“Verzoening, dat is voor mij niet gemakkelijk” - Torenpleinkerk

Maart/April 2010 Jaargang 3 nummer 3
In 1961 was hij wereldnieuws.
De eerste, niet-
Japanse wereldkampioen
judo in de belangrijkste
gewichtsklasse (‘alle categorieën’)
was een gewone
jongen uit Nederland. Uit
Utrecht om precies te zijn.
Een voormalige bouwvakker,
geboren en getogen
in Wijk C, zette eigenhandig
de wereld van de
Oosterse vechtsporten op
zijn kop. In 1964 herhaalde
hij zijn kunststukje tijdens
de Olympische Spelen in
Tokio: Anton Geesink won
Olympisch goud. Later
volgde nóg een wereldkampioenschap.
En 21
Europese judotitels.
Lauweren maar geen
rust
De lijst met onderscheidingen en
eretitels is nog veel langer: Ridder
in de Orde van Oranje-Nassau,
nationale onderscheidingen
van Oostenrijk en Japan en, als
judoka, de allerhoogste status,
de 10 e dangraad. Op zich meer
dan voldoende lauweren om op
te rusten, zou men denken. Maar
niet voor Anton Geesink. Inmid-
dels is de 75-jarige “mastodont”
(zíjn woord) alweer 22 jaar
prominent lid van het Internationaal
Olympisch Comité (IOC).
Kort voor zijn vertrek naar de
Olympische Winterspelen in het
Canadese Vancouver heeft hij
tijd ingeruimd voor een interview
met Kerk in de Buurt.
Beter is beter
Ik vraag waarom topsport belangrijk
is in een samenleving.
Anton Geesink: “Topsport is
Pasen – blij zijn met verzoening
Op 4 april is het Pasen. Voor ons is dat het
belangrijkste feest van het jaar. Vierden we
met Kerst de geboorte van Jezus – met Pasen
gaat het om zijn lijden, sterven en opstaan.
Voor veel mensen is dat niet zo logisch.
Een geboorte vieren, dat spreekt voor zich.
Maar wat is er feestelijk aan het sterven
van Jezus? Natuurlijk, dat hij daarna weer
is opgestaan is een wonder, maar daar ging
wel een lijdensweg en een dood aan het kruis
aan vooraf. Toch is juist dat de essentie van
Pasen. Door zijn Zoon als een mens te laten
sterven heeft God duidelijk gemaakt dat Hij
zich met ons mensen wil verzoenen. Wij
hoeven niet bang te zijn voor een boze God,
we hoeven niet volmaakt te zijn om voor
God en voor elkaar een waardevol leven te
leven. Over die verzoening gaat het ook in
deze Paaskrant. Verhalen van mensen die
zich met hun bestaan of met elkaar verzoenden
of daar juist veel moeite mee hadden.
Verder treft u in deze krant informatie aan
over de paasvieringen in onze drie wijkgemeenten.
U bent van harte welkom om dit
jaar het Paasfeest met ons te vieren!
Redactie van Kerk in de Buurt
Judo-icoon Anton Geesink
“Verzoening, dat is voor
mij niet gemakkelijk”
“Ik geloof in
goed doen”
‘Goed doen’, dat is waar ik in geloof. Foto AD/Utrechts Nieuwsblad, Hans
Geerling.
niet belangrijk. Plezier hebben
in wat je doet, daar gaat het
om. ‘Goed zijn’ in een sport
geeft voldoening, maar ‘beter
zijn’ nog meer. Niemand weet
dat beter dan de sporters zelf.
Daarom heb ik ook altijd gepleit
voor sporters in bestuursfuncties.
Zij weten wat nodig is om goed
te presteren. Sporters zijn nooit
buitenstaanders.”
Levenshouding
“Onze kinderen zijn gedoopt
in de Jacobikerk. Mijn vrouw
en ik zijn christen, van huis uit
protestant, maar ik voel dat ik
niet in een hokje pas. Het gaat
bij mij om de praktijk, om wat
je doet. Ik voel mij dus niet
heel sterk verbonden met een
bepaalde geloofsrichting, maar
veel meer met een instelling, met
een levenshouding. Zuiver op de
graat zijn, anderen niet kwetsen,
dat zijn normen waardoor ik mij
laat leiden. Aan de andere kant,
ik ben ook geen katje dat je zonder
handschoenen kan aanpakken.
Als ik iets doe, dan wil ik
dat het goed is, ook voor andere
mensen. Ja,‘goed doen’, dat is
eigenlijk waar ik in geloof.”
Verzoening
“Laat ik eerlijk zijn. Verzoening
dat is voor mij persoonlijk niet
gemakkelijk. Begrijp mij goed,
ik vind kritiek prima, geen
moeite mee. Dat ik bij sommigen
in ‘de wereld van het sportbestuur’
niet erg populair ben, dat
kan ik accepteren. Maar waar ik
niet tegen kan, is als mensen mij
proberen te treffen via mijn gezin.
Mijn vrouw, mijn kinderen
en mijn kleinkinderen, zij mogen
niet worden afgerekend op wat
ik doe. Het is niet erg fraai wat
er soms gebeurt. Mensen proberen
je met verzinsels als persoon
te beschadigen. Het is jammer,
dat er veel tijd en energie gaat
zitten in het rechttrekken daarvan.”
Is de vermeende ‘ruzie’ met
judoka Wim Ruska, een andere
meervoudige wereldkampioen
judo, daar een voorbeeld van?
“Ja precies. Het ligt niet in mijn
karakter om snel iets slechts van
mensen te zeggen. Willem Ruska
ligt mij na aan het hart, een goed
atleet. Kennelijk vinden sommige
mensen het bijzonder als je
dat zegt.”
Bijbelse afmetingen
Aan het einde van ons vraaggesprek
confronteer ik hem met
een kleurrijk uitstapje in zijn
indrukwekkende carrière. Anton
Geesink speelde in 1965 de rol
van de bijbelse rechter Simson
in de Italiaanse spektakelfilm
I grandi condotierri (de grote
leiders van de Bijbel). Simson
was in een vijandige wereld een
voorbeeld voor zijn volk: sterk,
solistisch, maar ook trouw aan
zijn principes, tot aan de hoogste
prijs. Voelt u zich met die figuur
verbonden? Er klinkt een zware,
spontane lach. “Nee hoor, beslist
niet, een dergelijke statuur past
mij niet. Ik leg mijn lat maar wat
lager: Streef naar iets meer dan
alleen maar goed”.
Ron Booij
3
Henriette Nieuwenhuis
“Open sfeer en frisse wind”
4
Jilles de Klerk
“Ze moeten het zelf doen”
5
Klazien van Gelder
“Het heeft mijn leven verdiept”
7
Joep en Aimée
“Gescheiden onder één dak”
Kerk in de Buurt
Kerk in de Buurt is een
uitgave van de Protestantse
Gemeente Vleuten -
De Meern - Leidsche Rijn-
Oost. De krant verschijnt
drie keer per jaar.
De krant besteedt aandacht
aan wat mensen ervaren die
leven in onze wijken, binnen
en buiten de kerk. Wilt
u reageren, gebruik dan
een van de adressen in het
colofon op de achterpagina.

2 Maart/April Maart 2010
Elkaar weer een
zoen geven
Verzoening is een heel belangrijk woord
in de Bijbel. Verzoening richt zich op drie
soorten van relaties. Op de relatie van de
mens tot God, op de relatie van mensen
tot andere mensen en op de relatie van
ons mensen tot onszelf, tot ons eigen innerlijk
en hart.
In de relatie van ons mensen tot God kan
er veel mis gaan. Wij kunnen het bestaan
van God ontkennen, God negeren, in onze
boosheid God vervloeken. We kunnen bot
en bruut met het leven op aarde en met
het leven van mensen omgaan. Zodanig,
dat we dwars en grof de tien kostbare
woorden (niet moorden, niet stelen, niet
mensen beliegen, niet je ouders diep
kwetsen, niet echtbreken, enz.) die God
ons mensen schonk links laten liggen en
ons eigen egoïstische leven gaan leven.
Dat is zonde, vindt de Bijbel. Zonde van
jouw leven. Je zult er uiteindelijk niet
gelukkig van worden. Zonde is in de
Bijbel dat jij niet wordt zoals je bedoeld
bent. Wij mensen laden dan schuld op ons
tegenover God.
Bevrijdend woord
Jezus heeft onze schuld met God verzoend.
Of wij dat goed vinden of niet. Of
wij dat accepteren of niet. Dat maakt niet
Het werk van een politieman
is niet altijd het meest
dankbare dat er bestaat.
Toch doet Robert-Jan
Mekking het met plezier. Hij
probeert als wijkagent in
Vleuten de verhoudingen
tussen mensen in goede
banen te leiden. Conflicten
zijn snel geboren, maar ze
oplossen een stuk moeilijker.
“Communicatie is het
sleutelwoord.”
Als het om conflicten gaat is
het volgens Mekking iedere dag
raak.“Ik heb elke dag wel te
maken met conflicten. Het is een
beetje het lot van een agent. Wat
mij opvalt is dat het voor burgers
steeds moeilijker wordt om
te zeggen: ‘Misschien heb ik het
verkeerd begrepen.’ Vijfentwintig
jaar geleden sloegen mensen
elkaar op het gezicht, wankelden
naar de kroeg, dronken een
biertje en dan was het klaar. Tegenwoordig
heb je zaken die vijf
of zes jaar lopen. Waar zijn die
zaken eigenlijk om begonnen?
Vaak om helemaal niets! Ik wil
mijn gelijk halen, jij wil jouw
gelijk halen en we zijn geen van
beiden bereid een stapje in de
richting van de ander te doen.”
Verzoening
“Het lukt wel eens om mensen
te helpen in hun ruzie, maar
meestal niet”, zegt hij met een
zucht. “Het gaat heel langzaam
“De tweede kogel
schiet uit het geweer.
Ik kan mijn hoofd nog
net opzij doen. Maar
voor je gevoel ga je
dood.”
allemaal. Als er eenmaal een
conflict is geweest dan wordt het
bijna nooit meer zoals daarvoor.
