6 | Eredoctor Sabine Van Huffel, wars van competitie - Cursor ...

16
18 april 2013 | jaargang 55
3 Inloggen met 12 TU/e’ers op 15
“wachtgedachten’ vreemde grond
Tweewekelijks blad van de Technische Universiteit Eindhoven
Voor nieuws: www.cursor.tue.nl en volg tuecursor op enmm
6 | Eredoctor Sabine Van Huffel,
wars van competitie
De kick van
iemand op
zijn rug gooien
Flip for
English

2 | Vooraf 18 april 2013
Kijk voor nieuws op www.cursor.tue.nl
Colofon
Hoofdredacteur
Han Konings
Eindredacteur
Brigit Span
Redactie
Judith van Gaal
Tom Jeltes | Wetenschap
Frits van Otterdijk
Norbine Schalij
Monique van de Ven
Berry Zwets (stagiair)
Medewerkers
Nicole Testerink
Gerard Verhoogt
Fotografie
Rien Meulman
Bart van Overbeeke
Coverbeeld
Rob Stevens
Opmaak
Natasha Franc
Aangesloten bij
Hoger Onderwijs Persbureau
Redactieraad
prof.dr. Cees Midden (voorzitter)
prof.dr. Hans Niemantsverdriet
Angela Stevens- van Gennip
Thomas Reijnaerts (studentlid)
Arold Roestenburg
Anneliese Vermeulen-Adolfs (secretaris)
Redactieadres
TU/e, Laplace 0.35
5600 MB Eindhoven
tel. 040 - 2474020
e-mail: cursor@tue.nl
Cursor online
www.cursor.tue.nl
Druk
Janssen/Pers, Gennep
Advertenties
Bureau Van Vliet BV
tel. 023 - 5714745
Kenniseconomie
Als je als relatieve buitenstaander van
het universitaire bedrijf (!) het stuk van
Rutger Bregman leest in de Volkskrant
van zaterdag 13 april (‘De prof wint het
van de prof.’) kijk je denk ik toch wel
op een andere manier naar het begrip
kenniseconomie. Mijn voorstel aan de
medewerkers en studenten hier aan
onze universiteit: diep het op uit de
papierbak in de kelder en lees het
alsnog. Over wat Bregman specifiek
over het onderwijs aan de drie TU’s
schrijft, denk en hoop ik dat hij zich
vergist. Maar lees het en oordeel zelf.
Wat me bij het stuk ook vooral
intrigeerde, was de illustratie van Jasper
Rietman. Op de voorpagina van Vonk,
de bijlage met achtergrondverhalen &
opinie, staat een grote machine waar
bovenin geldzakken worden gepropt
(‘BUDGET’). In het middenstuk draait
iemand aan knoppen waar het bord
‘STUDENTEN’ hangt en onderuit het
apparaat, in het deel ‘KWALITEIT’,
verschijnt een lopende band waarop
kersverse studenten staan. Die jongens
en meisjes worden halverwege de
productielijn door robotarmen voorzien
van zo’n muts die Amerikaanse
Wereldreis
Voor de redacteuren van Cursor is de
TU/e-campus uiteraard het voornaamste
werkterrein. Een bezoekje aan de High
Tech Campus, het Máxima Medisch
Centrum, of de Eindhovense binnenstad
is voor ons al een hele excursie - veel
verder komen we fysiek zelden. Maar
vorige week ben ik zelfs naar het
buitenland gereisd voor een interview.
En niet voor niets: mijn trip naar het
statige Kasteelpark Arenberg, de
thuisbasis van Sabine Van Huffel,
leverde een boeiend en openhartig
gesprek op met onze toekomstige
eredoctor.
Zie pagina 6-7.
Catarina Esteves. Foto | Bart van Overbeeke
Han Konings
studenten in de lucht gooien bij hun
afstuderen. Uiteindelijk eindigen de
lopende band en de van een muts
voorziene studenten weer in een
machine, waaruit aan de achterkant
geldzakken stromen. Op het meet-
venster van dat apparaat staat 72%,
naar ik aanneem het uiteindelijke
rendementcijfer van die generatie
studenten.
Wat mij betreft kom je met die
illustratie van Rietman al een heel
eind, maar de verdere invuloefening
van Bregman is ook verhelderd.
Zelfs als je er werkt is het schokkend,
tweette iemand naar Bregman.
Tom Jeltes
Rewwwind
www.cursor.tue.nl
In Rewwwind ‘spoelen’ we kort terug naar de afgelopen weken.
Welk nieuws is na het verschijnen van de laatste papieren
Cursor op de Cursor-site verschenen?
Eindhovense coatings dingen mee naar Jaarprijs
16 april - De TU/e neemt dit jaar weer
met een team deel aan de Academische
Jaarprijs. Het COATit-team onder leiding
van dr. Catarina Esteves (Materials
and Interface Chemistry, Scheikundige
Tech United werkt aan goedkopere voetbalrobot
16 april -Regerend wereldkampioen
robotvoetbal Tech United werkt aan
een robot met een kostprijs van 5.000
euro. De TURTLE die het TU/e-team nu
gebruikt kost ongeveer 26.000 euro.
Door het bedrag naar beneden te
12 april - Met het boren van een
bouwpaal heef collegelid Jo van Ham,
voorzien van een groene BAM-jas en
bouwvakkerhelm, donderdagmiddag
11 april het startsein gegeven voor
project 2 in huisvestingsplan
10 april - De TU/e gaat de drukte in
MetaForum onder de loep nemen.
Vooral in tentamentijd weten veel
studenten het gebouw te vinden om
te studeren. Onder hen zijn veel
niet-TU/e’ers, constateert onder meer
De mens achter het nieuws
Dr. Catarina Esteves leidt het enige
TU/e-team dat dit jaar meedingt naar
de Academische Jaarprijs. Het team
van Materials Science and Interface
Chemistry (ST) wil met de deelname zijn
onderzoeksonderwerp, zelfherstellende
coatings, bij een breder publiek
bekendheid geven. Esteves kwam eind
2006 vanuit Portugal als postdoc naar
de TU/e en bemachtigde via een WISE
tenure-track voor vrouwen een vaste
aanstelling als universitair docent.
Hoe ben je op het idee gekomen om
mee te doen?
“Vorig jaar hadden we een mooie
publicatie over zelfherstellende
coatings. Daar hebben we toen een
persbericht over gemaakt en dat heeft
Technologie) wil meer bekendheid
geven aan de zelfherstellende coatings
die in haar groep worden ontwikkeld.
Ze nemen het op tegen zestien andere
teams.
brengen, wil Tech United de technische
sport toegankelijker maken. Het team
beoogt minstens vijftig robots te
verkopen, zodat er tien nieuwe teams
kunnen starten in de competitie rond
de wereldtitel.
Plaatsen bouwpaal startsein voor nieuw TU/e-gebouw
TU/e neemt drukte MetaForum onder de loep
een enorme impact gehad in de media.
Ik heb interviews gegeven voor NOS
Journaal, RTL Nieuws en Omroep Brabant,
op de radio en in allerlei kranten
waaronder de Volkskrant en het AD.
Daarmee ben ik in mijn overtuiging
bevestigd dat veel mensen onze
coatings interessant vinden. Via de
Jaarprijs willen we de bekendheid nog
verder vergroten, zodat er meer vraag
naar komt. Dat kan een belangrijke
stimulans zijn voor de industrie.”
Je komt uit Portugal. De Academische
Jaarprijs is een Nederlandstalige
competitie. Is dat niet lastig?
“Dat valt mee. Ik lees en versta de
taal prima en ik spreek het ook wel.
Alleen een interview op tv of radio in
Campus 2020. Na MetaForum komt
er een tweede nieuw gebouw op de
campus. Het toekomstige onderkomen
van de faculteiten Technische Natuurkunde
en Electrical Engineering moet
december 2014 klaar zijn.
de Eindhovense Studentenraad,
die studieplekken bezetten waardoor
eigen studenten zouden moeten
uitwijken naar andere locaties.
Catarina Esteves: “We willen de bekendheid
van zelfherstellende coatings vergroten”
het Nederlands is nog iets te hoog
gegrepen. Bij de interviews voor de
tv stelden de verslaggevers de vragen
in het Nederlands, maar heb ik in het
Engels geantwoord.”
Jullie zijn met zestien andere teams
door de eerste ronde gekomen. Wat nu?
“We gaan komende vrijdag met ons
team naar een workshop communicatie
voor alle deelnemers. Daar komen ter
inspiratie ook voormalige winnaars
vertellen over hun project. De wetenschappelijke
inhoud van ons voorstel
is in orde bevonden, maar de prijs van
honderdduizend euro krijg je voor een
communicatieplan. Daar krijgen we
vrijdag meer informatie over.” (TJ)
Vox Academici
Vooraf | 3
Dr. Tanya Ignatenko, UD Signal Processing Systems, faculteit Electrical Engineering
Worden wachtwoorden overbodig door de hersengolfscanner?
Niet langer je wachtwoorden intypen
om toegang tot je computer te krijgen,
maar er alleen maar aan denken.
Dat wordt volgens onderzoekers van
de Amerikaanse Berkeley University
dé nieuwe inlogmanier. Worden deze
sciencefictionachtige ‘wachtgedachten’
werkelijkheid? En hoe veilig is deze
vorm van biometrische herkenning in
vergelijking met andere technieken?
De 4 nieuwe universiteitshoogleraren
dragen tijdens de
dies van de TU/e op 25 april
een toga met een speciale bies.
Deze zilverkleurige ‘soutache’
heeft een totale lengte van
5,50 meter, is ruim
3 millimeter breed, en kost
George Pisa & Zn. Tailleurs
per toga ongeveer 1 uur om
aan te brengen (10 minuten
om de voering los te halen,
30 minuten voor het opstikken
en 20 minuten voor het
afwerken). Het Eindhovense
bedrijf George Pisa is in
1927 opgericht en maakte
onder meer het trouwkostuum
van prins Willem-Alexander.
De 35 werknemers zorgen
ook voor de ceremoniële
militaire kledij tijdens de
troonswisseling op 30 april.
De Amerikaanse onderzoekers ontwikkelden
een methode om hersengolven
op een zeer nauwkeurige manier met
behulp van speciale software te analy-
seren. De foutmarge is minimaal en
individuele hersengolven zijn al goed te
herkennen. Ook de prijs valt mee: voor
zo’n honderd dollar is er een koptelefoon
te koop met ingebouwde EEG en software
die de hersengolven kan uitlezen.
“Biometrische herkenning en zeker dit
soort hersengolf-herkenning zit voor de
meeste mensen redelijk in de sciencefiction
hoek”, zegt Tanya Ignatenko,
universitair docent Signal Processing
Systems aan de faculteit Electrical
Engineering, lachend. Ze vervolgt serieus:
“Het heeft de toekomst, biometrische
herkenning is in tegenstelling tot het
getypte wachtwoord uniek en heeft een
Tanya Ignatenko. Foto | Bart van Overbeeke
aantal grote voordelen. Toch denk ik dat
we het voorlopig nog niet op het vlak van
hersengolfherkenning moeten zoeken.
De betrouwbaarheid is nog niet zo hoog,
ook al geven de Berkeley-onderzoekers
aan dat ze de foutmarge flink verlaagd
hebben. Helaas is hersengolfherkenning
nog niet getest op grote onderzoekspopulaties
- ook in deze studie niet.
Er worden kleine groepen gebruikt van
5 tot 20 personen. Dat is prima voor een
proof of concept, maar voor het opzetten
van een technisch systeem zijn grote
studies noodzakelijk. Dat is niet makkelijk,
het zijn vaak lange testen en misschien
zijn mensen ook huiverig hun ‘gedachten
te laten analyseren’; wat kan er allemaal
uit zo’n EEG gehaald worden? Aan de
andere kant, het is eigenlijk niet anders
dan een EEG laten afnemen in een
ziekenhuis.”
“De software die de Amerikaanse
onderzoekers beschrijven, is niet heel
ingewikkeld. Het EEG-signaal wordt
weergegeven als time-frequency waaruit
alleen de gemiddelde amplitude in een
bepaalde tijd per frequentiecomponent
gebruikt wordt voor de verificatie.
