GENESIS 1 - Schepping of Evolutie

op te stijgen’ m.b.t. de damp die uit de aarde kwam. En dan
is er ook geen enkele reden meer om in vs.6 een argument
te zien, dat ook tijdens de schepping de groei van planten
afhankelijk is geweest van gewone voorzienigheid, en dat
daarom de scheppingsvolgorde een andere moet zijn
geweest, dan in het eerste hoofdstuk van Genesis wordt
verteld. 138 Immers volgens Kline kunnen er nog geen
planten zijn geschapen omdat God nog niet voorzien zou
hebben in de voorwaarden voor de groei daarvan, namelijk
neerslag en een bewerker van de grond.
Gezien het bovenstaande sluiten wij ons dan ook aan bij het
oordeel van de Amerikaanse theologen J. Ligon Duncan en
David W.Hall, dat de bewering dat er sprake moet zijn
geweest van gewone voorzienigheid, berust op een
filosofisch apriori en niet op exegetische argumenten. En dat
de voorstanders van de kaderopvatting door vast te houden
aan dit apriori zich daarmee hebben verwijderd van de
eeuwenoude exegese dat de schepping verklaard moet
worden vanuit het Goddelijke fiat. 139
3.7. De bijzondere aard van de geschiedschrijving van
Genesis 1
Volgens Noordtzij moet het scheppingsbericht niet in de
eerste plaats gelezen worden als een beschrijving van de
138 Het blijft overigens de vraag of hiermee vs.5-6 voldoende zijn
verklaard. Er zijn ook uitleggers die wijzen op het contrast tussen
aarde, die grotendeels nog onbegroeid was en droog, en de rijkbeplante
en goed-bevloeide tuin van Eden, waarin de mens een
plaats ontving. Zo Young, a.w., p.88. Daar komt bij dat als vs.6
inderdaad vertaald moet worden met: ‘Nu was er een damp
opgegaan uit de aarde’ (Statenvertaling), of: ‘wel was er water dat
uit de aarde opwelde en de aardbodem overal bevloeide’ (NBV),
daarmee erkend is dat de ‘gewone’ voorzienigheid ook al tijdens de
scheppingsweek een rol heeft gespeeld, zonder daarmee te willen
zeggen dat God in Zijn scheppingswerk gebonden was aan de wijze
waarop wij de uitoefening van Zijn providentiële onderhouding
kennen.
139 J. Ligon Duncan III & David W. Hall, Part one: The 24-hour reply.
In: David G. Hagopian (ed.), The Genesis Debate, Mission Viejo
California, 2001, p.118.
78