In vijfentwintig jaar heb ik twee
uit. Hij heeft het gewoon gedaan. Daar
gaat het om met Pasen. Maar Jezus heeft
meer gedaan. De christelijke traditie heeft
het werk van Jezus Christus erg versmald
tot alleen maar verzoening van zonde en
schuld tegenover God. Daardoor zijn veel
christenen zich vreemdeling gaan voelen
in het eigen kerkelijk huis. Door deze
eenzijdige en zware nadruk op zonde,
schuld en verzoening, werd het Koninkrijk
van God onderbelicht en werd geen
recht gedaan aan het totale bevrijdende
woord en werk van Jezus van Nazareth.
Want Jezus richtte zich niet alleen tot
Wijkagent Robert-Jan Mekking:
“Ik heb elke dag wel met
conflicten te maken”
Laat die Heilige Geest maar komen…
of drie keer meegemaakt dat
mensen zich na een conflict echt
verzoenden. Ja, dat is inderdaad
een droevig gemiddelde.
Meestal beginnen mensen het
gesprek pas als ze het helemaal
zat zijn”, aldus Mekking. “Op
het moment dat ze zich ergens
aan ergeren, focussen ze zich
erop. Het lijkt dan alleen maar
erger te worden. Ze komen met
heel veel agressie het eerste
gesprek in. Dan voelt de andere
partij zich aangevallen. Een
conflict is geboren.”
De helft van problemen zou
Even stil staan …
volgens de wijkagent al opgelost
zijn als mensen met een aardige
en vriendelijke toon naar elkaar
toe zouden komen. “Ik heb een
keer met een ruziënde buurt rond
de tafel gezeten. We maakten
de afspraak dat iedereen elkaar
moest groeten als ze over straat
liepen. Mijn overlastmeldingen
gingen met meer dan tachtig procent
omlaag. Waarom? Mensen
gingen weer met elkaar praten!”
Pistool op het hoofd
Toch heeft de open houding
van Mekking wel gevaarlijke
zondige en schuldige mensen, maar
ontfermde zich met warmte en liefde ook
over zieken, over armen, over kinderen
die verstoten werden, over mensen die
gekleineerd en geminacht werden, en over
zoveel andere hulpeloze en onmachtige
mensen die over het hoofd werden gezien.
Jezus heeft niet alleen gesproken over
verzoening en ontferming, maar hij heeft
het ook voorgedaan. De Bijbel denkt in
kruisvorm. Als de relatie verticaal, met
God, niet goed zit, dan meent de Bijbel te
weten dat er dan ook horizontaal tussen
situaties opgeleverd. “Er was
een aantal jaren geleden wat
overlast van een jongen die
met een alarmpistool aan het
knallen was. Alarmpistolen zijn
niet allemaal verboden, dus ik
vraag of ik het pistool even mag
bekijken. Hij loopt naar buiten
en haalt een ander geweer uit
zijn achterzak. Hij richt met het
geweer op mijn collega. Ik grijp
hem beet en het geweer gaat
voor de eerste keer af. Mis, gelukkig.
Daarna liggen we op de
grond. Het pistool wordt op mijn
hoofd gericht, de trekker wordt
naar achter gehaald. De tweede
kogel schiet uit het geweer. Ik
kan mijn hoofd nog net opzij
doen. Het gaat net goed. Maar
voor je gevoel ga je dood.”
“Laat die Heilige Geest
maar komen”
Vanaf dat moment vertrouwde
Robert-Jan Mekking niemand
meer. “De dader kende ik al
langer, ik heb hem zelfs een
aantal keer geholpen. ‘Dus zelfs
de mensen die je helpt, doen
zulke dingen’, dacht ik. Na dat
incident heb ik een tijd thuis
mensen veel mis kan gaan. Al zijn de
woorden zonde en schuld in de christelijke
traditie veel te eenzijdig gebruikt,
tegelijk is niet te ontkennen dat er in de
wereld tussen volkeren, tussen groepen
van mensen en door ons mensen zelf veel
zonde gedaan wordt. Daarvoor hoef je
geen zwaar christen te zijn. Wat horen we
dagelijks via de media al niet over kwaad
en misdaad. En hoezeer schieten wij zelf
vaak niet tekort tegenover andere mensen.
Echt leven
De Bijbel roept ons op om de verzoening,
door Jezus verricht, dankbaar te aanvaarden.
En er wordt een indringend appèl
op ons gedaan om onze zeer misplaatste
woorden en daden aan elkaar te vergeven
en ons met elkaar te verzoenen. Elkaar
weer een zoen te geven. Dat is pas echt
leven. Dan ligt de dag van morgen weer
open voor ons. Dan verzoenen wij ons
ook met onszelf en voelen we weer vrede
van binnen.
Maar Jezus roept ons ook op om zijn
bewogen ontferming te volgen. Om wat
Hij voorgedaan heeft, na te doen. Om ons
te ontfermen over al die grote en kleine
mensen, die de dupe zijn van al dat kwaad
en al die schuld op de wereld, de dupe
van het collectieve en persoonlijke falen
van ons mensen. Ook dat is Pasen.
ds. Johan Plante
gezeten op zoek naar een oplossing.
Ik heb zowel in de Bijbel
als in de Koran gelezen. Tot mijn
vrouw voorstelde om een keer
naar een Alfacursus te gaan. Dat
is een cursus waarin je samen
praat over bijbelteksten. Dat heb
ik meteen gedaan.” Onderdeel
van die cursus is een weekend
over de Heilige Geest en daar
gebeurde iets bijzonders: “Ik zat
tijdens de pauze op een binnenplaats
en ik dacht, enigszins
sceptisch, ‘laat die Heilige
Geest maar komen’. Tijdens die
schemerige, duistere dag, kreeg
ik opeens de zon vol op mijn
gezicht. Vanaf dat moment is het
vertrouwen weer terug.”
Het heeft de werkwijze van
Mekking beïnvloed. “Ik probeer
altijd uit te gaan van het goede
in de mens. De wet is er om de
samenleving leefbaar te houden.
Als je de wet gaat hanteren omdat
het toevallig de wet is, streef
je het doel voorbij. Iedereen
heeft een verhaal. Gewoon luisteren,
aandacht geven en bovenal
communiceren.”
Jelle van Leeuwen
Thema-avond: De geheimen
van Bachs Mattheus Passion
In de week voor Pasen gaan weer heel veel Nederlanders naar
Bachs Mattheus Passion. Zijn muziek brengt het lijdensverhaal
van Jezus Christus op een bijzondere manier tot leven. Op zaterdag
27 maart is in de Torenpleinkerk in Vleuten (Schoolstraat
5) een thema-avond over de Mattheus Passion. De heer Jan van
Ramshorst vertelt over de geheimen van dit meesterwerk. Hij gaat
in op de achtergronden, de structuur en andere wetenswaardigheden
van de Mattheus Passion. Natuurlijk luisteren we ook naar
de magistrale muziek. Plaats: de kerkzaal van de Torenpleinkerk.
Aanvang: 19.30 uur. Aanmelding niet nodig. Toegang: gratis.

Jaargang 3 Nummer nummer 3
Even voorstellen:
Henriëtte Nieuwenhuis – kerkelijk
werker in Leidsche Rijn-Oost
Henriëtte Nieuwenhuis is
sinds november 2009 kerkelijk
werker bij de protestantse
wijkgemeente Leidsche
Rijn-Oost (Kerkboerderij
De Hoef). Leidsche Rijners
komen overal vandaan. Ook
Henriëtte is geen ‘echte’
Utrechtse. “Mijn roots
liggen in Genemuiden,
een stadje in de kop van
Overijssel, waar ik 26 jaar
geleden geboren ben. Mijn
ouders hebben twintig jaar
een brood- en banketbakkerij
gehad. Ik kom uit een
gezin van zes kinderen.
Misschien is dit de reden
dat ik het heerlijk vind om
mensen in mijn buurt te
hebben. Ik woon in Utrecht,
waar ik door mijn studie
ben komen wonen. Geen
straf, want ik vind Utrecht
geweldig.”
“In oktober heb ik mijn master
theologie en de kerkelijke
opleiding afgerond. Vers uit de
collegebanken ben ik begonnen
aan mijn eerste ‘echte’ baan. De
laatste maanden van mijn studie
werd het me duidelijk dat ik nog
niet de stap naar het predikantschap
wilde maken, dus ik hield
de advertenties goed in de gaten.
Mijn oog viel op de advertentie
van kerkelijk werker en deze liet
me niet meer los. Om in een wijkin-opbouw
aan de slag te gaan en
een kerk-in-de-steigers te helpen
opbouwen leek mij een geweldige
uitdaging. Ik ben nu drie maanden
verder en mijn job bevalt me
goed!”
Open sfeer, frisse wind
“De focus in mijn werk ligt op
de ‘jong volwassenen’ in Leid-
Pasen is de tijd dat het
voorjaar aanbreekt. De winter
is voorbij! In huis kun
je dat het beste laten zien
met bloemen. Personeel
van tuincentra en bloemenwinkels
maken in de dagen
voor Pasen dan ook overuren.
Dat geldt ook voor
Annie’s Bloemenwinkel in
Vleuten. “Narcissen, tulpen
en hyacinten zijn de populairste
bloemen.”
Decennialang was het stationsgebouw
in Vleuten een ijkpunt voor
treinreizigers richting Utrecht. Het
pittoreske stationnetje markeerde
de laatste, dorpse halte vóór de
grote stad. Maar met de vooruitgang
ontkwam ook NS-station
Vleuten niet aan een grondige
modernisering. Tot ieders genoegen
kon het gebouw gehandhaafd
blijven. Zes jaar geleden kreeg het
een nieuwe bestemming. Anneke
(‘Annie’) Jolen begon er een bloemenwinkel.
Met Pasen is het extra
druk in Annie’s Bloemenwinkel.
“Pasen is bezig om een echte
“De focus in mijn werk ligt op de jong-volwassenen.”
sche Rijn, dat wil zeggen: de
20-50-jarigen. Ik spreek veel bij
mensen thuis af om ze beter te
leren kennen en te horen wat hen
bezig houdt. En ook wil ik graag
weten of de kerk daarin iets kan
betekenen. Door op deze manier
de behoeftes te peilen, kan De
Hoef zijn activiteiten wijzigen of
uitbreiden. Deze gesprekken vind
ik erg inspirerend: ieder mens is
uniek, geen gesprek is hetzelfde.
