Wetenschappelijke ondersteuning bij de implementatie van een ...

Organisatorische interventies
Aanpassing van taken en
verantwoordelijkheden
Communicatiestructuur
Slagkracht kleine projectgroep te beperkt
> uitbreiding van projectgroep tot volledige staf
Taakverdeling niet duidelijk
>ontwikkeling bruikbaar protocol (stappenplan/draaiboek)
Informatie-overdracht via nieuwsbrief bereikt niet beoogde doel
>nieuwsbrieven worden vervangen door forum
Implementatie in CIG Ten Anker
De eerste algemene vormingsdag probeerde deze visie te doorbreken: het handelingsgerichte
karakter van de ontwikkelde module werd tijdens deze eerste opleidingsdag uitgebreid toegelicht.
Daarnaast werden in Ten Anker regelmatig intervisiebijeenkomsten georganiseerd, die begeleid
werden door de onderzoeksmedewerkster. Deze maakten het mogelijk om de basisvisie te
versterken en waar nodig ook bijkomende informatie te verstrekken (zie bijvoorbeeld verslag
intervisie 25 juni 2009).
Voor wat betreft de ondersteuning bij het afnemen van diagnostische instrumenten werd in het
oorspronkelijk implementatieplan voorzien dat de medewerkers, zeker in het begin van de
implementatieperiode, bijgestaan zouden worden door de projectcoördinator of onderzoekster. Een
aantal opvallende vaststellingen zijn hier vermeldenswaard:
Aanvankelijk beperkte gezinsdiagnostiek zich nog vaak tot het opstellen van de krachtenklachtenanalyse
(cfr. fase 1 in het draaiboek), weliswaar gebaseerd op informatie verzameld via,
onder andere, genogram, ecogram, tijdslijn. Ook werd erg veel tijd gespendeerd aan het invullen van
het sjabloon krachten-klachtenanalyse. Dit blijkt zowel uit de registratiegegevens van de eerste vijf
gezinnen die in het traject gezinsdiagnostiek stapten als uit de logboekverslagen van de
onderzoeksmedewerkster.
Daarnaast viel het proces doorgaans stil na het opstellen van een krachten-klachtenanalyse. Na een
korte proefperiode, waarin in een aantal intervisies gewerkt werd rond het invullen van het sjabloon
krachten-klachten, weerklonk volgende bemerking:
“Medewerkers wensen nu vooral dat er een vervolg komt op hetgeen dat tot nu toe gebeurd
is. Het is allemaal goed en wel om de gezinnen te bespreken, maar wat doen we ermee???”
(logboekverslag onderzoeksmedewerkster, 1 oktober 2010).
Eén en ander impliceerde dat er gedurende de eerste zes maand van het implementatietraject
slechts in beperkte mate gestandaardiseerde testinstrumenten ingezet werden. Wanneer wel
gekozen werd voor het inzetten van dergelijke instrumenten dan gebeurde dit te weinig overwogen
(zie bijvoorbeeld verslag teamoverleg in logboekverslag onderzoeksmedewerkster, 9 juli 2009).
Samenvattend kan er gesteld worden dat er, in de periode dat de onderzoeksmedewerkster actief
aanwezig was in Ten Anker (tot eind december 2009), relatief weinig vragen waren naar
ondersteuning met betrekking tot het afnemen van diagnostische instrumenten. Nadien (tussen
83