Reisverslag Fons Bus - 2008 - Aman-Iman

zijn. Je hebt trouwens vanaf Tahoua maar enkele kilometers weg, voor de verdere rest is het zand(bak) en
rulle grond, misschien zelfs door de beplante velden. Dus
ik kan je wel zeggen dat Fons blij is als hij weer op de
gewone weg zit.(in plaats van hobbel/hobbel/hobbel) Het
lijkt me trouwens moordend, dat ze dinsdag alweer in
Niamey moeten zijn, dat betekent dat ze maandag de
bus weer terug moeten nemen, die komt meestal rond het
middaguur. Abakoula neemt voor ons, dus ik denk nu
ook voor hun, een lunch mee van stokbrood met gebakken
ei , voor onderweg, die laat hij altijd door een nabij gelegen
restaurant klaar maken. Want stokbrood kaas of zo
kennen ze daar niet. Als ze maandag vertrekken
betekent dus ook dat ze morgen al terug in Tahoua
Het stenenproject van Swiss Aid
moeten zijn. Ik had nog wel tegen Abakoula gezegd, dat
hij de vluchten moest laten bevestigen door Faycal, dan hadden ze niet zo'n haast hoeven te hebben, dinsdag
in Niamey lijkt me kapotmakerij. Maar ja, als ze eenmaal daar zijn kunnen ze een paar dagen , hoop ik, op
hun gemak doen. Ik heb trouwens altijd de giraffen moeten missen, die zouden even voor Niamey zijn, dus
eigenlijk vanaf de weg misschien te zien , alleen voor ons hebben ze zich altijd verstopt.
Groetjes Maddy
Karin mailt haar ook terug.
Hallo Maddy,
Wat leuk dat je me gedurende de reis, zo trouw van informatie voorziet. Aangezien Fons me
weinig vertelt in zijn natuurlijk korte sms-jes, hoor ik ook nog eens wat(vanmorgen 9.30u. sms
van Fons: "we zitten thee te drinken, midden in de woestijn!Al 400 foto's, groetjes"). Ik kan me
door jouw verhalen tenminste een beetje voorstellen hoe het daar is. Het reisschema dat ze hebben
gemaakt, lijkt me inderdaad zeer vermoeiend. Ze hadden beter een dag langer in Tahoua kunnen
blijven. Maar ach, ze zullen er wel een reden voor hebben. Misschien waren de minister, consul en
die ambassadeur woensdag verhinderd. Ik heb begrepen dat ze vrijdagavond om 22.00u vertrekken
en ik hoop dat er dan niet weer lastige douanebeambten hun koffers inpikken. Jo zou zijn nieuwe
ballofoon in het lege koffer van Fons stoppen. Ben benieuwd! Nogmaals dank voor je mailtje; ik ga
mijn kinderen weer even bijpraten. Groetjes, Karin.
Om half tien ’s avonds krijgt Karin nog een mailtje van Maddy
Karin,
de controle op de terugweg is niet zo streng,alleen 22.00 uur 's avonds; betekent ongeveer 3 uur
minstens wachten voor vertrek in een kale hal, zonder de geneugten van Europa, want je kunt niet
even koffie drinken in het restaurant, het is dan ook nog middenin de nacht, sowieso vermoeiend,
en dan nog de wachttijd en overstap in Tripoli. Ben maar niet bang , de heren amuseren zich
ondanks de temperatuur en de hectiek toch wel. Weet wel dat hij blij is als hij terug is, nl. een
lekkere stoel of bank, een wc waar je tenminste nog op kan zitten ( in Niger is het voornamelijk
een gat buiten in de grond, met hopelijk genoeg afscherming (qua muur) er omheen.
welterusten Maddy
De smsjes van deze dag.
29 maart 2008 – 12.47 uur
Geniet ervan!!!
Het stenenproject van Swiss Aid
22