Verder vind ik het mooi dat voor
De Hoef niets bij voorbaat te gek
is. Natuurlijk zijn we kerk en doen
we dingen die passen bij de Heer
van de kerk, maar er ademt een
open sfeer en frisse wind. Het
blijft wel altijd een gebed om de
deur open te houden voor de wind
van Gods Geest, want kerken zijn
er erg goed in ‘de dingen te doen,
zoals we het altijd doen’, zonder
daarbij goede redenen te hebben.
Op een zondag in februari werd er
in De Hoef een ‘borrel & bite’ georganiseerd
om jonge mensen uit
de wijk samen te brengen en nader
kennis te maken. Ongeveer dertig
mensen waren bij elkaar die ‘iets’
met de kerk willen doen. Het was,
luisterend naar de feedback die we
tot nu toe hebben gehad, een geslaagde
bijeenkomst. De komende
tijd zullen we in samenwerking
met Leidsche Rijners kijken
naar de mogelijkheden voor een
gespreksgroep. Dit smaakt naar
meer!”
Vlinders
“Ik reis ook erg graag, heb ook
al veel van de wereld gezien. Ik
heb onder andere viereneenhalve
maand in Israël gestudeerd en
werkvakanties gedaan in Roemenië,
Tanzania en Peru. Ik geniet
ervan om voor mij vreemde talen
en culturen te ervaren, daar krijg
ik heel veel energie van. Mijn laatste
ontdekkingstocht was Zuid-
Afrika, waar ik twee maanden
voor een onderzoekje heb gezeten.
Toen ik in Nederland kwam, had
ik niet alleen de resultaten van
mijn onderzoek bij me, maar ook
een heleboel vlinders. Sinds juni
2009 heb ik een relatie met Johannes,
een prachtige Zuid-Afrikaan
uit Johannesburg. Hopelijk komt
hij ergens dit voorjaar naar Nederland
voor een paar maanden.”
Kippenvelmomenten
“Ik was afgelopen januari nog
een paar weken bij Johannes
in Johannesburg. Het was voor
veel zwarte Zuid-Afrikanen heel
apart om een blanke vrouw in
hun township te zien wonen voor
een tijdje. Blanken zijn ze wel
gewend, maar niet zo dichtbij in
‘hun’ wereld. Vreemde mensen
die je op straat opeens omhelzen
en die spreken over hoop en geluk
die ik breng. Kippenvelmomenten
waarbij ik dacht: ‘Ik ben ook maar
gewoon Henriëtte!’ Maar ik begin
het steeds beter te begrijpen:
Zuid-Afrika is dan wel officieel
vrij van apartheid, maar in de
praktijk leven zwart en blank vaak
aparte levens. Ik maak vaak de
vergelijking hoe sommige mensen
in Nederland nog steeds met
een scheef oog kijken naar onze
Duitse buren vanwege ‘de’ oorlog,
terwijl deze al meer dan zestig
jaar achter ons ligt! Apartheid was
twintig jaar geleden nog een feit.
Het zal generaties kosten voordat
er over ware verzoening gesproken
kan worden. Toch geloof ik
dat er hoop is, aangezet door een
man die pas nog in het middelpunt
stond, omdat het twintig jaar geleden
was dat hij vrijgelaten werd:
Nelson Mandela. Ik las in een
krant dat hij als Xhosa- en Engelstalige
van een bewaker Afrikaans
had geleerd. Op de dag van zijn
vrijlating hield hij een toespraak.
Hij koos ervoor om deze niet in
het Engels of Xhosa te beginnen,
maar in het Afrikaans. Hij koos
de taal van de onderdrukker. Verzoening
lijkt soms onbegrijpelijk
en onhaalbaar, maar als we ervoor
kiezen die weg op te gaan, is er
hoop. Daarbij is, geloof ik, wel
een hoop gebed nodig.”
Harmke Hulsman
Met Pasen het voorjaar in huis
Zelf iets maken, maakt mensen blij.
familie- en geschenkdag te worden.
Ongeveer een kwart van de
Nederlanders geeft een ander iets
op dit feest en bloemen zijn het
belangrijkste cadeau. Er is veel
vraag naar gemengde boeketten
en daarin is geel de overheersende
kleur. Narcissen, tulpen en hyacinten
zijn de populairste bloemen
voor binnen. In arrangementen
worden zij gecombineerd met
gipskruid, ranonkels en anemonen.
Ook buiten, in de tuin, merk je
dat kleur en vrolijkheid toeneemt.
Viooltjes, primula’s, het vlijtig
liesje, maar ook de mooi blauw
kleurende lavendel doet het goed.”
Zelf iets maken
Hoe kun je het beste met bloemen
in huis een paassfeer creëren?
Annie: “Sfeer wordt niet alleen
bepaald door het eindresultaat,
maar ook door het ‘zelf doen’. Zelf
iets maken, dat maakt mensen blij.
En het is helemaal niet zo moeilijk.
Zoek bijvoorbeeld wat droge
takjes in bos of tuin en leg die in
een schaal met water. Door tussen
de takken verschillende bloemen
te steken, zoals tulpen of narcissen,
krijg je al snel een heel eigen,
vrolijk arrangement. Wie hieraan
ook nog eens wat overgebleven
eierschalen en veertjes toevoegt,
die haalt de lente zelf in huis!”
Tip van Annie:
Ron Booij
Koop of krijg je een boeket
bloemen? Laat dan eerst het
elastiekje om het boeket zitten,
snijd de bloemen schuin
af en gebruik een schone
vaas. En met een druppeltje
chloor in het water is nóg
wat langer van de bloemenpracht
te genieten.
Straatinterviews
‘Verzoening’
Ook voor dit Paasnummer ging
de redactie van Kerk in de Buurt
de straat op om willekeurige
passanten om commentaar te
vragen op een stelling. Deze
keer was dat: wat betekent “verzoening”
voor u. Een moeilijke
vraag, en het leek wel of de
weergoden er alles aan deden
om ons tegen te werken. Elke
keer dat we op pad gingen, was
er bijna niemand op straat, door
ijs, sneeuw, kou of storm. Maar
we gaven niet op.
Gerry Driessen en dochter Annaï
willen wel samen op de foto.
Gerry: “Verzoening is helemaal
geen moeilijk woord. Het is fijn
dat de Here Jezus voor de mensen
aan het kruis is gestorven.
Anders was er helemaal niets
goed gekomen. Dat is de grote
Verzoening!”
Mevrouw Gerrie Okhuijsen zit
in het koffiehoekje met haar
broer achter een kop koffie en
een appelflap. “Verzoening,
een moeilijk onderwerp. Maar
ik ben er wel voor hoor. Het is
allemaal al zo moeilijk, laten
we elkaar eens de hand reiken.
Laten we allemaal maar wat
makkelijker worden en niet zo
op onze strepen staan.”
Mevrouw Elly Hoenkamp en
haar man Han zijn wel in voor
een praatje. Ook het onderwerp
verzoening spreekt hen wel
aan. Wat niet betekent dat ze
zelf situaties in hun leven hebben
gekend waar verzoening
dringend nodig was. Elly: “Nee,
dat soort momenten ken ik niet.
Ik heb niet zo gauw ruzie.” Op
de vraag hoe ze dat voor elkaar
krijgt, zo harmonieus te leven,
antwoordt ze: “Het is geven en
nemen in dit leven. Maar het
moet ook wel een beetje in je
aard zitten.”
Elisa Hoekstra is ook gesteld
op een harmonieus leven: “Ik
kan zo gauw niets verzinnen. Ik
probeer ruzie altijd te voorkomen.
Hoe ik dat doe? Door
de mensen om mij heen met
respect te behandelen en open
te staan voor andere meningen
en ideeën. En als er onenigheid
dreigt te ontstaan, kijken of je
dat uit de wereld kunt helpen
door erover te praten.”

”Land in tien jaar burgeroorlog volledig kapot gemaakt”
Verzoening in Sierra
Leone: een enorme opgave
Verzoening na een ruzie is
soms al moeilijk. Maar hoe
gaan mensen met elkaar
om die elkaar in een burgeroorlog
naar het leven
hebben gestaan en na de
strijd samen verder moeten
leven? Ds. Jilles de Klerk
uit Utrecht sprak op een
gemeenteavond over zijn
ervaringen met verzoening
in Sierra Leone, dat na tien
jaar burgeroorlog weer
langzaam overeind krabbelt.
Jilles de Klerk werkt voor Kerk
in Actie en bracht in 2009 een
bezoek aan Sierra Leone. Hij
was daar op uitnodiging van een
kleine organisatie ABC Development,
die zich inzet voor
verzoening en wederopbouw
van dorpsgemeenschappen in
het noorden van het land. Sierra
Leone was van 1991 tot 2002
het toneel van een gruwelijke
burgeroorlog, waarbij meer dan
70.000 doden vielen op een bevolking
van 6 miljoen inwoners.
Jilles: “Het verbijsterende van
deze burgeroorlog was dat het
op een gegeven moment volledig
onduidelijk was wie er tegen
wie vocht. Er waren wel acht
Ds. Jilles de Klerk
Zijn deze kinderen de toekomst van Sierra Leone?
verschillende legertjes die elkaar
bestreden, waaronder een leger
uit Liberia. Dat had onder meer
te maken met de grote rijkdom
aan diamanten in Sierra Leone.
Het land leefde in pure anarchie
– er was maar één recht:
het recht van de sterkste, de
wreedste. In die tien jaren is het
land volledig verwoest: dat geldt
niet alleen voor de infrastructuur
en de economie, maar ook voor
de menselijke verhoudingen.
Vooral de inzet van kindsoldaten
heeft daarbij een grote rol
gespeeld: de strijdende partijen
ronselden bijna allemaal kinderen
om hun legertjes op sterkte
te houden. Hoe dat ging, is haast
niet met woorden te beschrijven.
Vaak werden hun ouders voor
hun ogen vermoord, daarna werden
de kinderen meegevoerd,
gedrogeerd en gedwongen om
zelf te moorden en te verkrachten.”
