterren. Is het dat waarheen Job 38
verwijst, toen al de morgensterren vrolijk zongen (straalden) in één rij?
Deze conjunctie was een heel bijzonder moment om de bouw te beginnen, daar zo’n
samenstand van planeten eenmaal in enkele aionen voorkomt. De 206 jaren daarna,
wijzen naar de 7 volle omlopen van Saturnus, die een hoofdrol speelde in de bouw
van de G.P.
Kennis van de loop der planeten was en is een eerste vereiste om de cycli van de
aarde te leren kennen. Voor de zondvloed was dat erg moeilijk, daar er toen een

407 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
watergordel rond de aarde hing, waardoor men de planeten niet kon zien. Men kon
alleen de verschijnselen waarnemen.
Het effect van de conjunctie in 2900BC is aangegeven in de eerste stenen van de
eerste steenlaag, te beginnen bij de noord-oosthoek, waar de grootste hoogte valt te
meten. Van daaruit is elke maand en elk jaar te meten tussen 2900 en 2694BC.
Wanneer de mantel van de G.P. nooit door dieven was gestolen, zouden wij moeilijk
achter het geheim van het voornoemde zijn gekomen. Juist doordat een generatie
dieven de mantel heeft gestolen, daar zij geen enkel zicht hadden op de waarde en
betekenis van de G.P., konden wij de verloren gegane kennis weer verkrijgen, doordat
de kale piramide ons de structuur weer laat zien. Onwetend hebben de rovers ons een
rijke schat nagelaten, opdat de verborgen kennis daardoor kon achterhaald worden.
Zoals gezegd door Herodotus werd eerst de top, het bovenste deel van de G.P.
theoretisch vervaardigd, welke de metafysische niveaus bevat. Het middengedeelte
met de kamers bevat de gegevens van de ruimtelijke wereld, de cycli, de ritmen, de
harmonie tussen de verschillende partners van het zonnestelsel.
Het laagste deel van de G.P. staat op de aarde en wijst ons naar de aardgebondenheid
van ons lichaam en van al het aardse.
De hoekstenen verschillen in diepte, waarvan de meting op en neer schommelt in een
golfbeweging, en de golfbeweging overeenstemt met onze hartslag, met eb en vloed,
met de vier niveaus van het elektron.
De bouw van de G.P. begon toen men verstond dat de ruimte die men nodig had om
de hoogte van de G.P. te verkrijgen, 206 steenlagen moest bevatten. De top erboven
was heilig, maar wel gekoppeld aan de fysieke natuur, onzichtbaar. Zonder de aardse
basis is de perfectie van de top onmogelijk. Het natuurlijke is eerst, daarna het
geestelijke. Beiden kunnen niet zonder elkaar. Om geestelijk sterk te zijn, zal men
eerst kracht moeten putten uit de materie. Wanneer wij op de top van de 206e laag
zijn aangekomen, zijn ons alle dingen mogelijk, door de kracht van het geloof in de
Geest.
De G.P. geeft ons dus informatie via de 206 steenlagen, die elk één jaar inhouden.
Eén zijde van de G.P. geeft dus informatie over een kwart van een jaar. De vier zijden
zijn ook niet exact gelijk. Ook de kwadranten van de zonnebaan, winter, voorjaar,
zomer en herfst zijn niet exact gelijk.
Alle gegevens met betrekking tot maten, ritmen en cycli die verwerkt zijn in de G.P.
stammen af van de menselijke fysiologie, van de mens die naar het beeld van Elohim
geschapen. De ritmen en cycli van ons lichaam zijn een uitdrukking van het grote
kosmische proces. Het menselijke hartritme telt 60 slagen per minuut. Wanneer het
hart 3.4418888 maal tikt, draait de aarde 5,1628333 feet aan de middellijn. Deze
afstand en de tijd ervan relateren aan de tijdsduur van één complete ademhaling. In
één dag vinden er 25.461 ademhalingen en 87.636 hartslagen plaats.
In een heilig jaar van 360 dagen zijn er 8.763,6 uren.
In een rotatie van de Galaxie zijn er 8763.6 precessie-cycli.
408 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
De fysieke basis van de G.P. komt overeen met 36,515 inches, hetwelk overeenkomt
met 365,15 dagen in een zonnejaar.
Het menselijk lichaam vibreert, pulseert, en zo ook de aarde, de planten en dieren, via
magnetische krachten.
De G.P. is alzo een abstracte voorstelling van de kosmos, en tevens een bibliotheek
van alle mogelijke gegevens die men maar kan bedenken.
16.6 Zo boven, zo beneden
Wij moeten van anderen willen leren, ook al zijn wij het in veel dingen niet met
anderen eens. Ook al gebruiken groepen waarvan wij denken dat zij door de satan
worden geleid ten onrechte zaken en symbolen, dan houdt dat niet in dat wij in álles
daarvan afstand moeten nemen. Immers, het misbruik van een zaak heft het
rechtmatige gebruik ervan nooit op.
Om te zien of de stelling “zo boven, zo beneden” die de oude Egyptenaren gebruikten
-en die door de latere gnostieken, etc. is overgenomen- klopt dienen wij de waarheid
ervan te onderzoeken. Wij mensen dienen te bedenken dat wij leven bij de dag, bij de
korte deeltjes van een groot geheel. Ons leven is een handbreed, en onze dagen dienen
wij goed te tellen, anders zijn ze voorbij voordat wij er erg in hebben. Wij leven bij
momentopnamen, bij minuten, uren, dagen, weken, maanden en jaren. Een eeuw is al
een zeldzaamheid.
De handelingen en kunde om in voornoemde tijdsaanduidingen te rekenen is ons door
en vanuit het zonnestelsel gegeven. De omloop van de aarde om de zon, en de omloop
van de maan om de aarde, de jaargetijden, allen hebben een vaste maat, om
uiteindelijk te eindigen in de nacht en dag-indeling, het héén en weer dat in de
schepping is ingelegd.
Al het grotere in de schepping wordt gedeeld in kleinere stukken. De eeuw wordt in
een jaar, het jaar wordt in maanden, de maanden worden in weken, de weken worden
in dagen, de dagen worden in uren, de uren worden in minuten, en de minuten worden
in seconden opgedeeld.
Dat zijn de buiten ons liggende zichtbare en tastbare maten. Ook in ons lichaam zijn
die maten ingeschapen. Ons hart klopt een eigen ritme, onze ademhaling heeft een
eigen regelmaat. En zo verbrokkelt ons aardse bestaan, valt in stukjes uiteen, om
uiteindelijk weer geheel opgelost te worden in de aarde waaruit wij gemaakt zijn en
waardoor wij worden gevoed. Wij komen in de tijd door geboorte, leven, gaan tellen
in dagen, maanden en jaren. Tenslotte sterven wij, ontbinden in het graf en worden
weer één met de aarde. Alzo heeft de Schepper het ons beschikt.
Hij is Zelf verheven boven die aardse ordening, Hij verbrokkelt Zich niet en wordt
niet opgelost, noch in de aarde, noch in het onzienlijke. In Hem klopt niet de hartslag
en de tijd. Hij wordt niet voortgedreven door de notie van tijd en ruimte. Hij rekent

409 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
niet zozeer in die kleine maten, maar rekent met eeuwen, tijdvakken, Hab.3:2,6 de
gangen der eeuwen zijn Zijne. Duizend jaren zijn voor Hem als de dag van gisteren.
Hij is met onze aardse maatstaven niet te meten. Wij zijn in het aardse geplaatst, waar
de planeten en hun omlopen onze tijd en indeling verschaffen.
In ons huidige gemechaniseerd en geautomatiseerd tijdperk lijkt het voor onze
waarneming alsof alles steeds sneller gaat. Dat is de tijdgeest. Het ene jaar na het
andere snelt voort en smelt voor ons weg als ijs voor de zon. Niemand kan er iets
tegen doen. Niemand kan die orde stopzetten. Het bewegelijke is er eerst, daarna
komt het onbeweeglijke, de “duur”.
Het uiteenvallen van ons leven in fragmenten van jaren, maanden, weken en uren,
geeft een zekere sleur, een eentonigheid, waarbij wij menen doelloos rond te
dobberen op de oceaan van de tijd. Echter, samengevoegd heeft het leven wel degelijk
zin en betekenis. Elohim werkt in al die stukjes en beetjes de raad van Zijn wil uit,
vormt ons in de tijd en geeft kracht om onszelf te ontwikkelen tot positieve karakters,
tot persoonlijkheden die Hem wat waard zijn. Zo gezien -en dat moet- zien wij de
dingen zoals Hij ze ziet. Dus niet zoals wij binnen onze kleine gezichtskring de
fragmenten waarnemen, maar het totaal, de som ervan, daar gaat het om. Dan zien wij
tegelijk hoe nietig wij zijn en hoe groot Elohim is. Hij wil ons leren, zoals wij onze
kinderen voor het eerst leren lopen, met kleine stapjes, met uren, dagen en maanden te
rekenen. Straks komen de eeuwen, de grote tijdvakken, waarin Hij alles in allen zal
zijn.
Uit de orde der natuur valt dus heel veel te leren. Zoals de loop der planeten in het
heelal is, zo is de weerslag daarvan de tijdmeting van ons aardse.
De natuur bedriegt niet en laat zich niet bedriegen.
In de vogeltrek zit het heen en weer. De vogels en beesten laten zich leiden door de
magnetische lijnen in de aarde. Wij zien dat deze voornamelijk lopen van Oost naar
West en omgekeerd.
Wat in de vogels ingeschapen werd, is ook in zekere zin in het volk Israël
ingeschapen. De trek, van Oost naar West, ligt ook in het wezen van het volk Israël
ingegrift. In de winter zitten de beesten in het Zuid-Oosten, en in de zomer in het
Noord-Westen. Alzo Israël.
Dat “heen en weer” zal niet altoos duren. Er komt een tijd dat Israël niet meer heen en
weer gedreven zal worden, zie 2 Sam.7:10.
Het bewegelijke wordt onbeweeglijk, het vergankelijke wordt onvergankelijk, zie
......Hebr.12.27 En dit woord: Nog eenmaal, wijst aan de verandering der bewegelijke dingen,
als welke gemaakt waren, opdat blijven zouden de dingen, die niet bewegelijk zijn.
410 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
28 Daarom, alzo wij een onbewegelijk Koninkrijk ontvangen, laat ons de genade vast houden,
door dewelke wij welbehagelijk Gode mogen dienen, met eerbied en godvruchtigheid. Zie
verder 1Cor.15:46.
Ja, het bewegelijke voert en wijst ons naar het onbeweeglijke.
Israël wordt naar een plaats gebracht waar het niet meer zal worden heen en weer
gedreven”
Dat heen en weer wijst naar onze tijdsbedeling, naar de wisselwerking van het Boven
met het beneden, van het metafysische met het fysische. Daarheen wijst ons de vorm
van de Grote Piramide, zonder topsteen, want dat is het keerpunt, het midden van het
cijfer 8, waarop een omgekeerde piramide, die onzichtbaar is, moet gedacht worden.
Dus een driehoekvorm op de grond, en een omgekeerde driehoek erboven. In elkaar
geschoven levert dat de zogenaamde Davidster op.
Davidsterren
Oost west, thuis best, luidt een spreekwoord. De zon komt in het Oosten op en gaat in
het westen onder. De baan van de zon tekent ons de weg van het licht én de weg van
de kinderen des lichts. En het land voor de kinderen des lichts zal een lichtland zijn,
waar het licht van Boven over zal opgaan, Jes.60:1, een land in het Noord-Westen,
Ps.48 en Jes.14, aan de zijden van het Noorden.

