20.09.2013 Views

september/oktober 2008: Intimiteit - Altrecht

september/oktober 2008: Intimiteit - Altrecht

september/oktober 2008: Intimiteit - Altrecht

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

<strong>Altrecht</strong> geestelijke gezondheidszorg • Magazine voor cliënten en familie • <strong>september</strong>/<strong>oktober</strong> <strong>2008</strong> - Nummer 5 - jaargang 9<br />

Alter<br />

NEEM<br />

GRATIS<br />

MEE<br />

<strong>Intimiteit</strong><br />

Vriendschap via Klikt’t<br />

Moedig in<br />

De Bellenbergh<br />

Hulpverleners<br />

aan huis


3<br />

4<br />

6<br />

7<br />

8<br />

10<br />

12<br />

13<br />

14<br />

16<br />

19<br />

20<br />

Inhoud<br />

Van de redactie<br />

Vriendinnen door Klikt’t<br />

Praten over intimiteit en seksualiteit<br />

Column geestelijke verzorging: Karien van Roermund<br />

Leven in het Spitsuur<br />

Thuiscoaching familieleden schizofreniepatiënten<br />

<strong>Intimiteit</strong> op de Hoeve<br />

Column Ingmar Heytze<br />

Moeilijk, maar ook moedig in de Bellenbergh<br />

Nieuws en mededelingen<br />

Adressen<br />

Nieuws van de cliëntenraad<br />

Alter is een uitgave van <strong>Altrecht</strong> geestelijke gezondheidszorg<br />

Redactie<br />

Bert Aben<br />

Tresy Benders (ondersteuner cliëntenraad locatie Zeist)<br />

Karin van Laar (<strong>Altrecht</strong> Talent)<br />

Moniek Leenders (beleidsmedewerker cliëntenparticipatie)<br />

Kimberley Maes<br />

Tanja Mosselman<br />

Herman Snijders<br />

Ina Veenstra (communicatiemedewerker divisie Willem Arntsz)<br />

Cynthia Visser<br />

Wouter Langeveld (hoofdredacteur)<br />

Simone Lensink (eindredacteur)<br />

Aan dit nummer werkten verder mee<br />

Ingmar Heytze, Karien van Roermund<br />

Redactieadres<br />

Redactie Alter<br />

Dolderseweg 164, 3734 BN Den Dolder<br />

email: alter@altrecht.nl<br />

Telefoon: 030 - 225 62 07<br />

Fax: 030 - 225 69 82<br />

Foto’s<br />

Dick Boes, e.a.<br />

Coverfoto<br />

Peter Oey<br />

Opmaak<br />

Studio Langezaal, Zeist<br />

Druk<br />

Bergdrukkerij, Amersfoort<br />

Deadline<br />

Nummer 6, jaargang 9 verschijnt in december <strong>2008</strong>. Het thema<br />

van dit nummer is ‘Zelfbeeld’. De deadline voor dit nummer is 5<br />

november <strong>2008</strong>.<br />

Overname<br />

Zonder toestemming van de redactie mag niets uit dit nummer<br />

worden overgenomen<br />

Kopij<br />

Cliënten en familie die willen reageren op artikelen of<br />

mededelingen willen inzenden, kunnen hun kopij sturen naar<br />

het redactieadres van Alter. De deadline voor het komende<br />

nummer vindt u in het colofon. De redactie behoudt zich het<br />

recht voor reacties te weigeren, in te korten of naar een later<br />

moment te verschuiven. Dit gebeurt altijd in overleg met de<br />

inzender. Ingezonden reacties met een maximale lengte van<br />

350 woorden (=tweederde A4tje in lettergrootte 12) hebben de<br />

absolute voorkeur.


Van de redactie<br />

<strong>Intimiteit</strong><br />

Een eerste levensbehoefte<br />

<strong>Intimiteit</strong> - dat diepe gevoel van<br />

verbondenheid met iemand anders -<br />

is een eerste levensbehoefte. Het<br />

is een grondstof die we net zo hard<br />

nodig hebben als eten en drinken.<br />

Als intimiteit in je leven ontbreekt,<br />

wordt alles immers grauw en<br />

kleurloos. Tegelijkertijd is het niet<br />

gemakkelijk om een intieme relatie<br />

met iemand op te bouwen. Het<br />

betekent immers dat je de moed<br />

moet hebben om de ander te raken<br />

én de vaardigheid moet bezitten om<br />

zelf geraakt te worden. <strong>Intimiteit</strong><br />

begint dus bij jezelf!<br />

Een intieme relatie sterkt je wanneer<br />

je het moeilijk hebt, biedt de<br />

mogelijkheid je gevoelens te delen<br />

en daardoor te verwerken en kan een<br />

belangrijke troost zijn in moeilijke<br />

tijden. Als je wordt geboren, ga je<br />

niet voor niets meteen een innige<br />

band aan met je vader en moeder.<br />

En daarna blijft iedereen zoeken naar<br />

iemand bij wie je je veilig en gekend<br />

voelt.<br />

Het woord intimiteit wordt nog<br />

wel eens verward met seks. Maar<br />

intimiteit is veel meer. Het is een<br />

vorm van verbondenheid tussen<br />

mensen. En die kan zowel lichamelijk<br />

als emotioneel of spiritueel zijn.<br />

Mensen die hetzelfde geloof hebben,<br />

voelen zich ook heel dicht bij elkaar.<br />

De sterke band die zij ervaren, wordt<br />

spirituele intimiteit genoemd.<br />

Vrouwen worden hartsvriendinnen<br />

en mannen delen geheimen met<br />

elkaar. Dat is emotionele intimiteit:<br />

elkaar iets heel persoonlijks<br />

vertellen. Een arm om iemand heen<br />

slaan, elkaars hand vasthouden of<br />

een liefdevolle omhelzing geven<br />

is fysieke intimiteit. En vaak geldt<br />

vervolgens: hoe intiemer de relatie,<br />

des te meer ruimte is er voor<br />

lichamelijkheid en seksualiteit.<br />

In dit nummer van Alter hebben we<br />

geprobeerd zoveel mogelijk aspecten<br />

van intimiteit te belichten. Zo sprak<br />

Ina Veenstra met twee vriendinnen<br />

die elkaar vonden via Klikt’t en nu<br />

samen dingen ondernemen die ze in<br />

hun eentje al jaren niet meer deden.<br />

Tanja Mosselman ging op bezoek<br />

bij het Spitsteam, hulpverleners die<br />

mensen met een psychische crisis<br />

thuis hulp bieden en daardoor heel<br />

dichtbij komen. Karin van Laar nam<br />

een kijkje bij De Bellenbergh; een<br />

afdeling waar moedige gezinnen<br />

samen werken aan een betere<br />

toekomst. En uit al die verhalen<br />

blijkt: het is fi jn als je met een ander<br />

een eenheid kan vormen. Die innige<br />

contacten vullen de leegte in je hart<br />

en sterken je wanneer het even<br />

tegen zit.<br />

Simone Lensink, eindredacteur


4<br />

“Samen ondernemen we<br />

dingen die we alleen in<br />

geen jaren meer deden.”<br />

“Ik heb me op 20 juni ingeschreven bij Klikt’t. Ik ben lesbisch en wilde graag<br />

vriendschap met een andere lesbische vrouw.” Er staan maar weinig vrouwen<br />

ingeschreven bij Klikt’t, laat staan lesbiennes, dus Hester (32) verwachtte niet<br />