Er moet nog veel verbeterd worden,
met een betere signaalverwerking zodat
ze meer informatie kunnen extraheren
en een betrouwbaarder systeem kunnen
bouwen. Want het complete systeem is
nog niet zo robuust als bijvoorbeeld de
irisscan of vingerafdrukherkenning.”
“Op dit moment is binnen de biometrische
Klaar voor de dies
herkenning de irisscan de best ontwikkelde
techniek. De metingen vinden plaats in
een zeer gecontroleerde omgeving en
de software is heel stabiel. Maar naast
het biometrische signaal -of het nu een
hersengolf, irisscan of vingerafdruk is-
moeten we altijd een code gebruiken die
onze privacy kan waarborgen, wat mij
betreft de belangrijkste voorwaarde.”
“Het biometrische signaal is een unieke
identificatiecode. Dat is voor de veiligheid
van een systeem heel prettig. Maar aan
de andere kant moet het wel in balans
zijn met de privacy. Mocht een wachtwoord
gekraakt worden of uitlekken, dan kun
je deze makkelijk vervangen. Met een
hersengolf of irisscan kan dat niet.
Die moeten dus heel goed beschermd
worden. Speciale codes moeten ervoor
zorgen dat biometrische informatie op
een manier wordt opgeslagen dat als
er iets met de database zou gebeuren,
een hacker minimale privé-informatie
kan verkrijgen. Binnen onze vakgroep
zijn we met dergelijke codes bezig
zodat biometrische herkenning op een
betrouwbare manier toegepast kan gaan
worden. Want het wint het zeker van
het ouderwetse wachtwoord. Vaak zijn
deze te eenvoudig, worden op meerdere
plaatsen gebruikt, vergeten en gekraakt.
Een biometrische code heb je altijd
bij de hand. En voor toestanden met
gestolen ogen en afgehakte vingers
ben ik niet zo bang, dat is meer iets
voor in de boeken van Dan Brown.” (NT)
Foto | Bart van Overbeeke

4 | Gelinkt 18 april 2013
Kijk voor nieuws op www.cursor.tue.nl
De TU/e: dagelijks het tweede thuis van zo’n tienduizend
studenten en medewerkers. Een relatief kleine gemeenschap,
met ontelbare banden tussen de leden - zakelijk en/of privé.
In ‘Gelinkt’ laten we steeds twee van hen aan het woord over
hun relatie met elkaar en de universiteit.
Of het nu een tv is, pc, tablet of
smartphone: Sebastiaan en Frederique
zijn bevlogen beeldschermjunkies.
“Thuis zit ik vrijwel elke minuut achter
een beeldscherm”, bekent derdejaars
Frederique. “De computer gaat ’s ochtends
meteen aan: mail checken, Reddit,
Facebook. Social media zijn heel handig;
je hoeft niet naar buiten om te socializen”.
Met de term ‘nerd’ heeft Sebastiaan
(“generatie 2006”) geen moeite:
“Ik zie het meer als het hebben van een
specifieke hobby en daar heel fanatiek
in zijn. Bij gamers wordt ‘nerd’ alleen
meer gebruikt dan bij bijvoorbeeld
zeilers.”
Beiden hadden al jong nerd-neigingen.
Op de middelbare school was Frederique
al geïnteresseerd in HTML en CSS
en haar belangstelling werd verder
aangewakkerd tijdens het vak Informatica
waar ze, als enig meisje tussen de
jongens, leerde over zaken als logica,
programmeren en algoritmes. Gamen
was toen al haar grootste hobby, het
spel ‘Paper Mario 2’ haar favoriet:
“De verhaallijn is heel groot, je kunt
in dat spel ontzettend veel kanten op”.
Ze speelde in die tijd vooral single-player
games, herinnert ze zich - bij vriendinnen
hoefde ze niet aan te kloppen voor een
virtuele challenge. “Mijn moeder vroeg
wel eens: ‘Moet je niet naar buiten of
een keer met die-of-die afspreken?’.
Als ik dat deed, was het altijd wel
gezellig hoor. Maar ik voelde gewoon
nooit zo’n druk om met anderen af
te spreken.”
Sebastiaan was ook nooit zo’n
uitgesproken gezelschapsdier: “Ik was
vroeger heel introvert en verlegen.
Dat was nooit een probleem, ik had
altijd wel vrienden - maar de online
contacten gingen me makkelijker af”.
Ook hij was al van jongs af aan een
gamer en vooral fan van Nintendo:
“Ik heb alle consoles en handhelds
wel gehad”. Een nadrukkelijk favoriet
spel had hij niet, “dat verschilt voor
mij per console. Maar Pokémon heb
ik veel gespeeld”.
De twee ontmoetten elkaar tijdens
Frederiques Intro aan de TU/e.
Ouderejaars Sebastiaan zat in het
bestuur van studievereniging GEWIS en
complimenteerde Frederique met haar
shirt met een awesome face erop -“zeg
maar een héél blije smiley”, verduidelijkt
Sebastiaan.” Frederique: “Tot dat moment
had nog níemand er iets van gezegd,
waar ik in dat gezelschap eigenlijk
een beetje teleurgesteld over was.”
Het klikte direct en sinds GEWIS’
eerstejaarsweekend zijn de twee een
stel. Behalve bij de studievereniging
zijn beiden ook in touw bij dispuut
GEPWNAGE, dat staat ‘voor de leuke
kanten van nerderigheid’. De twaalf
leden zijn “nerds op allerlei gebieden,
van fanatieke gamers tot mensen die
hele dagen met Linux knutselen en
bijvoorbeeld iemand die meesterlijk
is in Dance Dance Revolution”, aldus
Sebastiaan.
“Als ik er niet
aan begín,
is er niks aan
Frederique is trouwens nog aspirant-lid,
druk doende met het verzamelen van
acht bits die haar toegang verschaffen
tot de club. “Die bits kan ik verdienen
door iets tofs te doen voor het dispuut.”
Op een voorkeursbehandeling van haar
vriendje-de-dispuutsvoorzitter hoeft ze
niet te rekenen: “Dat heb ik eigenlijk
eerder als een nádeel ervaren.
Sommigen dachten toch een tijdje dat
ik vooral meeging als aanhang in plaats
van dat ik echt geïnteresseerd was in
het dispuut”.
Inmiddels wonen de twee samen in een
appartement in Woensel. Op of buiten
het universiteitsterrein, “eigenlijk zijn
we bijna altijd samen - behalve als we
college hebben”, zegt Sebastiaan.
En van die tijd samen wordt een groot
deel achter beeldschermen doorgebracht,
kijkend naar series als ‘The Big Bang
Theory’ en gamend - samen óf alleen.
“Hij is nu gek op Monster Hunter, dat
spreekt mij niet aan. Ik hou sowieso niet
van spellen met al teveel geweld erin”,
benadrukt Frederique.
Zelf speelt ze momenteel het liefst
Civilization, waarbij vanuit het niets
een heel rijk moet worden opgebouwd.
Dit strategische spel duurt al gauw een
dag en de studente kan zich er, eenmaal
begonnen, vaak maar moeilijk van
losrukken: “Nog éven dit gebouw
afmaken, nog éven deze technologie
verbeteren…” Lachend: “Ik kom wel
eens te laat op afspraken, ja. Of het is
opeens vijf uur ’s nachts.”
Verslaafd? “Nee, dat niet”, antwoordt
Frederique met grote stelligheid.
Sebastiaan kan een lach intussen niet
onderdrukken, maar zijn lief verklaart:
“Als ik er niet aan begín, is er niks aan
de hand”. Sebastiaan: “Ik probeer haar
er dan van te overtuigen: ‘Je hóeft niks
te doen, het spel wacht wel op je’.”
“Maar wat als ik de volgende keer ben
vergeten wat ik wilde gaan doen?”,
sputtert Frederique.
Samen spelen ze op het moment vooral
de online game League of Legends.
Hoewel ze zij-aan-zij in de virtuele strijd
staan, gaat het er bij vlagen fanatiek aan
toe. Niet dat ze elkaar met controllers
te lijf gaan, “maar soms doet de ander
wel eens iets wat in jouw ogen anders
had gemoeten”, formuleert Sebastiaan
voorzichtig. “Dan kijken we elkaar even
heel nors aan en is het weer goed”,
aldus Frederique.
de hand” “Eigenlijk zijn
we altijd samen,
behalve tijdens
college”
Hoewel het gamen volgens Sebastiaan
doordeweeks beperkt blijft tot zo’n twee
uur per dag, kan het tweetal in vakanties
flink doorhalen. “In de kerstvakantie
hebben we een paar keer tot acht of negen
uur ’s ochtends doorgespeeld”, vertelt
Frederique. “Gewoon, omdat het kon.”
Sebastiaan kan zich best voorstellen dat
anderen soms de wenkbrauwen fronsen
bij de vele uren die zijn vriendin en hij
achter het beeldscherm doorbrengen.
Maar, zo verzekert hij: “Eigenlijk zijn
we juist heel connected, we kunnen
onze grootste hobby met elkaar delen.
Dankzij haar heb ik altijd een gaming
partner - en ze is er nog heel goed in ook.”
Frederique: “ We hoeven wat dat betreft
nooit compromissen te sluiten. En ik kan
er altijd op rekenen dat hij het goed doet
in het spel. Hij wil echt winnen, terwijl ik
het vaak belangrijker vind dat het léuk is.”
Vooruit, een kleine ergernis heeft
Sebastiaan wel: “Ik kan haar soms
maar moeilijk van haar pc afkrijgen
voor bijvoorbeeld het ontbijt, de afwas
Gelinkt | 5
“Juist heel connected” als beeldschermjunkies
Het stereotype van “een kluns met bril en twee linkerhanden”, daar herkennen
Sebastiaan Candel (24) en Frederique Gerritsen (20) zich niet in. Maar nerds,
dat zijn ze absoluut, geven de studenten Technische Informatica toe. De twee
zijn onder andere ware gamefanaten en hebben elkaar daarin hélemaal gevonden.
www.cursor.tue.nl
of het verwisselen van de vuilniszak.
Terwijl ik het toch wel een beetje zat
ben als de stapel een halve meter boven
de vuilnisbak uitsteekt”. Frederique
bekent voorzichtig schuld: “Ik snap
het wel, het is ook goed dat hij mij
daarop aanspreekt”. Grijnzend:
“Maar níet als ik in het spel zit!”.
Interview | Monique van de Ven
Foto | Bart van Overbeeke
Alles over de
gamefreaks
van
GEPWNAGE:

6 | Uitgelicht 18 april 2013
Kijk voor nieuws op www.cursor.tue.nl
Sabine Van Huffel. Foto | Rob Stevens
Uitgelicht | 7
“Er zit meer kennis rondom mij,
dan in mijn eigen hoofd”
Tijdens de dies natalis op 25 april krijgt de Leuvense hoogleraar
Sabine Van Huffel een eredoctoraat van de TU/e. De Vlaamse is een
autoriteit op het gebied van biomedische signaalbewerking en in
eigen land een erkend rolmodel voor vrouwen in de wetenschap.
De inrichting van de werkkamer van prof.
dr.ir. Sabine Van Huffel op het idyllische
Kasteelpark Arenberg zegt veel over de
aanstaande eredoctor. De muren hangen
vol met posters voorzien van spreuken
als ‘the female engineer’ en ‘5 jaar
vrouwen’, en de vensterbank wordt
opgesierd met een kalender met foto’s
van leden van ‘haar’ groep Biomedical
Data Processing. Van Huffel bewijst
dat je tegelijk moeder kunt zijn van vijf
kinderen en van twee dozijn promovendi
en postdocs, een rol kunt spelen in
het publieke debat over vrouwen in de
wetenschap, en óók nog “met kop en
schouders” kunt uitsteken boven de
concurrentie - aldus haar erepromotor
prof.dr.ir. Jan Bergmans.
Aan de buitenkant mag het onderkomen
van het departement Elektrotechniek
van de KU Leuven ontegenzeggelijk
grandeur uitstralen, van binnen oogt het
meer prozaïsch. Betegelde gangen met
kale muren en zware deuren geven het
interieur een aanblik die beter past bij
de praktische functie van het gebouw.
