Inhoudsopgave

alleen aan de muziek en af en toe voetstappen die ze hoorde. Ze had het idee dat het van
zolder kwam. Op een gegeven moment had Amber er genoeg van en liep zachtjes haar
kamer uit. Op dat moment zag ze Appie de Wc uitkomen die beide handen boven zich
uitstrekte. “Meesterwerk! Wil je ruiken?” vroeg hij toen hij Amber zag. Amber schudde met
een vies gezicht haar hoofd. Op dat moment hoorden ze enorm gebonk boven zich en
daarna een hoop gelach. “Wat is dat?” vroeg Appie. “Het komt van zolder. Ik hoor al de hele
tijd lawaai.” Amber wenkte Appie dat hij moest komen en samen liepen ze voorzichtig de
zoldertrap op. Ze luisterden voorzichtig aan de deur en hoorden vaag de stemmen van Noa
en Jeroen. Amber begon te lachen, maar Appie sloeg snel zijn hand voor haar mond. “Hoor je
die muziek?” fluisterde Amber lachend terwijl ze Appie’s hand wegtrok. Appie trok zijn
wenkbrauwen op. “Wat zijn ze aan het doen?” Voorzichtig duwde hij de deur een klein stukje
open en probeerde zo onopvallend mogelijk te zien wat er daarbinnen gebeurde. Amber was
ook nieuwsgierig en deed precies hetzelfde. Hun monden vielen open toen ze zagen waar
Noa en Jeroen mee bezig waren. “Kin omhoog en hoofd opzij,” waren Noa’s woorden. Appie
en Amber keken elkaar aan. Op een gegeven moment konden ze het lachen echt niet meer
inhouden en barstten ze in lachen uit. Noa en Jeroen schrokken zich rot en keken naar de
deuropening waar Amber en Appie op de grond lagen te lachen. “Stelletje prutsers! Wat
moet dat hier?!” riep Jeroen boos. “Waren jullie nou aan het stijldansen?” Amber proestte het
uit. Voordat Jeroen antwoord kon geven stond Appie op en zei: “Jeroentje Jeroentje toch,
waar is het met je mis gegaan?” Appie klopte lachend op de wang van Jeroen, maar Jeroen
duwde hem weg. “Wat komen jullie doen?” vroeg Noa. “Nou, jullie maken nogal veel lawaai
en Nienke ligt te slapen. Dus als jullie zo nodig willen dansen, doe dat dan ergens anders.”
Amber probeerde niet te lachen en dat lukte, totdat ze Appie’s hoofd zag. “Ja prutsers ik
begrijp het. Maar mogen wij ook eens een lolletje hebben zonder pottenkijkers? Bedankt!”
Jeroen duwde Appie en Amber de deur uit en bleef tegen de deur staan. “Een lolletje?” vroeg
Noa geïrriteerd. “Ja, wat moet ik dan zeggen,” zei Jeroen zacht alsof hij dacht dat Appie en
Amber nog meeluisterden. “.. Dat ik op stijldansles zit?” Noa trok haar wenkbrauwen op en
knikte. “Ik begrijp zelf niet eens waarom ik met deze onzin meedoe, laat staat dat hun het
begrijpen!” “Onzin?” vroeg Noa boos. “Ik dacht dat je het nu serieus nam!” Jeroen zuchtte.
“Krijgen we dit weer.. Je weet dat ik dit alleen voor jou doe, dus einde discussie.” Maar Noa
liet het er niet bij zitten. “Als je geen geld kon winnen dan zou je nooit alleen voor mij
meedoen..” “Hoe weet jij dat nou?” reageerde Jeroen. “Denk je dat ik zoveel over heb alleen
voor dat geld?” Noa knikte. “Ja natuurlijk, ik ken jou echt wel goed hoor.” Jeroen wilde er op
in gaan maar Noa was het zat. “Weet je? Laat maar. Ik heb geen zin meer om hierover een
discussie te voeren. Misschien is het toch beter als ik een echte man als danspartner vind!”
Noa liep boos de kamer uit en stampvoette de zoldertrap af. Jeroen bleef achter en staarde
met open mond voor zich uit. Daarna schudde hij zijn hoofd: “Vrouwen..”
In de kamer van Joyce en Patricia lagen Joyce en Patricia dubbel van het lachen om een foto
in het biologieboek. Ze waren een paar minuten geleden nog heel goed bezig met huiswerk
maken, maar toen Joyce een foto aan Patricia liet zien van een meisje met de langste tong