dat Klikt’t snel een match zou kunnen maken. Tot haar verbazing kreeg ze<br />

echter al binnen twee weken de naam van Anita doorgespeeld.<br />

Ina Veenstra<br />

Toen ze die naam hoorde, wist<br />

ze direct: ‘die ken ik nog van tien<br />

jaar geleden van Accent in Zeist’.<br />

Niet dat ze elkaar ooit uitgebreid<br />

gesproken hadden, ze kenden elkaar<br />

alleen van gezicht. Allebei wilden<br />

ze elkaar graag weer zien. Hun<br />

eerste ontmoeting vond plaats op<br />

12 juli, tijdens een barbecue van<br />

’t Kluster (<strong>Altrecht</strong> Talent, locatie<br />

Nieuwegein). Beiden waren, hoewel<br />

ze elkaar kenden, toch onzeker over<br />

het weerzien. Anita (44): “Ik was<br />

bang dat Hester het misschien toch<br />

niet leuk zou vinden om me weer te<br />

ontmoeten.”<br />

“Als ik het niet leuk zou vinden,<br />

dan was de ontmoeting niet<br />

doorgegaan”, reageert Hester, “want<br />

die ruimte kreeg ik van Klikt’t.”<br />

Omdat ze elkaar kenden, vond<br />

Hester het niet nodig dat er iemand<br />

van Klikt’t bij zou zijn. Wel had ze<br />

een vriend meegenomen om het<br />

ijs te breken, waardoor het contact<br />

heel ontspannen verliep. Het werd<br />

een leuke avond. Na afl oop van de<br />

barbecue vroeg Hester aan Anita<br />

om samen naar het Parkfestival<br />

in Nieuwegein te gaan. “Ook daar<br />

was ik weer onzeker over; zal ik het<br />

vragen of niet?” vertelt Hester. “Maar<br />

het was heel gezellig.”<br />

Veilig<br />

Hester had zich ingeschreven bij<br />

Klikt’t omdat dat een veilige manier<br />

is om met andere lesbische vrouwen<br />

in contact te komen. “Ik kan over het<br />

algemeen niet zo goed opschieten<br />

met hetero vrouwen en heb geen zin<br />

meer om uit te gaan in het Utrechtse<br />

homocircuit. Daardoor heb ik niet<br />

echt vriendinnen, behalve dan nu<br />

Anita. Bovendien woon ik vlakbij<br />

’t Kluster, waar Klikt’t gevestigd<br />

is. Ik kan daar gemakkelijk even<br />

binnenlopen voor hulp, bijvoorbeeld<br />

als ik niet weet hoe ik een mailtje


moet beantwoorden of als ik een<br />

contactadvertentie wil plaatsen, of ik<br />

kan er even spuien.”<br />

Voor Anita was haar GGZachtergrond<br />

de belangrijkste reden<br />

om zich bij Klikt’t in te schrijven.<br />

“Ik vond het heel belangrijk om<br />

contact met iemand te krijgen die<br />

ik niet hoefde uit te leggen wat het<br />

is om een psychische aandoening te<br />

hebben.”<br />

Oorbelletjes<br />

Als snel na de eerste ontmoeting<br />

belde Anita naar Hester en maakten<br />

ze een nieuwe afspraak. Nu zien<br />

ze elkaar wekelijks en tussendoor<br />

bellen en SMS-en ze zeer frequent.<br />

Ze gaan samen op stap of spreken<br />

thuis bij elkaar af. Anita woont in<br />

Wijk bij Duurstede. Toen het van<br />

de zomer mooi weer was, hebben<br />

ze samen een dag aan het water<br />

doorgebracht. De keer daarna is<br />

Anita naar Hester gegaan en heeft<br />

Hester uitgebreid voor hen gekookt.<br />

Doordat ze bevriend met elkaar zijn<br />

geraakt, ondernemen ze dingen<br />

die ze alleen al in geen jaren<br />

meer deden. Naar de fi lm gaan<br />

bijvoorbeeld, wat drinken in het café,<br />

of winkelen. Hester vertelt dat ze het<br />

zichzelf gewoon niet gunde om iets<br />

nieuws te kopen. Ze heeft afgelopen<br />

week oorbelletjes gekocht. Hun<br />

vriendschap stimuleert en heeft hen<br />

nieuw leven ingeblazen. “We waren<br />

“Ik vond het heel belangrijk om contact met<br />

iemand te krijgen die ik niet hoefde uit te leggen wat het is<br />

om een psychische aandoening te hebben.”<br />

Hoe werkt Klikt’t?<br />

Klikt’t is een bemiddelingsbureau voor relaties, vriendschappen<br />

en contacten voor mensen met psychiatrische beperkingen, een<br />

psychiatrische achtergrond of een verstandelijke beperking. Het<br />

bureau stelt zich ten doel de eenzaamheid van deze mensen te<br />

verminderen. Wat kan Klikt’t voor jou betekenen?<br />

* Het bemiddelen naar vriendschappen, contacten en relaties<br />

* Het begeleiden in vriendschappen, contacten en relaties<br />

* Activiteiten om nieuwe contacten te kunnen leggen<br />

* Workshop ‘daten’<br />

* Cursus: Single of stel: wat maakt het leuk?<br />

* Cursus Succesvol fl irten<br />

Op verzoek van een cliënt wordt een afspraak gemaakt met één van<br />

de bemiddelaars. Na een korte oriënterende kennismaking besluiten<br />

bemiddelaar en cliënt of het tot een inschrijving komt en vindt<br />

het intakegesprek plaats. Tijdens dit gesprek komen onder andere<br />

wensen, verwachtingen, mogelijkheden en beperkingen aan de orde.<br />

De bemiddeling vindt in eerste instantie telefonisch plaats. Indien<br />

gewenst wordt ook begeleiding of ondersteuninggeboden bij het<br />

leggen van het eerste contact.<br />

Klikt’t is onderdeel van <strong>Altrecht</strong> Talent en heeft haar kantoor in ‘t<br />

Kluster, Vredebestlaan 23, 3431 CG Nieuwegein. Meer informatie:<br />

www.klikt-t.nl.<br />

een beetje ingeslapen, maar nu zijn<br />

we weer wakker”, zegt Anita lachend.<br />

Vriendschap<br />

Beiden benadrukken dat deze<br />

vriendschap voor hen heel waardevol<br />

is. Toen ze zich bij Klikt’t inschreven,<br />

hebben ze bewust gekozen voor<br />

vriendschap en niet voor een relatie.<br />

“Die houden toch niet lang stand<br />

bij mij”, zegt Anita. “Het is eigenlijk<br />

heel bijzonder dat we nu bevriend<br />

zijn. We hebben elkaar namelijk niet<br />

alleen bij Accent ontmoet, maar later<br />

nog een keer. Toen hadden we beiden<br />

een relatie en stonden daardoor niet<br />

open voor elkaar. Klikt’t heeft ons<br />

weer samen gebracht.”<br />

5


6<br />

Cliënten moeten ook<br />

kunnen praten over<br />

intimiteit en seksualiteit<br />

Cliënten vinden het vaak lastig om te praten over hun verlangen naar<br />

intimiteit of seksualiteit. Ook voor de meeste hulpverleners is het geen<br />

onderwerp waarover ze gemakkelijk bij een kopje koffi e in gesprek gaan met<br />

cliënten. Egbert Kruijver is stafmedewerker Rehabilitatie bij <strong>Altrecht</strong> Talent en<br />

seksuoloog. Hij probeert het onderwerp seksualiteit en intimiteit bespreekbaar<br />

te maken binnen de langdurige verblijfsafdelingen van <strong>Altrecht</strong>. Ina Veenstra<br />

Egbert Kruijver: “<strong>Intimiteit</strong> en seksualiteit bespreekbaar maken”<br />

“Juist omdat ook de meeste<br />

hulpverleners het een lastig<br />

gespreksonderwerp vinden, ben<br />

ik begonnen hen te ondersteunen<br />

om dit onderwerp bespreekbaar te<br />

maken”, vertelt Egbert. “<strong>Intimiteit</strong><br />

en seksualiteit kunnen pas een plek<br />

krijgen op een afdeling als zij er met<br />

hun cliënten over durven praten.”<br />

Schroom<br />

“Veel medewerkers kunnen prima<br />

een cliënt uitvragen over een<br />

depressie, maar schroom belet hen<br />

om op dezelfde manier met cliënten<br />

te praten over hun verlangen naar<br />

intimiteit en seksualiteit. Ze denken<br />

‘het is zo’n intiem onderwerp, mag ik<br />

daar wel met de cliënt over praten?’<br />

Ik help hen over hun aarzeling heen<br />

door te vertellen dat ze zich moeten<br />

inleven.”<br />

Egbert: “Cliënten zijn eenzaam of<br />

angstig, hebben nare ervaringen


opgedaan of ondervinden bijwerkingen<br />

van hun medicatie, waardoor ze<br />

bijvoorbeeld een droge mond hebben<br />

of geen zin meer in seks. Genoeg<br />

aanknopingspunten dus om een<br />

gesprek op gang te brengen over<br />

intimiteit en seksualiteit. Hulpverleners<br />

moeten er actief naar vragen, want<br />

cliënten praten er vaak zelf niet over.<br />

Door in een plan vast te leggen hoe<br />

met intimiteit en seksualiteit op<br />

een afdeling wordt omgegaan, is<br />

tevens de veiligheid voor cliënten en<br />

medewerkers op een afdeling beter<br />

gewaarborgd.”<br />

Sociaalerotische zorgbemiddeling<br />

Een gloednieuw initiatief van<br />

<strong>Altrecht</strong> Talent is de sociaalerotische<br />

zorgbemiddeling (SEZ). De SEZ<br />

ondersteunt, bemiddelt en begeleidt<br />

cliënten naar een veilig erotisch contact<br />

met respect voor ieders seksuele<br />

voorkeur, maar ook bijvoorbeeld naar<br />

een intiem avondje uit. Cliënten van<br />

<strong>Altrecht</strong> die langer dan twee jaar in<br />

behandeling of begeleiding zijn op<br />

basis van een langdurige psychiatrische<br />

zorgbehoefte, en die wensen hebben<br />

op het gebied van sociaalerotische<br />

zorgverlening kunnen contact zoeken<br />

met Egbert Kruijver. Hij voert een<br />

intakegesprek met de cliënt, al dan niet<br />

in aanwezigheid van de hulpverlener.<br />

Vervolgens zet Egbert de wensen uit bij<br />

een aanbieder. Egbert is te bereiken via:<br />

e.kruijver@altrecht.nl.<br />

Column geestelijke<br />

verzorging<br />

<strong>Intimiteit</strong><br />

“Ik krijg altijd kippenvel als ik intiem ben met iemand”,<br />

hoorde ik laatst vertellen. “Ik word licht in mijn hoofd. Mijn<br />

psychiater zegt me dan dat dit een psychose is, dus ik vertel<br />

het maar niet meer. Want het zijn momenten waarop ik<br />

zielsgelukkig ben.” <strong>Intimiteit</strong>, maar dan prachtig verwoord,<br />