Trauma’s
Inmiddels is het al bijna acht
jaar vrede in Sierra Leone. De
economie krabbelt langzaam
weer op. En met steun van de
Verenigde Naties en tal van
hulp-organisaties wordt ook de
infrastructuur van het land weer
opgebouwd. Maar het herstel
van het onderlinge vertrouwen
tussen mensen is nog lang niet
voltooid. Jilles de Klerk: “Veel
mensen proberen het gewone le-
Twee uitvoeringen musical
‘Lied van bevrijding’
Op 25 april en 1 mei voert de
Protestantse Gemeente Vleuten
– De Meern – Leidsche Rijn
Oost twee keer de musical
“Lied van bevrijding” op. In
het stuk zien we een kinderkoor
tijdens de voorbereidingen
voor 5 mei – bevrijdingsdag.
Zingen op bevrijdingsdag blijkt
gemakkelijker gezegd dan
gedaan. Want het lied van de
kinderen wordt telkens onder-
broken door volwassenen die
zich ermee bemoeien. Hoe gaat
dat aflopen?
In de musical wordt het onderwerp
van bevrijdingsdag – het
is dit jaar 65 jaar geleden dat er
een eind kwam aan de Tweede
Wereldoorlog – verbonden
met twee thema’s die in deze
tijd actueel zijn in de kerk: het
bijbelboek Exodus, dat gaat
over de bevrijding van het volk
Israël uit Egypte, en het Paasfeest
dat we dan net gevierd
hebben. Pasen is bij uitstek een
bevrijdingsfeest: een feest van
opstanding, een nieuw begin.
De muziek van de musical
“Lied van bevrijding” is
eigentijds, op het snijvlak van
klassiek en jazz. Muziek en
teksten zijn geschreven door
Maarten van der Bijl en Marije
Hage uit Bilthoven. De musical
is geschikt voor jong en oud.
De musical “Lied van bevrijding”
is een samenwerkingproject
met de Protestantse Ge-
ven weer op te pakken. Maar het
onderlinge wantrouwen is nog
groot. En dat is ook begrijpelijk.
De uit de oorlog teruggekeerde
mannen, tieners vaak, werden
vaak wel weer gedoogd in het
dorp van herkomst. Maar als
slachtoffers en daders naast en
met elkaar verder moeten leven,
dan kan dat alleen maar goed
gaan als er concreet aan verzoening
gewerkt wordt. Op kleine
schaal gebeurt dat ook wel,
maar een land als Sierra Leone
mist de kennis en ervaring om
op een professionele manier met
de echte trauma’s om te gaan.
Om een voorbeeld te geven: in
het hele land is maar één psychiater.
Hulptroepen uit het westen
invliegen heeft geen zin: want
mensen uit Sierra Leone moeten
deze oorlogstrauma’s op hun
eigen manier verwerken. Dat zal
nog heel wat jaren kosten.”
Anoniem
Een gevaar voor stabiele vrede
in Sierra Leone wordt gevormd
door de voormalige kindsoldaten
die niet terugkeerden naar
hun geboortedorp, maar zich
verzameld hebben in de sloppenwijken
van de hoofdstad
Freetown. “Ze kunnen daar
anoniem verder leven, zonder
dat ze aan iemand verantwoording
hoeven af te leggen, maar
ook zonder de mogelijkheid
om hulp te ontvangen. Soms
worden deze jongeren geronseld
als huurlingen voor nieuwe
legertjes ergens in Afrika. Daar
gaan ze vaak op in: het geeft
hun inkomen, status en helpt
hen op de korte termijn het
verleden te verdringen. Maar
uiteindelijk zijn ze daar niet mee
geholpen. En ook de vrede niet.
Maar ook jongeren die wel willen
breken met het verleden en
bijvoorbeeld weer naar school
gaan, hebben het heel moeilijk.
Plotseling moeten ze een leerkracht
gehoorzamen. Ze hebben
nooit onderwijs gehad en weten
niet hoe ze om moeten gaan met
bijvoorbeeld een onvoldoende.
Hun eerste reactie is agressie,
geweld. Ook zij hebben nog een
lange weg te gaan.”
meente Bilthoven. In Bilthoven
is op 24 april de première van
de musical. In onze gemeente
vinden twee uitvoeringen plaats:
• zondag 25 april, 15.00 uur,
Torenpleinkerk Vleuten,
Schoolstraat 5
• zaterdag 1 mei, 19.00 uur in
het Vereenigingsgebouw in
De Meern (Zandweg 148).
Toegang is gratis.
Maart/April Maart 2010
Protestantse
gemeente zamelt geld
in voor Sierra Leone
De gezamenlijke diakonieën
en ZWO-commissies van de
Protestantse Gemeente Vleuten
– De Meern – Leidsche
Rijn-Oost zamelen anderhalf
jaar lang geld in voor het
project ABC Development
in Sierra Leone. Doel is om
15.000 euro bijeen te brengen
voor het werk onder
getraumatiseerde mensen en
gemeenschappen. ABC Development
levert verder een
bijdrage aan de economische
zelfstandigheid van mensen,
onder meer door hen te
stimuleren eigen bedrijfjes op
te zetten. De laatste tijd legt
ABC zich ook meer toe op
kadervorming: de ontwrichte
samenleving van Sierra Leone
heeft mensen nodig die het
land er ook bestuurlijk weer
bovenop kunnen helpen, zodat
de steun van de internationale
gemeenschap over een aantal
jaren niet meer nodig is.
Op dit moment (half maart)
is er ruim 4700 euro binnen
voor ABC Development in
Sierra Leone. De komende
maanden zullen er nog verschillende
acties in de drie
wijken volgen om de rest van
het geld bij elkaar te brengen.
Wilt u een bijdrage overmaken,
dan kan dat op giro
107, Oorlogskinderen Sierra
Leone, Kia-Interactief code
138501.
Het bezoek aan Sierra Leone
is Jilles niet in de koude kleren
gaan zitten. “Het is onbeschrijfelijk
wat er in dit land gebeurd is.
Tegelijk merk je er niet zo heel
veel van, omdat het grootste
leed onder de oppervlakte blijft.
Maar dat komt ook omdat je
te gast bent: de mensen die je
ontvangen, lopen niet te koop
met wat zij hebben meegemaakt.
Alleen als je mensen in de persoonlijke
sfeer spreekt, komen
de verhalen wel los.”
Jilles de Klerk was jarenlang
samen met zijn echtgenote werkzaam
in Indonesië. Ook daar
maakte hij veel tegenstellingen
mee tussen bevolkingsgroepen.
“Toch gaan Aziaten anders met
conflicten om. In Indonesië is
de vorm erg belangrijk: laat je
niet gaan, beheers jezelf, houd je
aan de regels. Ik gebruik graag
het voorbeeld van een ei: ‘houd
de schaal heel, anders komt de
troep naar buiten.’ Etiquettes in
acht houden, ook in een conflict,
daar gaat het om. In West-Afrika
zijn de mensen veel directer,
woede komt meer buiten. Dat is
niet verkeerd, maar draagt wel
het risico van nieuw geweld in
zich.”
Tenslotte, is er nog hoop voor
Sierra Leone? “Met steun van
de Verenigde Naties en tal van
hulporganisaties komt er veel tot
stand. Maar uiteindelijk moeten
de mensen van Sierra Leone
het zelf doen. Daarvoor heb je
wel eigen kader nodig, mensen
die gemotiveerd zijn hun land
samen op te bouwen en daarvoor
ook de deskundigheid hebben.
Dat zal de grootste opgave zijn
voor de komende jaren.”
Ronald Bolwijn

Jaargang 3 Nummer nummer 3
“Een gevoel van eenzaamheid overviel mij”
Als je kind geboren wordt
met een handicap
Klazien van Gelder was
voor in de twintig toen haar
eerste kind geboren werd.
De verwachting van een
onbekommerde tijd met
haar pasgeboren zoon werd
snel de bodem in geslagen.
Hij kwam ter wereld met
verschillende afwijkingen
tengevolge van een open
rug (Spina Bifida). Talloze
operaties volgden, en een
jarenlange strijd om de
beste zorg voor hem te regelen.
Maar Klazien gaf niet
op. “Het heeft mijn leven
veranderd en verdiept.”
Buiten gutst de regen van de
daken. Het is half februari en de
zoveelste prachtige sneeuwlaag
moet het ontgelden en mengt
zich smeltend met het regenwater.
Op de bovenste verdieping
van het comfortabele en stijlvol
ingerichte appartement aan de
Hogeweide heeft Klazien van
Gelder geen last van dit gebeuren.
Klazien (62) is moeder van zoon
Eelco en dochter Nienke. Eelco
werd veertig jaar geleden geboren
met een open ruggetje. Twee
jaar geleden stopte Klazien met
werken, zij was de laatste zeven
jaar directeur van de BOSK, een
organisatie voor mensen met een
aangeboren motorische handicap
en hun ouders.
Je leven op z’n kop
“Ik was 22 jaar toen Eelco werd
geboren: een prachtig ventje!
Helaas werd hij geboren met een
open ruggetje en ontwikkelde hij
een paar weken later een waterhoofdje.
Hij moest gelijk naar
het ziekenhuis. Je weet niet wat
je overkomt! Weg roze wolk met
een baby in z’n wiegje. Het was
meteen ‘Zorg’ met een hele grote
‘Z’. Allerlei vragen komen er
dan op je af. Wat staat dit kind te
wachten? Redt hij het wel? Wat
voor leven krijgen we nu? Ik was
met mijn 22 jaar gelukkig nog erg
flexibel en redelijk onbevangen.
Dat het een jarenlange, moeilijke
tijd zou worden besef je niet en
dat is maar goed ook.
De eerste klap kwam toen de
kinderarts tegen mij zei: ‘mevrouw,
vergeet dit kind maar…’.
Ik, supertrotse moeder, vloog
die man bijna aan. Je houdt zo
Klazien van Gelder: je houdt zo onnoemelijk veel van je kind
onnoemelijk veel van je kind. Ik
wist dat dit kind wèl kansen had
en zette alles op alles.”
“De eerste drie maanden van zijn
leven heeft Eelco in het ziekenhuis
doorgebracht. De ene na de
andere operatie volgde. Maar
hij redde het! Wat ik moeilijk
vond, was het onbegrip van de
mensen om me heen; ze negeerden
je gewoon. Een gevoel van
eenzaamheid overviel mij. Zelf
“Ik leerde hem zo
zelfstandig mogelijk
te worden.”
wilden mijn man en ik er zoveel
mogelijk normaal mee omgaan:
dit was ons leven. Er volgden
jaren van ziekenhuisbezoek en
operaties. Informatie was moeilijk
te krijgen; je moest zelf alles
uitzoeken. Het was een onafgebroken
strijd om voorzieningen,
aanpassingen en therapieën voor
elkaar te krijgen. Veel kosten
moest je toen nog zelf dragen.
