Wetenschappelijke ondersteuning bij de implementatie van een ...

92 Eindrapport implementatie gezinsdiagnostiek CIG
Op die manier wordt ook vanuit de kinderwerking aandacht besteed aan de pedagogische relatie
tussen ouders en kinderen.
Verloop van de implementatie
Net zoals in de overige CIG werden de kiemen voor implementatie van de module gezinsdiagnostiek
in De Merode gelegd door de eerste kennismakingsdag en de daaropvolgende verdiepingsmodules
uit het vormingspakket in de periode september – oktober 2009.
Implementatiestrategieën
In De Merode werd een combinatie van implementatiestrategieën ingezet, waarbij de nadruk ligt op
‘professional gerichte interventies’ en in mindere mate op organisatorische interventies.
Aansturing van het project gezinsdiagnostiek en communicatiestructuur (organisatorische
interventies): in november 2009 werd in samenspraak met een aantal stafmedewerkers en de
directie nagegaan hoe een traject gezinsdiagnostiek er concreet moest komen uit te zien. Bij het
verdere verloop was de staf verantwoordelijk voor de inhoudelijke en organisatorische aansturing
van het proces.
Hoewel ook in de toekomst de staf de verantwoordelijkheid blijft dragen voor het
implementatieproces, werd toch beslist ook een werkgroep samen te stellen met de
teamverantwoordelijken van de verschillende deelwerkingen. Wegens praktisch-organisatorische
beslommeringen is dit echter nog niet gebeurd. Wel werd reeds de inhoudelijke taak van deze
werkgroep vastgelegd, die er voornamelijk in zou bestaan na te gaan over welke kennis,
vaardigheden en materiaal het CIG beschikt en hoe dit alles in de huidige werking van het CIG kan
worden geïntegreerd.
Bepalen van een inhoudelijke focus: er werd besloten om voor de implementatie van
gezinsdiagnostiek geen organisatorisch-procesmatige verankering als uitgangspunt te nemen, maar
wel een inhoudelijke. Reeds geruime tijd loopt er in De Merode immers een project rond hechting,
waarbij vooral aan de hand van video-interactiebegeleiding (VIB) wordt gewerkt.
Aansluitend hierbij werd de keuze gemaakt om “hechting” ook een centrale plaats toe te kennen in
het gezinsdiagnostisch proces en de kennis hieromtrent verder te onderbouwen.
De vorming omtrent gehechtheid en het gebruik van de schalen voor emotionele beschikbaarheid
(EAS), vonden aansluiting bij de reeds aanwezige expertise in het CIG en worden als het ‘officiële
startpunt’ van de implementatie van de module gezinsdiagnostiek beschouwd:
“Het is zo dat we van ongeveer 2006 al een project lopende hebben rond hechting, waarbij
we vooral werken via video-interactiebegeleiding. Het tweede stuk gaat vooral over veilige
en onveilige hechting, hoe we dit kunnen diagnosticeren en hoe ermee om te gaan. Er waren
wel al mensen die opleiding gevolgd hebben rond video-interactiebegeleiding maar dan in
januari zijn er nog eens zes mensen gestart met een jaaropleiding hieromtrent. Dat is zo het
startpunt geweest.”