zomaar gehoord op het terrein van de Willem Arntsz Hoeve.<br />

Een intieme omgang met een ander hebben, daar verlangen<br />

veel mensen erg naar. Wel is het belangrijk dat die door beide<br />

mensen gewenst is. Alleen dan kan het mooi zijn.<br />

Er is veel intimiteit binnen de muren van de psychiatrie: met<br />

anderen ontbijten als je net wakker bent hoort daar ook bij.<br />

Voor de één is dit gewenst, voor de ander juist niet. Of: uit<br />

je bed stappen als je niet kunt slapen en dan in je pyjama<br />

een vertrouwelijk gesprek hebben. Dat kan erg intiem zijn.<br />

<strong>Intimiteit</strong> is kostbaar. Het geeft je weer zin om te leven. Je<br />

voelt je mens als het met je gebeurt, een rijk mens.<br />

Intiem kun je ook zijn met het Hogere. Wie in de separeer<br />

heeft gezeten, weet maar al te goed hoe eenzaam dat kan<br />

zijn. Toch lukt het mensen om juist op deze desolate plek<br />

die Ander te vinden. Die Ene die kan luisteren, die je niet gek<br />

vindt. Dat is pas Vriendschap. Ook in het gewone leven kun<br />

je je alleen voelen. Je moet weer helemaal alleen van voor af<br />

aan beginnen en daar heb je eigenlijk geen zin in. Hoe vind<br />

je dan weer je kracht terug? Kracht om een stap te zetten, de<br />

eerste… een gesprek met iemand kan wonderen doen. Een<br />

ander die je aandacht geeft en je begrijpt.<br />

Ach, wij mensen hebben eigenlijk niet veel nodig om ons<br />

beter te voelen. Pillen kunnen je rustiger maken. Maar<br />

gelukkig kun je worden door te zien dat er iemand is die om<br />

je geeft. Die om je smeekt en zegt of niet eens zegt: ‘Blijf<br />

leven… Ik ben bij je!’<br />

Karien van Roermund<br />

7


8<br />

Leven in het Spitsuur<br />

Gever Chantal: “Spits is tien<br />

jaar geleden ontstaan om meer<br />

ambulante zorg te kunnen bieden.<br />

Ons uitgangspunt is dat het<br />

beter is om mensen in hun eigen<br />

omgeving te helpen, in plaats<br />

van ze op te nemen. We willen<br />

opnameverkortend en als het even<br />

Spits, is dat niet die gratis krant die je op stations ziet liggen? Inderdaad. Maar<br />

als we het bij <strong>Altrecht</strong> over Spits hebben, dan gaat het over Substituerende<br />

Psychiatrische Intensieve Thuiszorg Service. Oftewel: mensen die thuis hulp<br />

bieden als je in een psychische crisis zit. Aan het woord een gever (<strong>Altrecht</strong>’s<br />

Chantal van Lieshout) en een ontvanger van Spitszorg (Simone). Tanja Mosselman<br />

