Inhoudsopgave

Hoofdstuk 2 – Appie zijn fout
“Nienke!” riepen Fabian en Amber. Ondertussen kwam Patricia aangerend. “Wat is er
gebeurd?” vroeg ze geschokt. Fabian liet haar het briefje lezen. “Dit lag op Nienke haar
zadel.” “Oh nee” zei Patricia. “Hoe kan dit? Wie kan dit hebben gedaan?” “Ja die Wolf
natuurlijk! Hij gaat wraak nemen!” riep Amber bang. “Nienke?” zei Fabian. “Ze komt bij!”
Nienke opende haar ogen en Fabian zette haar rechtop. “Gaat het?” vroeg hij. “Ik voel me
niet zo lekker” antwoordde ze. “Kom, je gaat bij mij achterop naar huis. We laten je fiets hier
wel staan tot morgen.” Fabian hielp haar overeind, pakte zijn fiets en samen fietsten ze naar
huis.
Toen ze thuiskwamen bracht Fabian Nienke naar haar kamer. Amber en Patricia liepen de
woonkamer in. Mick, Joyce en Appie waren monopoly aan het spelen. “Woehoee, Ap is de
rijkste!” riep Appie enthousiast. “Ap!” zei Amber. “Kunnen wij je even spreken?” “Ap is een
spelletje aan het doen” antwoordde Appie. “Nu!” zeiden Amber en Patricia tegelijk met een
boze blik waardoor Appie geen nee meer durfde te zeggen. Amber liet het briefje aan Appie
zien waardoor Appie heel hard begon te lachen. “Goeie grap he?!” zei Appie lachend. Toen
was het even stil. Appie had ineens door dat ze nog niet wisten dat hij het briefje had
geschreven. Hij wilde wegrennen, maar Patricia had hem al bij zijn capuchon vast. “Pardon?”
zei ze. “Heb jij dat briefje geschreven?” Appie kreeg niet eens de kans om antwoord te geven
want ze wisten het toch al zeker. “Jij stomme gemene Ap!” schreeuwde Amber. “Weet je wel
niet allemaal wat je gedaan hebt! Nienke is er nu weer veel slechter aan toe door jou!” Appie
schrok. “Nienke?” vroeg hij. “Wat is er met Nienke.” “Nienke werd ineens niet goed en viel
flauw nadat ze dat briefje had gelezen.” Zei Patricia boos. “Oh, dat was niet Ap zijn
bedoeling” zei hij. “Zeg dat maar tegen Nienke!” zei Amber.
“Gaat het alweer een beetje” vroeg Fabian die aan de rand van Nienke’s bed zat. Nienke
knikte. “Dank je wel” zei ze lief. Fabian glimlachte. Hij boog zich wat meer naar haar toe en op
het moment dat hij haar wilde zoenen, stormde Amber heel hard binnen. Fabian zag dat
Nienke erg schrok en sloeg een arm om haar heen. “Wat is er?” zei hij geïrriteerd. “Het was
Appie” zei Amber uitgeput. Nienke en Fabian keken haar niet begrijpend aan. “Appie heeft
dat briefje geschreven, als grap.” “Wat?” zei Fabian boos. Hij keek naar Nienke die verbijsterd
voor zich uit zat te kijken. Hij stond boos op en rende naar Appie, die zich had verscholen in
zijn kamer. “Wat zijn dit voor stomme grappen!?” schreeuwde Fabian naar Appie. “Sorry,
sorry, sorry” riep Appie. “Weet je wel wat je Nienke hebt aangedaan! Jij weet dat het nog niet
goed met haar gaat en dan doe je dit?” “Sorry, ik dacht een grapje op zijn tijd is wel leuk!” zei
Appie. “Hier maak je geen grapjes over! Je speelt gewoon met haar gezondheid!”
antwoordde Fabian boos en hij liep weg, gooide Appie zijn deur dicht en liep terug naar
boven.
Mick en Joyce die nog steeds aan tafel zaten, keken verbaasd. “Wat is er nu weer allemaal
aan de hand” zei Joyce. “Geen idee” antwoordde Mick. “Maar het gaat in ieder geval om