“We zijn wel wat krap behuisd”, vertelt
de gastvrouw. “Maar gelukkig wordt
er binnenkort uitgebreid, waardoor er
voldoende ruimte zal zijn voor eventuele
gasten uit Eindhoven.”
Die Eindhovense gasten worden
namelijk verwacht: naar aanleiding van
het eredoctoraat voor Sabine Van Huffel
zijn er plannen voor samenwerking tussen
haar Leuvense onderzoeksgroep en onder
meer de groep Signal Processing Systems
van erepromotor Bergmans. Dat zou
moeten resulteren in het aanstellen
van gemeenschappelijke promovendi,
die hun onderzoek deels in Eindhoven
en deels in Leuven zullen uitvoeren.
“Je wilt juist
iets blijvends
creëren”
Van Huffel: “We zullen ons richten op
neonatale monitoring (het elektronisch
meten van onder meer de hersen- en
hartfunctie van pasgeborenen, red.).
Daar houd ik me al langere tijd mee
bezig, omdat het me aan het hart gaat.
Pasgeborenen zijn de meest kwetsbare
vorm van leven en een juiste behandeling
is van vitaal belang voor de ontwikkeling
van de kinderen op latere leeftijd.
De TU/e heeft veel ervaring met
Symposium perinatale monitoring
De dag voor de dies natalis, op woensdag 24 april, is in De Zwarte Doos een
symposium over perinatale monitoring: technieken waarmee de gezondheid van
moeder en kind voor en vlak na de geboorte in de gaten kan worden gehouden.
Ook is er een tentoonstelling met posters en demonstraties van de nieuwste
technieken. Eredoctor Sabine Van Huffel verzorgt de afsluitende lezing.
www.symposiumperinatologie.nl
monitoring op een manier die minder
ingrijpend is voor de kinderen, door de
meetapparatuur bijvoorbeeld in te
bouwen in kleding. Het nadeel daarvan
is echter dat dit ten koste gaat van de
kwaliteit van het meetsignaal. Met onze
expertise kunnen wij eraan bijdragen
dat toch zo veel mogelijk informatie uit
het signaal kan worden verkregen.”
Behalve de groep van Bergmans,
die valt onder Electrical Engineering,
zullen wellicht ook onderzoekers van
de faculteit Biomedische Technologie
bij de samenwerking worden betrokken.
In ieder geval is het de bedoeling dat
Philips Research een rol gaat spelen.
“Ik vind het heel belangrijk dat dit
onderzoek ook leidt tot een concreet
product. Het gebeurt namelijk te vaak
dat een bepaalde methode slechts wordt
gebruikt zolang de bedenker ervan erbij
betrokken is, terwijl je juist iets blijvends
wilt creëren. Daarvoor moet een vinding
kunnen verkopen. En daar zijn jullie in
Nederland, en zeker in Eindhoven, beslist
beter in dan wij.”
Het is tekenend voor Sabine Van Huffel:
ze doet geen onderzoek om het onderzoek,
of ter meerdere eer en glorie van
zichzelf. Het enige dat telt is dat de
door haar ontwikkelde techniek ten
gunste komt van de levenskwaliteit van
patiënten. Dat is de drijfveer die ervoor
zorgt dat ze vrijwel letterlijk dag en
nacht werkt. Die motivatie heeft een
duidelijk aanwijsbare oorsprong, vertelt
ze. “Toen ik zestien was, moest ik aan
mijn rug geopereerd worden vanwege
scoliose. Daarvoor moest ik twee
maanden in het ziekenhuis blijven.
Ik lag op een kamer met nog drie andere
meisjes, die alle drie aan botkanker
leden en bij wie een been geamputeerd
moest worden. Twee van hen zijn binnen
een jaar overleden en de derde, die net zo
oud was als ik, werd mijn beste vriendin.”
“Als ik terugdenk aan die periode,
herinner ik me vooral de warmte en
zorg van de artsen en zusters. Tot op dat
moment wilde ik sportlerares worden,
maar dat was vanwege mijn rug niet
meer mogelijk. Bovendien wilde ik iets
terugdoen en bij een voorlichtingsdag
voor computerwetenschappen kreeg
ik het cruciale inzicht dat ik mijn talent
voor wiskunde zou kunnen aanwenden
om de medische technologie te verbeteren.
Ik zat echter op een meisjesschool waar
ik maar vier uur per week wiskunde
kreeg; veel te weinig om toegelaten te
worden tot een ingenieursopleiding.
“Hier is geen
competitie,
zeg ik altijd
tegen nieuwe
medewerkers”
Toen heb ik in mijn laatste jaar alles
op alles gezet om te slagen voor het
toelatingsexamen voor ingenieur.
Dat is me gelukt.”
Toch moest ze in de jaren daarna
nog veel geduld hebben. Pas na een
algemene opleiding van vijf jaar tot
ingenieur computerwetenschappen
kreeg ze de kans om een medisch
onderwerp te kiezen voor haar
eindproject. Tenminste, dat dacht ze.
“Men vond dat echter maar een stom
idee. Ik ben toen zelf op zoek gegaan
naar een geschikt onderwerp.”
Na omzwervingen vond ze dat in het
Leuvense ziekenhuis, waar ze analyseerde
vanuit welke richting je een
tumor het best kunt bestralen. Het bleek
het begin van een glansrijke carrière
in de biomedische signaalbewerking.
Van Huffel toont zich enthousiast over
de opleiding Biomedische Technologie
van de TU/e. Ze had het zelf willen
studeren, zegt ze. “Toen die opleiding
in Eindhoven werd gestart, vond ik dat
fantastisch. Ik heb me ook ingezet om
het vakkenpakket biomedische techniek
in de masters elektrotechniek en
werktuigbouwkunde hier in Leuven uit
te bouwen tot een volwaardige master
tot biomedisch ingenieur. Het is hier
nu de richting waarin, na architectuur,
relatief de meeste meisjes afstuderen.”
Nooit was het bij de Vlaamse opgekomen
dat ze eredoctor zou worden. “Ik viel
echt van mijn stoel toen ik het hoorde.
Zelden heb ik gelobbyd voor awards;
ik voel niet veel voor dergelijke
personen cultus. Ik geef liever prioriteit
aan de begeleiding van studenten.
De maatschappij is daarmee beter
geholpen.” Ze verdient de eer dan ook
niet alleen, haast ze zich te zeggen.
Ze ziet het als een eer voor haar hele
onderzoeksgroep. “Er zit meer kennis
rondom mij, dan in mijn eigen hoofd”,
zo verwoordt ze dat gevoel.
Samenwerking en collegialiteit zijn
de basis voor Van Huffel. “Hier is geen
competitie, zeg ik altijd tegen nieuwe
medewerkers. Daar kijken ze soms wel
van op, maar ik geloof heilig dat je meer
kunt bereiken door samen te werken
dan door met elkaar de competitie aan
te gaan. In de huidige wetenschapscultuur
loont het vooral veel te publiceren.
Daarom is men geneigd nieuwe resultaten
zo lang mogelijk geheim te houden.
Ik ben ervan overtuigd dat hierdoor
kennis verloren gaat. Ik probeer daarom
binnen mijn groep de saamhorigheid
te bevorderen.”
Dat lijkt te lukken; de jonge ouders
binnen haar groep vragen zelfs collega’s
als peter of meter. “Dat gaat best ver;
het geeft ook aan dat ze steun aan
elkaar hebben in goede en kwade
dagen. Zulke vriendschap maakt dat
mensen beter samenwerken.”
Interview | Tom Jeltes
Foto | Rob Stevens

8 | Onderzoek 18 april 2013
Kijk voor nieuws op www.cursor.tue.nl
1
2
3
Sluitstuk
Weg met de onveilige achterommetjes
4
4 brandende vragen
(Onder redactie van Tom Jeltes)
Wat zien we op de cover van je proefschrift?
Hoe leg je op feestjes uit waar je
onderzoek over gaat?
Welke persoon, techniek of apparaat is
onmisbaar geweest voor je onderzoek?
Wat heeft de samenleving aan jouw werk?
Jan Verhagen. Foto en bewerking | Rien Meulman
Kevin van de Ruit (TN)
Het mysterie van geleidende plastics
Peter Smorenburg (TN)
Versnellen van deeltjeswolken
Onderzoek | 9
Promoties Intreerede
Maandag 22 april, 16:00 uur, CZ4:
promotie G. Waltrich MSc (EE)
Promotor(en): prof.dr. E.A. Lomonova
MSc
Voorzitter: prof.dr.ir. A.C.P.M. Backx
Titel proefschrift: ‘Energy Management
of Fast-Charger Systems for Electric
Vehicles Experimental Investigation
of Power Flow SteeringUsing
Bidirectional Three-Phase Three-Port
Converters’
Dinsdag 23 april, 16:00 uur, CZ4:
promotie D. Sekulovski (ID)
Promotor(en): prof.dr. E.H.L. Aarts
en prof.dr. I.E.J. Heynderickx
Voorzitter: prof.dr.ir. A.C. Brombacher
Titel proefschrift: ‘Studies in Ambient
Intelligent Lighting’
Donderdag 25 april, 14:00 uur, CZ4:
promotie ir. P.W. Smorenburg (TN)
Promotor(en): prof.dr.ir. O.J. Luiten
Voorzitter: prof.dr.ir. G.J.F. van Heijst
Titel proefschrift: ‘Coherent phenomena
in the interaction of pulsed particle
beams and radiation’
Donderdag 2 mei, 16:00 uur, CZ4:
promotie ir. A.F.H. van Gessel (TN)
Promotor(en): prof.dr.ir.lic. P.J.
Bruggeman en prof.dr.ir. G.M.W.
Kroesen
Voorzitter: prof.dr.ir. G.J.F. van Heijst
Titel proefschrift: ‘Laser diagnostics
on atmospheric pressure plasma jets’
Vrijdag 3 mei, 14:00 uur, CZ4:
promotie ir. E.J.L. Deckers (ID)
Promotor(en): prof.dr.ir. C.C.M.
Hummels en prof.dr.ir. L.M.G. Feijs
Voorzitter: prof.dr.ir. A.C. Brombacher
Titel proefschrift: ‘Perceptive Qualities
in Systems of Interactive Products’
Maandag 6 mei, 16:00 uur, CZ4:
promotie Y. Shi MEng. (EE)
Promotor(en): prof.ir. A.M.J. Koonen
Voorzitter: prof.dr.ir. J.H. Blom
Titel proefschrift: ‘Optical Broadband
In-Home Networks for Converged
Service Delivery’
Dinsdag 7 mei, 16:00 uur, CZ4:
promotie L. Midolo MSc (TN)
Promotor(en): prof.dr. A. Fiore
Voorzitter: prof.dr.ir. G.J.F. van Heijst
Titel proefschrift: ‘Electromechanical
Tuning of Photonic Crystal Cavities’
Samuel Mauger (TN)
Magnetische halfgeleiders onder de loep
1 | cover 2 | feestjes 1 | cover
2 | feestjes
1 | cover
2 | feestjes
Op de omslag zie je een inktpatroon van een
website voor ‘royalty-free’ foto’s. Ik vind het een
mooie print.
Eindhoven, stad met een dorps karakter.
Juist daardoor is grootschalige
stadsvernieuwing vaak een heikel punt.
Jan Verhagen, recent afgestudeerd bij
Bouwkunde, onderzocht of particuliere
bouwinitiatieven kunnen bijdragen
aan de ontwikkeling van de stad en
zo achteruitgang kunnen tegengaan.
Kort gezegd bestaat Eindhoven uit vijf
aaneengegroeide dorpslinten, vermengd
met industriële gebieden -denk aan de
oude Philips-gebouwen- wat agrarische
bebouwing en nieuwere woonwijken.
Deze mengelmoes wordt vaak gezien
in de zuidelijke steden van Nederland,
hoewel de hoge concentratie bedrijfsgebieden
wel uniek is voor Eindhoven.
Dankzij de dorpse structuren is er echter
ook veel privaat eigendom. En dat maakt
planmatige en grootschalige ontwikkeling
van de stad weinig effectief.
Hoe zorg je dan voor een frisse wind door
de wijk en voorkom je verloedering?