Een gever (Chantal) en ontvanger (Simone) van Spitszorg<br />

kan opnamevoorkomend werken. En<br />

dat blijkt te werken: het merendeel<br />

van de deelnemers is zeer positief.”<br />

“Een Spits-behandeling duurt in<br />

principe zes weken en is bedoeld<br />

voor mensen die in een acute<br />

psychische crisis zitten. Wij proberen<br />

iemand te stabiliseren zodat hij/zij<br />

met een reguliere behandeling<br />

aan de slag kan. We bezoeken de<br />

cliënt in het begin dagelijks. Daarna<br />

bouwen we het geleidelijk af. We<br />

helpen de cliënt zo goed mogelijk te<br />

blijven functioneren. Bijvoorbeeld<br />

door het zinvol indelen van de dag,


het aanhouden van een dag- en<br />

nachtritme, goed blijven eten,<br />

voor eventuele kinderen blijven<br />

zorgen, enzovoort. We praten over<br />

wat iemand moeilijk vindt, wat<br />

wel of niet lukt en hoe dat komt.<br />

En we komen daar in de volgende<br />

gesprekken op terug.”<br />

Maatwerk<br />

“Het bijzondere van Spits is dat we<br />

zo fl exibel zijn. We proberen aan te<br />

sluiten bij het ritme van de cliënt.<br />

Ben je een ochtendmens en sta je<br />

dagelijks om vijf uur op? Dan heeft<br />

het geen zin om tegen jou te zeggen<br />

dat je pas om acht uur moet gaan<br />

ontbijten. In een kliniek zou dat een<br />

probleem kunnen zijn. Met zorg aan<br />

huis kun je daar wel rekening mee<br />

houden. We leveren maatwerk.”<br />

“Spits werkt in twee teams, één voor<br />

de regio Zeist en één voor Utrecht.<br />

Ieder team doet tussen de 55 en<br />

zestig huisbezoeken per week. Om<br />

voor Spits in aanmerking te komen,<br />

moet je tussen de achttien en zestig<br />

jaar zijn en er moet sprake zijn<br />

van een acute crisis. Het gaat om<br />

mensen met de meest uiteenlopende<br />

ziektebeelden: van ADHD tot<br />

psychose en van bipolaire stoornis tot<br />

persoonlijkheidproblematiek. Wij zijn<br />

van alle markten thuis. Dat vind ik één<br />

van de leukste dingen van het werk.”<br />

“We merken dat gesprekken bij<br />

mensen thuis anders zijn dan de<br />

“Ze hebben meer van me gezien dan ik ooit in<br />

gesprekken die we in de kliniek<br />

zouden voeren. Als je thuis komt<br />

zie je alles, ook wat mensen niet<br />

zeggen. Want je ziet hoe het huis<br />

eruit ziet, hoe de kinderen erbij lopen,<br />

enzovoort. Soms benoem je dingen<br />

waar men liever niet over praat. Dat<br />

respecteren we. En soms zijn dingen<br />

zo ernstig dat je het er wel over móet<br />

hebben. Doordat je zoveel ziet, raak je<br />

als hulpverlener ook meer betrokken.<br />

Dat maakt het loslaten van een cliënt<br />

na die zes weken wel eens lastig.<br />

Andersom is het voor cliënten ook<br />

pittig om hun huis - en zichzelf - op<br />

deze manier open te stellen. Gelukkig<br />

is dat alleen de eerste paar keer zo,<br />

vaak vinden ze het na zes weken<br />

jammer dat het afgelopen is. Je loopt<br />

met mensen mee in een periode<br />

waarin ze heel kwetsbaar zijn. Dat is<br />

bijzonder om mee te maken.”<br />

Tropenjaren<br />

Ontvanger Simone: “Ik ben Spits<br />

ontzettend dankbaar! De laatste<br />

jaren van mijn leven zijn tropenjaren<br />

geweest. Ik ben een eigen zaak<br />

begonnen maar door dingen in mijn<br />

privé-leven is die eigenlijk al meteen<br />

na de opening op de klippen gelopen.<br />

Door al die problemen en de manier<br />

waarop ik ermee probeerde om te<br />

gaan, liep mijn bovenkamer vol. Op<br />

een gegeven moment was het op.”<br />

“Ik kwam via de huisarts bij de<br />

crisisdienst terecht, die mij naar<br />

Spits doorverwees. Ik vond het in<br />

een therapie had kunnen tonen!”<br />

het begin best confronterend dat<br />

iemand bij me thuis kwam. Ze zien<br />

natuurlijk alles: hoe je huis erbij ligt<br />

en of je de afwas wel hebt gedaan.<br />

Maar dat onwennige gevoel was<br />

na de eerste keer al over. Ze gaven<br />

me echt het gevoel dat ze voor mij<br />

kwamen en dat de toestand van<br />

mijn huis gewoon bij mijn situatie<br />

hoorde. Ik voelde me geaccepteerd<br />

en gerespecteerd: ik hoefde mijn<br />

‘masker’ niet op te houden. Dat was<br />

zo’n opluchting!”<br />

Doodeng<br />

“De dingen rond het beëindigen van<br />

mijn zaak liepen gewoon door. Dan<br />

zat ik in een gesprek met iemand<br />

van Spits en ging de telefoon. Aan de<br />

manier waarop ik de telefoon opnam<br />

en dat gesprek voerde, kon diegene<br />

van Spits een heleboel afl ezen.<br />

Dingen die ik zelf niet zag, aan de<br />

kant schoof of niet zou kunnen<br />

verwoorden. Zij gingen daar direct<br />

op in. Op die manier hebben ze meer<br />

van me gezien dan ik ooit in een<br />

therapie had kunnen tonen! Straks<br />

neem ik defi nitief afscheid van Spits<br />

en ga ik met groepstherapie aan de<br />

slag. Ik vind het doodeng maar ga<br />

het toch doen. Juist in zo’n groep kun<br />

je ervaren dat je niet de enige bent.<br />

Het belangrijkste wat ik heb geleerd,<br />

is bij mezelf blijven en goed voor<br />

mezelf te zorgen. Spits, bedankt!”<br />

9


10<br />

Coach komt thuis<br />

bij familie van<br />

schizofreniepatiënten<br />

Schizofrenie blijkt in Marokkaanse<br />

families zes keer zo vaak voor<br />

te komen als in Nederlandse<br />

gezinnen. Zij vinden echter de<br />

weg naar de hulpverlening slecht.<br />

Daarom helpen Indigo Preventie<br />

en Ypsilon, de belangenvereniging<br />

voor familieleden van mensen met<br />

schizofrenie, Marokkaanse families<br />

in hun eigen omgeving. De coach<br />

komt bij hen thuis om uitleg te<br />

geven over de ziekte en informatie<br />

over de manier waarop je het beste<br />

met een patiënt kunt omgaan.<br />

Geesten<br />

Preventiewerker Tiny van Hees: “Deze<br />

interventie loopt nu een halfjaar en<br />

is voor alle familieleden van mensen<br />

met schizofrenie, maar richt zich<br />

in het bijzonder op Marokkanen.<br />

Vooral deze mensen komen niet bij<br />

de bestaande hulpverlening terecht<br />

omdat de zieke vaak wordt gezien<br />

als ‘bezeten door geesten’. In de<br />

Marokkaanse cultuur wordt heel<br />

Schizofrenie brengt veel rumoer in een familie. Een kind dat schizofreen<br />

is, begrijpt zichzelf niet; laat staan dat zijn ouders, broers of zussen hem of<br />

haar begrijpen. Familieleden van schizofreniepatiënten hebben daarom óók<br />

steun nodig. Indigo Preventie en belangenvereniging Ypsilon bieden die<br />

ondersteuning sinds een half jaar samen aan. Simone Lensink<br />

anders tegen psychiatrie aangekeken<br />

dan in een Westerse maatschappij. Er<br />

is veel schaamte… en schuldgevoel.<br />

Bovendien spreken zij de taal vaak<br />

slecht en hebben geen idee hoe de<br />

Nederlandse hulpverlening in<br />

elkaar zit.”<br />

“Het is toch heel belangrijk dat<br />

zij ondersteuning krijgen, omdat<br />

je leven compleet anders wordt<br />

als je met schizofrenie wordt<br />

geconfronteerd. De reguliere<br />

hulpverlening richt zich alleen op de<br />

patiënt en kan zich niet bezighouden<br />

met de problemen die de ziekte in<br />

de familie veroorzaakt. Wij proberen<br />

daarom weer balans te brengen<br />

in het gezin. Samenleven met een<br />

schizofrene patiënt is topsport.<br />

Daarom moet je je eigen grenzen<br />

heel goed bewaken. Wij kijken met<br />

deze ouders bijvoorbeeld goed naar<br />

hun eigen leven. Waar krijgen<br />

zij energie van? Dat zijn<br />

belangrijke zaken om het zelf<br />

ook te kunnen volhouden.”<br />

Een preventiewerker van<br />

Indigo bezoekt samen met een<br />

ervaringsdeskundige ouder van<br />

Ypsilon de families thuis of op een<br />

neutrale plek waar zij zich op hun<br />

gemak voelen. Streven is dat één van<br />

de thuisbezoekers de Marokkaanse<br />

taal spreekt als dat nodig is.<br />

Verdriet delen<br />

Tiny: “We proberen altijd contact op<br />

gevoelsniveau te maken, zodat de<br />

échte problemen boven tafel komen.<br />

De herkenning en erkenning van de<br />

ervaringdeskundige ouder is daarbij<br />

van groot belang. Zij kunnen het<br />

verdriet delen en de emotionele kant<br />

gemakkelijker bespreken. Terwijl<br />

wij de pragmatische kant voor onze<br />

rekening kunnen nemen. Op die<br />

manier proberen we samen het leed<br />

van de familie te verminderen.”<br />

De coachduo’s komen bij de families<br />

thuis, omdat de gezinsleden zich


De thuiscoaches op een rij. Vlnr: Carla Gortemoller, Tiny van Hees, Roelof Bruggeman, Hanny Meynen, Tom Rusting, Abelaziz Boutahar en Karin Kraay<br />

in hun eigen omgeving vaak<br />

veiliger voelen. “In de thuissituatie<br />

hebben de familieleden de regie,<br />

de coaches zijn daar te gast. Dat is<br />

heel intiem en kan een veilig gevoel<br />

geven, waardoor vertrouwelijke<br />

informatie en gevoelens over de<br />

ziekte gemakkelijker besproken<br />

kunnen worden. Bovendien hoeft de<br />

familie niet te reizen; dat scheelt tijd<br />

en geld. Aan de andere kant krijgen<br />

de coaches door het huisbezoek<br />

een helder beeld van de manier<br />

waarop het gezin leeft. Zij zien heel<br />

direct de problemen en kunnen hun<br />

ondersteuning daarop aanpassen.”<br />

Lage drempel<br />

De meeste familieleden worden<br />

bij het project Thuiscoaching<br />

aangemeld door hulpverleners,<br />

slechts een enkel gezin klopt<br />

zelf aan. Het project probeert zo<br />

laagdrempelig mogelijk te zijn,<br />

omdat de hulp voor iedereen<br />

beschikbaar moet zijn. In het halfjaar<br />

dat het project nu loopt, is er met<br />

15 gezinnen contact gelegd. Zij<br />

kregen uitleg over de mogelijkheden<br />

en beperkingen van iemand met<br />

schizofrenie, de manier waarop zij<br />

het beste met een crisis kunnen<br />

omgaan, de mogelijkheden voor<br />

rehabilitatie en bijvoorbeeld de rol<br />

die erfelijkheid speelt bij deze ziekte.<br />

Tiny: “Eén van de grootste problemen<br />

waarmee veel gezinnen worstelen,<br />

is geldgebrek. Hun schizofrene<br />

kinderen maken schulden, hebben<br />

geen werk of zwerven op straat. Wat<br />

wij dan bijvoorbeeld kunnen doen is<br />

contact leggen met bewindvoering<br />

en zorgen dat de aanvraag voor een<br />

uitkering voor de patiënt in gang<br />

wordt gezet. Dit soort problemen<br />

komen we eigenlijk steeds<br />

meer tegen.”<br />

“Maar verder is het voor ons vooral<br />

van belang dat we deze mensen in<br />

hun kracht zetten. We gaan samen<br />

kijken hoe zij een goede verdeling<br />

kunnen maken tussen de zorg voor<br />

hun kind, de rest van het gezin en<br />

hun eigen leven. Natuurlijk moeten<br />

zij het uiteindelijk zelf doen, maar<br />

we gaan wel samen kijken waar hun<br />

krachten liggen. Want als de ouders<br />

in balans zijn, kan een schizofreen<br />

kind ook beter functioneren. De<br />

richtlijn is dat we tussen de vier en<br />

zes huisbezoeken afl eggen om dat<br />

te bereiken. En gelukkig lukt dat ook<br />

meestal.”<br />

Kijk voor meer informatie op:<br />

www.familievan.nl, bel met: Indigo<br />

Preventie 030-6999150, of mail naar:<br />

thuiscoachingschizofrenie@indigo.nl<br />

11


12<br />

<strong>Intimiteit</strong> op de hoeve<br />

Na de week van nevel en motregen<br />

is het een drukte van belang. De<br />

dagjesmensen die nieuwsgierig<br />

kijken hoe het er nu op zo’n<br />

instellingsterrein toegaat. De<br />

bewoners zijn uit hun holen<br />

gekomen en paraderen vrolijk<br />

over de rijbaan omdat je op het<br />

wandelpad nu eenmaal niet met z’n<br />

drieën naast elkaar kunt lopen. De<br />

jongeren lopen met grote Lonsdalekragen<br />

en nemen de verstikkende<br />

Het is dan nog wel winter maar de zonnestralen schijnen succesvol door de kale<br />

