20.09.2013 Views

Reisverslag Fons Bus - 2008 - Aman-Iman

Reisverslag Fons Bus - 2008 - Aman-Iman

Reisverslag Fons Bus - 2008 - Aman-Iman

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Abakoula zijn neven zo’n 10 jaar niet gezien heeft. Abakoula vertaalt regelmatig wat er allemaal<br />

gezegd wordt. In eerste instantie over familiezaken en de Stichting <strong>Aman</strong>-<strong>Iman</strong>. We delen de<br />

folders uit en deze worden goedkeurend bekeken<br />

door iedereen. De oudste dochter is nog steeds in de<br />

weer met het huishouden te runnen, terwijl de<br />

mannen praten over politiek, internet, telefoons en<br />

hun bereikbaarheid. Er komen steeds meer mensen<br />

even kijken. Het spreekwoord ‘gezelligheid kent<br />

geen tijd’ gaat nu zeker op. Tegen de middag<br />

mogen wij mee-eten. De mannen krijgen een grote<br />

schaal met allemaal lepels. Voor ons hebben ze 2<br />

borden tevoorschijn gehaald. We krijgen zelf onze<br />

eigen ketels en een tafeltje. Vegetarisch trouwens.<br />

Over gastvrijheid gesproken, top.<br />

Vol bewondering onze folder be kijken.<br />

Een journalist van een radiozender in Niger komt<br />

ook even langs, een hele discussie ontstaat er over<br />

van alles en nog wat. We kunnen eventueel in de toekomst gebruik maken van zendtijd, uiteraard<br />

wel tegen betaling.<br />

In de middag nog even naar een internetcafé gegaan en daar even een mailtje naar Karin<br />

gestuurd. Wat lastig zo’n Frans toetsenbord. Abakoula stuurt even een mailtje naar Maddy, hij<br />

heeft haar nog steeds niet kunnen bereiken. Shit,<br />

we maken ons toch wel enige zorgen.<br />

Het valt mij nu weer op dat armoede en rijkdom<br />

heel dicht naast elkaar leven. Schitterend huizen<br />

naast krotten, waar hele gezinnen in moeten<br />

wonen. Met vaak een ondraaglijke stank van de<br />

open riolering.<br />

Tegen het eind van de middag vertrekken we<br />

weer richting ons huisje. Tijdens de middag even 2<br />

keer gebeld met Karin. Bellen naar Nederland<br />

verloopt zonder problemen, maar 1 meter verder<br />

lukt voor geen meter.<br />

Het is vandaag uitzonderlijk koel. Het zou zelfs zo<br />

maar in de avond kunnen gaan regenen zegt<br />

Kalifa. Men is zelf een beetje verbaasd over het<br />

weer in Niamey.<br />

Heerlijke lunchen<br />

Jo komt rond 20.00 uur aan op het vliegveld, vanuit Waku, samen met Faycal gaan we hem<br />

ophalen. Hopelijk geen taferelen zoals bij ons.<br />

Ons avondeten bestaat uit crackers en ‘1 kop soep’ uit Nederland. Na het eten is Faycal aanwezig<br />

en we gaan met de auto naar het vliegveld. Even langs Frank Smit van Oxfam-Novib, die al<br />

enkele jaren in Niamey werkt. Hij vertelt ons dat wanneer wij zijn hulp nodig hebben, wij altijd<br />

langs kunnen komen. Dan verder richting het vliegveld. We zijn te vroeg op het vliegveld, dus even<br />

een kraampje opzoeken om wat fris te kopen.<br />

Abakoula heeft Maddy nog steeds niet kunnen bereiken. Ik zal Karin een sms sturen met de vraag<br />

of zij Maddy al een mailtje gestuurd heeft.<br />

Hallo Maddy,<br />

<strong>Fons</strong> belde me net:Abakoula probeert jou te bellen, maar krijgt je niet aan de lijn. Hij maakt zich<br />

een beetje ongerust. Hij gaat nu via een internetcafé proberen jou een mailtje te sturen. Daarnaast<br />

moest ik doorgeven dat daar verder alles oké is. Tot mailens, Karin<br />

Antwoord van Maddy<br />

Ik kwam er net achter door jou mail, dat mijn dochter een stekkertje uitgetrokken had per ongeluk.<br />

Alles is oké. dank je wel. groetjes<br />

6

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!