evaluatie drugsbeleid.pdf - Welkom bij gemeente Hellevoetsluis

EVALUATIE DRUGSBELEID

Evaluatie Drugsbeleid Hellevoetsluis 2009 pag: 2

Inhoudsopgave
Evaluatie Drugsbeleid Hellevoetsluis 2009 pag: 3
1. VOORWOORD 5
2. BESTAAND BELEID 6
2.1. Gedogen, de marges van de wet 6
2.2. Contouren van het gedoogbeleid 6
2.3. Beleidsoverwegingen 7
2.4. De uitvoeringspraktijk 7
2.5. De Opiumwet 8
2.6. De Driehoek 8
2.7. De Wet Victor 8
3. EVALUATIE LOKAAL DRUGSBELEID HELLEVOETSLUIS 2002 10
3.1. Terugblik en evaluatie 10
3.2. Belangrijke vragen 10
3.3. De onderzoeksresultaten 10
3.4. Resumerend 11
4. LANDELIJKE ONTWIKKELINGEN 12
4.1. Strenger handhaven 12
4.2. Burgemeestersprotest 12
4.3. Ondervraagde burgemeesters 12
4.4. Amsterdam ruimt op 13
4.5. Coffeeshop-pas of vingerscan 13
4.6. Internationale wet- en regelgeving 13
4.7. Opportuniteitsbeginsel 14
4.8. Gedoogbeleid onhoudbaar 14
5. DRUGSBELEID EN DE OPENBARE ORDE EN VEILIGHEID 16
5.1. Zienswijze eigenaars coffeeshop 16
5.2. Beschikbaar cijfermateriaal 16
5.3. Samenvatting en Conclusies enquête coffeeshopbeleid 18
6. DRUGSBELEID EN DE OPENBARE GEZONDHEIDSZORG 21
6.1. Lokaal Gezondheidsbeleid 21
6.2. Softdrugs niet zo ‘onschuldig’ 21
6.3. Nederwiet steeds sterker 22
6.4. Jongeren extra kwetsbaar 22
6.5. OGGZ, Verslavingspreventie 22
6.6. ‘Genoeg genoten’ 22
6.7. Drugsgebruik in de regio 23
6.8. Trends in drugsgebruik 23
6.9. Vergelijking met Nederland 24

Evaluatie Drugsbeleid Hellevoetsluis 2009 pag: 4
7. Conclusies en aanbevelingen 26
7.1. Coffeeshopbeleid 26
7.2. Nadelen en neveneffecten 26
7.3. Aanbevelingen 27
7.4. Lokaal Drugsbeleid 27
7.5. Aanbevelingen 27
8. BIJLAGE 1: LIJST VAN GEBRUIKTE AFKORTINGEN 28
9. BIJLAGE 2: ENQUÊTE COFFEESHOP HELLEVOETSLUIS 29
9.1. Inleiding 29
9.2. Drie gebieden 29
9.3. Resultaten en reacties bewoners Kerkstraat 29
9.4. Resultaten en reacties bewoners Industriehaven, Oostkade, Westkade, Westzanddijk, Opzoomerlaan
en Molenstraat. 31
9.5. Resultaten en reacties medewerkers gemeente Hellevoetsluis 34
9.6. Samenvatting en Conclusies 37
C
Bronvermeldingen
Juridische context: Overgenomen uit: ‘Onderzoek Coffeeshops Terneuzen’ - Intraval, bureau voor onderzoek en
advies, april 2007 - door dr. Heinrich Winter, universitair hoofddocent bestuursrecht van de
Rijksuniversiteit Groningen.
Gezondheidsmonitor: ‘Genoeg Genoten’, april 2009, Rapportage drugsgebruik onder jongeren op de ZHE door de
GGD ZHE.
Cannabisonderzoek: Maastricht University, School for Mental Health and Neuroscience, Mind and Cannabis Studies

1. VOORWOORD
Evaluatie Drugsbeleid Hellevoetsluis 2009 pag: 5
Sinds de jaren zeventig wordt in Nederland de kleinschalige cannabisverkoop door justitie onder
voorwaarden ‘gedoogd’. Een landelijke drugsnota leidde in de jaren negentig tot een aanscherping van
het landelijke en het lokale beleid ten aanzien van gedoogde verkooppunten van cannabisproducten.
Naar aanleiding daarvan werd de justitiële richtlijn in 1996 gewijzigd. De burgemeester werd het
bevoegde orgaan bij de vaststelling van een gedoogbeleid. De justitiële richtlijn beoogde een lokaal
integraal beleid waarin bestuur, politie en justitie (driehoeksoverleg) gezamenlijk het beleid bepalen, en
samen optrekken ter handhaving van dat beleid door een evenwichtige inzet van de verschillende
beheersinstrumenten, zowel strafrechterlijk als bestuurlijk.
Hellevoetsluis stelde naar aanleiding van deze ontwikkelingen in juni 1998 de beleidsnota ‘Lokaal
Drugsbeleid Hellevoetsluis’ vast. De beleidsnota tekende de bestuurlijke kaders voor een drugsbeleid
op lokale schaal en de contouren voor de exploitatie van een coffeeshop. In 2002 werd een eerste
‘Evaluatie Lokaal Drugsbeleid Hellevoetsluis’ bestuurlijk vastgesteld.
Deze ‘Evaluatie Lokaal Drugsbeleid Hellevoetsluis’ uit 2002 leverde de volgende inzichten op:
• dat het lokaal drugsbeleid en het bestuurlijk gedoogbeleid succes gehad hebben in de verbetering
van de sfeer van criminaliteit en illegaliteit rondom drugs;
• dat de combinatie soft- en harddrugs op de illegale verkooppunten zelden door de politie wordt
geconstateerd;
• dat er zelden harddrugsgebruik bij rondhangende jongeren wordt aangetroffen.
De evaluatie concludeerde derhalve dat de bestuurlijke inspanningen en de justitiële aanpak succesvol
waren. Het gedoogbeleid had in grote lijnen de gewenste effecten en er werd besloten tot de
continuering van het bestaande beleid.
Momenteel is wederom een evaluatie van het drugsbeleid aan de orde. De samenleving verandert, de
politieke invalshoeken veranderen mee. Nieuwe inzichten geven aanleiding het ‘onschuldige’ imago van
cannabisproducten bij te stellen. Het huidige kabinet (Balkenende IV) heeft de beleidskaders rond het
gedogen van coffeeshops opnieuw aangescherpt. Ook de problematiek rond ‘drugsrunners’ en
drugstoerisme in de grenssteden is recent aanleiding geweest tot een levendig maatschappelijk debat.
Dichter bij huis, in Spijkenisse, is onlangs de coffeeshop Green Spirit door de gemeente gesloten nadat
bij een controle ontoelaatbaar grote hoeveelheden softdrugs en geld werden aangetroffen. In onze
gemeente dient te worden bezien of de vergunning voor de huidige coffeeshop kan worden
gecontinueerd en of de locatie van een coffeeshop in de Kerkstraat nog langer gewenst is. Kortom, alle
aanleiding om het huidige coffeeshopbeleid van de gemeente onder de loep te nemen.

2. BESTAAND BELEID
Evaluatie Drugsbeleid Hellevoetsluis 2009 pag: 6
2.1. Gedogen, de marges van de wet
De beleidsnota ‘Lokaal Drugsbeleid Hellevoetsluis’ , daterend van juni 1998, geeft de binnen de wet
afgebakende kaders voor het ‘gedoogbeleid’ weer en formuleert een Hellevoets drugsbeleid
(coffeeshopbeleid) op lokale schaal. De bevoegdheden en de verantwoordelijkheid van het bestuur en
Openbaar Ministerie zijn als volgt geregeld:
De burgemeester heeft ingevolge zijn functie als bestuursorgaan de verantwoordelijkheid voor de
handhaving van de openbare orde en het toezicht openbare ruimte, zoals ondermeer de voor het
publiek openstaande gebouwen en ruimten. Als gevolg hiervan kan de burgemeester toestemming
geven voor het exploiteren van een horeca-inrichting, waar, indien alcoholvrij, al dan niet softdrugs
worden verhandeld of gebruikt. De burgemeester heeft geen bevoegdheden inzake de
strafrechtelijke handhaving en kan dus ook niet een strafbare handeling gedogen. Het Openbaar
Ministerie is belast met de strafrechtelijk handhaving en kan dus vanuit haar bevoegdheid besluiten
om een strafbare gedraging onder voorwaarden te gedogen. Het gedoogbeleid komt dus wel het
openbaar Ministerie maar niet de gemeente, als bestuursorgaan toe. Het Openbaar Ministerie is
echter in beginsel wel volgend in de keuze die door de gemeente gemaakt wordt ten aanzien van
het opstellen van een lokaal drugsbeleid.
Bij het al dan niet gedogen van een verkooppunt voor softdrugs wordt de volgende definitie van
softdrugs gehanteerd:
Hasj en weed behoren tot cannabisproducten en worden gewoonlijk gerookt (blowen).
Tetrahyydrocannabinol (THC) is het werkzame bestanddeel van hasj en weed. Cannabis versterkt
de stemming waarin iemand verkeert. Het effect van cannabis hangt af van de sterkte van de THC,
de hoeveelheid die genomen wordt, de ervaring van de consument en het gezelschap waarin wordt
gebruikt. Cannabisproducten hebben geen fysieke afhankelijkheid voor de gebruikers tot gevolg.
Een regelmatige cannabisgebruiker heeft op den duur zelfs een kleinere hoeveelheid cannabis
nodig om stoned te worden. Het vaker stoned willen worden (psychische afhankelijkheid) leidt tot
een toename in het gebruik van cannabisproducten. Indien een softdrugsgebruiker besluit zijn
gebruik te verminderen of te stoppen, zal hij niet worden geconfronteerd met noemenswaardige
onthoudingsverschijnselen.
De precieze definitie van wat binnen de justitiële richtlijn wordt verstaan onder een gedoogd
verkooppunt luidt als volgt:
Een gedoogd verkooppunt is een alcoholvrij horecabedijf waar handel in en gebruik van softdrugs
plaatsvindt. Het bestaan van een gedoogd verkooppunt is gebaseerd op de richtlijn van de
Procureurs-Generaal van 11 september 1996. Hierdoor is het mogelijk dat onder strikte
voorwaarden (AHOJG-plus-criteria) tegen dergelijke verkooppunten nier strafrechtelijk zal worden
opgetreden. Deze alcoholvrije horecabedrijven kunnen diverse namen voeren, zoals reggaebar,
koffiehuis, theehuis, shoarma-huis, sappenbar of coffeeshop. Het is in het kader van het bestuurlijk
beleid aan te bevelen om te kiezen voor de verzamelterm coffeeshop.
2.2. Contouren van het gedoogbeleid
Het gedoogbeleid voorziet in het gedogen van een of enkele gecontroleerde verkooppunt(en) voor
cannabisproducten binnen de gemeentegrenzen. Om het aantal gedoogde vestigingen te controleren
dient het aantal gedoogde verkooppunten aan een maximum te worden verbonden. De vaststelling van
een maximum aantal dient de gemeente op te nemen in de formulering van het bestuurlijk beleid ten
aanzien van coffeeshops. Een dergelijk maximum is noodzakelijk omdat de kans op overlast toeneemt
bij een hoge concentratie van gedoogde verkooppunten en bovendien de verkoop van harddrugs in de
hand werkt omdat de opbrengst uit de handel in softdrugs te klein wordt voor een rendabele exploitatie.
Aan de vestiging van een verkooppunt kunnen, ter bescherming van het woon- en leefklimaat en de
openbare orde, nadere voorwaarden worden gesteld, zoals niet in de nabijheid van scholen. Middels

Evaluatie Drugsbeleid Hellevoetsluis 2009 pag: 7
het bestuurlijk instrumentarium die de gemeente Hellevoetsluis ter beschikking staat, kan indien het
consequent wordt gehanteerd een groot deel van de mogelijk door softdrugsgebruik en handel
veroorzaakte overlast beheersbaar worden gemaakt en gehouden.
2.3. Beleidsoverwegingen
De beleidsnota ‘Lokaal Drugsbeleid Hellevoetsluis’ (1998) formuleerde destijds voor het gedoogbeleid
de volgende overwegingen:
1. Beheersing van de overlast en criminaliteit die met drugsgebruik gepaard gaat
2. Scheiding van hard- en softdrugs.
3. Beheersing van de kwaliteitsaspecten met betrekking tot de handel in en gebruik van
cannabisproducten met het oog op de zorg.
2.4. De uitvoeringspraktijk
De lokale overheid kan cannabisbeleid of coffeeshopbeleid voeren. In dit beleid gaat het om het
gedogen van coffeeshops als onderdeel van een samenhangend drugsbeleid. Veel gemeenten hebben
gekozen voor de nuloptie, dat wil zeggen dat geen coffeeshops worden gedoogd. Andere gemeenten
hebben een maximumstelsel ontwikkeld, waarin is aangegeven welk maximale aantal coffeeshops
wordt gedoogd (Bieleman en Naayer 2006). Het belangrijkste instrument voor de burgemeester om op
te treden tegen een coffeeshop die de voorwaarden overtreedt is het toepassen van bestuursdwang op
grond van artikel 13b Opiumwet. Wanneer een burgemeester een maximumstelsel wil hanteren voor
gedoogde coffeeshops, dan kan hij dat handhaven op grond van artikel 13b Opiumwet. Concrete
overlast als gevolg van de vestiging van een coffeeshop waardoor het maximum wordt overschreden
hoeft dan niet te worden bewezen om op te kunnen treden. Artikel 13b Opiumwet is in 1999 in de
Opiumwet opgenomen. Gesproken wordt ook wel van de Wet Damocles. Voorheen was het optreden
van de burgemeester tegen dergelijke coffeeshops gebaseerd op een overlastbepaling in de Algemene
Plaatselijke Verordening (APV). Dat was niet altijd eenvoudig omdat in die gevallen overlast moest
worden aangetoond in de vorm van onaanvaardbare aantasting van de woon- en leefsituatie.
Het gedoogbeleid van Hellevoetsluis, dat een onderdeel is van het bredere beleid op het gebied van de
verslavingszorg, ziet er sinds de beleidsnota uit 1998 als volgt uit:
1. Kleinschalige cannabisverkoop wordt, ingevolge de justitiële richtlijn, uitsluitend gedoogd in een
alcoholvrij horecabedrijf;
2. Deze categorie horecabedrijven dient in het bezit te van een geoormerkte exploitatievergunning.
Aan een exploitatievergunning voor een coffeeshop worden bepaalde voorschriften verbonden;
3. Horecabedrijven die niet over een exploitatievergunning beschikken, is het niet toegestaan
cannabis te verkopen;
4. Hellevoetsluis hanteert de norm van maximaal één verkooppunt per 50.000 inwoners;
5. Gedoogde verkooppunten van cannabisproducten dienen zich bij de exploitatie te houden aan de
AHOJG-plus-criteria, de voorwaarden (vastgelegd in de justitiële richtlijn van oktober 1996) waarbij
in principe wordt afgezien van het strafrechterlijk optreden tegen kleinschalige cannabisverkoop.
Deze criteria zijn:
• alcoholvrije horeca-inrichting;
• afficheringsverbod: geen reclame;
• harddrugsverbod: geen aanwezigheid en/of verkoop harddrugs;
• overlastverbod : geen overlast voor de omgeving;
• jeugdigen: geen verkoop en toegang aan jongeren onder de 18;
• hoeveelheid: maximaal 5 gram per transactie;
• handelsvoorraad: maximaal 500 gram.
6. Geen gedoogde verkooppunten in de nabijheid (200 meter) van scholen, buurthuizen en specifieke
woonwijken;
7. Een verkooppunt moet softdrugsgebruikers tevens de mogelijkheid bieden om gekochte
cannabisprodukten te nuttigen. De coffeeshop kan zo functioneren als een ontmoetingsplaats die

