verslag

1.2. Onderzoeksveld
15 Stuk 38 (2000-2001) – Nr. 1
Het begrip milieuheffingen dekt in zijn ruimste zin een veelheid aan taksen:
afvalheffingen; afvalwaterheffingen (op de verontreiniging van de
oppervlaktewateren); mestheffingen (op de mestoverschotten); heffingen
op de milieuvergunningen; heffingen op de afgifte van watervangvergunningen;
heffingen op de afgifte van vergunningen voor het privatief
gebruik van het domein van de wegen, de waterwegen en hun aanhorigheden,
de zeewering en de dijken; heffingen op de grindwinning; heffingen
op de afgifte van visverloven; heffingen op de afgifte van jachtverloven
en -vergunningen; heffingen op de in- en uitvoer van afvalstoffen;
heffingen op genetisch gemodificeerde (micro-)organismen of pathogenen;
heffingen op de afgifte van bodemattesten en grondwaterheffingen.
Onder deze heffingen zijn zowel retributies als zuivere belastingen
te vinden.
De budgettair belangrijkste belastingen komen - als toegewezen ontvangsten
- terecht in het Minafonds, de gewestdienst met afzonderlijk
beheer die instaat voor de financiering van het leefmilieubeleid. In principe
financieren heffingen het Minafonds voor 75%. Een dotatie uit de
algemene middelenbegroting van de Vlaamse Gemeenschap vult deze
financiering aan. Het selectiecriterium is de budgettaire impact voor het
Minafonds. In dat opzicht zijn de onderzochte heffingen de belangrijkste
milieuheffingen in Vlaanderen. De afvalwater-, afval-, mest- en grondwaterheffingen
zijn de voornaamste heffingen( 9 ). Zij brachten in 1998
ongeveer 13,5 miljard BEF op.
9 Zie Rapport over de inkomsten en uitgaven van het Vlaamse milieubeleid, van de
SERV, 11 oktober 1996. Dit rapport vermeldt grondwaterheffingen nog niet.