Reisverslag Fons Bus - 2008 - Aman-Iman

ons huisje. ’s Middags proberen wij het nogmaals, maar dan hopen we een echte virusscanner te
hebben. Als middageten krijgen we rijst en couscous, met een saus van kool en aardappels. Weer
heel veel olie gebruikt. Toch oppassen, dat je niet teveel van deze saus eet, anders…… ‘Middags
terug naar het kantoor van Tanakra. Nu is het eindelijk gelukt om de virusscanner op hun PC te
zetten. We krijgen enkele documenten mee, die we
straks in Europa moeten laten vertalen De brief van
onze samenwerking vertalen en dan als Stichting een
antwoord sturen.
Tegen 4 uur gaan we even terug naar de vrouwen,
die voor ons de bandjes maken. Zij maken ook nog
allerlei andere mooie spulletjes. Al snel heb ik enkele
mooie spullen uitgezocht en nu onderhandelen over
de prijs. Deze onderhandelingen lopen via Abakoula.
We komen wel tot een prijs, maar de vrouwen willen
dan precies weten, wat elk onderdeel dat kost. Jo
heeft de oplossing. De dingen krijgen allemaal een
De markt van Tahoua
prijs en de twee sleutelhangers voor niets met een
kusje. Abakoula vertelt de vrouwen, wat Jo heeft
voorgesteld. De vrouwen liggen helemaal in een deuk als ze dit horen. Toch moet de oom van
Abakoula de uitkomst brengen. Hij wordt gebeld. Als Albachir erbij is de koop snel gesloten. Als Jo
opstaat en een van de vrouwen een kusje wil geven wordt er weer hilarisch gelachen. We nemen
afscheid en lopen dan richting het centrum van
de stad. We willen even de grote markt van
Tahoua bezoeken. Onderweg merkt Abakoula
dat hij zijn beurs niet bij zich heeft, dus eerst
terug naar het huisje. Gelukkig de beurs ligt op
zijn matras. Nu nog even snel naar de markt. Bij
de markt aangekomen is er nog maar weinig
activiteit. Deze wordt elke dag gesloten om
19.00 uur. De mensen zijn al vlijtig bezig om alles
op te ruimen. We zijn er toch nog even overheen
gelopen, je proeft dan toch de sfeer die er elke
dag hangt.
Op een brommer naar het kantoor van
Tanakra, de papieren liggen klaar voor ons.
De markt van Tahoua
Gelukkig viel het reuze mee achter op die scheurbrommers. We hoeven echter niet naar het huisje
achterop die brommers, gewoon achterin de auto van Tanakra. In het huisje aangekomen is er
weer eten en ook nog visite. Abakoula praat honderd uit, met de mensen. Hij geniet zichtbaar van
alles wat hij kan vertellen en hoort. Heerlijk toch zo’n belangstelling. Als Abakoula nog iemand
gaat opzoeken lopen Jo en ik weer een stukje. Op de hoek van de straat nog even een colaatje
drinken. De verkoper kan weer zijn hart ophalen, met de paar woorden Engels. Helemaal
gelukszalig laten we de man weer alleen en lopen terug naar het huisje. Hier alles in orde gemaakt
voor ons vertrekt naar Niamey morgenvroeg.
Een mailtje van Maddy aan Karin
Hoi Karin,
Ik heb net een sms-je gehad, dat ze inderdaad gisteren terug zijn gekomen naar Tahoua.
Toch vertrekken ze morgen pas naar Niamey.
Groetjes Maddy
Karin mailt haar het volgende terug
Hallo Maddy,
Volgens het laatste sms-je van Fons vertrekken ze morgen om 6.00u. met de auto van Tanakra
vanuit Tahoua naar Niamey. Is misschien comfortabeler dan met de bus en wellicht sneller. Zo
kunnen ze denk ik op dinsdag, de afspraken in Niamey op tijd halen. Fons vond de afgelopen
26