Evaluatie Drugsbeleid Hellevoetsluis 2009 pag: 8
benaderbaar is voor onder andere de jongerenwerkers. Contacten met jongerenwerkers maken het
mogelijk jongeren gerichte voorlichting te geven over gebruik en vermindering van gebruik;
8. Controle en handhaving, zowel justitieel als bestuurlijk, zijn van groot belang. Het driehoeksoverleg
(de burgemeester, de hoofdofficier van Justitie en de korpschef van de regiopolitie Rotterdam-
Rijnmond) maken afspraken over een goede afstemming en een geïntegreerde inzet van het
strafrechtelijke en bestuursrechtelijke instrumentarium, overigens met behoud van eigen
verantwoordelijkheden.
2.5. De Opiumwet
Gemeenten kennen vaak ook een exploitatievergunningenstelsel, dat veelal is neergelegd in de APV.
Dergelijke vergunningen gelden voor alle horeca-gelegenheden en dus ook voor coffeeshops. In veel
gemeenten worden in de exploitatievergunning de AHOJ-G voorwaarden opgenomen en eventueel ook
de andere hiervoor genoemde voorwaarden, zoals de inrichtingeisen of de verplichte aanwezigheid van
de vergunninghouder, waardoor bij een overtreding van die voorschriften de vergunning kan worden
ingetrokken. Strikt genomen is dat in juridische zin echter niet langer juist. Na de invoering van art. 13b
Opiumwet is het gedoogbeleid immers niet meer gebaseerd op de weigeringsgronden voor de
exploitatievergunning, maar op art. 13b Opiumwet. Dat neemt overigens niet weg dat de nieuwe
beleidsregels materieel vaak gelijk zijn aan de oude: in veel gemeenten is na de invoering van art. 13b
Opiumwet het ‘oude’ coffeeshopbeleid in al dan niet aangepaste vorm voortgezet. Het nieuwe beleid
mag, gelet op de gewijzigde strekking van art. 13b Opiumwet, naast de bescherming van de
volksgezondheid ook de voorkoming van overlast als motief hebben. Nu het gedogen geen
rechtstreekse relatie (meer) heeft met de exploitatie, maar met art. 13b Opiumwet, is het beter deze
relatie ook formeel los te laten en naast de exploitatievergunning (eventueel in hetzelfde document) een
afzonderlijke gedoogverklaring met voorwaarden af te geven, uitdrukkelijk gebaseerd is op art. 13b van
de Opiumwet.
2.6. De Driehoek
Het lokale coffeeshopbeleid komt tot stand in samenwerking tussen Openbaar Ministerie, politie en de
burgemeester. De burgemeester kan een coffeeshop wel sluiten, maar kan de overtreder van de
Opiumwet niet vervolgen. Het OM kan wel vervolgen, maar de coffeeshop niet sluiten. De verschillende
bevoegdheden, strafrechtelijke en bestuursrechtelijke, dienen daarom op elkaar te worden afgestemd.
Die afstemming krijgt veelal vorm in de lokale driehoek. Afstemming met omringende gemeenten is ook
relevant: het zogenaamde ‘waterbedeffect’ leidt immers tot een toeloop van softdrugsgebruikers van
gemeenten die geen gedoogde coffeeshops kennen naar die gemeente(n) waar wel een coffeeshop is
gevestigd.
2.7. De Wet Victor
Op grond van artikel 174a Gemeentewet (de zogenoemde Wet Victor) heeft de burgemeester de
bevoegdheid tot ontruiming en sluiting van woningen en niet voor het publiek toegankelijke lokalen
indien sprake is van (ernstige vrees voor) verstoring van de openbare orde door drugsgebruikers en
drugshandelaren en/of het in het geding zijn van de veiligheid en gezondheid van omwonenden als
gevolg van drugsgebruik of drugshandel.
Daarnaast is een wijziging van artikel 13b Opiumwet aangenomen waarmee het mogelijk wordt voor de
burgemeester bestuursdwang toe te passen ter handhaving van de artikelen 2 en 3 van de Opiumwet in
woningen en lokalen en bij die woningen of die lokalen behorende erven, ook zonder dat de handel in
verdovende middelen leidt tot verstoring van de openbare orde.
De Wet Victor heeft betrekking op vervolgmaatregelen na sluiting van een woning, woonkeet,
woonwagen of ander gebouw op grond van artikel 174a van de Gemeentewet (dan wel een verordening
op basis van artikel 174 Gemeentewet) of op grond van artikel 13b van de Opiumwet. Op grond van de
Wet Victor is het College van Burgemeester en wethouders onder meer bevoegd om aanwijzingen te
geven aan eigenaar of gebruiker om het gebouw weer op redelijke wijze voor bewoning of gebruik
geschikt te maken (bevoegdheid opgenomen in artikel 16a van de Woningwet). Mocht er ondanks de
aanwijzingsbevoegdheid geen uitzicht zijn op duurzaam herstel van de openbare orde rond het
betreffende gebouw, dan is het College van Burgemeester en wethouders als uiterste redmiddel
bevoegd tot onteigening over te gaan (bevoegdheid opgenomen in artikel 77, eerste lid, sub 6 van de

Evaluatie Drugsbeleid Hellevoetsluis 2009 pag: 9
Onteigeningswet). Daarnaast is de burgemeester verplicht een besluit tot sluiting, dat is gegrond op
artikel 174a van de Gemeentewet dan wel op artikel 13b van de Opiumwet, zo spoedig mogelijk in te
schrijven in de openbare registers als bedoeld in artikel 16 van Boek 3 van het Burgerlijk Wetboek
(Kadaster).

3. EVALUATIE LOKAAL DRUGSBELEID HELLEVOETSLUIS 2002
Evaluatie Drugsbeleid Hellevoetsluis 2009 pag: 10
3.1. Terugblik en evaluatie
In 2002 verscheen de ‘Evaluatie Lokaal Drugsbeleid Hellevoetsluis’. De evaluatie diende antwoord te
geven op de volgende vragen:
• Wat zijn de werkelijke effecten inzake de gewenste scheiding hard- en softdrugs;
• Wat zijn de ontwikkelingen rond de verkoop van en handel in soft- en harddrugs en de handhaving
daarvan elders in Hellevoetsluis;
• Werkt de handhaving van het afstandcriterium van 200 meter;
• Wat zijn de merkbare effecten op de kwaliteit van het uitgaansgebied.
3.2. Belangrijke vragen
De evaluatie vertaalde de bestuurlijke opdracht naar de volgende kernvragen:
1. Heeft de exploitatie van een coffeeshop in de Kerkstraat een bijdrage geleverd aan de strikte
scheiding van hard- en softdrugs in Hellevoetsluis;
2. Welke activiteiten zijn er ondernomen rond de ontwikkeling van een sluitend voorlichtingspakket
voor het voorkomen en ontmoedigen van gebruik;
3. Wat is het effect van de regulering door het gemeentelijk beleid op de exploitatie van de coffeeshop
en de handhavingmogelijkheden voor de politie;
4. Heeft de vestiging van een coffeeshop in de Kerkstraat effect gehad op de ontwikkelingen
aangaande softdrugoverlast in Hellevoetsluis en de kwaliteit van het uitgaansgebied in de vesting.
3.3. De onderzoeksresultaten
Coffeeshopbeleid
Met het verlenen van een exploitatievergunning voor een coffeeshop heeft Hellevoetsluis een
mogelijkheid gecreëerd voor personen van 18 jaar en ouder om voor cannabisproducten naar een
gedoogd verkooppunt te gaan. Zij behoeven zich daarvoor dus niet meer in het criminele circuit te
begeven waar in veel gevallen ook harddrugs verkocht worden. Voor de politie is het mogelijk adequaat
op te treden tegen illegale verkooppunten. Er is geen noemenswaardige verschuiving van de vraag
naar een ander of nieuw illegaal verkooppunt. Er is een alternatief in de vorm van de gedoogde
coffeeshop. De samenwerking tussen de politie en de eigenaar van de coffeeshop wordt door beiden
als zeer positief en effectief ervaren. Wel heeft de politie moeten constateren dat Hellevoetsluis lijkt aan
te sluiten bij de landelijke trend van thuiskwekerijen van hennep.
De politie noemt het lokaal drugsbeleid geslaagd in de zin dat de sfeer van illegaliteit en criminaliteit
rond drugsgebruik aanzienlijk is veranderd en verbeterd sinds de vestiging van de coffeeshop in
Hellevoetsluis. Ook komt de politie in haar contacten met de bewoners van Hellevoetsluis de
combinatie van soft- en harddrugs op de verkooppunten en dealer-adressen vrijwel niet meer tegen.
Rondhangende jongeren die harddrugs gebruiken, worden door de politie nauwelijks nog aangetroffen.
Preventie en voorlichting
De jongeren onder de 18 jaar kregen een aantal voorlichtingsactiviteiten aangeboden in de drie
leefsferen te weten: thuis, op school en in de vrije tijd. Hiermee werd uitvoering gegeven aan het
Verslavingspreventieplan 2000-2003 van de GGD Zuid-Hollandse Eilanden. De activiteiten werden zeer
positief ontvangen door jongeren en andere betrokkenen. Over de effectiviteit van preventie valt moeilijk
iets te zeggen, daar de effectiviteit van preventie moeilijk meetbaar is. Immers hoe groot de
problematiek zou zijn geweest zonder voorlichting blijft een niet te beantwoorden vraag.
De Kerkstraat en omgeving
Het effect op de kwaliteit van het uitgaansgebied in de Kerkstraat door de vestiging van de coffeeshop
is moeilijk te meten. Interviews met verschillende belanghebbenden wijzen uit dat er meer
overlastklachten in het uitgaansgebied worden geregistreerd, maar niets wijst uit dat die klachten
specifiek gerelateerd zijn aan de activiteiten in de coffeeshop. De klachten lijken meer te maken hebben
met verandering van de activiteiten en de doelgroepen van de bestaande horecaondernemingen.

Evaluatie Drugsbeleid Hellevoetsluis 2009 pag: 11
Slotconclusies
Uitgaande van de resultaten van het evaluatieonderzoek en het besef dat het gedogen van een
coffeeshop binnen gemeentegrenzen slechts één van de instrumenten is in de aanpak van en de
omgang met het drugsgebruik in Hellevoetsluis kunnen we concluderen dat de uitvoering van het lokaal
drugsbeleid het beoogde effect heeft gesorteerd.
Uit de gegevens van de politie in 2002 blijkt wel dat vooral de groeiende problematiek van de
thuiskwekerijen nog de nodige aandacht vergt. Het is belangrijk om de woningcorporaties te betrekken
bij de aanpak van thuiskwekerijen. Er blijkt overigens geen directe relatie te bestaan tussen het
gevoerde coffeeshopbeleid en de opkomst van thuiskwekerijen. Dat laatste is een landelijk fenomeen,
voornamelijk gebonden aan en ontstaan in de illegaliteit 1 .
3.4. Resumerend
Uit de evaluatie van 2002 komt naar voren:
• dat het lokaal drugsbeleid en het bestuurlijk gedoogbeleid succes gehad hebben in de verbetering
van de sfeer van criminaliteit en illegaliteit rondom drugs;
• dat de combinatie soft- en harddrugs op de illegale verkooppunten zelden door de politie wordt
geconstateerd;
• dat er zelden harddrugsgebruik bij rondhangende jongeren wordt aangetroffen;
• dat er geen directe (handels)relatie is tussen de thuiskwekerijen en het coffeeshopbeleid
Deze ‘Evaluatie Lokaal Drugsbeleid Hellevoetsluis’ uit 2002 heeft dan ook geleid tot een voortzetting
van het bestaande beleid.
1 In 2008 blijkt regionaal het fenomeen van de thuiskwekerijen minder urgent. Enkele grotere illegale thuiskwekers zijn
opgerold in de jaren tussen 2002 en 2008. De politie Rotterdam Rijnmond rechercheert actief op dit fenomeen.