Op de school waar ik Eelco eindelijk
geplaatst kreeg, moest ik
iedere dag rond koffietijd komen
om hem te verschonen. Dat doe je
dan ook, jarenlang ”.
Niet voor niets
“Eelco ontwikkelde zich naar
omstandigheden goed. Het was
een heel vrolijk, slim jongetje met
veel humor. Hij kwam goed door
de basisschool en de Mavo heen.
En met zijn drie jaar jongere
zusje had hij veel plezier. Ik heb
hem nooit als een ‘gehandicapt
kind’ behandeld. Ik leerde hem zo
zelfstandig mogelijk te zijn. Wij
hebben hem altijd thuis gehouden
en niet in een instelling.
Het heeft bij mij veel kracht naar
boven gebracht. Die onvoorwaardelijke
liefde is er gewoon. Ik heb
zoveel ouders gezien die stapelgek
op hun kind zijn, ook al is het
nog zo zwaar. Die liefde voor je
kind voelt als een opdracht, een
opdracht waar je geen moeite
voor hoeft te doen; je weet het,
je snapt het en je doet het. Ook al
ben je soms uitgeteld. Al je compassie,
je empathie, je extra zorg,
iedere dag weer. Al dat verdriet
Torenpleinkerk iedere zaterdag open
Van maart tot oktober is de Torenpleinkerk
in Vleuten iedere
zaterdag open van 12.00 tot
16.00 uur. Heeft u tussen het
boodschappen doen behoefte
aan een moment van rust en
stilte? Loopt u dan gerust even
binnen. Ook zijn er gemeenteleden
aanwezig die u iets kunnen
vertellen over de geschiedenis
van het kerkgebouw,
over het nieuwe carillon met
meer dan vijftig klokken en
over de activiteiten van onze
protestantse gemeente. Plaats:
Torenpleinkerk, Schoolstraat
Arie Abbenes,
stadsbeiaardier van Utrecht
is uiteindelijk ondergeschikt, je
krijgt er veel voor terug, als je
het kunt zien.”
“Vanaf de geboorte van Eelco
ben ik lid van de BOSK. Ik
werd voorzitter van het bestuur
en groeide door naar de directeursfunctie,
van 2001 tot 2008.
Er zit ontzettend veel aan vast
als je te maken krijgt met een
handicap, de BOSK helpt hierbij
op alle levensterreinen. We
hebben veel voor elkaar gekregen.
Nu, na mijn vertrek bij de
BOSK, geniet ik lekker van het
leven, samen met mijn huidige
man. We maken mooie reizen
en varen veel. Maar ik voel me
nog steeds zeer betrokken bij
mensen met een handicap. Ik zit
nu in een klein bestuur dat zich
hard maakt voor de belangen en
de zeggenschap van mensen met
een handicap. Wij Nederlanders
denken vaak vanuit problemen
en ‘onkosten’. Mensen met
lichamelijke beperkingen laten
echter iets zien wat voor anderen
nieuw lijkt te zijn; bij hen
vind je prachtige, waardevolle
eigenschappen! Zoveel doorzettingsvermogen,
geduld, humor,
relativeringsvermogen, dáár
zouden we in de maatschappij
heel veel van kunnen leren!”
Opstaan en doorgaan
“Eelco is nu veertig jaar, hij
heeft zijn leven goed op de rit.
Hij heeft leuk werk als collectiebeheerder
bij Naturalis,
leuke hobby’s, hij redt zich goed
alleen. Mijn gevecht voor hem
heeft in mij levenskracht naar
boven gehaald, mijn leven verdiept,
ik kan mij beter invoelen
in andere mensen. Voor mij
geldt: blijf bij de liefde die je
voelt; blijf niet hangen in negatieve
gevoelens, maar doe er iets
mee: opstaan en doorgaan, iedere
dag opnieuw!”
Nanny Koetsier
‘Verzoening’
Peter Kos valt op door zijn fuchsiakleurige
overhemd. Hij vertelt:
“Ik ben predikant van de Baptistengemeente
De Rank in Utrecht.
Hier in Leidsche Rijn zie ik dat
steeds meer kerken elkaar weten
te vinden en op meerdere vlakken
met elkaar gaan samenwerken.
Dat is prachtig en heel goed. Het
is mooier om te kijken naar wat
ons samenbindt, dan de verschillen
te benadrukken.” Tjitske Kos:
“Gods Liefde doorgeven aan
mensen, dat is belangrijk. Het
gaat om relaties tussen mensen
en het gaat steeds beter!”
Meneer en mevrouw Van Ginkel
zijn niet meer zo van de kerk.
Mevrouw: “Wij hebben allebei
een andere kerkelijke achtergrond.
De één protestant en de
ander katholiek. Dat was vroeger
niet zo gebruikelijk. Twee geloven
op één kussen, daar slaapt de
duivel tussen, zeiden ze vroeger.
Maar met ons samen gaat het
goed hoor. We komen echter niet
meer in de kerk. Je kunt toch
ook thuis geloven, daar heb je
zo’n gebouw niet voor nodig. Je
gelooft toch hoe en wat je zelf
wilt geloven?”
Jan Wijmenga denkt eens goed
na: “Ik kan mij niets herinneren
van een situatie waarin iets
verzoend moest worden. Oh ja,
er is toch wel iets: mijn vrouw
en ik hebben drie lieve kinderen,
de oudste is drie en we hebben
een tweeling van anderhalf jaar.
Vooral de opvoeding van ons
kindje van drie jaar vind ik soms
wel moeilijk worden. Je kent
het wel: ze gaan hun grenzen
ontdekken, krijgen een eigen
willetje.”
Meneer en mevrouw Mik lopen
gearmd tussen de planten door
als ze aangesproken worden
met de vraag hoe belangrijk
verzoening is. Mevrouw Mik:
“Weet je, je moet mensen in hun
eigen waarde laten. En tja, soms
zeggen mensen weleens dingen
waar je het niet mee eens bent,
maar dat zal dan wel.” De ander
in zijn of haar waarde laten,
dat is ook belangrijk als je met
elkaar getrouwd bent, zo maakt
mevrouw Mik duidelijk. “Wij
zijn al 59 jaar bij elkaar. We
leiden een rustig leven samen.”
Meneer Mik vertelt: “Mijn
vrouw is mijn blindengeleidestok.
Ik zie niet zo veel meer.”

Foto: Anne Heringa
Creatief met eieren
Paastak maken
Wat heb je nodig:
• klei
• gekleurd papier
• schaar
• perforator en een pen
• draad
• geel, oranje en groen crêpepapier
• gekleurde eieren (zie boven)
Van tevoren verzamel je takken met voldoende
ophangmogelijkheden. Berkentakken zijn heel geschikt.
Je moet de takken tot een werkzame hoogte
inkorten. Van de klei kneed je een stevige bol. Hier
steek je de takken in. Daarna versier je de eieren
(als hierboven aangegeven). Als je dit hebt gedaan
maak je in elk ei een extra gaatje, zodat er twee
Geen Pasen zonder kleurig versierde
paaseieren! Nog een middagje
te vullen vóór het Pasen
is? Ga dan gezellig samen aan de
slag, want de mooiste paaseieren
decoreren, dat doe je zelf.
Wat heb je nodig:
• eieren (ongekookt,
uitgeblazen)
• verf
• kwastje
• saté stokje
• lijm
• potlood
• scherp mesje of een naald
Eieren uitblazen
Het is even oefenen en een schort
is geen overbodige luxe.
• Prik met een scherp voorwerp
een klein gaatje in de boven- èn
onderkant van een ei. Zorg ervoor
dat u ook het binnenste velletje
goed doorprikt.
• Nu komt het vieze werk.
Je houdt het ei boven een bak en
blaas door een van de gaatjes de
Vier thema-avonden over opvoeding
Met gezond verstand, intuïtie, eigen
ervaringen en geloof in elkaar
kom je een heel eind als het gaat
om opvoeden. Tegelijkertijd blijft
het begeleiden van kinderen een
kunst. Zeker als je ernaar verlangt
kinderen vertrouwd te maken met
kerk en geloof. Kinderen hebben
vragen die ons confronteren met
onze eigen inzichten en verwachtingen.
Of met wie we zijn, hoe
we zelf zijn opgevoed en wat we
ten diepste geloven of verwerpen.
Voor ouders en voor anderen die
kinderen begeleiden, biedt de protestantse
wijkgemeente Vleuten
een viertal gespreksavonden aan:
Om Pasen heen?! – over het
omgaan met het lijdensverhaal
van Christus en de betekenis van
Pasen. Door de ogen van kinderen,
theologen en opvoeders.
Datum: 22 maart, van 20.00
– 22.00 uur, in ‘de Klepel’, Marekerk,
Zandweg 126, De Meern.
De aarde is van God – over het
begin van alles, het scheppingsverhaal
en de opdracht om zuinig
te zijn op de aarde en op elkaar.
Datum: dinsdag 13 april, van
20.00 – 22.00 uur in ‘Het
Baken’, Burchtpoort 7, Vleuterweide.
inhoud naar buiten.
• Spoel het ei goed na met
water.
Als je het ei op een satéstokje
steekt, verft het makkelijker.
Versier door krassen
Verf het ei eerst in een mooie
kleur. Teken met potlood dun het
figuur nadat de verf opgedroogd
is. Kras daarna voorzichtig de
verf weg. Hierdoor komt de
schaal van het ei weer in zicht.
Dit geeft een heel apart gezicht.
Werk heel voorzichtig, want het
ei kan makkelijk breken.
Versier met mozaïek
Hiervoor heb je twee eieren
nodig. Beschilder het eerste ei
in een lichte kleur en het tweede
in een donkere kleur. Laat de
eieren drogen en breek dan het
ei in de donkere kleur in stukjes.
Lijm deze stukjes nu op het ei in
de lichte kleur en er ontstaat een
mozaïek.
Foto: Ans Nelisse
gaatjes naast elkaar zitten. Hier haal je een draadje
door, zo kun je de eieren in de takken hangen. Uit
het crêpepapier knip je dunne reepjes, deze hang je
ook in de takken. Zo krijg je een fleurige paastak.
