Inhoudsopgave

waarom? “Het gaat over Nienke,” zei hij rustig. Fabian voelde zijn hart overslaan en slikte
even. Hij bleef even verstijfd naar hem kijken en stond op toen van Swieten hem nog een
keer wenkte te komen. Gedachten stroomden door zijn hoofd. “Wat is er met Nienke?” vroeg
hij ernstig…
Hoofdstuk 7 – Vreemd gedrag
Fabian keek van Swieten met een bang gezicht aan waarna van Swieten zijn hand op Fabian’s
schouder legde. Van Swieten begon te glimlachen. “Kijk niet zo ernstig” zei van Swieten. “Het
is juist goed nieuws. Ik kreeg net telefoon uit het ziekenhuis dat Nienke is ontwaakt uit haar
coma!” Fabian kreeg een rilling door zijn hele lichaam. Opeens veranderde zijn gezicht van
ernstig naar heel blij. Hij kon zijn oren niet geloven en stond verbijsterd naar meneer van
Swieten te kijken. “Wat?” kon hij nog net uitbrengen. Van Swieten was ook erg blij door het
goede nieuws en pakte Fabian bij beide schouders vast. “Ze is wakker Fabian!” Hij wist hoe
moeilijk Fabian het de laatste tijd had en was blij om dit goede nieuws aan hem te vertellen.
“Ik kan het niet geloven,” zei Fabian zacht. “Je mag nu naar haar toe Fabian, jij alleen.” Fabian
keek van Swieten verast aan. Normaal is van Swieten altijd zo streng en had dat nooit
gemogen. Fabian keek hem dankbaar aan en rende de klas in om zijn spullen te pakken. “Ze
is wakker!” riep hij enthousiast naar de rest van het Anubis huis. De anderen keken hem met
open mond aan en begonnen enthousiast te vragen en te praten. “Silecium!” riep van
Swieten. “Nienke is inderdaad ontwaakt uit haar coma en Fabian mag er nu alleen heen. Hij
houdt jullie wel op de hoogte, toch Fabian?” Fabian knikte en maakte toen een gebaar dat hij
wegging en rende de klas uit. “Sorry voor het storen van uw les,” zei meneer van Swieten
tegen mevrouw van Swieten/Engelen. “Nou die is eindelijk ook weer wat vrolijker,” zei Jeroen
lachend tegen Noa. “Ongelofelijk toch? Ik ben echt blij voor hem!” Jeroen knikte. “We kunnen
helaas na schooltijd niet langs hè,” zei Noa. Jeroen dacht na en begon daarna te glimlachen.
“Nou, we kunnen toch best even gaan?” Noa gaf hem een tik. “Ik heb je heus wel door hoor.
Nee, we gaan gewoon naar de dansles.” Na schooltijd hadden ze hun eerste dansles. Noa
had de man opgebeld en gezegd dat ze meededen waardoor de man helemaal begon te
juichen aan de telefoon. Jeroen zuchtte: “Vooruit dan maar.” Noa keek blij en gaf hem een
kus op zijn wang. “We kunnen ook vanavond nog langs Nienke gaan.” Amber was ook
helemaal blij dat haar beste vriendin weer wakker was en daardoor had ze helemaal geen
inspiratie meer voor haar betoog. Ze heeft nog geprobeerd om ook weg te mogen, maar dat
ging helaas niet door.
Fabian fietste als een gek naar het ziekenhuis. Hij kon niet wachten om weer bij Nienke te
zijn. Daarom zette hij zijn fiets zo dicht mogelijk bij de ingang en rende naar binnen. Toen hij
bij haar kamerdeur was en de deur opendeed bleef hij plotseling staan. Hij schrok omdat hij
Nienke anders dacht aan te treffen. Ze lag namelijk nog steeds met haar ogen dicht en had
nu een zuurstofmasker op. Hij keek achterom en zag de dokter naar hem toe lopen. “Fabian!”
riep de dokter. Toen hij vlakbij was zei Fabian: “Wat is dit? Ze was toch wakker? En waarom