4. LANDELIJKE ONTWIKKELINGEN
Evaluatie Drugsbeleid Hellevoetsluis 2009 pag: 12
4.1. Strenger handhaven
In het regeerakkoord van het kabinet Balkenende IV (juli 2007) werd tussen de regeringsfracties over
het coffeeshopbeleid het volgende afgesproken:
De bestrijding van de productie en de handel in drugs wordt evenals de bestrijding van
drugsoverlast onverminderd voortgezet. Het wetsvoorstel tot sluiting van woningen bij illegale
drugsverkoop wordt met spoed doorgezet. Ten aanzien van jongeren wordt een krachtig
preventiebeleid gevoerd. Coffeeshops bij scholen worden gesloten, er komt een afstandcriterium en
coffeeshops in de grensstreek worden tegengegaan. De bestrijding van grootschalige wietteelt
wordt geïntensiveerd; er komen geen experimenten en er wordt nauw samengewerkt met
buurlanden in het grensgebied. Coffeeshops die zich niet houden aan de AHOJ-G criteria worden
zonder pardon gesloten.
4.2. Burgemeestersprotest
Een bestuurlijke ‘Wiettop’ in Almere in november 2008 leidde tot opvallende eensgezindheid onder de
aanwezige burgmeesters. Ook de burgemeester van Hellevoetsluis was van de partij. De top was mede
het gevolg van de uitspraken van met name burgemeester Leers van Maastricht over de
achterdeurproblematiek rond het coffeeshopbeleid en het drugstoerisme in de grenssteden. De
voorzitter van de VNG, Annemarie Jorritsma, legde aan het slot van de bestuurlijke top over het
drugsbeleid een gezamenlijke verklaring af. De verklaring behelsde het volgende:
‘Tijdens de bestuurlijke top hebben wij geconstateerd dat de aanwezige burgemeesters eensgezind zijn
in hun oordeel over het huidige en toekomstige beleid ten aanzien van de coffeeshops. Daarbij gaat het
zowel om de voordeur als ook om de achterdeur. De gezamenlijke burgemeesters zijn tot de volgende
conclusies gekomen:
• We blijven stevig inzetten op ontmoedigingsbeleid. Een absoluut verbod op softdrugs is geen
oplossing voor het probleem. De burgemeesters willen reguleren en controleren. De openbare orde
en de volksgezondheid zijn hier bij gebaat.
• Ten aanzien van de voordeur bepleiten we aanpassing van het beleid door middel van een
gereguleerde toegang voor de gemeenten die gelet op hun lokale situatie - ongewenst
drugstoerisme - hieraan behoefte hebben.
• Het is noodzakelijk over te gaan tot regulering en beheersing van de achterdeur (productie en
handel). Te beginnen met een georganiseerde en gemonitorde pilot.
• Op die manier kunnen we de criminaliteit die we daar aantreffen aanpakken: een stevige aanpak
door het Openbaar Ministerie, politie en gemeenten van georganiseerde criminaliteit aan
wiethandel verbonden, is absoluut noodzakelijk. Gemeenten krijgen assistentie indien dat in de
lokale situatie noodzakelijk is.
• Ten behoeve van de adequate aanpak van de criminaliteit bepleiten wij onderzoek door het
landelijk parket naar de aard en omvang van de criminaliteit die samenhangt met de handel,
productie en verkoop van wiet.
• De burgemeesters zijn het erover eens dat de softdrugsproblematiek Europese afstemming vraagt
en roepen het kabinet op te komen tot een houdbaar, congruent Europees softdrugsbeleid. Zolang
dat nog niet tot succes heeft geleid, is extra aandacht voor problemen in aantal grensgemeenten
op zijn plaats.
• De burgemeesters roepen de VNG op om nog voor de kerst 2008 met het kabinet te spreken over
de uitkomsten van deze top’.
4.3. Ondervraagde burgemeesters
Naar aanleiding van de ‘Wiettop’ deed Binnenlands Bestuur onderzoek onder burgemeesters. Ruim de
helft van de burgemeesters die een coffeeshop binnen hun gemeenten hebben, is voor legalisering van
de complete softdrugsketen. Ze willen dat er een einde komt aan de zogenoemde ‘voordeurachterdeurproblematiek’,
waarbij verkoop van wiet wordt gedoogd, maar de teelt en aanvoer strafbaar

Evaluatie Drugsbeleid Hellevoetsluis 2009 pag: 13
is. Van de 106 onderzochte gemeenten reageerden 88 burgemeesters. 54 van hen willen de hele keten
rond de wietverkoop legaliseren. Negen burgemeesters zeiden voor een algeheel verbod van
coffeeshops te zijn, 25 wilden blijven gedogen zoals nu het geval is. Zes burgemeesters wilden zich niet
uitspreken, elf werkten niet mee. De burgemeesters die voor legalisering zijn, zeggen het ‘dubbele
gedoe’ zat te zijn. Ze willen duidelijkheid van het Rijk. De meeste gemeenten lieten weten de zaken
goed onder controle te hebben. Ze ervaren geen overlast van de coffeeshops. Als er al problemen zijn,
dan doen die zich vooral voor in Nederlands-Belgische grensgemeenten. De Duitse klanten in Oost-
Nederland zorgen voor veel minder overlast, aldus de ondervraagde burgemeesters. Het landelijke
CDA wil coffeeshops geheel verbieden. CDA-burgemeesters in de coffeeshopgemeenten blijken echter
erg verdeeld. Ongeveer eenderde van hen is voor legaliseren, eenderde voor gedogen en eenderde
voor verbieden. Burgemeester Leers van Maasstricht is koploper in het burgemeestersdebat rond
coffeeshops in de grensstreek. Zijn voorstellen om coffeeshops uit het stedelijk centrum van Maastricht
te weren en te verplaatsen naar goed gecontroleerde vestigingen pal naast de Nederlands-Belgische
grens is begin 2009 door het Maastrichtse college aangehouden. Belgische burgemeesters in de
grensstreek rond Maastricht, lieten zich, evenals de Belgische premier, in kritische bewoordingen uit
over de plannen van Maastricht.
4.4. Amsterdam ruimt op
De gemeente Amsterdam moet de komende jaren 43 coffeeshops te sluiten omdat ze te dicht bij
middelbare scholen liggen. De hoofdstad doet dit met tegenzin; zij moet zich houden aan regels van het
Rijk dat zich in de buurt van onderwijsinstellingen geen coffeeshops mogen bevinden.
Amsterdam heeft nu bepaald dat zaken die binnen een straal van 200 meter en op een loopafstand van
250 meter van middelbare scholen liggen de deuren moeten sluiten. Uiterlijk 2011 moet dat gebeurd
zijn. Ook andere steden lieten in 2008 weten coffeeshops bij onderwijsinstellingen te willen sluiten,
maar nergens ging het daarbij om zo'n groot aantal.
De gemeente Amsterdam is overigens een voorstander van het huidige gedoogbeleid. Zij is onder meer
blij met de scherpe scheiding tussen soft- en harddrugs die daardoor is ontstaan. De hoofdstad pleit
zelfs voor het reguleren van het aanleveren van marihuana.
4.5. Coffeeshop-pas of vingerscan
Overheden en coffeeshop-eigenaren zoeken naar mogelijkheden om de beheersbaarheid van de
verkoop van softdrugs te vergroten. Klanten van de Nederlands-Limburgse coffeeshops moeten vanaf 1
januari 2010 een pasje aanvragen en dat bij elk bezoek laten zien. Door die pasjes zullen Nederlandse
en buitenlandse bezoekers dagelijks niet meer dan vijf gram softdrugs kunnen kopen.
Maastricht introduceerde het proefproject onder de titel 'Limburg trekt zijn grens' in mei van dit jaar. De
stad hoopt dat de pasjes, die in acht gemeenten gelden, een proefproject voor heel Nederland kunnen
zijn. De Nederlandse overheid steunt het project. Het moet drugstoeristen uit België, Frankrijk en
Duitsland ontmoedigen naar Maastricht en omgeving af te reizen. Het proefproject kan de aanleiding
zijn voor een uniform coffeeshopbeleid in heel Limburg en maakt deel uit van een maatregelenpakket.
In dat pakket hanteren alle coffeeshops in Limburg dezelfde openingstijden en wordt gestreefd naar het
zoveel mogelijk giraal betalen. Zo wordt cash geld uit de handel geweerd. Het nieuwe systeem probeert
het huidige gedoogbeleid terug te brengen naar de oorspronkelijke doelstellingen, namelijk het voorzien
in een lokale behoefte aan de verkrijgbaarheid van cannabis. Het valt echter nog te bezien of het
pasjessysteem de toets met Europese wet- en regelgeving kan doorstaan. Elders, ook in Hellevoetsluis,
wordt gewerkt met de vingerscan als identificatiemiddel. Ook de vingerscan is een middel om de aan-
en verkoop van softdrugs uit de anonimiteit te halen.
4.6. Internationale wet- en regelgeving
Nederland is partij bij een aantal verdragen die de productie en de handel in drugs aan banden trachten
te leggen en die controlemechanismen in het leven roepen:
• • het enkelvoudig verdrag inzake verdovende middelen, 1961, zoals gewijzigd bij protocol in 1972;
• • het verdrag inzake psychotrope stoffen, 1971;
• • het VN-verdrag tegen sluikhandel in verdovende middelen en psychotrope stoffen van 1988;
• • het akkoord van Schengen, 1990.

Evaluatie Drugsbeleid Hellevoetsluis 2009 pag: 14
Uit deze verdragen zijn de volgende relevante punten te noemen:
1. Er zijn gedragingen die uit hoofde van de Verdragen strafbaar gesteld moeten worden, zoals de
productie, de (internationale) verhandeling en het bezit van cannabis. De Verdragen geven ook een
indicatie van het soort straffen waaraan moet worden gedacht. De Verdragen leggen daarmee het
strafrechtelijke kader vast, maar niet de hoogte van de straffen.
2. De Verdragen laten aan de Verdragspartijen speelruimte om onderscheid te maken tussen ernstige
en minder ernstige delicten voor wat betreft de toe te passen sancties en om daaruit consequenties
te trekken voor het eigen vervolgingsbeleid.
3. De Verdragen tasten het in Nederland gehanteerde opportuniteitsprincipe bij de vervolging van
strafbare feiten niet aan, maar eisen wel een loyale uitvoering.
De Europese Unie hecht veel belang aan de gezamenlijke bestrijding van teelt, productie en handel van
cannabis. Hiertoe is in de loop van de tijd een aantal actieplannen en gemeenschappelijke optredens
geformuleerd. Belangrijk is het Gemeenschappelijk Optreden van 17 december 1996, betreffende de
onderlinge aanpassingen van wetgevingen en praktijken van de Lidstaten van de Europese Unie ter
bestrijding van drugsverslaving en ter voorkoming en bestrijding van de illegale drugshandel. In dit
Gemeenschappelijk Optreden zijn bindende afspraken gemaakt over het nader op elkaar afstemmen
van het nationale beleid en de wetgeving van de lidstaten. De volgende relevante doelstellingen zijn
geformuleerd:
• • bestrijding van de drugshandel en van het drugstoerisme;
• • bescherming van de buitengrenzen tegen de import van drugs;
• • onderlinge afstemming van de werkwijze van politie en justitie.
Het Gemeenschappelijk Optreden legt uitdrukkelijk vast (art. 7) dat de lidstaten erop toezien dat zij
nauwgezet zullen voldoen aan hun verplichtingen uit hoofde van de verdragen van de VN inzake
verdovende middelen en psychotrope stoffen van 1961, 1971 en 1988.
4.7. Opportuniteitsbeginsel
De eigen Nederlandse wetgeving is in overeenstemming met de uit deze Verdragen, actieplannen en
Gemeenschappelijke Optredens, voortvloeiende verplichtingen. In de Nederlandse strafwetgeving is het
opportuniteitsbeginsel vastgelegd: het OM kan afzien van vervolging van strafbare feiten op gronden
ontleend aan het algemeen belang. Van deze mogelijkheid maakt Nederland gebruik door het bezit, de
aankoop en kleinschalige teelt van cannabis voor eigen gebruik te gedogen. Dit betekent dat Nederland
hieraan geen opsporings- en vervolgingsprioriteit wenst te geven. Doordat in de verschillende
verdragen de mogelijkheid is gecreëerd gedragingen voor wat betreft het opleggen van straffen te
onderscheiden in ernstig en minder ernstig, handelt Nederland hiermee niet in strijd met deze
Verdragen. Dat zou echter wel het geval zijn indien het opportuniteitsbeginsel toegepast zou gaan
worden op activiteiten die naar hun aard in de Verdragen als ernstig worden gekwalificeerd. Zo bepaalt
het Verdrag uit 1988 tegen de sluikhandel dat de teelt van cannabis dient te worden aangemerkt als
een ‘serious criminal offence’. Een verbreding van het gedoogbeleid in de richting van de teelt en de
toevoer van cannabis aan coffeeshops lijken dan ook op gespannen voet met deze verdragen te staan.
4.8. Gedoogbeleid onhoudbaar
Het huidige gedoogbeleid rond softdrugs is onhoudbaar geworden. Dat concludeert de commissie Van
de Donk in juli 2009. De coffeeshop is over het algemeen een rustige en veilige voorziening voor
volwassen cannabisconsumenten en de meeste coffeeshops veroorzaken niet echt problemen. Toch is
het coffeeshopbeleid aan revisie toe. Coffeeshops zijn te groot geworden, waardoor er zowel aan de
voordeur als aan de achterdeur problemen zijn ontstaan. Coffeeshops moeten daarom meer gesloten
en kleinschaliger worden. Dit om de toestroom van jeugdigen en toeristen aan de voordeur in te perken
en om de verwevenheid met de georganiseerde criminaliteit aan de achterdeur tegen te gaan.
Dit stelt de commissie Van de Donk in haar advies over het drugsbeleid. Volgens de commissie heeft
deze situatie kunnen ontstaan omdat de laatste 15 jaar sprake is van beleidsverwaarlozing.
Beleidsverwaarlozing betekent het niet maken van beleid. Gedogen is sinds 1976 noodzakelijk omdat
een echt beleid niet mogelijk bleek. De huidige coffeeshops zijn een gevolg van deze
beleidsverwaarlozing. Coffeeshops zijn ontstaan in de luwte van het gedogen. Pas nadat er zo’n 1500

