Woonwagenbewoners In Nederland PRIMO 2006 - Woonwagenwijzer

Demonstratie van woonwagenbewoners tegen het deconcentratie beleid van de overheid.
(Foto Eddy Posthuma de Boer) Op het Binnenhof in den Haag (1983)
Vier jaar later werd bij een wetswijziging een nieuw toverwoord geïntroduceerd: deconcentratie. Alle heil werd
nu verwacht van kleine centra, dichtbij de woonwijken. Woonwagenbewoners konden voortaan gebruik maken
van algemene voorzieningen. Zo hoopte de overheid de negatieve effecten van het beleid dat zij in de jaren
daarvóór had gevoerd, inclusief uitsluiting en isolement, teniet te doen.
De verantwoordelijkheid voor de huisvesting van woonwagenbewoners ging over naar het Ministerie van
Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer (VROM).
Vooral het gedwongen karakter van de overgang naar kleine centra stuitte veel woonwagenbewoners tegen de
borst. Ze voelden het als een zoveelste inperking van hun rechten. Ze wilden – evenals andere burgers – zelf
kunnen bepalen waar ze gingen wonen: op een groot of een klein kamp, in een stad of een dorp. Omdat de
kleine centra officieel geen sloopterreinen mochten herbergen, wisten mensen bovendien niet of ze nog wel
aan de slag konden raken. Het kwam er in de praktijk op neer dat wonen en werken vaak gescheiden werden,
terwijl die vanzelfsprekende combinatie altijd de kern was geweest van het woonwagenbestaan.
I n f o r m a t i e c d - r o m ‘ W o o n w a g e n b e w o n e r s i n N e d e r l a n d ( 1 8 8 0 - 2 0 0 6 ) ’ 4 5
▼
Index