Wetenschappelijke ondersteuning bij de implementatie van een ...

140 Eindrapport implementatie gezinsdiagnostiek CIG
Om tot dergelijke kennis te komen, is de onderzoeker een prominente actor in de
onderzoekscontext. Dit betekent dat hij in relatie staat met andere actoren. Hieruit kunnen
meerdere dilemma’s voortvloeien: is de onderzoeker medestander (‘steunfiguur’) of tegenstander
(‘controle-orgaan’) in het implementatieproces, er van uitgaande dat een ‘neutrale’ positie geen
realiteit is? Aansluitend dient de vraag gesteld te worden naar wat als ‘wetenschappelijke
ondersteuning’ van deze onderzoeker kan begrepen worden. Gaat het hierbij om sturing, dan wel
om coaching van de personeelsleden? Dit verschil is in dit onderzoek uitdrukkelijk op het voorplan
gekomen met betrekking tot de taakverdeling tussen onderzoeksmedewerkster en
projectcoördinator. Ons inziens dient de taak van een onderzoeksmedewerker zich bij voorkeur te
beperken tot coachen en adviseren.
Afhankelijk van de verdere implementatie zullen zich ook bijkomende mogelijkheden aanbieden
voor verder onderzoek. Zo werden binnen dit onderzoek nog maar een beperkt aantal actoren
bevraagd (m.n. gezinnen en medewerkers). Op termijn kan het interessant zijn om ook
doorverwijzers en andere organisaties waarmee samengewerkt wordt in functie van
gezinsdiagnostiek te bevragen. Gezien de meeste gezinnen die in een CIG terechtkomen vaak af te
rekenen hebben met complexe en langdurige problemen, kan het ook interessant zijn om langdurig
propectief onderzoek uit te bouwen vanuit de CIG. Zo biedt, onder andere, de diagnostiek die
gebeurt inzake hechting (EAS) en ouder-kindrelaties een aantal mogelijkheden om latere
ontwikkelingen bij kinderen te onderzoeken.
Ook een effectstudie behoort tot de mogelijkheden. Gezien de sterke verwevenheid van diagnostiek
en behandeling zal een effectiviteitsstudie van de module gezinsdiagnostiek niet eenvoudig zijn.
Dergelijke studie is bovendien pas zinvol indien de implementatie voltooid is.
Aanbevelingen voor de praktijk
Op basis van het onderzoek en voornoemde discussie kunnen enkele concrete aanbevelingen
geformuleerd worden naar de praktijk. We maken een onderverdeling op drie verschillende niveaus:
het niveau van het beleid, het niveau van de sector van de CIG en het niveau van de individuele CIG.
Op niveau van het beleid
1.1 Schep duidelijkheid over de verwachtingen en einddoelstelling, aansluitend bij de huidige
stand van zaken, bijvoorbeeld middels een expertmeeting. Dergelijke meeting moet
toelaten een weloverwogen keuze te maken en diverse overwegingen hierin mee te nemen.
De expertgroep dient bij voorkeur te bestaan uit praktijkmedewerkers, directies,
onderzoekers en beleidsmakers. Overwegingen betreffen onder andere het feit dat reeds
een principiële keuze gemaakt werd voor gezinsdiagnostiek in de CIG (cfr. overleg CIGadministratie,
14 juli 2009) en de (blijvende) boodschap vanuit de CIG dat het
implementeren van de volledige ontwikkelde module binnen de huidige werkcontext niet
haalbaar is omwille van financiële tekorten.
1.2 Bepaal duidelijke standaarden en indicatoren met betrekking tot de minimum
verwachtingen gekoppeld aan een module gezinsdiagnostiek in de CIG nadat een volledige