Bestand (1.9 MB) - VVOG

Figuur 8: Aanvraag van immuniteitsonderzoeken voor acht infectieziekten,
tijdens de preconceptionele consultatie bij 23 gynaecologen.
100
90
80
70
60
% 50
40
30
20
10
0
Rodehond
Figuur 9: Aanvraag van een genetisch onderzoek tijdens de preconceptionele
consultatie bij 23 gynaecologen.
100
90
80
70
60
% 50
40
30
20
10
0
Mucoviscidose
233
CMV
Fragiel-X
Toxoplasmose
Hepatitis B
Hepatitis C
Hiv
Nooit Selectief Altijd
Elektroforese Hb
Karyotype
Duchêne
Huntington
Marfan
Nooit Selectief Altijd
GUNAIKEIA ■ VOL 14 Nr 7 ■ 2009
Sylis
Tay-Sachs
Waterpokken
- Voor zorgverleners is het vaak moeilijk om de stochastische
dimensie van klinische verschijnselen bij
erfelijke aandoeningen te beoordelen. De oplossing
hiervoor is een specifieke opleiding voor de zorgverleners
die zich bezighouden met de volksgezondheid.
- In het curriculum van de vroedvrouwen- en artsenopleiding
wordt te weinig aandacht besteed aan
preconceptiezorg en preconceptionele gezondheid.
Dat kan worden gecorrigeerd door de opleidingsprogramma’s
van vroedvrouwen en artsen grondig aan
te passen.
- De preconceptiezorg is niet goed zichtbaar voor het
publiek. De oplossing hiervoor is de start van consultaties
in de preconceptiezorg.
Algemene conclusies
Als we de natuurlijke geschiedenis van een aandoening
bestuderen, zijn er een aantal constantes: mensen met
een goede gezondheid kunnen door omgevingsfactoren
of door een genetisch probleem een aandoening ontwikkelen,
die eerst asymptomatisch is en daarna klinisch aantoonbaar
(symptomatisch stadium).
We kunnen het verloop van de aandoening op drie manieren
beïnvloeden. In het symptomatische stadium van
de aandoening, traditioneel het terrein van de curatieve
geneeskunde. Maar we kunnen ook eerder optreden, als
de aandoening nog niet klinisch aantoonbaar is, dus als
de aandoening bestaat, maar nog geen symptomen oplevert.
Dat is het terrein van de secundaire preventie, de
screening. Tot slot kunnen we zelfs in actie komen vóórdat
de aandoening bestaat, bij gezonde mensen, door het
immuunsysteem te versterken bijvoorbeeld. Dat is de primaire
preventie.
Een van de fundamentele verschillen tussen de prenatale
consultatie en de preconceptionele consultatie is dat we
tijdens de zwangerschap vooral aan secundaire preventie
doen en tijdens de preconceptionele periode vooral aan
primaire preventie.
Bij de preconceptionele consultatie kunnen we optreden
vóórdat het pathologische proces start. In bepaalde gevallen
komt zelfs deze consultatie te laat, bijvoorbeeld als de
patiënte verslaafd is aan tabak of alcohol. Daarom moeten
we een nieuw paradigma ontwikkelen, in het kader van
de bevordering van de gezondheid, waarbij alle betrokken
sectoren kunnen bijdragen tot de verbetering van de pre-