Wetenschappelijke ondersteuning bij de implementatie van een ...

80 Eindrapport implementatie gezinsdiagnostiek CIG
kan afgeleid worden dat het doorlopen van het volledige proces van gezinsdiagnostiek met een gezin
gemiddeld vijf à zes maand in beslag neemt. Het draaiboek werd dan ook in deze zin aangepast.
Hoewel er al zeer veel overleg gepleegd werd over taakverdeling en stappenplan, lijkt verdere
bijsturing in de toekomst reëel.
“En op dit moment zitten we in de fase waarin we het nog eens herbekeken hebben, zeker
naar tijd en naar taken, want dat is ’t gene waar we meest op vastlopen (...) Maar op vlak
van tijd en taken, daar zijn we nu terug over aan ’t brainstormen, eerst op stafniveau en dan
naar de begeleiders toe.” (diepte-interview stafmedewerker Ten Anker)
Op vraag van de medewerkers werden meer feedbackmomenten met de gezinnen doorheen het
proces ingebouwd (zie hoger, doelstelling 1). Dergelijke feedbackmomenten zijn uiterst belangrijk
om werkelijk over handelingsgerichte diagnostiek te spreken.
Tot slot is er nog nood aan een verdere verdieping van de module gezinsdiagnostiek voor toepassing
bij tienermoeders: niet alleen zijn zij meestal in begeleiding met kinderen jonger dan twee jaar –
waardoor er dus weinig gestandaardiseerd testmateriaal voorhanden is voor deze doelgroep –, ook
is er bij hen meestal sprake van een intergenerationele begeleiding (waarbij ook de ouders van de
tienermoeder en/ of –vader) betrokken zijn. Dit laatste impliciteert dat de klachten-krachtenanalyse
veel omvangrijker is en eigenlijk voor twee verschillende generaties opgesteld moet worden. Een
gedeeltelijke oplossing die werd aangereikt was om de tienermoeder vanuit de kindpositie bepaalde
testen te laten invullen.
“Wat hebben jullie uitgeprobeerd bij tienerouders tot nu toe?”
“De EAS wordt wel veel gebruikt. Dus videobeelden opnemen en scoren gebeurt vrij veel
omdat dat ook heel belangrijk is. Er is ook een paar keer de NOSI afgenomen, maar omdat
dat dan was met te jonge kinderen hebben we sowieso het kinddeel niet geïnterpreteerd en
de rest met een korrel zout genomen.”
“En hebben jullie al eens gewerkt met de NOSI met de mama in de kindpositie?”
“Neen, dat hebben we nog geen ene keer gedaan.” (diepte-interview stafmedewerker Ten
Anker)
Doelgroep
Op basis van de resultaten uit het instroomonderzoek (Soyez et al., 2009) werd besloten dat
gezinsdiagnostiek in principe inzetbaar is voor elk gezin. Deze stelling werd overgenomen bij de start
van het implementatieproces (zie doelgroepomschrijving in het implementatieplan).
Toch werd gezinsdiagnostiek bij de start van het implementatieproces nog expliciet omschreven als
een aanbod (zie logboekverslag onderzoeksmedewerkster, 22 juni 2009), waarbij de gezinnen in
kwestie de keuze krijgen om hier al dan niet op in te gaan.
Hoewel nooit geëxpliciteerd in de verslagen, lijkt het er op dat deze oorspronkelijke visie geleidelijk
plaats heeft geruimd voor een visie waarin gezinsdiagnostiek verankerd is in het geheel van de
werking. Gezinsdiagnostiek als proces wordt hoe dan ook opgestart bij elk gezin dat zich aanmeldt,
tenzij er tegenindicaties zijn (zie verder).