Programmaboek Hans van Manen gala - Het Nationale Ballet

16
5 tango's - solo 5 tango's - solo
Bij elk concert dat tangogrootheid Astor
Piazzolla in ons land gaf, bedankte hij zijn
‘goede vriend Hans van Manen’ voor het in
Nederland introduceren van zijn ‘tango nuevo’.
De Argentijnse tango was hier nog
vrijwel onbekend toen Van Manen in 1977
5 Tango’s creëerde. Het ballet is dan ook
intuïtief, vanuit een ‘naïeve brutaliteit’ gemaakt,
maar behoort nog steeds wereldwijd
– ook in Argentinië – tot Van Manens
meest gedanste werken.
Van Manen wilde de onderhuidse passie
van de tango combineren met de koele distantie
van de klassieke ballettechniek, maar
de choreografie mocht beslist geen zweem
van ballroom of Latijnse folklore in zich
dragen. ‘Géén Maja-zeep!’, riep hij tijdens
de repetities. Het derde deel, de spectaculaire
mannensolo die in dit programma is
opgenomen, was al gauw razend populair
op internationale balletcompetities. Het
overkwam Van Manen regelmatig dat hij in
het buitenland de televisie aanzette en plotseling
midden in zijn solo viel.
anna tsygankova
At every concert given in the Netherlands
by the tango celebrity Astor Piazzolla, he
thanked his ‘good friend Hans van Manen’
for introducing his ‘tango nuevo’ to the
country. The Argentinean tango was still
practically unknown in the Netherlands
when Van Manen created 5 Tangos in
1977. The ballet was thus created intuitively,
out of ‘brazen naivety’, but is still one of
Van Manen’s most often danced works all
over the world – including Argentina.
Van Manen wanted to combine the repressed
passion of tango with the cool detachment
of classical ballet, but the choreography
was not to have the remotest suggestion
of ballroom or Latin American
folklore. ‘No Maja soap!’ he shouted during
rehearsals. The third section, the spectacular
male solo included in this programme,
soon enjoyed huge popularity at
international ballet competitions. It would
often happen that Van Manen turned on
the television abroad and suddenly saw his
solo being danced.
citaten van & over hans van manen
‘Ik werk het best met mijn rug tegen de muur. Ik heb afgeleerd om ideeën op te
schrijven. Als je het terugleest, denk je: wat een flauwekul!’
‘Een uitgestoken hand, een blik, een resolute wending – het lijkt niets, maar zegt
tegelijk alles’
Het Parool
‘Ik val op dansers. Ik bedoel, zonder dat het iets met erotiek te maken heeft (..) Ik kan
met ongelooflijk plezier naar ze kijken, het vakmanschap, de raadselachtigheid.
Serieus met ze bezig zijn en dan tussendoor heel even ‘Hm geil’ denken’
‘Bij Hans moet elke beweging, elke pas, elke draai, elk knikje van het hoofd
bijzonder zijn. Het duurde úren voordat we in staat waren om een kushand met nét
die juiste spanning, nét dat juiste gevoel te geven’
Margus Spekkers
‘In de studio doe ik net alsof ik 18 ben, maar als je thuis komt voel je dat het niet
meer zo is. Vaak moet ik na een repetitiedag achterstevoren de trap af’
‘Hans werkte telkens met één van ons en als die uitgeput was en zwetend de
studio uitkwam, mocht de volgende komen. Zelf gíng hij maar door: draaien,
springen, over de grond rollen... En hij vond het zálig’
Patrick Marin
‘Ik doe alles nog voor. Niet mooi, maar voluit, als een gek (..) Want alleen zo kom je
op nieuwe dingen, zo dwing je jezelf elke keer weer een stapje verder te gaan’
‘Door alles altijd voor te doen, daagt Hans je enorm uit: als híj het kan, is er geen
reden voor jou om het niet te kunnen’
Cédric Ygnace
‘Als ik er een keer niet uitkom, zeg ik: jongens we gaan lekker naar huis want ome
Hans weet niks meer. Dat is beter dan dat je gauw wat leuke passen bedenkt’
‘Wat ik van Hans geleerd heb is dat choreografie ook gewoon een vak is: je begint
bij A en je werkt net zo lang door tot je bij Z bent. Het is geen goddelijke inspiratie
die je komt aanwaaien’
Ted Brandsen
‘Je moet dansers altijd net iets boven hun macht laten werken. Ze moeten risico
nemen, lef tonen. Dans moet risky zijn. Een verhouding is pas interessant als hij
riskant is’
‘Als ik in de balletten van Hans dans dan dans ik alsof hij de enige is die in de zaal
zit, en niemand anders bestaat’
Igone de Jongh
17