bomen van de Hoeve, Het is aangenaam warm en ik geniet ervan dat ik in een<br />

dunne trui kan wandelen over de nieuw geasfalteerde wandelpaden. Bert Aben<br />

kunststof jassen op de koop toe. Op<br />

de bankjes liggen de jongeren tegen<br />

elkaar aan. De lente is in aantocht.<br />

Nu ben ik zelf al 48 en ik heb het<br />

gevoel dat de jongeren zo’n oude<br />

man als ik een beetje mijden. Ik had<br />

hun vader kunnen zijn. Een vader<br />

die niet weet hoe je moet msn-en,<br />

sms-en of internet daten, maar voor<br />

de rest onbenaderbaar is omdat hij<br />

nu eenmaal niet om de tuin is te<br />

leiden. Ik zou eigenlijk wel contact<br />

met de jongeren willen maken maar<br />

ze kijken langs me heen. Geven<br />

onverstaanbare, mogelijk new waveantwoorden<br />

waar ik ook niet mee<br />

bekend ben. Helaas.<br />

Mooie verschijning<br />

Als ik de jongerenafdeling voorbij<br />

ben gelopen, kom ik bij de ouderen.<br />

Mijn eigen lotgenotengroep dus. Ik<br />

hoor “Goedemiddag Bert”, kijk naar


het bankje en zie een goedverzorgde<br />

veertiger op de wietbank voor<br />

veertigers Een mooie verschijning<br />

doet mijn hart altijd sneller kloppen<br />

en ik loop naar haar toe en zeg:<br />

“Sorry, maar ik weet niet wie je<br />

bent.”<br />

“Ik ben Chantal Franke. Ik was samen<br />

met je opgenomen in het Christelijk<br />

Sanatorium in Zeist in 1991.” Ik voel<br />

het schaamrood op mijn kaken.<br />

Ik had in die tijd zeer langdurige<br />

psychoses en herken Chantal echt<br />

niet. Ik jok dat het me begint te<br />

dagen en verzin dat ze niets is<br />

veranderd sinds die tijd.<br />

Eenmaal op het bankje gezeten, zie<br />

ik de vele groeven in haar gezicht.<br />

Alleen haar ogen herinneren aan de<br />

volmaaktheid van de schepping.<br />

Goede huisvader<br />

“Ben je nog steeds getrouwd met<br />

Linda?” lacht ze me toe. “Ja”, zeg<br />

ik en als goed huisvader meld ik<br />

dat ik inmiddels drie kinderen<br />

heb. Ze vertelt me dat ze bij de<br />

woonbegeleiding van ouderenzorg<br />

werkt. Ze had gesolliciteerd op een<br />

advertentie waar ook werd gelet op<br />

ervaringsdeskundigheid.<br />

Samen gaan we naar de Wissel om<br />

een kop koffi e te drinken. Ik laat haar<br />

mijn fotoboekje zien van mijn gezin…<br />

Column<br />

Ingmar Heytze<br />

<strong>Intimiteit</strong><br />

Zacharias Ommezijde woont alleen. ’s Ochtends<br />

staat hij op en kleedt zich aan. Hij drinkt koffi e<br />

aan zijn grote gietijzeren bureau en kijkt uit het<br />

raam naar zijn tuin. Als de telefoon gaat, neemt<br />

hij die op. Als er iemand langskomt met een<br />

probleem, luistert hij een tijdje naar het probleem<br />

en probeert dan een oplossing te bedenken. Die<br />

komt er verrassend vaak op neer dat je met de<br />

meeste problemen beter af bent dan met hun<br />

mogelijke oplossingen. Dat is de kennis die hij<br />

bezit. Zijn talent is dat hij die oplossing elke keer<br />

weet te brengen alsof hij hem voor het eerst<br />

bedenkt. ’s Avonds eet hij in de stad, gaat naar<br />

huis, kleedt zich uit en leest net zo lang boeken in<br />

bed tot hij in slaap valt. Zacharias Ommezijde is<br />

niet ongelukkig. Ongeluk is voor mensen die iets<br />

willen dat ze nooit zullen hebben, of iets terug<br />

willen dat ze nooit terug zullen krijgen. Zacharias<br />

Ommezijde wacht. Hij wacht op een telefoontje<br />

dat zijn wereld ondersteboven keert, op een<br />

bezoek dat alles verandert, op een avontuur dat<br />

nog moet beginnen.<br />

Zacharias Ommezijde wacht al zolang hij zich kan<br />

herinneren tot hij ergens door wordt aangeraakt…<br />

13


14<br />

Moeilijk, maar ook<br />

moedig in de Bellenbergh<br />

Ik word hartelijk welkom geheten<br />

door Christian, gezinsbegeleider,<br />

en Lydia, ouderbegeleider van de<br />

Bellenbergh op het Sanatoriumterrein<br />

in Zeist. Zij zijn op hun<br />

beurt weer benieuwd wat ik te<br />

vragen heb over intimiteit bij de<br />

Bellenbergh.<br />

Eerst vertelt Christian even kort<br />

over de Bellenbergh: “Het is een<br />

behandelafdeling voor gezinnen<br />

met ernstige problemen. De<br />

Bellenbergh bestaat uit een poli, de<br />

deeltijdbehandeling en een kliniek. In<br />

de kliniek zijn twee behandelgroepen<br />

van ieder vier gezinnen. Elke groep<br />

heeft een gezamenlijke woonkamer<br />

en keuken. De gezinnen hebben<br />

een eigen slaapunit met ouder<br />

en kinderslaapkamers en een<br />

eigen badkamer en toilet. Als het<br />

gezin zover is om minder intensief<br />

begeleid te worden, verhuizen zij<br />

naar één van de twee zogenaamde<br />

woonunits. Elke unit heeft een<br />

voordeur met bel, zodat je niet<br />

zomaar kunt binnenlopen. De duur<br />

van het verblijf kan variëren van zes<br />

weken tot maximaal een halfjaar, van<br />

zondagavond tot vrijdagmiddag.<br />

In het weekeind gaan de gezinnen<br />

Als ik aanbel bij de prachtige villa, hoor ik kinderen vrolijk lachen en spelen<br />

achter in de tuin. Dat doet me goed, er wordt gelachen! Ik ben zeer benieuwd<br />

wat ik te horen krijg in dit interview. Hoe zal ik erover denken als ik straks weer<br />

