Programmaboek Hans van Manen gala - Het Nationale Ballet

18
two pieces for HET two pieces for HET
Two Pieces for HET omvat het tweede en
derde deel uit van Three Pieces for HET,
het werk waarmee Van Manen in 1997 na
tien jaar een succesvolle comeback bij Het
Nationale Ballet maakte. Inmiddels staat
de choreografie op zichzelf – het eerste deel
nerveus-energiek, het tweede verstild – en is
het een van de topstukken uit Van Manens
veelgeprezen reeks ‘balletten voor twee’.
In de choreografie onderzoekt Van Manen
het principe van de anticlimax. In plaats
van ‘in de eerste versnelling te beginnen en
de motor langzaam op te voeren’, laat hij
de twee dansers ‘van de vijfde naar de tweede
versnelling terugschakelen’. Danseres
Sofiane Sylve, die samen met Gaël
Lambiotte de premièrevoorstelling voor
haar rekening nam: ‘Na afloop ben je kapot.’
gaël lambiotte
Two Pieces for HET comprises the second
and third sections of Three Pieces for HET,
the work with which Van Manen made his
successful comeback with the Dutch
National Ballet in 1997, after a ten-year
absence. The work – with a nervous, energetic
first part and a serene second part –
now stands alone and is one of the highlights
of Van Manen’s acclaimed series of
‘ballets for two’.
In the piece, Van Manen investigates the
principle of anticlimax. Instead of ‘starting
off in first gear and gradually revving up
the engine’, he has the two dancers ‘gear
down from fifth to second’. Ballerina
Sofiane Sylve, who danced the premiere
with Gaël Lambiotte, said, ‘Afterwards,
you’re broken.’
citaten van & over hans van manen
‘Muzen doen meer dan inspireren. Je krijgt zo veel van ze terug. Ze zijn niet bang
fouten te maken, niet bang op hun donder te krijgen. Ze verbazen je altijd weer
met wat ze laten zien. Doordat zíj zo geweldig goed interpreteren, krijg ík een
bewijs van goed gedrag’
‘Live is het grootste geschenk dat ik in mijn carrière heb gehad. Het ballet is als
het ware een opsomming van mijn leven (..) Bij mijn laatste voorstelling, in 2000, zag
ik gedurende de flashback mijn hele leven aan mij voorbijtrekken: alle balletten,
alle Zwanenmeren, al mijn danspartners, de dood van Henny Jurriëns,
de geboorte van mijn drie kinderen’
Coleen Davis
‘Ik heb nooit iets gemaakt om te provoceren. Ik bedenk iedere keer: kan dat wel?
Als je er maar een reden voor hebt, dan kan alles’
‘Toen ik Hans op mijn 17de leerde kennen wist ik meteen dat hij me héél véél te
bieden had. Niettemin was ik doodsbang voor hem (..) Ik had mijn eigen
homoseksualiteit nog lang niet uitgevogeld, en dan zie je hem, een man die zich
volstrekt comfortabel voelt met zijn homo-zijn – that scared the hell out of me’
Jean Emile
‘Er zit veel agressie in mijn werk. Maar er zijn nooit winnaars’
‘Ik kan erg genieten van de manier waarop Hans praat: associatief, met veel
beeldspraak en onverwachte wendingen. Heel grillig, en tegelijkertijd zo raak’
Willem Melchior
‘Als er iets is wat ik haat dan zijn het wel vrouwen die het vrouwtje spelen of
mannen die zo nodig het mannetje willen zijn. In de danskunst is er helemaal geen
onderscheid tussen mannen en vrouwen. Dat gesodemieter begint pas ná het werk’
‘Ja, Hans had met me willen trouwen, heeft hij wel eens gezegd. Maar Hans is
homoseksueel en heel nuchter, dus dat gaat niet’
Rachel Beaujean
‘Drie dansers is iets wat mij niet interesseert. Drie is een driehoeksverhouding, dat
betekent dat iedereen lijdt. En lijden, dat is niets voor mij’
‘Soms laat Hans zich ook door zijn eigen werk verrassen. ‘Goh, wat een goed ballet
eigenlijk’, hoor ik hem dan zeggen als hij naast me in het theater zit’
Mea Venema
‘Ik vind het leuk om dingen goedkoop te doen, want ik ben wel zo’n boerentrut om
te denken: als het niet zo’n succes is, dan heeft het tenminste ook niet
zoveel gekost’
‘Eigenlijk is Hans heel bijgelovig. Bij een première heeft hij altijd dertien munten in
zijn zak. Van elke trap die hij loopt, telt hij de treden’
Rachel Beaujean
19