“We hebben Oud-Strijp als uitgangspunt
genomen, een heel diverse wijk met
de typische dorpskenmerken”, vertelt
Bouwkunde-alumnus Jan Verhagen.
“Het kijken naar een stad vanaf
straatniveau leidt vaak tot nieuwe
inzichten. Ik ben daarom eerst de wijk
ingegaan: wat gebeurt er nu echt?
Je komt van alles tegen: de beruchte
huisjesmelker die zoveel mogelijk
Ik werk aan een geleidende plastic, waarvan ik de
gemeten geleiding wil kunnen verklaren. Daarvoor
heb ik de geleiding gemeten bij verschillende temperaturen
en mengverhoudingen van componenten van
het plastic. Verrassend genoeg kan de geleiding
als functie van temperatuur het best beschreven
worden met een model voor eendimensionale
geleiders, terwijl je bij een dunne laag een twee- of
driedimensionale geleider zou verwachten. Ook viel
op dat het materiaal gaat geleiden bij een bijzonder
lage hoeveelheid van de geleidende component.
Dit kan alleen zo zijn als de geleidende component
dunne draadjes vormt. In eerste instantie twijfelde
ik nog aan dat resultaat: al mijn metingen waren
indirect en de gebruikte modellen waren complex.
Gelukkig bleken de draadjes daadwerkelijk zichtbaar
met transmissie-elektronenmicroscopie! Dat vind
ik toch wel het hoogtepunt van mijn onderzoek.
3 | onmisbaar
Vooral bij het combineren van strijdig lijkende
metingen was de hulp van mijn begeleiders erg
belangrijk.
4 | samenleving
Geleidende plastics bieden de mogelijkheid om op
grote schaal zonnecellen en OLEDs te maken
middels een goedkoop en efficiënt proces.
studenten in één huis probeert
te proppen, een wietzolder, een
gescheiden echtpaar dat het huis
heeft opgedeeld. Er wordt heel creatief
omgesprongen met woonruimte.”
“Zelfs een driegeneratiehuis
is mogelijk”
Het was Verhagen al snel duidelijk dat
er twee grote issues levenin de wijk:
een gevoel van onveiligheid door de
vele duistere achterommetjes en
brandgangen, en een parkeerprobleem.
Hij ontwikkelde daarom het plan
‘Tuinhuizen’. Kenmerkend voor zijn
aanpak zijn de toegankelijke achtertuinen,
die ook een parkeerplaats bieden.
“Door de kavels te schakelen ontstaat
nog meer vrije ruimte, die naar eigen
wens is in te vullen - zelfs een driegeneratiehuis
is mogelijk. Het bouwen
zelf is simpel. En met het kant-en-klaar
pakket voor starters wil ik ook laten zien
dat individuele bouw niet duur hoeft te
zijn, belangrijk in deze tijd van crisis.
Toch blijft er plek voor creativiteit en
de individuele behoefte, iets wat
de echte Eindhovenaar kenmerkt.”
Hoewel Verhagen niet verwacht dat
Centraal staat een driedimensionaal figuur die de
letters E, B en F als schaduwen heeft. De figuur,
geïnspireerd op D.R. Hofstadters boek ‘Gödel,
Escher, Bach’, symboliseert de verwevenheid van
elektromagnetische velden (E en B) en beweging
(door krachten F) in de dynamica van geladen
deeltjes. Deze verwevenheid vormt een belangrijk
thema in het proefschrift.
In de rubriek Sluitstuk vertellen
afstudeerders over hun afstudeeronderzoek.
Tuinhuizen daadwerkelijk gerealiseerd
gaat worden, ziet hij wel dat de gemeente
aandacht heeft voor nieuwe vormen van
stadsontwikkeling. Zo heeft Verhagen
-hij werkt nu bij een architectenbureau
waar hij zijn plannen voor woonindividualisering
verder vorm geeft- onlangs
samen met enkele oud-projectgenoten
zijn ideeën gepresenteerd op de
Brabantbiënnale. “Eindhoven is op alle
fronten groeiende, het is nu tijd voor
bijpassende bebouwing met hopelijk meer
vrijheid voor particuliere initiatieven.”
(NT)
Ik modelleer hoe wolkjes geladen deeltjes reageren
op een intense bundel straling. Daarmee onderzoek
ik hoe zulke wolkjes kunnen worden gemanipuleerd
en versneld tot krachtige ionen- en elektronenpulsen.
3 | onmisbaar
Mijn onderzoek ligt in het domein van de klassieke
elektrodynamica. Daarom een klein eerbetoon aan
H.A. Lorentz, die rond 1900 een sleutelfiguur was
in de ontwikkeling van dit vakgebied.
4 | samenleving
Deeltjesbundels worden gebruikt voor uiteenlopende
toepassingen, zoals het bestralen van kankercellen,
het schrijven van zeer kleine structuren op microchips,
het ontrafelen van microscopische structuren met
microscopie en spectroscopie, en het manipuleren
van het plasma in een kernfusiereactor. De mogelijkheden
van al deze toepassingen worden echter
begrensd door de mate waarin deeltjesbundels
kunnen worden beheerst. Mijn onderzoek draagt
bij aan de verbetering van deze beheersing.
Op de omslag zie je de punt van een ‘scanning
tunneling microscope’ (STM), gemaakt van wolfraam.
Ook zien we mangaanatomen in een indiumantimoonkristal,
afgebeeld met een STM. Ik heb
voor deze afbeelding gekozen omdat ik het interessant
vind dat een afbeelding van zo’n klein object
als een atoom, met een diameter van een tiende
nanometer, veel weg heeft van een ster aan de
hemel, met een doorsnede van ongeveer een
miljoen kilometer.
Vrijdag 19 april, 16:00 uur, BZ:
intreerede prof.dr.ir. T.A.M. Salet (B)
- dhl
Voorzitter: prof.dr.ir. C.J. van Duijn
Titel: ‘Grijs beton bestaat niet’
Ik heb magnetische, halfgeleidende nanostructuren
met mangaanatomen afgebeeld met behulp van de
STM. De oorsprong van de magnetische eigenschappen
van zulke magnetische halfgeleiders is
onderwerp van discussie, met name voor hoge
dopingniveaus (met relatief veel ‘vreemde’ atomen,
zoals mangaan, in het kristal, red.). De ordening
van mangaanatomen beïnvloedt bijvoorbeeld de
Curie-temperatuur; dat is de temperatuur waarbij
het materiaal permanent magnetisch gedrag gaat
vertonen.
3 | onmisbaar
STM was voor mijn onderzoek een onmisbare techniek.
Bij deze vorm van microscopie beweeg je met
een extreem dunne naald langs een oppervlak. Als
de punt van de naald binnen een paar nanometer
van het oppervlak komt, kan een elektron van de
punt naar het oppervlak stromen. Het elektrische
stroompje dat dit oplevert, is afhankelijk van de
afstand tot het oppervlak en het soort atomen hierop.
Zo kun je een afbeelding maken tot op atomaire
schaal.
4 | samenleving
Met magnetische halfgeleiders kun je snellere en
zuinigere computerchips maken, omdat je meerdere
functies -zoals logica en geheugen- kunt combineren
in een enkele chip.

10 | Mens & Mening 18 april 2013
Kijk voor nieuws op www.cursor.tue.nl
AlGEMEEN
DPO / TEACH: Teaching Support for
TU/e staff | Performance skills for TUe
lecturers - Follow-up
Do you feel like working on your
performance skills again? If you
participated in the master class before,
you are welcome to this one-day
Follow-up. You get another chance to
practice your presentation skills and
to try out new things, or to focus on a
more interactive presentation. Come
and refresh yourself. Your audiences
will be grateful to you.
The date of this follow-up is 18 June 2013
More information can be obtained from
Harry van de Wouw (phone 3126;
email h.m.w.j.v.d.wouw@tue.nl).
Training ‘Written Examinations’
Does my exam really assess what I want
to assess? This training addresses
assessment through written examination.
Attention is paid to the link between
the exam and the learning objectives
(validity), the reliability of the question
and the level of difficulty of an exam.
The demands for developing an
appropriate test will be discussed as
well as your analysis of the exam results.
The course will take place on 15 and
29 May, 2013.
Information: Carry van Weert (phone
5690; email c.j.w.v.weert@tue.nl).
Performance skills for TU/e lecturers
Join this greatly valued master class
to improve your performance skills for
teaching and at conferences. Learn to
truly address your audience. Practice
with your own material and receive stage
directions on posture, gestures and
voice. Use a different structure for your
content, and create clear and visual
slides.
The course will take place on 3 and
17 June 2013
More information can be obtained
from Harry van de Wouw (phone 3126;
email h.m.w.j.v.d.wouw@tue.nl).
For all DPO/ Teach training
More information at the website DPO
‘Career and Development’. Registration
is possible at tue.inschrijfportal.nl.
Participation by teaching staff of the
TU/e is free of charge.
DPO / PROOF: PROviding Opportunities
For PhD students | Course ‘Supervising
master students’
The course is aimed to improve and
systemize the way in which supervisors
guide their students during their
graduation projects. The course consists
of short introductions, exercises and
discussions. Participants will have
an active role during the course.
The course will take place on 27 and
30 May 2013
More information can be obtained
from Jelmer Sieben (phone 2068;
email j.m.sieben@tue.nl).
DPO/ OBP trainingen |
Cursus ‘Effectief Vergaderen’
Deze cursus is voor medewerkers OBP
die minimaal 1 tot 4 x per week een
vergadering voorzitten. Doelen van
de cursus: bewustwording van de
voordelen van een gestructureerde
vergadering; bewustwording van
verschillende taken en verantwoordelijkheden
van de voorzitter; het leren
omgaan met verschillende types tijdens
een vergadering. De cursisten worden
uitgedaagd om te reflecteren op de
CURTOON
UNIVERSITEITS-
BERICHTEN
eigen stijl en methodes bij het leiden
van een vergadering. Effectief vergaderen
vind plaats op 14 mei en 18 juni 2013
Meer informatie Trees Klaver (e-mail
t.klaver@tue.nl).
STUDENT
Integrand Eindhoven | Pitchen met Peels
Altijd al eens willen weten hoe het is om
te pitchen met de voorzitter van het
College van Bestuur, Arno Peels? Dit is je
kans! Integrand Eindhoven organiseert
in samenwerking met het TU/e center
for Entrepreneurship de elevator pitch:
‘Pitchen met Peels’.
Op woensdag 24 april zal er allereerst
een lunch worden verzorgd waarna er
een professionele workshop wordt
gegeven door o.a. Frisse Blikken, Ajilon
professionals en ZP-groep. Tijdens deze
workshop zal een aantal studenten
worden uitgekozen die het beste hun
droom kunnen pitchen. Deze studenten
gaan met Arno Peels de liften van
Vertigo betreden om hem in 1 minuut
te overtuigen van hun droom.
Degene die uiteindelijk als beste uit de
lift komt, gaat naar huis met een iPad.
Voor de studenten die helaas niet mee
de liften in mogen, is er een show
van illusionist George Parker.
Na dit middagvullende programma zal
vervolgens voor iedereen een hapje
en een drankje klaarstaan.
Deelnemen? Stuur je cv en schrijf je
in via eindhoven@integrand.nl onder
vermelding van ‘Elevator Pitch’
De Zwarte Doos |
Opening terrasseizoen met grote BBQ
Het heeft even geduurd, maar de lente
lijkt nu echt te beginnen. En dat moet
gevierd worden. Daarom opent grand
café de Zwarte Doos op donderdag
25 april het terrasseizoen met een grote
barbecue. Een zomers aangekleed terras
met gezellige livemuziek en trendy
cocktails. Alles is aanwezig om er
een zomers feest van te maken.
Deelname aan de ‘all you can eat’barbecue
kost 12,50 euro. Alleen een
glaasje sangria, vers witbiertje of een
frisse cola komen drinken mag natuurlijk
ook. Iedereen is welkom vanaf 16.00 uur.
Voor meer informatie kijk op:
www.facebook.nl/cafedezwartedoos
De OudeRechtbank | Tuna Ciudad de Luz
Vrijdag 26 april Tuna Ciudad de Luz
in de OudeRechtbank
Tijd: 18.30 - 21.00
Een Tuna is een groep studenten
die behalve studeren ook Spaanse
volksmuziek maken. In Spanje heeft
bijna elke universiteit een Tuna-groep.