de deur achter me dicht trek? Karin van Laar<br />

naar hun eigen huis. Gezinnen<br />

worden alleen behandeld als zij<br />

echt zelf willen werken aan<br />

verandering.”<br />

Kwetsbaar<br />

Heel wat mensen bij elkaar dus, met<br />

ieder zo zijn achtergrond. Ik vraag<br />

me af hoe je dan je privacy bewaakt.<br />

Is het niet ontzettend moeilijk om<br />

‘met je billen bloot’ te moeten, met<br />

het hele gezin? Lydia: “Dat is zeker<br />

moeilijk, maar ook erg moedig! De<br />

gezinnen hebben vaak al een hoop<br />

ellende achter de rug of zitten er bij<br />

de opname nog middenin. Dat maakt<br />

ze zo kwetsbaar”.<br />

Christian: “Bij de ochtendopening<br />

komen alle volwassenen bij elkaar,<br />

de kinderen gaan naar school op<br />

het terrein en voor de kleinsten is<br />

er peuteropvang. Er wordt dan per<br />

persoon besproken waar die dag<br />

aan wordt gewerkt. De zogenaamde<br />

dagdoelen. Het is niet gemakkelijk<br />

om op een andere manier problemen<br />

op te lossen dan je thuis gewend<br />

bent. Soms zijn gewoonten zelfs van<br />

generatie op generatie ingesleten.<br />

De één heeft moeite om structuur<br />

te bieden, de ander moet leren<br />

omgaan met zijn beperkingen en<br />

bij weer een ander staat het thema<br />

veiligheid binnen het gezin voorop.<br />

Er is altijd een gezinsbegeleider in de<br />

buurt die observeert en begeleidt.<br />

De gezinnen eten ieder aan hun<br />

eigen tafel, maar veelal met een<br />

gezinsbegeleider erbij. Hij of zij zal,<br />

indien nodig, hulp en advies geven<br />

over bijvoorbeeld situaties aan tafel.<br />

Dat gebeurt meestal door het stellen<br />

van oplossingsgerichte vragen.”<br />

Lydia: “We werken oplossingsgericht,<br />

soms met video-opnamen. Die<br />

gebruiken we om te laten zien hoe<br />

bijvoorbeeld een bedritueel verloopt<br />

en waar problemen ontstaan. Samen<br />

met de ouder(s) kijken we dan naar<br />

die video en bespreken of en hoe<br />

het anders kan. De vader of moeder<br />

kan het dan gelijk in de praktijk<br />

toepassen en oefenen.”<br />

Intensief<br />

Raakt het je soms erg? Als je zo<br />

intensief met mensen omgaat,<br />

moet je er op één of andere manier<br />

ook afstand van kunnen nemen…<br />

Lydia: “Ja, ik werk nu zeven jaar in<br />

de Bellenbergh en heb het er in<br />

het eerste jaar soms wel moeilijk


mee gehad. Maar ik heb ermee<br />

leren omgaan. Bovendien hebben<br />

de gezinnen er niets aan als jij niet<br />

professioneel handelt.”<br />

Mooie dingen<br />

“En vergeet niet te vertellen dat<br />

hier ook mooie dingen gebeuren”,<br />

vult Christian aan. Dat kan Lydia<br />

volmondig beamen. “Het is mooi om<br />

te zien dat ouders steun hebben aan<br />

elkaar, op elkaars kinderen passen<br />

en dat er hechte vriendschappen<br />

ontstaan. En het is helemaal mooi als<br />

je ziet dat een gezin opbloeit, geniet<br />

van het wegvallen van de spanning<br />

en weer lichtpuntjes ziet. Als zij weer<br />

van kleine dingen kunnen genieten;<br />

dat is echt ontroerend!”<br />

Lydia: “Het geluk zit soms ook in<br />

kleine dingen. Vorige week zei een<br />

moeder: ‘ik heb geen geld om mee te<br />

doen met het zomerprogramma’. Zij<br />

dacht dat ze naar de Efteling en dat<br />

soort dingen zouden gaan. Toen bleek<br />

dat een picknick een onderdeel van<br />

het programma was. Het kost niets<br />

extra, maar de kinderen en ouders<br />

genoten ervan.”<br />

Alle geluk<br />

Na het interview kan ik het niet<br />

laten om met een ruime boog om<br />

de villa te lopen. Want daar hoor ik<br />

de kinderen nog spelen. Het zag er<br />

goed uit, de partytent met slingers<br />

eraan, de ouders op tuinstoelen met<br />

elkaar in gesprek, en de kinderen er<br />

spelend omheen op schommels en<br />

fi etsjes. Ik rijd naar huis waar mijn<br />

puberkinderen de computer bezet<br />

houden en de vuile was op hun<br />

kamers laten slingeren. Wat heb ik<br />

het eigenlijk gemakkelijk. Ik wens<br />

de gezinnen van de Bellenbergh<br />

alle geluk van de wereld toe. En de<br />

medewerkers idem dito.<br />

15


16<br />

Nieuws & Mededelingen<br />

In memoriam<br />

Gerard ten Holter<br />

De redactie van Alter heeft afscheid moeten nemen van Gerard ten<br />

Holter. Ons zeer gewaardeerde redactielid overleed onverwacht op<br />

29 augustus. Gerard is 79 jaar geworden.<br />

Gerard heeft zich jarenlang ingezet voor het cliëntenblad van<br />

<strong>Altrecht</strong>. Zijn intellectuele inbreng was altijd zeer waardevol, zijn<br />

