boomblad - Brugse verenigingen

BOSINFO
insecten drinken het sap in de jonge twijgen
en bladeren. het overtollige, suikerrijke
sap laat de bladeren van de linde glanzen.
De insecten verteren niet alle opgenomen
suikers en scheiden deze in vloeibare vorm
weer uit. Dit is dan de zogenaamde honingdauw
die vervelend kan zijn voor geparkeerde
wagens maar die ook weer voedsel
is voor andere dieren. In een later stadium
worden de bladeren vaak gekoloniseerd
door roetdauw. Deze schimmelsoort maakt
zwarte vlekken. De zuigende insecten trekken
insecteneters aan, zoals zangvogels,
sluipwespen en roofmijten.
Door zijn groeiverloop en bouw heeft de
linde van nature minder stevige takoksels,
'plakoksels' genoemd. ze hebben een zwakke
aanhechting met de stam en kunnen door
de groei en de windwerking uitscheuren. zo
ontstaan er holtes in de stam van de linde.
Dat zijn de ideale plekjes voor nesten van
steen- en bosuil, torenvalk en vleermuis.
Waar vind je ze?
De winterlinde is vandaag zeldzaam in
onze bossen. 6 à 9.000 jaar geleden kwam
hij massaal voor. Na de laatste ijstijd werd
het de belangrijkste boom in het bos. Later
kende de soort een terugval: de vezelrijke
bast werkte roofbouw in de hand en de
eik werd geleidelijk bevoordeeld. De laatste
eeuwen verdween de soort bijna helemaal
door de teelt van meer commerciële
soorten zoals naaldhout, Populier, Beuk
en Amerikaanse eik. Relicten van de oude
lindebossen vind je nog op het Deense
eiland jutland en in het oerbos van
Bialowieza in Polen.
Bosbouwkundige betekenis
het hout van de linde is zacht en vezelt niet.
Omdat de jaarringen minder duidelijk aanwezig
zijn, is het geschikt voor allerlei houtsnijwerk.
Voor gebruik als constructiehout is
het te zacht. Met zijn vele slapende knoppen
is de linde geschikt als hakhoutboom.
Bosbouwkundig heeft vooral de winterlinde
een bijkomende waarde tegenover de andere
inheemse boomsoorten. zijn gebladerte
verteert snel en geeft veel voedingsstoffen
8
BOOMBLAD APRIL/MEI/juNI 2010
vrij. Die voedingsstoffen gaan de verzuring
en de verarming van de bosbodem tegen. In
eiken-, beuken- en naaldhoutbossen hoopt
het slecht afbreekbare strooisel zich op. Dat
werkt de bodemverzuring in de hand. Bij
een (her)bebossing is een bijmenging met
de winterlinde een goed idee!
Studies verwachten dat in zandstreken zoals
het houtland de bodems op termijn sterk
zullen verbeteren onder lindebos.
Cultuurhistorisch erfgoed
In ver vervlogen tijden gebruikte men
de bast van de linde in de vervaardiging
van matten, touwen en papier. Lange tijd
genoot de soort hier een belangrijkere
status dan de eik. De kelten asso-
cieerden de linde met Freya, hun
godin van de vruchtbaarheid. Onder de
linde werd gefeest en recht gesproken.
In de kruin werden veroordeelden opgeknoopt.
Later integreerde men de betekenis
van de boom en het ontzag dat hieruit
voortvloeide, in het christendom. De linde
werd geplant bij kerken en kapellen.
Vaak vind je naast een kapelletje een
linde terug.
foto: Karolien Van Diest