verslag

67 Stuk 38 (2000-2001) – Nr. 1
voor de inning van de heffingen behelst, alsook de sturing,
informatie en communicatie. De organisaties moeten voor
de deelprocessen dan ook voldoende interne schriftelijke
procedures, methodes en richtlijnen uitwerken en formaliseren
om een volledige en correcte toepassing van de
regelgeving, een betrouwbare en tijdige boekhoudkundige
registratie van de verrichtingen en zorgvuldige, werkelijkheidsgetrouwe
en periodieke financiële inlichtingen te bekomen.
Handleidingen en richtlijnen moeten ter beschikking
staan van de uitvoerende ambtenaren en verwerkt
zijn in de gebruikte informaticaprogramma's.
Het heffingsproces is een geformaliseerd gegevensverwerkend
proces. Het aantal te verwerken gegevens binnen
een bepaald tijdsbestek en de complexiteit van de bewerking
zijn bepalend voor de inzet van middelen (personeel,
werkingsmiddelen, automatisering, eventuele outsourcing,…)
en, bijgevolg, de kostprijs. Kennis van de samenstellende
bestanddelen van de kostprijs is een voorwaarde
voor inzicht in de kostenstructuur en de daarop gebaseerde
kostenefficiënte werking. Dit vereist van de organisatie
inzicht in de in- en output van het heffingsproces en de
relatie tussen beide. Dit inzicht wordt maar ten volle mogelijk
middels een budget en een boekhouding op kostprijsbasis
(in plaats van kasbasis). De financiële registratie van
de verrichtingen met toewijzing van de kosten aan de betrokken
activiteiten en processen, is daartoe noodzakelijk.
De periodieke beschikbaarheid van deze gegevens is vereist
voor de opvolging en eventuele bijsturing van de uitvoeringsprocessen.
Een prestatiebegroting vervult deze
voorwaarden.
en uitvoerende functies een belangrijke rol spelen. Door de functie-integratie eigen
aan informatisering dreigen deze functiescheidingen immers gedeeltelijk teloor te
gaan.