Tuna Ciudad de Luz is de tuna-groep
van de TU/e.
Entree 5 euro (studenten en onder de
12 jaar gratis)
Meer informatie: www.ouderechtbank.nl
The OudeRechtbank |
Friday 26th April Tuna Ciudad de Luz
Time: from 18.30 to 21.00
Tuna Ciudad de Luz is a student’s
association from the Technical University
Eindhoven. TCL is founded in 1964 and
with that fact she is the oldest Tuna
outside Spain and Portugal. A Tuna
consists of students who, except
studying, also make Spanish folk music.
In Spain almost every University has a
Tuna-group.
Entrance 5 euros (students and children
under 12 for free)
More information: www.ouderechtbank.nl
Studentensport Nederland | Nieuw
dagelijks bestuur 2013-2014 gezocht
Voor het collegejaar 2013-2014 is
Studentensport Nederland (SSN) op
zoek naar nieuwe bestuurders. Als
bestuurslid van het dagelijks bestuur
van SSN vervul je een centrale rol in
de Nederlandse studenten sportwereld.
Je hebt regelmatig contact met alle
belangrijke organen in dit gebied
zoals de sportraden, directeuren van
Universitaire Sport Centra, (studenten)
sportbonden en NOC*NSF.
Meer informatie over kun je vinden op
www.studentensport.nl.
Ook een bericht plaatsen op
deze pagina? Mail het bericht
(maximaal 100 woorden) dan naar
universiteitsberichten@tue.nl.
TUssen de oren
Psychologie wordt steeds belangrijker aan de TU/e. Technische systemen en artefacten, of het nu games, auto’s,
robots, lichtsystemen of gebouwen betreft, zijn uiteindelijk bedoeld voor een menselijke eindgebruiker. Kennis over
hoe die gebruiker waarneemt, denkt, voelt en handelt is onontbeerlijk. De nieuwe mensgerichte opleiding Psychology &
Technology beschouwt elk technisch ontwerp in dat psychologisch perspectief. In Cursor worden iedere twee weken
studenten, docenten, labs, technische artefacten, de werkomgeving, het wetenschappelijk bedrijf, de campus, het onderwijs
en websites onder een psychologische loep gelegd.
Pakketten
voor een prikkie!
Op een goede campus zouden tenminste tien interessante, bruisende plekken
moeten zijn die verschillende soorten mensen aantrekken. En op ieder van die
plekken zou je minstens tien dingen moeten kunnen doen: eten, drinken, lezen,
snuffelen, spelen, van kunst genieten, noem maar op. Dit concept wordt door PPS
-the project for public spaces (http://www.pps.org)- ‘de macht van tien’ genoemd.
Is (wordt) onze campus zo’n bruisende campus? Hebben wij tien van die plekken?
Als ik deze oefening in mijn hoofd doe, zie ik een aantal kandidaten: de hal van
het Auditorium, ons nieuwe MetaForum, het sportcentrum. De Dommel zou er één
kunnen zijn. De markthal zou er één moeten zijn, maar dat zie ik nog niet: te koud,
te guur, te leeg. Welke plek doet het voor jou?
“Wordt onze
campus zo’n
bruisende
campus?”
Goede plekken zijn herkenbaar, comfortabel,
en betekenisvol: ze brengen
mensen bij elkaar en slechten barrières.
Ze vormen het toneel voor informele
ontmoetingen, wetenschappelijke
discussies, en dragen zo bij aan een
sterkere gemeenschapszin onder
ons allemaal, de TU/e-community.
Een proces dat goede plekken kenmerkt, is ‘triangulation’, door William Whyte
gloedvol benoemd en beschreven als het fenomeen dat een interessante gebeurtenis
Twissue @tuecursor
Ruim 1.700 volgers heeft Cursor op Twitter, allemaal met hun eigen bezigheden, interesses, frustraties
en vragen. In maximaal honderdveertig tekens vullen ze er onze timeline mee, dag en nacht. Elke twee weken
hengelt Cursor er een tweet uit om te horen wat er loos is en antwoord te geven op eventuele kwesties.
Net 50 man bevrijd: MF-hoofdgebouw deur kapot. Alleen met handen open te trekken
#kleinleed (maandag 8 april, 13.25 uur)
Twitteraar
@alainstarke (Alain Starke, masterstudent Innovation Sciences, actief voor
studievereniging Intermate en in zijn vrije tijd columnist van Cursor).
Twissue
Maandagmiddag 8 april zat Alain Starke te studeren in MetaForum, vlakbij
de loopbrug naar het Hoofdgebouw. Het viel hem op dat zich een rij voor
de deur van de loopbrug vormde. “Het bleek dat de deur niet open wilde.
Mensen wisten niet wat ze daarmee aan moesten. Sommigen probeerden
het nog door met een pasje te zwaaien, maar dat hielp niet. Ik heb toen een
paar keer de deur opengetrokken en mensen binnengelaten. De deur leek ook niet
helemaal te sluiten. Ik heb nog even over de gleuf in de drempel, waar de deur langs glijdt, gewreven.
Misschien zal die een beetje los en was dat het probleem.”
En nu?
Operationeel Beheerder van MetaForum Johan Lauwers heeft een sterk vermoeden wat er aan de hand is
geweest. “Normaal gesproken openen en sluiten de deuren automatisch met een sensor. Buiten openingstijden
kun je de deur nog steeds openen als je een pas hebt. En in noodgevallen kan de deur nog steeds open
door het zogeheten nooddrukruitje in te drukken. De deur gaat dan echter op last van de brandweer na verloop
van tijd weer dicht, alleen niet in het slot. Je kunt de deuren dan dus nog met de hand opentrekken. Het gebeurt
wel eens dat een student besluit om dat glaasje in te drukken.” En dat leidt tot de beschreven situatie.
De receptionist moet de deur vervolgens resetten om de deuren weer automatisch te laten openen. (TJ)
of object interactie tussen
vreemden tot stand brengt en
hen laat interacteren als ware
het bekenden van elkaar.
Denk aan het voorbijtrekken van
een stoet hoogleraren tijdens de dies.
Voor veel gemeenschappen wordt de culminatie van dit soort
processen gevonden op de markt: we houden van markten om velerlei redenen,
maar vooral om het zien van andere mensen, impromptu gesprekken, de veelheid
en variëteit aan prikkels. En omdat afdingen en handelen een veel socialer proces
zijn dan afrekenen, zal geen supermarkt ooit kunnen tippen aan de markt.
Top dus dat het Bachelor College onze eerstejaars wil laten snuffelen aan de vele
keuzevakken en trajecten in een markt. Visioen: studenten als schuifelende shoppers
langs een bonte schakering van om ’t hardst scanderende docenten in kleurige,
geurige kramen - Verse vakken! Pakketten voor ‘n prikkie! SG-medewerkers die als
straatmuzikanten het geheel luister bijzetten. Maar laat het alstublieft voelen als de
wekelijkse markt op het plein, of de truttige maar oh zo vertrouwde vlooienmarkten
op Koninginnedag en niet als de tourist traps die rondom de kerst nog wel eens
opgetuigd worden. Ik wil de markt beleven als het kloppend hart van de bachelor school.
Minister Jet Bussemaker van Onderwijs
wil in het tweede en derde jaar van de
studie ook een bindend studieadvies
(BSA) invoeren. Haar argumentatie
hierbij -het zou goed zijn voor de
kwaliteit van het onderwijs- raakt
natuurlijk kant noch wal.
De reden voor de invoering van een
dergelijk BSA is niets meer en niets
minder dan het verhogen van het
studierendement. Er ontstonden
meteen felle protesten, want studenten
eerst een leenstelsel aansmeren en ze
dan na hun derde jaar opnieuw laten
beginnen is redelijk onwenselijk.
Toch kwam de mededeling van de
rector dat hij verwacht dat dit nieuwe
BSA binnen een paar jaar landelijk
ingevoerd zal worden.
Deze fixatie op cijfers zonder context
is ook terug te zien in de prestatieafspraken
die gemaakt zijn met de
universiteiten in Nederland. Zij worden
geacht een bepaald percentage van de
studenten die na het eerste jaar door
zijn hun bachelordiploma te laten halen
binnen vier jaar, anders worden ze flink
gekort op hun -de laatste jaren toch al
flink gekrompen- overheidsbijdrage.
De gevolgen van deze prestatieafspraken
zijn ook aan onze universiteit terug
te zien. In de discussies rond de
Onderwijs- en examenregeling (OER)
van volgend jaar zullen bijvoorbeeld
onderwerpen aan bod komen als de
potentiële verhoging van het BSA en
de drieën-regeling (het niet mogen
Mens & Mening | 11
Yvonne de Kort, universitair hoofddocent Omgevingspsychologie bij
Human Technology Interaction, faculteit IE & IS. Foto | Bart van Overbeeke
UR-podium
Presteren zul je!
meedoen aan de herkansing als voor
het oorspronkelijke tentamen lager
dan een drie is gescoord). Onze
universiteit laat het welzijn van haar
studenten nog altijd meewegen in
dergelijke discussies, maar toch lijkt
deze sterkere focus op rendementen
ook bij ons onvermijdelijk.
Universiteiten worden in plaats van
opleidingsinstituten steeds meer
studentenfabrieken. Het oorspronkelijke
doel van de universiteit, het bieden
van goed onderwijs aan studenten en
het vervolgens afleveren van goed
opgeleide studenten, wordt steeds
meer vervangen door een nieuw doel:
hoge rendementen. Ik maak me ernstig
zorgen wat er gaat gebeuren met de
kwaliteit van het onderwijs op het
moment dat universiteiten hun rende-
mentsdoel niet lijken te gaan halen.
Mats de Ronde,
Eindhovense Studentenraad

12 | Uitgelicht 18 april 2013
Kijk voor nieuws op www.cursor.tue.nl
De levering van de nieuwe Tesla 7-scanner markeerde een half jaar geleden de start
van een markante operatie. Onderzoeksgroep Biomedical NMR verruilde de TU/e-campus
voor een nieuw gezamenlijk laboratorium met Philips op de High Tech Campus Eindhoven.
Hoogleraar dr. Klaas Nicolaij en dr.ir. Rene Aarnink van Philips blikken terug op de eerste
maanden van samenwerking. En: hoe verhouden de academische onderzoekers zich met
hun nieuwe industriële collega’s?
Vijf maanden geleden vond op de High
Tech Campus de opening plaats van
CIRE, het Center for Imaging Research
and Education. In dit nieuwe lab huizen
zowel de TU/e-onderzoeksgroep
Biomedical Nuclear Magnetic Resonance
als Philips Research. Het lijkt de bekroning
van een jarenlange samenwerking op
het gebied van medische beeldvorming.
“We werken al geruime tijd intensief
samen met Philips”, vertelt prof.dr.
Klaas Nicolaij, hoogleraar Biomedical
NMR aan de TU/e. “Ons onderzoek
heeft een hoge mate van klinische
toepasbaarheid en in een technologisch
hoogstaande regio als Brainport zijn de
contacten met het bedrijfsleven -in dit
geval Philips- snel gelegd. Een mooi
voorbeeld van onze nauwe samenwerking
is het deeltijdhoogleraarschap van
dr. Holger Grüll, die zowel aan de TU/e
als bij Philips Research werkzaam is.
Maar we hebben ook studenten en
promovendi die aan gezamenlijke
projecten werken.”
“Zonder eigen
onderzoek zit
je binnen de
kortste keren op
een dood spoor”
Binnen Biomedical NMR is het onderzoek
erop gericht om magnetic resonance
imaging (MRI-) en magnetic resonance
spectroscopy (MRS)-technieken te
Klaas Nicolaij. Foto | Bart van Overbeeke
Gezamenlijk naar de wereldtop
ontwikkelen. Deze beide non-invasieve
technieken worden zowel op fundamenteel
vlak ingezet om bepaalde ziekte processen
te bestuderen, als op klinisch gebied voor
bijvoorbeeld de diagnostiek van tumoren.