411 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Op een heel eigen en verborgen wijze heeft Elohim de kern van Zijn volk daarheen
geleid, doen trekken. Waarop wij reeds hebben gewezen is, dat de Grote Piramide ons
die plaats aanwijst.
In Jes.19:19 wordt de G.P. een altaar genoemd. In het Hebreeuws is dat matstsebah.
Mem - tsadey - beth - he.
Dat is iets dat gestationeerd is, een kolom, een gedenksteen, een standbeeld.
Voor het eerst komen wij dat woord tegen in Gen.28:11,16, de zogenaamde
Jakobssteen, waaraan Jakob bijzondere betekenis hechtte. Jakob zag de plaats, de
steen als een huis van Elohim, als de poort des hemels. Die naam gaf men later aan de
tempel.
Wij lezen dat Jakob een “zekere plaats” vond om te gaan rusten waar Elohim Zichzelf
openbaarde in een droom. Het gaat hier om de symbolische betekenis, waar het “huis
van Elohim” ziet op de tegenwoordigheid van Elohim. Die steen was een “Huis
Gods”.
Hoe kan een steen een huis van Elohim zijn? Alleen wanneer er in die steen een
ruimte aanwezig is waarin Elohim intrek kan nemen. Dat zou van een tempel, van de
Grote Piramide wel gezegd worden, daarin is een zekere ruimte aanwezig.
Jakob ontving de droom op een zekere plaats, toen hij zijn hoofd op een steen had
neergelegd, of schuin tegen de steen aan leunde met zijn rug en hoofd. Hij had dus
lichamelijk contact met die steen, die hij later de naam gaf: “Huis van Elohim”.
Jakob spreekt hier in een soort geheimtaal. Het was een “zekere plaats”, een locatie,
een punt waar de aardmagnetische krachtlijnen de conditie verschaften om een ladder
te zijn met het hemelse, waarop de Engelen heen en weer gingen, en waar bovenaan
Elohim stond.
Wij zien hier het “heen en weer” en de verbinding van de hemel met de aarde. Dat
wijst ons naar de eindtijd, waar het herstel zal plaatsvinden van de verbinding van
Boven met beneden. Zie Micha 4:1, de top der bergen, het hoofd, de berg, de
hoeksteen van de aarde.
Wij staan dan ook voor geweldige zaken die ons nog geopenbaard zullen worden, o.a.
de komst van de hemelse Hoeksteen, het Nieuwe Jeruzalem, naar de plaats waar het
nieuwe aardse Jeruzalem zal zijn. Dat heeft te maken met “stenen”, met maten en
afmetingen, met geometrische vormen.
Jakob heeft het “hemelse artis” gezien, de dierenriem en haar betekenis voor zijn
nakomelingen, voor Israël. Daarover zullen wij een apart hoofdstuk handelen.
In oude bouwwerken en hun locaties is een opmerkelijke overeenkomst waar te
nemen tussen geometrische dimensies en geografische locaties. Om de geheimen der
oude monumenten op te lossen, hun verborgen codes te decoderen, dienen wij daartoe
412 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
de sleutel te vinden. Die sleutel ligt in het hierboven, in het heelal, in ons zonnestelsel,
in de sterren en planeten.
Saturnus geldt als de meest rigoureuze planeet in ons zonnestelsel, de meest stabiele
en onverwoestbare. Saturnus wordt gezien als Chronos (de god van de tijdmeting,
chronologie) als de tijdaanwijzer van het heelal. Saturnus is een goede spiegel waarin
wij de beweging der aarde kunnen volgen.
Saturnus demonstreert ons o.a. de Gouden Snede (Golden Section) in ons
zonnestelsel, of te wel Phi, dat is 1.618 (0.618).
Phi is het framewerk van al het geschapene. Van de Gouden Snee is in de schepping
álles afgeleid, zelfs de exacte rotatie van Saturnus, waarvan het aantal minuten in een
dag-omwenteling 618 zijn. Elke 20 jaar staat Saturnus in conjunctie met Jupiter op het
Phi-punt van .618 van zijn baan. Wanneer Jupiter een complete omloop maakt rond
de zon plus .618 van zijn volgende 360° omloop, staat deze in conjunctie met
Saturnus. Na 20 jaar is Jupiter weer te zien, maar dan 222+ graden, of de Phiproportie
van zijn baan door de hemel. Met Saturnus kunnen wij een canon of vaste
regel van maten maken, waarmee wij de fysieke wereld kunnen meten. De ouden
vonden een speciaal getal uit, het zgn. K-getal 1.01430555. Met dit getal konden zij
vele raadselen oplossen.
De G.P. heeft in haar basis de waarde van 365.15 dagen, of 36.515 inches rond het
middelpunt van haar basis. Dit nummer 36.515 gedeeld door het k-getal geeft ons het
heilige jaar van 360 dagen.
Een kosmisch jaar telt 360 dagen, 528516 minuten en 8763.6 uren.
Een kosmische dag telt 24.34333 uren, 1460.6 minuten en 87636 seconden.
De vaststelling van een heilige dag van 24 uren, 20 minuten en 36 seconden is geen
mathematische constructie, maar is tevens een dag die verwijst naar de planten en
organismen. Ook de mijl en de feet stammen hiervan af.
De G.P. heeft vier hoekstenen (en een verborgen hoeksteen = als vijfde) die elk op
een verschillende diepte onder de basis der G.P. liggen. De hoekstenen zelf zijn
gestolen, maar de lege ruimten zijn er nog, zodat de maten kunnen opgemeten
worden. De hoogteverschillen van de hoekstenen corresponderen met de universele
cycli zoals die in de natuur zijn waar te nemen, o.a. de cycli van het elektron, van de
normale hartslag, biologische ritmen.
De G.P. is gefundeerd in de meest fundamentele aspecten van de natuur, zoals ook
ons menselijk bestaan geworteld is in de aarde en bioritmen kent.
Op die wijze is de G.P. een model voor de mens.
Door zijn biologie is de mens aardgebonden. De biologie is kosmisch gericht naar de
planetaire ontwikkelingen. Dat symboliseert de G.P. in haar constructie, waardoor
deze als een soort kosmische richtingaanwijzer dienst doet voor hedendaagse en
toekomende generaties.

413 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
De architect van de G.P. is uitgegaan van de plaats waar de piramide op aarde moest
komen, n.l. op dezelfde plaats waar deze ligt in ons zonnestelsel, én waar deze weer
ligt in de Galaxie, nl. als magnetisch framewerk.
De magnetische waarde van een bepaalde locatie werd oudtijds nauwkeurig
vastgesteld en als heilig verklaard. Het gaat bij dezen om het elektro-magnetische
veld en haar sterkte, om de grids of magnetische lijnen.
Er bestaan natuurlijke fenomena, zoals de bewegingen van jet-stromen in de lucht, de
migraties van vogels en andere dieren, namelijk langs magnetische breedtegraden.
Alle levende wezens zijn vanuit hun biologische bestaan elektro-magnetische wezens,
magnetisch georiënteerd, dus gevoelig voor magnetische wijzigingen!
Wij leven op een magnetisch georiënteerde planeet, in een magnetisch georiënteerd
universum. De oude Egyptenaren droegen hiervan kennis en stemden hierop hun
bouwwerken af. De maat van de astronomische precessie der equinoxen is 71,7 jaar
per graad. Dit gegeven heeft tevens betrekking op de voortgang van de magnetische
schommelingen. Bij het terug rekenen van het magnetische veld, met een gedurige
interval van 71,7 jaren, zien wij dat 4881 jaren terug de magnetische dip-waarde van
het Giza-plateau exact 51°, 51' en 14,3" was.
Dat werd de basishoek van de G.P..
Hier zien wij de sleutel (de relatie) tussen geografie en magnetisme.
(zie tekening p.11) waar?
Wanneer de basishoek 51°, 51' en 14,3" is, dan is de tophoek 76°, 17' en 32".
Deze hoek als geografische breedtegraad genomen, valt samen met de breedtegraad
van de magnetische pool der aarde.
De architect van de G.P. maakte een model van de aarde, waarbij hij magnetische en
geografische systemen gebruikte. Hij moet geweten hebben waar exact de
geografische en magnetische polen van de aarde lagen.
414 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
De topsteen is echter nooit geplaatst, waarmee de architect ons zeggen wil dat het
volmaakte in onze zichtbare wereld niet te bereiken is. Alleen in concept is het
perfecte mogelijk.
Zie tekening X
met een oog erin.
De G.P. wijst ons naar de grote kosmos als een uurglas, als een X, het concave en het
convexe, naar het cijfer 8. Het middelpunt is snijpunt, en daarin zagen de Egyptenaren
het oog, het Alziend oog van Ra, Horus.
Wat heeft het voorgaande ons te zeggen met betrekking tot Israël en de Identiteit van
Israël?
Dit, dat de basishoek van de G.P. volgens de Mercator-projectie voor ons een
richtingaanwijzer is naar de plaats van het nieuwe Zion, het toekomende geografische
en magnetische midden der aarde.
Wanneer Elohim de vogeltrek, de trek van dieren, ingebouwd heeft in hun genen,
zodat zij langs de magnetische aardlijnen verlopen. Zou Elohim dan ook niet de trek
van Zijn volk in hun genen hebben ingebouwd, zodat zij intuïtief de koers zouden
volgen waarin de natuur hen geleid en stuurt? Die richting of koers wijst ons exact de
G.P. aan.
Die richting ligt in de natuur verankerd. o.a. in geografie, mathematica, fysiologie,
etc. Dit zijn zaken die in de genen van de twaalf stammen Israëls zijn
geprogrammeerd, zodat zij als vanzelf gaan, trekken en aankomen op de plaats welke
voor hen uitgezocht of besteld is, 2Sam.7:10. De Geest van Jahweh leidt en begeleidt
Zijn volk, stuwt hen in de goede richting en komt uiteindelijk tot rust in het
Noorderland, een kustland, aan de rand van het continent, de plaats die als “Jeruzalem
in het Westen” werd aangeduid door onze voorvaderen. Zie Zach.6:8 8 En Hij riep
mij, en sprak tot mij, zeggende: Zie, deze, die uitgegaan zijn naar het Noorderland,
hebben Mijn Geest doen rusten in het Noorderland.

