III. POORTERS IN DE ZIJPERPOLDER - Hendrik Poorter

Poorters in de Zijperpolder 18
gedaan, totdat daar door de molenaar van
de Zijperpolder protest tegen werd
aangetekend - hij wilde zich in zijn rechten
hersteld zien. Die van Oudesluis
probeerden daar echter onderuit te
komen: met name bakker Gerrit
Lambertsz had er belang bij dit te
voorkomen. Zijn bakkerij stond op het
punt verkocht te worden en hij wilde
kennelijk tijdig de clausule van verplicht
malen in de Zijperpolder ontlopen. Deze
Gerrit Lambertsz Backer vroeg aan zijn
buurman Claes Poorter, aan de plaatselijke
belastinggaarder en aan een andere
ingezetene een verklaring te zijnen
behoeve af te leggen. Op 10 februari 1710
trekken ze gevieren naar de notarispubliek
in Schagen en verklaren daar
'onder aanbiedinge van eeden';
-dat er zo lang hen heugt
altijd twee bakkers aan de
Oude Sluis hebben gewoond;
-dat ze van oudere
mensen, nu al overleden,
meermalen hebben gehoord
dat de bakkers van Oudesluis
altijd op de molen van de
Wieringerwaard hun graan
hebben laten malen;
Claes voegt daar nog enige
mededelingen aan toe die voor ons van
belang zijn:
– 'dat hy, synde een
cramer aan de Oude Sluys, sigh
wel 18 a 20 jaren langhe heeft
bemoeid met roggenbroot aan
ieder te vercoopen, dat hy ook
gedurigh groot slytage hadde,
maer schoon hy in de Oude Zijp
woont, op de molen van de
Wieringerwaard ten allen tijd
onverhindert heeft doen malen'
. –
Omdat het hier een rechtsgeldige
verklaring betreft moet deze persoonlijk
worden getekend. Claes zet zijn huismerk:
drie verticale strepen gedekt door een
horizontale streep, het is bijna een paraaf.
Het is haast niet denkbaar dat hij niet bij
machte zou zijn een handtekening te
produceren. Er stond een school in zijn
geboortedorp Haringkarspel en van zijn
grootvader Sijmon, vader Pieter, oom Jan
en halfbroer Sijmon zien we vaak de
handtekening op officiële stukken.
Claes is 54 jaar oud als hij
bovenstaande verklaring aflegt. We zien
nu dus dat hij, behalve dat hij biersteker
en marktschipper is, ook nog een grote
omzet in de verkoop van roggebrood
heeft. Met die roggebroodverkoop is hij al
in 1690 begonnen. De rogge liet hij altijd
malen in de korenmolen in de
Wieringerwaard. We zouden haast denken
dat hij dus ook geld in een bakkerij heeft
gestoken. In elk geval heeft hij een grote
klantenkring. In de 17e en 18e eeuw
behoorde roggebrood tot de eerste
levensbehoeften. Witbrood of bruinbrood
kwam, zeker bij de volksklasse, niet op
tafel. Als marktschipper was hij gerechtigd
zijn koopwaar zelf te verschepen. Hij zal
druk geweest zijn als een klein baasje - de
zaken liepen uitstekend!