Door de knieen - Overspoor

More documents

Recommendations

Info

houden wegvalt. De magie werkt weer. Men transformeert van partij in toeschouwer. Van gelovige in nieuwsgierige. Benieuwd naar wat ik te bieden heb. Ik zwaai de kruk boven mijn hoofd als was het een zwaard. Hier staan twee soorten theater tegenover elkaar. Misschien heb ik me wel nooit zo dicht bij mijn bestemming geweten. Ik speel dus ik ben. Ik heb het perfecte alibi. Ik ben de voorste banken gepasseerd en op weg naar de trap voor het altaar. Mijn hoofd is een echokamer zo vol geluiden dat ik vrees dat het uit elkaar zal spatten. Voor mijn ogen dansen de geestelijken in hun kleurige gewaden. Ik zie de Vlaamse pastoor met afwerende armen vertraagd mijn richting uit komen. Opeens klinkt dwars door dit pandemonium mijn naam. Ik wankel als getroffen door een kogel die van oor tot oor mijn hoofd doorboord heeft. Iemand roept mijn naam. Mijn godvergeten naam. Mijn naam die een merk geworden is. Mijn naam die ik wil verloochenen om er niet meer voor op de vlucht te hoeven zijn. De kruk klettert op de stenen vloer. Maar ik hoor alleen mijn naam. Uitgesproken zoals maar één iemand dat kan. Zo liefdevol dat hij zuiver klinkt, vrij van smetten. Ik draai me om en begin door het gangpad terug te lopen. De handen tegen mijn oren gedrukt of ik niet wil dat wat ik zojuist gehoord heb kan ontsnappen. Mijn naam puur. Zoals mijn vader die uitgesproken moet hebben bij mijn doop. Ik kijk om me heen. Verwonderd, dat ik juist hier terechtgekomen ben. Verbaasd over wat ik net nog van plan was vlak voordat ik die stem hoorde. Die stem laat mijn naam zo klinken dat ik weet dat het me tot niets zal verplichten. Ik weet naar wie ik op weg ben. Daar staat ze. In de toegang tot de basiliek vanwege het daglicht in haar rug als door stralen omgeven. Mijn 159
vrouw. Ze roept nogmaals mijn naam. Ik voel alle krampachtigheid uit mijn lichaam wegzakken, alle schuld in mijn hoofd oplossen. Doel en verlangen ontmoeten elkaar. Ik zet de laatste doelbewuste passen of ik veren onder mijn zolen heb, omhels haar, voel haar armen om me heen. Als haar oor vlak bij mijn mond is fluister ik haar naam.
Page 2 and 3:
door de knieën
Page 4 and 5:
freek de jonge door de knieën roma
Page 6 and 7:
Voor Hella
Page 8 and 9:
Wee de noodlottige nieuwsgierigheid
Page 10 and 11:
1 Een vliegreis heet een vlucht. Je
Page 12 and 13:
waarom vlieg ik dan bij haar weg? E
Page 14 and 15:
ties als verdriet en geluk oplosten
Page 16 and 17:
We besloten het kind op Texel te be
Page 18 and 19:
het dorp rijk was. Niet omdat hij o
Page 20 and 21:
omarming. Ik voelde het stompje in
Page 22 and 23:
ziekenhuis in Bergen op Zoom. De ho
Page 24 and 25:
De laatste dagen ben ik gedwongen u
Page 26 and 27:
Misschien was het feit dat ik me Vi
Page 28 and 29:
kleinste van de twee vrouwen, zin h
Page 30 and 31:
dan een mening debiteren. Ik nam me
Page 32 and 33:
Na afloop van Leuke Lui die Limburg
Page 34 and 35:
ding. Ik waande me Karl May die ooi
Page 36 and 37:
egon te janken. Toen heeft de koste
Page 38 and 39:
voor flauwekul? Dit soort zaken die
Page 40 and 41:
Dat deed begin jaren zeventig - ik
Page 42 and 43:
legendarische Neger. Een creool uit
Page 44 and 45:
hebben, bedacht ik me. Je hond God
Page 46 and 47:
Ik pak mijn walkman uit mijn tas en
Page 48 and 49:
Victor kreunde. ‘Hij wil dat u zi
Page 50 and 51:
het toen koesterend aan de borst. O
Page 52 and 53:
schoond en wel, compleet met valhel
Page 54 and 55:
Zonder dat ik me ook maar een momen
Page 56 and 57:
dat ik besta in de spiegel en dat m
Page 58 and 59:
terug. Dat er op dat moment weinig
Page 60 and 61:
Wandelen met God als metafoor voor
Page 62 and 63:
‘Wat is daar verwarrend aan?’
Page 64 and 65:
‘Ik verlang naar zijn vriendschap
Page 66 and 67:
was aardig en beklemmend tegelijk.
Page 68 and 69:
vloer. De vrouw van de wethouder be
Page 70 and 71:
‘We hadden die rommel gewoon teru
Page 72 and 73:
ken, daarvoor moet je ook elkaars g
Page 74 and 75:
Terwijl het publiek nog braaf zat t
Page 76 and 77:
zaaltje moet om plezier te hebben o
Page 78 and 79:
kon baseren, maar vanuit die dwangm
Page 80 and 81:
lieten, lieten ze het maar zo. Bove
Page 82 and 83:
ing hulp van wie of wat dan ook te
Page 84 and 85:
meer gekweld werd door pijn en dat
Page 86 and 87:
7 Mijn hand tast naar mijn oksel. G
Page 88 and 89:
ouwing voor had, dat hij er wel wee
Page 90 and 91:
‘Ik wil ook dood,’ zuchtte hij.
Page 92 and 93:
heen en gooide de tas in de gapende
Page 94 and 95:
ook de pastorie had verlaten en ons
Page 96 and 97:
agent toen we het kerkhof af liepen
Page 98 and 99:
Ik rende de tuin in en schopte de d
Page 100 and 101:
Ik keek onder mijn armen door. Ik h
Page 102 and 103:
8 ‘Ik word heilig verklaard. Kom.
Page 104 and 105:
deren zou, verkeerde het land in ee
Page 106 and 107:
slag op de Twin Towers de in een sh
Page 108 and 109:
Vlak na de Verlichting riep de grot
Page 110 and 111: 9 Op het vliegveld van Toulouse wor
Page 112 and 113: maal alleen. Die Fransen kunnen nik
Page 114 and 115: edsgenezers voor me, kruidenvrouwtj
Page 116 and 117: ‘Hè, wat onaardig van me,’ ant
Page 118 and 119: ‘Nee, nog geen tijd voor gehad,
Page 120 and 121: and van mijn bed. Ik heb in mijn he
Page 122 and 123: 10 Ik lig op mijn rug en staar naar
Page 124 and 125: kermis het plein in beslag heeft ge
Page 126 and 127: Ineens klinkt er een angstaanjagend
Page 128 and 129: zijn neksteun om. Johanna verroert
Page 130 and 131: Ik had geen zin om door te gaan of
Page 132 and 133: Ik slenter wat over het terrein ron
Page 134 and 135: ‘Ik begrijp niet wat er te lachen
Page 136 and 137: De keuken is zoals in de meeste Fra
Page 138 and 139: Ik heb Lisa een paar keer geprobeer
Page 140 and 141: tig van. Ik dacht: Die is dood. Ik
Page 142 and 143: met Victor op die polaroid ging wis
Page 144 and 145: 11 Veel meer dan drie uur heb ik ni
Page 146 and 147: nemen de route national door de kle
Page 148 and 149: een berg gespoeld en vijfentwintig
Page 150 and 151: Ik haal de brief uit mijn zak en le
Page 152 and 153: miek en publiek is geen sprake. In
Page 154 and 155: cessie, vraag ik buiten adem aan ee
Page 156 and 157: mensen op en moet flink mijn ellebo
Page 158 and 159: Het lichaam, het in rode lappen gew
show all

Door de knieen - Overspoor

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?