Evaluatie Drugsbeleid Hellevoetsluis 2009 pag: 15
coffeeshops waren, zijn de huisregels die sommige coffeeshops zelf al hanteerden in 1991
overgenomen als landelijke richtlijnen. Beleidsverwaarlozing was er ook als het om de inmenging van
criminele organisaties gaat. De CRI stelde in 1986 een nota op met de titel: ’Bestrijding van
groothandelaren in hasjiesj; een vergeten prioriteit’. De nota wees op de omvang die de criminele
activiteiten van cannabishandelaren en hun organisaties hadden aangenomen en de betrekkelijke
geringe aandacht die opsporingsinstanties aan deze problematiek besteedden. Deze organisaties
hielden zich toen voornamelijk bezig met de import van hasj uit Marokko en andere cannabis
producerende landen. Dat Nederland in de jaren ’90 zelfvoorzienend werd en zijn eigen nederwiet ging
telen, werd aanvankelijk als een goede ontwikkeling gezien. Daarom is er in eerste instantie niet
ingegrepen. Opnieuw werd er geen beleid gemaakt, waardoor de productie en handel in nederwiet
ongebreideld groeide. De CRI waarschuwde in 1992 al dat deze organisaties in hennepkwekerijen
investeerden en dat nederwiet een populair exportproduct zou worden.
Volgens de commissie Van de Donk ontbreekt het bij de overheid aan ’lerend vermogen’. Een
werkgroep al in 1972 voor om drie á vier cannabisverkooppunten per provincie toe te staan, waar de
staat cannabis van goede kwaliteit in maximum hoeveelheden en tegen betaalbare prijzen verkoopt.
Afnemers moesten tenminste 16 jaar zijn om een beperkte hoeveelheid voor verantwoord gebruik te
kunnen kopen. Iedere klant zou worden geregistreerd en gevraagd kunnen worden mee te werken aan
onderzoek. Resumerend: controle op de aanvoer van cannabis, pasjessystemen, maximum
gebruikershoeveelheden, alles waarover nu in Nederland wordt gediscussieerd: het is allemaal al een
keer eerder voorgesteld.

5. DRUGSBELEID EN DE OPENBARE ORDE EN VEILIGHEID
Evaluatie Drugsbeleid Hellevoetsluis 2009 pag: 16
5.1. Zienswijze eigenaars coffeeshop
De eigenaars van de Barbershop, de coffeeshop in de Kerkstraat, tevens eigenaars van het Barbiertje,
zijn tevreden met de huidige exploitatie van de coffeeshop. Ze geven aan dat ze een aparte rookruimte
hebben gecreëerd en dat ze identificatie met behulp van een vingerscan hebben geïntroduceerd. De
eigenaars zelf zijn dus erg gericht op voortzetting van de exploitatie. Daarnaast hebben zij verzocht om
een exploitatievergunning voor eventueel langer dan drie jaar. Het gemeentelijk beleid is echter dat
exploitatievergunningen worden afgegeven voor drie jaar; een verlenging van die periode wordt
derhalve niet overwogen. De leidinggevenden die in het Barbiertje zelf werken, zijn ook actief in de
coffeeshop.
5.2. Beschikbaar cijfermateriaal
We hebben de meest recente statistische informatie over de effecten van het softdrugsbeleid (lokaal en
regionaal en landelijk) en de beleving van het coffeeshopbeleid onder burgers in Hellevoetsluis
gebundeld. Wat opvalt, is dat de plaatselijke handel in harddrugs (voor zover in beeld gebracht aan de
hand van de meldingen van de Politieregio Rotterdam-Rijnmond) verwaarloosbaar klein is geworden.
Verder valt direct op dat het aantal jongeren in de leeftijd van 13 tot 17 jaar zowel in Hellevoetsluis als
in Brielle dat zelf aangeeft wel eens softdrugs te gebruiken, behoorlijk hoog te noemen is.
Softdrugsgebruik in de leeftijdscategorie van 13 tot en met 17 jaar. (Bron: Monitor Jeugd 2008, GGD ZHE)

Evaluatie Drugsbeleid Hellevoetsluis 2009 pag: 17
Aantal meldingen van de handel in soft- en harddrugs in Hellevoetsluis in 2006 en 2007. (Opgave:
Politieregio Rotterdam-Rijnmond)
Uit de veiligheidsrapportage van de Politieregio Rotterdam-Rijnmond komt verder naar voren dat het
aantal meldingen van drugsoverlast per 1.000 inwoners in 2005 0,5 bedroeg en in 2007 0,6.
Het percentage inwoners van Hellevoetsluis dat bij navraag in 2005 en 2007 inschat dat drugsoverlast
vaak voorkomt in hun buurt.
De beleving van drugsoverlast onder de bewoners van heel Hellevoetsluis is licht gestegen ten opzichte
van 2005 (0,6%). Opvallend is dat de meest uitgesproken beleving van drugsoverlast zich in de
afgelopen twee jaar heeft verplaatst van De Kooistee naar De Struyten en Hellevoetsluis-West.
De Politieregio Rotterdam-Rijnmond geeft aan niet over specifieke cijfers rond drugsoverlast te
beschikken die direct te relateren zijn aan de coffeeshop. Over het algemeen is de overlast in de
Kerkstraat horeca-gerelateerd en heeft niet zozeer te maken met de coffeeshop zelf.
In de directe omgeving van de coffeeshop aan de Kerkstraat wordt wel overlast geconstateerd, maar
die is betrekkelijk gering. In de nabije omgeving van de coffeeshop bevindt zich het parkje achter het
gemeentehuis waar regelmatig ‘geblowd’ wordt. Ook op de parkeerplaats achter het gemeentehuis
wordt nog wel eens een joint gerookt in een geparkeerde auto.

Evaluatie Drugsbeleid Hellevoetsluis 2009 pag: 18
De volgende tabellen zijn ontleend aan de Nationale Drugmonitor 2007 (Bron: Ministerie van VWS).
Alhoewel het softdrugsgebruik in een vergelijking tussen 1997 en 2005 over de gehele linie licht is
gestegen, lijkt de theorie dat het gebruik zich beperkt tot ‘een fase’ in het leven ook in de statistische
onderzoeken stand te houden. Het actuele gebruik van de respondenten is (met uitzondering van de
sterk verstedelijkte gebieden) licht afgenomen. In die verstedelijkte gebieden is de toename slechts
fractioneel te noemen. Het recente gebruik in 2007 is over de gehele linie vrijwel gelijk aan dat van
2005.
5.3. Samenvatting en Conclusies enquête coffeeshopbeleid

Evaluatie Drugsbeleid Hellevoetsluis 2009 pag: 19
Er is een schriftelijke enquête gehouden onder omwonenden van de coffeeshop. Voor een goed beeld
van de beleving rond de coffeeshop in de directe omgeving strekte het enquêteringsgebied zich uit tot
en met de Industriehaven, de Oostkade, de Westkade, de Westzanddijk, de Opzoomerlaan en de
Molenstraat. Tenslotte is een enquête ook onder een deel van de medewerkers van de gemeente
Hellevoetsluis verspreid. Alle reacties worden hier samengevat. Het hele onderzoek is weergegeven in
bijlage twee van deze evaluatie.
Cijfers
Op hoofdlijnen worden hier alle gegevens van de enquête samengevoegd in een totaalresultaat en
worden algemene conclusies geformuleerd.
Aantallen Adressen //
Medewerkers
Respondenten
Absoluut 462 83
Percentage 100 18,0
Tabel 5.1: aantal respondenten
Aantallen Positief Negatief Totaal
Absoluut 43 40 83
Percentage 51,8 48,2 100
Tabel 5.2: reactie op locatie van coffeeshop
Aantallen Geen Wel Indirect * Totaal
Absoluut 37 31 15 83
Percentage 44,6 37,3 18,1 100
Tabel 5.3: reactie op ervaring van overlast van coffeeshop
* Indirect wordt de overlast ervaren door bijvoorbeeld afval, het roken en slechte uitstraling.
Aantallen Positief Negatief Geen mening Totaal
Absoluut 24 50 9 83
Percentage 28,9 60,3 10,8 100
Tabel 5.4: reactie op invloed van coffeeshop op leefomgeving
Eindconclusies
In het totaaloverzicht wordt zichtbaar dat een ruime meerderheid van de respondenten vindt dat de
coffeeshop een negatieve uitstraling op de leefomgeving heeft. Met name de bewoners van de
Kerkstraat uitten deze reactie (80 %).
Voorts zijn de reacties van de verschillende respondenten omtrent de locatie van de coffeeshop
nagenoeg gelijkmatig (positief en negatief) verdeeld. Ook de mate van wel of geen overlast is redelijk
gelijkmatig verdeeld. Ruim 60 % van alle respondenten ervaart de effecten van de coffeeshop op de
leefomgeving als negatief. Slechts een kleine 30 % ervaart positieve invloed van de coffeeshop in de
omgeving.
Het komt er globaal op neer dat men zelf niet direct veel overlast ervaart van de coffeeshop. Het zijn
doorgaans de neveneffecten (verkeersoverlast, geluidsoverlast, onveilig gevoel, afval, etc.) waar men
hinder van ondervindt. Uit de raadpleging komt de wens naar voren de coffeeshop binnen de gemeente
Hellevoetsluis te handhaven, maar om te zien naar een alternatieve locatie. Die suggestie wordt in de
respons vaak gerelateerd aan het toeristische en historische karakter van de Vesting en de Kerkstraat.
En ook aan de combinatie van alcohol en drugs in het uitgaanscentrum
De vraag over het wel of niet hebben van een coffeeshop binnen een gemeente is feitelijk een andere,
mogelijk landelijke discussie. Respondenten geven aan dat het coffeeshopbeleid de drempel voor de
jeugd zou verlagen, men zou jonger beginnen met softdrugs. Anderzijds kan men wel via een legale en

Evaluatie Drugsbeleid Hellevoetsluis 2009 pag: 20
veilige manier aan softdrugs komen, waardoor een gedeelte van het aanbieden (dealen) van softdrugs
uit de illegaliteit verdwijnt. De landelijke trend is dat veel steden hun coffeeshop buiten de kern, aan de
rand van de stad, plaatsen, zodat de overlast voor de directe omgeving wordt verminderd.
Uit de reacties komt naar voren dat de respondenten het zinvol achten dat de gemeente een onderzoek
naar een andere locatie binnen de gemeente Hellevoetsluis zou doen. Tevens willen de respondenten
graag op de hoogte worden gehouden over de voortgang van het drugs- (coffeeshop)beleid.

6. DRUGSBELEID EN DE OPENBARE gezondheidszorg
Evaluatie Drugsbeleid Hellevoetsluis 2009 pag: 21
6.1. Lokaal Gezondheidsbeleid
De gemeente heeft een eigen verantwoordelijkheid als het gaat om de ontwikkeling en uitvoering van
lokaal gezondheidsbeleid. De GGD ondersteunt de gemeente bij die ontwikkeling en uitvoering van
gezondheidsbeleid: van het leveren van (epidemiologische) gegevens, de ondersteuning bij het proces
van beleidsvorming tot de beleidsuitvoering en de evaluatie.
Het lokale gezondheidsbeleid onderscheidt drie deelterreinen:
1. preventiebeleid;
2. integraal gezondheidsbeleid;
3. zorg.
Bij de invulling van het lokale beleid laat de gemeente zich leiden door vierjaarlijkse preventienota’s van
het Rijk. In deze preventienota’s worden urgente thema’s geformuleerd op basis waarvan (extra) beleid
wordt ingezet.
De in de Rijkspreventienota ‘Kiezen voor gezond leven’ omschreven ambities zijn:
1. Het percentage rokers verminderen tot 20% 2 .
2. Gezond leven is lekker bewegen en genieten van gezond eten.
3. Tijdig signaleren van diabetes, integratie van preventie en zorg en gezond leven.
4. Vergroten bereik van depressiepreventie.
De verslavingszorg en de verslavingspreventie richten zich zowel landelijk als lokaal momenteel
duidelijk intensiever op alcoholmisbruik (onder jeugdigen) zowel vanwege de effecten op de gezondheid
van gebruikers als vanwege de relatie met de openbare orde en veiligheid. Ook het roken onder de
jeugd krijgt veel aandacht. Er wordt minder ingezet op het (voorkomen van) softdrugsgebruik en de
begeleiding van verslaving aan harddrugs.
6.2. Softdrugs niet zo ‘onschuldig’
Recent wetenschappelijk onderzoek geeft aanleiding om het (vroegtijdige) softdrugsgebruik in een
kritisch daglicht te bezien. De ‘joint’ als ‘onschuldig rokertje’ blijkt één van de oorzaken van psychosen
onder jonge mensen. En cannabisgebruik verhoogt het risico op psychose op de lange termijn. De
effecten zijn niet voor iedereen gelijk. Onderzoek aan de Universiteit Maastricht heeft in 2006
aangetoond welk gen (en specifiek welke variant hiervan), maakt dat mensen psychotisch worden na
het roken van cannabis. De resultaten verklaren de individuele verschillen in reactie op cannabisgebruik
in de algemene bevolking en tonen aan dat cannabis waarschijnlijk een causale rol speelt in het
ontstaan van psychose.
Het wetenschappelijk onderzoek onder cannabisgebruikers, met en zonder schizofrenie, is in
september 2006 gepubliceerd in het internationale tijdschrift Neuropsychopharmacology. Het onderzoek
is uitgevoerd door drs. Cécile Henquet en prof. dr. Jim van Os (Faculteit der Geneeskunde,
Capaciteitsgroep Psychiatrie en Neuropsychologie), dr. Johannes Ramaekers (Faculteit der
Psychologie) in samenwerking met dr. Araceli Rosa en prof. dr. Fananás van de Universiteit van
Barcelona. De bevindingen bieden nieuwe inzichten in de onderliggende oorzaken van schizofrenie en
de rol van cannabis daarin. Uit eerder onderzoek uitgevoerd door de Universiteit Maastricht (UM) is al
gebleken dat cannabis psychose kan veroorzaken en dat dit met name het geval is bij mensen met een
familiaire kwetsbaarheid voor psychose. Welke specifieke genen hierin een rol spelen was toen nog
onduidelijk. Nader onderzoek toont inmiddels aan dat mensen met het Val/Val-genotype van het
COMT-gen (ongeveer een kwart van de bevolking), significant meer geheugenstoornissen na
cannabisblootstelling vertonen én vooral meer psychotische symptomen (hallucinaties en wanen)
wanneer ze onder invloed van cannabis zijn. Dit geldt zowel voor mensen met schizofrenie als voor hen
die nog nooit psychotisch zijn geweest.
2 In 2004 en 2005 rookte 28% van de Nederlandse bevolking.