Alles is te koop!? – over hebben en houden,
over samen delen, in een ik-cultuur. Datum:
maandag 10 mei, van 20.00 – 22.00 uur in ‘Het
Baken’, Burchtpoort 7, Vleuterweide.
Sla maar terug – over omgaan met conflicten,
weerbaarheid en vrede in de opvoeding.
Datum: woensdag 16 juni, van 20.00 – 22.00 uur
in ‘Het Baken’, Burchtpoort 7, Vleuterweide.
PS: Niet alleen mensen uit Vleuten en Vleuterweide
zijn welkom. Woont u in een andere
wijk? Kom ook gerust!
Schatgraven - een koffer vol
geloof-in-opvoeding
Vanaf 1 april is het mogelijk een
‘Schatgraverskoffer’ te lenen. De
initiatiefnemer, opbouwwerker Ria
Keijzer - Meeuwse, biedt gezinnen
die daarvoor interesse hebben
een koffer aan met materiaal
voor geloofsopvoeding thuis. De
inhoud is eigentijds, met materiaal
uit verschillende bronnen. In de
koffer vindt u onder meer: creatief
spelmateriaal, twee prentenboeken,
het boek van Supernanny Jo, het
tijdschrift Spring (over geloofsopvoeding),
een vrolijke liedbundel,
een boek met teksten en gebeden,
een boekje over de Viertafel en
Open huis in ‘Het Baken’
Twee keer per maand is er open huis in het nieuwe
kerkelijk centrum ‘Het Baken’ in Vleuterweide (Cultuurcampus).
Op de eerste en derde dinsdag van de maand is
iedereen tussen 10.00 en 12.00 welkom. Om 10.30 uur
is er gelegenheid om mee te doen aan een gesprek rond
de stamtafel. Wie dat niet wil, kan in kleiner verband
anderen ontmoeten, lectuur inzien of stilte zoeken. Het
open huis van dit seizoen wordt op 8 juni afgesloten met
een feestelijk ochtendprogramma en een lunch.
Data open huis: 6 en 20 april, 4 en 18 mei, 1 en 8 juni.
Plaats: Kerkelijk centrum ‘Het Baken’, Burchtpoort 7
Opgave: niet nodig, u kunt gewoon binnen lopen.
een kinderbijbel. De inhoud wordt
aangepast aan de leeftijd van de
kinderen om wie het gaat. Bij het
materiaal zit ook de Schatgraverswaaier,
die aanwijzingen biedt
voor gebruik van het materiaal.
Er komen drie koffers in omloop,
dus op drie adressen tegelijk kan
de koffer worden gebruikt. Leners
van de Schatgraverskoffer worden
later in het jaar uitgenodigd bij elkaar
te komen om ervaringen uit te
wisselen en elkaar te leren kennen.
Wilt u een koffer lenen? Of eerst
wat meer weten?
Neemt u dan contact op met
Informatie opbouwwerk protestantse wijkgemeente Vleuten / Vleuterweide:
- adres: Burchtpoort 7. De ingang ligt op de Cultuurcampus, tegenover de bibliotheek, op het plein waar de ‘Blauwe toren’ staat.
- bereikbaarheid ‘Het Baken’: vanaf bushalte ‘Het centrum’ (lijn 28) is het twee minuten lopen naar ‘Het Baken’. Voor auto’s is op het plein en om de
hoek van de Campus volop parkeergelegenheid.
- voor info, een gesprek of aanmelding kunt u terecht bij Ria Keijzer–Meeuwse, kerkelijk opbouwwerker. Tollenskade 17, 2274 LT Voorburg, (070)
319 19 38 of (06) 50 22 82 50, e-mail: ria.keijzer@casema.nl
Maart/April Maart 2010
Passiedienst in de Marekerk
Op zondag 28 maart
(Palmzondag) wordt in
de Marekerk een passiedienst
gehouden. Deze
begint om 18.30 uur.
Het Passiekoor van de
Marekerk, dat al voor de
zesde achtereenvolgende
keer op Palmzondag
zingt, staat voor de eerste
keer onder leiding van
de eigen cantor-organist
Herman Mussche. De stukken die ten gehore worden gebracht zijn geschreven
vanuit de inspiratie en het geraakt zijn door het lijdensverhaal
van Jezus Christus. Stukken ook, die de koorleden vol passie en motivatie
afgelopen maanden ingestudeerd hebben: het prachtige motet “Tristis
est anima mea” van Joh. Kuhnau, koralen uit de Johannes Passion van
Joh. Sebastiaan Bach en ook stukken van M. Franck en F. Mendelssohn
Bartholdy. Zoals ieder jaar, zijn er liederen waarbij u weer mee kunt
zingen. De zangstukken en liederen worden afgewisseld met lezingen
uit de Bijbel: het aangrijpende lijdensverhaal van Jezus. Woorden, zang
en muziek, die elkaar over en weer voeden en die troost, bemoediging
en een ongekend perspectief voor deze wereld in zich herbergen. Zo
kunnen wij even stilstaan bij de Stille Week ofwel Goede Week, die
voor ons ligt.
Voelt u zich welkom in de Marekerk: aanvang 18.30 uur. Na de dienst
staat er een kopje koffie of thee voor u klaar in De Klepel, de ontmoetingsruimte
achter de kerk. Voorganger is Esther Scheer-Weijenberg.
Ds. Leon Bal predikant Marekerk
Ds. Leon Bal is de nieuwe predikant
van de protestantse wijkgemeente
De Meern. Hij zal op 18 april zijn
intrede doen in De Marekerk aan de
Zandweg. Leon Bal (36) is gehuwd
met Mirjam en samen hebben zij
twee kinderen: Liam (7 jaar) en Cecilia
(bijna 1 jaar). Leon Bal neemt
op 11 april afscheid van de protestantse
gemeente Zoelen, waar hij
vanaf 2004 predikant was. Een week
later doet hij intrede in De Meern.
De intrededienst in de Marekerk
begint om 14.30 uur.
In het septembernummer van Kerk
in de Buurt nemen we een interview
met ds. Leon Bal op.
Ria Keijzer – Meeuwse. Contactgegevens
treft u hieronder aan.
Bondgenoten zoek ik
Bondgenoten zoek ik,
vrienden en vriendinnen,
mensen die zich niet neerleggen
bij onrecht en geweld,
mensen die werken en hopen en
bidden.
moge een geest van vertrouwen
ons verbinden,
tegen alles wat een mens
onmachtig en onmondig maakt,
tegen alle krachten die ons
stom tevreden houden,
tegen elk regime dat armen
verzwijgt of verdrukt.
Moge de moed om te spreken
en te handelen ons verbinden,
tegen alles, wat ons gevangen
houdt in angst,
tegen alle krachten die ons
ontmoedigen,
tegen alles in wat mensen in
slaapt sust
of gescheiden houdt.
Moge de hoop ons verbinden,
met allen die niets te verliezen
hebben,
met allen die proberen op te
staan,
met allen die uit zijn
op het allerbeste voor de
allerminsten.
Bondgenoten zoek ik,
vrienden en vriendinnen,
mensen van hier en overal,
waar ook in de wereld,
mensen van vlees en bloed
die de weg van Jezus durven
gaan.
Uit: Hoor mij roepen.

Jaargang 3 Nummer nummer 3
“Onze kinderen hadden niet voor een echtscheiding gekozen.”
Samen onder één dak na
echtscheiding
Echtscheiding heeft vaak
grote gevolgen. Voor de
beide partners, die hun
liefde zagen verdwijnen,
maar ook voor eventuele
kinderen. Zij hebben er niet
voor gekozen dat hun vader
en moeder uit elkaar gaan
en lijden misschien wel de
meeste schade. Vaak kan
het helpen als hun ouders
samen voor de kinderen
blijven zorgen. Neem Joep
en Aimée. Na hun echtscheiding
deelden ze hun
huis in tweeën en bleven ze
zo samen wonen: voor de
kinderen.
Wie trouwt of gaat samenwonen,
denkt niet aan scheiden.
Als dat toch gebeurt, doet alles
pijn. Vertrouwen is beschaamd,
verwachtingen liggen in duigen,
het beeld van de ander (en van
jezelf) moet drastisch worden
bijgesteld. Financiële zekerheden
vallen weg en tal van vaardigheden
moeten zonder uitstel
worden ontwikkeld. Het wekt
geen verbazing dat de boosheid,
onmacht en frustratie zich richt
op die ene persoon, op de ver-
Pasen is het belangrijkste
feest van het Christendom.
Er horen woorden bij als
bevrijding, verzoening,
vergeving. Maar wat hebben
die woorden precies
te maken met Pasen? Ds.
Marti Tüski geeft een uitleg.
Verzoening, vergeving, Jezus
als Middelaar, Pasen. Grote
woorden, waarvan velen zich
afvragen of ze nog wel van deze
tijd zijn. Als je gaat google-en,
kom je tot hele verrassende
antwoorden. Wat vind je terug in
de praktijk van deze begrippen
en hoe bijbels zijn ze?
Ten eerste vergeving. Dit komt
op vele websites van coaches
terug. Coaches die je willen
helpen om met moeilijke dingen
om te gaan. Een psycholoog
haalt Jezus’ woorden aan het
Kruis aan: “Vader vergeef hen,
ze weten niet wat ze doen.” De
uitleg hierbij is dat Jezus weet
dat de mensen niet beseffen wat
ze echt aan het doen zijn. En
dat als je een ander pijn doet,
je jezelf ook pijn doet. Vergeven
is dan geen keus maar een
beslissing. Iets waar je naar wílt
leven. Die beslissing houdt in
dat je bewust je pijn en/of je
verdriet wilt loslaten om tot vergeving
te kunnen komen. Ver-
Niet meer als partners, wel als ouders.
oorzaker, de ander dus. Alle pijn
en boosheid leidt er vaak toe dat
ex-partners niet meer met elkaar
kunnen praten, elke redelijkheid
is dan zoek.
Gestrand
Zo had het ook kunnen gaan met
Joep en Aimée. Hun huwelijk
duurde acht jaar. Ze kregen twee
kinderen, Marieke en Luc. Over
de oorzaak van de relationele
geven staat los van degene die
jij wilt vergeven; het zit in jou.
