Wetenschappelijke ondersteuning bij de implementatie van een ...

142 Eindrapport implementatie gezinsdiagnostiek CIG
van verkeerde verwachtingen bij doorverwijzers. Kom ten gepaste tijde naar buiten en zorg
voor bekendheid van de werking.
2.8 Durf nadenken over de eigen grenzen van de begeleiding in een CIG en geef deze grenzen
ook aan. Door explicieter en gerichter te gaan bevragen, moet men ook anticiperen op
hetgeen hierdoor aan de oppervlakte komt. Gezinsdiagnostiek kan een aantal problemen
aan het licht brengen die niet opgevangen kunnen worden binnen het CIG zelf en/ of
waarvoor dus externe ondersteuning of zelfs (tijdelijke of permanente) doorverwijzing
noodzakelijk is. Formuleer, in aansluiting bij de aanwezig expertise per centrum, welke
problematieken niet of moeilijk aangepakt kunnen worden in elk CIG en hou hierbij rekening
bij de intake.
2.9 Blijf opvolgen wat knelpunten zijn en voor welke subgroepen er onvoldoende een verhaal
kan worden opgebouwd op basis van het vooropgestelde model voor gezinsdiagnostiek.
2.10 Koester wat reeds bereikt werd! Consolideer succesvolle werkvormen / methoden
van aanpak / implementatiestrategieën. Zorg voor expliciete feedback en
informatieverstrekking op alle niveaus, ten aanzien van de betrokken actoren (gezinnen,
doorverwijzers, samenwerkende instanties), de administratie en de ruimere samenleving.
2.11 Geef implementatie de tijd om zich volledig te ontplooien. Verwacht niet dat alles
onmiddellijk goed loopt. Veranderingsprocessen vragen moed en tijd.
Op het niveau van de individuele CIG
3.1 Neem een duidelijke stelling in ten aanzien van het gemeenschappelijk implementatieplan.
De keuze om hierbij aan te sluiten impliceert een engagement om te investeren in
gezinsdiagnostiek.
3.2 Formuleer specifieke aanvullende elementen in aansluiting bij dit gemeenschappelijk
implementatieplan.
3.3 Creëer een duidelijk draagvlak voor de medewerkers. Laat gezinsdiagnostiek niet over aan
één enkele medewerker (‘gezinsdiagnosticus’) maar voorzie voldoende (blijvend)
implementatie-overleg. Ruimte en tijd voor uitwisseling is een erg belangrijke strategie
(Mikolajczak et al., 2009). Zorg voor gedeelde verantwoordelijkheid.
3.4 Zorg voor (toenemende) expertise in huis. Ondersteun en stimuleer de aanwezige
medewerkers in het volgen van (bijkomende) bijscholing aansluitend bij gezinsdiagnostiek
(indien nodig).
Werf – indien dit noodzakelijk blijkt en indien hiervoor financiële ruimte is personeel aan
met ervaring op vlak van (gezins)diagnostiek. Peil, bij eventueel toekomstige aanwervingen,
naar aanwezige expertise aangaande diagnostiek.