Wetenschappelijke ondersteuning bij de implementatie van een ...

60 Eindrapport implementatie gezinsdiagnostiek CIG
De belangrijkste bemerking betreft de inhoudelijke afstemming van de verschillende
vormingsmomenten. Hoewel de opleiders op voorhand geïnformeerd werden over de module
gezinsdiagnostiek en het ruimer kader waarin de vorming plaatsvond, is het onvermijdelijk dat zij
ook eigen accenten leggen. De expliciete link naar gezinsdiagnostiek werd tijdens de vorming,
begrijpelijkerwijs, meestal niet gelegd door de opleiders. Hoewel alle vormingen dus afzonderlijk als
positief geëvalueerd werden, mistte deze tweede vormingsmodule een integratie. Van de
deelnemers werd eigenlijk verwacht dat ze de vertaalslag naar gezinsdiagnostiek zelf maakten.
Verschillende personeelsleden gaven aan dat dit niet eenvoudig was, zeker niet voor de
basismedewerkers die enkel aanwezig waren op de algemene vormingsdagen. Het was daarom een
verrijking geweest indien coördinatoren bijkomende coaching gekregen hadden om de vorming
expliciet te linken aan gezinsdiagnostiek. De supervisie (zie verder) bood hiertoe enige
mogelijkheden.
Een tweede opmerking betreft de selectiviteit van de inhoud. De vormingen die nu aangeboden
werden, reflecteren een selectie van inhouden die van belang zijn voor gezinsdiagnostiek binnen de
context van de CIG. Een selectie impliceert evenwel dat een aantal andere zaken niet aan bod kwam
(bijvoorbeeld: videohometraining als gezinsdiagnostisch instrument; verdieping testmateriaal; ...).
Hoewel de keuze van de vormingen overwogen gebeurde, kunnen bijkomende vormingen in de
toekomst zeker een meerwaarde vormen.
Deelmodule 3: Verdiepingsmodule 2
De laatste module (verdiepingsmodule 2) uit het opleidingspakket richtte zich tot de
stafmedewerkers/ verantwoordelijken die de module gezinsdiagnostiek coördineren en
superviseren. Deze module beoogde vooral de specifieke (gezins)diagnostische vaardigheden aan te
scherpen.
Reeds in de voorbereidingsfase (Soyez et al, 2009) werd duidelijk dat het niet vanzelfsprekend zou
worden om deze deelmodule in te plannen: niet alleen op vlak van timing was het moeilijk vooraf
inschattingen te maken, ook was in de voorbereidingsfase nog niet duidelijk hoe elk CIG te werk ging
gaan en welke personeelsleden betrokken zouden zijn bij de coördinatie van gezinsdiagnostiek. In
een aantal CIG impliceerde de start van gezinsdiagnostiek dat er nieuwe functies gecreëerd werden
en ook nieuw personeel aangeworven werd. Het was dus zeer moeilijk om vooraf in te schatten hoe
de doelgroep van deze deelmodule er uit zou zien, wat de reeds aanwezige kennis en vaardigheden
van deze groep was, etc.
Rekening houdend met deze gegevens werd besloten de input voor deze module aan te bieden op
individuele basis en via supervisie (zie verder). Op deze manier kon gemakkelijker ingespeeld worden
op individuele vragen. Het feit dat het testmateriaal pas zeer laat ter beschikking gesteld werd van
de verschillende CIG (zie hoofdstuk 2), maakt dat hier slechts minimale coaching geboden kon
worden vanuit de onderzoeksploeg.