Inhoudsopgave

gaf haar complimenten over haar uiterlijk en vertelde dat hij precies zo’n soort Egyptisch
uiterlijk zocht. Ze had toen gevraagd waarvoor en hij vertelde dat het voor een
stijldanswedstrijd is. Ze had toen een beetje raar gereageerd, omdat ze nooit heeft gedanst.
Hij vertelde dat hij mensen heeft ingehuurd die twee keer per week gratis danslessen geven
voor meisjes met een soortgelijk uiterlijk als Noa en een partner met donker haar. Hij werkt
namelijk voor zijn baas die daarmee een record wil halen in het Wereldrecordboek, waar hij
bekend mee wil worden. Er vallen ook geldprijzen te winnen en dus ook gratis danservaring.
Noa was helemaal enthousiast geworden, maar ze moest wel een partner vinden. Ze wilde
perse met Jeroen, anders wilde ze het niet. Daarom kreeg ze een paar dagen bedenktijd.
Jeroen had haar eerst keihard uitgelachen en vond het een dom idee. Nadat ze vertelde over
de geldprijzen twijfelde hij nog, maar ze heeft hem nu uiteindelijk weten te overtuigen door
lang te zeuren. Jeroen ziet zichzelf alleen nog niet dansen en wil dan ook absoluut niet dat
iemand het weet. Noa glimlachte. Ze pakte hem vast en zoende hem vol op zijn mond. Op
dat moment kwam Fabian vanachter de schutting vandaan. Hij zag Jeroen en Noa en zij
zorgden ervoor dat zijn gemis naar Nienke er extra werd in gewreven. Ineens zag Jeroen
Fabian staan. “Hee Fabian!” Jeroen voelde zich een beetje ongemakkelijk. Hij stond hier met
zijn vriendin terwijl de vriendin van Fabian in coma ligt. En waarom moest hij hen nu net zo
aantreffen? Hij merkte dat hij medelijden had met Fabian. Hij moest er namelijk niet aan
denken dat Noa daar zou liggen. Fabian knikte vriendelijk en liep verder. “Gaat het?” Fabian
draaide zich even om en knikte. “Kom je uit het ziekenhuis?” was Noa’s onnozele vraag. Zelf
had ze ook door dat die vraag een beetje onnozel was en vroeg snel verder: “ Hoe gaat het
met haar?” Fabian keek naar omlaag en zei: “Nog steeds hetzelfde. Ze ligt nog steeds aan de
beademing.” Hij wilde er niet verder over vertellen dus draaide hij zich om en liep naar
binnen.
Amber zat in de woonkamer een beetje te internetten op de computer. Ze ergerde zich aan
Appie die op de bank een moppenboekje aan het lezen was en constant in de lach schoot. Ze
zat eigenlijk een beetje naar haar muis te kijken die ze doelloos van de ene kant van het
beeldscherm naar het andere schoof. Ze bedacht zich wat ze nu moest gaan doen. Als ze zich
verveelde kon Nienke altijd wel wat leuks voor haar verzinnen. Of ze gingen samen leuke
dingen doen. Amber had door dat ze Nienke heel erg miste. Opeens verscheen er een
venstertje rechtsonder in beeld. Amber schoot rechtop toen er stond dat ze een e-mailbericht
had ontvangen van Jochem Petersen. Ze kon haar ogen niet geloven. Dit was toch dé
Jochem? Ze opende snel haar e-mail en zag dat Jochem haar heeft toegevoegd op hyves.
Amber kreeg een glimlach op haar gezicht. Meteen accepteerde ze hem als vriend en bekeek
vol bewondering zijn hyves pagina. Ze had er nooit verwacht dat hij hyves had. Ze heeft er
ook niet aan gedacht, anders had ze hem allang opgezocht. Opeens kreeg ze een bericht in
beeld. ‘Jochem zegt: Hoi Amber!’ stond er in het venster. Ze kon het niet geloven: Ze was met
hem aan het chatten! ‘Hai Jochem. Alles goed?’ typte ze terug. Ze wachtte hoopvol op
antwoord. ‘Ja, alles gaat goed. En hoe gaat het met jou?’ kreeg ze terug. ‘Prima’ stuurde ze
terug. Ze loog een beetje, want zo prima ging het eigenlijk niet. Maar volgens haar kan je niet
tegen een jongen/man zeggen dat het niet zo goed gaat. ‘Weet je het zeker? Het lijkt me best