415 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
De Grote Piramide rekent men tot de zeven grote wereldwonderen. De G.P. is de nog
enig resterende.
Bij dezen wilden wij het twaalfstammig Israël uitroepen tot het 8e wereldwonder. De
G.P. wijst vanuit haar basishoek ons de plaats aan waar het nieuwe Israël zal worden
verzameld, waar de kern zal wonen, waar Zion zal liggen. Als richtingaanwijzer mag
en kan men de G.P. een “altaar” noemen, Jes.19:19. Dat “altaar in Egypte” is bijna
perfect, bestaande uit aardse stenen, vormende één grote steen.. Israël is de steen als
volk, om het Rijk van Elohim te zijn, de steen die zónder handen werd afgehouwen,
Dan.2:34-36 en 44-45. Het koninkrijk, het leiderschap zal aan géén ander volk
worden overgelaten, dan aan Israël! Men leze de brochure van E. Smit “Kunnen
Nederlanders Israëlieten zijn?” en van G. van de Laan “Israël in het Westen”,
verkrijgbaar bij het Nederlands Israël Boekenfonds, Postbus 30009, 1303 AA
Almere. Ook het nuttige boekje van A. Vrolijk, “Israël in het Westen”.
Een toepasselijk gedicht hierop:
NEDERLAND HET ISRAEL IN HET WESTEN
O Nederland, Gij zijt het Israël van weleer
het Kanaän in het Westen
daar wonen Jakobs kleine resten
beveiligd door de Schepper, tot Zijn eer
O Nederland, Gij zijt: Het door God beveiligd erf
een land van water, weide en veel stromen
als Gilead en Basan met vele eikenbomen
waar God Zijn gunst betoont zo menigwerf
O Nederland, Gij zijt het Westers Jerusalem
de stad des grote Konings hoog in 't Noorden
waar 12 stammen weer verzameld zijn uit alle oorden
en waar Uw bornput ligt zoals in Bethlehem
O Nederland, wat zijt gij begenadigd
wat bloeide hier het licht der waarheid op
wat plaatste Uwe God U op een hoge Sions top
en werd gij met de schatten dezer aarde rijk verzadigd
O Nederland, Gij zijt het Israël van weleer
het Kanaän in het westen
door God verkoren tot Zijn allerbesten
een volk door Hem geholpen keer op keer.
16.7 Israëls wonderschone toekomst
Loofhuttenfeest 2000: De Christus-regering, Israëls Apostolaat en verkiezing
416 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Het volk Israël is uitverkoren om de naam van Elohim en Jahweh aan alle volkeren
bekend te maken. Het gaat in de Bijbel steeds over de uitverkiezing van één volk, en
uit dat volk concentreert het zich om één groep, de medebestuurders met Christus/de
Gemeente, en vooreerst concentreert zich alles om de Koning, de Vorst van het Rijk
der Hemelen op aarde, tijdens het Vrederijk van 1000 jaren. De Gemeente is dus het
regeringslichaam van Christus, de MAN van Israël, die tijdens het duizendjarig rijk
als Koning zal heersen met Zijn Gemeente.
Israël is een volk zoals alle andere volkeren en functioneert in de geschiedenis
normaal mee met alle andere volkeren, niet beter, doch eerder slechter. Met dit
verschil dat de God van Israël wel geheel anders is dan alle goden der volkeren. Hij is
de Elohim der verkiezing. Hij geeft aan een volk een bepaalde roeping, opdracht en
bestemming. Of dat nu lijden inhoudt, getuigen, regeren, heersen of wat dan ook, doet
er niet toe.
Met dat uitgekozen volk maakte Hij een verbond. Ook al schendt en verbreekt het
volk van haar zijde dat verbond, Elohim blijft getrouw en hernieuwd tenslotte Zijn
verbond. Dus is er geen sprake van Oud en Nieuw verbond. Het betreft altijd een en
het zelfde verbond, dat van geen wankelen weet, voor één en hetzelfde volk, dat na
verval weer hersteld wordt.
Het her-nieuwde verbond betreft dus steeds weer Israël, de Huizen Juda en Israël,
Jer.30-33.
16.7.1 Roeping en verbond
Op Israël blijft de roeping en verkiezing rusten, voor altijd, ook na verval en na
herstel.
Elohims roeping is onberouwelijk. In Rom.9:4 staat dat “hunner de verbonden en
beloften zijn”, terwijl veel oude handschriften hier juist enkelvoud “verbond” hebben
staan. En dat is juist, want het betreft slechts altijd dat ene verbond.
De roeping om het Rijk van Elohim te verkondigen en te demonstreren, met daarbij
de genadegiften, zijn onberouwelijk en onherroepbaar van Elohims zijde, Rom.11:29.
Op Pinksteren spraken de Apostelen dan ook uitsluitend tegen de daar aanwezige
“Israëlitische mannen”, om tot de “einden der aarde” te gaan en de roeping der
verkiezing te vervullen!
Die einden der aarde, ziet op het Noord Westen van Europa vooreerst, en verder op
hun nazaten die wereldwijd verspreid zijn.
Al loopt het met Israël en de boodschappers van Elohims gerechtigheid soms heel
laag af, zodat er soms nog maar één ware boodschapper in heel een land is, dan is
deze toch de vertegenwoordiger van heel het volk, die in naam van gans Israël de

417 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
gerechtigheid van Elohims waarheid aan Israël en de volkeren verkondigt en alzo de
roeping van Israël vervuld.
Dat is in de eerste plaats in Christus vervuld, maar dat vindt daarna ook plaats met
Zijn waarachtige volgelingen en getuigen.
Israël is de “sjaliach”, de gezondene, hetwelk veelal ten onrechte als “de zendeling”
wordt vertaald. Het gaat hier om gezanten van Christus en Godswege, die het volk
Israël -de verloren schapen- bidden om zich met Elohim te laten verzoenen, zie 2
Corinthe 5:20 Zo zijn wij dan gezanten van Christus wege, alsof God door ons bade; wij
bidden van Christus wege: laat u met God verzoenen.
Zending is de kerk gaan bedrijven, en zendelingen gaan uitzenden, doordat zij haar
eigen identiteit en Elohims opdracht niet meer kende, zodat de kerk meende dat
“heidenen” de barbaren en vreemde volkeren en rassen betrof. De kerk rekende
zichzelf eveneens tot de heidenen. Maar meer nog zag de kerk brood in de zending
om daarmee haar machtsgebied fors uit te breiden.
Ook de joden kenden zendingsijver, maar die werd hen fataal. Zij omreisden stad en
land om jodengenoten te maken, maar maakten daarna van hen kinderen der hel,
Matth.23:15. Zij waren ook blind in hun ijver. Vandaar dat zij zelfs de Messias niet
(h)erkenden als zijnde de enige Goede Herder der schapen (Israëlieten). De joden
dachten puur nationalistisch, star en behoudend, omdat zij zichzelf zagen als zijnde de
nog enige overgebleven takken aan de Israël-Olijfboom. Zij hebben het dan ook van
de Heiland niet kunnen verdragen dat Hij de grenzen tussen Israël (wat zij nog als
Israël zagen, nl. het jodendom) en de zogenaamde gojim teveel vervaagde en
overschreed, door in Galilea en Samaria te gaan prediken.
Dat juist onder die in hun ogen verachte gojim de verloren schapen van het Huis
Israëls zaten, hadden zij kunnen weten, maar was hen te veel van het goede. Zij zagen
hoe de Heiland bezig was, de in hun ogen afgebroken takken, dus vreemde loten,
weer op te rapen en op de Israël-stam wederom in te enten tussen de bestaande takken
in. Daarmede gaf de Heiland die gojim-takken dezelfde rechten als de joden-takken,
en dat was voor de joden godslasterlijk, onverteerbaar en des duivels.
Uit die zogenaamde wilde loten, in werkelijkheid dus de voorheen door
ongehoorzaamheid afgebroken natuurlijke takken, bouwde Christus Zijn Gemeente.
Wel, wel, dat ook nog, dachten de joden!
Echter, Christus bouwde geen nieuw Israël, geen geestelijk Israël, maar hernieuwde
Zijn eigen volk, het oude bondsvolk Israël. Opmerkelijk daarbij is, dat de nog jonge
kerk zelfs tot in de tweede eeuw zichzelf als het ware Israël heeft gezien en lange tijd
Israëlitisch is blijven denken, hoewel de joodse invloeden zich ook kenbaar maakten.
Het Israël-denken der vroege kerk zette zich niet voort als een dogma, maar als
eredienst. En om die oorzaak werd zij vervolgd door de heersende machten. Met de
tijd dat de kerk dogmatisch ging denken, vervloog het Israël-bewustzijn en trad het
418 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
joodse denken op de voorgrond, zodat wij de eredienst der kerk zien als een kopie van
de synagoge.
In de kerk bleef Israël en het jodendom wel voortleven temidden der volkeren, maar
raakte Israël in vergetelheid en nam de joodse invloed de leiding, zodat men nu zelfs
gaat spreken over de kerk, dat deze joodse wortels zou hebben.
Pas is de 3e eeuw ging de kerk zichzelf losmaken van het jodendom en ging zij
zichzelf zien als het “geestelijk Israël”. De joden hadden in de ogen der kerk
afgedaan. En dat is juist! Alleen dat de kerk in de plaats van Israël zou zijn gekomen,
is onjuist! Israël bestaat en is blijven bestaan, niet als kerk, maar als verstrooide
schapen.
Genoemde verschuivingen worden door de kerkhistorici en theologen nooit naar
tevredenheid uitgelegd en beschreven, dat is aanklagend.
Vandaar dat er ook nog nooit een van hen een juiste uitleg heeft kunnen of willen
geven aan Rom.11:17 En zo enige der takken afgebroken zijn, en gij, een wilde olijfboom
zijnde, in derzelver plaats zijt ingeent, en des wortels en der vettigheid des olijfbooms mede
deelachtig zijt geworden,
De SV heeft, dat de wilde takken in de plaats van de oorspronkelijke takken zijn
inge-ent. Echter, het Griekse autois betekent niet “in de plaats van”, maar “in hun
midden”, dus tussen de anderen in!
In Rom.11:17 is ook sprake van “enkelen”, en in 11:25 van een “deel”.
Dat wijst op het geringe deel, waarbij alle anderen afvallen en niet meer mee doen.
Dus niet het aantal en percentage beslist, maar het principe.
In hen, in de schapen, die Yashua (h)erkennen, loopt de lijn van het ware Israël voort!
Mijn schapen kennen Mijn stem, en Ik geef hen het eeuwige leven!, zie Joh.10:27.
Wij komen later om de verkiezing in de Romeinenbrief terug.
Elohim is het verkiezende onderwerp, Israël is steeds het verkiezende voorwerp. Niet
omdat het volk beter was dan andere schaapvolkeren, want wanneer de positieve
kwaliteiten van andere volkeren de doorslag bij de verkiezing zouden geven, zouden
wellicht anderen er beter uitkomen dan Israël. Het is altijd Elohim die verkiest, niet
om de positieve kwaliteiten in een volk. Er is in een volk of individu geen enkele
kwaliteit waarom Elohim het of hem zou verkiezen. Iedereen heeft zijn weg
verdorven, allen hebben gezondigd en derven Zijn heerlijkheid. Niet dat Elohim
helemaal naar niets ziet. Hij zoekt juist naar Zijn eigen zaadlijn en niet naar de
zaadlijn van de boze, Gen.3:15.
Heel de geschiedenis van Israël wordt door de uitverkiezing van Elohim gedragen.
Het Hebreeuwse bachar is verkiezen. Dat geldt het verkiezen van de cultusplaats, en
ook het verkiezen van het volk, Deut.4:37, 7:6-7, 10:15, 14:2.