kennis over medicatie en internationale literatuur was fenomenaal<br />

en zijn grote gevoel voor humor steeds weer verrassend. We zullen<br />

de eigenzinnige en kleurrijke inbreng van Gerard bijzonder missen.<br />

De redactie van Alter wenst zijn nabestaanden veel sterkte toe.<br />

Wouter Langeveld, hoofdredacteur<br />

SBRU biedt hulp bij je administratie en fi nanciën<br />

Iedereen vanaf achttien jaar is zelf<br />

verantwoordelijk voor wat hij of zij<br />

doet. Je bent dan meerderjarig en<br />

wordt in staat geacht je eigen zaakjes<br />

te kunnen regelen. Psychiatrische<br />

patiënten hebben daar soms moeite<br />

mee. Zij kunnen bijvoorbeeld<br />

- tijdelijk - niet in staat zijn hun<br />

fi nanciële belangen goed te behartigen.<br />

De Stichting Bewindvoering Regio<br />

Utrecht (SBRU) kan dan voor cliënten<br />

van <strong>Altrecht</strong> uitkomst bieden.<br />

Als je je administratie niet op orde hebt,<br />

kun je voor grote problemen komen te<br />

staan. Je krijgt stapels aanmaningen,<br />

wordt afgesloten van gas en licht of<br />

zelfs je woning uitgezet. De normale<br />

hulpverleners hebben meestal geen<br />

tijd om je daarbij te helpen, dus zul<br />

je moeten aankloppen bij familie of<br />

vrienden. Maar ook daar kleven nadelen<br />

aan. Het is immers vervelend als je met<br />

hen ruzie krijgt over geld.<br />

Bewindvoerder<br />

Cliënten kunnen in zo’n geval zelf<br />

bewindvoering aanvragen. Meestal<br />

gebeurt dat met de hulp van een<br />

hulpverlener of een familielid. Een<br />

bewindvoerder wordt aangesteld - en<br />

ook weer uit zijn functie ontheven -<br />

door de rechtbank. De bewindvoerder<br />

krijgt het beheer over het geld en de<br />

goederen van de patiënt, maar wordt<br />

daar natuurlijk geen eigenaar van. Als<br />

bewindvoering wordt ingesteld, komt<br />

alle zakelijke post voortaan bij de SBRU<br />

binnen. Zij betalen dan de vaste lasten<br />

als huur, verzekeringen, gas en licht.<br />

Van het geld dat overblijft, wordt een<br />

deel gereserveerd voor grote uitgaven<br />

of bijvoorbeeld een vakantie. De cliënt<br />

krijgt vervolgens iedere week een<br />

bedrag als ‘leefgeld’.<br />

Rust<br />

Margot Leeuwin, coördinator Stichting<br />

Bewindvoering Regio Utrecht: “Het<br />

voordeel voor patiënten is dat het hen<br />

rust geeft. Vaak krijgen we van hen<br />

een hele vuilniszak met papieren. Daar<br />

zien ze zelf door de bomen het bos niet<br />

meer in. We horen van bijna al onze<br />

cliënten dat zij het prettig vinden als<br />

wij voor hen orde op zaken stellen. De<br />

stichting heeft op dit moment ruim 280<br />

klanten, maar wil het klantenbestand<br />

de komende maanden uitbreiden<br />

tot zo’n 350 cliënten. Dat kan omdat<br />

Oproep: maak een<br />

zelfportret<br />

‘Zelfbeeld’ is het thema van het volgende<br />

nummer van Alter. Omdat we weten dat veel<br />

cliënten van <strong>Altrecht</strong> graag fotograferen,<br />

willen we hen oproepen om voor deze editie<br />

een zelfportret in te sturen.<br />

De mooiste portretten krijgen een plaatsje op<br />

een speciale fotopagina in Alter. Je kunt je foto<br />

- het liefst als JPEG-bestand met een zo hoog<br />

mogelijke resolutie - mailen naar:<br />

alter@altrecht.nl. De foto’s moeten uiterlijk<br />

maandag 20 <strong>oktober</strong> bij de redactie binnen zijn.<br />

we een vaste medewerker hebben<br />

aangetrokken. Mariska Westland is als<br />

ervaren bewindvoerder aan ons team<br />

toegevoegd en daardoor hebben we de<br />

ruimte om te groeien.”<br />

Korte lijnen<br />

De SBRU is gevestigd op de Willem<br />

Arntszhoeve in Den Dolder. Margot:<br />

“Het grote voordeel daarvan is dat de<br />

lijnen met <strong>Altrecht</strong> kort zijn. We kennen<br />

de afdelingen, de maatschappelijk<br />

werkers, et cetera. Er zijn meer bureaus<br />

die bewindvoering doen, maar zij zijn<br />

niet gespecialiseerd in de psychiatrie.<br />

Onze medewerkers en vrijwilligers<br />

krijgen bijvoorbeeld trainingen in<br />

hoe zij met psychiatrische patiënten<br />

moeten omgaan. Daardoor zijn zij beter<br />

in staat een vertrouwensband met hun<br />

cliënten op te bouwen.”<br />

Kijk voor meer informatie op:<br />

www.sbru.nl


Roosenburg 1 wint voetbaltoernooi WA Hoeve<br />

Roosenburg 1 heeft eind augustus het<br />

jaarlijkse voetbaltoernooi op de WA<br />

hoeve gewonnen. Dit jaar deden maar<br />

liefst zeven teams mee. Zij speelden<br />

in minder mooi weer dan voorgaande<br />

jaren. Het was bewolkt en een graad<br />

of achttien. Goed voor de spelers,<br />

maar minder goed voor het veld. Dat<br />

was vochtig en daardoor ontstonden<br />

er veel glijpartijen. Dit zorgde meer<br />

dan eens voor botsingen. Gelukkig<br />

kon het toernooi ook dit jaar zonder<br />

grote blessures worden afgesloten.<br />

Ook dit jaar waren de teams aan<br />

elkaar gewaagd. Roosenburg 1<br />

kwam al vroeg, samen met Centrum<br />

Maliebaan, op de koppositie te staan.<br />

De wedstrijd waarin deze teams<br />

tegen elkaar speelden, was dan ook<br />

één van niveau. Door de druk die op<br />

de wedstrijd lag, ging het er soms ook<br />

hard aan toe. De scheidsrechter heeft<br />

ervoor gezorgd dat het spel netjes<br />

bleef. Roosenburg 1 won uiteindelijk<br />

met 2-1. Doordat Centrum Maliebaan<br />

in de vijfde wedstrijd verliespunten<br />

Nieuwegein heeft eigen Klussenbus<br />

Na maanden van intensieve<br />

voorbereiding heeft Nieuwegein - net als<br />

Utrecht - een eigen Klussenbus.<br />

Wim Werensteijn is leider van dit project.<br />

Hij is zeer enthousiast en zoekt nog<br />

een aantal klussers die graag met hun<br />

handen willen werken. Als medewerker<br />

voer je allerlei klussen uit: schilderen,<br />

behangen, klein elektrisch onderhoud,<br />

vloerbedekking leggen, een tuin snoeien/<br />

onderhouden en (kleine) verhuizingen.<br />

De mensen van de Klussenbus komen uit<br />

Nieuwegein, IJsselstein en Vianen.<br />

Er wordt geklust van maandag tot en<br />

kreeg, was Roosenburg 1 al vóór de<br />

laatste wedstrijd kampioen.<br />

De Fair-Play prijs ging naar <strong>Altrecht</strong><br />

Talent Den Dolder, die dit jaar voor<br />

het eerst meedeed. Dit team verloor<br />

alle wedstrijden, maar bleef sportief<br />

spelen en plezier in het spel houden.<br />

De eindstand: 1: Roosenburg 1, 2: Wier,<br />

3: Centrum Maliebaan, 4: Barentz,<br />

5: ABC, 6: Roosenburg 2, 7: <strong>Altrecht</strong><br />

Talent Den Dolder<br />

met donderdag (alleen in de ochtend).<br />

Wil je meer informatie? Neem contact<br />

op met Wim Werensteijn. Hij is van<br />

maandag tot en met donderdag<br />

bereikbaar tussen 12.30 en 13.00 uur via<br />

(030) 600 87 60 of 06 51 85 87 08 (ook als<br />

je een klusje hebt).<br />

17


18<br />

Nieuwe site voor Digitaal<br />

Jeugdplein<br />

Het Digitale Jeugdplein van <strong>Altrecht</strong> krijgt in november<br />

een nieuwe website. Sommige elementen komen terug<br />

op de nieuwe site, maar er komen ook nieuwe onderdelen.<br />

De chat, het forum, de Jeugdraad en de ervaringsverhalen<br />

blijven bestaan. Nieuw zijn zelftests, spelletjes,<br />

ontspanningsoefeningen en een speciaal hoekje voor jonge<br />

kinderen.<br />

Het meest opvallende is de nieuwe vorm van de website. In<br />

plaats van veel tekst, gaat het op de nieuwe site vooral om<br />

beeld. We willen er nog niet teveel over verklappen, maar hier<br />

onder zie je al een voorproefje van de nieuwe homepage.<br />

De Jeugdraad krijgt op de website ook een nieuwe opzet. We<br />

vragen voortaan alle kinderen om hun mening. Dat kan gaan<br />

om heel praktische zaken, zoals de kleur van het behang, maar<br />

ook over tevredenheid over de behandeling of de manier<br />

waarop je wordt geïnformeerd over je behandeling.<br />

De nieuwe website bevat ook informatie voor ouders. Voor<br />

ouders met heel jonge kinderen is er een kinderhoekje, met<br />

een voorleesverhaal over hulp bij <strong>Altrecht</strong>. Verder komen<br />

er links naar andere handige of informatieve sites. Een<br />

deel van de site is voor iedereen toegankelijk, bijvoorbeeld<br />

de ervaringsverhalen en de spelletjes. Een ander deel is<br />

alleen voor kinderen die in behandeling zijn bij <strong>Altrecht</strong>. Zij<br />

krijgen daarvoor een wachtwoord. De chat en het forum zijn<br />

bijvoorbeeld alleen voor kinderen.<br />

www.altrecht.nl/jeugdplein<br />

Ingezonden brief<br />

Hallo,<br />

In 2005/2006 heb ik een column mogen schrijven voor<br />

de Alter. Ik wist niet dat die periode een nieuw tijdperk<br />

voor me zou inluiden. Sinds die tijd ben ik altijd blijven<br />

schrijven. Eerst nog als columnist en later in brieven die ik<br />

niet verzond, in een dagboek en op mijn weblog.<br />

Ik heb nog altijd veel plezier in het schrijven. Alles wat<br />

ik heb geschreven, print ik uit en bewaar ik. Je kunt je<br />

voorstellen dat al het schrijfwerk een lijvig boekwerk is<br />

geworden. Ik had niet durven dromen dat ik ook dankzij<br />

<strong>Altrecht</strong> ben gaan hardlopen en nu op een zorgkwekerij<br />

in Noorden werk. Zo heb ik een mooie mix gevonden van<br />

hardlopen, schrijven en werken.<br />

Een dankbare cliënt van <strong>Altrecht</strong><br />

Frank Imming<br />

Leren fl irten met plezier<br />

Bij Klikt’t kun je vanaf eind <strong>september</strong> de cursus “Hoe kom<br />

ik je tegen en wat daarna...” volgen. Deze lessen zijn bedoeld<br />

voor mensen die graag contacten willen leggen maar niet zo<br />

goed weten hoe dat moet of het niet durven.<br />

Deze cursus is bedoeld als handige aanloop naar het leggen<br />

van leuke contacten. Met acht tot tien mensen in een groep<br />

proberen we in een ontspannen en vrolijke sfeer te bespreken<br />

hoe het is om alleen ergens op af te gaan en hoe ingewikkeld<br />

het soms is om daadwerkelijk contact met iemand te leggen.<br />

In de cursus wordt aandacht besteed aan manieren van<br />

contact leggen, wordt over openingszinnen en gespreksstof<br />

nagedacht en wordt vooral geoefend in het aangaan van<br />

een eerste gesprekje. Iedereen vindt het waarschijnlijk even<br />

moeilijk, dus mag je onhandig zijn, stotteren, stil vallen en er<br />

mag vooral ook gelachen worden. Na een bijeenkomst over<br />

kleding en uiterlijke verzorging gaat de groep twee keer iets<br />

leuks ondernemen waarbij al het geleerde in praktijk kan<br />

worden gebracht.<br />

De cursus (acht lessen) kost 15 euro. Daarvoor ontvang je<br />

de cursusmap, schrijfmateriaal en consumpties. Klikt’t is<br />

bereikbaar op dinsdag tussen 12.00 en 19.00 uur en op<br />

vrijdag tussen 9.00 en 15.00 uur via: 030 - 604 43 59 en<br />

06 - 182 92 969. Op andere dagen kun je een bericht inspreken.<br />

Of een e-mail sturen naar kliktt@wish.net.<br />

Voor meer informatie: www.klikt-t.nl


Een zomer in het Vijfde seizoen<br />

“Een ontwapenende, indrukwekkende fi lm.” Met deze woorden beschreef<br />

Roxanne Vernimmen Een zomer in het Vijfde Seizoen, de fi lm die de kunstenaars<br />

Marc Philip van Kempen en Antoinette Nausikaä samen met een groot aantal<br />

patiënten van de Willem Arntsz Hoeve maakten.<br />

De fi lm kwam tot stand door een intensieve samenwerking tussen de<br />

kunstenaars en bewoners van de WA Hoeve. Marc: “We wilden ons kunstwerk<br />

sterk laten leiden door de stappen die de bewoners namen. Het is een fi lm<br />

geworden met en door de mensen van de WA Hoeve.”<br />

Marc en Antoinette stelden dertien videocamera’s beschikbaar aan<br />

geïnteresseerde bewoners. Ze gaven workshops, zodat iedereen de camera’s kon<br />

bedienen en lieten hen vervolgens hun gang gaan. Antoinette: “Filmen vereist<br />

openheid. Je openstellen voor<br />

de blik van een ander, interesse<br />

tonen in een ander, iets van<br />

iemand vragen en iets van<br />

jezelf geven. Van deze openheid<br />

hebben we gelukkig veel<br />

gezien. We hebben een keuze<br />

gemaakt uit alle fragmenten en<br />

de mooiste stukjes aan elkaar<br />

geplakt.”<br />

De kunstenaars hadden een<br />

wedstrijd verbonden aan het<br />

maken van de fi lm. Erik en Gradus wonnen een beker én mochten ieder hun<br />

videocamera houden, omdat zij volgens de jury de alledaagse gang van zaken op<br />

de hoeve het beste hebben vastgelegd.<br />

Sinds 13 <strong>september</strong> woont en werkt kunstenares Jikke van Loon in het Vijfde<br />