Evaluatie Drugsbeleid Hellevoetsluis 2009 pag: 22
6.3. Nederwiet steeds sterker
Nederwiet, zoals het in Nederland verhandelde cannabisproduct wordt genoemd, bevat een steeds
hoger percentage aan werkzame stoffen. Dat percentage steeg in vier jaar van 8,6 procent tot 15,2
procent in 2002. In 2008 was dit percentage al gestegen tot meer dan 20 procent. Door veredeling bij
de teelt en toename van binnenteelt bevat nederwiet een steeds hoger percentage THC
(tetrahydrocannabinol). Het stijgende percentage aan werkzame stoffen blijkt uit rapportages van het
Trimbos-instituut. Sinds 1999 wordt de sterkte gemeten van in coffeeshops gekochte cannabis. De
toename van de werkzame stof wordt zorgelijk gevonden. Een kritische grens lijkt te zijn gepasseerd.
Wetenschappers spreken bij nederwiet inmiddels dan ook niet langer over een ‘softdrug’ maar een
‘harddrug’.
Volgens de Rijksoverheid is het stijgende percentage aan werkzame stoffen reden om meer aandacht
te besteden aan de ontmoediging van cannabisgebruik. De overheid ziet de steeds sterkere nederwiet
als een ongewenste ontwikkeling. Zorgelijk is dat onervaren gebruikers onverwacht heftige effecten
kunnen ervaren. Dit kan leiden tot angst- en paniekaanvallen en de eerder genoemde psychosen. In de
zogeheten Cannabisbrief van april 2004 overwoog de Rijksoverheid om nederwiet op de lijst van
verboden middelen te plaatsen.
6.4. Jongeren extra kwetsbaar
Onderzoekers van de Universiteit Maastricht publiceerden al in 2004 bevindingen van een eerder
onderzoek onder jongeren van 14 tot 24 jaar in de British Medical Journal. Ook Duitse en Griekse
universiteiten hebben aan deze studie meegewerkt. In het onderzoek zijn de jongeren ondervraagd
over drugsgebruik en psychische klachten. De leeftijdsgrens van 16 jaar lijkt daarbij kritiek te zijn.
Jongeren die voor hun zestiende beginnen met het gebruik van cannabis hebben een groter risico op
psychose dan zij die op latere leeftijd gaan gebruiken. Ook jongeren die eerder psychose-achtige
ervaringen hebben gehad, hebben een vier keer zo hoge kans op een psychose na cannabisgebruik.
De psychosen doen zich ook steeds vroeger in het jonge leven voor.
6.5. OGGZ, Verslavingspreventie
in het kader van de Openbare Geestelijke Gezondheidszorg vinden er al tal van preventieactiviteiten
plaats. Het Netwerk Verslavingspreventie VPR ontvangt middelen van de centrumgemeente
Spijkenisse. Een deel van de activiteiten op het gebied van verslavingspreventie is in handen gelegd
van de GGD ZHE, De Hoop en Bouman GGZ.
Een actueel beleidsmatig kader ontbreekt hiervoor nog. In 2009/2010 zal een ‘Plan van Aanpak
Verslavingspreventie’ worden opgesteld, waarin naar alle problematische vormen van middelengebruik
zal worden gekeken. Het betreft hier: alcohol, tabak, cannabis en harddrugs (waaronder ook party
drugs). De inzet van de activiteiten wordt over verschillende domeinen verdeeld; gezin, school, vrije tijd,
uitgaan, sport, informatievoorziening, signalering en verwijzing. Per domein zal een meerjarenplanning
worden opgesteld.
6.6. ‘Genoeg genoten’
In het tweede kwartaal van 2009 verscheen het Rapport ‘Genoeg Genoten’ van de GGD Zuid-
Hollandse Eilanden.
In opdracht van de centrumgemeente Spijkenisse is, in het kader van de regionale visie OGGZ+,
onderzoek gedaan naar het genotmiddelengebruik onder jongeren en de maatschappelijke schade. Dit
onderzoek is het vervolg op het eerder verschenen ‘Genieten met mate(n)’, waarin
genotmiddelengebruik onder jongeren op de Zuid-Hollandse eilanden in kaart werd gebracht.
Het rapport geeft actuele informatie over de omvang, trends en negatieve effecten als hersenschade en
vernielingen die het gevolg zijn van overmatig genotmiddelengebruik door jongeren op de Zuid-
Hollandse eilanden. Hiertoe behoren de gemeenten Bernisse, Binnenmaas, Brielle, Cromstrijen,
Dirksland, Goedereede, Hellevoetsluis, Korendijk, Middelharnis, Oostflakkee, Oud-Beijerland,
Rozenburg, Spijkenisse, Strijen en Westvoorne.
In deze evaluatie wordt het cijfermateriaal uit het rapport overgenomen voor zover dat betrekking heeft
op cannabisgebruik in de regio.

Evaluatie Drugsbeleid Hellevoetsluis 2009 pag: 23
6.7. Drugsgebruik in de regio
In het tweede leerjaar van het voortgezet onderwijs zegt 3% van de leerlingen in de afgelopen vier
weken cannabis te hebben gebruikt. In het vierde leerjaar is dit gestegen tot 15% van de leerlingen.
De volgende grafiek laat het percentage leerlingen zien naar leeftijd dat in de laatste vier weken
cannabis heeft gebruikt. Jongens geven vaker aan cannabis te hebben gebruikt dan meisjes,
respectievelijk 11% en 7%. Hoe lager het opleidingsniveau, hoe meer leerlingen cannabis gebruiken.
De percentages XTC en harddrugsgebruik liggen veel lager, respectievelijk 1.6% en 1.5% van de
leerlingen zegt dit de afgelopen vier weken te hebben gebruikt. 4% van de leerlingen heeft de afgelopen
vier weken onder invloed van alcohol of drugs in de klas gezeten.
Grafiek: Percentage leerlingen dat zegt in de afgelopen vier weken cannabis te hebben gebruikt, naar leeftijd en
geslacht, leerlingen 2e en 4e leerjaar VO, ZHE.
% 25
20
15
10
5
0
jongens
meisjes
5
2
3
13 jaar 14 jaar 15 jaar 16 jaar 17 jaar
Grafiek: Percentage leerlingen dat zegt in de afgelopen vier weken cannabis te hebben gebruikt, naar
opleidingsniveau, leerlingen 2e en 4e leerjaar VO, ZHE.
vw o
havo
vmbo
9
8
0 2 4 6 8 10 12
18
11
23
13
cannabisgebruik
in de afgelopen
vier w eken
6.8. Trends in drugsgebruik
In de afgelopen jaren is er in de regio Zuid-Hollandse eilanden een dalende trend te zien in het
percentage leerlingen dat cannabis gebruikt. In XTC gebruik is eerder een daling te zien geweest, maar
deze daling is nu, net als harddrugs gestabiliseerd (zie grafiek volgende pagina).

Grafiek: Trends in drugsgebruik (afgelopen vier weken), leerlingen 2e en 4e leerjaar, ZHE.
%
14
12
10
8
6
4
2
0
14
cannabis
XTC
harddrugs
13
Evaluatie Drugsbeleid Hellevoetsluis 2009 pag: 24
2000-2001 2002-2003 2004-2005 2006-2007
De onderstaande tabel laat per eiland en gemeente de trend van recent cannabisgebruik zien. Hieruit
komt naar voren dat de gemeenten Strijen en Oostflakkee relatief de hoogste percentages
cannabisgebruikers hebben. In voorgaande jaren was het gebruik in deze gemeente ook hoog te
noemen. Brielle kende in het verleden het hoogste percentage cannabisgebruikers, maar dit is
geleidelijk aan gedaald van het 23% naar 11%. Ook in Hellevoetsluis is deze trendmatige daling
zichtbaar.
Tabel 5.1: Trend in percentage recent cannabisgebruik (afgelopen vier weken) leerlingen 2e en 4e leerjaar, per
gemeenten ZHE.
2000-2002 2002-2004 2004-2006 2006-2008
Spijkenisse 13 10 9 7
Hellevoetsluis 15 16 13 10
Brielle 23 18 14 11
Rozenburg 11 15 10 7
Westvoorne 13 13 13 7
Bernisse 14 14 11 6
Oud-Beijerland 12 13 13 10
Binnenmaas 13 6 8 7
Cromstrijen 13 15 8 9
Korendijk 11 11 8 11
Strijen 18 12 20 16
Middelharnis 10 11 11 10
Goedereede 15 15 10 5
Oostflakkee 11 9 10 13
Dirksland 8 15 6 6
VPR 14 13 11 8
HW 13 11 11 10
GO 11 12 10 9
ZHE 14 13 11 9
6.9. Vergelijking met Nederland
Uit het landelijke Peilstationsonderzoek scholieren van het Trimbos instituut komen vergelijkbare
prevalentiecijfers en trends van cannabis naar voren. Van de Nederlandse jongeren op het voortgezet
onderwijs (12-18 jaar) gebruikte 8% in de afgelopen maand cannabis, waarbij er een verschil te zien is
tussen jongens (10%) en meisjes (6%). Op de Zuid-Hollandse eilanden gebruikte 9% van de leerlingen
(13-17 jaar) cannabis in de laatste maand. Ook het verschil in gebruik tussen jongens (11%) en meisjes
(7%) op de Zuid-Hollandse eilanden ligt in lijn met de Nederlandse jongens (10%) en meisjes (6%).
11
9

Evaluatie Drugsbeleid Hellevoetsluis 2009 pag: 25
Ondanks dat Nederlandse gegevens geen verschil in opleidingsniveau laten zien in het aantal
leerlingen dat cannabis gebruikt, is regionaal wel een duidelijk verschil zichtbaar voor opleidingsniveau.
Op de Zuid-Hollandse eilanden wordt voornamelijk door VMBO-leerlingen cannabis gebruikt, gevolgd
door HAVO-leerlingen.

7. Conclusies en aanbevelingen
Evaluatie Drugsbeleid Hellevoetsluis 2009 pag: 26
De conclusies en aanbevelingen in deze evaluatie richten zich op de twee belangrijkste onderdelen
ervan:
1. het coffeeshopbeleid van de gemeente;
2. het drugsbeleid van de gemeente.
7.1. Coffeeshopbeleid
Actuele inzichten van ondermeer de Rijksoverheid, maar ook de ervaringsuitwisseling van
burgemeesters onderling én de wetenschappelijke inzichten van de laatste tijd geven aanleiding uiterst
kritisch en prudent om te gaan met cannabisgebruik in lokale coffeeshops.
Hoewel de gemeente Hellevoetsluis het cannabisgebruik in het algemeen allerminst vanzelfsprekend
vindt en hoewel de gemeente Hellevoetsluis zeer beducht blijft op de negatieve gevolgen van
cannabisgebruik voor (vooral) jonge mensen, concluderen we dat het tot dusver gevoerde
coffeeshopbeleid naar omstandigheden functioneert binnen de wettelijke kaders en met min of meer
aanvaardbare overlastverschijnselen.
Er is tot op zekere hoogte al enige jaren sprake van een beheersbare situatie. Uitwassen in het dealen
van drugs worden ternauwernood gemeld. Er is een constructief contact met de uitbater van de
coffeeshop in de Kerkstraat en deze laatste voert op verantwoorde wijze zijn winkel.
De locatie in de Kerkstraat en de ontwikkeling van een nieuwe visie op het historische karakter van de
vesting geven wel aanleiding de locatie van de coffeeshop te heroverwegen. De huidige onvrede met
de locatie van de coffeeshop (zoals naar voren komt uit het omgevingsonderzoek) is aanleiding te
onderzoeken of er geen geschiktere locatie binnen de gemeentegrenzen denkbaar is. Wanneer de op
naam gestelde vergunning niet wordt gecontinueerd, kan de gemeente Hellevoetsluis bezien of een
coffeeshop in de stad nog langer wenselijk is en waar deze in dat geval het beste kan worden
gesitueerd.
7.2. Nadelen en neveneffecten
Het blijft ongewenst dat de huidige coffeeshop gesitueerd is in en nabij horecagelegenheden waar
alcohol wordt geschonken. De verkrijgbaarheid van beide middelen zo dicht opeen vormt een
risicofactor waarvan de gemeente Hellevoetsluis zich terdege bewust is.
Bovendien worden vraagtekens geplaatst bij het imago van het uitgaanscentrum in de Vesting. In het
licht van de algehele upgrading van de Vesting als toeristisch-recreatief centrum is de huidige
horeacaformule én de aanwezigheid van de coffeeshop geen combinatie die de schoonheidsprijs
verdient. Ook direct omwonenden wijzen hierop in de enquête. In de visie-ontwikkeling rondom het
uitgaanscentrum in de Vesting dienen de hier gestelde vraagtekens uitdrukkelijk te worden
meegenomen.
In het Kleine Kerkje is (tijdelijk) het Albeda College actief. De richtlijn dat een coffeeshop niet dient te
worden gesitueerd binnen een loopafstand van 200/250 meter van scholen, buurthuizen en specifieke
woonwijken, wordt formeel geen geweld aangedaan. De loopafstand van de coffeeshop tot het Kleine
Kerkje bedraagt 330 meter. Wel zal worden bezien of de activiteiten van het Albeda College niet veel
beter elders gesitueerd kunnen worden.
Het gebruik van cannabisproducten in het openbaar is bij wet niet verboden. Wel kan een gemeente in
de Algemene Plaatselijke Verordening (APV) dat gebruik verbieden. De gemeente kent een dergelijk
artikel in de APV.
Hellevoetsluis kent niet de dringende ‘grensproblematiek’ waarmee enkele gemeenten in Nederland
kampen. Overwegingen zoals het verhuizen van de coffeeshop naar de dunbevolkte gemeentegrenzen
zijn dan ook van andere aard. De op naam gestelde vergunning maakt het bovendien niet eenvoudig de
coffeeshop in de Kerkstraat op korte termijn naar elders te verplaatsen. Ook zijn geschikte alternatieve
locaties niet zomaar voorhanden.
De gemeente Hellevoetsluis stelt zich evenwel op het standpunt dat in het kader van de visieontwikkeling
rond het historische karakter van de vesting onderzoek naar een alternatieve locatie
binnen de gemeente gewenst is.
Mocht de huidige vergunninghouder een alternatieve locatie willen overwegen, dan zal er actief zal
worden meegewerkt aan een betere en maatschappelijk meer aanvaarde situering van de coffeeshop.