419 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
De verkiezing geschiedde geheel uit liefde, tot het veiligstellen van Elohims eigen
zaadlijn, tot heil des volks, als zijnde Zijn eigendomsvolk. Dus is hier sprake van een
stuk zelfbescherming van Elohim.
De gehele wereld behoorde aan Elohim toe. Satan is door zijn rebellie en opstand de
“overste dezer wereld” geworden. Elohim is bezig de wereld weer aan Zich te
verbinden door deze te bevrijden van de satan. Satan moet onttroond worden. Midden
in die strijd tussen Elohim en satan staan wij op deze aarde geplaatst, als in een door
satan bezet gebied.
In het plan der verlossing, om het zo maar te noemen, heeft Elohim Israël de
hoofdplaats toegekend, als draagster van het heilige zaad, zodat Israël een
bevoorrechte plaats inneemt, Deut.10:15.
Elohim verwacht van het volk trouw en wederliefde. Bij ontrouw kan Israël zelfs
tijdelijk worden terug gewezen, naar een plaats onder de gojim volkeren. Het middel
om het volk te reinigen en tot gehoorzaamheid te brengen is, een strafperiode
opleggen (zeven tijden van 360 jaren).
In Amos staat de verkiezing, 3:2 Uit alle geslachten des aardbodems heb Ik ulieden alleen
gekend; daarom zal Ik al uw ongerechtigheden over ulieden bezoeken. En 1Kon.8:53.
16.7.2 Verwerping
Verwerping als keerzijde der verkiezing is altijd tijdelijk. Het is onjuist te denken dat
de niet-verkorenen als keerzijde van de medaille verworpen zouden zijn. Nee, slechts
een verkorene kan verworpen worden, tijdelijk, zoals met het volk Israël is geschied.
Daarvan zegt Hos.2:1-12 dat het lot van een verworpen verkorene slimmer is dan van
iemand die niet verkoren was. De verworpene draagt het uitwendige kenmerk der
verkiezing, en heeft gelukkig tegelijk iets in zich, dat weer hersteld kan worden,
Ez.16:60, Hos.2:6.
De tegenstelling van verkiezing (bachar) is verwerpen (ma’as), zie 1Sam.15:23,
Jes.7:15, 41:9, Jer.33:24.
De zegen en de vloek van Israël staat niet regelrecht in verband met de verkiezing en
verwerping. Zegen staat wel in verband met de gehoorzaamheid, vloek met de
ongehoorzaamheid. Door ongehoorzaamheid kan het volk zelfs verdelgd worden en te
gronde gaan. Echter niet op die manier dat het volk ooit definitief zou worden
uitgeschakeld. De straf, het oordeel, heeft een doel, nl. de wederaanneming. Daarom
gaat het in Deut.30, de bekering. Men zou uit de felheid van Deut.28:15vv
verwachten dat er geen enkel uitzicht over zou blijven op herstel. Dat is gelukkig
gezichtsbedrog, daar het verbond nooit vernietigd kan worden. Zijn trouw aan Israël
blijft ongeschonden. Daarvan zingen wij in de psalmen, dat Hij Zijn trouw aan Israël
nooit heeft gekrenkt!
Juda, Israël en Jeruzalem kunnen tijdelijk verworpen worden, 2Kon.17:20, 23:27. En
daarbij lezen wij nog niets over herstel. De verwerping maakt echter de verkiezing
420 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
nooit ongedaan. Op de verwerping volgt, na een strafperiode, de wederaanname.
Daarover wordt heel nadrukkelijk in Jer.30-33 gesproken, het hernieuwde verbond,
zie 33:23-26.
Er blijft altijd herstel, dat is de boodschap voor het toekomstig Israël. De verwerping
als een onveranderlijk raadsbesluit van Elohim, kent de Bijbel niet.
De verkiezing van Israël is heel duidelijk een verkiezing tot heil, allereerst voor het
volk Israël zelf, daarna via het volk Israël naar de andere schaapvolkeren der wereld.
In die verkiezing is Jahweh de vVrlosser en Drager van Israël. Wil het volk in de
verkiezing blijven, is gehoorzaamheid vereist. Bij overtreding volgt straf, met als doel
het volk te reinigen tot wederaanneming. In Jes.42:1-7 en 49:1-7 wordt gesproken
over de “uitverkoren knecht”, waar de uitverkorene (de bachir) gelijk staat met de
knecht (ebed). Dat duidt op de zeer hoge en heel bijzondere roeping van de knecht
Israël, nl. om het heil door te geven aan heel de wereld. Immers, de wereld moet
teruggebracht worden onder de heerschappij van Christus door Zijn Gemeente,
waarna Elohim Zelf alles in allen zal zijn. Dat nu is de betekenis van het
Loofhuttenfeest, ziende op het Messiaans Vrederijk van 1000 jaren, waarin de
Christusregering plaatsheeft, om alle vijandelijke machten de onttronen.
Israël zal in die tijd alle schaapvolkeren bekendmaken met het heil. De bokvolkeren
vallen daarbuiten. De bokken zullen van de schapen worden gescheiden door de
Engelen. Tegen de bokken zal Hij uitgaan met grote grimmigheid en kracht,
Jes.42:13-15., met het doel Zijn volk te verlossen, als eindresultaat van de strijd in
Gen.3:15.
Dan pas komt de verlossing van Boven als stromen op een dorstig land, en zal de hele
aarde Elohims heil zien, Jes.52:10.
De wereldorde zal worden vernieuwd, satan onttroond en Elohim alles in allen zijn.
Er is dan ook in de ganse Schrift geen sprake van een universele zendingsopdracht,
die wereldwijd zou zijn en alle rassen zou omvatten. Nee, er is wel de verkondiging
van heil aan Israël, waarna van Israël het Apostolaat uitgaat tot de schaapvolkeren,
het vrouwenzaad. Dus in zekere zin universeel, omvattend alle schaapvolkeren, zoals
de roep uit Jes.45:22.
Tijdelijk verwerpt Elohim Zijn ongehoorzame volk, en vandaar dat Zacharia spreekt
over een wederom aannemen van Zijn volk, Zach.1:17, 2:16, 3:2. Dat wil zeggen,
opnieuw aannemen. Dus waren zij tevoren reeds uitverkoren, doch tijdelijk afgevallen
en opzij gezet, aan de heidenen gelijk geworden, en na een straftijd weer in
aanmerking gekomen voor herstel en wederaanneming. In zeer grote ontferming keert
Jahweh weder tot Zijn volk! Israël en Jeruzalem worden eveneens weer aangenomen
en gebouwd. Dat houdt niet in dat zulks vanzelfsprekend op dezelfde plaats als
voorheen dient te geschieden, zoals zo vele “christenen voor Israël” denken. Als
Jahweh Jeruzalem weer verkiest, ziet dit op een nieuwe verkiezing, waarin Hij vrij is
om Jeruzalem op een geheel andere plaats te lokaliseren en te bouwen dan voorheen.