Nicolaij: “Veel van ons onderzoek is
translationeel. Dat wil zeggen dat we
de vertaalslag kunnen maken richting
humaan klinisch onderzoek door gebruik
te maken van proefdieren. We hebben dan
ook twee MRI-scanners, met veldsterktes
van 79.4 Tesla, die speciaal ontworpen
zijn voor proefdieronderzoek. Je mag die
gerust onze paradepaardjes noemen.
Deze scanners kunnen niet gebruikt
worden voor humaan onderzoek, daarvoor
is de interne diameter veel te klein.
We hadden wel een oude humane
MRI-scanner, maar die hebben we
tijdens de verhuizing achtergelaten.
Nu kunnen we voor humaan onderzoek
gebruikmaken van een state-of-the-art
machine van Philips. Dat betekent
een aanzienlijke vooruitgang.”
Daarmee noemt Nicolaij één van de
hoofdredenen voor de oprichting van
het nieuwe centrum. Want met het
bijeenbrengen van enerzijds specifieke
proefdierscanners en anderzijds
hoogstaande humane MRI-apparatuur,
is de basis gelegd voor een innovatieve
omgeving voor onderzoek en klinische
vraagstellingen.
“Een van de belangrijkste voorwaarden
voor goed wetenschappelijk onderzoek
is een goede infrastructuur”, beaamt
ook dr.ir. Rene Aarnink, groepsleider
Minimally Invasive Healthcare van
Philips Research. “We bundelen nu
onze krachten en zetten daarmee op een
kostenefficiënte manier onze apparatuur
in. Daarnaast hebben we nu beschikking
over apparatuur en expertise die we
anders niet zo snel gehad zouden hebben.
De som der delen is op die manier groter
dan de individuele krachten. Natuurlijk is
het van belang dat de onderzoeksvragen
op elkaar afgestemd zijn en dat er een
gezamenlijk doel is om naartoe te werken.
Voor ons is juist de vertaling van
onderzoeksvraag naar menselijke
toepassing heel belangrijk. Ik denk dat
we dat voor zowel de huidige projecten
als voor de in de nabije toekomst te
starten projecten goed hebben
geïmplementeerd. Daarnaast volgen
we met grote belangstelling het stuk
fundamenteel onderzoek van de groep
Biomedical NMR, waaruit mogelijk
nieuwe toepassingen ontstaan.”
Hoewel door de samenwerking de focus
meer gericht is op toegepast onderzoek,
staat voor Nicolaij vast dat zijn groep
ook fundamenteel bezig blijft. “We zijn
onderdeel van de TU/e, met onze eigen
identiteit. Ook qua onderzoek hebben
we onze eigen lijnen; en uiteraard zijn
we aan het zoeken naar synergie.
Maar we moeten niet van een ander
afhankelijk worden. Zonder eigen
onderzoek zit je binnen de kortste keren
op een dood spoor. Het is voor ons ook
belangrijk dat we op een ongebonden
manier creatief kunnen zijn, zeker voor
de nieuwe generatie onderzoekers,
zoals studenten en promovendi. En met
excellent onderzoek leg je een goede
bodem voor goed onderwijs. Daarmee
trek je weer nieuwe studenten en
medewerkers aan, die gelukkig de weg
naar de High Tech Campus ook weten
te vinden. We waren bang dat we juist
door de fysieke barrière studenten
zouden verliezen, maar niets blijkt
minder waar. Ze vinden de nieuwe plek
en de samenwerking met Philips juist
erg interessant.”
“Uit dergelijke
koffiemomenten
ontstaan soms
de beste
experimenten”
Door de bezuinigingen in het hoger
onderwijs en wetenschappelijk
onderzoek moeten onderzoeksgroepen
creatiever worden in het financieren
van hun projecten. Samenwerking met
het bedrijfsleven wordt steeds vaker
gezocht. Toch lijkt de verregaande
samenwerking van Philips en Biomedical
NMR een unieke situatie.
“Ik wil niet meteen zeggen dat we uniek
bezig zijn - ik klop mezelf niet zo graag
op de borst”, zegt Nicolaij, “maar er zijn
inderdaad niet veel laboratoria zoals wij
die nu hebben, met deze apparatuur
van wereldklasse. Daar kunnen we als
TU/e ook faculteitsbreed van profiteren,
bijvoorbeeld op het gebied van de
afstemming van beeldacquisitie en
beeldanalyse, maar ook op andere
onderzoeksvelden, zoals de regeneratieve
geneeskunde.”
Aarnink is minder bescheiden:
“We kunnen rustig zeggen dat we
wereldwijd gezien tot de top behoren.
Je moet ook niet uitvlakken dat we als
Philips Research al zes jaar hoogstaand
onderzoek leveren in dit laboratorium.
Er is dus al veel ervaring aanwezig waar
we nu op kunnen voortbouwen. Met de
toevoeging van de expertise en
apparatuur van Biomedical NMR hebben
we nu de maximale omstandigheden
gecreëerd om succesvol te zijn.”
Naast de oprichting van CIRE hebben
beide partners afgelopen jaar hun
krachten ook gebundeld met het
Universitair Medisch Centrum Utrecht
en de Universiteit Utrecht in het nieuwe
Institute for Diagnostic and Interventional
Imaging (IDII). Volgens Aarnink is
hiermee de translationele cirkel rond.
“Utrecht is in staat de door ons
ontwikkelde toepassingen op de mens
zichtbaar te maken. We hopen zo op een
snellere manier de gezondheidszorg te
kunnen verbeteren. Het is mogelijk het
begin van een grote kennisuitwisseling,
waarbij echter -gezien de verschillende
academische ambities- goede afstemming
noodzakelijk is.”
Ook in Europees verband hoopt het CIRE
hoge ogen te gaan gooien. Nicolaij:
Ultrageluid
Foto | Bart van Overbeeke
“Er is momenteel veel gaande in Europa
op het gebied van beeldvorming.
Apparaten beginnen echter te kostbaar
te worden en kunnen dus niet meer op
elke plek staan. Het idee is dat er zo’n
twintig EU-landen gaan samenwerken en
er zogenoemde ‘nodes’ ontstaan;
Een van de projecten waar Biomedical NMR zich binnen CIRE op richt is MR-geleide High Intensity
Focused Ultrasound (MR-HIFU). Deze techniek wordt op twee manieren ingezet. Enerzijds voor het zeer
gericht verhitten van tumoren, zodat de tumorcellen door zogenoemde ‘thermische ablatie’ doodgaan.
Daarnaast kan het weefsel door milde verwarming (hyperthermie) met ultrageluid verhit worden.
Daardoor kunnen temperatuurgevoelige nanodeeltjes die bijvoorbeeld kankermedicatie bevatten,
heel gericht op de plaats van de tumor hun medicatie afgeven. Een van de grote voordelen is dat
deze therapie, in tegenstelling tot standaard chemotherapie en bestraling, veel selectiever en minder
belastend is. Er wordt onderzocht of deze nieuwe vorm van chemotherapie kan worden ingezet bij
onder meer borstkanker en uitzaaiingen in de lever.
knooppunten waar hightech imaging
apparatuur gecentreerd wordt. Dankzij
ons state-of-the-art centrum maken
wij een reële kans zo’n knooppunt
te worden. Naast dat dat extra kansen
biedt voor bijvoorbeeld het verkrijgen
van subsidies, treden we daarmee
als CIRE ook weer sterk naar buiten.”
Daarnaast moet de vernieuwingskracht
die CIRE uitstraalt op den duur ook het
bedrijfsleven, in de vorm van startende
kleine en middelgrote bedrijven,
aantrekken. Aarnink: “Zie ons maar als
een best practice van open innovatie;
we delen mensen, apparatuur en
onderzoeksvragen. We bieden zo een
mooi klimaat voor andere bedrijven om
zich verder te ontwikkelen. Om de
drempel te verlagen hebben we tijdens
de opening innovatievouchers
uitgedeeld aan het MKB om ze te
verleiden tot discussie. We zijn nog
niet zo lang op weg en dergelijke
initiatieven hebben tijd nodig. Maar
als we met z’n tweeën blijven, hebben
we uiteindelijk iets niet goed gedaan.”
Ondanks de mooie vooruitzichten is het
verlaten van de universiteitscampus voor
Biomedical NMR een grote stap geweest.
“Natuurlijk waren er bedenkingen”, zegt
Nicolaij. “Als universitair onderzoeker heb
je meestal bewust voor een academische
carrière gekozen. Door de samenwerking
met Philips verandert er wel iets aan
die setting, dat vraagt om aanpassing.
En de angst bestond dat er binnen het
bedrijfsleven andere wetten regeren.
De betrouwbaarheid van een partner
blijkt ook pas op de lange termijn, dat
blijft een aandachtspunt. Maar ik moet
zeggen dat op veel vlakken de samenwerking
prima verloopt. Verder spelen
er de meer concretere problemen, zoals
het missen van een bakje koffie met
collega’s op de campus, waarbij je even
je rare ideeën kan spuien. Het klinkt als
iets onbenulligs, maar het is van
wezenlijk belang. Want uit dergelijke
koffiemomenten ontstaan soms de
beste experimenten.”
“Er heerst nu
nog teveel
een wij-versuszij-gevoel”
Een ander punt is de logistieke
rompslomp. Nicolaij: “Onderwijs is één
van onze hoofdtaken en dat betekent
veel heen en weer reizen tussen HTCE
en de TU/e. College moeten geven van
elf uur ’s morgens tot drie uur ’s middags
is funest voor je dagplanning.”
Bij een rondje over de werkvloer blijven
de opstartproblemen niet onbesproken.
Onderzoekers van de TU/e noemen
vooral de aanpassingen die ze moeten
doen, en dan veelal op het gebied van
de strikte veiligheidsregels. Zo mag
Overgewicht
Uitgelicht | 13
een werknemer niet alleen in lab en
scanruimte aanwezig zijn, wat flinke
consequenties heeft voor het scannergebruik
in de weekends en de late
avonduren. De proefdierscanners die
op de TU/e bijna de klok rond draaiden,
worden daarom nu minder effectief
gebruikt, en dat wordt als een belemmering
van het onderzoek gezien.
“Vanuit ons oogpunt hebben we nu een
gast in huis (de TU/e huurt labruimte
van Philips Research, red.)”, merkt
Aarnink op. “Daarom vinden we het
belangrijk om zaken op het gebied van
structuur, labveiligheid en intellectueel
eigendom goed op orde te hebben.
Er heerst nu nog teveel een wij-versuszij-gevoel.
Niet vreemd, het hoort bij
het proces van elkaar aftasten en er
zijn nu eenmaal verschillen tussen een
industriële en academische omgeving.
Door het organiseren van sociale
evenementen hoop ik dat we die
verschillen kunnen overbruggen. Dat is
ook noodzakelijk om CIRE tot een succes
te maken. Binnen een jaar of twee zien
we of dat is gelukt. Ik heb een positief
gevoel overgehouden aan de opening
van ons centrum. Dat was een prachtig
stukje samenwerking, waarbij we
uitstekend gebruikgemaakt hebben van
elkaars netwerken om een succesvolle
dag te organiseren. Dat heeft mij heel
duidelijk gemaakt: als we ons ergens
achter zetten, kunnen we iets heel moois
maken.” (NT)
In een gezamenlijk project wil Biomedical NMR samen met Philips het proces rondom Diabetes type II
(DMII) -ook bekend als ouderdomssuiker- gaan onderzoeken. Door de toename aan mensen met
ernstig overgewicht, neemt ook DMII in een razend tempo toe en zijn het niet alleen ouderen maar ook
al jonge kinderen die hieraan lijden. In dit onderzoeksproject worden in eerste instantie MR-technieken
ingezet om de relatie tussen een verstoorde stofwisseling en de ontwikkeling van hart- en vaatziekten
te bestuderen. Dit gebeurt aan de hand van longitudinale studies met een multi-orgaan aanpak,
waarbij onder meer naar het hart wordt gekeken. Hierdoor is het fysiologisch proces in zijn geheel
beter te begrijpen en kan er uiteindelijk toe gewerkt worden naar therapeutisch ingrijpen met
bijvoorbeeld medicijnen of een specifiek dieet.

28/29/30 MEI 2013 JAARBEURS UTRECHT
Laat u informeren
over de nieuwste
innovaties.