Evaluatie Drugsbeleid Hellevoetsluis 2009 pag: 27
En wanneer de op naam gestelde vergunning niet wordt gecontinueerd, dan wil de gemeente
Hellevoetsluis bezien waar een coffeeshop in dat geval het beste kan worden gesitueerd.
Alles afwegende lijkt op dit moment de locatie aan de Kerkstraat vooralsnog de meest hanteerbare plek
voor een coffeeshop.
7.3. Aanbevelingen
1. Het coffeeshopbeleid zoals het functioneert vooralsnog continueren;
2. In nauw overleg met de uitbater van de coffeeshop aandringen op nog striktere beheersbaarheid
van het ‘gebruik in de openbare ruimte’ en het actief bevorderen van het ‘gebruik in de speciale
rookruimte’;
3. In nauw overleg met de direct betrokkenen (waaronder de Werkgroep Kerkstraat en het Wijkbeheer)
de geconstateerde overlastverschijnselen in het uitgaansgebied aanpakken;
4. De brede kwaliteitsslag in de gebiedsontwikkeling, waarvan een visie in voorbereiding is bij de
afdeling Bouwen, Ruimte en Milieu, ook uit te strekken tot de gebieden rondom het uitgaansgebied,
zoals het gemeentehuis en de parkeerplaats aldaar, de parkeerplaats bij Fort Haerlem en de
Opzoomerlaan);
5. In het kader van punt 4 nader onderzoek (laten) doen naar een maatschappelijk meer aanvaardbare
locatie voor een coffeeshop binnen de gemeente;
6. Een concrete gelegenheid voor het verplaatsen van de coffeeshop naar een minder discutabele
omgeving binnen de gemeentegrenzen actief aangrijpen.
7.4. Lokaal Drugsbeleid
Van een uitgesproken lokaal drugsbeleid gericht op cannabisgebruik is in Hellevoetsluis niet echt
sprake. We waren ‘volgend’ en richtten ons op beleid dat door centrumgemeente Spijkenisse werd
geïnitieerd. Bovendien richtten we ons recent met meer aandacht op het terugdringen van
alcoholmisbruik onder jeugdigen. Een en ander in relatie tot algemene verbeteringen van het toezicht
op en de beheersbaarheid van het uitgaansleven in de Kerkstraat en de Vesting.
Daarin komt verandering nu de centrumgemeente zich als gevolg van rijksbezuinigingen ‘terugtrekt’ op
de kerntaken. Vanaf 2009 komen de lokale beleidstaken terug naar de gemeenten in de regio.
Voor 2009/2010 wordt gewerkt aan een ‘Plan van Aanpak Verslavingspreventie’ waarin alle
problematische vormen van middelengebruik worden bezien. Het gaat om alcohol, tabak, cannabis en
harddrugs (waaronder ook party drugs). De voorstellen uit de plan van aanpak zullen resulteren in een
meer uitgewerkt drugsbeleid in Hellevoetsluis. Daarmee wordt de inmiddels tien jaar oude nota
Drugsbeleid geactualiseerd In die nieuwe drugsnota dient een duidelijk beeld te worden geschetst van
de laatste wetenschappelijke inzichten rondom de schadelijkheid van en de gezondheidsrisico’s bij
genotmiddelen die nu nog tot de zogeheten ‘softdrugs’ worden gerekend.
7.5. Aanbevelingen
1. Continueren van het beleid rond alcoholmatiging bij de jeugd en het blijvend bevorderen van
toezicht en beheersbaarheid van het uitgaansleven in de Vesting.
2. Uitwerken van een ‘Plan van Aanpak Verslavingspreventie’, uitmondend in een
uitvoeringsprogramma verslavingszorg.

8. BIJLAGE 1: LIJST VAN GEBRUIKTE AFKORTINGEN
Afkorting Staat voor:
AHOJG Geen affichering (a), geen harddrugs (h), geen overlast (o), geen
verkoop aan jeugdigen (j), geen verkoop van grote hoeveelheden per
transactie (g)
GGD Gemeentelijke Gezondheidsdienst
GGZ Geestelijke gezondheidszorg
JGZ Jeugd Gezondheidszorg
OGGZ Openbare Geestelijke Gezondheidszorg
OM Openbaar Ministerie
THC Tetrahyydrocannabinol
VPR Voorne-Putten en Rozenburg
VWS Volksgezondheid, Welzijn en Sport
WCPV Wet Collectieve Preventie Volksgezondheid
WMO Wet Maatschappelijke Ondersteuning
VN Verenigde Naties
ZHE Zuid-Hollandse Eilanden
Evaluatie Drugsbeleid Hellevoetsluis 2009 pag: 28

9. BIJLAGE 2: ENQUÊTE COFFEESHOP HELLEVOETSLUIS
Evaluatie Drugsbeleid Hellevoetsluis 2009 pag: 29
9.1. Inleiding
Om het drugsbeleid goed te kunnen evalueren is een schriftelijke enquête bij omwonenden van de
coffeeshop uitgezet. Het beleid omtrent de coffeeshop is een onderdeel van het totale drugsbeleid van
de gemeente Hellevoetsluis. Voor een goed beeld van de beleving rond de coffeeshop in de directe
omgeving strekte het enquêteringsgebied zich uit tot en met de Industriehaven, de Oostkade, de
Westkade, de Westzanddijk, de Opzoomerlaan en de Molenstraat. Tenslotte is een enquête ook onder
de medewerkers van de gemeente Hellevoetsluis verspreid. De reacties worden in deze bijlage
samengevat.
9.2. Drie gebieden
De resultaten zijn weergegeven in een verdeling van de drie gebieden die zijn aangeschreven. Deze
onderverdeling is gemaakt om te achterhalen of verschillende respondenten op een andere wijze tegen
de coffeeshop en de gevolgen daarvan aankijken. Tenslotte is een overzicht gegeven van het totale
resultaat, waaruit tevens een eindconclusies getrokken zijn die kunnen dienen voor een vervolg bij het
actualiseren van drugsbeleid in Hellevoetsluis.
9.3. Resultaten en reacties bewoners Kerkstraat
Cijfers
Bij de 32 adressen waaraan de enquête is toegezonden, zijn 16 ondernemers en 16 particulier
bewoonde adressen. Aanvankelijk zijn er 33 enquêtes verzonden. Één adres bleek onbewoond en is
derhalve niet meegenomen in de resultaten.
Aantallen Adressen Respondenten
Absoluut 32 15
Percentage 100 46,9
Tabel 2.1: aantal respondenten
Onderstaande tabellen geven in een oogopslag de reacties van de respondenten weer. Vervolgens
worden de reacties van de omwonenden uitgebreid weergegeven.
Aantallen Positief Negatief Totaal
Absoluut 7 8 15
Percentage 46,6 53,4 100
Tabel 2.2: reactie op locatie van coffeeshop
Aantallen Geen Wel Indirect * Totaal
Absoluut 7 6 2 15
Percentage 46,6 40,0 13,4 100
Tabel 2.3: reactie op ervaring van overlast van coffeeshop
* Indirect wordt de overlast ervaren door bijvoorbeeld afval, het roken en slechte uitstraling.
Aantallen Positief Negatief Geen mening Totaal
Absoluut 3 12 0 15
Percentage 20,0 80,0 0,0 100
Tabel 2.4: reactie op invloed van coffeeshop op leefomgeving
Locatie coffeeshop
Positief
De reacties omtrent de ervaringen van de bewoners en ondernemers rond de locatie van de coffeeshop
zijn divers. Een aantal ervaart de locatie als goed en als passend in de Kerkstraat.

Evaluatie Drugsbeleid Hellevoetsluis 2009 pag: 30
‘Prima locatie. Je ziet van de buitenkant niet dat er een shop is’
Een aantal respondenten vindt de locatie juist goed, het past in het ‘uitgaansgebied’ van Hellevoetsluis,
samen met de tattoosshop in één straat.
Negatief
Toch overheersen de negatieve reacties. Een aantal vindt de coffeeshop niet passen in een (historisch)
toeristische locatie. Als de gemeente Hellevoetsluis meer toerisme wil aantrekken, zou de gemeente
meer met de locatie van de coffeeshop moeten gaan doen.
‘Het past niet in het historische karakter van de Vesting’
Veel respondenten melden dat ze de coffeeshop graag ergens anders gevestigd zien. Ofschoon een
aantal de locatie wel ‘aardig goed’ vindt, wordt er toch in de respons aan de gemeente gevraagd om te
kijken of de coffeeshop niet naar elders verplaatst kan worden. Daarbij wordt ook aangegeven het
voorbeeld van andere gemeenten in Nederland te volgen en de coffeeshop buiten de kern te plaatsen.
Overlast van coffeeshop
Geen overlast
Een aantal is van mening dat niet alle overlast te wijten is aan de coffeeshop. Het zijn ook voornamelijk
jongeren die voor de ingang hangen op het pleintje en geen bezoeker of ‘klant’ zijn. Tevens wordt er
aangegeven dat het soort publiek dat naar de coffeeshop gaat, rustig van aard is, er wat haalt en
daarna vertrekt. In het weekend wil er nog wel eens wat extra overlast zijn, maar dat komt dan ook van
andere horecagelegenheden.
Wel of indirect overlast
Een aantal respondenten meldt dat de gebruikers 3 niet altijd gebruikmaken van de mogelijkheid om in
de coffeeshop zelf te roken. Het roken gebeurt veelal ook in de gemeentetuin (‘parkje’), wat voor
toeristen en bezoekers niet prettig is. Mede als gevolg daarvan, is er veel afval op straat en in het
parkje. Ook wordt er in een respons geschreven dat de coffeeshop dealers aantrekt.
‘Toeristen krijgen geen warm welkom als ze via de parkeerplaats naar de Kerkstraat lopen langs
die jongeren’
‘Onze toeristen gaan naar andere mooie vestingsteden met mooie schone veilige terrassen’
Veel reacties zijn er ook met betrekking tot overlast van fietsers, scooters en brommers. Volgens de
respondenten wordt er te hard gereden in de Kerkstraat, ook al is dat niet toegestaan en worden fietsen
doorgaans niet goed rechtop of in de daarvoor behorende rekken neergezet.
Andere vormen van overlast uiten zich in het luidruchtig verblijven in de gemeentetuin en voor de
ingang van de coffeeshop. Een bijkomend effect daarvan is de rommel die door groepjes hangende
jongeren wordt achtergelaten. Vooral met mooi weer wordt hier veel overlast van ondervonden.
‘Bezoekers rijden als idioten met hun brommertjes door de Kerkstraat’
‘Met name het verkeer van en naar de coffeeshop zorgt voor overlast. Zeker de scooters’
Effecten op de leefomgeving
Positief
Niet alle respondenten zeggen last te hebben van ‘gebruikers’. Een aantal geeft aan dat de coffeeshop
juist de mogelijkheid biedt om, zonder voor overlast van andere mensen in de openbare ruimte te
zorgen, softdrugs te gebruiken. Op deze manier wordt ook voorkomen dat er in het openbaar ‘gebruikt’
wordt. Een respondent meldt geen overlast van gebruikers te ervaren, maar meer van andere horeca
en bedrijven.
‘Voorbijgangers denken dan: zie je wel, dat komt allemaal door de coffeeshop’
Hoewel de toon in de reacties voornamelijk negatief is, worden door respondenten ook positieve
antwoorden gegeven. Zo wordt er gemeld dat de ‘blowers’ een gelegenheid hebben om ergens binnen
te roken en niet op straat hangen.
3 Onder gebruikers wordt verstaan: bezoekers van de coffeeshop