421 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Jahweh is niet sentimenteel of emotioneel gebonden aan een oude plek ergens in het
Midden-Oosten.
Waarom niet? Omdat momenteel satan als overste van deze wereld het oude
Jeruzalem en land aldaar in bezit heeft genomen en aldaar zijn slangenzaadlijn heeft
neer gezet, zoals in Ez.35-36 staat beschreven.
16.7.3 Opnieuw verkiezen
Het te herstellen Israël uit het vrouwenzaad (de schaapvolkeren) heeft Jahweh veilig
gesteld in een voor hen “bestelde plaats”, 2Sam.7:10, in een kuststreek, hoog in het
Noorden, aan de rand van het continent. Daar heeft Hij Zijn Geest tot rust laten
komen, zie Zach.6:8. Daar gaat Hij al Zijn schapen op het droge brengen, bezoeken
en Jeruzalem herstellen, dorpsgewijs.
Ook heeft Elohim een ander deel van Zijn schapen in veiligheid gebracht over de
rivier van Kush, in Zuid Afrika, ook al lijkt het gevaar daar heel groot te worden. Dat
is een broedervolk van de schapen in Noord/West Europa.
Daarover gaat het in Zacharia, waarover de dochter Sion vreugde zal bedrijven, 2:10.
Elohim zal Jeruzalem weer opnieuw verkiezen, als plaats waar Hij in het midden van
Zijn volk zal wonen. Dit opnieuw verkiezen is geen toestand, maar een Godsdaad die
op een zeker tijdstip zal plaatshebben, met als doel Israël tot heil en zegen op aarde te
stellen, Zach.2:11.
Opnieuw verkiezen houdt in dat er reeds een verkiezing was, die gevolgd werd door
een tijdelijke verwerping, na ongehoorzaamheid. Jahweh verkiest echter nooit om te
verwerpen, zoals Augustinus, Calvijn en Dordt dat leerden.
Elohim verwerpt, om het volk in de smeltoven te brengen, hen te louteren, opdat zij
zich bekeren tot wederaanneming. Van verwerping is slechts sprake binnen de
verkiezing, en nooit als keerzijde van de verkiezing. Vandaar dat Paulus in Rom.11:1-
2 zich afvraagt of Elohim zijn volk voor altijd had verstoten. Nee, dat niet, zegt
Paulus. Hij spreekt hier over Israël, het volk der twaalf stammen. De afgebroken
takken zijn nooit verbrand en vernietigd, maar tijdelijk terzijde gesteld. Tenslotte zal
geheel Israël zalig worden, Rom.11:26.
De verwerping is niet definitief, niet een eeuwig raadsbesluit van Elohim, als
keerzijde van de verkiezing. De verwerping dient de verkiezing. Door Christus, als de
Knecht van Israël, worden alle verloren schapen weer bezocht en opgericht, Jes.49:6,
Rom.11:26.
Misverstane verkiezing
De joden hebben de verkiezing misverstaan. Zij dachten dat de verkiezing van Israël
(dus van de joden, die als enigen van Israël waren overig gebleven) een goddelijk
voorrecht was, dat alleen hen te beurt was gevallen.
Nee, Elohims liefde voor Israël houdt niet in dat Hij de andere schaapvolkeren op
aarde van Zijn liefde uitsluit.
422 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
De joden lieten de andere volkeren naar de gehenna/hel (vuurplaats) verwijzen en
keken minderwaardig op hen neer. De joden waren trots, arrogant op het feit tot het
uitverkoren volk te behoren. Zij waren met afkeer vervuld jegens allen die daarbuiten
vielen, de gojim. Op die wijze groeide de verkiezing uit tot verwaandheid.
Niet het nationale aspect, het bestaan en voortbestaan van het volk Israël, was voor de
joden het bijzondere van de verkiezing. Het ging de joden meer om het individuele
aspect, nl. een Israëliet, dan wel een jood te zijn. Zij koppelden Elohims trouw aan
hun wetsgehoorzaamheid, dus zwoegden zij dagelijks voort om de gelijkschakeling,
om Elohims gerechtigheid en hun eigen wetsgerechtigheid in evenwicht te houden.
Op dit gegeven liet men de zekerheid van het persoonlijke heil rusten. Tevens dachten
de joden al na over het vraagstuk van de voorbeschikking. Zij geloofden dat alles uit
een door Elohim vooruit bepaald lot werd voorbeschikt, Josephus 18e boek, 1,3.
Onze Heiland kende deze verkiezingsgedachte der joden wel. Hij heeft nooit aan hen
een theologische uiteenzetting gegeven van Zijn gedachte daarover. Wel gaf Hij in
Matth.10:5 zijn discipelen de volgende opdracht: Gij zult niet heengaan op den weg der
heidenen, en gij zult niet ingaan in enige stad der Samaritanen. 6 Maar gaat veel meer heen
tot de verloren schapen van het huis Israëls. 7 En heengaande predikt, zeggende: Het
Koninkrijk der hemelen is nabij gekomen.
Bij Marcus, Lucas en Johannes ontbreken echter de laatste woorden, dat de discipelen
liever naar de verloren schapen moesten gaan.
Yashua wilde niet dat Zijn discipelen uitsluitend binnen de grenzen van het jodendom
zouden werken, maar dat zij naar de verloren schapen van het huis Israël zouden
gaan, die aan de gojim gelijk waren geworden. Wel beperkte Yashua Zijn arbeid tot
laatstgenoemden.
Allereerst kwam Hij tot de Zijnen, tot hen die er aanspraak op maakten de Zijnen te
zijn, nl. de joden. Zij verwierpen Hem echter.
Vandaar dat Yashua het overgrote deel van zijn tijd tijdens Zijn missie buiten het
jodendom vertoefde en benutte. Het meeste was Hij in Galilea der heidenen (dat
waren Benjaminnieten). Alle Apostelen waren Galileeers, behalve Judas. Ook ging
Hij wel naar Samaria en de delen van Tyrus, Mark.7:24/30.
Van degenen die Hij daar ontmoette zei Hij dat zij behoorden tot de etnon
(heiden/volkeren), dat zijn de Israël/volkeren die aan de heidenen gelijk waren
geworden. Hunner was echter het koninkrijk, Matth.8:11. Zij die zich tot kinderen der
Koninkrijks rekenden, werden buiten geworpen. Eerst zullen de verloren schapen
delen in het heil, de Israelvolkeren Gen.48:19, en daarna alle andere schaapvolkeren
op aarde. Dat zijn de volkeren buiten Israël, zoals van Jafeth en de andere zonen van
Abraham.
De joden werden het eerste genodigd tot het heil, Matth.22:1/14, maar wilden niet
komen. Dat is toch het toppunt, dat is toch verschrikkelijk en afschrikwekkend. De

423 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Messias was juist voor hen gekomen en liet hen het eerste kiezen. Hoe kon dit restje
van Israël Hem dan toch verwerpen?
Dat kan alleen als het restje Israëls geen echt Israël meer was, maar verworden was
door vermenging en gedwongen inlijving tot een wolf in schaapskleren. Dat is de
werkelijkheid der joden, waar Ezau zich heeft vermomd als Jakob.
Matth.21:43 Daarom zeg Ik ulieden, dat het Koninkrijk Gods van u zal weggenomen worden,
en een volk gegeven, dat zijn vruchten voortbrengt.
44 En wie op dezen steen valt, die zal verpletterd worden; en op wien hij valt, dien zal hij
vermorzelen.
De joden, de nog enige tak aan de Israelboom, bleek wel een natuurlijke tak te zijn,
maar dan een die onvruchtbaar was geworden, dus een wilde loot.
Een vruchtbare natuurlijke tak zou Israëls Messias met beide armen hebben aanvaard
en vastgehouden.
Dat was wel het geval met de vruchtbare takken, die door ongeloof afgebroken waren
en tijdelijk opzij waren gesteld, nl. de verloren schapen, die vervreemd waren van de
verbonden en beloften, Ef.2:11 Daarom gedenkt, dat gij, die eertijds heidenen waart in het
vlees, en die voorhuid genaamd werdt van degenen, die genaamd zijn besnijdenis in het vlees,
die met handen geschiedt;
12 Dat gij in dien tijd waart zonder Christus, vervreemd van het burgerschap Israels, en
vreemdelingen van de verbonden der belofte, geen hoop hebbende, en zonder God in de
wereld.
13 Maar nu in Christus Jezus, zijt gij, die eertijds verre waart, nabij geworden door het
bloed van Christus.
Zij werden identiteitsbewust en namen de Messias wel aan als hun Koning. Zij
werden de eerstelingenoogst.
De kerk van de 3e eeuw heeft van de joden hun apocalyptische uitverkiezingsleer
overgenomen, door van de dynamische verkiezing van Israëls als volk, een statische
en bekrompen verkiezingsleer te maken, waarbij het niet meer zozeer om het
nationale aspect gaat, maar om het individuele. Dan gaat het slechts om de mens, om
de gelovige die zich van zijn verkiezing verzekerd weet.
Dit misverstand heeft zich door Augustinus laten beschrijven en is tot een dogma
uitgegroeid, hetwelk door Calvijn en Dordt is overgenomen.
Wat heeft de Heiland in werkelijkheid bedoeld met de uitdrukking “uitverkorenen”?
Zie Matth.24:31, Luk.18:7.
Uit de woorden van de Heiland blijkt helemaal niet dat de verkiezing van het individu
en diens toekomstig heil het hoofdmotief is. Het gaat immers om het ware geloof! En
naast het geloof gaat het om de vruchten, Matth.25:40/45, en niet om individuele
verkiezing..
424 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Yashua heeft aan de verkiezing niet het principe van een goddelijke voorkeur
verbonden, dat gebaseerd zou zijn op een eeuwig en onveranderlijk raadsbesluit.
Altijd blijft een mens, ook al is hij een waar gelovige, verantwoordelijk voor zijn
daden. Matth.22:14 spreekt dan ook over de vele geroepenen, die als zodanig allen
uitverkoren waren doordat de roeping tot hen kwam, maar die hun verkiezing niet
bevestigden, die geen gehoor gaven aan de roeping, die welgemeend was. Dus heel
weinigen lieten zich daadwerkelijk uitkiezen. De verkiezing wordt immers
bekrachtigd in het aannemen van de Heiland en Zijn heil.
Nergens noemt Yashua de verloren schapen die tot het geloof kwamen
“uitverkorenen”.
Paulus daarentegen noemt de gelovigen uit de etnon, “heiden/volkeren, der verloren
schapen van Israël”, wél uitverkorenen, dus Israëlieten. Hij wijst immers in Efeze 2
op het feit dat zij metterdaad echte Israëlieten waren en zijn.
Zij worden uitverkorenen genoemd omdat zij in Christus als de Uitverkorene zijn
inbegrepen. In Christus hadden zij door het geloof weer verbinding gekregen met
Israël, waartoe zij in werkelijkheid ooit behoord hadden. Hunner zijn de verbonden en
beloften. Zij waren slechts tijdelijk ervan vervreemd. In Christus zijn zij uitverkoren
van voor de grondlegging der wereld, terwijl het nationale Israël uitverkoren is als
volk vanaf de grondlegging der wereld.
16.7.4 De verkiezing zoals beschreven in Rom. 9-11:
Uit hfst..9:6-29 blijkt dat Elohim zijn beloften van volkomen heil nooit gegeven heeft
aan het gehele volk. In Abraham ging de belofte over op Izaak, niet op Ismaël en de
andere zonen van Ketura. Van Izaak ging de belofte slechts over op Jakob en niet op
Ezau.
De maatstaf om de beloften te verkrijgen is uitwendig gezien de vrucht, de werken
van de persoon. Aan de vrucht wordt de boom gekend, en dat is de aan ons
geopenbaarde zijde van de verkiezing. De voor ons verborgen zijde ervan staat in
Rom.9:11 beschreven, omdat Elohim wel weet wat voor vlees Hij in de kuip heeft.
Wat voor ons een vraag is, omdat wij niet het hart en de juiste afstamming kunnen
beoordelen, is voor Hem een weet.
Verwerping slaat dan ook op de verharding des harten, 11:15, de afwijzing van het
heil. Wanneer de inge-ente takken niet in de gehoorzaamheid van Elohim blijven,
kunnen ze ook weer afgebroken worden.
Niet alleen de wetsgerechtigheid, niet alleen het lidmaatschap van Israël, bepalen het
delen in het heil. Het is uitwendig gezien onze gehoorzaamheid, en daarachterliggend
Elohims ontferming. Dat wij gehoorzamen is uitsluitend Zijn genade!
Hoe zit het dan met degenen die zich verharen? Die verharding is als een
schiftingsproces, hetwelk doorgaat tot er alleen nog maar ware Israëlieten overig zijn,
en alsdan is Israëls volheid er, 11:25. Dan neemt ook de verharding een einde. Dan

