Woonwagenbewoners In Nederland PRIMO 2006 - Woonwagenwijzer

Op een woonwagenkamp gaat het heel anders toe. Daar ziet en hoort iedereen juist alles van elkaar, wat
natuurlijk inhoudt dat er minder privacy is, maar daar zegt men dan ook minder behoefte aan te hebben.
Privacy is een begrip dat meer bij het burgerleven zou passen. Een wagen wordt gezien als een plek waar je in
en uit moet kunnen lopen. Juist omdat men op een kamp zo dicht op elkaar woont, moet je wel veel van elkaar
accepteren, anders zou het samenleven ondraaglijk worden. Daarom zouden zij zich veel toleranter tegenover
hun buren opstellen dan burgers. De intolerantie die zij deze verwijten, heeft ook te maken met de vooroordelen
die zij erop nahouden over woonwagenbewoners. Vooral zij die tijdelijk ‘gewoond’ hebben, herinneren zich
talloze voorvallen over burgers die op hen neerkeken, wat een van de oorzaken was dat zij terugkeerden naar
hun oude woonvorm. Anderen hebben die stap terug niet gemaakt, maar blijven zich wel geïsoleerd voelen.
De meeste oudere woonwagenbewoners hebben weinig opleiding genoten; een aantal van hen kan lezen noch
schrijven. Het is dus niet zo verwonderlijk dat zij vinden dat ze in bepaalde opzichten achterliggen op burgers.
Daar staat naar hun idee tegenover dat zij juist door het vrije leven dat hun belette naar school te gaan, andere
waardevolle eigenschappen hebben ontwikkeld. Zo leeft de gedachte dat zij over het geheel genomen zeer
handig zijn: “We zijn misschien dommer, maar we kunnen wel van alles met onze handen.” Door die handigheid
hebben zij altijd veel verschillende beroepen kunnen uitoefenen, waarbij zij veel mensenkennis opdeden. Het
zou hen ook slimmer (‘goochemer’) hebben gemaakt dan burgers.
Woonwagenbewoners zeggen zich er zeer bewust van te zijn dat zij vaak worden voorgesteld als hele of halve
criminelen, die het kamp gebruiken als een dekmantel voor hun misdadig gedrag. Zulke aantijgingen zetten
veel kwaad bloed, vandaar dat zij er steeds op terugkomen dat het puur vooroordeel is (zijzelf gebruiken
meestal de term’ discriminatie’) hen op zo’ n manier af te schilderen. Zij ontkennen niet dat er onder hen
individuen zijn die het recht aan hun laars lappen, maar misdaden zoals die in de burgermaatschappij worden
gepleegd, kom je volgens hen onder woonwagenbewoners niet tegen. Zij mogen dan wel eens wat stelen en
helen, maar de Nederlandse gevangenissen zitten intussen voornamelijk vol met verkrachters en moordenaars.
Ook zou onder hen zelden iemand worden aangetroffen die iets te maken heeft (gehad) met kinderprostitutie
en roken hun kinderen niet ‘zoals die punkers’ regelmatig een stickie. Oudere woonwagenbewoners menen dat
de criminaliteit te maken heeft met de komst van asociale burgers naar de kampen. Als de overheid die figuren
nu maar uit hun wagens zou halen, zouden de ‘echte’ woonwagenbewoners overblijven, die ‘slim en handig
zijn, maar niet misdadig’.
I n f o r m a t i e c d - r o m ‘ W o o n w a g e n b e w o n e r s i n N e d e r l a n d ( 1 8 8 0 - 2 0 0 6 ) ’ 4 1
▼
Index