Evaluatie Drugsbeleid Hellevoetsluis 2009 pag: 31
Negatief
Hoewel dat door een ander weer verworpen wordt, omdat ‘alcohol en drugs’ niet samengaan. Er wordt
ook een opmerking gemaakt, dat het niet terecht is dat de meeste overlast door de coffeeshop
veroorzaakt wordt.
Overige opmerkingen
Een suggestie wordt gegeven om de Kerkstraat op een bepaald tijdstip fysiek af te sluiten voor al het
verkeer. Bijvoorbeeld van 10.00 uur tot 23.00 uur. Op deze manier wordt voorkomen dat er in de
Kerkstraat hard gereden wordt.
Conclusie
Hoewel de respondenten redelijk gelijkmatig verdeeld zijn in hun reactie over de locatie van de
coffeeshop blijkt toch dat 80 % van de bewoners van de Kerkstraat de coffeeshop een negatieve
invloed op de leefomgeving vindt hebben.
De directe en indirecte overlast uit zich in blowers op straat, afval rondom de Kerkstraat en de
parkeerplaats, onveilig gevoel, past niet in het historisch-toeristisch karakter van de Vesting en verkeer
wat de Vesting in en uit ‘scheurt’.
9.4. Resultaten en reacties bewoners Industriehaven, Oostkade, Westkade,
Westzanddijk, Opzoomerlaan en Molenstraat.
Cijfers
Dit deel onderzoekt de reacties van bewoners die vlakbij of grenzend aan parkeerplaatsen wonen of
aan de aanrijroute naar de coffeeshop wonen. Ook deze doelgroep heeft indirect te maken met het
coffeeshopbeleid van de gemeente Hellevoetsluis.
Aantallen Adressen Respondenten
Absoluut 208 48
Percentage 100 23,1
Tabel 3.1: aantal respondenten
Onderstaande tabellen geven in een oogopslag de reacties van de respondenten weer. Vervolgens
worden de reacties van de omwonenden uitgebreid weergegeven.
Aantallen Positief Negatief Totaal
Absoluut 25 23 48
Percentage 52,1 47,9 100
Tabel 3.2: reactie op locatie van coffeeshop
Aantallen Geen Wel Indirect * Totaal
Absoluut 27 14 7 48
Percentage 56,2 29,2 14,6 100
Tabel 3.3: reactie op ervaring van overlast van coffeeshop
* Indirect wordt de overlast ervaren door bijvoorbeeld afval, het roken en slechte uitstraling.
Aantallen Positief Negatief Geen mening Totaal
Absoluut 16 24 8 48
Percentage 33,3 50,0 16,7 100
Tabel 3.4: reactie op invloed van coffeeshop op leefomgeving
Locatie coffeeshop
Positief
We halen enkele letterlijke uitspraken aan:
‘Een coffeeshop is niet zo erg, alleen het gedoogbeleid zorgt voor problemen’.

Evaluatie Drugsbeleid Hellevoetsluis 2009 pag: 32
‘Prima locatie, want het is in het uitgaansgebied voor boven de 16 jaar. Beter dan dichtbij een
school’.
De locatie is goed gelegen, het lijkt één respondent alleen een ramp om naast de coffeeshop te wonen.
‘Een prima locatie en niet opvallend. Je moet weten dat er een coffeeshop staat, anders zou het
niet opvallen. Doordat deze dichtbij een parkeerplaats staat, is er geen drukte in de straat
(parkeeroverlast)’.
‘Prima locatie, omdat deze goed bereikbaar is zowel te voet, per fiets als met de auto. Er zijn
voldoende parkeermogelijkheden’.
‘De locatie is goed, omdat alles bij elkaar ligt en beheersbaar en controleerbaar is. Ondanks dat
de coffeeshop dichtbij uitgaansgelegenheden staat, waar veel uitgaanspubliek komt, is de
locatie goed. Over het algemeen is het rustig op niet-uitgaansdagen’.
Negatief
‘Liever de coffeeshop plaatsen op een locatie waar andere winkels zijn met normale
openingstijden’.
Politie bezoekt volgens enkele respondenten te weinig de vestingwallen (met nadruk op wallen).
Drugsgebruikers en handelaren verkopen drugs op parkeerplaatsen, wat de sfeer niet ten goede komt.
Drugsgebruik in het portiek met de nodige gevolgen, zoals afval.
Respondenten beweren dat het af- en aanrijden van scooters en auto’s ‘duidelijk alleen voor de
coffeeshop’ plaatsvindt.
Rondom de molen wordt geen last ondervonden. Dit komt voornamelijk door de verlichting bij Fort
Haerlem (parkeerterrein).
Enkele respondenten geven aan dat de shop beter aan de rand van Hellevoetsluis zou kunnen zijn,
beter bereikbaar en geen gedoe op het parkeerterrein.
Belangrijk punt: blowen en alcohol kan niet samen. De coffeeshop staat in het uitgaanscentrum waar de
jeugd ook komt. De verleiding is dan groot om langs de coffeeshop te gaan. Niet de beste plaats in
verband met het uitgaansgebied. Hoort niet thuis in een toeristisch centrum en zeker niet zo dicht bij
een gemeentehuis.
‘Maar in hoeverre de overlast meer door blowen dan door drinkers wordt veroorzaakt?’
Volgens één geënquêteerde aan de Industriehaven, geeft de coffeeshop veel overlast en zou het
politiebureau een betere locatie zijn. Tevens meldt hij dat de uitbater van de coffeeshop ‘een vermogen
verdient aan de ellende en zooi die veroorzaakt wordt’. Doordat veel kopers over het kippenbruggetje
lopen, geeft dat voor anderen een niet zo’n veilig gevoel. Het uitgaansgebied in en rond de Kerkstraat is
een zeer slechte locatie voor de coffeeshop.
De vesting is volgens een respondent een woonwijk en heeft historische waarde. Een andere locatie
zou beter zijn (naast een politiebureau bijvoorbeeld).
Verzoek van een respondent om voor de naaste omgeving ‘…liefst zo spoedig mogelijk…’ een andere
locatie te vinden.
Overlast van coffeeshop
Geen overlast
Tien respondenten geven aan absoluut geen last te ondervinden van de coffeeshop.
‘Ik woon dicht bij een parkeerplaats en ik ervaar geen overlast van de coffeeshop. Bezoekers
komen meestal op de fiets en zijn ook zo weer weg’
Rustig verloop en met mooi weer zitten ze wel eens op de wallen. Echter, er zijn ook mensen die hun
patatje of ijsje op de wallen opeten en die wel de rommel achter laten.
Een respondent vermoedt dat de meeste bezoekers hetzelfde gedrag hebben als de gemiddelde
bezoeker aan de Kerkstraat. De meeste gebruikers zijn rustig in tegenstelling tot de drankgebruikers.
Geen overlast, maar meer van het uitgaanspubliek dat dronken naar huis gaat.
Over het algemeen heerst er een gezellige sfeer op het pleintje voor de shop.
Wel of indirect overlast
Dichtbij de parkeerplaats achter het gemeentehuis geeft overlast door samenscholende jongeren en
muziek uit auto’s. Deze overlast uit zich met name ’s avonds en ’s nachts in het weekend. De overlast

Evaluatie Drugsbeleid Hellevoetsluis 2009 pag: 33
wordt door bewoners ook ervaren op de wallen achter de huizen. Zij vragen hier meer aandacht voor
van de politie, omdat hier gereden wordt met brommers.
Lawaaierige bezoekers die naar de parkeerplaats achter het gemeentehuis rijden. Maar dit zijn niet per
definitie bezoekers aan de coffeeshop.
Overlast in de zin van de ‘lucht’ die vrijkomt. Ze gebruiken aan de kade, met name overdag. ’s Avonds
gebruiken ze ook aan de kade en maken daarbij heel veel lawaai.
Samenscholing en vechtpartijen tussen groepen.
Overlast door brommers en auto’s met harde muziek. Tevens lawaai van uitlaten en banden van deze
auto’s aan het einde van de middag tot in de avond en nacht. Verder wordt er te hard gereden in de 30
km zone. Daarbij de opmerking dat de politie niets doet aan de handhaving van 30 km zones, omdat
deze veelal niet aan de inrichtingseisen voldoen.
Overlast, zich uitend in het verblijven van gebruikers in het woonportaal. Ze gebruiken de drugs in het
portiek van de woning, op straat voor de woning en op de wallen achter de huizen. Maar ook op de
parkeerplaats achter het gemeentehuis.
‘Klanten van een winkel parkeren niet meer achter het gemeentehuis, omdat ze zich niet veilig
voelen wanneer ze langs de rondhangende jeugd moeten lopen’.
Effecten op de leefomgeving
Positief
Minder overlast van dealers.
‘De gebruikers zijn in de coffeeshop en niet bij ons in de straat’
Volgens een respondent heeft de coffeeshop een meerwaarde voor de directe horecaomgeving.
Voorziet in behoeftes van de jeugd.
In een reactie van een respondent wordt duidelijk dat deze overtuigd is dat de coffeeshop op een
verantwoorde manier ‘gerund’ wordt. De coffeeshop voorkomt gevaarlijke vormen van verborgen
criminaliteit die bij ‘stiekeme’ handel zouden ontstaan.
Het aantal ‘thuisdealers’ is gedaald volgens een respondent, sinds de coffeeshop in de Kerkstraat zit.
Dat is iets positiefs voor omwonenden van deze ‘thuisdealers’.
‘Als buurbewoner van de coffeeshop heb je er eigenlijk geen last van, aangezien er in de vesting
toch al aanloop is’
Minder criminaliteit. Beter een coffeeshop dan drugsdeals op bijvoorbeeld schoolpleinen.
Liever drugs uit een coffeeshop dan van de straat.
Geen illegale drugshandel in de wijk.
Negatief
Volgens een respondent heeft de coffeeshop een negatieve invloed op de leefomgeving. Door het
onder invloed rijden op brommers en in auto’s ontstaat schade aan geparkeerde auto’s.
De shop trekt het verkeerde publiek aan. Heeft negatieve invloed op de jeugd.
Drukte op het kippenbruggetje, geen fijn rijgedrag bij parkeerplaats achter gemeentehuis. Geen goed
voorbeeld voor kinderen die iets ‘oudere’ kinderen zien gebruiken.
Imagoschade, verhoogd risico van criminaliteit.
Van de cafégangers meer overlast dan van de coffeeshopbezoekers. Bezoekers van de cafés zijn veel
luidruchtiger en houden minder rekening met de omgeving.
Waardevermindering van woningen.
Hoewel de meeste bezoekers hun koop meenemen naar elders, is het soms wel bedreigend om grote
groepen jongeren bijeen te zien die onvoorspelbaar gedrag vertonen.
‘Je durft ’s avonds niet achter het gemeentehuis te komen’
Kinderen (tieners) van 12 t/m 15 jaar zitten op de bankjes te blowen en ‘oudere’ jongeren voorzien deze
jonge doelgroep van softdrugs.
Blowende jeugd in het toeristische gedeelte is niet aantrekkelijk voor de bezoekers van de vesting.
‘Bijzondere figuren’ in het straatbeeld geven geen positieve indruk voor een toeristisch gebied.
Coffeeshop is bekend in de regio en heeft een aanzuigende werking.
Overlast bij de personeelsingang van het gemeentehuis. Dat wordt veelvuldig gebruikt als openbaar
toilet.

Evaluatie Drugsbeleid Hellevoetsluis 2009 pag: 34
Voornamelijk jongeren (jonger dan 16 jaar) zitten bij het Brandweermuseum softdrugs te gebruiken. Dit
laten ze door wat oudere jongeren kopen.
Jongeren uit andere omringende gemeenten (zoals Middelharnis), komen met de bus naar
Hellevoetsluis om in de vesting drugs te kopen.
Overige opmerkingen
Een bewoner pleit voor herziening van het gedoogbeleid, omdat dit ‘doorgeschoten’ is.
‘Softdrugs zijn te gemakkelijk verkrijgbaar en worden door veel mensen onderschat. Crimineel
gedrag en drugs gaan veelal hand in hand’.
Een respondent meldt, dat sinds de instelling van de variabele sluitingstijden de overlast een stuk
minder geworden. Deze respondent meldt voorts, dat hij geen last heeft van de coffeeshop, maar meer
van alcoholmisbruik en als gevolg daarvan agressie.
Bij de verkoop dient de leeftijd goed gecontroleerd te worden. Kwaliteit van de verkochte producten is
onbekend, wordt niet gecontroleerd door de gemeente.
Een respondent meldt getuige te zijn geweest van een vooral waarbij jongeren die in haar ogen jonger
zijn dan 16 jaar, een wat oudere jongere geld hebben gegeven om softdrugs te kopen. Volgens
dezelfde respondent zorgen de ‘partydrugs’ in de cafés in de Kerkstraat voor een deel voor de overlast.
Uit een reactie wordt duidelijk dat een respondent van mening is dat de huidige ‘nederwiet’ niet meer zo
soft is als vroeger. De wiet wordt als maar sterker om klanten te houden.
Een respondent constateert dat een bakkerswinkel op zondag dicht moet zijn en dat een coffeeshop
een hele week open mag zijn. Hij stelt een bezoekerstelling of een verkeerstelling voor om concrete
inzichten te verkrijgen.
‘Als de coffeeshop problemen veroorzaakt, worden deze, denk ik, veroorzaakt door de
consumenten en kan de gemeente zich beter daar op richten.’
In tegenstelling tot een evaluatie van het drugsbeleid, ziet een geënquêteerde liever een evaluatie van
het drankbeleid. Deze respondent ervaart meer overlast van de horeca dan van de coffeeshop.
Uit een reactie blijkt dat volgens de respondent de coffeeshop geen aanwijsbare negatieve effecten
geeft voor de omgeving.
Wel wordt er opgemerkt dat ’s avonds de situatie op de wallen achter de coffeeshop en in het weekend
bedreigend en onveilig is. Dit komt echter meer door drankmisbruik of de combinatie van drank en
softdrugs.
Een respondent verwijst naar een uitspraak van de burgemeester dat de vesting een ‘parel’ is. Volgens
de respondent past een coffeeshop niet binnen het plaatje van een ‘parel’.
De gemeente zou zich meer druk moeten maken om het verkeer dat met een hoge snelheid door de
vesting rijdt. Met name de Opzoomerlaan is volgens een respondent een racebaan.
Overigens kan niet vastgesteld worden dat deze hoge snelheid te wijten is aan bezoekers aan de
coffeeshop.
Conclusie
Net zoals bij de reacties van de respondenten uit de Kerkstraat is ook hier te zien dat de meningen over
de locatie nagenoeg gelijkmatig verdeeld zijn. Het merendeel van de respondenten ervaart zelf geen of
indirect overlast van de coffeeshop. Wel is het opmerkelijk dat, ondanks dat men zelf geen overlast
ervaart, men de coffeeshop veelal een negatieve invloed op de directe leefomgeving vindt hebben.
De negatieve effecten op de leefomgeving worden volgens de respondenten veroorzaakt door
verschillende vormen van overlast. Het hangen in een portiek, drugsgebruik door ‘minderjarigen’,
geluidsoverlast, drugsafval, slecht voor de historische uitstraling van de Vesting (toerisme), het zich
ophouden in de nachtelijke uren op de wallen, het drukke verkeer van en naar de vesting, het hangen
van jongeren in de Kerkstraat, de parkeerplaats en de gemeentetuin en een onveilig gevoel in de
nabijheid van de coffeeshop. Een kritische noot bij de opmerkingen (aangegeven door een aantal
respondenten) is dat de overlast niet direct naar de coffeeshop te herleiden is.
Een onderzoek door de gemeente naar een andere locatie voor de coffeeshop wordt door diverse
respondenten nuttig gevoinden.
9.5. Resultaten en reacties medewerkers gemeente Hellevoetsluis