425 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
zullen de Engelen als de maaiers uitgaan en alles wat niet echt Israël is -het onkruid-,
afmaaien en samenbundelen en naar buiten brengen om verbrand te worden, zie
Matth.13:30.
Dit ziet uiteraard op het aardse volk Israël en niet op de Gemeente uit Israël, de
geestelijke kern ervan, Gal.6:16.
Het gaat alsdan om het gehele aardse Israël dat er in de eindtijd nog is, hetwelk
verzameld is. Dan is er de eerste opstanding, waar de Gemeente als eerstelingen uit
Israël opstaan en onverderfelijkheid verkrijgen. Alsdan is er geen ziftingsproces
binnen Israël meer gaande. Het onkruid is door de Engelen, die exact weten wat wel
en niet goed zaad is, gesorteerd en verwijderd. Zie Rom.9:6.
Het zijn de Ezau-volkeren, het onkruid, dat zichzelf rijp heeft gemaakt voor de oogst,
het oordeel, Rom.9:22. Toebereid wil zeggen, doen rijpen. Dus is er geen sprake van
een eeuwige voorbestemming onzerzijds, maar van een afwachtende houding van
Elohim, om te zien welke vruchten een volk en de personen in een volk zullen
voortbrengen. Dat is de tijd om de vruchten te laten rijpen.
Mysterie
Het heilshandelen van Elohim is wonderbaar, maar toch ook weer niet zo heel
vreemd. Het gaat er heel eerlijk aan toe. Ook Ezau krijgt de tijd om te laten zien wat
hij is en kan.
Wij zien in Elohims heilshandelen aanvankelijk een versmalling optreden. Uit alle
mensen nam Hij Abraham. Uit alle volkeren nam Hij Israël. Uit Israël nam Hij Juda,
en uit Juda nam Hij David. Daar kwam de Silo uit, de Messias, zoals in 2Sam.7:15-16
staat aangekondigd, om over de wereld te regeren in rechtmatigheid.
Uit David versmalt zich de kring tot de Spruit, de Zémach of Begroeiing, die in de
eindtijd het koningschap over Israël zal verkrijgen. Eerst is er in het midden der tijden
de lijdende Knecht, Yashua ha Messiah, Israëls Verlosser. Deze zal eens weer uit het
hemelse Sion blinkend verschijnen. In Hem komen alle lijnen weer tezamen van
Elohims heilshandelen. Uit hem komt de verbreding, zodat het heil via de Gemeente
uitgaat naar de twaalf stammen, en van het herstelde Israël naar de schaapvolkeren, en
tenslotte naar heel de wereld, die gezuiverd en onder de heerschappij van Christus is
gekomen tijdens het duizendjarige vrederijk.
Dat nu is de betekenis van het Loofhuttenfeest.
Jes.54:6 geeft een helder zicht op de situatie van Israël als vrouw van Jahweh, die de
scheidbrief heeft ontvangen, voor een ogenblik verlaten is geweest tijdens de straftijd
van 7 perioden, maar evenwel de huisvrouw der jeugd bleef en weer aangenomen zal
worden. Het verbond des vredes weet van geen wankelen. Jahweh blijft Zijn vrouw
getrouw. Wat een wonder!
Jes.54:6 Want de HEERE heeft u geroepen, als een verlaten vrouw en bedroefde van geest;
nochtans zijt gij de huisvrouw der jeugd, hoewel gij versmaad zijt geweest, zegt uw God.
426 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
7 Voor een klein ogenblik heb Ik u verlaten; maar met grote ontfermingen zal Ik u vergaderen.
8 In een kleinen toorn heb Ik Mijn aangezicht van u een ogenblik verborgen; maar met
eeuwige goedertierenheid zal Ik Mij uwer ontfermen, zegt de HEERE, uw Verlosser.
9 Want dat zal Mij zijn als de wateren van Noach, toen Ik zwoer, dat de wateren van Noach
niet meer over de aarde zouden gaan; alzo heb Ik gezworen, dat Ik niet meer op u toornen,
noch u schelden zal. 10 Want bergen zullen wijken, en heuvelen wankelen; maar Mijn
goedertierenheid zal van u niet wijken, en het verbond Mijns vredes zal niet wankelen, zegt de
HEERE, uw Ontfermer. 11 Gij verdrukte, door onweder voortgedrevene, ongetrooste! zie, Ik
zal uw stenen gans sierlijk leggen, en Ik zal u op saffieren grondvesten.
12 En uw glasvensters zal Ik kristallijnen maken, en uw poorten van robijnstenen, en uw ganse
landpale van aangename stenen. 13 En al uw kinderen zullen van den HEERE geleerd zijn, en
de vrede uwer kinderen zal groot zijn. 14 Gij zult door gerechtigheid bevestigd worden; wees
verre van verdrukking, want gij zult niet vrezen; en verre van verschrikking, want zij zal tot u
niet naken. 15 Ziet, zij zullen zich zekerlijk vergaderen, doch niet uit Mij; wie zich tegen u
vergaderen zal, die zal om uwentwil vallen. 16 Zie, Ik heb den smid geschapen, die de kolen in
het vuur opblaast, en die het instrument voortbrengt tot zijn werk; ook heb Ik den verderver
geschapen, om te vernielen. 17 Alle instrument, dat tegen u bereid wordt, zal niet gelukken, en
alle tong, die in het gericht tegen u opstaat, zult gij verdoemen; dit is de erve der knechten des
HEEREN, en hun gerechtigheid is uit Mij, spreekt de HEERE.
In andere jaren hebben we meer stilgestaan hoe het oude Israël zijn Loofhuttenfeest
vierde en met welke symbolische betekenis. Nu hebben wij meer stilgestaan bij het
eindresultaat van Elohims verkiezende genade jegens Israël en het schiftingsproces al
die tijd.

427 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Hoofdstuk 17 Slotopmerkingen en eye-openers
Aan de redactie van het R.D., inzake rubriek “Opgemerkt” 6-10-2000
17.1 Kerk in Israël
Naar aanleiding van de levensgrote advertentie RD 4-10-2000: Kerk in Israël onze
zorg? Het volgende.
Ds. P. de Vries geeft antwoord: “Wie de Heere Jezus als volkomen Zaligmaker
belijdt, heeft ook een band met het joodse volk”.
En waarom? “Onze Heere is immers als jood geboren”, aldus de Vries.
Hier worden m.i. twee zaken aan elkaar verbonden als een vanzelfsprekendheid, die
men Bijbels gezien niet kan hard maken. Het ware geloof in Christus maakt zalig.
Daar zijn wij het hartelijk over eens. Er is in de Schrift echter geen voorwaarde aan
het geloof in Christus verbonden, dat een gelovige per definitie ook een band zou
dienen te hebben met het joodse volk. Er zijn christenen, die samen met groepen
orthodoxe joden, vraagtekens plaatsen achter de identiteit van de meeste joden.
In deze krant heeft enige jaren geleden een foto gestaan van een groep joden, die voor
het VN-gebouw in New York demonstreerden met borden, waarop de volgende tekst
stond geschreven:
Jew , Israël is not the same thing (Joden Israël is niet hetzelfde).
428 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Het overgrote deel der joden in de moderne staat Israël is volgens de joodse professor
Paul Wexler en vele andere geleerden met hem, afkomstig van de
Khazaren/Askenazen, die een Turks/Mongoolse oorsprong hebben en in de 8e eeuw
zijn overgegaan tot het joodse geloof. Zij hebben geen enkele genetische band met het
oude bondsvolk Israël. Ook Simon Wiesenthal erkent dit in zijn boek “Zeilen der
hoop”. Verder zijn onder Hyrcanus de meeste Edomieten ingelijfd in het jodendom,
zodat de Joodse Encyclopedie (1925) vermeldt dat “Edom is in modern Jewry”.
Men kan Jezus ook niet zonder meer een “jood” noemen en gelijkschakelen met de
joden van Zijn tijd. De joden zagen Hem niet als hun “soortgenoot”. Zij lieten Hem
dus de vreemdelingenbelasting betalen, zie Matth.17:24vv
En ook wilde men Hem op de begraafplaats der vreemdelingen begraven (Akeldama).
Men hield Hem voor een Galileeër, waarvandaan men niets goeds verwachtte. De
joden wilden dat Pilatus het opschrift boven het hoofd van Jezus zou veranderen,
waarop geschreven stond: “Jezus de koning der joden”, Joh.19:19, maar de joden zelf
noemden Hem in Matth.27:42 de Koning Israëls! En dat was Hij inderdaad!
Het is heel kort door de bocht van de Vries te stellen dat iedere christen ook een band
met het joodse volk dient te hebben, en om Jezus daarvoor als propaganda-object te
nemen voor het jodendom, waartegen Hijzelf zo fel ageerde. Men kan onmogelijk
Jezus vereenzelvigen met de joden op grond van de Schrift en geschiedenis. Laten wij
van de joden nog iets leren: Jew, versus Israël is not the same thing! Dat is iets om
heel goed over na te denken.
17.2 Eye-opener, Oorlog op Grote Verzoendag
'Jom Kippoer' schudde Israël wakker uit de overwinningsroes van de Zesdaagse
Oorlog
Oorlog op de dag van de boete
Het RD wijdde een heel artikel aan de Jom Kippoer-oorlog op 6 oktober 1973.
De Grote Verzoendag (Jom Kippoer) geldt als de meest heilige dag in het Joodse jaar.
Noch Israël, noch de christenen die zich inzetten voor de moderne staat Israël
schijnen wakker geschud te zijn door de "oorlog op de dag van de boete".
Even doordenken: Oorlog op de dag van de boete houdt in dat de huidige staat Israël
niet door onze Schepper wordt erkend, noch door Hem wordt beschermd.
Zie Exodus 34: 21 Zes dagen zult gij arbeiden, maar op den zevenden dag zult gij rusten; in
den ploegtijd en in den oogst zult gij rusten.
22 Het feest der weken zult gij ook houden, zijnde het feest der eerstelingen van den
tarweoogst, en het feest der inzameling, als het jaar om is.
23 Al wat mannelijk is onder u zal driemaal in het jaar verschijnen voor het aangezicht des
Heeren HEEREN, den God van Israël.

