Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
32<br />
3<br />
Mijn hand zoekt <strong>de</strong> brief in mijn binnenzak. De stewar<strong>de</strong>ss<br />
vraagt wat ik drinken wil. Ik schrik op uit mijn gedachten.<br />
Waar zijn we? Hoe laat is het? Ik bestel een<br />
Spa en zie dat we intussen boven het wolken<strong>de</strong>k terecht<br />
zijn gekomen.<br />
‘U was toch bevriend met die Jonas?’ vraagt <strong>de</strong> stewar<strong>de</strong>ss.<br />
‘Er staat een verhaal over hem in ons magazine.<br />
Treurig.’<br />
Ik knik schaapachtig en hoop dat ze niet merkt dat ik<br />
bloos. ‘O leuk,’ zeg ik.<br />
Maar ik vind het helemaal niet leuk. Ik wil het niet weten.<br />
Ik wil het niet lezen. Zo doe ik het sinds jaar en dag<br />
als het me niet lukt een teleurstelling of tegenslag in<br />
het leven te aanvaar<strong>de</strong>n. Dan maak ik er een nummer<br />
van dat ik uit mijn hoofd leer en na hon<strong>de</strong>rd keer spelen<br />
vergeten mag. Maar sommige mensen willen maar<br />
geen nummer wor<strong>de</strong>n.<br />
Jonas was zich geduren<strong>de</strong> mijn bezoek steeds meer op<br />
zijn gemak gaan voelen. De ene anekdote na <strong>de</strong> an<strong>de</strong>re<br />
werd opgerakeld. Hij wil<strong>de</strong> me imponeren met zijn verhalen,<br />
maar straal<strong>de</strong> tegelijkertijd het zelfvertrouwen<br />
uit dat hij net zo indrukwekkend zou zijn als hij zou<br />
zwijgen. Hij leek me te willen voe<strong>de</strong>n met nieuwe verhalen<br />
uit een an<strong>de</strong>r leven. Het werd een soort inwij-
Change language