Jezus’ woorden aan het Kruis
‘kloppen’ in de praktijk van
het leven. Ook bij het bewust
afscheid nemen van het leven.
Het rare is dat er niet veel
christelijke boeken zijn over de
praktijk van het vergeven. Er
komt hierover in april een boek
uit, ‘Vrouwen verhalen over
vergeving’ (uitgeverij Plateau).
Als je de titels van de hoofdstukken
leest, dan begrijp je hoe
breed vergeving is: vergeving
is een geschenk; vergeving is
een nieuw begin; vergeving
is een keuze; vergeving is een
strijd; vergeving is verzoeking;
vergeving is loslaten; vergeving
is liefde.
schipbreuk lopen de belevingen
uiteen. De een voelde zich niet
gewaardeerd, de ander ervoer te
weinig aandacht. Toen zij samen
tot de conclusie kwamen dat
de liefde was verdwenen en het
huwelijk was gestrand, kwam de
focus op de kinderen te liggen.
Joep: “De kinderen hadden niet
voor een echtscheiding gekozen.
We vonden dat de gevolgen van
de scheiding voor hen zo klein
Ten tweede verzoening. Op
internet komt het vooral in woordenboeken
voor. Het betekent:
her-eniging; herstel van gebroken
eenheid; herstel van vriendschap
of vrede. Bijbels gezien mooie
betekenissen. Je had een relatie,
die is gebroken en die gebrokenheid
wordt goedgemaakt. Verzoening
is het herstel van je relatie
met je Schepper, met je Bondgenoot.
Dat gebeurt met Pasen. Op
de website van een christelijke
tv-zender stond dat verzoening
ná vergeving komt. Pas als je
vergeven bent of als jij vergeven
hebt, kun je echt een nieuwe start
maken met je gebroken relatie
met God of met de andere mens.
Ja, dan hebben wij theologisch
de volgorde hier al op een rij: een
beslissing nemen, loslaten, vergeven,
verzoenen. De vraag is: hoe
kun je zover komen in het leven?
Met hulp van de Middelaar.
Ten derde Jezus als Middelaar.
Internet staat bol van het aanbod
van middelaars, mediators.
Tegenwoordig heb je werk zat
als mediator, want iedereen snapt
wel dat je er soms niet uitkomt
met z’n tweeën. Waarom Jezus
als Middelaar dan zo’n probleem
is… Hij bemiddelt tussen God
en jou; Hij spreekt voor jou aan
het Kruis; Hij spreekt voor God
als Hij jou bemoedigt. En Hij is
gratis. Dat noemen wij genade.
Helemaal van deze tijd.
mogelijk moesten zijn. Om dat
te bereiken, moesten Aimée en
ik wel verder met elkaar. Niet
meer als partners, maar wel als
ouders.”
Aimée: “Het klinkt misschien
gek, maar ondanks de echtscheiding
beschouwden wij ons
huwelijk niet als mislukt. Wij
hebben dat zelfs een keer tegen
elkaar gezegd, toen het over de
kinderen ging. Dat zij uit ons
huwelijk zijn voortgekomen, is
een winst die opweegt tegen alle
teleurstellingen. Maar even zo
goed, het is wel zwaar geweest.”
Dicht bij de kinderen
Joep en Aimée besloten tot een
zeldzame stap. Ze bleven in
hetzelfde huis wonen. Aimée:
“Vanaf het begin was voor ons
allebei duidelijk: zo dicht mogelijk
bij de kinderen blijven. De
suggestie om onder één dak te
blijven wonen, kwam van onze
gezamenlijke adviseur. Het loste
in één klap een hoop problemen
op: huisvesting, woonlasten,
verdeling van de zorg voor
de kinderen. En Marieke en
Luc zouden in een omgeving
opgroeien die het reguliere
gezin het meest benaderde.”
Joep: “Wij hadden het geluk dat
Pasen en verzoening,
wat is het verband?
De Hand van God, door Rodin.
Ds. Tüski.
Wat wij hieruit kunnen
meenemen? Dat wij hele
kostbare woorden krijgen vanuit
de Bijbel over wat Jezus met
Pasen deed. Woorden, die in de
maatschappij onmisbaar zijn.
Woorden, die voor ons menszijn
onmisbaar zijn. Woorden, die
op de breuklijnen van ons leven
genezing brengen. Woorden, die
niet ver van ons staan maar over
óns gaan. Laten wij de woorden
van Pasen koesteren.
Ds. Marti Tüski is als ouderenpastor
verbonden aan de
wijkgemeente De Meern
ons huis groot genoeg was om
het min of meer in tweeën te
splitsen. Er is ongeveer halverwege
een muur gemaakt, met
een deur erin. Die deur, zo was
de afspraak, is alleen voor de
kinderen. Zij kunnen heen en
weer wanneer zij dat willen.”
Voldoening
Makkelijk was het niet. Er
moest veel gepraat, aangehoord
en afgesproken worden. Joep:
“Geen misverstand. Hoewel er
voor de buitenwereld weinig
veranderd lijkt, is het allemaal
niet zonder slag of stoot gegaan.
En natuurlijk ís er wel veel veranderd.
Aimée en ik zijn geen
partners meer, maar ouders zijn
we nog wel samen. Ik zie onze
aanpak zeker als een vorm van
verzoening. We hebben naar het
gemeenschappelijke gezocht,
niet naar wat ons scheidde.”
Aimée: “Ook voor mij was het
belangrijkste dat het ‘uit elkaar
gaan’ in harmonie zou gebeuren.
Ik ben blij met wat wij hebben
bereikt. Als ik naar het grotere
plaatje kijk, geeft dat rust en
voldoening.”
Ron Booij
11 mei: zangavond in
Lutherse kerk
Tussen Pasen en Pinksteren
organiseert de Protestantse Kerk
in vier steden in ons land een
zangavond die in het teken staat
van Lutherse liederen. Op 11
mei is er een in Utrecht, in de
Lutherse kerk aan de Hamburgerstraat
9. Het programma
biedt een kennismaking met
een accent op kerkliederen uit
de Lutherse traditie. U bent van
harte welkom om mee te komen
zingen!
Het programma begint om
20.00 uur en duurt tot uiterlijk
22.00 uur. Tussendoor is een
koffiepauze. De toegangsprijs is
€ 10,-. Daarvoor ontvangt u een
programmaboekje èn het boekje
‘Zingt een nieuw lied!’
Wilt u verzekerd zijn van een
zitplaats, stuurt u dan een mail
naar j.van.dijk@pkn.nl, o.v.v.
het aantal personen en het kenmerk
‘Utrecht’.
Zingt een nieuw lied!
Begin april verschijnt een boekje
dat mensen laat kennismaken
met kerkmuziek in vele kleuren
en maten, stijlen en vormen. De
titel is ontleend aan de woorden
van Psalm 98, ‘Zingt een nieuw
lied voor God de Here!’ Steeds
weer maken mensen nieuwe
liederen om de boodschap van
het evangelie door te geven en
te bezingen.
Het boekje bevat een inleiding
over Luther en zingen. Maarten
Luther schreef liederen in de
volkstaal, bedoeld om thuis en
in de kerk samen te zingen. Hij
zag het lied als het beste middel
om de gemeente bij de evangelieboodschap
te betrekken. Het
boekje bevat verder portretten
van mensen die op een of andere
manier bij de Lutherse kerkmuziek
betrokken zijn, en een
aantal liederen uit de Lutherse
traditie en uit de veelkleurigheid
van de kerkmuziek in ons land.
Het boekje wordt uitgereikt bij
de zangavonden in het land.
U kunt het boekje ‘Zingt een
nieuw lied!’ vanaf 1 april bestellen
bij de Protestantse Kerk in
Nederland: bestellingen@pkn.nl
of (030) 880 13 37. De prijs van
het boekje is € 5,-.

Op weg naar Pasen rond
Kerkboerderij De Hoef
Zaterdag 27 maart,
Palmpaasstokken maken,
10.30 en 13.15 uur
Natuurlijk gaan we een palmpaasstok
maken. Maar wij
vertellen je ook het verhaal
van palmpasen en zingen er
liedjes bij met muziek. Op
zondag kun je met je palmpaasstok
naar de kerk komen.
Wat we dan gaan doen, is nog
een verrassing.
Wil je meedoen? Meld je dan
aan bij de activiteitencommissie,activiteiten@kerkenindehoef.nl,
zet er bij of je
om 10.30 of 13.15 uur komt.
Kosten: 2 euro per kind.
Zondag 28 maart,
Palmpasen, 10.00 uur
Op deze zondag vieren we de
intocht van Jezus in Jeruzalem.
Op zaterdag hebben de
kinderen in De Hoef palm-
pasenstokken kunnen maken.
Met deze stokken maken ze in
deze dienst een rondgang door
de kerk. Het is de bedoeling
dat jong en oud zich in deze
dienst thuis voelen. De muzikale
begeleiding in deze bijzondere
dienst wordt verzorgd
door combo ‘De Troubadours’
uit Alphen aan den Rijn.
Donderdag 1 april,
Witte Donderdag, 19.30 uur
We gedenken dat Jezus de
maaltijd vierde met zijn
vrienden, een maaltijd die we
nog altijd vieren in de kerk.
Deze maaltijd staat voor Gods
verbondenheid met ons en
voor onze onderlinge verbondenheid.
Het eigen koor van
De Hoef (de cantorij) verleent
medewerking aan de dienst.
Samen met de eigen predikant,
ds. Klaas-Willem de Jong, gaat
ds. Kersten Storch voor. Zij
is geestelijk verzorger in ‘De
Drie Ringen’.
Vrijdag 2 april,
Goede Vrijdag, 19.30 uur
We volgen het laatste deel van
Jezus’ leven, een lijdensweg.
Het is een unieke weg die
alleen Hij zo ging. Tegelijk
is het een weg waar tallozen
zich in herkend hebben en nog
herkennen. De lezing uit de
Jaargang 3 • nummer 3
• Maart/April 2010
Bijbel, de muziek en enkele
beelden brengen ons dichter
bij de weg die Jezus is gegaan.
