Wetenschappelijke ondersteuning bij de implementatie van een ...

118 Eindrapport implementatie gezinsdiagnostiek CIG
steeds het leidende principe moet zijn, en deze mag niet lijden onder persoonlijke overtuigingen een
hulpverlener. Bovendien is de professionele autonomie volgens deze auteurs niet feitelijk beperkt:
van een richtlijn kan beargumenteerd afgeweken worden, en dit moet zelfs als dit ten voordele van
een persoon of gezin is (Van Everdingen et al., 2004). Met betrekking tot gezinsdiagnostiek betekent
dit dat individuele begeleiders èn CIG-teams gestimuleerd moeten worden om zelf te blijven
nadenken over hoe de ontwikkelde module gezinsdiagnostiek het best tot zijn recht komt bij elk
individueel gezin en niet resulteert in het blind regels volgen. De kern van het model dient hierbij
behouden te blijven, gezien de wetenschappelijke onderbouwing ervan, maar bij de invulling van de
verschillende domeinen kan rekening gehouden worden met de eigenheid en de mogelijkheden van
elk gezin. Van Yperen en Bakker (2008, p.2) vatten het als volgt samen: “De professional is ervoor
verantwoordelijk de beste zorg of diensten te leveren, naar de huidige stand van kennis. Richtlijnen
helpen hem daarbij keuzes te maken. Specifieke programma’s zijn als het ware prototypes van hoe
de aanpak volgens de richtlijnen het beste kan verlopen. De professionele hulpverlener kan –
gegeven zijn kennis en ervaring – beredeneerd van voorschriften afwijken als hij denkt dat dit de
kwaliteit van de zorg of diensten ten goede komt.”
Methodologische re lecties
We ronden dit hoofdstuk af met enkele korte methodologische reflecties. Zoals geschetst in de
inleiding zijn de resultaten gepresenteerd in dit hoofdstuk gebaseerd op gegevens die eerder
fragmentarisch verzameld werden. Hoewel er een zekere opvolging was op basis van gegevens
verstrekt door de projectcoördinator, was het praktisch niet haalbaar deze informatie aan te vullen
met participerende observaties. De beschrijving van de implementatietrajecten zijn hierdoor voor
een groot deel gebaseerd op gegevens verstrekt tijdens de afrondingsinterviews. Dit impliceert dat
organisatorische implementatiestrategieën (planning van implementatie, implementatie-overleg, ... )
mogelijk slechts in beperkte mate in beeld gekomen zijn.
Ook de verzamelde registratiegegevens bieden geen volledig beeld: er werd gebruik gemaakt van
een open registratieformulier (i.e. zonder vooraf gedefinieerde codes) om de CIG de ruimte te
bieden alle mogelijke activiteiten te registreren kaderend binnen het gekozen implementatietraject.
Deze keuze leidde er evenwel toe dat een aantal activiteiten soms eens wel en dan eens niet
geregistreerd werden. Dit maakt ook dat de registratiegegevens moeilijk vergeleken kunnen worden
over de verschillende CIG heen.