Registreer nu voor een
gratis beursbezoek
WWW.EABEURS.NL
COMPLETE
ELEKTRONICA-
KETEN
VERENIGD
DESKUNDIGHEID
OM DE HOEK
WWW.EABEURS.NL
Kijk voor nieuws op www.cursor.tue.nl
Sanne Verhagen | “Het geeft een kick om iemand
op zijn rug te gooien”
Klein van stuk, groot in haar daden.
Sanne Verhagen (20), een naam om
te onthouden. Grote kans dat je de
gedreven judoka op de mat ziet bij
de Olympische Spelen in Rio in 2016.
Als opwarmertje mag ze over twee
weken naar het EK in Boedapest.
Ondertussen studeert ze ook nog
Technische Bedrijfskunde voor de
Gezondheidszorg aan de TU/e.
‘Belief makes the biggest thing happen’.
Zo luidt de oneliner op haar twitteraccount.
Het lijkt exemplarisch voor hoe ze in het
leven én op de mat staat. Ze gelooft in
zichzelf. “Ik ben mentaal heel sterk.
Laat me niet intimideren door mijn
tegenstander. Daar ligt mijn kracht.”
Een ferme handdruk, bruine ogen die
vastberadenheid uitstralen. Haar brede
schouders vallen op, en haar kleine
postuur. Ze ziet vooral voordelen aan
de 1,54 meter die ze meet. “Ik kan goed
mijn schouder onder langere vrouwen
zetten.”
Al jong, heel jong, kwam ze in aanraking
met de judosport. Ze was drie jaar toen
ze met haar oudere broers spontaan
fanatiek mee rende tijdens hun training
in woonplaats Best. Mama Verhagen
zag het enthousiasme bij haar peuter,
en maakte haar dochter ook maar lid
van de judovereniging. De liefde voor
de sport zou nooit meer weggaan.
Op haar twaalfde stond Sanne voor de
keus of ze door moest gaan met hockey
of met judo, maar al snel besloot ze
de brui te geven aan de teamsport.
“In een individuele sport als judo is
het makkelijker om jezelf te profileren.”
Zelf had ze het niet zo door, maar
trainers merkten al snel dat de jonge
Sanne getalenteerd was. Ze benadrukt
dat talent alleen niet voldoende is om
er te komen. “In het begin kom je een
heel eind met talent, maar op hoger
niveau is het vooral ook heel hard
werken.” En dat doet ze. Ze traint tussen
de vijftien en twintig uur per week.
Zowel in Eindhoven, in Essink Sportcentrum
bij Judo Topsport Zuid in
Eindhoven, als ook in Nieuwegein -
waar ze met andere ‘toppers’ in een
bondstraining zit. Sanne traint al jaren
in Eindhoven, en wil daar voorlopig ook
blijven, ook al is ze inmiddels iedereen
de baas. “Ik klik al jaren heel goed met
mijn coach, Mark Earle. Als ik win, winnen
we samen. Als ik verlies, verliezen we
samen.”
“Als ik win,
winnen we
samen”
Sannes prestatielijstje wordt langer en
langer. Winnaar bij het EK tot 17 jaar.
Tweede van Europa en ook wereldwijd
in de categorie tot 20 jaar. Ook bij de
groep tot 23 gooit ze hoge ogen: zilver
op het EK. Voor het eerst mag ze zich nu
met andere senioren meten bij een EK,
in de klasse tot 57 kilo. Ze is druk met
trainen voor het toernooi, van 25 tot en
met 27 april in Boedapest. De studente
wil zich daar profileren, zichzelf laten
zien. Omdat ze nog niet hoog op de
wereldranglijst staat (op plaats 67),
betwijfelt ze of ze er al een medaille
uit kan slepen.
Stapje voor stapje gaat het wel richting
Rio. Ze acht deelname zeker haalbaar.
“Ik blijf hard werken, mezelf ontwikkelen.
Ik leer nog altijd nieuwe technieken.
Ik ben bijvoorbeeld rechts en probeer
nu linkse worpen aan mijn repertoire
toe te voegen.” Haar ogen glanzen bij
de gedachte. “Die ervaring is toch
onbetaalbaar!”
Vreemd genoeg heeft ze de wedstrijden
van de Olympische Spelen in Londen
niet nauwgezet gevolgd. “Ik had er een
dubbel gevoel over. Aan de ene kant is
het leuk, aan de andere kant zag ik er
spelers staan waarvan ik zelf ooit heb
gewonnen. Dan denk je ‘daar had ik
ook al wel kunnen staan’.” Ze zal eerst
nog meer toernooien moeten bijwonen
om te stijgen op de ranglijst.
Omdat met judo ‘moeilijk geld te
verdienen is’, besloot Sanne te gaan
studeren. Bewust ging ze twee jaar
geleden naar de universiteit en niet naar
het hbo. “Aan het hbo heb je meestal
meer verplichtingen. Plus; als je het
niveau aankunt, waarom zou je het dan
niet proberen?” Alles combineren is
geen sinecure, zo blijkt uit een van haar
tweets: ‘Ik ben bezig een goede balans
te vinden in sport-studie-Sanne’. Vorig
jaar haalde ze 45 van de 60 studiepunten,
maar dit jaar zit dat er niet in. “Ik ben
Mens | 15
veel weggeweest, op trainingskamp.
Bovendien wilde ik het niet meer zo druk
hebben als vorig jaar. Het blijft lastig
plannen.”
‘Ik zoek een
goede balans
in sport-studie-
Sanne’
Sanne wil haar studie graag afmaken.
En als de Olympische Spelen binnen
handbereik zijn, tsja, dan zet ze de
studie maar even stop. Tijd voor feestjes
en andere sociale activiteiten is er
nauwelijks. “Soms vind ik dat wel
jammer. Maar ik denk dat wat ik nu doe,
veel mooier is.” Een druk leven, maar
voor judo heeft ze alles over. Want “het
geeft zo’n kick om iemand op zijn rug
te gooien en te winnen!”
Interview l Judith van Gaal
Foto l Bart van Overbeeke

16 | Student 18 april 2013
Kijk voor nieuws op www.cursor.tue.nl
Clmn
Alain Starke
masterstudent Innovation Sciences
Bad Candy
Ik heb een nieuwe verslaving. Nou ja,
vermaak. Nee, een dwangneurose.
Elke keer als ik de plee bezoek, haal
ik mijn smartphone uit mijn zak en
versleep ik op mijn Candy Crush
Saga-app snoepjes naar strategische
posities. Als ik er drie op een rij heb,
verdwijnen ze en krijg ik punten.
Bij genoeg punten is mijn app blij en
mag ik door naar een volgend level.
Zo niet, dan gaan er allemaal digitale
poppetjes huilen. Dat wil ik toch niet
op mijn geweten hebben.
Tegenwoordig duren mijn wcbezoekjes
een kwartier langer.
Ik moet er maar tijd voor inplannen
en accepteren dat ik de darmflora
van wc-nodige medestudenten in
MetaForum frustreer, omdat ik zelf
onsuccesvol en gefrustreerd zit te
kleien en een bruine trui te breien.
Welnu, ik klink zo sarcastisch dat
u als lezer zich afvraagt: Jongen,
waarom kap je niet met dat spelletje?
Recht je rug, stop met je huilen en
eet je pasta. Nou lieve lezer, ik vind
het spel wel leuk, maar ik baal er
heel erg van dat ik deze Candy-app
drie dagen voor de tentamenweek
gedownload heb. Na vier jaar
studeerervaring zou ik toch beter
moeten weten.
Ik heb er inmiddels genoeg ervaring
mee: In de tentamenweek naar de
IKEA, een nieuwe serie ontdekken
de avond voor je tentamen, een
spraakzame vriend(in) die je al heel
lang niet gesproken hebt een sms’je
sturen, het zijn nou niet allemaal
productiviteitsboosters. Maar het
zijn wel activiteiten waar je meteen
voor beloond wordt.
Studeren heeft vooral langetermijnbeloningen
en intrinsieke motivatie
hoort je op de been te houden.
Maar als alle deadlines tot over je
oren lopen, wil ik graag dat er een
brassband achter me staat die na elk
hoofdstuk ‘Malle Babbe’ gaat spelen,
een keukenmeisje dat me Roosvicee
aanbiedt na elk goed antwoord of
een CvB dat gewoon eens achter
me staat en me ‘high five’t’ na elke
gelezen pagina.
Laten we het doen, laten we motivators
in MetaForum zetten. Elke dag
complimentjesdag, dan blijf ik wel
van de wc weg.
Op www.cursor.tue.nl
vind je meer columns.
De volgens de redactie beste
column plaatsen we hier.
Activiteitenkalender
Maandag 22 april,
19.30 uur, Blauwe Zaal
Auditorium |
finale Solistenconcours:
Solisten doen het solo
Talent genoeg, dat is in de
twee voorrondes wel gebleken.
Maar wie mag zich de beste
StudentenSolist van 2013 noemen?
Een professionele vakjury gaat
dit vandaag beslissen en jij,
als toeschouwer, kunt op je
favoriet stemmen.
Dinsdag 23 april, 20.00-22.15 uur (inloop vanaf
19.30 uur), Boekhandel Van Piere + De Slegte
Eindhoven: | Science Café - Tijd in machten van tien
Een seconde, minuut en uur is
de mens niet vreemd. En ook bij
een milliseconde of honderd jaar
kunnen we ons nog redelijk
eenvoudig een voorstelling maken.
Maar natuurkundige prof.dr. Stefan
Vandoren kijkt verder en neemt
je mee op een reis langs onvoorstelbare
tijdschalen, van extreem
kort tot extreem lang.
Aanmelden gewenst via
vanpiere@selexyz.nl
TU es
Koen Mennen (1990)
Eerstejaars masterstudent Innovatie Management
Foto | Bart van Overbeeke
Woensdag 24 april, 11.45-13.00 uur, Blauwe Zaal
Auditorium | Lezing: Europa volgens Robert Schuman
Het voortbestaan van de Europese
Unie staat onder druk. Met name
de financiële crisis drukt zwaar op
de eenheid van de unie, maar ook
culturele verschillen spelen een
steeds grotere rol. Populistische
en nationalistische partijen zijn de
laatste decennia in opmars en
verzetten zich meer en meer tegen
de zogenaamde macht van Europa.
Dr. Margriet Krijtenburg deed
onderzoek naar de visie van
Fransman Robert Schuman,
de grondlegger van de Europese
eenwording en de wortels van Europa.
Zij laat zien dat bestudering van
Woensdag 24 april, 11.45-13.00 uur, Filmhuis
De Zwarte Doos | Lezing en rondleiding: Registreren
of regisseren?
Fotografen spelen met de
werkelijkheid en zetten deze naar
hun hand. Door bijvoorbeeld
scherper af te beelden dan je oog
kan waarnemen raakt je blik
ontregeld. De tentoonstelling What
you see = what you get (Metaforum
Plaza) is een kijkspel waarbij je
voortdurend op het verkeerde been
wordt gezet. Rik Suermondt, docent
kunstgeschiedenis en fototheorie
aan de HKU en St Joost Academie
neemt een aantal foto’s uit de
de zienswijze van Schuman en
zijn nadruk op het belang van het
gemeenschappelijk spiritueel en
cultureel erfgoed van Europa een
frisse blik werpt op de huidige
situatie van de EU.
tentoonstelling onder de loep en
laat je kijken met de blik van de
fotograaf.
Graag aanmelden via www.tue.nl/sg
Wat is de meest bijzondere gebeurtenis sinds je in Eindhoven studeert?
De organisatie van een supergave wintersportreis met de mensen van Studenten-
Wintersport! In korte tijd heb ik véél leuke ervaringen opgedaan en nieuwe mensen
leren kennen.
Wat moet je als student in Eindhoven gedaan hebben?
Gebruik je studententijd voor meer dan alleen studeren. Zorg ervoor dat,
naast je nevenactiviteiten, Stratumseind geen geheimen meer voor je heeft.
Als je jezelf één keer kon -laten- teleporteren, waar zou je dan heengaan?
De topgeheime militaire basis van de VS: Area 51. Ik ben erg benieuwd wat daar
allemaal gebeurt.