Zaterdag 3 april, 21.30 uur,
Paaswake
In het donker komen we
samen in een schaars verlichte
kerkzaal. We zijn nog onder
de indruk van alles wat er met
Jezus is gebeurd, zijn lijden en
sterven. In de Bijbel lezen we
gedeelten die ons wijzen op de
overwinning van het licht op
het duister, op leven ondanks
de dood. Het wordt stil. In het
donker wordt een brandende
kaars binnen gebracht. Deze
verwijst naar Jezus die in
zijn opstanding de dood heeft
overwonnen. We lezen met
elkaar het opstandingsevangelie,
het verrassende nieuws
dat het graf leeg is, dat Jezus
is opgestaan uit de dood. Zo
komt dit grote wonder ineens
heel dichtbij.
Zondag 4 april,
Pasen, 10.00 uur
Dit is een feestelijke dienst
voor alle leeftijden. We vieren
de overwinning van het leven:
de Heer is opgestaan! De
cantorij verleent muzikale
medewerking. Wijkpredikant
ds. Klaas-Willem de Jong gaat
voor, net als in de diensten van
de voorafgaande week.
Kerkboerderij De Hoef is
gelegen aan de Hogeweide
6. Actuele informatie: www.
kerkenindehoef.nl
Wijkgemeente
Vleuten
Info: Ronald Bolwijn,
tel. 238 07 83
Predikant: ds. Johan Plante
Kerkdiensten: elke zondag
om 10.00 uur
Kerkgebouw:
Schoolstraat 5,
3451 AA Vleuten
info@torenpleinkerk.nl
www.torenpleinkerk.nl
Kerk in de Buurt is een
uitgave van de Protestantse
Gemeente Vleuten – De
Meern – Leidsche Rijn-Oost
in samenwerking met uitgeverij
Narratio.
Kerk in de Buurt verschijnt
drie keer per jaar, kort voor
startzondag, Kerst en Pasen.
Oplage: 2.750 ex.
Redactie-adres
Vragen en opmerkingen
over de inhoud van Kerk in
de Buurt kunt u adresseren
aan:
Redactie Kerk in de Buurt,
Postbus 124, 3454 ZJ
De Meern, of per e-mail:
kerkindebuurt@marekerkdemeern.nl
Paasvieringen Marekerk De Meern
Gedurende deze week is er een
aantal diensten dat samen eigenlijk
één dienst vormt: aan elk
van deze diensten verleent de
cantorij o.l.v. Herman Mussche
haar medewerking.
1 april - Witte Donderdag: om
19.30 uur in de Marekerk - Viering
van het Heilig Avondmaal.
Voorganger is ds. M. Tüski.
1 april - Witte Donderdag: om
17.30 uur (!) tevens dienst in
dienstencentrum De Roef, Touwslagerslaan
3 - Viering van het
Heilig Avondmaal. Voorganger
is ds. M. Tüski.
2 april - Goede Vrijdag: om
19.30 uur in de Marekerk - een
dienst waarin wij de kruisiging en
Zondag 28 maart, Palmpasen
In de dienst van deze zondagochtend
in de Torenpleinkerk
(aanvang: 10.00 uur) staan de
kinderen centraal. Zij zullen met
palmpasenstokken in een feestelijke
optocht via het kerkplein
de kerk binnenkomen. Voorganger
is in deze dienst mevr. Ria
Keijzer – Meeuwse.
Zondag 28 maart, Palmpasenvesper
Tijdens deze dienst luisteren
we naar de uitvoering van het
‘Membra Jesu Nostri’ van de
componist Buxtehude (1627
– 1707), door het ensemble Octagon.
De titel verwijst naar het
passieverhaal; elk onderdeel van
het muziekstuk verwijst letterlijk
naar de lichaamsdelen van
Jezus. De vesper wordt geleid
door ds. Johan Plante. Plaats: de
kerkzaal van de Torenpleinkerk.
Aanvang: 19.30 uur.
Maandag 29 maart: een
meditatieve avond: ‘Verbeelde
Woorden’. Een samenkomst bestaande
uit lezen, zingen, kijken,
luisteren naar muziek en stil
zijn. Al enkele jaren verbeeldt
een aantal gemeenteleden met
verf en penseel bijbelgedeelten
op het witte doek. Dit jaar staat
het bijbelboek Exodus, het boek
van bevrijding, centraal. Plaats:
de kerkzaal van de Torenpleinkerk.
Aanvang: 19.30 uur.
Wijkgemeente
De Meern
Info: Iemke Idsingh,
tel. 666 72 75
Predikant: ds. Leon Bal
Kerkdiensten: elke zondag
om 10.00 uur
Kerkgebouw:
Zandweg 126, 3454 JZ
De Meern
info@marekerkdemeern.nl
www.marekerkdemeern.nl
Samenstelling
en eindredactie
Kerk in de Buurt werd samengesteld
en geredigeerd
door een werkgroep, bestaande
uit vertegenwoordigers
van de drie wijkgemeenten:
Ronald Bolwijn,
Ron Booij, Harmke
Hulsman, Nico Klasens,
het sterven van Christus gedenken.
Dit wordt gesymboliseerd door het
gedeeltelijk doven van de lampen,
de ‘lege’ viertafel en het stille
orgel. De grote paaskaars gaat uit.
Voorganger is ds. G. Hamoen.
3 april - Stille Zaterdag - Paaswake:
22.00 uur in de Marekerk:
de stilte en de duisternis worden
doorbroken. Het graf van Jezus
is leeg! De Heer is verrezen. De
dood heeft geen macht meer.
Het nieuwe licht wordt de kerk
binnengedragen. De nieuwe
paaskaars wordt ontstoken. Muziek
gaat weer klinken. Mensen
mogen hun doop gedenken en
een kaars aansteken aan de paaskaars.
Buiten klinkt het: “U zij
de glorie”. De Heer is verrezen!
Voorganger is ds. M. Tüski
Dinsdag 30 maart: Passiemuziek.
We luisteren naar delen uit
de Elias, oratorium van Felix
Mendelssohn, uit de Mattheüs
Passion van Johan Sebastiaan
Bach en uit het Requiem van
Andrew Lloyd Webber (geschreven
ter nagedachtenis aan zijn
vader). Uitvoerenden zijn: Ingrid
Boerwinkel (sopraan), Janny
Wildemast (alt) en organist Jan
Boerwinkel. Plaats: de kerkzaal
van de Torenpleinkerk. Aanvang:
19.30 uur.
Woensdag 31 maart: Vesperviering,
de laatste uit de serie van
zeven, waarin het boek Exodus
centraal heeft gestaan. De schriftlezing
zal zijn: Exodus 12: 1 – 17,
de bevrijding is in zicht. Plaats:
de kerkzaal van de Torenpleinkerk.
Aanvang: 19.00 uur.
Witte Donderdag, 1 april:
Denkend aan het laatste avondmaal
dat Jezus met zijn discipelen
hield, vieren wij samen de
maaltijd van de Heer. Voorganger
is ds. N.K. Elkerbout uit Maarssen.
De Schrift wordt gelezen,
gezongen en gevierd. Plaats: de
kerkzaal van de Torenpleinkerk.
Aanvang: 19.30 uur.
Goede Vrijdag, Kruispasen,
2 april: We vieren samen een
Passieleesdienst. Het is de dag
van gedenken. Het hele lijdensverhaal
van Jezus wordt gelezen,
Nanny Koetsier,
Jelle van Leeuwen, Johan
Maaswinkel, Jan Verhage,
Arine Visser.
Fotografie
Johan Maaswinkel, tenzij
anders vermeld.
Vormgeving
Narratio, Gorinchem
Maart/April Maart 2010
Paasmorgen, 4 april: om
8.30 uur tot 9.30 uur: bent u
welkom op het Paasontbijt in
het Vereenigingsgebouw,
Zandweg 148.
Voor opgave: zie website
www.marekerkdemeern.nl.
Kosten: geen.
Paasmorgen, 4 april: om
10.00 uur Paasviering in de
Marekerk. Vanaf 9.45 uur
worden er vertrouwde paasliederen
gezongen: aansluitend de
kerkdienst. Pasen is het grote
feest van de opstanding van
Jezus uit de dood. Kinderen tot
4 jaar zijn welkom in de crèche
en die van 4 tot en met 12 jaar
mogen tijdens de dienst naar de
kindernevendienst.
Voorganger is ds. M. Tüski.
Paasvieringen Torenpleinkerk Vleuten
afgewisseld met zang, muziek
en solozang. Aan het eind van
deze dienst wordt de gedoofde
Paaskaars de kerk uitgedragen.
Voorganger is mevr. Ria Keijzer
– Meeuwse. Plaats: de kerkzaal
van de Torenpleinkerk. Aanvang:
19.30 uur.
Stille Zaterdag, 3 april: We
vieren een Paaswake. De
nieuwe paaskaars wordt door
het donker van de kerk gedragen
en op de standaard geplaatst. In
deze dienst gaan we vierend van
dood naar leven, van duisternis
naar licht. Ook worden tijdens
de doopgedachtenis de namen
van alle kinderen genoemd die
in het voorbije jaar gedoopt zijn.
Met kaarsen in de hand sluiten
we de dienst af. Aan deze dienst
werkt de cantorij mee. De kleur
is veranderd van paars in wit,
het teken van blijdschap over de
verrezen Heer. Voorganger is ds.
Dick Eric van Dorsten uit Tull
en ’t Waal. Plaats: de kerkzaal
van de Torenpleinkerk. Aanvang:
22.00 uur.
Paasmorgen, 4 april: Om
10.00 uur vieren we het feest
van de opstanding. Een dubbelkwartet
koperblazers o.l.v.
Arie Griffioen zal deze feestelijke
dienst opluisteren en zal de
zang begeleiden. Voorganger is
ds. S.J. v.d. Zee uit Sleeuwijk.
Plaats: Torenpleinkerk.
Wijkgemeente
Leidsche Rijn-Oost
Info: Ineke Vink,
tel. 670 55 68
Predikant: ds. Klaas-Willem
de Jong
Kerkdiensten: elke zondag
om 10.00 uur
Kerkgebouw: Hogeweide 6,
3451 BC Utrecht
pr@kerkenindehoef.nl
www.kerkenindehoef.nl
Digitale uitgave
Kerk in de Buurt is ook
in digitale vorm (PDF)
beschikbaar. U kunt
deze downloaden van
de websites van de drie
wijkgemeenten: www.
torenpleinkerk.nl, www.
marekerkdemeern.nl,
www.kerkenindehoef.nl