verslag

Stuk 38 (2000-2001) – Nr. 1 54
op de volledigheid van de bestanden van heffingsplichtigen en zijn corrigerende
maatregelen beperkt. Zij halen de decretaal opgelegde tijdslimieten
voor de vestiging, niettegenstaande de administratieve uitwerking
van dossierbehandelingstermijnen karig bleef.
De organisaties hebben geen volwaardig controlebeleid ontwikkeld,
noch systematisch onderzoek van misbruik verricht. Zij geven wel voorlichting
en interpreteren de regelgeving. Concept, uitwerking en realisatie
van de controles variëren sterk per heffing. Risicoanalyse wordt
slechts beperkt en fragmentair toegepast. De controles zijn meestal zuiver
administratief en er zijn haast geen specifieke veldcontroles. De onvoldoende
vastlegging van prioriteiten voor de afhandeling en controle,
het beperkte en informele karakter van de samenwerking met andere
overheidsactoren en de zwakke en niet-uniforme kwantitatieve en kwalitatieve
normstelling, bezwaren het controleproces.
Met uitzondering van de VMM, beschikken de onderzochte organisaties
niet over duidelijke, geschreven richtlijnen voor de behandeling van bezwaarschriften
buiten de termijnen die de heffingsdecreten bepalen.
Geautomatiseerde systemen voor de opvolging en bewaking van de
bezwaarschriftenstroom zijn nog niet algemeen ingeburgerd. Wel kennen
de organisaties doorgaans de evolutie en de financieel-budgettaire
weerslag van de bezwaarschriften en sturen zij administratieve fouten
bij.
De organisaties hebben hun interne richtlijnen voor de invordering op
ongelijke wijze uitgewerkt: een uitgewerkte regeling (VMM), geen echte
instructies (OVAM), een verwijzing naar de regelgeving (mestbank) of
een verwijzing naar een overeenkomst met de VMM (afdeling Water van
AMINAL). Invorderingstermijnen zijn er niet, behoudens de decretaal
voorziene verjaringstermijnen. De doorlooptijden kunnen wel bij benadering
worden gemeten.
De organisaties beschikken over basisinformatie aangaande te realiseren
en gerealiseerde ontvangsten en hebben een vrij accuraat inzicht in
de openstaande saldi, maar de boekhoudkundige verwerking van de
ontvangsten is niet homogeen en het inzicht in de werkingskosten en in
de verhouding tussen de perceptiekosten en de gerealiseerde ontvangsten,
is beperkt. Rapportering daarover aan de leiding van de organisatie,
het departement en het beleidsniveau blijft dan ook achterwege. De
VMM, die de heffingen in een afzonderlijke afdeling onderbracht, vormt
op deze vaststelling een uitzondering.
4.7. Aanbevelingen
1. De organisaties dienen de bestanden van heffingsplichtigen te vervolledigen
middels actieve opsporing te velde, meer samenwerking
met andere overheidsactoren en een sterker uitgebouwde geautomatiseerde
data-uitwisseling.
2. Zij kunnen het aspect tijdigheid bij de vestiging bevorderen door invoering
van de interne administratieve normen.