Wat heb je de afgelopen week geleerd?
Dat een set startkabels het meest nuttige surprisecadeau is dat ik ooit tijdens
Sinterklaas gekregen heb. Ow ja, en dat ik mijn autolampen niet moet vergeten
uit te schakelen...
Wat is het spannendste dat je ooit hebt gedaan?
Een ‘try-out vliegles’ in een eenmotorig vliegtuigje was behoorlijk spannend.
Als je één dag zou kunnen ruilen met iemand, met wie zou dat dan zijn?
Ik denk met Poetin, vlug even een aantal zaken rechtzetten.
Ultieme kijk-, lees-, web-, luister-, of doe-ervaring?
Een Bear-Grylls survivalervaring lijkt me echt ultiem.
Waar heb je je afgelopen week
ontzettend aan geërgerd?
Het doucheputje leegmaken...
Behoeft geen extra toelichting denk ik.
Waar hecht je het meeste waarde aan?
Naast dat alle clichématige zaken natuurlijk
absoluut op 1 staan, volgt mijn internationaal
semester als tweede. Ik wacht namelijk al
enkele weken op het verlossende antwoord
uit de VS, of ik wel/niet mag komen
studeren daar. (FvO)
Voor de volgende kandidaat
schrapt Koen de vraag:
‘Als je één dag zou kunnen ruilen
met iemand, met wie zou dat
dan zijn?’ De vervanger wordt:
‘Welk onderwerp/probleem
zou jij als eerste aanpakken
als je op de stoel van de
minister-president zat?’
In the picture
Glansrijk kampioen in Gangnam Style noemen ze het zelf.
Dat verklaart meteen die vreemde brillen op de kampioensfoto.
De Dames 2 van studentenvolleybalvereniging Tamar zijn
echte veelvraten. Alle competitiewedstrijden werden tot op
heden gewonnen. Slechts vier sets gaven de speelsters aan
de tegenstander cadeau. Gisteren, woensdagavond 17 april,
werd de competitie afgerond tegen het vijfde van ODI. Bij het
ter perse gaan van deze editie was de uitslag nog niet bekend,
maar een klinkende zege zou toch voor de hand moeten liggen.
En zal de champagne (opnieuw) vloeien. De echte verrassing
moest komen van het Tamar-bestuur dat de speelsters op
ludieke wijze kwam huldigen. “Wat dat precies inhoudt, is me
nu nog niet bekend”, zegt Sade Schönhage vooraf aan de
wedstrijd. Hoewel zelf secretaris van Tamar, is ze als speler van
Dames 2 door het bestuur tijdelijk buiten de boot gehouden.
Volleybal is in Eindhoven de enige sport met twee studentenverenigingen.
“Hajraa is groter en speelt op hoger niveau.
Tamar is kleiner en gezelliger”, omschrijft Sade. “We onderscheiden
ons doordat we alleen doordeweeks competitie
spelen. Veel studenten willen in het weekeinde graag naar
huis, dus dat is wel handig.”
De negen spelers van Dames 2 vormen een gemêleerd gezelschap.
Bachelor- en masterstudenten van de TU/e, Fontys en
zelfs eentje van de Universiteit Tilburg. Technische Bedrijfskunde,
Rechten, Biomedische Technologie, Industrial Design,
Fysiotherapie. Sade: “We spelen in deze samenstelling sinds
dit collegejaar. Er was vanaf het begin een goede klik binnen
het team. Teambuilding? Dat doen we door spelletjes- en
cocktailavonden. En samen stappen. Tijdens de laatste
borrelavond van de club was het thema Gangnam Style,
toen is dat idee met die brillen ontstaan.” (FvO)
En hoe is het in Sydney?
Studenten van de TU/e gaan steeds vaker voor hun studie naar
het buitenland. Voor stage of voor het verrichten van onderzoek, omdat het
verplicht is of omdat ze het leuk vinden. Cursorlezers kunnen iedere twee weken
over de schouder van een TU/e-student in het buitenland meekijken.
Om te beginnen: het gaat goed. Heerlijk
om alle sneeuw in Nederland niet te
hoeven meemaken. Eind januari heb ik
Eindhoven namelijk verruild voor een
exchange semester Architecture aan de
oudste universiteit van Australië: The
University of Sydney (USYD). Het warme
weer, de vele stranden die Sydney rijk
is, Sydney Opera House; opeens werd
alle moeite beloond en stond ik middenin
een metropool aan de andere kant van
de wereld.
Voordat het werkelijkheid werd, moest
eerst alles geregeld worden. Voor mij
was de IELTS-test het moeilijkst; een
Engels examen dat gehaald moet worden
om überhaupt in aanmerking te komen
voor een exchange plaats in Australië.
Na vele uren studie en hulp was die
Volgende keer jouw foto op deze plek?
Mail ‘m naar cursor@tue.nl
uiteindelijk op zak en moesten alleen
nog de verzekeringen, bankzaken,
FEB-fonds, visum, huisvesting, tickets,
inschrijving universiteit, portfolio,
onderhuurder, afscheidsfeest en vele
andere dingen geregeld worden. Het zijn
wat kleinigheden die erbij komen...
Studeren aan de USYD verschilt niet veel
van studeren aan de TU/e: ze werken
met dezelfde opbouw met een project en
vakken. Het project dat ik volg, gaat over
studentenwoningen en duurzaamheid.
Daarnaast volg ik twee vakken waarvan
er een over druktechnieken gaat (ja, een
kunstvak) en het andere vak gaat over
cultureel erfgoed, iets waar Australië en
de Australische architecten nog niet echt
kaas van hebben gegeten. Het is leuk om
te zien dat bij alle drie de onderdelen
veel Nederlandse voorbeelden of
Nederlandse architecten als referentie
gebruikt worden.
Wat wél anders is, is het wonen in
Sydney. Allereerst is Sydney meer dan
vijftien keer zo groot als Eindhoven, erg
heuvelachtig en fiets je als een doelwit
tussen de auto’s op straten vergelijkbaar
met de John F. Kennedylaan. Echte
fietspaden kennen ze hier nog niet
en de paden die er wél zijn, liggen
op de meest rare plaatsen zoals langs
snelwegen. Maar ook de cultuur is
anders: minder stress, te laat komen
en overdreven sorry zeggen. Gelukkig
raak je hieraan snel gewend. En dan de
regen; niemand heeft mij verteld dat het
zoveel zou regenen in Sydney. Er vormen
zich bij heftige regenval hele rivieren
over de straten en sommige straten
moeten dan zelfs afgesloten worden.
Ik ben nu tweeënhalve maand in
Australië en heb nog zo’n vierenhalve
maand te gaan. Gelukkig is het semester
hier vier weken korter en loopt mijn
semester ook nog eens twee weken
eerder af dan normaal. Er blijft dus veel
tijd over om te reizen. De eerste paar
weken heb ik vooral gebruikt om Sydney
en omstreken te verkennen. Daarnaast
heb ik de hoogste berg van Australië
beklommen, Melbourne bezocht en de
Lees alle buitenlandervaringen online op www.cursor.tue.nl
Student | 17
Kampioenuh!
Great Ocean Road gereden. Nu staat
nog op de planning Nieuw Zeeland,
de Eastcoast en wellicht nog andere
bestemmingen.
Als conclusie kan ik trekken dat er aardig
wat georganiseerd moet worden om hier
terecht te komen, maar het is het meer
dan waard. Dit verhaal is namelijk een
heel korte versie van wat ik hier tot
nu toe allemaal beleefd heb. Als je de
mogelijkheid hebt om een exchange
semester te doen, kan ik je één tip
geven: twijfel niet en ga!
Boy Hoffs, student Architectuur
Vind jij het ook leuk om een bijdrage te leveren aan deze rubriek
en ben jij dit voorjaar en/of zomer in het buitenland?
Stuur dan een mailtje naar cursor@tue.nl.

De School of Medical Physics and
Engineering Eindhoven (SMPE/e) van de
Technische Universiteit Eindhoven (TU/e)
zoekt samen met de opleidingsziekenhuizen
kandidaten voor
klinisch informaticus in opleiding
Gestationeerd in de opleidingsziekenhuizen volgen de kandidaten een tweejarig postacademisch
opleidingstraject, aansluitend op een passende academische studie ((medische) informatica, technische
bedrijfskunde, biomedische technologie, gezondheidswetenschappen of gelijkwaardig). Ook
kandidaten met enige jaren relevante ervaring (werk of promotieonderzoek) zijn van harte welkom.
SMPE/e verzorgt de opleiding vanuit Eindhoven in de vorm van colleges, workshops, (internationale)
conferenties en seminars. Daarnaast is er een intensieve begeleiding van de kandidaten door
deskundigen uit de zorg en SMPE/e. Ook door de intensieve onderlinge contacten in de opleidingsgroep
krijgen de kandidaten een ziekenhuisoverstijgend inzicht in het vakgebied.
Opleidingsziekenhuizen: Amphia Ziekenhuis (Breda); Canisius Wilhelmina Ziekenhuis (Nijmegen);
Erasmus Medisch Centrum (Rotterdam); Martini Ziekenhuis (Groningen);
Rijnstate (Arnhem); Spaarne Ziekenhuis (Hoofddorp); UMC St. Radboud (Nijmegen).
Kijk voor de volledige vacature en gedetailleerde beschrijving van de inhoud van de klinische
projecten op de website: www.smpee.tue.nl.
Functie-inhoud: De snel voortschrijdende digitalisering in de zorg vraagt om een nieuwe beroepsgroep
in het ziekenhuis. Klinisch informatici denken procesmatig om de informatiestromen binnen
een ziekenhuis te overzien en op basis van een grondige analyse ontwerpen zij een infrastructuur.
Actuele kennis op het gebied van informatievoorziening en ICT is hiervoor vereist. Goede communicatie
binnen de kliniek en daarbuiten bepaalt het succes van menig project. Op strategisch niveau
maken klinisch informatici het informatiebeleid op medisch en niet-medisch terrein. Ook leren zij
om leiding te geven aan projectgroepen. De klinisch informaticus bouwt een brug tussen de het
zorgproces, de bestuurlijke omgeving en de informaticaomgeving van het ziekenhuis.
Sollicitaties: Sollicitaties met indicatie van ziekenhuizen van voorkeur inclusief CV (met foto)
en een korte omschrijving van relevante projecten (afstuderen, promotie, werk) vóór 1 mei 2013
sturen naar smpee.qmi@tue.nl. Voorselectie vindt plaats op basis van een presentatie/gesprek met
SMPE/e in de periode 16 t/m 30 mei 2013; daarop volgt de eindselectie in gesprek(ken) met
het ziekenhuis. Voor organisatorische inlichtingen kunt u contact opnemen met SMPE/e (040 247
5897); voor inhoudelijke met Guido Zonneveld (035 688 7877), Michiel Sprenger (06 4377 5746)
of Hettie Laarakker (06 1018 3252).
cursor-tu-e 130403.indd 1 12-04-13 09:39
Win € 500.000,- ,
met jouw groene businessplan!
Winnaar 2010
Winnares vorig jaar
Heb jij een innovatief idee waar de wereld groener,
duurzamer en beter van wordt? Doe dan mee met de
Postcode Lottery Green Challenge. Wie weet win jij
€ 500.000,- voor het realiseren van je plan!
www.greenchallenge.info
Winnaar 2011
6001 TUE] DIES Advertentie Cursor 26x38,5CM_6001 TUE] DIES Advertentie Cursor 15-04-13 11:31 Pagina 1
Lezingen
Arno Peels
Voorzitter College van
Bestuur TU/e
-----------------------------------------------------
25 april 15.15 uur
Paterskerk, Eindhoven
Meld u aan via: www.tue.nl/dies
IMAGINE...
Dies Natalis
Jan Anthonie Bruijn
Lid Eerste Kamer en
hoogleraar
immunopathologie,
Universiteit Leiden
-----------------------------------------------------
Massimo Mischi
TU/e faculteit
Electrical Engineering
-----------------------------------------------------
Uitreiking
eredoctoraat
Sabine van Huffel
Hoogleraar Biomedische
Signaalbewerking,
Universiteit Leuven
-----------------------------------------------------