Reisverslag Fons Bus - 2008 - Aman-Iman

wikkelrok.” Uit zijn mond klinkt het als een heel groot compliment voor haar. Je merkt duidelijk dat
de gouverneur respect voor haar heeft. Na ongeveer 20 minuten geeft hij aan dat hij weg moet.
Samen met de mensen van Tanakra vertrekken richting het kantoor van Hydrolique. Gesprek met
de directeur van Hydrolique. Situatie uitgelegd, dat we met Tanakra en Hydrolique in zee willen
gaan en dat we informatie nodig hebben om in Nederland voor te leggen aan onze sponsoren. We
krijgen van hem alle informatie omtrent de regio Inadougoum:
Putten
Waterinstallaties
Geologische gesteldheid
De problematiek van de regio Inadougoum, is bij elke organisatie bekend. Een van de redenen
waarom alle hulp weggebleven of gestopt is, de infrastructuur van het gebied is heel erg slecht. Het
dorp is niet te bereiken met grotere wagens.
Jo en ik worden in het huisje afgezet, terwijl Aba nog even naar de bank moet. Hij heeft zijn
bankboekje in Niamey vergeten en gaat nu proberen of hij toch geld kan opnemen.
Nadat Abakoula van de bank terugkomt proberen we alles even op een rijtje te zetten. We gaan
daarna weer terug naar het kantoor van Tanakra.
Op het kantoor van Tanakra proberen we enkele berichtje via hotmail te versturen, iets wat heel
langzaam gaat. Ook blijkt dat Tanakra in de computer een virus heeft. De virusscanner is hopeloos
verouderd. Via internet kijken of we een virusscanner kunnen downloaden, dit gaat echter veel te
lang duren, dus op een andere manier. Jim even een mailtje sturen of hij geen oplossing weet. Basja
kort gebeld en de afspraak gemaakt om ’s avonds iets langer te bellen. We geven de moed maar
op om de berichtjes alsnog verstuurd te krijgen, misschien straks nog eens proberen. Tussendoor nog
even naar de burgemeester van Tahoua geweest.
Geen prettige man, zelfs een beetje stugge,
arrogante en irritante man.
Onze magen knorren. We krijgen heerlijke
couscous van Assibite Even rusten en dan weer
terug naar het kantoor van Tanakra. Op het
kantoor hebben we het verslag aangevuld van
onze reis. Weer een poging gedaan om de mailtjes
te versturen naar Basja en Jos. Na heel wat keren
proberen en veel geduld, zijn de mailtjes eindelijk
weg.
Vanmiddag toch iets meer last van de hitte, maar
Voor het stadhuis van Tahoua
zeker ook van de vermoeidheid. Weer heerlijk
gegeten, frietjes met rijst met een saus van kool en
aardappels. Uitpuffen en bijkomen, we hebben afgesproken dat we ’s avonds met Tanakra
bespreken wanneer we naar Inadougoum vertrekken. Tegen de avond gaan we samen met de
oom van Abakoula naar zijn huis. Uit het koffer, dat de neef van Abakoula ons heeft gebracht,
halen we een bal, pennen, kleurtjes en krijtjes. Na een tijdje door de wijk gelopen te hebben, zijn we
bij zijn huis aangekomen. De kinderen zijn hartstikke blij met de spulletjes die we mee hebben
genomen. In een mum van tijd is de binnenplaats helemaal gevuld met kinderen vanuit de buurt.
Van de oom van Abakoula krijgen alle kinderen allemaal een pen, apetrots houden ze pen vast. Ze
willen met de pen op foto. Als we terug gaan naar ons huisje, loopt een oudere man met ons mee,
zodat we niet verdwalen in de wirwar van straatjes. Terug in het huisje staat er weer warm eten
voor ons klaar.
We overleggen tijdens het eten hoe we nu verder gaan. We vertrekken zaterdag naar het dorp en
willen minimaal twee dagen blijven.
Nog even ‘snel’ een mailtje sturen naar Karin, met de vraag of zij het voorlopige verslag wil
doorsturen aan de thuisblijvers
Hoi schat,
Wil je deze documenten door sturen aan de leden van Aman-Iman. Ze staan in het outlook onder
Aman-Iman;
16