Inhoudsopgave

Joyce. “Niet echt?” vroeg Amber verbaasd die probeerde haar ketting om te krijgen. Noa zag
Amber worstelen en hielp haar met haar ketting. Joyce begon aarzelend te vertellen: “Nou, Ik
vind Mick wel leuk. Denk ik.” “Denk je dat, of weet je het zeker?” vroeg Noa. Nienke vroeg:
“Ben je verliefd?” Ze zag Joyce nadenken. Eigenlijk wist Nienke het antwoord al wel. Ze
herkende zichzelf in Joyce. Zo ging het namelijk ook tussen haar en Fabian. Dit duurde
eigenlijk veel te lang dan nodig was en dit wilde ze Joyce niet aandoen. Ze pakte Joyce bij
haar arm. “Weet je? Als jij wel verliefd bent dan moet je gewoon iets ondernemen, dan komt
het echt wel goed. Ik weet zeker dat Mick jou heel leuk vindt.” “Echt?” vroeg Joyce stralend.
“Hoe weet je dat dan zo zeker?” Patricia begon te zuchtten en pakte Joyce bij haar andere
arm. Ze keek naar Nienke en ze dachten allebei hetzelfde. “Dat is gewoon overduidelijk” zei
Nienke. “Zullen we nu dan eindelijk onze kleren showen beneden?” zei Noa enthousiast. Ze
liepen allemaal de kamer uit naar beneden.
“Modeshoooow!” riep Amber het hele huis door. Ze gingen met z’n vijven naast elkaar in de
kamer staan. Trudie kwam door de keukendeur en begon helemaal enthousiast te
schreeuwen. “Oooh wat mooi meisjes! Wat zien jullie er geweldig uit!” De kamerdeuren van
de jongens gingen tegelijk open waar uit de ene deur Jeroen kwam lopen en uit de andere
deur Fabian. Appie en Mick kwamen erachteraan. Ze kwamen de kamer inlopen en bleven
met open mond stilstaan. Ze keken naar de meisjes die net deden alsof ze aan een
modeshow meededen en maakten verschillende poses. Fabian had alleen maar oog voor
Nienke en hij liep verliefd naar haar toe. “En?” vroeg Nienke nieuwsgierig. Fabian bekeek
Nienke nog eens goed en pakte haar handen vast. “Je ziet er prachtig uit!” zei hij stralend.
Nienke begon ook te stralen. Ze sloeg haar armen om zijn nek. “Dank je wel” zei ze zacht.
Fabian sloeg zijn armen om haar middel, boog wat meer naar haar toe en gaf haar een lange
zoen. Jeroen had ook alleen maar oog voor ‘zijn’ meisje. “Je bent geweldig, echt heel mooi!”
zei hij terwijl hij zijn handen op Noa’s wangen legde. Noa keek heel gelukkig en gaf Jeroen
een kus. “Jij ook,” zei ze. “Zelfs in je joggingkleren” lachte ze. Mick die probeerde onopvallend
naar Joyce te kijken, hij had het gevoel dat hij zo rood was als een tomaat. Hij vond haar er
echt heel mooi uit zien, maar durfde dat niet te zeggen. Appie had de tafel in de woonkamer
leeggeruimd en ging met een grijns op zijn gezicht op de bank zitten. “Dit is de catwalk
meisjes! Kom er allemaal maar op!” Ze begonnen te lachen. Alleen Patricia, Joyce en Amber
waren zo gek om te doen wat Appie zei. Toen ze doorhadden dat Appie probeerde onder
hun jurken te kijken stapten ze meteen van de tafel af. Amber gaf Appie een klap. “Viezerik!”
riep ze. Appie kon alleen maar lachen. “Slim is Ap hè?” Jammer voor hem reageerde er
niemand. Trudie stond nog steeds vol trots te kijken. “Wat een mooie meisjes wonen hier
toch hè. Kom eens hier!” Ze spreidde haar armen voor zich uit en Nienke, Amber, Joyce,
Patricia en Noa kwamen in haar armen.
Victor kwam de kamer binnenlopen: “Wat is dit voor pandemonium?” zei hij geïrriteerd.
“Patricia, er is telefoon voor je.” Patricia keek op. “Is het Robbie?” vroeg ze enthousiast. “Nee,
één of andere Peter. Ga nou maar, hou het kort want ik heb nog meer werk te doen.” Joyce
keek verbaasd. “Wie is Peter?” vroeg ze. Patricia keek ook verbaasd. “Geen idee” en ze liep de