Inhoudsopgave

pakte zijn kleren. “Nee, ik had gewoon pech dat ik van die moeilijke vragen kreeg.” Ze keek
naar Mick die opstond. “Wat ga jij doen?” vroeg ze aan Mick. “Wat denk je? Naar school
natuurlijk.” Nienke zuchtte nu nog dieper. “Ooh nee hè, school..” Ze voelde zich helemaal niet
fit om naar school te gaan en daarbij had ze ook helemaal geen zin. Ze ging nog dichter
tegen Fabian aanliggen. Ze besloten nog even zo te blijven liggen en er daarna snel uit te
gaan.
Op de zolder lag Noa ook dicht tegen haar vriendje aan. “Wakker worden!” zei Jeroen terwijl
hij Noa op haar wang tikte. “Hee slaapkop.” Noa opende langzaam haar ogen. Ze zag Jeroen
en begon te glimlachen. Ze zag dat Jeroen ook net wakker was en dacht na. Opeens
herinnerde ze zich weer dat Jeroen gisteravond achter haar aan was gekomen toen Victor zo
boos was. “Lekker geslapen?” vroeg ze schor. Jeroen knikte: “Natuurlijk, ik slaap hier altijd
veel lekkerder dan in mijn eigen bed.” Noa lachte: “Jij bent gek.” “Weet ik,” lachte Jeroen.
Opeens hoorden ze Trudie roepen: “Eten!! Iedereen aan tafel!” Noa zuchtte: “Het is nog veel
te vroeg.” “Nou, het is al bijna tien voor acht” zei Jeroen die op Noa’s wekker wees. “Hè? Heb
ik de wekker niet gezet?” Jeroen lachte: “Nee, daar stond je hoofd ook niet naar.” “Oh,”
antwoordde Noa een beetje verlegen. Ze bedacht zich opeens wat voor chaos het einde van
de avond gister was. “Waarnaar dan wel?” vroeg ze voorzichtig. “Naar van alles en nog wat,”
lachte Jeroen nu harder. “Je was een enorme warhoofd.” Noa lachte schaapachtig. Ze hoopte
niet dat ze zichzelf enorm voor gek had gezet. Jeroen tikte op haar neus. “Maar het was wel
grappig hoor.” Noa keek hem lief aan en zoende hem. “Betrapt!” klonk ineens een stem.
Jeroen en Noa schrokken en keken naar de deur waar een lachende Appie stond. “Ap! Wat
doe jij hier?” vroeg Jeroen geïrriteerd. “Wat doe jij hier?” zei Appie met een grijns. “Of weet
Victor soms dat je hier geslapen hebt? Zal ik het hem eens vragen?” Appie liep de deur uit.
“Ap! Nee wacht!” riep Jeroen. Maar Appie reageerde niet waardoor Jeroen uit bed sprong om
hem achterna te rennen. Hij rende de deur uit en zag Appie stilstaan op de trap. Hij lachte:
“Stoute Jeroen!” Ook Noa kwam om de hoek van de deur kijken. “Nee, ik moest jullie direct
halen voor het ontbijt. Dit was wel een goeie manier om jullie snel aan tafel te krijgen of
niet?” lachte hij. Jeroen zuchtte en gaf Appie een klap voor zijn hoofd: “Prutser!”
Appie, Jeroen en Noa kwamen beneden waar iedereen al aan tafel zat. De andere meiden
zaten een beetje versuft aan tafel. “Zo, allemaal een beetje bijgekomen?” vroeg Jeroen
pesterig. Er reageerde niemand. Hij keek naar Nienke en het viel hem op dat zij de badjas van
Fabian aan had. Hij wist meteen dat Fabian en Nienke ook bij elkaar geslapen hadden. “En
heb jij eigenlijk wel kunnen slapen Fabian?” pestte Jeroen hem. Fabian keek Jeroen
nadenkend aan. Wat bedoelde Jeroen? Jeroen zag dat Fabian het niet begreep: “Ja,
aangezien je vriendin bij je was, lijkt me toch zwaar” zei hij met een grijns op zijn gezicht.
“Moet jij zeggen,” reageerde Appie. “Die van jou was ook niet bepaald rustig.” “Nou die van
mij kon tenminste nog lopen” antwoordde Jeroen plagend terwijl hij van Fabian naar Nienke
keek. Nienke keek hem geïrriteerd aan. Ze had helemaal geen zin om erop in te gaan. “Ik had
er geen moeite mee hoor,” zei Fabian eerlijk. Hij gaf zijn gesmeerde broodje aan Nienke,
want hij zag dat Nienke nog niks had gepakt. Nienke glimlachte naar hem en nam een hap