429 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
24 Wanneer Ik de volken voor uw aangezicht uit de bezitting zal verdrijven, en uw landpalen
verwijden, dan zal niemand uw land begeren, terwijl gij henen opgaan zult, om te verschijnen
voor het aangezicht des HEEREN uws Gods, driemaal in het jaar.
Wat vreemd dat Egypte, Syrië en andere landen juist op Grote Verzoendag 1973 wel
de oorlog begonnen tegen de huidige staat, die zich tooit met de naam van Israël!
Uit Ex.34:24 blijkt dat de God van het Bijbelse volk Israël een verdrag en toezegging
met hen maakte, dat zij nooit bang behoefden te zijn voor een vijandelijke aanval,
wanneer men naar
Zijn feesten zou opgaan, driemaal in het Jaar. Elohim zou ervoor zorgen dat niemand
hun land zou begeren tijdens hun afwezigheid ter plaatse, wanneer het land kwetsbaar
was. Hij zou het land beschermen! Maar in het 1973 gebeurde juist het tegendeel!
Zijn inmiddels de ogen al open gegaan in de staat "Israël" en van de supporters ervan?
Of is hier sprake van een "gebrek aan kennis", waardoor "Mijn volk" verloren gaat?
Jes. 1:3,
Hos.4: 1. Of geldt Jesaja 6:10: Maak het hart dezes volks vet, en maak hun oren
zwaar, en sluit hun ogen, opdat het niet zie met zijn ogen, noch met zijn oren hore,
noch met zijn hart versta, noch zich bekere, en Hij het geneze?
Duidelijk is in leder geval dat het huidige Jodendom niet kan behoren tot het Bijbelse
volk Israël, gezien het ontbreken van de goddelijke bescherming tijdens de feesten.
430 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest

431 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest 432 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Index
Abma . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 129, 230, 231
Abraham . . . 11, 13, 14, 15, 21, 22, 23, 25, 26,
27, 30, 37, 39, 40, 46, 49,
54, 56, 60, 61, 63, 72, 75,
76, 77, 79, 87, 92, 94, 96,
99, 100, 101, 103, 107,
108, 115, 133, 134, 135,
136, 140, 152, 160, 162,
199, 200, 201, 202, 210,
222, 225, 229, 233, 239,
240, 244, 265, 266, 267,
280, 288, 292, 293, 294,
295, 297, 298, 299, 300,
301, 304, 308, 346, 352,
359, 373, 406, 408, 409
Accattoli . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 238
Adenauer . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 327
Admirant . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 16
afwijkingsfactor . . . . . . . . . . . . . 374, 386, 389
aionen . . . . . . . . . . . . . . . 27, 59, 297, 364, 391
Akeldama . . . . . . . . . . . . . . . 18, 232, 269, 411
Albertoma . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 108
Ambrosius . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 344
Antelman . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 74, 93
antichrist . . . 37, 225, 226, 227, 228, 241, 300
Antipas . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 74
Apollo . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 177, 281
Arkel . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 165, 167

433 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Astarte . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 168
Aterlingen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 344
Athalia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 55, 104, 143
Atlantis . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 35
Augustinus . . 14, 15, 91, 167, 191, 221, 303,
345, 351, 405, 407
Aurora . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 246
Auschwitz 146, 307, 320, 324, 327, 331, 332,
334
Babylon 16, 22, 31, 34, 41, 46, 57, 58, 59, 99,
112, 151, 168, 192, 216,
242, 243, 249, 280, 283,
289, 292, 296, 352, 353,
369, 372, 375, 376, 384
Baeck . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 319, 320
Bakker . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 128, 175
Balmary . . . . . . . . . . . . . . 274, 275, 285, 286
Barneveld . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 92, 94
Barth . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 17, 94, 95
Bauer . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 18, 334
Beatrix . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 137, 154
Berger . . . . . . . . . . . . . 24, 47, 65, 93, 98, 101
Bernstein . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 321
Bischof . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 192
Blankespoor . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 230, 231
Blok . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 155
Blokhuis . . . . . . . . . . . . . . . . . . 147, 148, 230
Boer . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 25, 48, 52, 174
Borowski . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 192
Boston . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 11
Brakel . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 11
Brand . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 238, 338, 340
Brienen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 124
Broszat . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 332
Bruno . . . . . . . . . . . 63, 72, 93, 233, 304, 383
Bucer . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 128
Bulan . . . . . . . 46, 49, 82, 140, 145, 150, 162
Burg . . . . . . . . . . . . . 323, 325, 328, 334, 349
Bush . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 139, 324
Butler . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 242
Butter . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 230, 231
Butz . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 324, 334
Buys . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 86
B’nai B’rith . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 91
Calvijn 85, 91, 128, 134, 158, 167, 210, 351,
405, 407
Castellion . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 91
Catechismus . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 170
Chamberlain . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 341, 342
Charles . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 182
Chemarim . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 359
Cheysson . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 88
Chronos . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 396
Coenraeds . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 107
Cohen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 91, 97, 226
Columbus . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 232, 239
Constantijn . . . . . . . . . . . . . 126, 158, 359, 367
Copernicus . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 136, 141
Costa . . . . . . . . . . . . . . . 54, 108, 137, 157, 325
Crithley . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 178, 182
Dall . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 76
Darlinton . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 348
Davar . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 164
David 28, 48, 49, 51, 53, 57, 60, 61, 62, 63, 67,
92, 94, 96, 99, 117, 124,
130, 132, 135, 139, 164,
168, 170, 200, 201, 208,
221, 228, 265, 269, 282,
288, 295, 296, 307, 337,
368, 372, 382, 383, 409
Davidy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 108, 152
Denderah . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 358
Deutscher . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 74, 138
Diana . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 360
Dilling . 92, 169, 178, 179, 180, 181, 182, 187,
192, 347
Diwald . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 332
Dixon . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 227
E.O. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 128, 140, 148, 182
Eckert . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 238
Egypte . . 14, 15, 26, 33, 34, 35, 40, 43, 46, 54,
64, 67, 71, 98, 107, 111,
114, 117, 118, 134, 168,
194, 227, 230, 244, 270,
275, 287, 289, 307, 351,352,
353,354,355,358,359,362,
366,372,376,386,389,412
Ehrlich . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 238
Eichmann . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 47, 319
Einstein . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 97
Elderen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 11, 12
Elisabeth . . . . 92, 169, 178, 179, 180, 187, 347
Eljakim . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 124
Elmusvuur . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 359
Emry . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 77
Engeland . . . 64, 66, 91, 98, 118, 123, 240, 319,
347, 348, 372
Erasmus . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 192
Erwteman . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 230
Eschkol . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 323
Eusebius . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 191, 344
Eveland . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 307
Ewing . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 239
Fanconi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 81
Faurisson . . . . . . . . . . . . . . . . . . 325, 332, 334
Feist . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 83
434 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Fields . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 102
filosofie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 51
Finkelstein . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 321, 322
Fisher . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 348
Flannery . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 164
Foltz . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 82
Ford . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 76
Franklin . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 76, 343
Fritsch . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 345
Fruytier . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 108
Gadolin . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 323
Galilei . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 141
Garaudy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 238
Gaucher . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 81
Gayman . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 76
gehenna . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 303, 405
Gerke . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 170
Gilbert . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 46, 334
Gips . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 83, 94
Gizeh . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 227, 363
Glashouwer 87, 147, 157, 158, 182, 230, 233
Goethe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 346
Goldman . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 327
goyim . . . . 129, 178, 214, 259, 336, 337, 338,
339
Graaf . . . . . . . . . . . . . . 25, 74, 152, 153, 154
Graafland . . . . . . . . . . . . . . 12, 152, 153, 154
Graham . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 167, 168
Groe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 11, 109
Groningen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 108
Gulden Snede . . . . . . . . . . . . . . . . . . 112, 387
HAARP . . . . . . . . . . . . . . . . . . 246, 247, 248
hades . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 112, 296, 297
Hannay . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 35
Hartuk . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 363
Heiden . . . . . 21, 40, 176, 181, 337, 340, 406
Heredotus . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 55
Herschdorfer . . . . . . . . . . . . . . . . 34, 161, 210
Hertog . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 175
Hertzberg . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 343
Herzl . . . . . . . . . . . . . . . . . . 47, 164, 175, 176
Hieronymus . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 345
Himmler . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 319, 328
Hiram . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 382
Hirst . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 164
Hitler . . . . . 47, 155, 162, 319, 320, 323, 328
Hoek . . . . . . . . . . . . . . 73, 117, 175, 374, 397
hoeksteen . . 60, 117, 123, 227, 264, 374, 395,
396
Hoekstra . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 345
Hoessein . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 216
Hoeven . . . . . . . . . . . 130, 225, 237, 240, 241
Hof 35, 47, 128, 157, 182, 221, 224, 354, 370
Hoff . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 230, 233
Hoffman . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 178, 182
holocaust . . . 62, 165, 222, 317, 321, 322, 323,
324, 326, 329, 330, 333,334
Homerus . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 115, 116, 118
Hoornbeeck . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 86
Hopkins . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 81
Horus . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 355, 398
Hurewitz . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 93
Hyrcanus . . . 20, 37, 46, 78, 82, 140, 145, 150,
243, 411
Icke . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 368
Illuminati . . . . . . . . . . . . . . . . 47, 73, 227, 374
Immens . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 96, 243
Index . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 417
a . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 417
Innocentius . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 347
Isis . . . 177, 228, 360, 367, 368, 374, 379, 384,
387
Isthar . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 369
Jakob 16, 20, 25, 27, 37, 38, 39, 49, 50, 54, 56,
59, 60, 61, 65, 72, 76, 79,
87, 88, 94, 96, 97, 101,
102, 103, 111, 118, 132,
133, 145, 154, 200, 201,
204, 207, 210, 222, 232,
233, 234, 239, 241, 244,
245, 249, 254, 256, 261,262,268,271,280,288,289,
299,301,343,351,359,368,372,373,374,376,395,
406,408
Jakobus . . . 14, 16, 52, 97, 106, 107, 118, 132,
138, 142, 153, 209, 291
Jansen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 167
Jozef . . 28, 35, 56, 74, 111, 118, 138, 200, 256,
352
Julien . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 232
Jupiter . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 177, 391, 396
Kadaffi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 305
Kamp . . . . . . . . . . . . . 155, 156, 165, 288, 331
Kant . . . . . 10, 31, 87, 253, 302, 342, 346, 391
Karlstadt . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 91
Kastein . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 28, 74, 138
Kennedy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 152
Ketterij . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 76
Keuchenius . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 108
Kimbren . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 55
Klein Haneveld . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 241
Knesset . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 137, 138, 139
Knox . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 54
Koelewijn . . . . . . . . . . . . . . 146, 147, 230, 233
Koestler . . . . 13, 46, 75, 76, 81, 127, 142, 168,
219, 232, 243
Kollek . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 25

