Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
de andere kant van de telefoon. Toen zei Nienke: “Sorry Amber, ik was alles een beetje<br />
vergeten, dus ook de tijd. Als jullie naar de stad gaan dan kom ik daar ook oké? Zullen we<br />
afspreken bij die nieuwe fontein?” Amber zuchtte en keek Patricia en Joyce aan die allebei<br />
knikten. “Ja, is goed. Dan gaan wij daar nu heen. Tot zo!” “Tot straks” hoorden ze Nienke nog<br />
zeggen. “Zo, als dat niet romantisch is weet ik het ook niet meer” zei Patricia droog. Dat<br />
brachten Joyce en Patricia weer op een leuk idee voor de schoolkrant en waren helemaal<br />
enthousiast aan het praten over hun ideeën. Amber wilde daar niks van weten en liep naar de<br />
Wc. “Amber?” hoorde ze een stem achter zich. Amber keek om en zag dat het Jochem was.<br />
“Weet jij toevallig waar dit lokaal is?” Jochem wees op zijn rooster waar een nummer van een<br />
lokaal op stond. Amber bleef iets te lang in zijn ogen kijken omdat ze die zo mooi vond.<br />
“Euhm..” begon ze stotterend. “Dat is nog een verdieping naar boven en dan naar rechts<br />
lopen en dan zie je het vanzelf.” Jochem keek blij en hij bedankte haar door over Amber haar<br />
wang te aaien. “Bedankt” zei hij daarbij. Amber leek helemaal in de wolken en keek hem na<br />
toen hij wegliep. “Hee, waar zit jij met je hoofd?” zei Patricia die kwam aanlopen met Joyce<br />
aan haar zij. “Amber! Hallo?” Amber leek weer terug te komen op de wereld. “Oh, sorry” zei<br />
ze. “Ik moet even naar de Wc.” Patricia en Joyce lachten om Amber haar gedrag en Joyce zei:<br />
“Zullen we daarna gaan?” Amber knikte en liep met een vrolijk gezicht de Wc’s in.<br />
Noa had nog een uurtje langer les dan de andere meiden en liep naar haar lokaal waar ze<br />
Jeroen voor de deur zag staan. “Wat doe jij nou hier?” vroeg Noa verrast. “Jij was toch al een<br />
uur geleden vrij?” Jeroen keek verlegen. “Ik wilde je nog even zien.” Noa begon te<br />
glimlachen. “Wat lief!” zei ze stralend en ze omhelsde hem. Ze vond het heel erg lief dat hij<br />
speciaal voor haar een uur langer had gewacht. “Ik zie je namelijk pas bij het avondeten weer,<br />
dat duurde me te lang” zei Jeroen. Noa lachte en kuste hem op zijn mond. Op dat moment<br />
kwam mevrouw van Swieten/Engelen de deur uit. “Kom je ook binnen Noa?” Noa keek opzij<br />
en bloosde. “Euh, ja” zei ze en lachte schaapachtig. “Sorry, dat was maar van korte duur” zei<br />
Noa tegen Jeroen. “Geeft niet, dit maakt mijn dag weer goed” antwoordde hij. Noa begon te<br />
lachen: “Gelukkig! Dan zie ik je bij het eten!” Ze gaf hem nog een laatste kus en liep het<br />
lokaal binnen.<br />
Toen Patricia, Joyce en Amber vlakbij de fontein waren zagen ze Fabian en Nienke al staan<br />
knuffelen. “Hoezo klef?” zei Patricia sarcastisch tegen Joyce. Ze begonnen te lachen. “Hee dit<br />
is een meidenmiddag en avond hè?” zei Patricia tegen Fabian toen ze bij de fontein<br />
aankwamen. “Weet ik,” lachte Fabian en pakte Nienke’s hand vast.. “Ik kwam Nienke alleen<br />
even brengen.” “Oké, dus zou je haar nu los moeten laten, de meidenmiddag is begonnen.”<br />
Patricia maakte de handen van Fabian en Nienke los en duwde Fabian wat naar achteren.<br />
Fabian liep nog even snel om Patricia heen, legde zijn handen op Nienke’s wangen en gaf<br />
haar een laatste lange kus. “Fabian!” lachte Joyce. Patricia en Joyce trokken Fabian samen<br />
weg van Nienke en duwden hem naar zijn fiets. Fabian wilde als laatste nog wat zeggen maar<br />
Amber kwam er doorheen: “Dag Fabian!” Fabian lachte en gaf Nienke nog een kushandje en<br />
Nienke deed hetzelfde terug. “Tot vanavond!” “Oké, zullen we de fietsen bij de bibliotheek<br />
zetten?” vroeg Amber. Iedereen was het ermee eens en fietsten samen nog een stukje verder