Seizoen.<br />

DJ Mario in ‘t Kluster<br />

Voor de nieuwste en leukste dansnummers moet je<br />

bij de disco van ’t Kluster zijn. DJ Mario volgt de top<br />

40 op de voet en draait voor elk wat wils.<br />

Van een onstuimig dansnummer tot<br />

Nederlandstalige krakers. Hij weet bovendien de<br />

diverse genres zonder moeite in elkaar te laten<br />

overvloeien. Wordt ook een ervaring rijker en kom<br />

naar deze super discoavond. Verzoekjes zijn welkom!<br />

Zaterdag 15 november, van 19.00 tot 23.00 uur in de<br />

kantine van locatie ’t Kluster (Vredebestlaan 23, 3431<br />

CG Nieuwegein). Toegang is gratis. Meer informatie:<br />

Jos van den Brink: 030-600 87 60<br />

Belangrijke adressen/<br />

telefoonnummers<br />

Cliëntenraden <strong>Altrecht</strong><br />

Den Dolder, 030 - 225 62 30<br />

Nieuwegein, 06 - 518 587 63<br />

Locatie Utrecht, 030 - 230 86 35<br />

Woerden, 06 - 518 587 63<br />

Zeist, 030 - 696 52 15<br />

Centrale Cliëntenraad <strong>Altrecht</strong><br />

Dolderseweg 164, 3734 BN Den Dolder<br />

030 - 225 63 98<br />

Jeugdraad: www.altrecht.nl/jeugdplein<br />

Informatiecentrum<br />

Lange Nieuwstraat 119, 3512 PG Utrecht.<br />

Tel: 030 - 230 85 85.<br />

Mail: iinformatiecentrum@altrecht.nl<br />

De Wegwijswinkel<br />

Adriaanstraat 26 AA, 3581 SG Utrecht<br />

Telefoon: 030 - 275 96 32<br />

Steunpunt GGZ<br />

Mgr. v.d. Weteringstraat 132a, 3581 EN Utrecht.<br />

Tel: 030-23 69 320, email: steunpunt@ggzutrecht.nl,<br />

website: www.ggzutrecht.nl<br />

Geestelijke verzorging<br />

Den Dolder, 030 - 225 64 17 / 6517<br />

Roos Ritmeester, Eva Ouwehand<br />

Nieuwegein, 030 - 602 09 87<br />

Karien van Roermund<br />

Zeist, 030 - 696 54 49 / 5463<br />

Roel Vredenbregt, Eva Ouwehand<br />

Utrecht, 030 - 230 86 28 / 8629<br />

Karien van Roermund, Roel Vredenbregt<br />

Alle locaties<br />

Imam Hafi d Mahla, 030 - 230 88 81<br />

Utrecht, Zeist, Nieuwegein<br />

Moslim geestelijk verzorger mw. Mualla Kaya<br />

06 - 519 845 06<br />

Secretariaat geestelijke verzorging<br />

Telefoon 030 - 696 54 76<br />

Klachtencommissies<br />

Commissie klachtenbehandeling<br />

Cliënten/Patiënten <strong>Altrecht</strong>: Deltahuis,<br />

Dolderseweg 164, Den Dolder, tel: 030 - 225 61 58<br />

Patiëntenvertrouwenspersonen (PVP)<br />

Voor cliënten die opgenomen zijn:<br />

Den Dolder: Windehof: Henriëtte van der Laan,<br />

telefoon: 06 - 559 12 054<br />

Nieuwegein en Woerden: Theo van Veldhuizen,<br />

telefoon: 06 - 559 12 366<br />

Utrecht: Ingrid Peters, telefoon: 06 - 219 47 170<br />

Zeist: Ronald de Koster,<br />

telefoon: intern: 5462 of 06 - 274 02 685<br />

Voor ambulante cliënten:<br />

Helpdesk PVP: 0900 - 444 88 88<br />

Familievertrouwenspersoon<br />

Jacqueline Rodenburg, ma, di, do en vr van<br />

9.00 tot 14.00 u. Telefoon 06 - 53 34 85 55 of<br />

familievertrouwenspersoon@ggzutrecht.nl<br />

Familieraad<br />

Telefoon: 030 - 225 64 68 of email:<br />

familieraad@altrecht.nl<br />

Recepties locaties <strong>Altrecht</strong><br />

Den Dolder: 030 - 225 66 66<br />

Nieuwegein: 030 - 602 09 87<br />

Utrecht: 030 - 230 88 88<br />

Woerden: 0348 - 427 111<br />

Zeist: 030 - 696 54 32<br />

19


Nieuws van de cliëntenraad<br />

Cliëntenraden zoeken de cliënten op<br />

De cliëntenraden van de locaties<br />

Nieuwegein en Woerden<br />

gaan regelmatig op bezoek in<br />

de kliniek en bij cliënten die<br />

deeltijdbehandeling volgen.<br />

Zij bespreken de vragen en<br />

ideeën van de cliënten met het<br />

management en vaak leidt dit<br />

tot verbeteringen, bijvoorbeeld<br />

in de voorzieningen of in de<br />

communicatie met de cliënten.<br />

Hoe bereik je de cliënten met een<br />

individuele behandeling?<br />

En hoe kun je als raadslid andere<br />

cliënten laten profi teren van jouw<br />

ervaringen als cliënt? In Nieuwegein<br />

en Woerden organiseren de<br />

raden informatiebijeenkomsten,<br />

bijvoorbeeld over de Crisiskaart, het<br />

Persoonsgebonden budget en het<br />

omgaan met instanties.<br />

In de Week van de Chronisch<br />

Zieken(3-7 november) worden<br />

themabijeenkomsten gehouden<br />

over medicijnen. Er komt aan de orde<br />

welke soorten medicijnen er zijn, hun<br />

werking, bijwerkingen en de combinatie<br />

van verschillende medicijnen. Een<br />

apotheker, een psychiater en een<br />

ervaringsdeskundige zullen informatie<br />

verstrekken en ingaan op vragen. De<br />

raden maken de tijd en de plaats nog<br />

Robert de Mulder, lid van de cliëntenraad Nieuwegein en Maarten Muis, bestuurslid van Anoiksis<br />

Wil je meer weten over de cliëntenraden?<br />

bekend op posters en er komt een<br />

informatiefolder.<br />

Robert de Mulder van de cliëntenraad<br />

in Nieuwegein wil zijn medecliënten<br />

laten profi teren van zijn ervaringen met<br />

schizofrenie. Toen bij Robert de diagnose<br />

schizofrenie werd gesteld, schrok hij<br />

en had veel vragen. Bijvoorbeeld over<br />

zijn toekomst: Kan ik nog werken, of<br />

op mezelf wonen? En wat bedoelt mijn<br />

behandelaar, als hij zegt dat ik een depot<br />

krijg? Toen had Robert geen idee. Nu is<br />

zijn leven behoorlijk op orde en hij heeft<br />

een manier gevonden om met zijn ziekte<br />

om te gaan.<br />

Voorlichting<br />

Samen met Maarten Muis van Anoiksis<br />

gaat hij in gesprek met een groep<br />

cliënten met schizofrenie die in het<br />

Sociaal Psychiatrisch Behandelcentrum<br />

(SPB) Nieuwegein deeltijdbehandeling<br />

volgen. Anoiksis is een vereniging<br />

van mensen met schizofrenie, schizoaffectief<br />

of chronische psychosen, die<br />

aan voorlichting, lotgenotencontact<br />

en belangenbehartiging doet.<br />

Maarten Muis heeft veel ervaring<br />

met voorlichtingsbijeenkomsten voor<br />

cliënten.<br />

Wilt u informatie over de cliëntenraden<br />

in Nieuwegein of Woerden, over<br />

de themabijeenkomsten over<br />

medicijnen? Hebt u ideeën over<br />

thema’s voor volgende bijeenkomsten,<br />

neem dan contact op met de raden:<br />

cliëntenraadnieuwegein@altrecht.nl,<br />

cliëntenraadwoerden@altrecht.nl of via:<br />

06 - 518 587 63.<br />

Neem dan contact op met Pieter Stapels, ondersteuner Centrale Cliëntenraad: p.stapels@altrecht.nl of<br />

06 - 518 58 759. De Cliëntenraad staat ook op de site van <strong>Altrecht</strong>: www.altrecht.nl

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!