435 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Koppelaar . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 230, 237
Kordes . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 331
Kordovero . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 72
Kreisky . . . . . . . . . . 63, 72, 93, 233, 304, 306
Kubovy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 328
Kuyper . . . . . . . . . . . . . . . 167, 174, 341, 346
Laan . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 83, 399
Ladino . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 80
Lange . . . . . . . . . . . . . 35, 140, 174, 243, 401
Leese . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 102
Lenin . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 97
Lester . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 232
Levy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 57, 64, 87, 343
Leyten . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 167
Ley-lijnen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 365
Lilienthal . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 47
Lindsay . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 331
Listojewsky . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 323
Lourdes . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 360
Loyola . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 72
Lucifer . . . . . . . . . . 35, 53, 54, 101, 200, 215
Luther . . 85, 90, 91, 158, 167, 174, 181, 182,
303, 308, 334, 335, 338,
339, 341
Madonna . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 360, 384
Magog . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 76
Mallan . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 122, 123
Marcus . . . . . . . . . . . . . . . . . 19, 93, 264, 406
Marduk . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 369
Marmorstein . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 343
Marr . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 160
Marshalko . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 343
Marx . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 93, 97, 161, 341
Mater . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 348
Mattern . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 325
Maurits . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 137
Mazzaroth . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 357
Medema . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 230
Melchizedek . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 267, 269
Mercator . . . . . . . . . . . . . . . . . . 374, 375, 398
Merovingers . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 382
Messias 26, 36, 37, 40, 46, 48, 50, 52, 56, 57,
61, 62, 63, 64, 65, 66, 90,
94, 96, 119, 121, 133, 135,
146, 147, 151, 155, 156,
163, 169, 177, 181, 192,
200, 201, 207, 211, 222,
227, 236, 238, 240, 241,
262, 267, 268, 278, 295,
297, 335, 336, 338, 340,
365, 401, 406, 407, 409
Millennium . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 383, 384
Millot . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 232
Mitzraïm . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 33
Moerman . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 174
Molay . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 382, 384
Mönnich . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 165, 166, 167
Morgenster . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 308
Moseley . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 17, 18
Mozes . . 22, 40, 49, 55, 66, 90, 92, 96, 99, 111,
133, 140, 152, 177, 192,
227, 292, 293, 296, 297,
299, 300, 304, 340, 357
Munck . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 365
Munk . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 165, 167
Nefilim . . . . 353, 359, 363, 364, 369, 370, 371,
372, 373, 374, 383, 386,
389
Nemesis . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 28
Netanyahu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 226
New Age . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 227
Newton . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 383
Nicea . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 22, 126
Nieman Pieck . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 102, 222
Nimrod . . . . . . . . . . . . 227, 283, 289, 290, 369
Noach . . . 53, 54, 108, 196, 304, 367, 389, 409
Novus ordo seclorum . . . . . . . . . . . . . . . . . 376
occultisme . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 182
Oosten . . . . 48, 83, 88, 99, 109, 112, 116, 119,
126, 149, 160, 210, 216,
225, 242, 301, 307, 382,
391, 394, 395, 404
Oosthoek . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 327, 391
Oppenheim . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 97
Orion . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 365, 366, 387
Osiris . . . . . . . . . 177, 365, 366, 367, 368, 387
Otterspeer . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 342
Ottolander . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 342
Ouweneel . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 25
overtuiging . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 68, 146
Pandira . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 178, 233
Parfitt . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 99
Paul . . 12, 13, 87, 159, 222, 232, 236, 238, 239,
243, 411
Paulus . . . 12, 13, 14, 17, 18, 22, 23, 40, 41, 52,
53, 56, 66, 89, 113, 122,
123, 130, 132, 133, 134,
136, 141, 142, 143, 153,
163, 167, 175, 202, 206,
207, 209, 210, 211, 212,
213, 215, 218, 231, 308,
339, 344, 351, 405, 407
Pech . . . . . . . . . . . . . . . . . . 378, 379, 381, 383
Peters . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 170
436 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Philips . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 161
Phoenix . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 364
Piso . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 384
Plato . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 303
pleroma . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 213, 214
Plinius . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 119
Poel . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 250, 345
Polak . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 76, 82, 349
Post . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 165
Pranaitis . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 178
precessie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 392, 397
Prieuré . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 383
Puriteinen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 128, 129
Radhanite . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 78
Rassinier . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 325
rechtvaardiging . . . . . . . . . . . . . 62, 254, 258
Reed . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 28, 74
remonstranten . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 212
Rennes . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 374
resolutie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 47
Revius . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 137, 166, 174
Ridderus . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 108
Ringelberg . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 347
Ripley . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 305
Ritual Murder . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 102
Rockefeller . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 74
Romulus . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 368
Roos . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10, 141, 142
Rothkranz . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 192
Rothschild . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 384
Rotterdam . . . . . . . 87, 88, 108, 120, 143, 151
Rutherford . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 159
Ruyter . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 92, 140, 162
Sacharov . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 97
Samuel . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 158, 219, 346
Sanhedrin . . . 37, 90, 178, 180, 182, 196, 227,
228, 267, 268, 269
Sanning . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 325, 334
Santorini . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 369
Sassoon . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 99
Saturnus . . . . . . . . . . . . . . 168, 177, 391, 396
Sayce . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 305
Scheepers . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 165, 167
Scheidl . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 323
Schick . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 165
Schoon . . . . . . . . . . . . . 48, 77, 106, 114, 238
Scrieck . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 108, 143
Scultetus . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 108
Sebna . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 124
Segal . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 164
Seidman . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 81
Seneca . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 116
Sesjat . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 111, 112
Sevela . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 74, 138
Sfinx . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 364, 373, 390
Shahak . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 30
Shearim . . . . . . 20, 49, 65, 126, 138, 146, 150
Sheppard . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 86
Siebesma . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 235
Sirius . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 365, 387
Skorecki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 226
Smallegange . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 108, 143
Smelik . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 13
Smit . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 399
Soesan . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 330
Soetendorp . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 331
Sonnevelt . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 175, 176
Sorgdrager . . . . . . . . . . . . . . . . . 322, 326, 333
Spenser . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 177
Spijker . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 126, 139, 298
Strabbing . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 176
Strabo . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 119
Tabor . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 90
Tacitus . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 160
Talmud . 97, 156, 170, 174, 175, 176, 177, 178,
179, 180, 181, 182, 187,
191, 192, 233, 234, 337,
341, 344, 347
Tay Sachs . . . . . . . . . . . . . . . . . . 102, 222, 371
Teellinck . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 107, 143
Teller . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 97
Templars . . . . . . . . . . . . . . . . . . 374, 375, 382
Terdege . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 347
Tesla . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 246, 247
Theocratie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 54, 95, 359
Thot . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 111
Tienen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 323
toetssteen . . . . . . . . . . . . . . . . . . 159, 297, 332
Tomlin . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 239
topsteen . . . . . . . . . . . 247, 374, 390, 394, 398
Trotsky . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 97
Tuinman . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 52, 207, 212
twijfel . . . 83, 84, 123, 136, 207, 211, 290, 307,
336
Usher . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 158
Vaticaan . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 174, 227, 360
Vecht . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 103, 321, 387
Velde . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 108, 230
Venus . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 391
Vergillius . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 116
Vermeer . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 120, 121, 122
Verwoerd . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 130
Visser . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 68
Voetius . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 108, 166

437 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest
Volkroth . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 247
Voltaire . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 167, 287, 345
vrederijk . 26, 27, 61, 62, 126, 139, 224, 228,
229, 280, 291, 303, 352,
353, 365, 400, 404, 409
Vrolijk 13, 59, 105, 195, 256, 259, 272, 276,
278, 279, 280, 281, 282,
284, 292, 295, 296, 391,
399
Wachter Sions . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 122
Washington . . . . . . . . . . . . 80, 165, 343, 346
Wexler . 12, 13, 87, 155, 159, 181, 192, 219,
232, 239, 243, 411
Weyl . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 93
wiedergutmachung . . . . . . 326, 327, 328, 332
Wiesenthal . . . 46, 47, 62, 136, 139, 222, 411
Wintzek . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 325
Wishart . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 54
Witsius . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 143
Woelderen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 108
woestijn . . 30, 38, 54, 79, 89, 106, 134, 202,
215, 257, 323, 324, 364,374
Wyatt . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 156, 227
Yad Vashem . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 328
Zelm . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 342
Zémach . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 62, 365, 409
Zerubbabel . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 31, 94
Zimmermann . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 329
Zionisme 28, 46, 47, 57, 93, 96, 97, 164, 170,
175, 176, 222, 227, 243,
322, 341, 346
Zondag 7 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 100
Zukerman . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 93
438 Het ware Israël: de twaalf stammen terug van weggeweest