Inhoudsopgave

Het was ook te gevaarlijk. Als Jochem en/of Robert erachter komen dat Nienke weten dat
hun niet deugen heeft ze waarschijnlijk een groot probleem. Ze proberen nu al naar haar
geheugen te vissen. Er was verder niet zo’n hele gezellige sfeer aan tafel. Noa en Jeroen
keken elkaar niet aan. Jeroen negeerde Appie en Amber. Patricia negeerde Fabian waar ze
nog steeds boos op was. Nienke liet Fabian een beetje links liggen omdat ze het gevoel had
dat hij dat ook bij haar deed en Mick en Joyce durfden elkaar weer niet aan te kijken. Trudie
had meteen het gevoel dat het aan haar eten lag en ruimde teleurgesteld af. Maar Noa (en
de rest ook) verzekerde haar dat het eten verrukkelijk was. Dit fleurde Trudie weer helemaal
op.
Een paar dagen later was de sfeer nog niet bepaald leuker in huis. Fabian deed zijn best om
Patricia in de gaten te houden. Zodra zij het huis verliet probeerde hij haar te volgen. Jeroen
was nog steeds chagrijnig omdat hij het nog niet had bijgelegd met Noa. Hij heeft het één
keer geprobeerd maar toen zei hij, volgens Noa, weer iets verkeerds waardoor Noa nog
bozer werd. Nienke kreeg nu sterk het gevoel dat Fabian ergens mee bezig was. Ze heeft het
hem een paar keer gevraagd maar elke keer zei hij dat hij niets verzweeg en het druk had
met school. Ze merkte dat ze hem minder ging vertrouwen waar ze erg verdrietig om was.
‘Avonds zat Nienke hierover in haar dagboek te schrijven. Ze keek op naar Amber die weer
op de wolken leek te zweven. “Weet jij wat er met Fabian is?” vroeg Nienke. Amber leek haar
niet te horen. “Amber?” “Hm?” Amber keek op en zag Nienke vragend naar haar kijken. “Wat
zei je?” Nienke zuchtte. “Of je weet wat er met Fabian is..” Amber schudde haar hoofd. Ze
hoefde niet naar de reden te vragen waarom Nienke dit vroeg. Amber zag zelf ook dat Fabian
de laatste tijd niet zichzelf was. Of in ieder geval, hij was aldoor druk bezig met ‘iets’. Amber
geloofde ook niet dat hij het druk had met school. “Het komt wel weer goed Nien.. Het is
voor Fabian ook moeilijk geweest de afgelopen weken of maanden.” Nienke twijfelde. Daar
had Amber wel gelijk in, maar toch kende ze Fabian niet zo.
Fabian zat weer een Egyptisch boek te lezen op zijn bed, maar kon er niet rustig in lezen
omdat Mick aldoor met een bal tegen de deur gooide. Fabian had wel een vermoeden
waarom hij zo gefrustreerd was. “Mick, ga gewoon naar haar toe, zoen haar vol op de mond
en zeg wat je voor haar voelt.” Mick zuchtte. “Ja dat klinkt wel erg makkelijk als je het zo
zegt.” Fabian ging rechtop zitten. “Maar het is ook makkelijk,” zei hij met een glimlach. “Ja,
voor jou nu misschien. Maar nadat je met Nienke gezoend had op het bal wist je ook niet
hoe je je moest gedragen hoor.” Fabian dacht na. Daar had Mick gelijk in. Ineens voelde hij
weer wat hij toen voelde en begreep nu pas hoe dit voor Mick is. “Sorry. Ik begrijp het. Ik
weet nog hoe moeilijk dat was. Maar bij Nienke en mij is het goed gekomen. Je moet haar
gewoon vertellen wat je voor haar voelt.” Hij keek naar Mick’s twijfelende gezicht. “Wil je dan
liever in deze situatie blijven?” Mick schudde hevig zijn hoofd. Fabian lachte. “Nou, dan weet
je wat je te doen staat!”
Toen de avondklok van Victor had geluid wilde Fabian gaan slapen, totdat hij de trap hoorde.