Wetenschappelijke ondersteuning bij de implementatie van een ...

54 Eindrapport implementatie gezinsdiagnostiek CIG
“Inhoud was goed maar we konden niet in de diepte gaan. Was niet afgestemd op de
doelgroep (target was ook basiswerkers). Dit is spijtig omdat dit ook gecommuniceerd
werd binnen de CIG en dit impact heeft op de motivatie tot deelname aan volgende
vormingen vanuit het personeel. Naar tijdsinvestering was het dermate zwaar, vandaar
ook dat het rendement optimaal moet zijn.” (verslag intervisiebijeenkomst 11 maart 2010)
Vorming werken met genogrammen en kernkwadranten
Inleiding
Deze vorming werd opnieuw opgesplitst in een algemene (23 maart 2010) en verdiepingsdag (27
april 2010) en vond plaats in het Huis van de Sport in Antwerpen.. Bruno Hillewaere, werkzaam in
P.T.C. De Viersprong in Halsteren (Nederland) werd aangesproken voor deze vorming. Hij is een
ervaren trainer en heeft ruime expertise opgebouwd inzake het werken met genogrammen vanuit
een narratief en oplossingsgericht kader.
Het belang van een vorming rond genogrammen in het kader van een module gezinsdiagnostiek ligt
voor de hand: binnen het domein van de psychosociale hulpverlening is het genogram een belangrijk
methodisch instrument voor het in kaart brengen van familiale relaties en (sub)systemen, zowel
voor wat betreft de huidige gezinsamenstelling als voor wat betreft de familie van herkomst over
verschillende generaties. Hierdoor kan dit instrument heel wat mogelijkheden bieden bij de
doelgroep van de CIG.
Inhoud vorming
De eerste vormingsdag startte met een uitnodiging aan de deelnemers hun eigen expertise met
betrekking tot het behandelde thema onderling en met de trainer te delen. Vragen, opmerkingen en
verwachtingen met betrekking tot de dag werden geformuleerd. Na deze introductie werd een
theoretisch – filosofisch kader geschetst waarin de omwenteling van een modernistische naar een
postmodernistische manier van denken en handelen werd geduid, evenals de invloed hiervan op de
hulpverlening in het algemeen en het werken met genogrammen in het bijzonder. Meer specifiek
werd ingegaan op de narratieve stroming en het oplossingsgerichte kader, met ondersteuning van
klinisch materiaal en filmfragmenten. Aan de deelnemers werd ruimschoots de mogelijkheid
gegeven vragen te stellen, in kleinere groepjes eigen casussen te bespreken of op basis van
rollenspel methodieken in te oefenen die aansluiten bij de aangeboden theoretische kaders. In het
namiddaggedeelte ging de aandacht vooral uit naar het methodisch werken met genogrammen in de
praktijk: er werden voorbeelden gegeven van het werken met genogrammen (videobeelden) en
verschillende praktijkgerichte aspecten werden uitgewerkt (hoe dit instrument voorstellen aan de
cliënt(systeem), wat zijn eventuele restricties en/ of valkuilen bij het werken met genogrammen,
personen zelf een genogram laten opstellen, het belang van circulaire vraagstelling en het creëren
van een veilige context, mentaliseren, inbrengen van een tijdslijn, …). Tot slot werden ook
methodische mogelijkheden van het oplossingsgerichte denkkader voorgesteld (werken met kleine,
haalbare stappen; “de wondervraag”; en het belang van goed te observeren en in kaart te brengen
van wat wel werkt bij het gezin). Het zoeken naar krachten en mogelijkheden staat hier centraal. Ter
afsluiting van de dag werd nog kort aandacht besteed aan het werken met ecogrammen.