Evaluatie Drugsbeleid Hellevoetsluis 2009 pag: 35
Cijfers
Ook heeft een deel de medewerkers van de gemeente Hellevoetsluis de mogelijkheid gekregen om de
enquête in te vullen. Reden hiervoor is dat de parkeerplaats, waar diverse bezoekers van de
coffeeshop gebruik van maken, naast het gemeentehuis is gesitueerd en dat de medewerkers vanaf de
werkplek en bij het aankomen en verlaten van het gemeentehuis hiermee in aanraking (kunnen) komen.
Door de vakantieperiode is het aantal respondenten vrij laag, wel is er doorgaans sprake van goed
gemotiveerde antwoorden. De medewerkers van de afdeling Zorg en Wijkbeheer zijn buiten
beschouwing gelaten, omdat hun werkplek zich niet in het gemeentehuis bevindt.
Aantallen Medewerkers Respondenten
Absoluut 198 20
Percentage 100 10,1
Tabel 4.1: aantal respondenten
Onderstaande tabellen geven in een oogopslag de reacties van de respondenten weer. Vervolgens
worden de reacties van de omwonenden uitgebreid weergegeven.
Aantallen Positief Negatief Totaal
Absoluut 11 9 20
Percentage 55,0 45,0 100
Tabel 4.2: reactie op locatie van coffeeshop
Aantallen Geen Wel Indirect * Totaal
Absoluut 3 11 6 20
Percentage 15,0 55,0 30,0 100
Tabel 4.3: reactie op ervaring van overlast van coffeeshop
* Indirect wordt de overlast ervaren door bijvoorbeeld afval, het roken en slechte uitstraling.
Aantallen Positief Negatief Geen mening Totaal
Absoluut 5 14 1 20
Percentage 25,0 70,0 5,0 100
Tabel 4.4: reactie op invloed van coffeeshop op leefomgeving
Locatie coffeeshop
Positief
Ruim de helft van de respondenten vindt de locatie van de coffeeshop prima en zelfs logisch.
Doorgaans wordt genoemd dat het past in het uitgaansgebied en dat het fijn is dat er geen scholen of
kinderdagverblijven in de buurt zijn.
‘Het is gelukkig ver van de woonomgeving vandaan’
Er heerst veel sociale controle en toezicht op deze locatie. De parkeergelegenheid is goed te noemen,
maar deze respondenten zeggen wel dat de locatie het vele verkeer in de vesting mede veroorzaakt.
Negatief
Een kleine minderheid van de respondenten vind de locatie absoluut niet goed. Hierbij wordt
aangegeven dat het voor het toerisme absoluut niet goed is en dat het historische karakter van de
vesting er onder lijdt. Daarnaast trekt de coffeeshop volgens veel respondenten veel drugstoeristen die
blijven hangen.
‘De coffeeshop zou naar de rand van de gemeente of naar het industrieterrein moeten
verhuizen’
‘Ik krijg een onbehaaglijk gevoel als ik op het parkeerterrein naar mijn auto moet lopen.
Daarnaast ligt er altijd veel rommel en scheuren ze als gekken met hun auto’s het parkeerterrein
op en af!’

Overlast van de coffeeshop
Evaluatie Drugsbeleid Hellevoetsluis 2009 pag: 36
Geen overlast
‘Ik ervaar geen overlast van de mensen die bij de coffeeshop komen of van de coffeeshop zelf’.
Wel of indirect overlast
De gewone toerist blijft weg uit die ‘leuke hoek’ van de Kerkstraat.
Vooral tijdens het uitgaan ontstaan gevaarlijke situaties en is er behoorlijk luidruchtig gedrag.
‘Ze rijden als gekken en nemen vaak de binnenbocht, levensgevaarlijk’
‘Ik loop na een avondopenstelling niet graag over het parkeerterrein naar mijn auto of over het
kippenbruggetje. Voel me dan behoorlijk onveilig. Het is een hangplek geworden’.
‘Er zijn veel ‘vage types’ rondom de coffeeshop. Doorgaans dealen deze ook vanuit de auto’s’.
‘Jammer dat er zoveel joints in de gemeentetuin worden gerookt, de hele dag door’.
De openingstijden zouden moeten worden gewijzigd, zodat de jeugd niet in de schoolpauze even een
joint kan gaan halen. Stel het open na 20.00 uur, dan heb je daar geen last meer van.
Effecten op de leefomgeving
Positief
De shop houdt de softdrugs enigszins uit de illegaliteit.
‘Het is een goede ontmoetingsplaats voor de jeugd, dat hebben ze nodig’
Hierdoor worden dealers plekken op andere locaties binnen Hellevoetsluis beperkt.
Negatief
‘Auto’s, scooters en brommers rijden af en aan!’
‘Al die (hang)jongeren laten zoveel troep (wietzakjes en blikjes bier) achter, dat de gemeentetuin
e.d. nooit schoon is’.
‘Ze beginnen (makkelijk) met softdrugs en stappen vervolgens over op harddrugs’.
‘Die geur is vreselijk, als ze op de gemeentebankjes zitten te blowen’.
‘De jeugd kan te makkelijk aan softdrugs komen’.
‘Jammer voor toeristen en kinderen die hier komen en dit (moeten) aanschouwen’.
‘Veel geluidsoverlast en gevoel van onveiligheid rondom de Kerkstraat en het gemeentehuis,
vooral in de avonden’.
‘Ik zou mijn gasten nooit meenemen naar dit gedeelte van de Vesting!’
Overige opmerkingen
Probeer het blowen rondom de Kerkstraat in te bannen en het afval te beperken, dat scheelt al
behoorlijk veel ergernis.
‘Weg met die auto’s op het parkeerterrein die zoveel geluidsoverlast produceren’.
Conclusie
Net als de eerdere respondenten laten ook de medewerkers van de gemeente Hellevoetsluis een
nagenoeg gelijkwaardige verdeeldheid zien (positief en negatief) over de locatie van de coffeeshop.
Echter, een ruime meerderheid ondervindt direct of indirect overlast van de coffeeshop en vindt dat de
leefbaarheid van de omgeving in het geding is. Wederom overheerst de negatieve respons met
betrekking tot de gevolgen van de coffeeshop op de leefbaarheid van de omgeving.
Er heerst voornamelijk een onveilig gevoel bij veel respondenten als ze in de avond het gemeentehuis
via het parkeerterrein verlaten. Er worden op en rond het parkeerterrein veel drugs gebruikt en er wordt
gedeald.
Daarnaast ligt er doorgaans veel afval in de gemeentetuin wat duidelijk afkomstig is van de coffeeshop
(wietzakjes en dergelijke). Tevens zitten de bankjes in de gemeentetuin tijdens de lunchpauzes vaak
vol met jongeren die blowen. Tenslotte is ook het aan- en afrijden van de vele auto’s, scooters en
brommers een ergernis voor veel respondenten.
De respondenten geven aan dat een onderzoek door de gemeente naar een alternatieve locatie voor
de coffeeshop nuttig is.

9.6. Samenvatting en Conclusies
Evaluatie Drugsbeleid Hellevoetsluis 2009 pag: 37
Cijfers
In de vorige paragrafen zijn drie groepen respondenten uitgebreid beschreven. In deze paragraaf
worden alle gegevens samengevoegd in een totaalresultaat en worden algemene conclusies
geformuleerd.
Aantallen Adressen //
Medewerkers
Respondenten
Absoluut 462 83
Percentage 100 18,0
Tabel 5.1: aantal respondenten
Aantallen Positief Negatief Totaal
Absoluut 43 40 83
Percentage 51,8 48,2 100
Tabel 5.2: reactie op locatie van coffeeshop
Aantallen Geen Wel Indirect * Totaal
Absoluut 37 31 15 83
Percentage 44,6 37,3 18,1 100
Tabel 5.3: reactie op ervaring van overlast van coffeeshop
* Indirect wordt de overlast ervaren door bijvoorbeeld afval, het roken en slechte uitstraling.
Aantallen Positief Negatief Geen mening Totaal
Absoluut 24 50 9 83
Percentage 28,9 60,3 10,8 100
Tabel 5.4: reactie op invloed van coffeeshop op leefomgeving
Eindconclusies
In het totaaloverzicht wordt zichtbaar dat een ruime meerderheid van de respondenten vindt dat de
coffeeshop een negatieve uitstraling op de leefomgeving heeft. Met name de bewoners van de
Kerkstraat uitten deze reactie (80 %). Voorts zijn de reacties van de respondenten omtrent de locatie
van de coffeeshop nagenoeg gelijkmatig (positief en negatief) verdeeld. Ook de mate van wel of geen
overlast is redelijk gelijkmatig verdeeld. Ruim 60 % van alle respondenten ervaart de effecten van de
coffeeshop op de leefomgeving als negatief. Slechts een kleine 30 % ervaart positieve invloed van de
coffeeshop in de omgeving.
Het komt er globaal op neer dat men zelf niet direct veel overlast ervaart van de coffeeshop. Het zijn
doorgaans de neveneffecten (verkeersoverlast, geluidsoverlast, onveilig gevoel, afval, etc.) waar men
hinder van ondervindt. Uit de raadpleging komt de wens naar voren de coffeeshop binnen de gemeente
Hellevoetsluis te handhaven, maar om te zien naar een alternatieve locatie. Die suggestie wordt in de
respons vaak gerelateerd aan het toeristische en historische karakter van de Vesting en de Kerkstraat.
En ook aan de combinatie van alcohol en drugs in het uitgaanscentrum
De vraag over het wel of niet hebben van een coffeeshop binnen een gemeente is feitelijk een andere,
mogelijk landelijke discussie. Respondenten geven aan dat het coffeeshopbeleid de drempel voor de
jeugd zou verlagen, men zou jonger beginnen met softdrugs. Anderzijds kan men wel via een legale en
veilige manier aan softdrugs komen, waardoor een gedeelte van het aanbieden (dealen) van softdrugs
uit de illegaliteit verdwijnt. De landelijke trend is dat veel steden hun coffeeshop buiten de kern, aan de
rand van de stad, plaatsen, zodat de overlast voor de directe omgeving wordt verminderd.

Evaluatie Drugsbeleid Hellevoetsluis 2009 pag: 38
Uit de reacties komt naar voren dat de respondenten het zinvol achten dat de gemeente een onderzoek
naar een andere locatie binnen de gemeente Hellevoetsluis zou doen. Tevens willen de respondenten
graag op de hoogte worden gehouden over de voortgang van het drugs- (coffeeshop)beleid.
De meest uitgesproken reacties
Hieronder volgen de meest uitgesproken reacties en een algeheel beeld in kernzinnen.
• Locatie is redelijk tot goed beoordeeld, omdat het bij de horeca past en een verzamelplaats voor de
jeugd is geworden.
• Locatie is (zeer) slecht beoordeeld, omdat het niet past binnen het toeristische en historische
karakter van de Vesting en het gemeentehuis.
• Heel veel respondenten (ook zij die de locatie redelijk achten) verzoeken tot onderzoek naar andere
locatie. Wel moet de coffeeshop blijven om toezicht en controle te waarborgen.
• Coffeeshop voorkomt illegale drugshandel.
• Coffeeshop is laagdrempelig, waardoor jongeren sneller aan (soft)drugs beginnen.
• Veel overlast van blowers in gemeentetuin.
• Veel overlast van aan- en afrijdende auto’s, scooters en brommers (geluidsoverlast).
• Onveilig gevoel rond de coffeeshop en op het parkeerterrein, met name in de avond.
• Slechte uitstraling voor de stad.
• De coffeeshop en vele hang- en blowjeugd zorgt voor onveilig gevoel in de vesting.
• Waardevermindering van veel panden in de vesting.
• Coffeeshop trekt veel drugsgebruikers en criminaliteit uit de regio aan, wat een negatieve invloed op
de leefomgeving van Hellevoetsluis heeft.