Wetenschappelijke ondersteuning bij de implementatie van een ...

Supervisie en intervisie (luik 3)
Inleiding
Opleiding en vorming
Naast de bekendmaking en algemene informatieverspreiding (luik 1) en het opleidingspakket (luik 2),
voorzag het prototype van het vormingsaanbod ook nog in een derde luik. Het betrof hier de
uitbouw van een supervisie- en intervisiestructuur binnen de CIG. Ook dit luik werd in een vorige
projectfase reeds enigszins voorbereid (Soyez et al., 2009). Opnieuw maakte de eerder geschetste
onduidelijkheid over de einddoelstelling van de module gezinsdiagnostiek dat er voor de start van de
huidige onderzoeksproject weinig concreet vastgelegd kon worden.
De inter- en supervisiestructuur beoogde een leertraject aan te bieden waarbij de
(staf)medewerkers de gelegenheid zouden krijgen om de geleerde kaders en methodieken in een
groepsbijeenkomst te bespreken. Intervisiebijeenkomsten werden in het voorbereidend rapport
(Soyez et al., 2009) gedefinieerd als “een regelmatig, middels bepaalde methoden, gestructureerd
overleg ten behoeve van het bespreken, verhelderen en bewerken van individuele en/of
gemeenschappelijke werkproblemen.” (Kessels; www.Kessels-Smit.nl). Vragen en problemen uit de
dagelijkse werkpraktijk staan centraal; vraagstukken worden besproken in de vorm van cases. Gezien
de afgesproken taakverdeling tussen onderzoeksmedewerkster en projectcoördinator (zie hoofdstuk
2) lag het voor de hand dat deze intervisiebijeenkomsten aangestuurd werden door de
projectcoördinator. In de eerste projectmaanden waren er enkele sporadische bijeenkomsten op
vraag van de individuele CIG. Vanaf december 2009 gebeurde dit op iets meer gestructureerde wijze,
nadat het intervisieaanbod geformaliseerd werd op de stuurgroepbijeenkomst naar aanleiding van
een vraag van de CIG-directies.
“(...) Ten eerste is de projectcoördinator bereid om de CIG te coachen in de zoektocht naar
hoe ze hun werking (beleidsmatig) kunnen afstemmen op gezinsdiagnostiek.
Daarnaast kan de projectcoördinator ook op methodisch vlak helpen. Hij kan bijvoorbeeld
een inhoudelijke input geven tijdens teamvergaderingen, assisteren bij de opstelling van de
krachten-klachtenanalyse, … Wanneer er testen worden afgenomen, kan vanuit de
universiteit bijkomende ondersteuning geboden worden om vorming te geven omtrent die
test(en) of te helpen bij afname en interpretatie.” (verslag stuurgroep 4 december 2009)
De inhoudelijke aspecten van deze intervisiebijeenkomsten worden verder besproken in hoofdstuk 4
en 5, gezien de sterke verwevenheid met de implementatieprocessen.
Vrij parallel met de vraag naar intervisie, formuleerde de sector vanaf januari 2010 ook een
expliciete vraag naar de uitbouw van een supervisiestructuur. Deze vraag kwam er vooral in het
verlengde van de voorstelling van het concreet draaiboek (Directie- en Stafvergadering omtrent
‘Draaiboek ter ondersteuning van de implementatie van de module gezinsdiagnostiek binnen
residentiële begeleiding’, 9 december 2010) (zie ook hoofdstuk 4). De supervisie werd vooral
gewenst vanuit een vraag naar eenheid; anderzijds werd ook aangegeven dat er inhoudelijke noden
waren.
61