verslag

19 Stuk 38 (2000-2001) – Nr. 1
Het Rekenhof heeft het heffingsproces op drie niveaus onderzocht:
• Het beleidsniveau. Dit niveau bepaalt de missie, de strategie en het
instrumentarium en stelt dus het bereiken van bepaalde doelstellingen
met bepaalde middelen binnen een bepaalde tijd voorop.
• Het beheersniveau. Dit is het niveau van de interne bedrijfsvoering:
het geheel van beslissingen, handelingen en regels ter sturing en
verantwoording van de inzet van middelen. Voor de milieuheffingen
vallen de beleids- en beheersinstanties niet samen in één organisatie.
Een efficiënte sturing van de betrokken organisaties en diensten
veronderstelt in dit geval de vervulling van bijkomende voorwaarden,
zoals de aggregatie en doorstroming van beheersinformatie naar het
beleidsniveau, temeer daar de beherende organisatie procesonderdelen
aan derden heeft uitbesteed (outsourcing).
• Het eigenlijke heffingsniveau. Milieuheffingen zijn juridisch eigenlijk
belastingen en het heffingsproces is dan ook een geformaliseerd
administratief-fiscaalrechtelijk proces.
1.3.2. Onderzoeksverloop
In de voorbereidingsfase voerde het Rekenhof gesprekken met de organisaties
die de heffingen innen (de afdeling water van AMINAL en de
VOI’s OVAM, VMM en VLM) en onderzocht het literatuur. Het eigenlijke
onderzoek stoelt op een voorgestructureerde vragenlijst aan de organisaties.
Een analyse van door de organisaties bij de vragenlijst gevoegde
documenten en van de toepasselijke regelgeving vulde het onderzoek
aan. Een interview over de ingevulde vragenlijst rondde het af.
Het Rekenhof kondigde het onderzoek op 29 juli 1999 aan bij de Minister-President
van de Vlaamse Regering, tevens Vlaams Minister van
Financiën en Begroting, en bij de Vlaamse Minister van Leefmilieu en
Landbouw. Zij zegden op respectievelijk 19 en 18 augustus 1999 hun
steun aan het doelmatigheidsonderzoek toe.
De vragenlijst werd op 4 augustus 1999 bezorgd aan de betrokken leidende
ambtenaren. Het Rekenhof kreeg ze ingevuld terug tussen
15 september en de eerste week van oktober 1999. In de maand oktober
1999 hield het Rekenhof verduidelijkende gesprekken met de invullers.
Op 24 maart 2000 stuurde het Rekenhof een nota van bevindingen naar
de betrokken organisaties( 20 ). Op grond van de reacties van de respondenten(
21 ) werd de nota van bevindingen verwerkt tot een conceptrap-
20
De nota had tot doel de feitelijke juistheid van de bevindingen na te gaan. Ze bevatte
nog geen expliciete conclusies of aanbevelingen.
21
Er werd rekening gehouden met de opmerkingen en aanvullingen van de respondenten
(VMM, OVAM, VLM, AMINAL). Het antwoord van de OVAM bevatte ook
reeds opmerkingen die niet enkel slaan op de validatie van de feitelijke gegevens