Toelichting - Gemeente Oss

De gronden die (dubbel) bestemd zijn als ‘Waarde – Archeologie Monument 1’
omvatten gronden waar veldonderzoek is uitgevoerd en waar archeologische
waarden zijn aangetroffen en nog steeds in de grond aanwezig zijn. De
archeologische waarden zijn door de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed
(voorheen Rijksdienst voor het Oudheidkundig Bodemonderzoek) als dusdanig
waardevol getypeerd dat ze aangewezen zijn als zogenaamd archeologisch
monument, en worden via de Monumentenwet 1988 rechtstreeks beschermd
met een eigen wettelijke regeling. De gronden mogen niet worden verstoord.
Deze dubbelbestemming heeft voornamelijk een signalerende en informerende
functie; ze geeft aan dat naast de andere bestemmingen hier tevens de
Monumentenwet 1988 van toepassing is. Een wijzigingsbevoegdheid is
opgenomen om een bestemmingsvlak te kunnen wijzigen, verwijderen of juist
nieuw op te nemen indien daar na het houden van nader archeologisch
onderzoek, een archeologische opgraving of een vondst aanleiding toe is.
Ingevolge artikel 11 van de Monumentenwet 1988 is het verboden een
beschermd monument te beschadigen of te ververnielen. Zonder of in
afwijking van een vergunning is het verboden:
een beschermd monument af te breken, te verstoren, te verplaatsen of in
enig opzicht te wijzigen;
een beschermd monument te herstellen, te gebruiken of te laten gebruiken
op een wijze waardoor het wordt ontsierd of in gevaar gebracht.
Een aanvraag om vergunning dient te worden ingediend bij burgemeester en
wethouders. De minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap (Rijksdienst
voor het Cultureel Erfgoed) beslist omtrent de vergunningaanvraag.
Het handelen zonder of in afwijking van een vergunning is een strafbaar feit en
kan worden gestraft met hechtenis van ten hoogste een jaar of een geldboete
van de vijfde categorie.
De gronden die (dubbel)bestemd zijn als ‘Waarde – Archeologie Monument 2’
omvatten gronden waar veldonderzoek is uitgevoerd en archeologische
waarden zijn aangetroffen die nog steeds in de grond aanwezig zijn. Echter het
verschil met de hiervoor beschreven gronden is dat deze gebieden niet
rechtstreeks beschermd zijn op basis van de Monumentenwet 1988 (het betreft
hier geen archeologische monumenten in de zin van de Monumentenwet 1988).
Bescherming van de archeologische waarden is in deze gevallen geregeld via
het bestemmingsplan. Aangezien bij deze gronden onomstotelijk vast staat dat
er zich archeologische waarden in de bodem bevinden, geldt hier een streng
regime dat nagenoeg elke bodemverstoring uitsluit. Dit regime kan slechts
opgeheven worden na het laten verrichten van archeologisch onderzoek /
archeologische opgravingen. Het aanlegvergunningsstelsel ingevolge de Wet
ruimtelijke ordening kent echter de beperking dat werkzaamheden die het
normaal gebruik, onderhoud en beheer betreffen niet vergunningsplichtig
gesteld kunnen worden, waardoor enige vorm van verstoring niet geheel is uit
te sluiten. Zo is binnen de gebieden met een agrarische bestemming het
bewerken van de grond voor het telen van gewassen een normaal gebruik,
waarvoor geen aanlegvergunning vereist is. Volledige bescherming van de
archeologische waarde via het bestemmingsplan zou slechts kunnen door alle
onder deze dubbelbestemming liggende bestemmingen weg te halen en alleen
45