Inhoudsopgave

staat onder de douche, al een tijdje dus denk dat ze zo wel klaar is.” “Oké, dan wacht ik wel in
haar kamer.” Hij rende naar boven maar bleef ineens stil staan. “Oh Patries? Denk je.. denk je
zeker te weten dat ze wel wil?” Patricia kon niet geloven dat hij dat vroeg. “Ben je gek? Welk
meisje droomt hier nou niet van! Het is echt super lief van je!” Fabian was blij om dit te
horen. “Dank je,” zei hij en rende toen naar boven.
“Dus je voelt je nog steeds goed?” vroeg een dokter die naast Noa’s bed stond. Noa knikte
een beetje zenuwachtig. Jeroen zat weer verstopt in de kast en ze was bang dat de dokter
erachter kwam. Plotseling hoorden ze een harde scheet. Noa kon haar lachen bijna niet
inhouden, maar toen ze naar de dokter’s verwarde hoofd keek moest ze iets verzinnen. “Oh
dat is mijn sms toon, beetje een lelijke toon, ik moet maar weer eens een andere instellen.”
De dokter keek haar met opgetrokken wenkbrauwen aan. “Goed, ik zal je telefoon in dit
ziekenhuis maar uitdoen,” zei hij serieus en liep weg. “Tot gauw!” Proestend en hijgend kwam
Jeroen de kast uit. Noa lag nu helemaal dubbel van het lachen. “Viespeuk!” “Sorry, ik kon het
echt niet inhouden,” zei hij lachend. “Houd die stank alsjeblieft bij je,” zei Noa die gebaarde
dat Jeroen de kast dicht moest doen. “Hoe verzin je het ook. Je sms toon!” Noa begon nu
nog harder te lachen, maar stopte gelijk toen ze pijn in haar buik voelde. “Oh, gaat het?”
vroeg Jeroen bezorgd die naast haar kwam zitten. Noa knikte en er verscheen een glimlach
op Jeroen’s gezicht. “Zei je nou dat mijn scheet een lelijke klank heeft?” Toen begon Noa
weer te lachen. “Je mag niet liegen hè?” zei hij terwijl hij naar Noa toe boog. Noa sloeg zijn
armen om zijn nek. “Ik moest toch iets verzinnen, ik wil graag dat jij hier blijft vannacht.” Daar
was Jeroen blij om en kuste haar lang.
“Wat doe jij nou hier?” vroeg Nienke verast toen ze Fabian op haar bed zag zitten. Ze kwam
net uit de douche en had haar pyjama aan met haar badjas erover heen. “Op jou wachten,”
antwoordde hij glimlachend. “Ik wil je wat vragen.” Nienke glimlachte en liep naar hem toe
toen hij haar gebaarde te komen. Hij klopte op zijn benen en nam Nienke op zijn schoot.
“Eh,” begon Fabian. Nienke zag dat hij een beetje verlegen werd.
“Patries!” riep Amber vanuit de keuken. Patricia liep de keuken in en zag Amber een glas wijn
inschenken. “Wil je ook?” “Je weet toch dat dat niet mag van Victor?” vroeg Patricia verbaasd.
“Heb je dat zelf gekocht?” Amber knikte. “Ja, dat mag toch wel een keertje? Maar drink er ook
maar één, gezellig.” “Echt niet, ga maar gezellig in je eentje drinken. Ik heb geen zin in gezeik
met Victor, daag.” Patricia liep de woonkamer in en ging op de bank zitten. “Nou, dan vraag
ik het wel aan Nienke.” Amber wilde net richting de gang lopen, toen Patricia zei: “Nee, je
moet Nienke met rust laten nu. Fabian is bij haar, die wil haar wat belangrijks vragen.” Dat
maakte Amber heel nieuwsgierig en ze ging snel naast Patricia zitten. “Gaat hij haar ten
huwelijk vragen?” vroeg ze enthousiast. “Nee, wat denk je wel niet gek.” Patricia vertelde wat
Fabian van plan is.
“Er is zoveel gebeurd de afgelopen maanden en ik ben echt heel trots op je dat je zo dapper