Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
lijkbaar niets achter zocht. “Maar volgens mij zit ze nog steeds achter Jochem aan hoor. Ze<br />
had zich vandaag helemaal opgedoft en rende naar de eerste les gelijk naar hem toe zodat<br />
ze met hem alleen was.” Nienke fronste haar wenkbrauwen en dacht aan hoe raar Amber die<br />
middag eigenlijk deed. Er klopte hier iets niet, dacht ze. Opeens schrok ze op. Ze sloeg de<br />
dekens van zich af en sprong uit bed. Fabian keek helemaal verbaasd en rende gelijk achter<br />
Nienke aan die de gang op was gerend. “Nienke! Wat doe je?!” riep hij bezorgd. Waar ging<br />
ze heen? Wat is er aan de hand? Wist hij het maar..<br />
Hoofdstuk 8 – De ontdekking<br />
“Nienke!” riep Fabian nu nog harder. Maar Nienke luisterde niet en rende gewoon door. Toen<br />
er geen lift klaarstond besloot ze de trap te nemen. Maar net voordat ze het trappenhuis<br />
binnen wilde stormen kon Fabian haar nog net bij haar middel grijpen en draaide haar de<br />
andere kant op. “Nienke nee! Wat bezielt jou?!” riep Fabian op zo’n verbaasde toon dat<br />
Nienke er zelf van schrok. Ze wist zelf eigenlijk ook niet waarom ze zo hysterisch deed, maar<br />
toch klopte er een gevoel niet. Nu ze door had dat ze met geen mogelijkheid uit het<br />
ziekenhuis kon komen om Amber te halen, dacht ze aan een telefoon. Op deze verdieping is<br />
er een telefoon in de gezamenlijke kamer, dacht ze. Omdat ze zo buiten adem was kon ze<br />
moeilijk snel de vraag van Fabian beantwoorden en besloot dat te bewaren voor later. Snel<br />
maakte ze zich los uit de greep van Fabian en rende de volgende hal in, naar de gezamenlijke<br />
kamer. Vaag hoorde ze Fabian’s stem op de achtergrond en de stem van nog iemand. Het<br />
maakte haar niet uit: als ze Amber maar kon spreken. Toen ze bij de kamer aankwam had ze<br />
alleen maar oog voor de witte telefoon die op een tafeltje tegen de muur stond. Ze rende er<br />
op af en pakte de telefoon, onwetend dat veel mensen haar verbaasd aankeken. Fabian was<br />
nu ook binnen en zag hoe Nienke een nummer probeerde in te toetsen. Haar zicht was zo<br />
vaag dat ze de nummers niet meer kon zien. Fabian pakte de telefoon uit haar handen en<br />
legde hem met een harde klap terug. “Maar Amber,” zei Nienke in paniek. “Ze is bij hem, je<br />
moet haar ophalen.” Fabian snapte niet waar ze zich nou druk om maakte. De dokter stond er<br />
ook bij en had geen idee wat er aan de hand was. Wat hij wel zag was dat Nienke stond te<br />
hyperventileren. Fabian voelde haar steeds slapper worden en hield haar stevig vast. Hij keek<br />
de dokter in paniek aan. “Ze moet naar haar kamer,” zei de dokter en wilde Nienke uit<br />
Fabian’s handen pakken. Fabian vond dat hij het zelf prima kon en droeg Nienke zo snel<br />
mogelijk naar haar kamer. De dokter deed daar haar zuurstofmasker weer om zodat Nienke<br />
langzaam weer op adem kon komen. “Wat was er nou in vredesnaam aan de hand!” zei de<br />
dokter streng tegen Fabian. Fabian haalde zijn schouders op. “Volgens mij maakte ze zich<br />
zorgen om een vriendin, maar ik heb geen idee waarom.” De dokter keek bedenkelijk. “Het<br />
zag er wel erg uit, misschien moet je die vriendin toch maar even bellen. Dat wilde ze toch<br />
doen? Dan kan je haar straks misschien ook weer geruststellen.” Fabian knikte en zei de<br />
dokter gedag toen hij weer wegliep. Waarom moest ze Amber nou bellen? Hij dacht na over<br />
wat Nienke zei. Ze had het over een date van Amber en.. Toen zuchtte hij even. “.. Jochem,”